ΜΕΡΑ 9η
Το Super Tenere το είχα αφήσει παρκαρισμένο σε μια θέση στο δρόμο πάνω. Ξύπνησα το πρωί και δεν πίστευα στα μάτια μου : ήταν ακόμα εκεί… Μα καλά, εδώ πάνω δεν κλέβουν? Στην Αθήνα δε θα είχε μείνει ούτε ίχνος, τελικά έχουμε τρομερά κλεφτρόνια, χαραμίζονται τα παιδιά, τουλάχιστον εδώ έχει οχήματα της προκοπής να κλέψεις!!!!
Αυτή τη μέρα θα έπαιρνα ρεπό από τη μηχανή… Απλά θα έκανα μια βόλτα στη Βασιλεία.
Πήρα το τραμ. Το πρόγραμμα των ΜΜΜ βγαίνει μια φορά το χρόνο και αναγράφει τις ώρες που περνάει το κάθε μέσο από κάθε στάση. Δεν αργούν ποτέ είπαμε...
Ο Αντρέας δούλευε και συναντηθήκαμε στο διάλειμμα του στις 12. Το εμπορικό κέντρο Manor, κάτι σαν το δικό μας Attica.
Οι τιμές ίδιες με εμάς, για να μην πω πιο φθηνά... Μόνο το supermarket είναι πιο ακριβό, 2-2.5 φορές παραπάνω από τα δικά μας, όπως και η εστίαση.
Κατα τ'αλλα, τα ηλεκτρονικά και ηλεκτρικά είδη είναι αρκετά φθηνότερα. Ο συντελεστής ΦΠΑ είναι στο 8% !!!
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι δεν υπάρχουν κινέζικα προϊόντα και γενικότερα απομιμήσεις!
Βολτάδα δίπλα στον Ρήνο για να τσιμπήσουμε και κάτι...
Έπειτα, γύρισα σπίτι για μεσημεριανό ύπνο. Ούτε που θυμάμαι πότε κοιμήθηκα τελευταία φορά μεσημέρι!
Το απόγευμα κατεβήκαμε πάλι στο κέντρο για μπύρα, αυτή τη φορά πρόλαβε και έβρεξε!
Γυρίσαμε σπίτι, ο Αντρέας μαγείρεψε μια ελβετική σπεσιαλιτέ, δε θυμάμαι πως τη λένε και μαζί με μια γειτόνισσα του καθίσαμε και τα λέγαμε μέχρι αργά…
Χλμ ημέρας : 0
Βενζίνη: -
Ξενοδοχείο : -
Λοιπά (αναμνηστικά, φαγητό, εισιτήρια) : 30 ευρώ
Πέρασα και το τούνελ του Gotthard, μήκους 17 km.
Με όριο ταχύτητας τα 60, χρειάστηκα περίπου 15-20 λεπτά να το διασχίσω. Κάπου είχα διαβάσει ότι η θερμοκρασία είναι ανυπόφορη. Το διαπίστωσα και μόνος μου, λίγα χιλιόμετρα μετά την είσοδό μου μέχρι και λίγο πριν την έξοδο. Είμαι σίγουρος ότι πρέπει να είχε πάνω από 50 C . Κόντεψα να σκάσω, οδηγούσα με τη ζελατίνα του κράνους κλειστή γιατί αν την άνοιγα, ένιωθα το ζεστό αέρα να μου καίει το πρόσωπο.
Το 2001 είχε γίνει ατύχημα με δυο φορτηγά που συγκρούστηκαν και έχασαν τη ζωή τους 11 άνθρωποι και τραυματίστηκαν ακόμα περισσότεροι. Η κύρια αιτία θανάτου ήταν οι αναθυμιάσεις από τη βενζίνη και το πετρέλαιο που καίγονταν. Το τούνελ έμεινε κλειστό τότε για 2 μήνες…
Νωρίς το απόγευμα έφτασα στο Agritur Casteler λίγο έξω από το Trento.
Άφησα τα πράγματα και κατέβηκα στην πόλη, η οποία απ’ ότι μου είπε ο Μάρκο (ιδιοκτήτης του Agritur) είναι η no 1 πόλη σε συνθήκες διαβίωσης στην Ιταλία.
Έτυχε να παίζει και η Ιταλία με την Ουρουγουάη και γινόταν ένας πανικός παντού.
Τελικά κάθισα σε μια πιτσαρία, βλέποντας τον αγώνα και τρώγοντας καρμπονάρα.
Επιστροφή στο τσακ στο δωμάτιο, λίγο πριν ανοίξουν οι ουρανοί…
Διαδρομή
Χλμ ημέρας : 553
Βενζίνη: 25
Ξενοδοχείο : 45
Λοιπά (αναμνηστικά, φαγητό, διόδια) : 40 ευρώ