ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ-ΞΑΝΘΗ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ

[Smith]

Πρόκεται για μια βολτούλα που ξεκίνησε από τους ApriliaBikers ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, για την Κυριακή και με πολύ καϋμό χαρήκαμε ύστερα από αυτό το χειμώνα που τέλειωσε επιτέλους...
Αν και αρχικά ήταν προγραμματσμένο να έρθουν γύρω στις 10 μηχανές τελικά δεν κατέστη δυνατό, αλλά η καλή παρέα υπήρχε και προχωρήσαμε...
Οι μεν ξεκινήσανε από Θεσσαλονίκη (Νick-Gratsun) και οι δε (Smith-Γιαννης) από Αλεξ/λη....

Σημείωση:η τελευταία μας βόλτα και συνεύρεση ήταν στον τελευταίο αγώνα MotoGP και τώρα πάλι στον 1ο...

Tίποτα δεν είναι τυχαίο...

Ξεκινάμε λοιπόν....

[Smith]

…Τηλέφωνο ! 09:13 το πρωϊ… Στις 09:15 είχα βάλει αφύπνιση… Αυτό θα πει συγχρονισμός, σκέφτομαι..!

- ‘’ Πως είναι ο καιρός ? ’’ ρωτάει ο Gratsun και είμαι μεταξύ του να ανησυχήσω γιατί μου τηλεφωνάει για να ακυρώσει από τη μια, και από την άλλη διαισθάνομαι μια αποφασιστικότητα στη φωνή του οπότε και χαίρομαι γιατί τελικά θα κάνουμε την 1η Ανοιξιάτικη βόλτα μας…
- ‘’ Ο καιρός..? ’’ απαντάω καθώς μέσα από τις γρίλιες ορμάνε οι αχτίδες του Ηλίου στο πρόσωπό μου τραβώντας με βιαστικά να κοιτάξω έξω…
- ‘‘Όλα καλά !’’ και δίνεται το ο.κ. για εκατέρωθεν αναχώρηση… στη Θεσσαλονίκη είχε κάτι συννεφάκια, αλλά φυσικά δεν θα πτοούσαν αυτά έναν χιλιομετροφάγο Gratsun και Nick ε ..?
-
Το ‘‘meeting point’’ είναι στο Πανεπιστήμιο Ξάνθης 12:30… Εγώ και κολλητός-συνεπιβάτης είμαστε 45 λεπτά απόσταση…άντε 1 ώρα το πολύ, οπότε θα ξεκινήσω κάπως αργότερα. Ε..χμ..προλαβαίνω να ξυριστώ εγώ και να ρίξω και ένα φρεσκαρισματάκι στον Πήγασο ε..??? Καφές σε πλαστικό, λάστιχο στην αυλή και είναι Κυριακή και επικρατεί η συνήθης ηρεμία…κοντεύει 10:00 και ακόμα…η πόλη κοιμάται…νωχελικές κινήσεις…δεν βλέπεις κόσμο τριγύρω παρά μόνο τον κόσμο που γυρνάει από την Εκκλησία… ‘’Έτσι είναι λέω από μέσα μου…ο καθένας με τα ‘’χόμπυ’’ του…άλλοι πάνε Εκκλησία για να βρούνε το Θεό και να ηρεμήσουν και άλλοι καβαλάνε τις μηχανές με καλή παρέα και παίρνουν σβάρνα τα βουνά…πάλι ίσως -για μερικούς- για να συναντήσουν το Θεό, ή ποιος ξέρει τι άλλο…’’

Ξυπνάω τον κολλητό και μέχρι να ετοιμαστεί και να περάσει από το σπίτι μου πάω να βρω βενζινάδικο…Είπαμε..Κυριακή… Μπορεί να το πετύχεις έξω από τη πόρτα σου, μπορεί και να βγείς λίγο παραπέρα από την πόλη… Δεν πειράζει… να στεγνώσει και λίγο το μοτόρι γιατί θα πετάγονται σταγόνες στο κράνος…Όμως στα πρώτα 500 μ είμαι τυχερός και πετυχαίνω ένα ΒP…’’Ωραία’’ λέω… Αμ..δε..!!! Μόλις ανοίγω το καπάκι βενζίνης έχει μαζέψει νερά ίσα ίσα με το χείλος…όσα δεν τράβηξε η αναρρόφηση από το σωληνάκι… απλά θέλει λίγο προσοχή και μόλις το βλέπει ο Βενζινάς αρχίζει να ωρύεται…’’Όχι ρε φίλε…πω..πω..πρόσεχε!!! Τώρα ? Τι γίνεται..???’’ Τρέχει αμέσως και φέρνει λίγο χαρτί και όλα ο.κ… Προσωπικά δεν ανησύχησα γιατί από κάτω έχει άλλο ένα σημείο ‘’υπερχύλισης’’ και δεν είδα να παίρνει νερό μέσα, αλλά ο τύπος αρχίζει τα ‘’δε θα παίρνει μπρός, θα σου σβήσει κτλ’’ και λέω, έχει γούστο …

Χαιρετώ και βουτω για ένα πήγαιν` έλα στην πόλη να ζεσταθεί και ο κινητήρας να περάσει και λίγο η ώρα…Όλα τέλεια…το ίδιο και ο καιρός που ώρα με την ώρα χαμογελάει όλο και περισσότερο…Επιστρέφω σπίτι και βλέπω το Γιάννη –συνεπιβάτη- να έχει παρκάρει…Σωστό και πάλι ‘’timing’’ λέω από μέσα μου…

Ανεβαίνουμε λίγο πάνω παίρνουμε κράνη, γάντια κτλ και η ώρα είναι κιόλας 11 και κάτι… ‘’Ωραία !’’ λέω θα πάμε και χαλαρά για να μην πάμε νωρίς και βαρεθούμε… ‘’Ναι…ο Speedy Gonzales…καλά…κάτσε να βγείς Εγνατία να δω πως θα πηγαίνεις’’ ανταπαντά ο κολλητός…’’

[Smith]

1η στο σασμάν, κουκούλα ως τη μύτη και ζελατίνα ανοιχτή μέχρι να βγούμε Εγνατία…Πιαστήκαμε στα ‘’μασσάλια’’ (στη συζήτηση για όσους δεν ξέρουν)…Ακόμα λίγο και θα ανέβαμε και τσιγαράκι… Έξοδος προς Εθνική και κλείνει το κράνος…Ε…να ξεμπουκώσουμε και λίγο το μοτέρ…άλλωστε 1η βόλτα μετά το Χειμώνα είναι αυτή…
Τελικά ο Γιάννης είχε δίκιο..δεν την αντέχω αυτήν την ευθεία στην Εγνατία…και με 170…και με 200 βαρετή είναι…δεν παλεύεται…μόνο αμα έχεις ενδοσυνεννόηση…-αλλά εμείς δεν έχουμε…

Έχει πλάγιο δυνατό αέρα…δεν κουνά τη μηχανή, απλά κρατάς κόντρα δεξιά ο κεφάλι με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα δυο μέρες μετά να είναι πιασμένος ο μυς.. Το μόνο καλό όταν έχει αέρα είναι ότι γλιτώνεις –σχετικά- τα βιζούνια, και ό,τι άλλο έχει φτερά και γίνεται πίνακας ζωγραφικής στο κράνος…

Λίγο βασανιστική η διαδρομή και τελικά με το φτάνουμε στο ‘’meeting point’’ βλέπω ήδη αραγμένα το Capo και το Τuono… Το πστεύετε ή όχι η ώρα είαι 12+30… μιλάμε…ούτε ραντεβού να είχαμε…Τα παιδια είχαν φτάσει κάνα 10λεπτό και ίσα – ίσα βγάζανε τα κράνη…

Σε όλη τη διαδρομή σκεφτόμουν ένα πράγμα…αν θα πάμε να φάμε…ε..αυτό είναι…’’Ναι..ναι λέει και ο Γιάννης’’..ε…καλά για τον Gratsun δε χρειάζεται να ρωτήσω…ο Nick πάλι είχε το χαμόγελο μικρού παιδιού που το κερνάς παγωτό..οπότε…

Σταματάμε σε ένα μαγαζί, όπου είδαμε ότι είχε μέρος να αράξουμε…Βρίσκουμε και πέντε καρέκλες και κάνουμε ‘’κατάληψη οικίας’’…Γιατί πέντε..?? Ξέρετε τέσσερις εμείς και μία για τα κράνη+μπουφάν…
Απολαυστικό παιδιά το τοστάκι που έφαγα…βέβαια μου αποσπούσε την προσοχή ο Gratsun με τις ερωτήσεις του, αλλά τέλος πάντων…


Στις 14:30 έχει Moto-Gp λέμε…άντε να προλάβουμε…55 Klm σε υψόμετρο 1200μ με καλό δρόμο και φύγαμε…Για άλλη μια φορά φτάσαμε στις…14:30… ε..αυτό το ‘’timing’’… Για όσους ποτέ πάνε Ξάνθη θα με θυμηθούν…στο Λειβαδίτη… (κάποια στιγμή το 2003 το περιοδικό Μοto είχε κάνει ένα ταξιδιωτικό και περάσαν και από εκεί…) Ο δρόμος αρχικά είναι πολύ εύκολος…όσο ανεβαίνεις όμως είναι απλό….ΔΕΝ ΤΡΕΧΕΙΣ και ΔΕΝ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙΣ αν πιάνουν τα φρένα σου…Οι στροφές είναι σχεδόν 90 μοιρών…σχεδόν σταματάς επιτόπου για να στρίψεις…ένα πράμα σαν τα μαθήματα οδήγησης…πρέπει να έχεις και το νου σου εννοείται στα χαλικάκια που πέφτουν από τα βράχια και στα νερά που τρέχουν μέσα από τους βράχους….

Λοιπόν φτάνουμε στο Λειβαδίτη όπου μπορεί στην Ξάνθη να είχε 17΄ βαθμούς εκεί όμως είχε κάτι συννεφάκια και χιόνια που λιώναν…26 Μαρτίου ε..!

[Smith]

Ο Gratsun βρίσκει πρώτο τραπέζι πίστα μπροστά από τηλεόραση και μπόλικες καρέκλες…(είπαμε, κράνη,μπουφάν, κουκούλες και όλα τα σχετικά..). Μέσα έχει αναμμένο τζάκι στη μια γωνία και απέναντι ακόμα μια σόμπα μαντεμένια και αυτή με ξύλα…Ε…χμ…μάλλον πρέπει να κάνει κρύο εδώ… Κάποια στιγμή ανακαλύψαμε ότι στην τουαλέτα υπήρχε ειδικό ‘’σύστημα απολύμανσης’’… Σε λιγότερο από 5 δευτερόλεπτα είχαν παγώσει τα χέρια σου…!!!
Φαντάζομαι δε χρειάζεται να περιγράψω το φαγητό με το κρασάκι που ήταν ιδιαίτερα ωραίο… Η επιστροφή ήταν κάπως πιο βαρυά θα έλεγα…Άλλωστε προσωπικά πάντα προτιμώ την ανάβαση από την κατάβαση…Μπροστά το Capo, πίσω εγώ και πίσω το ‘’βαρύ πυροβολικό’’ Tuono με την Αkrapovic να βρυχάται σαν το Δράκο έτοιμο να ορμήσει μέσα από τα βράχια…Η εξάτμιση ακουγόταν μέσα από κράνος και κουκούλα μόλις πλησίαζε στα 15 μέτρα…ε.. μετά σα να έσβηνε..(Γειά σου ρε Νίκο!!!). Το κατέβασμα ήταν σαν ταινία…επειδή κατεβήκαμε πολύ πιο γρήγορα από ότι ανεβήκαμε και καθίσαμε και στο βουνό στα 1200μ, η..αποσυμπίεση στα ώτα μας ήταν βασανιστική…
Δεν έχω ξανανιώσει τέτοιο ‘’βούλωμα’’ στα αυτιά…το ίδιο και ο συνεπιβάτης Γιάννης που μου έγνεφε στον καθρέφτη…Εκτός του ότι δεν άκουγα καν τη μηχανή 1η φορά ένιωσα πόνο στα τύμπανα τόσο που ανυπομονούσα να φτάσουμε στην Ξάνθη για να σταματήσει…Ούτε τεχνικές, αναπνοής έκαναν τίποτα, ούτε φύσημα, ούτε χασμουρητό…Απλά πονούσες πάρα πολύ…Αλλά μόλις πιάσαμε το ισιάδι όλα ο.κ…. Μου έκανε εντύπωση για την ένταση του πόνου οπότε αν έχει συμβεί σε κάποιον από εσάς θα με καταλάβει…

[Smith]

Και σε όλα αυτά είχα συνέχεια το μπροστινό να μουλιάζει στην άσφαλτο λίγο πρίν την στροφή και το πίσω ίσα-ίσα να μην μπλοκάρει…Είπαμε 75 κιλά εγώ και 95 –υγεία να έχει- το γομάρι..ε..το φιλαράκι πίσω μου και 200 παρά ο Πήγασος δεν είναι και λίγα…Άσε που ενίοτε έκανες και λίγο σλάλον να αποφύγεις τα χαλικάκια λίγο πριν το τέλος της στροφής στο γκρεμό… Η μόνη αμαρτία μου είναι ότι λόγω του περασμένου της ώρας δεν σταματήσαμε για φωτογραφίες…είναι όμως μια διαδρομή που θα ξανακάνω…Θέλω να ξαναδώ το νερό που έτρεχε μέσα από τις χαραμάδες των βράχων και έστω και λίγο από το απέραντο της θέας να χωρέσω μετά βίας στη φωτογραφική…Άλλωστε για όσους δεν είναι επαγγελματίες ή ερασιτέχνες έστω, νομίζω είναι πολύ δύσκολο να καταφέρεις να εγκλωβίζεις όλα όσα βλέπεις, το χρώμα, την άχνα του αέρα, το βάθος του ορίζοντα…Άλλοτε πάλι όμως ‘’τυχαίνει’’ και πετυχαίνεις κάτι φωτογραφίες που σαστίζεις και εσύ ο ίδιος…Είναι σα να σου κάνει δώρο η ίδια η Φύση και να δέχεται να την πάρεις μαζί σου και να τη μοιραστείς με τους φίλους σου σε ένα site ή ένα καφέ κάποια στιγμή…Ας είναι..! Όταν βγάζω φωτογραφίες εκεί ποντάρω..: στην καλή διάθεση της Θεάς Άρτεμης να μου επιτρέψει να βάλω λίγο ομορφιά στο φακό και το Θεό-Απόλλωνα να μεταφέρει αυτό το ‘’Κάλλος’’ σε ένα κομμάτι χαρτί….

Προσοχηηή!!! Στροφηηή… Ξεχαστήκαμε νομίζω φίλοι νοεροί συνοδοιπόροι και παραλίγο να ’’αγοράζαμε ένα χωραφάκι’’…

[Smith]

Στην Ξάνθη σταματάμε ξανά και πίνουμε ένα απολαυστικό απογευματινό καφεδάκι…Τους παραγγείλαμε και οι τέσσερις πικρούς…είχε τόσες ‘’γλυκές’’ παρουσίες άλλωστε… Οι δύο από την παρέα μετά την βόλτα πήγαν σε οφθαλμίατρο… ‘’Συχνή περίπτωση’’ είπε ο γιατρός…’’άλλη φορά όταν πηγαίνετε σε τέτοια μέρη να παίρνετε και κολύριο μαζί σας’’…!!!

[Smith]

Δώσαμε τον τελευταίο ασπασμό στο ίδιο σημείο όπου βρεθήκαμε το πρωϊ…η Εγνατία φάνταζε τέρας βαρεμάρας μπρός μου…οι άλλοι είχανε καλύτερη διαδρομή…λίγο οι στροφές στην Καβάλα… λίγο κίνηση… κάτι είναι και αυτό… Δίνουμε τα χέρια ‘’Προσεχτική Οδήγηση’’ πάντα, και 1η της επιστροφής στο σασμάν…

Καλά Χιλιόμετρα παίδες και ασφαλή οδήγηση…

[crs-k]

Ο Λειβαδίτης ειναι πανεμορφος.
Κριμα που δεν μπορεσατε να βολταρετε λιγο και να μας μεταφερετε εικονες κι εντυπωσεις απο τον καταρρακτη λιγο πιο περα απ' το Δασικο Χωριο ...

Παντα τετοια!

[matmat]

Θα περιμένουμε απο τον φτερωτό σου Πήγασο και τα επόμενα ταξιδέματα στα πανέμορφα αυτά μέρη


Πάντα τέτοιες και ακόμη πιο όμορφες βόλτες να έχετε και να μας μαγευετε!!!

[koutroulis]

Πολύ όμορφη βόλτα



πάντα τέτοια

[Smith]

Είχα πάει μια άλλη φορά μέχρι το χωμάτινο στο Δασικό Χωριό, αλλά όχι στους Καταρράκτες...τώρα ο συνοδοιπόρος μπριζώθηκε και θέλει να ξαναπάμε από Παρανέστι και να βγουμε στη Δράμα...(ΑΝ, ακολουθήσουμε σωστά το χάρτη... )

[OldMan]

Καλά ρεεεε..

Πλάκα μας κάνετε ???

Πήγατε στον Λειβαδίτη και ΔΕΝ φάγατε μακαρονάδα με κεφτέδες στον Καπαδόκα ???

[Kostas NL]

Πάντα τέτοια.

Μπράβο παιδιά.

[Smith]

Αρχικά δημιουργήθηκε από OldMan


Καλά ρεεεε..

Πλάκα μας κάνετε ???

Πήγατε στον Λειβαδίτη και ΔΕΝ φάγατε μακαρονάδα με κεφτέδες στον Καπαδόκα ???

ε...είπαμε κάτι πιο...''χειροπιαστό''..'οπως παϊδάκια...

αυτό που λές είναι στην ταβέρνα απέναντι (και καλά) Αστυνομικό Τμήμα...???

[H.A.Balafoutre]

Ά ρε smith, γμτ σόρρυ ρε συ, δεν ήμουν και στα πολύ καλά μου το ΣΚ της 25η Μαρτίου και δεν πήγα πουθενά. Γενικά μέχρι τα μέσα Ιουνίου θα έχω αρκετή δουλειά για να μπορέσω να κάνω έστω και τέτοιες κοντινές βόλτες.

Κρίμα που δεν σου απάντησα, αλλά έχουμε μπροστά μας για βόλτα δεν το ξεχνάω.

Να είστε καλά.