Honda C50 εξάβολτο εβδομηνταδιάρι με το τριάρι σασμάν με την πρώτη πίσω ... σκυλί το δύσμοιρο ... φωτό δεν έχω
(εδώ που τα λέμε ούτε φωτογραφικές μηχανές είχαμε , και γενικά δεν βγάζαμε πολλές φωτό τα μηχανάκια μας )
Honda C50 εξάβολτο εβδομηνταδιάρι με το τριάρι σασμάν με την πρώτη πίσω ... σκυλί το δύσμοιρο ... φωτό δεν έχω
(εδώ που τα λέμε ούτε φωτογραφικές μηχανές είχαμε , και γενικά δεν βγάζαμε πολλές φωτό τα μηχανάκια μας )
καθισα και διαβασα ολες τις σελιδες και καταλαβα οτι εδω μεσα εισαι ολοι ΜΠΑΡΜΠΑΔΕΕΣ...
ας μιλησουμε και εμεις τα νιατα λοιπον με χρονολογικη σειρα παμε
chally
glx φουλ καγκουρεμενο
grand επεισης
zetaraaaa
παλι grand
και τωρα το πιο μαμα supra που υπαρχει στην ελλαδα
μεχρι να βρουμε το ονειρο που λεγεται yamaha wr250x
Τι ωραίο θέμα, μου είχε διαφύγει.
Εγώ ως έφηβος ήμουν αυτοκινητάκιας. Στα 18 και κάτι -το καλοκαίρι του 1989- βρέθηκα να ζω στη Μυτιλήνη όπου οι συγκοινωνίες ήταν χάλια (και επιεικής είμαι).
Τότε ο πατέρας μου μου έστειλε μια σιδερένια Vespino 50 του 1972 που ήταν "πειραγμένη" στα 72cc. Ήταν ένα εργαλείο που απλά είχε αναλάβει τη μεταφορά μου στη πόλη του νησιού. Όμως μου φύτεψε τον σπόρο. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς στα γενέθλια μου, μου έκανα δώρο ένα Yamaha DT200R αξίας 640.000 δρχ (με δόσεις φυσικά). Με αυτό ξεκίνησε η μοτοσυκλετιστική μου διαδρομή.
*Τα παπούτσια είναι PONY, τα γάντια αγορασμένα από περίπτερο στην Αθηνάς...
.
.
.
Στα 18? Ένα FZ400R
Οσο και να την τιναξεις, η τελευταια σταγονα θα μεινει στο σωβρακο.....
Στα 18 είχα ποδήλατο και αμάξι. Ομοίως τότε είχα πάθος με τα αυτοκίνητα, οι μοτοσυκλέτες μου ήταν αδιάφορες, δεν είχα ανέβει καν ως συνοδηγός. Πέρασαν πολλά χρόνια για να μου περάσει μία φίλη τον ενθουσιασμό της για τις μοτοσυκλέτες.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Απορία χαζού: Όσοι ενηλικιωθηκατε το 70 και το 80 και καβαλουσατε 200αρια και 400αρια και 600αρια, τα καβαλουσατε νομιμα; Θέλω να πω, στα 18 τότε βγάζατε δίπλωμα για απεριόριστα κυβικα;
Χωρις παρεξήγηση από περιέργεια ρωτάω και δεν θα μου έκανε εντύπωση να μην ειχατε όντως δίπλωμα, άλλες πιο ρομαντικές εποχές τότε.
Για την ιστορία η δική μου ενηλικίωση με βρήκε με ένα πράσινο KazeR, χωρις δίπλωμα φυσικά καθώς το πήρα (μου το πήραν για την ακρίβεια) λίγους μηνες πριν κλείσω τα 18.
Πανε ελα στα φροντιστήρια, βόλτες στο εξοχικό και άπειρες βολτες όσο ήμουν φοιτητης. Υπάρχει ακομα, το χρησιμοποιεί ο πατέρας μου καθημερινά και το έχει δυστηχως σε επιεικώς τραγική κατάσταση.
Επιθυμία να το κάνω κάποια στιγμή ένα restoration, όσο βαστάει ο σκελετός του ακόμα.
Εγώ είμαι το '70 γεννηθείς. Ναι τότε έβγαζες απευθείας δίπλωμα για απεριόριστα κυβικά αρκεί να είχες κλείσει τα 18 και μάλιστα χωρίς υποχρεωτικά μαθήματα αρκεί να πέρναγες τις εξετάσεις. Δεν είμαι σίγουρος για τον αριθμό των μαθημάτων γιατί πρώτα είχα βγάλει δίπλωμα αυτοκινήτου και ίσως αυτό να ήταν -τότε- μια συνθήκη που να πρόσφερε κάποια προνόμια (σίγουρα δεν ξανάδινες τα σήματα).
Πάντως εγώ απλά έδωσα εξετάσεις και πήρα το δίπλωμα μοτοσυκλέτας απεριορίστων κυβικών (χωρίς μαθήματα) αν θυμάμαι καλά με ένα παπάκι Honda C70 χωρίς συμπλέκτη. Εκείνη τη μέρα πλήρωσα τη σχολή μιας ώρας μάθημα για να δώσω εξετάσεις με δαύτο...
Ουτε θυμαμαι ποσα αυτοφωρα εχω παει την δεκαετια του 80 επειδη δεν ειχα διπλωμα.
Το εβγαλα τελικα το 85 οταν πηρα το CBX 550 F
Το ίδιο που καβαλάω ακόμα, το αγόρασα το 2004, την μέρα που η Ελλάδα ήρθε 1-1 με την Ισπανία. 16 ετών τότε, ένα καλοκαίρι δούλευαν στο συνεργείο τζάμπα για να το πάρω αλλά άξιζε!
Το DT είναι πιστός σύντροφος στην ζωή μου, με ακολουθεί παντού, έχει δικό του χαρακτήρα, είναι κάπως σαν μια προέκταση του εαυτού μου και ένα μέρος της ψυχής μου να κρύβεται εκεί.
Και τί δεν έχω περάσει πάνω στην σέλα του, χαρές, πρόβλημα, λύπες, τα πάντα.
https://i.imgur.com/sOq6Zay.jpeg
Σε αυτή την μορφή το αγόρασα, χωρίς τα αυτοκόλλητα.
Στα 18 λιγο πριν φύγω φαντάρος είχα ταιφουν 80!
Εκείνη τη χρονιά δούλευα το πρωί οικοδομή και το βράδυ ντελιβερι για να πάρω το πρώτο μου μηχανάκι με συμπλέκτη! Το ταφζιαρ 125!
καθε μερα ...νεα μερα.