Εμπνευσμένος απο τις ιστορίες άλλων συμφορουμιτών αποφάσισα και γω να επισκεφθώ και γω την Πάρνηθα για μια βολτούλα με την καινούργια μου μηχανή (xt660r) και για μια καλύτερη γνωριμία με το χώμα. Παρέα (εκτός απο τη γυναίκα μου) είχαμε άλλο ένα ζευγάρι με χτ600, λίγη βροχούλα - άρα και πολύ λάσπη, και κάμποσα ελάφια που είδαμε στη διαδρομή!
Η διαδρομή ήταν από καζίνο ώς Αυλώνα, περάσαμε πολύ καλά και χαρήκαμε (δηλαδή βρωμήσαμε) τις μηχανές μας!
επανέρχομαι με φώτο...
Τελευταία τροποποίηση από petros-xt660r; 22/04/2014 στις 09:37.
ωραίοι!!!!
μία βδομάδα νωρίτερα ήμουν κι εγώ εκεί!!!!!
το χειμερινό τοπίο ακόμα κρατάει και είναι σούπερ!
Αυτή η βόλτα της Κυριακής, (13/4)
με τον ωραίο βροχερό καιρό, έμελε να είναι λίγο μεγαλύτερη τελικά...
Ο προγραμματισμός έλεγε αφετηρία στις 11.30 από το σημείο
περιήγηση μέσα από το δασικό δρόμο προς Αυλώνα, μικρή εξερεύνηση και επιστροφή κατά τις 16.00....
Το βουνό όμως είχε άλλη γνώμη, και είπαμε να πάμε με τα νερά του...!
http://i60.tinypic.com/2ykfh4k.jpg
Την αρχική διαδρομή την ξέραμε, την είχαμε ξανακάνει άλλωστε με άλλα μηχανάκια... πίσω στο μοναδικό 2040...
Ωστόσο όταν φτάσαμε στον Αυλώνα, η διαδρομή για την οποία είχαμε κάνει τρία τέταρτα της ώρας με τα μεγάλα (vstrom-africa), βγήκε στον μισό χρόνο με τα μονοκύλινδρα, και αφού παίξαμε λίγο σε κάτι όμορφα σημεία στη διαδρομή είπαμε να μπούμε προς τα πάνω στην μέσα μεριά του βουνού...
Ωραιες βολτιτσες κανατε!!!!
Απλα πες μας το μυστικο πως επεισες τη γυναικα σου να ερθει μαζι με τετοιο καιρο;
Μετά από κάμποσα χιλιόμετρα το τοπίο είχε αλλάξει, περάσαμε από μονοπάτια, νεροφαγώματα, δασικούς δρόμους, αντιπυρικές, πλάι σε λίμνες, και μπορώ να πώ ότι καταφέραμε να χαθούμε...!
δεν πτοηθήκαμε από αυτό, αντιθέτως αφεθήκαμε στο παιχνίδι....!
ψάχνοντας την "έξοδο", μπήκαμε πιο βαθειά στον πράσσινο λαβύρινθο, και όταν τελικά αρχίσαμε να κατηφορίζουμε θεωρώντας πως βγαίνουμε από το βουνό, διαπιστώσαμε πως βγήκαμε στα δερβενοχώρια, και συγκεκριμένα κοντά στα Σκούρτα...! Η καταπληκτική ημέρα μας επεφύλασσε ένα γερό μπουγέλο, το οποίο μας έκανε ακόμα πιο μούσκεμα απ' ότι είμασταν, από το υδάτινο στοιχείο που ήταν ακόμα πλούσιο στις ρεματιές και τα χαράκια, που περάσαμε...
Βρεγμένοι, ξεθεωμένοι, καταλασπωμένοι και πεινασμένοι, ώρα 15.00, μπήκαμε στα Σκούρτα σαν καβαλάρηδες της εντουρο-αποκάλυψης (παναθεμαμας), και αφού γεμίσαμε τεπόζιτα πήγαμε να γεμίσουμε και στομάχια...
εκεί στην πλατεία του χωριού, μας περίμενε ταβερνείον με τζάκι μπροστά από το οποίο απλώσαμε την "μπουγάδα" μας να στεγνώσει, και αφού βγάλαμε το άχτι μας σε παϊδάκια τρυφερά, χαλαρώσαμε υπό τους ήχους της σαγηνευτικής φωνής του Χριστοδουλόπουλου, και του Τερλέγκα....
Μόλις καταφέραμε να ενώσουμε τα κομμάτια μας, βάλαμε κάτω τα σχέδια της επιστροφής. Ο ένας δρόμος ήταν οδικώς από Φυλή, και ο άλλος μέσα από το βουνό, ακολουθώντας ίδια διαδρομή....
Φυσικά ακολουθήσαμε τον δεύτερο. Ανεπιτυχώς. Ευτυχώς!
Το δεύτερο μέρος της Οδύσσειάς μας, έμελε να μας οδηγήσει και πάλι κάπου μέσα στο βουνό, σε δρόμους που μετά τη βροχή είχαν γίνει ποτάμια, και έμοιαζαν μεταξύ τους, και εκεί που με φόρα και κέφι παλεύουμε να βρούμε την άκρη, γιατί είμαστε στη μέση (μάλλον-ίσως), πετυχαίνουμε κλειστή μπάρα, και από τη μια μας περιμένει χαντάκι βάθους 5 μέτρων ενώ από την άλλη, απροσπέλαστη φύση και ανηφοριά...
Μετα από σύντομο διάλειμμα και ανάλυση στρατηγικής, αφού εξετάστηκαν όλες οι πιθανές λύσεις,
επιστρατεύτηκε η βοήθεια του Δαυίδ Κόπερφιλντ χάρη στον οποίο τα μηχανάκια ανυψώθηκαν μαγικά,
και πέρασαν από πάνω...
και ο φίλος Αντώνης ανέλαβε ρόλο μοντέλου, ενώ εγώ ρόλο φωτογράφου....
αφού είχαμε περάσει και αυτό το εμπόδιο επιτυχώς, τώρα πια δεν μας κράταγε τίποτα...
τα λάστιχα σκάβανε σαν δισκοπρίονα το βρεμένο χώμα, και οι αναρτήσεις αντηχούσαν γλυκά σε κάθε εμπόδιο
ή λακούβα που έβρισκαν, ενώ τα μοτεράκια και οι εξατμίσεις έπαιζαν το δικό τους αλέγρο σκοπό όδηγώντας μας προς την επιστροφή... (ή έτσι νομίζαμε!)
Η περιπέτεια είχε κρατήσει αρκετά, και έπρεπε κάποια στιγμή να γυρίσουμε.... στο τρέιλερ στη Σφενδάλη,
απ' όπου ξεκινήσαμε για να φορτώσουμε το wrf καθώς όπως καταλάβατε είναι κομματάκι απολίτιστο μηχανάκι και δεν τα πάει καλά με τις πινακίδες κυκλοφορίας...
Η μπάρα που είχαμε περάσει, μάλλον οριοθετούσε τον προστατευόμενο δρυμό της Πάρνηθας, και κάπου εκεί,
χαμένοι στις σκέψεις μας αντικρύσαμε μια οικογένεια ελαφιών τα οποία στα 40 μέτρα μας κοίταγαν χαλαρά και απαθέστατα...
βγάλαμε λοιπόν τις σχετικές φωτογραφίες...
και συνεχίσαμε ακόμα πιο γρήγορα να βρούμε την έξοδο!
Η έξοδος έμελε να είναι..........., η περιοχή της Φυλής! Γαμώτο! Πάνω στη φούρια μας, κάπου χάσαμε τον προσανατολισμό και από εκεί
που έπρεπε να προχωράμε ανατολικά, το γυρίσαμε σε νοτιοδυτικά μέσα από τον Εθνικό Δρυμό...
καταλαβαίνετε πως μας φάνηκε στις 6 και κάτι το απόγευμα κατηφορίζοντας,
αντί να βλέπουμε τον Ευβοϊκό, να αντικρύζουμε τον Σκαραμαγκά, μεταξύ παρυφών Πάρνηθας και Αιγάλεω...!
Η λύση πιά ήταν μία: Λεωφόρος Φυλής, Δεκελείας, Τατοίου, Αγίου Μερκουρίου, και πίσω στη Σφενδάλη. Φόρτωμα, δέσιμο το μηχανάκι και επιστροφή
στη βάση κατά τις 8 το βράδυ, να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της γυναικοπαντόφλας.....!
στατιστικά:
Διαδρομή για μένα: σύνολο περίπου 200 χλμ μεικτού δρόμου.
Δασικά, εκτός δρόμου περίπου 80 χλμ.
Καύσιμο: 14 ευρώ.
Φαγητό: 15 ευρώ.
εμπειρία: φανταστική...! σίγουρα θα επαναληφθεί...!
το παραπάνω βολταράκι το έβαλα εδώ για να είναι λίγο πιο "μαζεμένες" οι εμπειρίες από την όμορφη μας Πάρνηθα...!
αν ενοχλεί τον αρχικό συγγραφέα του νήματος ας μετακινηθεί...!
δεν ενοχλεί καθόλου, έτσι να μαζευόμαστε οι λάτρεις της φύσης...
φίλε απλά αν δεν τα άντεχε αυτά...ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΟΥΝ!!!Δημοσιεύθηκε αρχικά από zannisvel
Ωραιες βολτιτσες κανατε!!!!
Απλα πες μας το μυστικο πως επεισες τη γυναικα σου να ερθει μαζι με τετοιο καιρο;
Τελευταία τροποποίηση από petros-xt660r; 22/04/2014 στις 17:13.
κι άλλες φώτο...
Στα ίδια μέρη, πέρσυ τον Σεπτέμβρη, ενα αγροτικό που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν του Δασαρχείου, μας πήρε τα νούμερα και μας ήρθε χαρτί να παρουσιαστούμε στο Δασαρχείο για ένορκη κατάθεση. Ευτυχώς ο δασάρχης ήταν ήρεμος άνθρωπος, μας εξήγησε ότι σε δρυμό απαγορεύεται η οποιαδήποτε δραστηριότητα και το θέμα σταμάτησε εκεί. Αν ήταν κάποιος αλλος θα είχαμε "φάει" μηνύσεις και θα τρέχαμε στα δικαστήρια.
Είμασταν με μεγάλα δικύλινδρα μηχανάκια, και ο συνοδηγός του αγροτικού μας την επεσε τελειώς ξαφνικά, και για την ακρίβεια φωτογράφισε τις πινακίδες όλων. Και φαντάσου ότι δεν βγήκαμε καθόλου από τις φλαταδούρες και τα μηχανάκια ήταν όλα με νορμαλ εξατμίσεις και καναμε χαλαρή βολτούλα.
Ειδικά τώρα που πιάνει καλοκαίρι και θα αρχίσουν οι περιπολίες για τις φωτιές, να προσέχετε γιατί κυνηγάνε πολύ, και καλά κάνουν για το καλό του βουνού.
Σόρρυ για το σπαμ αλλά καλό είναι να ενημερωθεί σχετικά ο κόσμος που ανεβαίνει με μοτο στην Πάρνηθα.
Σωστός μετά τις φωτιές καλό ειναι να αποφεύγουμε τα μέρη αυτά..
Somewhere in my soul
there’s always Rock ‘n’ Roll.
Yeahhh..
να και ενα βιντεακι απο την ωραία μας βολτούλα...
https://www.youtube.com/watch?v=quCo-QV_pU4
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
