Καλα.... Περιμενε το Σεπτεμβρη που ανοιγουν τα σχολεια παλι.....
πουτσ@@@@@@@@@
θέλετε να πείτε ότι τώρα με τα σχολειά κλειστά, δεν έχει φαινόμενα όλα τα μωρά στο μηχανάκι; Ίσα ίσα, τώρα που δεν έχουν που να τα παρκάρουν, τα παίρνουν και στη δουλειά. Ο μπαμπάς παρκάρει, αφήνει σκούτερ και τέκνο στο δρόμο, μπαίνει πχ στην τράπεζα και μένεις να τον κοιτάς με απορία...
Πριν κανά χρόνο (μπα λιγότερο παίζει να ήταν) ανέβαινα από Ηλιούπολη προς Περιφ. Υμηττού (το γνωστό δρόμο με τα χίλια ονόματα Ελ.Βενιζέλου, Ελλήνων Αξιωματικών, Αγ. Ι. Καρέα, Λεωφ. Αλίμου Κατεχάκη), η κίνηση ήταν σε τέτοιο επίπεδο που μου επέτρεπε να πάω σβέλτα γιατί βιαζόμουν, οπότε ψιλοχοντροέτρεχα.
Με την άκρη του ματιού μου είχα πιάσει πίσω μου κάτι σαν κόκκινο σκούτερ να προσπαθεί να με ακολουθήσει από νωρίς στο ύψος της τελευταίας πλατείας αλλά δεν έδινα και σημασία, μπροστά κοίταγα.
Φανάρι δε με είχε πιάσει, μέχρι το σημείο που μπαίνει για Εθνικής Αντιστάσεως, Πανεπιστημιούπολη κλπ.
Σταματάω, και σκάει δίπλα μου το κόκκινο σκούτερ.
Νομίζω ένα γιαμάχα ψιλομπανιέρα ήταν, δε θυμάμαι ποιο.
Μέτρησα:
1. Μπαμπάς: ξεκράνωτος, φανελάκι, βερμούδα, παντούφλα.
2. Γυναίκα: ξεκράνωτη, φόρεμα, σανδάλι και λοιπές μαλακίες
3. Πιτσιρίκι: ξεκράνωτο, ρουχαλάκια, πεδιλάκια. Πάνω από 3-4 χρονών δεν ήταν σε καμία περίπτωση.
Μαλάκας: Ωραία το πας φίλος. Από την πλατεία σε κυνηγάω και δεν μπορώ να σε πιάσω.
Εγώ: ......Ναι......
Μ: Για πάμε και τώρα από στάση να δούμε αν θα μου φύγεις.
Ε: Φίλε, ξέρεις είμαι με ρεζέρβα και δε με παίρνει να το τρέξω, μη μείνω από βενζίνη στην Αττική. Καλή συνέχεια και πρόσεχε, έχεις και την οικογένεια πάνω.
Μ: Τί? Α! Ναι ρε ντάξει! Είναι μαθημένοι αυτοί ξέρουν (χασκογελώντας).
Άναψε το πράσινο και ξεκίνησα σαν την κότα και τον άφησα να φύγει μπροστά.
Και συνέχισα να πηγαίνω σαν την κότα μην τυχόν και τον περάσω χωρίς να το πάρω χαμπάρι πουθενά κι αρχίσει πάλι την αποστολή αυτοκτονίας/παιδοκτονίας/συζυγοκτονίας.
Από τη μια τρέχεις γιατί βιάζεσαι/έχεις κ@υλες/whatever, κι ο κάθε παπάρας το παίρνει προσωπικά και νομίζει ότι τον βάζεις κόντρα. Μόνο στην ιδέα ότι "έτρεχε γιατί έτρεχα" μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή.
Λες και χωρίς εμένα δε θα έκανε μαλακίες αλλά τέσπα. Τουλάχιστον δε θα το γνώριζα και δε θα "συμμετείχα" άθελά μου.
Από την άλλη, ήταν η πολλοστή φορά που μετανιώνω που δε σάπισα κάποιον στο ξύλο.
Τελευταία φορά ήταν χθες, γυρνώντας σπίτι από τη δουλειά με το αυτοκίνητο σε κεντρική λεωφόρο, και βλέποντας στο πεζοδρόμιο στο αντίθετο ρεύμα μια "μάνα" να τραβάει 2 απανωτά χαστούκια (όχι αστεία) στο πιτσιρίκι της.
Μην τα κάνετε ρε γ@μημένοι!
Παλιότερα υπήρχε η δικαιολογία ότι δεν υπήρχε η τηλεόραση. Τώρα υπάρχει. Καθίστε δείτε τούρκικα μέχρι να σαπίσετε στους καναπέδες.
Κι άμα σας έρθει όρεξη και δε σας αρέσει το προφυλακτικό δοκιμάστε εναλλακτικές μεθόδους ικανοποίησης.
Μην τα κάνετε!
Κοίτα τώρα τι ιστορίες σκαρφίζεται ο άτιμος, προκειμένου να δικαιολογήσει ότι τον ήπιε από τρικάβαλο μπανιεροσκούτερ. Τουλάχιστον ο Npat ήταν πιο ειλικρινής, είπε με πέρασε το παπί, έτσι απλά.
Το συμπέρασμα είναι, τα χόντα τσαγιάζονται από ταπεινά μονοκύλινδρα πόλης μ'ευκολία. Resistance is futile :rofl:
άσε που έχω την υποψία ότι μπορεί να οδηγούσε το πιτσιρίκι…
πέραν τις πλάκας , το θέμα είναι καθημερινό ,υπαρκτό και σε μεγάλη έκταση…
αν δείτε τι γίνεται σε μέρη που παραδίδουν ή παραλαμβάνουν παιδιά , θα σας φύγει το τσερβέλο…
επειδή κι εγώ έχω χρησιμοποιήσει την μηχανή για να μεταφέρω τον γιο μου , παρ όλο που εχει κράνος-μπουφαν –γάντια και είναι πλέον 10, σας διαβεβαιώνω ότι είναι οι ποιο αγχωτικές διαδρομές που έχω κάνει..
Τελευταία τροποποίηση από ggs; 20/06/2014 στις 12:49.
Αυτό λέγεται έλλειψη λογικής και άγνοια κινδύνου , εάν κάτι από τα δύο απουσιάζει παλεύεται το πράγμα εάν απουσιάζουν και τα δύο το άτομο δεν συμμορφώνεται με τίποτα .
...αξίζει να ζουν σαν παιδιά εκείνοι που έχουν καρδιά............
Είστε τρόμπες
Πάρακατω...
Ρε συ Γιώργο, εγώ κάθε φορά που βάζω 2ο άτομο πάνω χέζομαι πατόκορφα. Όχι 10 χρονών. Ούτε παιδί μου.
Αλλά οκ, αυτό είναι 100% δική μου υπερβολή.
Ο άλλος βάζει σκυλί, γατί, μωρό και περιμένει ότι θα κρατηθεί μόνο του από το τιμόνι, ή από το παπάρι του οδηγού σε έναν ελιγμό/φρενάρισμα?
Σε μια πτώση?
Κοτζάμ άνθρωπο 20-30 χρονών βάζεις πάνω και του λες "ΜΗΝ ΚΟΥΝΙΕΣΑΙ!" και δε λέει να το καταλάβει και χοροπηδάει σα χιμπατζής να βγάλει το κινητό από την κωλότσεπη κι εσύ χαροπαλεύεις να μείνετε όρθιοι.
Και θα κάτσει στα αυγά του το μωρό?
Οκ καθημερινά βλέπουμε πράγματα θεόκουλα και έχουμε βεβαιωθεί για τη μαλακία που δέρνει τον ανθρώπινο εγκέφαλο και πλέον τίποτα δε μας κάνει εντύπωση. Ούτε καν αυτό.
Αλλά ρε πούστη μου έλεος.
Τον μΠούστη, έλιωσα, πάει ο καφές
Τι θα γίνει ρε με σας;; βάζει ο άλλος ένα σοβαρό ζήτημα, πέφτει πρόκα σαν την παραπάνω και χάνω καφέδες, πληκτρολόγια κ.λ.π με έχετε καταχρεώσει!
Για να επιστρέψουμε στο ζήτημα, μυαλό δεν βάζουν/με και όταν σπάσει η στάμνα παρά το ότι έχει πάει χιλιάδες φορές στην βρύση όλοι αναρωτιούνται το γιατί... "μα τόσες φορές την έχω ρίξει και πιάσει στον αέρα, τώρα βρήκε;"
εγώ άθεος; ισα-ισα, εχω τρεις: το μυαλό μου, τα χέρια μου και τα πόδια μου
Και τι άλλο θα δουν ταμάτια μας ακόμα
Δυστυχώς πολύς κόσμος δε σκέφτεται το μετά. ούτε τις συνέπειες.
όλοι είμαστε με τη σκέψη "ναι συμβαίνει ,οκ, αλλα εμένα δε θα μου συμβεί" (και βάζω και μένα μέσα) ... μέχρι να μας συμβεί.
Η πρόληψη (ως αποτέλεσμα σωστής σκέψης) μας λείπει όπως είπε ο φίλος πιο πάνω, είτε είναι προφυλακτικό, είτε τούρκικη σειρά, είτε είναι κράνος.
ΥΓ. οδηγάω ταπεινό μονοκύλινδρο πόλης...και είναι και χοντα...διπλή προσωπικότητα που λέμε...