Ηλεκτρική μοτοσυκλέτα

[notakos600]

Κάτι να φτιάξουμε σαν λαός κι ας είναι και LEGO...

[stefanos]

Κάτι να φτιάξουμε σαν λαός κι ας είναι και LEGO...

Οι λαοί μόνο μνημεία φτιάχνουν.
Οι πολίτες δημιουργούν ή από ψώνιο ή για το κέρδος.
Το κακό με τον λαό μας είναι ότι πνίγει την δημιουργία.

[Bob_o_mastoras]

Ιδεα:
Σε ηλεκτροκινητη μηχανη. Αν μπροστα στη θεση του ψυγειου πχ, τοποθετουσαμε 2 ανεμογεννητριες, υψηλης αποδοσης, μικρου μεγεθους οι οποιες θα φορτιζαν τις μπαταριες της ωστε να αυξανονταν η αυτονομια δεν θα ηταν καλο;; Και θα σου εδινε και δικαιολογια να πας σβελτα! Το βαρος θα ηταν μικρο και θα μπορουσε να καλυφθει απο την αφαιρεση στοιχειων της μπαταριας που πλεον δεν θα χρειαζονταν εφοσον θα ειχε αυξηθει η αυτονομια.

[Specialized]

[QUOTE=stam2;2510224]Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεις η Ελλάδα διοικείται από 5-6 οικογένειες.... και δεν εννοώ πολιτικές...
Θα ήταν ενδιαφέρον να γνώριζες μετά τις εκλογές πόσοι και ποιοι πολιτικοί περάσαν από τα γραφεία κάποιου πολύ γνωστού επιχειρηματία, πρώην προέδρου ποδοσφαιρικού συλλόγου... Τεσπα, δεν πειράζει... ίσως και να μην πρέπει να γνωρίζει ο πολύς κόσμος, ή να μην θέλει να γνωρίζει....


Απαντώ καλοπροαίρετα σε Νίκο και Σταμ:

Στην Ευρώπη γίνονται πολλα και διάφορα για την τεχνολογια & ανάπτυξη νέων προϊόντων και πολιτικών. Δυστυχώς εμείς τα φαγαμε σε ακριβά σπίτια , αυτοκίνητα, σκάφη και.....όπου αλλου μπορούμε να φανταστούμε. Δείτε για παράδειγμα το υπέρ-προγράμμα πλαίσιο Horizon 2020 για την έρευνα και τη καινοτομία (απο το 1992 νομίζω, τρέχουν αντίστοιχα υπέρ προγράμματα). Υπάρχει σχέδιο, στόχευση, φιλοδοξία. Σε όλο αυτο το περιβάλλον ο μέσος Έλληνας συμμετέχον ονειρεύεται "να πάρει το προγράμμα" και να τα οικονομήσει. Δυστυχώς γι αυτόν, δεν θα πάρει τίποτα. Μόνο σοβαρές ιδέες απο σοβαρούς ανθρώπους έχουν ελπίδες. Για να μην παρεξηγηθω, υπάρχουν και τέτοιες και τέτοιοι στην Ελλάδα (ευτυχώς). Ένα άλλο κακο ειναι ότι παντου στον κόσμο, η έρευνα και η εξέλιξη θέλει κάποιες προϋποθέσεις και μια απο αυτες ειναι να ειναι υγιής κάποιος σαν εταιρεία (δείτε πχ την ιστορία της Χοντα, πουλούσε στην αγορα καποια απλοικα προιοντα και παράλληλα έκανε ανάπτυξη νέων προϊόντων). Εδω οι μικρές και μεσαίες εταιρείες που θα μπορούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο ειναι απελπιστικά λίγες και κινούνται σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Το περιβάλλον ειναι ακόμη χειρότερο απο την έλλειψη κρίσιμης μάζας εταιρειών-ερευνητικών οργανισμών-αγοράς που θα συνεργαζονταν αποδοτικά. Είμαι στο εξωτερικο και μιλούσα χθες με Γερμανό που θέλει να φέρει χιλιάδες τουρίστες για εναλλακτικό τουρισμο (πεζοπορία, ποδήλατο, αυτοκινόυμενα αυτοκίνητα, θεματικό τουρισμο) και ο άνθρωπος τα έχει παίξει με τον κάθε βλαχοδημαρχο που τον δουλευει κανονικα! Τι δήμαρχους βλέπει, τι περιφερειάρχες, τίποτα! Όλοι λένε ναι, θελουμε τουρίστες αλλα όταν φτάνει η κουβέντα στο δια ταύτα, ότι πρέπει να κάνουν μικρα εργακια υποδομής και προώθησης (πχ να φτιάξουν 5 μονοπάτια πεζοδρομιας με σήμανση, 1-2 τουαλέτες και resting rooms, μια ιστοσελίδα, ε τότε όλοι του λένε: να βρουμε το προγράμμα να μας δώσει τα λεφτα να το κάνουμε. Χωρίς ´´προγραμμά´´ και χωρίς να τους πει ο πολυ παραπάνω δεν κάνουν τίποτα!

Τι να λέμε για ανάπτυξη; Αφου δεν θελουμε. Τι να πούμε και για τεχνολογική ανάπτυξη; Κάποιες νησίδες υπάρχουν (όχι ο ´´εφευρετης´´ του θέματος βέβαια). Ούτε τις ελιές μας πια δεν μπορούμε να μαζέψουμε, τις μαζεύουν οι αλλοδαποί.

Ναι συμφωνώ με την οικογενοιοκρατια που αποφασίζει τι θα γίνει στην Ελλάδα αλλα τόσα χρόνια τι κάναμε εμείς οι πολίτες; Ψηφίσαμε και συνεχίζουμε με τους ίδιους! Μιλάμε για το σύνδρομο της Στοκχολμης, αγαπάμε πλέον τους βιαστές μας! Αποβλακωμενος κοιτάμε την τηλεόραση, ότι μας πει να κάτσουμε στην απραξία μας.