Παρ'όλο που δε βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα τη θεωρία "κοιτάχτε πόσο μικροί είμαστε σε σχέση με το όλο", πιστεύω πως δε γίνεται χρήση αυτής (τουλάχιστον στη συγκεκριμένη περίπτωση, κι από τα συγκεκριμένα άτομα, όπως ο νίκος_αμπελ) για να δικαιολογήσουν τέτοιες πράξεις.
Το ότι εγώ αύριο αν καταγαμήσω με πυρηνικά τον πλανήτη ολάκερο, δε σημαίνει ότι επειδή ο πλανήτης θα ξαναέρθει στα γράδα του, εγώ πρέπει ή έχω το ελεύθερο να το κάνω.
Το όποιο μέγεθος του κόσμου ή του ατόμου μας, είναι θεωρώ άσχετο με την όποια ηθική επιλέγουμε να ακολουθήσουμε.
Από κει και πέρα, υπάρχει το τεράστιο θέμα της αντίληψης.
Ως απειροελάχιστη τρίχα του σύμπαντος φαντάζει μια κλωτσιά στο καλάμι όταν την κοιτάς από 13,7 τρις χρόνια και 13,7 δις έτη φωτός μακριά.
Όταν την κοιτάς (και την αισθάνεσαι) άμεσα από μηδενική απόσταση, μια χαρά πονάει και θες να βελάξεις
Πόσο μάλλον αν θες να πετάξεις μια χειροβομβίδα ή μια πυρηνική βόμβα κλπ.