Ναυαγούν σε ένα τροπικό νησί ένας τυπάκος με τη Μόνικα Μπελούτσι (τον
τυχερό). Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά από λίγο καιρό ελλείψει επιλογών τα
φτιάχνουν κιόλας. Περνούν οι μήνες στον τροπικό παράδεισο και η σχέση τους
πάει πολύ καλά. Ώσπου μια μέρα η Μόνικα βλέπει τον τυπάκο να κάθεται
λυπημένος και σκεφτικός σε ένα βράχο.
- Τι έχεις μωρό μου;
- Άσε ρε Μόνικα, δεν θα μπορέσεις να με καταλάβεις.
- Αααα, κρίμα. Τουλάχιστον μπορώ να κάνω τίποτα για να σου φτιάξω το κέφι;
Θα κάνω τα πάντα!
- (Σκέφτεται λίγο) Ναι, τώρα που το σκέφτομαι κάτι μπορείς να κάνεις...
- Πες μου.
- Μπορείς σε παρακαλώ να κόψεις τα μαλλιά σου ανδρικά;
- Τα βαρέθηκες; Ό,τι θέλει το μωρό μου! (τα κόβει)
- Μμμμ... ωραία! Μπορείς τώρα να βγάλεις τη φούστα σου και το μπουστάκι από
φοινικόφυλλα και να βάλεις ένα παντελόνι και ένα πουκάμισό μου;
- Αααα, με θέλεις στο πιο casual. Εντάξει (το κάνει)
- Μπορείς τώρα με τα κομμένα μαλλιά να φτιάξεις ένα μουστάκι και να το
φορέσεις;
- (Υποψιασμένη) ...εντάξει, είμαι ανοιχτή σε νέες εμπειρίες... (το κάνει)
Τώρα τι θέλει το μωρό μου;
- Και που λες Μήτσο, μου έχει συμβεί κάτι δραματικό: εδώ και τρεις μήνες
πηδάω τη Μόνικα Μπελούτσι και δεν υπάρχει ψυχή εδώ γύρω να το πώ!