Οι Βόριοι, οι Νότιοι & οι περιπέτειες τους (Κρήτη 04/2008)

[MikeG]

Πέμπτη απόγευμα (17/04/2008) & είμαι λες & έχω πάρει ενδοφλέβια τεστοστερόνη. Δε μπορώ να κάτσω ήσυχα, είμαι σε μια εγρήγορση. Ήδη έχω μάθει τα άσχημα νέα για τον αδερφό του Μήτσου (ακα Να σου στάξω μια ρακή) & έχω περισσότερο άγχος. Άγχος γιατί ουσιαστικά θα είμαι μόνος, ο Μήτσος θα έρθει μόνο τη μια βραδιά με ένα τζιπ. Δε το έχω ξανακάνει. Να οδηγώ την ομάδα (δε φοβόμουν αυτό) αλλά & να μπορώ να δίνω γρήγορες λύσεις. Εκ του αποτελέσματος όλα καλά.
Πέμπτη λοιπόν απόγευμα πάω στο ξυλουργείο του Μήτσου να βοηθήσω με τον Αλέξη (το τζιπ ήταν του Αλέξη) ώστε να είναι πιο χαλαρός ο ψηλός για το Σάββατο το βράδυ. Μας παίρνει η ώρα, πίνουμε ένα μπουκάλι ουίσκι & τα πράγματα ακόμα δεν είναι έτοιμα. Ευτυχώς το KTM είναι ετοιμοπόλεμο.
Γυρνάω σπίτι στις 2 το βράδυ & αρχίζω να ετοιμάζω τη τσάντα μου.
Σκηνή check
Sleeping Bag check
Σουγιάς, πηρούνι, ποτήρια, ρακί, πορτοκάλια check
Ρούχα, παπούτσια check
Μπαταρίες, φακοί check
Στις 3 και κάτι όλα έτοιμα. Στις 6 πρέπει να είμαι στο λιμάνι, (εκεί θα είναι & η πρώτη παρτίδα εκ Κρήτης [Akatanomastos, TonyMontana]). Ξαπλώνω λίγο, με παίρνει ο ύπνος μέχρι τις 5:30 που με ξυπνάει το ξυπνητήρι.
Σηκώνομαι, κάνω ένα μπανάκι & φορτώνω το KTM. Βάζω τη πολεμική στολή & όλα έτοιμα. Ανοίγω τη πόρτα του γκαράζ, ακόμα είναι νύχτα.. Βάζω & πίνω 2 ρακές στα γρήγορα, καβαλάω & βουρ για το λιμάνι!!!
Ναι άρχισε........











p.s Σας παρακαλώ μέχρι να τελειώσουμε, που θα μας πάρει κάμποσο, σχόλια εδώ.

[MikeG]

Φτάνω στο λιμάνι, ίσα-ίσα που έχει ξημερώσει.. Σε όλο το δρόμο μέχρι να φτάσω μοιριζόμουν τις μυρωδιές τη πόλης (Ηράκλειο Κρήτης) & απολάμβανα τους άδειους δρόμους. Σκεφτόμουν ότι σε μερικές ώρες θα είναι πνιγμένοι στη ζέστη & τη φασαρία, όμως δε με ένοιαζε, εμείς θα ήμασταν πάνω ψηλά....
Μπαίνω στο λιμάνι & μέσα στη φασαρία & τη πολυκοσμία νιώθω όλα τα βλέμματα πάνω μου. Σα να λένε όλοι, μα καλά ίντα κάνει αυτός ο παλαβός ντυμένος οσά το καρνάβαλο επαέ πρωί πρωί.. Πάω στη πύλη όπου ξεφορτώνει το καράβι των Μινωικών & ο λιμενικός μου λέει :
- Μεγάλε το καράβι φεύγει το βράδυ πάλι!
- Το ξέρω του λέω! Να παραλάβω κάτι λελούδια ήρθα!
- Α! & για που ετοιμάζεσαι για αγώνα motocross?
- Όχι.. Μια βολτίτσα θα πάω μωρέ!
- Καλημέρα
- Morning..
Φτάνω, παρκάρω (οι γιαγιάδες με ξανοίγουν, οι πατεράδες που ήρθαν να πάρουν τα παιδιά τους που σπουδάζουν σκέφτονται ρε μπας & είναι ο γκόμενος της κόρης μου ετονές). Ξεφορτώνομαι, πίνω μια γουλιά νερό. Χτυπάει το κινητό, είναι ο Νίκος (TonyMontana), έλα που είσαι ρε μου λέει. Εδώ μπροστά που ξεφορτώνει το καράβι του λέω, στη καφετέρια. Έρχεται. Ξεφορτώνεται, έχει φέρει μαζί του ένα φορτηγό πράγματα, ως σαν τον ατζιγκάνο μετανάστη είναι!
Που είναι οι καρπούζες ρε του λέω....?
Σε 5 λεπτά καταφθάνει & η μασκότ της εκδρομής, το μπουμπούκι, ο Akatanomastos. Η φάτσα του είναι σα να είχε βγει μόλις από λουλουδερί μπουζουκιερί. Κοιμήθηκες ρε καθόλου? Ε.... Στο Άλλα γιάλλα ήμουνα μωρέ για μπύρες... ΑΑ!!
Κατεβαίνει ο πρώτος, ήταν ο DimZab. Αγκαλιές, γέλια, γνωριμία με τους άλλους δύο.
Ακολουθεί ο Dosko, μια από τα ίδια. Thou Vou μαζί με Mpou & αρχίζει το γλέντι! Γέλια πολλά, πειράγματα & μαλακίες. Περιμένουμε το Φώτη (Operater). & σε λίγο τσουπ! Να ο Φώτης! Φαίνεται από μακριά, δε παίζει να τον χάσεις.
Αφού γίνονται & οι τελευταίες συστάσεις ξεκινάμε με τα μοτόρια για καφεδάκι & μπουγατσούλα. Ανηφορίζουμε την 25ης Αυγούστου σα καγκούρια (αφού είναι πεζόδρομος), προσπερνάμε τους χθεσυνοβράδυνους & φτάνουμε Λιοντάρια.

[MikeG]

Παρκάρουμε τα μηχανάκια, όπως φαίνεται στη προηγούμενη photo, μπροστά στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου. Ξεφορτωνόμαστε & πάμε προς τον Κυρκόρ για πρωινό καφεδάκι & μπουγατσούλα ζεστή ζεστή. Οι εργάτες του δήμου εκείνη την ώρα σκουπίζουν, ο Mpou πιάνει κουβεντούλα με ένα. Ο τύπος μέσα στη χαρά.
Εν τω μεταξύ μια γκόμενα ξαφνικά αρχίζει τα ψι ψι ψι & ψι ψι ψι ! Ε ποιον άλλον να φώναζε, όχι μια γάτα, ούτε σκύλο, ούτε τη φίλη της που παράγγελνε γύρο, αλλά τον Akatanomasto!!!
- Γιατί δεν ήρθες Galea (να με δεις πω τα κουνάω τα μπράτη μου) ?
- Ε να μωρέ, ετοιμαζόμουν για τη βόλτα (μπεκρούλιαζα στο Άλλα Γιάλλα).
- Να κανονίσεις όμως να πάμε....
- Ναι...ναι....
Πίνουμε τα καφεδάκια μας, τρώμε τις μπουγατσούλες & αφού όλοι περάσουν από τουαλέτα ώστε να βάλουν ή να βγάλουν ανάλογα τα αξεσουάρ, καβαλάμε τα μοτόρια & ΞΕΚΙΝΑΜΕ για Κρουσώνα από όπου θα μπούμε & χώμα.
Με το που φτάνουμε παραλιακή κάνει την εμφάνιση του ο αέρας.... Που να ξέραμε τι μας περιμένει.. Φτάνουμε στο Γάζι όπου & γεμίζουμε βενζίνα.

[MikeG]

Μετά λοιπόν το πρώτο ανεφοδιασμό, συνεχίζουμε ασφάλτινα για περίπου 12 χιλιόμετρα με προορισμό το Κρουσώνα.
Μπαίνουμε στο χωριό όπου μόλις έχει τελειώσει η λειτουργία & όλοι μας κοιτάν σαν εξωγήινους που ήρθαν να καταλάβουν το χωριό. Διασχίζουμε όλο το χωριό οδεύοντας προς τη Μονή της Αγίας Ειρήνης, η οποία βρίσκεται 3 χιλιόμετρα μετά το χωριό ανηφορίζοντας τη βορειοανατολική πλευρά του Ψηλορείτη. Που να ξέραμε βέβαια τι μας επιφύλασσε το όρος Ίδη (Ψηλορείτης) .

Κάπου εδώ ας γράψω λίγα πραγματάκια για το βουνό. Είναι το ψηλότερο βουνό της Κρήτης & η κορυφή του είναι ο Τίμιος Σταυρός στα 2.456 μέτρα. Υπάρχουν 2 μονοπάτια για να ανέβεις σε αυτή. Στη κορυφή υπάρχει εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού που γιορτάζει το Σεπτέμβρη. Το βουνό λέγεται και Ίδη, όπως έγραψα ήδη. Το όνομα αυτό ετυμολογείται από το δωρικό "ίδα" που σημαίνει δέντρα για ξύλευση, δάσος, δρυμός, δασωμένο βουνό. Οι λόγοι που κατέστησαν την οροσειρά τόσο σημαντική για τους Κρητικούς από τα Μινωικά χρόνια είναι το κάλλος του φυσικού τοπίου, η αγριάδα & η δεσπόζουσα όψη του από σχεδόν όλη τη Κρήτη.
Ο Ψηλορείτης αποτέλεσε κατά τους Μινωικούς χρόνους τον σπουδαιότερο λατρευτικό χώρο του νησιού. Ήταν το μοναδικό σημείο στο οποίο με βεβαιότητα λατρευόταν ο βασιλιάς των θεών, Δίας. Ο Δίας είχε φυγαδευτεί από τη μητέρα του & κρύφτηκε στη σπηλιά της Ίδης (Ιδαίον Άντρον) μέχρι να ανδρωθεί & να γλυτώσει από το πατέρα του Κρόνο.
Σήμερα ο Ψηλορείτης είναι πολύ σημαντικός στη συνείδηση των Κρητών αν & έχει υποστεί ένα ακατάσχετο βιασμό κυρίως από τα πρόβατα & τους βοσκούς. Όπως λέγεται το βουνό ήταν πράσινο παντού, όμως η υπερβόσκιση το έχει καταστρέψει. Αυτή τη στιγμή βόσκουν στο Ψηλορείτη πάνω από 100000 αιγοπρόβατα.

Αφού λοιπόν φτάνουμε στην Αγία Ειρήνη κάνουμε αριστερά στο πρώτο χωματόδρομο που συναντάμε. Διασχίζουμε το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης όπου ο αέρας λυσομανάει & μας δυσκολεύει πολύ. Επίσης οι "επισκέπτες" πήραν μια πρώτη γεύση για τους βατούς χωματόδρομους της Κρήτης
:rotflmao: :rotflmao: . Αμέσως μόλις το διασχίζουμε κάνουμε μια στάση στη διασταύρωση προς Βρωμονερό & Λειβάδι.

[MikeG]

Έγινε η μια μικρή ανασύνταξη. Ήπιαμε το νεράκι μας, δέθηκαν καλά πράγματα που δεν είχαν & γελάσαμε...

[MikeG]

[MikeG]

Στη συνέχεια στρίψαμε δεξιά προς Λειβάδι Κρουσώνα (μικρό χωριουδάκι με κατοίκους κυρίως το καλοκαίρι). Λίγο πριν το Λειβάδι & στο μικρό οροπέδιο που δημιουργείτε εκεί, άρχισαν τα πρώτα προβλήματα.
Το DR650 του Akatanomastou (Λευτέρη), είχε πρόβλημα με τη βαλβίδα του stand.
Δέσαμε το stand με ένα ιμάντα & μερικά tire ups & το πρόβλημα λύθηκε, παρκάροντας όμως το DR από εδώ & μπρος πάντα όρθιο από το τιμόνι του. Εν τω μεταξύ ο αέρας λυσούσε & σήκωνε το χώμα στέλνοντας το πάνω μας.

Εδώ ο Mpou (Δημήτρης) φαίνεται μάλλον προβληματισμένος & ταλαιπωρημένος..

[MikeG]

Ο βατότατος χωματόδρομος που καταλήγει στο Λειβάδι.

[MikeG]

Αφού λοιπόν όλα διορθώθηκαν συνεχίσαμε προς το Λειβάδι.
Μέσα από το Λειβάδι κάναμε αριστερά προς Ζώμινθο. Εδώ να πω ότι όλη η διαδρομή μέχρι τώρα είναι χώμα. Όταν πατήσουμε άσφαλτο θα το αναφέρω.
Οδηγώντας προς Ζώμινθο άρχισαν οι πρώτες δυσκολίες σε κάποια κομμάτια όπου ο δρόμος ουσιαστικά είναι βράχος & τα χέρια χοροπηδάν σε μια συχνότητα ίδια με αυτή των γρήγορων κανγκουρό.
Η ομάδα όμως συνεχίζει και κερδίζει & έτσι φτάσαμε στο Ζώμινθο όπου συναντήσαμε & την άσφαλτο.
Ο Ζώμινθος ή Η Ζώμινθος είναι τοποθεσία πάνω στο Ψηλορείτη όπου ήταν αρχαία λατρευτική περιοχή.
Από εκεί συνεχίσαμε ασφάλτινα στο τέλειο ορεινό στροφιλίκη του Ψειλορίτη προς το αστεροσκοπείο του Σχοίνακα & τη Νίδα. Ο αέρας παρέμενε δυνατός & εκεί πάνω το κρύο ήταν αρκετό.
Το τοπίο πραγματικά μαγευτικό & ίσως για πολλούς ξένο & πρωτόγνωρο.

[MikeG]

Ο Φώτης (Operater) αποθανατίζει τις στιγμές & τη φύση..

[MikeG]

[MikeG]

Ανηφορίζοντας λοιπόν στο Ψηλορείτη, ασφάλτινα, συναντάμε πριν φτάσουμε στο Οροπέδιο της Νίδας, όπου & τελειώνει ο δρόμος, διασταύρωση αριστερά για το αστεροσκοπείο του Σχοίνακα.
Ανηφορίζουμε μέσα από τη στενή φιδίσια άσφαλτο & κάνουμε μια στάση για τσιγάρο (κατ'απαίτηση ποιου άλλου.... ). Η στάση έγινε ακριβώς στο σημείο όπου αριστερά πας για το αστεροσκοπείο ενώ ευθεία συνεχίζεις για Γέργερη μέσω χώματος.


Ο δρόμος...

[MikeG]

Διακρίνονται & κάποιες χιονούρες...

[MikeG]

Πανοραμική...

[MikeG]

Νομίζω είναι εμφανής ακόμα & από τις photos ο αέρας... Το βουνό μάλλον ήθελε να μας δείξει τη παρουσία του & την έκανε αρκετά αισθητή με αποτελέσματα που θα δείτε σε λίγο...