Ιωσηφίνα

[Εχετλαίος]

Όχι αυτή του Ναπολέοντα, όχι. Αυτή ήταν διάσημη. Η Ιωσηφίνα της δικής μας ιστορία δεν μνημονεύεται σχεδόν από κανέναν...
Μάιος του 1941 και η κατάληψη της Κρήτης από τους γερμανούς είναι σχεδόν γεγονός. Παράλληλα με την από αέρος εισβολή, πλήθος πολεμικών και μεταγωγικών πλοίων έχει αναχωρήσει από τον Πειραιά και αλλού με προορισμό το νησί. Την από αέρος εισβολή την αντιμετωπίσαμε με ότι είχαμε οι ντόπιοι, ότι μας είχε απομείνει καθότι ο στρατός μας ακόμη πεζή επέστρεφε από το μέτωπο της αλβανίας. Την από θαλλάσης επίθεση την ανέλαβε ο συμμαχικός στόλος καταβυθίζοντας μεγάλο μέρος γερμανικων πλοίων.
Μια γερμανική μονάδα, που κατάφερε να αποβιβαστεί στο Ακρωτήρι των Χανίων, είχε σαν στόχο το συμμαχικό πολυβολείο που βρισκόταν εκεί που σήμερα είναι οι Τάφοι των Βενιζέλων. Τους πήραν πρέφα μερικοί δικοί μας και τους ασκάγιασαν με τα κυνηγετικά της εποχής και σκότωσαν 2 από αυτούς ενώ η υπόλοιπη ομάδα τράπηκε σε φυγή προς τα Χανιά. Τους 2 αυτούς γερμανούς τους γύμνωσαν από τον οπλισμό τους και τους πέταξαν σε παρακείμενο χαράκι.
Μέρες μετά και ενώ και επίσημα είχα καταληφθεί και το Ακρωτήρι, επιζήσαντες γερμανοί της ενέδρας επέστρεψαν και αναζήτησαν τους 2 συντρόφους τους. Οι χωρικοί που έμεναν στα Κουνουπιδιανά υπέδειξαν που είχαν πετάξει τα 2 πτώματα. Στο αναμεταξύ φυσικά, τα 2 πτώματα είχαν γίνει βορά των κοράκων της περιοχής και τους είχαν βγάλει και φάει τα μάτια...
Οι γερμανοί το θεώρησαν σαν περιύβριση νεκρών και ότι έγινε εσκεμμένα από τους κατοίκους των Κουνουπιδιανών. Μάζεψαν ενωρίς το πρωί όλο τον ανδρικό πληθυσμό του χωριού, από παιδιά μέχρι και υπερήλικες, και όλα έδειχναν ότι επίκειται εκτέλεση...
Η Ιωσηφίνα, μια Βελγίδα κατά κάποιους, ή Ελβετίδα κατά κάποιους άλλους που διέμενε πολλά χρόνια στο χωριό και ήταν ράφτρα κατάλαβε τι θα γινόταν. Έτρεξε στο διπλανό χωριό στο Καμπάνι και βρήκε κάνα δυο κοπέλια και τους ζήτησε γρήγορα να πάνε να σκοτώσουνε μερικούς κοράκους με τους τσιφτέδες και να της τους φέρουνε. Τα κοπέλια υπάκουσαν και της έφεραν γρήγορα 2 νεκρά κοράκια. Αμέσως έτρεξε στην πλατεία των Κουνουπιδιανών όπου ήδη είχε φτάσει ένα καμιόνι με πολυβόλο πάνω...βρήκε τον αξιωματικό της φρουράς και καθότι γνώριζε τα γερμανικά του εξήγησε ότι οι κάτοικοι είναι καλοί άνθρωποι, αμύνθηκαν σαν στρατιώτες στον εισβολέα και ότι τα κοράκια έβγαλαν τα μάτια από τα πτώματα. Τα λόγια και το σθένος της φάνηκε να πείθουν τον αξιωματικό και η εκτέλεση αναβλήθηκε...
Η γυναίκα αυτή όταν είδε ότι δε θα γινόταν τελικά το κακό, ευχαρίστησε τον αξιωματικό και γύρισε στην άσημη ζωή της...Πέθανε μερικά χρόνια αργότερα σε μεγάλη ηλικία...
Κανείς δεν την θυμήθηκε ξανά την Ιωσηφίνα, κανείς εκτός από μια θεία μου που μου μετέφερε και την ιστορία καθότι την έζησε σε πρώτο πρόσωπο: είδε τον πατέρα και τα 2 της αδέλφια στημένα εκείνο το πρωινό στην πλατεία των Κουνουπιδιανών. Μετά από επικοινωνία με τον δήμο Ακρωτηρίου, πριν 4-5 χρόνια, ο δήμος τελικά έδωσε το όνομα της Ιωσηφίνας σε ένα μικρό και άσημο δρομάκι στην κωμόπολη πλέον.
Τέτοιες μέρες, 69 χρόνια πριν, η γυναίκα αυτή έσωσε ένα ολόκληρο χωριό...και τη ζωή του πατέρα μου...
Ας είναι καλά εκεί που είναι...

[vaska]

Σχεδόν κάθε φορά που ποστάρεις με συγκινείς Κρητίκαρε!!!

:wave2: :wave2:

[danaos75]

η τριχα καγκελο ρε κρητικακι πρωι πρωι...

:wave2:

[makis206]

Γεια σου ρε Στέλιο άρχοντα..:beer:

[TROOPER]

βυσμα παντου και παντα αυτοι οι ελληνες!!!

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[XJR_Billy]

:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[LOUKILOUK]

βούρκωμα και ανατριχίλα...

μπράβο σε όσους έχουν μνήμη και την συντηρούν...

[jimmis5]

Η ιστορια που δεν μαθαμε ή που δεν θα μαθαινουμε ευκολα.Εχετλαίος ευχαριστουμε:beer: :wave2:

[intruder]

η αγνωστη ιστορια ευτυχως γινεται γνωστη απο καποιον οπως εχει γινει κ με αλλα πρωσωπα- ξεχασμενους ηρωες:a18:

[Viking]

:beer:

[Λευκάδιος]

γεια σου εχετλαιε με τα ωραια σου :wave2: :beer: :beer:

[Allst@rf]

λέω και γω τι ιωσηφίνα λέει αυτός ο κουζουλος ,πάει κουζουλαθηκε τελείως...
Μετά όμως κουζουλαθηκα εγώ με την όμορφη σου ιστορία ρε φίλε...
Είσαι για πολλά κερασματα :beer: :beer:

[christostr]

Μπράβο ρε κοπέλι:beer: :beer: :beer:

[John Steed]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Μια γερμανική μονάδα, που κατάφερε να αποβιβαστεί στο Ακρωτήρι των Χανίων, είχε σαν στόχο το συμμαχικό πολυβολείο που βρισκόταν εκεί που σήμερα είναι οι Τάφοι των Βενιζέλων.

Είπα να προσθέσω ένα οπτικό ερέθισμα....


201474

[dimr1]

΄Σαι ωραίος Εχετλαίος. :beer:

[Allst@rf]

Αρχικά δημιουργήθηκε από John Steed
Είπα να προσθέσω ένα οπτικό ερέθισμα....


το άγαλμα αυτό απεικονίζει τον κρητικό πολεμιστή(μου διαφεύγει το όνομα τού) που έβαλε το σώμα του ιστό της σημαίας που κρατάει,στην ανάκατάληψη ενός αχυρου που είχε πέσει στα χέρια των τούρκων κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.από τις ποιο ηρωικές στιγμές της ιστορίας της κρήτης και της ελλάδας.
Δεν έχει σχέση με αυτό που λέει ο στελης ,αλλά δε πειράζει...

[liakaros]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Allst@rf
το άγαλμα αυτό απεικονίζει τον κρητικό πολεμιστή(μου διαφεύγει το όνομα τού) που έβαλε το σώμα του ιστό της σημαίας που κρατάει,στην ανάκατάληψη ενός αχυρου που είχε πέσει στα χέρια των τούρκων κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.από τις ποιο ηρωικές στιγμές της ιστορίας της κρήτης και της ελλάδας.
Δεν έχει σχέση με αυτό που λέει ο στελης ,αλλά δε πειράζει...

Σπύρος Καγιαλές...:beer: :beer: :beer:

[John Steed]

Αρχικά δημιουργήθηκε από liakaros
Σπύρος Καγιαλές...:beer: :beer: :beer:


Πωπω, ναι....:blush: Sorry! νόμιζα ότι έγινε το WWII

[the who]

Αρχικά δημιουργήθηκε από liakaros
Σπύρος Καγιαλές...:beer: :beer: :beer:

Σωστα,μετα το επιθετο εγινε Καγιαλεδακης(καποιοι λενε πως τον βλεπουν ακομα στο σπιτι του,δροσουλιτες mode on :alien: )

Στυλιανεεεεεε :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: (δεν εχει γαμοτικον με ρακι ργτ)

[Cpt. Haddock]

Αρχικά δημιουργήθηκε από the who
(δεν εχει γαμοτικον με ρακι ργτ)

:a33:

+ στον Στέλιο για την ιστορία

[Εχετλαίος]

Η επανάσταση του 1897 για την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα...

Ο κρητικός λαός κατά το διάστημα 1890 έως 1895 βρίσκεται σε δεινή κατάσταση καθώς πρέπει να αντιμετωπίσει τη βαριά φορολογία, την καταπίεση, τις βιαιοπραγίες και τις δολοφονίες από μέρος των Τούρκων. Το νησί βρίσκεται και πάλι σε επαναστατικό αναβρασμό.

Στις 23 και 24 Ιανουαρίου του 1897 οι Τούρκοι βάζουν φωτιά στα Χανιά και σφάζουν τους χριστιανούς. Τότε εκατό περίπου επαναστάτες συγκεντρώθηκαν στο Ακρωτήρι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν με κάθε μέσο την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Το ψήφισμα των επαναστατών στις 25 Ιανουαρίου στο Ακρωτήρι κήρυσσε την κατάλυση της τουρκικής κατοχής και καλούσε τον Έλληνα βασιλιά να καταλάβει το νησί. Τις επόμενες μέρες έφτασαν στο Ακρωτήρι και άλλοι ένοπλοι, υψώνουν την ελληνική σημαία και οργανώνουν επαναστατικό στρατόπεδο. Οι λόγοι της επιλογής του Ακρωτηρίου ήταν ότι βρισκόταν κοντά στα Χανιά και ότι οι κατέχοντες τη θέση αυτή μπορούσαν να παρακολουθούν κάθε κίνηση από την πόλη και προς αυτήν.

Οι Μεγάλες Δυνάμεις ((Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία, Αγγλία και Ρωσία) δεν αποδέχονται το αίτημα των επαναστατών και αποφασίζουν τη διεθνή κατοχή των πόλεων Χανίων, Ρεθύμνου και Ηρακλείου. Η νέα αυτή εξέλιξη οδήγησε το βασιλιά Γεώργιο Α΄ και την κυβέρνηση Δεληγιάννη της Ελλάδας να επέμβουν άμεσα στέλνοντας στρατό στην Κρήτη.

Εκστρατευτικό σώμα 1500 ανδρών μ’ επικεφαλής τον συνταγματάρχη Τιμολέοντα Βάσσο, αποβιβάστηκε την 3η Φεβρουαρίου 1897 στο Κολυμπάρι. Στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο στάλθηκαν εθελοντές και πολεμοφόδια. Ο Βάσσος ανακοινώνει την εντολή που έχει να καταλάβει το νησί στο όνομα του βασιλιά των Ελλήνων, ενώ οι Μεγάλες Δυνάμεις τον ειδοποιούν να μην πλησιάσει τα Χανιά σε ακτίνα μικρότερη των έξι χιλιομέτρων.

Στις 9 Φεβρουαρίου 1897 ο Ιταλός Κανεβάρο, επικεφαλής των ναυάρχων, άρχισε το βομβαρδισμό του επαναστατικού στρατοπέδου. Οι οβίδες δεν έχουν στόχο μόνο τους επαναστάτες Κρητικούς, αλλά και την Ελληνική σημαία που κυματίζει στο Ακρωτήρι. Δύο φορές η σημαία πέφτει κάτω χτυπημένη από τις οβίδες των Μεγάλων Δυνάμεων, και ο επαναστάτης Σπύρος Καγιαλεδάκης ή Καγιαλές, την σηκώνει όρθια με κίνδυνο της ζωής του.

Όταν μια τρίτη οβίδα κάνει κομμάτια τον ιστό της σημαίας, τότε ο Καγιαλές κάνει το κορμί του κοντάρι και την σηκώνει ψηλά. Όταν οι ναύαρχοι με τα κιάλια είδαν την ελληνική σημαία να κυματίζει περήφανα με έναν άνθρωπο να την στηρίζει, άναυδοι με την παλικαριά του Κρητικού διέταξαν να σταματήσει ο βομβαρδισμός.

Το στρατόπεδο των επαναστατημένων Κρητικών δονείται από ζητωκραυγές και πανηγυρισμούς. Στο ελληνικό θωρηκτό "'Υδρα" ψέλνεται ο εθνικός ύμνος. Ζητωκραυγές και χειροκροτήματα ακούγονται πλέον όχι μόνο από τα ελληνικά, αλλά και από τα ιταλικά και γαλλικά πλοία!!!

Ο Ιταλός επικεφαλής του στόλου των Μεγάλων Δυνάμεων, υποναύαρχος Κανεβάρο, γράφει στα απομνημονεύματά του: «Η ανύψωση της σημαίας με αυτόν τον τόσο ηρωικό τρόπο, αποτέλεσε μια στιγμή της ζωής μου που δεν θα λησμονήσω ποτέ».

Όπως διηγήθηκε αργότερα ο ίδιος ο εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος, που πρωτοστατούσε στα γεγονότα της εποχής, ο ναύαρχος Κανεβάρο του είχε πει, πως έμεινε άναυδος από θαυμασμό για την ωραία αυτή και κατ' εξοχήν ηρωική πράξη του Σπύρου Καγιαλέ - Καγιαλεδάκη, που εκείνη ακριβώς την ημέρα νίκησε -στην κυριολεξία- την ευρωπαϊκή διπλωματία. Όχι μόνο γιατί προκάλεσε την άμεση παύση του βομβαρδισμού του Ακρωτηρίου, αλλά και την υποβολή, από τους ναυάρχους, ευνοϊκών εισηγήσεων προς τις κυβερνήσεις τους. Το αποτέλεσμα ήταν μετά από λίγους μήνες να κερδίσει η Κρήτη την αυτονομία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1898), που προηγήθηκε της Ένωσής της με την Ελλάδα (1 Δεκεμβρίου 1913).

Ο δήμος Ακρωτηρίου γιορτάζει κάθε χρόνο την επέτειο του βομβαρδισμού της 9ης Φεβρουαρίου 1897 και μαζί τιμά με καταθέσεις στεφάνων στον ανδριάντα του (δίπλα στους Τάφους των Βενιζέλων), τον ήρωα Σπύρο Καγιαλέ – Καγιαλεδάκη, που έγινε σύμβολο στον αγώνα των Κρητικών για την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Σπύρος Καγιαλές – Καγιαλεδάκης
Ο Σπύρος Καγιαλές γεννήθηκε το 1872. Ο πατέρας του Δημήτρης, καταγόταν από τη Γραμβούσα και ήλθε νωρίς, μαζί με την οικογένειά του και εγκαταστάθηκε στην οδό Λάκων, στη Χαλέπα. Η μητέρα του Μαρία, το γένος Ορνεράκη, ήταν από τα Σφακιά. Στο Ακρωτήρι ο Σπύρος Καγιαλές υπηρέτησε από την αρχή της Επανάστασης του 1897 μαζί με τους αδελφούς του Γιώργο, Μανώλη, Αντώνη και Σήφη. Ο Σπύρος Καγιαλές Καγιαλεδάκης πέθανε στη Χαλέπα στις 5 Σεπτεμβρίου 1929.


201543

[Gandalf dr685sm]

Ρε συ Στελάρα , αυτό δεν το ήξερα ρε φίλε .... να είσαι καλά που το έβαλες. Κομμάτια απο ιστορικούς ήρωες που δεν διδαχθήκαμε ποτέ στο σχολείο και είναι και δύσκολο να τα βρείς και αλλού. Για να μην ξεχνάμε απο που ερχόμαστε και ποιοί είμαστε.

Να είσαι καλά ρε φίλε...

Gandalf

[Εχετλαίος]

Επιτρέψετέ μου να προσθέσω ότι το όνομα του ναυάρχου Κανεβάρο, του ανθρώπου που σαν επικεφαλής των "μεγάλων δυνάμεων" βομβάρδιζε τους Κρήτες επαναστάτες των Χανίων, κοσμεί κεντρικό δρόμο της Παλαιάς Πόλης των Χανίων ακόμη και σήμερα...
(βέβαια τον περιποιήθηκε ο Καζαντζάκης στον Ζορμπά του, δίδοντας το όνομά του στον παπαγάλο της Μαντάμ Ορτάνς, πόρνης των Χανίων και αληθινά υπαρκτό πρόσωπο της εποχής των μεγάλων αναταραχών...)

Καλά να είστε όλοι.
:wave2:

[Gandalf dr685sm]

Επιτρέψετέ μου να προσθέσω ότι το όνομα του ναυάρχου Κανεβάρο, του ανθρώπου που σαν επικεφαλής των "μεγάλων δυνάμεων" βομβάρδιζε τους Κρήτες επαναστάτες των Χανίων, κοσμεί κεντρικό δρόμο της Παλαιάς Πόλης των Χανίων ακόμη και σήμερα...

Καλά ... δεν είναι και ο μόνος "φιλέλλην" (:yuck: :yuck: ) που έχει λάβει τέτοιες τιμές απο την δουλικότητα των τότε και των σήμερα πολιτικών. Άστο αυτο΄καλύτερα.

Gandalf

[dimr1]

Ζορμπάς και Καπετάν Μιχάλης μαζί αυτή η φοβερή ιστορία, και πάλι μπράβο. Στον καιρό του τίποτα και του μηδέν, είναι καλό να ακούμε τι έκαναν οι κορυφαίοι των Ελλήνων αλλά και των ανθρώπων γενικότερα. :beer:

[John Steed]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Καλά να είστε όλοι.
:wave2:

Καλά να είσαι κι εσύ, που μας ξεστραβώνεις, μας διδάσκεις και μας συγκινείς!!!


:wave2: :wave2: :wave2:

[Pardalotzatziki]

Αρχικά δημιουργήθηκε από John Steed
Καλά να είσαι κι εσύ, που μας ξεστραβώνεις, μας διδάσκεις και μας συγκινείς!!!


:wave2: :wave2: :wave2:

+10000000000

[tai]

:beer: :a33: :wave2:
α ρε Στέλιο

[liakaros]

Ορίστε και ενα μνημείο της τότε εποχής,που βρίσκεται στο χωράφι πίσω απο το σπίτι μου στο χωριό Κορακιές στο Ακρωτήρι...ενα απ ολα δλδ γιατί ολη η περιοχή ειναι γεμάτη απο τέτοια...σημεία που άφησαν την τελευταία τους πνοή άνθρωποι πάνω στην μάχη...


201612

[liakaros]

Και η τότε απόφαση για την δημιουργία των μνημείων αυτών...

Η Διοικητική Επιτροπεία του εν Ακρωτηρίω Στρατοπέδου Συνελθο΄πυσα σήμερον τη 8 Απριλίου 1897 εν Κορακιές Ακρωτηρίου αποφασίζει
Όπως διαιωνισθή η μνήμη των ενδόξως υπερ πίστεως και πατρίδος πεσόντων οπλιτών του στρατοπέδου Ακρωτηρίου καιτά τας διαφόρους μάχας αίτνες έλαβον χώραν και γίνωνται ούτοι ορατόν παράδειγμα τοις επιγινομένοις, προσκυνητήριον δε ο τόπος, όπου έκαστος αυτών έπεσε, να βεβαιωθεί αρμοδίως ο τόπος του θανάτου εκάστου αυτών, να παραγγελθεί δε κατάλληλος τεχνίτης , όπως εν εκάστη των θέσεων τούτων λειάνη μέρος κατάλληλον βράχου εν είδει πλακός, χαράξη δε σταυρόν επί εκάστης αυτών και το όνομα του πεσόντος μετά της ημερομηνίας , καθήν έπεσε. Εις όσα μέρη δεν υπάρχει κατάλληλος βράχος η εργασία θα εκτελεσθή επί ογκώδους λίθου, όστις θέλει μετακομισθή εις το κατάλληλον μέρος.

Τα μέλη της Επιτροπείας

Α.Γ. Σήφακας
Ελευθ. Κ. Βενιζέλος
Χαρ. Ι. Παπαδάκης
Γ.Μ. Μυλωνογιαννάκης
Ν.Σ. Πιστολάκης
Ο Γενικός Γραμματεύς Κ.Μ. Φούμης