Σύνδεση

View Full Version : Μονοήμερη εκδρομή στο "Νησί" (ή οι περιπέτειες ενός πρωτάρη Vol. 2)



John Steed
16/10/2010, 21:27
(Οι περιπέτειες ενός πρωτάρη Vol. 1: http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=103062 )


Η απόφαση πάρθηκε ομόφωνα. Και οι τέσσερεις μας συμφωνήσαμε πως πρέπει να πάμε. Λίγο από περιέργεια, λίγο για την εμπειρία και λίγο για να αποδώσουμε τα σέβη μας στις βασανισμένες ψυχές.

Καθόμασταν σε ένα τραπέζι και η συζήτηση κατέληξε στο βιβλίο της Hislop, Το Νησί.
Η αρραβωνιαστικιά μου η Μαρία και η αδελφή της η Ευαγγελία το είχαν ήδη διαβάσει και συζητούσαν με πάθος για τα προβλήματα και τους καημούς των κατοίκων του νησιού, τις απλές ανάγκες τους και τη χαρά τους όταν κατάφεραν να ασβεστώσουν τα λιγοστά σπιτάκια που ανηφόριζαν στο λόφο της μικρής βραχονησίδας.

Η πρώτη ιδέα ήταν να πάμε και οι τέσσερεις με αυτοκίνητο.

-Εγώ δεν μπαίνω σε αμάξι με τίποτα, δήλωσε αποφασιστικά ο τέταρτος της παρέας. Ζαλίζομαι, δεν μπορώ.
-Έλα βρε Μανώλη, να οδηγάς εσύ αν θες.
-Δεν μπορώ, και να οδηγάω πάλι ζαλίζομαι.
-Εντάξει, τότε θα νοικιάσουμε εμείς μηχανή!

Μια ιδέα που μας βρήκε όλους σύμφωνους.

Τρείς εβδομάδες μετά, πλησίαζε η Κυριακή της εκδρομής. Εγώ να γίνομαι όλο και πιο ανήσυχος και να συζητάω για τον καιρό περισσότερο και από Άγγλο μεσήλικα.

Είχα τους λόγους μου να ανησυχώ, διότι είχα μάθει πως το “Καταραμένο Παντελόνι του Βρεγμένου Καβάλου” είχε φτάσει στην Κρήτη…….

Κι αν οι αρχαίοι θρύλοι επιβεβαιώνονταν? Κι αν πάθουμε ό,τι έπαθαν αυτοί που κυνηγούσαν τον Ήλιο? Κι αν βουλιάξει το νησί μετά από 142 συνεχόμενες ημέρες νεροποντής?

Ένα ήταν σίγουρο: Ο μάγος γιατρός της φυλής από όπου εκλάπη το “Ιερό (για αυτόν και τη φυλή του) Παντελόνι του Βρεγμένου Καβάλου” δεν θα ησύχαζε εάν δεν τιμωρούνταν οι υπεύθυνοι….

Σάββατο πρωί και ακόμα να βρέξει. Πλέον ήμουν σίγουρος ότι θα τη γλιτώναμε.

Σάββατο μεσημέρι και πάω στον Βαγγέλη.
Μετά από τα διαδικαστικά, πάει και μου βγάζει από το γκαράζ μια BMW F650 GS κίτρινη. Εγώ κολλάω στο χρώμα, το οποίο όμως, συνήθισα και εν τέλει μου άρεσε!


214833

John Steed
16/10/2010, 21:28
Πρώτη στάση βενζινάδικο και μετά αρχίζω τις βόλτες στην πόλη μέχρι να την συνηθίσω.

Οι πρώτες μου εντυπώσεις πολύ καλές. Ελαφριά, άνετη και ροπάτη, υπάκουη και προβλέψιμη. Κραδασμούς πολύ λίγους, χωρίς να ενοχλούν.

Γυρνάω σπίτι, την παρκάρω και ανεβαίνω πάνω….

Η σκέψη μου όμως, έμεινε εκεί κάτω και στην αυριανή βόλτα….

(Πάντα μου άρεσαν οι εξατμίσεις σε αυτό το μοντέλο :D )


214834

John Steed
16/10/2010, 21:30
Πρωινό ξύπνημα στις 7. Καφές και κουλουράκια μέχρι τις 8:30. Ετοιμαζόμαστε και κατεβαίνουμε. Ο Μανώλης και η Ευαγγελία είχαν έρθει από κάτω και μας περίμεναν, με τη μηχανή του Μανώλη, μια Super Tenere 750.

Βάζουμε κασκόλ, κλείνουμε μπουφάν, βάζουμε γάντια, σφίγγουμε τα κράνη και καβαλάμε!

Η χαρά μου δεν περιγράφεται! 150 χιλιόμετρα στην εθνική μας περιμένουν!

Βάζω πρώτη και ξεκινάμε, μπροστά ο Μανώλης με την Ευαγγελία και πίσω εμείς.

Η Σπιναλόγκα βρίσκεται βόρεια της πόλης του Αγίου Νικολάου, κοντά στην Ελούντα και απέναντι από το μικρό ψαροχώρι Πλάκα. Από το Ρέθυμνο απέχει περίπου 150 χιλιόμετρα και χρειάζεται 2 με 2,5 ώρες οδήγηση (Εκτός κι αν είσαι ο Νίκος και πετάγεσαι για καφέ :lol: ).


214835

John Steed
16/10/2010, 21:31
Για να φτάσεις στο νησάκι, μπορείς να πάρεις καραβάκι από τον Άγιο Νικόλαο, από την Ελούντα ή από την Πλάκα. Εμείς προτιμήσαμε την Πλάκα, γιατί η βαρκούλα κάνει μόνο 5 λεπτά να περάσει απέναντι. Δρομολόγια έχει κάθε μισή ώρα.


214836

John Steed
16/10/2010, 21:32
Η διαδρομή γνώριμη και χιλιοπερασμένη. Αλλά πρώτη φορά με μηχανή. Τις στροφές και τις ιδιαιτερότητες του δρόμου τις ξέρω απέξω, κι αυτό βοήθησε πολύ σε αυτή τη βόλτα.

Ακολουθούσα τις γραμμές του Μανώλη και πηγαίναμε με μέση ωριαία τα 100 χλμ. Οι στροφές δεν άργησαν να έρθουν. Μικρά πλαγιάσματα στην αρχή, μου έφτιαχναν την ψυχολογία και το χαμόγελο δεν ξεκολλούσε από τα χείλη! Από πίσω η Μαρία, συγκεντρωμένη, με ακολουθούσε σε κάθε αλλαγή.

Φτάνουμε στις Σίσσες. Οι αγαπημένες στροφές του Μανώλη, ο οποίος κουρασμένος από τα 100 χλμ αποφάσισε να ανοίξει. Ακολουθώ τις γραμμές του και πλαγιάζω! Δεξιά και καπάκι από την άλλη! Η αδρεναλίνη ανεβαίνει και η χαρά κορυφώνεται!
(εκεί νομίζω είχα έναν μίνι οργασμό… :blush: )

Η αίσθηση πάνω στη μηχανή πολλές φορές δεν περιγράφεται. Είναι κάτι ίδιο αλλά και τόσο διαφορετικό για τον καθένα! Είναι κάτι που νομίζεις πως βιώνεις μόνο εσύ και δύσκολα μπορείς να το μοιραστείς με τα λόγια.
Οι στροφές με κρατάνε σε εγρήγορση. Για πότε φτάσαμε στη γέφυρα του Παλαιόκαστρου ούτε που το κατάλαβα!

Από εκεί και πέρα ευθεία. Μεσαία λωρίδα, έλεγχος σε καθρέφτες που και που και χαλαρή πορεία.

Άφησα το μυαλό μου να χαλαρώσει. Θυμήθηκα τον προορισμό τον δικό μας και τον προορισμό των εκατοντάδων καταραμένων ψυχών, μόλις λίγες δεκαετίες πριν.

Μπροστά μου ήρθε η εικόνα του «σημαδεμένου», του Επαμεινώνδα Ρεμουντάκη, που με την τραχιά φωνή του προλόγιζε την εκπομπή «Πρωταγωνιστές».

http://www.youtube.com/watch?v=lRu60YmKnlU

«…Τριανταέξι χρόνια είμαι φυλακισμένος, χωρίς έγκλημα.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια, πολλοί άνθρωποι μας επισκέφτηκαν.
Άλλοι να πάρουν φωτογραφίες, άλλοι από φιλολογική άποψη να δουν ένα είδος ανθρώπων αλλιώτικους.
Γιατί άλλοι θέλανε να μας δείξουν την απέχθεια και άλλοι τη συμπόνοια.
Εμείς όμως δεν θέλουμε ούτε να μας απεχθάνονται, ούτε να μας συμπονούνε.
Εμείς έχουμε ανάγκη από το ωραίο αίσθημα, την Αγάπη….»

Αισθάνθηκα έναν κόμπο στο στήθος μου…

John Steed
16/10/2010, 21:34
Συνεχίζουμε στις ευθείες με πέμπτη και 4000 στροφές. Η μηχανή κυλάει όμορφα και καταπίνει όλες τις ανωμαλίες. Το ελαφρύ γουργούρισμα του κινητήρα σε ηρεμεί, σε αντίθεση με τον μετωπικό αέρα και το συνεχόμενο βουητό στα αυτιά που άρχισε να γίνεται ενοχλητικό.

Λίγο μετά το ΚΤΕΟ στο Ηράκλειο, ο Μανώλης βγάζει δεξί φλας σε βενζινάδικο.

Είχαμε συμφωνήσει να κάνουμε μια ενδιάμεση στάση για τσιγάρο και ξεμούδιασμα.

Οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του ιδιοκτήτη μας άφησαν άναυδους, το ίδιο και η ενδημική πανίδα….


214837

John Steed
16/10/2010, 21:34
:eyepop:


214838

John Steed
16/10/2010, 21:35
Κάναμε λοιπόν το τσιγάρο, ήπιαμε λίγο νερό και ξεμουδιάσαμε.

Ώρα να συνεχίζουμε την πορεία μας.

Εθνική και πάλι, μικρά ανοίγματα για προσπεράσεις και μετά πάλι στην μεσαία. Είχα αρχίσει να συνηθίζω στους ρυθμούς και στην απόκριση της μηχανής.


214839

John Steed
16/10/2010, 21:37
Κάποια στιγμή η εθνική μετατρέπεται σε λεωφόρο και περνά μέσα από τα Μάλια. Ευχάριστο διάλειμμα από την μονοτονία.
Τα επόμενα χιλιόμετρα θέλουν προσοχή. Γουρούνες, σκουτεράκια και αυτοκίνητα πετάγονται από παντού, ενώ εμείς πασχίζουμε να κρατήσουμε σταθερά 80 χλμ ανά ώρα.
Ευθείες που διακόπτονται από μικρές στροφές που δίνουν τη δυνατότητα για παιγνίδι. Που και που ο Μανώλης απομακρυνόταν, αλλά στην ευθεία τον έφτανα πάλι.

Λίγο πριν την πόλη του Αγίου Νικολάου, στρίψαμε αριστερά για Ελούντα. Ο δρόμος στένεψε και οι στροφές αυξήθηκαν, ενώ η ταχύτητα κυμαινόταν από 60 μέχρι 80.

Εκεί φάνηκε η άγνοιά μου, σε αντίθεση με τον Μανώλη, που χωνόταν σε κάθε στροφή, με λογική ταχύτητα όμως.

Από Ελούντα πιάσαμε παραλιακή και συνεχίσαμε μέχρι την Πλάκα.

Παρκάραμε τις μηχανές και βολέψαμε τα κράνη. Ακολούθησαν μερικές στιγμές μέχρι να καταφέρουμε να συνεννοηθούμε και τελικά αποφασίσαμε να καθίσουμε να πιούμε ένα καφέ πρώτα. Απέναντι φαινόταν το νησι…..


214840

John Steed
16/10/2010, 21:39
…. Η Σπιναλόγκα, όπως το ονόμασαν οι Ενετοί. Σημαίνει μακρύ αγκάθι. Το αρχαίο όνομα του νησιού ήταν Καλυδών.

Η σημασία του μικρού αυτού νησιού άρχισε να γίνεται αισθητή από το 1574, όταν άρχισαν οι εργασίες για την οχύρωσή του.

Την περίοδο αυτή, οι Οθωμανοί είχαν καταλάβει την Κύπρο και οι Ενετοί ήθελαν να κατασκευάσουν ένα αμυντικό οχυρό που θα μπορούσε να προστατεύει τα πλοία τους αλλά και τις αλυκές της περιοχής, φοβούμενοι πως θα ερχόταν και η σειρά τους.

Ακόμη κι όταν έπεσε η Κρήτη στα χέρια των Οθωμανών το 1649, η Σπιναλόγκα με την άρτια οχύρωσή της αντιστάθηκε για τα επόμενα 65 χρόνια, μέχρι το 1715. Μέσα σε αυτά τα 65 χρόνια, η Σπιναλόγκα έδινε καταφύγιο στους «Χαΐνηδες» (από την αραβική λέξη χαΐν, που σημαίνει τον επίβουλο, τον προδότη, τον αχάριστο), ανθρώπους που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον πόλεμο εναντίων των κατακτητών.

http://users.sch.gr/psaroudak/xainides.htm

Περισσότερο γνωστό όμως σήμερα, είναι για την λειτουργία του ως λεπροκομείο από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Η ασθένεια του Χάνσεν (από το όνομα του Νορβηγού ιατρού Γκέρχαντρ Χάνσεν που ανακάλυψε το βακτηρίδιο που προκαλούσε τη νόσο), ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων του νησιού. Τους «σημαδεμένους» ή «μεσκίνηδες», όπως τους αποκαλούσαν, τους ανάγκαζαν να μένουν σε απομονωμένες συνοικίες (τις μεσκινιές), και να φορούν κουδούνια για να τους καταλαβαίνουν όταν πλησίαζαν.

Την εποχή εκείνη, η μεταφορά των σημαδεμένων σε ένα απομονωμένο από τον υγιή πληθυσμό νησάκι, φάνταζε ιδανική ιδέα. Η Σπιναλόγκα επιλέχθηκε λόγω της εύκολης πρόσβασης, αλλά και λόγω των εγκαταλειμμένων οικιών που ήδη υπήρχαν από παλαιότερες κατοικήσεις.

Η απόφαση της μετατροπής του νησιού σε αποικία λεπρών υπογράφηκε στις 30 Μαΐου του 1903, και άρχισαν να συρρέουν λεπροί από όλο το νησί.

Το 1913, με την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, η Σπιναλόγκα απορρόφησε λεπρούς από όλη τη χώρα και αργότερα χαρακτηρίστηκε ως Διεθνές Λεπροκομείο της Ευρώπης. Ο πληθυσμός της έφτασε μέχρι και τους 1000 κατοίκους.


214841

John Steed
16/10/2010, 21:41
Καφές τέλος. Πάμε στο λιμανάκι για να πάρουμε το καραβάκι. Ο ευγενέστατος εκδότης εισιτηρίων μας είπε την ταρίφα: 8 ευρώ το άτομο, με επιστροφή (γιατί μερικοί αναρωτιόντουσαν :D ).


214842

John Steed
16/10/2010, 21:42
Επιβίβαση και ξεκινάμε.

Σε πέντε λεπτά βρισκόμαστε απέναντι.


214843

John Steed
16/10/2010, 21:43
:winka:


214844

John Steed
16/10/2010, 21:44
Από την αυτοβιογραφία του Επαμεινώνδα Ρεμουντάκη:

«Το Σεπτέμβρη του 1935, είχαν υποχρεώσει την αδελφή μου τη Μαρία να κλειστεί στη Σπιναλόγκα. Επτά μήνες μετά την ακολούθησα. Ήμουν εικοσιενός έτους.

«Άρχισαν να φαίνονται άνθρωποι, που προχωρούσαν μέχρι την προβλήτα. Κοντά σε αυτούς και άλλοι. Και άλλοι ακόμα. Εβδομήντα έως ογδόντα είχαν μαζευτεί. Οι καλύτεροι στην υγεία ή οι περισσότερο περίεργοι.»


214846

John Steed
16/10/2010, 21:45
Η είσοδος....


214847

John Steed
16/10/2010, 21:46
Προχωρόντας προς τα μέσα.....


214848

John Steed
16/10/2010, 21:47
Το 1929 στη Σπιναλόγκα αριθμούσαν περίπου 400 άρρωστοι.

«Η ζωή ήταν πάρα πολύ δυσάρεστη. Δεν υπήρχε ιατρική περίθαλψη, δεν υπήρχε νοσοκομειακή περίθαλψη. Έναν γιατρό είχαμε. Ειπώθηκε ότι είχαμε φαρμακείο, ο φαρμακοποιός ήταν εντελώς αγράμματος.»


214849

John Steed
16/10/2010, 21:48
...


214853

John Steed
16/10/2010, 21:50
Από την αυτοβιογραφία του Επαμεινώνδα Ρεμουντάκη:

«Δεξιά, αριστερά, σπίτια που για την ευκολία του άρρωστου όταν θα γινόταν ανήμπορος, είχαν στην πρόσοψη πρωτόγονα αποχωρητήρια. Τα σπίτια αυτά δεν είχαν δει ασβέστη από τον καιρό που τα είχαν εγκαταλείψει οι Τούρκοι κάτοικοί τους. Σωροί τα σκουπίδια έβγαζαν μιαν απαίσια μυρωδιά.»


214851

John Steed
16/10/2010, 21:51
Ο Σαρλ Νικόλ, διευθυντής του Ινστιτούτου Παστέρ της Τύνιδας αναφέρει στα τέλη της δεκαετίας του 1930:

«…Πολλοί έπεσαν στη θάλασσα και πνίγηκαν για να γλιτώσουν από τη φριχτή φυλακή, αλλά και μερικοί κατόρθωσαν κολυμπώντας να φύγουν…»


214852

John Steed
16/10/2010, 21:54
Εικόνες εγκατάλειψης....


214854

John Steed
16/10/2010, 21:54
1


214855

John Steed
16/10/2010, 21:55
2


214856

John Steed
16/10/2010, 21:55
3


214858

John Steed
16/10/2010, 21:57
4


214859

John Steed
16/10/2010, 22:00
Στη Σπιναλόγκα όλα άλλαξαν, όταν ο Επαμεινώνδας Ρεμουντάκης, τριτοετής φοιτητής νομικής και χανσενικός, αποφάσισε να αναλάβει δράση

Αφού ίδρυσε την «Αδελφότητα Ασθενών Σπιναλόγκας», άρχισε να απαιτεί από την πολιτεία καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και νοσηλείας.


214860

John Steed
16/10/2010, 22:01
5


214861

John Steed
16/10/2010, 22:03
Έφερε ασβέστη για να ασπρίσει τα σπίτια και να φύγει η δυσάρεστη μυρωδιά, φυτεύτηκαν δένδρα και απέκτησαν ηλεκτρογεννήτρια πριν καν αποκτήσει το χωριό της Πλάκας, απέναντι.


214862

John Steed
16/10/2010, 22:04
6


214863

John Steed
16/10/2010, 22:05
Σύστησαν υπηρεσία καθαριότητας, έφτιαξαν θέατρο, κινηματογράφο, καφενείο και κουρείο, δημιούργησαν σχολείο και εξέδωσαν εφημερίδα.

(Το καφενείο από μέσα)


214864

John Steed
16/10/2010, 22:07
Ο Μανώλης Φουντουλάκης, αναφέρει σχετικά:

«Από μια στιγμή και μετά το νησί δεν ήταν το κολαστήριο. Ήταν ένα χωριό εγκλείστων, με τους καλούς, τους κακούς, τους τζαναμπέτηδες και τους ζαμανφουτιστές»


214865

John Steed
16/10/2010, 22:10
7


214866

John Steed
16/10/2010, 22:10
8


214867

John Steed
16/10/2010, 22:11
«Δεν σας είπα για την κλασική μουσική που είχαμε. Μεγάλη ποσότητα όλων των μεγάλων μουσουργών. Και αυτή η μουσική να μεταδίδεται με μεγάφωνα, σε μία απόσταση, όλος ο δρόμος να παίζει κλασική μουσική.»


214868

John Steed
16/10/2010, 22:12
9


214869

John Steed
16/10/2010, 22:14
Το νοσοκομείο που κτίστηκε για να στεγάσει την πληθώρα των ασθενών....


214870

John Steed
16/10/2010, 22:16
Το 1948 βρέθηκε η θεραπεία, και σταδιακά το νησί άρχισε να αδειάζει, μέχρι το 1957 όπου και τερματίστηκε η λειτουργία του.


214872

John Steed
16/10/2010, 22:17
10


214873

John Steed
16/10/2010, 22:19
Ο κλίβανος πους χρησιμουποιούσαν για απολύμανση...


214874

John Steed
16/10/2010, 22:20
11


214875

John Steed
16/10/2010, 22:21
Το πάχος των οχυρώσεων εντυπωσιάζει.....

Ήταν η εποχή της πυρίτιδας.....:winka:


214876

John Steed
16/10/2010, 22:23
Αν και η θεραπεία είχε βρεθεί, το «στίγμα» ακολουθούσε τους θεραπευμένους, και η κοινωνία ήταν διστακτική.


214877

John Steed
16/10/2010, 22:25
Πλέον, η Σπιναλόγκα έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο. Η ΕΒΑ έχει αναστηλώσει αρκετά σπίτια και διάφορα κτίσματα με μεγάλο σεβασμό στον περιβάλλοντα χώρο.


214879

John Steed
16/10/2010, 22:26
12


214880

John Steed
16/10/2010, 22:29
Τα σκουπίδια σας να τα κρατάτε μέχρι την έξοδο υποανάπτυκτα ανθρωπόμορφα θηλαστικά……


214882

John Steed
16/10/2010, 22:32
Με ανάμεικτα συναισθήματα, ξεκινήσαμε πίσω για Ελούντα, όπου καθίσαμε για φαγητό.

Μετά πήγαμε να επισκεφτούμε έναν φίλο του Μανώλη στον Άγιο Νικόλαο που μας κέρασε καφεδάκι και μας σύστησε στην αξιολάτρευτη οικογένειά του. Πολλούς χαιρετισμούς και ευχαριστούμε για τον καφέ και το γλυκό της συζύγου! Να είστε πάντα καλά!

Ξεκινάμε για την επιστροφή. Άρχισε να σουρουπώνει…. Σκέφτομαι πως θα είναι δύσκολη η επιστροφή…..

Μέχρι τα Μάλια η διαδρομή είχε αραιή κίνηση και πηγαίναμε σχετικά σιγά, με 60-80 χλμ.

Στα Μάλια σταματήσαμε για ανεφοδιασμό, από δικό μου λάθος, διότι το BMW δεν έχει δείκτη βενζίνης και δεν το είχα γεμίσει. (είχα βάλει 13 λίτρα αλλά προφανώς δεν έφτασαν).

Από τα Μάλια μέχρι το Ηράκλειο δεινοπάθησα. Κυριολεκτικά.

Αυτοκίνητα να μας προσπερνάνε με 100-120-140, διπλές προσπεράσεις, σφήνες, απότομα φρεναρίσματα κι εγώ να αναγκάζομαι να οδηγώ στη διαχωριστική λωρίδα της ΛΕΑ από το φόβο μου. Τα φώτα της μηχανής δεν φώτιζαν για περισσότερο από 10 μέτρα, κι έτσι η ταχύτητά μας περιορίστηκε στα 60-80, αν και ο δρόμος ήταν καλός και σε μερικά σημεία είχε 3 λωρίδες.

Ο καημένος ο Μανώλης μας περίμενε, τον φτάναμε και μετά εγώ έκοβα για τον α΄ ή β΄ λόγο και τον χάναμε πάλι.

Μετά το ύψος του αεροδρομίου στο Ηράκλειο, όλα καλά. Πήγαινα με κλειστά μάτια. Μετά το Γιόφυρο η κίνηση έκοψε και πήρα τα πάνω μου. Ανέβασα ταχύτητα στα 100 σταθερά και άρχισα να ανυπομονώ να φτάσουμε σπίτι. Τα φώτα ήταν άθλια, αλλά τώρα δεν με ένοιαζε. Θυμάμαι την κάθε στροφή, επιλέγω κατάλληλη ταχύτητα και χώνομαι στις στροφές με ικανοποιητική ταχύτητα.

Πρίν τις Σίσσες, διάλλειμα για τσιγάρο. Λέω στο Μανώλη για το πρόβλημα με τα φώτα, χώνει το χέρι του μέσα στη μάσκα και σε 2 λεπτά μου τα ρυθμίζει τέλεια! Ευχαριστώ Μανώλη!!


214883

John Steed
16/10/2010, 22:32
Από εκεί και έπειτα, η οδήγηση έγινε απόλαυση και πάλι.


214884

John Steed
16/10/2010, 22:34
Λίγα λεπτά πριν τις 22:00 φτάνουμε στον Βαγγέλη. Του δίνουμε τη μηχανή, δηλώνουμε απόλυτη ικανοποίηση και πάμε σπίτι.
Είναι ωραία να γυρνάς σπίτι μετά από μια τέτοια γεμάτη μέρα!!

Θέλω να ευχαριστήσω τον Βαγγέλη που μου εμπιστεύεται τις μηχανές του, τον Μανώλη που είχε την υπομονή να είναι ο οδηγός μας αλλά και για τα γάντια που μου δάνεισε και τέλος, την αξιολάτρευτη γυναίκα μου, που ανέχτηκε το «ψώνιο» μου…….:blush:




<<<--------------------ΤΕΛΟΣ-------------------->>>



Σχόλια/υποδείξεις/παρατηρήσεις καλοδεχούμενα!



:wave2: :wave2: :wave2:

FJ
16/10/2010, 22:39
ΩΡΑΙΟΣ !:beer:

bull13
16/10/2010, 23:24
Φίλε μου θα χαρώ να σας ξανά δω και να φάμε κάτι παραπάνω από ένα απλό γλυκό.

John Steed
16/10/2010, 23:27
Αρχικά δημιουργήθηκε από bull13
Φίλε μου θα χαρώ να σας ξανά δω και να φάμε κάτι παραπάνω από ένα απλό γλυκό.

Κώστα! Κι εσύ εδώ????

Κι εμείς θα χαρούμε να σας ξαναδούμε!

Να είσαι καλά! θα τα ξαναπούμε! :wave2: :wave2: :wave2:

foogr01
17/10/2010, 00:14
Ωράιος !!!!!!!!

Τα συγχαρητήριά μου για την όμορφη περιγραφή κ τις φωτό.

Καμιά μέρα που θα' μαι Ρέθυμνο θα πρέπει να πιούμε κανα καφεδάκι.
(Γνώρισα ήδη το Νίκο κ το Χρήστο.)

:beer: :beer: :beer:

John Steed
17/10/2010, 00:44
Σε Ευχαριστώ!

Όποτε σε βγάλει ο δρόμος, στείλε πμ! :wave2:

DAN_DAN
17/10/2010, 06:29
Να κι' ένα διαφορετικό ταξιδιωτικό! :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

PanVas
17/10/2010, 11:40
Όμορφα...!

(για το "Νησί" κτλ τι να πούμε τώρα εμείς από τον καναπέ μας...)

:beer: :beer: :beer: :beer:

the who
17/10/2010, 13:09
Ωραια βολτα,ωραιες φωτο,ωραια περιγραφη.Σαν να ημουν εκει.
Πιασε :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

John Steed
17/10/2010, 13:30
Ευχαριστώ πολύ παιδιά! :wave2: :wave2:

John Steed
17/10/2010, 13:31
Director's Cut....











Η αφεντομουτσουνάρα μου!


214925