PDA

View Full Version : Ουγγαρία - Σλοβενία



Σελίδες : [1] 2

Bladerunner
14/01/2011, 05:39
Βουδαπέστη. Το διαμάντι του Δούναβη.
Τουριστικό κλισέ; Μπορεί.
Εμένα με έπεισε όμως ότι έχει κερδίσει άξια τον τίτλο της.


220888

Bladerunner
14/01/2011, 05:40
Λιουμπλιάνα.

Βάζοντας τη λέξη Ljubljana σε ηλεκτρονικό μεταφραστή να στη μεταφράσει από Σλοβένικα σε Ελληνικά, σου βγάζει ως αποτέλεσμα το «αγαπημένη».

Αυτή την πόλη, την πρωτεύουσα της Σλοβενίας, κυριολεκτικά την ερωτεύτηκα. Τη χώρα ολόκληρη!


220889

Bladerunner
14/01/2011, 05:41
Αυτές οι δύο Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα μας φιλοξενούσαν από την παραμονή της πρωτοχρονιάς και για οκτώ ημέρες.

Ή για επτά νύκτες αν θέλετε.
Ω ναι...

Τα βράδυα είναι παραπάνω από μαγευτικά στις όχθες του Δούναβη και του Λιουμπλιάνιτσα . Των ποταμών που διασχίζουν Βουδαπέστη...


220890

Bladerunner
14/01/2011, 05:41
και Λιουμπλιάνα αντίστοιχα...


220891

Bladerunner
14/01/2011, 05:42
Το ταξίδι είχε κανονιστεί μαζί με ένα άλλο ζευγάρι πολύ καλών φίλων και κουμπάρων ταυτόχρονα. (Αν παντρευτούν... θα τους παντρέψουμε).

Το όχημα που μας μετέφερε ήταν ένα Octavia 1.8


220892

Bladerunner
14/01/2011, 05:43
Πολύ θα ήθελα να κάνω αυτή τη βόλτα με μηχανή, αλλά λόγω καιρού και παρέας ήταν σχεδόν αδύνατο.

Η διαδρομή που επιλέξαμε ήταν Αθήνα – Ηγουμενίτσα – Βενετία – Ουγγαρία – Σλοβενία – Βενετία – Ηγουμενίτσα – Αθήνα.


220893

Bladerunner
14/01/2011, 05:43
Θα μπορούσαμε να πηγαίναμε πολύ πιο γρήγορα μέσω Σκοπίων και Σερβίας, αν το είχαμε αποφασίσει πιο νωρίς και προλάβει να βγάλουμε διαβατήρια.

Λίγο αυτό, λίγο ο φόβος για την κατάσταση των δρόμων λόγω εποχής, λίγο ο φόβος για καθυστερήσεις στο τελωνείο των Σκοπίων, διαλέξαμε την παραπάνω διαδρομή μέσω Ιταλίας.

Bladerunner
14/01/2011, 05:44
10 μέρες πριν το ταξίδι:

Αποφασίζουμε να πάμε τελικά τη βόλτα και ψάχνουμε για καταλύματα.
Θέλαμε κάτι που να βρίσκεται σε κεντρική τοποθεσία, να έχει parking, να είναι σχετικά αξιοπρεπές αλλά και οικονομικό ταυτόχρονα.

Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια.

Στην υψηλή τουριστική περίοδο που διαλέξαμε, είτε τα ξενοδοχεία θα ήταν οικονομικά μεν, άθλια δε, είτε θα ήταν καλά αλλά και πανάκριβα, είτε θα πληρούσαν όλες τις προδιαγραφές μας αλλά φυσικά θα ήταν γεμάτα!

Ας είναι καλά το διαδίκτυο και η υπομονή μας.

Στη Βουδαπέστη, βρήκαμε στο κέντρο διαμέρισμα τριάρι, το οποίο ήταν παραπάνω από ικανοποιητικό.

Δύο υπνοδωμάτια, σαλόνι, κουζίνα, μπάνιο, τουαλέτα, πλήρως επιπλωμένο και εξοπλισμένο. Parking υπόγειο ακριβώς δίπλα, και όλα αυτά με 85 ευρώ ανά ζευγάρι.
85 ευρώ την εποχή που διαλέξαμε. Εκτός τουριστικής περιόδου, η τιμή πέφτει στα 84 ευρώ τη βραδιά συνολικά. 42 ευρώ ανά ζευγάρι!


220894

Bladerunner
14/01/2011, 05:45
...


220895

Bladerunner
14/01/2011, 05:45
Οι φωτογραφίες του διαμερίσματος είναι από το site http://www.7seasonsapartments.com


220896

Bladerunner
14/01/2011, 05:47
Στη Λιουμπλιάνα, λόγω μεγέθους της, (όλη η Σλοβενία έχει 2.000.000 περίπου κατοίκους), τα ξενοδοχεία είναι ελάχιστα.
Μέσα στην πόλη, όλα τα οικονομικά ήταν γεμάτα.

Καταλήξαμε στο Grand Union Business, http://gh-union.si, ένα τετράστερο ξενοδοχείο στην καρδιά της πόλης, με εσωτερική πισίνα, σάουνα, γυμναστήριο, parking κλπ, αλλά η τιμή ήταν τσουχτερή. 120 ευρώ τη βραδιά, τα οποία γινόντουσαν 90 αν προπλήρωνες την ώρα της κράτησης!

Δυστυχώς, επειδή μέχρι τελευταία στιγμή το ταξίδι ήταν αμφίβολο δε ρισκάραμε την προπληρωμή.

5 ημέρες πριν το ταξίδι:

Αγοράζονται τα ακτοπλοϊκα εισητήρια Ηγουμενίτσα - Βενετία- Ηγουμενίτσα μέσω των Μινωϊκών γραμμών.

840 ευρώ συνολικά σε τετράκλινη εσωτερική καμπίνα για ένα ταξίδι 23 ωρών ανά διαδρομή.

Υπήρχε και η λύση μέσω Brindisi ή Bari, σημαντικότατα πιο οικονομική στα ακτοπλοϊκά.
Αλλά υπολογίζοντας το κόστος σε καύσιμα και διόδια για τα επιπλέον 2000 χιλιομέτρα περίπου, η διαφορά μειωνόταν αισθητά.

Επίσης, δε ξέραμε τι καιρικές συνθήκες θα επικρατούσαν, κι έτσι διαλέξαμε την πιο εύκολη λύση.
Αποβίβαση Βενετία.

Bladerunner
14/01/2011, 05:47
2 ημέρες πριν το ταξίδι:

Τοποθετούνται στο αυτοκίνητο μια τετράδα χιονολάστιχα, Nokian Hakkapeliita R.
Σοφή επιλογή όπως αποδείχτηκε.

Bladerunner
14/01/2011, 05:48
Τα Hannah Montana όπως τα λέγαμε, δεν κολώσανε πουθενά. Κινηθήκαμε παντού με ασφάλεια αλλά κα σβέλτα.

(Μη ξεχνιόμαστε κι όλας)


220897

Bladerunner
14/01/2011, 05:50
1η μέρα Πέμπτη 30/12

Επιβίβαση 08:00 το πρωϊ στο Europa Palace για Βενετία.

Ενώ είχαμε ένα άγχος ότι θα αυτοκτονούσαμε στο πλοίο λόγω βαρεμάρας, τελικά οι ώρες περάσανε χωρίς να το καταλάβουμε.

Λίγο το λιώσιμο στα ηλεκτρονικά, λίγο οι κουβέντες για το τι θα δούμε, λίγο οι βόλτες στο κατάστρωμα για τσιγάρο, μερικές ώρες ύπνου στη καμπίνα, φτάσαμε Βενετία χωρίς την αίσθηση των 23 ωρών στη θάλασσα.

2η μέρα Παρασκευή 31/12

Βγήκαμε στο λιμάνι στις 10 το πρωϊ περίπου.
Είχαμε μπροστά μας 710 χιλιόμετρα μέχρι τη Βουδαπέστη και μάξιμουμ 8 ώρες στη διάθεσή μας.

Η κοπέλα στη “reception” του διαμερίσματος θα μας περίμενε μέχρι τις 6 το απόγευμα. Παραμονή πρωτοχρονιάς βλέπετε κι έπρεπε να ετοιμαστεί για το ρεβεγιόν...

Προσπαθούσαμε να πηγαίνουμε με την υπόλοιπη ροή στους αυτοκινητοδρόμ ους και λίγο παραπάνω ίσως. Μόλις μπήκαμε Σλοβενία, σταματήσαμε για βενζίνη κι ένα espresso στο πόδι.

Πρώτο σοκ:
Η σούπερ αμόλυβδη 1.24 κι ο espresso 1 ευρώ.

Δεύτερο σοκ:
Το μικρο μπουκαλάκι νερό, 1.50!

Κομμένα τα νερά από δω και πέρα. Μόνο καφέ θα πίναμε...

Στις τρεις το απόγευμα, φτάσαμε Βουδαπέστη, έξω από το συγκρότημα που θα μέναμε.
Ναι. Μέση ωριαία λίγο παραπάνω από 140 χιλιόμετρα την ώρα, σε δρόμους παγωμένους!

Bladerunner
14/01/2011, 05:50
Οι αυτοκινητόδρομ οι Ιταλίας, Σλοβενίας και Ουγγαρίας, απλά δεν παίζονται!
Άριστη σήμανση, σωστές κλίσεις στις ελάχιστες στροφές, απουσία διοδίων που σε κόβουν, επιτρέπουν υψηλές ως και απαγορευτικές ταχύτητες ταξιδίου.


220899

Bladerunner
14/01/2011, 05:51
Την αριστερή λωρίδα, την έχουνε (όπως πρέπει), αποκλειστικά και μόνο για προσπέραση. Όλοι κινούνται στη δεξιά λίγο παραπάνω από το όριο και βγαίνουν αριστερά μόνο για να περάσουν κάποιον πιο αργό.

Μετά, πάλι δεξιά.


220900

Bladerunner
14/01/2011, 05:51
Το μόνο «μεμπτό» τους, το φλας δε το χρησιμοποιούν ως προειδοποίηση πρόθεσης, αλλά ως προειδοποίηση πράξης. Βγάζω φλας και μπαίνω.

Κατά το «παίρνω αμπάριζα και βγαίνω»

Bladerunner
14/01/2011, 05:52
Φτάνοντας στο συγκρότημα διαμερισμάτων που θα μέναμε, βλέπω μια ταμπελίτσα στην είσοδο που έλεγε ότι η reception είναι στον δεύτερο όροφο, δωμάτιο τάδε.

Ανεβαίνω στον δεύτερο, βρίσκω το δωμάτιο τάδε το οποίο είχε μια άλλη ταμπελίτσα από χαρτόνι, στην οποία ήταν γραμμένο με το χέρι, «Sorry, I will be back in a few minutes».

Γαμώτο! Οι υπόλοιποι ήταν στο αυτοκίνητο και με περιμένανε για να δούμε που θα παρκάρουμε.

Όντως σε λίγα λεπτά εμφανίζεται ένα ξανθό χαζοβιόλικο αλλά γλυκύτατο κοριτσάκι, η οποία μου λέει...

-Szia. Hogyan tud ÉN segít ön?

(Τη γάμησα σκέφτομαι. Όχι εκείνη, γενικώς...)

-Hi. I’m Dimitris from Greece. I have a reservation for an apartment.

-Uh?

-Do you speak English?

-Yes.

(Ωραία. Δεν τη γάμησα τελικά)

-Dimitris. From Greece. Reservation.

-Sorry, I don’t speak Greek!!!!!!

(Τώρα τη γάμησα!)

-That’s why I speak in English.

-Oops. Sorry… Yes. Come.

Δεν ξέρω τι είχε πιει το κοριτσάκι, δυσκολευτήκαμε να βγάλουμε άκρη αλλά τελικά τα καταφέραμε.

Μας πήγε στο parking, μας ανέβασε στο διαμέρισμα, μας έδωσε τα κλειδιά και μας κάλεσε να κάνουμε ρεβεγιόν στο club που θα πήγαινε και η ίδια με τους φίλους και τις φίλες της.

Χαζοβιόλα λιγάκι, αλλά πολύ εξυπηρετική και χαρούμενη.

Bladerunner
14/01/2011, 05:53
Αφού τακτοποιηθήκαμε στο διαμέρισμα και κάναμε ένα ντουζάκι, βγήκαμε για την πρώτη βόλτα στην πόλη και για να βρούμε κάπου να φάμε.

Παραμονή πρωτοχρονιάς και γινόταν της πόπης έξω. Νομίζω πως όλοι οι Μαγυάροι βρισκόντουσαν στους δρόμους. Βάλτε και τους τουρίστες που τριγυρνάγανε με μια κάμερα στο χέρι, μπορείτε να φανταστείτε τι γινόταν…

Οι τουρίστες κρατούσαν είτε φωτογραφική, είτε κάμερα, είτε ο ένας τον άλλον για να μη χαθούνε, και οι ντόπιοι κρατούσαν είτε από μια σαμπάνια είτε από ένα μπουκάλι κρασί. Μερικοί και τα δύο!
Όλοι τους!

Όλη η πόλη μύριζε έντονα αλκοόλ. Ειδικά στους πεζόδρομους που πουλάγανε σε υπαίθριους πάγκους ζεστό κρασί, ένιωθες τη μυρωδιά να ποτίζει όχι μόνο τα ρούχα αλλά και το δέρμα σου.

Οι Ούγγροι φοράγανε πολύχρωμες περούκες και κρατάγανε από μια ντουντούκα (όσοι είχαν ελεύθερο χέρι από τα μπουκάλια κρασί). Ο θόρυβος που κάνανε θύμιζε ματς τελικού, ή απόκριες. Μέχρι και σερπαντίνες πετάγανε!

Βρεθήκαμε να κατηφορίζουμε τη περίφημη Vaci Utca.
Ένας τεράστιος σε μήκος πεζόδρομος, ο πιο διάσημος της Βουδαπέστης. Και ο πιο τουριστικός φυσικά.

Εκεί γινόταν το αδιαχώρητο! Πάγκοι πωλητών που διέθεταν τα πάντα. Παιχνίδια, ρούχα, διακοσμητικά, φαγητό που ψηνόταν εκείνη τη στιγμή, ζεστό κρασί φυσικά, και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.
Βάλτε στη συνταγή τα δεκάδες εστιατόρια και καφέ κατά μήκος του δρόμου, προσθέστε μερικές χιλιάδες κόσμου, και έχετε μια μικρή εικόνα της ατμόσφαιρας που επικρατούσε…

Bladerunner
14/01/2011, 05:53
(Η φωτό είναι από το www.budapest.com. Δεν είχα πάρει τη φωτογραφική μηχανή μαζί)


220901

Bladerunner
14/01/2011, 05:54
Λίγο η κούραση του ταξιδιού, λίγο η αποπνικτική ατμόσφαιρα, δεν αργήσαμε να αισθανθούμε άβολα. Να βρούμε τραπέζι σε εστιατόριο επί της Vaci Utca, ούτε κατά διάνοια.

Αρχίσαμε να περπατάμε στους γύρω δρόμους όπου σαφώς ήταν πολύ πιο ήσυχα. Μετά από αρκετό περπάτημα, σε μια μικρή πλατεία βρήκαμε μια bistro η οποία φαινόταν αρκετά υποσχόμενη για καλό φαγητό.

-Do you have a table for four?

-Yes, come in

Καθήσαμε στο τραπέζι και προσέξαμε ότι είχε και τασάκι! Λες;
Ρωτήσαμε αν μπορούσαμε να καπνίσουμε.

Μπορούσαμε! Πράγμα εξαιρετικά σπάνιο στη Βουδαπέστη.
Εξίσου σπάνιο με το να φας και να πληρώσεις νορμάλ λογαριασμό.

Για δύο σούπες, δύο σαλάτες, τέσσερα κυρίως πιάτα, τρια ποτήρια κρασί, ένα αναψυκτικό και ένα μπουκαλάκι νερό, πληρώσαμε περίπου 40.000 φιορίνια ή αν προτιμάτε, περίπου 148 ευρώ. Μαζί βέβαια με το πουρμπουάρ.

Στην Ουγγαρία, δε συνηθίζεται να αφήνεις τα tips στο τραπέζι. Το θεωρούν προσβολή. Είθιστε, είτε να στρογγυλοποιεί ς το λογαριασμό και να μη πάρεις ρέστα, είτε να λες «κρατήστε τόσα».
Η στρογγυλοποίησ η, περιμένουν να είναι 10% παραπάνω του λογαριασμού. Αναλόγως το service φυσικά και αν δεν συμπεριλαμβάνε ται ήδη στο λογαριασμό.

Τουλάχιστον φάγαμε σχετικά καλά. Τα πιάτα ήταν από εξαιρετικά, (σούπες), ως ικανοποιητικά (κρεατικά).
Ανέφερα ότι μπορούσαμε να καπνίσουμε; Απόλαυση να μπορείς να κάνεις ένα τσιγαράκι μετά το φαγητό, σε κλειστό και ζεστό χώρο!
Τις επόμενες μέρες ομολογώ ότι θα μου έλειπε κάποιες στιγμές.

Το 2011 μας βρήκε να τρώμε. Ελπίζω να είναι καλό σημάδι.

Κατά τις 01:00 επιστρέψαμε σπίτι. Στην κυρά-Λίτσα.
Βλέπετε, μέναμε στην οδό Kyraly utca, και το gps πρόφερε το «utca» ως «ιτσα».
«Στρίψτε δεξιά στην Κύραλι λίτσα»… Πλάκα είχε…

Τα κλασικά. Κουβεντούλα, τσιγάρο κάτω από τον απορροφητήρα (ναι, απαγορευόταν ΚΑΙ εδώ), και μετά προσπάθεια για ύπνο.
Η επομένη μέρα μας επιφύλασσε πολύ περπάτημα

Bladerunner
14/01/2011, 05:55
3η μέρα Σάββατο 01/01

Το πρόγραμμα σήμερα έλεγε βόλτα στην παλιά πόλη. Στη Βούδα.

Η Βουδαπέστη, πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, προέκυψε από τη συνένωση δύο πόλεων. Της Βούδας και της Πέστης. Οι δύο αυτές πόλεις, που η κάθε μια καταλάμβανε και από μία όχθη του Δούναβη, συγχωνεύτηκαν το 1873 σε μία, τη Βουδαπέστη.

Σήμερα, όλο το κέντρο της πόλης βρίσκεται υπό ανακαίνιση.


220902

Bladerunner
14/01/2011, 05:55
Έργα παντού. Χαζεύοντας τις μακέτες, όταν τελειώσουν, η πόλη θα γίνει ακόμη πιο όμορφη.

Τα περισσότερα, αν όχι όλα τα κτίρια της Βουδαπέστης, είναι κάτι παραπάνω από επιβλητικά.


220903

Bladerunner
14/01/2011, 05:56
Μπορεί πριν ξεκινήσουμε να είχαμε φάει πρωινό, αλλά για καφέ συμβιβαστήκαμε με νες που είχαμε φέρει από Ελλάδα.
Τι καλύτερο λοιπόν από έναν espresso στο καλύτερο καφέ-ζαχαροπλαστείο της χώρας, και ενός από τα καλύτερα της Ευρώπης...


220904

Bladerunner
14/01/2011, 05:57
Το καφέ Gerbaud σερβίρει από το 1858 τα περίφημα γλυκά του, και μάλιστα από το 1870 βρίσκεται στην ίδια θέση που βλέπετε στη φωτογραφία. Την πλατεία Vorosmarty.

Ειλικρινά παιδιά, καλύτερο espresso δεν έχω πιει πουθενά. Ούτε στην Ιταλία!
Τα δε γλυκά του; Τι να πω; Πανδαισία αρωμάτων και γεύσεων. Μπορεί να σερβίρει πλέον χαζο-τουρίστες σαν εμάς αντί της βασιλικής οικογένειας που συνήθιζε, αλλά η ποιότητα σε αυτά που προσφέρει είναι αντάξια της παράδοσής του.

Μετά τον καφέ και την απαραίτητη πάστα από σοκολάτα valrhona, συνεχίσαμε το περπάτημα μέχρι την ανατολική όχθη του Δούναβη.

Bladerunner
14/01/2011, 05:57
Αυτός ήταν ο προορισμός μας. Ο λόφος του κάστρου απέναντι στη δυτική όχθη.


220905

Bladerunner
14/01/2011, 05:58
Η πιο κοντινή γέφυρα για να περάσουμε, ήταν η περιβόητη γέφυρα των αλυσίδων.


220906

Bladerunner
14/01/2011, 05:58
Η Lanchid, ή Chain Bridge, κατασκευάστηκε το 1849 και ήταν η πρώτη μόνιμη γέφυρα που ένωνε τις δύο πλευρές του Δούναβη. Στην εποχή της, θεωρείτο ένα από τα θαύματα του κόσμου.

Τα αγάλματα λιονταριών στην είσοδο της γέφυρας, είναι μικρότερες αντιγραφές των διάσημων λιονταριών της Trafalgar square του Λονδίνου.


220907

Bladerunner
14/01/2011, 05:59
Περνώντας απέναντι στην περιοχή της Βούδας, είχαμε δύο επιλογές για ν’ ανέβουμε στο λόφο του κάστρου. Το τελεφερίκ…


220908

Bladerunner
14/01/2011, 06:00
…στο οποίο γινόταν χαμός από κόσμο…


220909

Bladerunner
14/01/2011, 06:00
…ή να ανέβουμε με τα πόδια από το μονοπάτι.

Προτιμήσαμε το δεύτερο, συμφωνώντας να χρησιμοποιήσου με το siklo (τελεφερίκ), για την κατάβαση.

Ανεβαίνοντας, για να μη δείξω ότι κουράζομαι, σταματούσα για να χαζέψω και αποθανατίσω (όσο μπορούσα) τη θέα…


220910

Bladerunner
14/01/2011, 06:01
Λίγο ακόμα και φτάνουμε…


220911

Bladerunner
14/01/2011, 06:02
Η πρώτη βασιλική κατοικία χτίστηκε μεταξύ του 1247 και 1265. Όταν το 1541 οι Οθωμανοί κατέκτησαν (ξανά) τη Βούδα, χρησιμοποιούσα ν μερικώς το κάστρο για στρατώνες, αποθήκες και στάβλους. Τους υπόλοιπους χώρους τους αφήσαν κενούς να ρημάζουν.

Το μεσαιωνικό κομμάτι του παλατιού, καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς το 1686 από τις χριστιανικές συμμαχικές δυνάμεις που κατέκτησαν τη Βούδα, μετά από πολύ μεγάλη πολιορκία.

Η ταφόπλακα του παλατιού έπεσε το 1849 όταν οι Ουγγρικές επαναστατικές δυνάμεις ανέκτησαν τη Βούδα. Το παλάτι κάηκε ολοσχερώς.

Από το 1850 ως και το 1912 οι Αυστρο-Ούγγροι αρχικά και οι Ούγγροι αργότερα, ανοικοδόμησαν με διάφορες ευκαιρίες το παλάτι, για να φτάσει να θεωρείται το πιο σημαντικό κτίριο της Ουγγαρίας το 19ο αιώνα.

Αυτά ως και το ’44. Διότι κατά την πολιορκία της Βουδαπέστης στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, το παλάτι (ξανά) καταστράφηκε ολοσχερώς από τις Γερμανικές δυνάμεις.

Αμέσως μετά τον πόλεμο, αρχαιολογικές ανασκαφές έφεραν στο φως ανέπαφα κομμάτια του μεσαιωνικού παλατιού, τα οποία είχαν απλώς θαφτεί κάτω από τόνους χώματος.

Κοίτα ρε που σώθηκε τελικά…

Όχι ακριβώς. Το 1950 το παλάτι σφραγίστηκε από τη κομμουνιστική Ουγγρική κυβέρνηση και οι εσωτερικοί χώροι με αρκετούς εξωτερικούς καταστράφηκαν.
Δεν ήθελαν να δεσπόζει ένα σύμβολο του προηγούμενου καθεστώτος.

Το μετέτρεψαν σε πολιτιστικό κέντρο όμως το οποίο στέγαζε μουσεία και την εθνική βιβλιοθήκη.

Το παλάτι αποκαταστάθηκε μερικώς μεταξύ του 1966 και 1980.

Σας κούρασα…

Bladerunner
14/01/2011, 06:02
Θα σας πω όμως ακόμα μια ιστορία. Πικάντικη αυτή τη φορά.

Σε μια από τις εισόδους, δεσπόζει το άγαλμα του Turul.


220912

Bladerunner
14/01/2011, 06:03
Σύμφωνα με το μύθο, το πουλί Turul, βίασε το 820 τη βασίλισσα Emesse η οποία γέννησε τον Almos, τον πρώτο μεγάλο πρίγκιπα των Μαγυάρων.

Bladerunner
14/01/2011, 06:03
Ωραία είσοδος.


220913

Bladerunner
14/01/2011, 06:04
Δε συμφωνείτε;


220915

Bladerunner
14/01/2011, 06:05
Πάμε προς τα μέσα…


220916

Bladerunner
14/01/2011, 06:05
...


220923

Bladerunner
14/01/2011, 06:06
Σε μία από τις αυλές του παλατιού…


220918

Bladerunner
14/01/2011, 06:08
Στη βορειο-ανατολική περιοχή του κάστρου, ξεχωρίζει ο πύργος των ψαράδων.


220921

Bladerunner
14/01/2011, 06:09
Χτίστηκε μεταξύ του 1895 και 1902 σε νεογοτθικό και νεοκλασικό ρυθμό.
Πήρε το όνομά του από μια ομάδα ψαράδων, η οποία ήταν υπεύθυνη για την υπεράσπιση αυτού του μέρους των τειχών κατά τους μεσαίους χρόνους.


220922

Bladerunner
14/01/2011, 06:10
(...)


220924

Bladerunner
14/01/2011, 06:11
Οι επτά του πύργοι, συμβολίζουν τις επτά φυλές Μαγυάρων που εγκαταστάθηκαν το 896 στη λεκάνη των Καρπαθίων.
Θυμάστε ποιος ήταν υπεύθυνος γι΄ αυτό;
Ο Almos, γυιός της Emesse και του μυθικού πουλιού Turul.

Bladerunner
14/01/2011, 06:12
Σήμερα, οι τουρίστες προσπερνάνε βιαστικά τα μνημεία, αλλά στέκονται σε ουρές και πληρώνουν για να βγάλουν μια φωτογραφία με τον σύγχρονο Turul στον ώμο τους.

Αητός χωρίς φτερά…


220925

Bladerunner
14/01/2011, 06:13
Ακριβώς δίπλα στον πύργο των ψαράδων βρίσκεται ο ναός του Matthias. Όχι του αποστόλου Ματθαίου.
Ονομάστηκε έτσι από το βασιλιά Matthias ο οποίος όχι μόνο στέφθηκε βασιλιάς σ΄ αυτό το χώρο, αλλά και πραγματοποίησε του δυο του γάμους.

Η επίσημη ονομασία του ναού, είναι «εκκλησία της κυρίας μας», και πρωτο-χτίστηκε το 1015.
Κανείς δεν την αποκαλεί όμως έτσι. Ακόμα και στους τουριστικούς οδηγούς αναφέρεται ως Matthias Church.


220926

Bladerunner
14/01/2011, 06:13
Σα να βλέπω τον Matthias να κάθεται και να του φοράνε το στέμμα…


220927

Bladerunner
14/01/2011, 06:14
Στα βιτρώ παράθυρα, μαζί με τις παραστάσεις της «κυρίας μας», της Παναγίας, απεικονίζονται και τα σήματα των διάφορων βασιλέων.

Τουλάχιστον είναι στη κάτω μεριά…


220928

Bladerunner
14/01/2011, 06:15
Οι εποχές αυτές σβήσανε όμως…


220929

Bladerunner
14/01/2011, 06:15
Λόγω του κρύου έξω, καθίσαμε αρκετή ώρα στην εκκλησία, και είχα το χρόνο να φανταστώ το τι κατασκεύασε ο άνθρωπος για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία του, και το τι κατάστρεψε για να μη του τη θυμίζει.

Μελαγχόλησα και βγήκα έξω.

Bladerunner
14/01/2011, 06:16
Ο περίπατος στους χιονισμένους δρόμους και η παγωμένη ατμόσφαιρα, φτιάξανε τη διάθεσή μου.


220930

Bladerunner
14/01/2011, 06:17
Όταν επιστρέψαμε στη Πέστη, είχε πλέον βραδιάσει.

Ο ήλιος έδυε κατά τις 4μιση το απόγευμα. Στις πέντε ήταν σκοτάδι!


220931

Bladerunner
14/01/2011, 06:17
Ώρα για ποτό.
Βόλτα στην όχθη του Δούναβη προς άγρα ποτάδικου.


220932

Bladerunner
14/01/2011, 06:18
Δε βρήκαμε τίποτα.
Καταλήξαμε στη Vorosmarty ter πάλι, για κονιάκ στο καφέ Gerbeaud.

Αφού φάγαμε σε ένα ιταλικό, επιστρέψαμε στο σπίτι, στην κυρα-Λίτσα, για να ξεκουράσουμε τα πόδια μας από τόσα χιλιόμετρα πεζοπορίας, και να κάνουμε κανά τσιγάρο σε ανθρώπινες συνθήκες.

Bladerunner
14/01/2011, 06:19
4η Μέρα Κυριακή 02/01

Σήμερα ο καιρός είναι καταπληκτικός. Ηλιοφάνεια και ζέστη. Θερμοκρασία στους 3 βαθμούς κελσίου. Επάνω από το μηδέν! Ιδανικές συνθήκες για μπόλικο περπάτημα.

Ο στόχος είναι να πάμε στο νησάκι Μαργαρίτα, περνώντας από τη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου και το κοινοβούλιο. Κατόπιν, αν ο καιρός συνέχιζε έτσι, βόλτα στο πάρκο της πόλης και το ζωολογικό κήπο.

Μέσα στην πόλη, τα περισσότερα πεζοδρόμια είναι τεράστια και έχουν παντού ποδηλατόδρομους.


220933

Bladerunner
14/01/2011, 06:19
Τους οποίους σέβονται όλοι, εκτός φυσικά από τους Έλληνες…
Αργήσαμε λιγάκι, αλλά τους συνηθίσαμε.

Αυτό που δεν καταφέραμε να συνηθίσουμε είναι τις διαβάσεις πεζών!
Καλά μιλάμε για πολύ πλάκα. Μόλις κατεβάσεις το πόδι σου στο δρόμο, όλα τα αυτοκίνητα σταματάνε για να περάσεις.


220934

Bladerunner
14/01/2011, 06:20
Το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν να περιμένω στο πεζοδρόμιο κάνοντας ότι τραβάω φωτογραφίες, μέχρι να δω κάποιο αυτοκίνητο να πλησιάζει με φόρα.
Τότε κατέβαινα απότομα στο δρόμο (πάνω στη διάβαση) για να τεστάρω τα αντανακλαστικά τους και τα φρένα τους.
Τα Volvo νομίζω είχαν το καλύτερο ABS.

Σταμάτησα πριν με βρίσει κάποιος…

Bladerunner
14/01/2011, 06:20
Φτάνοντας στη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου,
συνειδητοποιήσαμε ότι είναι Κυριακή πρωί και η εκκλησία είχε λειτουργία.


220935

Bladerunner
14/01/2011, 06:21
Εδώ δεν πάω εκκλησία ούτε στην Ανάσταση, εκεί όμως μπήκα.

Εκατοντάδες πιστοί παρακολουθούσα ν σιωπηλοί τη λειτουργία, εκτός από δυο-τρεις τουρίστες που χαζεύανε γύρω-γύρω.


220936

Bladerunner
14/01/2011, 06:22
Είχα πάει τέρμα πίσω και φυσικά δε χρησιμοποιούσα φλας για να μη προκαλώ.


220938

Bladerunner
14/01/2011, 06:22
Από τα λόγια των ιερέων δεν καταλάβαινα Χριστό, αλλά η μουσική ήταν απίστευτη. Η ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί από τη γενική σιωπή, την οποία έσπαζαν μόνο οι ψαλμωδίες της χορωδίας συνοδείας του εκκλησιαστικού οργάνου, ομολογώ ότι ήταν κατανυκτική.


220940

Bladerunner
14/01/2011, 06:23
Η Βασιλική του Αγίου Στεφάνου, (Στέφανος ο πρώτος βασιλιάς της Ουγγαρίας 975-1038), είναι ένα από τα δύο ψηλότερα κτίρια της Βουδαπέστης. Έχει ύψος 96 μέτρα, ακριβώς όσα και το κοινοβούλιο.

Η ισότητα αυτή συμβολίζει ότι τα κόσμια με τα πνευματικά έχουν την ίδια σημασία.

Ακόμα και σήμερα, υπάρχει σχετική νομοθεσία που απαγορεύει να χτίζονται ψηλότερα των 96μ κτίρια στη Βουδαπέστη.

Γιατί κάτι μου λέει ότι η Βασιλική είναι έστω και ελάχιστα ψηλότερη από το κοινοβούλιο;


220941

Bladerunner
14/01/2011, 06:24
Πάμε να το δούμε.


220942

Bladerunner
14/01/2011, 06:24
Δεν ξέρω αν τελικά το κοινοβούλιο είναι χαμηλότερο από τη Βασιλική, αλλά σίγουρα είναι εξίσου εντυπωσιακό.


220943

Bladerunner
14/01/2011, 06:25
Μιλάμε για το μεγαλύτερο κοινοβούλιο της Ευρώπης. Ξεκίνησε να χτίζεται το 1885 και τελείωσε το 1904.
Είκοσι ολόκληρα χρόνια για να φτιαχτούν 691 δωμάτια, 10 εσωτερικές αυλές και 13 ασανσέρ!
Ο αρχιτέκτονας του κτιρίου τυφλώθηκε πριν την ολοκλήρωση του έργου, και δεν το είδε ποτέ τελειωμένο.

Προσβάσιμες στο κοινό είναι μόνο δύο αίθουσες, αλλά οι ουρές των τουριστών για να τις δουν, είναι μεγάλες.


220944

Bladerunner
14/01/2011, 06:26
Με μια ματιά που αντάλλαξε η παρέα, αποφασίσαμε να μη χωθούμε κι εμείς στην ουρά,


220945

Bladerunner
14/01/2011, 06:26
αλλά να πάμε για χιονοπόλεμο στο νησάκι Μαργαρίτα.

Bladerunner
14/01/2011, 06:27
Ο καιρός αρχίζει να ψιλο-κλείνει πάλι και πρέπει να περπατήσουμε πιο γρήγορα.


220946

Bladerunner
14/01/2011, 06:28
Μερικές στιγμές όμως, όσο και να βιάζεσαι, σταματάς για να χαζέψεις…


220948

Bladerunner
14/01/2011, 06:29
…και για να αναρωτηθείς…


220949

Bladerunner
14/01/2011, 06:29
Το νησάκι Μαργαρίτα βρίσκεται στη μέση του Δούναβη, και καλύπτει ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο περίπου.
Κατά τους μεσαίους χρόνους ήταν θρησκευτικό κέντρο.

Σήμερα, χρησιμοποιείται από τους Ούγγρους ως χώρος αναψυχής.


220950

Bladerunner
14/01/2011, 06:30
Παράλληλα με την όχθη του Δούναβη, έχουν φτιάξει διαδρόμους από καουτσούκ που τους χρησιμοποιούν για τρέξιμο.


220951

Bladerunner
14/01/2011, 06:31
Εκεί είδα για πρώτη μου φορά αμφίβιο πούλμαν!


220952

Bladerunner
14/01/2011, 06:31
Ο χρόνος άρχισε να μας πιέζει πάλι, αλλά δε μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό να κάνω ένα τσιγάρο κάτω από αυτό το φως…


220953

Bladerunner
14/01/2011, 06:32
Ανεβαίνοντας τη λεωφόρο Andrassy προς το City Park, δε μπορούσαμε να μη μπούμε στο Terror Haza.

Το μουσείο του τρόμου.


220954

Bladerunner
14/01/2011, 06:33
Το σπίτι αυτό, στέγασε διαδοχικά τα γραφεία του ουγγρικού εθνοσοσιαλιστικού κόμματος κατά την περίοδο 1937-1944, τις φυλακές του ναζιστικού καθεστώτος το 1944, και μετέπειτα τα γραφεία και τις φυλακές των μυστικών υπηρεσιών του κομμουνιστικού καθεστώτος κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960.

Σε όλο το μουσείο ακούς μια κατατονική μουσική, και σε πολλές αίθουσες, ακούς και βλέπεις σε μόνιτορ, αφηγήσεις ανθρώπων που μαρτύρησαν σ’ αυτούς τους χώρους.

Σύμφωνα με το φυλλάδιο που μας έδωσαν στην είσοδο, το μουσείο αυτό που εγκαινιάστηκε μόλις το 2002, υπάρχει για να μας θυμίζει τους άνδρες και γυναίκες που βασανίστηκαν και θανατώθηκαν κατά τη διάρκεια της ναζιστικής και κομμουνιστικής δικτατορίας.

Ομολογώ ότι στην αρχή ψάρωσα. Θέλεις η μουσική; Θέλεις οι αφηγήσεις μικρών παιδιών που λέγανε κάτι σα, «μα γιατί σκοτώσατε τον πατέρα μου;»

Θέλεις τα ματωμένα ρούχα και προσωπικά αντικείμενα στα δωμάτια βασανιστηρίων;

Ο λαβύρινθος φτιαγμένος από σαπούνια που είχαν γραμμένα ονόματα δολοφονημένων Εβραίων;

Όλα μαζί σου προκαλούσαν φρίκη. Φρίκη και οργή.

Το μουσείο όμως δεν παρουσιάζει απλώς όπως οφείλει τα γεγονότα. Παίρνει ιδεολογικά θέση απέναντί τους.
Ταυτίζει τον ναζισμό με τον κομμουνισμό, και εξισώνει τον Μαρξ και τον Λένιν, με τους μετέπειτα δικτάτορες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και της Ουγγαρίας,.

Τι να πω… Δεν ξέρω…

Bladerunner
14/01/2011, 06:34
Έξω στον καθαρό αέρα και την πλατεία Ηρώων.


220955

Bladerunner
14/01/2011, 06:35
Η Hosok Tere κατασκευάστηκε 1896, για τον εορτασμό των χιλίων χρόνων από την άφιξη των Μαγυάρων στα Ουγγρικά εδάφη.

Στο κέντρο της πλατείας κυριαρχεί το μνημείο της χιλιετίας, μια κολόνα ύψους 34 μέτρων που συγκρατεί το άγαλμα του αρχάγγελου Γαβριήλ, ενώ στο βάθος μια ημικυκλική κατασκευή φιλοξενεί τα αγάλματα των βασιλιάδων της χώρας.


220956

Bladerunner
14/01/2011, 06:35
Προσπερνάμε την πλατεία Ηρώων και μπαίνουμε επιτέλους στο παραμυθένιο πάρκο της πόλης.


220957

Bladerunner
14/01/2011, 06:36
Στο βάθος δεσπόζει το κάστρο του Vajdahunya, αντίγραφο θρυλικών κάστρων,


220958

Bladerunner
14/01/2011, 06:36
στην αυλή του οποίου πραγματοποιούνται συναυλίες κλασικής και παραδοσιακής μουσικής.


220959

Bladerunner
14/01/2011, 06:37
Παραμύθι…


220960

Bladerunner
14/01/2011, 06:38
Στην άλλη μεριά του πάρκου υπάρχει μια κουκλίστικη λίμνη, που όταν παγώνει μετατρέπεται σε ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά παγοδρόμια της πόλης.

Προς το παρόν τη χαιρόντουσαν τα παπάκια.


220961

Bladerunner
14/01/2011, 06:39
Είχε αρχίσει να σουρουπώνει… ήδη είχαμε διανύσει περίπου δέκα χιλιόμετρα πεζοί… τον ζωολογικό κήπο δεν τον προλαβαίναμε ανοικτό… οπότε πήραμε το μετρό – κατασκευής 1896 παρακαλώ- κι επιστρέψαμε στα μέρη μας.

Αφού φάγαμε (πάλι σε ιταλικό), και ήπιαμε τον καθιερωμένο πλέον espresso μας, περάσαμε μια από τη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου για να δούμε πως είναι το βράδι,


220962

Bladerunner
14/01/2011, 06:39
κι επιστρέψαμε επιτέλους στο σπίτι.

Ναι. Για τσιγάρο κάτω από τον αποροφητήρα.

Bladerunner
14/01/2011, 06:40
5η Μέρα Δευτέρα 02/01

Τελευταία μας μέρα σήμερα στη Βουδαπέστη, κι εφόσον είχαμε δει τα περισσότερα από αυτά που θέλαμε, αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα στα παραδουνάβια χωριά.

Ευκαιρία να βγάλουμε και το αυτοκίνητο από το γκαράζ να κινηθεί λιγάκι.

Ένα από τα πιο τουριστικά χωριά είναι και ο Άγιος Αντρέας. Λόγω της κοντινής κι εύκολης πρόσβασής του από τη Βουδαπέστη αλλά και της φυσικής ομορφιάς του, προσελκύει τους τουρίστες που μένουνε στην πόλη.

Την πρωινή ώρα που φτάσαμε εμείς δεν είχε σχεδόν καθόλου επισκέπτες.


220963

Bladerunner
14/01/2011, 06:41
Τα μαγαζιά τουριστικών ειδών όμως ήταν όλα ανοικτά…


220964

Bladerunner
14/01/2011, 06:41
…καθώς και οι «υπαίθριοι» καλλιτέχνες.


220965

Bladerunner
14/01/2011, 06:42
Ντρέπομαι που το γράφω, αλλά όλα αυτά τα τουριστικά στη σειρά μας θύμιζαν λίγο Μοναστηράκι.

Κατηφορίσαμε προς την όχθη του Δούναβη.


220966

Bladerunner
14/01/2011, 06:43
Εδώ την Άνοιξη θα είναι υπέροχα…


220967

Bladerunner
14/01/2011, 06:43
Επειδή ο Άγιος Αντρέας δε μας έκανε κλικ, φύγαμε για Visegrad.

Ένα χωριό 25 χιλιόμετρα περίπου από τα βόρεια σύνορα με τη Σλοβακία.

Εδώ σώζεται ένα μέρος από τα θερινά ανάκτορα του βασιλιά Matthias. (Τον θυμάστε;)

Επίσης είναι γνωστό για το μεσαιωνικό οχυρό του.

Κάτι μου έλεγε ότι θα έχουμε πάλι μια κωλοφαρδίστικη ημέρα. Και ότι η θέα από ‘κει πάνω θα είναι τέλεια.


220968

Bladerunner
14/01/2011, 06:44
Για άλλη μια φορά λοιπόν αρχίσαμε το περπάτημα. Το είχαμε συνηθίσει πλέον…


220969

Bladerunner
14/01/2011, 06:45
Η θέα από πάνω ήταν όντως απερίγραπτη.


220970

Bladerunner
14/01/2011, 06:45
Απέναντι είναι η Σλοβακία.


220971

Bladerunner
14/01/2011, 06:46
Δε χόρταινα να παίρνω ανάσες και να χαζεύω…


220972

Bladerunner
14/01/2011, 06:46
Με όλα αυτά με έπιασε μια λιγούρα και δε δίστασα να διακόψω τους υπόλοιπους από το φαγητό τους…


220973

Bladerunner
14/01/2011, 06:47
Δε μπορώ να πω.

Με αναγγείλανε επίσημα…


220974

Bladerunner
14/01/2011, 06:48
Γνώρισα τη βασίλισσα…


220975

Bladerunner
14/01/2011, 06:48
Κι αφού φάγαμε…


220976

Bladerunner
14/01/2011, 06:49
Το ρίξαμε στο χορό!


220977