Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

[Ταξιδευτής]

Vilnius

Μπηκαμε στην πολη και κατευθυνθηκαμε στην καρδια του ιστορικου κεντρου.


233236

[Ταξιδευτής]

Εδω θα ηταν η αφετηρια για να ανακαλυψουμε αυτο τον αγνωστο τοπο.
Παρκαραμε στη Gedimino Prospektas -εναν μεγαλο δρομο που χανοταν στην ευθεια μεχρι την παλια πολη και ηταν απο τους πιο κεντρικους δρομους. Ομως ειχε κατι παραξενο... Δεν ειχε καμια κινηση απο οχηματα!


233237

[Ταξιδευτής]

Οντας στρωμενος με πετρα ευκολα θα πιστευε κανεις οτι προκειται για πεζοδρομο, κατι που ομως δεν ισχυε μιας που τα πρωινα γινοταν μια πολυβουη λεωφορος. Η ελλειψη κινησης ομως τωρα ηταν ιδανικη και εδινε εναν επιπλεον αερα μυστηριου στην πολη.


233238

[Ταξιδευτής]

Ο καιρος ηταν με το μερος μας και μας ειχε χαρισει ενα ζεστο καλοκαιρινο απογευμα. Ο ουρανος ηταν περιεργος, εχοντας ενα αποκοσμο ροζ χρωμα... Κοιταξα το ρολοι της μηχανης. Εδειχνε αλλα απο οτι το GPS και συνειδητοποιησα οτι μπαινοντας στη χωρα ειχαμε αλλαξει χρονικη ζωνη και ημασταν 1 ωρα μπροστα σε σχεση με την Πολωνια. Ε; Σιγουρα; Δηλαδη τωρα ηταν 6 η 7;

Τι σημασια ειχε... Ενοιωθα σαν το μικρο παιδι στο λουνα παρκ! Παντου γυρω μου νεες εικονες και εκανα οτι μπορουσα για να τις αποθανατισω.


233239

[Ταξιδευτής]

P-1402


233240

[Ταξιδευτής]

Στο πλαι ενος κτηριου ειδαμε κατι πολυ παραξενο: καθε πετρα ειχε και ενα ονομα επανω μαζι με μια ημερομηνια που θυμιζαν εντονα τις επιγραφες που βλεπει κανεις σε ταφους!!
Ο οδηγος εδωσε την λυση στο μυστηριο: αυτο ηταν το συγκλονιστικο κτηριο της KGB που ομως θα βλεπαμε αυριο καλυτερα...


233241

[Ταξιδευτής]

Τωρα ηταν η ωρα να δουμε την υπολοιπη πολη, η οποια ξεδιπλωνε απιστευτες εικονες σε καθε της γωνια... Τι αρχιτεκτονικη...


233242

[Ταξιδευτής]

P-1421


233243

[Ταξιδευτής]

P-1422


233244

[Ταξιδευτής]

Καθως πλησιαζαμε την Katedros aikste, η αλλιως πλατεια του καθεδρικου ναου, η δυση του ηλιου εδινε ενα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ χρωμα στον ουρανο, βαφοντας τα παντα ....ροζ!


233245

[Ταξιδευτής]

Η Katedros aikste φιλοξενει την Arkikatedra bazilika, το εθνικο συμβολο λατρειας των Λιθουανων -εδω μεχρι και το μεσαιωνα λατρευοταν ο Perkunas, ο θεος του κεραυνου. Οι Σοβιετικοι μετετρεψαν το ναο σε ...γκαλερι :frusty: , ενω το 1989 επανηλθε στην αρχικη του λειτουργια ως εκκλησια... Ο πρωτος ναος ηταν ξυλινος και φτιαχτηκε το 1387, το 15ο αιωνα ο Αρχιδουκας Vytautas την επεκτεινε σε γοτθικο ρυθμο, ενω πηρε τη σημερινη του νεοκλασσικη μορφη γυρω στο 1801.
Δειτε θεαμα.... Δεν υπαρχουν λογια! Τι photoshop και μπουρδες....


233246

[Ταξιδευτής]

Τα αγαλματα στην προσοψη περιλαμβανουν την Αγια Ελενη, τους δουκες της Λιθουανιας καθως και διαφορους αποστολους και αγιους...


233247

[Ταξιδευτής]

Τα μεγεθη ηταν πραγματικα τεραστια και μετα βιας χωρουσαν στον ευρυγωνιο της Nikon...


233248

[Ταξιδευτής]

Η πλατεια του Καθεδρικου ηταν απο το μεσαιωνα ακομα κομβικο σημειο για την πολη. Το 19ο αιωνα εδω υπηρχαν αγορες και παζαρια, ενω μια μεγαλη ταφρος κυκλωνε την περιμετρο της πλατειας, ετσι ωστε πλοια να μπορουν να φτασουν μεχρι την εισοδο του καθεδρικου ναου!
Εντος της περιμετρου της ταφρου υπηρχαν τειχη και πυργοι, με μονο το 57 μετρων καμπαναριο να σωζεται απο τοτε μεχρι σημερα....


233249

[Ταξιδευτής]

Ομως η πλατεια φημιζεται και για κατι ακομα που δειχνει το μεγαλειο των ανθρωπων οταν συνεργαζονται και θα ηταν αδικο να μην αναφερω: το Stebuklas.

Στα Λιθουανικα σημαινει "θαυμα", και προκειται για ενα πλακακι στην πλατεια, στο οποιο η συγκλονιστικη ανθρωπινη αλυσιδα 2 εκατομμυριων ανθρωπων και 650 χιλιομετρων που φτιαχτηκε το 1989 απο το Tallinn της Εσθονιας μεχρι το Vilnius της Λιθουανιας ως ενδειξη διαμαρτυριας απεναντι στη Σοβιετικη κατοχη.
Σε αυτο το σημειο στεκοταν ο τελευταιος ανθρωπος της αλυσιδας αυτης και σηματοδοτηθηκε με τη λεξη "θαυμα".

Ο τοπικος θρυλος θελει ως γρουσουζια το να αναφερει καποιος ακριβως το σημειο οπου βρισκεται αυτο το πλακακι, οποτε ο επισκεπτης πρεπει να ψαξει να το βρει μονος του... Λενε δε πως αν σταθει επανω του και κανει εναν ολοκληρο κυκλο γυρω απο τον εαυτο του κανοντας μια ευχη, αυτη θα πραγματοποιηθει!


233250

[Ταξιδευτής]

Ακριβως πισω απο τον Καθεδρικο ηταν μια πλευρα του Valdovų rūmai, του Βασιλικου Παλατιου της πολης. Χτιστηκε το 15ο αιωνα και για 4 αιωνες ηταν το πολιτικο και διοικητικο κεντρο της χωρας, δυστυχως ομως κατεδαφιστηκε το 1801. Αυτο που εβλεπα μπροστα μου ηταν το νεο παλατι που ειχε ξεκινησει να κατασκευαζεται ως πιστο αντιγραφο του παλιου.


233251

[Ταξιδευτής]

Η πολη ηταν γεματη μικρες γωνιες με παραξενα θεαματα... Οπως οι τρεις μουσες στην εισοδο του Εθνικου Δραματικου θεατρου...


233252

[Ταξιδευτής]

Αφησαμε πισω την πλατεια του Καθεδρικου και ξεκινησαμε την περιπλανηση στην καρδια της μεσαιωνικης Senamiestis (Παλια Πολη).
Τριγυρω υπηρχαν παντου γραφικα -αν και καπως τουριστικα- εστιατορια και καφε οπου ο κοσμος καθοταν και απολαμβανε το ομορφο βραδυ...


233253

[Ταξιδευτής]

p-1452


233254

[Ταξιδευτής]

Το Vilnius συνδιαζε κατα εναν περιεργο τροπο το high tec με το παλιομοδιτικο και το μοντερνο με το παλιο....


233255

[Ταξιδευτής]

Προχωροντας, συντομα βρεθηκαμε σε μια μεγαλη πλατεια με ενα εντυπωσιακα φωτισμενο κτηριο στην ακρη της. Ηταν το Vilniaus rotušė, το Δημαρχειο της πολης. Οπως και ο Καθεδρικος ναος, το Δημαρχειο κατασκευαστηκε αρχικα το 1432 σε γοτθικο ρυθμο ενω το 1799 ανακατασκευαστηκε στον νεοκλασσικο ρυθμο που βλεπαμε τωρα.


233256

[Ταξιδευτής]

Περιμετρικα της πλατειας υπηρχαν πολλα ομορφα εστιατορια και μπαρακια που ειχαν πιασει διαφορες γωνιες της πλατειας....


233257

[Ταξιδευτής]

Ξαφνικα ηταν σαν να ειχαμε βρεθει σε σκηνικο ταινιας εποχης - τα στενα δρομακια ηταν βγαλμενα κατευθειαν απο το μεσαιωνα!
Ενοιωθα οτι απο στιγμη σε στιγμη θα εμφανιστουν και ιπποτες πανω στα αλογα τους...


233258

[Ταξιδευτής]

p-1463


233259

[Ταξιδευτής]

Και πισω απο τα στενακια, σε καθε γωνια συναντουσα εντυπωσιακες γοτθικες εκκλησιες....


233261

[Ταξιδευτής]

p-1473


233262

[Ταξιδευτής]

...με καταπληκτικες λεπτομερειες που μπορουσες να χαζευεις με τις ωρες...


233263

[Ταξιδευτής]

Αυριο θα περναμε μια καλυτερη γευση απο τις ομορφιες της πολης. Τωρα ηταν καιρος να παρουμε μια γευση απο την τοπικη κουζινα της Λιθουανιας!

Ηθελα να δοκιμασω οπωσδηποτε την τοπικη κουζινα και ο οδηγος ανεφερε το εστιατοριο Cili Kaimas ως ενα απο τα καλυτερα Λιθουανικα εστιατορια, οποτε βαλαμε πλωρη για εκει.

Μπαινοντας μεσα, το μαγαζι ηταν.... δυσκολο να το περιγραψει κανεις! Ολο το μερος θυμιζε εντονα χωριατικης αποθηκη με ξυλινα τραπεζια και καρεκλες και παλια γεωργικα εργαλια σε καθε γωνια.


233264

[Ταξιδευτής]

p-1481


233265

[Ταξιδευτής]

Aν δεν εφτανε η ακρως περιεργη διαρυθμιση του μαγαζιου με το κυριο μερος του πανω σε ενα περιμετρικο ξυλινο μπαλκονι, στη μεση βρισκοταν ενα μεγαλο δεντρο το οποιο μαλιστα ηταν γεματο αξιοπεριεργα διακοσμητικα οπως αυτες οι κουκλες!


233266

[Ταξιδευτής]

Στην εισοδο υπηρχε μια μικρη ...λιμνη με ψαρια, ενω διπλα μερικες κοτες (!) ετρωγαν αμεριμνες.


233267

[Ταξιδευτής]

Το μαγαζι ειχε κατι το τρελουτσικο και μου αρεσε κατευθειαν, ενω η τοση προσοχη στη λεπτομερεια αφηνε καλες υποσχεσεις για τη συνεχεια...
Και οντως δεν διαψευστηκαν. Το φαγητο ηταν απιθανο.
Πηχτη μανιταροσουπα σερβιρισμενη μεσα σε ενα καρβελι μαυρου ψωμιου.... Cepelinai (πατατες βρασμενες με τροπο που θυμιζαν σε υφη γλυκο του κουταλιου, γεμιστες με λουκανικο και τυρι)...
Πατατοπιτα με τυρια, κρεμυδι και πιπερια....


233268

[Ταξιδευτής]

Αυτα ηταν μονο μερικες απο τις λιχουδιες που δοκιμασαμε.... Δεν θα μπορουσαμε να ειχαμε κανει καλυτερη επιλογη για να κλεισουμε τη μερα μας! Ημασταν ισως στο πιο πρωτοτυπο μαγαζι που ειχα δει ποτε μου, με τραπεζι διπλα στο μπαλκονι, το σερβις αψογο και τα φαγητα νοστιμοτατα! Και ολα αυτα μαζι με ποτα μας κοστισαν συνολο 44 Litas, δηλαδη 12,5 ευρω! Τα σχολια δικα σας...


233269

[Ταξιδευτής]

Πηραμε σιγα σιγα το δρομο της επιστροφης και παρα το προχωρημενο της ωρας κοσμος ακομα κυκλοφορουσε στους δρομους... Σιγουρα οχι κατι που θα περιμενα να δω σε μια τοσο βορεια χωρα!

Ομως το ιδιαιτερα αισθητο κρυο πανω στη μηχανη μας υπενθυμισε γρηγορα που βρισκομασταν. Συντομα βρεθηκαμε στην εισοδο του camping. Παρκαρισμα τη μηχανη και καρφι για υπνο. Προσπαθησα να βαλω τις εικονες της ημερας σε μια ταξη στο μυαλο μου... Απο τις πανεμορφες λιμνες και τα δαση της Πολωνιας, στην παραξενη ομορφια της Λιθουανιας και το τοσο απροσμενα μαγευτικο Vilnius...

Πριν ερθω εδω οταν ακουγα για Λιθουανια στο μυαλο μου ερχονταν εικονες του Σοβιετικου μπλοκ, ισως κατι σαν Ουκρανια, σαν Λευκορωσια... Αυτο που τελικα βρηκα εδω δεν το περιμενα ποτε! Μια πεντακαθαρη, προοδευμενη χωρα, με μια πρωτευουσα διαμαντι που συνδιαζε την συγχρονη τεχνολογια με το μεσαιωνικο, το παλιο με το νεο, το παραδοσιακο με το αβανγκαρντ των πανκ πιτσιρικιων που ειχα δει στους δρομους...

Και ακομα δεν ειχα δει τιποτα... Αυριο ηταν μια πολυ σημαντικη μερα γιατι περα απο το Vilnius ειχα να δω το αλλο μεγαλο οροσημο που ειχα θεσει εξ' αρχης για το ταξιδι μου... Δεν μπορουσα να φανταστω ομως οτι αυτα που θα εβλεπα θα με σημαδευαν βαθια, οριστικα και αμετακλητα για παντα....

{συνεχιζεται}


233270

[Mr Pif]

...και οσο προχωράς την περιγραφή σου και την παράθεση των εικόνων,τόσο πιο πολύ κολλάμε!!!
εξαιρετικότατο!

:beer:

[Ταξιδευτής]

Μερα 8
Vilnius (LITHUANIA) - Šiauliai - Riga (LATVIA)
345 km

Κοιταζοντας εκ των υστερων τα πραγματα, η σημερινη εμελλε να ειναι ισως η πιο συγκλονιστικη μερα του ταξιδιου, μια απο αυτες τις μερες που σε καθοριζουν σαν ανθρωπο και δεν τις ξεχνας ποτε.
Ομως αυτα δεν θα μπορουσα να τα ξερω τωρα, καθως το πρωινο γλυκοχαραζε πανω απο τα δεντρα στο camping.
Σηκωθηκα οπως συνηθως με το πρωτο φως του ηλιου και εκανα ενα μικρο περιπατο στα περιξ να χαζεψω το μερος. Το camping ηταν πολυ ομορφο τελικα. Απολυτα ησυχο, καθαρο, ειχε απο barbeques μεχρι και σαουνες για τους ενοικους και οι ξυλινες καμπινες ηταν μεγαλες σαν μικρα σπιτια.

Κατεβηκα στη λιμνη. Το νερο απολυτα ηρεμο σαν καθρεφτης. Δεν φυσουσε καθολου και μια μελαγχολικη σιωπη επικρατουσε γυρω που ταιριαζε ομως τοσο πολυ με την ωρα.
Εκει που το camping συναντουσε την οχθη της λιμνης, πισω απο μια μεγαλη συσταδα δεντρων ηταν το περιποιημενο καφε/εστιατοριο του camping...


233389

[Ταξιδευτής]

Διπλα υπηρχε ενα μεγαλο και πολυ προσεγμενο σπιτι...
Εντυπωση μου εκαναν οι καμερες που ειχε ακριβως απο πανω. Ηταν αραγε το εξοχικο σπιτι καποιου σημαντικου προσωπου της περιοχης;
Μεσα εδειχνε να εχει αρκετη πολυτελεια...


233390

[Ταξιδευτής]

...ομως αυτο που πραγματικα ξεχωριζε ηταν η μπροστινη του εισοδος...


233391

[Ταξιδευτής]

...με εναν υπεροχο κηπο στα πλαινα και 2 ξυλινα τραπεζακια με πολυθρονες στις γωνιες του... Ηταν το τελειο μερος για να κατσει καποιος να χαλαρωσει και να περασει τις μερες του....


233392

[Ταξιδευτής]

...ποσο μαλλον οταν ακριβως μπροστα του ειχε αυτο το μοναδικο θεαμα.... Δεν χορταινα να χαζευω αυτη την υπεροχη θεα στη λιμνη!


233393

[Ταξιδευτής]

Εκατσα εκει λιγη ωρα απολαμβανοντας τις στιγμες και γυρισα σιγα σιγα στη σκηνη. Η Alicja ειχε ξυπνησει οποτε αποφασισαμε να παμε στο ωραιο εστιατοριο που ειχα μολις βρει για να παρουμε πρωινο πριν μαζεψουμε τα πραγματα για την αναχωρηση...
Δεν θα μπορουσα να ειχα ζητησει πιο λαμπερη μερα για το ξεκινημα σημερα. Παροτι εκανε λιγη ψυχρα για τα δικα μου δεδομενα, καποιοι (προφανως πιο βορειοι) μαλλον το θεωρουσαν καλοκαιρι, κρινοντας απο τις βουτιες που εκαναν διπλα στις οχθες της λιμνης.

Για εμας απο την αλλη αυτη η ωρα ηταν καλη ευκαιρια να οργανωσουμε το σημερινο μας προγραμμα.
Ο τελικος προορισμος για σημερα ηταν η Riga της Λετονιας (Latvia). Τα χιλιομετρα λιγα -μολις 380 περιπου- ομως αυτο δεν σημαινε οτι θα χαζευαμε ολη τη μερα.
Πριν απο τη Riga ειχαμε να κανουμε καποιες πολυ σημαντικες στασεις, με πρωτη εδω διπλα μας στο καστρο Trakai.
Μετα θα πηγαιναμε στο Vilnius οπου θα ειχαμε την ευκαιρια να δουμε καλυτερα την πολη και στη συνεχεια θα διασχιζαμε τη χωρα Βορειοδυτικα προς τη μικρη πολη Šiauliai. Τι ειχε εκει; Τιποτα το ιδιαιτερο. Εμεις πηγαιναμε για κατι που ειχε λιγο πιο εξω απο αυτη και που ηταν ενας απο τους λογους που ειχα αποφασισει να κανω αυτο το ταξιδι εξ' αρχης...


233395

[Ταξιδευτής]

Για τωρα ομως προειχε να μαζεψουμε το τσαντηρι.
Γυρνωντας στη σκηνη λιγο πιο διπλα απο εμας ειδα το πιο ομορφο μοτοσυκλετιστικο θεαμα που ειχα δει μεχρι στιγμης στο ταξιδι μου...

Μια προπολεμικη BMW με sidecar (!) που εμοιαζε να εχει βγει απο ...χρονομηχανη! Με σαμαρια της παλιας εποχης, μπιτονακια βενζινης και μπαγκαζια δεμενα στο πλαι, ρεζερβα τροχο στο πισω μερος του sidecar...

Βλεποντας ενα τετοιο πραγμα νοιωθεις πολυ μ@λ@κ@ς... Ζουμε σε μια εποχη που ολοι αλλαζουνε τις μηχανες σαν τα πουκαμισα και δεν κανουν ουτε μια βολτα μεχρι τη Βυτινα χωρις το μισο καταλογο της Touratech επανω η χωρις ζελατινες, xenon, GPS και τα ρεστα... Εχεις naked μηχανη και θες ΤΑΞΙΔΙ;;;!!;; Εισαι ΤΡΕΛΟΟΟΣΣΣ;;!;;; Που πας χωρις φουλ fairings και θερμαινομενα grips;;

Και εδω εβλεπα μπροστα μου το Μοτοταξιδι στην πιο καθαρη του μορφη: 2 ροδες, ενα μοτερ, μια σκηνη να βγαζουν αυθαδικα τη γλωσσα στην καταναλωτικη μανια ολων μας σημερα...
Μηχανη προπολεμικη! Με σκουριασμενα ταμπουρα για φρενα, σελα με σουστα!!! Και ομως κυριοι ΑΥΤΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ!
Να μας χ*σω τα superbikes και τα FJR/VFR/Varadero/RT/GS που τα στολιζουμε σαν τις λατερνες και τα πιο μακρυνα ταξιδια που κανουμε ειναι μεχρι το μαγαζι που θα τα ανταλλαξουμε για το επομενο...
Ενα παλιο προβολι, μια μανιβελα, ενα δεξι γκριπ γκαζιου ειναι αρκετα... Ολα τα αλλα τελικα ειναι δευτερευοντα...


233396

[Ταξιδευτής]

Με αυτες τις σκεψεις αρχισα να μαζευω τα πραγματα... Τετοιες στιγμες ζηλευα την ευκολια των Campers στο να μαζευονται. Φευγουν στο λεπτο! Εγω μεχρι να τακτοποιησω τα παντα μεσα στις βαλιτσες επαιρνε χρονο και σιγουρα θα προτιμουσα αυτο το χρονο να τον περναω στο δρομο και οχι παλευοντας με τα σακ βουαγιαζ.
Η ζωη ομως στο camping εχει και αυτη την πλευρα και εδω και χρονια την ειχα αποδεχτει!


233397

[Ταξιδευτής]

Βγηκαμε απο το camping στη διασταυρωση και φαινεται οτι καποιος ακουσε τις προηγουμενες μου σκεψεις και ηθελε να θεσει εναν αντιλογο για την τιμη των (νεων) οπλων: ενα BMW GS και μια Honda VFR περασαν μπροστα μας φορτωμενες πηγαινοντας στην ιδια κατευθυνση με εμας!
Χαιρετηθηκαμε και τους ακολουθησα. Απο τις πινακιδες τους ειδα οτι ηταν Ουκρανοι! Γνωριζοντας καλα τη φτωχια που επικρατει γενικα στην Ουκρανια, ηξερα οτι δεν ηταν και πολυ συνηθισμενη εθνικοτητα για μοτοταξιδιωτες...

Φτασαμε στο καστρο και παρκαραμε μπροστα στη γεφυρουλα που σε περνουσε στο νησακι του καστρου, ενω οι Ουκρανοι πηγαν παρακατω προφανως για να δουν το χωριο.


233398

[Ταξιδευτής]

p-1542


233399

[Ταξιδευτής]

Παρα το οτι ο αρχικος λαμπερος ηλιος της μερας ειχε κρυφτει κατω απο αρκετη συννεφια, η ομορφια της λιμνης δεν κρυβοταν με τιποτα! Θεα για να την κοιταζεις με τις ωρες....


233400

[Ταξιδευτής]

Στο νησι ενας περιμετρικος δρομος πηγαινε προς την εισοδο του καστρου, μεσα σε ενα πυκνο δασος....


233401

[Ταξιδευτής]

...διπλα σε εικονες που συναγωνιζονταν η μια την αλλη σε ομορφια!


233402

[Ταξιδευτής]

Ακριβως μπροστα απο το καστρο περνουσαν τουριστικα καραβακια που εκαναν βολτα νωχελικα στη λιμνη...


233403

[Ταξιδευτής]

Και να μπροστα μας το κατακοκκινο μεσαιωνικο καστρο Trakai σε ολο του το μεγαλειο!


233404

[Ταξιδευτής]

Το καστρο Trakai, η Trakų salos pilis στα Λιθουανικα βρισκεται σε ενα μικρο νησακι στη μεση της λιμνης Lake Galvė. Η κατασκευη του ξεκινησε το 14ο αιωνα απο τον Αρχιδουκα Kęstutis και γυρω στα 1409 τελειωσε υπο την καθοδηγηση του γιου του Vytautas, ο οποιος πεθανε στο καστρο το 1430. Το Trakai ηταν ενα απο τα μεγαλυτερα κεντρα του Μεγαλου Δουκατου της Λιθουανιας και το καστρο ειχε μεγαλη στρατηγικη σημασια.


233405

[Ταξιδευτής]

Αρχικα το καστρο χρησιμευε ως αμυντικο φρουριο για την πολη.
Μετα τη μαχη του Grunwald ομως, το καστρο εχασε την πολεμικη του αξια αφου ο Λιθουανο-πολωνικος στρατος νικησε τον μεγαλο εχθρο του Δουκατου της Λιθουανιας και ετσι μετατραπηκε απο φρουριο σε βασιλικη κατοικια και επαναδιακοσμηθηκε εσωτερικα.
Νεες τοιχογραφιες δημιουργηθηκαν, μερικες απο τις οποιες διασωζονται μεχρι και σημερα και λιγο μετα το θανατο του Vytautas το καστρο διακοσμηθηκε σε Αναγεννησιακο ρυθμο.
Αργοτερα χρησιμοποιηθηκε ως φυλακη και μετα τους Μοσχοβιτικους πολεμους τον 17ο αιωνα το καστρο επαθε μεγαλες ζημιες και σταδιακα επεσε σε αχρηστια.


233406

[Ταξιδευτής]

Το 19ο αιωνα ομως αποφασιστηκε να ανακατασκευαστει ολο το καστρο στην αρχικη του μορφη. Η αρχεολογικη υπηρεσια κατεγραψε ολα τα εναπομειναντα μερη του καστρου και κατα τη διαρκεια του 1ου ΠΠ, οι Γερμανοι εφεραν ειδικους που εκαναν πολλες προσπαθειες να αναστηλωσουν το καστρο. Το 1935-1941 η ανακατασκευη ξεκινησε σε πολλα τμηματα, για να διακοπει απο τον 2ο ΠΠ, ενω απο το 1951 και μετα οι προσπαθειες συνεχιστηκαν. Το κυριο εργο της ανακατασκευης ειχε τελειωσει το 1961 και το καστρο ειχε βρει και παλι την αρχικη του μορφη!
Οι Λιθουανοι λειτουργοντας πολυ εξυπνα δεν εκαναν καμια προσπαθεια να κρυψουν τα τμηματα που ειχαν ανακασκευασει αλλα τα συνδιασαν με τα παλια με ιδανικο τροπο.
Προσωπικα εμενα μου αρεσε πολυ που εβλεπα ευκολα τα πετρινα μερη που υπηρχαν πριν και οσα ειχαν φτιαχτει μετα με τουβλα.


233407

[Ταξιδευτής]

Στην εισοδο του καστρου συναντησαμε και τους 2 Ουκρανους που ειχαμε χαιρετησει πριν στο δρομο.
Μου χαμογελασαν ευγενικα και μου ειπαν με επιδοκιμασια:
- VFR! Best bike!
- Da! (τα Ρωσικα μου ειναι λιγο περιορισμενα σε γκαμα λεξεων οπως και να το κανουμε, αλλα η συννενοηση μεταξυ μηχανοβιων ειναι παντα ευκολη...)

Εκαναν ενα παρομοιο ταξιδι με εμας αλλα απο την αντιθετη πλευρα. Τωρα ηταν στο γυρισμο και δεν εβλεπαν την ωρα να γυρισουν στη χωρα τους.
Εγω απο την αλλη δεν βιαζομουν και τοσο...
Ευχηθηκαμε καλο ταξιδι στα παιδια και μπηκαμε μεσα στην αυλη του καστρου. Σε μια μερια υπηρχαν μερικα μεσαιωνικα οργανα βασανισμου οπου βρηκαμε και κατι πτωματα -προφανως απομειναρια απο την παλια εποχη!


233408

[Ταξιδευτής]

p-1572


233409

[Ταξιδευτής]

Ανεβηκαμε τις κεντρικες σκαλες που μας οδηγησαν στα ενδοτερα του καστρου. Εδω ηταν τα διαμερισματα του Δουκα και οσων εμεναν στο καστρο.
Τωρα οι κεντρικες σαλες φιλοξενουσαν μεταξυ αλλων το Μουσειο Ιστοριας, το Εθνογραφικο Μουσειο Καραϊτων καθως και εκθεσεις τοπικης τεχνης.


233410

[Ταξιδευτής]

Οι κεντρικες σαλες ηταν πολυ εντυπωσιακες... Δεν ειχα ξαναδει στη ζωη μου αληθινο καστρο και απολαμβανα ολες τις εικονες που εβλεπα μπροστα μου...


233412

[Ταξιδευτής]

p-1582


233415

[Ταξιδευτής]

p-1583


233416

[Ταξιδευτής]

Αυτο μπορει να εμοιαζε για τοιχογραφια, αλλα στην πραγματικοτητα ηταν χαλι! Μηπως τελικα οι τοιχογραφιες ηταν κεντητα χαλια που στολιζαν τους τοιχους;


233425

[Ταξιδευτής]

Στη διπλανη αιθουσα υπηρχε μια συλλογη απο μεσαιωνικα οπλα, πανοπλιες και αντικειμενα εκληκτικης χειροτεχνιας και δεξιοτητας που ανηκαν στους ευγενεις της εποχης...


233426

[Ταξιδευτής]

Δειτε απιστευτη λεπτομερεια!


233427

[Ταξιδευτής]

Λιγο πιο διπλα υπηρχαν αναπαραστασεις των δωματιων και ανθρωπων οπως ηταν το μεσαιωνα βασισμενες στις ιστορικες περιγραφες και πιστες στην καθε λεπτομερεια...


233428

[Ταξιδευτής]

Οι στολες των ευγενων και στρατιωτων ηταν παρα πολυ ομορφες, και για καποιο λογο μου θυμιζαν εντονα παραδοσιακες Τουρκικες φορεσιες...


233429

[Ταξιδευτής]

Εκει υπηρχε και ενα καδρο με ενα φοβερο πορτρετο του Αρχιδουκα Vytautas που καθως το κοιταζες απο διαφορετικες μεριες αλλαζε απο ενα χαμογελαστο σε εναν βλοσυρο και τρομακτικο προσωπο.
Η εκθεση εκλεινε με ενα χωρο αφιερωμενο στην ανακατασκευη του καστρου και την γενικοτερη ιστορια του χωρου. Ξεχωριζε μια μακετα με το πως ηταν το καστρο πριν την ανακατασκευη... Η διαφορα ηταν τεραστια!!
Οι ανθρωποι εκαναν απιστευτη δουλεια!


233430

[Ταξιδευτής]

...και μια κατοψη του χωρου...


233431

[Ταξιδευτής]

Απο τη γεφυρα του καστρου το Trakai εμοιαζε με μια πολυχρωμα ζωγραφια μπροστα στη λιμνη και μου εδινε την ευκαιρια να αναφερθω σε μια σημαντικη ιδιομορφια που φιλοξενουσε αυτο το μερος: την κοινοτητα των Καραϊτων...

Οι Καραϊτες (η Karaims) ειναι μια μικρη μειονοτητα Τουρκοφωνων με ριζες απο τη Βαγδατη που μεταφερθησαν στο Trakai απο τον Αρχιδουκα Vytautas το 1397 και 1398 απο την Κριμεα της σημερινης Ουκρανιας, αρχικα ως σωματοφυλακες. Ολη περιοχη ειναι γεματη μικρα ξυλινα καλυβια βαμμενα σε εντονα χρωματα, πολλα απο τα οποια χτιστηκαν απο τους Καραϊτες.
Τοσο η χριστικανικη οσο και η Καραϊτικη κοινοτητα εχει δικαιωμα αυτοδιοικησης συμφωνα με δικαιωματα του Magdeburg. Παρα την εντονη παρουσια Πολωνων στην περιοχη ανα τους αιωνες, το Trakai παρεμεινε σημαντικο κεντρο της Καραϊτικης κουλτουρας. Καποιοι Καραϊτες απεκτησαν πλουτο και εγιναν ευγενεις, ομως η πλειοψηφια της τοπικης κοινοτητας υπεφερε πολυ κατα την Επανασταση του Khmelnytsky και τις σφαγες του 1648.
Μετα το 1680 μονο 30 οικογενειες Καραϊτων απεμειναν στην πολη, ενω με τους πολεμους και αρρωστιες του 18ου αιωνα κατεληξαν να υπαρχουν μονο 3 οικογενειες εδω! Σημερα δυστυχως μονο 12 οικογενειες Καραϊτων ζουνε στο Trakai και υπαρχουν φοβοι οτι αυτη η μικροτερη μειονοτητα της χωρας συντομα θα εξαφανιστει τελειως... Η χαρακτηριστικη ομως τεχνοτροπια της κουλτουρας τους παραμενει παντα ως συμβολο αυτων των ανθρωπων.


233432

[Ταξιδευτής]

Οσο υπεροχο και αν ηταν το καστρο και το Trakai ομως, ειχαμε πολλα ακομα να δουμε οποτε ηταν ωρα να αναχωρησουμε για το Vilnius.


233433

[Ταξιδευτής]

Στο δρομο αρχισε να πεφτει μια πολυ ψιλη βροχη αλλα καθως πλησιαζαμε την πολη ειχε πλεον σταματησει. Μπορει να υπηρχαν αρκετα συννεφα στον ουρανο αλλα ο οριζοντας πανω απο την πολη εδειχνε οτι θα καθαριζε, κατι που με χαροποιουσε ιδιαιτερα! Ηθελα να απολαυσω την πολη με καλο καιρο...

Ενα κοινο χαρακτηριστικο σε ολες τις χωρες της Βαλτικης ηταν οι πινακιδες/κατασκευες ολων των ειδων με το ονομα της εκαστοτε πολης. Vilnius, Kaunas, Panevezys, Riga, Tallinn. Η πινακιδα εδω μου θυμιζε κατι απο το παλιο Σοβιετικο καθεστως και δεν μπορουσα να μη σταματησω διπλα της για μια φωτο.


233434

[Ταξιδευτής]

Βλεπετε, η ιστορια της πολης δεν ηταν παντα τοσο ομορφη οσο εδειχνε σημερα, με τα περιποιημενα μεσαιωνικα στενακια της, τους καθαρους και φροντισμενους δρομους, τα καλοδιατηρημενα παλια κτηρια...
Το Vilnius οπως και ολη η Λιθουανια υπεφερε παρα πολυ απο συνεχεις πολεμους και καταληψεις απο διαφορους λαους. Πολωνους, Γερμανους, Ρωσους.
Κατα τη διαρκεια του 2ου ΠΠ οι Γερμανοι εφτιαξαν στην παλια πολη 2 μεγαλα γκετο για τον μεγαλο Εβραικο πληθυσμο που ζουσε εδω και αρχισαν τις μαζικες εξοντωσεις... Οι περισσοτεροι πεθαναν στα γκετο ειτε στο γειτονικο δασος Paneriai, με συνολικα πανω απο 265,000 ανθρωπους νεκρους!
Ομως και η αλλη πλευρα δεν ηταν καλυτερη: ο Κοκκινος Στρατος που θεωρουσε τη πολη και ολη τη χωρα κτημα της Σοβιετικης Ενωσης ξεκινησε τις προελασεις με σκοπο την επανακτηση των εδαφων, με μεγαλους χαμενους τελικα τους Λιθουανους.

Μετα τον πολεμο οι Σοβιετικοι ξεκινησαν ενα προγραμμα Σοβιετοποιησης της χωρας. Οσοι διαφωνουσαν η προσπαθουσαν να αντιδρασουν κατεληγαν στα διαβοητα κρατητηρια της KGB. Εκει εγιναν φρικαλεοτητες που δεν χωραει ο ανθρωπινος νους.... Φυλακισεις, βασανιστηρια, μαζικες εξοντωσεις... Σημερα αυτο το κτηριο λειτουργουσε ως μουσειο και εκει πηγαιναμε τωρα...

[Ταξιδευτής]

Genocido aukų muziejus

Παρκαρα διπλα απο το Μουσειο της KGB και πηγαμε να το δουμε καλυτερα.
Αυτο που αρχικα μου εκανε μεγαλη εντυπωση ηταν η θεση του κτηριου στην καρδια της πολης! Στο παρελθον περαστικοι θα περνουσαν απ' εξω αλλα κανεις δεν θα ακουγε τις κραυγες απελπισιας των ανταρτων που συλλαμβανονταν και βασανιζονταν εδω...

Απο εξω εδειχνε σαν ενα πολυ ομορφο νεοκλασσικο κτηριο, με πολυ περιποιημενους κηπους. Θα μπορουσε να ηταν ενα οποιοδηποτε κρατικο κτηριο μιας ευρωπαικης πολης.
Δεν το περιμενα ετσι! Η Alicja μου ειπε ομως οτι το Σοβιετικο μπλοκ παντοτε ετεινε προς τη μεγαλομανια οποτε και τα κτηρια που εφτιαχνε αντανακλουσαν αυτο το γεγονος.

Σχεδον τιποτα δεν μαρτυρουσε τη φρικη που εκρυβε μεσα του, περα απο ενα σεμνο και θλιμμενο μνημειο στη μνημη των ανθρωπων που σφαγιαστηκαν εκει, και βεβαια οι πλακες με τα ονοματα οσων ειχαν βασανιστει και πεθανει πανω στις πετρινες πλακες του ιδιου του κτηριου...


233435

[Ταξιδευτής]

Το ιδιο το κτηριο ειναι οπως ακριβως ηταν το 1991, οταν η KGB εφυγε απο εδω και μεσα υπηρχαν ολα τα αυθεντικα αντικειμενα της εποχης.
Μπαινοντας μεσα στο συβαρυτικο κτηριο κατι αβασταχτα βαρυ και πενθιμο πλανιοταν στην ατμοσφαιρα.
Εδω ηταν τα κρατητηρια της KGB και της Gestapo και τα παντα το εδειχναν αυτο. Σκοτεινοι μακριοι και στενοι διαδρομοι, τεραστιες ξυλινες πορτες αριστερα και δεξια και δωματιακια με ενα μικρο παραθυρο πισω απο βαρια καγκελα. Ηταν σαν σκηνικο ταινιας με Γερμανικα αρχηγεια του 2ου ΠΠ...

Η κοντοχοντρη μεσηλικη γυναικα που βγηκε απο ενα δωματιακι στο πλαι της εισοδου σιγουρα δουλευε εδω παλια ως Γκεσταπιτισα! Με αυστηρο τονο που δεν σηκωνε κουβεντα μας ενημερωσε για την τιμη εισοδου.
Κοιταξε την φωτογραφικη που ειχα περασμενη στο λαιμο.
- Φωτογραφιες εδω μεσα ΒΕΡΜΠΟΤΕΝ! ΒΕΡΣΤΕΙΝ;;
- Εεεε, μα γιατι; ψελλισα.
- "ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ", μου ειπε αποτομα και μου εδειξε κατι μονιτορ πισω της. "Εχουμε και καμερες εδω! Αν σε δουμε να βγαζεις φωτογραφιες ξερεις τι θα γινει ε;" και εκανε μια κινηση κοψιματος του λαιμου με τον αντιχειρα.

Μππρρρρ! Δεν υπηρχε ..."καλυτερος" τροπος να μας βαλει στο κλιμα του κτηριου, σκεφτηκα. Σιγα ομως που το μπουλντογκ θα με σταματουσε απο το να αποθανατισω αυτο το ανατριχιαστικο μερος. Την εγραψα λοιπον στις παλιες μου μποτες και εχοντας τη μηχανη περασμενη στο λαιμο φωτογραφιζα με τροπο αυτα που εβλεπα.

Διεσχισα τον στενομακρο διαδρομο του ισογειου και γυρω μου υπηρχαν παντου πορτες. Εδω ηταν τα ανακριτικα γραφεια...
Τωρα φιλοξενουσαν εκθεματα απο τους πολεμων των παρτιζανων -των ανθρωπων που πολεμησαν για την ελευθερια της χωρας- αλλα καποτε εδω ερχοσουν για να μην ξαναβγεις ζωντανος... Με επιανε συγκρυο μονο στη σκεψη.


233436

[Ταξιδευτής]

Οι μεγαλες εικονες στους τοιχους ηταν τοσο θλιβερες. Πολλοι απο τους μαχητες ηταν τοσο νεοι... Ουτε 18 χρονων καν μερικοι. Και ομως το κουραγιο, η θυσια και η αγαπη για την ελευθερια της χωρας τους ηταν πραγματικα συγκινητικη. Ο πολεμος των παρτιζανων που διαδραματιστηκε στα γυρω δαση μεταξυ των Ρωσων και των Λιθουανων για την ανεξαρτησια της χωρας ηταν ενας απο τους μακρυτερους σε διαρκεια του 20ου αιωνα.

Η εκθεση συνεχιζοταν με δραματικες ασπρομαυρες φωτογραφιες που εδειχνε τις φρικτες συνθηκες εργασιας και ζωης των ανθρωπων που στελνονταν στα στρατοπεδα καταναγκαστικης εργασιας της Σιβηριας. Οι σκηνες εδειχναν ζοφερες, με φραχτες συρματοπλεγματων και οπλισμενους φρουρους. Μεταξυ των κρατουμενων ηταν ιερεις και γυναικες, που ειχαν συλληφθει για την δημοσιευση αντισοβιετικων κειμενων. Πολλοι μαλιστα αναγκαζονταν να φορουν ταμπελες στο στηθος που ελεγαν "Εξαιρετικα επικινδυνος εγκληματιας"! Φρικη...

Ομως δεν ειχα ιδεα τι σημαινε αυτη η λεξη ακομα...


233437

[Ταξιδευτής]

Κατεβηκα στο υπογειο και εκει τα εχασα! Εδω ηταν τα κελια και οι χωροι οπου βασανιστηκαν και σφαγιαστηκαν βαναυσα χιλιαδες αντιφρονουντες απο το 1941 μεχρι το 1987... Το μυαλο μου πασχιζε ματαια να συλλαβει την ανειπωτη φρικη αυτου του χωρου.


233438

[Ταξιδευτής]

Τα συναισθηματα που σε πλημμυριζουν σε αυτο το χωρο ειναι τοσο εντονα που μετα βιας μπορει να τα αντεξει κανεις... Ολοι ηταν σιωπηλοι και κατασπροι μπροστα σε αυτη τη φρικη... Αυτο δεν ηταν ντεκορ ταινιας, αλλα η πιο ζοφερη πραγματικοτητα που θα μπορουσε να υπαρξει... ΣΟΚ...

Εδω κρατουνταν οι συλληφθεντες μεχρι να διεκπεραιωθουν τα σχετικα εγγραφα τους... Τα κελια κρατησης ειχαν μεγεθος απο 1,5 μετρο μεχρι 4 και το μεγεθος τους ηταν σοκαριστικο. Μεσα σε τετοιους χωρους στοιβαζαν 20+ ατομα!


233439

[Ταξιδευτής]

p-1662


233440

[Ταξιδευτής]

Πιο διπλα ηταν τα κελια βασανισμου...

Σε τετοια κελια απομονωσης κρατουνταν οσοι δεν εσπαγαν κατα την πρωτη "ανακριση"...
Ο χωρος ηταν πραγματικα ανυπαρκτος! Το μεγεθος του μετα βιας θα ξεπερνουσε το 1,5 μετρο σε πλατος με 1 μετρο βαθος.
Δεν υπηρχε κανενα φως, αερισμος και σημειο να σταθεις η να ακουμπησεις... Ηταν αδιανοητο αλλα εδω φυλακιζαν ανθρωπους για μεχρι και 1 μηνα!


233441

[Ταξιδευτής]

p-1672


233442

[Ταξιδευτής]

Αν οι κρατουμενοι δεν εσπαγαν στην απομονωση υπηρχαν τα βασανιστηρια...
Εδω αναγκαζονταν να στεκονται ορθιοι γυμνοι πανω σε αυτη την ελαχιστη στρογγυλη πλατφορμα, ενω το κελι γεμιζε με παγωμενο νερο (η και παγο το χειμωνα). Οταν αυτοι κουραζονταν να στεκονται επεφταν μεσα στο παγωμενο νερο και πολλοι πνιγονταν...


233443

[Ταξιδευτής]

To πιο συγκλονιστικο ομως ηταν σιγουρα το Σιωπηλο Κελι. Στην οψη του και μονο ενοιωθα κρυαδες στη πλατη μου και τα ποδια μου ηταν κομμενα...


233444

[Ταξιδευτής]

Ολο το κελι ηταν επενδεδυμενο με χοντρο καραβοπανο και αχυρα για ηχομονωση, ωστε να μην ακουγονται οι κραυγες και εκκλησεις για βοηθεια του κρατουμενου κατα τα βασανιστηρια. Ηλεκτροσοκ, ξυλο, διαμελισμοι...
Ο ζουρλομανδυας στη μεση του κελιου χρησιμευε για να δενουν οσους κρατουμενους εχαναν τα λογικα τους απο τα βασανιστηρια!
Η φρικη ηταν ασυλλυπτη!


233445

[Ταξιδευτής]

Στο βαθος του διαδρομου ηταν οι θαλαμοι των φρουρων...


233446

[Ταξιδευτής]

Εδω τα παντα ειχαν μεινει οπως τα αφησαν οι Σοβιετικοι οταν εφυγαν...


233447

[Ταξιδευτής]

...ενω πιο διπλα ενας υποτυπωδης χωρος για μπανιο αλλα και βασανισμο στους κρατουμενους...


233448

[Ταξιδευτής]

Στο τελος του διαδρομου, μια μικρη πορτα εβγαζε σε εναν υποτυπωδη χωρο προαυλισμου των κρατουμενων...


233449

[Ταξιδευτής]

Εδω περνουσαν τις μερες τους οι συλληφθεντες περιμενοντας το θανατο...


233450

[Ταξιδευτής]

...ο οποιος τους εβρισκε στο μακραν πιο φρικιαστικο μερος του κτηριου της KGB: τον θαλαμο εκτελεσεων...

Κατεβαινοντας τις σκαλες η φρικη που επικρατουσε ηταν τοσο μεγαλη που καποιοι απο τους επισκεπτες δεν αντεχαν και απλα αρνιουνταν να δουν το θαλαμο!
Κατω απο το πατωμα ηταν τοποθετημενα προσωπικα ειδη των εκτελεσθεντων. Ρουχα, παπουτσια, γυαλια ορασης, κουμπια, βερες αρραβωνων...


233451

[Ταξιδευτής]

Ειλικρινα δεν εχω δει πιο ζοφερο μερος στη ζωη μου... Ο θαλαμος ηταν πολυ χαμηλος, πλατυς, και με ελαχιστο φως να μπαινει μεσα... Με δυσκολια μπορουσε καποιος να σταθει ορθιος εκει, αλλα προφανως αυτο δεν ειχε μεγαλη σημασια για τους εκτελεστες.

Κατω απο το δαπεδο υπηρχαν σωληνες που κατεληγαν σε ανοιχτα ακρα και που εφερναν θανατηφορα αερια στο θαλαμο σκοτωνοντας δεκαδες ανθρωπους μαζι... Αλλοι παλι εκτελουνταν με σφαιρες στο κεφαλι, κατι που μαρτυρουσαν οι διατρητοι τοιχοι του θαλαμου... Αρχεια της εποχης αναφερουν οτι σφαγιαζαν και 50 ατομα μεσα σε μια νυχτα, ενω τα πτωματα στοιβαζονταν το ενα πανω στο αλλο σε θαλαμους διπλα στα κελια.

Στην ακρη του θαλαμου υπηρχε παροχη νερου για τις μανικες με τις οποιες ξεπλεναν το θαλαμο απο τα αιματα μια φορα τη βδομαδα... Σφαγειο!


233452

[Ταξιδευτής]

Καπου εκει ενοιωσα να πνιγομαι. Δεν αντεχω! Βγηκα γρηγορα εξω απο το κτηριο με την καρδια να χτυπαει σαν σφυρι στο στηθος μου! Καθισα στην ακρη παιρνοντας βαθιες ανασες και ενοιωθα σαν να ειχα ριξει μια ματια στην κολαση και να ειχα γυρισει πισω! Το μυαλο μου απλα τα ειχε χαμενα απο τις φρικαλεοτητες! Κτηνη! Πως μπορουσαν....;!; Πως;;;

[Ταξιδευτής]

Λιγη ωρα αργοτερα και αφου ειχα καταφερει να ηρεμησω λιγο αποφασισαμε να αλλαξουμε εντελως κλιμα και να δουμε το κεντρο της πολης στο φως της μερας αυτη τη φορα.
Πηγαινοντας να παρουμε τη μηχανη σκεφτηκα οτι δεν θα ειχε νοημα να την παρουμε απο εκει μονο και μονο για να παμε να παρκαρουμε μισο χιλιομετρο πιο κατω. Ισως θα ηταν καλυτερα να παμε περπατωντας -ετσι και αλλιως ο σκοπος ηταν η βολτα. Ενω σκεφτομασταν αυτα, ενα ηλικιωμενο ζευγαρι ηρθε χαμογελοντας εκει που ημασταν. Δεν μιλουσαν αγγλικα και εμεις δεν μιλουσαμε Λιθουανικα, αλλα απο τα συμφραζομενα καταλαβα οτι εμεναν απεναντι στο δρομο και ηθελαν να βαλουμε τη μηχανη στην αυλη τους (!), γιατι εκει που ηταν κινδυνευε -λεει- απο κλεφτες. Το μερος που ημασταν τωρα ηταν ενα μεγαλο παρκινγκ μπροστα στην Μουσικη Ακαδημια της πολης, και διπλα σε εναν πολυ κεντρικο δρομο -δεν ενοιωθα οτι θα κινδυνευαμε εκει. Η προσφορα του ζευγαριου ηταν ευγενικη αλλα καπως ...περιεργη ετσι που ειχε ερθει απο το πουθενα, οποτε αποφασισα να λυσω το προβλημα με τον πιο απλο τροπο: να την παρουμε μαζι μας και να παρκαρουμε αλλου.

Δεν ειχαμε προλαβει να κανουμε 50 μετρα και επιασε μια πολυ δυνατη μπορα. Αναγκαστηκα να ανεβω στο πεζοδρομιο και να ξακρισω τη μηχανη οπως οπως μπροστα απο μια βιτρινα μαγαζιου για να προφυλαχτουμε λιγο απο τη βροχη που επεφτε δυνατα. Σιγουρα δεν ηταν και το πιο συνηθισμενο θεαμα σε μια τοσο τακτικη πολη να βλεπει καποιος μια φορτωμενη μηχανη πανω στο πεζοδρομιο, αναμεσα απο πεζους και μαγαζια, αλλα desperate times call for desperate measures....

Βαλαμε τα αδιαβροχα αλλα ειρωνικα λιγα λεπτα αργοτερα η βροχη τελος! Γ@μωτ! Αντε παλε βαζε-βγαζε αδιαβροχα! Παρκαρουμε λιγο πιο κατω στο κεντρο και πανω στην ωρα βγαινει ενας λαμπρος ηλιος! Ευκαιρια για καλες φωτογραφιες!


233453

[Ταξιδευτής]

Μπροστα μας ηταν το πολυ εντυπωσιακο Προεδρικο Παλατι. Ξεκινησε να χτιζεται το 14ο αιωνα με πολλες προσθηκες και επεκτασεις στα μετεπειτα χρονια. Το παλατι καταστραφηκε απο 2 μεγαλες φωτιες το 1737 και 1748 αλλα ανακατασκευαστηκε πληρως το 1750 και σημερα ειναι η κατοικια και τοπος εργασιας του Προεδρου της Λιθουανιας.


233454

[Ταξιδευτής]

p-1713


233455

[Ταξιδευτής]

Για αλλη μια φορα δεν μπορουσα να μην σκεφτομαι ποσο διαφορετικα φαινονταν ολα τωρα στο φως!


233456

[Ταξιδευτής]

p-1722


233457

[Ταξιδευτής]

Η Κεντρικη πλατεια του Δημαρχειου...


233458

[Ταξιδευτής]

Πανεμορφα διακοσμημενες πυλες οδηγουσαν στα μεσα στενακια...


233459

[Ταξιδευτής]

...ενω οι εκκλησιες ολοκληρωναν το μεσαιωνικο σκηνικο ιδανικα!


233460

[Ταξιδευτής]

Θα μπορουσα να περιπλανιεμαι μερες εδω...


233461

[Ταξιδευτής]

Κατευθυνομασταν προς το βορειο τμημα του κεντρου με σκοπο να επισκεφτουμε το Aušros Vartai, η αλλιως Πυλη της Αυγης.
Αυτη ηταν μια απο τις 9 αρχικες εισοδους της μεσαιωνικης πολης και ειχε χτιστει γυρω στο 1502 ως μερος των οχυρωσεων του Vilnius. Απο τις 9 πυλες, μονο αυτη διασωζοταν πλεον, αφου οι αλλες ειχαν καταστραφει με εντολη των αρχων το 18ο αιωνα.

Το 16ο αιωνα ηταν συχνο φαινομενο οι πυλες αυτες να περιεχουν θρησκευτικα αντικειμενα προορισμενα να φυλανε την πολη απο επιθεσεις και να ευλογουν τους ταξιδιωτες. Το παρεκκλησι στη Πυλη της Αυγης περιειχε μια εικονα της Παναγιας (Blessed Virgin Mary Mother of Mercy), που ελεγετο οτι ειχε θαυματουργες ιδιοτητες. Επι αιωνες αυτο το εικονισμα παρεμεινε ενα απο τα συμβολα της πολης και αντικειμενο λατρειας για ολους τος χριστιανους -Καθολικους και Ορθοδοξους.
Σημερα οι τοιχοι ηταν γεματοι απο ταματα και προσκυνητες ερχονταν απο καθε γωνια της γης για να προσευχηθουν μπροστα στο εικονισμα αυτο.
Μαλιστα στις 4 Σεπτεμβριου 1993, ο Παπας Ιωαννης Παυλος ο Β πρωτοστατησε σε λειτουργια στην Πυλη της Αυγης μπροστα σε εκατονταδες χιλιαδες πιστων.

Βλεποντας την πυλη ειλικρινα δεν θα μπορουσα να φανταστω οτι αποτελει τοσο σημαντικο λατρευτικο οροσημο, αλλα κοιταζοντας προσεκτικα τον πανω οροφο οπου υπηρχε η τεραστια εικονα της Παρθενου και βλεποντας τα ατελειωτα ταματα αριστερα και δεξια καταλαβαινα οτι αυτο ηταν ενα πολυ ιδιαιτερο σημειο για τους χριστιανους...


233462

[Ταξιδευτής]

Κατηφοριζοντας παλι μεσα απο την πολη ειδα ενα ακομα σημαντικο τοπο λατρειας, αυτη τη φορα των ορθοδοξων: τον ναο Św. Mikołaja (Αγ. Νικολαου) με τη χαρακτηριστικη διχρωμια του.


233463