View Full Version : Βαρδούσια - Οξυά - Πάνταβρεχει - Καλιακούδα - Άγραφα - Σβόνι
(ποιητική αδεία μας επιτρέπει ορισμένες αλλά όχι πολλές υπερβολές στην ακόλουθη συζήτηση με τον υπέρτατο υπερόπτη όσον αφοά την παροχή διαδρομών και κατευθύνσεων, aka Vstrommer) :p
- Ρε τρελέ σκέφτομαι να κάνω μια καλή βόλτα που θα χει μέσα ολίγον τι απο Βαρδούσια, ολίγον τι από Παναιτωλικό και ολίγον τι από Βουλγάρα (το βουνό πάνω τη Φουρνά Ευρυτανίας). Τι λες? Θα βοηθήσεις με τη χάραξη ή θα σε πιάσει η βαρεμάρα και η υπεροψία πάλι?
- Δε μπορώ τώρα, αργότερα
- Ρε βοήθα λίγο τη κατάσταση να δέσει επιτέλους το γλυκό και να πάω να βρω και εγώ τις νεράιδες, να δω και εγώ το φως το αληθινό, να φύγω επιτέλους μακριά από τη βαρετή άσφαλτο............ :smokin:
- Το βράδυ. αυτά τα πράγματα θέλουν σκέψη
- Και εκεί που την είχα σχεδόν έτοιμη τη δικιά μου χαραγμένη όλη πάνω στους ορειβατικούς χάρτες της Ανάβασης, τσούπ, pm back, βαριεστημένο, του στυλ «ντάξ μωρε ευκολάκι ήταν, το χα για πλάκα ναούμε» :
« Παρε χαρτι,χάρτες και μολυβι...
Πας Αραχωβα (απο Π.Ε.Ο Αθηνων-Λαμιας)-Λιβαδι Αραχωβας-αριστερα στριβεις στον δρομο που παει Βαργιαννη-Αριστερα για μεταλλεια Παρνασσου-διασταυρωση και δρομος για Καλοσκοπη-Στρωμη-Αθανασιο Διακο απο εκει βρισκεις τον δρομο που ανεβαινει στα καταφυγια του ΕΟΣ και βγαινει Αρτοτινα(εκει εχει βενζινη σε μπιτονια)
Απο Αρτοτινα πας Αμπλιανη-Σταβλους και βγαινεις στον δρομο Δομνιστας-Κρικελου
Λιγο πιο κατω βρισκεις διασταυρωση για Σκοπια-Καστανουλα-Ροσκα-Πανταβρεχει περνας το ποταμακι ανεβοκατεβαινεις την Καλλιακουδα βγαινεις Μεγαλο Χωριο κι απο εκει πριν τον Προυσσο στριβεις για Ασπροπυργο-Εσωχωρια βγαινεις στα Διποταμα και βρισκεις τον δρομο που παει παραλληλα με τον Τρικεριωτη για Αγαλιανο και πριν απο Αγαλιανο στριβεις για Αμπελια-Φιδακια-Σελλα
και μετα βγαινεις στον δρομο Καρπενησιου-Αγρινιου και κανεις αριστερα για Κρεντη
Στου Κρεντη βαζεις στο Ελιν αν θες βενζινη και λιγο μετα το βενζιναδικο(100-150μ) θα δεις πονηρο χωματοδρομο που κανει δεξια πανω και εχει ταμπελα για Αγραφα(ο παλιος δρομος ειναι)
Θα περασεις ομορφα(κοπανημα-κοπανημα αλλα μεσα στο δασος) βγαινεις Μαραθο και απο εκει θα βγεις λιγο εξω απο Αγραφα
Μετα γυρνας πισω απο Καρδιτσα
Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα ..........
..........ή μάλλον όλα είχαν ξεκινήσει πολύ πιο νωρίς. Όλα ξεκίνησαν από τότε που μπήκε το 990 στη ζωή μας ή.......
Πάλι Λάθος κάνω........ Μαλακίες λέω.
Τα πράγματα είχαν ξεκινήσει ακόμα πιο νωρίς. Είχαν ξεκινήσει από τότε που βρέθηκα αντιμέτωπος με τα ακόλουθα ταξιδιωτικά:
http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=11131&perpage=10&highlight=ελικωνας&pagenumber=1
Αλλά ιδιαίτερα από την ακόλουθη αγαπημένη μου:
http://www.moto.gr/forums/showthread.php?threadid=109577 :a10:
από τότε με έτρωγε ο κώλος μου. Τις συγκεκριμένες τις είχα ξαναδιαβάσει και ξαναδιαβάσει περισσότερο από οποιεσδήποτε άλλες. Δε ξέρω γιατι μη με ρωτάτε. Έχουν παίξει τρελές βόλτες στας εξωτερικάς από φιλαράκια εδώ μέσα....... εγώ όμως αραιά και που αυτές τις 2 επισκεπτόμουν.
Για κάποιο περίεργο λόγο αυτές οι 2 με τράβαγαν περισσότερο. Όσα και 36ώρα να κάνω όσες και ΠΣΚ η ημερήσιες σιδερόκωλες, όσα και να περιτριγυρίζω τα βουνα τίποτα δεν θα συγκρινόταν με το να τα περάσω από πάνω.
Και ξαφνικά στις αρχές Αυγούστου και ενώ είναι όλα κανονισμένα για να πάμε στο χωριό με τη γυναίκα, το αφεντικό με ενημερώνει ότι τον ήπια ολίγον-τι για φέτος, και ότι ναι μεν θα πάρω άδεια αλλά όχι τις μέρες που είχα κανονίσει. Το αποτέλεσμα ήταν να μείνω σπίτι αδειούχος και να μη μπορώ να πάω πουθενά γιατι η γυναίκα δούλευε.
Αφού πλάκωσα τα μπηνελίκια για να ξεσπάσω σε όλους τους γνωστούς μου εκτός από το αφεντικό,( ξέρετε με αντρικό τρόπο ντε), :a1: συνειδητοποίησα ότι μπορώ να κάνω επιτέλους αν όχι όλο, ένα σοβαρό κομμάτι απο διαδρομές που πάντα ονειρευόμουν αλλά ποτέ δεν είχα είτε το θάρρος είτε το κατάλληλο όχημα να κάνω πράξη.
Η στιγμή και η μοναδική ευκαιρία για φέτος εμφανίστηκε με καραμπόλα. Ευκαιρίες σαν και αυτή δεν θα εμφανιστούν πάλι εύκολα. Του χρόνου πάλι.
Τέλος θα πάω.
Θα πάω έστω και μόνος μου. Δεν υπάρχει περίπτωση. Ακόμα και αν με φάνε οι λύκοι εκει πάνω (λέμε και καμία). Ακόμα και αν με πιάσει λάστιχο μέσα στο βουνό και αναγκαστώ να περπατήσω με τις ώρες για το πλησιέστερο χωριό. Ακόμα και αν βρεθώ με πρόβλημα πάνω σε καμια κορυφή και μετά τη διηγούμαι εδώ στο moto.gr και με πρήξουν με τις κλασικές διδακτικές συμβουλές με στόμφο σοβαρό για υποδήλωση «γνώσης». pontification at its best κι έτσ'
ρε θα πάμε έστω και μόνοι μας λέμε
:a30:
Και επειδή καλά όλα αυτά και τα μοναχικά σχήματα, αλλά αμα ακολουθήσει και κανας άλλος ακομα καλύτερα, το λέω σε κουμπάρο και λοιπά φιλαράκια μπας και ψαρώσει κανείς. Ήμουν σίγουρος ότι δεν θα ρχόντουσαν.
Η αρχική διαδρομή ήταν πολύ βάρβαρη. Πέρα της βαρβαρότητας φέτος κατέβηκαν τα βουνά από τις βροχές. Εδώ οι ασφαλτοστρωμένοι που και καλά τους κυκλοφορεί ο κόσμος ήταν γεμάτοι με βράχους φαντάσου τι θα γινόταν στους δασικούς. Πέραν τούτου υπήρχε και ένας υπεροπτικός ερασιτεχνισμός που πήγαζε από τα ταξιδιωτικά μου στην άσφαλτο, τον οποίο γνώριζα βέβαια, ο οποίος με έκανε να θέλω να κάνω πολλά χλμ και στο χώμα.
Σαν να μην έφταναν οι όποιες αντίξοες συνθήκες έπρεπε να το φορτώσω και με χλμ.
Για κάποιο περίεργο λόγο όμως και προς μεγάλη μου έκπληξη είπαν και 2 το ναι και προστέθηκε ακόμα ένας φίλος μακρινός.
Φυσικά όπως πάντα κανείς τους δεν έδωσε σημασία για το που πάμε. Μάταια προσπάθησα να του πείσω να διαβάσουν κανα χάρτη για έχουν υπόψιν τους τι θα περάσουν. Κάποιοι άνθρωποι όσο και να τους πιέσεις, απλά δεν του αρέσουν οι χάρτες. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. «Ντάξει ρε Σπύρο τι ψάχνεις τώρα όλα καλά. Έμπα εσύ μπροστά και εμείς το χουμε.»
Το καλό ήταν ότι ο κουμπάρος είναι ψιλο χωμάτινος και πέρα από την δεδομένη εμπειρία στο τερέν έπιαναν και τα χέρια του με τα μηχανικά
Αναλυτική διαδρομή που ήθελα να κάνω πριν ξεκινήσω το πρωι. Στο τέλος θα σας πω και τι κατάφερα εν τέλει να κάνω:
Αθήνα - Εθ. Οδός Α/Θ - Κάστρο - Γραβιά - Οίτη - Αθ. Διάκος - Ράχη Βαρδουσίων (καταφύγιο ΕΟΟΑ) - Αρτοτίνα - Γραμμένη Οξυά - Άμπλιανη - Δομνίστα - Σκοπιά - Κρικελοπόταμος/ Φαράγγι ΠανταΒρέχει - Μεγάλο Χωριό - Καρπενήσι - Κερασσοχώρι - Μάραθος - Άγραφα - Νιάλα - καταφύγιο Λίμνη Πλαστήρα.
Ήμουν τόσο αισιόδοξος για όλα που νόμιζα ότι στο καταφύγιο στην Λίμνη Πλαστήρα θα έφτανα στο τέλος της 1ης ημέρας. Και μετά θα το βλέπαμε για τη 2η.
Ναι καλά.
:lol: :bawl: :rotflmao:
Για πάμε......
(φωτογραφική μηχανή DMC LUMIX LX 2 Panasonic - thank you once more Γιώργο/ gcrook)
Τετάρτη πρωί συνάντηση στα Mc Donalds, κατά τις 6.30. Τα μοτόρια φορτωμένα με πράγματα για καμια εβδομάδα. Ντάξει εμείς 2 μέρες θα πηγαίναμε αλλά αυτό δε μας σταμάτησε να πάρουμε τα πάντα. Είναι βέβαια λίγα τα κιλά ενός Adv με κάγκελα για το ελληνικό το χώμα, οπότε πρέπει να το φτάσεις στα 260 για να πατάει καλύτερα χαχαχα Δικαιολογίες τώρα ξέρεται. Είναι πολλά τα εργαλεία που πρέπει να κουβαλάς άμα έχεις ΚΤΜ ρε φιλαράκι και τέτοια. Υπήρχε και ένα 640 Adv στη παρέα που δε φαίνεται στη φώτο
234534
Ο πιο γλυκός καφές από όλους είναι ο πρωινός πριν από τη βόλτα. Εσύ στάσιμος και το μυαλό να ταξιδεύει ήδη.
Για κάποιο περίεργο λόγο το προηγούμενο βράδυ είχα καταφέρει να κοιμηθώ καλά! :wacko:
234535
McDonalds - Αθ.. Διάκος - Στρειτ θρου.
Αθ. Διάκος πλατεία, πρωί πρωι ουτε το περίπτερο δεν είχε ανοίξει ακόμα ο καιρός τέλειος.
Λίγη ζέστη παραπάνω από όσο χρειαζόμασταν αλλά ευελπιστούσα σε πτώση θερμοκρασίας εκεί ψιλά που θα πηγαίναμε. Γιαουρτάκι με μέλι, κρουασάν νερά και τα συναφή και βουρ λέμε.
:a30:
234536
Δε κρατιέμαι λέμε παιδί. Ξεκόλλα.........
:a38:
το κοριτσάκι με το mini motocross αγώνα που δε κρατιόταν στην εκκίνηση το θυμάστε? Έ κάπως έτσι ένα πράγμα. Δε με χωρούσε η καρέκλα λέμε.
Τον Διάκο τον έχουμε κάνει τόσες φορές δεν έδινα σημασία. Βέβαια η υπόλοιπη παρέα δεν ήταν συνηθισμένη για στρέιτ θρου καταστάσεις και τελικά η στάση μας πήρε πολύ περισσότερο από όσο περίμενα.
Αθ. Διάκος - Μουσουνιτσιώτικα Λιβάδια / Vardousia Highlinds να πούμε.
Εν τέλει ξεκινήσαμε κάποια στιγμή και η αδρεναλίνη στο φουλ.
234537
Πρώτα χλμ και αμέσως φάνηκαν όλα απο την αρχή για το πως θα κυλίσει η όλη ιστορία
234539
Πίσω μας η Οίτη ........
234540
Και εμεις στα πρώτα χλμ μέσα στα Βαρδούσια......
234541
«Βουνό Χωμήριανης»
234542
Πέρα από τις ομορφιές από τα πρώτα χλμ κιόλας φάνηκαν και οι δυσκολίες.
όπως η κατάσταση ενός από τους φίλους αλλά και του 990 του, που μας προειδοποίησαν ότι η διαδρομή και η εμπειρία θα είναι λίγο έως αρκετά πιο δύσκολη και περιπετειώδης από ότι αρχικά υπολόγιζε ο ερασιτέχνης γραφών. :rolleyes:
234543
Δε βαριέσαι θα την βρουμε την άκρη που θα πάει.
Κάπου εκεί πάνω πέραν του δικού μου εξτατικού ενθουσιασμού :a30: ήλπιζα σε κάτι ανάλογο εκ μέρους της παρέας έτσι ώστε να τους δώσει και την απαραίτητη δύναμη.
Πόνταρα σε αυτά ...
234544
Μουσινιτσιώτικα Λιβάδια
234545
Τα λιβάδια ήταν πανέμορφα. Υψόμετρα τρελά (1600+) ατμόσφαιρα βαριά, σκιές περίεργες, μόνο ο ήχος του ανέμου εκεί πάνω.
Στην ακόλουθη φώτο αριστερά πάνω φαίνεται ελάχιστα το καταφύγιο – ΕΟΟΑ Βαρδουσίων.
234546
Φυσικά πετύχαμε και τα περίφημα τσοπανόσκυλα της περιοχής αλλά τελικά ήταν πολύ πιο ήρεμα από ότι είχαν αρχικά περιγραφεί:
http://www.moto.gr/forums/showthread.php?threadid=109577
Ντάξει φιλικά και παιχνιδιάρικα δεν ήταν αλλά με το που έβλεπαν ότι εσύ δε σταμάταγες δεν σε έπαιρναν και στο κυνήγι. Μάλλον θα τα βρήκα γερασμένα :D
234548
Το μονοπάτι για Αρτοτίνα δεν είναι ευδιάκριτο και θέλει προσοχή. Πήγαμε πιο μπροστά και μετά ξαναγυρίσαμε και με τη βοήθεια ενός βοσκού το βρήκαμε.
Αφου μας είδε πωρώθηκε και έβγαλε ένα DR από τη στάνη και πλακώθηκε στις σούζες :lol:
Μουσουνιτσίωτικα Λιβάδια - Αρτοτίνα
234549
Από εκεί βέβαια ξεκίναγε και ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια της ημέρας.
Έως τα Λιβάδια με τις στάνες, ο δρόμος χρησιμοποιούνταν από τους ντόπιους οπότε ήταν σε καλή κατάσταση. Με το που ξεκινήσαμε το μονοπάτι για Αρτοτίνα όμως ο δρόμος έγινε περίεργος και μας έδειξε τα δόντια του.
Παντού κροκάλες και σαθρό χώμα. Απαιτούσε τουλάχιστον Karoo και όχι μαμα λάστιχα Scorpion και τουλάχιστον καμια 40 κιλά ελαφρύτερο φορτίο έκαστος. :p
234550
Οι στάσεις για ανασυγκρότηση πολλές. Ο φίλος από τη παρέα με τα ψιλο θεματάκια της μοτοσυκλέτας που προανέφερα από εκείνο το σημείο και μετά, τον πήρε από κάτω και η δυσκολία της διαδρομής και δεν εμπιστεύτηκε ούτε το μηχανάκι ούτε τον εαυτό για το υπόλοιπο της ημέρας.
234551
Από εκείνο το σημείο εναλάξ οι υπόλοιποι 3 της παρέας πήγαιναν σιγά σιγά κοντά του για υποστήριξη.
234552
Όπως όμως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις οι πολλές στάσεις φέρνουν και πολλές φωτογραφίες. Κάποια στιγμή άρχισα να πιστεύω ότι τελικά τυχεροί ήμασταν για τον χαμηλό ρυθμό γιατί έτσι κατάφερα να ξεζουμίσω καλύτερα τα μέρη γύρω μου.
234553
Η από δώθε σκιά του Βουνού της Χωμήριανης
234554
Το καλό με εκείνο το κομμάτι βέβαια ήταν ότι ήσουν ένα με τον θεό. Υψόμετρο και χαράδρες τρελές. Φεύγεις και δε γυρνάς φιλαράκι.
234555
Κάτι το υψόμετρο κάτι το αλπικό τοπίο, κάτι τα μη γνώριμα μέρη και εικόνες που έχεις γύρω σου σε κάνουν σαν μικρό παιδί. Όσα ασφαλτώδη περάσματα και να χω κάνει από όμορφα μέρη, τίποτα δε μπορούσε να συγκριθεί με την επιβλητικότητα της όλης υπόθεσης.
234556
Ίσως η αίσθηση ότι είσαι πραγματικά αποκομμένος και μακριά να έπαιζε και το ρόλο του. Ήθελα να ξερα πώς θα ήταν αν ήμουν όντως μόνος μου όπως αρχικά στη τρέλα μου το χα σχεδιάσει.
Κουνια που με κουναγε :ninja:
Και με αυτά και με αυτά φτάσαμε Αρτοτίνα. Λίγο πιο κουρασμένοι από όσο θα θελα βέβαια, γιατι ο δρόμος ακόμα μακρύς.
234557
Στην Αρτοτίνα παρέα με την προτομή του τοπικού μήλου της έριδος ως προς την καταγωγή επαναστάτη (Αθ. Διάκου), ξέρεται μωρέ όπως και με τα χωριά του Θ. Κολοκοτρώνη στο Μαίναλο, ή τα χωριά του Κατσαντώνη όπως θα δούμε πιο κάτω.
Η παρέα που λέτε έψαξε να βρεί κάπου εκεί κάτω από τραπέζι με τις μπύρες ξανά τις δυνάμεις της, γιατι συνειδητοποίησε ότι ο γραφών δεν αστειεύεται με τις διαδρομές και έχει βάλει σκοπό να ταλαιπωρήσει κόσμο. :evil:
234558
Αφου συνήλθαμε μετά από κανα 2 μπυρίτσες, έτοιμοι και αναζωογονημένοι, ξεκινήσαμε για το επόμενο κομμάτι
Αρτοτίνα - Γραμμένη Οξυά - Λεύκα
234559
Ο δρόμος όλος άσφαλτος. Όχι πολύς όμως γιατί μετά τη Λεύκα ξεκίναγε ένα πανέμορφο κομμάτι.
234560
Λεύκα - Μανδρινή - Άμπλιανη / «Νοτιο-Δυτική Οξυά» .
Δε το περίμενα τόσο όμορφο. Ειλικρινά η ομορφιά του δε μπορούσε να αποτυπωθεί με την ερασιτεχνική κάμερα μου στο auto.
ο Εύηνος απο κάτω μας
234561
Στο βάθος η Λεύκα και από πίσω της (έ όχι ακριβώς ... λιγο πιο πίσω ντε) τα Βαρδούσια από όπου είχαμε έρθει
234563
Στα σύνορα Ευρυτανίας και Αιτωλοακαρνανίας
234564
Στο χάρτη έδειχνε σχετικά μικρός αλλά τελικά βγήκε καμπόσος αλλα και δυσκολούτσικος
234565
Άμπλιανη – Στάβλοι – Δομνίστα
Άσφαλτος, Μετά από τόσα χλμ στο χώμα και στο γλίστρημα, για κάποιο ανεξήγητο λόγο ο δρόμος αν ψιλο χάλια σου φαινόταν βεντούζα. Νόμιζες ότι ήσουν σε κανα autobahn!!!
Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις όμως είναι που αισθάνεσαι τρελά ερωτευμένος με το μηχανάκι σου. :a029:
Μπαίνει με μαμα λάστιχα φορτωμένο κάργα έτοιμο να το εμπιστευτείς και να το αφήσει να δουλέψει μόνο του όπως μόνο αυτό μπορεί στα πιο δύσκολα κατηφορικά μονοπάτια και βγαίνοντας από αυτά πάει το ίδιο χαρούμενα και στη άσφαλτο.
234567
Σοβαρή στάση για καλή ανασυγκρότηση. Καφεδάκι στη πανέμορφη πλατεία. Μετά από αυτό και αφού η γκρίνια για την κούραση άρχισε να βγαίνει, ξεκίνησε η σοβαρή κουβέντα για διανυκτέρευση. Από τους 4 της παρέας μόνο οι 2 ήταν συνηθισμένοι στα πολλά χλμ. Οι άλλοι 2 δεν είχαν όρεξη για πολλά κοπανήματα.
Η ώρα είχε περάσει τις 5 και η ομάδα είχε αργήσει επιδεικτικά. Η απόφαση για διανυκτέρευση δίπλα στον Κρικελοπόταμο ήταν μονόδρομος. Με τον συγκεκριμένο ρυθμό δεν βγαίναμε μέρα μετά από αυτόν. Οριακά θα φτάναμε 7-8 εκεί.
Η ομάδα εξοπλίστηκε σοβαρά πλέον!!! κονσέρβες τσίπουρα, κρασιά, τυριά μέλια ψωμιά και λοιπά συναφή άγευστα ντόπια προϊόντα και αφού γέμισε με τον παραδοσιακό τρόπο τα ντεπόζιτα (μπιτόνια με αμόλυβδη που έχει το mini market στη πλατεία), ξεκίνησε για μια από τις ομορφότερες χαράδρες της Ελλάδας.
234569
Δομνίστα - Σκοπιά - Καστανούλα - Ροσκά - Κρικελοπόταμος (ΠΑΝΤΑΒΡΕΧΕΙ)
234570
Απίστευτες εικόνες, πανέμορφο κομμάτι. Έκανε και κάτι τρελές σκιές ο απογευματινός ήλιος
234571
Αν και είχα φορτώσει αρκετές όμορφες παραστάσεις μέχρι εκείνες τις στιγμές, παρ όλα αυτα η χαράδρα ήταν πλημμυρισμένη με ακόμα περισσότερες.
λίγο πιο πάνω σε μια άλλη πλαγιά (μιας ανεβοκατεβαίναμε πάλι όπως καταλαβαίνετε).......
στο βάθος η «Καλιακούδα» - ‘θα τα πούμε αύριο με σενα από κοντά μανάρι μου’.
234575
Κάπου εκεί έγιναν και κάποιες τράμπες με τα μηχανάκια έτσι ώστε να διαχειριστεί ο εμπειρότερος το ένα από τα 990 που αντιδρούσε επιδεικτικά.
Ο εμπειρότερος βέβαια απεφάνθη κατόπιν χρήσης αυτού, ότι με αυτόν το συμπλέκτη δεν συνεχίζουμε ακόμα και αν δεν έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, γιατί χρειάζεται επειγόντως εξαέρωση.
234576
Και εξαέρωση we did…
Μετά από αυτό κατηφορίσαμε και άλλο. Άρχισε να σουρουπώνει κάποια στιγμή και κατά τις τελευταίες στροφές πριν το ποτάμι έπεσε η νύχτα. Δίπλα από το ποτάμι είχαν κατασκηνώσει 2-3 οικογένειες οπότε μας υπέδειξαν και πιθανούς διαθέσιμους χώρους. Πάλι καλά γιατί βραδιάτικα δεν θα τα καταφέρναμε τόσο καλά μόνοι μας.
Το βράδυ κύλισε επεισοδιακό, τουτέστιν μετά από 2-3 τσίπουρα δίπλα στο ποτάμι ξεραθήκαμε επιδεκτικά. :lol:
Ούτε όρεξη για τυριά και κονσέρβες ούτε τίποτα.
οι ήχοι απο τα πλατάνια αλλά κυρίως του Κρικελοπόταμου ήρθαν και έδεσαν.
:ZZZ:
(αυτά για σήμερα. πάμε για ύπνο τώρα γιατι και η "παρούσα" αυριανή μέρα όπως και η αυριανή της βόλτας έχει πολυ ψωμί μπροστά της.
αύριο βράδυ η συνέχεια..... )
dimitris777
30/08/2011, 08:42
:beer: πως τραβιεται το τσιπουρακι μεσα στο βουνο γμτ!!!!!:rotflmao: :rotflmao:
DimChios
30/08/2011, 10:44
Δε μαμιεσαι ρε Σπυρακο?
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
Δε μαμιεσαι ρε Σπυρακο?
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
x2
:wave2: :wave2: :wave2:
Δωσεεεεεε
:beer: :beer: :beer: :beer:
Επιτέλους του ήρθε η έμπνευση :lol:
Άντε ρε Σπυράκο και το περίμενα πως και πως :beer: :beer: :beer:
Ομορφα!!!Περιμενουμε την συνεχεια με πολλες φωτο:a18: :a25: :a25: :a54: :a54:
Cpt. Haddock
30/08/2011, 22:05
Spyro...
1) Γ@μιεσαι
2) Παντα τετοια
3) Μεταφραση και ποσταρισμα στο advrider
:beer: :beer: :beer:
μπαν στον σπυρο:smokin:
κι εκοψε το καπνισμα και πηρε τα βουνα με ολιγον αρωμα 36αωρου στο χωμα
παντα τετοια:beer:
LARISEOS
30/08/2011, 22:15
ομορφα πραγματα......μπραβοοο!
:beer:
πρωτη φορά με μπινελικώνουν τόσο....... και είναι για καλό σκοπό :D
μαμηθηκε ο Δίας σήμερα και όλα συνωμότησαν στον να αργήσω για τη συνέχειά και το 2ο μέρος :rolleyes:
τέσπα.....
και που λέτε.....
Παρότι ο υπνος ήταν διακεκομμένος το πρωι σηκώθηκα λες και είχα κοιμηθεί κανα 12ωρο.
234643
Οι σκηνές ήταν τόσο χαμηλά ανάμεσα στα βουνά που ο ήλιος μας έπιασε μετα τις 7.30!
234644
ξεκίνησα τις φωνές μπας και ξυπνήσουν και τα υπόλοιπα ρεμάλια. Με τίποτα λέμε όμως. Δε βαριέσαι ευκαιρία να ανακαλύψω ότι δεν έβλεπα λόγου σκότους εχτές το βράδυ.
234645
Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα πρωινό ξύπνημα δίπλα από το ποτάμι
234646
Σίγα σιγά τα ρεμάλια κατάφεραν να ξυπνήσουν και πλάκωσαν τους καφέδες
234647
Αν και ο καιρός προέβλεπε αρκετές ζέστες η δροσιά από το ποτάμι και το φαράγγι ήταν φοβερή. Όλη η κούραση από τη χθεσινή ημέρα είχε φύγει τουλάχιστον για μένα. Το άλλο παράξενο έχει να κάνει με το νερό το ίδιο. Στην αρχή με το που βάλεις τα πόδια σου μέσα πονάνε από το κρυο αλλά μετά για κάποιο περίεργο λόγο με το που το συνηθίσεις δεν θέλεις να βγεις από εκει μέσα. Κάτι σε ευγνωμονεί και σε προτρέπει να βουτάς το κεφάλι συνέχεια.
Τώρα από το σημείο που είναι στις φωτο κανονικά έπρεπε να κάναμε ένα 20λεπτο περπάτημα μέσα στον ποταμό ώσπου να πηγαίναμε στη καρδιά του ΠάνταΒρέχει αλλά κάτι το άγχος για τα πράγματα, κάτι η βαρεμάρα, το αφήσαμε για άλλη φορά. Στην ουσία εμείς απλώς περάσαμε τον Κρικελοπόταμο γιατι το ΠάνταΒρέχει θέλει και περπάτημα για να το φτάσεις.
Ετοιμασίες λοιπόν με μια ακόμα εξαέρωση στον συμπλέκτη του γκρινιάρικου 990 του φίλου μας για προληπτικούς λόγους, μάζεμα των πραγμάτων
234648
Και βουρ τον ανήφορο.........
Κρικελοπόταμος - Στουρνάρα - Καταφύγιο Καλιακούδας - Μεγάλο Χωριό.
Κοινως ΚΑΛΙΑΚΟΥΔΙΑ ρε κουφάλες επιτέλους!!!!!!!!
:a30:
:a016:
Αλλά τι ανήφορος….. βαρβάτος όχι αστεια. Για κάποιο περίεργο λόγο το κατέβα της χθεσινής μέρας μου φάνηκε παραδόξως πολύ πιο εύκολο. Βέβαια δε βοήθαγε που το έδαφος ήταν σαθρό.
234649
Φυσικά ανεβαίνοντας συνειδητοποιείς και το από πού είχες περάσει και που ήσουν
234650
Ανάβαση προς τη κορυφή
234651
Και ξαναμανα αποτύπωση για να συνειδητοποιήσεις :D
234652
Δώσε παιδί έχουμε και άλλη ανηφόρα
234653
Αντε λίγο ακόμα ρεεεεε
234655
εδώ είμαστε .....
:sun: :sun: :sun:
234656
Σχεδόν στη μύτη της κορυφής, σε υψόμετρο 1950+ όλα φαίνονται τέλεια από εκεί πάνω
:sun:
234657
Τα έλατα είναι μέχρι 300 μέτρα πιο κάτω. Είσαι πλέον σε Αλπικά ύψη. Αφήστε με εδώ πάνω λέμε. Καλά είμαι. Άντε γεια πάω να βρω τον Λιαντίνη
234658
πλέον στη ράχη, δίπλα από τη κορυφή, έβλεπες παντού και τα πάντα .....
η άλλη πλευρά της Καλιακούδας
Απέναντι το Βελούχι. Αριστερά στο βάθος τα Ανατολικά Άγραφα. Το χωριό που διακρίνεται στη μέση μάλλον είναι η Ανιάδα. Από κάτω φαίνεται ελάχιστα το καταφύγιο της Καλιακούδας.
234659
Και τώρα πάμε για κατάβαση λέμε
234660
Η οποία πιο κάτω, μπαίνοντας στα Έλατα, έγινε όπως ήταν αναμενόμενο και πανέμορφη,
234661
Φυσικά μετά από αυτή την τρελη ανηφόρα και κατηφόρα ο έμπειρος που είχε πάρει το λαβωμένο 990 απεφάνθη ότι το μοτόρι χρειάζεται ακόμα μια εξαέρωση. Και εξαέρωση we did για 3η και τελευταία φορά.
234663
Ευκαιρία εμείς να συνειδητοποιήσουμε.
Στο βάθος το όρος «Χελιδώνα»
234664
Μετά απο εκεί ο δρόμος άνοιγε και έγινε πολύ εύκολος. Έφυγε γρήγορα και φτάσαμε κατά τις 12 στο Μεγάλο Χωριό.
ευθεία αριστερά απέναντι στη πλαγιά, εκεί που τα έλατα δείχνουν να έχουν κοπεί τετραγωνισμένα, βρίσκεται η Βίλα του Λουμίδη με τους καφέδες απο ότι μας είπαν οι ντόπιοι
έκαστος στο είδος του......
στη βίλα φτάνει ένας καρόδρομος για τα εφόδια απο το χωριό γιατι ο ίδιος έχει φτιάξει ελικοδρόμιο
:a14:
234665
Μεγάλο Χωριό που λέτε, στο οποίο στη πλατεία φάγαμε ένα από τα καλύτερα γαλατομπούρεκα ever
234666
Με αυτά και με αυτά όμως η ομάδα αποφάσισε ότι η βόλτα δεν θα συνεχιστεί με όλα τα μέλη.
Κατόπιν των σχετικών συζητήσεων του στυλ, «δε ξέρω ρε Σπύρο», «για πες ρε συ πώς είναι ο δρόμος από εδώ και πέρα»? «και τι ώρα θα φτάσουμε» και τέτοια
Ο κουμπάρος με ακολούθαγε παραπάνω από εκεί που μπορούσα να πάω εγώ, αλλά οι άλλοι 2 φίλοι τις παρέας δε τσουλάγανε.
Για μένα δεν υπήρχε καν ζήτημα προς συζήτηση.
Εγώ εφέτονε θα πήγαινα Νιάλα έστω και μοναχός μου!!!!!!
Ούτε καν έπαιρνα από κουβέντες. Ακόμα και ατέλειωτο περπάτημα μόνος μου θα έκανα εάν με έπιανε λάστιχο ωσπου να βρω πολιτισμό. Το φετινό καλοκαίρι δε θα βγαινε χωρίς αυτόν τον προορισμό. Η ευκαιρία θα μου δινότανε σε ένα χρόνο πάλι.
Καλή επιστροφή αδέρφια θα σας στέλνω μηνύματα για να είστε ήσυχοι για μένα
Και κάπου εδώ ξεκινάει το μοναχικό κομμάτι. Ένα κομμάτι που θα θυμάμαι για τον υπόλοιπο χρόνο. Ένα κομμάτι που δε θα ξεχαστεί εύκολα. Βοήθησε βέβαια το γεγονός ότι τι έκανα μόνος μου και είχε φορτώσει αναπόφευκτα μια έναν φόβο παραπάνω ο οποίος έκανε την ολοκλήρωση του πιο γλυκιά.
Μεγάλο Χωριό - Καρπενήσι - Βίνιανη - Κερασσοχώρι
Άσφαλτο όπως ξέρετε, η οποία έφυγε πολύ γρήγορα. Στο δρόμο πέτυχα κανα 2 γκρουπάκια από μηχανές να ανεβαίνουν ανάποδα προς Καρπενήσι και με έβαλε σε σκέψεις.
- Που πάς ρε μαλάκα μόνος σου εκει πάνω θα σε φάνε οι λύκοι βρε γελοίε. Θα σε φάνε οι λύκοι και δε θα σε δικαιολογεί και κανένας μετά.
- Ρε τράβα από εδώ που δε πάω Νιάλα. Θα πάω και θα πάω όπως έλεγε και το πρόγραμμα. Από το δύσκολο κομμάτι. Από τον παλιό μέσω Μάραθο. Σιγά μην πάω το ισάδι το καινούργιο από Βαρβαριάδα. Θα το κάνουμε hardcore λέμε. :a39:
Στάση στο Κερασσοχώρι για Βενζίνη τσέκ στα λάστιχα και υγρά. Τσέκ στα λάδια, νερά και φαγητά και βουρ δεξιά για τον «παλιό». Οι οδηγίες του Vstrommer έλεγαν ότι μετά του Κρέντη και την Ελίν φεύγει δρομάκι πονηρό δεξιά. Τελικά το δρομάκι το πονηρό έφευγε αμέσως μετά το Κερασσοχώρι και το βενζινάδικο ήταν της Aegean αλλά μικρό το κακό.
Ξεκινάμε λέμε......
:a30:
234667
Πίσω μας το Βελούχι
234668
Αλλά πιο σημαντικά… στα αριστερά μας και στο βάθος η κορυφή της Καλιακούδας που μουνα το πρωι.
234669
Μπροστά το άγνωστο. Πρώτα χλμ σχετικά εύκολα. Πολύ πιο εύκολα από τα χλμ της προηγούμενης ημέρας και το ηθικό ανέβηκε. Πάμε λέμε παιδί δε καταλαβαίνουμε τίποτα.
Και ξαφνικά εκεί που είχαμε πάρει ρυθμό μέσα στα Έλατα στο πουθενα, βλέπω να βγαίνει καπνός! Ρε είσαι σοβαρός? Πλάκα μου κάνεις λέμε. Δεν είμαστε για τέτοια ρε παιδί τώρα.
Πλησιάζω και μετά την επόμενη στροφή έρχομαι αντιμέτωπος με το ακόλουθο θέαμα
:D
234670
Ο Σύλλογος Κερασσοχωριτών με αφορμή το αυριανό πανηγύρι είχε μαζευτεί μες το δάσος και γλένταγε
- ΦΙΛΑΡΑΚΙΙΙΙ που πας έλα εδώ.
- Σας ζηλεύω ρε παίδες μακάρι να μπορούσα να κάτσω αλλά δε μπορώ
- Άσε ρε τις μαλακίες τώρα και έλα εδώ
- Δε μπορώ λέμε έχω πολύ δρόμο μπροστά μου
- Ρε κατέβα κάτω λέμε
- Σίγα ρε παιδιά να βάλω το στάντ θα πέσουμε
- Ρε άσε τα τρελά λέμε και έλα να κεράσουμε
- Ντάξει ρε μάγκες θα ρθω να πιω μια μπύρα για το καλό
Κατεβαίνω που λέτε και εγώ πάω χαιρετάω και να σου τα σουβλάκια και να σου οι μπύρες και να σου τα κεράσματα.
- Που πάς ρε παλικάρι, από πού έρχεσαι
- Είμαι από εκεί, ήρθα από εκεί, και θα πάω Άγραφα
- Άντε ρε που θα πάς Άγραφα από εδώ πάνω, λάθος κάνεις. Άγραφα θα βγεις κάτω στον Κεντρικό και θα πάς από Κρέντη
- Όχι ρε παίδες θέλω να πάω από τον «παλιό».
- Ρε είσαι σίγουρος ότι πάει από εκεί?
- Θα δούμε ρε παιδιά, εν ανάγκη θα γυρίσω πίσω
- Καλά, κοίτα να τη βγάλεις καθαρή γιατί εμάς θα φωνάξουν να σε βγάλουμε και όπως βλέπεις δεν είμαστε σε θέση.
- Άμα δε με βγάλει θα γυρίσω πίσω και θα συνεχίσουμε το γλέντι
Μια αναμνηστική δίπλα από τα σουβλάκια για να έχουμε και τεκμήρια
234673
Ευχήθηκα στην υγεία τους να ναι καλά να γλεντάν παρέα με τόση ομορφιά και συνέχισα πολύ πιο χορτασμένος αλλά .............
λιγάκι πιο ψαρωμένος για τον δρόμο. Άμα δεν τον περνάνε οι ντόπιοι λέω από μέσα μου τότε ποιος τον περνάει αυτό το δρόμο.
234674
Ο δρόμος σίγα σιγά χάλαγε και κάπου εκεί συμφώνησα ότι άμα γινόταν χειρότερος από αυτόν που συνάντησα μετα τα λιβάδια στα Βαρδούσια θα σταμάταγα.
Προς το παρόν πάντως δεν ήταν τόσο χάλια ενω σε ορισμένα κομμάτια ήταν πολύ καλός.
Άλλες πάλι στιγμές ήταν μια χαρά αλλά με το διπλανό θέαμα γινόταν λίγο πιο τρομακτικός
;)
234675
Πλάγιες και βουνά απόκρημνα και άγρια.
Στο βάθος τα Δυτικά Άγραφα και η «Φτέρη»
234676
Αριστερά η Λίμνη Κρεμαστών (με τις «φτέρες» μπροστά μου αυτή τη φορά) :p
234677
Συνεχίζω που λέτε ακόμα πιο πάνω,
234678
Έτσι ώστε να πάρουμε και καλύτερες λήψεις του προορισμού.
Κάπου μέσα σε αυτές τις χαράδρες απέναντι είναι τα Άγραφα
234679
δεξια πάνω και στο βάθος της άνωθεν είναι και η Νιάλα
Συνεχίζουμε λέμε φιλαράκι.
234680
Κάπου εκεί κάτω αριστερά του Αγραφιώτη είναι και ο "κανονικός" δρόμος για Άγραφα
234681
Κάπου σε εκείνο το σημείο μέσα σε κάτι χαράδρες πέρασα ένα απίστευτα πανέμορφο απειροελάχιστο χωριουδάκι/ οικισμό, εν ονόματι Κλοπουκίτσα. Ακατοίκητο από ότι φάνηκε εκ πρώτης όψεως, καθώς το πέρναγα όμως μισάνοιξε μια πόρτα χωρίς να βγάλει καν κεφάλι έξω κανείς.
Δυσκολα εμπιστεύεσαι ξένους ήχους σε αυτά τα μέρη .......
Από εκεί και πέρα ο δρόμος ομόρφυνε απελπιστικά, αλλά παράλληλα χάθηκε μέσα στο δάσος και έπρεπε να συμβουλευτούμε καλά τους χάρτες πάλι.
234682
Με λίγη προσπάθεια ξαναβρέθηκε όμως.
Καθαρό ένστικτο βέβαια γιατι δεν είναι δυνατόν όλα τα μονοπάτια να αποτυπώνονται και σε ένα χάρτη
Βέβαια η έννοια «ξαναβρέθηκε» είναι σχετική:
:lol: :bawl:
234683
Η εικόνα με τα Άγραφα σε Χ με έκανε να σκάσω στα γέλια. Είχα περάσει τόσα. Είχα ανέβει και κατέβει τόσες και τόσες χαράδρες χωρίς να βρω άνθρωπο. Και εκεί στο πουθενά οι ταμπέλες μου έκαναν πλάκα.
Αριστερά για Βαρβαδιάδα όπου στην ουσία έπρεπε αυτή τη φορά να κατέβω τέρμα κάτω αριστερά από τον Αγραφιώτη, από την αρχή όπου είναι ο σύγχρονος δρόμος για Άγραφα. Δρόμος που κανονικά έπρεπε να πάρω εάν στο Κερασσοχώρι πριν από καμια 2 ώρες δεν έπαιρνα τον «παλιό»
:a011:
234684
Μπροστά μου μετά το Μάραθο τα Άγραφα είναι πολύ κοντά πια. Δε μπορεί ρε φιλαράκι. Δε μπορεί να μου κάνεις τόσο πλάκα.
Παίρνω την απόφαση και συνεχίζω προς Μάραθο ελπίζοντας ότι δε περνάει για αυτοκίνητα αλλά με το ΚΤΜ για σύμμαχο το χουμε.
Βέβαια εκεί μέσα σε όλα αυτά τα τραγελαφικά, συνειδητοποίησα ότι είναι και ένα από το ομορφότερα κομμάτια του 2ημέρου
234685
Ο Μάραθος από ψιλά (πίσω από το βουνό στη πλάτη του είναι τα Άγραφα)
234686
Φτάνω που λέτε και εγώ στο χωριό του Κατσταντώνη - Μύρεσι ή αλλιώς Μάραθος, που όπως είπα πιο πριν τη χθεσινή μέρα στην Αρτοτίνα πολεμάνε έως τις μέρες για την καταγωγή του.
Η πλάκα με τον Κατσαντώνη όμως είναι ότι δεν τον διεκδικεί κανα διπλανό χωριο όπως με τον Διάκο και τον Κολοκοτρώνη αλλά ένα χωριο πολύ μακριά από εδώ. Για την ακρίβεια από το Πετροβούνι Ιωαννίνων! Έχει τη χάρη του όλη αυτή η ιστορία πάντως δε μπορείτε να πείτε :)
234687
Σβήνω μηχανή. Ακούω κλαρίνα. Εδώ είμαστε λέω δικοί μου άνθρωποι.
Ακολουθώ τον ήχο και φτάνω σε ένα δωμάτιο που έχριζε τον χώρο του καφενείου του χωριού. Μέσα του, στη μέση (δε θα ταν πάνω από 1.95 σε ύψος το ταβάνι), είχε καταλάβει ένας γέροντας τύφλα στο μεθύσι, 3 καρέκλες μόνος του. Δεν ήταν χοντρός ούτε ψιλός. Αδύνατος και κανονικός στο ύψος ήταν αλλά με κάποιο τρόπο η παρουσία του ήταν τόσο πληθωρική που είχε γεμίσει το καφενείο μόνος του. Τριγύρω του η μαγαζατόρισα κανα 2 παιδιά και ένα ντόπιο ζευγάρι, φαίνονταν σαν να ήταν οι κομπάρσοι στο έργο που γύριζε ο γέροντας. Για αυτόν το άρχοντα ήταν εκεί όλοι οι υπόλοιποι.
Μπαίνω μέσα
- Ανοίγει διάπλατα τα χέρια του προς το ταβάνι. Καλώς τον
- Καλησπέρα
- Καλύβας, (έκανε και έδειξε τον εαυτό του)
- Σπύρος (λέω εγώ και του δίνω το χέρι)
- Καλύβας (ξαναλέει αυτός), στην τηλεόραση με είδες?
- Το χασα δε βλέπω και πολύ τηλεόραση, …. (μαγκωμένος εγώ)
- Δε πειράζει, βάλε τσίπουρα Γιωργία
- Ένα τσιπουράκι μόνο να κεράσω εγώ να πιω και στην υγειά του Άρχοντα εδώ και φεύγω
- Δε πάς πουθενά εδώ θα κάτσεις
- Ένα τσιπουράκι και φεύγω για Άγραφα
- Για πού?
- Για Άγραφα
- Δε πάς…. Μου κούνησε το δάχτυλο αυστηρά πια
- Και βέβαια πάω, να σας πω από πού ήρθα για να με πιστέψετε?
- Δε πάς λέμε. (και συνέχισε να μου κουνάει το δάχτυλο)
- Γιατί ρε άρχοντα?
- Δε βγάζει ο δρόμος φιλαράκι (πετάγεται ο συγχωριανός του Άρχοντα)
- Ούτε για μηχανή?
- Ουτε με τα πόδια φίλε μου. Αν θες να βγεις ζωντανός πήγαινε από Βαρβαριαδα
Φτουυυυυυ τη τύχη μου μέσα :a018:
Εκεί από πίσω είναι ρε γαμώτο. Έτσι μου ρχεται να αφήσω το μηχανάκι εδώ να το πάω με τα πόδια και να γυρίσω να το πάρω και να φύγω προς τα πίσω.
234688
Σκύλιασα
Θα πάω λέμε ρε. Αν φτάσω στα Άγραφα πρις της 6 θα ανέβω και στη Νιάλα. Η ώρα είχε περάσει τις 5.
Ένα τσιπουράκι στα όρθια με τον Άρχοντακαι κάτι νερά για τον δρόμο, πάω να αφήσω λεφτά και παραλίγο να με δείρουν........
πρώτη στο κιβώτιο και βουρ τον κατήφορο. Ότι έγινε έγινε. Δε πειράζει ο δρόμος μεχρι το Μάραθο ήταν πανέμορφος. Άξιζε και ας κάνω το κύκλο τώρα
Μαλιά το 990 τον κατήφορο για Βαρβαριάδα. Κάποια στιγμή με προειδοποίησε το αστέρι μου και ηρέμησα. Όπα μεγάλε έχεις ένα σκοπό μπροστά σου. :a55:
Κατέβηκα κάτω και έπιασα τον Αγραφιώτη σχεδόν από την Αρχή. Ο δρόμος αυτός ήταν λεωφόρος μπροστά σε αυτά που είχα περάσει και ο ρυθμός γρήγορος
234689
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.