Ο Λένιν στην Κόλαση και στον Παράδεισο

[sergiosm]

Αφού έφερε εις πέρας τη Ρωσική Επανάσταση, κατάργησε τις ταξικές διακρίσεις και αφιέρωσε όλη τη ζωή του στον κομμουνισμό, ο Λένιν τελικά πεθαίνει.
Επειδή είναι άθεος και είχε καταδιώξει τους θρησκευόμενους, καταδικάζεται να πάει στην Κόλαση.
Φθάνοντας εκεί διαπιστώνει ότι η κατάσταση είναι χειρότερη κι από τη Γη: οι καταδικασμένοι υποβάλλονται σε απίστευτα βασανιστήρια, τα τρόφιμα δεν επαρκούν για όλους, οι δαίμονες δεν είναι οργανωμένοι, ο Σατανάς συμπεριφέρεται ως απολυταρχικός μονάρχης _ χωρίς να δείχνει τον παραμικρό σεβασμό για τους υπαλλήλους του ή για τις ψυχές που υποφέρουν το αιώνιο μαρτύριο.
Αγανακτισμένος ο Λένιν παίρνει την κατάσταση στα χέρια του:
διοργανώνει πορείες και συλλαλητήρια, δημιουργεί συνδικάτα με δυσαρεστημένους δαίμονες, υποκινεί εξεγέρσεις.
Σύντομα η Κόλαση είναι άνω-κάτω: κανείς δεν σέβεται πια το κύρος του Σατανά, οι δαίμονες απαιτούν αύξηση μισθού, οι αίθουσες βασανιστηρίων αδειάζουν, οι αρμόδιοι να συντηρούν τα καμίνια απεργούν. Ο Σατανάς δεν ξέρει πια τι να κάνει: πώς να κυβερνήσει άλλο το βασίλειό του αν ο επαναστάτης αυτός ανατρέπει όλους τους νόμους;
Επιδιώκει μια συνάντηση μαζί του, ο Λένιν όμως, με το πρόσχημα ότι δεν συνομιλεί με καταπιεστές, του διαμηνύει με μια λαϊκή επιτροπή ότι δεν αναγνωρίζει την εξουσία του Ανώτατου Αρχοντα του Σκότους.
Απελπισμένος ο Σατανάς πηγαίνει στον Παράδεισο για να μιλήσει με τον Αγιο Πέτρο.
- Θυμάστε εκείνον τον τύπο που έκανε τη Ρωσική Επανάσταση; λέει ο Σατανάς.
- Θυμόμαστε πολύ καλά, απαντά ο Αγιος Πέτρος. Κομμουνιστής. Μισούσε τη θρησκεία.
- Καλός άνθρωπος, επιμένει ο Σατανάς. Παρόλες τις αμαρτίες του, δεν του αξίζει η Κόλαση· στο κάτω κάτω, προσπάθησε να πολεμήσει για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Σύμφωνα με τη γνώμη μου, θα έπρεπε να βρίσκεται στον Παράδεισο.
Ο Αγιος Πέτρος μένει για λίγο σκεπτικός.
- Νομίζω ότι έχεις δίκαιο, λέει τελικά. Όλοι έχουμε τις αμαρτίες μας, εγώ ο ίδιος απαρνήθηκα τον Χριστό τρεις φορές. Στείλε μου τον εδώ.
Τρελός από τη χαρά του ο Σατανάς γυρίζει σπίτι και στέλνει τον Λένιν κατευθείαν στον Παράδεισο. Στη συνέχεια, με ανένδοτο και βίαιο τρόπο κλείνει τα συνδικάτα των δαιμόνων, διαλύει τις επιτροπές δυσαρεστημένων ψυχών, απαγορεύει τις συνελεύσεις και τα συλλαλητήρια καταδικασμένων. Η Κόλαση ξαναγίνεται το γνωστό μέρος των βασανιστηρίων που πάντα τρόμαζε τον άνθρωπο.
Περιχαρής ο Σατανάς φαντάζεται τι θα γίνεται στο μεταξύ στον Παράδεισο.
"Όπου να είναι, ο Αγιος Πέτρος θα μας χτυπήσει την πόρτα ικετεύοντας να μας επιστρέψει τον Λένιν", κρυφογελά. "Εκείνος ο κομμουνιστής θα έχει μετατρέψει τον Παράδεισο σε ανυπόφορο μέρος". Περνά ο πρώτος μήνας, ένας ολόκληρος χρόνος, κανένα νέο απ' τον Παράδεισο. Με ασυγκράτητη περιέργεια ο Σατανάς αποφασίζει να πάει προς τα εκεί για να δει τι συμβαίνει.
Στην πόρτα του Παραδείσου συναντά τον Αγιο Πέτρο.
- Λοιπόν, πώς πάνε τα πράγματα εδώ; ρωτά.
- Πολύ καλά! απαντά ο Αγιος Πέτρος.
- Μα, είναι στ' αλήθεια όλα καλά;
- Φυσικά! Γιατί όχι;
"Αυτός ο μάγκας κάνει πως δεν καταλαβαίνει", σκέφτεται ο Σατανάς. "Πάει να μου φορτώσει πίσω τον Λένιν".
- Ακου, Αγιε Πέτρο, εκείνος ο κομμουνιστής που σου έστειλα συμπεριφέρεται καλά;
- Πολύ καλά!
- Καμιά αναρχία;
- Ίσα ίσα. Οι άγγελοι είναι πιο ελεύθεροι από ποτέ, οι ψυχές κάνουν ό,τι θέλουν, οι Αγιοι μπορούν και μπαινοβγαίνουν χωρίς χρονικούς περιορισμούς.
- Και ο Θεός δεν διαμαρτύρεται γι' αυτήν την υπερβολική ελευθερία;
Ο Αγιος Πέτρος κοιτά λυπημένα τον κακόμοιρο δαίμονα που έχει μπροστά του.
- Ο Θεός; Σύντροφε ... δεν υπάρχει Θεός !!!


:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[gixxerpap]

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[Μικe777]

:lol: :lol: :lol: :lol:

[Allst@rf]

:rotflmao: :rotflmao:

τα γκούλαγκ τα κράτησε ο Σατανάς...

[Giorgos19]

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[vaska]

:a29: :a29: :a29:


:rotflmao: :rotflmao:

[spyro]

:rotflmao: :rotflmao:

[cityfly]

ποιος Λένιν στον παράδεισο

ο Λένιν είναι στο Παρίσι


Είναι, που λες, ένας πάμπλουτος, κομμουνιστής υποτίθεται, Ρώσος, ο οποίος έχει μανία να συλλέξει όσα αντικείμενα έχουν σχέση με τον αγαπημένο του Λένιν, πολύτιμα και άχρηστα, δεν τον ενδιαφέρει, αρκεί να τα έχει όλα. Μετά από πολυετείς προσπάθειες και τεράστια έξοδα, πιστεύει ότι τα έχει καταφέρει. Έχει στη συλλογή του πανάκριβα και δυσεύρετα κομμάτια· χειρόγραφα του Λένιν με την υπογραφή του, προσωπογραφίες του παραγγελμένες από τον ίδιο με αφιερώσεις μεγάλων καλλιτεχνών της εποχής, ρολόγια, βιβλία, αλλά και κάθε λογής αηδίες από την καθημερινή ζωή του ειδώλου του, μαντίλια, βούρτσες, σώβρακα, ότι μπορείς να φανταστείς. Αποφασίζει λοιπόν να τα εκθέσει, και στα εγκαίνια της έκθεσης εμφανίζεται μ’ ένα τεράστιο θριαμβευτικό χαμόγελο, παρατηρώντας την κοσμοσυρροή. Ξαφνικά, ένας άγνωστος τον πλησιάζει, τον συγχαίρει και του λέει:
«Θαυμάσια η συλλογή σας, αλλά δυστυχώς δεν είναι πλήρης, σας λείπει ένας πίνακας». Θορυβημένος ο συλλέκτης τον ρωτάει:
«Μα πώς; Είστε σίγουρος; Ποιος είναι αυτός ο πίνακας; Πού βρίσκεται;».
«Ο πίνακας λέγεται: ‘‘Ο Λένιν στο Παρίσι’’, και βρίσκεται στα χέρια ενός βουδιστή καλόγερου στο Θιβέτ», του απαντάει ο άγνωστος. Σκασμένος από το κακό του, ο φίλος μας παρατάει όλες τις δουλειές του, αφήνει κάποιον στο πόδι του στην έκθεση, παίρνει δρόμους και βουνά και να’ τος στο Θιβέτ, μες την έρημο, να ψάχνει να βρει τον καλόγερο. Με τα πολλά τον βρίσκει, τον ρωτάει με αγωνία για τον πίνακα, του λέει ο καλόγερος πως πράγματι τον έχει, πηγαίνουν στο κελί του καλόγερου όπου ο πίνακας είναι αμπαλαρισμένος σε ειδική συσκευασία, τον πληρώνει όσο-όσο ο συλλέκτης και φεύγει, χωρίς ν’ ανοίξει καν τον πίνακα, για να μη χάσει καθόλου χρόνο και να προλάβει να τον εμφανίσει το συντομότερο στην έκθεση. Φθάνοντας όμως στη Μόσχα, μες την καλή χαρά, ανοίγει τον πίνακα και τι να δει; Μια γυναίκα κι ένας άντρας, γυμνοί πάνω σ’ ένα κρεβάτι, πηδιούνται. Ο άντρας δε, δεν μοιάζει ούτε κατ’ ελάχιστο στον Λένιν, ένας τύπος με κάτι μουστάκια είναι. Λυσσάει ο τύπος, βάζει μπρος ξανά χωρίς να λογαριάσει μες την τσαντίλα του την απόσταση, πάλι δρόμοι, πάλι έρημος, και φτάνει πίσω στο Θιβέτ, καταταλαιπωρημένος από το δεύτερο συνεχόμενο ταξίδι. Ψάχνει, βρίσκει πάλι τον καλόγερο, τον πιάνει από το γιακά και του φωνάζει:
«Βρε μπαγαπόντη, δεν ντρέπεσαι, καλόγερος άνθρωπος, τι είναι αυτό που μου πούλησες;»
«Μα, ο πίνακας που μου ζητήσατε», απαντάει εν πλήρη αγαθότητα ο καλόγερος.
-Και τι παριστάνει αυτός ο πίνακας; Ποιος είναι αυτός με τα μουστακια;
-Ο Στάλιν
-Κι η γκόμενα;
-Η γυναίκα του Λένιν.
-Κι ο Λένιν πού είναι;
-Στο Παρίσι

[Allst@rf]

:bawl: :bawl: :bawl:

[DimChios]

:bigcry: :bigcry: :bigcry: :bigcry: :bigcry: :bigcry: :bigcry: :bigcry:

[maeonapii-1100]

http://www.youtube.com/watch?v=xWpDGLgL24w&feature=related