Το μάθημα...

[npat]

Βάζω άλλη μια χαζοιστοριούλα. Ελπίζω να μην σας τα 'χω κάνει μπαλόνια. Αν είναι πείτε το, έχει και στοπ. Τούτη δω, πάντως, βγήκε λίγο πιο φλύαρη, τι να κάνουμε...

Κοιμάμαι του καλού καιρού και ονειρεύομαι μηχανάκια, γκόμενες και τρελά ταξίδια. Είμαι 19-20 χρονών, βλέπετε---πρώτα φοιτητικά χρόνια, πρώτη φορά μένω μόνος μου---και οι προτεραιότητές μου είναι εντελώς ξεκάθαρες! Τον ύπνο μου τον χαλάει επίμονο χτύπημα κουδουνιού. Βγάζω το κεφάλι απ’ τα σεντόνια και κοιτάω το ρολόι δίπλα στο κρεβάτι. Οκτώμιση! Πώ-πω ρε πούστη, πάλι κοιμήθηκα μέχρι το βράδυ και έρχονται τα ρεμάλια να με πάρουν να βγούμε έξω... Ολόγυρα, σημάδια της χθεσινοβραδινής κραιπάλης. Άδεια μπουκάλια από μπύρες και λοιπά ξίδια παντού και τασάκια τόσο ξέχειλα που έχουν αρχίσει πλέον να αλληλοβοηθούνται στο έργο τους. Στην γωνιά του δωματίου, σε ένα μισοδιαλυμένο στρώμα, χύμα κάτω στο πάτωμα, κοιμάται ένας τύπος. Είναι ο Μήτσος. Είχε έρθει χθες το βράδυ να “διαβάσουμε”. Και μετά ήρθαν κι άλλοι πολλοί να μας βοηθήσουν. Αλλά, κρίνοντας απ’ τα άδεια μπουκάλια, κάποιο λάθος κάπου πρέπει να κάναμε και το σχέδιο ναυάγησε πριν μπει σε εφαρμογή. Συμβαίνουν αυτά, δεν είναι τίποτα. Το κουδούνι εν τω μεταξύ επιμένει. Σηκώνομαι και ανοίγω τα παντζούρια. Ντάλα ήλιος. ΟΚΤΩΜΙΣΗ ΤΟ ΠΡΩΙ! Δε θα μπορέσω, φίλε! Σέρνομαι όπως-όπως μέχρι την πόρτα, την ανοίγω χωρίς να κοιτάξω καν ποιος είναι και την ξαναπέφτω κάτω απ’ τα σεντόνια. Ο Γιώργος μπαίνει μέσα φουριόζος, έρχεται πάνω από το κρεβάτι και με σκουντάει:

- Ξύπνα μαλάκα, μισή ώρα χτυπάω!
- Ασε με ρε φίλε, κοιμάμαι.
- Ξύπνα ρε, σήκω!
- Φτιάξε καφέ κι άσε με. Έχει μέσα. Και παγάκια έχει, κι απ’ όλα. Ξεκόλλα.
- Ξύπνα ρε σου λέω, πάμε να δώσουμε μάθημα! Θα το χάσουμε!
- Δεν έχω διαβάσει ρε, άσε, θα το δώσω το Σεπτέμβρη.
- Σεπτέμβρη έχουμε, μαλάκα. Σήκω!

Βλέποντας ότι δεν παίζει να το αποφύγω, σηκώνομαι απρόθυμα και ψαχουλεύω τριγύρω για ρούχα και παπούτσια. Ντύνομαι και ρωτάω το Γιώργο: “Τι μάθημα δίνουμε, ρε?” (άριστα προετοιμασμένος, βλέπετε) “Ανάλυση ΙΙ, ρε φίλε!”, μου απαντά κραδαίνοντας ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ μάτσο σελίδες, όπως κάτι Αφρικανοί πολεμιστές κραδαίνουν κάτι φουντωτά σκουτάρια.

- Και τι είναι αυτά ρε Γιώργο?
- Σημειώσεις. Τα ΣΟΣ.
- Τα ΣΟΣ, ε? Κι εγώ που νόμιζα ότι ήταν τα άπαντα του Γκάους, του Όιλερ και του Λάιμπνιτζ μαζί!
- Όχι ρε, τα απολύτως απαραίτητα είναι.
- Και δε μου λες, ρε φίλε, με τι θα πάμε? Θα πάρουμε λεωφορείο?
- Οχι ρε, δεν προφταίνουμε! Δεν έχεις το παπί?
- Τσου. Το χει ο αδελφός μου.
- Πούστη μου, πίπα! Δε θα προφτάσουμε!

Είμαι έτοιμος να του πω “και τότε τι με ξύπνησες, ρε” και να την ξαναπέσω κατευθείαν για ύπνο. Δυστυχώς, όμως, στη ζωή δεν παίρνουμε πάντα τις σωστές αποφάσεις... Θυμάμαι το Μήτσο. Κοιμάται ακόμα του καλού καιρού στην γωνία. Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που εστιάζουν στα σημαντικά! Πλησιάζω, τον σκουντάω μία, τον σκουντάω δύο, τελικά κάτι σαλεύει και ένα μαλλιαρό πράγμα γυρνάει και μ’ αντικρίζει:

- Ρε Μήτσο, θα ‘ρθεις να δώσεις Ανάλυση ΙΙ?
- Όχι ρε, την έχω περάσει! (σημ: Παπάρια είχε περάσει. Απλά είχε διαλέξει καλύτερη στρατηγική από μένα για να επιστρέψει στον ύπνο!)
- Ρε συ, να πάρουμε το μηχανάκι σου? Δεν προφταίνουμε αλλιώς.
- Καλά ρε, πάρτε το, αλλά να προσέχετε. Τα κλειδιά είναι στο μπουφάν.

Αυτό θα πει προσήλωση στο στόχο σου, μάγκες! Θυσιάζεις το μηχανάκι σου, αλλά δεν χαλάς τον ύπνο σου με τίποτα! Ψάχνω για κανά δεκάλεπτο το μπουφάν. Τελικά το βρίσκω κάτω από κάτι κουτιά πίτσας, μέσα στο μπάνιο (μη ρωτάτε) και ψαρεύω τα κλειδιά. Πάω στην κουζίνα να φτιάξω καφέ. “Τι κάνεις ρε μαλάκα! Δεν προφταίνουμε, λέμε!” ουρλιάζει ο Γιώργος, με τις σημειώσεις πάντα παλλόμενες απειλητικά. Εδώ ακριβώς έγινε το μεγάλο λάθος! Το λέω και το υπογραμμίζω, για να μαθαίνουν οι νέοι: ΔΕΝ αφήνεις άνθρωπο να καβαλήσει πρωί-πρωί, μετά από ξίδια, χωρίς να έχει πιει καφέ. Τέτοια λάθη δεν τα κάνεις, όπως και να ‘χει. Αλλά βλέπετε, τότε ήμασταν μικροί και δεν είχαμε την απαραίτητη πείρα.

(συνεχίζεται...)

[npat]

(... συνέχεια)

Κατεβαίνουνε, μ’ αυτά και μ’ αυτά, με το Γιώργο και πάμε προς το μηχανάκι του Μήτσου. Προσπαθώ, ρε παιδιά, να θυμηθώ τι ακριβώς μηχανάκι ήταν, αλλά δεν μπορώ! Τόσο την έχω απωθήσει τη μνήμη, λέμε. Σκέφτηκα, για μια στιγμή, να πάρω τηλέφωνο το Μήτσο να τον ρωτήσω, αλλά είμαι σίγουρος ότι, ακόμη και τώρα, μετά από 20 χρόνια, θα βρίζει για κανά μισάωρο αν του το θυμίσω, οπότε άσε καλύτερα. Αυτά που θυμάμαι είναι ότι ήταν: (α) καβασάκι, (β) ψιλοεντουροειδές ή ον-οφ ή κάτι τέτοιο (γ) 125άρι (δ) δίχρονο και (ε) εντελώς χάρχαλο. Κανά KMX, κανά ΚDΧ, κάτι άλλο, δεν θυμάμαι, θα σας γελάσω. Καβαλάμε λοιπόν τρικάβαλο (εγώ, ο Γιώργος και οι σημειώσεις) και φεύγουμε. Κανονικά θα έπρεπε να πιάσω την Ούλωφ Πάλμε, να μπω στην Πανεπιστημιούπολη από την κάτω πύλη και να πάρω τον κεντρικό εσωτερικό δρόμο μέχρι τη σχολή. Μας μένουν όμως μόνο τέσσερα-πέντε λεπτά, ο Γιώργος έχει αλλοφρονίσει γιατί την έχει δει ότι θα χάσει το μάθημα και πλέον χρειάζονται πολύ δραστικά μέτρα. Αποφασίζω να πιάσω την Εθνικής Αντιστάσεως, να ανέβω πάνω στην Καισαριανή, μέχρι το ύψος περίπου της σχολής, από εκεί να την κόψω μέσα από κάτι παρκάκια, γηπεδάκια και πεζόδρομους, να μπω στην Πανεπιστημιούπολη από το πλάι και να σκάσω κατευθείαν στην σχολή, κάνοντας χρόνο που θα τον ζηλεύουν μέχρι και οι επόμενες γενιές.

Βάζω το σχέδιο σε εφαρμογή. Ανεβαίνω την λεωφόρο κομμάτια (όσο κομμάτια μπορεί να πάει ένα 125άρι, χάρχαλο, δικάβαλο---καθόλου, δηλαδή). Ο Γιώργος πίσω έχει αγχωθεί τελείως και σε όλη τη διαδρομή με ρωτάει ακατάπαυστα πράγματα για το μάθημα. Δεν καταλαβαίνω Χριστό, ούτε ακούω και καλά, αλλά του απαντάω επαναλαμβάνοντας με σιγουριά, σε τυχαία σειρά, φράσεις όπως “επικαμπύλιο ολοκλήρωμα”, “αστρόβιλος τανιστής”, και “lebesgue τετραγωνικά ολοκληρώσιμη”, για να δείξω ότι συμμετέχω ενεργά στους προβληματισμούς του. Φτάνω στο ύψος της σχολής, περνάω τη λεωφόρο απέναντι, καβαλάω το κράσπεδο και μπαίνω στα γηπεδάκια και τους πεζόδρομους. Την έχω δει άλλος Παστράνα. Μαρσάρω. Μπουχός και διχρονίλα κάργα από πίσω. Έχει μυρίσει τηγανητή πατάτα όλο το τετράγωνο. Κάτι φοιτήτριες, που βάδιζαν αμέριμνα προς τη σχολή, τρέχουν πανικόβλητες για να αποφύγουν τους τρελούς με την λαδιέρα που τους επιτίθενται (με τον μπροστά τρελό να ουρλιάζει ακατάληπτα όρους ολοκληρωτικού λογισμού)---φανταστείτε το: Ατόφιος σουρεαλισμός! Ένα θέαμα, πως μπαίνει η γάτα στο κοτέτσι και γεμίζει ο τόπος πούπουλα και φεύγουν κότες δεξιά κι αριστερά? Ε, ένα τέτοιο πράμα! Έχω κάνει όμως απίστευτο χρόνο και ο τερματισμός είναι κοντά. Θα προφτάσουμε! Εκείνη τη στιγμή κάτι πολύ βαθύ και ψαγμένο πρέπει να είπα, κατά λάθος, γιατί ο Γιώργος ουρλιάζει δυνατότερα από πριν κάτι σαν “Ναι ρε μαλάκα! Έχεις δίκιο... Οχι ρε!”.

Το “Ωχι ρε!”, όπως κατάλαβα πολύ αργότερα, ήταν γιατί απ’ τη συγκίνηση του έφυγαν οι σημειώσεις απ’ το χέρι. Πάει να τις πιάσει. Τα καταφέρνει, αλλά κοντεύει να πέσει ο ίδιος. Για να στηριχτεί με πιάνει απ’ τον ώμο και με τραβάει με δύναμη προς τα πίσω. Τα χάνω. Το μηχανάκι κάνει οχτάρια. Κινούμαι σε μια τυχαία κατεύθυνση ελπίζοντας ότι θα περάσω τον πεζόδρομο, θα βγω στο δρόμο και ο μαλάκας θα σταματήσει να κουνιέται, μπας και το σώσουμε. Κατά μία άποψη, τα κατάφερα. Βγήκαμε πράγματι στο δρόμο, χωρίς να πάρουμε κανέναν πεζό σβάρνα και χωρίς να πέσουμε. Αλλά, ρε παιδιά, που βρέθηκαν ο μπάρμπας και η θεία με τη βέσπα, φορτωμένοι με ένα κασόνι με ψώνια από πίσω, και πως ξεφύτρωσαν έτσι ξαφνικά στο δρόμο μπροστά μας, ποτέ μου δεν κατάλαβα. Ούτε κι αυτοί κατάλαβαν, φαντάζομαι, τι ήταν αυτό που τους ήρθε απ’ τον πεζόδρομο. Γνωριστήκαμε όμως καλά. Το Καβασάκι, η αφεντιά μου, ο Γιώργος, ο μπάρμπας, η θεία, η βέσπα, το κασόνι, τα ψώνια, όλοι μαζί γίναμε μια ωραία μπάλα και αρχίσαμε να κυλάμε στο δρόμο. Οι σημειώσεις του Γιώργου σκόρπισαν φύλο-φύλο σε ακτίνα είκοσι μέτρων. Διάβασαν ανάλυση, εκείνη τη μέρα, μέχρι και να δέντρα...

Όχι το μάθημα δεν το δώσαμε. Ούτε εγώ ούτε ο Γιώργος. Εγώ το έδωσα, τελικά, μετά από δύο χρόνια. Και πήγα με τα πόδια. ΑΠ’ ΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ!

[TROOPER]

....................
- Δεν έχω διαβάσει ρε, άσε, θα το δώσω το Σεπτέμβρη.
- Σεπτέμβρη έχουμε, μαλάκα. Σήκω!

..............

ΕΠΟΣ!!!!!!!!!!!!!:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao :

ευχαριστουμε ρε νικο :beer::beer:

[Corvo]

:lol::lol::lol:


Νικο ευχαριστουμε για μια ακομη ιστορια αααα και μην σκεφτεις να σταματησεις οποιος δεν θελει δεν την διαβαζει, γραφε τωρα που σε επιασε η ορεξη λεμε....

btw μου θυμιζεις τροπο γραφης του λυκου απο το moto

[PQC]

ΕΠΟΣ!!!!!!!!!!!!!:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao :

ευχαριστουμε ρε νικο :beer::beer:

+1098

[theofilos888]

Μας εστειλες!!! Ακομα γελαω! :):):) :beer::beer::beer::beer::beer::beer::a19: Ολα τα λεφτα η περιγραφη! Δωσε ιστορια στο λαο!!!! +2012

[giuzer]

Όποιος έχει τη δυνατότητα να γράφει όπως εσύ, οφείλει να το κάνει για όλους τους άλλους!
:a18:

[Nostradamus]

ΕΠΟΣ!!!!!!!!!!!!!:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao :

ευχαριστουμε ρε νικο :beer::beer:


+1 :beer::beer:

[sapila racing]

Εχεις πάρει φόρα! Προχώρα! :p

[hornet]

Βάζω άλλη μια χαζοιστοριούλα. Ελπίζω να μην σας τα 'χω κάνει μπαλόνια. Αν είναι πείτε το, έχει και στοπ. Τούτη δω, πάντως, βγήκε λίγο πιο φλύαρη, τι να κάνουμε...



χαχα εχω κλαψει για πολλές......ιστορίες.....μην τολμησεις και σταματήσεις θα ερθω να σου καψω τα πηνια!!!!

[takis-kk]

Αν και πια δεν θαχει σημασία..

Λάθος σχολή διάλεξες ρε φίλε..:wave2:

[dmf]

Πολύ γνώριμα μου ακούγονται όλα αυτά, φυσικό Αθήνας?!

[McTalas]

nice ;)

[npat]

Αν και πια δεν θαχει σημασία..

Λάθος σχολή διάλεξες ρε φίλε..:wave2:

:confused:

[npat]

Πολύ γνώριμα μου ακούγονται όλα αυτά, φυσικό Αθήνας?!

Όχι, όχι ακριβώς.

[SoulGR]

:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao:

[npat]

Ότι σκεφτώ ρε παιδιά θα το γράψω. Κι αν είναι κάτι που διαβάζεται, θα το βάλω εδώ. Αλλά πρέπει να 'ναι κάτι που μου 'ρχεται αυθόρμητα. Σαν το χέσιμο ένα πράμα. Αν το ζορίσω δε βγαίνει τίποτα. Αυτή η ιστοριούλα, ας πούμε (παρομοίως και η προηγούμενη), με το που έγραψα τις δυο πρώτες προτάσεις, όλο το άλλο ήρθε μόνο του και έγραφα όσο γρήγορα μπορώ να πληκτρολογήσω (εντάξει, έκανα και ένα-δυο περάσματα μετά να το συμμαζέψω λίγο). Σκεφτόμουν πάντως τη μαλακία που μας έδερνε εκείνες τις μέρες και γελούσα μόνος μου σαν χαζός. Τώρα η επόμενη, μπορεί να είναι και αύριο, μπορεί και σε μια βδομάδα, μπορεί και σε δύο, μπορεί και πιο μετά...

Ευχαριστώ πάντως για τα καλά σας λόγια και χαίρομαι που σας άρεσε.

:beer:

[the who]

Ψιτ νεος :beer::beer::beer:

[karellen]

[i]

- Τα ΣΟΣ, ε? Κι εγώ που νόμιζα ότι ήταν τα άπαντα του Γκάους, του Όιλερ και του Λάιμπνιτζ μαζί!

(συνεχίζεται...)
:lol: :lol: :lol:

[Tropeas]

:rotflmao:Νίκο ... ΘΕΟΣ!!!

[devil's animal]

[i]Θυμάμαι το Μήτσο. Κοιμάται ακόμα του καλού καιρού στην γωνία. Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που εστιάζουν στα σημαντικά! Πλησιάζω, τον σκουντάω μία, τον σκουντάω δύο, τελικά κάτι σαλεύει και ένα μαλλιαρό πράγμα γυρνάει και μ’ αντικρίζει:

- Ρε Μήτσο, θα ‘ρθεις να δώσεις Ανάλυση ΙΙ?
- Όχι ρε, την έχω περάσει! (σημ: Παπάρια είχε περάσει. Απλά είχε διαλέξει καλύτερη στρατηγική από μένα για να επιστρέψει στον ύπνο!)
- Ρε συ, να πάρουμε το μηχανάκι σου? Δεν προφταίνουμε αλλιώς.
- Καλά ρε, πάρτε το, αλλά να προσέχετε. Τα κλειδιά είναι στο μπουφάν.

Αυτό θα πει προσήλωση στο στόχο σου, μάγκες! Θυσιάζεις το μηχανάκι σου, αλλά δεν χαλάς τον ύπνο σου με τίποτα! Ψάχνω για κανά δεκάλεπτο το μπουφάν. Τελικά το βρίσκω κάτω από κάτι κουτιά πίτσας, μέσα στο μπάνιο (μη ρωτάτε) και ψαρεύω τα κλειδιά. Πάω στην κουζίνα να φτιάξω καφέ. “Τι κάνεις ρε μαλάκα! Δεν προφταίνουμε, λέμε!” ουρλιάζει ο Γιώργος, με τις σημειώσεις πάντα παλλόμενες απειλητικά. Εδώ ακριβώς έγινε το μεγάλο λάθος! Το λέω και το υπογραμμίζω, για να μαθαίνουν οι νέοι: ΔΕΝ αφήνεις άνθρωπο να καβαλήσει πρωί-πρωί, μετά από ξίδια, χωρίς να έχει πιει καφέ. Τέτοια λάθη δεν τα κάνεις, όπως και να ‘χει. Αλλά βλέπετε, τότε ήμασταν μικροί και δεν είχαμε την απαραίτητη πείρα.

(συνεχίζεται...)



:lol::bawl::lol::bawl::lol::bawl::lol::bawl:

η ολη φαση μου θυμισε hangover 1, 2 και 3 μαζι (το ξερω οτι δεν εχει βγει 3 αλλα αν βγει καπως ετσι θα ειναι παλι...):rotflmao::rotflmao:

[Bowleno]

Αλήτη, τσαντάκια, μηχανόβιε! :mad:

Ακόμα γελάω με τις 2 πρώτες ήρθε και αυτή να με τελειώσει :bawl::bawl::rotflmao::rotflmao::rotflmao:

Πολλές :beer::beer::beer:

[Cpt. Haddock]

Θελω να δω γραμμένη την ιστορία για το διαμέρισμα με τους μεταλλαδες και την τρυπα στο ταβανι... :smokin:

(θυμηθηκα οτι μου την είπες ενα βραδυ παραμονη 36ωρου που μαζευτήκαμε να φτιαξουμε το rοadbook.... :p )

[bulmont]

Πριν από καιρό είχαμε τον ''οίστρο του Βάσκα''..................

Αυτές τις μέρες διανύουμε τον ''οίστρο του Npat''...............

Μην σταματάς.............

[npat]

Θελω να δω γραμμένη την ιστορία για το διαμέρισμα με τους μεταλλαδες και την τρυπα στο ταβανι... :smokin:

(θυμηθηκα οτι μου την είπες ενα βραδυ παραμονη 36ωρου που μαζευτήκαμε να φτιαξουμε το rοadbook.... :p )

Χα Χα! Τι θυμήθηκες! Με αυτούς τους τύπους βγαίνουν τουλάχιστον δυο βιβλία, αλλά δυστυχώς, δεν έχουν μέσα μηχανάκια (τουλάχιστον όχι ως κεντρικούς χαρακτήρες), οπότε δεν κάνουν για εδώ!

edit: Άσε που είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να πεις αυτές τις ιστορίες παραλείποντας του μπάφους, και δεν θέλω να λένε οτι διαφθείρω τη νεολαία...

[john the son@]

χχαχαχαχαχαχαχα Θεος..!!
Ελιωσα λεμε...:a2::a2:

[Cpt. Haddock]

[...]edit: Άσε που είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να πεις αυτές τις ιστορίες παραλείποντας του μπάφους, και δεν θέλω να λένε οτι διαφθείρω τη νεολαία...

Εγω τους παρέλειψα (ήθελα να ξερα πως βγηκε σωστο το roadbook εκεινη τη φορα :eek: )

[Operater]

Ωραίος ρε Νικολή, μας έφτιαξες (και χωρίς μπαφ!:lol:)

:beer::beer::beer:

[npat]

Εγω τους παρέλειψα (ήθελα να ξερα πως βγηκε σωστο το roadbook εκεινη τη φορα :eek: )

Να τους παραλείψω ΑΠ' ΤΗΝ ΑΦΗΓΗΣΗ εννοώ ρε βλάκα! :a26:

[ERRIKA]

:a19::beer::beer::beer:

[Μικe777]

ωραιος!!!!:cool:
ωραια ιστορια μου θυμισε κι εμενα
τον λυκο του moto.btw:D

[tai]

:rotflmao::rotflmao::rotflmao: mlka niko me pe8anes

[daz]

Και εγώ που νόμιζα πως δε σε πάνε μόνο τα παπιά! :lol:


:beer: :beer::beer:



Πες την ιστορία που είπε ο καπ10 και όπου μπαφος βάλε τσιγάρο. :smokin:

[vaska]

Και εγώ που νόμιζα πως δε σε πάνε μόνο τα παπιά! :lol:


:beer: :beer::beer:



Πες την ιστορία που είπε ο καπ10 και όπου μπαφος βάλε τσιγάρο. :smokin:


Καλά ρε μλκ τι λες, θα είναι σαν τα Λουκι Λουκ τα λογοκριμένα που αντι για τσιγάρο στο στόμα έχει ένα άχυρο - μαργαρίτα ....any way

Νικόλα γράφεις κανονικά και χωρίς περιορισμούς, έτσι κι αλλιώς οι λέξεις αλλοιώνονται όταν κλαις από τα γέλια και διαβάζεις ταυτόχρονα.

[dim_rac]

:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao:


:beer:

[DimChios]

νταξ, δεν υπαρχει! :lol::lol::lol:

[virus]

[i] ΔΕΝ αφήνεις άνθρωπο να καβαλήσει πρωί-πρωί, μετά από ξίδια, χωρίς να έχει πιει καφέ. Τέτοια λάθη δεν τα κάνεις, όπως και να ‘χει. Αλλά βλέπετε, τότε ήμασταν μικροί και δεν είχαμε την απαραίτητη πείρα.

(συνεχίζεται...)



(... συνέχεια)

καβαλάω το κράσπεδο και μπαίνω στα γηπεδάκια και τους πεζόδρομους. Την έχω δει άλλος Παστράνα. Μαρσάρω. Μπουχός και διχρονίλα κάργα από πίσω. Έχει μυρίσει τηγανητή πατάτα όλο το τετράγωνο. Κάτι φοιτήτριες, που βάδιζαν αμέριμνα προς τη σχολή, τρέχουν πανικόβλητες για να αποφύγουν τους τρελούς με την λαδιέρα που τους επιτίθενται (με τον μπροστά τρελό να ουρλιάζει ακατάληπτα όρους ολοκληρωτικού λογισμού)---φανταστείτε το: Ατόφιος σουρεαλισμός! Ένα θέαμα, πως μπαίνει η γάτα στο κοτέτσι και γεμίζει ο τόπος πούπουλα και φεύγουν κότες δεξιά κι αριστερά? Ε, ένα τέτοιο πράμα!!

:rotflmao::bigcry::bigcry::rotflmao:

[npat]

Θελω να δω γραμμένη την ιστορία για το διαμέρισμα με τους μεταλλαδες και την τρυπα στο ταβανι... :smokin:


... δυστυχώς, δεν έχουν μέσα μηχανάκια (τουλάχιστον όχι ως κεντρικούς χαρακτήρες), οπότε δεν κάνουν για εδώ! Άσε που είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να πεις αυτές τις ιστορίες παραλείποντας του μπάφους, και δεν θέλω να λένε οτι διαφθείρω τη νεολαία...


Πες την ιστορία που είπε ο καπ10 και όπου μπαφος βάλε τσιγάρο. :smokin:

Αν κάτσω πάντως και τη γράψω (και λέω ΑΝ) θα σας τη στείλω με μέιλ... :smokin:

[virus]

πμ και γω ε;:D

[daz]

Αν κάτσω πάντως και τη γράψω (και λέω ΑΝ) θα σας τη στείλω με μέιλ... :smokin:

:beer::beer::beer::beer:

[nikos_abel]

Αν κάτσω πάντως και τη γράψω (και λέω ΑΝ) θα σας τη στείλω με μέιλ... :smokin:

Μονοφαγάδες....

Αποποινικοποιήθηκε (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=120322&highlight=%E1%F0%EF%F0%EF%E9%ED%E9%EA%EF%F0%EF%DF%E7%F3%E7) λέμε ρε !!!

[Krokodilos001]

:beer: :lol:

μου θυμισε τα νιατα μου, παρομοια κατασταση. Με τον συγκατοικο, πανω σε χαρβαλο, πρωι με την δροσουλα....για το εργαστηριο....το λαντα.

Δυνατη λαμαρινα τα λαντα...

[harris_x]

Θεός!!!

:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao:

:beer::beer::beer::beer::beer:

[Samick]

:beer:

[endopandou]

Απολαυστικό κείμενο, γλαφυρότατο με πολύ εικόνα και ιδιαίτερα νόστιμη σάλτσα. :a012: Συγχαρητήρια mate, πάντα τέτοια :beer:
(αν αυτό το λουλούδι το σενιάρισες μόνο με κάνα δυό περάσματα είσαι μεγάλο ταλέντο:a10: )

[Bowleno]

Αλήθεια, που χάθηκε αυτό το παλικάρι; μας χρωσταει κι αλλες ιστοριες

[TROOPER]

Αλήθεια, που χάθηκε αυτό το παλικάρι; μας χρωσταει κι αλλες ιστοριες

ας μεινουμε στο οτι ειναι καλα :)

[Bowleno]

ας μεινουμε στο οτι ειναι καλα :)


Αυτό ήθελα να διαβάσω :beer::beer: