devilos
06/03/2012, 18:28
Φθινόπωρο και πρώτη μέρα στα θρανία για τους μαθητές του Αμερικανικού Κολεγίου.
Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο συμμαθητή τους,
τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της Σόνυ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις
ιστορίας.
- Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί
είστε στην αμερικανική ιστορία;
λέει η δασκάλα. Ποιος είπε…
“δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου
θάνατο”;
Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά
κανείς δεν σηκώνει το χέρι του,
εκτός από τον καινούριο :
- Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη
Φιλαδέφεια, απαντά.
- Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε
“Κυβέρνηση του λαού, από το λαό
και για το λαό”; ξαναρωτά την τάξη η
δασκάλα.
- Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο
Γκέτυσμπουργκ, απαντά και πάλι ο
Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την
τάξη και λέει :
- Ντροπή σας. Ο Σουζούκι είναι
γιαπωνέζος και ξέρει την
αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια
μικρή φωνή από τα πίσω θρανία :
- Ρε δεν πάτε να γαμηθείτε όλοι,
μαλάκες γιαπωνέζοι
- Ποιος το είπε αυτό;;; ρωτάει
αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του
και χωρίς να περιμένει λέει :
- Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942,
στη διώρυγα του Παναμά, και ο Λι
Aϊακόκα το 1982 στη γενική συνέλευση της
Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή.
«Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια
ξεψυχισμένη φωνή.
- Ποιος το είπε αυτό;;; ξαναρωτάει
με το ίδιο βλοσυρό ύφος η
δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι :
- Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον
πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη
διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το
1991.
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος
και ξεσπάει :
- Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα,
λέω γω.
Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα :
- Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα
Λουίνσκι το 1997, στο οβάλ γραφείο
του Λευκού Οίκου.
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται
και φωνάζουν :
- Α γαμήσου ρε μαλακισμένο,
Σουζούκι.
Ατάραχος ο γιαπωνέζος :
- Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο
πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, ράλι
Νότιας Αφρικής, το 2002.
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές
ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες,
η δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη
και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και
μπαίνει ο διευθυντής :
- Ε, μα την πίστη μου δεν έχω
ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο.
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η
φωνή του Σουζούκι :
- Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας,
Γιώργος Παπανδρέου, το 2011, στο
τελευταίο υπουργικό συμβούλιο της
κυβέρνησής του.
Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο συμμαθητή τους,
τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της Σόνυ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις
ιστορίας.
- Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί
είστε στην αμερικανική ιστορία;
λέει η δασκάλα. Ποιος είπε…
“δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου
θάνατο”;
Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά
κανείς δεν σηκώνει το χέρι του,
εκτός από τον καινούριο :
- Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη
Φιλαδέφεια, απαντά.
- Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε
“Κυβέρνηση του λαού, από το λαό
και για το λαό”; ξαναρωτά την τάξη η
δασκάλα.
- Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο
Γκέτυσμπουργκ, απαντά και πάλι ο
Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την
τάξη και λέει :
- Ντροπή σας. Ο Σουζούκι είναι
γιαπωνέζος και ξέρει την
αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια
μικρή φωνή από τα πίσω θρανία :
- Ρε δεν πάτε να γαμηθείτε όλοι,
μαλάκες γιαπωνέζοι
- Ποιος το είπε αυτό;;; ρωτάει
αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του
και χωρίς να περιμένει λέει :
- Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942,
στη διώρυγα του Παναμά, και ο Λι
Aϊακόκα το 1982 στη γενική συνέλευση της
Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή.
«Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια
ξεψυχισμένη φωνή.
- Ποιος το είπε αυτό;;; ξαναρωτάει
με το ίδιο βλοσυρό ύφος η
δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι :
- Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον
πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη
διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το
1991.
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος
και ξεσπάει :
- Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα,
λέω γω.
Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα :
- Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα
Λουίνσκι το 1997, στο οβάλ γραφείο
του Λευκού Οίκου.
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται
και φωνάζουν :
- Α γαμήσου ρε μαλακισμένο,
Σουζούκι.
Ατάραχος ο γιαπωνέζος :
- Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο
πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, ράλι
Νότιας Αφρικής, το 2002.
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές
ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες,
η δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη
και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και
μπαίνει ο διευθυντής :
- Ε, μα την πίστη μου δεν έχω
ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο.
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η
φωνή του Σουζούκι :
- Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας,
Γιώργος Παπανδρέου, το 2011, στο
τελευταίο υπουργικό συμβούλιο της
κυβέρνησής του.