PDA

View Full Version : Εητίλες



nikos_abel
12/03/2012, 12:36
(Μαύρο φόντο, αφήγηση)
Τα χρόνια εκείνα ήταν μαγικά. Όλα φαίνονταν δυνατά, όλα ήταν στο μέλλον.
Η ευκολία με την οποία μπλέκαμε στις καθημερινές συζητήσεις ότι μας ερχότανε,
από το τι φάγαμε το μεσημέρι, ως την ύπαρξη θεού, όλα ταυτόχρονα μέσα σε κάτι απείρου
χρόνου πεντάλεπτα. Και με ειρμό σκέψης, με επιχειρηματολογία, με μνήμη που
να μη σε προδίδει για το τι είπες, διάβασες, έμαθες μια βδομάδα νωρίτερα.
Σχεδόν κάθε θέμα συζήτησης ήταν με ενθουσιασμό, χαρά, γέλια, αισιοδοξία.
Εκτός από ένα.

Τις καψούρες μας.

(Φέιντ ιν σε κακοτράχαλο κομμάτι στα λιμανάκια. Καλοκαιρινή νύχτα)

Το παπί ήταν χάρχαλο. Όταν λέμε χάρχαλο εννοούμε χάρχαλο. Τα φανάρια δεν υπήρχαν.
Τα φρένα, ταμπούρα μπρος πίσω (το ξέρω τώρα) διακοσμούσαν τους τροχούς μόνο ως σχήμα.
Τα λάστιχα σλικ. Η ποδιά δεν έλειπε, απλά ήταν σπασμένη από μικροτούμπες σε κάθε πιθανό
σημείο. Μπροστά έπαιρνε μόνο με σπρώξιμο, η μανιβέλα ήταν ένα λαμπρό παρελθόν.
Μηχανόβιος δεν ήμουνα, ιδέα δεν είχα αλλά η αίσθηση μου άρεσε. Λίγο το απαγορευμένο,
λίγο η κατάληξη της βόλτας, λίγο ο κίνδυνος, το αποζητούσα.

Αυτό όμως το ήταν το όχημα των ονείρων, ο μεταφορέας του έρωτα. Ο φίλος ο Γιάννης, με
φόρτωνε συνεπιβάτη και με τραβολόγαγε σε μια καντίνα στα λιμανάκια για να πιούμε μπύρες.
Μπουφάν, κράνη, γάντια, μπότες; Άγνωστες λέξεις.

Όταν φτάναμε και το παράταγε να αργοσβήσει μόνο του, παραγγέλναμε τα πρώτα κουτάκια και
αρχίζαμε να κουβεντιάζουμε για αμπελοφιλοσοφίες. Μόλις άρχιζε να σχηματίζεται ο
αλουμινένιος πύργος, η κουβέντα γύριζε στο καθημερινό μας θέμα. Πως θα της μιλήσει και
θα της πει τι νιώθει.

Βλέπετε, ο ψηλός, άχαρος και με υπο αμφισβήτηση αναλογίες άτριχος σχεδόν κολλητός μου,
είχε ερωτευτεί το κορίτσαρο της τάξης. Κολυμβήτρια, ξανθιά, μεμέ που σκοτώνουν,
αισθησιακή φωνή...

Και αφού μου έκανε τη πλήρη ανάλυση του συναισθηματικού του κόσμου κάθε βράδυ, έκλαιγε,
τον κρατούσα αγκαλιά, ηρεμούσε και πέρναμε το δρόμο της επιστροφής.

Ο δρόμος τότε φάρδαινε, οι στροφές ισιώνανε, η βραδυνή δροσιά χανότανε, η μέγιστη
δυνατή ταχύτητα του οχήματος αύξανε, οι μεταλλικοί ήχοι από τα υποψήφια προς
σπάσιμο εξαρτήματα εξαφανίζονταν.

Τελικά, αρκούντως μακρυά από το πατρικό μου σπίτι, ώστε να μην γίνω αντιληπτός που
ανεβαίνω στο μηχάνημα του σατανά, με άφηνε δίνοντάς μου ραντεβού για το επόμενο βράδυ.

(Φέιντ άουτ σε άσπρο, αφήγηση)

Ποτέ δεν έγινε το προξενιό. Ποτέ δεν συναντήθηκαν οι δρόμοι τους.
Αυτό όμως που έμεινε, ήταν ένα καλοκαίρι που ζήσαμε μέσα σε έναν ανεπανάληπτο
διαρκή κίνδυνο που κανένας μας δεν είχε τη δυνατότητα να αντιληφθεί.

Το παπί, κάπου εκεί στη Γλυφάδα το είχα δει πριν μερικά χρόνια εντελώς σκουριασμένο
και εγκαταλελειμένο. Όσο για τον Γιάννη, τα έχω χάσει τη ίχνη του από πολύ παλιότερα.
Αν τον δω κάποτε όμως, έχουμε τι να κουβεντιάσουμε σα να μη πέρασε μια μέρα.

TROOPER
12/03/2012, 12:44
:smilea:

mikes
12/03/2012, 12:57
......Μηχανόβιος δεν ήμουνα, ιδέα δεν είχα αλλά η αίσθηση μου άρεσε. Λίγο το απαγορευμένο,
λίγο η κατάληξη της βόλτας, λίγο ο κίνδυνος, το αποζητούσα.......

......Αυτό όμως που έμεινε, ήταν ένα καλοκαίρι που ζήσαμε μέσα σε έναν ανεπανάληπτο
διαρκή κίνδυνο που κανένας μας δεν είχε τη δυνατότητα να αντιληφθεί.

να τα διαβασει αυτα η ρεφλεξιον να βγει και να λεει μετα οτι της λεγαμε π@π@ριες!!!:lol::lol::lol:

nikos_abel
12/03/2012, 13:00
να τα διαβασει αυτα η ρεφλεξιον να βγει και να λεει μετα οτι της λεγαμε π@π@ριες!!!:lol::lol::lol:

Τις συγκεκριμένες φράσεις τις έγραψα με πλήρη επίγνωση.

Όπως βλέπεις η φράση ξεκινάει με το "Μηχανόβιος ΔΕΝ ήμουνα"
:lol::lol::lol:

universalgr1
12/03/2012, 13:04
Έχω περάσει παρόμοια κατάσταση με κολλητό στο Λύκειο..

Αυτό που μου'χει μείνει κι εμένα είναι όντως η άγνοια κινδύνου..


Παρ'όλα αυτά, μοναδικές στιγμές.. :beer:

EVI
12/03/2012, 14:00
δεν ειναι πολυ ωραιο να εχεις τετοιες ιστοριες να πεις? :beer:

nikos_abel
12/03/2012, 14:04
δεν ειναι πολυ ωραιο να εχεις τετοιες ιστοριες να πεις? :beer:

Έχω κι άλλες αλλά δεν είναι για κοριτσάκια :D

TROOPER
12/03/2012, 14:07
Έχω κι άλλες αλλά δεν είναι για κοριτσάκια :D

η ευη δεν ειναι κοριτσακι.ποσες φορες να το πω για να το εμπεδωσετε???:lol::lol::lol:

nikos_abel
12/03/2012, 14:09
η ευη δεν ειναι κοριτσακι.ποσες φορες να το πω για να το εμπαιδωσετε???:lol::lol::lol:

Δεν δύναμαι να το ΕΜΠΑΙΔΩΣΩ. :lol:

GABBER
12/03/2012, 14:35
Πάντως αυτά τα βραχάκια στην καντίνα , πολύ μου έχουν λείψει...
Και ας μη γούσταρα το πανυγήρι του Σ-Κ....
Ηρωνεία μεγάλη???
Από τότε που έκλεισε η καντίνα περνάω κάθε μέρα από κει στην επιστροφή για το σπίτι:(.
Ίσως το πιό ωραιο (και κοντινό) σημείο για "άδειασμα εγκεφάλου".
Τα πιο ωραία μου τσιγάρα εκεί τα έχω κάνει...

Υ.Γ Τότε κάπνιζα , ακόμα...

EVI
12/03/2012, 14:36
η ευη δεν ειναι κοριτσακι.ποσες φορες να το πω για να το εμπεδωσετε???:lol::lol::lol:

δε ξερουν δε ξερουν

:a21::a018:

mikes
12/03/2012, 14:48
η ευη δεν ειναι κοριτσακι.ποσες φορες να το πω για να το εμπεδωσετε???:lol::lol::lol:

σαφως!! ειναι ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ!!!!


(και μαγειρευει καταπληκτικα φασολια!!!!!:lol: )

EVI
12/03/2012, 15:24
σαφως!! ειναι ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ!!!!


(και μαγειρευει καταπληκτικα φασολια!!!!!:lol: )


XAXAXAXAXAXAXAXAX