Η ιστορία του κουτάκια που έγινε μηχανόβιος...

[nikos_abel]

Μιας που ποτέ δε συστήθηκα κανονικά στο φόρουμ, μιας που επανήλθαν στη μόδα οι μοτοϊστορίες, μιας που στο μπλογκ μου δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ σοβαρά
και να συνεχίσω αυτό που ήθελα να κάνω όπως ήθελα, πάρτε την μου ιστορία να έχετε :

29 Ιουλίου 2011

"Πριν τέσσερα περίπου χρόνια, ένα ζεστό ανοιξιάτικο απόγευμα, πήγαινα να πάρω τη γυναίκα μου από τη δουλειά της. Η διαδρομή μου ξεκινούσε από το Κορωπί
και μετά από έναν μεγάαααλο γύρο της Αττικής, έφτανε στη πλατεία Καραϊσκάκη.

Προς το τέλος λοιπόν της διαδρομής και αφού είχα κατέβει κακήν κακώς την Κηφισσού, μέτρο - μέτρο (με γυμναστική αυτοκινήτου 1η - 2α, 1η - 2α, έτσι δεν το λένε αυτό;),
στρίβω αριστερά στη Καβάλας για να αντικρίσω το πιο απεχθές θέαμα που μπορεί να εμφανιστεί στα μάτια ενός οδηγού :

Μποτιλιάρισμα. Ως εκεί που φτάνει το μάτι μου. Ο Γκοντ, τι αμαρτίες πληρώνω!

Το μαρτύριο βέβαια δεν είναι η ακινησία, είναι η νεοαποκτηθείσα γνώση ότι δεν πρόκειται να βρω διαφυγή. Ένα "δε χωράω πουθενά (http://www.youtube.com/watch?v=4JRDUSytNaQ)" πράγμα.
Οπλισμένος πια με μια διάθεση, που στη κλίμακα Kelvin θα ήταν και στους -273,15 βαθμούς μη σου πω, τοποθετώ το CD στο ηχοσύστημα και ξεκινάω την ακρόαση
διαφόρων ασμάτων. Τα λεπτά περνούν και η άμαξα της μεταφοράς μου καταφέρνει με μια εκτός πραγματικότητας κατανάλωση βενζίνης να φτάσει στη γέφυρα
του Βοτανικού. Η περιέργειά μου με οδηγεί στη χρονομέτρηση της διέλευσης της. Τραγική ιδέα. Η απελπισία μετατρέπεται πλέον σε μοιρολατρεία.

Ξαφνικά, οι κοιμισμένες μου αισθήσεις αντιλαμβάνονται ένα γεγονός που όλοι οι οδηγοί παρατηρούμε, αλλά είναι τόσο απομακρυσμένο, τόσο εκτός πραγματικότητας,
σαν να ήρθε από ένα εναλλακτικό σύμπαν :

Κλικ μι του σει βίντεο (http://www.youtube.com/watch?v=untOg9o7AP4&feature=player_embedded)

-ΜΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!!! Σκέφτομαι μεγαλόφωνα και η αποκάλυψη στο μυαλό μου με συγκλονίζει πατόκορφα (η επιλογή της λέξης δεν είναι τυχαία).

Μεγάλωσα και γαλουχήθηκα με την ιδέα ότι "τα μηχανάκια σκοτώνουν". Από μάνα και πατέρα ευχή και κατάρα είχα ποτέ να μην ανέβω στις "σκοτώστρες".
Όμως μόλις διαπίστωσα ότι ο φόβος, η έχθρα, το απόλυτο όχι στα δίτροχα είχε λάβει τη χαριστική βολή.Τώρα θα μπορούσα να είμαι ήδη στο σπίτι, να πίνω καφέ,
να παίζω πλέιστέισον και να ξεκουράζομαι.Ο χρόνος που ξεγλίστρησε από τα χέρια μου τόσα χρόνια και χάθηκε στη καυτή άσφαλτο, έπρεπε πάση θυσία να
επιστρέψει σε μένα και αυτό θα γινόταν μόνο με ένα τρόπο.

Το κινητό τηλέφωνο έκανε τη κλήση που θα μου άλλαζε τη ζωή.
Η στοιχομυθία ήταν κάπως έτσι

"-Ρε γυναίκα, για ρώτα την ………. , πόσο της στοιχίζει το δίπλωμα για τη μηχανή;
-Τρελάθηκες παιδί μου, τι σε έπιασε ξαφνικά στα γεράματα;
-Άσε με, είμαι καθηλωμένος εδώ και μιάμιση ώρα έχοντας κινηθεί καμμιά εικοσαριά μέτρα.
-Όκευ, τόσο μου λέει.
-Για πες της να σου δώσει το τηλέφωνο του δασκάλου της για να κλείσω ραντεβού.

(Οι φράσεις που μόλις διαβάσατε, διανθίζονται ενδιάμεσα από διάφορες Γαλλικές λέξεις, που θεώρησα σκόπιμο να παραλείψω, καθώς πολλοί από σας δεν
έχουν ιδιαίτερα καλή γνώση της γλώσσας).

Mια μόνο στιγμή μου πήρε να φανταστώ τον εαυτό μου όπως ποτέ :



250605

ΦΤΟΥ! Λάθος. Εννοώ τουλάχιστον έτσι :

250606

Τώρα πως έφτασα να γίνω ο παρακάτω...

250607

To be continued…."

Από εδώ (http://nikosabel.blogspot.com/2011/07/blog-post_29.html).

[sfigas]

:beer:beer:

[TROOPER]

Τώρα θα μπορούσα να είμαι ήδη στο σπίτι, να πίνω καφέ,
να παίζω πλέιστέισον και να ξεκουράζομαι............

το κακο συνηθως νικο ειναι οτι οσοι κανουνε αυτη τη σκεψη την αφηνουνε μιση.το υπολοιπο μισο ειναι ......................η να βρισκομαι κατω απο τις ροδες εταιρου τροχοφορου οχηματος (ασχετα ποιος ευθυνεται), να ποναω, να κρυωνω κλπ κλπ.

δεν το λεω για να αποτρεψω κατι, ουτε να φοβισω και να τρομαξω, ουτε για να χαλασω την κατα τα αλλα πολυ ωραια ιστοριουλα και ελπιζω να μην εκληφθει με αυτον τον τροπο.το λεω απλα γιατι μια επιλογη για να ειναι συνειδητη πρεπει να ειναι και ολοκληρωμενη ειδικα αν γινεται σε ηλικια........γαμου :lol:

:beer::beer::beer::beer:

[sapila racing]

Τωρα εξηγούνται και τα περί Dauville. :lol:

[nikos_abel]

το κακο συνηθως νικο ειναι οτι οσοι κανουνε αυτη τη σκεψη την αφηνουνε μιση.το υπολοιπο μισο ειναι ......................η να βρισκομαι κατω απο τις ροδες εταιρου τροχοφορου οχηματος (ασχετα ποιος ευθυνεται), να ποναω, να κρυωνω κλπ κλπ.

δεν το λεω για να αποτρεψω κατι, ουτε να φοβισω και να τρομαξω, ουτε για να χαλασω την κατα τα αλλα πολυ ωραια ιστοριουλα και ελπιζω να μην εκληφθει με αυτον τον τροπο.το λεω απλα γιατι μια επιλογη για να ειναι συνειδητη πρεπει να ειναι και ολοκληρωμενη ειδικα αν γινεται σε ηλικια........γαμου :lol:

:beer::beer::beer::beer:



Θα πεις και κάτι με χαρά ρε μαύρε και άραχνε; :lol:


Έχεις απόλυτο δίκιο πάντως. Και όντως, αναλόγως σκεφτόμουν και εγώ, η εικόνα του παντοφλοακράνωτου με τη γκόμενα
που έχει τα μπούτια έξω με το μπικίνι για το μπάνιο, ήταν αυτή που είχα, τουλάχιστον πριν αρχίσω να ασχολούμαι
στα σοβαρά. Και μη νομίζεις, η πλειοψηφία εκεί έξω, αυτό νομίζει όταν πρωτοξεκινάει και αυτό οφείλεται σε πάρα πολλούς
λόγους.
Οι παρέες μου γενικότερα δεν ήταν άνθρωποι της μηχανής στη ζωή μου. Πάντα με αυτοκίνητα ή τίποτα προσωρινά
παπιά παρτάλια για καφέ και κοντινές βόλτες. Αλλά μοτοσυκλετιστές.... γιοκ. Με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα,
όταν τους μιλάω για κράνη, γάντια, μπουφάν, παντελόνια κλπ να με κοιτάνε σαν εξωγήινο!!!

Πάντως νομίζω πως αποτύπωσα σχετικά καλά αυτό το σκεπτικό. Εκατοντάδες δίτροχοι δεν έχουν ιδέα τι κάνουν
και όταν λέμε ιδέα, ο χειρότερος εδώ μέσα είναι safety freak!!!
Προσέχτε λοιπόν γιατί κυκλοφορούν ανάμεσά μας:bigcry:

[TROOPER]

Θα πεις και κάτι με χαρά ρε μαύρε και άραχνε; :lol:

...............

σε χαλασε αυτο το ''ηλικια γαμου'' ε? :lol::lol:

:beer: :wave2:

[Ζεύκας]

Ξέρεις υπάρχει και ποιό γρήγορος τρόπος να φέρεις τη γυναίκα σου σπίτι.



Γυναίκα σου: Πλατεία Καραισκάκη = Μετρό Μεταξουργείο -> Σύνταγμα -> Κορωπί (40 λεπτά)

Εσύ: Σπίτι -> Προαστιακός Κορωπί -> Σπίτι (5 λεπτά)

[nikos_abel]

σε χαλασε αυτο το ''ηλικια γαμου'' ε? :lol::lol:

:beer: :wave2:

Έχω βρει πια την ειρήνη μου σε αυτό το ζήτημα....


















....και μη μιλήσει κανείς στη γυναίκα μου για ποια Ειρήνη μιλάω ε; :lol:

[ERRIKA]

Mάιστα.
Και πότε παίρνεις μηχανάκι είπαμε???

@Trooper: Kρυώνουν ωρέ τα παλικάρια??

:lol:

[nikos_abel]

Mάιστα.
Και πότε παίρνεις μηχανάκι είπαμε???
:lol:




250607

To be continued….



:smokin:

[makis206]

Kαλωσήρθες νέος :lol:

[Cpt. Haddock]

Απο πότε όσοι εχουν σκουτερ θεωρούνται μηχανόβιοι να πούμε? :smokin:

[ERRIKA]

Απο πότε όσοι εχουν σκουτερ θεωρούνται μηχανόβιοι να πούμε? :smokin:

Όσοι έχουμε κι απ'τα δύο θεωρούμαστε trans ορ γουάτ? :lol:

[GIXXERAKIAS]

Απο πότε όσοι εχουν σκουτερ θεωρούνται μηχανόβιοι να πούμε? :smokin:

Άν έχουν για την κ@βλα μόνο μηχανή τεραστίων κυβικών και κυκλοφορούν με το σκούτερ για το πήγέν'έλα στην δουλειά και ταυτοχρόνως σε στροφές ταπεινώνουν κουλάδια με μηχανές μετράνε σαν μηχανόβιοι?:confused:

:smokin:

[nikos_abel]

Απο πότε όσοι εχουν σκουτερ θεωρούνται μηχανόβιοι να πούμε? :smokin:

Από τότε που το τι υπάρχει στη ψυχή θεωρείται σημαντικότερο από αυτό που φαίνεται εξωτερικά.







(ζωγραφίζω σήμερα ο πστς)

[daz]

Άντε συνέχα.. :beer:

[alexxxcbr]

Πεστα καπτεν:smokin:

[nikos_abel]

Άντε συνέχα.. :beer:

Δεν θα αργήσει. .....

[DAYMAN]

Απο πότε όσοι εχουν σκουτερ θεωρούνται μηχανόβιοι να πούμε? :smokin:
Κακε :smokin:

[Gorgo]

Καποτε -που ημουν νεος,λεμε τωρα-υπηρχαν τα μηχανακια,οι μηχανες και οι βεσπες τα 1,2 παρεμειναν διτροχα μηχανες διαολε που σου παγωνουν το πετσι και το αιμα αλλα σου γλυκαινουν την ψυχη. η βεσπα ηταν ο προθαλαμος της μαζας του κουτιου η το αντιστροφο σημερα. ναστε καλα μαγκες και οι κοπελες φυσικα.:wave2: :beer: :beer:

[nikos_abel]

"... και έτσι, μέσα σε μια στιγμή, λήφθηκε η απόφαση. Το πήρα το τηλέφωνο και επισκέφθηκα τη σχολή. Γνώρισα και το αφεντικό της
και μετά και το δάσκαλο. Οι παρατηρήσεις τους για μια αξιοπρεπή εμπειρία και για επιμέρους "tips & tricks" αφού έπαιρνα το δίπλωμα,
κάτι παραπάνω από υποσχόμενη.


Έπιασα λοιπόν τον εαυτό μου να ονειρεύεται τη στιγμή, που θα καβαλούσα ένα παπί, αυτό που θα ξεκίναγα τα μαθήματα. Οι μέρες,
τι λέω, οι ώρες, τα λεπτά για το πρώτο μάθημα δεν περνούσαν. Μεγάλη ανάγκη από το πουθενά. Οι εμπειρίες μου με τα ποδήλατα
στα νεανικά μου χρόνια μου συνόδευαν τη φαντασία μου, ισορροπία ακροβάτη, ταχύτητες σουρεαλιστικές. Μαγκιά απερίγραπτη σου λέω.
Η ζωή μου κυλούσε σε δυο ρόδες και δεν με σταματούσε τίποτα, ήθελα να καβαλήσω σα τρελός!!!!


'Εφτασε λοιπόν αυτή η πρώτη μέρα, φτάνω στο σχολείο, με πάνε βόλτα ως το χώρο εκπαίδευσης με τα πόδια και μου αρχίζουν τη παρουσίαση :
"Αυτό είναι ένα παπί 125. Είναι το αργό της σχολής και σε αυτό θα ξεκινήσεις. Τράβα τώρα να πάρεις το κράνος σου και να ξεκινήσουμε
να δούμε τι ξέρεις".

[Σκέψεις mode on]

"Τι μου λένε μωρέ τώρα, στο ποδήλατο ήμουνα άσος μικρός, σιγά το δύσκολο, θα τους εντυπωσιάσω με τις ικανότητές μου και θα με προσκυνάνε.
Για πλάκα θα το πάρω εγώ το δίπλωμα."

250679

[Σκέψεις mode off]


Με ενημερώνει ο δάσκαλος ότι η βασική άσκηση για τις εξετάσεις, το πιο δύσκολο, ήταν το λεγόμενο ¨αργό". Είναι η διέλευση μιας ευθείας,
που ορίζεται από δύο γραμμές απόστασης 40cm και που πρέπει να τη περάσεις σε χρόνο μεγαλύτερο από 15" χωρίς να τις πατήσεις.


Ευκολάκι.

Μιζιά, 1η ταχύτητα (βάλε καλύτερα 2η μου λένε, υπακούω) και ξεκινάω.

Τραγικό αποτέλεσμα. Ο εμπρός τροχός είχε το δικό του Θεό. Μια δεξιά, μια αριστερά. Τα γόνατα μάταια να κάνουν απέλπιδες προσπάθειες
να κρατήσουν μια αξιοπρεπή ισορροπία. Τζίφος.
-Μη πατήσεις κάτω το πόδι, κόπηκες! λέει ο κάπταιν μάι κάπτεν (όχι ο γνωστός, άλλος :lol: )
-Μα να μη κάνουμε και κανά οχταράκι; λέω εγώ (εκεί που πρέπει να κάνεις σλάλομ μέσα σε ένα οβάλ, ανάβοντας το φλας και γυρνώντας το
κεφάλι δεξιά αριστερά σα ζαλισμένος)
-Όχι, το αργό είναι το δύσκολο, τα οχταράκια θα τα μάθεις εύκολα.
-Κανά γρήγορο; (αυτό που καβαλάει ο δάσκαλος πίσω σου και κάνεις την προαναφερθείσα ευθεία αλλάζοντας ταχύτητα χωρίς περιορισμό χρόνου).
-Άσε ρε, θα μας σκοτώσεις πρώτο μάθημα, μου απαντάει δίνοντάς μου κουράγιο ο εκπαιδευτικός.

Η ευθεία λοιπόν, να μη βγαίνει με τίποτα. Σεισμός σε κάθε διέλευση. Απογοήτευση.

[Σκέψεις mode on]

"Σκ@τ@. Ποτέ δεν πρόκειται να τα καταφέρω. Τζάμπα τα λεφτά. Μάλλον δεν είμαι παρά ένας άχρηστος wannabe καβαλλάρης....."

250680

[Σκέψεις mode off]

Το ποδήλατο τελικά, αποδείχθηκε ότι δεν είναι μοτοσυκλέτα.....

To be continued...."

Από εδώ (http://nikosabel.blogspot.com/2011/09/part-2.html).

[vaska]

Βάλε ρε μ@λάκα Bulmont τις χίπικες φωτό που έχεις όταν ήσουν πιτσιρικάς και καβαλούσες μοτο (γιατί τώρα μόνο τζιπάκια οδηγείς) να μαθαίνουν τα παιδιά τι θα πει μηχανόβιος με ψυχή!!!!!!!!!

[daz]

Πάμε (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=127057&p=2163158#post2163158)

Ελπίζω να μην έχει και part 3 για τη συνέχεια ε! :beer:

[theofilos888]

Σιγά μη δεν έχει και part 3. Την ψυχή θα μας βγάλει μέχρι να την πεί την ιστορία... :D :D :D :beer:

[npat]

Ρε Νικολάκη, μέχρι να πάρεις το δίπλωμα, θα μας τα 'χεις κάνει τσουρέκια...

:lol::lol:

[nikos_abel]

Τσουρέκια παρτ θρι

"Μετά λοιπόν τα (πέντε τον αριθμό) ψυχοφθόρα και εξοντωτικά πρώτα μαθήματα, μιας που εξαρχής είχε δηλωθεί επιθυμία για
το "μεγάλο" δίπλωμα (το "μικρό" κάπως μου καθότανε), μου δηλώθηκε πως η στιγμή που θα ανέβαινα στον μακρινό πόθο μου
έφτασε :

250928
KAWASAKI ER-5 500

Και σε αυτό το χρώμα παρακαλώ. Ομολογώ πως μετά από αυτά που τράβηξα με τα παπιά, ιδιαίτερα με το πιο δυνατό που μου
δόθηκε ως αναβάθμιση και επιβράβευση για τις νεοαποκτηθήσες οδηγικές μου ικανότητες, ο ιδρώτας μου δε σταματούσε να
κυλάει ως τις παλάμες από τη προσμονή, αλλά και την αγωνία.

Σημείωση :

Τα μαθήματα γίνονταν μεσημέρι εν μέσω Ιουλίου και η ζέστη ήταν ελαφρώς αφόρητη. Πιθανόν να έφταιγε αυτό για τον ιδρώτα,
αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν ευθυνόταν για τα τρεμάμενα πόδια και την αίσθηση κοψίματος που με τυραννούσαν εκείνη τη στιγμή.

Ανεβαίνω λοιπόν.

"Βρε να δεις, ωραία είναι εδω πάνω" σκέφτηκα. "Για να δούμε τι θα δούμε. Άντε τώρα να θυμηθείς τα αυτονόητα. Πως μου είπε
κουμπώνει η πρώτη; Α! μία κάτω. Δηλαδή; ΟΚ τον πατάω το ρημάδι το λεβιέ αλλά αυτό το πράσινο N δε λέει να σβήσει. - Κρακ -
Έσβησε, εντάξει. Ωχ! - ντουπ ντουπ - έσβησε! Βέβαια, δεν αφήνουμε τη μανέτα του συμπλέκτη. Πάλι από την αρχή. Πονάει το
χέρι μου ρε! Κάτσε να βάλω νεκρά. Αυτή τώρα πως μπαίνει; Πάμε πάνω - κρακ κρακ κρακ κρακ ............. (καμμιά τριανταριά φορές)
- Ουφ! με τίποτα. Να! άναψε το γ@μόλαμπο!!!! - Βρουουουμ - πήρε πάλι. Συμπλέκτης, καλά πατημένος, πατάω λεβιέ - κρακ - μπά με
τη πρώτη μπήκε η πρώτη! Ξεκινάμε λοιπόν! Αφήνουμε σιγά σιγά και τις δύο μανέτες, τραβώντας ελαφριά το γκριπ του γκαζιού....
ΠΑΜΕ ΠΑΜΕ ΠΑΜΕ!!!!! Γκουχ γκουχ ντουπ. Πάλι από την αρχή. Συμπλέκτης. Πρώτη - κρακ - Αφήνουμε - βζιν - συμπλέκτης. Δευτέρα.....
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ; ΚΑΤΩ Ή ΠΑΝΩ; - ντουπ ντουπ - ΦΤΟΥ!"

Να μη τα πολυλογώ, μετά από διακόσια εικοσιοχτώ χρόνια (κανά τέταρτο δηλαδή) κατάφερα να διανύσω τα πρώτα μέτρα μου πάνω
σε μια μοτοσυκλέτα, καθώς μπόρεσα επιτέλους να ξεκλειδώσω το επτασφράγιστο μυστικό της ομαλής εκκίνησης. Και μαντέψτε τι
ακολούθησε...

250929

Η Νέμεσίς μου.
Η καταραμένη ευθεία. Το αργό. Το παλούκι. Ο εχθρός μου. Η απογοήτευση. Κοίτα να δεις όμως που συνέβη το απίθανο. Για κάποιον
άγνωστο για μένα λόγο, το τρεμόπαιγμα των γονάτων μου με την αγωνία να μη γυρίσει το τιμόνι ανεξέλεγκτα μειώθηκε σε απλή προσπάθεια.
Όλες οι προσπάθειες και οι κόποι μου, φάνηκαν να παίρνουν ουσία σε λίγα μόνο μέτρα.

Η μοτοσυκλέτα πια σταμάτησε να είναι άπιαστο όνειρο, έγινε ένα με μένα.

Με μια μικρή εξαίρεση. Όταν τελείωσε το φοβερό εκείνο μάθημα, το αριστερό μου χέρι ήταν πια κουλό. Καταραμένε συμπλέκτη, δεν είχες πει
τη τελευταία σου κουβέντα!!!!!


To be continued...."

[ERRIKA]

Ρε Νικολάκη, μέχρι να πάρεις το δίπλωμα, θα μας τα 'χεις κάνει τσουρέκια...

:lol::lol:

Παρακαλώ στο Part 6 (εκεί που θα φάει καμιά τουμπίτσα αναγνωριστική) ξυπνήστε με. :smokin:

[PortisHead]

Αυτο που μου εκανε εντυπωση μεχρι στιγμης , ειναι οτι απο το Κορωπι....συναντησες το 1ο μποτιλιαρισμα....στο Βοτανικο !!!
Δλδ. στο 90% της διαδρομης.
Ε κανε και το Σταυρο σου.
Αν δλδ. το εβρισκες απο την αρχη....τωρα θα εγραφες στο forum : helicopter.gr
:beer:

[theofilos888]

Και φουσκώνει η ζύμη..... :ZZZ: :ZZZ: νίκο προχώρα σε περιμένουμε με αγωνία!!!!!! :beer:

[kawazoyras]

τώρα τη διάβασα όλη την ιστορία κ είπα θα είναι τελειωμένη αλλά μπα παραπλανήθειν οικτρά, μάλλον θα μπλέκει σε μποτιλιαρίσματα ακόμα κ καθηστερεί.......:a55:

[bulmont]

Βάλε ρε μ@λάκα Bulmont τις χίπικες φωτό που έχεις όταν ήσουν πιτσιρικάς και καβαλούσες μοτο (γιατί τώρα μόνο τζιπάκια οδηγείς) να μαθαίνουν τα παιδιά τι θα πει μηχανόβιος με ψυχή!!!!!!!!!


Εφτασεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!!!!250947

[nikos_abel]

Παρακαλώ στο Part 6 (εκεί που θα φάει καμιά τουμπίτσα αναγνωριστική) ξυπνήστε με. :smokin:


Been there done that (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=111296) :winka:

Κάπιοα στιγμή θα τα σενιάρω και θα τα σερβίρω εμπλουτισμένα

[ERRIKA]

Been there done that (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=111296) :winka:

Κάπιοα στιγμή θα τα σενιάρω και θα τα σερβίρω εμπλουτισμένα

Φαντάζομαι προλαβαίνω να παραγγείλω...




Έναν εσπρέσσο διπλό παρακαλώ στο 6... :a55:




@bulmont: Σσσσσσσσσσ'ωραίος!! :beer:

[daz]

Εφτασεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!!!!250947

Ok Αυτό σηκώνει πολύ δούλεμα! :lol:


Στην πρώτη ευκαιρία!



Τσίμπα όμως και δυο παγωμένες γιατί ξέρω ότι σου έχουν λείψει εκεί. :beer::beer:

[nikos_abel]

Φαντάζομαι προλαβαίνω να παραγγείλω...




Έναν εσπρέσσο διπλό παρακαλώ στο 6... :a55:


Τι θα γίνει με σένα; Πού είναι η άρπα (το πιάνο το θεωρώ μπανάλ πια) και τα γαλλικά σου; Καπνίζεις, πίνεις καφέδες και μπύρες, σε λίγο θα καβαλήσεις και μηχανάκι :lol:




@bulmont, you are my hero :beer: :beer: :beer: :beer:

[universalgr1]

Επειδή πέρασα τις ίδιες δοκιμασίες σε μεγάλη ηλικία κι εγώ (για τα μεγάλα κυβικά).. καταλαβαίνω απόλυτα..
Συνέχα!! :beer:

[nikos_abel]

"...και ήρθε η μεγάλη μέρα. Εξετάσεις λοιπόν. The moment of truth. Αγωνία, σφίξιμο στο στομάχι, αναμνήσεις
από τα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια. Ζέστη και ιδρώτας, αλληλοπειράγματα και φιλοφρονήσεις μεταξύ
των υποψηφίων. Επανάλληψη των βασικών θεωρητικών από τον Αρχικαθηγηταρά. Τι θα γίνει ρε μάστορα, θα έρθουν
οι εξεταστές ή θα φάμε τη μέρα μας;

Άφιξης εξεταστών. Ανήρ καλοκαιρινά κάζουαλ ντυμένος ο ένας, θύλη σεβαστών διαστάσεων και με στυλ καθηγήτριας
οικοκυρικών η εταίρα. Το σετ, it did not compute. Δηλαδή θα εξετασθούμε από του θείο Βάνια που δεν έχει καβαλήσει
μοτοσακό από το 1974 που έκανε βόλτες με τα κολητάρια του και από τη Κα Ευτέρπη που όταν περνάει μηχανάκι
κάτω από το σπίτι της κάνει το σταυρό της να εξαφανίσει ο θεούλης τα σατανικά μηχανήματα και τους hellriders
από προσώπου γης. OK, το προσπερνάμε αυτό.

Μαζευόμαστε το λοιπόν κάτω από το υπόστεγο (μη μας φάει και το λιοπύρι) και πέρνουμε σειρά. Η διαδικασία και
η σειρά των κινήσεων γνωστή. Με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ο αρχιερέας διατάζει τα royal subjects να έρθουν
κοντά του για να εξετάσει τις νεοαποκτηθήσες γνώσεις τους.

Να και η σειρά μου.

-Νίκος_Έιμπελ, για καμ του δώθε.
-Μάλιστα απαισιότατε.
Φοράω κρανούμπα (ένα καθήκι με λουριά από ίνες), πιάνω το τιμόνι, ανεβάζω το σταντ, γυρνάω κεφάλι δεξά
αρΣτερά να ελέγξω μη περνάει καμμιά σφίγγα με υπερβολική ταχύτητα και αρχίζω το σπρώξιμο στην ανηφορίτσα.
Αγκομαχώντας (ε, 180 κιλά μηχανής μου φαίνονταν πολλά τότε) φτάνω δίπλα του, κατεβάζω το σταντ και τον
κοιτάζω στα μάτια.
Χαχαχα, χουχουχου ξεκινάμε.

-Από που βάζεις λάδια;
-Από δω.
-Τι ελέγχεις στα λάστιχα;
-Αυτά κι αυτά.
-Πόσα απίδια βάνει ο σάκος;
-Τριακόσια είκοσι εφτά.
-Λαμπρά νέε μου. Και δε μου λες, πως ξέρεις ότι έχεις αναμμένα τη μεγάλη σκάλα στα φώτα σου;
-Ο διακόπτης είναι σε αυτή τη θέση.
-Ναι, αλλά πως το ξέρεις;

:confused:

-Ο διακόπτης είναι ον....

Ερώτηση παγίδα. Όσοι από εσάς καταφέρατε να καταλάβετε, πάρτε τη μούτζα του χίου και ρίξτε την μου. Εγώ
δεν είχα καταλάβει. Επί 10 λεπτά να προσπαθεί να με πείσει ότι το να αλλάζω θέση στο διακόπτη δεν είναι
επαρκής πληροφόρηση για το αν έχω τα μεγάλα μου φώτα αναμένα και εγώ να διαφωνώ. Το μυαλό μου να έχει
κολλήσει.

-Ρε άνθρωπε, αφού ο διακόπτης μου είναι στο ον ή στο όφ στη μηχανή που ξέρω, τι άλλο να κάνω για να
είμαι σιγουρος, δώσε ένα χιντ να καταλάβω τι μπορεί να εννοείς!!!!!!!

Ο δάσκαλος μου από πίσω του, να κουνάει τα χέρια του, να μου κάνει νοήματα με τα μάτια, να πετάει κορίνες
στον αέρα, να δαμάζει λιοντάρια, εγώ να μη καταλαβαίνω.

-ΤΟ ΜΠΛΕ ΛΑΜΠΑΚΙ!!!!!! μου λέει ο εξεταστής.
-Το μπλε λαμπακι, επαναλαμβάνω, ναι το μπλε λαμπακι είναι.
-Ανέβα πάνω τώρα να δούμε τι κάνεις στη πορεία.

Προφανώς, ήδη είχε δημιουργηθεί μαι προκατάληψη εναντίον μου που δεν θα έβγαινε σε καλό.

Βάζω μπροστά, ξαναματακοιτάω ξελαιμιασμένος από δω κι από κει και ορμώ με πάθος στην ευθεία. Σημαδεύω
ανάμεσα από τις γραμμές, αφήνω το συμπλέκτη ελαφρώς (δε σας είπα, τον κατέκτησα τελικά) και πατινάρωντας
εισέρχομαι στο χρονομετρούμενο χώρο.

"Ένας ιπποπόταμος, δύο ιπποπόταμοι, τρεις ιπποπόταμοι...15 ιπποπόταμοι, ΤΕΛΟΣ! ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ!!!"
-Κατέβα κόπηκες.

:confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused:

-Γιατί; Δε πάτησα γραμμή!
-Έκανες (κρατηθήτε) 14,99 δευτερόλεπτα.
-Ε; :hypnotize :hypnotize :hypnotize :hypnotize

Να διακόψω λίγο αναφέροντας για την ιστορία, ότι οι γραμμές ήταν ξεθωριασμένες ατην αρχή και στο τέλος τους
και ότι ο εξεταστής χρονομετρούσε με ένα διακριβωμένο από εργαστήριο της NASA κινητό.

Εγώ, ο δάσκαλος, οι μαθητές, όλοι με μια κίνηση (καλά, εγώ χρειάστηκα περισσότερες) ορμάμε κατα πάνω του.
-Μα τι λέτε, για ένα εκατοστό του δευτερολέπτου; Πως είστε τόσο σίγουρος; Να το ξανακάνω; Να ασκήσω
έφεση; Να αθωωθώ λόγω αμφιβολιών;
-Όχι, δεν υπάρχει περίπτωση, το ρολόι μου δεν κάνει λάθος, κόπηκες.
-Μα...
-Δεν υπάρχει μα. Η υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις μας δεν κάνουν λάθος. Περάσατε τα φωτοκύτταρα (λέμε τώρα)
εκτός ορίων κύριέ μου, είσασταν γρήγορος!!!
(Θυμάμαι αποκλειτικά μόνο άλλη μια κατάσταση στην οπόια αυτό το σχόλιο θα με ενοχλούσε)

Οι επιλογές μου σε αυτή τη περίπτωση δεν ήταν και πολλές.
α. Να του δαγκώσω το λαρύγγι και να τον αφήσω να πεθάνει από αιμοραγία.
β. Να υποβάλω ένσταση με κίνδυνο να χάσω και να πάρω αναβολή για του αγγουριού ανήμερα.
γ. Να γλύψω τις πληγές μου, να τα ξανασκάσω για τα παράβολα και να έρθω μετά από κανά δυο βδομάδες.

Μαντέψτε ποια διάλεξα.


Ά ρε παλιοσίδερα, χειρότερα από τις γυναίκες είσαστε, μέχρι και την αξιοπρέπειά μας χάνουμε για τα
μάτι....εεε..... φανάρια σας...."


To be continued

[kostas777]

θεϊκό :lol:

μου θύμισες πολλές δικές μου ιστορίες, αλλά που χρόνος να τις γράψω γαμότο τρίτη.

[devil's animal]

:a011::a011::a011::a011::a011::a011::a011::a011:

[bulmont]

Πιστεύω να τα κατάφερες ρε αρχηγέ με την δεύτερη γιατί
δεν θα τ' αντέξω............

Τύφλα να 'χει ο Φώσκολος...............




DAZ πρόσεχε καλά ποιόν θα δουλέψεις ........

Αντε μην τα πάρω...........

:lol::lol::lol::lol::lol::lol:



251147

[nikos_abel]

Πιστεύω να τα κατάφερες ρε αρχηγέ με την δεύτερη γιατί
δεν θα τ' αντέξω............

Τύφλα να 'χει ο Φώσκολος...............




DAZ πρόσεχε καλά ποιόν θα δουλέψεις ........

Αντε μην τα πάρω...........

:lol::lol::lol::lol::lol::lol:



251147

Ἐγὼ δὲ ἦλθον, εἶδον, ἐνίκησα. Δεν έιχε παρατράγουδα :lol: :lol: :lol: :lol:

Το νεξτ στόρυ θα είναι για.....


....έκπληξη:wave2:

[MPAMPoULAs_FMX]

Εγώ περίμενα να σε κόψει με το μπλε λαμπάκι (μα με το διακόπτη; και αν έχεις “push-on/push-off” διακόπτη; )
αλλα μάλλον ειχε χιούμορ ο εξεταστής και ήθελε να σκάσει πλάκα με την έκφρασή σου όταν σου ανακοίνωσε τον χρόνο σου.:a01: :a029:

Σύντομη ιστορία από τις δικές μου εξετάσεις...
Έχοντας τελειώσει με την αργή πορεία και τα οχτάρια. Ξεκινάμε να βγούμε στο δρόμο. Κράνος με ενδοεπικοινωνία και οι εξεταστές με το δάσκαλο στο αυτοκινητάκι και από πίσω μου.
-Στρίψε αριστερά, Οβερ.
Έλεγε ο εξεταστής
-Στρίβω αριστερά, Οβερ
Έλεγα εγώ και πάει λέγοντας.
Με τα πολλά φτάσαμε σε κίνηση οπου εγώ πέρασα μπροστά και αυτοί κόλλησαν ποιο πίσω.
- Στρίψε δεξιά μετά στρίψε αριστερά και σταμάτα στα δεξιά στο STOP. Οβερ.
- Κάνω όλα αυτά που μου είπες και σταματάω. Οβερ...
Σταματάω λοιπόν στο stop και περιμένω. Έλα όμως που αργούν και με πετυχαίνει ένας φίλος...
- Έπ, Γιάννη. Τι κάνεις με το fx ( Suzuki fx125. Για 125 έδινα ). Πάλι έπεσες;
- Οχι μωρέ. Δίνω για δίπλωμα και περιμένω να έρθουν. Κόλλησαν οι μλκς... :a7:
- ΕΠΑΝΕΛΑΒΕ. ΟΒΕΡ
- :a13:

Ευτυχώς αυτοί είχαν όντος χιούμορ και μου το έδωσαν. :beer:

[Motoneos]

"γυρνάω κεφάλι δεξά
αρΣτερά να ελέγξω μη περνάει καμμιά σφίγγα με υπερβολική ταχύτητα

Ο δάσκαλος μου από πίσω του, να κουνάει τα χέρια του, να μου κάνει νοήματα με τα μάτια, να πετάει κορίνες
στον αέρα, να δαμάζει λιοντάρια, εγώ να μη καταλαβαίνω.



:lol::lol::lol::lol::lol::lol: