Dim Stories

[DimChios]

Η ιστορία που θα διαβάσετε παρακάτω την έζησα το 1996 ή ΄97 –δε θυμάμαι ακριβώς- όμως ξεκινάει το 1995…
Το 1995 όπου ήμουν φαντάρος στο Ρέθυμνο και είχα γνωρίσει μερικά «καλά» παλληκάρια από το Περιστέρι, τόπο της γεννήσεώς μου και μάλιστα με δύο από αυτούς ήμασταν και μαζί στο νηπιαγωγείο όντας γείτονες τότε.
Το Στέφανο και το Νίκο λέω.
Κάναμε αρκετή παρέα στο στρατό, 2 μήνες στο Ρέθυμνο και άλλους 2 στα Γιάννενα και είχα ενημερωθεί για τα «έξω» κατορθώματά τους.
Πάνκ μαλλί, άρβυλο, στενό τζήν, τσάντες, παπάκια, τσαμπουκάδες και κάνα «γάρο» συχνά-πυκνά.
Όταν χώρισαν τα στρατόπεδά μας –άλλος για Χίο τράβηξε και άλλοι για Κώ… κράτησα τηλέφωνά τους δεν πήρα όμως κανέναν ποτέ.
Σε ένα ταξίδι μου το 1997 στην Αθήνα, τις εποχές που ψαχνόμουν για την μόνιμη πλέον μετοίκησή μου εδώ, είμαι με την πάπια μου σε φανάρι στη Θηβών (άκρανος of course) και τρώω μια σφαλιάρα στο σβέρκο όπου μου έφυγε η ούγια μεγάλε!!! Γυρνάω και βλέπω το Στέφανο τον οποίο γνώρισα με μιάς ασφαλώς!
- Ρε μαλάκαααααααα!!!! τί κάνεις εδώ ρε Χιώτη???
- Που σαι ρε ΑΣΜίιιιιιιι!!!!
- Κάνε δεξιά ρε ποντίκι να τα πούμε…
..να μη πολυλογώ, δώσαμε ραντεβού για το βράδυ κατά τις 10 στο «σχολείο» όπου θα ήταν και άλλα καλόπαιδα-φίλοι του και θα πίναμε καμιά μπύρα να τα πούμε.
Είχε πάρει την αναβολή του όπως «προβλεπόταν», δεν δούλευε, ζούσε με τη μάνα και τα αδέρφια του και ο Νίκος… ο Νίκος ήταν «μέσα» για μικροκλοπές.
..εν τω μεταξύ εγώ είχα ραντεβού το απογευματάκι με ένα ξαδερφάκι μου στο Μπουρνάζι να τα πούμε.
Φτάνω λοιπόν στο καφέ κατά τις 18:00 και περιμένω…περιμένω… ο ξάδερφος όμως πουθενά. Κινητά ακόμα δεν είχαμε. Κάποια στιγμή σκάει ο ξάδερφος με την πάπια του αλαφιασμένος και έρχεται προς το μέρος μου.
- Άσε μαλακα, βούτηξαν το δύο ημερών παπί του κολλητού μου και πρέπει να φύγω!
- Από πού ρε?
- Εδώ πιο πάνω, στη Θηβών! Γ@μησέ τα! Δύο μέρες ρε το έχει και του το φαγαν τα τσογλάνια!
- Περίμενε, έρχομαι μαζί σου…
Πάμε που λές και βρίσκουμε τον κολλητό του ξαδέρφου, μπλα μπλα μπλα μπλα…
- Μισό ρε (τους λέω) πάω στο καρτοτηλέφωνο κι έρχομαι! Μη το κουνάτε από δώ! Με κοίταζαν σαν ζόμπι και καλά από πού μας ήρθε τούτος δώ!
Είχα μια ηλεκτρονική ατζέντα τότε πάντοτε μαζί μου με χιλιάδες χρήσιμα μα και… «άχρηστα» τηλέφωνα. Μέσα στα δεύτερα –ως τότε- ήταν και του Στέφανου.
01 57…….
- ναι, γεια σας, το Στέφανο παρακαλώ
- ποιος τον ζητάει? Δεν είναι εδώ
- Ένας φίλος του από το στρατό
- Όνομα δεν έχετε? Τι τον θέλετε?
- Να… τον είδα το μεσημεράκι στο δρόμο κι είπαμε να βρεθούμε αλλά θέλω να κανονίσουμε την ώρα…Δημήτρης λέγομαι.
- Δημήτρης? Το άλλο? Επίθετό?
- (από το βάθος…) ποιος Δημήτρης είναι ρε μάνααααααα…για ρώτα….
Να μη τα πολυλογώ, έρχεται ο μαλακας στο τηλέφωνο…
- Τι θε ρε? Δεν είπαμε στις 10? Τι μου τηλεφωνείς σπίτι και ξεσηκώνεται η άλλη και μ αρχίζει στο κήρυγμα? Τις προάλλες μου έκανε ένας φίλος πλάκα ότι είναι από την αστυνομία και είδα κι έπαθα να την συνεφέρω!
- Μπλα μπλα μπλα… παπί Astrea… κόκκινο….καινούργιο, σήμερα το μεσημέρι….μπλα μπλα… ξαδέρφου μου! Μπορούμε να μάθουμε τίποτα?
- ….πάρε με σε 20’ να δω….

(μετά από κανα τέταρτο…)
- Έλα, ποιος?
- Δημήτρης
- Στις 10 όπως είπαμε! Σε φέρνουν, σε αφήνουν γωνία, φεύγουν. Θα έχεις μπύρες για την παρέα και μόλις τις πιούμε θα πάρεις το παπί (το Astrea) να φύγεις! Οκ? Αντε μαλακα, μου χάλασες τη δουλειά!
- Οκ ρε Στέφανε, σε ευχαρ…τουτ τουτ τουτ…
Έτσι κι έγινε λοιπόν! Ο ξάδερφος με πήγε με το δικό μου παπί, με το ζόρι τον έδιωξα, ήπιαμε τις μπύρες μας με το Στέφανο και τους υπόλοιπους και κατόπιν πήρα την πάπια του κολλητού και την έκανα λούης!
Περιττό να πω ότι τον ξάδερφο, κολλητό και την υπόλοιπη παρέα, τους άφησα μλκες! Η συνέχεια δόθηκε στην τότε DOMUS μέχρι πρωίας κερασμένη…

Με το Στέφανο δεν ξαναμιλήσαμε! Κάποια στιγμή τον πήρα σε κάποια γιορτή, το σήκωσε πάλι η μάνα του αλλά μόλις τον ζήτησα μου απάντησε ένα «δεν είναι εδώ παιδί μου» και μου το κλεισε!


:wave2:


(τα ονόματα ΔΕΝ ειναι τα πραγματικά)

[kostas777]

φοβερή ιστορία! :eek::nono::lol:

[spyrakos35]

ναι αλλά τί φρίκη έφαγες τώρα?

[yannis24]

Ανάλογο ¨Στεφανο¨ , ¨φιλο¨, είχα και εγω στη Δάφνη.....

Σε ανάλογη φάση, η μηχανή βρέθηκε.....ο σκελετός της πεταμενος σε κάποιο ρέμα στον Πειραιά....

Εκείνος ο Στεφανος δεν υπάρχει πια.....ποτε δεν έμαθα τι απέγινε......

[dmf]

(τα ονόματα ΔΕΝ ειναι τα πραγματικά)

Δηλαδή ΔΕΝ σε λένε Δημήτρη; :p

[nikos_abel]

Ά ρε υποκόσμΙε αλητάμπουρα :beer:

[bulmont]

(τα ονόματα ΔΕΝ ειναι τα πραγματικά)


Nαι ρε , τα πραγματικά ειναι Σταμάτης (Γαργδ......λης) και Πανος (Μιχαλ.........λος)



:bawl::bawl::bawl::bawl:

[TROOPER]

:):)

[DimChios]

ναι αλλά τί φρίκη έφαγες τώρα?

Καμμια ρε! Απλα τη θυμηθηκα και την εγραψα!

τοσο καιρο σκεφτομαι... αφου εχω ιστοριες, γιατι δε τις γραφω?

α) δεν τις θυμαμαι παντα, μου ερχονται ξεκαρφωτες
β) μερικες δεν εχουν γελιο ή δεν ειναι βασικος πρωταγωνιστης η μοτό
γ) δεν το εχω πολυ με το γραψιμο


:wave2:

[Cpt. Haddock]

[...]γ) δεν το εχω πολυ με το γραψιμο
:wave2:

Δε θα το 'λεγα ;)

[DimChios]

Δε θα το 'λεγα ;)

:blush:

δεν ξυπνησες με πυρετο ε? :lol:

Εχω άλλη μια κατα νου.
θα δουμε για σημερα πιο αργα...

:beer::beer::beer:

[Εχετλαίος]

Ωραία η ιστορία σου, αληθινά σενάρια ζωής... :beer:

[DimChios]

Kαι γω, και γω! Να πω έπαέ ή να ανοίξω άλλο νήμα;

ΥΓ. Ωραία η ιστορία σου, αληθινά σενάρια ζωής... :beer:

ο,τι γουσταρεις φιλαρακι!

Πες την...

:cool:

[nikos_abel]

Ωραία η ιστορία σου, αληθινά σενάρια ζωής... :beer:

Πάλι σκοτώνεσαι στη δουλειά ε; :D

Άντε, ρίχτα περιμένουμε :a2:

[Εχετλαίος]

Άντε, ρίχτα περιμένουμε :a2:

Άλλη ώρα... Εξ άλλου αφορά α) σε γυναίκα και β) σε τετράτροχο
Ας μη χαλάσουμε το όμορφο αυτό νήμα
:wave2:

[harris_x]

:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[DimChios]

Με τον (…ας τον ονομάσουμε Αντώνη αυτή τη φορά) ήμασταν φίλοι από τότε που πήγα στη Χίο πιτσιρικάς!
Ίδια μέρα γεννημένοι, με τη μουσική από μικροί στα ίδια ωδεία, στην ίδια γειτονιά, στο ίδιο σχολείο …τις ίδιες μαλακίες!
Μετέπειτα και συγκάτοικοι στην Αθήνα (θα ακολουθήσει και άλλη ιστορία με τον ίδιο σε λίγο)
Αυτό που λέμε «κολλητοί» λοιπόν με τον Αντώνη αλλά αυτός μικρόδειχνε ανέκαθεν! Ακόμα και σήμερα! Σε τόσο εκνευριστικό βαθμό που πλέον δεν τον έπαιρνα μαζί μου όταν ήταν να πάω στο μοναδικό τσοντοσινεμά του νησιού ονόματι REX γιατί μου έλεγαν «ο μικρός δεν μπαίνει» οπότε και δεν έμπαινα ούτε εγώ μένοντας …χαρμάνης!
Εγώ λόγω που είχα ήδη ξεκινήσει να δουλεύω νύχτα και πλέον ήμουν κοντά στα 15, στο νησί με ήξεραν οι πάντες σχεδόν. Ειδικά οι νυχτόβιοι! Με μερικούς κιόλας είχαμε καλές σχέσεις και (υποτίθεται) πως κρατάγανε και μυστικά από τον πατέρα μου όταν με έβλεπαν σε «περίεργα» μέρη.
Ναι, καλά!
Τέσπα…
Εκεί λοιπόν στα 14-15 μας, δίπλωμα βέβαια ακόμη δεν έπαιζε, εγώ τα Σ/Κ που οι γονείς μου πήγαιναν στο χωριό, εγώ έμενα σπίτι να διαβάσω, να μελετήσω, να πάω για δουλειά… Στην πραγματικότητα όμως, η μαλακία (κυριολεκτικά και μεταφορικά) πήγαινε σύννεφο.
Μια απ αυτές ήταν να παίρνω κρυφά τη βέσπα του φάδερ πολύ αργά το βράδυ και να αλωνίζω περιχαρής όπου λάχει! Ασφαλώς όταν όλοι την είχαν πέσει για ύπνο στη γειτονια και αφού την έσπρωχνα μακριά από το σπίτι για να τη βάλω μπροστά μιας και αυτός ο πατέρας μου –λες και επίτηδες- ΜΟΝΙΜΩΣ την είχε με τρύπια εξάτμιση!!!
ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ βέβαια είχα μεριμνήσει να «σημαδέψω» που ακριβώς την είχε παρκάρει μιας και τον είχα τσεκάρει κρυφά να «σημαδεύει». Την είχε ψιλιαστεί τη δουλειά ο ανθρωπος κατά πως φαίνεται!
Ένα απόγευμα κανονίζουμε με τον Αντώνη που με έχει φάει τα συκώτια να πάμε το βράδυ στης «Τζίνας». Είχα κάνει το λάθος να του πω ότι είχε φέρει μια Βραζιλιάνα και πολύ «κανίκι» χώρια που εκεί πλέον (εν έτη 90-91) ήταν το πρώτο κ@λόμπαρο στη Χίο όπου άκουσον-άκουσον κάνουν striptease και δείχνουν… τα β$ζι@ τους!!!
Μια και δυο λοιπόν, κατά τις 11 (χειμώνας και ψοφόκρυο) χτυπάει η πόρτα και εμφανίζεται περιχαρής ο Αντώνης με υφασμάτινο παντελόνι, πουκαμισάκι κουμπωμένο μέχρι και το πανω-πανω κουμπί, μπουφανάκι ψευτοδέρμα από Τουρκία, σκαρπίνι με άσπρη κάλτσα και μαλλί πασαλειμμένο με μπριγιόλ! Καλα, μη τρελένεστε! Μια από τα ίδια ήμουν κι εγώ ντυμένος και…

[DimChios]

…και του «σκάω» το παραμύθι «άντε μαλάκα, θα σε πάω με τη βέσπα απόψε! Ποιοι είμαστε σου λεωωωωω…!»
..και μου κουνάει στα μούτρα 3.000 δρχ που είχε χαρτζιλίκι λέγοντάς μου «δεν παιζόμαστε απόψε μάγκαααααα»

Μια και δυό λοιπόν, ρίχνουμε τη ματιά μας τριγύρω ότι όλα είναι κομπλέ και αρχίζουμε να σπρώχνουμε τη βέσπα στο δρόμο! Όταν φτάσαμε στην «κάτω γειτονιά» την έβαλα μπροστά και μάνι μάνι-μέσα στο ντουμάνι και μέσα από στενά κατευθυνθήκαμε για το Παζάρι. (περιοχή όπου ήταν της «Τζίνας» και 1-2 ακόμα μαγαζιά του είδους)
Έλα όμως που δε μας ήθελε και πολύ εκείνο το βράδυ! Γκαντέμης ο Αντώνης παιδάκι μου, τί περιμένεις?
Βλέπουμε από μακριά το φάρο ενός περιπολικού! «Μάγκα τη μπ00τσίσαμε» λέω φωναχτά και αλλάζω πορεία σε άλλο στενό! 30 μέτρα μετά καταλαβαίνω ότι πάω σε παράλληλο στενό από αυτό που πήγε τελικά και το περιπολικό μιας και το βλέπω από πάνω και σιγουρεύομαι πως ψάχνουν να βρουν το κ@λόπαιδο που ακούνε, που μαύρα μεσάνυχτα κυκλοφορεί στις γειτονιές με τέτοια εξάτμηση! Στενό στο στενό, παράλληλα το μπατσικό! Ό,τι στενό ξέρω έχω χωθεί! Ο άλλος από πίσω να φοβάται και να με κοπανάει να σταματήσω και να την κάνουμε με τα πόδια!
ΠΟΥ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΡΕ ΒΛΑΜΜΕΝΕ ΤΗ ΒΕΣΠΑ?????? ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ??????
Μ αυτά και μ αυτά κοντεύουμε στης «Τζίνας» και από το περιπολικό δεν έχουμε ξεφύγει! Απλά είμαστε κάπου παράλληλα …και ξαφνικά… ΑΔΙΕΞΟΔΟ!!!
ΦΤΟΥ ΡΕ Π00ΣΤΗ ΜΟΥ! ΠΟΥ ΒΓΗΚΑΜΕ???? Μόνο μια καγκελόπορτα μεγάλη ανοιχτή και ένα μικρό φώς στην είσοδο!
Σβήνουμε τη βέσπα (με ταχύτητα, σιγά μη δούλευε το κουμπάκι που σβήνει) και σπρώχνουμε γρήγορα το μηχανάκι μέσα!
…και πάνω που λέμε τη γλιτώσαμε ανοίγει η πόρτα και ποιος βγαίνει ρε παιδιά λέτε?

Ο άλλος πρέπει να είχε χεστεί κανονικά πάνω του κι εγώ πιο ψύχραιμος αλλά κατακόκκινος από τη ντροπή και το αγχος ψέλλισα… «γειά σας κυρία Τζίνα»
-καλώς τα αλάνια! Τι κάνεις εδώ Δημητράκη? Γιατί ήρθες από πίσω? Ο φίλος σου …πώς σε λένε αγόρι μου?
Πρέπει να την κατάπιε τη γλώσσα του ο Αντώνης! Εμένα με αναγνώρισε η π00τ@ν@ αφού μια φορά πέτυχα ένα φίλο του πατέρα μου που την κυκλοφόραγε στο νησί και μας είχε συστήσει.

Αφού της εξήγησα τι και πώς εν μέρει, γέλασε και μου είπε, «αντε βρε, ελάτε μεσα και μη σκάτε! Εδώ ερχόντουσαν τα μπατσάκια, μέσα είναι! Έλα και σε λίγο βγαίνει η Νάντια! Μόνο να καθήσετε σε μια γωνιά φρόνιμοι, ναι?»


:wave2:

[Bladerunner]

Τι μου θύμισες...

Χειμώνας του 90', ξημερώματα, φεύγουμε τρικάβαλο με ένα ΚΜΧ από της "Τζίνας"* για το Χαλκειός, στο στρατόπεδο. Τύφλα και οι τρεις.

Σε κάποιο ευθειάκι κι ενώ δε βλέπω τίποτα μπροστά μου από τη σούρα και τη βροχή, φωνάζω στους από πίσω, "ρε μαλάκες μια στροφή είναι μπροστά μας. Αριστερή ή δεξιά είναι;"

-"ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ" ακούω, και έστριψα!

Νομίζω ακόμα φαίνονται τα σημάδια στο μέτωπό μου από το σκάσιμο στον βράχο που έκανα. Οι άλλοι δύο ευτυχώς πέσανε πάνω μου και δεν τους πήρα στο λαιμό μου.

*Εκείνη την εποχή δούλευε μια Τουρκάλα φίλη μου εκεί. Κάκια νομίζω την έλεγαν

[sniper]

...
*Εκείνη την εποχή δούλευε μια Τουρκάλα φίλη μου εκεί. Κάκια νομίζω την έλεγαν

Εσύ πως θες να την λένε; :tooth:

[Bladerunner]

Εσύ πως θες να την λένε; :tooth:

Γι αυτό ρε συ έγραψα "νομίζω".

(Καλά ε;;; Τα είχα θάψει όλα από τη Χίο και ξεβράστηκαν στην επιφάνεια μονομιάς. Χρόνο κι όρεξη νά ΄χαμε να λέγαμε)

[DimChios]

Τι μου θύμισες...

Χειμώνας του 90', ξημερώματα, φεύγουμε τρικάβαλο με ένα ΚΜΧ από της "Τζίνας"* για το Χαλκειός, στο στρατόπεδο. Τύφλα και οι τρεις.

Σε κάποιο ευθειάκι κι ενώ δε βλέπω τίποτα μπροστά μου από τη σούρα και τη βροχή, φωνάζω στους από πίσω, "ρε μαλάκες μια στροφή είναι μπροστά μας. Αριστερή ή δεξιά είναι;"

-"ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ" ακούω, και έστριψα!

Νομίζω ακόμα φαίνονται τα σημάδια στο μέτωπό μου από το σκάσιμο στον βράχο που έκανα. Οι άλλοι δύο ευτυχώς πέσανε πάνω μου και δεν τους πήρα στο λαιμό μου.

*Εκείνη την εποχή δούλευε μια Τουρκάλα φίλη μου εκεί. Κάκια νομίζω την έλεγαν



:lol: Aλητη!

[sniper]

Γι αυτό ρε συ έγραψα "νομίζω".

(Καλά ε;;; Τα είχα θάψει όλα από τη Χίο και ξεβράστηκαν στην επιφάνεια μονομιάς. Χρόνο κι όρεξη νά ΄χαμε να λέγαμε)

Eμένα το μόνο που μου έμεινε από εκεί είναι μία σκ@τά ανάμνηση και μία σπάθη ιππικού.

[Cpt. Haddock]

[...]Ένα απόγευμα κανονίζουμε με τον Αντώνη που με έχει φάει τα συκώτια να πάμε το βράδυ στης «Τζίνας». Είχα κάνει το λάθος να του πω ότι είχε φέρει μια Βραζιλιάνα και πολύ «κανίκι» χώρια που εκεί πλέον (εν έτη 90-91) ήταν το πρώτο κ@λόμπαρο στη Χίο όπου άκουσον-άκουσον κάνουν striptease και δείχνουν… τα β$ζι@ τους!!! [...]

Εποχές κι εκεινες... :smokin:

(αλλα ήταν μακρια απ' την Καλαμωτή ρε γμτ κι ήθελε δίωρη ή διανυκτέρευση)

[lspiros]

φανταρος το 93 στη ΧΙΟ στο χωριο Χαλκιος 297 ΤΕ.βολτα στη πολη και φτυσαμε αιμα μεχρι να βρουμε ενα μαγκα γερακο να μας δειξει που ηταν κρυμενα τα ¨σπιτια΄΄της Χιου:lol:

ειχα ενα xr600 τοτε και ειχα γυρισει ολη τη χιο σπιθαμη προς σπιθαμη ΚΑΡΦΑΣ-ΛΗΜΝΙΩΝΑΣ-ΜΑΥΡΑ ΒΟΛΙΑ-ΔΑΣΚΑΛΟΠΕΤΡΑ-ΠΥΡΓΙ-ΜΕΣΤΑ ΚΤΛ ΚΤΛ....:D

[DimChios]

φανταρος το 93 στη ΧΙΟ στο χωριο Χαλκιος 297 ΤΕ.βολτα στη πολη και φτυσαμε αιμα μεχρι να βρουμε ενα μαγκα γερακο να μας δειξει που ηταν κρυμενα τα ¨σπιτια΄΄της Χιου:lol:

ειχα ενα xr600 τοτε και ειχα γυρισει ολη τη χιο σπιθαμη προς σπιθαμη ΚΑΡΦΑΣ-ΛΗΜΝΙΩΝΑΣ-ΜΑΥΡΑ ΒΟΛΙΑ-ΔΑΣΚΑΛΟΠΕΤΡΑ-ΠΥΡΓΙ-ΜΕΣΤΑ ΚΤΛ ΚΤΛ....:D


Qφάλες, εμενα περιμενατε για να πειτε οτι εχετε γυρισει ο,τι μπ00ρδελο υπαρχει στον πλανητη ε?
Ουυυυουυυυ!!!

Σπυρακο, δεν ηξερες το σωστο ανθρωπο την καταλληλη εποχη! Δε φταιω!

[DimChios]

συνέχεια...

…με τον Αντωνη που λέτε μετακομίσαμε παρέα από τη Χίο το ’99 και αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε στα Πατήσια ψάχνοντας δουλειά και την τύχη μας γενικότερα εδώ στην Αθήνα, παρέα!
Ο Αντώνης πλέον είχε ένα Τ-50 ΥΑΜΑΗΑ αλλα δεν το ειχε φέρει από τη Χίο μαζί του, φοβόταν στις αρχές.
Τις τσάρκες μας τις κάναμε με το αμάξι μου κυρίως… κάποιο απογευματάκι όμως θέλαμε να πάμε κέντρο για κάτι δουλίτσες και πήραμε την πάπια μου. Ήταν η εποχή που κυνήγαγαν τον Πάσαρη και ο ηλίθιος είχε κουρέψει πολύ κοντό το μαλλί του και είχε αφήσει και μουσάκι! Εγώ βέβαια τον έβλεπα κάθε μέρα και δεν είχα πάρει και χαμπάρι τι και πώς! ΙΔΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΛΚΑΣ ΑΛΛΑ ΑΡΓΗΣΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΓΡΑΜΜΗ!!!
Ώσπου…
Πηγαίνουμε που λες στην Πατησίων, άκρανοι βέβαια και πάλι και σε ένα πορτοκαλοκόκκινο πριν την πλατεία Αμερικής, το πέρασα λίγο… εντελώς κόκκινο!
…και ακούω ο καλός σου σειρήνες από παντού!!!
«Ωραία ρε γκαντεμόσαυρε» του λέω… «άμα σε ξαναπάρω με το μηχανάκι να με χέσεις! Την κάτσαμε μλκ μου! ΕΣΥ θα πληρωσεις το προστιμο!»
Μας κλείνουνε που λετε μέρα μεσημέρι 2 περιπολικά και βγαινουν με τα όπλα ανα χείρας! Μας «πετάνε» από το παπί στο περιπολικό, ανοιχτά ποδια – χέρια κλπ κι αρχιζουν να ψαχνουν τσαντακια και μπουφάν!
- «ρε παιδιά, δεν προλάβαινα να σταματήσω και το πέρασα μόλις είχε ανάψει το κόκκινο! Πώς κάνετε έτσι?»
- «Ποιο κόκκινο? ΜΗ ΜΙΛΑΣ!!!»
Ψαχνουν, ψαχνουν… τίποτα δε βρήκαν! Ζητάνε ταυτότητες! Δίπλωμα, άδεια, ασφάλεια δεν μου ζήτησαν!
Κοιτάνε μια τον Αντώνη, μία εμένα!
Κουρεμένος σύριζα ο Αντώνης με μουσάκι (σαν τον κωλο της μαϊμους ήταν, εγω του το είχα πει) κι εγώ με μαλλούρα ως τη μέση και σκουλαρίκια.
Ξανακοιτάνε μια τον Αντώνη, μια εμένα!
- Μισό ρε! Μη κουνηθεί κανείς!!!
Παίρνει τις ταυτότητες ο ένας ενώ έχουν μείνει 4-5 με τα όπλα να μας σημαδεύουν κι ο μλκας (που είχε καταλάβει τί παίζει) να γελάει!
- «σκάσε ρε θα μας πάνε μέσα»
Επιστρέφει που λετε ο αστυνομικούλης και ζητάει με νόημα από τους υπόλοιπους να κατεβάσουν τα όπλα.
- Ρε παλληκάρια, πλάκα μας κάνετε? Τράβα ρε φίλε και κόψε το μούσι και σε περάσαμε για τον Πάσσαρη! Αϊντε αγόρι μου!
Τη σφαλιάρα που έφαγε ο ηλίθιος δεν λέγεται!!! Μέχρι την Αλεξάνδρας τον κοπάναγα στα πλευρά! Μετά το ρίξαμε στο γέλιο ώσπου…
… ώσπου πριν το γήπεδο του ΠΑΟ βλέπουμε ένα μελαχρινό ΤΟΥΜΠΑΝΟ πολύ ελαφρά ντυμένο όλο καμάρι να περιμένει στη διάβαση! Μη περιγράψω το ντυσιματάκι της, φαντάζεστε! Πλέον τα βλέπουμε συνέχεια!
Γυρνάμε και οι δύο το κεφάλι και αρχίζουμε το μπουρου-μπουρου ενώ το μηχανάκι συνεχίζει απλα με χαμηλότερη ταχύτητα… (καπου εδώ θυμαμαι την ιστορια του jimmy5 στο περιπου) και η «γάτα» γκόμενα αφού σκάει ένα χαμογελάκι κατόπιν όλο πανικό και με γουρλωμένα μάτια φωνάζει:
«ΠΡΟΣΕΧΕ! ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ»
…και ενστικτωδώς ο γράφων τσαρουχώνει τα φρένα νομίζοντας ότι έχει επέλθει η μοιραία σύγκρουση με κανα λεωφορείο!
Αμ δε! Ο δρόμος είναι παντελώς άδειος, η γκόμενα έχει χεστεί στο γέλιο κι εμείς με τσαλακωμένο εγωισμο σηκώνουμε το μηχανάκι και… γεια σας!
Αλλάζοντας ρόλους μιας και τώρα… εγώ τις «έτρωγα» απ τον Αντώνη

:bawl:

[LOUKILOUK]

Ούργοι ρε πστ μου μια ζωή....
:bawl:

[DimChios]

Ούργοι ρε πστ μου μια ζωή....
:bawl:

βρε ασταδιαλα!

:a17::a52:




:lol:

[spyrakos35]

.............
Εκεί λοιπόν στα 14-15 μας, δίπλωμα βέβαια ακόμη δεν έπαιζε, εγώ τα Σ/Κ που οι γονείς μου πήγαιναν στο χωριό, εγώ έμενα σπίτι να διαβάσω, να μελετήσω, να πάω για δουλειά… Στην πραγματικότητα όμως, η μαλακία (κυριολεκτικά και μεταφορικά) πήγαινε σύννεφο.…

να διαβάζετε πίσω από τις λέξεις να καμαρώνετε τον φίλο σας..... :a31:

εγώ πλέον είμαι φαν..... κλαίω λέμε......

[DimChios]

να διαβάζετε πίσω από τις λέξεις να καμαρώνετε τον φίλο σας..... :a31:


ενω εσυ δεν ε?!

:lol:

[spyrakos35]

ενω εσυ δεν ε?!

:lol:

ναι αμέ.... αμα πετύχει η :a31: τύφλα να χει το άλλο..... αλλά δεν τα βγάζουμε φόρα παρτίδα..... :bawl:

[nikos_abel]

ΠoutaΝ@ το κάνατε το φόρουμ

[jimmis5]

ωραια περιγραφη man εχω μια παρομοια ιστορια καποια στιγμη θα την γραψω,γραφε πιο συχνα ;):beer:

[DimChios]

Ένα ένα τα θυμάμαι ρε πστ μου… :lol:

Στο σχολείο γενικά εγώ γκόμενα στην ηλικία μου – συμμαθήτρια, ΔΕΝ είχα! Δεν ήμουν και κανένας όμορφος (όχι ότι τώρα είμαι) αλλά ξέρετε πως είναι αυτά…
Οι συμμαθητές μου, μερικοί τουλάχιστον, στην Α΄ - Β΄ Λυκείου –γιατί για εκείνη την εποχή μιλάμε- είχαν γκομενίτσες συμμαθήτριες, βέβαια… ακόμα λιγότεροι είναι αυτοί που μαμούσαν ασχέτως του τί λέγανε κρυφά από τα κορίτσια. Επίσης ξέρετε πως είναι αυτά! ;)
Εγώ πάλι στα μπουζούκια που ήμουνα όλο και κάτι «σκυλο-κατάφερνα» αλλά στα σχολικά πάρτι και στις εκδρομές … «κράταγα φανάρια»
«Σκάει» που λέτε μύτη στο νησί η… (ας την πούμε) Μάνια!
Η «Μάνια» λοιπόν ήταν από την Αθήνα, καθηγήτρια μουσικής που είχε έρθει να δουλέψει σε ένα ωδείο για λίγο καιρό κάτι σαν πρακτική για μια εργασία που ετοίμαζε.
27 ετών, 1,75 μπόι, γκρίζα ματάκια, κορμί παναγιά μου βόηθα ειδικά για τα δεδομένα του νησιού και ασφαλώς τον αέρα της Αθηναίας!
Εγώ τότε ήμουν δεν ήμουν 17 και είχα κανα χρόνο το παπί.
Τη γνωρίζω στο ωδείο και με το μπλα μπλα της λέω ότι δουλεύω σε ένα μπουζουξίδικο τα Παρασκευο-Σάββατα.
«Θέλω να έρθω» μου λέει.
«Οκ, μια χαρά! Ξέρεις που είναι?»
«Όχι, πού να ξέρω?»
«Καλα, θα περάσω να σε πάρω εγώ αλλα…να… δεν εχω αμαξι, οδηγάω μηχανή»
Ξετρελάθηκε η κούκλα λέμε!
ΟΥΑΟΥ! Μηχανή!!! Τι μηχανή? Και μ αρεσουν οι μηχανές, και θέλω και βόλτα κλπ κλπ…
(ουπς! Εγω το παπί εννοουσα, αυτή άλλο καταλαβε! τι της λενε τωρα?)
«Θα δείς, θα δείς! Λοιπόν, την Παρασκευή θα περάσω να σε πάρω εγώ να πάμε παρέα! Ως τότε… θες να βγούμε κανα βράδι? Φαγητό, ποτό, ότι θέλεις… μόνο που έχω τη μηχανή συνεργείο, θα πάμε με την παπια…»
Βγαίνουμε που λέτε και πάμε παραλία με το 90αρι. Άνοιξη ήταν. Με τη φουστίτσα της, το λευκό πουκάμισο μισοκουμπωμένο, γόβα κλπ κλπ…
Όπου υπήρχε περίπτωση να δω γνωστό, την πήγα! ΠΑΝΤΟΥ όμως! Καμάρωνα όπως καταλαβαίνετε και ο επόμενος στόχος ήταν… εχμ… να βρω μηχανή βρε κουτά! Που πήγε το μυαλό σας?

[DimChios]

Εκείνο το βράδυ πράγματι μας είδε πολύς κόσμος! Και την επόμενη στο σχολείο ήμουνα φίρμα και ο καλύτερος της παρέας μιας και όλοι είχανε κλ@σει τις δικές τους να μάθουν τί και πώς κι εγω να το παίζω βαρύ πεπόνι!
Στη συνέχεια άρχισαν τα πειράγματα να μου πάρουν καμιά κουβέντα και… κάποια στιγμή τους «σκάω» το παραμύθι της μηχανής! ΟΥΠΣ! Λ Α Θ Ο Σ!
Την «πήραν» πρέφα τη δουλειά ότι και καλά η γκόμενα ψάρωσε με το θέμα μηχανή και άρχισαν το δούλεμα ότι «γι αυτό σε θέλει» και «άσε να τη ρίξει κανενας άλλος ρε» και «σιγά μη σου κάτσει η γκόμενα» κτλ κτλ… τους τα είχα ζαλίσει κι εγώ αρκετά η αλήθεια είναι… παίρναν το αίμα τους πίσω τα τσογλάνια!
Όλη τη «μόστρα» της προηγούμενης βραδιάς την πλήρωνα τώρα με τον εγωισμό στα τάρταρα!
Εννοείται πως 1-2 που είχαν μηχανές από αυτούς ΔΕΝ υπηρχε περίπτωση να μου τις δανείσουν!
Και τώρα μάγκα μου? Άρχισα βεβαίως να μπαίνω βαθιά μέσα στην ψυχολογία του «με θέλει για τη μηχανή και αν της το πω σιγά μη μου ξαναμιλήσει» κλπ κλπ…
Περνάν οι μέρες, ξαναβγήκαμε με τη Μάνια ώσπου παίρνω το θάρρος να ζητήσω από έναν καθηγητή μου τον οποίο είχα θάρρος, μου είχε εμπιστοσύνη και του είχα κάνει και μερικές καλές, το 2 μηνών περίπου Super Tenere του! ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΟΧΙ ΑΣΤΕΙΑ, Ε!!!
750 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΚΥΒΙΚΑ!!!
Μάλιστα, είχα κανονίσει να το έχω μέχρι την Κυριακή το βράδυ! Θα έφευγα με το παπί απ το σπίτι, θα πήγαινα να αφήσω το παπί, να πάρω το Τενερέ, να πάω στη Μάνια, να πάμε στο μαγαζί, να φύγουμε από το μαγαζί, να την πάω σπίτι, να πάω το Τενερέ πίσω, να παρω το παπί, να παω σπιτι μου, να την πέσω 3-4 ωρες, να ξαναπάρω το παπί, να πάω να πάρω το Τενερέ, να πάω να πάρω τη Μανια, να πάμε βόλτες κλπ κλπ…
Ω ρε μάνα! Σουπερ Τενερε θα την περάσουμε!!! (…ναι, τραγουδα!)
Περιχαρής λοιπόν την Παρασκευή το πρωί λέω στα κ@λόπαιδα ότι βρήκα μηχανη και να πα να γ@μηθούν! Τίνος τη μηχανή ρε? Δε σας λέω, δε σας λέω! Ρε πες μας να χαρούμε κι εμείς… δε σας λέω δε σας λέω…
Ο κόπανος ο Κώστας έμενε δίπλα από το σπίτι του καθηγητή με το Τενερέ…. Και το βράδυ που εγώ πήγα να αφήσω το παπί, για να πάρω το Τενερέ, για πάω να πάρω τη Μάνια, για να παμε στο μαγαζί… με είδε! Εγώ δεν τον είδα…

[DimChios]

Η διαδρομή για το μαγαζί ήταν απίστευτη! Ένα δικάβαλο όλο χαρά με τα στήθη της να ασφυκτιούν ανάμεσά μας και τα χέρια της να με σφίγγουν σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού! Ανοιξιάτικος αέρας έπερνε τα μαλλιά της πίσω (έλα σταμάτα θα ξεράσουμε με τόσα μέλια), εγώ συχνά οδηγούσα με το ένα χέρι ψάχνοντας την αφορμή και το απαραίτητο θάρρος να πιασω λίγο μπούτι… γενικώς όμως πώς να το κάνουμε? Γ@μουσα κι έδερνα που λέμε!
Και η βραδιά ηταν σούπερ εντός του μπουζουκοκαταστήματος! Γιατί όταν τελείωσα και βγηκαμε να φύγουμε… μηχανή δεν υπήρχε!
ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ! ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΧΤΥΠΙΕΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΙΖΩ!!!
- «Τι κανατε ρε μ00νια? Που είναι η μηχανη ρε τσογλανοι??? Τι θα πω ρε στον άνθρωπο ΡΕΕΕΕΕΕΕ!!!?»
- «Ποιόν άνθρωπο λες?»
- «Χέσε μας ρε κοπελιά κι εσύ!»
Η Μάνια με αγριοκοίταξε και μπήκε μέσα να ζητησει να φωνάξουν ταξί… εγώ χτυπιόμουνα και μίλαγα με το μαλακα στην είσοδο μήπως είδε κάτι…
Πέρασε κανα 5λεπτο και την είδα να βγαίνει με το μέτρ ο οποίος καμάρωνε σα γύφτικο σκεπάρνι ο αλήτης! Θα την πήγαινε εκείνος σπίτι!
Ήμουν έτοιμος να ξεσπάσω πάνω του και να τους πάρει ο διάολος και τους δύο όταν…
- «ΨΙΤ, “ΓΑΜΠΡΕ”, ΨΑΧΝΕΙΣ ΚΑΤΙ?»
Γυρναω και βλεπω τον Κωστα, το Βασίλη, τον Κοσμά, τη Δήμητρα, την Ελένη και το ΤΕΝΕΡΕ!
Τρέχω προς το μέρος τους και δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να τους κοπανήσω! Να ντραπώ και να βάλω τα κλάματα για το ρεζιλίκι μου ή να τους αρχίσω στα καντήλια!
Πίσω μου έρχεται η Μάνια η οποία προσπαθεί να καταλάβει τί έχει γίνει και όταν με σκυμμένο κεφάλι της εξηγώ -ως άλλος Γιάννης Βόγγλης στον φτωχό επαρχιώτη που ήθελε να εντυπωσιάσει τη πρωτευουσιάνα- και ενώ οι άλλοι έχουν λυθεί στα γέλια… μου σκάει ένα «πάμε να φύγουμε μωρό μου! Ξημέρωσε και θέλω θάλασσα!»
Με τη Μάνια δεν έγινε τίποτα παραπάνω! Οι υπόλοιποι όμως νόμιζαν διάφορα…
Εμείς όμως περάσαμε πολύ καλά όσο έμεινε στο νησί!
Αραιά και πού, μιλάμε ακόμα! Ζει στην Αθήνα, παραμένει μια πολύ όμορφη γυναίκα, είναι παντρεμένη και έχει και δυο παιδιά…

:wave2:

[Corvo]

Χιε μπηκες σε σειρα και σου σκανε πολλα ε;;;


ΔΩΣΕ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟ ΛΑΩ!

πρεπει να αναψουμε μια λαμπαδα στο μποι απο cbf στον npat που ξεκινησε με τις ιστοριες και ξεκινησατε ολοι :beer:

[SVX]

re malaka Τσιο? μηπως καταπιες τον Οριζοντα?

[spyrakos35]

μλκ μου....

σε βλέπω να πετάγεσαι το βράδυ στον ύπνο σου και να μπαίνεις να γράφεις ιστορίες που σου ρχονται.....

απορία.... τους έχεις ακόμα να πιστευουν διάφορα για εκείνο το βράδυ???? θα ήταν η απόλυτη εκδίκηση..... :lol:

[fournas]

nice (που λενε και στο χωριο μου) :beer:

[devil's animal]

:bawl::bawl::bawl:

[Lioulios]

Για ποιους μας περασες ;
Για τους συμμαθητες σου ;
Λεγε τι εγινε παρακατω....

[devil's animal]

α,ρε αλανι Τσιου...
:beer::beer:

[vaska]

Ρε Μήτσε κατάρα λέμε, από τότε ψάχνεις μηχανάκι ρε φίλε....................


Υ.Γ.

Η γυναίκα έχει ακόμα λογαριασμό στο μοτο?????


:pantofla::pantofla::vava::tomates::tomates:

[devil's animal]

:beer::beer::beer:

[lspiros]

Τι έχεις πάθει ρε μαλακά,σε κλιμακτηριο μπηκες και τα θυμηθηκες όλα.γουστάρω στιψε αναμνήσεις βάλε και αλλα

[el_hymador]

Ρε συ Μητσο το μαγαζι ηταν ένα αθλιο κολομπαρο με ξεφτισμενες αφισες BoneyM στους τοιχους; Αυτό ηταν;

[jimmis5]

Motopolitan και γουσταρωωω!!!
Εκπληκτικη ιστορια !!!Ολο μπαλαμουτι :lol::bawl:

[Jimmy G]

we want more...:a014::a014::a014:
xaxaxaxxaxa

[dim_rac]

χαχαχαχα

:beer::beer:

[dim_rac]

:beer::beer:

[Dodok edessa]

και μετα με ελεγες εμενα λαθρεμπορα !!!χαχαχαχααχαχα!!!:p γεια σου ρε μητσε!!!:beer:

[nikos_abel]

Τι έχεις πάθει ρε μαλακά,σε κλιμακτηριο μπηκες και τα θυμηθηκες όλα.γουστάρω στιψε αναμνήσεις βάλε και αλλα

Άμα γερνάς, όλα τα θυμάσαι...
(http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=127798&p=2177160&viewfull=1#post2177160)

[DimChios]

Ρε συ Μητσο το μαγαζι ηταν ένα αθλιο κολομπαρο με ξεφτισμενες αφισες BoneyM στους τοιχους; Αυτό ηταν;

την εποχη που πηγες εσυ Χιο εγω τα ειχα κοψει αυτα ρε! Δεν ξερω!

:lol:

Μπορεί όμως! :p

[DimChios]

Ρε Μήτσε κατάρα λέμε, από τότε ψάχνεις μηχανάκι ρε φίλε....................

Υ.Γ.

Η γυναίκα έχει ακόμα λογαριασμό στο μοτο?????

ναι ρε, γιατι να μην εχει? ή μηπως νομιζεις πως δεν τα ξερει? :smokin:

[DimChios]

Άμα γερνάς, όλα τα θυμάσαι...
(http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=127798&p=2177160&viewfull=1#post2177160)

εσυ μαλλον με ζηλευεις! :evil:
Οι σπόντες σου αυτο δειχνουν! :a3::p

[nikos_abel]

εσυ μαλλον με ζηλευεις! :evil:
Οι σπόντες σου αυτο δειχνουν! :a3::p

Αυτό είναι αλήθεια.




Ζηλεύω πάρα πολύ....










...που ακόμα μπορείς και θυμάσαι :lol:

[DimChios]

και μετα με ελεγες εμενα λαθρεμπορα !!!χαχαχαχααχαχα!!!:p γεια σου ρε μητσε!!!:beer:

εγω δεν το μεταπουλησα ρε το μηχανακι!!!

:lol:

Γεια σου ρε Ντοντοκ "χαμενο κορμι"! :beer:

[MG-KTiNoS]

256787

Μια ιδέα είναι όλα...

:beer:

[boussias]

Για σου Δημήτρη μου με τις Ιστορίες σου....

[MG-KTiNoS]

256794

ρε μια ιδέα είναι όλα σΕ λέω...

[DimChios]

256794

ρε μια ιδέα είναι όλα σΕ λέω...

ΛΥΣΣΑΞΕΣ ΡΕ ΜΛΚ

:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao:

[el_hymador]

την εποχη που πηγες εσυ Χιο εγω τα ειχα κοψει αυτα ρε! Δεν ξερω!

:lol:

Μπορεί όμως! :p

Τεσπά, πήγαμε εκεί 5 φαντάρια σε έξοδο, οι 4 "παλιοί" και καλά με κανά 6μηνο στο νησί και ένας "νέος" από το Πύργο ο Βασίλης, που είχε κανά μήνα που μας είχε έρθει, πολύ μούτρο, τιμούσε την καταγωγή του ο άνθρωπος. Παραγγείλαμε όλοι μπύρες, και έρχεται η κοπέλα με ζεστά κουτάκια Amstel χωρίς ποτήρια φυσικά και για δίσκο είχε το χατρτόνι της συκευασίας τους κομμένο με το χέρι στα δύο... :lol: Το κορυφαίο όμως ήταν που όταν βγήκε μια άλλη κοπελα απευθείνεται στο "νέο" και του λέει: Καλώς τον Βασιλάκης μας, τι κάνει μώρο μου; :uplate: Ο μπαγάσας ο Πυργιώτης μέσα σε ένα μήνα έιχε γυρίσει όλα τα κολόμπαρα της Χίου, απ΄ότι μας είπε μετά, δεν έιχε κάτσει ούτε ένα βράδυ μέσα στο στρατόπεδο, σκαστός κάθε νύχτα!

[DimChios]

Τεσπά, πήγαμε εκεί 5 φαντάρια σε έξοδο, οι 4 "παλιοί" και καλά με κανά 6μηνο στο νησί και ένας "νέος" από το Πύργο ο Βασίλης, που είχε κανά μήνα που μας είχε έρθει, πολύ μούτρο, τιμούσε την καταγωγή του ο άνθρωπος. Παραγγείλαμε όλοι μπύρες, και έρχεται η κοπέλα με ζεστά κουτάκια Amstel χωρίς ποτήρια φυσικά και για δίσκο είχε το χατρτόνι της συκευασίας τους κομμένο με το χέρι στα δύο... :lol: Το κορυφαίο όμως ήταν που όταν βγήκε μια άλλη κοπελα απευθείνεται στο "νέο" και του λέει: Καλώς τον Βασιλάκης μας, τι κάνει μώρο μου; :uplate: Ο μπαγάσας ο Πυργιώτης μέσα σε ένα μήνα έιχε γυρίσει όλα τα κολόμπαρα της Χίου, απ΄ότι μας είπε μετά, δεν έιχε κάτσει ούτε ένα βράδυ μέσα στο στρατόπεδο, σκαστός κάθε νύχτα!

Ααααααααυτα ειναι!

:lol:

[spyrakos35]

απο τα Δουνέικα ηταν το παληκάρι???

(σ.σ.: για όποιον δεν γνωρίζει..... εκεί στα Δουνέικα φημολογείται οτι ΔΕΝ σκύβεις ούτε για 500ευρω να μαζέψεις....)

[cosgili]

Nαι ρε , τα πραγματικά ειναι Σταμάτης (Γαργδ......λης) και Πανος (Μιχαλ.........λος)



:bawl::bawl::bawl::bawl:
κλαιω λεμε:bigcry::bigcry::bigcry:

[FRAGISCOS]

φανταρος το 93 στη ΧΙΟ στο χωριο Χαλκιος 297 ΤΕ.βολτα στη πολη και φτυσαμε αιμα μεχρι να βρουμε ενα μαγκα γερακο να μας δειξει που ηταν κρυμενα τα ¨σπιτια΄΄της Χιου:lol:

ειχα ενα xr600 τοτε και ειχα γυρισει ολη τη χιο σπιθαμη προς σπιθαμη ΚΑΡΦΑΣ-ΛΗΜΝΙΩΝΑΣ-ΜΑΥΡΑ ΒΟΛΙΑ-ΔΑΣΚΑΛΟΠΕΤΡΑ-ΠΥΡΓΙ-ΜΕΣΤΑ ΚΤΛ ΚΤΛ....:D

Και γω Καλαμωτη 218ΤΕ αλλα το 1988.....

[DimChios]

Και γω Καλαμωτη 218ΤΕ αλλα το 1988.....

ω ρε παππουδι!

:a22:

[Da.Vintage]

Ρε μλκ όταν μία γυναίκα σου λέει "μωρό μου ξημέρωσε και θέλω θάλασσα" δεν εννοεί οτι θέλει να κάνει μπάνιο... κάτι σε μακροβούτι παραπέμπει αλλά κόβει η γκλάβα σου...!

χαχαχα:p

[Da.Vintage]

Δηλαδή ΔΕΝ σε λένε Δημήτρη; :p

και το μηχανάκι μάλλον δεν το λέγαν ASTREA...

[DimChios]

και το μηχανάκι μάλλον δεν το λέγαν ASTREA...

σε εχει πιασει η μαμακια σου σημερα ε? :smokin:

[Da.Vintage]

σε εχει πιασει η μαμακια σου σημερα ε? :smokin:

Η αλήθεια είναι οτι μου λείψατε λίγο (μη το πάρετε και πάνω σας)

[Da.Vintage]

Μήτσε ξες τι με ανησυχεί διαβάζω τις ιστορίες σου απο τα 10 σου μέχρι τώρα και δε βλέπω καμία αλλαγή στο ωριμάζειν... ρε ουρακοτάνγκε... αλλα γι αυτό σ'αγαπαΝε...(οι άλλοι ):p

[DimChios]

συγχαρητηρια κι ευχαριστω για τις συγχωνευσεις

μπορδελο τις κανατε τις ιστοριες! Αλλα ντι αλλων!

[sniper]

συγχαρητηρια κι ευχαριστω για τις συγχωνευσεις

μπορδελο τις κανατε τις ιστοριες! Αλλα ντι αλλων!

Μπα, σε μπουρδέλο πήγαινες εσύ.. αλλά επειδή πήγαινες με μηχανάκι δεν το κάνει κι ιστορία του δρόμου.

Του πεζοδρομίου ίσως.

[ERRIKA]

συγχαρητηρια κι ευχαριστω για τις συγχωνευσεις

μπορδελο τις κανατε τις ιστοριες! Αλλα ντι αλλων!

Σε αλλάξανε τα φώτα Μήτσο μ'??? :beer: