Είναι μακρυά ακόμα η Οδησσός? Βουλγαρία-Ρουμανία-Ουκρανία-Μολδαβία-ΠΑΜΕΕΕΕ!!!!

[wildbilly]

Από που να ξεκινήσω ρε Χαρούλη; Aναρωτιέμαι...πως να εξηγήσεις τι σε κάνει να φεύγεις, ποιά ανάγκη σε τραβά απ’τα μαλλιά...Μήπως οι καινούριες εικόνες; Οι διαφορετικοί άνθρωποι; Τα συναισθήματα που σε κατακλύζουν, διαφορετικά κάθε στιγμή της ημέρας; Ο κίνδυνος και η αδρεναλίνη; Η τριβή με τον εαυτό σου, το άδειασμα του μυαλού, η ανίχνευση των ορίων σου; Ότι και να΄ναι αυτό που σε βγάζει στο δρόμο, η εμπειρίες που αποκτάς σε συντροφεύουν για πάντα και αυτές τις εμπειρίες θα προσπαθήσω να μεταφέρω εδώ ως ελάχιστη ανταπόδωση, αφού τα ταξιδιωτικά των υπολοίπων είναι που με παρακινούν και μένα να βγω εκεί έξω...

261410

[wildbilly]

Δύο λόγια για την προετοιμασία: Είχα ήδη σχεδιάσει τη διαδρομή από το Φλεβάρη κιόλας, όταν γνωριστήκαμε καλύτερα με τον Χάρη και ψήθηκε να με ακολουθήσει σ’αυτό το ταξίδι. Η διαδρομή προέκυψε από ταξιδιωτικά που διάβασα σε διάφορα φόρα, ελληνικά και ξένα. Τα ξενοδοχεία κλείστηκαν από το booking.com αφού έφαγα τα μάτια μου κάποιες μέρες μιας που θέλαμε το χοτελ να έχει πάρκινγκ, να είναι στο κέντρο, να έχει 2 μονά κρεβάτια, να έχει καλό πρωινό και να είναι και φθηνά. H διαδρομή περάστηκε στο gps, τύπωσα χάρτες από το google maps, έγιναν τα απαραίτητα ώστε τα μοτοσακά να είναι αξιόπιστα, διαβατήρια, πράσινες κάρτες κτλ εκδόθηκαν, γράφτηκε η απαραίτητη λίστα με τον εξοπλισμό που θα παίρναμε μαζί, ο Χάρης -“calaquenty” ανέλαβε τα της κάμερας, ώστε να έχουμε βίδεα από τα καλύτερα κομμάτια όπως και τα της επικοινωνίας με τα χοτελ επιτόπου, κάναμε και 3-4 καλές βόλτες παρέα για να γνωριστούμε καλύτερα και αναμέναμε εναγωνίως...

Τις περισσότερες από τις φωτό που ακολουθούν τις τράβηξε η αφεντιά μου, ενώ όλα τα βίδεα είναι δουλειά του Χάρη.

[wildbilly]

Μέρα 1: Κόρινθος (Αθήνα) -Θεσσαλονίκη (590 χλμ)

Ε λοιπόν, μια ωραία πρωία ήρθε η ώρα. Τα πράγματα έτοιμα στο σπίτι, πάμε για δουλειά το πρωί και το μεσημέρι ξεκινάμε για Θεσσαλονίκη...
Σημείο συνάντησης το Olympus plaza πάνω στην εθνική οδό. Ο ενθουσιασμός στα ύψη και ακόμα τσεκάρουμε αν μας λείπει τίποτα...

261414

Αργά το βράδυ φθάνουμε στο σπίτι της αδερφής μου στο Ρετζίκι. Πάω να βάλω σπρέυ στην αλυσίδα και ανακαλύπτω ότι αντί για λιπαντικό είχα πάρει μαζί μου καθαριστικό σπρέυ...Γκρρρρρ, ευτυχώς είχε ο Χαρούλης το δικό του και βολευτήκαμε και οι δύο...
Ύπνος λοιπόν και ες αύριο τα σπουδαία...

[wildbilly]

Μέρα 2: Θεσσαλονίκη - Κ.Νευροκόπι-Veliko Tarnovo (620 χλμ)
Χάρτης διαδρομής από το γούγλη: http://goo.gl/maps/uxax

Η μέρα ξεκινάει με καθυστερήσεις...ώσπου να μαζευτούν τα πράγματα, να ξαναφορτώσουμε, να ξεχάσουμε πίσω πράγματα, να ξαναγυρίσουμε να τα πάρουμε και να πάμε για μπουγατσούλα και καφέ, πέρασε η ώρα...

261417

Στο δρόμο λοιπόν και η διαδρομή μέχρι το Κ.Νευροκόπι, όμορφη με καλούτσικο δρόμο και ωραία φύση.

261418

Περνάμε τα σύνορα με ευκολία και να’μαστε πλέον σε Βουλγαρικό έδαφος. Μπαίνουμε κατευθείαν στα βουνά του Pirin τα οποία είναι καταπληκτικά...Το στροφιλίκι σφιχτό και ο δρόμος έχει αρχίσει και γίνεται πολύ χάλια, πολλές λακούβες και σαθρά κομμάτια αλλά υπάρχουν και σημεία με πολύ καλή άσφαλτο και καλή χάραξη, όπου ξεδίνουμε στο στροφιλίκι...Κάπου εκεί αρχίζω να σκέφτομαι τα παρακάτω ευφυολογήματα:

«Οι τρύπες είναι πιο πολλές κι απ΄τα μυρμήγια»...
«Οι μεγάλες τρύπες καταπίνουν και αρκούδες»...
«Υπάρχουν τρύπες που επικοινωνούν με τον άλλο κόσμο»...

...και άλλα τέτοια αλλά που να ήξερα τι μας περίμενε αργότερα...

[wildbilly]

261429

[wildbilly]

261431

[wildbilly]

261436

[wildbilly]

261454

[wildbilly]

Η φύση πάντως είναι εκπληκτική, παντού λιθοξόοι που φτιάχνουν παλέτες με πέτρες, βοσκοί με τα κοπάδια τους, παντού βρυσούλες και κιόσκια όπου μπορείς να κάνεις πικ-νικ και να ξεκουραστείς...

261455

261456

[wildbilly]

Εδώ σταματούν 4 παππούδες και μας πιάνουν την κουβέντα, πόσο κάνει το μοτοσακό, πόσο τρέχει, ωωωω ωραίο το kle, γιατί ρε παππού το βέρσυς δε σ’αρέσει; Και άλλα τέτοια ωραία...

261457

[wildbilly]

261459

[wildbilly]

261461

[wildbilly]

261463

[wildbilly]

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

[calaquenty]

Τελικά δε μάθαμε 11 μέρες ποιού η μηχανή είναι η ωραιότερη... Βλέπετε φίλοι μου κάθε φορά στην ερώτηση και οι δυο μας κουκουβαγίζαμε :lol:

Όσο το τι ώθησε εμένα να κάνω αυτό το ταξίδι αυτό; Σίγουρα ο Βασίλης!

Το προηγούμενο ταξίδι μου πριν 6 χρόνια (Ιούνιος του 2006), μέχρι που ένα ωραίο μεσημέρι ο φιλαράκος μου άναψε το φυτίλι με μια του κουβέντα: "Ψήνεσαι;;;"

Είχα ήδη αρπάξει... Το κέφι του, ο ασυγκράτητος ενθουσιασμός του, το μεράκι του να οργανώσει όλο αυτό το ταξίδι με παρέσυραν στο γαϊτανάκι που είχε στήσει ...

Κάποια πράγματα θεωρώ ότι συμβαίνουν χωρίς να μπορείς να τα αποτρέψεις, γιατί από τη στιγμή που είπα το περιβόητο "Μέσα" κι αρχίσαμε να βολτάρουμε παρέα δοκιμαστικά, ήταν σα να γνωριζόμασταν χρόνια κι όλα έρχονταν φυσικά... Τυχαίο; Δε νομίζω!

[wildbilly]

Τελικά δε μάθαμε 11 μέρες ποιού η μηχανή είναι η ωραιότερη... Βλέπετε φίλοι μου κάθε φορά στην ερώτηση και οι δυο μας κουκουβαγίζαμε :lol:

Εννοείται το δικό μου:D

[calaquenty]

Εννοείται το δικό μου:D

Έλα τώρα το KLE μου δε παίζεται απλά :p

[wildbilly]

261487
261488

[wildbilly]

261489
261490

[wildbilly]

261491

261492

261493

[wildbilly]

261494

261495

261496

[wildbilly]

Φτάνουμε πια στην κοιλάδα και στο Asenovgrad, το οποίο δε μας ενθουσιάζει αλλά έχει κάποιο ενδιαφέρον με το ποτάμι που περνάει από το κέντρο...

261497

261498

Βγαίνουμε στην εθνική για Stara Zagora. Ο δρόμος γρήγορος και σύντομα φτάνουμε στην πόλη και την περνάμε εξίσου σύντομα αφού είχαμε ήδη αργήσει και είχαμε μπροστά μας πολλά ακόμα να δούμε...

[wildbilly]

Προχωράμε προς το πάσο Shipka. Πριν μπούμε στο πάσο, βλέπουμε στην κορυφή του γειτονικού βουνού ένα τρελό μνημείο που μοιάζει με UFO.


261499

Το είχα δει στο google earth και ήθελα να πάμε, αλλά θα φάμε πάνω από μια ώρα οπότε εγκαταλείπουμε τα σχέδια προχωρώντας ευθεία για το πάσο.

261500

Στη Shipka κάνουμε μια μικρή στάση στη διάσημη εκκλησία, η οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Κατεβαίνω και στην κρύπτη και τραβάω παράνομες φωτό.

(link από wikipedia) http://en.wikipedia.org/wiki/Shipka_Memorial_Church


261501

261502

[wildbilly]

261503

261504

261505

[wildbilly]

261506

261507

[wildbilly]

Το ίδιο το πάσο, πολύ όμορφο, με καλή άσφαλτο και πάω τάπα τελείως από τη χαρά μου. Στην κορυφή του πάσου, υπάρχει το ομώνυμο μνημείο
(link από wikipedia) http://en.wikipedia.org/wiki/Shipka_Pass

το οποίο και θέλουμε να επισκεφτούμε αλλά στο δρόμο υπάρχει μια μπάρα κλειδωμένη και δυο μπάτσοι κάθονται στο περιπολικό. Κόσμος ανεβαίνει με τα πόδια στην κορυφή και όπως βλέπω θέλεις καμιά ώρα περπάτημα για το πάνω κάτω...Πάω στον μπάτσο και με νοήματα του λέω «άφησε μας να περάσουμε»...αυτός μας κοιτάει και λέει «έλα ανέβα από το πλάι από το αναχωματάκι», πάω να ανέβω, γλυστράει η πίσω ρόδα τρελά στο γρασίδι και το μηχανάκι κάθετο πια ετοιμάζεται να με φέρει καπάκι, ώσπου ως εκ θαύματος ισιώνει και μένω ανέπαφος...Οι μπάτσοι φαίνεται να φοβήθηκαν ότι θα σπάσουμε τα μούτρα μας εκεί μπροστά τους και ξεκλείδωσαν την μπάρα...Ε, από τη χαρά μου, ήθελα να βγάλω ότι βλακεία φωτό μπορούσα, ειδικά με τα κανόνια την είδα κάπως ρε παιδί μου...

261508

261510261509

[wildbilly]

261511

261512

261513

[wildbilly]

261514261515

[wildbilly]

261518

261519

Το αναχωματάκι και η μπάρα...

261520

[wildbilly]

Κατεβαίνουμε πια και ενώ είμαστε έτοιμοι να φύγουμε και πάω να βγάλω τελευταία φωτό του μέρους, συνειδητοποιώ ότι έχω χάσει την μπαταρία της μηχανής,...Πάνω που πάω να φρικάρω, βλέπω τον Χαρούλη να αναπηδά και να βρίσκει την μπαταρία λίγα μέτρα πίσω μου...Περιχαρείς φεύγουμε για Gabrovo και καπάκι για Veliko Tarnovo μέσα από ένα υπέροχο δασικό δρόμο που περνάει μέσα από πυκνό δάσος.
Φτάνουμε στον προορισμό μας αργά, την ώρα που είχε πια νυχτώσει...Στο δρόμο μας πετυχαίνουμε έναν μηχανόβιο που μας προσκαλεί σε moto-festival με ροκ λάιβ μουσική (κάποιο μέλος των Genesis που βγάζει πια μεροκάματο σε δευτεροκλασάτα happenings!). Δυστυχώς δεν προλαβαίνουμε να πάμε αφού ώσπου να τακτοποιηθούμε στο χοτέλ και να ετοιμαστούμε, είχε περάσει η ώρα...Ο ρεσεψιονίστ μας στέλνει για φαγητό σε ένα ρεστωράν δίπλα στο κάστρο της πόλης. Το φαγητό απλώς τρώγεται αλλά ακριβώς από πάνω είναι ένα μπαρ με εκκωφαντική μουσική, μίξη βλαχοποπ, ροκ και ντίσκο...Όλα τα τραγούδια είναι της δεκαετίας του ΄80 αλλά οι μεθυσμένοι Βούλγαροι χορεύουν και λικνίζονται...Εντάξει, ήταν για γέλια αλλά ήταν και για κλάμματα, οπότε την κάναμε σύντομα για πιο ήσυχα μέρη, όπως τα...κρεββάτια μας.

[wildbilly]

Μερικές ακόμα φωτό από το μνημείο Shipka πριν πάμε νάνι...

261521

261522

261523

[wildbilly]

Μέρα 3: Veliko Turnovo-Silistra-Constanta-Galati (620 χλμ)
Χάρτης διαδρομής από το γούγλη: http://goo.gl/maps/Ho2n

Η μέρα ξεκινά με το κλάμα ενός μωρού κάτω από το ανοιχτό παράθυρο μας κι ένα φτωχικό πρωινό. Πάμε μέχρι το κάστρο Tsarevets
(link από wikipedia) http://en.wikipedia.org/wiki/Tsarevets

για να βγάλουμε φωτογραφίες αλλά θέλουν είσοδο 6 λέβα περ περσον, τα οποία δεν έχουμε...Ξαναγυρνάμε στο χοτελ και πληρώνω το δωμάτιο με κάρτα ζητώντας από τον ρεσεψιονίστ να μου χρεώσει και να μου δώσει στο χέρι τα πολυπόθητα 12 λέβα. Με τα λέβα ανά χείρας, στεκόμαστε στη... βαλκανική ουρά (σπρωξίδι κιετς) και μπαίνουμε στο καστράκι...Πάω να βγάλω φωτό ενός τύπου που είχε στήσει εκεί νούμερο με παραδοσιακές φορεσιές και μου βάζει τις φωνές, «φώτος αρ πέιντ μίστερ», «ναι ρε σιγά μη σου δώκω και λεφτά» και προχωρούμε...

Το ρεστωράν και το θορυβώδες βλαχοclub από πάνω...

261524

Τι κοιτάει ο Χαρούλης;

261525

[wildbilly]

Όχι ρε τον παρεξήγησα, δεν κάνει μπανιστήρι, τη θέα κοιτάζει από ψηλά...

261527

[wildbilly]

261531

261533

261534

[wildbilly]

261536

261538

261539

[wildbilly]

261541

261542

261543

[wildbilly]

261546

261547

261549

[wildbilly]

261550

261551

261552

[wildbilly]

Με τα πολλά αφήνουμε την πόλη...Ο δρόμος μέχρι το Shumen πολύ καλός και κινούμαστε σβέλτα. Οι μηχανόβιοι, είδος προς εξαφάνιση, αν εξαιρέσεις μια παρέα χαρλεάδων με τις κυρίες τους (οι οποίες φορούσαν βέβαια τα κατάλληλα δερμάτινα παντελόνια και ψηλοτάκουνες μπότες, καταλαβαίνετε...).

Από εκεί και πάνω ο δρόμος είναι ένα απίστευτο μπάχαλο. Οι τρύπες πάλι συναγωνίζονται σε αριθμό τα μυρμήκια και το κοπάνημα αρχίζει ξανά.

Μπαίνουμε στη Ρουμανία από τη Silistra. Ο δρόμος για αρκετή ώρα, πάει παράλληλα με το ποτάμι και η διαδρομή είναι όμορφη αλλά για χιλιόμετρα είναι μόνο πλακόστρωτος και για να πας με 50χαω πρέπει να οδηγάς όρθιος...

261555

261557

261558

[wildbilly]

261560

261561

Πάνω στη διαδρομή μας, πέφτουμε πάνω σ’αυτό το μοναστήρι. Απ’έξω τα γυφτάκια μας την πέσανε για το κατιτίς τους...

261562

[wildbilly]

261563

261564

261565

[wildbilly]

261566

261567

261568

[wildbilly]

Κάποια στιγμή ο δρόμος εναλλάσεται με άσφαλτο, ψιλοκαλυτερεύει και φτάνουμε αισίως στο Αdamclici όπου και είναι το μνημείο Tropaeum Traiani.
(link από wikipedia) http://en.wikipedia.org/wiki/Tropaeum_Traiani

261569

261570

261571

Η φύλακας δέχεται μόνο lei που δεν έχω καθόλου. Της δίνω ένα δίευρο στο χέρι και περνάω μέσα.

[wildbilly]

261572

Οι σκαλωσιές που το περιβάλλουν, μ’ εμποδίζουν να το περιεργαστώ καλύτερα. Ο Χάρης είναι απ’έξω στη σκιά και προβληματίζεται γιατί ανακαλύπτει ένα βαθύ κόψιμο στο εμπρός λάστιχο. Τον καθησυχάζω μιας και το κομμάτι δεν έχει ξεκολλήσει και φαίνεται ότι δε θα έχει πρόβλημα, οπότε αναχωρούμε.

[wildbilly]

Φτάνουμε στην Constanta. Είμαστε ήδη κουρασμένοι και πεινασμένοι. Στάση σε τράπεζα για να βγάλω lei και προχωρούμε μέχρι τη mamaia, την παραλιάρα αλά Ίμπιθα όπου τα κορμιά λιάζονται στον απογευματινό ήλιο.

261573

261574


Τσιμπάμε κάτι άθλιο στα όρθια και προχωρούμε μιας και από χρόνο, τα’χουμε κάνει ρόιδο...θα φτάσουμε πάλι νύχτα στον προορισμό μας.

[wildbilly]

261576

261577

261578

[wildbilly]

261579

261580

261581

[wildbilly]

Ο δρόμος προς Harsova νορμάλ, πάμε σβέλτα αλλά όταν το gps μου λέει «στρίψε εδώ για Braila», σταματώ γιατί στην πινακίδα του δρόμου, αναφέρεται μεν η Braila αλλά έχει σβηστεί από πάνω και ο δρόμος έχει στη μέση 2 μεγάλες κοτρώνες σαν να λέει «δρόμος κλειστός». Ρωτάμε 2 Ρομά που ήταν στο σημείο και μας λένε ότι περνάει προς Braila, οπότε κάνουμε την πατάτα να χωθούμε στο χάος!

261582

Ο δρόμος είναι μισογκρεμισμένος, περνάμε μέσα από άθλια χωριά, όπου οι γιαγιάδες κάθονται έξω από τα σπίτια τους πάνω στις μάντρες ή στα πεζούλια, τα παιδιά κυκλοφορούν ημίγυμνα και οι χήνες έχουν προτεραιότητα.

Βγαίνουμε με τα πολλά στην Braila και μέσω του περιφερειακού δρόμου, ο οποίος είναι θεοσκότεινος και τίγκα στα ζουζούνια (τα κράνη μας έγιναν μαύρα απ΄τα σπλατς και σπλουτς κάθε δευτερόλεπτο) βγαίνουμε στο Galati λίγο μετά τις 10 το βράδυ. Αγχωμένοι, ξεφορτώνουμε και τρέχουμε να δώσουμε την παραγγελία μας στο ρεστωράν του χοτέλ που έμενε ανοιχτό έως τις 11.
Τέλος καλό, όλα καλά, με γιομάτα στομάχια πάμε νάνι...

[wildbilly]

Μέρα 4: Galati-Reni-Izmail-Kilya-Vylkove-Tatarbunary-Bilhord Dnistrovskiy-Zatoka-Odessa (450 χλμ)
Χάρτης διαδρομής από το γούγλη: http://goo.gl/maps/3sIy

Κάπου εδώ αρχίζει η εμμονή μας με τη διάλυση της ελληνικής γλώσσας, βάζοντας την κατάληξη «ζα» σχεδόν σε κάθε λέξη. Για να σας βάλω στο κλίμα, παραθέτω παραδείγματα: Χάρης-Χαρούλης-Χαρούληζας, Μπίλυ-Μπίλυζας, Ουκρανία-Ουκρανίεζα, δρόμος-δρόμοσζα, Τσισινάου-Τσισινάουζα και πάει λέγοντας...
Η μέρα λοιπόν ξεκινά με ένα πλούσιο πρωϊνό, φωτογραφίεζες από το ποτάμιζα και βουρ για Ουκρανίεζα...

261584

261585

[wildbilly]

Αχ αυτά τα σύνορα! Τα είχα ονειρευτεί τόσες φορές και ανησυχούσα πως θα τα περάσω αφού έχω διαβάσει τα χειρότερα. Το πέρασμα ξεκινά με την εύκολη έξοδο από τη Ρουμανία. Μπαίνουμε στη νεκρή ζώνη και αρχίζω να ψαρώνω…
Πέφτουμε πάνω στην ουρά αναμονής για την είσοδο στη Μολδαβία και σταματάμε. Περνάμε από έλεγχο εγγράφων από τύπους με καπέλα τηγάνια, αναλυτικά να ψάχνουν τον αρ.πλαισίου, να κοιτάνε την πινακίδα, να έρχεται άλλος και να τα ξανακοιτάζει από την αρχή. Στο καπάκι, πάμε πληρώνουμε τον οικολογικό φόρο (2 γιούρια) και περιμένουμε. Εν τω μεταξύ διάφορα βλοσυρά σκυλιά γυρνούν γύρω γύρω από τα οχήματα. Στο περίμενε για περίπου σαράντα πέντε λεπτά συνολικά και τελικά περνάμε στη νεκρή ζώνη με την Ουκρανία, είναι δεν είναι κάνα χιλιόμετρο και ώωωωπα άφιξη στα Ουκρανικά σύνορα.
Άντε πάλι, να μας ελέγχουν τα έγγραφα πρώτα η αστυνομία, μετά το τελωνείο, πάρε το άσπρο το χαρτάκι και μια κόκκινη σφραγίδα, πάρε άλλη σφραγίδα από άλλον, μετά υπεύθυνη δήλωση ότι δεν κουβαλάς καλάσνικοφ, πρέζα και πυρηνικά, πίιιισω στο μοτοσακό για έλεγχο αρ.πλαισίου. Να και ο έλεγχος των αποσκευών και του φαρμακείου, τι είναι αυτό? Για τα αυτιά. Αυτό? Για τη δυσεντερία. Αυτό? Για τσιμπήματα εντόμων και πάει λέγοντας, γιου γκετ δε πίκτσουρ…
Τελικά και μετά από περίπου 2 ώρες από την έξοδο από τη Ρουμανίεζα και πολύ ιδρώτα, δίνουμε τα χαρτάκια στον φρουρό και περνάμε στην Ουκρανίεζα.

261586

261587

261588

Οδηγώ όρθιος σε έναν επιεικώς απαράδεκτο αλλά χωρίς λακούβες δρόμο και φωνάζω απ’τη χαρά μου «ία- ία- ία, Ουκρανία - Ουκρανία». Το πρώτο σοκ έρχεται όταν αντικρύζω τα πρώτα οχήματα τα οποία θυμίζουν ελληνικές ταινίες του ’50. Κάτι φορτηγά και λιμουζίνες σοβιετικής προέλευσης και τελείως διαλυμένα. Μοτοσυκλέτα βλέπουμε μόνο μία, σοβιετικό flat twin να περνάει, πρα πρα πρα, ένα νέο ζευγάρι επάνω, μου λέει ο Χαρούληζας «φαντάσου τι γκομενάκι θα έβγαζες με το βέρσυς» και εκτονώνουμε την ένταση από το πέρασμα των συνόρων με ένα καλό γέλιο….Τα υπόλοιπα είναι όλα μικρά μοτοσακά τύπου φλορέτας που πηγαίνουν «αέρα» στον άθλιο δρόμο...

[wildbilly]

261589

261590

261591

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

[wildbilly]

Εδώ πρέπει να κάνω μια παράκαμψη στο στόρυ για να πω ότι όταν ετοιμαζόμουν για το ταξίδι, είχα διαβάσει το ταξιδιωτικό αυτού του παλιοχαρακτήρα του “gallos”, (δείτε στο:)

http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=125553&s=

και είχα έρθει σʼεπαφή μαζί του για να πάρω πληροφορίες…Με τα πολλά βρεθήκαμε αυτός, ο Βουνός, ο Χαρούληζας και εγώ και μας έδωκαν ένα μικρό δωράκι για τον Σεργκέι στην Οδησσό. Για τους ανυπόμονους, θυμίζω ότι Σεργκέι εστί παληκάρι ξηγημένο, παλιοχαρακτήρας μηχανόβιος που πέρσυ είχε υιοθετήσει τον Dima και τον Βουνό, όταν αυτοί χρειάστηκαν ανταλλακτικά για το μοτοσακό του Βουνού και τους είχε κάνει τα διάφορα κόλπα…θα επανέλθω στα κόλπα του Σεργκέι (στο εξής Σεργκέιζας) αργότερα…

Σε επικοινωνία με γραπτά μηνύματα με το Σεργκέιζα, μου είχε πει να του τηλεφωνήσω μόλις θα περνάγαμε τα σύνορα. Μου λέει λοιπόν, «ωραία σε 3-4 ώρες θα είσαστε εδώ, πάρε με να μου πεις όταν θα είσαστε στο ξενοδοχείο», «Οκ Σεργκέιζα, λετ ιτ μπι» και ξεκινάμε για Izmail.
Ο δρόμος από το Reni μέχρι το Izmail είναι άθλιος αλλά τρώγεται σχετικά εύκολα με μερικά σλάλομ και κίνηση με 60-70 χαω για να αποφεύγεις τις τρύπες…υπάρχουν κομμάτια με καλό οδόστρωμα και ξαφνικά γαρμπίλι και τρύπες…σχετικά εύκολα όμως φτάνουμε στο Izmail.

261857

261858

261859

[wildbilly]

261861

Τηγανοφόροι...

261860

[wildbilly]

Ο κεντρικός δρόμος φτιαγμένος από πλάκες μπετό που ταλαιπωρούν τις αναρτήσεις και τη μέση.

Όλοι οι παράδρομοι της πόλης είναι χώμα με γούβες και λασπολίμνες.
Το gps μας πάει από κάτι στενά για να μας βάλει σε έναν ακόμα χειρότερο δρόμο. Περνάμε μια λασπολακούβα και ξαφνικά ακούω «εεεεεεε». Γυρνώ και βλέπω το kle στο λασπόλουτρο και ο κακόμοιρος ο Χαρούληζας όρθιος από πάνω και απορημένος. Είχε προσπαθήσει να κλείσει την κάμερα εν κινήσει και με το ένα χέρι περνάει τη λασπολακούβα, ανοίγει λίγο άτσαλα το γκάζι και ωωωωωπ, πάρτον κάτω! Ευτυχώς η ζημιά είναι μικρή αλλά αρκεί για να μας ρίξει λίγο τη διάθεση αφού το μοτοσακό φρέναρε στο εξής με δυσκολία λόγω του στραβωμένου λεβιέ και έστριβε δύσκολα λόγω του στραβωμένου τιμονιού…

261866

261867

[wildbilly]

Προχωρούμε προς Kilya και ο δρόμος, αν είναι δυνατόν, γίνεται ακόμα χειρότερος. Μιλάμε για το απόλυτο ναρκοπέδιο!!! Ταχύτητες 50 χαω θεωρούνται διαγαλαξιακές, σʼαυτόν τον δρόμο μόνο με εντούρο περνάς με αξιοπρέπεια, εμείς απλώς σηκωνόμαστε όρθιοι όλη την ώρα και απλώς διαλέγουμε σε ποια λακούβα θα πέσουμε μέσα…Η κατάσταση επιδεινώνεται αφού τα φορτηγά που περνούν πάνε «αέρα» και σηκώνουν σκόνη, πολύ σκόνη…

261870

261871

261872

[wildbilly]

261873

261874

Αρχίζουμε και μπαίνουμε στο νόημα...

261875

[wildbilly]

Μπαίνουμε στην Kilya και προχωρούμε προς Vylkove.




Ο δρόμος είναι πια βαθειά μέσα στο δέλτα του δούναβη και το τοπίο γίνεται πολύ όμορφο…τα αυτοκίνητα είναι πια σπάνια και περισσότερο βλέπουμε βόδια και πουλιά παρά ανθρώπους…Υπάρχουν μικροί οικισμοί στην πορεία, άνθρωποι πιο κάτω κάνουν μπάνιο σε μια λίμνη, όλα φαίνονται από τη μία άγρια και τραχιά αλλά από την άλλη πολύ όμορφα και αυθεντικά.

261877

261878

[wildbilly]

261879

261880

261881

[wildbilly]

Οι ώρες περνούν και γύρω στις 5 το απόγευμα φτάνουμε στο Vylkove, τη Βενετία της Ουκρανίας.

(link από wikipedia) http://en.wikipedia.org/wiki/Vylkove

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

[MG-KTiNoS]

Μέρα 2: Θεσσαλονίκη - Κ.Νευροκόπι-Veliko Tarnovo (620 χλμ)
«Οι τρύπες είναι πιο πολλές κι απ΄τα μυρμήγια»...
«Οι μεγάλες τρύπες καταπίνουν και αρκούδες»...
«Υπάρχουν τρύπες που επικοινωνούν με τον άλλο κόσμο»...



Ο δρόμος αποτελείτε από τρύπες που ενδιάμεσα έχουν ένα κορδόνι άσφαλτο…
:lol:

[calaquenty]

το συνδετικό υλικό που συγκρατεί τις τρύπες στη θέση τους είναι μια λεπτή γραμμή ασφάλτου :p

[MG-KTiNoS]

O..... δρόμος, που λέγαμε....

http://img130.imageshack.us/img130/3226/dsc4499b.jpg

(Βουλγαρία)

[wildbilly]

...Ξεκινάμε να περιηγούμαστε και να βγάζουμε φωτός και ξαφνικά ο Χαρούληζας μου λέει «ρε μπίλυζα, βενζίνη ρε δε βάλαμε». Χμ! Γυρνάμε επί τόπου και πάμε στο βενζινάδικο στην είσοδο της πόλης. Εδώ να θυμίσω ότι στην Ουκρανίεζα για να βάλεις βενζίνη, πρέπει να δώσεις τα χρήματα μέσω ενός συρόμενου χωρίσματος, στον υπάλληλο που είναι πίσω από σιδεριές και αυτός θα δώσει σήμα στην αντλία ώστε να βάλεις την αντίστοιχη ποσότητα.
Πάω λοιπόν στην κυρία και αφού μου κάνει τη χάρη και σηκώνει τα μάτια της πάνω μου, της λέω «Visa card?», μου λέει «Νιεεεεετ». «Τι νιετ ρε θείτσα, μπεντζίνα εγώ, μοτορμπάικ καπούτ, θέλεις ευρά?». «Νιεεεεετ μόνο ντόλαρς». «Μπάνκα θείτσα έχει εδώ στο χωρίον σας». «Χαχαχαχαχαχα και κάτι ακαταλαβίστικα ουκρανορώσικα», με στέλνει για βρούβες…

Πάμε πάνω κάτω στον κεντρικό δρόμο και σε ένα μαγαζί με κινητά (παραφωνία στην αθλιότητα), προσπαθώ να ανταλλάξω ευρά με τοπικό νόμισμα…Ρε πλιζ κυριούλα, εγώ και ο φιλος μου θα μείνουμε εδώ να μας φάνε οι μαύροι σκύλοι. «Νιεεεεεετ»….Φτοοοοοου!

Ψάχνουμε και βρίσκουμε μια τράπεζα. Βάζω την καρτούλαζα στη σχισμή και το εργαλείο μου λέει, τι άλλο, «νιεεεεετ, προμπλέμα ινζινιερισκι, μηχανήμαζα καπουτ φορ τουντέι» και μου΄ρχεται το ψιλοεγκεφαλικό… Από μηχανής θεοί, εμφανίζονται ένα ζευγάρι Ουκρανών μηχανόβιων, ο τύπος με τσόπερ, απόρησα αρχικά με τη λόξα του να οδηγάει αυτό το πράμα σ’αυτούς τους δρόμους…Ψάχνετε για μετρητά ε? Το ίδιο πάθαμε και μεις πριν από μια ώρα, ακολουθήστε μας….Σα χαζός βάζω το κράνος και ξεκινάμε…Μας βγάζουν έξω από την πόλη και ενώ χωνόμαστε σε έναν παράδρομο, λέω «ωχ που να μας πάνε τώρα άραγε» και μια μικρή ανησυχία την είχα, η αλήθεια να λέγεται…Τελικά μας πάνε σε ένα εργοστάσιο, όπου υπάρχει ένα ΑΤΜ για τη μισθοδοσία των εργαζομένων και ο φύλακας του εργοστασίου μου ανοίγει τις πόρτες και βγάζω τα πολυπόθητα μετρητά για τη βενζίνη…

Αφού ευχαριστούμε τους σωτήρες μας, βάζουμε το μαγικό ζουμί και καθόμαστε στην άκρη του δρόμου, αποκαμωμένοι πια και προβληματισμένοι αφού η Οδησσός φάνταζε ακόμα μακρυνό όνειρο. Οι Ουκρανοί νέοι φίλοι μας, μας λένε να ξεχάσουμε τα σχέδια μας να πάμε από τον νοτιότερο δρόμο προς Zatoka γιατί δε θα φτάσουμε ούτε αύριο. Μας δείχνουν τη γρηγορότερη διαδρομή και αποχαιρετιζόμαστε. Καπάκι τηλεφωνεί ο Σεργκέιζας και αρχίζει τα «γουερ αρ γιου, έχετε καινούρια μηχανάκια και ακόμα να έρθετε?», «ρε Σεργκέιζα είμαστε στο Vylkove και ξεκινάμε για Odessa, ντοντ γουορι μαν σε 3 ώρες θα είμαστε εκεί», «στο Vylkove? Τι σταδιάλα κάνετε εκεί κάτω, άντε κουνηθείτε, θα είχα φτάσει στη Μογγολία σε τόσες ώρες, παλιοκουλάδιαζα».

262046

262047

262048

[wildbilly]

Με τα πολλά βγαίνουμε σε έναν φυσιολογικό σχετικά δρόμο και λίγο πριν βραδιάσει είμαστε στο Bilhord Dnistrovskiy.

(link από wikipedia) http://en.wikipedia.org/wiki/Bilhorod-Dnistrovskyi


262050

262049

Με το ζόρι βγάζω 2-3 φωτό αφού το φως χανόταν ήδη και ξεκινούμε πάλι για Zatoka.

Ο δρόμος είναι άθλιος, περνάμε από τη γέφυρα της Zatoka.

262051

[wildbilly]

και επιτέλους φτάνουμε στο χοτέλ στις 10 το βράδυ. Σύντομο ντους και βγαίνουμε έξω για να συναντήσουμε τον Σεγκέιζα, ο οποίος μας περίμενε με άλλα φιλαράκια του και σίγουρα ξεκαρδίζονταν λέγοντας εξυπνάδες του τύπου «λες όντως να έφτασαν οι έλληνες ή είναι ακόμα στο δρόμο? Σε τόσες ώρες θα είμασταν στο Βλαδιβοστοκ, μα τι κουλαμάρες επιτέλους, τι κάνουν τόσες ώρες στο δρόμο» και μουαχαχαχα τα γέλια για τους έλληνες που τελικά και μετά από ένα μπερδεματάκι, του τύπου «που είστε? Μπροστά στην εκκλησία?», «Και μεις» αλλά το μπροστά ήταν πίσω και τελικά ΝΑΙ! Να ο Σεργκέιζας με τους φίλους του να μας περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες.
Αμέσως ένοιωσα, το ίδιο και ο Χαρούληζας, μέλος της παρέας τους. Μας πήγαν για φαγητό και μπύρες και το party συνεχίστηκε σε ένα από τα σπίτια του Σεργκέιζα με ουίσκια και γλυκές κιθάρες και….τα υπόλοιπα τα φαντάζεστε…

262052

262053

Λίγο πριν τεζάρουμε τελείως, οι οικοδεσπότες μας, μας ξαναπάνε στο ξενοδοχείο για νάνιζα με την υπόσχεση αύριο να ξαναβρεθούμε για να επισκευάσουμε το λαβωμένο kle του Χαρούληζα….

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

[wildbilly]

Μέρα 5: Odessa ( περίπου 50 χλμ αλλά τι χλμ)

Η μέρα ξεκινάει με μια βόλτα στην πόλη, η οποία είναι ένα κόσμημα. Περπατούμε στο κέντρο και περνάμε από όλα τα γνωστά σημεία, τα σκαλιά του potemkin, η όπερα κτλ κτλ, μην περιμένετε να ξέρω και τι φωτογραφίζω....

Γεμάτη η πόλη από τέτοια ευχαγή ιδρύματα...

262137

262138

262139

[wildbilly]

άσε που συνεχώς μπαίνουν μπροστά μου διάφοροι και μου χαλάνε τις πόζες...

262140

έεεε τέλος πάντων για καθαρά ακαδημαϊκούς λόγους βεβαίως βεβαίως...

262141


262142

[wildbilly]

262143

262144

262145

[wildbilly]

Στάσου μύγδαλα...

262146

έτσι μου΄ρχεται να το καβαλήσω κι ας φτάσω στη Σιβηρίαζα...

262147

Ξου! κακέ βελζεβούλη...

262148

[wildbilly]

262149

262150

262151

[wildbilly]

262152

262153

262154

[wildbilly]

262155

262156

262157

[wildbilly]

262158

262159

262160

[wildbilly]

262161

Βελζεβούληδες παντού

262162

262164

[wildbilly]

262165

262166

262167

[wildbilly]

262168

262169

262170

[wildbilly]

Μου χαλάτε το πλάνο λέμε...

262171

Έεετσι, να φύγετε, να πάτε αλλού...

262172

262173

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

[wildbilly]

Ψεύτικες
262174

Αληθινές

262175

262176

[wildbilly]

Κινέζικο harley

262177

Έχω γράμμα;

262178

Φέρε πίσω τη σακούλα...

262179

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

[wildbilly]

Σε κάποια στάση για αναψυκτικό, ο σερβιτόρος μας μιλάει στα Ελληνικά και ω τι έκπληξη...το παληκάρι ήταν 12 χρόνια στην Ελλάδα και λόγω κρίσης γύρισε πίσω και κάνει 24ωρες βάρδιες στο καφέ και βγάζει 500€ με τα τιπς...και πάλι καλύτερα από την Ελλάδα...
Κάπου εκεί είναι που τηλεφωνεί ο Σεργκέιζας, ο οποίος έρχεται να μας πάρει με τον οχτάχρονο γιό του για να πάμε στην άλλη άκρη της πόληζας όπου ένας από τους φίλους που γνωρίσαμε χθες έχει μια αποθήκη-συνεργείο μοτό. Ο Σεργκέιζας (στο εξής παλιοσεργκέιζας) οδηγά στην πόλη με το super tenere σα διαβόλι, δεν αφήνει κόκκινο φανάρι που να μην το παραβιάσει, πεζόδρομο που να μην τον οδηγήσει.... Λέω οκ όπου να’ναι θα μας δέσουν οι μπάτσοι αλλά ο πλαιοσεργκέιζας θα καθαρίσει, δεν μπορεί...Ρε σεργκέι, δεν απαγορεύεται να οδηγούμε στον πεζόδρομο; Γιεεεες γιουσουαλυ αλλά αυτή είναι η πόλη μου!!! Χμ, είναι κι αυτή μια προσέγγιση του θέματος βεβαίως...

262793

262794

[wildbilly]

Κάνουμε μια στάση για αγορά “biker´s tea”. Τιντούτο ωρε παλιοσεργκέιζα; Λόκαλ μπιιιιρ μάι φρεντ, φρεσλυ μέιντ....
Σκάει και ένας άλλος φίλος του, του δίνει κάτι πακέτα τσιγάρα, κάνει έτσι ο Σεργκέι και βγάζει ένα πάκο κολλαριστά 100δόλαρα και του πέφτουν τα μάτια του Χαρούληζα! «Ρε μπίλυζα το είδες το πάκο;» « Όοοχι!» «Αφού σου λέω ήταν κολλαριστά κολλαριστά!» «Έ λοιπόν, όταν τα πλύνεις, πρέπει και να τα σιδερώσεις ιφ γιου νόου χουότ άι μιν...»

BIKER`S TEA

262797

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

[wildbilly]

Φτάνουμε στο συνεργείο. Περιμένοντας τον φίλο του παλιοσεργκέιζα (στο εξής Σεργκέι Νο2) να τελειώσει ένα άλλο μοτοσακό, ανοίγουμε τα biker`s teas και υπό τη συνοδεία heavy metal μουσικής του `80, χοροπηδούμε σαν τους καλικάτζαρους...

262908

262909

262910

[wildbilly]

262911

262912

262913

[wildbilly]

262914

262915


Dima-"Gallos" θυμάσαι; PADONKI (ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΙ) FOR EVER!!!

262916

[wildbilly]

Με τα πολλά και αφού έχουμε στραγγίξει τα τσάγια και έχουμε φτιάξει το μοτοσακό του Χαρούληζα, ξεκινάμε την επιστροφή, αυτή τη φορά με ακόμα πιο αλλοπρόσαλλη οδήγηση από τον παλιοσεργκέιζα, τον οποίον και ακολουθούσαμε με δυσκολία στις ξαφνικές αλλαγές κατεύθυνσης.
Πάμε για φαγητό και κατευθείαν στα κρεβάτια μας, μάλλον ήπιαμε πολλά τσάγια και χρειαζόμαστε ξεκούραση.
Το βραδάκι τηλεφωνεί ο παλιοσεργκέιζας και λέει «θα έρθει ο Σεργκέι Νο2 να σας πάρει να πάτε στην παραλία για ψαράκι και μπύρες και θα σας βρω εκεί, ντα;» «Ντα ρε σεργκέι, τα λέμε εκεί». Ξεκινάμε λοιπόν με τον Σεργκέι Νο2 και μια φίλη του που εκτελούσε χρέη μεταφράστριας και στη διαδρομή πέφτουμε πάνω σε 5 Πολωνούς, οι οποίοι ψάχνουν ξενοδοχείο με parking, Ο Σεργκέι Νο2 σκέφτεται και μετά λέει «ακολουθήστε με» και ξεκινάμε όλοι μαζί. Οι Πολωνοί οδηγούν BMW gs1200 adventure με όλη την Touratech επάνω, λες και έχουν μετοχές στην εταιρεία, μιλάμε για τούμπανα τα εργαλεία. Οι τύποι, 50άρηδες που κάνουν πολλά μεγάλα ταξίδια. Αυτή τη φορά ξεκίνησαν για το γύρο της μαύρης θάλασσας, Ιράν κιετς, κάπου 11.000χλμ ταξιδάκι δλδ.

262917

262918

262919

[wildbilly]

Καθόμαστε όλοι σε μια μεγάλη παρέα και περνάμε υπέροχα μέχρι τις 3 το πρωί, πίνοντας μπύρες και τρώγοντας ντόπιο ψαράκι (κάτι σαν μπακαλιαράκι στο πιο σκούρο). Αυτές οι πολυεθνικές παρέες είναι πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και τη συγκεκριμένη θα τη θυμάμαι για πολύ καιρό...Δυστυχώς ο παλιοσεργκέιζας δεν ξαναφάνηκε. Ο Σεργκέι Νο2 τον πήρε τλφ αλλά ήταν τέζα από τα μεσημεριανά τσάγια και κοιμόταν του καλού καιρού…

262921

262922

262923

Η μέρα κλείνει πια, αύριο αναχωρούμε για Chisinau, παρόλο που ο παλιοσεργκέιζας προσπάθησε να μας μεταπείσει να μείνουμε άλλη μια μέρα στην Οδησσό, στο σπίτι του και να φύγουμε όλοι μαζί για Chisinau την μεθεπόμενη, όπου παίζει ένα διήμερο μοτοχάπενινγκ με ροκ μπάντες και «ε λοτ οφ ντρανκ γουίμεν». «Ρε θα μου καταστρέψεις το πρόγραμμα ρε», «όοοοοχι καθήστε 2 μέρες ακόμα, θα περάσουμε καλά μάι φρεντ»...με κάτι τέτοιες σκέψεις με πήρε ο ύπνοσζα.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

[wildbilly]

Μέρα 6: Odessa-Zatoka-Chisinau (350 χλμ)
Χάρτης διαδρομής από το γούγλη: http://goo.gl/maps/8KjE

Η μέρα ξεκινάει βαριά. Εϊμαστε ήδη πολύ κουρασμένοι και άκεφοι που φεύγουμε από την Οδησσό. Ξεκινάμε να ξαναπεράσουμε από Zatoka και Bilhorod, ώστε να μπούμε στη Μολδαβία από το εύκολο σημείο, αποφεύγοντας την Υπερδνειστερία.

(link από wikipedia) http://en.wikipedia.org/wiki/Transnistria

263219

263220

[wildbilly]

263221

263222

[wildbilly]

Μετά το Bilhorod ο δρόμος είναι υπέροχος! Ωραίο οδόστρωμα και καλή χάραξη. Μπαίνουμε με σχετική ευκολία στη Μολδαβία, περνώντας πάλι την ίδια διαδικασία αλλά χωρίς ψαξίματα αποσκευών και πολλή φασαρία. Ο δρόμος συνεχίζει να είναι πολύ καλός, μου κάνει εντύπωση ότι στο πλάι του δρόμου είναι φυτεμένα δέντρο-θάμνος-δέντρο-θάμνος...
Σε κάποια στάση στο δρόμο, βρίσκουμε κι αυτό το γατάκι που μας κάνει παρέα για λίγο...δεν ξέρω αν τη γλύτωσε τελικά γιατί περνάει το δρόμο πέρα δώθε ανάμεσα από τα αυτοκίνητα...

263223

[wildbilly]

Περνάμε μέσα από χωριά, όπου σε όλα έχει μπατσικό στημένο, οπότε πας με 50 χαω θες δε θες (σε ειδοποιούν οι απέναντι οδηγοί παίζοντας τα φώτα). Οι πινακίδες των πόλεων είναι μεγαλιθικές, απομεινάρι άλλων εποχών.

263225

263226

[wildbilly]

263227

263228

263229

[kokkiklhs]

Μπράβο ρε λεβέντες με τα Καβασάκια, πολύ ωραίο ταξίδι!!!
:beer:

[wildbilly]

Ο δρόμος ξαφνικά γίνεται χάλια! Ξαφνικά όμως! Προσεχτικά μπαίνουμε στο Chisinau.

263230

Η είσοδος της πόλης άθλια, κωλόδρομοι, σκόνη, φορτηγά, κίνηση, στενοί δρόμοι. Το gps έχει μόνο τους βασικούς δρόμους της χώρας και έτσι φτάνουμε στο κέντρο και μας γυρίζει γύρω γύρω χωρίς να μπορέσει να μας πάει στο χοτελ.

Ο καιρός είναι μουντός, το ίδιο και τα κέφια μας, οπότε πιάνουμε έναν ταρίφα, του δίνουμε 3 γιούρια και μας οδηγάει μέχρι το χοτελ, 1 χλμ πιο κάτω...Γκρρρρρ! Ευτυχώς το χοτελ είναι πολύ όμορφο, η ρεσεψιονίστ το ίδιο, οπότε το κέφι ανεβαίνει λιγάκι. Στο lonely planet βρίσκουμε μια καλή πρόταση για φαγητό και local beers, το beer house, το οποίο αποδεικνύεται εντυπωσιακό και με πολύ καλό φαγητό και μπύρες. Βέβαια, το να φτάσουμε εκεί, ήταν ένα θέμα, αφού περπατάμε τουλάχιστον 5 χλμ ψάχνοντας να το βρούμε.

263231

263232

[wildbilly]

Στάσου, μύγδαλα Νο2 (μολντέβιαν βέρσιον)...

263233

263234

263235

[wildbilly]

263236

263237

263238

[wildbilly]

Η πόλη είναι αρκετά όμορφη και ο κόσμος επίσης. Ακαδημαϊκά αναφέρω ότι οι γυναίκες στο Chisinau είναι εντυπωσιακά όμορφες. Όχι τόσο προκλητικά ντυμένες όσο οι Ουκρανές αλλά πολύ πιο όμορφες. Επί τοις εκατό του πληθυσμού πάντως, το ποσοστό των πολύ όμορφων γυναικών, είναι ψηλότερο από όσες χώρες έχω πάει έως τώρα.


Με τα πολλά φτάνουμε στο beer house.

263239

263240

263241

Το δείπνο και οι μπύρες μας γονατίζουν οπότε φωνάζουμε έναν ταρίφαζα να μας πάει νάνιζα...

[wildbilly]

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

[Sapadak]

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Στο MallDova πηγατε? :D

[MG-KTiNoS]

Η πόλη είναι αρκετά όμορφη και ο κόσμος επίσης. Ακαδημαϊκά αναφέρω ότι οι γυναίκες στο Chisinau είναι εντυπωσιακά όμορφες. Όχι τόσο προκλητικά ντυμένες όσο οι Ουκρανές αλλά πολύ πιο όμορφες. Επί τοις εκατό του πληθυσμού πάντως, το ποσοστό των πολύ όμορφων γυναικών, είναι ψηλότερο από όσες χώρες έχω πάει έως τώρα.


Εγώ νομίζω ότι οι πιο ωραίες είναι Ντουμπρόβνικ αλλά δεν παίρνω και όρκο.

Όμως ρε φίλε (και αυτό αποτελεί απάντηση σε όλους όσους μιλάν άσχημα για τους ξένους)
Δε λες καλά που άνοιξε ο Γκόρμι τα σύνορα και είδαμε
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ?

:D:lol::D

[wildbilly]

Παντού έχει καλά δείγματα...Πέρσυ τρελάθηκα στο Βελιγράδι και αποτρελάθηκα στο Kotor, οι Μαυροβούνιες είναι αααααααχχχ....αλλά ρε μάγκες, πράγματι τις πιο ωραίες γυναίκες τι είδα στη Μολδαβία, πανέμορφες καθημερινές ανεπιτήδευτες...πάμε για άλλα τώρα, προς ανατολή, Γεωργία, Καζακτστάν κτλ υπάρχει πολλή και αθώα ομορφιά...

Να με συγχωρείτε που καθυστερώ με το ταξιδιωτικό αλλά ο χρόνος δυστυχώς είναι λίγος...