Μερικές σκέψεις...

[Εχετλαίος]

Την τελευταία μου μηχανή την πούλησα το 2009. Συνειδητή επιλογή μετά από αυτά που μου τυχαίνουν ή βλέπω συνέχεια στους (καρό)δρόμους της Κρήτης.
Τόλμησα και οδήγησα ξανά ένα μεγάλο μηχανάκι για μια ώρα περίπου το 2011. Κάπως με την ψυχή στο στόμα από την αγωνία αλλά και την προσμονή να ανέβω ξανά στη σέλλα. Και αν και με τρόμαξε λίγο η εμπειρία μου ξαναξύπνησε το "μικρόβιο".
Προχθές έκαμα το τόλμημα και νοίκιασα ένα μηχανάκι για να πάω μια βόλτα (μαζί με ένα άλλο φίλο με το μηχανάκι του) 750 χλμ περίπου από τέρμα δυτικά σε τέρμα ανατολικά και κάτω της Κρήτης. Σιδερόκωλη εκδρομή με αναχώρηση βράδυ από Φαλάσαρνα και στόχο την Κάτω Ζάκρο της Σητείας.
Κατάφερα και έφτασα μέχρι τον Άγιο Νικόλαο (260 χλμ) και εκεί είπα πως δεν αντέχω/πάει άλλο.
Ξαναβρέθηκα να οδηγάω στους ίδιους δρόμους καρμανιόλες, απαράλαχτοι εδώ και 3 χρόνια. Μάλιστα από 2 σημεία που περάσαμε έγιναν την ώρα που εμείς ταξειδεύαμε 4 τροχαία, το ένα θανατηφόρο (ΚΤΕΟ Ηράκλειο). Το ίδιο μπουρδέλο οδόστρωμα (σαμαράκια, λακούβες, ανάποδες κλίσεις, γυαλί άσφαλτος, ξηλωμένη άσφαλτος με το μηχάνημα με τα δόντια για να στρωθεί (κάποτε) νέα άσφαλτος χωρίς καμία προειδοποίηση, ερασιτεχνισμός στα έργα και στη σήμανσή τους, απουσία στοιχειώδους φωτισμού), οι ίδιοι κακοί και επικίνδυνοι οδηγοί, οι ίδιοι χιλιάδες παράδρομοι που βγάζουν απαυθείας μέσα στην "εθνική"...
Κινδύνεψα αρκετές φορές. Και δεν το ήθελα αυτό. Και κάθε φορά που συνέβαινε κάτι στα μάτια μου ερχόντουσαν οι εικόνες των παιδιών μου.
Και εκεί είπα ότι δε μου κάνει πια η ιδέα, ότι μου έφυγε το μικρόβιο.
Φοβήθηκα...
Έτσι δεν έχω φοβηθεί ποτέ μου. Και έχω κάνει διάφορες μ@λακίες στη ζωή μου. Αλλά έτσι ποτέ δεν έχω φοβηθεί... Σε κάθε στροφή στο μυαλό μου ερχόντουσαν οι λεζάντες από τις ειδήσεις και οι μνήμες. "Να, εδώ σε αυτή τη στροφή στο Φόδελε σκοτώθηκε πέρυσι ο τάδε, και ο τάδε και ο τάδε", "σε αυτό το χαράκι έπεσε και σκοτώθηκε ο τάδε", "σε αυτές τις μπαριέρες εγώ ο ίδιος βρέθηκα την ημέρα που σκοτώθηκε ο τάδε. Στα χέρια μου ξεψύχησε, θυμάμαι την αγωνία στο σακατεμένο του κορμί".
Πανικοβλήθηκα, δε μπορούσα να ηρεμήσω.
Ναι, φτάσαμε -δεν ξέρω και εγώ πως- μέχρι τον Άγιο. Ήπιαμε καφέ και εκεί είπα στο φίλο μου ότι εγώ τα παρατάω.
Οριστικά...
Γύρισα πίσω στα Χανιά με 60 χλμ/ώρα. Χεσμένος μέχρι αηδίας, σχεδόν τρέμοντας από την αγωνία να επιστρέψω ζωντανός. Και αυτό προφανώς έκανε την όλη κατάσταση πολύ πιο δύσκολη και πολύ πιο ψυχοφθόρα. Με χέρια μούσκεμα μέσα στα γάντια, με σβέρκο να σουρώνει, μάτια τόσο ανοιχτά που με έπιασε το κεφάλι μου.
Επιστρέφοντας πήγα επιτόπου στο μαγαζί και παρέδωσα το μηχανάκι. Μου είπαν ότι παρόλο που το επέστρεψα 2 ημέρες ενωρίτερα δε θα μου δώσουνε πίσω τα χρήματά μου. Δε με έγνοιαξε, να τελειώνω με τον εφιάλτη και πράμα άλλο.
Ναι, δε μου κάνει πια... Δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα που χρειάζομαι. Το αντίθετο.
Δε γνωρίζω αν κάποια στιγμή στο μέλλον πάρω κάποιο μικρό μηχανάκι για μέσα στην πόλη. Αλλά μεγάλη μηχανή εγώ δεν ξανακαβαλάω.
Και αυτή τη φορά είναι οριστικό!
:wave2:

[Sapadak]

Βρες μπας και νοικιασες βιστρομ και δε το λες? :lol:

Οταν ξανανιωσεις οτι σου λειπει κατι δοκιμασε το, αλλα αποφυγε τους δρομους σας :wave2: δε κερδιζεις κατι να το πιέζεις

[soter3gm]

Αδελφέ το 2005 στα goodys της Πάτρας είδα το Χριστό Φαντάρο με (εξωφρενικά χιλιόμετρα) παραλίγο να πετάξω στα σπίτια από κάτω. Αυτό που με έσωσε ήταν η κοράκλα μου που σκέφτηκα πως θα μείνει ορφανή, για μερικά χρόνια κοιτούσα το "κτήνος" στη πυλωτή και ούτε που το καβάλαγα, απλά το έπλενα.
Το σαράκι με έτρωγε όμως, ήθελα το ταξίδι, να γνωρίσω τόπους που δεν τους έβλεπα πριν, να μυρίσω στην πρωινή υγρασία σε κάποιο βουνό που πριν έβλεπα μόνο τα apex κλπ κλπ.
Κάποια στιγμή δεν μπορούσα άλλο και έκανα το βήμα ...μόνος μου χωρίς να ρωτήσω κανέναν, γιατί αυτό μου έλεγε η καρδιά μου, αυτό ήταν και είναι ο ψυχοθεραπευτής μου. Αγόρασα από Γερμανία το μπεββεδάκι μου, Αργό τουριστικό άνετο, να μην με πιάνει η λόξα να ακουμπήσω πεταλούδες στο στοπ να μην πιάσω κόφτες στην 5η και να χαλάσω τα λάστιχα σε χρόνο ντε τε, προπαντός βέβαια να μην με κουρδίζει όποιος με βλέπει στην Εθνική.
Γενικός άλλαξα τρόπο σκέψης και οδήγησης και ξαφνικά άλλαξε και η επικινδυνότητα στη ζωή μου, δεν βλέπω ποια κάφρους να με κυνηγάνε, μαλάκες να κάνουν ταρζανιές, αφήνω τόπο στην οργή και ας έχω δίκιο.Μετά από αυτά γυρνάω σπίτι κουρασμένος αλλά με τη ψυχή στη θέση της και με χαμόγελο και χαρά.
Δεν σου λέω να πράξεις το ίδιο πράγμα γιατί έχεις πάρει την απόφασή σου , απλά λέω τον δικό μου τρόπο και την δικιά μου τότε κατάσταση.

[jimmis5]

Ο φοβος πανω στο μηχανακι ειναι κακος συμβουλος,εσυ ξερεις καλυτερα τι σου αρεσει θα προτεινα κανα εντουρακι ειμαι σιγουρος οτι θα βρεις χαρες εκει στα βουνα τις Κρητης,Αλλιως νοικιασε ενα και ελα να κανουμε μια βολτα στο γυναικοχωρι θα σου αρεσει ειμαι σιγουρος ;)

[Allst@rf]

για οποιον εχει ξενερωσει με την ασφαλτο ,υπαρχει και το χωμα...

:wave2:

[ποπαϋ]

Την τελευταία μου μηχανή την πούλησα το 2009...
Και αυτή τη φορά είναι οριστικό!
:wave2:

μην ακούω μαλακίες...
κατ' αρχήν, έκανες το πιο βαρετό κομμάτι της διαδρομής και μετά τα παράτησες... (μαλακία μεγάλη)

το γεγονός ότι έχουν σκοτωθεί πολλοί στο ΒΟΑΚ είναι μεν αρνητικός παράγοντας στην ψυχολογία όχι όμως αποτρεπτικός.
Περισσότεροι έχουν σκοτωθεί μέσα στις πόλεις παρά εκτός, ένας λόγος που έδωσα το παπί μου ήταν αυτός (περισσότερο κινδύνευα μέσα στην πόλη με το παπί παρά πηγαίνοντας τάπα με το 1000).

έχετε τόσες φοβερές διαδρομές με στροφιλίκι γαμάτο εκεί στα Χανιά, κρίμα είναι να το χαίρονται μόνο οι κουτάκιδες...

...και στο κάτω κάτω της γραφής εάν βαρέθηκες της άσφαλτο γυρισέ το σε σε χώμα να γουστάρεις τρελά.

η μηχανή έχει πολλά να σου δώσει ακόμα

[MG-KTiNoS]

Φίλε για μένα
ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ
Αν έτσι αισθάνεσαι δεν υπάρχει κανένας λόγος για κάτι διαφορετικό.
Είναι σαν το τσιγάρο.
Ή το καπνίζεις με το καφέ φάτσα παραλία και τη βρίσκεις ή βαράς 3 πακέτα μπροστά το πι σι και γίνεσαι αροπλάνο.
Κοντολογίς ότι κάνει ο άνθρωπος πρέπει να το ευχαριστιέται.
Αλλιώς χέστα.
Ψυχαναγκασμούς έχουμε και μας φτάνουν.
Και φυσικά πάει καιρός που δεν πιστεύω πια ότι επειδή κάποιος έχει μηχανάκι θα είναι και φίλος μου

Φιλιά στα παιδιά

[KostasV2]

Ίσως θα έπρεπε να (ξανά)ξεκινήσεις με μια μικρότερη και πιό χαλαρή διαδρομή, μέσα στο νομό π.χ.
Ο ΒΟΑΚ το καλοκαίρι ειναι γνωστό ότι είναι τρομακτικός, ακόμα και γι'αυτούς που είναι συνηθισμένοι στα χάλια του...
Για μένα, το να πέσεις με τη μια στα βαθιά, δεν ήταν και η καλύτερη σκέψη.

[MikeG]

Enduro = γυμναστική & ξεκάβλωμα & ασφάλεια.

[akis_trevor]

εχουν περασει διαφορες σκεψεις απτο μυαλο μου,παρομοιες με τις δικες σου,ειδικα απο τοτε που χαθηκε ενα φιλαρακι μου καλο,φετος την πρωτοχρονια.δεν εχει νοημα να τις πω.την μια ειμαι μια χαρα,γουσταρω,την αλλη μου ερχονται στο μυαλο και λεω αστο.εχουν ξεφυγει ολοι.μαζι με ολα τα προβληματα της εποχης εχουν γινει ακομα χειροτερα τα πραγματα στον δρομο.δεν ξερω που θα καταληξω και τι θα βγει στο τελος.ενα ειναι σιγουρο.δοκιμασε να κανεις μια βολτα σε κανα 3 μηνο.οχι τωρα.οχι καλοκαιρι.ποτε δεν το χωνεψα το:να παρω μηχανη τωρα που ανοιγει ο καιρος!δεν ειπα να πας βολτα με καταιγιδα.ομως το καλοκαιρι βλεπεις 3χειροτερα πραγματα.παπιο-σκουτερο μπαμπαδες με την οικογενεια ολη πανω,νεοελληνες-"μοντελα" με τα μηχανακια τους βερμουδα διχαλα κλπ,αυτοκινητα να κανουν οτι να ναι!οχι οτι τον χειμωνα φτιαχνουμε σαν οδηγοι,απλα πολλοι απο αυτους ειναι για καφε μεσα στα κεντρα των πολεων.οπως και να εχει,κανε αυτο που γουσταρεις.οτι σου βγαινει.αρκει να εισαι καλα....

[nikos_abel]

Α ρε Στέλιο...

[Allst@rf]

Στελαν κάνεις τη Ζωή σου δύσκολη χωρίς λόγο...

Δεν σου κάνω το ξυπνιο και γω έτσι ήμουν...γιαυτό άρχισα το εντουρο...

[Εχετλαίος]

Σας ευχαριστώ όλους παιδιά για τις σκέψεις σας.
Αλλά η απόφαση είναι οριστική.
Αυτοκίνητο, ποδήλατο, πόδια.
Μέχρι εκεί.
:wave2:

[kokar]

http://www.youtube.com/watch?v=Aihu16RyYp8

[nathair]

Σαν ποδηλάτης, αν το καλοσκεφτείς, μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχεις. Και το λέω ως ποδηλάτης...

[devil's animal]

Στελακο δικο σου το καρπουζι, δικο σου και το μαχαιρι...
για να σε αποθαρρυνω κι'αλλο θα σου πω οτι οταν ειχα ερθει με το μηχανακι κατω, δεν ειδα καμια "περιεργη" συμπεριφορα σε σχεση με αλλη περιοχη της Ελλαδας. με λιγα λογια, οπου και να πας πανω κατω τα ιδια σκατα ειναι.... και σε θεμα υποδομων και σε θεμα συμπεριφορων....
δεν ειναι κατι ιδιαιτερο η Κρητη (ενταξει ισως με το θεμα των τουριστων που νοικιαζουν και το πιωμα των ντοπιων να ειναι ενα κλικ χειροτερα, αλλα μεχρι εκει) σε σχεση με αλλη περιοχη της Ψωροκωσταινας...

ή το βλεπεις και το αποδεχεσαι ή οχι.;)

να μου φιλησεις τα κοπελακια σου...
:beer::beer::beer:

[vaska]

Συμφωνώ με όλους τους προλαλήσσαντες σε ότι έγραψαν αλλά και με έναν έναν ξεχωριστά. Αυτό που λέω εγώ είναι να γουστάρεις να καβαλάς. Αν καβαλάς και πεθαίνεις πολλές φορές μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου, απλά σταμάτα να καβαλάς.
Στους περισσότερους από εμάς η μοτό δεν είναι ένα ακόμα μεταφορικό μέσο, είναι ο ψυχοθεραπευτής μας, είναι η γκόμενά μας, είναι ο κολλητός μας. Και κανέναν από τους τρεις δεν πρέπει να τον φοβάσαι. Εσύ δυστυχώς τους φοβάσαι, οπότε σταμάτα τώρα να καβαλάς. Αν νιώσεις ότι άλλαξε ο τρόπος που βλέπεις τη μοτό, ξεκίνα πάλι.

Αυτό που είπε ο Ντέβιλς είναι αλήθεια. έχω κι εγώ κατέβει στο νησί τουλάχιστον 5 φορές τη μία μάλιστα με παπί και μπαγκάζια. Δεν είδα τπτ διαφορετικό από αυτά που βλέπω καθημερινά στις εκτός Κρήτης μετακινήσεις - βόλτες μου.

[Εχετλαίος]

η μοτό δεν είναι ένα ακόμα μεταφορικό μέσο, είναι ο ψυχοθεραπευτής μας, είναι η γκόμενά μας, είναι ο κολλητός μας.

Eμένα δε μου είναι (και δε χρειάζομαι) τίποτα από αυτά πλέον.
Καθόλου αναγκαίο για τίποτα, οπότε...

:wave2:

[Allst@rf]

Οπότε τσαμπα η φαια ουσία που σπαταλησαμε,μιας και την απόφαση σου την έχεις ήδη παρει...

[Cpt. Haddock]

Σας ευχαριστώ όλους παιδιά για τις σκέψεις σας.
Αλλά η απόφαση είναι οριστική.
Αυτοκίνητο, ποδήλατο, πόδια.
Μέχρι εκεί.
:wave2:


Οπότε φεύγεις κι απο το φόρουμ να υποθέσω; :smokin:

[Εχετλαίος]

Οπότε φεύγεις κι απο το φόρουμ να υποθέσω; :smokin:

Αν το θέλει η "άρχουσα τάξη", ναι. Δεν έχω τέτοια κολλήματα.
:wave2:

[Volo]

Σεβαστόν! Γι'αυτό δεν κάνω παιδιά :D
Στα σοβαρά τώρα το θέμα είναι να το απολαμβάνεις, όχι να σε τρώει. Μακάρι να ήμουν και εγώ
έτσι κάθετος με τις αποφάσεις που πρέπει να πάρω στη ζωή! Και εγώ προς τα εκεί είμαι να σταματήσω
να χρησιμοποιώ το μηχανάκι για να πηγαίνω στη δουλειά ή να κάνω βραδινές βόλτες. Αυτά που βλέπω
κάθε μέρα με έφεραν στο σημείο αυτό και μου μένει μία μεγάλη κακία για τους άχρηστους σταρχιδιστές
οδηγούς. Φοβάμαι απλά.
Ευτυχώς με έσωσε η πίστα που δεν την παρατάω. Όχι πως δεν είναι επικίνδυνα αλλά δεν έχει τους μαλάκες
που συναντάω στους απαράδεκτους δρόμους μας + πως λιώνω στα γέλια κάθε φορά που πάω και συναντάω
την παρέα :)

[dimzan]

Εγω παντως απομυθοποιησα την κρητη και τους οδηγους της λιγες μερες πριν , που ημουν εκει.

Τιποτα πιο στραβο απο την αθηνα δεν ειδα, ουτε μεθυσμενους , παρολο που εμενα και πλατανια.

Κανε οτι κανιες συνειδητοποιημενα, αυτο ειναι το δικο μου μοτο, οποτε αν και η οδηγηση της μηχανης σε καταπιεζει αφησε το μακρυα :)

Καλη συνεχεια

[nikos_abel]

Ευχαριστώ το .....(βάλτε ότι θέλετε) που καβάλησα στα γεράματα και έχω λίγες κακές εμπειρίες και πολλά κιλά οδηγικής εμπειρίας με το κουτί ώστε να πηγαίνω μονίμως σαν τη κότα, ίσως και με άγνοια του πραγματικού κινδύνου πάνω στις δυο ρόδες.

[granazi]

......
Δε γνωρίζω αν κάποια στιγμή στο μέλλον πάρω κάποιο μικρό μηχανάκι για μέσα στην πόλη. Αλλά μεγάλη μηχανή εγώ δεν ξανακαβαλάω.
Και αυτή τη φορά είναι οριστικό!
:wave2:[/QUOTE]

3 πραγματα εχω να ειπώ μονο
1 ολα μηχανακια ειναι απο 19cc εως 1900cc εμεις τα "γιγαντωνουμε" η " εκμηδενιζουμε" αναλογα τη φαση που ειμαστε
2 μην κανεις καμια κουζουλαδα μουρλοκρητικε και "αφηκεις" το φορουμ ειτε καβαλας ειτε οχι. εισαι απο τους λιγους εδω μεσα που εχουν κατι ουσιαστικο να πουν.
3 "μηδενα προ του τελους μακαριζε" ( αυτο παντα εψαχνα ευκαιρια να το κοτσαρω καπου)
υ.γ πραξε οπως σου βγει εσενα :)

[sniper]

Enduro = γυμναστική & ξεκάβλωμα & ασφάλεια.

Κότες..:ZZZ:

[nikos_abel]

Κότες..:ZZZ:

Έλα ντε, από Ρώσικη ρουλέτα και πάνω δεν με πιάνει χασμουρητό....

[kostas777]

μόλις γύρισα από κάτω.

φέτος δεν έκανα πολλές βουνίσιες διαδρομές, για να μην κάψω και πολλή βενζίνη..

έκανα όμως ΒΟΑΚ Ρέθυμνο-Ηράκλειο και πίσω, γιατί ήμασταν καλεσμένοι σε φιλικό σπίτι. την έχω σε video με helmet cam και θα την ανεβάσω youtube μόλις το φτιάξω.

η διαδρομή αν και είναι πολύ ωραία με επιβλητικό και πανέμορφο τοπίο, θέλει πολλή προσοχή στον δρόμο, 101% συγκέντρωση στην οδήγηση και στο περιβάλλον, κυρίως τους υπόλοιπους οδηγούς στον δρόμο, αλλά και στους διπλανούς δρόμους.

τώρα γιατί φοβήθηκες. είναι μεγάλο λάθος να αφήνεις τέτοιες σκέψεις να σε καταλαμβάνουν ενώ οδηγείς και πολύ περισσότερο όταν οδηγείς μηχανή. εγώ έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέφτομαι ο,τι μαλακία δεν βάζει ο νους, εντελώς καμένες σκέψεις χωρίς κανένα σκοπό και νόημα, μόνο επειδή είμαι 100+% αφοσιωμένος στην οδήγηση. όπως λίγο πριν μας πάρει ο ύπνος και μας επισκέπτονται σκέψεις τύπου μίκυ μάους από το πουθενά. δηλαδή ο εγκέφαλός μου είναι κλειστός και δουλεύει μόνο ό,τι έχει να κάνει με την οδήγηση. εκείνη η ώρα δεν είναι για να λύσουμε τα προβλήματά μας. είναι για να το απολαμβάνουμε όσο μπορούμε για όσο διαρκεί.
γιατί αλλιώς η μια σκέψη φέρνει την άλλη και.. πάει η διαδρομή και η οδήγηση περίπατο. ο δρόμος είναι καρμανιόλα βέβαια, αλλά νομίζω ότι πρέπει να κινούμαστε λίγο πιο γρήγορα από τα αυτοκίνητα για να είμαστε σχετικά πιο ασφαλείς. πάντως κι εγώ τρόμαξα όταν πήγαινα φορτωμένος προς Σούδα τη νύχτα με αέρα, ο δρόμος δεν έχει φώτα, πρέπει να παίζεις συνέχεια με τη μεγάλη σκάλα.

πάντως στη κρήτη έχω κάνει από τις καλλίτερες βόλτες μέσα στα φαράγγια και τα ορεινά χωριά και έχω τραβήξει πολλά ωραία βιντεάκια. ο ΒΟΑΚ είναι μόνο για να σε πάει από το Α στο Β, όχι για να χαρείς οδήγηση. στους άλλους δρόμους έχεις άλλα, όπως αυτοκίνητα που στρίβουν μέσα στη λωρίδα σου, πρόβατα και κατσίκια μέσα στον δρόμο, αυτοκίνητα που σταματάνε στη μέση της ευθείας, πολύ αργούς τουρίστες που σε πάνε καροτσάκι, βράχους στα πλάγια του δρόμου, πολύ ισχυρές ριπές ανέμου στα νότια, κλπ. αλλά όλα αυτά μέσα στο παιχνίδι είναι. η ζωή είναι μια περιπέτεια :) μπορεί άμα τα δεις να αλλάξεις γνώμη.

[makis1300]

Με το αυτοκινητο στους δρομους της Κρητης
αισθανεσαι ασφαλης?

[cosgili]

Στέλιο αν και δεν σε γνώρισα ποτέ από κοντά, σε διάβασα, σε συμπάθησα και σε "ένιωσα" δικό μου άνθρωπο. Από τη στιγμή που η απόφασή σου είναι συνειδητή και κατόπιν ωρίμου σκέψεως, εγώ είμαι μαζί σου με τα χίλια. Καλή τύχη σε ότι και να κάνεις στη ζωή σου.

ΥΓ κάποιες φορές ο χαβαλές περισσεύει. Δεν λέω να κάνουμε δακρύβρεχτο και γλυκανάλατο το φόρουμ, αλλά ας σεβαστούμε τουλάχιστον αυτά που μοιράζονται οι άλλοι μαζί μας. Όποιος κατάλαβε...κατάλαβε

[PortisHead]

Η μοτοσυκλετα δεν ειναι "μυθος" για να απομυθοποιείται...

[ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ]

το 1984 με ενα ζακς 50ρι με πηρε σβαρνα ενα σχολικο. στα δεκατα του δευτερολεπτου που περασαν απο τον τρακο μεχρη να λιποθιμισω μεσα απο τα ματια μου περασε ολη μου η ζωη. ειδα την γυναικα μου να κλεει πανω απο τον ταφο μου αγκαλια με τα παιδια μου που ηταν μωρα. ειδα το σωμα μου να το σηκονουν απο τον δρομο και να το φορτονουν στο σχολικο για να το πανε στο νοσοκομιο. αυτες της εικονες που οταν συνηρθα της ειπα στην γυναικα μου με βασανιζουν ακομα και σημερα. πολλες φορες οτν ακουο για καποιον φιλο που χτιπισε μου ερχονται στον υπνο μου και της ξαναζω.
ειπα δεν θα ξανακαβαλισω μοτο. ηταν το πρωτο μου μικρο μηχανακι μετα απο πολλες μεγαλες και με τσακισαν.
6 μηνες στον γυψο τα χερια μου.
τον 4 μηνα ακομα με γυψο στους σπασμενουν μου καρπους καβαλουσα το ζακς και εψαχνα για δουλια για να ζησω την οικογενια μου.
μολις επιασα δουλια τα πρωτα λευτα ηταν για να δοσω προκαταβολη για μεγαλη μηχανη παλι.
μπορει να εδωσα χειραψια με τον αγιο πετρο και να με καλοσορισε για λιγο αλλα χωρεις μηχανη εσθανομουν μισος ανθροπος. απο τοτε προσεχα περισοτερο και ειχα σαν προτο μου σκοπο να γυριζω σπιτη παντα ορθειος. και ας κανω περισοτερη ωρα.
ειναι δυσκολο, αλλα οπου ακουω για σεμιναρια η μαθηματα για οδηκη ασφαλεια ειμαι μεσα.

πριν ενα χρονο θα θημαστε ο πατερας μου 77 χρωνων τοτε εβαλε βιματοδοτη ληγες μερες πριν τον ειχε παρει σβαρνα ενα παπι την ωρα που κινιοτανε με το δικο του παπι στην ακρια του δρομου.
οταν του ειπε ο γιατρος μετα απο δικια μας παρεμβαση οτι δεν πρεπει αν ξανακαβαλιση μηχανακη τορα που θα εβαζε βηματοδοτη γυρισε και μας ειπε οτι δεν θελει να βαλει βηματοδοτη , καλιτερα να τον αφυσουμε να πεθανη παρα να μην μπορει να ξανακαβαλιση το παπι του.
το μηχανακι για εμας δεν ειναι ενα μεσον να μετακινουμαστε ειναι τροπος ζωης, ειναι πια στο DNA μας .

[Pardalotzatziki]

Καταλαβαινουμε και σεβομαστε την αποφαση σου. Οπως ειπανε κι αλλοι εισαι αξιολογο ατομο και θα θελαμε να διαβαζουμε τις αποψεις σου και στο μελλον.
Οπως και να 'χει, να εισαι καλα εσυ και η οικογενεια σου και ολοι οι αγαπημενοι ανθρωποι στη ζωη σου.

Παρε και ενα "αλλα"....σε video...
http://www.youtube.com/watch?v=vBW0GVtqwqM
:wave2:

[GIXXERAKIAS]

...το μηχανακι για εμας δεν ειναι ενα μεσον να μετακινουμαστε ειναι τροπος ζωης, ειναι πια στο DNA μας .

Περιττό να πώ ότι ανατρίχιασα Γιώργη....όπως ακριβώς τα είπες,όλοι μάς έχουμε πέσει και έχουμε ξανακαβαλήσει,όσοι δεν καβάλησαν ποτέ ξανά δεν είναι οι ίδιοι και έχω φίλο που το βλέπω κάθε φορά που τον συναντώ.:(

[nassosxlvbros]

Σεβαστή η αποχώρηση και η διακοπή...Η μοτοσυκλέτα,η μετακίνηση που προσφέρει,η ελευθερία κίνησης οι βόλτες,κλπ, είναι τρόπος ζωής διαφορετικά ερμηνευόμενο από τον καθένα μας....και όποιος καταλάβει ΚΑΛΑ πως αυτή η μοτο-δραστηριότητα δεν είναι απλά διασκέδαση και μπορεί να καταλήξει σακατεμένος ή απλά να καταλήξει σε κάποιο νεκροταφείο-όχι απαραίτητα από πάρτη του-καλό θα είναι να το ξανασκεφτεί πριν αγοράσει μοτό...Οι υπόλοιποι εκεί έξω και όσο αντέξουμε...:beer:

[panagiwths]

Εγώ πιστεύω οτι ο κίνδυνος τραυματισμού η ακόμα και θανάτου με "ιντριγκάρει" όταν καβαλάω τη μηχανή μου (το λέω βέβαια εκ' του ασφαλούς μιας και δεν έχω παιδιά κτλ.). Για σκεφτείτε πχ τα gp χωρίς το ενδεχόμενο θανάτου... θα είχε την ίδια γλύκα η νίκη ?? (για μένα μηχανή = ελευθερία και ρίσκο).
Όποιος έχει νιώσει αυτό το "κάτι" με τη μηχανή είναι κατά την γνώμη μου "καταδικασμένος" να καβαλάει..
Εγώ λέω πως αργά η γρήγορα θα ξανακυλήσεις!! (έστω και με τετράχρονο 50αρι) :)

[Pardalotzatziki]

Οι υπόλοιποι εκεί έξω και όσο αντέξουμε...:beer:


Εγώ πιστεύω οτι ο κίνδυνος τραυματισμού η ακόμα και θανάτου με "ιντριγκάρει" όταν καβαλάω τη μηχανή μου (το λέω βέβαια εκ' του ασφαλούς μιας και δεν έχω παιδιά κτλ.). Για σκεφτείτε πχ τα gp χωρίς το ενδεχόμενο θανάτου... θα είχε την ίδια γλύκα η νίκη ?? (για μένα μηχανή = ελευθερία και ρίσκο).
Όποιος έχει νιώσει αυτό το "κάτι" με τη μηχανή είναι κατά την γνώμη μου "καταδικασμένος" να καβαλάει..
Εγώ λέω πως αργά η γρήγορα θα ξανακυλήσεις!! (έστω και με τετράχρονο 50αρι) :)


Με το ΤΑΠ στο στομα πατε βολτες? Χαλαρωστε...αν τα βλεπαμε τοσο μαυρα τη στιγμη που παταμε τη μιζα, οι περισσοτεροι θα σκοτωνομασταν σαν τις μυγες. Target fixation...in the back of your mind...
Παταω τη μιζα (η τη μανιβελα) για να χαρω το δικυκλο μου....

[Allst@rf]

Με το ΤΑΠ στο στομα πατε βολτες? Χαλαρωστε...αν τα βλεπαμε τοσο μαυρα τη στιγμη που παταμε τη μιζα, οι περισσοτεροι θα σκοτωνομασταν σαν τις μυγες. Target fixation...in the back of your mind...
Παταω τη μιζα (η τη μανιβελα) για να χαρω το δικυκλο μου....

+400

Ε ναι ρε παιδιά έτσι είναι μη τα παραλεμε...

[7gibernau]

Εγω θα πω ότι,όλοι μας έχουμε πνίγει απο μια γουλια νερό η μια μπουκιά φαΐ...δεν σταματησαμε όμως ούτε να πίνουμε ούτε να τρώμε...υπερβολικό το παράδειγμα;;μπορεί...αλλα....

[sniper]

Αν ο Εχετλαίος δεν θέλει να ξανακαβαλήσει, δικαίωμά του.