vaska
10/09/2012, 20:35
Μετά τον "συγκαμένο παπάκια με συχνοουρία" (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=124098)ένα νέο είδος έρχεται να προστεθεί στη μοτοπαρέα.
Οδηγεί (μόνον καλοκαίρι) σούπερ ντούπερ μέγκα ουάου σκούτερ 250 cc και άνω, κρεμάει το αριστερό χέρι στο τιμόνι (στο τέλος του βραχίονα και αρχή του καρπού) σαν κουλός, φοράει σαγιονάρα δίχαλο, βερμούδα και στα φανάρια πατάει στις μύτες των ποδιών με το πέλμα στραμμένο προς τα μέσα (για να διαγράφεται όσο το δυνατόν καλύτερα η μυώδης ξουρισμένη γάμπα του).
Το κράνος είτε είναι κρεμασμένο ανάμεσα στα πόδια του στο άγκιστρο που έχουν τα σκούτερ για τη σακούλα του S/M, είτε περασμένο στο αριστερό χέρι. Ελάχιστες φορές είναι φορεμένο στο κεφάλι ωσάν την περικεφαλαία του Περικλή και τις ελαχιστότατες που το φοράει κανονικά δεν είναι δεμένο το λουράκι.
Το άσπρο γυαλί ηλίου και το τζόκεϋ στο κεφάλι, συμπληρώνουν την εικόνα. Ύφος 1000ων καρδιναλίων και όταν ανάβει πράσινο φανάρι και ξεκινάει, το πόδι που πριν πατούσε στον δρόμο, ανεβαίνει αργά αργά στην ποδιά με την βοήθεια βεβαίως της αδράνειας που δημιουργεί η τρελή ροπή των 300ων κιλών που έχει το πριόνι από το ρελαντί.
Η έλλειψη συμπλέκτη (γμτ) και η ανάγκη για ξερογκαζιές είναι αυτές που δημιουργούν το σύνδρομο του λόξιγκα στα φανάρια. Έχεις λοιπόν τρελή ιπποδύναμη και μία ανάγκη να δείξεις στη μάζα δίπλα σου την αξία του τέρατος και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι το καγκουρό, μαρσάροντας και φρενάροντας. Λυπηρό από μόνο του. Βάλε στη εξίσωση και το γεγονός ότι έχει ξοδέψει αρκετές εκατοντάδες ευρώ για να βάλει εύηχο μπουρί, κι έχεις ολοκληρωμένη άποψη.
Η γυναικεία βερζιόν είναι λίγο διαφορετική. Στα μάστ της μοτοένδυσης έρχεται να προστεθεί η τεράστια τσάντα που κρέμεται σ΄ έναν από τους δύο ώμους, άριστα στηριγμένη, τόσο που σε κάθε φρενάρισμα αποκτάει τάσεις φυγής και συνήθως τα καταφέρνει. Το 10ποντο ή και 12ποντο παπούτσι επίσης και οι καθρέφτες (αχ αυτοί οι καθρέφτες - άριστα έκανε ο κατασκευαστής που έβαλε 2) στραμμένοι έτσι ώστε να βολεύει να βάλουμε λίγο κραγιόν ή λιπ γκλός σε στάση στα φανάρια. Επίσης κοιτάζοντας δεξιά ή αριστερά πάντα βλέπουμε και θαυμάζουμε την απαστράπτουσα ομορφιά μας (και πάλι μπράβο στον ευφυή κατασκευαστή για τους 2 καθρέφτες).
Συνήθως τους βλέπω και γελάω αλλά σήμερα δεν ήταν για γέλια. Μεσημεράκι σε κεντρικότατο δρόμο της Πάτρας ο προαναφερθείς μορφονιός μας έχει ζαλίσει τ' @ρχίδι@ με τη μπανιέρα του και μετά από 3-4 φανάρια αποφάσισε ότι έπρεπε να την κάνει γρήγορα. Ξεκίνησε λοιπόν ακριβώς όπως περιέγραψα πιό πάνω και τραμπαλιζόμενος έβαζε σιγά σιγά το πόδι του στην ποδιά. Έλα όμως που ο οδηγός του προπορευόμενου λεωφορείου το ακινητοποίησε για να φυλάξει μία γιαγιά.
Πέφτει στα φρένα ο σουργελίδης, το κουλό χέρι δεν του προσφέρει στήριξη, και εδώ να πέσω εκεί να πέσω σκάει στο πίσω μέρος του λεωφορείου. Ανασηκώνεται λοιπόν από τη σέλα κατά την σύγκρουση και δίνει μια καλή κεφαλιά στο λεωφορείο και μετά ξάπλωσε.
Το κράνος όμως έσωσε τ' @ρχίδ@ του (δεν τον είδα να τα κρατάει και να υποφέρει) αλλά το τζόκεϋ δεν του προστάτεψε την καυκάλα του. Για κάμποσο ήταν αλλού γι' αλλού. Ευτυχώς για αυτόν η μικρή σχετικά ταχύτητα αποσόβησε τα χειρότερα και καθάρισε με μικροεκδορές και μερικά καρούμπαλα.
Από τις 5-10 κουβέντες που ανταλλάξαμε κατάλαβα ότι :α) έφταιγε το λεωφορείο β)όταν ξανακαβαλήσει, πάλι με τις ίδιες προστασίες θα καβαλήσει γ) Υποθέτω τα σκούτερ πωλούνται πακέτο με όλα τα παραπάνω.
Υ.Γ.
Το όλο σκηνικό έγινε έξω από το δικαστικό μέγαρο της Πάτρας και είχα την ευκαιρία να θαυμάσω και τον δικηγόρο - σκουτεράκια, με κοστούμι, γραβάτα αλλά και κράνος.
Ακόμα γελάω.
:D:D
Οδηγεί (μόνον καλοκαίρι) σούπερ ντούπερ μέγκα ουάου σκούτερ 250 cc και άνω, κρεμάει το αριστερό χέρι στο τιμόνι (στο τέλος του βραχίονα και αρχή του καρπού) σαν κουλός, φοράει σαγιονάρα δίχαλο, βερμούδα και στα φανάρια πατάει στις μύτες των ποδιών με το πέλμα στραμμένο προς τα μέσα (για να διαγράφεται όσο το δυνατόν καλύτερα η μυώδης ξουρισμένη γάμπα του).
Το κράνος είτε είναι κρεμασμένο ανάμεσα στα πόδια του στο άγκιστρο που έχουν τα σκούτερ για τη σακούλα του S/M, είτε περασμένο στο αριστερό χέρι. Ελάχιστες φορές είναι φορεμένο στο κεφάλι ωσάν την περικεφαλαία του Περικλή και τις ελαχιστότατες που το φοράει κανονικά δεν είναι δεμένο το λουράκι.
Το άσπρο γυαλί ηλίου και το τζόκεϋ στο κεφάλι, συμπληρώνουν την εικόνα. Ύφος 1000ων καρδιναλίων και όταν ανάβει πράσινο φανάρι και ξεκινάει, το πόδι που πριν πατούσε στον δρόμο, ανεβαίνει αργά αργά στην ποδιά με την βοήθεια βεβαίως της αδράνειας που δημιουργεί η τρελή ροπή των 300ων κιλών που έχει το πριόνι από το ρελαντί.
Η έλλειψη συμπλέκτη (γμτ) και η ανάγκη για ξερογκαζιές είναι αυτές που δημιουργούν το σύνδρομο του λόξιγκα στα φανάρια. Έχεις λοιπόν τρελή ιπποδύναμη και μία ανάγκη να δείξεις στη μάζα δίπλα σου την αξία του τέρατος και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι το καγκουρό, μαρσάροντας και φρενάροντας. Λυπηρό από μόνο του. Βάλε στη εξίσωση και το γεγονός ότι έχει ξοδέψει αρκετές εκατοντάδες ευρώ για να βάλει εύηχο μπουρί, κι έχεις ολοκληρωμένη άποψη.
Η γυναικεία βερζιόν είναι λίγο διαφορετική. Στα μάστ της μοτοένδυσης έρχεται να προστεθεί η τεράστια τσάντα που κρέμεται σ΄ έναν από τους δύο ώμους, άριστα στηριγμένη, τόσο που σε κάθε φρενάρισμα αποκτάει τάσεις φυγής και συνήθως τα καταφέρνει. Το 10ποντο ή και 12ποντο παπούτσι επίσης και οι καθρέφτες (αχ αυτοί οι καθρέφτες - άριστα έκανε ο κατασκευαστής που έβαλε 2) στραμμένοι έτσι ώστε να βολεύει να βάλουμε λίγο κραγιόν ή λιπ γκλός σε στάση στα φανάρια. Επίσης κοιτάζοντας δεξιά ή αριστερά πάντα βλέπουμε και θαυμάζουμε την απαστράπτουσα ομορφιά μας (και πάλι μπράβο στον ευφυή κατασκευαστή για τους 2 καθρέφτες).
Συνήθως τους βλέπω και γελάω αλλά σήμερα δεν ήταν για γέλια. Μεσημεράκι σε κεντρικότατο δρόμο της Πάτρας ο προαναφερθείς μορφονιός μας έχει ζαλίσει τ' @ρχίδι@ με τη μπανιέρα του και μετά από 3-4 φανάρια αποφάσισε ότι έπρεπε να την κάνει γρήγορα. Ξεκίνησε λοιπόν ακριβώς όπως περιέγραψα πιό πάνω και τραμπαλιζόμενος έβαζε σιγά σιγά το πόδι του στην ποδιά. Έλα όμως που ο οδηγός του προπορευόμενου λεωφορείου το ακινητοποίησε για να φυλάξει μία γιαγιά.
Πέφτει στα φρένα ο σουργελίδης, το κουλό χέρι δεν του προσφέρει στήριξη, και εδώ να πέσω εκεί να πέσω σκάει στο πίσω μέρος του λεωφορείου. Ανασηκώνεται λοιπόν από τη σέλα κατά την σύγκρουση και δίνει μια καλή κεφαλιά στο λεωφορείο και μετά ξάπλωσε.
Το κράνος όμως έσωσε τ' @ρχίδ@ του (δεν τον είδα να τα κρατάει και να υποφέρει) αλλά το τζόκεϋ δεν του προστάτεψε την καυκάλα του. Για κάμποσο ήταν αλλού γι' αλλού. Ευτυχώς για αυτόν η μικρή σχετικά ταχύτητα αποσόβησε τα χειρότερα και καθάρισε με μικροεκδορές και μερικά καρούμπαλα.
Από τις 5-10 κουβέντες που ανταλλάξαμε κατάλαβα ότι :α) έφταιγε το λεωφορείο β)όταν ξανακαβαλήσει, πάλι με τις ίδιες προστασίες θα καβαλήσει γ) Υποθέτω τα σκούτερ πωλούνται πακέτο με όλα τα παραπάνω.
Υ.Γ.
Το όλο σκηνικό έγινε έξω από το δικαστικό μέγαρο της Πάτρας και είχα την ευκαιρία να θαυμάσω και τον δικηγόρο - σκουτεράκια, με κοστούμι, γραβάτα αλλά και κράνος.
Ακόμα γελάω.
:D:D