Αντίληψη πραγματικότητας.

[Bladerunner]

Πόσες φορές έχουμε βγει βόλτα με φίλους; Πόσες φορές έχουμε μπει σε πίστα χωρίς να είμαστε μόνοι μας;
Πόσες από αυτές τις φορές, νιώθαμε τη μηχανή να γλιστράει λόγω ολισθηρότητας της ασφάλτου;
Να μας ανοίγει τη γραμμή και να μη μπορούμε να στρίψουμε; Ενώ οι φίλοι μας στη βόλτα ή οι υπόλοιποι αναβάτες στην πίστα να οδηγούν σα να μη τρέχει τίποτα;

Να τους ρωτάμε: "Μα καλά ρε συ δεν γλυστράς;"
Και να μας απαντάνε: "Καθόλου"

Για εκείνους δεν ήταν ολισθηρό το οδόστρωμα; Τα δεδομένα δεν ήταν κοινά για όλους;

Πραγματικότητα είναι όλα αυτά που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας, και τους δίνουμε υπόσταση μέσω της επεξεργασίας του εγκεφάλου μας.
Έτσι δεν είναι;

Μπορούμε άραγε να αλλάξουμε την "πραγματικότητα", αλλάζοντας τον τρόπο που την αντιλαμβανόμαστε;

Ένα πολύ απλό παράδειγμα για να γίνω πιο κατανοητός:

Κινείστε με 100 χλμ σε ένα τούνελ φάρδους 2 μέτρων. Όλο ευθεία είναι, εμπόδιο δεν υπάρχει κανένα.
268758

Κινείστε με 200 χλμ σε έναν κλειστό αυτοκινητόδρομο φάρδους 15 μέτρων. Επίσης ευθεία χωρίς εμπόδια.
268759

Σε ποιά από τις δύο περιπτώσεις νομίζετε θα νιώθετε πιο ασφαλής; Πού νομίζετε θα αισθάνεστε υπερβολική την ταχύτητα; Στο τούνελ ή στον αυτοκινητόδρομο;

Τελικά τι είναι πιο σημαντικό; Τα χιλιόμετρα ανά ώρα που δείχνει το κοντέρ ή ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε αυτά τα χιλιόμετρα;

Τροφή για σκέψη:
Ποια είναι η κυριότερη από τις πέντε αισθήσεις μας, όσο αφορά την οδήγηση;
Ποιός είναι ο κυριότερος παράγοντας, που επηρεάζει το αποτέλεσμα της επεξεργασίας των ερεθισμάτων, που δεχόμαστε μέσω της παραπάνω αίσθησης;
Μπορούμε να επέμβουμε στην παραπάνω διαδικασία;
Πώς;

[SVX]

Πόσες φορές έχουμε βγει βόλτα με φίλους; Πόσες φορές έχουμε μπει σε πίστα χωρίς να είμαστε μόνοι μας;
Πόσες από αυτές τις φορές, νιώθαμε τη μηχανή να γλιστράει λόγω ολισθηρότητας της ασφάλτου;
Να μας ανοίγει τη γραμμή και να μη μπορούμε να στρίψουμε; Ενώ οι φίλοι μας στη βόλτα ή οι υπόλοιποι αναβάτες στην πίστα να οδηγούν σα να μη τρέχει τίποτα;

Να τους ρωτάμε: "Μα καλά ρε συ δεν γλυστράς;"
Και να μας απαντάνε: "Καθόλου"

Για εκείνους δεν ήταν ολισθηρό το οδόστρωμα; Τα δεδομένα δεν ήταν κοινά για όλους;

Πραγματικότητα είναι όλα αυτά που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας, και τους δίνουμε υπόσταση μέσω της επεξεργασίας του εγκεφάλου μας.
Έτσι δεν είναι;

Μπορούμε άραγε να αλλάξουμε την "πραγματικότητα", αλλάζοντας τον τρόπο που την αντιλαμβανόμαστε;

Ένα πολύ απλό παράδειγμα για να γίνω πιο κατανοητός:

Κινείστε με 100 χλμ σε ένα τούνελ φάρδους 2 μέτρων. Όλο ευθεία είναι, εμπόδιο δεν υπάρχει κανένα.
268758

Κινείστε με 200 χλμ σε έναν κλειστό αυτοκινητόδρομο φάρδους 15 μέτρων. Επίσης ευθεία χωρίς εμπόδια.
268759

Σε ποιά από τις δύο περιπτώσεις νομίζετε θα νιώθετε πιο ασφαλής; Πού νομίζετε θα αισθάνεστε υπερβολική την ταχύτητα; Στο τούνελ ή στον αυτοκινητόδρομο;

Τελικά τι είναι πιο σημαντικό; Τα χιλιόμετρα ανά ώρα που δείχνει το κοντέρ ή ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε αυτά τα χιλιόμετρα;

Τροφή για σκέψη:
Ποια είναι η κυριότερη από τις πέντε αισθήσεις μας, όσο αφορά την οδήγηση;
Ποιός είναι ο κυριότερος παράγοντας, που επηρεάζει το αποτέλεσμα της επεξεργασίας των ερεθισμάτων, που δεχόμαστε μέσω της παραπάνω αίσθησης;
Μπορούμε να επέμβουμε στην παραπάνω διαδικασία;
Πώς;


στο τουνελ ο εγκεφαλος αντιλαμβανεται μεγαλυτερη "υποκειμενικη" ταχυτητα . το ιδιο συμβαινει και σε δρομους που εχουν δεντρα δεξια και αριστερα τους.

[DimChios]

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ θέμα άνοιξες!

Για μένα ο κυριότερος (ή ενας απο τους βασικότερους παράγοντες) που μας επηρεάζουν είναι ο "φόβος"

:wave2:

[Joyrider]

Κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να συγκρίνεις την ίδια ταχύτητα, σε ίδιο πλάτος δρόμου, με μόνη μεταβλητή να διαφέρει η ύπαρξη τοίχου. Απλά για να είναι πιο συγκρίσιμο.

Αυτό που έχω παρατηρήσει σχετικά με την όραση είναι ότι σε δρόμο που ξέρω ότι γλιστράει αν τον περάσω βράδυ που δεν βλέπω την άσφαλτο στηρίζομαι περισσότερο στο να αισθανθώ πως πατάει η μηχανή και όχι στα μάτια μου. Έτσι καταλήγω να πηγαίνω πιο άνετα με μεγαλύτερη ταχύτητα.

Το κέντρο ελέγχου ισορροπίας και ανίχνευσης κίνησης στο αυτί παίζει το σπουδαιότερο ρόλο πιστεύω. Το μάτι ίσως τα μεγαλοποιεί κιόλας τα πράγματα ανάλογα με το που κοιτάς λόγω στην διαφορά ταχύτητας αλλαγής των παραστάσεων.

[jimmis5]

Ετσι και αλλιως ο ανθρωπος ειναι φτιαγμενος για να περπατα αρα και να πηγαινει με ποοοοολυ μικροτερη ταχυτητα,
Απο την αλλη οσο εκπαιδευεις το "ματι" αρα τον εγκεφαλο σου σε υψηλοτερες ταχυτητες τοσο πιο "ασφαλεις" εισαι.

[TROOPER]

......Για εκείνους δεν ήταν ολισθηρό το οδόστρωμα; Τα δεδομένα δεν ήταν κοινά για όλους;

Πραγματικότητα είναι όλα αυτά που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας, και τους δίνουμε υπόσταση μέσω της επεξεργασίας του εγκεφάλου μας.
Έτσι δεν είναι;

Μπορούμε άραγε να αλλάξουμε την "πραγματικότητα", αλλάζοντας τον τρόπο που την αντιλαμβανόμαστε;

...............................
Σε ποιά από τις δύο περιπτώσεις νομίζετε θα νιώθετε πιο ασφαλής; Πού νομίζετε θα αισθάνεστε υπερβολική την ταχύτητα; Στο τούνελ ή στον αυτοκινητόδρομο;

Τελικά τι είναι πιο σημαντικό; Τα χιλιόμετρα ανά ώρα που δείχνει το κοντέρ ή ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε αυτά τα χιλιόμετρα;

Τροφή για σκέψη:
Ποια είναι η κυριότερη από τις πέντε αισθήσεις μας, όσο αφορά την οδήγηση;
Ποιός είναι ο κυριότερος παράγοντας, που επηρεάζει το αποτέλεσμα της επεξεργασίας των ερεθισμάτων, που δεχόμαστε μέσω της παραπάνω αίσθησης;
Μπορούμε να επέμβουμε στην παραπάνω διαδικασία;
Πώς;

απανταω στις ερωτησεις δημητρη μια προς μια:

ηταν για ολους ολισθηρο το οδοστρωμα και τα δεδομενα κοινα για ολους προφανως.

τα αισθητηρια οργανα μας ομως ειναι απλα συλεκτες πληροφοριων.η αντιληψη ειναι η αναλυση των πληροφοριων (και αυτο δεν ειναι αισθηση).αρα οι αισθησεις συλλεγουν τις πληροφοριες,οι οποιες περναν απο εναν επεξεργαστη,ο οποιος τις αναλυει,τις ''αποδομει'' φτανοντας τες στο πιο απλο βαθμο ουτως ωστε να μπορει να δωθει απαντηση στην ερωτηση ''καλο η κακο'' (ο εγκεφαλος λειτουργει σε δυαδικο συστημα), τις ανασυνθετει και επανατροφοδοτει το συνειδητο κοματι της εγκεφαλικης λειτουργιας.οταν αναλαβει πλεον αυτο τα ινια ερχεται να λειτουργησει με βαση τα αρχεγονα ενστικτα της αυτοσυντηρησης.σε τελικη αναλυση λοιπον θα λεγαμε οτι το θεμα δεν εχει να κανει με τις 5 αισθησεις μια και αυτες απλα συλλεγουν πληροφοριες και τιποτα παραπανω αλλα με το τι επεξεργαστη εχει καθε ''μοντελο'', και κατα ποσο εχει αλλαξει τα δεδομενα στα ενστικτα του.

προφανως κανεις νοιωθει πιο ασφαλης στον αυτοκινητοδρομο σε σχεση με το τουνελ και προφανως στο τουνελ αισθανεται κανεις την ταχυτητα πιο εντονα.και εννοειται οτι τα χλμ που αντιλαμβανεται καποιος ειναι το σημαντικο και οχι τα χλμ που δειχνει το κοντερ (και αυτος ειναι ενας βασικος λογος που δεν δεχομαι τα ορια ταχυτητας και το θεωρω μια μεγαλη μπαρουφα).

παμε στη τροφη:
αισθησεις:1)οραση,2)οσφρηση,3)ακοη,4)αφη,5)γευση
οταν οδηγουμε χωρις γευση και οσφρηση μπορουμε να παμε (εκτος αν φαμε τα μουτρα μας οποτε η γευση εχει τον πρωτο λογο και εκτος αν ψαχνουμε την καλυτερη ταβερνα της ορεινης κορινθιας οποτε μαλλον θελουμε την οσφρηση :lol: )
η αφη ειναι παροπλισμενη (και καλως) φορωντας γαντια.
μενει η ακοη και η οραση.δεδομενου οτι η οραση ειναι πιο γρηγορη απο την ακοη και δεδομενου οτι οσο πιο συντομα συλεγει κανεις πληροφοριες τοσο περισσοτερο χρονο εχει να κανει ολη την διαδικασια που ανεφερα παραπανω ο εγκεφαλος,καταληγουμε στο συμπερασμα οτι η οραση ειναι η κυριοτερη αισθηση κατα την οδηγηση μια και ειναι η γρηγοροτερη ολων.
ο κυριοτερος παραγοντας που επηρεαζει το αποτελεσμα στης επεξεργασιας των ρεθισματων ειναι το ενστικτο της αυτοσυντηρησης.πιο απλα φοβο το λεμε (και συνηθως φυλαει τα ερ'μα :lol: )
μπορουμε.λεγεται εκπαιδευση και ειναι η συνειδητη διαδικασια με την οποια μπορει κανεις να αυξησει τα ορια του ασυνειδητου.

καταπληκτικο θεμα δημητρη και μαγικος ο απλοικος τροπος που ο ''εγκεφαλος ο μεγας'' (ετσι αναφερεται στους ατλαντες) λειτουργει μεσα απο τις πιο συνθετες διαδικασιες που ΔΕΝ μπορει ανθρωπου νους να συλλαβει.

:beer:

[McGyver]

Κάτι τέτοια βλέπω και σκέφτομαι πόσο θα ήθελα να ξανακάνω το CSS Level 2 :(...



Τροφή για σκέψη:
Ποια είναι η κυριότερη από τις πέντε αισθήσεις μας, όσο αφορά την οδήγηση;
Ποιός είναι ο κυριότερος παράγοντας, που επηρεάζει το αποτέλεσμα της επεξεργασίας των ερεθισμάτων, που δεχόμαστε μέσω της παραπάνω αίσθησης;
Μπορούμε να επέμβουμε στην παραπάνω διαδικασία;
Πώς;

Η όραση.
Δεν ξέρω αν εκφράζομαι σωστά, σημαντικότατο (αν όχι το σημαντικότερο) ρόλο παίζει η περιφερειακή όραση.
Όσο τη διευρύνουμε τόσο καλύτερα.

Καταπληκτικό θέμα Δημήτρη.

[fkol k4]

Καλό θέμα.

Το κλειδί είναι ακριβώς στο σημείο που αναρωτιέσαι «Τελικά τι είναι πιο σημαντικό; Τα χιλιόμετρα ανά ώρα που δείχνει το κοντέρ ή ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε αυτά τα χιλιόμετρα;» και η απάντηση είναι ξεκάθαρα

«Μα φυσικά ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε αυτά τα χιλιόμετρα».

Εξάλλου όσον αφορά τους ανθρώπους, τα πάντα είναι υποκειμενικά.
Το γυρολόγιο για παράδειγμα ενός κοινού «γρήγορου» χομπίστα, στον Lorenzo (με το ίδιο φυσικά μηχανάκι) θα προκαλούσε νύστα.

Κατ' επεκταση, ο πιτσιρικάς που τερματίζει το tetris 4-5 φορές κάνει κάτι που του φαίνεται φυσιολογικό ενώ εγώ δεν προλαβαίνω καν να δω τι κάνει.

Στο μόνο που θα διαφωνήσω (με τον Trooper) είναι πως μαζί με την όραση, η αφή είναι η δεύτερη αίσθηση που χρησιμοποιούμε.
Η αφή είναι αυτή που χρησιμεύει ως το «γυροσκόπιο» του ανθρωπίνου σώματος και είναι αυτή που σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι τις απότομες μεταβολές φορτίων και βαρών, την πρόσφυση, το είδος του δρόμου στον οποίο βρίσκεσαι.

Ακόμα και αν κλείσεις τα μάτια και τα αυτιά σε κάποιον, μπορεί να καταλάβει αν κινείται γρήγορα ή αργά (φυσικά σε σχέση με ότι αυτός ορίζει ως γρήγορα ή αργά) και αν κινείται σε ευθεία ή υπό καμπύλη.

Η έννοια της αφής δεν εξαντλείται στο τι καταλαβαίνουν τα ακροδάχτυλα (άσε που όταν κι αυτά ξυλιάζουν @@ οδήγηση κάνεις...:p)

[sapila racing]

subscribed! :)

[TROOPER]

............

Στο μόνο που θα διαφωνήσω (με τον Trooper) είναι πως μαζί με την όραση, η αφή είναι η δεύτερη αίσθηση που χρησιμοποιούμε.
Η αφή είναι αυτή που χρησιμεύει ως το «γυροσκόπιο» του ανθρωπίνου σώματος και είναι αυτή που σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι τις απότομες μεταβολές φορτίων και βαρών, την πρόσφυση, το είδος του δρόμου στον οποίο βρίσκεσαι.

Ακόμα και αν κλείσεις τα μάτια και τα αυτιά σε κάποιον, μπορεί να καταλάβει αν κινείται γρήγορα ή αργά (φυσικά σε σχέση με ότι αυτός ορίζει ως γρήγορα ή αργά) και αν κινείται σε ευθεία ή υπό καμπύλη.

Η έννοια της αφής δεν εξαντλείται στο τι καταλαβαίνουν τα ακροδάχτυλα (άσε που όταν κι αυτά ξυλιάζουν @@ οδήγηση κάνεις...:p)

λυπαμαι αλλα τα πραγματα ειναι πιο απλα.
Σε όλες τις αισθήσεις αντιστοιχεί ένα όργανο-κλειδί. Η αίσθηση της αφής φιλοξενείται από το δέρµα που περιβάλλει όλο το σώµα.Η αίσθηση της αφής έχει ως αισθητήρια όργανα τα άκρα των νεύρων, που είναι σπαρµένα ανάµεσα στα κύτταρα της επιδερµίδας ή σε βαθύτερα µέρη του δέρµατος καθώς και σε άλλα ειδικά όργανα στο εσωτερικό του σώµατός µας.Το κέντρο της αφής βρίσκεται στο µπροστινό µέρος του κεφαλιού. Τα αισθήµατα της αφής λέγονται απτικά και δερµικά αισθήµατα και η αίσθηση αυτή λέγεται και γενική αίσθηση.

απο εδω--->http://www.ea.gr/ea/myfiles/File/stdimotikou/dia8ematikes/2011/_afi.pdf

με βαση αυτα η αφη ειναι παροπλισμενη μια και οι στιβαδες του δερματος ειναι καλημενες απο τη φορμα,τα γαντια,τις μποτες και το κρανος.

:wave2:

[fkol k4]

λυπαμαι αλλα τα πραγματα ειναι πιο απλα.
Σε όλες τις αισθήσεις αντιστοιχεί ένα όργανο-κλειδί. Η αίσθηση της αφής φιλοξενείται από το δέρµα που περιβάλλει όλο το σώµα.Η αίσθηση της αφής έχει ως αισθητήρια όργανα τα άκρα των νεύρων, που είναι σπαρµένα ανάµεσα στα κύτταρα της επιδερµίδας ή σε βαθύτερα µέρη του δέρµατος καθώς και σε άλλα ειδικά όργανα στο εσωτερικό του σώµατός µας.Το κέντρο της αφής βρίσκεται στο µπροστινό µέρος του κεφαλιού. Τα αισθήµατα της αφής λέγονται απτικά και δερµικά αισθήµατα και η αίσθηση αυτή λέγεται και γενική αίσθηση.

με βαση αυτα η αφη ειναι παροπλισμενη μια και οι στιβαδες του δερματος ειναι καλημενες απο τη φορμα,τα γαντια,τις μποτες και το κρανος.

:wave2:

Έστω, δεκτόν μιας και για τον ορισμό της αφής δεν είμαι ειδικός, αυτά που περιγράφω όμως κάπως τα καταλαβαίνουμε.
Σβήσε τη λέξη αφή από την ιστορία, αυτό που μας κάνει να τα καταλαβαίνουμε δεν ξέρω πως λέγεται, αλλά είναι και αυτό το ίδιο σημαντικό με τη όραση.
:beer:

[TROOPER]

Έστω, δεκτόν μιας και για τον ορισμό της αφής δεν είμαι ειδικός, αυτά που περιγράφω όμως κάπως τα καταλαβαίνουμε.
Σβήσε τη λέξη αφή από την ιστορία, αυτό που μας κάνει να τα καταλαβαίνουμε δεν ξέρω πως λέγεται, αλλά είναι και αυτό το ίδιο σημαντικό με τη όραση.
:beer:

αιθουσαιο συστημα λεγεται.:wave2::beer:

[Bladerunner]

Δεν θα διαφωνήσω με καμία άποψη.
Σαφώς κι ο φόβος μας επηρεάζει. Σαφώς και το κέντρο ισορροπίας μας είναι ο λαβύρινθος του αυτιού.
Σαφέστατα, χωρίς αφή θα αισθανόμασταν "χαμένοι" στο διάστημα.

Θα ήθελα όμως να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο, για να μπορέσουμε να δούμε πώς μπορούμε να εκμεταλλευτούμε το όποιο συμπέρασμα, υπέρ μας.



Ποια είναι η κυριότερη από τις πέντε αισθήσεις μας, όσο αφορά την οδήγηση;

Νομίζω, όλοι συμφωνούμε πως αν ήμαστε τυφλοί, απλά ΔΕΝ μπορούμε να οδηγήσουμε. Τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει.
Θα ήθελα λοιπόν να ασχοληθούμε μόνο με την αίσθηση της όρασης. Προς το παρόν τουλάχιστον...



Ποιός είναι ο κυριότερος παράγοντας, που επηρεάζει το αποτέλεσμα της επεξεργασίας των ερεθισμάτων, που δεχόμαστε μέσω της παραπάνω αίσθησης;

Όπως πολύ κατανοητά ανέλυσε ο Trooper, τα ερεθίσματα που δεχόμαστε μέσω των αισθήσεων μας, δεν έχουν καμία αξία αν δεν τα επεξεργαστούμε ώστε να πάρουμε ως αποτέλεσμα, την πληροφορία.

Αναλύω λίγο περισσότερο το ερώτημα:
Τι πρέπει να διασφαλίσουμε στην επεξεργασία, ώστε να πάρουμε έγκαιρα και έγκυρα, την όποια πληροφορία;
Από τι εξαρτάται κυρίως η ...επεξεργαστική μας ισχύ;

[radd]

Λοιπόν,
Όταν πηγαίνεις με 300 και οι τέσσερις λωρίδες μοιάζουν με το μονοπατάκι που βάδιζε η κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος και ανακαλύπτεις πως ο δρόμος δεν είναι τελικά ευθεία αλλά ανοιχτή στροφή, τότε αυτό που δίνει λύση στο πρόβλημα δεν είναι απλά να κοιτάς μπροστά, αλλά πολύ μπροστά, το βάθος του ορίζοντα κι ακόμα παραπέρα, τότε όλα ξαναγίνονται αργά, αν μάλιστα είναι και νύχτα με φεγγάρι, τότε κοιτώντας το να σε ακολουθεί όλα μοιάζουν ...ακίνητα!
Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει "σημαντικότερη αίσθηση" αφού σημαντική είναι μόνο η αναισθησία :a15:

:D

[Joyrider]

Αναλύω λίγο περισσότερο το ερώτημα:
Τι πρέπει να διασφαλίσουμε στην επεξεργασία, ώστε να πάρουμε έγκαιρα και έγκυρα, την όποια πληροφορία;
Από τι εξαρτάται κυρίως η ...επεξεργαστική μας ισχύ;
Σταδιακή έκθεση στο νέο ερέθισμα μέχρι να έρθει η εξοικείωση. Έτσι από ένα σημείο και μετά κάποια πράγματα να γίνονται αυτόματα ώστε να αποφορτίζεται ο εγκέφαλος από την πολλή επεξεργασία και να επικεντρώνεται στα απρόβλεπτα με μεγαλύτερη όπως λες επεξεργαστική ισχύ.

[kostas777]

νομίζω ότι χρησιμοποιώ ολες τις αισθήσεις (και την 6η :lol:), αλλά η σημαντικότερη είναι μάλλον η όραση. όπως ειπώθηκε παίζει μεγάλο ρόλο η περιφερειακή όραση, αλλά το θέμα είναι πως επεξεργάζεται την πληροφορία ο εγκέφαλος. επειδή όλοι μας έχουμε διαφορετικό εγκέφαλο, συν ότι τον έχουμε «δημιουργήσει» ο καθένας με τον δικό του τρόπο και τη δική του ζωή, τότε όλοι έχουμε διαφορετική αντίληψη και κανένας δεν έχει ακριβώς ίδια με κάποιον άλλο. τώρα, τι ορίζουμε ως πραγματικότητα, είναι διαφορετικό θέμα, αλλά ας υποθέσουμε ότι πραγματικότητα είναι μια και ατόφια και είναι μάλλον η επικρατούσα στηριζόμενη από μια πλειοψηφία αντιλήψεων (γιατί, η πραγματιότητα δημιουργεί την αντίληψη ή το αντίστροφο; μπορεί να υπάρχει το ένα δίχως το άλλο; κλπ.). τουτέστιν, κανένας μα κανένας οδηγός ή αναβάτης (ή ό,τι άλλο θέλετε) δεν είναι ίδιος με κάποιον άλλο. μπορεί να είναι παρόμοιοι, ή εξωφρενικά παρόμοιοι, αλλά δεν μπορεί να είναι ακριβώς ίδιοι.

όταν είμαστε αφοσιωμένοι σε αυτό που κάνουμε, μπορούμε να χρησιμοποιούμε το μεγαλύτερο ποσοστό των δυνατοτήτων μας για να πετυχαίνουμε καλλίτερο αποτέλεσμα. χρησιμοποιούμε την όραση όχι μόνο κυττάζοντας μπροστά για το που πάμε, αλλά αντιλαμβανόμαστε συγχρόνως που βρίσκονται οι άλλοι από σκιές, αντανακλάσεις, σε συνδυασμο με ήχους και ..φαντασία. π.χ. βλέπεις φώτα να ανεβαίνουν πάνω και να σκάνε κάτω, ταυτόχρονα ακούς «πρα πρα» και στο μπροστινό αυτοκίνητο καθρεφτίζεται από μακριά μια σκιά να κινείται προς τα δεξιά σου. καταλαβαίνεις ότι κάποιος κάγκουρας κάνει σούζα με πραπρα και πάει να σου βγεί από δεξιά και κάνεις αριστερά. έχεις μάτια και στην πλάτη δηλαδή.

τώρα άμα είσαι σε ένα στροφιλίκι που το ξέρεις, πρέπει να το «νιώσεις». αυτό δεν είναι απλά όραση, ακοή, αφή και τέτοια. είναι το φίλιγκ που λένε, όπως συμβαίνει με τους οδηγούς αγώνων. δεν σκέφτεσαι απλώς ότι «το'χεις» και ορμάς, απλώς εκείνη τη στιγμή δεν «τό'χεις», εκείνη τη στιγμή «είσαι». όπως λένε και οι αγγλόφωνοι, είσαι "in the zone". στη ζώνη του λυκόφωτος..


Τι πρέπει να διασφαλίσουμε στην επεξεργασία, ώστε να πάρουμε έγκαιρα και έγκυρα, την όποια πληροφορία;
Από τι εξαρτάται κυρίως η ...επεξεργαστική μας ισχύ;

practice.. and then more practice. και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συγκέντρωση χωρίς άσχετες σκέψεις και εγκεφαλική παρλαπίπα όπως τις υπόλοιπες ώρες. αν κατάλαβα καλά την ερώτηση :)

[BLiTzER]

Τι πρέπει να διασφαλίσουμε στην επεξεργασία, ώστε να πάρουμε έγκαιρα και έγκυρα, την όποια πληροφορία;
Από τι εξαρτάται κυρίως η ...επεξεργαστική μας ισχύ;

Αν καταλαβαίνω καλά που το πας, αναφέρεσαι στην ταχύτητα. Ο εγκέφαλος επεξεργάζεται και αντιδράει σε τόσα δεδομένα ανά δευτερόλεπτο, αναλόγως το άτομο. Πρέπει να μένουμε πάντα εντός ορίων και να μην τον υπερφορτώνουμε, ώστε να παραμένει αποτελεσματικός. Μμ?

[TROOPER]

..............
Αναλύω λίγο περισσότερο το ερώτημα:
Τι πρέπει να διασφαλίσουμε στην επεξεργασία, ώστε να πάρουμε έγκαιρα και έγκυρα, την όποια πληροφορία;
Από τι εξαρτάται κυρίως η ...επεξεργαστική μας ισχύ;

ΑΝ καταλαβαινω κι εγω που το πας...η απαντηση που θα εδινα ειναι:ταχυτητα επεξεργασιας.η οποια ταχυτητα ειναι αμεσα συνυφασμενη με τον χρονο.αρα ο χρονος που θα δωσουμε στην εγκεφαλικη μας λειτουργια απο τη στιγμη που το ματι θα συλλαβει το ερεθισμα μεχρι τη στιγμη που θα γινουν ολες εκεινες οι εκρηξεις στους νευρωνες και τις συναψεις του εγκεφαλου,θα ελευθερωθουν οι διαφορες ουσιες (οι οποιες ειναι υπευθυνες για ολα μας τα αισθηματα και συναισθηματα) θα επανατροφοδωτηθει το συνειδητο μερος του εγκεφαλου και με βαση αυτο τελικα θα παρθει η οποια αποφαση για τον οποιονδηποτε χειρισμο.
κι επειδη ολη αυτη η διαδικασια γινεται ασυνειδητα καλο θα ειναι οπως ειπωθηκε παραπανω απο τον Joyrider να καταφερουμε να την κανουμε να λειτουργει αυτοματοποιημενα και αυτο για να γινει μπορει να γινει συνειδητα.αρα σταδιακη εκθεση στα διαφορα ερεθισματα μεχρι την εξοικιωση (ουσιαστικα χρονο για να μαθει ο εγκεφαλος να λειτουργει σε ολες τις καταστασεις σωστα).

n'est-ce pas?

[Bladerunner]

Ενδιαφέρουσες όλες οι απόψεις.

Όλοι λίγο πολύ λέμε να μην υπερφορτώνουμε τον εγκέφαλο και να του δίνουμε τον απαραίτητο χρόνο.

Στην πράξη... Πώς το κάνουμε αυτό;

Θα συμφωνήσουμε φαντάζομαι, ότι αν αυτά που γνωρίζουμε στην θεωρία ΔΕΝ μπορούμε να τα εφαρμόσουμε στην πράξη, δεν μας είναι και τόσο ωφέλημα στην οδήγηση, έτσι δεν είναι;

Οπότε, ξαναρωτάω.

Πρακτικά. Πώς, με ποιο τρόπο, θα δώσουμε περισσότερο χρόνο στον εγκέφαλο να επεξεργαστεί τις όποιες πληροφορίες του δώσουμε;

Για να βοηθήσω λίγο, μη ξεχνάτε ότι αναφερόμαστε συγκεκριμένα στην όραση και πως μπορούμε να την αξιοποιήσουμε πέρα από τα συνηθισμένα.

[GIXXERAKIAS]

Πρακτικά. Πώς, με ποιο τρόπο, θα δώσουμε περισσότερο χρόνο στον εγκέφαλο να επεξεργαστεί τις όποιες πληροφορίες του δώσουμε;



Με το να μήν ξεπερνάμε τα όρια του εγκεφάλου μας....κοινώς να μήν υπερβάλουμε ίσως?:D

[McGyver]

Οπότε, ξαναρωτάω.

Πρακτικά. Πώς, με ποιο τρόπο, θα δώσουμε περισσότερο χρόνο στον εγκέφαλο να επεξεργαστεί τις όποιες πληροφορίες του δώσουμε;

Μήπως αν τον τροφοδοτούσαμε νωρίτερα με τις πληροφορίες αυτές;
Είτε πηγαίνοντας λίγο πιο αργά είτε βλέποντας λίγο πιο μακριά;

[byron]

Με το να μήν ξεπερνάμε τα όρια του εγκεφάλου μας....κοινώς να μήν υπερβάλουμε ίσως?:D

Τα όρια ταχύτητας του εγκεφάλου μας είναι 15χλμ/ώρα ή κάτι τέτοιο. Από ΄κει και πέρα μέχρι το σημείο να πηγαίνει κάποιος με 300χλμ ανάμεσα στις μάντρες του isle of man αναλαμβάνει η εκπαίδευση και το ταλέντο (ή φυσική ταχύτητα) νομίζω.

[VASOS]

Ένας τρόπος για να "ξεγελάσουμε" τον εγκέφαλο ώστε να αποβάλλει τον φόβο είναι να κοιτάμε όσο το δυνατόν πιο μακρυά, σε πιο μεγάλο εύρος και πάντα εκεί που θέλουμε να πάμε. Αυτό αυξάνει τον οπτικό χώρο, μετριάζει την αίσθηση της ταχύτητας, αυξάνει την αίσθηση της ασφάλειας και βοηθάει στην "περιφερειακή" εστίαση της επιθυμητής πορείας.

[harris_x]

Πρακτικά. Πώς, με ποιο τρόπο, θα δώσουμε περισσότερο χρόνο στον εγκέφαλο να επεξεργαστεί τις όποιες πληροφορίες του δώσουμε;

Νομίζω πως το σωστότερο είναι να μην δώσουμε χρόνο να επεξεργαστεί την όποια πληροφορία λάβει (πχ: το αυτοκίνητο από το αντίθετο ρεύμα έρχεται πάνω μου) αλλά το ερέθισμα να επεξεργαστεί μια άλλη ποιο “εύκολη” (κοιτάζω κάπου που είναι ασφαλές να κατευθυνθώ για να το αποφύγω και ανοίγω το γκάζι).

[DeusEx]

Καταπληκτικο θέμα, καθως με εχει προβληματισει το τελευταιο διαστημα.

Οταν οδηγουσα αμαξι στην Ελλαδα, πχ στον κηφισσο, και πηγαινα με 140 χλμ/ω αισθανομουν οτι τρεχω με υπερβολικη ταχυτητα και οτι προκαλω την τυχη μου, παρ΄οτι εχει 3 λωριδες φαρδος και σχετικα καλη ασφαλτο.
Κοινως, αισθανομουν ανασφαλεια.
Τωρα που οδηγω στην Γερμανια, με 140 χλμ/ω αισθανομαι πηγαινω χαλαρα/αργα. Να σημειωσω οτι και εδω 3 λωριδες φαρδος εχει και καλη ασφαλτο.
Κοινως, αισθανομαι ασφαλεια.

Αυτο με προβληματιζει και με κανει να σκεφτω οτι υπαρχουν πολλοι παραμετροι που το μυαλο μας επεξεργαζεται μονο του, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ απο τις αισθησεις μας, ωστε να βγαλει το συμπερασμα αν αισθανομαστε καλα η οχι με την ταχυτητα που πηγαινουμε...
Τετοιες παραμετροι πχ μπορει να ειναι, το ποσο εμπιστευομαι τους συνοδηγους, τι επιπεδο εχουν, ποσο μεγαλες ειναι οι πιθανοτητες να μου κανει καποιος λαλακια, ποιες οι πιθανοτητες να υπαρχουν λαδια λακουβες εμποδια στον δρομο, τι συνεπεις θα εχω σε περιπτωση ατυχηματος, πως ειναι η αποκριση των ασθενοφορων, οι γιατροι κτλ κτλ κτλ...

Συνειδητα δεν το σκεφτομαστε, αλλα πιστευω οτι το υποσυνειδητο κανει την δουλεια του!

Η αντιληψη λοιπον για μενα ειναι κατι που εχει να κανει περισσοτερο με το υποσυνειδητο.

[sonic22]

Σταδιακή έκθεση στο νέο ερέθισμα μέχρι να έρθει η εξοικείωση. Έτσι από ένα σημείο και μετά κάποια πράγματα να γίνονται αυτόματα ώστε να αποφορτίζεται ο εγκέφαλος από την πολλή επεξεργασία και να επικεντρώνεται στα απρόβλεπτα με μεγαλύτερη όπως λες επεξεργαστική ισχύ.

Αυτο λεγετε φιλτραρισμα πληροφοριων απο τον εγγεφαλο.
Ειναι οπως οταν πρωτοκαβαλας και πρεπει συνειδητα να εχεις την προσοχη σου στο ποσο γκαζι και συμπλεκτη θα δοσεις για να ξεκινησεις.
Με τον καιρο (και υστερα απο πολλα σκορτσαρισματα, whiskey throttle και στουκες γιατι ειχες την προσωχη σου στον συμπλεκτη και δεν ειδες το δεντρο που φυτρωσε ξαφνικα μπρωστα σου) ο εγκεφαλος αυτοματοποιει τις διαδικασιες αυτες (δευτερη φυση το λεμε λαικα).

Το αυτο και με τους "γρηγορους".
Τα μικρογλυστηρματα, που εσενα σου ασπριζουν τα μαλια, και οι μικροπληροφοριες που οι υπερφορτωμενες αισθησεις σου δεν μπορουν να σηλαβουν ειναι συνηθισμενα πραγματα για τον ποιο εξειδικευμενο και συντονισμενο εγκεφαλο του "γληγορου".
Θελει εξασκηση περα απο την "περιοχη ανεσης" των ικανοτητων του καθε αναβατη.
Ειναι ο λογος που οι αγωνιζομενοι με υπερβολικα μικρες διορθωσεις στο στησημο της μηχανη τους εχουν μεγαλα αποτελεσματα.

υ.γ. Και αν νομιζετε οτι ο εγκεφαλος των στριταδων κανει το καλυτερο φυλτραρισμα περαστε μια βολτα απο μια πιστα ΜΧ.

[endopandou]

Στο ερώτημα ποια είναι η πιο σημαντική αίσθηση η απάντηση είναι προφανώς η όραση. Και οι υπόλοιπες όμως έχουν βαρύτητα.

Η αντίληψη του χώρου και των γεγονότων που λαμβάνουν χώρα γύρω μας κατά την διάρκεια της οδήγησης είτε αυτή αφορά σε απλή μετακίνηση είτε σε γρήγορους ρυθμούς, βρίσκεται στο dna μας.
Παλιά που ο άνθρωπος ήταν κυνηγός, αυτού του είδους η αντίληψη ήταν πιο ανεπτυγμένη σε σχέση με το σήμερα που ο αγώνας ζωής άρα τα ερεθίσματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Σήμερα όποιος έχει αυτήν την αντίληψη σε μεγάλο βαθμό λέμε πως έχει χάρισμα ή ταλέντο.
Είχα διαβάσει κάποτε πως τα σκυλιά έχουν περίπου 3 φορές καλύτερη αντίληψη χώρου (και μπορούν να κινούνται στον χώρο αντίστοιχα καλύτερα) απο τους ανθρώπους κι ας έχουν αχρωματοψία. Συνεπώς η συγκεκριμένη αντίληψη έχει μικρή σχέση με το καθεαυτού IQ.

Το ταλέντο αυτό το έχουν κάποιοι αναβάτες και δίνω παράδειγμα. Πέρυσι ο Emmet (Gavin) συνομιλούσε με τον τρελοκέισυ εν ώρα πτήσης και όταν έφτασε η κουβέντα στο θέμα της αίσθησης του είπε πως εκείνη τη στιγμή αντιλαμβανόταν τις κινήσεις του αεροπλάνου αφήνοντας τον Gavin κάγκελο αφού εκείνος δεν καταλάβαινε τίποτα.

Οι αναβάτες αυτές τις αισθήσεις (χώρου και γεγονότων) θα πρέπει να τις 'αναπτύξουν' στον όποιο τεσπα βαθμό αν θέλουν να κινηθούν γρήγορα.
Και εδώ είναι που παρεμβαίνει ο κρίσιμος παράγοντας της αυτοσυντήρησης. Το ποσοστό και διαχείριση του φόβου, άρα η τιθάσευσή του, είναι ότι πιο σημαντικό ώστε να μπορέσουν να αναπτυχθούν οι άλλες αισθήσεις.
Το μέτρο που θα γίνει αυτό ξεκλειδώνει τις περαιτέρω δυνατότητες.
Παράδειγμα: Εχετε πάει φαντάζομαι βόλτα με κάποιον φίλο που έχει καλό και ετοιμοπόλεμο μοτό αλλά ήταν αργός στην τάδε διαδρομή. Όταν στην κουβέντα μετά σας είπε πως 'γλίστραγε' και 'το μπροστινό ήταν στα όρια'
ενώ εσείς ξέρατε καλά πως ήσασταν με υπερβολικά κρατημένο ρυθμό εύκολα πολύ μπροστά του, αυτό οφείλεται στο παραπάνω γεγονός. Δηλαδή ο φίλος είχε χεστεί και αυτό το μετέφραζε λανθασμένα ως γλιστράει κλπ.

Είναι προφανές πως με την εξοικείωση (προπόνηση) ο φόβος μετριάζεται και όλα βελτιώνονται. Το πόσο είναι καθαρά θέμα ανθρώπου.

Αφού ξεπεραστεί και αυτό το στάδιο ερχόμαστε στην γνώση. Αν υποθετικά πάρουμε 2 ιδίων δυνατοτήτων αναβάτες και τον έναν τον βάλουμε να αναλώνει τον χρόνο του γράφοντας μαλακίες στο πληκτρολόγιο (όπως τώρα καλή ώρα) και τον άλλον να προπονείται απάνου στη μοτό του, ε ο δεύτερος θα γίνει καλύτερος και το τούνελ θα του φαίνεται πιο φαρδύ με τον καιρό.

Οπότε μην σας ζαλίζω άλλο, πάω για μια προπονησούλα κατά Σούνιο μεριά :D

σημ. Κάποιοι αναβάτες ότι και να κάνουν πάντα θα γλιστράνε εκεί που άλλοι θα περνάνε τρένο.

[ggs]

Δηλαδή περιπου ισχυουν αυτα (???)

Αποκτώντας εμπειρία + μαθήματα + προπόνηση = μειώνουμε τον χρόνο που απαιτεί ο εγκέφαλος για να αντιδράσει σωστά…
&
Μειώνουμε ταχύτητα = δίνουμε περισσότερο χρόνο στον εγκέφαλο για να αντιδράσει σωστά…

Φυσικά , ο χρόνος που απαιτείται για τον κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικός και , φυσικά , υπάρχουν και οι «ανεγκέφαλοι»….:lol:

[nikos_abel]

Έξοχο θέμα άνοιξες Deckard

Ο χρόνος που θα χρειαστεί ο εγκέφαλος για την επεξεργασία (για να μη πάω το θέμα εκεί που πήγε να το πάει ο κώστας777 με τις πραγματικότητες :lol: )
είναι ανάλογος του όγκου των δεδομένων που καλείται να επεξεργαστεί. Ένα κι ένα κάνουν δύο δηλαδής, ευχαριστώ μας φώτισες.

ΟΜΩΣ. Η επεξεργασία των δεδομένων έχει μετρηθεί ότι πολλές φορές παίρνει περισσότερο χρόνο από την ίδια την αντίδραση μας.
Λιανά : Ο χρόνος που χρειάζεται το φως της εικόνας που βλέπουμε μπροστά μας για να ταξιδέψει από τη πηγή του στο μάτι μας,
να ερεθίσει τον αμφιβληστροειδή, το ηλεκτρικό σήμα να κάνεις τις βόλτες του στο νευρικό σύστημα, να γίνει η ανάλυσή του και
η αντιπαραβολή του με τα υπόλοιπα δεδομένα από τις άλλες αισθήσεις, να αποφασισθεί η αντίδραση, να σταλεί το σήμα πάλι από
το νευρικό σύστημα στα πόδια, χέρια, παχύ έντερο (αν βλέπεις να έχει γίνει μλκ να χ3στείς) κλπ όργανα (ουφ)
και στο επόμενο κβάντα χρόνου πάλι από την αρχή, είναι μεγαλύτερος από αυτόν που τελικά απαιτείται από το συμβάν και τη τελική αντίδραση.
:uplate:

Γιατί αυτό όμως;

Όπως το έχω ακούσει και μου αρέσει σαν έκφραση "δεν ζούμε στο παρόν, αλλά στο παρελθόν". Ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε γύρω μας,
αυτό που βλέπουμε δεν είναι αυτό που υπάρχει γύρω μας. Είναι το μάτριξ (:D) που έχει φτιάξει ο εγκέφαλός μας με βάση τις εμπειρίες μας
και τις γνώσεις μας, συνειδητές ή όχι.
Όταν λοιπόν καλούμαστε να αντιδράσουμε σε κάποια κατάσταση, η απόφαση λαμβάνεται με βάση ΚΑΙ τις προηγούμενες εμπειρίες μας,
με αποτέλεσμα ταχύτερη αντίδραση που μπορεί να σώσει τον κλ μας.

Με αυτά τα δεδομένα καταλαβαίνετε πόση σημασία έχει λοιπόν η εξάσκηση και η επανάληψη, καθώς βοηθάμε τον εγκέφαλο
να στήσει καλύτερα το σκηνικό γύρω του και να μειώσει το χρόνο αντίδρασης προβλέποντας (6η αίσθηση ναουμ') τις
εξελίξεις πριν αυτές συμβούν.

Άσχετα αλλά χρήσιμα πάντως ε;

[Bladerunner]

Κάποιες από τις απαντήσεις χρίζουν δημιουργία ξεχωριστού θέματος!

Θα σταθώ όμως σε αυτό:


Μήπως αν τον τροφοδοτούσαμε νωρίτερα με τις πληροφορίες αυτές;
Είτε πηγαίνοντας λίγο πιο αργά είτε βλέποντας λίγο πιο μακριά;

Νομίζω μπορούμε να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο...

Το "πηγαίνοντας λίγο πιο αργά", σωστό μεν, σωστότατο, αλλά δε ταιριάζει στον χαρακτήρα μου. Με αναγκάζει να κάνω κάτι που δεν μου αρέσει...

Από την άλλη μεριά το "βλέποντας λίγο πιο μακριά"... Μου αρέσει.

Αν κοιτάμε μακρύτερα από τη μπροστινή μας ρόδα όταν οδηγάμε, ταΐζουμε τον εγκέφαλο με πληροφορίες και τον αναγκάζουμε να τις επεξεργαστεί ΠΡΙΝ χρειαστούμε άμεσα τα αποτελέσματα της επεξεργασίας. Πάρτε παράδειγμα το αυτοκίνητο που ετοιμάζεται να παραβιάσει το stop και το έχουμε αντιληφθεί πολύ νωρίς. Ο εγκέφαλος έχει όλο τον χρόνο στη διάθεσή του να αντιληφθεί τον επερχόμενο κίνδυνο και να καταστρώσει σχέδια αποφυγής. Έτσι, όταν πλέον έχουμε πλησιάσει αρκετά τη διασταύρωση, είτε έχουμε φρενάρει, είτε έχουμε ελιχθεί και έχουμε αποφύγει τη σύγκρουση διατηρώντας τους παλμούς μας σε ρυθμό ηρεμίας.

Πόσο όμως είναι αυτό το "λίγο πιο μακριά"; Πώς μπορούμε να το κάνουμε κι αυτό συγκεκριμένο ώστε να έχει εφαρμογή στην πράξη;

Οδηγάμε στην πόλη με την ανάλογη ταχύτητα. Έχει νόημα να κοιτάμε 30 στενά παρακάτω;
Οδηγάμε στο βουνό. Έχει νόημα να εστιάζουμε το βλέμμα μας στην κορυφή της ερχόμενης στροφής ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ στρίψουμε;

[VASOS]

...Πόσο όμως είναι αυτό το "λίγο πιο μακριά"; Πώς μπορούμε να το κάνουμε κι αυτό συγκεκριμένο ώστε να έχει εφαρμογή στην πράξη;

Οδηγάμε στην πόλη με την ανάλογη ταχύτητα. Έχει νόημα να κοιτάμε 30 στενά παρακάτω;
Οδηγάμε στο βουνό. Έχει νόημα να εστιάζουμε το βλέμμα μας στην κορυφή της ερχόμενης στροφής ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ στρίψουμε;

Όσο και πιο μακρυά και πλατιά γίνεται...Είτε με αυτοκίνητο είτε με μοτοσικλέτα.

[nikos_abel]

Το "πηγαίνοντας λίγο πιο αργά", σωστό μεν, σωστότατο, αλλά δε ταιριάζει στον χαρακτήρα μου. Με αναγκάζει να κάνω κάτι που δεν μου αρέσει...


Αυτό που λες όμως, η μεγαλύτερη ταχύτητα δηλαδή, ίσως σημαίνει ότι επιζητείς την αγωνία - αδρεναλίνη που θα εμφανιστεί ακριβώς από τη
μη γνώση και αδυναμία πρόβλεψης που προέρχεται από αυτή.
Αν με λίγα λόγια (σε ένα εξεζητημένο παράδειγμα) οδηγούσες με ένα μαύρο μαντήλι στα μάτια σε δημόσιο δρόμο, με 20 χλμ/ώρα θα είχες τέτοια αγωνία
και ένταση που δε συγκρίνεται με 300άρα σε πίστα.

[VANDA]

Όπως ειπώθηκε.. Επανάληψη=μήτηρ πάσης μαθήσεως. Επίσης..
..το να έχεις πολλά χιλιόμετρα στην πλάτη (=εμπειρία) με τα παρελκόμενά του (γλίστρες, φρένα πανικού, τουμπίδια.. you name it) μας κάνουν να διορθώνουμε και κατ' επέκταση να αυτοματοποιούμε τη σωστή αντίδραση μας σε καταστάσεις που για έναν άπειρο είναι ίσως λόγος να "κλειδώσει"/πέσει/χτυπήσει/τρομοκρατηθεί.

Για να το κατακτήσουμε βέβαια αυτό (όπως πάλι ειπώθηκε), ή στηριζόμαστε στην καλή μας τύχη (λίγο βλακώδες) ή δίνουμε χρόνο-χώρο στον οργανισμούλη μας να ψηθεί με το άθλημα, επικεντρώνοντας -όσο μπορούμε- σε έναν τομέα της οδήγησής μας κάθε φορά πριν αρχίσουμε να συνδυάζουμε πιθανές στραβές (βροχούλα+φρενάρες+πάνω στη στροφή+φορτηγό απέναντι+συνεπιβάτης που τσιρίζει και χοροπηδάει+σφήκα στο κράνος+κροταλίας στην μπότα κλπ κλπ)..

[endopandou]

Κάποιες από τις απαντήσεις χρίζουν δημιουργία ξεχωριστού θέματος!

Θα σταθώ όμως σε αυτό:



Νομίζω μπορούμε να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο...

Το "πηγαίνοντας λίγο πιο αργά", σωστό μεν, σωστότατο, αλλά δε ταιριάζει στον χαρακτήρα μου. Με αναγκάζει να κάνω κάτι που δεν μου αρέσει...

Από την άλλη μεριά το "βλέποντας λίγο πιο μακριά"... Μου αρέσει.

Αν κοιτάμε μακρύτερα από τη μπροστινή μας ρόδα όταν οδηγάμε, ταΐζουμε τον εγκέφαλο με πληροφορίες και τον αναγκάζουμε να τις επεξεργαστεί ΠΡΙΝ χρειαστούμε άμεσα τα αποτελέσματα της επεξεργασίας. Πάρτε παράδειγμα το αυτοκίνητο που ετοιμάζεται να παραβιάσει το stop και το έχουμε αντιληφθεί πολύ νωρίς. Ο εγκέφαλος έχει όλο τον χρόνο στη διάθεσή του να αντιληφθεί τον επερχόμενο κίνδυνο και να καταστρώσει σχέδια αποφυγής. Έτσι, όταν πλέον έχουμε πλησιάσει αρκετά τη διασταύρωση, είτε έχουμε φρενάρει, είτε έχουμε ελιχθεί και έχουμε αποφύγει τη σύγκρουση διατηρώντας τους παλμούς μας σε ρυθμό ηρεμίας.

Πόσο όμως είναι αυτό το "λίγο πιο μακριά"; Πώς μπορούμε να το κάνουμε κι αυτό συγκεκριμένο ώστε να έχει εφαρμογή στην πράξη;

Οδηγάμε στην πόλη με την ανάλογη ταχύτητα. Έχει νόημα να κοιτάμε 30 στενά παρακάτω;
Οδηγάμε στο βουνό. Έχει νόημα να εστιάζουμε το βλέμμα μας στην κορυφή της ερχόμενης στροφής ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ στρίψουμε;

Οταν είσαι στην πίστα το σημείο που κοιτάς μεταβάλλεται πάντα και έχει σχέση με το σημείο της στροφής που βρίσκεσαι. Η ουσία πάντως είναι πως μιλάμε για το έξω κέρμπ της εξόδου. Το vanishing point είναι συγκεκριμένο λοιπόν. Ούτε 2 ρόδες μπροστά, ούτε η γραμμή τερματισμού.
Κάτι ανάλογο εφαρμόζουμε και σε στριφτερό δρόμο λαμβάνοντας και άλλους παράγοντες υπ όψιν φυσικά.
Η πόλη είναι άλλο.

[Giorgos19]

Πρακτικά. Πώς, με ποιο τρόπο, θα δώσουμε περισσότερο χρόνο στον εγκέφαλο να επεξεργαστεί τις όποιες πληροφορίες του δώσουμε;




Εκπαίδευση, εμπειρία, ταλέντο. Αν αναφερόμαστε σε ταχύτητες μέσου αναβάτη, τότε το τελευταίο ίσως να μην έχει τόσο μεγάλη σημασία.
Για τα άλλα 2 θα χρησιμοποιήσω ένα προσωπικό παράδειγμα.
Μετά από ένα ατύχημα που είχα το 2007, έμεινα χωρίς μηχανή για 2 χρόνια. Την πρώτη φορά που ξανακαβάλησα, οι πληροφορίες που δεχόμουν μου φαινόντουσαν βουνό! Σίγουρα εφταιγε και ο φόβος του ατυχήματος, αλλά σημαντικότερος παράγοντας κατά τη γνώμη μου ήταν ότι ο εγκέφαλός μου είχε ξεσυνηθίσει να δουλεύει κοντά στο peak capacity του. Είχα ξεχάσει να κάνω σωστή ιεράρχηση των "απειλών" με συνέπεια να προσπαθώ να λαμβάνω τα πάντα υπόψην. Συνέπεια ήταν να γονατίζω και να νιώθω πως δεν μπορώ να ελέγξω τίποτα. Με την καθημερινή τριβή επανήλθα στα προ ατυχήματος στάνταρ μου, με αποτέλεσμα να νιώθω πολύ πιο άνετα όταν καβαλάω. Άλλαξε η επεξεργαστική ισχύς του εγκεφάλου μου; Δεν νομίζω αφού αυτή μάλλον είναι μια φυσική σταθερά. Απλά άλλαξε ο τρόπος που ιεραρχείται ό,τι συμβαίνει γύρω μου. Ξαναεκπαιδεύτικα να βλέπω ποιά είναι τα πιο σημαντικά γεγονότα που πρέπει να λάβω υπόψην. Επίσης να αναφέρω, πως λέγοντας ιεράρχηση δεν εννοώ κάτι στατικό, αλλά κάτι δυναμικό. Το ποιός είναι ο παράγοντας που σε απειλεί περισσότερο αλλάζει συνεχώς. Απλά μαθαίνεις να φιλτράρεις.
Κάπου εδώ μπαίνει και ο παράγοντας εμπειρία. Εγώ φτιάχνω διάφορα σενάρια για το τί μπορεί να συμβεί και παίρνω τις κατάλληλες προφυλάξεις. Όσο το σενάριο δεν παραβιάζεται, είμαι άνετος.

[george_636]

Ένα πολύ απλό παράδειγμα για να γίνω πιο κατανοητός:

Κινείστε με 100 χλμ σε ένα τούνελ φάρδους 2 μέτρων. Όλο ευθεία είναι, εμπόδιο δεν υπάρχει κανένα.

Κινείστε με 200 χλμ σε έναν κλειστό αυτοκινητόδρομο φάρδους 15 μέτρων. Επίσης ευθεία χωρίς εμπόδια.

Σε ποιά από τις δύο περιπτώσεις νομίζετε θα νιώθετε πιο ασφαλής; Πού νομίζετε θα αισθάνεστε υπερβολική την ταχύτητα; Στο τούνελ ή στον αυτοκινητόδρομο;


να ρωτήσω όμως και γω κάτι.
Όταν πηγαίνεις στον αυτοκινητόδρομο φάρδους 15 μέτρων, και σε μια απόσταση 1 χιλιομέτρου χωρίς κανένα εμπόδιο είναι ευθεία,
πόσο πλάτος του δρόμου χρησιμοποιείς;
μόνο το μισό μέτρο που πιάνει η μοτό;

[Bladerunner]

πόσο πλάτος του δρόμου χρησιμοποιείς;
μόνο το μισό μέτρο που πιάνει η μοτό;

Ναι.

[Giorgos19]

Eπίσης να αναφέρω κάτι που ξέχασα παραπάνω. Σημαντικότατος τρόπος για να μπορέσουμε να απελευθερώσουμε επεξεργαστική ισχύ από τον εγκέφαλό μας, είναι να ξέρουμε πώς θα αντιδράσει το μηχανάκι μας κάτω υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.

[george_636]

Ναι.
εγώ πάλι λέω ότι χρησιμοποιείς πολύ παραπάνω.
Σε ένα κομμάτι στο Λάρισα Λαμία που είχαν ξεμείνει κάτι παλιές διαγραμμίσεις, επί κάτι χρόνια προσπαθούσα να μείνω σε ένα διάδρομο πλάτους 1 μέτρου και δεν την πάλευα
(εντάξει είχε και κάτι καμπές που και που :D )
απλά αυτό που λέω είναι ότι πάντα αφήνουμε ένα περιθώριο λάθους.
Όσο πιο καλοί στον έλεγχο της μοτό είμαστε,
τόσο μικραίνει αυτό το περιθώριο,
τόσο πιο άνετοι είμαστε

[sniper]

Ο εγκέφαλός μας, όπως είπαν κι αρκετοί συνάδελφοι παραπάνω, εκπαιδεύεται.

Μαθήματα+επανάληψη+επανάληψη+επανάληψη+επανάληψη+ επανάληψη = καλύτερη αντίδραση την στιγμή που χρειάζεται.

Άλλωστε γι αυτό οι οδηγοί αγώνων στο εξωτερικό ξεκινάνε από ~6 χρονών, ώστε στα 18-19 τους που τους βλέπουμε στην Μοτο2/3 να είναι σχεδόν έτοιμοι...


Στο δημόσιο δρόμο και μάλιστα στο Ελλαδιστάν, δεν ξέρω.. πιθανότερο είναι να χρειάζεσαι περισσότερο τύχη... από αυτή ζούμε οι περισσότεροι έτσι κι αλλιώς.

[byron]

εγώ πάλι λέω ότι χρησιμοποιείς πολύ παραπάνω.
Σε ένα κομμάτι στο Λάρισα Λαμία που είχαν ξεμείνει κάτι παλιές διαγραμμίσεις, επί κάτι χρόνια προσπαθούσα να μείνω σε ένα διάδρομο πλάτους 1 μέτρου και δεν την πάλευα
(εντάξει είχε και κάτι καμπές που και που :D )
απλά αυτό που λέω είναι ότι πάντα αφήνουμε ένα περιθώριο λάθους.
Όσο πιο καλοί στον έλεγχο της μοτό είμαστε,
τόσο μικραίνει αυτό το περιθώριο,
τόσο πιο άνετοι είμαστε

Κάθε δεδομένη στιγμή χρησιμοποιούσες μισό μέτρο δρόμο όμως. Το αν θέλει κάποιος περισσότερο χώρο για να αισθάνεται καλύτερα, ή δεν μπορεί να κρατήσει τη μοτό σε μια σχετικά ομαλή πορεία είναι άσχετο με τον πραγματικό χώρο που καταλαμβάνεις.

[byron]

Στο δημόσιο δρόμο και μάλιστα στο Ελλαδιστάν, δεν ξέρω.. πιθανότερο είναι να χρειάζεσαι περισσότερο τύχη... από αυτή ζούμε οι περισσότεροι έτσι κι αλλιώς.

Πέραν της τύχης και της εκπαίδευσης, εδώ (ίσως περισσότερο απ΄το εξωτερικό) είναι απαραίτητη η εκπαίδευση μας στις πιθανές αντιδράσεις των γύρω μας. Αν δεν μπορείς να προβλέψεις το λάθος του άλλου, είναι θέμα χρόνου το ατύχημα.

[sniper]

Πέραν της τύχης και της εκπαίδευσης, εδώ (ίσως περισσότερο απ΄το εξωτερικό) είναι απαραίτητη η εκπαίδευση μας στις πιθανές αντιδράσεις των γύρω μας. Αν δεν μπορείς να προβλέψεις το λάθος του άλλου, είναι θέμα χρόνου το ατύχημα.

Σωστό αλλά αυτό πάει στο κομμάτι της εκπαίδευσης.

Δεν μαθαίνουμε να στρίβουμε και να φρενάρουμε μόνο αλλά μαθαίνουμε και το τι γίνεται τριγύρω μας και πως κινούμαστε μέσα στο διαθέσιμο χώρο μας.

π.χ, ακόμα κι ο Ρόσσι να είσαι αν πηγαίνεις ανάμεσα σε σταματημένα αυτοκίνητα με +60 θα σε σταματήσει τελικά η πόρτα που θ' ανοίξει ή το γίδι που θα παει να περάσει με τα πόδια το δρόμο ή το αμάξι που βιάζεται και θ' αλλάξει λωρίδα απότομα.. κλπ κλπ

[Stabak]

Οκ, με την όραση, οκ με την αντιληψη και οκ με την επαναληψη όλα αυτα σε «σχετικές» συνθήκες πάντα... (για λόγους «εργαστηριακης απομονωσης δεδομενων»)

Η οδήγηση ομως στον δημόσιο δρόμο (βλ. αστικα κεντρα) και στο χώμα (ιδιαιτερα το εντουρο) οπου οι συνθηκες ειναι μεταβαλόμενες ταχυτατα, η απόσταση της αντίληψης απο το ένστικτο για να μην πάω στο παράλογο ειναι αστεια μικρή σε σημείο να μην ξερεις τι υπερισχύει και στην ουσια τι σε βγάζει απο το προβλημα επιλογής.... Αυτη είναι και η γοητεία/προκληση της οδηγησης ιδιως στο χώμα... Εχοντας ασχοληθει λίγο με την ταχύτητα, οταν μου ζητηθηκε να εκτιμησω μεταβαλόμενες καταστασεις στο χώμα κ γρήγορα, έμεινα μαλάκας.... είναι ένας άλλος κοσμος/σχολείο.... ισως ειναι και ο μονος μιας και στους δημόσιους δρόμους η λογικη/μικρη ταχυτητα/περιορισμος κινδυνων υπερισχύει και δεν σε αφήνει να πειραματιστείς εγκεφαλικά...

[DeusEx]

Ισως το de ja vu που ολοι λιγο πολυ αισθανομαστε κατα καιρους να ειναι ενα lag, της επεξεργασιας των ερεθισματων των αισθητηριων οργανων, μεχρι την συνειδητοποιηση...

[GIXXERAKIAS]

Επίσης να αναφέρω, πως λέγοντας ιεράρχηση δεν εννοώ κάτι στατικό, αλλά κάτι δυναμικό. Το ποιός είναι ο παράγοντας που σε απειλεί περισσότερο αλλάζει συνεχώς. Απλά μαθαίνεις να φιλτράρεις.
Κάπου εδώ μπαίνει και ο παράγοντας εμπειρία. Εγώ φτιάχνω διάφορα σενάρια για το τί μπορεί να συμβεί και παίρνω τις κατάλληλες προφυλάξεις. Όσο το σενάριο δεν παραβιάζεται, είμαι άνετος.

Αυτό ακριβώς! + τον τρόπο που γνωρίζεις ότι θα συμπεριφερθεί η μοτό σου και εσύ σε φρένα πανικού και τι διεξόδους έχεις.
Το κάνω και γώ αρκετά συχνά ακόμα και άν δεν "κινδυνεύω" σαν να εκπαιδεύω τον εγκεφαλό μου στο πώς να συμπεριφερθεί σε καταστάσεις πραγματικού σεναρίου.

[nikos_abel]

Ισως το de ja vu που ολοι λιγο πολυ αισθανομαστε κατα καιρους να ειναι ενα lag, της επεξεργασιας των ερεθισματων των αισθητηριων οργανων, μεχρι την συνειδητοποιηση...:a10:

[alexvan]

Πολύ καλό το θέμα. Η άποψη μου είναι ότι η οδήγηση, ιδιαίτερα μοτοσυκλέτας, είναι ένα σύνολο από συνιστώσες, τις οποίες είναι πολύ δύσκολο να αναλύσουμε.
Σαφώς οι αισθήσεις μας είναι αυτές που αναλαμβάνουν να πληροφορήσουν σωστά τον εγκέφαλό μας.
Για να μην ξαναπώ για όσα τόσο αναλυτικά έχουν ήδη ειπωθεί στα προηγούμενα ποστ, απλά θέλω να κάνω τη σύνδεση των αισθημάτων με τα συναισθήματα. Η διάθεση είναι ένας πολύ σοβαρός παράγοντας της αξιοιποίησης της εγκεφαλικής μας ισχύος.
Πόσες φορές έχουμε βγει στο δρόμο και νοιώθουμε κουλάδια γιατί η ψυχολογία μας είναι σκατά από ένα εξωτερικό ερέθισμα (πχ έχασα τη δουλειά μου)
και πόσες άλλες φορές στον ίδιο δρόμο νοιώθουμε Ρόσσιδες και ξύνουμε τα αυτιά μας;
Ο ψυχολογικός παράγοντας νομίζω είναι πολύ σημαντικός για να ολοκληρώσουμε την εξίσωση.
Προσωπική μου άποψη

[nikos_abel]

Πολύ καλό το θέμα. Η άποψη μου είναι ότι η οδήγηση, ιδιαίτερα μοτοσυκλέτας, είναι ένα σύνολο από συνιστώσες, τις οποίες είναι πολύ δύσκολο να αναλύσουμε.
Σαφώς οι αισθήσεις μας είναι αυτές που αναλαμβάνουν να πληροφορήσουν σωστά τον εγκέφαλό μας.
Για να μην ξαναπώ για όσα τόσο αναλυτικά έχουν ήδη ειπωθεί στα προηγούμενα ποστ, απλά θέλω να κάνω τη σύνδεση των αισθημάτων με τα συναισθήματα. Η διάθεση είναι ένας πολύ σοβαρός παράγοντας της αξιοιποίησης της εγκεφαλικής μας ισχύος.
Πόσες φορές έχουμε βγει στο δρόμο και νοιώθουμε κουλάδια γιατί η ψυχολογία μας είναι σκατά από ένα εξωτερικό ερέθισμα (πχ έχασα τη δουλειά μου)
και πόσες άλλες φορές στον ίδιο δρόμο νοιώθουμε Ρόσσιδες και ξύνουμε τα αυτιά μας;
Ο ψυχολογικός παράγοντας νομίζω είναι πολύ σημαντικός για να ολοκληρώσουμε την εξίσωση.
Προσωπική μου άποψη

Σαφέστατα. Παρόμοιο-ανάλογο-σχετικό γνωστό παράδειγμα είναι και η χρήση ψυχοτροπικών ουσιών (Μπιγκ μη πεταχτείς :p ).
Η κατανάλωση αλκοόλ π.χ. δημιουργεί μια διάθεση ανεβασμένη που συνδιάζεται όμως με μειωμένες αντιδράσεις.

[Bladerunner]

Γραφτήκανε πολλές ενδιαφέρουσες απόψεις που από μόνες τους είναι ξεχωριστά θέματα. Θέματα κεφάλαια, που το καθένα θέλει τον αποκλειστικό του χρόνο και χώρο για να κουβεντιάσουμε.

Θα επιμείνω στην όραση. Όχι γιατί θέλω να είμαι το σπασικλάκι της παρέας, αλλά επειδή όσο πιο απλό και συγκεκριμένο είναι ένα θέμα, τόσο πιο κατανοητό γίνεται, και τόσο πιο εύκολα μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη.

Συμφωνούμε όλοι νομίζω στο εξής:
Για να εφαρμόσουμε τον οποιοδήποτε χειρισμό στη μοτοσυκλέτα μας, πρέπει πρώτα να το αποφασίσουμε. Για να το αποφασίσουμε, πρέπει να υπάρχει κάποια αιτία που θα μας αναγκάσει να το κάνουμε.
Πολύ, πολύ πιο απλά...


Αιτία: Υπάρχει μια στροφή μπροστά μου
Σκέψη-απόφαση: Θα σπρώξω το τιμόνι για να στρίψω
Εφαρμογή απόφασης: Σπρώχνω το τιμόνι


Είναι εύκολα κατανοητό, ότι όσο πιο νωρίς ξεκινήσει η παραπάνω διαδικασία τόσο πιο γρήγορα θα πάρουμε την απόφαση για πράξη. Ή αν θέλετε, τόσο περισσότερο χρόνο θα έχει ο εγκέφαλος στη διάθεσή του για να επεξεργαστεί τα δεδομένα.
Συνεχίζω να επιμένω. Πόσο νωρίς όμως;

Τόσο νωρίς όσο χρειάζεται για να αποφασίσω πού θέλω να πάω και με ποιο τρόπο θα το πετύχω, χωρίς να χάσω τη θέση μου στο δρόμο.

Βουνό. Δρόμος με αλλεπάλληλες στροφές. Νιρβάνα του μοτοσυκλετιστή.

Βλέπω τη στροφή να πλησιάζει.
Αποφασίζω για το πού θα ξεκινήσω να πλαγιάζω.
Πριν ξεκινήσω να δίνω κλίση στο μηχανάκι, αποφασίζω πού θέλω να βρεθώ στο εσωτερικό της στροφής.
Πριν πιάσω την κορυφή, αποφασίζω πού θέλω να βρεθώ στην έξοδο.

Απλό δεν είναι; Αν δεν ξέρω πού είναι η κορυφή της στροφής, πώς θα γνωρίζω πόση κλίση θα δώσω στο μηχανάκι; Πόσο γρήγορα θα πρέπει να την ολοκληρώσω;
Αν δεν ξέρω πού είναι η έξοδος, πώς θα αποφασίσω πότε θα ανοίξω το γκάζι; Πότε θα αρχίσω να σηκώνω το μηχανάκι;

Αν δεν δώσω τις πληροφορίες καθόλου, θα στρίψω στην τύχη. Με ότι αυτό συνεπάγεται...
Αν τις δώσω τελευταία στιγμή ή και κατόπιν εορτής, -πρώτα στρίβω και μετά κοιτάω προς την κορυφή-, ή δεν θα πάω εκεί που θέλω ή θα χρειαστεί να διορθώσω μέσα στη στροφή, ΑΝ μου το επιτρέπουν οι συνθήκες.

Καταλήγοντας:
Το βλέμμα πάντα προηγείται του χειρισμού. Πρώτα θα κοιτάξω και μετά θα στρίψω.

Στην επόμενή σας βόλτα, δοκιμάστε το. Ακόμα και μέσα στην πόλη.
Ελάχιστα πριν στρίψετε, κοιτάξτε ακριβώς εκεί που θέλετε να πάτε, και μετά στρίψτε.

[devil's animal]

αρα μιλαμε για γνωστες καταστασεις...
καταστασεις που ειναι οικιες σε εμας και στον εγκεφαλο μας ετσι ωστε να τις επεξεργαζεται με την λιγοτερη δυνατη ram και να αφηνει ενα μεγαλο μερος της στο "αναπαντεχο" ουτως ωστε να μπορει να επεξεργαστει γρηγορα και ορθα για να μας βγαλει απο την δυσκολη στιγμη...
μοτοσυκλετα
εχουμε μια μοτοσυκλετα που ΠΡΕΠΕΙ να την ξερουμε καλα...να ξερουμε πως θα αντιδρασει σε φρενα πανικου, σε αποτομο ανοιγμα γκαζιου, σε κλιση κλπ...κλπ...αν δεν ξερεις την μοτοσυκλετα σου το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να την μαθεις...και οταν την μαθεις, να προσπαθησεις να την μαθεις κι'αλλο γιατι σιγουρα κατι εχεις αφησει απ'εξω...
διαδρομη
ποσες φορες λεμε "μην ανταγωνιζεστε ντοπιους οσο χερας και αν ειστε!"...γιατι αυτο? γιατι ξερουν την διαδρομη με κλειστε ματια που λεμε...και μπορουν να πανε γρηγορα ακομα και με τρακτερ...
επισης σε διαδρομες που κανετε πολυ συχνα, οπως ειναι ο δρομος για την δουλεια σας, εχετε πιασει τον ευατο σας να πηγαινει με εξωπραγματικες ταχυτητες και να αισθανεστε απολυτα ασφαλης και ευθυμος...
σωμα πλην εγκεφαλου
και οταν λεω σωμα, αναφερω τα παντα εκτος του "επεξεργαστη", απο την οραση μεχρι το δαχτυλο που φρεναρει, το ποδι που αλλαζει ταχυτητες...κλπ
οταν κατι δεν παει καλα..π.χ. ποναει ο καρπος του χεριου που συμπλεκταρει αυτο μας αποσυντονιζει απο την οδηγηση και παραλληλα δεν κανει σωστα την δουλεια που πρεπει...δλδ μπορει να παταει τον συμπλεκτη στην μιση διαδρομη αρα, malfunction στην λειτουργια και της μηχανης και του σωματος μας...
γι'αυτο αισθανομαστε δεος για καποιον αναβατη (motogp ή μη) που κανει ανταγωνιστικους χρονους με τους αλλους με εναν πονο στο αριστερο @...δλδ εχει μαθει να λειτουργει no matter what αλλα αυτο δεν ειναι κατι απλο και ουτε μπορει να γινει απο τον καθενα...
εγκεφαλος
ο εγκεφαλος ειναι αυτος που δενει το παζλ... το ποσο γνωστη ειναι η μοτο, το ποσο γνωστη ειναι η διαδρομη ή η πιστα, το οτι λειτουργει το σωμα καλα και φυσικα το ποση ταχυτητα χρειαζεται η συγκεκριμενη στροφη την δεδομενη στιγμη. επισης ειναι αυτος που απορροφαει την γνωση και την θεωρια και εχει το καθηκον να την κανει πραξη δινοντας εντολες...να εξαλειψει φαινομενα οπως το target fixation και να μπει σε τροχια ανοδου καθε φορα που επαναλαμβανεται μια γνωστη κατασταση, ανεβαζοντας κι'αλλο ρυθμο...

[McGyver]

Βουνό. Δρόμος με αλλεπάλληλες στροφές. Νιρβάνα του μοτοσυκλετιστή.

Βλέπω τη στροφή να πλησιάζει.
Αποφασίζω για το πού θα ξεκινήσω να πλαγιάζω.
Πριν ξεκινήσω να δίνω κλίση στο μηχανάκι, αποφασίζω πού θέλω να βρεθώ στο εσωτερικό της στροφής.
Πριν πιάσω την κορυφή, αποφασίζω πού θέλω να βρεθώ στην έξοδο.

Απλό δεν είναι; Αν δεν ξέρω πού είναι η κορυφή της στροφής, πώς θα γνωρίζω πόση κλίση θα δώσω στο μηχανάκι; Πόσο γρήγορα θα πρέπει να την ολοκληρώσω;
Αν δεν ξέρω πού είναι η έξοδος, πώς θα αποφασίσω πότε θα ανοίξω το γκάζι; Πότε θα αρχίσω να σηκώνω το μηχανάκι;

Σύμφωνοι, αλλά...

Τι κάνεις όταν βρίσκεσαι σε δρόμο με κλειστές/τυφλές στροφές που δεν ξέρεις;
Δεν ξέρεις πού είναι η κορυφή της στροφής, οπότε πώς αποφασίζεις πόση κλίση θα δώσεις στη μηχανή;
Δε βλέπεις την έξοδο, πότε αποφασίζεις να σηκώσεις το μηχανάκι;

[sniper]

Σύμφωνοι, αλλά...

Τι κάνεις όταν βρίσκεσαι σε δρόμο με κλειστές/τυφλές στροφές που δεν ξέρεις;
Δεν ξέρεις πού είναι η κορυφή της στροφής, οπότε πώς αποφασίζεις πόση κλίση θα δώσεις στη μηχανή;
Δε βλέπεις την έξοδο, πότε αποφασίζεις να σηκώσεις το μηχανάκι;

Προσπαθείς να δεις την έξοδο.

Όταν το τυφλό σημείο έρχεται προς τα σένα κλείνει η στροφή, όταν απομακρύνεται ανοίγει...

Εφαρμόστηκε ακριβώς όπως το μάθαμε στο css lvl2 σε στριφτερό δρόμο σε κάποιο βουνό από Καστοριά προς Ιωάννινα.. τα λάστιχα βγάζανε ατμούς κι άκουσα μπινελίκια από τους πίσω που προσπαθούσαν να ακολουθήσουν για να δουν σε πιο γκρεμό θα πέσω...

Εγώ πάλι, όταν σταματήσαμε για καφέ ήμουν χαλαρός και χωρίς να έχω νοιώσει κανένα φόβο ή την αίσθηση ότι κινδύνεψα κάπου... Δεν είχα ξαναπεράσει ποτέ από αυτό τον δρόμο ώστε να τον ξέρω έστω και λίγο..

[McGyver]

Προσπαθείς να δεις την έξοδο.

Όταν το τυφλό σημείο έρχεται προς τα σένα κλείνει η στροφή, όταν απομακρύνεται ανοίγει...

Εφαρμόστηκε ακριβώς όπως το μάθαμε στο css lvl2 σε στριφτερό δρόμο σε κάποιο βουνό από Καστοριά προς Ιωάννινα.. τα λάστιχα βγάζανε ατμούς κι άκουσα μπινελίκια από τους πίσω που προσπαθούσαν να ακολουθήσουν για να δουν σε πιο γκρεμό θα πέσω...

Εγώ πάλι, όταν σταματήσαμε για καφέ ήμουν χαλαρός και χωρίς να έχω νοιώσει κανένα φόβο ή την αίσθηση ότι κινδύνεψα κάπου... Δεν είχα ξαναπεράσει ποτέ από αυτό τον δρόμο ώστε να τον ξέρω έστω και λίγο..

:winka:

Πλησιάζεις λοιπόν σε μια άγνωστη στροφή και κοιτώντας το vanishing point, αποφασίζεις πως κλείνει.
Πώς βάζεις το σημάδι για το turning point αν δεν ξέρεις όλη τη στροφή;
Πώς αποφασίζεις πού θέλεις να βρεθείς;

[Bladerunner]

Τι κάνεις όταν βρίσκεσαι σε δρόμο με κλειστές/τυφλές στροφές που δεν ξέρεις;

Ακριβώς τα ίδια. Και μάλιστα σ΄αυτό το σενάριο είναι που φαίνονται ακόμα πιο εντυπωσιακά τα αποτελέσματα!


Δεν ξέρεις πού είναι η κορυφή της στροφής, οπότε πώς αποφασίζεις πόση κλίση θα δώσεις στη μηχανή;

Κορυφή είναι το σημείο εκείνο που θα περάσω όσο πιο κοντά γίνεται στο εσωτερικό της στροφής. Είναι το αμέσως επόμενο σημάδι από το σημείο εισόδου αν θέλεις. Ακόμα καλύτερα, είναι το αμέσως επόμενο σημείο που θέλω να βρεθώ μετά την είσοδο. Πάντα ξέρω, ή οφείλω να ξέρω, που θέλω να βρεθώ αμέσως μετά.



Δε βλέπεις την έξοδο, πότε αποφασίζεις να σηκώσεις το μηχανάκι;

Εξαιρετικά σπάνια περίπτωση να μη φαίνεται η έξοδος από την κορυφή της στροφής. Επίσης εξαιρετικά εύκολη η απάντηση.
ΔΕΝ αρχίζω να το σηκώνω. Εφόσον δεν βλέπω έξοδο, η στροφή συνεχίζεται. Άρα ...στρίβω!

[sniper]

Ακριβώς τα ίδια. Και μάλιστα σ΄αυτό το σενάριο είναι που φαίνονται ακόμα πιο εντυπωσιακά τα αποτελέσματα!



Κορυφή είναι το σημείο εκείνο που θα περάσω όσο πιο κοντά γίνεται στο εσωτερικό της στροφής. Είναι το αμέσως επόμενο σημάδι από το σημείο εισόδου αν θέλεις. Ακόμα καλύτερα, είναι το αμέσως επόμενο σημείο που θέλω να βρεθώ μετά την είσοδο. Πάντα ξέρω, ή οφείλω να ξέρω, που θέλω να βρεθώ αμέσως μετά.




Εξαιρετικά σπάνια περίπτωση να μη φαίνεται η έξοδος από την κορυφή της στροφής. Επίσης εξαιρετικά εύκολη η απάντηση.
ΔΕΝ αρχίζω να το σηκώνω. Εφόσον δεν βλέπω έξοδο, η στροφή συνεχίζεται. Άρα ...στρίβω!

Very well said.

@νΤομάς : το ίδια ισχύουν και στο επομενο ποστ σου. Μην ξεχνάς ότι δεν πάμε με το γκάζι στο στοπ. Πάντα αφήνεις σε δημόσιο δρόμο περιθώρια για να μπορείς να αντιδράσεις. Όχι με φρένα αλλά με γκάζι και κλίση.. (κυκλοφορουν και 2ποδα και 4ποδα γίδια στους δρόμους μας).

[Bladerunner]

Πώς βάζεις το σημάδι για το turning point αν δεν ξέρεις όλη τη στροφή;

Το σημείο εισόδου το βάζεις σύμφωνα με αυτά που βλέπεις. Και σίγουρα γνωρίζεις πού ΔΕΝ θέλεις να βρεθείς.
Όχι στο αντίθετο, όχι στο χαντάκι, όχι στον βράχο. Τι μένει λοιπόν;

[McGyver]

Κορυφή είναι το σημείο εκείνο που θα περάσω όσο πιο κοντά γίνεται στο εσωτερικό της στροφής. Είναι το αμέσως επόμενο σημάδι από το σημείο εισόδου αν θέλεις. Ακόμα καλύτερα, είναι το αμέσως επόμενο σημείο που θέλω να βρεθώ μετά την είσοδο. Πάντα ξέρω, ή οφείλω να ξέρω, που θέλω να βρεθώ αμέσως μετά.


Το σημείο εισόδου το βάζεις σύμφωνα με αυτά που βλέπεις. Και σίγουρα γνωρίζεις πού ΔΕΝ θέλεις να βρεθείς.
Όχι στο αντίθετο, όχι στο χαντάκι, όχι στον βράχο. Τι μένει λοιπόν;

Θα μου επιτρέψεις να συνεχίσω την κουβέντα, ελπίζοντας να μη σε κουράζω.

Επισυνάπτω ένα πρόχειρο διάγραμμα από το κινητό...

268836

Ως turning point μου με όσα βλέπω πλησιάζοντας είναι το σημείο "Μ".
Η κορυφή της στροφής είναι το σημείο "Α", σωστά;
Γυρνώντας το βλέμα μου λίγο πριν το "Μ", το πολύ πολύ να δω το σημείο "F".
Πώς να σημαδέψω το "Α" εφόσον δεν το βλέπω;


@νΤομάς : το ίδια ισχύουν και στο επομενο ποστ σου. Μην ξεχνάς ότι δεν πάμε με το γκάζι στο στοπ. Πάντα αφήνεις σε δημόσιο δρόμο περιθώρια για να μπορείς να αντιδράσεις. Όχι με φρένα αλλά με γκάζι και κλίση.. (κυκλοφορουν και 2ποδα και 4ποδα γίδια στους δρόμους μας).

Το ξέρω πολύ καλά Nick.

[sniper]

Θα μου επιτρέψεις να συνεχίσω την κουβέντα, ελπίζοντας να μη σε κουράζω.

Επισυνάπτω ένα πρόχειρο διάγραμμα από το κινητό...

268834

Ως turning point μου με όσα βλέπω πλησιάζοντας είναι το σημείο "Μ".
Η κορυφή της στροφής είναι το σημείο "Α", σωστά;
Γυρνώντας το βλέμα μου λίγο πριν το "Μ", το πολύ πολύ να δω το σημείο "F".
Πώς να σημαδέψω το "Α" εφόσον δεν το βλέπω;



...

Σπας την στροφή σε πολλές μικρότερες... Αυτό που έβαλες είναι φουρκέτα. Δεν θα την πάρεις ξύνοντας αν δεν την έχεις ξαναδεί..

[McGyver]

Σπας την στροφή σε πολλές μικρότερες... Αυτό που έβαλες είναι φουρκέτα.

Πώς;


Δεν θα την πάρεις ξύνοντας αν δεν την έχεις ξαναδεί..

Δε μιλάμε να ξύσεις σε καμία στροφή ρε Νίκο.
Για αντίληψη λέμε ;)...

[sniper]

Πώς;



Δε μιλάμε να ξύσεις σε καμία στροφή ρε Νίκο.
Για αντίληψη λέμε ;)...



Τι εννοείς πως; Σε τέτοια ακραία στροφή πας αργά.. Θες να βλέπεις τα πάντα.
Προσαρμόζεις την ταχύτητά σου και την κλίση της στροφής ανάλογα το τι βλέπεις.. δεν μπορώ να στο εξηγήσω καλύτερα..

Το ξύσιμο ήταν σχήμα λόγου, ανόητε! Το σβέλτα και με ασφάλεια είναι το ζητούμενο.

[McGyver]

Σε τέτοια ακραία στροφή πας αργά..
Προσαρμόζεις την ταχύτητά σου και την κλίση της στροφής ανάλογα το τι βλέπεις..

Ναι, αλλά...


Το "πηγαίνοντας λίγο πιο αργά", σωστό μεν, σωστότατο, αλλά δε ταιριάζει στον χαρακτήρα μου. Με αναγκάζει να κάνω κάτι που δεν μου αρέσει...

:D

Άρα, προσαρμόζουμε την ταχύτητα σ' αυτά που βλέπουμε ή βλέπουμε αναλόγως της ταχύτητας;

[ADVENTURAZ]

Σπας την στροφή σε πολλές μικρότερες...


Πώς;



...που σημαινει οτι θα εχεις και πολλες κορυφες ,οποτε το σημειο F μεταβαλλεται σε σημειο A και το Μ παραμενει ως εχει αφου ειναι και ο αρχικος σου στοχος(η εξοδος)

[McGyver]

...που σημαινει οτι θα εχεις και πολλες κορυφες ,οποτε το σημειο F μεταβαλλεται σε σημειο A και το Μ παραμενει ως εχει αφου ειναι και ο αρχικος σου στοχος(η εξοδος)

Στο "Μ" μπαίνεις, διορθώνω το σχήμα για να είναι πιο σαφές...

[Giorgos19]

Θωμά εγώ θα καθυστερούσα το σημείο εισόδου για να δω βαθύτερα μέσα στη στροφή.

[ADVENTURAZ]

Στο "Μ" μπαίνεις, διορθώνω το σχήμα για να είναι πιο σαφές...

...που σημαινει οτι θα εχεις και πολλες κορυφες ,οποτε το σημειο F μεταβαλλεται σε σημειο Μ(κορυφη) και το Α παραμενει ως εχει αφου ειναι και ο αρχικος σου στοχος(η εξοδος)

[McGyver]

Θωμά εγώ θα καθυστερούσα το σημείο εισόδου για να δω βαθύτερα μέσα στη στροφή.

Άντε και βλέπεις βαθύτερα, το "Α" δε θα το δεις πριν στρίψεις.
Και στο σενάριο πάμε βόλτα με τη μηχανή, ΧΩΡΙΣ αλεξίπτωτο, ναι :lol:;

[Giorgos19]

E αυτή την περίπτωση σταματάμε, βάζουμε το μηχανάκι στο κεντρικό σταντ και το στρίβουμε.

:lol:

[sniper]

Κατ' αρχάς το σχέδιό σου είναι λάθος γιατί το Μ είναι στο αντίθετο ρεύμα και ο ντόπιος έρχεται με την μπέμπα με ανάποδα από το απέναντι.. (το έζησα με τρόμο στις στροφές της Μεγαλούπολης), εκτός αν αυτό είναι το δικό σου ρευμα μόνο.

Κι επειδή έχεις επιτέλους μηχανάκι που μπορεί να στρίψει αξιοπρεπώς, άσε της ηλεκτρομηχανικές βελτιώσεις, βγάλτο απο τη σάουνα και μάθε να το πηγαίνεις επιτέλους.

Στο παραπάνω ακραίο παράδειγμα θα πρέπει να παίζεις σε όλη τη στροφή με την ταχύτητά σου και την κλίση σου..

Αν έχεις άλλη απορία μπορείς να ρωτήσεις αλλά ξέρεις από τώρα την απάντηση...

[McGyver]

Κατ' αρχάς το σχέδιό σου είναι λάθος ... εκτός αν αυτό είναι το δικό σου ρευμα μόνο.

Είναι το δικό μας ρεύμα μόνο.


Στο παραπάνω ακραίο παράδειγμα θα πρέπει να παίζεις σε όλη τη στροφή με την ταχύτητά σου και την κλίση σου..

Ακραίο ή όχι είναι πραγματικό.
Δε διαφωνώ πως η συγκεκριμένη φουρκέτα πρέπει να "σπάσει" ή πρέπει να προσαρμόζεις ταχύτητα/κλίση.

Πώς όμως βοηθάς τη διαδικασία της αντίληψης της πραγματικότητας σε τέτοιες πολύπλοκες συνθήκες;

[sniper]

Είναι το δικό μας ρεύμα μόνο.



Ακραίο ή όχι είναι πραγματικό.
Δε διαφωνώ πως η συγκεκριμένη φουρκέτα πρέπει να "σπάσει" ή πρέπει να προσαρμόζεις ταχύτητα/κλίση.

Πώς όμως βοηθάς τη διαδικασία της αντίληψης της πραγματικότητας σε τέτοιες πολύπλοκες συνθήκες;

Δεν είναι πολύπλοκη η συνθήκη. Απλή είναι. Απλά σ' αυτη την περίπτωση πας αργά... όσο αργά ή γρήγορα μπορεί ο καθένας ώστε βάση της γνώσης και της εμπειρίας του να διαχειριστεί το σύνολο στροφή-στρίψιμο..

[nassosxlvbros]

Συμφωνοι στα περισσότερα μίστερ Blade...σωστό το "όπου κοιτάς εκεί θα πας"αλλά από κει και πέρα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες παράμετροι και διαφορετικές συνθήκες στον ίδιο δρόμο κάθε μέρα,άλλα κέφια και διάθεση,κούραση κλπ.
Η αντίληψη έχει να κάνει και με το πόσο καλά "τα έχεις"με τη πάρτη σου,πόσο ξέρεις να φυλάγεσαι,τι εμπειρίες έχεις και πόσο ψυλλιασμένος είσαι,και κατά ΠΟΣΟ (γιατί όλο και κάποιος δε σε αφήνει να αγιάσεις) δεν μπαίνεις στο τρυπάκι "μπαίνω φέτα και ότι κάτσει" ή του "δε γαμιέται χώμα είμαι,αλλά χτυπάω και μια Αθήνα -Πάτρα"...

Η οδήγηση πάνω από όλα είναι τέχνη,και σαν τέχνη εξελίσσεται και βελτιώνεται.Μαζί της βελτιώνονται και όλα τα σχετικά με αυτήν: κρίση,αντίληψη,υλικά,επιλογές,κλπ,αλλά ο παράγοντας άνθρωπος είναι αυτός που θα είναι τελικά ο καλός ή κακός χρήστης του δρόμου είτε ο δρόμος αλλάζει,είτε η διάθεσή του ή το όχημά του....με λίγα λόγια δε φτάνει να μάθεις καλές "γραμμές","φρένα" ή πλασσάρισμα ιδανικό,αλλά να ξέρεις πότε μπορείς,πότε σε παίρνει,και πότε απλά δε γουστάρεις να το κάνεις...;)

[Bladerunner]

Πώς όμως βοηθάς τη διαδικασία της αντίληψης της πραγματικότητας σε τέτοιες πολύπλοκες συνθήκες;

Το κάνεις απλό. Εστιάζεις το βλέμμα σου στο αμέσως επόμενο σημείο που θέλεις να βρεθείς.


Πείραξα λίγο το σχέδιο σου. Αν μετατοπίσεις το σημείο εισόδου πιο βαθιά, δεν είναι καλύτερα τα πράγματα;

268837

Η πρώτη είναι αυτή που θα διάλεγα ως σημείο εισόδου. Η δεύτερη είναι το αμέσως επόμενο σημείο που θέλω να βρεθώ.

[McGyver]

Το κάνεις απλό. Εστιάζεις το βλέμμα σου στο αμέσως επόμενο σημείο που θέλεις να βρεθείς.

Πείραξα λίγο το σχέδιο σου. Αν μετατοπίσεις το σημείο εισόδου πιο βαθιά, δεν είναι καλύτερα τα πράγματα;

Η πρώτη είναι αυτή που θα διάλεγα ως σημείο εισόδου. Η δεύτερη είναι το αμέσως επόμενο σημείο που θέλω να βρεθώ.

Αν και δε βλέπω το σχέδιο, κατάλαβα τι λες.

Στροφές με δόσεις ο Θεοδόσης :lol:.

:beer::beer::beer::beer::beer:

[Bladerunner]

(...)με λίγα λόγια δε φτάνει να μάθεις καλές "γραμμές","φρένα" ή πλασσάρισμα ιδανικό,αλλά να ξέρεις πότε μπορείς,πότε σε παίρνει,και πότε απλά δε γουστάρεις να το κάνεις...;

Συμφωνώ όπως το θέτεις. Μάλλον όμως δεν είναι απόλυτα σαφές το σκεπτικό μου.

Το να κοιτάς εκεί που θες να πας πριν ξεκινήσεις να πηγαίνεις, είναι από τα πλέον βασικά εργαλεία για την ασφάλεια μας. Άλλο καπέλο που κινούμαστε πιο σβέλτα όταν αισθανόμαστε ασφαλής. Δεν φταίω εγώ σ' αυτό...

[Bladerunner]

Αν και δε βλέπω το σχέδιο, κατάλαβα τι λες.

Ήθελα να δω αν προσέχεις (Τώρα την έβαλα)

[McGyver]

Ήθελα να δω αν προσέχεις (Τώρα την έβαλα)

Φυσικά και προσέχω :)...

[sniper]

Αν και δε βλέπω το σχέδιο, κατάλαβα τι λες.

Στροφές με δόσεις ο Θεοδόσης :lol:.

:beer::beer::beer::beer::beer:

Αμήν... Υπάρχει ελπίς...

[McGyver]

Το να κοιτάς εκεί που θες να πας πριν ξεκινήσεις να πηγαίνεις, είναι από τα πλέον βασικά εργαλεία για την ασφάλεια μας.

Μ' αρέσει...

Το παλιό καλό "κοιτάω εκεί που θέλω να πάω", γίνεται πλέον "κοιτάω εκεί που θέλω να πάω πριν κάνω οποιαδήποτε κίνηση για να πάω εκεί".

[sniper]

Μ' αρέσει...

Το παλιό καλό "κοιτάω εκεί που θέλω να πάω", γίνεται πλέον "κοιτάω εκεί που θέλω να πάω πριν κάνω οποιαδήποτε κίνηση για να πάω εκεί".

Όχι.

Αυτό ακόμα ισχύει.

[Bladerunner]

Μ' αρέσει...

Το παλιό καλό "κοιτάω εκεί που θέλω να πάω", γίνεται πλέον "κοιτάω εκεί που θέλω να πάω πριν κάνω οποιαδήποτε κίνηση για να πάω εκεί".

Πάντα κοιτάς εκεί που θες να πας. Καλά το λες "παλιό καλό"

Αυτό που προσθέτουμε είναι, το πότε ξεκινάμε να κοιτάμε. Ξεκινάμε να κοιτάμε όσο νωρίς χρειάζεται για να επιλέξουμε τη βέλτιστη διαδρομή και ποιές κινήσεις πρέπει να κάνουμε για να το πετύχουμε.

[nassosxlvbros]

Συμφωνώ όπως το θέτεις. Μάλλον όμως δεν είναι απόλυτα σαφές το σκεπτικό μου.

Το να κοιτάς εκεί που θες να πας πριν ξεκινήσεις να πηγαίνεις, είναι από τα πλέον βασικά εργαλεία για την ασφάλεια μας. Άλλο καπέλο που κινούμαστε πιο σβέλτα όταν αισθανόμαστε ασφαλής. Δεν φταίω εγώ σ' αυτό...

Αυτό που χρόνια προσπαθώ να περάσω στους νέους που με ρωτάνε...: "αν κοιτάς τη στροφή που ΗΔΗ στρίβεις στην επόμενη απλά πας ευθεία....:( Η στροφή που κοιτάς είναι ήδη πεπερασμένη (το όχημα κινείται) και ο προγραμματισμός της επόμενης είναι ήδη τελειωμένος+ όλες κατά το δυνατόν οι παράμετροι που διέπουν το δρόμο και "διαβάσαμε" (σκόνη,πετραδάκια λάδια/υγρασία,σκύλος,κλπ,κλπ)

Παράδειγμα: (όχι προς μίμηση) ;)

Δίνω το 2008 μια 50αρού και μπαίνω με το αμάξι Μέγαρα...(BMW 116 καραμαμά ακόμα και με τις στοκ πιέσεις με σκοπό να δω που θα πονέσει αν το πιέσω...)
-Λάστιχα στοκ Pirelli @uforia RFT (σκατένια,αλλά αυτά είχε...)

Στους πρώτους 2-3 γύρους χαλαρά να προσαρμόσω χέρια αμάξι και λάστιχα,και σταδιακά άρχιζα να πιέζω...4ο 5ο γύρο ήμουν στο 1:23:40 και όλα οκ.Βράχος η μπέμπα- ακόμα και "απάνω"από τα κέρμπ,- και πιθανόν αξιοπρεπής ο χρόνος για τα 115 ψόφια της άλογα...:lol: στον 7ο γύρο έγραφα 1:20:58, στον 8ο 1:22:80,9ο 1:25:66,101:35:40 γαμώτ κάτι γίνεται...μονολογούσα...όσο πίεζα χειροτέρευε...12ος γύρος έχω αρχίσει να κόβω ρυθμό,και στις φυστικιές το αμάξι να πλανάρει στην κυριολεξία με....40 κμ!!!! Σα να φόραγα σαπούνια! Βγήκα έξω να κρυώσει ,ξανα μπήκα για 10-15 γύρους χαλαρούς και την έκανα...άδοξα για μερικούς,αλλά χαλάλι του...το πόρισμα το έβγαλα...

Στο γυρισμό σκεφτόμουνα: "Αν ταξίδευα στο δρόμο,με 120-140 κμ,με την ίδια ή χειρότερη πρόσφυση,μετά από 150-200 κμ ταξίδι,με τα λάστιχα να ζεματάνε (τα συγκεκριμένα...) και γιομάτος με παιδιά, φουλ φορτίο και χρειαζόταν να αποφύγω κάτι,μπας και θα ξαναζούσα την εμπειρία της στροφής των...φυστικιών; :D

Και ερωτώ τώρα: αν είδα τι συμβαίνει με αυτό το αμάξι τα σαξόραλλα που πάνε 150άρες στην εθνική χρειαστεί να αποφύγουν κάτι που θα βρεθούν οέοοοο;
Θα μου πεις άσχετο αλλά αντίληψη πραγματικότητας είναι κι αυτό....

Αγώνας με δικίνητα R/C: μια από τα ίδια..."ντουφέκι"στις ευθείες,υποφερτό στις στροφές,σκατά όταν πίεζα...κλασικά λάθος αντίληψη στη διαχείριση του γκαζιού...;)

[sniper]

Πάντα κοιτάς εκεί που θες να πας. Καλά το λες "παλιό καλό"

Αυτό που προσθέτουμε είναι, το πότε ξεκινάμε να κοιτάμε. Ξεκινάμε να κοιτάμε όσο νωρίς χρειάζεται για να επιλέξουμε τη βέλτιστη διαδρομή και ποιές κινήσεις πρέπει να κάνουμε για να το πετύχουμε.

Σαφέστατα!!!

@νΤομάς.. Κοίτα ρε χαμένο κορμί 2 που μαθαίνουν τώρα.. δεν μπορεί το μηχανάκι να πάρει άλλη κλίση (που σημαίνει ότι είναι ήδη μέσα στη στροφή) και το κεφάλι τους κοιτάει αλλού.. όχι τις γκόμενες στις κερκίδες αλλά εκεί που θέλουν να πάνε.

[kostas777]

Στροφές με δόσεις ο Θεοδόσης :lol:.

τις τυφλές στροφές, πρέπει να τις παίρνουμε όσο πιο ανοιχτά μπορούμε, για να είμαστε όσο το δυνατόν πιο ασφαλείς. αν δεν βλέπουμε έξοδο, τότε δεν μπορούμε να θέσουμε apex (κορυφή), γιατί απλά δεν ξέρουμε ποιό είναι ή ποιό θα βόλευε. μόνο όταν δούμε ότι η στροφή ανοίγει βάζουμε apex, αλλά και πάλι δεν περνάμε πολύ κοντά απο αυτό, ειδικά αν αυτό είναι η διαχωριστική γραμμή των ρευμάτων κυκλοφορίας. εννοείται ότι παίρνοντας ανοιχτά τη στροφή, πάμε αναγκαστικά πιο αργά (από ό,τι θα επέτρεπε η στροφή) και μεταβάλλουμε κλίση και ταχύτητα με το γκάζι ανάλογα.
αυτό γιατί παίρνοντας την στροφή ανοιχτά, έχουμε μεγαλύτερο οπτικό πεδίο, γιατί βλέπουμε περισσότερο δρόμο δίπλα από το εμπόδιο που κρύβει τη στροφή, που για αυτόν τον λόγο τη λέμε «τυφλή». μόλις διακρίνουμε την έξοδο, βρίσκουμε αμέσως το apex και κλείνουμε την τροχιά μας.

έτσι πρέπει να παίρνουμε και τις φουρκέτες. όταν είναι δεξιές, δεν πλησιάζουμε ποτέ μπαίνοντας, το εσωτερικό της στροφής. όταν δεν βλέπουμε έξοδο μπαίνουμε ανοιχτά, πάμε από το αριστερό μέρος του δρόμου αν είναι μονόδρομος, ή κοντά στη διαχωριστική γραμμή αν είναι διπλός. (ή πάνω, ή ακόμη και λίγο στο αντίθετο ρεύμα αν βλέπουμε αρκετό δρόμο μπροστά)
όταν είναι αριστερές, το αντίστοιχο, πιάνουμε δεξιά και δεν πλησιάζουμε το κέντρο του δρόμου (ή τη διαχωριστική γραμμή) αν δεν βλέπουμε την έξοδο.

edit: για τις φουρκέτες ισχύει το παραπάνω ακόμη κι όταν δεν είναι τυφλές. μπαίνουμε ανοιχτά, κυττάμε προς το εσωτερικό, μόλις είμαστε σε γωνία που βλέπουμε την έξοδο (άρα και την κορυφή) κλείνουμε τροχιά, περνάμε από την κορυφή και επιταχύνουμε προς την έξοδο. αλλιώς ή θα πάμε πολύ αργά και θα διορθώνουμε μέσα σε όλη τη στροφή ή θα βγούμε προς το αντίθετο ρεύμα (ή στο χαντάκι) αν δεν μετριάσουμε το γκάζι στην έξοδο.

[byron]

Θα μου επιτρέψεις να συνεχίσω την κουβέντα, ελπίζοντας να μη σε κουράζω.

Επισυνάπτω ένα πρόχειρο διάγραμμα από το κινητό...

268836


Ως turning point μου με όσα βλέπω πλησιάζοντας είναι το σημείο "Μ".
Η κορυφή της στροφής είναι το σημείο "Α", σωστά;
Γυρνώντας το βλέμα μου λίγο πριν το "Μ", το πολύ πολύ να δω το σημείο "F".
Πώς να σημαδέψω το "Α" εφόσον δεν το βλέπω;



Το ξέρω πολύ καλά Nick.


Ασε τα τάχα μου-τάχα μου παραδείγματα και μίλα... πήγες να στρίψεις την Κ9 στα Μέγαρα και πήγες στη καντίνα?

[devil's animal]

Ασε τα τάχα μου-τάχα μου παραδείγματα και μίλα... πήγες να στρίψεις την Κ9 στα Μέγαρα και πήγες στη καντίνα?


:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao:
οχι ρε μλκ....
:bawl::bawl::bawl:

[endopandou]

Ασε τα τάχα μου-τάχα μου παραδείγματα και μίλα... πήγες να στρίψεις την Κ9 στα Μέγαρα και πήγες στη καντίνα?


:a23::a012::tooth::tooth:

[McGyver]

Ασε τα τάχα μου-τάχα μου παραδείγματα και μίλα... πήγες να στρίψεις την Κ9 στα Μέγαρα και πήγες στη καντίνα?

Τελευταία φορά που μπήκα Μέγαρα η καντίνα ήταν στην ευθεία του "Μ" :(...

[TROOPER]

μια και εδωσες το παραδειγμα αυτο να σου θυμισω την απαντηση στην ερωτηση που μου εκανες πριν απο πολυ λιγο καιρο για φουρκετα σε εξοδο της αττικης.με ρωτησες τοτε:''ανοιχτα-κλειστα-ανοιχτα η κλειστα-ανοιχτα-κλειστα'' και σου απαντησα το πρωτο.βαθεια και ανοιχτα θωμα.να βλεπεις οσο πιο μακρυα γινεται για να παρεις εγκαιρα την πληροφορια και να ξερεις τι χειρισμους να κανεις.και παντα προσαρμοζοντας τα χλμ σου στις συνθηκες.

[STOYBI]

Πάντα κοιτάς εκεί που θες να πας. Καλά το λες "παλιό καλό"

Αυτό που προσθέτουμε είναι, το πότε ξεκινάμε να κοιτάμε. Ξεκινάμε να κοιτάμε όσο νωρίς χρειάζεται για να επιλέξουμε τη βέλτιστη διαδρομή και ποιές κινήσεις πρέπει να κάνουμε για να το πετύχουμε.


Σωστος.....(συμφωνα με την την εγκυκλοπαιδεια .... http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=130996 :look:)


:lol:

[zephyr1]

Το θεμα ορασης δεν μπορει να ειναι το ιδιο σε συνθηκες βουνου,πολης,πιστας.

Αναλογα το ''τερεν'' που καλουμαστε να αντιμετωπισουμε χρειαζομαστε και την αναλογη οπτικη εμπειρια και φυσικα αντιδραση.Ο καθε αναβατης αποκτα εμπειρια αναλογα με της συνθηκες που ερχεται αντιμετωπος συχνοτερα.Αυτο σημαινει οτι καποιος ο οποιος κινητε γρηγορα ας πουμε στην πολη δεν μπορει να παει και γρηγορα στην πιστα ,οπως και το αντιστροφο, ουσιαστικα το θεμα ορασης εξελισεται θελοντας και μη, αργα ή γρηγορα συμφωνα με το τερεν που περνας της περισσοτερες ωρες.

Blade :beer:

[zephyr1]

Γυριζοντας σπιτι μου με το παπι,περνωντας αναμεσα απο τα αμαξια και σκεπτομενος την παραπανω απαντηση μου .......το μυαλο μου φανταστηκε την πολη ως το δρομο αναμεσα στον τοιχο που χει ποσταρει ο blade στην αρχη και η πιστα ως την πιστα της φωτο.Ενω εξαρχης και λογικα δηλωνω οτι σε μεγαλυτερου πλατους δρομους κινουμε ταχυτερα και χωρις φοβο,στην πραξη το τουνελ που ειναι η πολη ,μου εμπνεει περισσοτερη ασφαλεια απο την πιστα και βρισκομαι να πηγαινω πιο ευκολα στα ορια μου στο χωρο που εχω μαθει να κινουμε καθημερινα που ειναι εκ των πραγματων πιο επικινδυνος.

Οποτε αφηνουμε καπως παραμερα την οραση και παμε στην αισθηση που αφορα και το θεμα του ποστ :αντιληψη πραγματικοτητας.

Μπορει να κανω τριανταμιες με το μυαλο μου και να ειμαι out ,οποτε προτιμοτερο ειναι ο δημιουργος του θεματος να δωσει την ροη της συζητησης......

εχω πιει και καμποσες μπυρες,χαχα!

[DimitrisZ]

Ενα πείραμα για να δειτε το ποσο αλλάζει η αντίληψη της ταχυτητας μας συμφωνα με τον χωρο που βλεπουμε οτι κινουμαστε, και συνάμα τον φοβο που θα μας προκαλέσει ενα τετοιο συμβάν ειναι το να δοκιμασετε να περασετε απο σταθμο διοδιων που δεν λειτουργει με πολλα χιλιόμετρα σε καποια εθνικη οδο. Κινηστε με 180+πχ και καταφθανετε στο σταθμο. Γνωριζοντας οτι το οδοστρωμα στα διοδια ειναι βατο και δεν εχει τρελα σκαμπανεβασματα και φυσικα ξεροντας σιγουρα οτι δεν λειτουργουν δοκιμαστε να περασετε απο αυτο το μικρο τουνελ με τα ιδια χιλιομετρα που ειχατε στον ανοιχτο δρομο και εκει οι μη μυημενοι στην ταχυτητα θα νοιωσουν τον εντονο φοβο και θα κοψουν! οι δε μυημενοι θα το νοιωσουν ενα κομπο στο στομαχι και θα περασουν νοιώθοντας την ανδρεναλίνη αφου περασουν

Επίσης στο σχεδιο που ποσταρε ο McGyver εγω εμαθα το πως θα αντιμετωπίζω αυτες τις στροφές the hard way! Πιτσιρικάς που ειχα το παπι δεν ενοιωθα φοβο να πλαγιάσω και πηγαινα αφοβα χωρις ενδοιασμους ξυνοντας μαρσπιε στις αριστερες στροφες και ξυνοντας ποδοφρενο στις δεξιες. Ε σε μια τετοια δεξια σαν αυτη του σχεδιου υπολογισα(μαντεψα) απο την αρχη το πως θα ειναι η στροφη και εβαλα την κλιση λανθασμενα απο την αρχη. Το αποτελεσμα:

Στα 3/4 της στροφης ειχα ηδη βαλει την μεγιστη κλίση που μπορουσε να παρει το παπι και χαζοακουμπουσα ποδοφρενο, ωσπου φτανει το σημειο που η στροφη στριβει κ αλλο και εγω δεν ειχα αλλα περιθωρια στριψιματος ωπου και πλαγιασα και αλλο, εξυσα ποδοφρενο/δεξι μαρσπιε ανασηκωνοντας τον πισω τροχο, χανοντας αυτος την προσφυση και παρτον κατω. Καρφωθηκα στις μπαριερες στην εξωτερικη πλευρα της στροφης... Ημουν υπερτυχερος που δεν περνουσε αυτοκινητο να με παρασυρει απο κατω:priest:

Κοινώς: Δεν τρεχουμε σε αγνωστες στροφες εφοσον δεν μπορουμε να δουμε την εξοδο ποσο μαλλον να εξαντλησουμε τα ορια στριψιματος απο νωρις διχως να ξερουμε που τελειωνει.

Η στροφη ωπου επεσα δεν ηταν απαλη όπως στο σχεδιο του McGyver, στα 3/4 εστριβε εντελως αποτομα! Ο καθενας μπορει να συναντησει τετοια στροφη και εφοσον δεν γνωριζει το δρομο οφείλει τουλαχιστον να κοβει αρκετα την ταχυτητα του καθ ολη την στροφη εφοσον δεν βλεπει την εξοδο.

[Joyrider]

Τελικά αν και το αρχικό θέμα ήταν το πότε πρέπει να αρχίσουμε να κοιτάμε μπλέχτηκαν οι decreasing radius turns και τα turn entry points. Αυτά πιστεύω δεν επηρεάζουν το πότε θα αρχίσεις να κοιτάς, πάλι από νωρίς θα είναι. Το ότι θα αρχίσεις όμως να κοιτάς νωρίτερα σε βοηθάει να προσαρμόσεις το σημείο είσόδου ώστε να μπορέσεις να δεις βαθύτερα στην στροφή.

Two steps
http://www.youtube.com/watch?v=fO8zSjhS_Sk&feature=relmfu
http://www.youtube.com/watch?v=T8KBWUkTBy8&feature=fvwrel

Μερικές φορές ακόμα και αν δεν ξέρεις την θεωρία προσαρμόζεσαι από την συνεχή έκθεση στις εκάστοτε καταστάσεις. Όπως είπε και ο zephyr1: θελοντας και μη, αργα ή γρηγορα συμφωνα με το τερεν που περνας της περισσοτερες ωρες aka Specific Adaptation to Imposed Demands (SAID principle).

[sniper]

Μία άλλη παράμετρος που δεν έχετε πάρει υπόψιν σας, κι είναι άμεσα συνδεδεμένο με την όραση, είναι το πόσο χαλαρός είσαι.

Το οπτικό πεδίο ενός ανθρώπου είναι 160 μοίρες. Αυτό όμως μεταβάλλεται μειούμενο όταν βρισκόμαστε κάτω από έντονο στρες και μπορεί να κατέβει μέχρι και τις 5 μοίρες, ουσιαστικά να μην βλέπεις δλδ.

Για παράδειγμα, έβαλαν κάποιους έμπειρους σκοπευτές (κάποτε - κάπου) σε έντονη φυσική καταπόνηση, κι έντονο στρες από φωνές κι άλλους τεχνητούς τρόπους κι αμέσως μετά τους έβαλαν να ρίξουν σε στόχους στα 5μ με διαφορετικά χρώματα φωνάζοντας κάθε φορά το χρώμα του στόχου στον οποίο έπρεπε να ρίξει ο εκπαιδευόμενος. Από τις 17 που έριξε ο καθένας κατα μέσο όρο οι 2-3 βρήκαν στόχο, όταν υπο νορμάλ συνθήκες στα 5μ θα έμπαινε η μία μέσα στην άλλη..

Όσο πιο χαλαροί είμαστε λοιπόν στην οδήγηση, τόσο καλύτερα βλέπουμε, και τόσο καλύτερα οδηγούμε...

[Mits-fz6]

Στην Γερμανία στις σχολές οδήγησης μαθαίνουν στον νέο οδηγό να οδηγάει σε ταχύτητες γύρο των 200. Αυτό για να είναι προετοιμασμένοι για το Autobahn. Βασικό πρόβλημα που αντιμετοπίζουν οι νέει στα μαθήματα είναι οι επιστροφή τους στην πόλη, καθως αντι για 50 που νιώθουν οτι πάνε στην πραγματικότητα πανε με 70 και 80ΧΛΜ/Ω. Ένα καθαρά πρόβλημα αίσθησης. Το ίδιο πρόβληα αντιμετωπίζω και εγώ και πολλοί άλλοι. Αλλά επίσης θέμα έχω και με την αίσθησης της κλίσης που πρέπει να έχω όταν πέρνω μια στροφή. Η μικρή μου εμποιρία στην οδήγηση μηχανής δεν μου επιτρέπει να πάρω καποια στροφή με ταχύτητα καθώς δεν έχω εξοικειωθεί ακόμα. Τι μου πρωτείνετε?

[TROOPER]

.........Τι μου πρωτείνετε?

να κανεις ενα σχολειο.:wave2:

[endopandou]

Ποια σχολή είναι αυτή ρε φίλε που σου μαθαίνει να οδηγείς με 200 ? :confused: Δεν πιστεύω πως υπάρχουν αυτά τα πράγματα στον πλανήτη Γη. Λάθος πληροφόρηση έχεις.

Κάντε κάνα μάθημα στα CSS ή στο 0-300 (αν κάνουν ακόμα) ή κάτι ανάλογο, προπονήσου στο δρόμο με 60 - 100 και άστα τα 200 για άλλους.

Η αίσθηση βελτιώνεται με προπόνηση και γνώσεις :wave2:

[Cpt. Haddock]

Ποια σχολή είναι αυτή ρε φίλε που σου μαθαίνει να οδηγείς με 200 ? :confused: [...]

Στη Γερμανια, στις σχολές οδηγών (το λέει κιόλας). Ειναι υποχρεωτικό μαθημα (τουλαχιστον για τα αυτοκίνητα), ο εκπαιδευόμενος να βγει στην autobahn και να διακοσαρίσει. :wave2:


[...]Η μικρή μου εμποιρία στην οδήγηση μηχανής δεν μου επιτρέπει να πάρω καποια στροφή με ταχύτητα καθώς δεν έχω εξοικειωθεί ακόμα. Τι μου πρωτείνετε?

Περαν των γνωστων σχολείων (0-300 / CSS), μπορεις να εξασκηθείς σε συγκεκριμενη διαδρομη, προσπαθωντας καθε φορα να εξερευνας τη στροφη λιγο καλυτερα. Εννοειται οτι πρεπει να κατσεις να διαβασεις αρκετα αρθρα (εδω μεσα και αλλου).

[endopandou]

Στη Γερμανια, στις σχολές οδηγών (το λέει κιόλας). Ειναι υποχρεωτικό μαθημα (τουλαχιστον για τα αυτοκίνητα), ο εκπαιδευόμενος να βγει στην autobahn και να διακοσαρίσει. :wave2:



Περαν των γνωστων σχολείων (0-300 / CSS), μπορεις να εξασκηθείς σε συγκεκριμενη διαδρομη, προσπαθωντας καθε φορα να εξερευνας τη στροφη λιγο καλυτερα. Εννοειται οτι πρεπει να κατσεις να διαβασεις αρκετα αρθρα (εδω μεσα και αλλου).

Αυτό ισχύει μόνο για απόκτηση διπλώματος man. Είναι μια διαδικασία που επιβαλλόταν (δεν ξέρω αν ισχύει πια) να περάσει ο υποψήφιος προκειμένου να αποκτήσει δίπλωμα αυτοκινήτου.

Για να μην αλλοιώνουμε το νόημα της ερώτησης του φίλου, το ζητούμενό του είναι πως θα μάθει να οδηγάει μοτοσυκλέτα και όχι να μετακινείται είτε με 200 στην Γερμανία είτε με 120 στην Ελλάδα.
Αν κατάλαβα λάθος... :whiteflag: