TROOPER
25/12/2012, 01:57
1985.η ελλαδα ζει στη παραζαλη του ‘’σοσιαλισμου’’ (που να ξερανε οι χαιβανοι...):moutza:
Κυριακη 2 ιουνιου. Εκλογες.
Απο την παρασκευη ορδες στους δρομους με σημαιες. Κλιμα πολωμενο. Πουλμαν μισθωμενα, διαφοροι στα διοδια δινουν σημαιες στα αυτοκινητα που φευγουν απο την αθηνα για την επαρχια προκειμενου να ασκησουν τα εκλογικα τους δικαιωματα και οσοι τις επαιρναν τις ανεμιζαν σε ολη τη διαδρομη μεχρι το χωριο τους.
Μπαμπας σερραιος,μαμα σερραια (πενταπολιτισσα για), ο τρουπερουλης τοτε 6χρονος, οι εκλογες υποχρεωτικες, φορτωμα στο fiat 128 coupe και βουρ για τα Σερρας. Χαρα μεγαλη για ολους! Οι δικοι μου θα εβλεπαν την ιδιαιτερη πατριδα τους και τους φιλους τους και τα σογια μας και εγω θα εβλεπα μια αλλη πολη που ποτε δεν εζησα αλλα παντα μου αρεσε ο αερας εκει πανω (λες και ηξερα οτι μια μερα θα ειναι η πολη σταθμος λογω πιστας :a8:).
Παραδοσιακα θα μεναμε στο παρκ στη πλατεια. Θα τρωγαμε τις μπουγατσες μας και γενικα θα ζουσαμε ενα 5-ημερο (με τις 2 μερες ανεβα-κατεβα) ξενοιαστο.
Την κυριακη ξυπνησαμε, φαγαμε τις μπουγατσες μας, ηπιαμε τα τοπινο μας [ακομα το(ν)πινουμε με τις μαλακιες που τοσα χρονια ψηφιζε το εκλογικο σωμα :a31:] και πηγε ο φαδερ να ψηφισει. Τελειωσε και μετα τη καναμε για πενταπολη. Ψηφισε και η μαδερ και μετα πηγαμε στο θειο τον Σωκρατη για το μεσημεριανο φαι.
Ο θειος Σωκρατης...παντα τον αγαπουσα αυτον τον ανθρωπο. Δεν ξερω γιατι. Ηταν ενας χωριατης, ανθρωπος του μοχθου και του μεροκαματου, ψημμενος απο τη δουλεια στα χωραφια και με ενα πελωριο χαμογελο και αγαπη για ολους. Μαζευτηκε η οικογενεια (γιαγιαδες, θειοι, θειες και λοιποι) και ξεκινησε το ''γλεντι'' στην αυλη. Στην αυλη με τα κουνελακια, τις κοτουλες, τα κατσικακια και εκεινο το πορτοκαλι daxακι που μου γυρισε το ματι. Παντα ηθελα να καβαλησω ενα μηχανακι και να το οδηγησω γιατι ειχα βαρεθει να με ανεβαζει στο σουζουκι του ο θειος μου ο Στελιος και απλα να με αφηνει να μαρσαρω η να βλεπω τον ξαδερφο μου τον Τζωρτζη να καβαλαει καθε ειδους μοτοσυκλετα που περασε απο τα χερια του και να εξαφανιζεται με σουζα ενω ανεμιζε πισω το μακρυ μαλι του αποκαλυπτωντας τα ραφτα απο τα μεταλ συγκροτηματα στο τζιν μπουφαν του!!
Ο θειος Σωκρατης ειδε τη λαμψη στα ματια μου οταν αντικρισα το dax.
-Θες να παμε βολτα? Με ρωτησε.
-Ναι αλλα θα οδηγω εγω. Απαντησα γεματος σιγουρια.
Γελασε και ταυτοχρονα εγνεψε καταφατηκα! Ηταν η ωρα μου! Η ωρα να ‘’ξεπαρθενιαστω’’. Να γινω επιτελους αυτο που ονειρευομουνα. Ενας μοτοσυκλετιστης. Το ονειρευομουνα καθε φορα που προσπερνουσε μια μοτοσυκλετα το αμαξι που οδηγουσε ο πατερας μου και τοτε εκεινος ελεγετην ατακα ‘’Πω-πω κοιτα τους!!! Σαν θεοι περνανε απο διπλα μας!!!’’
Ηταν η ωρα μου να γινω ενας ‘’μικρος θεος’’!
Εβγαλε το μικροσκοπικο μου ατι στον δρομο ο θειος μου (το οποιο ειχε φυσικα μονιμα επανω τα κλειδια), το εβαλε μπρος εκατσε στο πισω καθισμα και μετα τη συντομη διαπραγματευση με τους γονεις μου και τη συμφωνια που ελεγε ‘’ενα τετραγωνο θα κανουμε’’ με φωναξε να ανεβω. Καβαλησα και ξεκινησα να οδηγω. Πριν προλαβω να καταλαβω τι εγινε το τετραγωνο ειχε τελειωσει. Ξαναφτασαμε στην εισοδο της αυλης. Τελος η βολτα ακουσα τους μεγαλους να λενε.
Κυριακη 2 ιουνιου. Εκλογες.
Απο την παρασκευη ορδες στους δρομους με σημαιες. Κλιμα πολωμενο. Πουλμαν μισθωμενα, διαφοροι στα διοδια δινουν σημαιες στα αυτοκινητα που φευγουν απο την αθηνα για την επαρχια προκειμενου να ασκησουν τα εκλογικα τους δικαιωματα και οσοι τις επαιρναν τις ανεμιζαν σε ολη τη διαδρομη μεχρι το χωριο τους.
Μπαμπας σερραιος,μαμα σερραια (πενταπολιτισσα για), ο τρουπερουλης τοτε 6χρονος, οι εκλογες υποχρεωτικες, φορτωμα στο fiat 128 coupe και βουρ για τα Σερρας. Χαρα μεγαλη για ολους! Οι δικοι μου θα εβλεπαν την ιδιαιτερη πατριδα τους και τους φιλους τους και τα σογια μας και εγω θα εβλεπα μια αλλη πολη που ποτε δεν εζησα αλλα παντα μου αρεσε ο αερας εκει πανω (λες και ηξερα οτι μια μερα θα ειναι η πολη σταθμος λογω πιστας :a8:).
Παραδοσιακα θα μεναμε στο παρκ στη πλατεια. Θα τρωγαμε τις μπουγατσες μας και γενικα θα ζουσαμε ενα 5-ημερο (με τις 2 μερες ανεβα-κατεβα) ξενοιαστο.
Την κυριακη ξυπνησαμε, φαγαμε τις μπουγατσες μας, ηπιαμε τα τοπινο μας [ακομα το(ν)πινουμε με τις μαλακιες που τοσα χρονια ψηφιζε το εκλογικο σωμα :a31:] και πηγε ο φαδερ να ψηφισει. Τελειωσε και μετα τη καναμε για πενταπολη. Ψηφισε και η μαδερ και μετα πηγαμε στο θειο τον Σωκρατη για το μεσημεριανο φαι.
Ο θειος Σωκρατης...παντα τον αγαπουσα αυτον τον ανθρωπο. Δεν ξερω γιατι. Ηταν ενας χωριατης, ανθρωπος του μοχθου και του μεροκαματου, ψημμενος απο τη δουλεια στα χωραφια και με ενα πελωριο χαμογελο και αγαπη για ολους. Μαζευτηκε η οικογενεια (γιαγιαδες, θειοι, θειες και λοιποι) και ξεκινησε το ''γλεντι'' στην αυλη. Στην αυλη με τα κουνελακια, τις κοτουλες, τα κατσικακια και εκεινο το πορτοκαλι daxακι που μου γυρισε το ματι. Παντα ηθελα να καβαλησω ενα μηχανακι και να το οδηγησω γιατι ειχα βαρεθει να με ανεβαζει στο σουζουκι του ο θειος μου ο Στελιος και απλα να με αφηνει να μαρσαρω η να βλεπω τον ξαδερφο μου τον Τζωρτζη να καβαλαει καθε ειδους μοτοσυκλετα που περασε απο τα χερια του και να εξαφανιζεται με σουζα ενω ανεμιζε πισω το μακρυ μαλι του αποκαλυπτωντας τα ραφτα απο τα μεταλ συγκροτηματα στο τζιν μπουφαν του!!
Ο θειος Σωκρατης ειδε τη λαμψη στα ματια μου οταν αντικρισα το dax.
-Θες να παμε βολτα? Με ρωτησε.
-Ναι αλλα θα οδηγω εγω. Απαντησα γεματος σιγουρια.
Γελασε και ταυτοχρονα εγνεψε καταφατηκα! Ηταν η ωρα μου! Η ωρα να ‘’ξεπαρθενιαστω’’. Να γινω επιτελους αυτο που ονειρευομουνα. Ενας μοτοσυκλετιστης. Το ονειρευομουνα καθε φορα που προσπερνουσε μια μοτοσυκλετα το αμαξι που οδηγουσε ο πατερας μου και τοτε εκεινος ελεγετην ατακα ‘’Πω-πω κοιτα τους!!! Σαν θεοι περνανε απο διπλα μας!!!’’
Ηταν η ωρα μου να γινω ενας ‘’μικρος θεος’’!
Εβγαλε το μικροσκοπικο μου ατι στον δρομο ο θειος μου (το οποιο ειχε φυσικα μονιμα επανω τα κλειδια), το εβαλε μπρος εκατσε στο πισω καθισμα και μετα τη συντομη διαπραγματευση με τους γονεις μου και τη συμφωνια που ελεγε ‘’ενα τετραγωνο θα κανουμε’’ με φωναξε να ανεβω. Καβαλησα και ξεκινησα να οδηγω. Πριν προλαβω να καταλαβω τι εγινε το τετραγωνο ειχε τελειωσει. Ξαναφτασαμε στην εισοδο της αυλης. Τελος η βολτα ακουσα τους μεγαλους να λενε.