Τι είναι η μοναξιά ??

[matmat]

Kαλύτερα μακριά και μοναχός μου!
σε μια άγνωστη κρυφή γωνιά του κόσμου
λίγο μα και δικό μου φως με φτάνει.
...Λέγει ο Ποιητής (Ιωάννης Γρυπάρης )...


... Ειναι η μοναξιά αυτοσκοπός για μερικούς ?
Μια κρυψώνα ίσος που τρέχουμαι να χωθούμε μόλις διαπιστώσουμε οτι κάτι δεν μας πήγε καλά?

Είναι η διαφορετίκότητα που μας αναγκάζει να κλεινώμαστε στον εαυτό μας ?

Η μήπως είναι ένα είδος εγωισμού ???




:confused:
:hypnotize :smokin: :hypnotize

[makaronachis]

"Σε περιβόλι μοναχός πως ζεις καήμενε κρίνε,
σαν τον καημό της μοναξιάς άλλος καημός δεν είναι."
Κρητική μαντινάδα.

[matmat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από makaronachis
"Σε περιβόλι μοναχός πως ζεις καήμενε κρίνε,
σαν τον καημό της μοναξιάς άλλος καημός δεν είναι."
Κρητική μαντινάδα.



Αμα είναι να αρχίσουμε τις μαντινάδες σύντεκνε να βαλω και τις τσικουδιές!!!
:lol:

[startengine]

Η μοναξιά κάποιες φορές γίνεται φρούριο και μας προστατεύει από κάθε βολή που πληγώνει. Το κακό είναι πως μας "προστατεύει" και από κάθε τι καλό που αναγεννά και ανανεώνει...
Ευτυχώς αυτό το φρούριο δεν είναι απόρθητο...
Αλοίμονο αν ήταν!

[matmat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από startengine
Η μοναξιά κάποιες φορές γίνεται φρούριο και μας προστατεύει από κάθε βολή που πληγώνει. Το κακό είναι πως μας "προστατεύει" και από κάθε τι καλό που αναγεννά και ανανεώνει...
Ευτυχώς αυτό το φρούριο δεν είναι απόρθητο...
Αλοίμονο αν ήταν!



ολα μα όλα σίγουρα έχουν καποιο τρόπο να ξεκλειδώσουν αρκεί να θέλη ο ίδιος !!!

:winka:

[afrotwin]

i monaksia den ine pote ena ke monadiko kati.....

poles fores lampoume dia tis apousias mas
epilegoume na imaste moni gia na traviksoume tin prosoxi

ales fores apotraviomaste giati mas kourase i fliaria i kenotita
adiasame apo oti ixame na dosoume ke tipota den gemizi tis mpataries mas
anti8etos an den apotravixtoume mas roufane ki alo aneleita

menoume moni gia na gemisoume moni tis mpataries mas

ales fores exoume katadikasti se apoklismo apo ton perigiro mas giati den imaste aresti diladi imastan disaresti profanos giati to anikanopioito mas den simvivastike...

omos poso moni imaste me kapia enia...

ke me mia ali mpori na imaste ke na nio8oume moni anamesa se ena pli8os me 20.000 atoma

malista ginete na nio8oun monaksia ke ka8e ena apo afta ta 20.000 atoma mazemena ola mazi

ine i oxi epilogi i monaksia?

otan ine epilogi poso epilogi ine?
ke otan den ine epilogi ti epiloges exoume?

kiriolektika kanis den ine monos akoma ke otan pe8enoume mazi me alous ma kidevoun..

ego nomizo oti edo i monaksia ine ena texnasma
poso moni mporoume na imaste i na nio8oume ekti8ontas tin apopsi mas se merikes dekades i ekatontades atoma?

giati tin sizitame tin monaksia?
ego nomizo oti to na xrisimopioume ta panta alogista ine men mia epilogi pou den exi panta 8etika apotelesmata

kalitera lipon ine na anaroti8oume moni mas ti perimeno apo aftin tin erotisi?
na vgi ena porisma an ine kalo i kako to na ine kanis monos?

i an ine kalo to na iparxi i epilogi tou 8elo i den 8elo na ime monos

ego nomizo pantos oti opios es8anete monos ine enas stenomialos pou den mpori na elix8i mesa stin zoi.

i apex8anete ta panta giro tou

me tin enia ti kakomiros ke ti adikimenos ke ti alo pou enisxioi tin aftolipisi tou atomou den to dexome

ime pepismenos den oti exo apenanti mou enan an8ropo periorismenis antilipsis pou den kseri pos na niosi tin iparksi tou anamesa se alous...

iparxoun diladi merikes enies gia tin monaksia pia protimate
an sas aresi tis aftolipisis ke tou miksokakomirou sigoura den iste monos i kinonia mas ine gemati malakes...

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[matmat]

Δηλαδή Λεωνίδα είναι θέμα επιλογής !!
ακόμα και αν σε εξωθή το ίδιο το περιβάλον στον περιορησμό του εαυτού σου???


:confused:

Και δεν μιλάω για μυξοκακομηριές ουτε για αυτολύπηση αυτά ανήκουν στη μαρθα Βούρτση και τον παλιο Ελληνικο κινηματογράφο!!:lol:

[afrotwin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από matmat
Δηλαδή Λεωνίδα είναι θέμα επιλογής !!
ακόμα και αν σε εξωθή το ίδιο το περιβάλον στον περιορησμό του εαυτού σου???


diladi me pio tropo se ekso8i mat8ee pedi mou?
pos diladi se aporipti?
mipos esi kanis oti ine dinaton gia na simvi afto?

as poume oti ise teriastos me to perivalon exis anaptiksi sxesis me to perivalon sou ke kapia mera 8eoris oti exi er8i eta telma mia stasimotita i genika oti den se ekfrazi tipota apo afto to perivalon ke ise enantia se ola
ti perimenis na gini?
fteei to perivalon?
afto ine dedomeno to kata poso ine evelikto stis alages den eksartate apo tin diki sou xronika psixodia8esi
prepi na ine etimoi oloi gia alages den ftani i epi8imia tou enos


afti ine i mia periptosi ke i ali ine to oti pote den se dextike to perivalon ke se aperipte apo tin arxi tis epafis sou
edo exoume aporipsi pou pigazi apo ti?
to kinoniko sou status?
ti asimvati emfanisi sou i simperifora sou?
diladi den se afinoun na ipodi8is kapion?
den sou dinoun tin efkeria na koroidepsis kapious?

diladi exi na kani me tin isotita ton an8ropon?

orea as to doume etsi

ego ime piratis ke mporo ke elisome den exo idanika as poume

esi omos exis
ke 8es na mpis se mia kinonia opou
oli kopiasan pola xronia ke 8isiasan pola gia na spoudasoun
na doulepsoun me ton eafto tous na ma8oun tous idious ke tin kinonia pragmatika ksodepsan poli xrono ke xrima ke 8isiasan pragmata stin zoi tous gia na petixoun ke na ftasoun eki pou eftasan

esi isoun mia metriotita se ola afta den eftases pote sta dika tous epipeda
ke tora 8es afta pou apolamvanoun
ke den sta dinoun ke exis provlima
afto se vazi sto peri8orio?
se apomononi?

me emas tous rempelous tous pirates
ksekinai to proi mas to apogevma me ksapla araliki mousikes pota agkalies fagita glentia orgia ke oti alo rempelo
ke erxese esi na simetexis emis imaste anixti den exoume idanika
omos den sou prosferoume tipota pou na se kani na es8anese spoudos ke simantikos
ke kourazese arxizis to kirigma ke otan antimetopizis ton xlevasmo mas arxizis tis apiles ke se petame ekso
apomononese...

ti ginete lipon?
pali monos monaksia?
pou8ena den xoras?

to ka8e ti ine giro sou den geni8ike gia na to alaksis me tis sofisties sou exis ena karo epiloges
8elis ke xriazese oti sou lipi otan anakaliptis oti ine mia psevdes8isi to petas nio8is anikanopioitos adios monos

ti prepi na gini?
ti nomizis oti ine i zoi?
ena parami8i pou gia tous pantes ginete ipoklisi
pou 8eorounte oloi simantikoi?
pou iparxi tragoudi ke imnos gia ton ka8e ena?

an den kseris na zis na sinalasese na siniparxis na mirazese ke na dexese tote ise meteoros

anti8eta an opou pas fernis kanones gia ta panta ke prostazis ke apetis tote ise distixismenos ke kanis den se 8eli

ine telios 8ema epilogis i monaksia file mou me ton ka8e tropo..

ise monos giati ise kenos

[stavrogin]

Το περιβαλλον ειναι μεγαλο και για αυτο εχει μεγαλη αδρανια.Εμεις αντιθετα πρεπει να ειμαστε ευελικτοι,και παραδοξως στην καλητερη των περιπτωσεων,να δινουμε το μετρο στο εγκυτερο περιβαλλον μας.Γινεται
"Να μετουσιωνουμε το αναποφευκτο σε δικη μας ελευθερη βουληση"ειπε ο Καζαντζακης.Περιπου ετσι,θα πω εγω.

"Εισαι μονος γιατι εισαι κενος"λεει ο μεγαλος λογοτεχνης του καιρου μας afro
Κενος τι;
Κενος περιεχομενου;Ε οχι κι ετσι.Το σιγουρο ειναι οτι η μοναξια ειναι επιλογη,και η επιλογη ειναι μια μορφη δυναμης,και περιεχομενου.Παραλληλα βεβαια εφοσον το αποτελεσμα των επιλογων σου δεν σε ικανοποιει,ειναι και μια μορφη αδυναμιας να περνας καλα.Και αυτο το "να περναει κανεις καλα "ειναι το ζητουμενο.

[nimbus]

H μοναξιά, δεν πονάει. Εμείς της επιτρέπουμε να μάς πονάει, γιατί την φοβόμαστε. Αν την αφήσουμε να μάς μιλήσει, θα γίνει φίλη μας. Θα γίνει κάτι από εμάς. Κι εμείς κάτι από εκείνη. Ας συμφιλιωθούμε με την ερμιά της ψυχής, που βελονιάζει κάθε τόσο το μυαλό μας. Την μεγαλύτερη μοναξιά, μπορεί να την νιώσει κανείς, ανάμεσα σε φίλους που δεν τον κατανοούν. Ή ακόμα σιμά στον άνθρωπό του... ή ανάμεσα σε ένα τσούρμο κόσμο.Μάταια... Πάντα μόνοι θα είμαστε. Απλά φοβόμαστε να το παραδεχτούμε. Όταν βλέπω ζευγάρια που είναι μαζί απλά για να είναι, δίχως να επικοινωνούν κι αυτό φαίνεται πιστεύω, αισθάνομαι λύπη. Γιατί φοβούνται να μείνουν μόνοι. Να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους. Βέβαια, θα μου πεί κανείς, ότι τον εαυτό του τον γνωρίζει και μέσα από τον άλλον. Σωστά. Το λάθος που είναι? Πουθενά! Αιωρείτε και μάς καταδιώκει στο αλισβερίσι μιας ανώδυνης προσπάθειας...

[Elli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Το περιβαλλον ειναι μεγαλο και για αυτο εχει μεγαλη αδρανια.Εμεις αντιθετα πρεπει να ειμαστε ευελικτοι,και παραδοξως στην καλητερη των περιπτωσεων,να δινουμε το μετρο στο εγκυτερο περιβαλλον μας.Γινεται
"Να μετουσιωνουμε το αναποφευκτο σε δικη μας ελευθερη βουληση"ειπε ο Καζαντζακης.Περιπου ετσι,θα πω εγω.

"Εισαι μονος γιατι εισαι κενος"λεει ο μεγαλος λογοτεχνης του καιρου μας afro
Κενος τι;
Κενος περιεχομενου;Ε οχι κι ετσι.Το σιγουρο ειναι οτι η μοναξια ειναι επιλογη,και η επιλογη ειναι μια μορφη δυναμης,και περιεχομενου.Παραλληλα βεβαια εφοσον το αποτελεσμα των επιλογων σου δεν σε ικανοποιει,ειναι και μια μορφη αδυναμιας να περνας καλα.Και αυτο το "να περναει κανεις καλα "ειναι το ζητουμενο.

Σίγουρα αντέχουμε περισσότερο αν θεωρούμε κάτι που δεν μπορούμε να αλλάξουμε ότι είναι μοιραίο, "γραμμένο"΄, κλπ. Είναι ένας τρόπος να υπομείνουμε οτιδήποτε δυσάρεστο...

Όσον αφορά το θέμα μας, το μόνο σίγουρο είναι ότι η μοναξιά είναι αναγκαία, αρκεί να μην είναι αρρωστημένη (π.χ.Μάρθα Βούρτση και "παιδί του λαού"). Σε βοηθάει να αναθεωρήσεις απόψεις, καταστάσεις, ανθρώπους, σχέσεις, σχέδια, κλπ. Μακριά από τη βουή του κόσμου, μπορείς να δεις τα πράγματα καθαρά από τη δική σου οπτική, χωρίς να επηρεάζεσαι από το οτιδήποτε...
Ανακαλύπτεις τον εαυτό σου, κάνεις την αυτοκριτική σου και....προχωράς, εξελίσσεσαι...

Πάντα, όμως με μέτρο....Δεν είμαστε ούτε θηρία, ούτε θεοί για να αντέχουμε μόνοι μας...

[Elli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
H μοναξιά, δεν πονάει. Εμείς της επιτρέπουμε να μάς πονάει, γιατί την φοβόμαστε. Αν την αφήσουμε να μάς μιλήσει, θα γίνει φίλη μας. Θα γίνει κάτι από εμάς. Κι εμείς κάτι από εκείνη. Ας συμφιλιωθούμε με την ερμιά της ψυχής, που βελονιάζει κάθε τόσο το μυαλό μας. Την μεγαλύτερη μοναξιά, μπορεί να την νιώσει κανείς, ανάμεσα σε φίλους που δεν τον κατανοούν. Ή ακόμα σιμά στον άνθρωπό του... ή ανάμεσα σε ένα τσούρμο κόσμο.Μάταια... Πάντα μόνοι θα είμαστε. Απλά φοβόμαστε να το παραδεχτούμε. Όταν βλέπω ζευγάρια που είναι μαζί απλά για να είναι, δίχως να επικοινωνούν κι αυτό φαίνεται πιστεύω, αισθάνομαι λύπη. Γιατί φοβούνται να μείνουν μόνοι. Να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους. Βέβαια, θα μου πεί κανείς, ότι τον εαυτό του τον γνωρίζει και μέσα από τον άλλον. Σωστά. Το λάθος που είναι? Πουθενά! Αιωρείτε και μάς καταδιώκει στο αλισβερίσι μιας ανώδυνης προσπάθειας...

Θα είμαι πολύ σύντομη, γιατί με κάλυψες...

Πόσοι άνθρωποι γύρω μας δεν είναι βυθισμένοι στη λύπη, νομίζοντας ότι πενούν καλα? Δεν περνούν καλα. Απλά, έχουν αυθυποβάλλει οι ίδιοι τον εαυτό τους ότι αυτό θέλουν και αυτό περιμένουν από τη ζωή τους και ότι αυτό αξίζουν,χωρίς να έχουν τη δύναμη να το αλλάξουν. Δεν τους κατηγορώ, ούτε τους κρίνω: άλλωστε λίγο πολύ όλοι τα έχουμε περάσει.

Απλά, όλοι νομίζουμε ότι η μοναξιά είναι ένα θεριό που είναι έτοιμο να μας κατασπαράξει και φοβόμαστε να το αντιμετωπίσουμε και να το νικήσουμε...

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Elli
Θα είμαι πολύ σύντομη, γιατί με κάλυψες...

Πόσοι άνθρωποι γύρω μας δεν είναι βυθισμένοι στη λύπη, νομίζοντας ότι πενούν καλα? Δεν περνούν καλα. Απλά, έχουν αυθυποβάλλει οι ίδιοι τον εαυτό τους ότι αυτό θέλουν και αυτό περιμένουν από τη ζωή τους και ότι αυτό αξίζουν,χωρίς να έχουν τη δύναμη να το αλλάξουν. Δεν τους κατηγορώ, ούτε τους κρίνω: άλλωστε λίγο πολύ όλοι τα έχουμε περάσει.

Απλά, όλοι νομίζουμε ότι η μοναξιά είναι ένα θεριό που είναι έτοιμο να μας κατασπαράξει και φοβόμαστε να το αντιμετωπίσουμε και να το νικήσουμε...


η παράδοξη αλήθεια είναι, ότι δύσκολα συναντώ ανθρώπους που δεν φοβούνται την μοναξιά. Όλοι τρομάζουν στην ιδέα της μοναξιάς με αποτέλεσμα να κάνουν σπασμωδικές κινήσεις, προκειμένου να την αποφύγουν...την δόλια αυτή μοναχική κυρία, που στέλνει την σιωπή της, σε όσους την κατανοούν και τους διοχετεύει με μια δύναμη ανύποπτη...
Η μοναξιά είναι από χώμα...ισχυρίστηκε κάποτε η Μάρω Βαμβουνάκη...δεν ξέρω αν είχε δίκιο...αυτό που ξέρω, είναι ότι η μοναξιά, αποτελεί σύμαχός μας...μα λίγοι επιτρέπουν να την συναντήσουν, σε κάποιο μονοπάτι ίσως...


καλώς ήρθες Έλλη στην παρέα μας:wave2:

[Elli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
η παράδοξη αλήθεια είναι, ότι δύσκολα συναντώ ανθρώπους που δεν φοβούνται την μοναξιά. Όλοι τρομάζουν στην ιδέα της μοναξιάς με αποτέλεσμα να κάνουν σπασμωδικές κινήσεις, προκειμένου να την αποφύγουν...την δόλια αυτή μοναχική κυρία, που στέλνει την σιωπή της, σε όσους την κατανοούν και τους διοχετεύει με μια δύναμη ανύποπτη...
Η μοναξιά είναι από χώμα...ισχυρίστηκε κάποτε η Μάρω Βαμβουνάκη...δεν ξέρω αν είχε δίκιο...αυτό που ξέρω, είναι ότι η μοναξιά, αποτελεί σύμαχός μας...μα λίγοι επιτρέπουν να την συναντήσουν, σε κάποιο μονοπάτι ίσως...


καλώς ήρθες Έλλη στην παρέα μας:wave2:

Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να μην τη φοβάται...
Το θέμα είναι να αποφύγεις αυτό που λες: να κάνεις σπασμωδικές κινήσεις.

Ποιός δεν τρόμαξε όταν η ζωή του από τη μια στιγμή στην άλλη άλλαξε ξαφνικά? Δεν είμαστε μηχανές. Ο φόβος είναι λογικό να υπάρχει και πρέπει να υπάρχει. Πρέπει όμως να τον ξεπερνάμε κιόλας.Αυτός είναι ο σκοπός του....

[el_hymador]

Το να βιωσεις ορισμενες στιγμες , απομονωσης απο οσους/α περιστρεφονται γυρω μας και μας επηρεαζουν , ειναι απολυτα θεμιτο...τουλαχιστον σε οσους εχουν το αναλογο υποβαθρο προκειμενου να ''αξιοποιησουν'' τις στιγμες αυτες....

Ειναι μια διαδικασια που αναλογως τον ψυχισμο μας και τις καταστασεις που βιωνουμε , οφειλουμε στον εαυτο μας...
και ποσο γνωστη ειναι η τακτικη αυτη σε ολους μας αφου οδηγουμε μοτοσυκλετα.....

αυτο δεν ειναι μοναξια ομως.....ειναι μια κατασταση την οποια συνειδητα εχουμε επιλεξει.....μοναξια ειναι οταν η απομονωση συμβαινει χωρις να το θες...η τουλαχιστον ετσι να νομιζεις.Πολλες φορες αισθανομαστε αδυναμοι να ανταποκριθουμε στις απαιτησεις (συναισθηματικες αλλα και πρακτικες) του περιβαλλοντος μας...δεν εχουμε το κουραγιο και τις δυναμεις ωστε να σηκωσουμε τα φορτια των πραγματων που θα λαβουμε , αλλα ουτε και ειμαστε σε θεση να δωσουμε οτιδηποτε....και τοτε απλα συμβαινει , και εχει συμβει σε ολους μας νομιζω.....

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Elli
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να μην τη φοβάται...
Το θέμα είναι να αποφύγεις αυτό που λες: να κάνεις σπασμωδικές κινήσεις.

Ποιός δεν τρόμαξε όταν η ζωή του από τη μια στιγμή άλλαξε ξαφνικά? Δεν είμαστε μηχανές. Ο φόβος είναι λογικό να υπάρχει και πρέπει να υπάρχει. Πρέπει όμως να τον ξεπερνάμε κιόλας.Αυτός είναι ο σκοπός του....


τις σπασμωδικές κινήσεις, τις κάνουν οι άνθρωποι που προσπαθούν να αποφύγουν το συναίσθημα της μοναξιάς.
Ο φόβος, φυλάει τα έρμαια έλεγε η γιαγιά μου.
Δεν είναι κακό να φοβώμαστε. Κακό είναι να μην αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας...όλα τα αλλα, έπονται...

[Elli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
τις σπασμωδικές κινήσεις, τις κάνουν οι άνθρωποι που προσπαθούν να αποφύγουν το συναίσθημα της μοναξιάς.
Ο φόβος, φυλάει τα έρμαια έλεγε η γιαγιά μου.
Δεν είναι κακό να φοβώμαστε. Κακό είναι να μην αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας...όλα τα αλλα, έπονται...

Κάπου είχα διαβάσει ότι όποιος δεν μπορεί να αντέξει τη μοναξιά, δεν μπορεί να αντέξει ούτε τον εαυτό του...

Ίσως έχει εκκρεμότητες και χρωστούμενα....

Πρέπει λοιπόν να "κλείνουμε λογαριαμούς " και τότε ίσως μπορέσουμε να βρούμε την άκρη μας....

[dez]

γενικα, υπαρχει μια παρεξηγηση για την εννοια της μοναξιας. Πολυς κοσμος μπερδευει την μοναξια με το "να εισαι μονος" (το οποιο ειναι φυσιολογικο κι απαραιτητο σε περιοδους της ζωης μας). Επειδη ακριβως πολλοι δεν βλεπουν αυτο το λεπτο αλλα ουσιαστικο διαχωρισμο, προσδιδουν ποιητικες προεκτασεις στη μοναξια, αρνουμενοι να παραδεχτουν πως η μοναξια στην πραγματικοτητα ειναι (ακομα) μια ψυχικη ασθενεια με συμπτωματα παραπλησια με αυτα της καταθλιψης. Συνηθως, η μοναξια προκυπτει απο διαφορων ειδων ελλειψεις στην πνευματικη/συναισθηματικη "αναπτυξη" μας σαν ατομα.

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Elli
Κάπου είχα διαβάσει ότι όποιος δεν μπορεί να αντέξει τη μοναξιά, δεν μπορεί να αντέξει ούτε τον εαυτό του...

Ίσως έχει εκκρεμότητες και χρωστούμενα....

Πρέπει λοιπόν να "κλείνουμε λογαριαμούς " και τότε ίσως μπορέσουμε να βρούμε την άκρη μας....


καλά διάβασες Έλλη:winka: κι αλήθεια λέει:)

κι εγώ κάπου αλλού διάβασα, ότι...

”Μοναξιά είναι να έχεις πολλά να δώσεις αλλά κανέναν για να τα δώσεις.”

...υπέροχο όταν υπάρχουν άνθρωποι, για να τους δώσει κανείς, αυτά που κρύβει μέσα του...
Ταξίδι η μοναξιά...

[nimbus]

Το πιο δυνατό άτομο στον κόσμο είναι αυτό που στέκεται μόνο του (H. Ibsen)

[matmat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από dez
γενικα, υπαρχει μια παρεξηγηση για την εννοια της μοναξιας. Πολυς κοσμος μπερδευει την μοναξια με το "να εισαι μονος" (το οποιο ειναι φυσιολογικο κι απαραιτητο σε περιοδους της ζωης μας). Επειδη ακριβως πολλοι δεν βλεπουν αυτο το λεπτο αλλα ουσιαστικο διαχωρισμο, προσδιδουν ποιητικες προεκτασεις στη μοναξια, αρνουμενοι να παραδεχτουν πως η μοναξια στην πραγματικοτητα ειναι (ακομα) μια ψυχικη ασθενεια με συμπτωματα παραπλησια με αυτα της καταθλιψης. Συνηθως, η μοναξια προκυπτει απο διαφορων ειδων ελλειψεις στην πνευματικη/συναισθηματικη "αναπτυξη" μας σαν ατομα.



Εν μέρει …Η μοναξιά είναι ένα συναίσθημα απομόνωσης. Απομόνωσης από τους άλλους ανθρώπους, που συνοδεύεται συνήθως από κούραση ψυχική, πικρία, ή ακόμη και απόγνωση. Μια κατάσταση δηλαδή που κάλλιστα μπορεί να περιπέσει ο κάθε ένας μας , αν δεν έχει την δύναμη της αυτογνωσίας . Εξ ορισμού η μοναξιά έχει από μόνη της ποιητικές και λυρικές προεκτάσεις Μόνοι μας έτσι κι αλλιώς είμαστε όλοι με την έννοια ότι είμαστε διαφορετικοί σαν χαρακτήρες και σαν αντιδράσεις , αυτό δεν είναι λόγος ψυχικής ασθένειας που να χρήζει παρακολούθησης .Μοναξιά μπορεί κάποιος να βιώσει ακόμη και όταν βρίσκεται μέσα στο πλήθος, στην παρέα του ή στην οικογένειά του, αν αισθάνεται ότι οι άλλοι τριγύρω δεν τον ακούνε, δεν τον κατανοούν, ή δεν τον αγαπούν. Αυτή είναι η έννοια της αυτοαπομόνωσης και σίγουρα δεν μπορεί να προέλθει από κάποιου είδους έλλειψη για τον απλό λόγο ότι ακόμη και αυτή την έλλειψη την δημιουργούμε μόνοι μας , σύμφωνα με τα θέλω μας
Οπότε επανερχόμαστε στην αρχική διαπίστωση ή θεωρία ότι η μοναξιά είναι περισσότερο επιλογή είτε ενσυνείδητη είτε υποσυνείδητη…

[dez]

Αρχικά δημιουργήθηκε από matmat
Εν μέρει …Η μοναξιά είναι ένα συναίσθημα απομόνωσης. Απομόνωσης από τους άλλους ανθρώπους, που συνοδεύεται συνήθως από κούραση ψυχική, πικρία, ή ακόμη και απόγνωση. Μια κατάσταση δηλαδή που κάλλιστα μπορεί να περιπέσει ο κάθε ένας μας , αν δεν έχει την δύναμη της αυτογνωσίας . Εξ ορισμού η μοναξιά έχει από μόνη της ποιητικές και όχι λυρικές προεκτάσεις Μόνοι μας έτσι κι αλλιώς είμαστε όλοι με την έννοια ότι είμαστε διαφορετικοί σαν χαρακτήρες και σαν αντιδράσεις , αυτό δεν είναι λόγος ψυχικής ασθένειας που να χρήζει παρακολούθησης .Μοναξιά μπορεί κάποιος να βιώσει ακόμη και όταν βρίσκεται μέσα στο πλήθος, στην παρέα του ή στην οικογένειά του, αν αισθάνεται ότι οι άλλοι τριγύρω δεν τον ακούνε, δεν τον κατανοούν, ή δεν τον αγαπούν. Αυτή είναι η έννοια της αυτοαπομόνωσης και σίγουρα δεν μπορεί να προέλθει από κάποιου είδους έλλειψη για τον απλό λόγο ότι ακόμη και αυτή την έλλειψη την δημιουργούμε μόνοι μας , σύμφωνα με τα θέλω μας
Οπότε επανερχόμαστε στην αρχική διαπίστωση ή θεωρία ότι η μοναξιά είναι περισσότερο επιλογή είτε ενσυνείδητη είτε υποσυνείδητη…

Σε γενικες γραμμες με βρισκεις συμφωνο. Θα θελα να παρατηρησω/προσθεσω οτι μεσα στα "συνοδευτικα" της μοναξιας/απομονωσης ειναι και θλιψη (αναιτια) οπως και κενοτητα (sic) (hollowness).

Παντως μην υποτιμας την μοναξια, ειναι ψυχικη ασθενεια με γνωστη προγνωση, συμπτωματολογια και θεραπεια(ες)... Η ποιητικες προεκτασεις ειναι, κατα μια εννοια, τροποι αντιμετωπισης (if you get my point)

[matmat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από dez
Σε γενικες γραμμες με βρισκεις συμφωνο. Θα θελα να παρατηρησω/προσθεσω οτι μεσα στα "συνοδευτικα" της μοναξιας/απομονωσης ειναι και θλιψη (αναιτια) οπως και κενοτητα (sic) (hollowness).

Παντως μην υποτιμας την μοναξια, ειναι ψυχικη ασθενεια με γνωστη προγνωση, συμπτωματολογια και θεραπεια(ες)... Η ποιητικες προεκτασεις ειναι, κατα μια εννοια, τροποι αντιμετωπισης (if you get my point)


Το εχεις βιώσει και το λές η απλά το διάβασες/το άκουσες ??

Σίγουρα υπάρχει και αυτό που λές , δηλώνει ομως αδυναμία χαρακτήρα ακόμα και η όποια θλιψη νοιώσουμε αργά η γρήγορα θα ξεπεραστή ( και επιμένω χωρίς ιατρική φροντίδα ) απο τις άμυνες της ψυχής μας . ( και αυτό το λέω απο προσωπικό βίωμα )
Στο ΄χερι του καθενός μας ειμαι να αποδεχτή η να απορίψει αυτά που τον ενοχλούν η τον θλίβουν αν θές . στον αντίποδα υπάρχουν και ορισμένοι που επιδιώκουν την θλίψη και την απόριψη τότε μιλάμε για μαζοχισμό!!!

[stavrogin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από dez
Σε γενικες γραμμες με βρισκεις συμφωνο. Θα θελα να παρατηρησω/προσθεσω οτι μεσα στα "συνοδευτικα" της μοναξιας/απομονωσης ειναι και θλιψη (αναιτια) οπως και κενοτητα (sic) (hollowness).

Παντως μην υποτιμας την μοναξια, ειναι ψυχικη ασθενεια με γνωστη προγνωση, συμπτωματολογια και θεραπεια(ες)... Η ποιητικες προεκτασεις ειναι, κατα μια εννοια, τροποι αντιμετωπισης (if you get my point)

Μιλας σαν γιατρος.Δεν το λεω αρνητικα.Κανεις κατι σχετικο;Φυσικα αν θελεις απαντας.

[Elli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
καλά διάβασες Έλλη:winka: κι αλήθεια λέει:)

κι εγώ κάπου αλλού διάβασα, ότι...

”Μοναξιά είναι να έχεις πολλά να δώσεις αλλά κανέναν για να τα δώσεις.”

...υπέροχο όταν υπάρχουν άνθρωποι, για να τους δώσει κανείς, αυτά που κρύβει μέσα του...
Ταξίδι η μοναξιά...


Όσο εγωκεντρικό και υπεροπτικό και αν ακουστεί αυτό, θεωρώ πως υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα και αν τους δώσεις ό,τι πιο όμορφο ανθίζει μέσα σου, δύσκολα θα το δουν.

Οι αισθήσεις μας περιορίζονται σε αυτές τις πέντε που παρέχει το φθαρτό σώμα μας...

Πνιγμένοι από τα θέλω μας και το εγώ μας ξεριζώνουμε ότι πιο όμορφο γεννάει ο κήπος της ψυχής μας και δεν προλαβαίνουμε να το δούμε να μεγαλώνει, να ανθίζει και να σκορπάει αρώματα και ευωδιές....

Δεν έχουμε το χρόνο να κοιτάξουμε γύρω μας....

Παρ'ολα αυτά , Θεοδωρούλα μου υπάρχουν πολλα πράγματα που μπορεί να κάνει και να δώσει ένας άνθρωπος. Ακόμα και όταν στο διάβα του βρέθηκαν άνθρωποι που του πήραν τα πιο όμορφα λουλούδια του κήπου του και τον άφησαν έρημο....

Και δυστυχώς τα λουλούδια αυτά αργοπεθαίνουν σε ένα κακόγουστο βάζο, στο όνομα μιας αγάπης και γίνονται άλλοθι για τις πιο μικρόψυχες και ταπεινές πράξεις.....

[tifoefs]

:beer: :beer:

http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=12349

:ninja: :ninja:

[makaronachis]

"Γιάειντα τ΄αμοναχό δεντρί ποτέ καρπό δεν κάνει,
γιατί το δέρνει η μοναξιά παράπονο το πιάνει."
Γιάειντα=Γιατί
"Έκανα εγώ και με πολλούς έκανα και με λίγους
μα ξεχωρίζει η μοναξιά απ΄ όλους μου τσι φίλους."
Κρητικές μαντινάδες (κι άλλες)

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Μιλας σαν γιατρος.Δεν το λεω αρνητικα.Κανεις κατι σχετικο;Φυσικα αν θελεις απαντας.



:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[tifoefs]

Σπασμένες μέσα μου εικόνες ανταπόκρισης,

ρήμαγμα μέσα σε ξένες αγκαλιές,

απελπισμένο κρέμασμα από λαγόνια ξένα.

Πέσιμο εκεί που μοναχά η μοναξιά οδηγεί:

να υποτάξω ακόμη και το πνεύμα μου,

να το προσφέρω σαν την έσχατη υποταγή.


:a54: :a54:

[tifoefs]

Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας

κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,

έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,

ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,

κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,

έστω και μια φορά;

είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή

για τους απεγνωσμένους;


:a11: :a11:

[tifoefs]

ΤΕΛΟΣ

Τώρα που βρήκα πια μιαν αγκαλιά,

καλύτερη κι απ' ό,τι λαχταρούσα,

τώρα που μου 'ρθαν όλα όπως τα 'θελα

κι αρχίζω να βολεύομαι μες στην κρυφή χαρά μου,

νιώθω πως κάτι μέσα μου σαπίζει.


:eyepop:


25080

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Elli
Όσο εγωκεντρικό και υπεροπτικό και αν ακουστεί αυτό, θεωρώ πως υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα και αν τους δώσεις ό,τι πιο όμορφο ανθίζει μέσα σου, δύσκολα θα το δουν.


δεν ακούγεται καθόλου εγωκεντρικό. Είναι μια αλήθεια από τις πολλές...


Οι αισθήσεις μας περιορίζονται σε αυτές τις πέντε που παρέχει το φθαρτό σώμα μας...

οι αισθήσεις μας εγκλωβίζονται, όταν τις περιορίζουμε εμείς οι ίδιοι..


Πνιγμένοι από τα θέλω μας και το εγώ μας ξεριζώνουμε ότι πιο όμορφο γεννάει ο κήπος της ψυχής μας και δεν προλαβαίνουμε να το δούμε να μεγαλώνει, να ανθίζει και να σκορπάει αρώματα και ευωδιές....


...λίγο η ανάγκη μας να είμαστε αποδεκτοί, μάς εξουσιάζει...μάς καθηλώνει η ανάγκη αυτή, στο να διατηρήσουμε τα θέλω των άλλων...εκεί γεννιέται η πιό ανήμπορη μοναξιά, και πέρνει την μορφή της θλίψης...εκεί συνειδητοποιούμε ότι δεν είδαμε να ανθίζει ο κήπος της ψυχής μας...δεν τον αφήσαμε να ανθίσει...




Δεν έχουμε το χρόνο να κοιτάξουμε γύρω μας....


αφήσαμε, αν θέλεις επιτρέψαμε να μας αποκόψουν από τον χρόνο. Να μάς τοποθετήσουν σε ένα καλούπι γυάλινο...εκεί όπου χωρούν όλοι...κλεισμένες στο γυάλινο αυτό καλούπι, είδαμε τον χρόνο να μάς προσπερνάει και χαθήκαμε στην ατόφια σκέψη του μετά...


Παρ'ολα αυτά , Θεοδωρούλα μου υπάρχουν πολλα πράγματα που μπορεί να κάνει και να δώσει ένας άνθρωπος. Ακόμα και όταν στο διάβα του βρέθηκαν άνθρωποι που του πήραν τα πιο όμορφα λουλούδια του κήπου του και τον άφησαν έρημο....


αχ αυτό το μονοπάτι, μάς ξεναγεί κάθε φορά με την ίδια λαχτάρα...να μάς δείξει ακόμα κάτι που δεν είδαμε...που δεν μάς έδειξαν...που αγνοήσαμε...εκεί, βλέπουμε τα πιό όμορφα πράγματα να ανθίζουν, μέσα μας. Και πράγματι, δεν τα είχαμε δει...φοβώμασταν να κοιτάξουμε...κι ήταν όμορφα...γιατί το μονοπάτι, φτάνει ίσα με εκεί που δεν πάει ο νους...κι η σκέψη καλπάζει ολοένα να τα φτάσει όλα...όλα να τα αγγίξει...τα πιό όμορφα λουλούδια Έλλη μου, δεν τα είδαμε ακόμα...


Και δυστυχώς τα λουλούδια αυτά αργοπεθαίνουν σε ένα κακόγουστο βάζο, στο όνομα μιας αγάπης και γίνονται άλλοθι για τις πιο μικρόψυχες και ταπεινές πράξεις.....



...τα λουλούδια αργοπεθαίνουν, όταν τα αφήσουμε...όταν δεν τους δώσουμε καμία σημασία...έτσι όπως, πέθανε το δελφίνι που δεν ξανα είδε το παιδάκι, στην ιστορία του πλήνιου...κι εκεί η ψυχή, μαραζώνει...μα, για λίγο μόνο...μέχρι να αντικρίσουμε τον ήλιο μέσα από τα σύννεφα και να συνειδητοποιήσουμε ότι ναι! έρχονται μέρες καλές...αρκεί να τις αναζητήσουμε...μέσα μας, σιμά...

:sun:

[nimbus]

Πιο καλή η μοναξιά.

Πάριος Γιάννης

Μουσική/Στίχοι: Βαρθακούρης Χάρης/Πάριος Γιάννης





Να ’χε χρώμα η μοναξιά, στο χαρτί να ζωγραφίσω

Bm E A

Να την κάνω θαλασσιά και αγέρα πελαγίσο

A Cm#Em D

Να της βάλω και πανιά για ταξίδι τελευταίο

F° A E A

λιμανάκι στο Αιγαίο, τη δική μου αγκαλιά



A D A

Πιο καλή η μοναξιά από σένα που δε φτάνω

A E Dm

Μια σε βρίσκω, μια σε χάνω

Dm A

Πιο καλή η μοναξιά



Να ’ταν πέτρα η μοναξιά, σκαλοπάτι να τ’ ανέβεις

Να χαθείς στη λησμονιά για να μη σε δω που φεύγεις

και να γίνεσαι καπνός, σαν τσιγάρο που τελειώνει

τώρα πια θα είσαι μόνη και θα είμαι μοναχός



Πιο καλή η μοναξιά...

:sun:

[stavrogin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
Πιο καλή η μοναξιά.

Πάριος Γιάννης

Μουσική/Στίχοι: Βαρθακούρης Χάρης/Πάριος Γιάννης





Να ’χε χρώμα η μοναξιά, στο χαρτί να ζωγραφίσω

Bm E A

Να την κάνω θαλασσιά και αγέρα πελαγίσο

A Cm#Em D

Να της βάλω και πανιά για ταξίδι τελευταίο

F° A E A

λιμανάκι στο Αιγαίο, τη δική μου αγκαλιά



A D A

Πιο καλή η μοναξιά από σένα που δε φτάνω

A E Dm

Μια σε βρίσκω, μια σε χάνω

Dm A

Πιο καλή η μοναξιά



Να ’ταν πέτρα η μοναξιά, σκαλοπάτι να τ’ ανέβεις

Να χαθείς στη λησμονιά για να μη σε δω που φεύγεις

και να γίνεσαι καπνός, σαν τσιγάρο που τελειώνει

τώρα πια θα είσαι μόνη και θα είμαι μοναχός



Πιο καλή η μοναξιά...

:sun:

:bigcry: :bigcry: :bigcry:
Εδω εχουμε μια κλασικη περιπτωση του "κανω την αναγκη μου φυλοτιμο".Επειδη δηλαδη δεν του καθεται η γκομενα του βαρδου,σου λεει απο 'λοτελα καλη κι η Παναγιώταινα(η μοναξια)Ετσι Παριε μας,αυτα παθαινει κανεις οταν ειναι πολυ λιγος,δεν φτανει.

[matmat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus

...τα λουλούδια αργοπεθαίνουν, όταν τα αφήσουμε...όταν δεν τους δώσουμε καμία σημασία...έτσι όπως, πέθανε το δελφίνι που δεν ξανα είδε το παιδάκι, στην ιστορία του πλήνιου...κι εκεί η ψυχή, μαραζώνει...μα, για λίγο μόνο...μέχρι να αντικρίσουμε τον ήλιο μέσα από τα σύννεφα και να συνειδητοποιήσουμε ότι ναι! έρχονται μέρες καλές...αρκεί να τις αναζητήσουμε...μέσα μας, σιμά...

:sun: [/B]

...Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε ένας βασιλιάς, που στην κατοχή του είχε ένα όμορφο διαμάντι. Το όμορφο αυτό διαμάντι παρουσίαζε όμως μια μικρή ατέλεια, μια γρατσουνιά στο κέντρο του. Ο βασιλιάς κάλεσε δάφορους κόπτες πολύτιμων λίθων, χειροτέχνες και κοσμηματοτεχνίτες και τους ζήτησε να απαλλάξουν το πετράδι από την γρατσουνιά. Μάταια όμως προσπάθησαν όλοι τους! Ώσπου μια μέρα εμφανίστηκε ένας νέος άντρας, που ανακοίνωσε ότι μπορούσε να κάνει το διαμάντι ακόμη πιο όμορφο από ότι ήταν. Όλοι γέλασαν μαζί του. Όταν επέστρεψε, όμως και παρουσίασε το διαμάντι στον βασιλιά, πράγματη ήταν πιο όμορφο απ' ότι ήταν πριν. Στο κέντρο του είχε χαράξει ένα πανέμορφο τριαντάφυλλο, που κοτσάνι του ήταν η παλιά γρατσουνιά...


Για διαβάστε προσεκτικά αυτή τη μικρή ιστορία και πέτε μου μετά ...
ακόμα και απο το πιο άσχημο πράγμα μπορεί να ξεπηδήσει η ομορφιά και δεν μιλώ για κάτι άψυχο , αλλά για την ομορφιά που κρύβουμε μέσα μας ...

:wave2:

[matmat]

Μοναξιά δεν υπάρχει εκεί που ένας άνθρωπος
σκάφτει ή σφυρίζει ή πλένει τα χέρια του.
Μοναξιά δεν υπάρχει εκεί που ένα δέντρο
σαλεύει τα φύλλα του.

Εκεί που ένα ανώνυμο έντομο
βρίσκει λουλούδι και κάθεται,
που ένα ρυάκι καθρεφτίζει ένα άστρο,
εκεί που βαστώντας το μαστό της μητέρας του
μ'ανοιγμένα τα μακάρια χειλάκια του
κοιμάται ένα βρέφος,
μοναξιά δεν υπάρχει.

[AFTER]

Στίχοι: Όλγα Βλαχοπούλου
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Ερμηνευτές: Πυξ Λαξ, Μάκης Χριστοδουλόπουλος


Στις άδειες πόλεις που γυρνάς
εικόνες σε ξοδεύουν
αδύναμος να προσκυνάς
αυτούς που σε ληστεύουν

Σαν δαίμονας να κουβαλάς
του κόσμου τους χειμώνες
στα μάτια της να κυνηγάς
παλιούς μικρούς κανόνες

Μοναξιά μου όλα,μοναξιά μου τίποτα
μη μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα
έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα
μη μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα

Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός
κάποιον θα ξεγελάσεις
και ένα κακό που ήρθε χθες
τρέχεις για να προφτάσεις

Μοιάζουν οι δρόμοι με φωτιά
τα βράδια του θανάτου
έρωτας που μυρίζει πια
αρένα στο άγγιγμά του

[matmat]

Η Μοναξιά


Η μοναξιά...
δεν έχει το θλιμένο χρώμα στα μάτια
της συννεφένιας γκόμενας.
Δεν περιφέρεται νωχελικά κι αόριστα
κουνώντας τα γοφιά της στις αίθουσες συναυλιών
και στα παγωμένα μουσεία.
Δεν είναι κίτρινα κάδρα παλαιών "καλών" καιρών
και ναφθαλίνη στα μπαούλα της γιαγιάς
μενεξελιές κορδέλες και ψάθινα πλατύγυρα.
Δεν ανοίγει τα πόδια της με πνιχτά γελάκια
βοιδίσο βλέμα κοφτούς αναστεναγμούς
κι ασορτί εσώρουχα.
Η μοναξιά.
Έχει το χρώμα των Πακιστανών η μοναξιά
και μετριέται πιάτο-πιάτο
μαζί με τα κομμάτια τους
στον πάτο του φωταγωγού.
Στέκεται υπομονετικά όρθια στην ουρά
Μπουρνάζι - Αγ. Βαρβάρα - Κοκκινιά
Τούμπα - Σταυρούπολη - Καλαμαριά
Κάτω από όλους τους καιρούς
με ιδρωμένο κεφάλι.
Εκσπερματώνει ουρλιάζοντας κατεβάζει μ΄αλυσίδες τα τζάμια
κάνει κατάληψη στα μέσα παραγωγής
βάζει μπουρλότο στην ιδιοχτησία
είναι επισκεπτήριο τις Κυριακές στις φυλακές
ίδιο βήμα στο προαύλιο ποινικοί κι επαναστάτες
πουλιέται κι αγοράζεται λεφτό λεφτό ανάσα ανάσα
στα σκλαβοπάζαρα της γης - εδώ κοντά είναι η Κοτζιά-
ξυπνήστε πρωί.
Ξυπνήστε να τη δείτε.
Είναι πουτάνα στα παλιόσπιτα
το γερμανικό νούμερο στους φαντάρους
και τα τελευταία
ατελείωτα χιλιόμετρα ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ-ΚΕΝΤΡΟΝ
στα γατζωμένα κρέατα από τη Βουλγαρία.
Κι όταν σφίγγει το αίμα της και δεν κρατάει άλλο
που ξεπουλάν τη φάρα της
χορεύει στα τραπέζια ξυπόλυτη ζεμπέκικο
κρατώντας στα μπλαβιασμένα χέρια της
ένα καλά ακονισμένο τσεκούρι.
Η μοναξιά
η μοναξιά μας λέω. Για τη δική μας λέω
είναι τσεκούρι στα χέρια μας
που πάνω από τα κεφάλια σας γυρίζει γυρίζει γυρίζει γυρίζει


...

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από matmat
Η Μοναξιά


Εκσπερματώνει ουρλιάζοντας κατεβάζει μ΄αλυσίδες τα τζάμια
κάνει κατάληψη στα μέσα παραγωγής
βάζει μπουρλότο στην ιδιοχτησία
είναι επισκεπτήριο τις Κυριακές στις φυλακές
ίδιο βήμα στο προαύλιο ποινικοί κι επαναστάτες
πουλιέται κι αγοράζεται λεφτό λεφτό ανάσα ανάσα
στα σκλαβοπάζαρα της γης - εδώ κοντά είναι η Κοτζιά-
ξυπνήστε πρωί.
Ξυπνήστε να τη δείτε.
Είναι πουτάνα στα παλιόσπιτα
το γερμανικό νούμερο στους φαντάρους
και τα τελευταία
ατελείωτα χιλιόμετρα ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ-ΚΕΝΤΡΟΝ
στα γατζωμένα κρέατα από τη Βουλγαρία.
Κι όταν σφίγγει το αίμα της και δεν κρατάει άλλο
που ξεπουλάν τη φάρα της
χορεύει στα τραπέζια ξυπόλυτη ζεμπέκικο
κρατώντας στα μπλαβιασμένα χέρια της
ένα καλά ακονισμένο τσεκούρι.
Η μοναξιά
η μοναξιά μας λέω. Για τη δική μας λέω
είναι τσεκούρι στα χέρια μας
που πάνω από τα κεφάλια σας γυρίζει γυρίζει γυρίζει γυρίζει


...

τι έγραψε η τύπισσα πάλι:winka:
άψογη:wave2:

[matmat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
τι έγραψε η τύπισσα πάλι:winka:
άψογη:wave2:

και ξέρης...
έγραψε με την ψυχή της , ούτε χρώμα ούτε χάδια στα αυτιά , εντελώς κυνικά ...
Μα κανείς δεν άκουσε τις κραυγές της σιωπής αυτής της γυναίκας...
Αφησε λίγα πίσω της αλλά ειπε πάρα πολλά...

:smokin:
:wave2:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από matmat
και ξέρης...
έγραψε με την ψυχή της , ούτε χρώμα ούτε χάδια στα αυτιά , εντελώς κυνικά ...
Μα κανείς δεν άκουσε τις κραυγές της σιωπής αυτής της γυναίκας...
Αφησε λίγα πίσω της αλλά ειπε πάρα πολλά...

:smokin:
:wave2:


:winka:

[πανας]

και σκέφτομαι..:confused: :confused:
με το φτωχό μυαλό μου.:a21:
ουσιαστικά πότε δεν είμαστε μόνοι?
μήπως ποτέ?:confused:

καλο μηνα :wave2:
σε όλους τους μόνους....

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από πανας
και σκέφτομαι..:confused: :confused:
με το φτωχό μυαλό μου.:a21:
ουσιαστικά πότε δεν είμαστε μόνοι?
μήπως ποτέ?:confused:

καλο μηνα :wave2:
σε όλους τους μόνους....


πάντα είμαστε μόνοι...απλά δεν τολμάμε να το παραδεχτούμε:winka:

[πανας]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
πάντα είμαστε μόνοι...απλά δεν τολμάμε να το παραδεχτούμε:winka:

γιατί?
το θεωρείς αρνητικό?
νομίζω πως η αυτογνωσία είναι προτερημα

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από πανας
γιατί?
το θεωρείς αρνητικό?
νομίζω πως η αυτογνωσία είναι προτερημα


όχι δεν το θεωρώ αρνητικό. Κάθε άλλο!:winka: αποτελεί προτέρημα να το ξέρουμε:) Αλίμονο σε αυτούς που δεν θέλουν να το μάθουν:winka:

[Elli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tifoefs
Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας

κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,

έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,

ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,

κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,

έστω και μια φορά;

είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή

για τους απεγνωσμένους;


:a11: :a11:
Ξέρεις πολλούς ανθρώπους τα Χριστούγεννα που ενδιαφέρονται για κάτι άλλο εκτός από το γιορτινό τραπέζι, τα δώρα, τα καινούρια ρούχα, το δέντρο...???

Ποιός από εμάς σκέφτηκε έστω και για μια στιγμή, ηλικιωμένους ανθρώπους που ζουν εγκαταλελειμένοι από αυτούς που οι ίδιοι τους έδωσαν ζωή? Πόσα παιδάκια είναι μόνα μακριά από την οικογενειακή χαρά και θαλπωρή και μεγαλώνουν μόνα τους χωρίς τις γλυκές "υστερίες" της μαμάς ?

Δεν έχουμε το χρόνο, καλέ μου Νίκο. Δεν έχουμε χρόνο για οτιδήποτε άλλο πλην των εαυτών μας και του παραφουσκωμένου εγώ μας...

Ζούμε στην εκάστοτε υποτιθέμενη ευτυχία μας και τα μάτια μας δεν μπορούν να δουν τίποτα παραπέρα...Είμαστε κλεισμένοι στο καβούκι μας και στον εαυτούλη μας.

Επιλέγουμε τη ζωή μας ανάλογα με το πλήθος των υποκοριστικών που αυτή περιλαμβάνει: δουλίτσα, σπιτάκι, αυτοκινητάκι, αντρούλης (ή γυναικούλα αντίστοιχα), παιδάκια, ζωούλα....

Για πόσους από εμάς όλα τα παραπάνω (χωρίς υποκοριστικά) είναι μέσο ώστε να πετύχουμε κάτι παραπάνω, κάτι καλύτερο, κάτι διαφορετικό?

Μην ψάχνεις, λοιπόν, να βρεις ανθρώπους που ζώντας μέσα στην ψευδαίσθηση της ευτυχίας τους και της "γεμάτης" ζωής τους θα νοιαστούν για αυτούς που πονούν, που είναι μόνοι, που τους λείπει η αγάπη...
Ίσα-ίσα κάνουν ότι μπορούν για να σε βοηθήσουν να πονέσεις περισσότερο...


Ο Καζαντζάκης σε ένα ταξίδι του στην Ιταλία (αν θυμάμαι καλά), ένιωθε τόσο όμορφα και τόσο ευτυχισμένος που αποφάσισε να φορέσει στενά παπούτσια, ώστε να μην νιώθει τόσο ένοχος για την τόση ευτυχία!!!!
Δεν λέω ότι όταν περνάμε καλά πρέπει να τιμωρούμε τους εαυτούς μας, αλλά υπάρχει τόση δυστυχία γύρω μας που λίγη ανθρωπιά δεν βλάπτει...Θα νιώσουμε λίγο καλύτερα...

[matmat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Elli
Ξέρεις πολλούς ανθρώπους τα Χριστούγεννα που ενδιαφέρονται για κάτι άλλο εκτός από το γιορτινό τραπέζι, τα δώρα, τα καινούρια ρούχα, το δέντρο...???

Ποιός από εμάς σκέφτηκε έστω και για μια στιγμή, ηλικιωμένους ανθρώπους που ζουν εγκαταλελειμένοι από αυτούς που οι ίδιοι τους έδωσαν ζωή? Πόσα παιδάκια είναι μόνα μακριά από την οικογενειακή χαρά και θαλπωρή και μεγαλώνουν μόνα τους χωρίς τις γλυκές "υστερίες" της μαμάς ?



Δέν εχεις καθόλου άδικο σε αυτά που λές , απο την άλλη όμως σκέψου οτι και κάπιοι που ίσος και να σκέπτονται αυτές τις μέρες τους πραγματικά μοναχικούς ανθρώπους ειναι και ίδοι μόνοι και εν μέρη θέλουν αν τονώσουν λίγο και αυτοί με την σειρά τους τον εγωισμό τους ( δεν το ισοπεδονω απλός βάζω αλλη μια παράμετρο ) !

[Elli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από matmat
Δέν εχεις καθόλου άδικο σε αυτά που λές , απο την άλλη όμως σκέψου οτι και κάπιοι που ίσος και να σκέπτονται αυτές τις μέρες τους πραγματικά μοναχικούς ανθρώπους ειναι και ίδοι μόνοι και εν μέρη θέλουν αν τονώσουν λίγο και αυτοί με την σειρά τους τον εγωισμό τους ( δεν το ισοπεδονω απλός βάζω αλλη μια παράμετρο ) !

Δηλαδή, κάποιος είναι λιγότερο μόνος όταν βλέπει και κάποιον άλλο μόνο?

Επέτρεψε με να διαφωνήσω, αν και όντως συμβαίνει αυτό. Αντί να ανακουφίζεσαι επειδή κάποιος είναι σε χειρότερη θέση από σένα, προσπαθείς να ελαφρύνεις λίγο τη θέση του.

[Tropeas]

Μπράβο 'Ελλη... :D :winka: :a18: :a19:

[πανας]

νομίζω πως το θέμα που συζητάμε δεν είναι ουσιαστικά η
μοναχικότητα και η μοναξια
μαλλον πρέπει να μιλήσουμε για την έλλειψη επικοινωνίας που μαστίζει στις μέρες μας
και αναγκάζει τους ανθρώπους να απομονώνωνται και να παρατηρούν

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από πανας
νομίζω πως το θέμα που συζητάμε δεν είναι ουσιαστικά η
μοναχικότητα και η μοναξια
μαλλον πρέπει να μιλήσουμε για την έλλειψη επικοινωνίας που μαστίζει στις μέρες μας
και αναγκάζει τους ανθρώπους να απομονώνωνται και να παρατηρούν


ή αλλιώς, για την αλλοτρίωση:winka:

[matmat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από πανας
νομίζω πως το θέμα που συζητάμε δεν είναι ουσιαστικά η
μοναχικότητα και η μοναξια
μαλλον πρέπει να μιλήσουμε για την έλλειψη επικοινωνίας που μαστίζει στις μέρες μας
και αναγκάζει τους ανθρώπους να απομονώνωνται και να παρατηρούν

Και η έλειψη επικοινωνίας τι είναι δεν δηλώνη μοναξιά , οταν αποξενώνεται κάποιος δεν είναι μόνος ?
Άσχετα αν για κάποιο διάστημα συμβιβάζετε με αυτή του την "επιλογή".

[dez]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Μιλας σαν γιατρος.Δεν το λεω αρνητικα.Κανεις κατι σχετικο;Φυσικα αν θελεις απαντας.

ξερεις τι? απλα θεωρω λιγο αναχρονιστικες ολες αυτες τις ποιητικες αποψεις για ολες τις ψυχικες νοσους. Ξερω οτι ο ανθρωπος γενικοτερα αρεσκεται να δινει τετοιου ειδους προεκτασεις σε θεματα του ειδους. Στην πραγματικοτητα, δεν υπαρχει ιδιαιτερος λογος. Η ψυχικη υγεια μας, οπως και η σωματικη αλλωστε, διεπεται απο αντιστοιχους κανονες, δεν υπαρχει κατι το "μαγικο". Δεν εχει επελθει η πληρης αποκρυπτογραφηση του "psyche" μας, αλλα σιγουρα εχει απομυθοποιηθει σε μεγαλο βαθμο.

Τωρα, το αν κανω κατι σχετικο, ειναι "σχετικο"...
Απο hobby ασχολουμαι και πολυ λιγο μαλιστα.

[cOzAtS]

Προσωπικά νομίζω οτι η Elli (αν δεν κάνω λάθος) το προσεγγισε σωστά. Δηλαδή οτι η μοναξιά είναι να έχεις να δώσεις πράγματα και να μην εχεις καποιον.
Αυτό σε οποιοδήποτε επίπεδο. Κάπου λοιπόν διάβασα οτι «η αγάπη έχει να κάνει με το τι δίνεις και όχι με το τι πέρνεις». Αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε νομίζω και στο ευρύτερο κομμάτι της επικοινωνίας.
Δυστυχώς οι άνθρωποι που προβληματίζονται για αυτά τα πράγματα είναι πολύ λίγοι. Η αυτογνωσία μέσω τις μοναξιάς που τόσο αναφέρθηκε σε αυτο το thread δυστυχώς επέρχεται σε πολυ μικρό αριθμό ανθρωπων.
Οι περισσότεροι το μόνο που καταφέρνουν είνια να ρίξουν ευθύνες. Στους πρώην,νυν αφεντικά,γονείς,φίλους...αλλά ποτέ στον εαυτό τους. Ακόμα και όταν κάποιοι κατηγορήσουν στον εαυτό τους απλά συμβιβάζονται με την ιδέα οτι κάπου έκαναν λάθος, σε κάτι. Ποτέ όμως ή σχεδόν ποτέ δεν μπαίνουν στη διαδικασία να το αλλάξουν.
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Φοβούνται Δυστυχώς η δειλία να αντιμετωπίσουν τον εαυτό τους τους απομακρύνει. Δυστυχώς αυτο απαιτεί πολύ μεγάλο θάρρος. Απαιτεί να αλλάξεις και απλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν το κουράγιο.
Πρόσφατα μπήκα στη διαδικασία να κάνω εναν τέτοιο ανθρωπο να τα καταλάβει όλα αυτά. Μ
ετα από μήνες προσπάθειας και ανάλυσεις ξέρετε τι βρήκα; Τίποτα. Κενό.
Δυστυχώς αυτό το κενό είναι κάτι που σε αποροφάει τόσο πολύ ώστε όταν έρθει η ώρα να πείς φτάνει, δεν σου αφήνει ούτε το περιθώριο ούτε τη δύναμη.
Δυστυχώς κατέληξα στο συμπέρασμα (όσο και αν με στεναχώρησε αυτό), οτι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι απλά "καμμενά χαρτιά".
Για αυτές τις περιπτώσεις που μας προβληματιζούν δεν υπάρχει αλλη σωτηρία εκτός απο τον εαυτό τους. Γιατι αυτα που έχεις εσύ να τους δώσεις και να τους δείξεις για να αλλάξουν, αυτοί απλά τα χρησιμοποιούν ώς επιβεβαίωση της «χάλια» καταστασής τους.

Συμπέρασμα; Ο καθένας για τον εαυτό του και μόνο.
Μακάρι να κάνω λάθος

Υ.Γ.: Ουφ, τα είπα....

Y.Γ. 2: Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν "επίλογή" μοναξιάς ή όχι.


:wave2: :wave2: :wave2:

[Elli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από cOzAtS
Προσωπικά νομίζω οτι η Elli (αν δεν κάνω λάθος) το προσεγγισε σωστά. Δηλαδή οτι η μοναξιά είναι να έχεις να δώσεις πράγματα και να μην εχεις καποιον.
Αυτό σε οποιοδήποτε επίπεδο. Κάπου λοιπόν διάβασα οτι «η αγάπη έχει να κάνει με το τι δίνεις και όχι με το τι πέρνεις». Αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε νομίζω και στο ευρύτερο κομμάτι της επικοινωνίας.
Δυστυχώς οι άνθρωποι που προβληματίζονται για αυτά τα πράγματα είναι πολύ λίγοι. Η αυτογνωσία μέσω τις μοναξιάς που τόσο αναφέρθηκε σε αυτο το thread δυστυχώς επέρχεται σε πολυ μικρό αριθμό ανθρωπων.
Οι περισσότεροι το μόνο που καταφέρνουν είνια να ρίξουν ευθύνες. Στους πρώην,νυν αφεντικά,γονείς,φίλους...αλλά ποτέ στον εαυτό τους. Ακόμα και όταν κάποιοι κατηγορήσουν στον εαυτό τους απλά συμβιβάζονται με την ιδέα οτι κάπου έκαναν λάθος, σε κάτι. Ποτέ όμως ή σχεδόν ποτέ δεν μπαίνουν στη διαδικασία να το αλλάξουν.
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Φοβούνται Δυστυχώς η δειλία να αντιμετωπίσουν τον εαυτό τους τους απομακρύνει. Δυστυχώς αυτο απαιτεί πολύ μεγάλο θάρρος. Απαιτεί να αλλάξεις και απλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν το κουράγιο.
Πρόσφατα μπήκα στη διαδικασία να κάνω εναν τέτοιο ανθρωπο να τα καταλάβει όλα αυτά. Μ
ετα από μήνες προσπάθειας και ανάλυσεις ξέρετε τι βρήκα; Τίποτα. Κενό.
Δυστυχώς αυτό το κενό είναι κάτι που σε αποροφάει τόσο πολύ ώστε όταν έρθει η ώρα να πείς φτάνει, δεν σου αφήνει ούτε το περιθώριο ούτε τη δύναμη.
Δυστυχώς κατέληξα στο συμπέρασμα (όσο και αν με στεναχώρησε αυτό), οτι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι απλά "καμμενά χαρτιά".
Για αυτές τις περιπτώσεις που μας προβληματιζούν δεν υπάρχει αλλη σωτηρία εκτός απο τον εαυτό τους. Γιατι αυτα που έχεις εσύ να τους δώσεις και να τους δείξεις για να αλλάξουν, αυτοί απλά τα χρησιμοποιούν ώς επιβεβαίωση της «χάλια» καταστασής τους.

Συμπέρασμα; Ο καθένας για τον εαυτό του και μόνο.
Μακάρι να κάνω λάθος

Υ.Γ.: Ουφ, τα είπα....

Y.Γ. 2: Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν "επίλογή" μοναξιάς ή όχι.


:wave2: :wave2: :wave2:

Σε γενικες γραμμες συμφωνω μαζί σου...Αλλα....



Δεν νομιζεις οτι, τελικα, τα ορια του και τις δυναμεις του δεν τις ξερει κανένας? Θεωρώ π.χ. οτι ποτε δεν μπορουμε να ξερουμε ποσο δυνατοι μπορουμε να φανουμε σε καποιες δυσκολες καταστασεις...ή ποσο κακο μπορει να προξενησουμε (μιλαω παντα αθελα μας, ετσι?-αν υπαρχει σκοπος, τοτε παμε αλλου...)

Οπότε, νομιζεις οτι υπαρχει ή μπορει να υπαρξει αυτογνωσια? Το θεμα ειναι να μπορεις να κοιτας τον εαυτο σου στον καθρεφτη και να μην "φοβασαι" για αυτο που θα δεις...να μπορεις να τον αντιμετωπισεις...Κι επειδη, όπως ειπα πριν, τα ορια μας δεν τα γνωριζουμε, τουλαχιστον να προσπαθουμε να μαθαινουμε κι από ενα κομματακι καθε φορα...Βεβαια, υπαρχει και η αλλη αποψη: "ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ κι αλλος κανενας..." κι ολα τα παρελκομενα...

Τωρα, για το αν μπορει να αλλαξει καποιος...Νομιζω πως το βασικο μοτιβο με το οποιο λειτουργουμε,σκεφτομαστε,αντιδρουμε δεν μπορει να αλλαξει...Όσο κι αν αλλαξουμε συνηθειες λόγω συνθηκων , θεωρω οτι ο χαρακτηρας μας παραμενει ο ιδιος...Μεχρι να ερθει, βεβαια, καποια στιγμη οπου "κατι" θα μας αναποδογυρισει τα παντα και θα δουμε τη ζωη με αλλο ματι...Αλλα, δεν εχω ακουσει να συμβαινει και πολλες φορες αυτο...και αν συμβει συνηθως ειναι προσωρινο...

Οπότε, αυτο που μενει δεν ειναι η αλλαγη, αλλα η προσαρμογη-οχι συμβιβασμός (οποιος δεν προσαρμοζεται, δεν "επιβιώνει"-απλά)

Όσο για τις ευθυνες που λες οτι ριχνουμε στους αλλους: ειναι η πιο ευκολη λυση χωρις να σημαινει οτι δεν πρεπει να γινεται. Το να φορτωνεσαι όλη την ευθυνη για ο,τι εχει συμβει ειναι αυτοτιμωρια. Το θεμα ειναι να βλεπεις καθαρα και να βλεπεις που εκανες εσυ λαθος.Το τι εκαναν οι αλλοι δεν χρειαζεται και δεν πρεπει να σε αφορα: ειναι δικο τους προβλημα....πλεον.

Απο κει και περα,αυτο που έχω καταλαβει ειναι οτι δεν χρειαζεται να βαλεις κανεναν στη διαδικασια να του τα μαθεις ολα αυτα.Ειναι χαμενος χρονος...Δεν μπορεις να πεισεις καποιον για κατι που δεν το πιστευει ή δεν μπορει να το κατανοήσει...

Η μεγαλη παγιδα στην ολη υποθεση ειναι να χασεις την εμπιστοσυνη και την αγαπη σου για τους ανθρωπους επειδη επεσες πανω σε μερικους ...(μπιπ):winka: . Ευτυχως, αυτοι υπαρχουν και υπηρετούν μονο ενα σκοπο: πως να ξεχωριζεις πιο ευκολα ποιοι ανθρωποι ειναι αυτοί που πραγματικα αξιζουν....γιατι ευτυχως υπαρχουν και τετοιοι, ναι!!!

Φιλικα.....

[Tropeas]

Δεν νομιζεις οτι, τελικα, τα ορια του και τις δυναμεις του δεν τις ξερει κανένας? Θεωρώ π.χ. οτι ποτε δεν μπορουμε να ξερουμε ποσο δυνατοι μπορουμε να φανουμε σε καποιες δυσκολες καταστασεις...ή ποσο κακο μπορει να προξενησουμε (μιλαω παντα αθελα μας, ετσι?-αν υπαρχει σκοπος, τοτε παμε αλλου...) :beer:


Η μεγαλη παγιδα στην ολη υποθεση ειναι να χασεις την εμπιστοσυνη και την αγαπη σου για τους ανθρωπους επειδη επεσες πανω σε μερικους ...(μπιπ) . Ευτυχως, αυτοι υπαρχουν και υπηρετούν μονο ενα σκοπο: πως να ξεχωριζεις πιο ευκολα ποιοι ανθρωποι ειναι αυτοί που πραγματικα αξιζουν....γιατι ευτυχως υπαρχουν και τετοιοι, ναι!!!
:D ;)
Μπράβο Ελλη, ++2η φορά, στην τρίτη κερδίζεις κανονάκι... ;)

[Elli]

Απ' τες εννιά


Δώδεκα και μισή. Γρήγορα πέρασεν η ώρα
απ' τες εννιά που άναψα την λάμπα,
και κάθησα εδώ. Καθόμουν χωρίς να διαβάζω,
και χωρίς να μιλώ. Με ποιόνα να μιλήσω
κατάμονος μέσα στο σπίτι αυτό.

Το είδωλον του νέου σώματός μου,
απ' τες εννιά που άναψα την λάμπα,
ήλθε και με ηύρε και με θύμησε
κλειστές κάμαρες αρωματισμένες,
και περασμένην ηδονή - τι τολμηρή ηδονή!
Κ' επίσης μ' έφερε στα μάτια εμπρός,
δρόμους που τώρα έγιναν αγνώριστοι,
κέντρα γεμάτα κίνησι που τέλεψαν,
και θέατρα και καφενεία που ήσαν μια φορά.

Το είδωλον του νέου σώματός μου
ήλθε και μ' έφερε και τα λυπητερά•
πένθη της οικογένειας, χωρισμοί,
αισθήματα δικών μου, αισθήματα
των πεθαμένων τόσο λίγο εκτιμηθέντα.
Δώδεκα και μισή. Πως πέρασεν η ώρα.
Δώδεκα και μισή. Πως πέρασαν τα χρόνια.



Κ.Π.Καβάφης

[cOzAtS]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Elli
Η μεγαλη παγιδα στην ολη υποθεση ειναι να χασεις την εμπιστοσυνη και την αγαπη σου για τους ανθρωπους επειδη επεσες πανω σε μερικους ...(μπιπ):winka: . Ευτυχως, αυτοι υπαρχουν και υπηρετούν μονο ενα σκοπο: πως να ξεχωριζεις πιο ευκολα ποιοι ανθρωποι ειναι αυτοί που πραγματικα αξιζουν....γιατι ευτυχως υπαρχουν και τετοιοι, ναι!!!

Φιλικα.....


Για άλλη μια φορά με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο..και όχι δεν μπαίνω σε αυτη τη διαδικασία...Απλή αναφορά ήταν αυτη. Άλλωστε θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά τυχερό ώστε να έχω στη ζωή μου πολλούς ανθρώπους ...απο τους "άλλους"

:wave2: :wave2: :wave2: