View Full Version : Ελλάδα - Τουρκία - Ιράν - Αρμενία - Γεωργία - Τουρκία - Ελλάδα
Συνεχίσαμε από το Καπάν προς Ερεβάν και το τοπίο άλλαξε. Τα δασωμένα βουνά γύμνωσαν και ο ορίζοντας γέμισε καμπύλες και υψώματα μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου. Είδα κοπάδια που βοσκούσαν και τα έλεγχαν με άλογα και θυμήθηκα ότι κάπου είχα διαβάσει ότι οι Αρμένιοι έχουν το άλογο στην παράδοσή τους και το χρησιμοποιούν ευρέως ακόμα και σήμερα. Μετά περάσαμε το Goris-Sisian, Vayk και τελικά φτάσαμε στο Ερεβάν.
292808
292809
292810
Αυτό που με κούρασε αφάνταστα στην διαδρομή ήταν η άθλια ποιότητα της ασφάλτου. Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι από τα 370χλμ τα 300χλμ ήταν γεμάτα σαμαράκια και λακκούβες σε σημείο που η οδήγηση έμοιαζε σαν να δουλεύεις κομπρεσέρ. Οδήγησα αρκετά χιλιόμετρα όρθιος, λες και έκανα εντούρο.
292820
Στα αρνητικά να προσθέσω και την κακή σήμανση των δρόμων που διεκδικεί και αυτή μερίδιο της ταλαιπωρίας μου. Αποζημίωση προς το τέλος της διαδρομής ήταν η εικόνα του Αραράτ που λόγω της πεδιάδας και της καλοκαιρίας φαινόταν πιο καθαρά από ότι όταν το είδα στην Τουρκία.
292821
Στο Ερεβάν αποχαιρέτησα τους Ιρανούς (είχαμε βρει και το άλλο αμάξι στη διαδρομή) και την έκανα γιατί είχαν φαγωθεί να με φιλοξενήσουν, σε σημείο που πίστευα ότι το επόμενο βήμα θα ήταν το προξενιό. Εκεί που γέλασα με την ψυχή μου είναι όταν είδα τις γυναίκες να έχουν πετάξει τις μπούργκες και τα «σεντόνια» να έχουν λύσει τα μαλλιά και να φοράνε τζιν και ξώφτερνα. Κοιτάζω τον οδοντίατρο και λέω από μέσα μου δούλευε, ταλαίπωρε, για να το σπουδάσεις το κορίτσι…
Ψάχνοντας ξενοδοχείο, βρήκα ένα και μπαίνοντας ρωτάω «υπάρχει δωμάτιο;». Θα έχω σε μία ώρα ήταν η απάντηση. Όχι δεν με κατάλαβες, του λέω, να κοιμηθώ θέλω. Αααα, μου κάνει και ξύνει το κεφάλι του. Μου κάνει νόημα να τον ακολουθήσω και αφού βγαίνουμε από την αυλή μου δείχνει με τα χέρια του μια σχετικά μεγάλη περιοχή και μου λέει «βλέπεις;» -ναι, του λέω. «Ξενοδοχείο όχι εδώ» μου λέει. Πάλι διάνα έπεσα σκέφτηκα… Μετά από λίγη ταλαιπωρία όμως τακτοποιήθηκα.
Το πρωί έκανα 40χλμ προς τα πίσω και πήγα στο μοναστήρι του Khor Virap.
292822
292823
292824
Δεν εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα από το μέρος. Γύρισα στο Ερεβάν και προσπάθησα να πάω στον ναό που είναι χτισμένος με αρχαιοελληνικό ύφος στο Garni αλλά δεν τα κατάφερα. Η παντελής έλλειψη πινακίδων + το γεγονός ότι ελάχιστοι μιλούσαν Αγγλικά με έκανε μετά από τρία τέταρτα προσπάθειας να τα παρατήσω και να κινηθώ βόρεια προς την λίμνη Sevan. Είχα στο μυαλό μου να κατασκηνώσω κάπου εκεί και την επόμενη μέρα να πέρναγα Γεωργία. Το πλοίο για Ουκρανία θα έφευγε από το Βατούμι στις 22/9 και σήμερα είχε 19, οπότε ήμουν μέσα στα χρονικά πλαίσια που είχα θέσει.
Ερεβάν
292828
292829
292830
Στο δρόμο για τη λίμνη...
292837
292838
292839
Η λίμνη Sevan είναι μεγάλη και άσχημη. Οι κακές καιρικές συνθήκες (αέρας – κρύο) την έκαναν ακόμα λιγότερο ελκυστική.
292843
292844
Περιπλανήθηκα αρκετά στις όχθες της βεβαιώθηκα ότι δεν ψηνόμουν να στήσω σκηνή εκεί και τράβηξα βορειότερα προς τα σύνορα με την Γεωργία. Η τοπική ώρα ήταν περίπου 17:00.
292845
Το κρύο είχε αυξηθεί και η βροχή είχε αρχίσει να με φλερτάρει έντονα. Παρ' όλα αυτά ανέβηκα το βουνό, πέρασα ένα τούνελ και μετά ομίχλη, ψιλόβροχο και μια ωραία μελαγχολική διαδρομή.
292846
292847
292848
Συνέχισα προς Margahovit – Varadzor και Gyumri.
292849
292850
292851
Είχε νυχτώσει όταν έφτασα και έψαξα για ξενοδοχείο αλλά οι τιμές που μου είπαν ήταν απλησίαστες (80€) (καλώς το Αμερικανάκι είπαν και έτριβαν τα χέρια τους). Εντωμεταξύ η βροχή είχε κάνει όλη την γύρω περιοχή μούσκεμα και κάθε σκέψη για στήσιμο σκηνής ήταν απλά χάσιμο χρόνου. Ρώτησα κάποιους πόσο απέχει η Ashotsk (πόλη κοντά στα σύνορα με την Γεωργία), μου είπαν 220χλμ, μου φάνηκε πολύ αλλά αποφάσισα να κινηθώ προς τα εκεί. Όλο και κάπου θα έβρισκα να μείνω.
Εδώ θα πρέπει να σημειώσω ότι ο άθλιος χάρτης που είχα εκτός του ότι δεν ανέφερε χιλιομετρικές αποστάσεις πιο πολύ σε μπέρδευε για την απόσταση μεταξύ των πόλεων παρά σε βοηθούσε. Το viamichellin δεν είχε χιλιομετρικές αποστάσεις για αυτές τις χώρες οπότε το αποτέλεσμα ήταν μετά από 20 χλμ να βρεθώ στην Ashotsk και 8 χλμ από την Γεωργία. Ξενοδοχείο δεν υπήρχε εκεί, τα πάντα ήταν εξίσου βρεγμένα γύρω μου, συνεπώς (και λόγω του φοβερού κρύου που έκανε) κινήθηκα προς τα σύνορα.
292852
Σε 10 λεπτά είχα τελειώσει. Ψάξιμο μηδέν, σφραγίδες και Γεωργία. Έκανα περίπου 35 χλμ και έφτασα στην Ninotsminda και η κούραση είχε αρχίσει να με καταβάλει. Στα σύνορα είχα ρωτήσει για διανυκτέρευση και μου είχαν προτείνει την Akhalkalaki. Συνέχισα, έφτασα εκεί, βρήκα ένα ξενοδοχείο έκανα παζάρι και από 50€ του έδωσα 25€ και τέλος. Ύπνος βαθύς, ξεκούραση.
Η Αρμενία είναι μια χώρα με άγρια φυσική ομορφιά και πολλές εναλλαγές τοπίων που σε αποζημιώνουν για το άθλιο οδικό δίκτυο και την οικτρή του σήμανση. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η κατάληξη αυτής της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας. Οι πόλεις αλλά κυρίως τα χωριά ήταν φτωχά. Κυριαρχούσαν τα τεράστια Ανατολικού τύπου μπλόκια (χτισμένα από τότε) ενώ στα χωριά η εικόνα ήταν ακόμα χειρότερη.
Οι υποδομές (δρόμοι, εργοστάσια, κολώνες ρεύματος) αλλά και τα αυτοκίνητα (φορτηγά και Ι.Χ) υπάρχουν από την εποχή της Ε.Σ.Σ.Δ. Οι πόλεις έχουν πάρκα και τα χωριά σπίτια με λαμαρίνες και «μπαλώματα». Στις ανηφόρες τα 40χρονα φορτηγά τους αγκομαχούν, ενώ ο ευρύτατος αριθμός των Lada που κυκλοφορούν πραγματικά σε γυρνάει πίσω στο χρόνο. Οι σκουριασμένοι πυλώνες μεταφοράς ρεύματος είναι το κερασάκι στην τούρτα μιας χώρας που δεν μπορεί να κρύψει την οικονομική εξαθλίωσή της.
Αυτή είναι όμως ή μια εικόνα. Η άλλη πλευρά είναι το Ερεβάν. Μία σύγχρονη, ευρωπαϊκού τύπου πόλη με όμορφα και επιβλητικά κτίρια, μεγάλα ξενοδοχεία, λεωφόρους, πάρκα , πλατείες, γεμάτη ζωή και κίνηση. Βέβαια να μην παραλείψω να αναφέρω και τα δύο καζίνο, τα 4 στριπτιτζάδικα και τα τρία γαμησοξενοδοχεία που εντόπισα(σίγουρα θα υπήρχαν κι άλλα). Το πλήθος των πανάκριβων αυτοκινήτων που κυκλοφορούν σε όλη την χώρα αλλά κυριολεκτικά συνωστίζονται στο Ερεβάν με τα μαύρα φιμέ τους τζάμια πάει σετάκι με τους προηγούμενους ναούς του τζόγου αλλά και την μοίρα των τέως Σοβιετικών Δημοκρατιών. Δυστυχώς και εδώ το συμπέρασμα είναι ότι κάποιοι ζουν με όσα δίνουν κάποιοι άλλοι για να γεμίσουν το ρεζερβουάρ του πολυτελούς αυτοκινήτου τους. Ο καπιταλισμός σε όλο του το «μεγαλείο».
292853
292854
292855
....
Αυτή είναι όμως ή μια εικόνα. Η άλλη πλευρά είναι το Ερεβάν. Μία σύγχρονη, ευρωπαϊκού τύπου πόλη με όμορφα και επιβλητικά κτίρια, μεγάλα ξενοδοχεία, λεωφόρους, πάρκα , πλατείες, γεμάτη ζωή και κίνηση. Βέβαια να μην παραλείψω να αναφέρω και τα δύο καζίνο, τα 4 στριπτιτζάδικα και τα τρία γαμησοξενοδοχεία που εντόπισα(σίγουρα θα υπήρχαν κι άλλα). Το πλήθος των πανάκριβων αυτοκινήτων που κυκλοφορούν σε όλη την χώρα αλλά κυριολεκτικά συνωστίζονται στο Ερεβάν με τα μαύρα φιμέ τους τζάμια πάει σετάκι με τους προηγούμενους ναούς του τζόγου αλλά και την μοίρα των τέως Σοβιετικών Δημοκρατιών...... ...
Nαι κάτι πήρε το μάτι μας από άλλη επίσκεψη στην περιοχή από τον Ουράια Χηπ...
Συνέχισε όμως... :beer:
Πολύ καλό,περιμένουμε με αγωνία...
Σήμερα 20/9 έκανα μάλλον την ομορφότερη διαδρομή του ταξιδιού. Πρώτα όμως θέλω να επισημάνω το πλήθος των παραρτημάτων του Ερυθρού Σταυρού που υπήρχαν στις συνοριακές πόλεις και εδώ να κάνω και μια παρένθεση. Όταν κάποιος ταξιδεύει μόνος του έχει άφθονο χρόνο να σκεφτεί. Μπορεί το τοπίο και η διαδρομή να τον συνεπάρει για «όσο» αλλά αργά και σταθερά το μυαλό θα ξαναγυρίσει, σε αυτό που συνήθως δεν σε αφήνει να κάνεις ο γρήγορος ρυθμός ζωής στην πόλη, δηλαδή στην σκέψη. Έχοντας διανύσει (όπως αποδείχτηκε αργότερα) κάτι παραπάνω από τα 2/3 της διαδρομής μου το μυαλό μου ήταν πιο καθαρό, απαλλαγμένο από πολλά βάρη και οι εικόνες που έβλεπα μου προκαλούσαν συνειρμούς και σχημάτιζαν μία διαφορετική αλυσίδα συμπερασμάτων στην σκέψη μου. Εν προκειμένω αν τα παραρτήματα του Ερυθρού Σταυρού τα έβλεπα στην Αθήνα, θα σκεφτόμουν κάποιο συγγενικό μου πρόσωπο το οποίο χρίζει ιατρικής φροντίδας και περίθαλψης. Όταν όμως τα είδα εδώ συνειδητοποίησα ότι η χώρα το 2008 είχε πόλεμο, δηλαδή νεκρούς, ξεριζωμούς, διάλυση υποδομών και κοινωνικού ιστού και πως οι πληγές που αυτός έχει ανοίξει δύσκολα θα επουλωθούν. Καταλήγω και κλείνω την παρένθεση λέγοντας πως για εμένα προσωπικά, τα ταξίδια είναι και ένας αυτοπροσδιορισμός μέσα από τον οποίο ελπίζω κάθε φορά να βγαίνω και πιο ανθρώπινος.
Πάμε πάλι λοιπόν. Σήμερα 20/9 έκανα μάλλον την ομορφότερη διαδρομή του ταξιδιού. Ο στόχος ήταν από Akhalkalaki να πάω στο Βατούμι.
Γεωργία-Akhalkalaki
293001
293003
Και στα σύνορα (χθες βράδυ) αλλά και στο ξενοδοχείο (σήμερα το πρωί) μου είπαν να μην ακολουθήσω τον ευθύ δρόμο (περίπου 150χλμ) αλλά να κάνω τον κύκλο από την Τυφλίδα (450χλμ) γιατί ο σύντομος ήταν χωμάτινος. Τους κοίταζα δύσπιστα γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω πόσο χάλια χώμα ήταν που όλοι μου έλεγαν να τον αποφύγω. Στο ξενοδοχείο ήταν και ένας Γεωργιανός που μου εξήγησε πολλά πράγματα για το πλοίο από το Βατούμι προς Ουκρανία (είχε κάνει πέρυσι το δρομολόγιο) καθώς και το τι παίζει με την περιοχή της Αμπχαζίας (η οποία βρίσκεται υπό Ρωσική στρατιωτική κατοχή).
Μάζεψα και χωρίς δεύτερη σκέψη τράβηξα για την χωμάτινη διαδρομή. Πρώτη «στάση» η Aspindza. Λίγα χιλιόμετρα έξω από την Akhalkalaki ο δρόμος πότε ακολουθεί, πότε διασταυρώνεται με τους ποταμούς Khandos Tskali και Paravani σε ένα ιδιαίτερο τοπίο πότε γυμνό πότε καταπράσινο, με πολλά μεγάλα και μικρά ρυάκια να κατεβαίνουν τις πλαγιές ενώ ένα απίθανο μεσαιωνικό κάστρο περίπου στο μέσο της διαδρομής σε αναγκάζει να σταματήσεις και να το χαζέψεις.
293007
293008
293009
Το στοιχείο που σου τραβάει την προσοχή είναι πως είναι χτισμένο πάνω σε ένα μικρό λόφο μόνο του , ξεκομμένο, κάτι σαν την Ακροκόρινθο αλλά στο πιο συμπαγές.
293010
293011
293012
Αν κρίνω από το σημείο που ήμουνα εγώ, η θέα από το κάστρο θα ήταν φοβερή.
293013
293014
Όλα τα λεφτά είναι όμως το ποτάμι από κάτω του και η μικρή -στυλ Ιντιάνα Τζόουνς- γέφυρα που το διασχίζει. Πολύ θα ήθελα να είχα ένα καλάμι ψαρέματος μαζί μου. Ξέρω ότι είναι άκυρη η σκέψη αλλά εκείνη την στιγμή πραγματικά το έκανα μεγάλο κέφι.
293015
Μετά την Aspindza συνέχισα για Akhaltsikhe. Η διαδρομή ήταν εξίσου όμορφη, παρέα με τα ποτάμια που προανέφερα και τις ίδιες όμορφες εναλλαγές στο τοπίο. Μέσα από μια εξαιρετική διαδρομή έφτασα στην Akhaltsikhe.
293016
293017
293018
Η Akhaltsikhe είναι μια μικρή πόλη με ένα εξίσου επιβλητικό κάστρο να δεσπόζει πάνω στην κορυφή του λόφου. Έκανα μια στάση, άλλαξα χρήμα και συνέχισα για Adigeni.
293022
293023
293024
Περίπου 12 χλμ από το Adigeni η διαδρομή έγινε αμιγώς χωμάτινη. Αφού κατέβηκα κάποια υψώματα και έπεσα μέσα σε μια πεδιάδα, άρχισα πάλι να ανηφορίζω μέσα από δασοσκέπαστα βουνά γεμάτα οξιές, βελανιδιές και έλατα. Το τοπίο ήταν απλά απίστευτο. Διαδρομή πλάι σε ποτάμια, κάτω από δέντρα, ανάμεσα από διάσελα και πολύχρωμα δάση. Η διαδρομή ήταν ελαφρώς ανηφορική.
293028
293029
293030
Χωριουδάκια με πέντε έως δέκα σπίτια έκαναν δειλά την εμφάνισή τους. Ξύλινα σπίτια με λαμαρινένια επένδυση στην σκεπή και ξύλινους φράκτες γύρω από τους οργωμένους κήπους τους. Διάσπαρτα υλοτομεία γέμιζαν την ατμόσφαιρα με αυτή την μοναδική μυρωδιά του φρεσκοκομμένου ξύλου, που προσωπικά την λατρεύω.
293031
293032
10 χλμ πιο μετά η διαδρομή έγινε καθαρά ανηφορική με φουρκέτες, ενώ το τοπίο είχε γίνει ακόμα πιο όμορφο. Το ποτάμι τώρα ήταν στα ριζά του βουνού, ενώ τα χρώματα ήταν πλέον βαθύ πράσινο που έσπαγε από ανοιχτό πράσινο, ενώ πινελιές κόκκινου διάσπαρτες στα βουνά δημιουργούσαν μια σύνθεση που τράβαγε το βλέμμα μου συνέχεια.
293033
293034
293035
Ύστερα από λίγο έφτασα στο Coderdzi pass. Ένας «αυχένας» στα 2.025 μέτρα. Η εικόνα μου θύμιζε έντονα Αυστρία αλλά ήταν πιο γήινη, πιο ατίθαση. Λιβάδια καταπράσινα με αυτό το απίστευτο δέντρο που την εποχή που πήγα είχε κόκκινα , κίτρινα και πορτοκαλί φύλλα. Όπου και να κοίταζες υπήρχαν λιβάδια με αυτά τα δέντρα.
293036
293038
Αλλού πιο αραιά, αλλού πιο πυκνά... ενώ τα ξύλινα σπίτια με τις χειροποίητες σανίδες, τις λαμαρινένιες σκεπές και τους οργωμένους κήπους δημιουργούσαν μια απίστευτη σύνθεση.
293042
293043
293044
Από τον λαιμό η θέα ήταν υπέροχη. Πράσινο μέχρι το βάθος του ορίζοντα. Η κατάβαση ήταν σαφώς πιο απότομη και ο χωματόδρομος σε χειρότερη κατάσταση. Σκεφτόμουν ότι και μόνο για αυτό το κομμάτι άξιζε η επιλογή του τρανσάλπ.
Γεωργία-Goderdzi pass
293048
293049
293050
Κινήθηκα προς Khulo. Ένα μικρό χωριό με 15 το πολύ σπίτια.
293051
293052
293053
Είδα και κάποιες στάσεις εκεί αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν περνούσε λεωφορείο ή άμαξα.
293054
293055
293056
293057
Μετά από πολλές στροφές ο δρόμος κατέβαινε στα 500 μέτρα και άρχιζε να πηγαίνει παράλληλα με ένα ποτάμι. Έκανα μια στάση σε μία πηγή να πιω νερό και να κάνω ένα τσιγάρο και πέτυχα κάτι απίστευτα μουτσούνια που έπιναν μπύρες σε ένα εστιατόριο; κιόσκι; Οι φάτσες θύμιζαν πιο πολύ Τρανσυλβανία για να είμαι ειλικρινής. Σπάνια πίνω αλκοόλ και ποτέ μπύρα. Λόγω της κατάστασης όμως ήπια ένα δυναμίτη (12% ή 14%) που μου πρόσφεραν τα παιδιά, κάθισα κανα μισάωρο μαζί τους, συνεννοήθηκα στη νοηματική, έλιωσα στα γέλια και συνέχισα την πορεία προς το Βατούμι.
293058
293059
Τελικά, 70χλμ περίπου από την αρχή του χωματόδρομου ξανάρχιζε η άσφαλτος. Στην αρχή η ποιότητα ήταν χάλια αλλά όσο περνούσαν τα χιλιόμετρα καλυτέρευε. Πέρασα από την Shuakhevi και το φαράγγι που με οδήγησε εδώ είχε αρχίσει να ανοίγει, ενώ ο ποταμός και η κοίτη του είχαν πλατύνει αισθητά. Εντωμεταξύ, αυτή την εποχή είχαν και Εθνικές εκλογές για αυτό και οι αφίσες παντού.
Αν υπάρχουν δύο λέξεις για να περιγράψουν τα πρώτα μου χιλιόμετρα στην Γεωργία αυτές είναι «οργιώδης βλάστηση».
293060
293061
Σιγά σιγά κατηφόρισα προς Dologeni .Το φαράγγι είχε ανοίξει πλέον τελείως, γέφυρες ένωναν τις πλευρές του, το ποτάμι περνούσε από κάτω ενώ τα βουνά συνέχιζαν να είναι πνιγμένα στα δέντρα, παρόλο που τα χωριά είχαν αρχίσει να κάνουν πιο συχνή την εμφάνισή τους.
293065
293066
293067
Εντύπωση μου έκανε η χρήση του ροζ χρώματος από τους Γεωργιανούς στα κτίρια, στις στάσεις και γενικά παντού.
293070
293071
293072
Βγήκα στον δρόμο για το Khelvachauri που είναι ουσιαστικά προάστιο της πόλης. Στο Βατούμι (στην πόλη) έφτασα απόγευμα και πήγα στην αστυνομία και στο τελωνείο για τα γραφεία της Ukraine ferries και τις προβλήτες που φεύγουν τα πλοία της. Βρήκα ξενοδοχείο (με απίστευτο όνομα) και το πρωί θα πήγαινα να βγάλω πρώτα το εισιτήριο και ανάλογα με την ώρα αναχώρησης του πλοίου θα έκανα και κάποια διαδρομή μέσα στην χώρα.
293073
293074
______
συνεχίζεται... (έχει λίγο ακόμα)
tigionapas
15/06/2013, 07:23
bravo re si file .....ise epextos .....dose kialo stous ethismenous anagnostes sou!!!!
Eπιτέλους ένα ωραίο ταξιδιωτικό με πολύ ωραίες φωτό, σε μέρη που θα ήθελα να πάω και με πολύ καλό σχολιασμό.
Συνέχισε...!
:beer:
Αυτό που μου συνέβη σήμερα ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΑΛΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ. Είναι η μοναδική φορά που ευχήθηκα να ήμουν δικηγόρος και να τους τα έπαιρνα όλα. Ας πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ξεκίνησα το πρωί με τα πόδια να πάω στα γραφεία της εταιρίας, για να βγάλω το εισιτήριο. Περιπλανήθηκα μέσα στην πόλη χαζεύοντας τα κτίρια και τις γειτονιές της μέχρι που έφτασα στο μέρος που υποτίθεται ότι ήταν το πρακτορείο. Υπήρχε ένα γραφείο άδειο με μια παλιοκαρέκλα μέσα. Έβρισα τον εαυτό μου που είχε αντιγράψει την δ/νση λάθος και άρχισα να ρωτάω πού είναι τα γραφεία της Ukraine ferries. Με έστειλαν σε ένα Ουκρανικό εστιατόριο, σε ένα μπακάλικο, σε ένα τουριστικό πρακτορείο… η ώρα περνούσε και καταλαβαίνοντας το μάταιο της περιπλάνησης αποφάσισα να γυρίσω στο ξενοδοχείο να δω στο ίντερνετ τη σωστή δ/νση και να πάω με το μηχανάκι πλέον στα γραφεία.
Εδώ αρχίζει η δραματική παράσταση. Η δ/νση στο ίντερνετ ήταν αυτή που είχα αντιγράψει και αυτή που μου είχαν πει την προηγούμενη μέρα στο λιμάνι. Δεν είχα κάνει λάθος τελικά οπότε τσάμπα μπινελίκι μου έριξα. Έβαλα τον ρεσεψιονίστ να πάρει τηλέφωνο στα κεντρικά στην Τυφλίδα και να ρωτήσει που είναι τα γραφεία της εταιρίας στο Βατούμι. Του απάντησαν ότι η διεύθυνση είναι η σωστή και πως τα γραφεία θα ανοίξουν τον Οκτώβρη. Τον έβαλα να ξαναπάρει τηλέφωνο και να τους ρωτήσει με ποιο πρακτορείο συνεργάζονται εδώ για να πάω να πάρω εισιτήριο ή τέλως πάντων πού θα έβγαζα το γαμημένο χαρτάκι που θα με πήγαινε στην Ουκρανία. Η Τυφλίδα απείχε 370χλμ Χ 2 = περίπου 800χλμ και δεν ψηνόμουνα να πάω (γιατί θα επέστρεφα από τον ίδιο δρόμο). Πήρε τηλέφωνο και του απάντησαν ότι το πλοίο κάνει επισκευές και θα ΞΑΝΑΡΧΙΣΕΙ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ. Μόλις το άκουσα αυτό πρέπει να γυάλισε το μάτι μου γιατί ο ρεσεψιονίστ εξαφανίστηκε και ήρθε πολύ αργότερα μαζί με τον μπάρμαν και έναν σερβιτόρο.
Προσπαθώντας να κρατήσω την ψυχραιμία μου μπήκα στο site τους και είδα ότι το αυριανό δρομολόγιο υπήρχε ακόμα. Μετά μπήκα στα mail μου είδα αυτό που τους είχα στείλει καθώς επίσης και την απάντηση τους που μου ζητούσε να είμαι μία μέρα πριν την αναχώρηση του πλοίου στο λιμάνι. Το site δούλευε κανονικά, δεν υπήρχε καμία αναγγελία διακοπής του δρομολογίου. Βρέθηκα λοιπόν στην ζώνη του λυκόφωτος. Έπνιξα τον θυμό μου, συγκράτησα τον εαυτό μου να μην τα σπάσω όλα μπροστά μου έδιωξα κατευθείαν την σκέψη να πάω στο Βατούμι και να τα κάνω πουτάνα στα γραφεία τους. Σκέφτηκα γρήγορα τι επιλογές είχα. Με το Ιράν κλειστό (είχε λήξει η visa), το πλοίο ανύπαρκτο και την Ρωσική visa να θέλει 6 εργάσιμες ημέρες για να εκδοθεί, ο μόνος δρόμος για να συνεχίσω το ταξίδι μου ήταν μέσω Τουρκίας. Άναψα τσιγάρο, προσπάθησα να ηρεμίσω και μόλις ξαναεμφανίστηκε ο ρεσεψιονιστ τον έβαλα να ξαναπάρει τηλέφωνο και να τους πει όλο το έργο. Το έκανε και του απάντησαν ξερά «συγνώμη, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα». Όχι ότι δεν το ήξερα αλλά κάποια πράγματα τα κάνεις μόνο και μόνο για να μην σκέφτεσαι ότι δεν τα έκανες.
Εικόνες από την πόλη
Batumi
293133
293134
293135
Αποφάσισα να κάνω μια βόλτα στην Γεωργία και να αποφασίσω πώς θα συνεχίσω το ταξίδι μου. Από το Βατούμι πήγα στο kobuleti-Poti και από εκεί σε μια λίμνη που είχα δει στον χάρτη.
Γεωργία - Batumi προς Kobuleti
293142
293143
Γεωργία - Poti (Λίμνη Paliastomi)
293144
293145
Δεν μου άρεσε, μου έμοιαζε πιο πολύ σαν βούρκος και συνέχισα προς Senaki-Abasha-Samtredia-Chokhatauri-Ozurgeti.
Η διαδρομή κατά διαστήματα ήταν καλή υπήρχαν χωριά όμως που δεν μπορούσαν να κρύψουν την φτώχεια τους. Μετά το πρωινό στραπάτσο, τίποτα δεν μου φαινόταν ωραίο πια.
293146
293147
293148
Εντυπωσιακό ήταν το πλήθος των αγελάδων σε αυτή την χώρα. Τις βρίσκεις κυριολεκτικά παντού και αυτό δεν είναι υπερβολή. Και δεν εννοώ μόνο στους αυτοκινητόδρομους, επαρχιακούς, χωματόδρομους και γενικά κάθε είδους δρόμων στους οποίους θα τις δεις να κάθονται, να περπατάνε ή να βόσκουν. Οι αγελάδες μάλλον είναι ιερές όπως στην Ινδία. Θα τις δεις μέσα στις μικρές πόλεις, ενώ στο Βατούμι είχαν εισχωρήσει μέχρι τα προάστια. Βάζω στοίχημα ότι αν ήξεραν τον δρόμο μέχρι το λιμάνι θα έβοσκαν το γκαζόν κάτω από το ρολόι. Ούτως ή άλλως, κανείς δεν ενοχλείται και κανείς δεν τις πειράζει.
293152
293153
Άλλο εντυπωσιακό είναι οι πινακίδες των αυτοκινήτων. Χωρίς περαιτέρω σχόλια σας παραθέτω μερικές.
293155
293156
Έκανα τον κύκλο που είχα σχεδιάσει και δοκίμασα να στήσω σκηνή. Δεν είχα όρεξη όμως. Όλο το πακέτο που είχα φάει το πρωί με βάραινε. Το δούλευα μέσα μου γιατί είχα χαλαστεί. Δεν είχα καμία όρεξη να ξαναπεράσω αυτό το ατελείωτο 2000 χλμ μουγκρί που ακούει στο όνομα Τουρκία. Αποφάσισα να περάσω από Κων/λη και από κει να μπω Βουλγαρία και όπου φτάσω. Γύρισα στο Βατούμι και άραξα σε ένα ξενοδοχείο. Πέρασα ένα ατελείωτο βράδυ στην τουαλέτα (μπορεί να με πείραξε κάτι που έφαγα ή να το έπαθα από το στραπάτσο που έφαγα) και το πρωί παρά την κούραση και την αδυναμία μου τα μάζεψα και ξεκίνησα για τα σύνορα με την Τουρκία. Λίγο μετά το Βατούμι ο καιρός συννέφιασε, αργότερα σκοτείνιασε ενώ είχε ήδη άρχισε να φυσάει. Κινήθηκα προς Sarpi
(συνοριακή πόλη) περίπου 50χλμ από το Βατούμι. Από την στιγμή που έφτασα στα σύνορα μέσα σε μισή ώρα είχα τελειώσει. Μηδενικό ψάξιμο, μία δυό σφραγίδες και τέλος. Τα τελωνεία της Τουρκίας από αυτή την πλευρά της χώρας έχω την εντύπωση ότι είναι τα πιο χαλαρά που συνάντησα.
Γεωργία-Batumi προς Sarpi(σύνορα)
293157
293158
Μόλις πέρασα τα σύνορα άρχισε ένα ψιλόβροχο που δεν έλεγε να τελειώσει. Πότε δυνάμωνε, πότε έκοβε, πότε σταμάταγε για λίγο αυτό το έργο κράτησε μέχρι την Σαμψούντα (περίπου 8 ώρες από την στιγμή που ξεκίνησα). Διέσχισα την Τουρκία σχεδόν παραλιακά μέσα από ένα μουντό τοπίο με δυνατό αέρα κατά περιόδους.
293162
Rize-Trazbon-Samsun... Η βροχή είχε περάσει προ πολλού τα αδιάβροχα (από τις ραφές φυσικά) και ένιωθα ότι είχα βάλει τ’ @@ μου μέσα σε ενυδρείο. Το βράδυ με την ψυχολογία μου στο ναδίρ, έχοντας αρχίσει να κρυώνω πολύ και στα πρόθυρα κρυολογήματος, βρήκα κατάλυμα στην Havza και διανυκτέρευσα ενώ μια πυκνή ομίχλη είχε αρχίσει να καλύπτει την περιοχή.
293163
293164
Τουρκία-Σύνορα προς Σαμψούντα
293165
293166
Τουρκία-Havza προς Pamukale
293167
Εδώ να πω ότι οι εγκαταστάσεις στις Τούρκικες παραλιακές πόλεις είναι υποδειγματικές με λιμενοβραχίονες, μαρίνες και πολλές καμπίνες για να βάζουν οι ιδιοκτήτες τις βάρκες τους στην ξηρά όποτε επιθυμούν. Είναι αγκάθι να βλέπεις τόσο καλές εγκαταστάσεις παντού στα παράλια της Τουρκίας, τη στιγμή που στα Ελληνικά νησιά επικρατεί το απόλυτο μπάχαλο όσον αφορά τις υποδομές στα λιμάνια και στις (ανύπαρκτες) μαρίνες.
Το πρωί ο καιρός είχε ευτυχώς φτιάξει, το ίδιο και η διάθεσή μου. Αποφάσισα να γυρίσω Ελλάδα και να φύγω από εκεί για μια βόλτα στα ευρύτερα Βαλκάνια. Έκανα μια βαρετή διαδρομή, με ωραίες όμως κατά τόπους εικόνες, προς Merzifon, Kirikkale, Άγκυρα, Polatli, Αφιόν Καραχισάρ, Sandikli, Dinar, Denizli, για να καταλήξω το βράδυ σε ένα κάμπινγκ (ο θεός να το κάνει) στο Pammukale. Ήθελα το πρωί να δω τις πασίγνωστες φυσικές πηγές του βουνού.
293185
293186
293187
Έξω από την Άγκυρα είδα τεράστια ανοικοδόμηση. Μαζικές κατασκευές και ταυτόχρονες ανεγέρσεις κατοικιών.
293178
Το πρωί πήγα μια βόλτα σε ένα ομολογουμένως εντυπωσιακό τοπίο. Φυσικά οι τούρκοι το είχαν αμπαλάρει με εισιτήρια εισόδου, πισίνες και πάρκο.
293179
293180
Μου έμεναν 370χλμ για Cesme. Το μεσημέρι έφτασα στο λιμάνι και το απόγευμα ταξίδευα για Χίο.
293181
293182
Το βράδυ στις 22:00 μπήκα στο πλοίο για Αθήνα και ξημερώματα (αφού έπιασα κουβέντα μέχρι τις 00:00 με 4 παππούδια) πάτησα στον Πειραιά. Πήγα σπίτι, άφησα τα πράγματα και έφυγα για το γραφείο ενώ το μυαλό μου ήδη επεξεργαζόταν την προσεχή αναχώρησή μου για το ταξίδι στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων._
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
ΤΟΛΜΗΣΤΕ…
ΚΟΣΤΟΣ ΤΑΞΙΔΙΟΥ
Συντήρηση μηχανής + ανταλλακτικά = 152,5€(με αρκετή προσωπική εργασία)
Βίζες + χάρτες + ασφάλεια(για Ιράν)+εισιτήρια πλοίων+ πράγματα για το ταξίδι = 390,5€
Έξοδα ταξιδίου = 1305,73€ (1.176,13€ + 162$)
ΣΥΝΟΛΟ = 1.848,73€
Εδώ να υπολογίσετε και 3.000,00€ που πληρώνεις στην ΕΛ.ΠΑ σαν εγγυητική επιστολή για την έκδοση του Carnet de passages, τα οποία επιστρέφονται μόλις γυρίσεις στην Ελλάδα και τους το προσκομίσεις σφραγισμένο.
ΣΥΝΟΛΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ = 9.790
Κατανάλωση βενζίνης = 529,73 λίτρα.
Κόστος βενζίνης = 590,04€ (378,27€ Τουρκία - 86,54€ Ιράν – 54€ Αρμενία – 25€ Γεωργία – 46,23€ Ελλάδα)
Κατανάλωση χιλιόμετρα/ λίτρο = 18,481(με μέση ταχύτητα 100χλμ/ώρα με 110 χλμ/ώρα)
:wave2:
akispoulis
15/06/2013, 22:03
σε ευχαρηστουμε...!!!!!!! ΚΑ ΤΑ ΠΛΗ ΚΤΙ ΚΟ!!!!!!!:beer:
Uriah Heep
15/06/2013, 22:17
Σκέφτηκα γρήγορα τι επιλογές είχα. Με το Ιράν κλειστό (είχε λήξει η visa), το πλοίο ανύπαρκτο και την Ρωσική visa να θέλει 6 εργάσιμες ημέρες για να εκδοθεί, ο μόνος δρόμος για να συνεχίσω το ταξίδι μου ήταν μέσω Τουρκίας.
Mια πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή θα ήταν το Svaneti. Και μόνο του το Svaneti, αποτελεί αιτία ταξιδιού στη Γεωργία για πολλούς ταξιδευτές και φίλους απ' αυτό το φόρουμ.
Δυστυχώς η θερμοκρασία των -6 βαθμών (Νοέμβριος 2011) και οι αλκοολούχες ομηγύρεις -πιστές σε αλύγιστους κανόνες οινοποσίας μέχρι τελικής πτώσεως- με τις οποίες συναναστρεφόμουν ...δεν μΕ επέτρεψαν να το επισκεφτώ.
Είμαι βαθέως μεροληπτικός υπέρ των μοναχικών ταξιδιωτικών αφηγήσεων και δικαιώθηκα που το διάβασα όλο!
Nα 'χεις πάντα καλούς δρόμους στα ταξίδια σου!
:beer:
thou-vou
15/06/2013, 22:18
μας υποχρέωσες βραδυατικα... να σαι καλά...
tigionapas
15/06/2013, 22:24
:beer:καλα ταξιδια φιλε!!!!υπέροχο ταξιδιωτικό!!!
SHOOTER045
15/06/2013, 22:51
:beer:
παντα τετοια
Ταξίδεψα κι εγώ λίγο μέσα από τις εικόνες και την αφήγηση σου. Ωραίος, με το καλό στο επόμενο.:beer:
Καλά ταξίδια,φίλε μου...Ευχαριστούμε για τις εικόνες!
:wave2:
guzzistas
16/06/2013, 10:18
Μπράβο φίλε. Εις ανώτερα και μακρύτερα!:beer:
Nostradamus
16/06/2013, 10:45
Να σαι καλα και να ταξιδευεις οπου και οπους επιθυμεις..
Με το καλό και στο Νεπάλ! :a18::wave2:
magelanos
16/06/2013, 10:55
Εισαι απιστευτος φιλε μου.. Να εισαι καλα και να κανεις πολλα ταξιδια, οπως γουσταρεις, μοναχικα η με παρεα. Αν και ειμαι κι'εγω υπερ του μοναχικου...:)
Υπέροχο ταξιδιωτικό, μπράβο για το τόλμημα ! Οταν ταξιδεύει κανείς μόνος του φιλτράρει διαφορετικά τις εικόνες και τα συναισθήματα,"ακούει" αλλιώς..
Καλούς δρόμους να έχεις :beer:
γλαφυρότατο και γεμάτο εικόνες ταξιδιωτικό μπράβο
Σε ευχαριστω για την μεγαλη βολτα να σε καλα να διαβασω και το επόμενο
Με το καλό στα επόμενα.. Υγεία & όρεξη!
:beer: :beer: :beer:
George_M.
16/06/2013, 13:30
ακρως απολαυστικο κ διδακτικο ομολογω το ταξιδιωτικο σου.
οκ τα στραπατσα ειναι στο προγραμμα οταν επιλεγουμε τετοια μερη αλλα αφου ετυχε στο τελος εισαι τυχερος...
οσο για τα φραγκα με ενα 3χιλιαρο εγγυηση μονο φθηνα δεν ειναι...
Απο τα καλυτερα που εχω διαβασει.
Καλα ταξιδια να εχεις.
Πολύ καλό ταξιδιωτικό και διήγηση :beer::beer:
εκπληκτικο ταξιδι,εξυπνη-σαρκαστικη/αυτοσαρκαστικη αφηγηση,πολλες φωτο (καλα,δε βαρεθηκες να σταματας συνεχεια για φωτο; ),ολες οι απαραιτητες πληροφοριες.τι αλλο να περιμενεις απο ενα ταξιδιωτικο;
να'σαι καλα φιλε και παντα τετοια.
Αν κι άδοξο το τέλος, σούπερ ήταν..!!!
Μερσί :beer:
akispoulis
16/06/2013, 17:30
ομολογω, πως δεν το σκευτομουν καν, να ταξηδευω μονος. !λογο της εποχικης εργασιας μου , μπορω να ταξηδευω ,μονο απο νοεμβριο , μερχη μαρτιο!. αυτην την χρονικη περιοδο, δυστηχος δεν βρησκο παρεα, για ταξηδια! τωρα σιγα σιγα το ξανασκευτομε, να ακολουθησω το παραδειγμα σου!! αρχηζω να σχεδιαζω ταξηδι εστω και μονος!
yianyian
16/06/2013, 18:07
Πραγματικά πολύ όμορφο ταξιδιωτικό!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για το χρόνο που αφιέρωσες να το παρουσιάσεις :beer:
Καλούς δρόμους πάντα..
ακρως απολαυστικο κ διδακτικο ομολογω το ταξιδιωτικο σου.
οκ τα στραπατσα ειναι στο προγραμμα οταν επιλεγουμε τετοια μερη αλλα αφου ετυχε στο τελος εισαι τυχερος...
οσο για τα φραγκα με ενα 3χιλιαρο εγγυηση μονο φθηνα δεν ειναι...
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Θίγεις ένα θέμα το οποίο σκέφτηκα αρκετά πριν παραθέσω τα οικονομικά στοιχεία του ταξιδιού. Ανήκω στην κατηγορία όσον έχουνε δουλειά ακόμα και αυτό μου δίνει την δυνατότητα με κάποιον οικονομικό προγραμματισμό (που έκανα πάντα)να κάνω κάποια ταξίδια που βγάζει το μυαλό μου. Μπορεί τα 1850€ ΔΥΣΤΥΧΩΣ σήμερα να είναι άπιαστο όνειρο για κάποιους οπότε και να τους κόβονται τα φτερά και μόνο στην σκέψη. Αντικειμενικά (κάτω από το δικό μου πρίσμα) για ένα τέτοιο ταξίδι δεν είναι πολλά. Με λίγο ζόρι παραπάνω στην διαμονή(δηλαδή πιο πολλά σκηνάκια) θα μπορούσε να κατέβει και 150€ ακόμα. Η εγγυητική επιστολή είναι χρήμα που δίνεις αλλά το παίρνεις πίσω. Συνεπώς δεν θεωρώ ούτε τα προσμετρώ σαν ένα επιπρόσθετο οικονομικό βάρος.
Αυτό όμως που ήθελα να περάσω σαν τελευταίο μήνυμα και ήθελα να γίνω απόλυτα κατανοητός είναι το ΤΟΛΜΗΣΤΕ. Η λέξη αυτή συμπυκνώνει και όλη την ουσία του ταξιδιού, της κάθε απόφασης που παίρνω. Πιστεύω ότι αν πραγματικά βάλουμε κάτι με το μυαλό μας θα το πετύχουμε, θα βρούμε τα χρήματα , τον τρόπο , την άκρη και θα κάνουμε αυτό που θέλουμε...
Και επειδή νιώθω ότι έγινα "βαρύς" με στοχασμούς και με φιλοσοφίες θα κλείσω με ένα παράδειγμα που θα μας κάνει σε όλους μας κατανοητό (και αναφέρομαι στους άντρες) το τι μπορούμε να κάνουμε αν πραγματικά το θέλουμε.
Έχω ένα φίλο μηχανόβιο ο οποίος πήγε με το μηχανάκι του από την Αθήνα ραντεβού στον Πλαταμώνα. Πριν φτάσει εκεί , μάζεψε ένα τουμπίδι στα Τέμπη, συνέχισε όμως, πήγε στο αμόρε πέρασε καλά, την γύρισε Θεσσαλονίκη(από εκεί ήταν η κοπέλα) και επέστρεψε Αθήνα. Σύνολο 1054 χλμ. Όλα αυτά έγιναν σε λιγότερο από 24 ώρες. Για την ιστορία από την σούπα κονόμισε εκδορές στα πόδια και ένα ρωγμώδες κάταγμα στο αριστερό χέρι. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι ο φίλος αυτός είναι ο ορισμός του τεμπέλη που του λες πάμε Εύβοια, Κόρινθο, Τρίπολη να ξεμπουκώσουμε λίγο και σου λέει βαριέμαι . Βρήκε όμως κάτι που ήθελε πραγματικά και δεν λογάριασε αποστάσεις και κούραση. Με λίγα λόγια , τόλμησε...
Βέβαια άλλο ξεμπουκώνω άλλο ξεκουμπώνω…:D
Εξαιρετικό ταξιδιωτικό με πολύ καλές περιγραφές και φωτογραφίες.Με μια φράση "το δικό μας".
εκπληκτικο ταξιδι,εξυπνη-σαρκαστικη/αυτοσαρκαστικη αφηγηση,πολλες φωτο (καλα,δε βαρεθηκες να σταματας συνεχεια για φωτο; ),ολες οι απαραιτητες πληροφοριες.τι αλλο να περιμενεις απο ενα ταξιδιωτικο;
να'σαι καλα φιλε και παντα τετοια.
Σε ευχαριστώ πολύ. Αν σου πω ότι η πλειονότητα των φωτογραφιών είναι πάνω στην μηχανή όταν ταξίδευα θα με πιστέψεις;
Οι πολύ παρατηρητικοί θα πρόσεξαν κάποια θαμπά σημεία στις φωτό τα οποία οφείλονταν όχι σε βρωμιά του φακού εξωτερική αλλά εσωτερική, αποτέλεσμα της συνεχούς έκθεσης του φακού κόντρα στον αέρα..:rolleyes:
Εξαιρετικό ταξιδιωτικό με πολύ καλές περιγραφές και φωτογραφίες.Με μια φράση "το δικό μας".
Καλά ρε φίλε τον άγιο στο avatar που τον πέτυχες;;;;;
Αν κι άδοξο το τέλος, σούπερ ήταν..!!!
Μερσί :beer:
Εγώ ευχαριστώ για την φιλοξενία σας.
Υπέροχο ταξιδιωτικό, μπράβο για το τόλμημα ! Οταν ταξιδεύει κανείς μόνος του φιλτράρει διαφορετικά τις εικόνες και τα συναισθήματα,"ακούει" αλλιώς..
Καλούς δρόμους να έχεις :beer:
Είναι έτσι ακριβώς όπως τα λες . Την "ακούς αλλιώς"
Σας ευχαριστώ όλους για το χρόνο σας και για τα σχόλια σας. Ελπίζω να βοήθησα και εγώ λίγο κάποιους να τολμήσουν.
Εύχομαι υγεία σε όλους μας και καλά ταξίδια! :wave2:
sapila racing
17/06/2013, 10:05
Πραγματικά το ευχαριστήθηκα.
τα μέρη που πήγες, ο τρόπος γραφής, οι άφθονες φωτό μ εκαναν να ταξιδέψω κι εγω.
:beer: :beer:
alexxxcbr
17/06/2013, 10:08
Ωραιο ηταν φιλε μου.Και οι φωτο μια χαρα.
Πολλη φτωχεια ομως,γιαυτο προτιμω να πηγαινω σε Ευρωπαικες χωρες πιο ανεπτυγμενες.
Καλα ταξιδια να εχουμε.
:wave2::beer:
Μaggellanos
17/06/2013, 11:33
Μπραβο φιλε μου!!Ευχαριστουμε που το μοιραστηκες!!:beer:
latris mixanis
17/06/2013, 12:24
Μέχρι το επόμενο ταξιδιωτικό (Nepal ή όπου αλλού σε βγάλει ο δρόμος) :beer: :a18:
Μπραβο σου φιλε! Μας ταξιδεψες ομορφα....Παντα τετοια!
(Στο γραψιμο...το χεις)!!
Παντα ορθιος!!!
:)
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.