ΠΕΡΙ ΦΟΒΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ..................

[kawasaki ZX-12]

Φοβαμαι μηπως δειλιασω ψυχη μου
και κρυψω την αληθεια πιο κατω απ τη φωνη μου
πιο χαμηλα κι απ την ανασα που αφηνω εγω χαλαλι
ζωγραφιστη στο προσκεφαλι

Φοβαμαι ρε αληθεια μοναχα μια στιγμη που θα με
στειλει ν αγκαλιασω το σκοταδι τη ντροπη
Φοβαμαι τη στιγμη που θα αντεχω στα ματια να τους δω
Φοβαμαι που μαι ακομα ρε εδω

Φοβαμαι μηπως δειλιασω ψυχη μου και λυπηθω
να σου χαρισω τη ρημαδα τη ζωη μου
Φοβαμαι μην ποζαρω για ενα πλανο κοντινο
και εκεινη τη στιγμη που το μικροφωνο κλειστο
θα βρω!

Φοβαμαι που χω αρχισει να ξυπναω μετα τον ηλιο
φοβαμαι δεν θυμαμαι τον πιο καλο μου φιλο
φοβαμαι χωρις λογο να φοβαμαι γιατι
η μοναξια μου εχει γινει ξενη κι αυτη!

Φοβαμαι φοβισμενο να σε δω
φοβαμαι μηπως και σε λυπηθω
φοβαμαι αν εισαι ακομα μαζι μου
μηπως δειλιασω ψυχη μου

Δεν φοβαμαι οταν πνιγει η ομιχλη τ αστερια
θα χει κι αυριο πολλα ειναι τοση η μιζερια
δε φοβαμαι το λαθος μου εγω να πληρωσω
δεν φοβαμαι το ξερω δε μπορω να γλυτωσω

δε φοβαμαι ρε σταυρο θα τη βρεις την αληθεια
δε φοβαμαι το φοβο που ναι μονο συνηθεια
δε φοβαμαι το χρημα αλλα αυτο με φοβαται
ουτε κι αν την ξεχασω γιατι αυτη με θυμαται

Δε φοβαμαι τα χερια μου αντεχουν ακομα
ζωγραφιζω στιγμες με το χρονο για χρωμα
δε φοβαμαι τα ξυδια μονο τ αλλα φοβαμαι
δε φοβαμαι τη νυχτα γιατι μερα κοιμαμαι

Δε φοβαμαι ψυχη μου να χαθει το τομαρι
δε φοβαμαι ν αφησω κατι απ οσα εχω παρει
δε φοβαμαι να δω αν εισαι ακομα μαζι μου
η πριν αρχισω ειχες δειλιασει ψυχη μου


ACTIVE MEMBER........



ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΝΩΡΙΣ!!!!!!!!

[matmat]

Φοβάμαι


Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας
που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά...
Και'γω που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και συ που σε λίγο θα σβήσεις
ένα από τα φώτα, για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιου
να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόντα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ'τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες το κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρις εμένα...

Τα τσιμέντα σου καινούρια
με έπιπλα λουστραρισμένα
Και μάρμαρα λευκά
μια γελάδα που στραβώνει
και δε σ'αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ'όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί
εκτός από εμένα, που σε κρύπτη μυστική
ψάχνω ακόμη να σε βρω να με αναστήσεις

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ'ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ'ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή

[matmat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από kawasaki 636

Φοβαμαι μηπως δειλιασω ψυχη μου και λυπηθω
να σου χαρισω τη ρημαδα τη ζωη μου
...
ACTIVE MEMBER........



ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΝΩΡΙΣ!!!!!!!!

Να είσαι καλά και να μην Φοβάσαι να θυμάσε... !!!
:wave2: :wave2:

[nimbus]

είναι όμορφα όταν θυμάσαι...
ταξιδεύεις σε σκέψεις, σε χρώματα, σε στιγμές...
γίνεσαι ένα μικρό φως, ανάμεσα στο σκοτάδι και ταξιδεύεις...

:wave2:

[stavrogin]

ΦΟΒΙΤΣΙΑΡΗΗΗΗ:nono:

"...Να λυπασε τους φοβους σου"
Γιωργος Χειμωνας