Πώς επιβιώσαμε και τι κάναμε λάθος?

[faraway]

(Αν το θέμα είναι λάθος παρακαλώ μετακινήστε το στη κατάλληλη ενότητα :))

Σκοπός του εν λόγο θέματος είναι να μεταφέρουμε τις εμπειρίες μας από ατυχήματα που είχαμε με τις μοτοσυκλέτες και παραλίγο να μας στοιχίσουν τη ζωή μας . Όχι φυσικά για να τρομάξουμε το κόσμο , ούτε για να ακούσουμε ευχολόγια και περαστικά ...κτλ .

Ο μοναδικός σκοπός είναι να μεταφέρουμε την εμπειρία μας , τα λάθη μας που οδήγησαν στο ατύχημα , και κυρίως το τρόπο που επιβιώσαμε . ;)

(αν πιστεύετε ότι το θέμα τρομάζει ή οτιδήποτε στείλτε το στο καιάδα ;) )

Ανοίγω τη κουβέντα ξεκινώντας με το δικό μου ατύχημα 6 μήνες πριν .

Παρέα 4 μοτοσυκλέτες ανηφορίζουμε από Αγρίνιο προς γέφυρα επισκοπής με προορισμό τα Βρουβιανά εν μέσω γέφυρα Τατάρνας . Περνώντας τη Φράγκιστα είμαστε λίγα χλμ πριν τη Τατάρνα , και μερικές δεκάδες μέτρα πριν το βενζιναδικο για υτους που γνωρίζουν τη περιοχή .
Ο ρυθμός είναι πολύ χαλαρός και για την ακρίβεια για άγνωστο λόγο εγώ έχω χαλαρώσει ακόμα περισσότερο απο τους άλλους 3 , έχοντας μείνει 100 μέτρα παραπίσω τους .
Δεν κυνηγάω να τους φτάσω γιατί ξέρω ότι η Τατάρνα είναι κοντά και έτσι και αλλιώς σε λίγο θα σταματάγαμε . Ακριβώς στο βενζινάδικο έχει ένα κομμάτι ευθείας 500 μέτρων max . Από το απέναντι ρεύμα βλέπω να έρχονται 2 αγροτικά . Τίποτα δεν προμηνύει αυτό που θα ακολουθήσει . 20 μέτρα πριν διασταυρωθώ με το πρώτο αγροτικό , βλέπω το 2ο να φορτώνει γκάζι και να βγαίνει full αριστερά κατά πάνω μου για να κάνει προσπέραση. :eyepop::eyepop:

Θυμάμαι χαρακτηριστικά να έχω μία απόλυτη διαύγεια . Οι αισθήσεις μου ξαφνικά λειτουργούν στο 200% . Βλέπω , ακούω και επεξεργάζομαι με 4πλάσσια ταχύτητα . Ο χρόνος παγώνει . Μια κατάσταση 4 sec είναι σαν να την έχω ζήσει για 10 λεπτά.
Είμαι ψύχραιμος , αριστερά είναι το πρώτο αγροτικό και δεν μπορώ να πάω , δεξιά δεν υπάρχει χώρος και μπροστά μου πλησιάζει ένας μεταλλικός τοίχος 2000κιλών και 250 ίππων .
Μένω σταθερός και περιμένω να κάνει τη κίνηση του για να επιλέξω την αντίθετη κατεύθυνση . Όντως κόβει δεξιά σχεδόν ακουμπώντας στο 1ο αγροτικό . Ξεπροβάλει ένας διάδρομος από τα δεξιά μου που δεν με έπαιρνε αλλά έτσι και αλλιώς θα έπαιρνα τα ρίσκα μου να περάσω . Ξεκινώ να στρίβω δεξιά full φρεναριστός , και εκεί είναι που το αγροτικό κάνει τη κίνηση ματ και αλλάζει πορεία κόβωντας και αυτό προς την ίδια κατεύθηνση πλέον . :eyepop:

Δεύτε λάβετε φως εγώ έψελνα από μέσα ... και με όσα κουράγια μου είχαν μείνει προσπάθησα να αλλάξω εκ νέου πορεία στο μηχανάκι αντίθετα πλέον . Λίγο στρίβω εγώ , λίγο αυτός αλλά δεν ήταν αρκετό . Μπααααμμμ , και ξαφνικά πετάω . Θυμάμαι να είμαι στον αέρα και να βλέπω τα πλατανόφυλλα από πάνω μου λες και θα άπλωνα το χέρι να το ακουμπήσω . Καθώς πετάω ακούω το μηχανάκι μου να συνθίβεται και να σέρνεται στην άσφαλτο . Ανατριχιαστικός θόρυβος μεν αλλά εγώ ακόμα πετάω και αναρωτιέμαι τι γίνεται μετά , μιας και δεν έχω καθόλου έλεγχο πλέον της κατάστασης .
Δεύτερο Μπαααμμμ και εγώ στο έδαφος . :sad:

Ησυχία ξαφνικά και μία αίσθηση όπως είναι όταν είσαι κάτω από το βυθό της θάλασσας και ακούς τους από πάνω να μιλάνε . Πρώτες σκέψεις : " Μαλάκα Γιώργη αυτό ήτανε , αύριο τέτοια ώρα θα έισαι 2 μέτρα φυτεμένος " .....ανατρίχιασα στην ιδέα , τρόμαξα , και μετά μου ήρθε θλίψη για τα παιδάκια μου .
Όλα αυτά 5 sec υπόθεση . Ξαφνικά οι αισθήσεις μου επανήλθαν , οι μακάβριες σκέψεις έφυγαν μακρυά και καλωσόριζα τον πόνο πλέον που λεπτό το λεπτό γινόταν όλο και μεγαλύτερος .
Ανήμπορός να κουνηθώ , και αφού πλεόν ημουν στο έλεος του Θεού και των δημοσίων υπηρεσιών ( ΕΚΑΒ ...κτλ ) , επιστρατευσα τη τελευταία μου άμυνα για να επιβιώσω . Το χιούμορ .
Με θυμάμαι ξαπλωμένο κάτω να κάνω σχέδια για το μέλλον , να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να επιβιώσει . Να μιλάω για το raid που θα πάρω τώρα με την αποζημίωση , για το 36ωρο που θα έχανα ...κτλ

Η συνέχεια εν τάχει , ασθενοφόρα , 2 νοσοκομεία , 1 χειρουργείο , 5 σπασμένα πλευρά 1 πνεύμονας που γλυτώσαμε οριακά και 1 σπλήνα που την άφησα σουβενίρ στο νοσοκομείο .

Το λάθος μου
αν και τα λάθη είναι το τύπου με το αγροτικό που βγήκε να κάνει προσπέραση ενώ με είχε φάτσα κάρτα μπροστα του , το δικό μου "λάθος" είναι ότι άφησα μεγάλη απόσταση από το γκρουπ μου . Αυτός υποθέτω βλέποντας 3 μοτοσυκλέτες να περνάνε θεώρησε πως δεν υπάρχει άλλη , και βγήκε για προσπέραση .
Αν ήμουν κοντά στο group θα είχα περάσει ατσαλάκωτος . ;)

Πως επιβίωσα
Θετική σκέψη , μελλοντικά σχέδια και χιούμορ . Μην αφήσετε να σας πάρει από κάτω , όσο και αν πονάτε . Μην λυγίσετε στο πόνο , αν πιστέψετε ότι θα επιβιώσετε και πως είστε δυνατοί θεωρώ πως έχετε ένα μεγάλο αβαντάζ να το πετύχετε . :wave2:

[MG-KTiNoS]

από φάρδος...

:rolleyes:

[bros400pgm]

Ευτυχως μεχρι τωρα, η μεγαλη τουμπα δεν εχει ερθει ποτε. Σιγουρα υπαρχουν πολλες εμπειριες ομως. Για ενα ομως ειμαι σιγουρος: ποτε ξανα μηχανακι εντος πολης. Τελεια και παυλα:D


ps. Φιλε faraway, εαν εχει μεινει τιποτα απο το aprilia, θελω τουλαχιστον την μπροστινη ζαντα:lol:

[Pan (dvs)]

Το πως επιβιωνει καποιος εχει να κανει και με την τυχη.Φυσικα πριν, προσπαθουμε να δημιουργησουμε τις συνθηκες ωστε η τυχη να εχει τη μικροτερη δυνατη συμμετοχη.
Τωρα για το τι καναμε λαθος,τι να πω.Σε μια στριμοκωλη κατασταση δεν εχεις τοσο καθαρο μυαλο για να δεις τα περισσοτερα λαθη σου.Ισως η αμυντικη οδηγηση και η προβλεψη ,να ειναι η απαντηση σε τετοιες περιπτωσεις.Ισως.

[Γιώργος Πλ.]

Περαστικά

[byron]

[ το δικό μου "λάθος" είναι ότι άφησα μεγάλη απόσταση από το γκρουπ μου . Αυτός υποθέτω βλέποντας 3 μοτοσυκλέτες να περνάνε θεώρησε πως δεν υπάρχει άλλη , και βγήκε για προσπέραση .
Αν ήμουν κοντά στο group θα είχα περάσει ατσαλάκωτος . ;)


Καλά, αυτό που λες δεν παίζει με την καμμία. Στηρίζεις την αυτοκριτική σου στην παραδοχή οτι ήσουν "εκεί" και όχι "αλλού". Με την ίδια λογική, αν ήσουν σπίτι σου πάλι τίποτα δεν θα συνέβαινε.
Ο τύπος δεν ξέρω πως το υποθέτεις οτι επειδή είδε 3, θεώρησε οτι αυτοί είναι όλοι. Εκτός και είδε τον Χιούη, τον Λιούη και τον Ντιούη να περνάνε.

[kagelos1]

Εκτός και είδε τον Χιούη, τον Λιούη και τον Ντιούη να περνάνε.

Και στο είπα ρε faraway να ντυνόμαστε σαν τους Ντάλτον που ήταν τέσσερις, δεν με άκουγες ... ήθελες Disney!

[faraway]

Στη περιοχή αυτή το να βρει κάποιος 500 μέτρα ευθεία είναι θαύμα . Υποθέτω πως ο τύπος με το αγροτικό έχει απηυδήσει πίσω από το άλλο αγροτικό που τον πάει καρότσι χλμ .

Βλέπει ένα group 3 μοτοσυκλετιστών σφιχτό σε απόσταση 15 μέτρων maχ o ένας από τον άλλο , και αυτομάτως ο εγκέφαλος του δίνει εντολή πως αυτοί είναι δεν υπάρχουν άλλοι , βουρ αριστερά να περάσω . :uplate:

Σαφέστατα ο τύπος είναι λάθος 1000% , σαφέστατα θα μπορούσε να με έιχε τελειώσει και να μην έγραφα όλα αυτά , αλλά δεν εξετάζω τι έκανε αυτός λάθος να πω την αλήθεια , αλλά τι θα μπορούσα να είχα κάνει εγώ καλύτερα και τι με διδάσκει αυτή η εμπειρία .

Καταλήγω λοιπόν , πως αν δεν είχα αποσπαστεί από το group και δεν είχα μείνει παραπίσω θα ήμουν πιο ασφαλής .
That s it !! :D

[Pan (dvs)]

Λαθος υποθεση.Θα μπορουσε να πεσει και στο γκρουπ θεωροντας οτι δεν ερχεται κανεις απο απεναντι.Αλλα η ιστορια γραφεται απο τα γεγονοτα και οχι απο τις υποθεσεις.Ηταν η στιγμη.

[bros400pgm]

Ο τύπος δεν ξέρω πως το υποθέτεις οτι επειδή είδε 3, θεώρησε οτι αυτοί είναι όλοι. Εκτός και είδε τον Χιούη, τον Λιούη και τον Ντιούη να περνάνε.


Τι λες ρε καμμενε :lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol:

[bruno]

Λαθος υποθεση.Θα μπορουσε να πεσει και στο γκρουπ θεωροντας οτι δεν ερχεται κανεις απο απεναντι.Αλλα η ιστορια γραφεται απο τα γεγονοτα και οχι απο τις υποθεσεις.Ηταν η στιγμη.
Τετοια ακουει ο Χριστοφορος Παπακαλιατης και βγαζει εργα:p.Αλλα αυτο που πετας στον αερα, με το μπαμ που κραταει ισως κλασματα και φαινεται αιωνας,χαραζεται στην μνημη.Εγω εβλεπα την σκια μου να ειναι ψηλα...τωρα εγω ημουν?Ο Χαρος?

[Pan (dvs)]

Τετοια ακουει ο Χριστοφορος Παπακαλιατης και βγαζει εργα:p.Αλλα αυτο που πετας στον αερα, με το μπαμ που κραταει ισως κλασματα και φαινεται αιωνας,χαραζεται στην μνημη.Εγω εβλεπα την σκια μου να ειναι ψηλα...τωρα εγω ημουν?Ο Χαρος?

Αφου εισαι εδω και γραφεις μαλλον κανενας Αγγελος.:)

[spyrakos35]

καταρχάς, να σου ευχηθώ ποτέ ξανά....

στο θέμα μας.... με τι ταχύτητες οχημάτων έγιναν όλα αυτά?

[faraway]

Δεν θα πω νούμερα δημόσια , γιατί έχω δικαστήρια που έπονται .

Θα πω μόνο πως ήμουν πολύ χαλαρός σε αυτό το κομμάτι , σε φάση ύπνε που παίρνεις τα παιδιά έλα παρέ και τούτο , ( λες και ήξερα τι με περιμένει ) , και το δε αγροτικό ήταν φορτωμένο με χλμ .

Θυμάμαι εντονα τη στιγμή που βγήκε στο αντίθετο ρεύμα και άκουγα το κινητήρα του να στριγγλίζει από ροπή .
Πρέπει να πέταξα καμιά 10αρια μέτρα περίπου + το μηχανάκι μου κόπηκε στη μέση . :eyepop:

Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τη ταχύτητα αλλά και από τις μάζες . Μιλάμε για αγροτικό 2000 κιλών απέναντι σε μοτοσυκλέτα 250 κιλών .
Άνιση μάχη . :sad:

Ήμουν τυχερός όμως , μιας και το μηχανάκι κόπηκε στη μέση , γονάτισε ,και με πέταξε από πάνω του . Έτσι γλύτωσα τη πρόσκρουση με το αγροτικό που θα ήταν και θανατηφόρα 100% .




υγ. ρε σεις κανάς άλλος δεν έχει εμπειρία να μεταφέρει ?

[spyrakos35]

οκ, απλά φαντάζομαι οτι ξέρεις οτι η ταχύτητα κύλισης είναι σημαντικός παράγοντας λάθους.....

[faraway]

οκ, απλά φαντάζομαι οτι ξέρεις οτι η ταχύτητα κύλισης είναι σημαντικός παράγοντας λάθους.....

Είμαι σιγά ....

εξάλλου αν έτρεχα θα έλεγα ότι αυτό ήταν το λάθος μου . Αλλά δεν ήταν αυτό .

[DeusEx]

Εχω 2 εμπειρίες να σου πω:

1η) Πύργου - Πατρών, 30 χιλιόμετρα πριν φτάσω Πάτρα, οδηγούσα μεσάνυχτα με γρήγορους ρυθμούς. Στο μεγαλύτερο κομμάτι ήμουν εγώ κ ο δρόμος. Σε κάποια φάση με προσπερνάει ένα γρήγορο αμάξι, και αποφασίζω να το ακολουθήσω με την (ανόητη) σκέψη, οτι θα μου "ανοίγει" δρόμο. Σκεφτόμουν οτι μπορει να πεταχτει κανενα αδεσποτο σκλυλι/γατι, και αν ειναι να το κοπανίσει αυτος αντι εγω. Λαθος μου που δεν ακολούθησα το ίχνος απο τις ροδες του, αλλα ημουν ακριβως πισω του. Σε καποιο σημειο ειχε γυρω στις 7-8 απανωτές λακούβες, που δημιουργησαν κατι σαν συντονισμο στο τιμονι το οποιο κατεληξε σε βιαιο τανκ σλαπινκ χωρις να μπορω να το στρωσω με τιποτα. Η ταχυτητα ηταν γυρω στα 130-140 χλμ. Οταν πηρε κλίση η μηχανη λιγο πριν μου μαγκωσει το ποδι, την αφησα κ πηδηξα, σύρθηκα γυρω στα 80 μετρα (πανω κατω μετρωντας απο κολόνα σε κολονα) και κατεληξα στο χαντακι της αντιθετης κυκλοφοριας. Ευτυχως δεν ειχε κινηση και δεν χτυπησα σε κανενα σταθερο σημειο.
Τα παιδια να ναι καλα σταματησαν, φωναξαν ασθενοφορο και μπηκα στο ριο. Πηρα εξητηριο το πρωι χωρις να εχω ουτε ενα σπάσιμο! Μια βδομαδα πονου κ ολα οκ.

[DeusEx]

2η) και φαρμακερη.
Επεστρεφα απο μοναστηρακι κορυδαλλο γυρω στα μεσανυχτα, 1η μαρτιου περυσι, θυμαμαι οτι εκανε πολυ κρυο. Σε ολη την διαδρομη δεν ειχα κανενα προβλημα μεχρι που εφτασα στην τελικη ευθεια για το σπιτι μου, οπου η ΔΕΗ ειχε κλεισει ολα τα φωτα και δεν εβλεπα τιποτα μπροστα μου. Σε καποια φαση με ταχυτητα γυρω στα 30-40 χλμ αισθανομαι το πισω τροχο να γλυστραει και να περνει κληση η μηχανη, λες και πατησα παγο (η νεραντζι?). Καποια στιγμη ξαναπιανει προσφηση ο τροχος και με στελνει πετωντας, κατι σαν high siding, και σκαω με το κρανος κατω, οπου χανω τις αισθησεις μου. Οταν συνηλθα θυμαμαι οτι με προσεχαν κατι γειτονες και εγω να προσπαθω ενστικτωδως ασυναισθητα να μπουσουλησω μεχρι την ακρη του δρομου. Ασθενοφορο, Αττικον, εκρικτηκο καταγμα στο σπονδυλο Θ12. 14 μερες μεσα, εκ των οποίων οι 7 χωρις φαγητο. Μετα αλλους 3 μηνες σπιτι με ενεσεις αντιθρωμβωτικες, και με εναν μεταλλικά ενισχυμενο κηδεμονα για τα πρωτα μου βηματακια. Αργοτερα φανηκε οτι ειχα και καταγμα στο παραμεσο δαχτυλο στο δεξι χερι, που το αμμελησαν οι γιατροι παρα τις επανειλημμένες μου υποδείξεις.

[faraway]

14 μερες μεσα, εκ των οποίων οι 7 χωρις φαγητο.

Καλά , άλλο βασανιστήριο αυτό . 6 μέρες και γω μόνο με ορούς . Έβλεπα τον διπλανό να τρώει και μου ρχόταν να του ορμήξω .
Άφηνε το μήλο του ( χορτασμένος από τα υπόλοιπα ) και το έβλεπα σαν ταψί με παστίτσιο . :lol:

[DeusEx]

Καλά , άλλο βασανιστήριο αυτό . 6 μέρες και γω μόνο με ορούς . Έβλεπα τον διπλανό να τρώει και μου ρχόταν να του ορμήξω .
Άφηνε το μήλο του ( χορτασμένος από τα υπόλοιπα ) και το έβλεπα σαν ταψί με παστίτσιο . :lol:

:D
Την 7η μερα μου εφαραν ελάχιστο φιδέ, βρασμένο σε νερό χωρίς τιποτα (ουτε αλατι πιπερι βρε παιδι μου), και οταν τον δοκίμασα μου φάνηκε οτι ετρωγα αστακομακαροναδα!
:lol:

[CHRISTOF]

:D
Την 7η μερα μου εφαραν ελάχιστο φιδέ, βρασμένο σε νερό χωρίς τιποτα (ουτε αλατι πιπερι βρε παιδι μου), και οταν τον δοκίμασα μου φάνηκε οτι ετρωγα αστακομακαροναδα!
:lol:

Μην ξαναοδηγήσεις μεσάνυχτα.....

[SHOOTER045]

1992 της αγιας βαρβαρας.εχω το ΙΤ και εβλεπα moto cross
και μου ερχεται η ιδεα να παω για αλματα
παιρνω τηλ εναν φιλο
<φωτογραφικη-φιλμ εχω παμε?-μεσα>
δεν ειχα ομως σωστο κρανος-ενα οτι να ναι-street-που του ελειπε το γυαλι,ηταν και μεγαλουτσικο
αρβυλα και φλαι
πρωτο αλμα δοκιμαστικο............πφφφφφφφφφφφφφφ τιποτα
δευτερο ετσι και ετσι
τριτο(μετα απο briefing)στον θεο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
σκαω σε πλαγια θεση,με πεταει το ΙΤ απο πανω,πεφτω σαβουρωνομαι,και οπως σηκωθηκα ο κολλητος-φωτογραφος
βλεπει αιμα στο κρανος,μια φυτεμενη πετρα επιασε φιλια με το κεφαλι μου,ευτυχως οχι με το εσωτερικο
το αριστερο χερι κουλο(νομιζα το εσπασα)ανεβαινουμε στο ΙΤ αφου μας τυρρανησε να παρει μπροστα
μας κατεβασε σπιτι,απο εκει νοσοκομειο
συμπερασμα εξαρθρωση αριστερου ωμου-το οποιο με τυραναει ακομα οταν αλλαζει οκαιρος χωρια ποσες φορες το εχω ξαναβγαλει
και ενω τους ειπα οτι ζαλιζομαι
με εβγαλαν για να ξαναπαω τα ξημερωματα(αφου εκανα εμετο και λιποθυμουσα)με βαρια διασειση
μετα καληνυχτα
ουτε θυμαμαι ποσο εκατσα,αν ετρωγα,αν επινα τιποτα..................
παντως γλυτωσα στο τσακ................................

[brosakas]

Να μαστε λοιπον, 21Μαϊου του '94 Κωνσταντινου και Ελενης πεντε η ωρα(ξημερωματα) να ανεβαινω απο Πειραια μεσω Θηβων Αιγαλεω για να παω στη δουλεια..
Οδηγωντας,χαλαρα ειναι η αληθεια-ηταν και η ωρα περιεργη,φτανω με καμια 40αρια χλμ στη διασταυρωση με την Φαλήρου (για οσους ξερουν),
το φαναρι στη διασταυρωση σβηστο-λογω ωρας-ελεγχω τον δρομο απο τα αριστερα μου(ξεροντας οτι ειναι μονοδρομος),και συνεχιζω την πορεια μου..
Ελαχιστα δευτερολεπτα αργοτερα νοιωθω να πετώ,και ελαχιστα αργοτερα το κορμι μου να τρανταζεται απο τη συγκρουση με την ασφαλτο.
Μολις συνειδητοποιω τι εχει γινει,νοιωθω το σωμα μου στην αλλη πλευρα του δρομου(καθοδο προς Πειραια) μεσα στη μεση του δρομου.
Κοιτω γυρω μου,βλεπω το αμαξι που εχει βγει αναποδα απο τη Φαλήρου (μονοδρομος) και με εχει χτυπησει ακριβως στο δεξι μου ποδι,να με κοιτα ο οδηγος του που σφαδαζα,και να συνεχιζει την Φαλήρου αναποδα.
Μες στη μεση του δρομου,ανικανος να κινηθω,βλεπω δυο μεγαλα φωτα να ερχονται κατα πανω μου...
Πρωτη σκεψη εκεινη την ωρα(αληθεια)..Γιωργη ηρθε η ωρα σου,ερχεται ο μπαρμπας να σε παρει..
Για καλη μου τυχη,ναι ειχα και τετοια,ο οδηγος του μπλε λεωφωρειου που κατεβαινε Πειραια για να κανει αφετηρια με ειδε και σταματα λιγα μετρα πριν απο εμενα και μαζι με ενα κυριο που εμενε στην απεναντι γωνια και επινε τον καφε του,κατεβηκαν και εμειναν μαζι μου ωσοτου ηρθε το ασθενοφορο...
Απολογισμος,συντριπτικα καταγματα περονης,δυο πλευρακια και μια ελαφρα διασειση..
Καθε φορα που αλλαζει ο καιρος τον θυμαμαι τον π@λιοπουστ@ και ακουει τα μπινελικια του..

:eleison::eleison:

Δικο μου λαθος???????Οτι δεν ελεγξα την δεξια πλευρα ????Παιρνόντας δυο χρονια απο εκει ηξερα οτι ηταν μονοδρομος..

[DgSensei]

Φίλε brosakas,δυστυχώς στη ζούγκλα που ζούμε το "ήταν μονόδρομος" δεν λέει τίποτα όπως τίποτα δεν λέει και το "είχε στοπ".Φαντάζομαι ξέρεις πόσοι έχουν χτυπηθεί σε στοπ...

[Red Rider]

Πέτρου Ράλλη και Πειραιώς..
Θέλω να διασχίσω την Πειραιώς κάθετα και να μπώ για Πετράλωνα.
Ανάβει πράσινο και ξεκινάω.. με εμβόλισε απο δεξιά με καμιά 60άρα ένας παππούς που δεν είδε το κόκκινο..
Αν εξαιρέσουμε τα αθλητικά παπούτσια που χάθηκαν,όλα τα υπόλοιπα έκαναν την δουλειά τους..
Το typhoon της γυναίκας μου βρέθηκε στο περίπτερο,για όποιον γνωρίζει το σημείο,σε σχήμα Λ. Εγώ βρέθηκα μέσα στην πλατεία,όπου είχα φτάσει πετώντας πάνω απο τα κάγκελα της Πειραιώς..

Το λάθος μου ήταν ο εφησυχασμός και η ρουτίνα(πράσινο-τσουλάω)

Για τα συναισθήματα που σου σκάνε εκείνη την στιγμή είναι περριτό να μιλήσω..

[est]

Φίλε brosakas,δυστυχώς στη ζούγκλα που ζούμε το "ήταν μονόδρομος" δεν λέει τίποτα όπως τίποτα δεν λέει και το "είχε στοπ".Φαντάζομαι ξέρεις πόσοι έχουν χτυπηθεί σε στοπ...
Να σηκώσω χεράκι;
Πάνε 13-φτου- χρόνια από τότε..πρωί, πήγαινα για το γραφείο στα Βριλήσσια αλλά λόγω του ότι ήταν κλειστή η Δ.Πλακεντίας ήμουν στον από μέσα δρόμο, τη Γαρυττού. Ο μπάρμπας ο αγουροξυπνημένος ούτε που κατάλαβε ότι πέρασε Στοπ και μόνο όταν άκουσε το φρενάρισμα γύρισε το κεφάλι του -το κλούβιο-.
Η απόσταση 5-6 μέτρα, ο δρόμος παγοδρόμιο, περιθώρια αντίδρασης μηδαμινά και είχε κλείσει όλο το δρόμο.
Το αποτέλεσμα ήταν να σκάσω πάνω του και..να μείνω εκεί. Ούτε πέταξα ούτε τίποτα.
Δεν ξέρω πόση ώρα ήμουν αναίσθητος, θυμάμαι σε κάποια φάση να ανοίγω μάτια γιατί κάποιος μου μιλούσε και μου ζητούσε τηλέφωνο δικών μου.
Μετά από x ώρα άνοιξα πάλι μάτια και προσπάθησα να δω τι έχω πάθει..πόδι δεξί-τσεκ, πόδι αριστερό-τσεκ, χέρι αριστερό-τσεκ, χέρι δεξί-μπα..
Μέχρι και το ΚΑΤ ήμουν σε safe mode και δεν είχα τις αισθήσεις μου συνεχώς..
Κράνος φορούσα και πιστεύω ότι είναι ο λόγος που είμαι εδώ και γράφω σήμερα, μιας και έσπασε στο δόξα πατρί. Προφανώς η κεφάλα μου έσκασε στον ουρανό του αυτοκινήτου.
Δεν πιστεύω ότι έκανα κάτι εγώ και γλίτωσα, μόνο που τσαρούχωσα τα φρένα. Αντιθέτως αν δεν είχα 'φιξάρει στόχο' όπως έμαθα από εδώ μέσα μπορεί και να είχα πάθει λιγότερα. Δεύτερο λάθος θεωρώ πως ήταν η ταχύτητα..οκ τα 50 δεν ακούγονται πολλά, αλλά στις συγκεκριμένες συνθήκες ήταν υπεραρκετά.
Το νου μας:beer:

[SHOOTER045]

Φίλε brosakas,δυστυχώς στη ζούγκλα που ζούμε το "ήταν μονόδρομος" δεν λέει τίποτα όπως τίποτα δεν λέει και το "είχε στοπ".Φαντάζομαι ξέρεις πόσοι έχουν χτυπηθεί σε στοπ...

+ ενας εγω
αρχες 95 λιγο μετα που απολυθηκα.
ετοιμαζω το CR που ειχα τοτε για εντουραδα
κανω μιξη κλπ
τα φοραω ολα-μποτες,επιγονατιδες,θωρακα φουλ,στολη,μπουφαν,κρανος
το ζεσταινω ευλαβικα-πριν το σκισω και ξεκιναω για το συνεργειο αφετηρια-ορμητηριο
κανω το τετραγωνο απ το σπιτι μου,βγαινω στο απο πανω(λογω μονοδρομου)στριβω αριστερα και πηγαινω σχεδον ρελαντι
διασταυρωση-τσιμπαω φρενα και βλεπω με την ακρη του ματιου μου τον χαρο να ερχεται με οσα
δεν ξερω τι με εκανε και συνεχισα-προχωρησα
υπερβολικη σιγουρια!!!!!
η οτι το ζωο-κωλογερος θα σεβοταν το STOP και την προτεραιοτητα μου!!!!!!!
δεν εγινε τιποτα απο τα δυο
τελευταια εκατοστα γκαζωσα να φυγω
αλλα το CR εδιωξε το πισω μερος σπινιαροντας
και ξαφνικα πετουσα,σαν πουλι και σαν τον SUPERMAN!!!!!!!!!
βρεθηκα πανω απο 3 παρκαρισμενα(στο 3ο)εσκασα στο πισω τζαμι και μετα με το κεφαλι-κρανος
στην ασφαλτο και το CR διπλα μου εκανε σβουρες σαν ζαρι
ακουω φωνες εχω ζαλιστει,μια βλεπω μια σκοτεινιαζουν ολα
ερχονται με σηκωνουν-ο κουρεας μου να ναι καλα-μου φερνουν νερο,και με καθιζουν στο πεζοδρομιο
βγαζω σιγα σιγα το κρανος
και βλεπω τον μπαρμπα-κωλογερο
να με κοιταει με απορια και να λεει<ρε παλικαρι πως πηγαινες ετσι???>
σηκωθηκα παπαπατωντας και πηγα να του σκασω το κρανος στα μουτρα,αλλα με κρατησαν
φωναζα νακαλεσουν αστυνομια
για καλη μου τυχη στην παρεα ηταν ενας Ζητας,που ηρθε στο κατοπι μου επειδη ειχα αργησει
και μου λεει<μην φωναζεις αστυνομια,το μηχανακι ειναι moto cross,δεν εχει αδεια και ασφαλεια,θα βρεις μπελα,αστο σε μενα>
πραγματι πηγε μιλησε στον κωλογερο,φορτωσαμε το CR στο αγροτικο,πηγαμε στο συνεργειο βαση-ορμητηριο
εκει ο κωλογερος πληρωσε 10.000δραχμες για μια σπασμενη μανετα συμπλεκτη(btw τοτε ειχαν 2.500 η μια!!!!)
εφυγε ο κωλογερος,αλλαξαμε μανετα,πηγαμε εντουραδα,και στον γυρισμο ενιωσα το ποδι να μουδιαζει(ο προφυλακτηρας με βρηκε στο ποδι πατουσα-γαμπα,ευτυχως φοραγα την μποτα)
η ακτινογραφια το βραδυ εδειξε καταγμα
με αυτα τα λιγα την εβγαλα καθαρη



πως την γλιτωσα?
επειδη ημουν φουλ εξοπλισμενος και δεν εχασα το ποδι μου,η δεν μου το ελιωσε
επειδη φοραγα το κρανος απ το σπιτι και ΔΕΝ το ειχα στο χερι παρολο που ακομα δεν ειχαμε ξεκινησει την εντουραδα
επειδη δεν ξερω τι αλλο....
απο τοτε διπλοκοιταω παρομοιες διασταυρωσεις(εκτος οταν ειμαι υπηρεσια και παω σε περιστατικο)

[CHRISTOF]

Να μαστε λοιπον, 21Μαϊου του '94 Κωνσταντινου και Ελενης πεντε η ωρα(ξημερωματα) να ανεβαινω απο Πειραια μεσω Θηβων Αιγαλεω για να παω στη δουλεια..
Οδηγωντας,χαλαρα ειναι η αληθεια-ηταν και η ωρα περιεργη,φτανω με καμια 40αρια χλμ στη διασταυρωση με την Φαλήρου (για οσους ξερουν),
το φαναρι στη διασταυρωση σβηστο-λογω ωρας-ελεγχω τον δρομο απο τα αριστερα μου(ξεροντας οτι ειναι μονοδρομος),και συνεχιζω την πορεια μου..
Ελαχιστα δευτερολεπτα αργοτερα νοιωθω να πετώ,και ελαχιστα αργοτερα το κορμι μου να τρανταζεται απο τη συγκρουση με την ασφαλτο.
Μολις συνειδητοποιω τι εχει γινει,νοιωθω το σωμα μου στην αλλη πλευρα του δρομου(καθοδο προς Πειραια) μεσα στη μεση του δρομου.
Κοιτω γυρω μου,βλεπω το αμαξι που εχει βγει αναποδα απο τη Φαλήρου (μονοδρομος) και με εχει χτυπησει ακριβως στο δεξι μου ποδι,να με κοιτα ο οδηγος του που σφαδαζα,και να συνεχιζει την Φαλήρου αναποδα.
Μες στη μεση του δρομου,ανικανος να κινηθω,βλεπω δυο μεγαλα φωτα να ερχονται κατα πανω μου...
Πρωτη σκεψη εκεινη την ωρα(αληθεια)..Γιωργη ηρθε η ωρα σου,ερχεται ο μπαρμπας να σε παρει..
Για καλη μου τυχη,ναι ειχα και τετοια,ο οδηγος του μπλε λεωφωρειου που κατεβαινε Πειραια για να κανει αφετηρια με ειδε και σταματα λιγα μετρα πριν απο εμενα και μαζι με ενα κυριο που εμενε στην απεναντι γωνια και επινε τον καφε του,κατεβηκαν και εμειναν μαζι μου ωσοτου ηρθε το ασθενοφορο...
Απολογισμος,συντριπτικα καταγματα περονης,δυο πλευρακια και μια ελαφρα διασειση..
Καθε φορα που αλλαζει ο καιρος τον θυμαμαι τον π@λιοπουστ@ και ακουει τα μπινελικια του..

:eleison::eleison:

Δικο μου λαθος???????Οτι δεν ελεγξα την δεξια πλευρα ????Παιρνόντας δυο χρονια απο εκει ηξερα οτι ηταν μονοδρομος..

Όσον αφορά εμένα, έχω καταργήσει STOP και μονόδρομους. Σταματάω πάντα (έχω δεν έχω STOP) και σε μονόδρομο, κοιτάω ΠΡΩΤΑ τον λακαμά που πιθανόν να έρχεται ανάποδα και μετά την νόμιμη ροή. Τέλος. Τί να το κάνω το δίκιο μου εαν μείνω σακάτης ή βρεθώ δυο μέτρα κατώ από το χώμα? Tip : Στην περίπτωση που δεν έχουμε STOP και έχει ο άλλος, ΠΑΝΤΑ προσέχουμε πίσω μας τον άλλον λακαμά που επειδή δεν έχει STOP έρχεται με όσα.....
Κάπως έτσι επιβιώνουμε :wave2:

[Μικe777]

σωστο! ειναι αυτο.. αλλα οχι κι απολυτο!
πρεπει παντα να προσεχεις!!
αλλα οταν εκανα το αντιστοιχο σε δρομο κοφτηρι με το
κουτι ηρθε ο αλλος και με εμβολισε αφου παραβιασε το stop που ειχε αυτος..
αποτελεσμα ολικη καταστροφη του αυτοκινητου και ενα σπασμενο δαχτυλο το οποιο προηλθε
απο την προσπαθεια να συγκρατησω το αμαξι να μην παρει σβαρνα τα υπολοιπα..σημειωτεον οτι εκοψα ενω δεν ειχα stop!
το μονο που δικαιολογει την μαλακια!! του λακαμα αυτου ηταν οτι υπηρχαν παρκαρισμενα και στις 2 πλευρες και δεν τον εβλεπα!!:bawl:
περριτο να πω οτι αν ημουν με την μηχανη δεν θα υπηρχα!!η θα τον ειχα ακουσει να ερχεται και δεν θα ειχα τρακαρει καθολου!!
οποτε ειναι να μην σου κατσει και η στραβη!γενικα ομως οσο προσεχεις ελαχιστοποιεις τις πιθανοτητες...:wave2:

[RaGe_Raptor]

Όσον αφορά εμένα, έχω καταργήσει STOP και μονόδρομους. Σταματάω πάντα (έχω δεν έχω STOP) και σε μονόδρομο, κοιτάω ΠΡΩΤΑ τον λακαμά που πιθανόν να έρχεται ανάποδα και μετά την νόμιμη ροή. Τέλος. Τί να το κάνω το δίκιο μου εαν μείνω σακάτης ή βρεθώ δυο μέτρα κατώ από το χώμα? Tip : Στην περίπτωση που δεν έχουμε STOP και έχει ο άλλος, ΠΑΝΤΑ προσέχουμε πίσω μας τον άλλον λακαμά που επειδή δεν έχει STOP έρχεται με όσα.....
Κάπως έτσι επιβιώνουμε :wave2:

:a10: έτσι ακριβώς..προτεραιότητα έχει αυτός που έχει λαμαρίνες γύρω του...δυστυχώς αυτή είναι η οδηγική παιδεία μας..

[nickosmoto]

Όσον αφορά εμένα, έχω καταργήσει STOP και μονόδρομους. Σταματάω πάντα (έχω δεν έχω STOP) και σε μονόδρομο, κοιτάω ΠΡΩΤΑ τον λακαμά που πιθανόν να έρχεται ανάποδα και μετά την νόμιμη ροή. Τέλος. Τί να το κάνω το δίκιο μου εαν μείνω σακάτης ή βρεθώ δυο μέτρα κατώ από το χώμα? Tip : Στην περίπτωση που δεν έχουμε STOP και έχει ο άλλος, ΠΑΝΤΑ προσέχουμε πίσω μας τον άλλον λακαμά που επειδή δεν έχει STOP έρχεται με όσα.....
Κάπως έτσι επιβιώνουμε :wave2:

Ακριβώς έτσι είναι, πλέον για να επιβιώσεις πρέπει συνεχώς να έχεις τα μάτια σου 14 και να προβλέψεις κινήσεις άλλων οδηγών που θα οδηγήσουν σε τρακάρισμα στο οποίο ναι μεν δεν θα φταις εσύ αλλά τί να το κάνεις αν σακατευτείς!

[MILT1964]

...υγ. ρε σεις κανάς άλλος δεν έχει εμπειρία να μεταφέρει ?

Απο προσφατη εμπειρια φιλου: οταν ξεμενεις πισω σε παιρνει ο διαολος.

[Earentil21]

18 Οκτώβρη 2007 στην Πάτρα. Δούλευα σε εταιρία με αφίσες. Κάνοντας δεύτερη βάρδια από τις 6 το πρωί είχε πάει ήδη 6 και κάτι το απόγευμα. Στρίβω αριστερά να μπω στην Αμερικής στη Αγυιά και το στοπ είναι πιο πίσω στο δεξί μου χέρι σε άλλο δρόμο και καλυμμένο από φύλλα δέντρου. Δηλαδή δεν είχα καμία πιθανότητα να το δω. Μπαίνω στο δρόμο επιταχύνοντας νομίζοντας ότι η Αμερικής είναι πιο κάτω. Όταν το κατάλαβα τι έκανα πανικοβλήθηκα, περνάω το ένα ρεύμα και τότε αποφασίζει ένα παλιό άσπρο αυτοκίνητο, νομίζω ντατσουν χωρίς καρότσα να σταματήσει μέσα στη μέση. Πατάω φρένα στο σκουτεράκι, καταλαβαίνω ότι πάω για στούκα, πηδάω προς τα πίσω και γυρνάω πλάγια να μην πέσω με το κεφάλι. Αποτέλεσμα, σκούτερ στην εμπρός πόρτα, εγώ με τον ώμο στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, σκούτερ σαν καροτσάκι οικοδομής και μία περιαρθρίτιδα στον ώμο. Το βράδυ πονούσα παντού και βρήκα ανέλπιστη παρηγοριά. Έκανα 3-4 χρόνια να ξαναοδηγήσω μηχανάκι από την τρομάρα μου και ευτυχώς αφεντικό και ο μάστορας του άσπρου αυτοκινήτου με κάλυψαν και δεν είχα τραβήγματα γιατί έφταιγα εγώ εξ' ολοκλήρου.
Συμπέρασμα 1ο: Από τότε κάθε διασταύρωση ξέροντας ή μη κοιτάω με εμμονή
Συμπέρασμα 2ο: Του Αγίου Λουκά κάθε χρόνο κάθομαι στο σπίτι :D

[yianyian]

Και άλλος παθών απο STOP.
Καλοκαιράκι απόγευμα, επέστρεφα βιαστικά στο σπίτι να πάρω κάτι που είχα ξεχάσει και να ξαναφύγω.
Η αλήθεια είναι ότι με την ταχύτητα που είχα σε δρόμο εντός πόλης δεν ένιωθα και πολύ άνετα αλλά βλέπετε βιαζόμουν μην αργήσω.
Ε, τελικά άργησα 1 μήνα περίπου.

Τον τύπο τον είχα λοκάρει αρκετά μέτρα πριν από την διασταύρωση, τον έβλεπα να κοιτά από την μεριά που ερχόμουν και έλεγα "με έχει δει, δεν θα βγει, του π@υστη".
Δέκα μέτρα πριν φτάσω στη διασταύρωση τον θυμάμαι να κοιτάζει από την αντίθετη πλευρά, να βγαίνει σβέλτα και εγώ να τσαρουχώνω ενστικτωδώς.
Ολιγόλεπτη πτήση και προσγείωση με το πίσω μέρος του κεφαλιού και την πλάτη στο μπροστινό φτερό του (πώς κατάφερα και έστριψα 180 μοίρες ακόμα δεν έχω καταλάβει). Ευτυχώς το κράνος έκανε δουλειά, κατά τα άλλα δεξί χέρι δεξί πόδι στο γύψο και κάτι ψιλά στον αυχένα.
Σειρήνες νοσοκομεία και τα σχετικά.

Συμπέρασμα : Σε όλη τη διαδρομή ένιωθα ότι έτρεχα και ότι δεν πολυένιωθα άνετα με τα χιλιόμετρα που είχα. Μαλακία μου..
Και μην φανταστείτε, με 60-70 πήγαινα αλλά σε δρόμο που τον πάω πολύ πιο χαλαρά συνήθως γιατί ξέρω ότι έχει πολλούς κάθετους.
Τέλοςπάντων, περαστικά και αγύριστα.
Και μην παραβιάζετε το προσωπικό σας όριο άνεσης στην ταχύτητα :wave2: