View Full Version : Losing our virginity
Λίγες παρόλες για αρχή : Από τότε που κόλλησα το μικρόβιο της μοτοσικλέτας στον ελεύθερο χρόνο μου διαβάζω ταξιδιωτικά. Έχω διαβάσει κάθε λογής από αυτά σε διάφορους προορισμούς, από διάφορα παιδιά. Με τον καιρό έγινε κι εμένα όνειρό μου ένα ταξίδι στο εξωτερικό με τη δική μου μοτοσικλέτα. Μετά μου έγινε έμμονη ιδέα, το σκεφτόμουν και το ονειρευόμουν κάθε φορά που το μυαλό είχε ελεύθερο χρόνο. Κάθε φορά που βρισκόμουν περιμένοντας για κάτι έβαζα στο κινητό μου το google maps και μετρούσε χιλιομετρικές αποστάσεις.
Θαυμάζω απεριόριστα τον κινεζικό πολιτισμό. Λένε λοιπόν οι κινέζοι ότι “ το ταξίδι των χιλίων μιλίων ξεκινάει με ένα βήμα”. Μια μέρα του χειμώνα άκουγα ραδιόφωνο και ο παραγωγός έλεγε “σήμερα είναι 12.12. του 2012. Σημαδιακή ημερομηνία, πρέπει να κάνετε κάτι σπουδαίο για τον εαυτό σας..” Η μέρα αυτή ήταν κομβική. Αγόρασα ένα κουμπάρα για αυτό το σκοπό, για να ξεκινήσω να μαζεύω χρήματα. Το πρώτο βήμα είχε γίνει. Βέβαια όταν τον άνοιξα το καλοκαίρι είχε μέσα 157 € όλα κι όλα αλλά δε βαριέσαι..
304360
Πρωταγωνιστές ο Βασίλης – Kyma too
304361
Και η αφεντομουτσουνάρα μου Γιώργος - Slane
304362
blackbusa
25/11/2013, 19:48
Λίγες παρόλες για αρχή : Από τότε που κόλλησα το μικρόβιο της μοτοσικλέτας στον ελεύθερο χρόνο μου διαβάζω ταξιδιωτικά. Έχω διαβάσει κάθε λογής από αυτά σε διάφορους προορισμούς, από διάφορα παιδιά. Με τον καιρό έγινε κι εμένα όνειρό μου ένα ταξίδι στο εξωτερικό με τη δική μου μοτοσικλέτα. Μετά μου έγινε έμμονη ιδέα, το σκεφτόμουν και το ονειρευόμουν κάθε φορά που το μυαλό είχε ελεύθερο χρόνο. Κάθε φορά που βρισκόμουν περιμένοντας για κάτι έβαζα στο κινητό μου το google maps και μετρούσε χιλιομετρικές αποστάσεις.
Θαυμάζω απεριόριστα τον κινεζικό πολιτισμό. Λένε λοιπόν οι κινέζοι ότι “ το ταξίδι των χιλίων μιλίων ξεκινάει με ένα βήμα”. Μια μέρα του χειμώνα άκουγα ραδιόφωνο και ο παραγωγός έλεγε “σήμερα είναι 12.12. του 2012. Σημαδιακή ημερομηνία, πρέπει να κάνετε κάτι σπουδαίο για τον εαυτό σας..” Η μέρα αυτή ήταν κομβική. Αγόρασα ένα κουμπάρα για αυτό το σκοπό, για να ξεκινήσω να μαζεύω χρήματα. Το πρώτο βήμα είχε γίνει. Βέβαια όταν τον άνοιξα το καλοκαίρι είχε μέσα 157 € όλα κι όλα αλλά δε βαριέσαι..
304360
Πρωταγωνιστές ο Βασίλης – Kyma too
304361
Και η αφεντομουτσουνάρα μου Γιώργος - Slane
304362
ελπιζω να τα ξαναεβαλες μεσα και να συνεχιζεις να ονειρευεσε...
Σάββατο 10.8
Πειραιάς – Θεσσαλονίκη 507 km
Το πρωινό του Σαββάτου μας βρίσκει να ξυπνάμε νωρίτερα από την ανατολή του ήλιου για να κατεβούμε στο γκαράζ και να βγάλουμε τις καλές μας έξω. Στην πραγματικότητα εγώ είχα ξυπνήσει κανένα δίωρο πριν από ανυπομονησία.
Εδώ είμαστε στο λιμάνι του Πειραιά έτοιμοι προς αναχώρηση για βόρεια
304366
Ανεφοδιασμός κάπου πριν τη Λαμία και στάση για τσιγάρο κάπου στην κοιλάδα των Τεμπών.
304367
Σε λιγότερο από μια ώρα ήμασταν στην παραλία της Κατερίνης που μας περίμενε ο Γιάννης – Katsab από το Ηράκλειο ο οποίος τα καλοκαίρια τρέχει μια οικογενειακή, ξενοδοχειακή μονάδα εκεί. Ήπιαμε καφεδάκι στη σκιά αφού η ζέστη ( τη λέξη ζέστη θα βαρεθείτε να τη διαβάζετε) ήταν έντονη.
Γιάννης – Katsab στα αριστερά και Βασίλης – kyma too στα δεξιά
304368
Και η παραλία της περιοχής
304369
Σε καμιά ωρίτσα ήμασταν χαλαρά στη νύφη του βορά. Έφτασα στο σπίτι της αδερφής μου στον Εύοσμο, έριξα λίγο νερό πάνω μου, ξεκούραση και το απογευματάκι είχε κάτι πάρα πολύ αγαπημένο για μένα : Ένας περίπατος στη λεωφόρο Νίκης. Ρε καρντάσια είστε ευλογημένοι που ζείτε εκεί. Μια πόλη τόσο όμορφη και τόσο μποέμ αλλά και τόσες ομορφιές τόσο από την Ελλάδα αλλά και από τα Βαλκάνια στα πόδια σας. Πόσο σας ζηλεύω..
304370
304371
Κυριακή 11.8
Θεσσαλονίκη – Novi sad ( Serbia) 721 km
Συνάντηση στα κεντρικά κτίρια των υπεραστικών λεωφορείων στον Εύοσμο κατά τις 8. Είχαμε να καλύψουμε περισσότερα από 700 km ως το Νόβισαντ με σύντομο πέρασμα από το Βελιγράδι. Περνάμε τα σύνορα Ελλάδας – Σκοπίων με το σκοπιανό συνοριοφύλακα να είναι σχολαστικός κάνοντας αρκετές ερωτήσεις τουλάχιστον σε μένα.
304372
Προσωπικά ένοιωσα μια έντονη σιχασιά για τα σκόπια καθώς παντού έβλεπες τις λέξεις Μακεδονία και Αλέξανδρος. Κάθε λίγα km ταμπέλα στον Ε-75 “ Aleksandr Makedonicki” αεροδρόμιο “Αλέξανδρος” και πάρα πολλά άλλα.
Δεν έχουν τι να προβάλουν και έχουν επενδύσει στο τζογοτουρισμό
304373
Μπαίνουμε στη Σερβία και πρώτη μας στάση σε ξένο έδαφος για καφέ ήταν στο Vranje.
304374
Στη νότια Σερβία η κεντρική αρτηρία Ε-75 έχει ένα ρεύμα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και δε μπορούσαμε να κινηθούμε και ιδιαίτερα γρήγορα αφού η κίνηση και τα φορτηγά ήταν πάρα πολλά. Η ζέστη άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία της. Βλέπαμε αμέτρητες ταμπέλες “Beograd” αλλά Beograd δε βλέπαμε. Κάνουμε μια στάση σε ένα πρατήριο βενζίνης λίγα km πριν το Βελιγράδι να ρίξουμε λίγο νερό στα πρόσωπα μας και μετά από λίγο είχαμε φτάσει στα διόδια εισόδου για Βελιγράδι.
304375
Από την πόλη του Βελιγραδίου πήραμε ένα μικρό δείγμα αφού καθίσαμε μόλις ένα δίωρο. Θέλω διακαώς να πάω ξανά γιατί έχω ακούσει τόσα πολλά.
Περάσαμε ακριβώς έξω από το βομβαρδισμένο υπουργείο άμυνας της Σερβίας από το ΝΑΤΟ το 1999 όμως δε σταμάτησα για φωτογραφία με τον φόβο να μην χαθώ με το Βασίλη που είχε φύγει μπροστά. Αφορμή να ξαναπάω λοιπόν εκεί #1.
Μετά από λίγες βόλτες με τις μηχανές στην πρωτεύουσα της Σερβίας και μερικές ερωτήσεις ήρθε η ώρα της στάσης.
304376
Είχαμε φτάσει εκεί που χτυπάει η καρδιά του Βελιγραδίου, στον ξακουστό πεζόδρομο Knez Mihailova Street.
Η Knez Mihailova street ή Ulica Knez Mihailova είναι ο κεντρικός πεζόδρομος του Βελιγραδίου και βασική εμπορική ζώνη η οποία προστατεύεται νομικά ως ένα από τα παλαιότερα και πολυτιμότερα μνημεία της πόλης. Πήρε το όνομά της από τον πρίγκιπα Mihailo Obrenović τον τρίτο και διαθέτει μια μεγάλη σειρά από εντυπωσιακά κτίρια και αρχοντικά που χτίστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα.
304377
Ο πεζόδρομος αυτός είναι ένα κοινό σημείο συνάντησης για τους σέρβους και είναι γεμάτος παλμό από τουρίστες και ντόπιους. Χιλιάδες άνθρωποι βολτάρουν κατά μήκος του κάθε μέρα. Είναι γεμάτος από καταστήματα και γραφεία πολυεθνικών εταιριών και από ότι έμαθα σχετικά με την αξία των ακινήτων, οι ιδιοκτησίες μέσα και γύρω από την οδό Knez Mihailova είναι από τις πλέον ακριβές στο Βελιγράδι. Ο δρόμος είναι το σπίτι της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών (SANU), του ινστιτούτου Cervantes, του Goethe-Institut, καθώς εκεί βρίσκονται πολλά άλλα κορυφαία καταστήματα και αρκετές καφετέριες.
304378
Όποιος ξέρει σέρβικα ας βοηθήσει..
304379
O Βασίλης άραξε για καφέ και εγώ πήρα τους δρόμους για να πάρω περισσότερη γεύση από το κυριακάτικο Βελιγράδι. Βρέθηκα σε ένα παρακείμενο πάρκο που είχε μια αγορά σουβενίρ και έσφυζε από ζωή.
304380
Στο περιφερειακό Βελιγράδι μου έκαναν μεγάλη εντύπωση τα αμέτρητα σπίτια με κεραμίδια, είτε μικρά είτε μεγάλα, το κέντρο όμως ήταν γεμάτο από τα βαριά, κλασσικά κτίρια απομεινάρια μιας άλλης εποχής.
304385
304386
304387
Γραφικότατο υπαίθριο piano bar
304388
304389
Μια από τις τελευταίες εικόνες του Βελιγραδίου ήταν οι πλανόδιοι μικροπωλητές στα στενά της Knez Mihailova street όπως αυτός με τα βιβλία και τα βινύλια.
304390
Πριν αναχωρήσουμε από το Ηράκλειο με τα Βασίλη βρεθήκαμε σε μεγάλο δίλημμα σχετικά με το που θα διανυκτερεύαμε το πρώτο βράδυ, στο Βελιγράδι ή στο Νόβισαντ. Είχα πάρει πολλές γνώμες, είχα διαβάσει πολλά ταξιδιωτικά και πληροφορίες. Τελικά υπερίσχυσε το Νόβισαντ αν και είχαμε αρκετές αμφιβολίες. Μας απέμενε ακόμα μια ωρίτσα δρόμος όμως είχε πέσει απόγευμα και κάπως η ζέστη είχε μαλακώσει. Αφήσαμε την πρωτεύουσα της Σερβίας λοιπόν και ο δρόμος για τον τελικό προορισμό της ημέρας βγήκε εύκολα. Πριν φτάσουμε περάσαμε από το ομορφότερο σημείο του επταημέρου, τη μεγάλη γέφυρα πάνω από το Δούναβη που όμως δυστυχώς δεν μπορέσαμε να φωτογραφίσουμε καθώς δεν είχε σημείο για στάση.
Φτάσαμε στην πόλη και στην αρχή της ήταν το κατάλυμα που θα διαμέναμε. Ένα ροζ κτίριο και μπήκαμε σε περίεργες σκέψεις..να κλείσαμε δωμάτιο σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής ;
304391
Τελικά όλα ήταν μια χαρά και οι οικογένεια που έτρεχε την επιχείρηση φιλικότατη. Είχαμε φτάσει στο ..
304392
Πολλά τα χιλιόμετρα της ημέρας και μέχρι να τακτοποιηθούμε στο δωμάτιο το οποίο είχε κανένα εικοσάλεπτο περπάτημα από το κέντρο δυστυχώς είχε πλέον σουρουπώσει. Οι πρώτες εικόνες μας έχουν απογοητεύσει : Πολυκατοικίες ανατολικού μπλοκ, παντού κατεστραμμένα πεζοδρόμια και ερημιά. Να κάναμε λάθος που το προτιμήσαμε από το Βελιγράδι ρε κολέγκα Βασίλη ; Για να δούμε..
304393
To Νοβισαντ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας και διοικητική έδρα της Βοϊβοντίνα με πληθυσμό γύρω στους 342.000 κάτοικους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή. Βρίσκεται στις όχθες του Δούναβη και ιδρύθηκε το 1694 όταν σέρβοι έμποροι σχημάτισαν μια αποικία δίπλα στο ποτάμι σε ένα στρατηγικό στρατιωτικό σημείο για τους Αψβούργους.
304394
Τον 18ο και 19ο αιώνα έγινε ένα σημαντικό εμπορικό και μεταποιητικό κέντρο , καθώς και κέντρο πολιτισμού της Σερβίας στην εν λόγω περίοδο κερδίζοντας το παρατσούκλι “Αθήνα της Σερβίας” ! Καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό στην επανάσταση του 1848 αλλά στη συνέχεια ανοικοδομήθηκε . Σήμερα είναι ένα βιομηχανικό και οικονομικό κέντρο της σερβικής οικονομίας καθώς και σημαντικό πολιτιστικό κέντρο .
Είναι το δεύτερο πολιτιστικό κέντρο στη Σερβία μετά την πρωτεύουσα της και οι τοπικοί άρχοντες προσπαθούν να κάνουν την πόλη πιο ελκυστική τουριστικά με πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις και συναυλίες. Από το 2000 στο Νόβι Σαντ πραγματοποιείται το διάσημο φεστιβάλ EXIT , το μεγαλύτερο καλοκαιρινό φεστιβάλ μουσικής στη Σερβία και την ευρύτερη περιοχή, όπως επίσης και το φεστιβάλ νέου εναλλακτικού θεάτρου.
304395
Η αρχική ασχήμια είχε αποχωρήσει και τη θέση της είχε πάρει η γοητεία μιας όμορφης πόλης, γεμάτης ζωή και με όμορφα φωτισμένα νεοκλασικά κτίρια. Οι αμφιβολίες μας για το αν κάναμε σωστά που την προτιμήσαμε από το πολύβουο Βελιγράδι την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια..
304396
Στο όμορφο κέντρο του Νόβισαντ συναντήσαμε τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία της Θεοτόκου της Σερβίας και Κροατίας (Crkva imena Marijinog) η οποία είναι αφιερωμένη στο όνομα της Θεοτόκου Μαρίας. Οι ντόπιοι την αποκαλούν καθολικό καθεδρικό ναό έστω και αν ο κατ ουσία καθεδρικός ναός και έδρα του επισκόπου τους βρίσκεται στην Subotica.
Η εκκλησία χτίστηκε πάνω στα θεμέλια ενός παλιού Ρωμαιοκαθολικού ναού ο οποίος είχε καταστραφεί κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1848 που όμως δεν φτιάχτηκε σωστά και έτσι οι καθολικοί του Νόβισαντ αποφάσισαν να οικοδομήσουν ένα νέο ναό. Αποπερατώθηκε το 1894 από τον αρχιτέκτονα Georg Molnar. Η εκκλησία είναι ένα τρίκλιτο κτίριο με γοτθικά τόξα. Το τέμπλο είναι από σκαλιστό ξύλο από το Τιρόλο και τα παράθυρα με βιτρό από τη Βουδαπέστη. Είναι η ψηλότερη εκκλησία στην περιοχή και δεσπόζει στο κέντρο της πόλης.
304397
Συνεχίσαμε να βολτάρουμε στα πανέμορφα στενά του Νόβισαντ. Τα στέκια τους ήταν απίστευτα γραφικά όμως ήμασταν όλη μέρα θεονήστικοι και κάτι έπρεπε να κάνουμε για τα στομάχια μας. Έτσι καταλήξαμε στο παλιότερο εστιατόριο της πόλης, το πανέμορφο restoran Κod Lipa : Το είχα τσεκάρει από το Lonely planet και επιστρέφοντας έψαξα περαιτέρω για αυτό. Ιδρύθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και από τότε δεν έχει χάσει καθόλου από την αρχική του γοητεία. Ακόμα και οι τοίχοι του το καταμαρτυρούν έχοντας επάνω τους ρετρό φωτογραφίες οι οποίες δείχνουν ότι το εστιατόριο έχει παραμείνει ως ήταν από πολύ παλιά. Διαθέτει μια υπέροχη ατμόσφαιρα και την παραδοσιακή κουζίνα της Βοϊβοντίνα. Προσφέρει επίσης μια μεγάλη ποικιλία από τοπικά κρασιά από το κελάρι του.
304398
Εδώ μια φωτογραφία λίγο πριν ξεκινήσει η μάχη του Δράμαλη. Σαλάτα με το δικό τους χάλια τυρί, ποικιλία από άλλα τυριά και αλλαντικά τους και στα δεξιά της φωτογραφίας η Kαρατζόρτζεβα. Πρόκειται για ένα σερβικό παραδοσιακό κρέας πανέ που πήρε το όνομά του από τον Σέρβο πρίγκιπα Karađorđe. Είναι παναρισμένο ρολό γεμιστό μοσχάρι ή χοιρινό φιλέτο. Σερβίρεται με πατάτες και σάλτσα ταρτάρ και λόγω του φαλλικού σχήματος του οι σέρβοι αστειευόμενοι το λένε και “ όνειρο της παρθένας”..
304399
Η πρώτη μας μέρα λοιπόν είχε φτάσει στο τέλος της. 731 km μέσα από πολύ ζέστη, διάφορες μικρές στάσεις, μια γρήγορη ματιά στο περήφανο Βελιγράδι και τέλος το Νόβισαντ. Ταλαιπωρημένοι αρκετά ξεραθήκαμε πριν τις 12.
Συνεχίζεται..
Δευτέρα 12.8
Novi sad (Serbia) – Zagreb (Croatia) 379 km
Το πρωινό της μέρας αυτής μας βρίσκει σε διαφωνία με το Βασίλη. Όλες οι μέρες του ταξιδιού ήταν προγραμματισμένες και είχαμε κλείσει ξενοδοχεία πριν φύγουμε εκτός από τη 2η μέρα. Εγώ ήθελα να πάμε Σλοβενία και Λουμπλιάνα ο δε Βασίλης ήθελε Βοσνία και Μπάνια Λούκα. Τελικά η συμβιβαστική λύση που βρέθηκε ήταν ή πρωτεύουσα της Κροατίας Ζάγκρεμπ και μας βγήκε σε πολύ καλό. Πήραμε το λιτό πρωινό στο ξενοδοχείο, μιλήσαμε λίγη ώρα με την ευγενικότατη ιδιοκτήτρια και φύγαμε.
Ξεκινήσαμε με το πανέμορφο θέαμα της γέφυρας του Δούναβη όπου φυσικά σταματήσαμε για φωτογραφίες.
304448
Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στα δεξιά μας οι κάτοικοι του Νόβι Σαντ είχαν μετατρέψει μια όχθη του Δούναβη σε πλαζ και απολάμβαναν την καλοκαιρινή ημέρα.
Άμα δεν έχεις θάλασσα καταφεύγεις σε υποκατάστατα.
304449
Στη συνέχεια κινηθήκαμε νότια προς Ruma αφού περάσαμε από μια πανέμορφη διαδρομή μέσα από το εθνικό πάρκο Fruska gora. Το σημείο αυτό μέσα στο δάσος ήταν ανηφορικό με στροφιλίκι, χάλια άσφαλτο και γεμάτο από σέρβικα φορτηγά και ψυγεία που δε σου άφηναν περιθώρια να το χαρείς. Το συγκεκριμένο πάρκο αποκαλείται και “κόσμημα της Σερβίας” λόγω του γραφικού τοπίου του το οποίο προστατεύεται αλλά και της πυκνής βλάστησης. Δυστυχώς και αδικαιολόγητα δε το φωτογραφίσαμε.
‘Έπειτα περάσαμε μέσα από τη Ruma, τη Sremska Mitrovica και ένα σωρό μικρά χωριουδάκια που θύμιζαν Ελλάδα της δεκαετίας του 60 με τα παμπάλαια τρακτέρ και τους ανθρώπους να βγάζουν εικόνα μεγάλης φτώχειας. Εκεί χρειάστηκε να ρωτήσουμε αν πηγαίναμε σωστά αλλά φυσικά κανένας δε μιλούσε αγγλικά οπότε λέγαμε “ Ζάγκρεμπ και αυτοί μας έδειχναν κατά που να πάμε.
Φτάσαμε στα σύνορα και περάσαμε στην Κροατία όπου κατ’ ευθείαν διαπιστώσαμε τη διαφορά από τα πρώτα km. Από τη φτώχεια και το κάκιστο οδόστρωμα βλέπαμε ότι είχαμε μπει σε ένα κράτος καθαρά ευρωπαϊκό, δρόμοι υπερσύγχρονοι δίχως το παραμικρό ψεγάδι ή λακκούβα και τον οδικό άξονα Ε – 70 να έχει παντού περίφραξη. Ο δρόμος από εκεί και πέρα ήταν μια ευθεία και σε δύο ώρες και κάτι είχαμε φτάσει στο Ζάγκρεμπ.
304450
Περάσαμε πάνω από τον ποταμό Sava και η πρώτη εικόνα του Ζάγκρεμπ δεν ήταν καλή. Έργα, παρακάμψεις, μπουλντόζες παντού αλλά η κυκλοφορία λειτουργούσε κουτσά στραβά. Περιπλανηθήκαμε λίγο μέσα στην πόλη και αφού δεν είχαμε συγκεκριμένο προορισμό ακολουθήσαμε τις ταμπέλες που έδειχναν προς centar – κέντρο. Αφού αφήσαμε πίσω τα πρώτα km με τα έργα οι επόμενες εικόνες της πόλης ήταν εξαιρετικές. Παντού τάξη, ησυχία και πολύχρωμα κλασσικά κτίρια κεντρικής Ευρώπης.
Παρκάραμε στην κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ, ο Βασίλης έμεινε να φυλάει καραούλι στις μηχανές μην έχουμε τίποτα αστυνομίες και εγώ ξεκίνησα να ψάχνω για ξενοδοχείο.
Ρώτησα σε 3-4 ξενοδοχεία και δωμάτιο βρέθηκε αλλά φυσικά το πληρώσαμε ακριβότερα από τα υπόλοιπα που είχαμε κλείσει πριν φύγουμε.
Συμπέρασμα : Κλείνουμε ξενοδοχείο πάντα πριν ξεκινήσουμε.
304451
Το Ζάγκρεμπ που μας καταγοήτευσε είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Κροατίας. Βρίσκεται κατά μήκος του ποταμού Sava, στις πλαγιές του βουνού Medvednica και έχει υψόμετρο περίπου 122 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στην τελευταία επίσημη απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχονταν σε 1.107.623. Είναι η μοναδική πόλη στην Κροατία που ο πληθυσμός της ξεπερνά το ένα εκατομμύριο.
Πρόκειται για μια πόλη με πλούσια ιστορία που χρονολογείται από τη ρωμαϊκή εποχή μέχρι σήμερα. Το όνομα "Zagreb" αναφέρεται για πρώτη φορά το 1094 στην ίδρυση του και έγινε ελεύθερη βασιλική πόλη το 1242, ενώ η προέλευση της ονομασίας παραμένει ένα μυστήριο παρά τις διάφορες θεωρίες. Το 1945 έγινε η πρωτεύουσα της Κροατίας.
304452
Πρόκειται για ένα σημαντικό τουριστικό κέντρο όχι μόνο από την άποψη των ταξιδιωτών που ταξιδεύουν από τη Δυτική και την Κεντρική Ευρώπη προς την Αδριατική, αλλά και ως ταξιδιωτικό προορισμό το ίδιο. Από το τέλος του πολέμου προσελκύει σχεδόν ένα εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως κυρίως από την Αυστρία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Ωστόσο, πολλοί τουρίστες που επισκέπτονται την Κροατία περιφρονούν το Ζάγκρεμπ προκειμένου να επισκεφθούν τις ακτές της Αδριατικής για ιστορικές αναγεννησιακές πόλεις όπως το Ντουμπρόβνικ, το Σπλιτ και το Ζάνταρ.
Εδώ βρισκόμαστε στο ιστορικό τμήμα της πόλης στην πλατεία Ban Jelačić όπου τριγύρω της υπάρχουν διάφορες εκκλησίες, παλάτια, μουσεία, γκαλερί και τα κυβερνητικά κτίρια που είναι δημοφιλή για τους τουρίστες .
Περπατώντας γύρω από την πλατεία Jelacic χρειάστηκε να ρωτήσω διάφορους ανθρώπους ψάχνοντας και εκεί διαπίστωσα άλλη μια σημαντική διαφορά μεταξύ της Σερβίας και της Κροατίας. Σε αντίθεση με τη Σερβία που αγγλικά μιλούσαν λίγοι εκεί όλοι οι νέοι άνθρωποι όχι απλά μιλούσαν αγγλικά αλλά είχαν λεξιλόγιο επίπεδου proficiency.Απλά για να είμαι ακριβής μόνο Κροάτισσες ρωτούσα..
304453
Ο έφιππος κύριος είναι ο Jozip Jelacic που λέγαμε πριν, κυβερνήτης της Κροατίας από το Μάρτιο του 1848 έως το Μάιο του 1859. Μέλος της βουλής και αξιόλογος στρατηγός που έμεινε στην ιστορία από τις στρατιωτικές του εκστρατείες κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1848.
304454
Η επόμενη φωτογραφία είναι τροφή για σκέψη. Πρόκειται για έναν κεντρικό μονόδρομο με ελάχιστη κίνηση εκείνη την ώρα. Έκατσα λίγα λεπτά και παρατήρησα τους Κροάτες πεζούς. Όλοι ανεξαιρέτως περίμεναν υπομονετικά να ανάψει το πράσινο φανάρι για τους πεζούς. Κανένας δεν πέρασε με κόκκινο αν και η κίνηση ήταν ελάχιστη και όλοι διέσχιζαν τον δρόμο μόνο από τη διάβαση.
Μετά από λίγο μου συνέβη κάτι που θα μου μείνει αξέχαστο. Σε μια διάβαση πεζών χωρίς φωτεινό σηματοδότη πήγα να περάσω και σταμάτησε ένα τραμ τριών βαγονιών ! Έμεινα κατάπληκτος.. Γιατί εκεί οι άνθρωποι έχουν ΠΑΙΔΕΙΑ . Εδώ για όλα τα κακά που συμβαίνουν στους δρόμους μας φταίνε οι κακοί δρόμοι, η ελλιπής σήμανση, η τροχαία που δεν κάνει σωστά τη δουλειά της, ο ανάδρομος Ερμής.. Καιρός είναι να κοιτάξουμε την καμπούρα μας και να δούμε ο καθένας τι μπορεί να κάνει για το κάθε πρόβλημα γιατί με το να αποποιούμαστε ευθύνες και να βρίζουμε άλλους δε βγαίνει τίποτα.
304455
304456
304457
Το ανώτατο δικαστήριο της Κροατίας
304458
Κι αυτό το κτίριο με τα κεραμίδια είναι το δικό τους μέγαρο Μαξίμου. Με έναν φρουρό όλο κι όλο. Κάτι σαν εμάς δηλαδή..
304459
Αυτός είναι ο ναός του Αγίου Μάρκου που βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία, εκεί που βρίσκονται το Προεδρικό τους μέγαρο και το ανώτατο δικαστήριο. Στα κεραμίδια του απεικονίζονται το οικόσημο του Ζάγκρεμπ (λευκό κάστρο σε φόντο κόκκινο) και το οικόσημο του Τριαδικού Βασιλείου της Κροατίας, της Σλαβονίας και της Δαλματίας.
304460
Ο κύριος που βλέπετε είναι ένας φίλος που έκανα τυχαία στο Ζάγκρεμπ. Πριν 6 μέρες ακριβώς είχα γνωρίσει στο Ηράκλειο ένα ζευγάρι Ιταλών σε μια BMW adventure που έψαχναν για ώρα ξενοδοχείο αλλά δεν έβρισκαν. Ένεκα της αλληλεγγύης των μοτοσικλετιστών τους βοήθησα και βρήκαν και το βράδυ βρεθήκαμε να πίνουμε ρακές ως τις 2.30 τα ξημερώματα. Ο μοτοσυκλετιστικός Θεός λοιπόν έκανε το θαύμα του άμεσα και μου το ανταπέδωσε. Βρήκαμε ξενοδοχείο στο κέντρο του Ζάγκρεμπ, ο Βασίλης έπεσε ξερός αλλά εγώ άλλαξα και πήγα για βόλτα και για φωτογραφίες με τη μηχανή. Σε ένα φανάρι λοιπόν ακούω μια φωνή, γυρίζω και βλέπω τον κύριο που βλέπετε :
- Hi!
- “Hello there” αποκρίθηκα
- How are you?
- Just fine. First day in your lovely city and I am trying to explore it
- Come with me, let me guide you!
Ήμασταν λοιπόν για μιάμιση ώρα στις μηχανές και με ξενάγησε στα πιο όμορφα μέρη της πόλης ακόμα και στην κατοικία του πρωθυπουργού τους. Κάποιες στιγμές ομολογώ ότι ζορίστηκα γιατί ο τύπος ήταν χεράς, πλάγιαζε εντελώς την Paneuropean και εγώ τον κυνηγούσα. Στο τέλος ήπιαμε μια μπίρα παρέα, αλλάξαμε μειλς, τον ευχαρίστησα κι από τότε τα λέμε που και που διαδικτυακά.
304461
304462
To κτίριο του κρατικού θεάτρου της Κροατίας
304463
Το Ζάγκρεμπ το βράδυ είναι πολλαπλά ομορφότερο. Πάθαμε πλάκα. Πολλά γραφικά στέκια με αρκετό κόσμο που τα απολαμβάνει ήσυχα. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον ταξιδέψει κατά κει, σίγουρα θα τον κερδίσει.
Στο ξενοδοχείο που μέναμε έμενε επίσης και ένα ζευγάρι γάλλων, όχι και τόσο νέων που ταξίδευαν με αυτή που βλέπετε.
304464
Η δική τους express service έχει άλλο λογότυπο..
304465
Ο θεός Μαραντόνα παρών κι εδώ. Μαγαζί με είδη καπνιστού (νόμιμα και παράνομα..) μέσα σε ένα καταχθόνιο στενό.
304466
Νάτα μας..
304467
304468
Τσιμπήσαμε κάτι, ήπιαμε μια μπυρίτσα σε ένα γραφικό ροκάδικο και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για την βραδινή μας κατάκλιση. Και μια χρήσιμη πληροφορία :
Σέρβες – Κροάτισσες σημειώστε διπλό αλλά με μικρή διαφορά αν και είχα την αντίθετη πληροφόρηση.
Το be continued
manosamos
27/11/2013, 05:17
:beer::a20:
Tρίτη και 13 (!!!) 8.
Zagreb (Croatia) – Korenica (Croatia) 154 km
Σήμερα ήμασταν πιο χαλαροί καθώς είχαμε να καλύψουμε μόνο 154 km για το επόμενο μέρος που επρόκειτο να διανυκτερεύσουμε, την Korenica κάπου στην κεντρική Κροατία. Είχαμε να επισκεφτούμε τον παράδεισο των λιμνών Plitvice !
304543
Πήραμε πρωινό, μαζέψαμε τα μπαγκάζια μπας και κατεβήκαμε προς το παρκινγκ. Καθώς είμαστε έτοιμοι να φύγουμε διαπιστώνουμε ότι η μέρα λίγη γκαντεμιά την έχει. Το GPS του Βασίλη δείχνει άλλα αντί άλλων και ζητείται λύση. Μιλάμε με τον υπάλληλο της ρεσεψιόν και μας λέει ότι για να βγούμε από την πόλη πρέπει να κοιτάμε ταμπέλες προς Karlovac και Slunz. Δε δυσκολευτήκαμε ιδιαίτερα, καταφέραμε να βγούμε από την πόλη και να πάρουμε τη σωστή κατεύθυνση αλλά το ζήτημα πλοήγηση και gps θα ήταν πρόβλημα για τις επόμενες μέρες.
Σήμερα δεν είχαμε εθνικές οδούς με τρεις λωρίδες ανά κατεύθυνση ή οτοπούτ όπως συνηθίζουν να το λένε αυτοί αλλά επαρχιακούς, στριφτερούς δρόμους πνιγμένους στη βλάστηση. Τι καλύτερο ;
Κάπου λίγο μετά τη μέση σταματήσαμε για καφέ και εκεί συναντηθήκαμε με ένα ζευγάρι, ο σύζυγος ήταν έλληνας η γυναίκα κροάτισσα, έμεναν μόνιμα στην Αθήνα και είχαν έρθει για διακοπές στους γονείς της κοπέλας. Μας έδωσαν κάποιες πληροφορίες για τις λίμνες, τους χαιρετήσαμε και φύγαμε. Ο δρόμος και εκεί είχε αρκετά φορτηγά και η ευχαρίστηση ήταν μειωμένη.
Kαι δε μου λέτε τώρα εσάς ακόμα μαντράχαλοι σας βάζουν βενζίνη ;;;
304544
Φτάσαμε στην Korenica όπου με λίγη δυσκολία και περισσότερες ερωτήσεις στους ντόπιους - είπαμε εδώ είναι Κροατία και σχεδόν όλοι μιλάνε αγγλικά – βρήκαμε το κατάλυμα μας για σήμερα. Μια μικρή αλλά πάρα πολύ ωραία σοφίτα σε ένα μικρό σπίτι με κεραμίδια που το διατηρούσε ένα πολύ συμπαθητικό νεαρό ζευγάρι Κροατών.
Η θέα της Korenica από το παράθυρο του δωματίου μας.
304545
Αφήσαμε τα πράγματά μας και βουρ για το πάρκο των λιμνών. Σε όλη τη διαδρομή οι μοτοσικλέτες είναι αμέτρητες και σχεδόν όλοι χαιρετάνε, όχι παίζοντας φώτα αλλά βγάζοντας χέρι. Πολύ μου άρεσε αυτό.
Εδώ έχουμε φτάσει στο παρκινγκ απέναντι από την 1η είσοδο του πάρκου. Μοτοσικλέτες όπως βλέπετε πάρα πολλές, στη συντριπτική τους πλειοψηφία μοτοσικλέτες ιταλών.
304551
Εδώ ο πίνακας εξηγεί τι παίζεται στο πάρκο των λιμνών Plitvice. Είναι ένα φυσικό σύστημα πολλών λιμνών – δεκαέξι για να είμαστε ακριβείς – οι οποίες έχουν διαφορετικό υψόμετρο ή μια από την άλλη. Στο τέλος κάθε λίμνης τα νερά της χύνονται στην επόμενη σχηματίζοντας καταρράκτες και ένα πραγματικό υπερθέαμα δροσιάς .
304553
304555
Ο μεγάλος καταρράκτης Veliki slap ύψους 78 μέτρων.
304556
Οι τουρίστες είναι δεκάδες χιλιάδες αφού είμαστε και σε peak season.
304558
Το εισιτήριο δε το λες φτηνό, 18 € το κεφάλι αλλά πείτε μου εσείς αν αξίζει..
304559
Το μέγεθος είναι που μετράει..
304561
304562
Το μέγεθος είναι που μετράει..
304561
304562
Ειδικά στην αρχή για να φωτογραφίσεις έπρεπε να περιμένεις αρκετά και μόλις δεις κενό από κόσμο να τραβήξεις φωτογραφία σε κλάσματα δευτερολέπτου και αν βγει καλή βγήκε.
Οι επισκέπτες είναι παντού ορδές, μόνο αυτή η φωτογραφία ίσως μπορεί να απεικονίσει τι γινόταν.
304568
304571
304572
Additional beauty. Απ’ τη Ρωσία με αγάπη.
304573
Μπαίνοντας από την 1η είσοδο ο επισκέπτης βλέπει το σύστημα ανεβαίνοντας, δηλαδή από τον μεγάλο καταρράκτη και την λίμνη του χαμηλότερου επιπέδου προς τα πάνω. Φτάνοντας στη μεγάλη λίμνη υπάρχουν δύο επιλογές : Η περιμένεις να πάρεις το ένα από τα ηλεκτρικά ποταμόπλοια ή περπατάς επιπλέον μια ώρα στην ανηφόρα. Εδώ μπορείτε να δείτε ένα μικρό μέρος της ουράς που ήταν σε σχήμα S και που ήταν στην αναμονή . Κάναμε ένα μίνι συμβούλιο με το Βασίλη αλλά όταν ήρθε το πρώτο ποταμόπλοιο και είδαμε πόσο γρήγορα προχωράει η ουρά μας έφυγε αυτόματα κάθε σκέψη για επιπλέον περπάτημα στους 30 + βαθμούς κελσίου που είχε. Πήραμε νεράκια, και σε μια ωρίτσα ήρθε και εμάς η σειρά μας να επιβιβαστούμε.
304574
Μέσα από το ποταμόπλοιο
304576
Κατά τη διάρκεια του πολέμου από το 1991 έως το 1995 πολλά κτίρια κοντά στο πάρκο καταστράφηκαν ή πυρπολήθηκαν . Μετά τον πόλεμο οι λίμνες Plitvice ήταν από τους πρώτους τομείς της πρώην Γιουγκοσλαβίας που καθαρίστηκαν από τις νάρκες και ανακαινίστηκε και το 1998 το πάρκο βγήκε από τη λίστα των τοποθεσιών παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε κίνδυνο.
304577
Τα μονοπάτια τους τα έχουν φτιάξει τόσο όμορφα νομίζεις ότι περπατάς πάνω στο νερό.
304578
304579
304589
304592
304594
Τέσσερις ώρες περίπου μας πήρε να γυρίσουμε ένα μεγάλο μέρος των λιμνών Plitvice. Μη νομίζετε δε τις γνώριζα αλλά τις έμαθα από ταξιδιωτικά άλλων παιδιών. Αν βρεθείτε στην Κροτία μην χάσετε την ευκαιρία να τις επισκεφτείτε.
Εμείς επιστρέψαμε στην Korenica που δεν είχε τίποτα απολύτως να δείξει. Το βραδάκι βρεθήκαμε να τσιμπολογάμε σε ένα εστιατόριο για νταλικέρηδες. Μετά δεν είχε τίποτα άλλο να κάνουμε οπότε την πέσαμε για υπνάκο ως την επόμενη, γεμάτη και ενδιαφέρουσα μέρα.
Stay tuned
Χαλάλι τα 18 ευρώ..άξιζε το τοπίο
:a013:
Τετάρτη 14.8
Korenica (Croatia) – Cavtat (Croatia) 445 km
Σήμερα είχαμε να καλύψουμε αρκετά km από την Κorenica ως το Cavtat, ένα παραλιακό μέρος καμιά δεκαπενταριά km μετά το Dubrovnik.
Τα πρώτα km μετά την Korenica ήταν μια πραγματική απόλαυση. Στριφτερός δρόμος σε πολύ καλή κατάσταση μέσα στην πρωινή δροσούλα. Μετά από καμία ώρα δρόμο όμως και εγώ και ο Βασίλης τα χρειαστήκαμε. Περάσαμε από ένα σημείο λίγο πριν το Zadar το οποίο είχε μήκος περίπου καμία τριανταριά χιλιόμετρα στο οποίο ο άνεμος ήταν δαιμονιώδης. Από ότι κατάλαβα αυτό το σημείο είχε μόνιμα πρόβλημα, είχε παντού ταμπέλες για πλευρικούς άνεμους και ένα σωρό υφασμάτινα ανεμούρια στα δεξιά μας. Πραγματικά κλάσαμε μέντες. Είχαμε οδηγήσει ξανά με δυνατό αέρα αλλά ποτέ τόσο πολύ. Σταματήσαμε σε ένα πρατήριο βενζίνης να δούμε τι θα κάνουμε αλλά καταλάβαμε πως δεν είχαμε άλλη επιλογή οπότε συνεχίσαμε. Ευτυχώς μετά από λίγα km τα φαινόμενα είχαν κοπάσει.
305018
305020
Είχαμε πλέον φτάσει στα παράλια της Αδριατικής η κίνηση – δεκαπενταύγουστος γαρ – είναι πάρα πολύ αυξημένη. Για μοτοσικλέτες δε το συζητώ, αμέτρητες πραγματικά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία ιταλοί οι οποίοι καβαλούσαν οι περισσότεροι BMW και όχι Ducati ή Aprilia όπως θα περίμενε κανείς. Το 98 % χαιρετούσε, όχι παίζοντας φώτα όπως συνηθίζουμε εδώ αλλά βγάζοντας χέρι ή καμιά φορά και πόδι ! Στην περίπτωση των δικάβαλων χαιρετούσε η καλή τους από πίσω. Πολύ όμορφες στιγμές.
305021
Περίεργη μοιρασιά των εδαφών έκαναν οι εμπλεκόμενοι στον πόλεμο της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Αρκετά μετά το Σπλιτ οι Κροάτες έχουν παραχωρήσει ένα μικρό κομμάτι στους βόσνιους για να έχουν πρόσβαση στα παράλια της Αδριατικής. Έτσι για μια απόσταση λίγο μεγαλύτερη από 20 km περάσαμε από δύο συνοριακά φυλάκια χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο όμως αφού τα οχήματα ήταν πάρα πολλά και πήραμε μια ολιγόλεπτη, ανεπαίσθητη γεύση από Βοσνία.
305023
Αφού ξαναπεράσαμε σε Κροατικά εδάφη σταματήσαμε σε ένα όμορφο εστιατόριο ακριβώς δίπλα στο κύμα για το δεύτερο καφέ της διαδρομής και μετά από λίγο ξετυλίχτηκε μπροστά μας η γέφυρα Franjo Tuzman και η μαγεία του Ντουμπρόβνικ. Εκείνη τη στιγμή στα αυτιά μου ήρθε από μόνο του ένα παλιό αγαπημένο κομμάτι..
http://www.youtube.com/watch?v=ws75uREeeSY
Το Dubrovnik είναι ένας από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς στη Μεσόγειο, λιμάνι και το κέντρο του Dubrovnik-Neretva County. Συνολικός πληθυσμός του είναι 42.615 σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Το 1979 η πόλη του Ντουμπρόβνικ μπήκε στον κατάλογο της UNESCO με τα μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
305029
Ο τουρισμός στο Ντουμπρόβνικ φαίνεται να ξεκινάει στα τέλη του 19ο με την οικοδόμηση κάποιων ξενοδοχείων πολυτελείας όπως το Grand Hotel (1890) στην Opatija και το ξενοδοχείο Imperial (1897) στο Ντουμπρόβνικ. Παρόλο που το Ντουμπρόβνικ έγινε αποστρατικοποιημένο στη δεκαετία του 1970, το 1991 μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας πολιορκήθηκε από Σερβικές και Μαυροβούνιες δυνάμεις για επτά μήνες και υπέστη σημαντικές ζημιές.
Το όνομα Ντουμπρόβνικ υιοθετήθηκε επίσημα το 1918 μετά την πτώση της Αυστρο-Ουγγρικής Αυτοκρατορίας αν και ήταν σε χρήση από το Μεσαίωνα.
305032
305034
Για να κάνουμε κράτηση στο Ντουμπρόβνικ δεκαπενταύγουστο ούτε συζήτηση. Πριν να φύγουμε από την Ελλάδα κάναμε μια μικρή έρευνα αγοράς για δωμάτιο και οι τιμές ξεκινούσαν από 120 € για κάτι τρύπες. Επομένως ψάξαμε στις γειτονικές περιοχές και καταλήξαμε στο Cavtat το οποίο ήταν γύρω στα 20 km νοτιότερα.
305035
Φτάνοντας ο Βασίλης έκατσε για ξεκούραση στο ξενοδοχείο αλλά εγώ κατέβηκα στην παραλία από κάτω για ένα μπανάκι στα νερά της Αδριατικής. Μου βγήκε όμως κάπως ακριβό. Δεν ήθελα να πάρω το κράνος μου για να μη το φορέσω με τα αλάτια και στην επιστροφή είχε μπλόκο ακριβώς έξω από το ξενοδοχείο.'Εκανα το παγώνι αλλά ο officer ήρθε και με αναζήτησε μέσα στο ξενοδοχείο. Ήταν δύο και τους κλάφτηκα μπας και τη γλιτώσω αλλά ο μικρότερος από τους δύο ήταν ανένδοτος. "Send him to the bank" έλεγε στον άλλο που είχε και τα γαλόνια οπότε την πλήρωσα μετά από λίγο επιστρέφοντας ξανά στο σημείο του μπλόκου.
Κλήση αξίας 66 €. Καλά να μου κάνουν όμως.
305036
Η παραλία πάντως ήταν αρκετά καλή αλλά σε καμία περίπτωση δεν είχε το οφθαλμόλουτρο που έχουν οι ελληνικές.
Σας έφερα κι ένα σουβενίρ από εκεί..
305038
Κύριοι και κυρίες λυπάμαι για το μεγάλο κενό αλλά την εβδομάδα που μας πέρασε χτύπησα 70 ώρες δουλειά..
Επιστροφή στο ξενοδοχείο, χώνεψα την κλήση, ντους και βουρ για το Ντουμπρόβνικ με το Βασίλη. Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν παρκάρισμα στο κάστρο και εξερεύνηση του.
Εδώ έμαθα ότι τα τείχη από την πλευρά της ξηράς προστατεύονται με μια πρόσθετη σειρά λοξών τειχών αντιστήριξης ως άμυνα έναντι πυρών του τότε πυροβολικού.
305372
Πολλά σκαλοπάτια όμως. Και καλά τώρα τα βλέπαμε από την πάνω πλευρά, στο τέλος όμως θα έπρεπε να τα ανέβουμε.
305376
Ένα πολύ γραφικό ταβερνάκι μέσα στο κάστρο.
305378
Κι εδώ ο Βασίλης μπροστά στο δικό τους 5x5. Η μάλλον 3x3..
305379
Οι κροάτες έχουν εκμεταλλευτεί την κάθε γωνιά του κάστρου κι έχουν φτιάξει όμορφα στέκια
305380
305383
305384
Έχουμε ανέβει πάνω στα τείχη και βλέπουμε τα πλήθη από ψηλά. Δε λέω ωραία από εκεί πάνω αλλά αν θέλετε ένα tip μην πληρώσετε το ακριβό εισιτήριο για να ανεβείτε. Όμορφο μεν αλλά υπερτιμημένο.
Το Stradun, η κύρια οδός του Dubrovnik.
305385
Πανέμορφο εστιατόριο στα τείχη
305386
Το πόσο ζήλεψα αυτόν τον τύπο δε λέγεται..Μένει μόνιμα σε αυτό το φτωχόσπιτο μεν αλλά ξαπλώνει στην αιώρα του με θέα την Αδριατική ακριβώς από κάτω.
305387
Ο τύπος στην αιώρα που λέγαμε πριν βλέπει αυτό..είναι να μην τον ζηλέψει κανείς ;
305388
Κανό- καγιάκ από κάτω μας
305389
Όσοι πιστεύετε ο το μπάσκετ ανακαλύφθηκε από τον Δρ Νείσμιθ στην Αμερική κάνετε λάθος. Ανακαλύφθηκε στο Ντουμπρόβνικ το μεσαίωνα και ιδού η απόδειξη
305390
Οι κροάτες έχουν εκμεταλλευτεί ακόμα και τα βράχια του κάστρου
305391
Αντίθεση : Δορυφορικό πιάτο μέσα στο μεσαιωνικό κάστρο
305393
305395
Το σημαντικότερο αξιοθέατο του Ντουμπρόβνικ είναι τα τείχη του. Τα τείχη είναι από τέσσερα έως έξι μέτρα πάχος από την πλευρά της στεριάς αφού από εκεί γινόντουσαν οι επιθέσεις, αλλά είναι αρκετά λεπτότερα πλευρά της θάλασσας
305397
Άμβωνας και πίσω από αυτόν το παλάτι Rector
305404
305405
Και πάνω που έχουμε δει τόσα πράγματα συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να ανέβουμε όλα αυτά τα σκαλιά. Πίκρα κι απογοήτευση..
305406
Όταν επιστρέφαμε είχε νυχτώσει για τα καλά. Η θέα της κροατικής ριβιέρας από ψηλά by night με τα αμέτρητα φωτάκια πραγματικά δε μπορεί να περιγραφεί.
Τσιμπήσαμε πίτσα στην παραλία και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε έχοντας περάσει άλλη μια αξέχαστη μέρα.
Συνεχίζεται ..
Πέμπτη 15.8
Cavtat (Croatia) – Radanovici (Montenegro) 86 km
Φέτος ο δικός μας δεκαπενταύγουστος είναι πολύ διαφορετικός. Αντί για οικογενειακές μαζώξεις και γαστριμαργικές υπερβολές, βρισκόμαστε πολύ μακριά από τα σπίτια μας, κάνοντας αυτό που στη ζωή ευχαριστιόμαστε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Είχαμε να καλύψουμε μια ογδονταπενταριά km από το Cavtat στο Radanovici, ένα μικρό χωριό 7 km νοτιότερα του Kotor στο Μαυροβούνιο. Λέμε τα έχουμε για πλάκα. Ναι καλά..
Εδώ την πρώτη στάση για καφέ λίγα μόλις km μετά τα σύνορα Κροατίας – Μαυροβουνίου.
Στο καφέ για μοτοσικλετιστές BAJKER !
305938
Τα περίπου 85 km βγήκαν περίπου σε 4 ώρες.. Με το που περάσαμε στο Μαυροβούνιο διανύσαμε μερικά km ημιαγροτικών δρόμων και όταν μπήκαμε σε αστικές περιοχές η κίνηση ήταν πραγματικά απερίγραπτη. Τα περισσότερα km κυλούσαν με δεύτερη ταχύτητα στα κιβώτια μας και που και που καμία τρίτη. Στην αρχή είχα πιστέψει πως είχε γίνει κάποιο τροχαίο και συνέβαινε αυτό αλλά έτσι ήταν όλο το παραλιακό Μαυροβούνιο. Πολύ εκνευριστική και κουραστική κατάσταση. Περάσαμε το Kotor και κινηθήκαμε προς το Radanovici που ήταν και το κατάλυμα μας περνώντας μέσα από το τούνελ Vrmac το οποίο ήταν μια φοβερή εμπειρία. 1637 m μέσα σε ένα τρομακτικά εκκωφαντικό θόρυβο από τους εξαεριστήρες του. Μετά από πολλές ερωτήσεις (είπαμε δεν έχουμε gps) φτάσαμε στο χωριό και στο δωμάτιο που μέναμε το οποίο ήταν το μεγαλύτερο από όλα όσα μείναμε. Μέχρι και μηχάνημα step για γυμναστική είχε.
Ο Βασίλης έμεινε για ξεκούραση και εγώ το ανήσυχο πνεύμα πήρα κατευθείαν τους δρόμους για το διπλανό Tivat. Έλπιζα η πολύ άσχημη γνώμη που είχα για το Μαυροβούνιο να αλλάξει αλλά αυτή η παραλιακή κωμόπολη δε μου άρεσε καθόλου.
305939
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα δεις και έναν έλληνα από κάτω
305940
Ακόμα κι εκεί η κίνηση πραγματικά απίστευτη. Παντού ουρές αυτοκινήτων, αστυνομικοί, μπλόκα. Σε ένα σημείο του δρόμου με διακεκομμένη γραμμή πήγα να προσπεράσω ένα λεωφορείο και άρχιζαν όλοι να μου παίζουν φώτα, ένας είχε βγει ο μισός απ’ το παράθυρο του, όλοι τους με ένα μορφασμό “ μα τι κάνεις!!” οπότε κατάλαβα τι παίζεται. Επέστρεψα στο δωμάτιο και το απόγευμα κατεβήκαμε στο Κοτόρ με το Βασίλη περνώντας από το τούνελ του τρόμου.
Για το Κοτόρ κρατούσα πολύ μεγάλο καλάθι και απογοητεύτηκα. Οκ, είναι – πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη – ένα πολύ όμορφο φιόρδ με εξίσου όμορφα τοπία αλλά τίποτα περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι ερχόμενοι από τη χλιδή της Κροατικής ριβιέρας και του Ντουμπρόβνικ ήμασταν επηρεασμένοι αλλά εγώ όσο ήμουν στο Μαυροβούνιο δεν έβλεπα την ώρα να φύγω λόγω της αφόρητης κίνησης και της γενικά άναρχης εικόνας.
305944
Πάντως τα χρώματα του το σούρουπο ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακά
305945
305946
Σίγουρα εκείνο το κάστρο θα είχε εκπληκτική θέα αλλά που να τρέχεις..
305947
305948
Μετά από λίγο αρχίσαμε την περιήγησή μας στο εσωτερικό του παραλιακού κάστρου. Η σύγκριση με του Ντουμπρόβνικ της προηγούμενης μέρας αναπόφευκτη. Πολύ λιγότερος κόσμος (δεν ήταν κακό αυτό ) γραφικά μεν, αλλά λιγότερο όμορφα.
305949
305954
Ποιος τυχερός τουρίστας να έμενε εδώ..
305955
305956
305959
305960
Πετύχαμε και την αναχώρηση ενός πελώριου κρουαζιερόπλοιου το οποίο έκανε μανούβρα πίσω απελπιστικά αργά ώστε να απολαύσουν το τοπίο και να φωτογραφίσουν οι επιβάτες του στις κουπαστές
305961
Για το τέλος της βραδιάς δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο. Τα μεσημέρια μας έβρισκαν στους δρόμους οπότε κι απόψε το βράδυ βρήκαμε ένα όμορφο στέκι εντός του κάστρου, τσιμπήσαμε κάτι κι επιστρέψαμε στο Radanovici για νανάκια. Ανυπομονούσα για την επόμενη μέρα τόσο γιατί ήξερα ότι η διαδρομή είναι απείρου κάλλους αλλά κυρίως γιατί μας περίμενε η πόλη που ήθελα να δω περισσότερο από όλες στο ταξίδι.
Το Σεράγεβο
Συνεχίζεται.. (οι κινέζοι πανταχού παρόντες)
Παρασκευή 16.8
Radanovici (Montenegro ) – Sarajevo (Bosnia) 277 km
Η μέρα αυτή με βρίσκει να ανυπομονώ να φύγω και γιατί δε μου άρεσε το Μαυροβούνιο ως τώρα αλλά και γιατί έχω πληροφορηθεί ότι η διαδρομή από το Κοτόρ για Σεράγεβο είναι καταπληκτική. Επιπλέον πηγαίναμε στο Σεράγεβο που τόσα πολλά είχα ακούσει και τόσο πολύ ήθελα να δω. Αφήσαμε το Radanovici, περάσαμε από το τούνελ του τρόμου για τελευταία φορά, σταματήσαμε στο Κοτόρ για πρωινό και μετά ανηφορίσαμε στα όρη του Μαυροβουνίου περνώντας πάλι σχεδόν ολόκληρο τον όρμο της περιοχής. Μόλις φύγαμε από την παραλία η διαδρομή ήταν μια χαρά, πολλές πολλές στροφές χωρίς καθόλου κίνηση.
Περίπου μετά από μια ώρα φτάσαμε στα σύνορα Μαυροβουνίου - Βοσνίας όπου εκεί μας περίμενε ένα ευτράπελο. Στον έλεγχο κατά την έξοδο από το Μαυροβούνιο βλέπουμε μπροστά μας μόλις 4 οχήματα και λέμε ωραία θα περάσουμε χωρίς καθυστέρηση. Βρεθήκαμε όμως να περιμένουμε περισσότερο από 20 λεπτά κι αναρωτιόμασταν με το Βασίλη τι μπορεί να συνέβαινε. Όπως μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία μέσα στον μεταλλικό κλωβό υπήρχαν δύο συνοριοφύλακες, ένας για κάθε κατεύθυνση. Σε κάθε όχημα ζητούσαν τα έγγραφα που ήθελαν και μετά άνοιγαν την πόρτα και πήγαιναν μέσα στο σπιτάκι όπου υπήρχε ένας υπολογιστής, περνούσαν τα στοιχεία και περίμεναν να δουν αν όλα ήταν καλά. Μετά έβγαιναν από το σπιτάκι άνοιγαν την πόρτα από τον κλωβό, σου έδιναν τα έγγραφα σου και έφευγες. Στο επόμενο όχημα το ίδιο βιολί πάλι, πέρνανε τα έγγραφα πήγαιναν στο σπιτάκι, καταχωρούσαν δεδομένα, περίμεναν και επέστρεφαν. Η βλακεία τους χτυπούσε κόκκινα..
306038
Η Βοσνία ήταν η ομορφότερη χώρα από άποψη φυσικής ομορφιάς. Μας κέρδισε από τα πρώτα km.
Η λίμνη Bilecko
306039
Πολύ πράσινο και πολλά νερά παντού. Εδώ το σημείο που κάτσαμε για τον πρώτο μας καφέ επί βοσνιακού εδάφους
306040
306041
Η διαδρομή στη συνέχεια όσο πήγαινε γινόταν ακόμα ομορφότερη και εγώ δεν προλάβαινα να φωτογραφίζω.
306042
Ποτάμια παντού
306043
Πολλά τούνελ βρε παιδιά...
306046
306047
Δεν είναι όμως πολύ πιο γραφικά από τα δικά μας ;
306048
Ώσπου φτάσαμε στο Σεράγεβο. Η ζέστη αφόρητη και σήμερα, κι εδώ πολλά πολλά έργα και έχουμε να βρούμε το ξενοδοχείο μας χωρίς να δουλεύει το gps. Επιστράτευσα το κινητό μου με λίγο ψάξιμο και λίγο εκνευρισμό βρήκαμε το ξενοδοχείο.
Αφήσαμε τα πράγματα και εγώ κλασσικά πήρα τους δρόμους. Αρχικά ρώτησα πόσο απείχε το τούνελ του Σεράγεβο που ήθελα να δω και μου είπαν ότι είναι 12 km εκτός πόλης, μου έφυγε η ιδέα αλλά τώρα το έχω μετανιώσει. Αφορμή να ξαναπάω # 2..
Καλωσορίσατε λοιπόν στο Σεράγεβο, μια πόλη-χωνευτήρι πολιτισμών και θρησκειών, που μεγάλωσε τον Γκόραν Μπρέγκοβιτς και τον Εμίρ Κουστουρίτσα, ενέπνευσε τον γνωστό Σέρβο ποιητή Αλεξέα Σάντιτς και ανέδειξε τον νομπελίστα συγγραφέα Ιβο Αντριτς. Εδώ, στην καρδιά των Βαλκανίων, διαφορετικές θρησκείες, κουλτούρες, ήθη και έθιμα συνυπάρχουν, επιβεβαιώνοντας την άποψη ότι στην πρωτεύουσα της Βοσνίας, η Ανατολή συναντά τη Δύση και ο χριστιανισμός τον ισλαμισμό.
306049
Είναι μια πόλη με τη δική της γοητεία. Μια πόλη πολυπρόσωπη. Υπάρχει η μια της όψη της σύγχρονης, ευρωπαϊκής πόλης
Με μερικούς ουρανοξύστες σαν αυτόν, τον πύργο Avaz Twist 176 μέτρων στο ύψος. Εκεί στεγάζεται η Dnevni avaz, μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Βοσνίας.
Ο συγκεκριμένος ουρανοξύστης κατασκευάστηκε σε μόλις δύο χρόνια και είναι ιδιαίτερος λόγω της περιστροφικής εμφάνισής του
306050
με τον καθεδρικό του
306051
Αγορά φρούτων και λαχανικών
306052
Υπάρχει και μια άλλη όψη της πόλης, της οριεντάλ (να σας βάλω και λίγο στο κλίμα. Ακούστε το, είναι μοναδική μελωδία)
http://www.youtube.com/watch?v=yZo1w6NUtos
Η «Ιερουσαλήμ της Ευρώπης», που καθρεπτίζεται φιλάρεσκα στα ήρεμα νερά του ποταμού Μιλιάτσκα, είναι η πιο «ανατολίτικη» πόλη της Γηραιάς ηπείρου. Οι μιναρέδες που «λογχίζουν» τον ουρανό, το παραδοσιακό ανατολίτικο παζάρι στο κέντρο της πόλης, οι μουσουλμανικοί μαχαλάδες και οι μαντιλοφορεμένες γυναίκες υπογραμμίζουν την ισλαμική ταυτότητα της βοσνιακής πρωτεύουσας.
306053
306054
Ο πληθυσμός του Σεράγεβο, στη συντριπτική του πλειοψηφία, πιστεύει στον Αλλάχ: ο πρόσφατος εμφύλιος πόλεμος (1992-1995) συντέλεσε καθοριστικά στη μεταβολή του εθνολογικού και θρησκευτικού προφίλ της πόλης. Πριν από τον πόλεμο, οι μουσουλμάνοι αποτελούσαν το 50% του πληθυσμού, οι ορθόδοξοι Σέρβοι το 33% και οι Κροάτες το 7%. Σήμερα, οι μουσουλμάνοι φτάνουν το 87%, ενώ οι Σέρβοι και οι Κροάτες αγγίζουν το 5-6%.
306055
306056
Με το σήμα κατατεθέν του Σεράγεβο και πιο συνηθισμένο μέρος συνάντησης ντόπιων και μη, το Sebilj, ένα ξύλινο σιντριβάνι στο κέντρο της πλατείας Bascarsija που φτιάχτηκε από τον Μεχμέτ πασά το 1753
306058
Αν και η περιοχή κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους, το Σεράγεβο άρχισε να αναπτύσσεται τον 14ο αιώνα, σαν προπύργιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εκτεταμένο δίκτυο ύδρευσης, ιερά τεμένη, κλειστή αγορά, δημόσια βιβλιοθήκη και λουτρά, πανδοχεία και το παλάτι του Κυβερνήτη περιελάμβαναν οι εργασίες ανοικοδόμησης που πραγματοποίησαν οι Τούρκοι μετατρέποντας σταδιακά το Σεράγεβο στο σημαντικότερο διοικητικό κέντρο στα Δυτικά Βαλκάνια.
Μοιραία, το αρχιτεκτονικό και πολιτισμικό «πρόσωπο» της πόλης απέκτησε καθαρά οθωμανικά-ισλαμικά χαρακτηριστικά. Με τη Συνθήκη του Βερολίνου (1878), οι Τούρκοι απώλεσαν οριστικά την πόλη η οποία πέρασε στα χέρια της Αυστροουγγαρίας.
306060
Μουσουλμάνοι σε στιγμή προσευχής
306062
Η μεσαία κοπέλα ήταν ίσως η ωραιότερη που είδα στις επτά ημέρες του ταξιδιού κι ας ήταν τα περισσότερα της χαρακτηριστικά κρυμμένα
306066
Κι εδώ το εσωτερικό του τζαμιού. Κάπου εδώ τα βλέμματα των γύρω μουσουλμάνων άρχισαν να αγριεύουν κι επειδή δε σηκώνει η πλάτη μου το ξύλο άφησα το χώρο
306067
Πολλά σοκάκια με πανέμορφα ανατολίτικα μαγαζιά. Νόμιζα ότι βρισκόμουν σε κάποια πόλη του Ιράν ή του Τουρκμενιστάν και όχι σε πόλη της Ευρώπης
306068
306069
Κι αυτό είναι το Morica Han το οποίο ήταν μια ενδιάμεση στάση ανάπαυσης για τα καραβάνια στην αρχαία εμπορική διαδρομή μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Το μέρος που ξεκουραζόντουσαν οι ταξιδιώτες και τα άλογά τους έχει μετατραπεί σε ένα όμορφο καφέ
306070
306071
Η εμπορική καρδιά της πόλης χτυπά στα πλακόστρωτα όρια της παλιάς πόλης (Bascarsija), και συγκεκριμένα στο μουσουλμανικό παζάρι (Bezistan) με τον έντονο τουριστικό του προσανατολισμό. Ξυλόγλυπτα αντικείμενα, είδη λαϊκής τέχνης, κομψοτεχνήματα από χρυσό, ασήμι και χαλκό, είδη ένδυσης, μεταξωτά υφάσματα, χειροποίητα χαλιά και δερμάτινα είδη αποτελούν τα ποικιλόμορφα εμπορεύματα των δεκάδων μικρομάγαζων.
306072
306073
Αυτό είναι το πιο ιστορικό σημείο της πόλης.H λατινική γέφυρα πάνω από τον ποταμό Miljacka. Στο άκρο της που βλέπετε ήταν ο τόπος της δολοφονίας του αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου της Αυστρίας το 1914 η οποία έγινε και αφορμή για το ξεκίνημα του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου
306074
Μετά το τέλος του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, το Σεράγεβο ενσωματώθηκε στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και έγινε πρωτεύουσα της επαρχίας Ντρίνα. Τον Απρίλιο του 1941 οι ναζί κατέλαβαν την πόλη, αλλά 4 χρόνια αργότερα οι Παρτιζάνοι με επικεφαλής τον Τίτο την ελευθέρωσαν.
Για αρκετές δεκαετίες, Σέρβοι, Κροάτες, Βόσνιοι, μουσουλμάνοι και χριστιανοί, όλοι τους Σλάβοι, κατοικούσαν αρμονικά στην ίδια γειτονιά των Βαλκανίων, μιλούσαν την ίδια γλώσσα και μοιράζονταν τα ίδια όνειρα για τη ζωή. Οι ματωμένες παρακαταθήκες ενός πολυτάραχου ιστορικά παρελθόντος έμοιαζαν να έχουν ξεχαστεί.
Το μουσείο του Gazi Husrev
306075
Όπα τι έχουμε εδώ ..
306076
Και υπάρχει και η όψη του πολυβασανισμένου Σεράγεβο. Το τέρας του πολέμου και μάλιστα του πιο ανηλεούς, του εμφύλιου πέρασε πολύ πρόσφατα από εκεί. Σε όποιο σημείο της πόλης κι αν βρεθείς υπάρχουν σε κάθε παλιό κτίριο από πέντε έξι έως πολλές εκατοντάδες τρύπες από κάθε λογής πυρά πυροβόλων όπλων.
Under siege..
306077
306078
306079
Η πολιορκία του Σεράγεβο ήταν η μεγαλύτερη πολιορκία πρωτεύουσας στην ιστορία των σύγχρονων πολέμων. Διήρκεσε τρεις φορές περισσότερο από την πολιορκία του Στάλινγκραντ και ένα χρόνο περισσότερο από την πολιορκία του Λένινγκραντ
306080
Μετά την ανεξαρτητοποίηση της Βοσνίας από τη Γιουγκοσλαβία , οι σερβοβόσνιοι περικύκλωσαν το Σεράγεβο με 13.000 άνδρες οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στους γύρω λόφους . Από εκεί έβαλαν κατά της πόλης με όλμους , αντιαεροπορικά , βαριά πολυβόλα , εκτοξευτές πυραύλων αλλά και με ελεύθερους σκοπευτές .Η βοσνιακή άμυνα μέσα στην πολιορκημένη πόλη που αριθμούσε περίπου 70.000 στρατιώτες ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένη και συνεπώς ανίκανη να σπάσει την πολιορκία .
Εκτιμάται ότι από την πλευρά των βοσνίων χάθηκαν κοντά στους 8000 στρατιώτες και 5500 χιλιάδες άμαχοι ενώ από την πλευρά των σερβοβόσνιων οι νεκροί και αγνοούμενοι έφτασαν περίπου τους 2200 (wiki)
306081
Ποιος να βρισκόταν άραγε σε αυτή την πολυκατοικία..
306082
Πραγματικά όσο αναίσθητος και να είναι κανείς σφίγγεται το στομάχι του με όλες αυτές τις εικόνες
306083
306084
Mερικές ώρες αργότερα ήρθε η ώρα για τη βραδινή μας περιπλάνηση . Οι άνθρωποι δείχνουν να έχουν αφήσει πίσω το παρελθόν και να απολαμβάνουν τις ομορφιές της νύχτας. Πάρα πολύς και εύθυμος κόσμος παντού
306085
Ο καθεδρικός του Sarajevo by night
306086
306087
To τζαμί Gazi Husrev με άλλα χρώματα
306088
Και το καλύτερο για το τέλος της βραδιάς : Γευστική πανδαισία σε μουσουλμανικό εστιατόριο με ποικιλία κρεατικών και φυσικά κεμπάπ ή κεμπαπτσιτσί όπως θέλουν να το αποκαλούν οι ντόπιοι. Ωραία τα κρεατικά δε λέω, αλλά όλα τα λεφτά ήταν αυτό το ψωμί που βλέπετε στη φωτογραφία. Ωραιότερο δεν είχα δοκιμάσει ποτέ στη ζωή μου.
306089
Η μέρα ήταν καταπληκτική και πήγαμε για ύπνο σχετικά νωρίς γιατί η επόμενη μέρα ήταν η πιο γεμάτη από όλες..
Stay tuned..
Καθόλου τουρίστας ο Billy...:D
GIXXERAKIAS
19/12/2013, 12:47
Αδερφέ μου τρέξαν τα σάλια με τα κρεατικά......:uplate:
Μπράβο,πολύ ωραίο το ταξιδιωτικό σας παίδες!Αναμένουμε κι άλλες φωτό.Και με το καλό να το επαναλάβετε σύντομα!:beer:
Αδερφέ μου τρέξαν τα σάλια με τα κρεατικά......:uplate:
Μπράβο,πολύ ωραίο το ταξιδιωτικό σας παίδες!Αναμένουμε κι άλλες φωτό.Και με το καλό να το επαναλάβετε σύντομα!:beer:
Να σαι καλά φίλε Γιάννη, ευχαριστούμε πολυ
Σάββατο 17.8
Sarajevo (Bosnia) – Θεσσαλονίκη 837 km
Το βράδυ της Παρασκευής βρίσκει το Βασίλη με έντονη ανησυχία. Την επόμενη μέρα σύμφωνα με το πλάνο είχαμε να καλύψουμε 840 km από στο Σεράγεβο ως τη Θεσσαλονίκη. “Δε βγαίνει. Θα χρειαστεί να διανυκτερεύσουμε στο Νις ” είπε ο κολέγκας Βασίλης. Εγώ πάλι ούτε να το ακούσω δεν ήθελα. Δύο μέρες μου απέμεναν στην επιστροφή και ήθελα να δω τις αδερφές μου και το σοι στη Θεσσαλονίκη.
Κατέβηκα στο ισόγειο του ξενοδοχείου που είχε σήμα, μιλήσαμε με τον 264George και μου έδωσε τα φώτα του βάζοντας κάτω χάρτες και την εμπειρία του. “ Σηκωθείτε χαράματα, βαρβάτο πρωινό και βουρ. Θα πάτε Serajevo-Visegrad-Uzice-Cacak-Krusevac-Nis και φτάσατε. Βγαίνει. Αλλιώς σας βλέπω το βράδυ στο Νις “ Γιώργαρε να σαι καλά, εξαιρετικά πολύτιμη η βοήθειά σου
Ξεκινήσαμε από το ξενοδοχείο κατά τις 7. Ψάχναμε ταμπέλες για Βισενγκραντ αλλά δε βρίσκαμε καμία. Εκνευρισμός αφού είχαμε να καλύψουμε πολλά km και είχαμε πολύ φορτωμένο πρόγραμμα. Άρχισα να ρωτάω περαστικούς αλλά αγγλικά κανένας. Άγχος. Βρίσκω ένα νεαρό καλοντυμένο με χαρτοφύλακα στο χέρι και λέω εδώ είμαστε, δε μπορεί να μη μιλάει αγγλικά. Όντως μιλούσε αλλά όταν τον ρώτησα απάντησε “I’m sorry, I don’t know where Visegrad is..” Από τύχη και μόνο βρεθήκαμε στη σωστή κατεύθυνση. Εκεί στο τέλος της πόλης ρώτησα ένα περιπτερά ο οποίος βγήκε έξω και με τις κινήσεις των χεριών του αφού φυσικά ούτε αυτός μιλαγε αγγλικά βγάλαμε άκρη κάπως
306262
Η διαδρομή από το Σεράγεβο ως το Βισενγκραντ ήταν μακράν η καλύτερη από όλες. To τελευταίο κομμάτι της περνάει δίπλα από τον ποταμό Drina του οποίου το όνομα προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό Δρεινος. Δυστυχώς περιθώρια για στάσεις δεν υπήρχαν καθόλου και οι φωτογραφίες που βγάλαμε ήταν ελάχιστες.
306263
Μετά τα σύνορα με τη Σερβία περάσαμε ακριβώς δίπλα από το χωριό του Κοστουρίτσα Mokra Gora αλλά ο χρόνος πίεζε και καμία απολύτως σκέψη για στάση. Αφορμή να ξαναπάω #3. Περάσαμε Uzice και Cacak και πλέον είχε μπει μεσημέρι για τα καλά. Από τους 12 βαθμούς κελσίου μέσα στο δάσος πριν το Βίσενγκραντ βρεθήκαμε στους γνώριμους 35 βαθμούς. Η διαδρομή τώρα αδιάφορη και πολύ κουραστική. Δρόμοι μονής κατεύθυνσης χωρίς διαχωριστικά γεμάτοι φορτηγά και λεωφορεία που δύσκολα μπορούσες να προσπεράσεις
306264
Ήθελε και πολύ μεγάλη προσοχή, σέρβοι κάνανε κάτι προσπεράσεις του θανάτου και έπρεπε να έχουμε τα μάτια μας 314. Η ζέστη μας είχε ξεκάνει και κάτσαμε για ένα αναψυκτικό κάπου μετά το Krusevac σε μια ταβέρνα στη μέση του πουθενά, λίγο πριν βγούμε στον Ε-75.
Η ομάδα είναι όαση..
306265
Λατρεύω το στροφιλικι και πλήττω αφάνταστα στις εθνικές οδούς αλλά μετά τους τόσο αδιάφορους και βαρετούς δρόμους της δυτικής Σερβίας όταν είδαμε τον Ε-75 χαρήκαμε πολύ κι αναθαρρήσαμε. Βρισκόμασταν κάπου μια ώρα βορειότερα του Νις και η ώρα ήταν 4 παρά. Λέω ως τις 9 θα είμαστε Θεσσαλονίκη τηρουμένων των αναλογιών. Αμ δε..Λογαριάζαμε χωρίς διάφορους αστάθμητους παράγοντες.
Τι δεν είχε η σημερινή μέρα για να δέσει το γλυκό ;
306267
Ενας μοτοσικλετιστής όμως πρέπει να βλέπει τα καιρικά φαινόμενα σαν μέρος της περιπέτειας. Η βροχή ήταν μια ολιγόλεπτη δυνατή μπόρα που ισα ίσα που μας έβρεξε. Με το που βάλαμε αδιάβροχα ο λαμπερός ήλιος πρόβαλε ξανά. Λίγο πριν το Λέσκοβατς στη νότια Σερβία σταματήσαμε για βενζίνη αλλά για κακή μας τύχη εκείνη την ώρα έκαναν ανεφοδιασμό και μας είπαν να περιμένουμε λίγο. Χάσαμε εκεί μισή ώρα αλλά δεν πτοηθήκαμε, είπαμε τώρα ήμασταν στον Ε-75 και δεν μασάγαμε. Εκεί βρισκόταν ένας γερμανός που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση. Δε μιλούσε αγγλικά αλλά μας είπε “blockage 30 km” δείχνοντας προς τα νότια. Δεν τον πήραμε στα σοβαρά
Η βροχούλα λοιπόν σταμάτησε κι εμείς αρχίσαμε ξανά να ανεβάζουμε ρυθμό. Παρακάτω καταλάβαμε τι έλεγε ο γερμαναράς. Στη νότια Σερβία εκεί που ο Ε-75 είναι μια λωρίδα ανά κατεύθυνση είχε γίνει ένα τροχαίο μέσα σε ένα τούνελ. Πραγματικά και στις δύο πλευρές εκατέρωθεν οι ουρές ήταν μεγαλύτερες από 30 km. Πιστεύω ότι αν και Σάββατο απόγευμα πραγματικά είχαν κατεβάσει τη μισή αστυνομία της Σερβίας αλλά όσο καλά κι αν διαχειριζόντουσαν το πρόβλημα αν ήσουν με αυτοκίνητο εκεί θα έβγαζες τη βραδιά. Εμείς καλούμασταν να βρούμε λύση οπότε λίγο οι παράδρομοι, λίγο τα περάσματα μέσα από χωριά, λίγο κάτι ονοφάδες σε χωματόδρομους τελικά περάσαμε μεν με αρκετή καθυστέρηση δε.
Στάση πριν τα σύνορα με τα σκόπια για νερό και τσιγάρο και βουρ για κάτω. Η ώρα ήταν περασμένες επτά. Περάσαμε σε δύο ώρες τη χώρα των ακατονόμαστων αν και μας φάνηκε πολύ παραπάνω. Περνάμε τα σύνορα και βλέπω ελληνική σημαία. Μετά από 7 μέρες έξω αλλά και την ταλαιπωρία της ημέρας άρχισα να φωνάζω μέσα από το κράνος μου από τον ενθουσιασμό μου. ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ !!!
Σταματάμε αμέσως μετά τον έλεγχο των συνόρων. Το κινητό μου δεν έχει πια το σήμα του roaming. Σκυλάδικα ακούγονται μέσα από ένα μαγαζί. Νταλικέρηδες πίνουν ρετσίνες και βρίζονται για ποδόσφαιρο. Ναι είμαστε ξανά στην Ελλάδα !
Τα παλικάρια μας ξεκουράζονται από την δύσκολη μέρα
306268
Ο Βασίλης σε λιγότερο από μια ώρα βρισκόταν σπίτι που έμενε στη Θεσσαλονίκη. Όχι κι εγώ όμως. Κάπου έκανα λάθος (παιδιά της σαλονίκης τι λάθος έκανα κι αντί να βρεθώ στον Εύοσμο είχα βρεθεί στα Διαβατά.. Μικρό το κακό. Κατά τις 11 παρά βρέθηκα κι εγώ στο σπίτι της αδερφής μου. Παρόλο που ήμασταν από τις 7 το πρωί στο δρόμο κάθε άλλο παρά κουρασμένος ήμουν. Ανάψαμε με τις αδερφές μου τον ναργιλέ που είχα φέρει από το Σεράγεβο και κάτσαμε στο μπαλκόνι, βλέπαμε τις εκατοντάδες φωτογραφίες και τους έλεγα τις ταξιδιωτικές μου ιστορίες για αρκετές ώρες. Τι εμπειρία…
Ευχαριστώ όλους τους συγγραφείς των ταξιδιωτικών που έχω διαβάσει γιατί με τον καθένα μαζί ταξίδεψα και εγώ.
Εξαιρετικά αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που ταξιδεύουν μόνο νοερά γιατί τα διάφορα προβλήματα δε τους επιτρέπουν να το κάνουν πραγματικά
306269
Κατέληξα στο συμπέρασμα τελικά πως ένα ταξίδι στο εξωτερικό με μοτοσικλέτα είναι λιγότερο δύσκολο από ότι φαντάζεται κανείς. Αν το θέλεις πολύ ο τρόπος και τα μέσα βρίσκονται. Έχω κρατήσει μια φράση ενός ταξιδιωτικού από τον πρόλογό του Νίκου του ταξιδευτή από ένα ταξίδι στο Nordkapp : “Μην αναβάλλεις δικέ μου το Όνειρο γιατί μια μέρα θα είναι πολύ αργά. Πάντα υπάρχει τρόπος, αλλά είναι πιο εύκολο να βρίσκεις δικαιολογίες για να λες “δεν μπορώ”… Τα όνειρα ζητανε βλέπεις πολλά: θυσίες, κόπο και αίμα που βράζει. Πως να το κάνεις όταν είσαι βολεμένος στο τακτοποιημενο, καθαρό, αποστειρωμένο κουτάκι της ζωής σου;"
Πόση αλήθεια σε λίγες μόνο προτάσεις..
No bike, no life..
motomaniac
23/12/2013, 12:32
:beer:
nick_VFR
21/02/2014, 15:11
Respect!! Πολύ ωραίο ταξίδι και πολή καλή η περιγραφή! :a18::a18::a18:
Κατέληξα στο συμπέρασμα τελικά πως ένα ταξίδι στο εξωτερικό με μοτοσικλέτα είναι λιγότερο δύσκολο από ότι φαντάζεται κανείς. Αν το θέλεις πολύ ο τρόπος και τα μέσα βρίσκονται. Έχω κρατήσει μια φράση ενός ταξιδιωτικού από τον πρόλογό του Νίκου του ταξιδευτή από ένα ταξίδι στο Nordkapp : “Μην αναβάλλεις δικέ μου το Όνειρο γιατί μια μέρα θα είναι πολύ αργά. Πάντα υπάρχει τρόπος, αλλά είναι πιο εύκολο να βρίσκεις δικαιολογίες για να λες “δεν μπορώ”… Τα όνειρα ζητανε βλέπεις πολλά: θυσίες, κόπο και αίμα που βράζει. Πως να το κάνεις όταν είσαι βολεμένος στο τακτοποιημενο, καθαρό, αποστειρωμένο κουτάκι της ζωής σου;"
Πόση αλήθεια σε λίγες μόνο προτάσεις..
No bike, no life..
Αυτός ο Νίκος ο ταξιδευτής τελικά μας έχει κάνει μεγάλη ζημιά!! :a13::a13::D:D:D
Μπράβο Γιώργο, ωραίο ταξίδι. Αν και είμαι υποστηρικτής των βαλκανίων(θεωρώ πως έχουν ακόμα να δώσουν πολλά) εύχομαι στο επόμενο πιο μακρυά.
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.