Το Βάπτισμα του πυρός - Πύργος 2009

[PaZaRiOTiS]

Το παρόν καθόταν χρόνια στον σκληρό μου, γραμμένο, έτοιμο. Μου πήρε 4 χρόνια να βρώ το θάρρος να το ποστάρω.. Το αφήνω αυτούσιο, έτσι όπως το έγραψα με τα μυαλά που είχα τότε... Από τότε έχουν αλλάξει πολλά, αλλά το μηχανάκι μου το έχω ακόμα, με περιμένει τα καλοκαίρια να βολτάρουμε μαζί κ να λιαστούμε στον ήλιο.

Γράφω λοιπόν τον χειμώνα του 2009-2010...:

"Το παρακάτω ταξιδιωτικό περιγράφει το πρώτο μου μεγάλο ταξίδι με μηχανή που το πραγματοποίησα τον περασμένο Αύγουστο από την Θεσσαλονίκη στον Πύργο Ηλείας. Το χρωστάω σε όλο το φόρουμ, κ αυτό γιατί οι ιστορίες των μελών ήταν που με κάναν να αγαπήσω τα ταξίδια με μηχανή κ να μάθω να απολαμβάνω το κάθε χιλιόμετρο ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών. Συγγνώμη εκ των προτέρων αν πλατιάζω σε κάποιες φάσεις καθώς είναι η πρώτη μ δημοσίευση κ το παρόν ταξιδιωτικό το γράφω σε μέρος που έχω άπειρο χρόνο για ξόδεμα με το κοντινότερο δείγμα ζωής να είναι 40λεπτά απόσταση μακριά με καναδέζα του Ελληνικού Στρατού (πολλά τα χιόνια..).

[PaZaRiOTiS]

Οδηγός και μηχανή

Να ξεκινήσω λίγο με το υπόβραθο μου ως “μηχανόβιος”.. Το πρώτο μ δίκυκλο ήταν ένα scooter Derbi 125 που το πήρα για να πηγαινοέρχομαι στη σχολή μ. Μην γνωρίζοντας πολλά απο μηχανές ξεκίνησα να μπαίνω στο φόρουμ κ να “μορφώνομαι” καθημερινώς. Στην αρχή έδωσα έμφαση στην κατηγορία “Εξοπλισμός” γιατί δεν είχα ιδέα από κράνη, κορντούρες κ τα συναφή.. Πιστεύω η συγκεκριμένη κατηγορία αποτελεί ευαγγέλιο για όλους τους αρχάριους. Αφού μπήκα στο κλίμα του φόρουμ άρχισα σιγά σίγα να διαβάζω κ άλλες κατηγορίες. Όταν ανακάλυψα την κατηγορία των ταξιδιωτικών δεν ξεκόλλησα από το pc για μέρες.. Πριν διαβάσω τα ταξιδιωτικά δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου να κάνω ταξίδι με μηχανή. Βασικά δεν είχε περάσει καν από το μυαλό μου να πάρω μεγάλη μηχανή..

Μετά από δυό όμορφα χρόνια συμβίωσης με το scooterακι μου, αποφάσισα λοιπόν πέρσυ τον Μάρτιο να το πουλήσω. Κ έτσι φτάσαμε στον πρώτο ευχάριστο πονοκέφαλο..... -Και τώρα; Τι μηχανή πέρνουμε; Ένας μόνο φίλος μ οδηγάει μηχανή, κ η πρώτη του ήταν ενα KLE 250. Κατάλαβα αμέσως τη χρησιμότητα της ON-OFF κατηγορίας.. Απέκλεισα κατευθείαν δλδ τις υπόλοιπες κατηγορίες βλέποντας επίσης ότι τα ON-OFF είναι κ πιο φιλικά για αρχάριους κ συγχωρούν κ περισσότερα λάθη αναβάτη από τις άλλες μηχανες. Αναγνώρισα επίσης ότι για να έχω το κεφάλι μ ήσυχο μάλλον θα έπρεπε να κοιτάξω για κάτι ιαπωνικό. Έχοντας κ την εμπειρία του να είμαι κάτοχος scooter ισπανικής συναρμολόγησης με ιταλικό κινητήρα... Έλα όμως που καμιά φορα ακολουθούμε αυτά που μας λέει η καρδιά κ όχι το μυαλό... Έτσι κ στην περίπτωση μ από τις ON-OFF μόνο μια μου έκανε κλίκ! Κ αυτή ήταν ευρωπαϊκή.. Για την ακρίβεια γερμανική. Ησυχάστε.. Όχι μια ακόμη αποθέωση για το GS1200.. πολύ το βάρος κ τα κυβικά για έναν αρχάριο αναβάτη. Όπως καταλαβαίνετε αναφέρομαι στο αξιαγάπητο F650GS. Κ για μας τους μερακλήδες, στην έκδοση Dakar. Μονοκύλινδρο, με 50 άλογα, εξαιρετικά ευκίνητο μέσα στην πόλη, με καλή συμπεριφορά στο χώμα, κ με φιλικότατο κινητήρα για κάποιον μη έμπειρο. Συμβιβάστηκα καταρχήν με τον μόνιμο προβληματισμό των κατόχων BMW, την συντήρηση, κ με το γεγονός ότι ο μονοκύλινδρος δεν είναι κ ο καλύτερος κινητήρας για ταξίδια (κραδασμοί πάνω από τα 130-140 κ χαμηλή τελική). Από την άλλη όμως τα ταξίδια δεν είναι μόνο ευθείες και εθνικές οδοί.. κ στις στροφές το dakarακι τα πάει θαυμάσια. Βρήκα λοιπόν με αρκετή δυσκολία ένα μεταχειρισμένο στην κατασταση που ήθελα και αφού εξοικιώθηκα μαζί του για 2-3 μήνες άρχισα να σκέφτομαι πιθανές διαδρομές και προορισμούς.

[PaZaRiOTiS]

Η απόφαση

Εδώ και 2 χρόνια μια πολύ καλή μου φίλη Πυργιώτισσα που σπουδάζει Θεσνικη μας καλούσε εμένα κ τον κολλητό μ να κατέβουμε Πύργο το καλοκαίρι κ να ξεκολλήσουμε λίγο από την Χαλκιδική... Το ταξίδι στην αρχή σκεφτόμασταν να το κάνουμε με αυτοκίνητο. Λαμβάναμε υπόψη τις αντιδρασεις από γονεις (εγώ 22 κ ο Πάνος 21) κ ο Πάνος φοβόταν την έλλειψη εμπειρίας μου με το νέο μ απόκτημα. Τελικά πάνω στην τρέλλα μας αποφασίσαμε να κατέβουμε 2κυκλοι 11 με 14 Αυγούστου. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ το τελικό τηλ. που πάρθηκε η απόφαση, εγώ ήμουν στο τροχόσπιτο μας στο δεύτερο πόδι και ο Πάνος στο εξοχικό του στο πρώτο πόδι.

[PaZaRiOTiS]

Η προετοιμασία

Με το που αποφασίστηκε το ταξίδι, το άλλο πρωί πετάχτηκα στο εξοχικό του Πάνου για να δω με τα μάτια μου πόσο σίγουρος είναι για το εγχείρημα. Αφού είδα οτί είναι τόσο αποφασισμένος όσο εγώ, έφυγα για Θεσνικη να μελετήσω την διαδρομή και να πάρω τπτ χταπόδια κ σκοινιά για να δέσουμε τα πράγματα που δεν θα χωρούσαν στον tankbag και στο top case. Η διαδρομή που επέλεξα τελικά ήταν μέσω Ιωαννίνων στο κατέβασμα για Πύργο κ επιστροφή από Ναύπακτο-Ιτέα-Δελφούς-Αράχωβα-Λιβαδειά- Κάστρο κ γραμμή πάνω μετά μέσω Εθνικής. Δεν επιλέξαμε την Εθνική Οδό και για το κατέβασμα για να απολαύσουμε από την μια τα βουνά της δυτικής μακεδονίας και της Ηπείρου και από την άλλη για να αποφύγουμε τα τσουχτερά διόδια.. Η διαδρομή της επιστροφής σχεδιάστηκε για να περάσουμε από Λιβαδεία και να δω και γω το “πρόσωπο” που το καλοκαίρι επιστρέφει στους δικούς της.

[PaZaRiOTiS]

Το απρόοπτο

Αφού ετοιμάσαμε τα μπαγάζια μας και κατάφερα να πείσω τον Πάνο να πάρει μόνο τα άκρως απαραίτητα μαζί του(ούτε γκόμενα να ήταν...), ελέγξαμε την μηχανή και τον εξοπλισμό μας. Η μηχανή προερχόταν από service και αλλαγή ελαστικών κ ήταν άκρως ετοιμοπόλεμη. Ο οδηγός της όμως ήταν;
Μια μέρα πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι, επιστρέφοντας από δοκιμαστική βόλτα για να καταλήξουμε στο κράνος που τελικά θα φοράει ο Πάνος (2 είχαμε διαθέσιμα για την αφεντιά του) και κατεβαίνοντας για να παρκάρω στο υπόγειο παρκινγκ, μπλόκαρε το μπροστινό φρένο στο ΠΛΑΚΑΚΙ (ναι καλα διαβάζεται..) και εγώ και το dakar βρεθήκαμε κάτω με τη μηχανή να μου πλακώνει τη γάμπα με την πολλαπλή εξαγωγή...
Έγκαυμα δευτέρου βαθμού στο μέγεθος της παλάμης μου.. Παρόλα αυτά δεν μου φάνηκε αυτό λόγος για να μην κάνουμε το ταξίδι. Άλλωστε η μηχανή δεν έπαθε τίποτα εκτός από δύο ραγισμένους καθρέπτες (που φαίνονται σε όλες τις φωτο.) κ οι θανατεροί πόνοι ξεκινήσαν μετά απο δυο μέρες. Σʼαυτό το σημείο να δώσω respect στον Πάνο για την εμπιστοσύνη του που μετά κ από αυτό δεν έκανε πίσω.

[PaZaRiOTiS]

Το ταξίδι

Έτσι φτάνουμε επιτέλους στην 11η Αυγούστου να αναχωρούμε πρωί - πρωί για τον μακρινό μας προορισμό.

307682

Αναχώρηση 7.20π.μ. με την διάθεση στα ύψη. Πρώτη προγραμματισμένη στάση, τα Γιάννενα για καφεδάκι.

307683

Σαν αρχάριος μοτοταξιδιώτης πίστευα ότι θα βγάλω 250χλμ χωρίς στάση... Κούνια που με κούναγε. Οι μονοκύλινδροι κραδασμοί και η χαμηλή για μένα ζελατίνα (1.86ύψος) κάναν επιτακτική μια στάση στα Γρεβενά για κατούρημα και ξεπιάσιμο.

307684

[PaZaRiOTiS]

Ένα άλλο που δεν υπολογίσαμε ήταν το κρύο στην Εγνατία. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μέσα Αυγούστου θα τρώγαμε κρύο σε κάποιο κομμάτι της διαδρομής. Μετά την 15λεπτη στάση, λοιπόν, συνεχίσαμε για Γιάννενα. Πάθαμε πλάκα με το δρόμο πάντως. Παντού γύρω έντονη βλάστηση και η Εγνατία να περνάει ακόμη κ κάτω από δασάκια..

307685

307686

307687

Κάπου στο Μέτσοβο μου άναψε κ το λαμπάκι της βενζίνης (τρομοκρατώντας με), αλλά τελικά μας έφτασε μέχρι τα Γιάννενα. Εκεί ήπιαμε κ τον πρώτο καφέ της διαδρομής δίπλα στην λίμνη της πόλης. Εντύπωση μου έκανε κ ο μεγάλος αριθμός μηχανών με ιταλικές πινακίδες. Η Εγνατία έκανε πλέον την Ήπειρο προσιτό προορισμό όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά κ για τους γείτονες.

[PaZaRiOTiS]

Στάση Ιωάννινα,

307688

307689

307690

[PaZaRiOTiS]

Αφού γεμίσαμε μπαταρίες ξεκινήσαμε την κατεβασία προς Άρτα. Από δω και πέρα η διαδρομή για μένα είναι άγνωστη. Την έχω δει μόνο απο τον χάρτη.

307691

Συνεχίζει να είναι πολύ όμορφη, αλλά ο δρόμος δεν είναι το ίδιο ασφαλής φυσικά. Μία λωρίδα ανα κατεύθυνση κ τα κομβόι πίσω από νταλίκες και λεωφορεία να είναι συνεχόμενα.

307692

307693

Ειδίκα λίγο πριν την Αμφιλοχία που ήταν η επόμενη προγραμματισμένη στάση η άσφαλτος ήταν γυαλί κ άκρως επικίνδυνη με στροφές που κατέβασα μέχρι κ πρώτη.

[PaZaRiOTiS]

Μετά την Αμφιλοχία αρχίσαμε να κουραζόμαστε, με αποκορύφωμα το επόμενο κωμικοτραγικό περιστατικό... Ενώ λοιπόν ξεκινήσα να βλέπω από το δρόμο την θάλασσα ανάμεσα σε Πελλοπόνησο κ Στερεα, θεώρησα οτί ήταν πολύ ωραία εικόνα για να αποτυπωθεί από την κάμερα. Σκουντάω έτσι τον Πάνο να βγάλει καμία φωτό. Με την δέυτερη που τον σκουντάω κουνιέται λίγο έντονα πίσω σαν να τρόμαξε. Βγάζει λοιπόν τις φωτο κ μου φωνάζει στην επόμενη ευκαιρία να σταματήσω γιατί τον είχε πάρει ο ύπνος!!!!

307694

Συνακόλουθα, λίγο πριν την γέφυρα του Ρίου σταματήσαμε για τους τελευταίους εσπρέσους. Όπως φαντάζεστε του έριξα του Πάνου ένα ξεχέσιμο κ του εξήγησα πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που συνέβη.

307695

307696

Εξίσου θεαματική κ η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, με ευχάριστη έκπληξη το χαμηλό αντίτιμο για μηχανές έναντι των αυτοκινήτων (νομίζω 2,8€ έναντι 11,5€). Σε κάνει να σκέφτεσαι ότι ενώ αυτή η αναλογία φένεται η πιο δίκαιη γιατί να μην ισχύει και για τα υπόλοιπα διόδια της χώρας...
Αφού πατήσαμε Πελοπόννησο είχαμε χάσει την υπομονή μας και επικεντρωθήκαμε πλέον στον προορισμό μας, χωρίς να παρατηρούμε πολλά από την διαδρομή Πάτρας-Πύργου. Μια διαδρομή βαρετή κ με πολλή κακό δρόμο, με συνεχής διασταυρώσεις οπού κανείς δεν τηρεί την σήμανση.. Μετά από μιάμιση ώρα είδαμε επιτέλους την πινακίδα που μας καλωσόριζε στον Πύργο. Ώρα άφιξης 17.30. Διάρκεια ταξιδιού 10 ώρες.

[PaZaRiOTiS]

Πύργος Ηλείας

Ήταν η δεύτερη φορά που κατέβαινα Πελοπόννησο. (Τελίκα ο ελληνικός στρατός φρόντισε να κατέβω και τρίτη σε σύντομο χρονικό διάστημα.) Την πρώτη φορά είχαμε κατέβει οικογενειακώς με αμάξι. Ευλογημένος τόπος όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα. Συγκεκριμένα στον Πύργο δεν είχα ξαναπάει. Τον χειμώνα, απʼ ότι μου είπαν δεν διαφέρει πολύ από άλλες επαρχιακές πόλεις που οι ρυθμοί πέφτουν και οι επιλογές για διασκέδαση είναι μειωμένες. Το καλοκαίρι όμως η πόλη είναι περιτριγυρισμένη με παραλίες και beach bar. Εμείς προλάβαμε να πάμε στο Κατάκολο, στον Άγιο Ανδρέα, και στην Κουρούτα. Θα τις απολάμβανα περισσότερο βέβαια τις παραλίες αν μπορούσα να κάνω μπάνιο... Είχα το καμμένο πόδι βλέπετε.. Επίσης η περιοχή έχει και αρκετούς αρχαιολογικούς χώρους. Εμείς επισκεπτήκαμε την Αρχαία Ολύμπια μόνο, αλλά άκουσα και για την Αρχαία Ήλειδα (αν θυμάμε καλά το όνομα), όπου πήγαμε μόνο για μια θεατρική παράσταση με Μάινα κ Λουιζίδου. Ακολουθούν κάποιες σκόρπιες φωτό από την διαμονή μας. Εν τέλει θέλω να τονίσω πόσο φιλόξενα μας υποδέχτηκε η οικογένεια στην οποία μέναμε. Μας συμπεριφέρονταν σαν να είμασταν παιδιά τους. Ευχαριστούμε πολύ κυρία Χρύσα!

307697

307698

[PaZaRiOTiS]

Η Επιστροφή

Μέχρι και μια μέρα πριν την επιστροφή μας δεν είχαμε αποφασίσει την διαδρομή του γυρισμού. Είχα βγάλει 3 επιλογές. Πύργος-Πάτρα-Ναύπακτος- Ιτέα-Αράχωβα-Λιβαδειά-Θεσνικη, Πύργος-Πάτρα-Κόρινθος-Αθήνα-Λιβαδειά- Θεσνικη, και μια τελευταία μέσω Τρίπολης κ Αθήνας. Οι επικρατέστερες ήταν οι δύο πρώτες. Για τις οποίες ακούγαμε διαφορετικά σχόλια από τον καθένα που ρωτούσαμε. Ο βασικός μου φόβος ήταν η κίνηση αφού το ταξίδι θα γινόταν Παρασκευή 14 Αυγούστου... Τελικά ακολουθήσαμε την Πρώτη διαδρομή, η οποία αποδείκτηκε και η καλύτερη από άποψη κίνησης, ποικιλομορφίας τοπίου και συνθηκών ταξιδιού.

Αναχώρηση 7.30π.μ. Αυτήν την φορά είμασταν πιο προετοιμασμένοι για την πρωινή ψύχρα, η οποία όμως μας ξύπνησε για τα καλά. Πρώτη προγραμματισμένη στάση: καφές στην Ναύπακτο.

307699

307700

Ο καφές στην γραφική πλατεία της Ναυπάκτου ήταν ότι πρέπει. Φουλ ορεξάτοι ξεκινήσαμε για ένα από τα καλύτερα κομμάτια του συνολικού ταξιδιού, και από άποψης τοπίου και από οδηγικής μεριάς.

307701

[PaZaRiOTiS]

Την διαδρομή Ναύπακτος-Ιτέα θα την θυμάμαι για καιρό. Στροφιλίκια με 4η ή 5η και δεξιά μας κολπίσκοι και νησάκια της περιοχής. Η άσφαλτος αρκετά ικανοποιητική για τα ελληνικά δεδομένα και η κίνηση σχεδόν μηδενική λόγω του πρωινού της ώρας.

307702

307703

307704

Στην Ιτέα κάναμε μια στάση για βενζίνη πριν αρχίσουμε το ανέβασμα προς Δελφούς. Εκεί συνέβη ίσως και το πιο επικίνδυνο περιστατικό του ταξιδιού. Ένας παππούς που ανεφοδιάστηκε πριν από εμάς, ξεκίνησε με την αντλία πάνω στο τεπόζιτο. Στο τσαφ άκουσε τις φωνές και σταμάτησε.

[PaZaRiOTiS]

Η διαδρομή από Ιτέα μέχρι Λιβαδειά είναι εξίσου όμορφη. Μέχρι τους Δελφούς η άσφαλτος ήθελε πολύ προσοχή. Κλειστές ανηφορικές στροφές που με έκαναν να νιώθω ότι το dakarακι δεν τραβάει δικάβαλο και φορτωμένο, και πόσο πιο άνετα θα πήγαινα με κανά χιλιάρι. Ξέρω ξέρω, κλασσικές σκέψεις για κάθε μηχανόβιο. Και χιλιάρι να ʻχα θα ήθελα χιλιοδιακοσάρι.. Για αυτό δεν σκοπεύω να αλλάξω μηχανή σύντομα..

307705

307706

[PaZaRiOTiS]

Μετά την Αράχωβα λοιπόν η στροφές ήταν πιο ανοιχτές και η άσφαλτος πιο τραχειά. Σε χρόνο μηδεν είμασταν Λιβαδειά. Πρώτη φορά επισκεπτόμουν, επίσης, την συγκεκριμένη πόλη. Αν και δεν είδαμε πολλά πράγματα λόγω πίεσης χρόνου, ότι είδα μου άρεσε. Μετά από έναν καφέ και μερικές πανσέτες αποχαιρετήσαμε και την Λιβαδειά.

Δυσκολευτήκαμε λίγο να βρούμε τον δρόμο προς εθνική, άλλα μετά όλα ήταν απλά, το ταξίδι μας είχε σχεδόν τελειώσει. Το κακό ήταν ότι με την μονοτονία της ευθείας άρχισε να μας βγαίνει η κούραση. Ειδικά μετά τα Τέμπη επιστράτευσα και τα τελευταία αποθέματα ενέργειας μου και το υπόλοιπο λιγοστό γκάζι της μπέμπας μου και φτάσαμε αισίως Θεσσαλονίκη λίγο πριν νυχτώσει για τα καλά. Ώρα άφιξης: 20.30. Διάρκεια επιστροφής: 13 ώρες."

307707

[PaZaRiOTiS]

Μετά από αυτό το ταξίδι ακολούθησαν κ άλλα. Το ίδιο ή λιγότερο εφάνταστα.. Το βάπτισμα του πυρός όμως θα το θυμάμαι για πάντα.. :wave2:

[vaska]

:beer::beer:

[Ζεύκας]

Μήπως τη πυργιώτισσα τη λένε Μαρία; Ψυχολογία;

[DimChios]

Μήπως τη πυργιώτισσα τη λένε Μαρία; Ψυχολογία;

:bawl:


Ωραίος ο φίλος!! Την πρώτη φορά όλοι τη θυμόμαστε! :D

[akis_trevor]

:beer: παντα τετοια...

[MG-KTiNoS]

:beer:

[PaZaRiOTiS]

Guys.. :beer:


Μήπως τη πυργιώτισσα τη λένε Μαρία; Ψυχολογία;

:)

[DimChios]

Guys.. :beer:



:)

:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao: ε ποτε ρε μλκ Ζευκα! :beer:

[Ζεύκας]

Σςςςς πάψε ρε μλκ έχουμε ξεσκίσει το θέμα του παλικαριού

[DimChios]

Σςςςς πάψε ρε μλκ έχουμε ξεσκίσει το θέμα του παλικαριού

μονο το θεμα? :lol: