ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ
21/04/2014, 21:00
Πασχα στην ναυπακτο.
Σαββατο πρωι τα μπαγαζια ετοιμα για αναχωριση . Ο καιρος συνεφιασμενος και πεφτουν ποτε ποτε καποιες ψιχαλες.. για τον φοβο των ιουδαιων που λενε και για να μην πεσει παντοφλα μετα ,κανω την ερωτηση στην κατερινα ,
-αμαξι η μηχανη?
-Μηχανη ασφαλως ερωτηση ειναι αυτη?
-Οκ απλα το λεω γιατι θα βρεξει.
-Ναι και θα ζαχαροσει το γλυκο......
μετα απο 34 χρωνια στην μοτο να γυριζουμε την ελλαδα δεν θα περιμενα κατι αλλο απο την κατερινα. Γυναικα συνεπιβατης παντος καιρου.
οποτε περνουμε αδεια αποπλου απο το λημεναρχειο οπως καθε σωστος ιδιοκτητης που εχει την ναυαρχιδα της bmw και εχωντας κανει εντατικα μαθηματα ναυσιπλοιας .
Εχουμε ειδη χαραξει ρωτα για ναυπακτο . Απο εθνικη οδο αθηνων λαμιας βγενουμε στον παραλληλο στο κρυονερι και ανεβενουμε εως θηβα . Εκει προς λιβαδια, αραχοβα, δελφους, ιτεα, γαλαξιδη, ναυπακτο.
Τα μπαγαζια κληδομα στο μπαλαουρο (στης βαλιτσες) μποντζαρουμε το φορτιο (συνεπιβατις), λινουμε καβους και ορτσα τα πανια.
Στην λιβαδια ο γρεκος ( βορειοανατολικος ανεμος) ειχε 7 με 8 δυναμη. Με μισα πανια γιατι ο αερας ειναι πλαγια και κανει ακομα και τα αυτοκινητα να κρατιουνται με δυσκολια στην ρωτα τους , εδω φανικε το να εχεις βαρια μοτοσικλετα. Τα 420 κιλα της και μαζι με εμενα την κατερινα και τα μπαγαζια 600 + κιλα η μοτο πραγματικα ηταν ακλονιτη με ταχητητα 80-100 χιλιομετρα , απλα εγερνε και κατευθηνοταν ακομα και με το ενα χερι στο τιμονι. Οι ριπες ανενου δεν της αλαζαν κατευθηνση απλα την εκαναν να γυρη και με χαλαρα κρατοντας το τιμονι η μηχανη διορθονε μονη της και κρατουσε σταθερη πορια.
μια στασι μετα την συραγκα στην λιβαδια σε ενα μνημιο πεσοντων για ξεμουδιασμα. Αλοστε δεν βιαζομασται βολτα παμε.
Πλησιαζοντας την αραχοβα η θερμοκρασια ειναι 6 βαθμοι και αρχιζει να ριχνει χιονονερο.
Κατι μου κανει νοιμα η κατερινα, μαλων κρυωνει.
κοβο ταχητιτα και της λεω τι θελει.
-Κοιτα τα χωραφια ειναι καταπρασινα και οι παπαρουνες εχουν κανει στρομα επανω τους , οπως περναει ο αερας σε ριπες τα κανει να μιαζουν σαν κοκκινη θαλασσα με κιματα, ειναι απιστευτο.
-Χμμμ σκευτομε τιποτε δεν πηρε το πρωι για να ειναι λιγμενα, αρα ειναι μια χαρα.
Στην αραχοβα γινοταν το αδιαχοριτο, τι κρηση και αηδιες, ουτε η ομονοια σε ωρα αιχμης .
Κατιφορισαμε για ιτεα, μια ιτεα ηλιολουστη με θερμοκρασια πανω απο 20 βαθμους . Ο καιρος τρελαθικε. Κατευθηνομαστε προς γαλαξιδη, ο δρομος στεγνος και η ευκαιρια για ελαφροματα στην bmw ειναι ιδανικη. Αλλα για λιγο.
Στην συνεχια ο δρομος ειναι βρεγμενος και εχει αρχισει μια ψιχαλα. Σε μια στοφη αριστερι ο μαστορας (που λεει ο λογος) εχει στοσει με ενα μπαλομα το οδοστρομα το οποιο μπαλομα μπενει μεχρη την στροφη αλλα μονο προς το ενα τεταρτο και στην συνεχια ειναι το παλιο οδοστρομα. Φτανοντας στην στροφη αρχιζω να πλαγιαζω την μοτο αριστερα κοιτοντας την εξοδο της στροφης . Με την ακρη του ματιου μου αντιλαμβανομε οτι εκει που τελιονει το μπαλομα το παλαιο οδοστρομα ειναι 2 εκατοστα πιο κατω με αποτελεσμα να εχει διμιουργιθη ενα αυλακι νερου πλατους 40-50 εκατοστων και βαθος 2 εκατοστα. Περνα ο μπροστα τροχος και ο πισο λογο του μεγαλου φορτιου γλιστραει προς την εξωτερικη. Η μοτο βουταει προς την εσωτερικη και πλαγιαζει αποτομα. Κατι η εμπιρια κατι τα μαθηματα ενστικτοδος πριν προλαβω να το σκευτο σπροχνω το δεξι γκριπ μιωνοντας το γκαζι, η μοτο σικονεται και αμεσος αναποδο τιμονη και φρενα μολις η μοτο εχει σηκοθει ορθεια.. οι τροχοι εχουν πια προσφυση γερνω το σωμα στην εσωτερικη και ξαναριχνω την μοτο μεσα στην στροφη και συνεχιζω.
Η κατερινα ακολουθησε το σωμα μου απολιτα, μεγαλο πρωσον να ειναι ο συνεπιβατης εμπειρος.
Την ναυπακτο μπενοντας αλλος χαμος απο αυτοκινητα, η βροχη εγηνε μπορα και εμεις ακινητοι στην ουρα μποτιλιαρισμενοι. Ουτε τα παπια δεν χωρουσαν αναμεσα στα αυτοκινητα.
Φτανοντας στα δωματια ψαξαμε να βρουμε ενα καλο ρεμεντζο για να ριξουμε καβους. Βλεπεται τα 420 κιλα της χωντρουλας θελουν στερεο εδαφος για να μην βουλιαξει.
Η βροχη μετα απο λιγο εκοψε οποτε πιγαμε για φαγιτο στην πολη και για καφε στο καστρο.
Το βραδυ στην ανασταφη ηταν και ο μητροπολιτης οποτε η τελετη ηταν σε ολο της το μεγαλιο και λογο αυτου η αστυνομευση ηταν πολυ μεγαλη με αποτελεσμα να ριξουν φοτοβολιδες στον ουρανο και οχι βαρελοτα στον κοσμο .
Στην συνεχια πιγαμε σε μια ψισταρια και πηραμε κοντοσουβλη και κοκορετσι. Τα οποια ηταν και φτυνα και υπεροχα.
Σαββατο πρωι τα μπαγαζια ετοιμα για αναχωριση . Ο καιρος συνεφιασμενος και πεφτουν ποτε ποτε καποιες ψιχαλες.. για τον φοβο των ιουδαιων που λενε και για να μην πεσει παντοφλα μετα ,κανω την ερωτηση στην κατερινα ,
-αμαξι η μηχανη?
-Μηχανη ασφαλως ερωτηση ειναι αυτη?
-Οκ απλα το λεω γιατι θα βρεξει.
-Ναι και θα ζαχαροσει το γλυκο......
μετα απο 34 χρωνια στην μοτο να γυριζουμε την ελλαδα δεν θα περιμενα κατι αλλο απο την κατερινα. Γυναικα συνεπιβατης παντος καιρου.
οποτε περνουμε αδεια αποπλου απο το λημεναρχειο οπως καθε σωστος ιδιοκτητης που εχει την ναυαρχιδα της bmw και εχωντας κανει εντατικα μαθηματα ναυσιπλοιας .
Εχουμε ειδη χαραξει ρωτα για ναυπακτο . Απο εθνικη οδο αθηνων λαμιας βγενουμε στον παραλληλο στο κρυονερι και ανεβενουμε εως θηβα . Εκει προς λιβαδια, αραχοβα, δελφους, ιτεα, γαλαξιδη, ναυπακτο.
Τα μπαγαζια κληδομα στο μπαλαουρο (στης βαλιτσες) μποντζαρουμε το φορτιο (συνεπιβατις), λινουμε καβους και ορτσα τα πανια.
Στην λιβαδια ο γρεκος ( βορειοανατολικος ανεμος) ειχε 7 με 8 δυναμη. Με μισα πανια γιατι ο αερας ειναι πλαγια και κανει ακομα και τα αυτοκινητα να κρατιουνται με δυσκολια στην ρωτα τους , εδω φανικε το να εχεις βαρια μοτοσικλετα. Τα 420 κιλα της και μαζι με εμενα την κατερινα και τα μπαγαζια 600 + κιλα η μοτο πραγματικα ηταν ακλονιτη με ταχητητα 80-100 χιλιομετρα , απλα εγερνε και κατευθηνοταν ακομα και με το ενα χερι στο τιμονι. Οι ριπες ανενου δεν της αλαζαν κατευθηνση απλα την εκαναν να γυρη και με χαλαρα κρατοντας το τιμονι η μηχανη διορθονε μονη της και κρατουσε σταθερη πορια.
μια στασι μετα την συραγκα στην λιβαδια σε ενα μνημιο πεσοντων για ξεμουδιασμα. Αλοστε δεν βιαζομασται βολτα παμε.
Πλησιαζοντας την αραχοβα η θερμοκρασια ειναι 6 βαθμοι και αρχιζει να ριχνει χιονονερο.
Κατι μου κανει νοιμα η κατερινα, μαλων κρυωνει.
κοβο ταχητιτα και της λεω τι θελει.
-Κοιτα τα χωραφια ειναι καταπρασινα και οι παπαρουνες εχουν κανει στρομα επανω τους , οπως περναει ο αερας σε ριπες τα κανει να μιαζουν σαν κοκκινη θαλασσα με κιματα, ειναι απιστευτο.
-Χμμμ σκευτομε τιποτε δεν πηρε το πρωι για να ειναι λιγμενα, αρα ειναι μια χαρα.
Στην αραχοβα γινοταν το αδιαχοριτο, τι κρηση και αηδιες, ουτε η ομονοια σε ωρα αιχμης .
Κατιφορισαμε για ιτεα, μια ιτεα ηλιολουστη με θερμοκρασια πανω απο 20 βαθμους . Ο καιρος τρελαθικε. Κατευθηνομαστε προς γαλαξιδη, ο δρομος στεγνος και η ευκαιρια για ελαφροματα στην bmw ειναι ιδανικη. Αλλα για λιγο.
Στην συνεχια ο δρομος ειναι βρεγμενος και εχει αρχισει μια ψιχαλα. Σε μια στοφη αριστερι ο μαστορας (που λεει ο λογος) εχει στοσει με ενα μπαλομα το οδοστρομα το οποιο μπαλομα μπενει μεχρη την στροφη αλλα μονο προς το ενα τεταρτο και στην συνεχια ειναι το παλιο οδοστρομα. Φτανοντας στην στροφη αρχιζω να πλαγιαζω την μοτο αριστερα κοιτοντας την εξοδο της στροφης . Με την ακρη του ματιου μου αντιλαμβανομε οτι εκει που τελιονει το μπαλομα το παλαιο οδοστρομα ειναι 2 εκατοστα πιο κατω με αποτελεσμα να εχει διμιουργιθη ενα αυλακι νερου πλατους 40-50 εκατοστων και βαθος 2 εκατοστα. Περνα ο μπροστα τροχος και ο πισο λογο του μεγαλου φορτιου γλιστραει προς την εξωτερικη. Η μοτο βουταει προς την εσωτερικη και πλαγιαζει αποτομα. Κατι η εμπιρια κατι τα μαθηματα ενστικτοδος πριν προλαβω να το σκευτο σπροχνω το δεξι γκριπ μιωνοντας το γκαζι, η μοτο σικονεται και αμεσος αναποδο τιμονη και φρενα μολις η μοτο εχει σηκοθει ορθεια.. οι τροχοι εχουν πια προσφυση γερνω το σωμα στην εσωτερικη και ξαναριχνω την μοτο μεσα στην στροφη και συνεχιζω.
Η κατερινα ακολουθησε το σωμα μου απολιτα, μεγαλο πρωσον να ειναι ο συνεπιβατης εμπειρος.
Την ναυπακτο μπενοντας αλλος χαμος απο αυτοκινητα, η βροχη εγηνε μπορα και εμεις ακινητοι στην ουρα μποτιλιαρισμενοι. Ουτε τα παπια δεν χωρουσαν αναμεσα στα αυτοκινητα.
Φτανοντας στα δωματια ψαξαμε να βρουμε ενα καλο ρεμεντζο για να ριξουμε καβους. Βλεπεται τα 420 κιλα της χωντρουλας θελουν στερεο εδαφος για να μην βουλιαξει.
Η βροχη μετα απο λιγο εκοψε οποτε πιγαμε για φαγιτο στην πολη και για καφε στο καστρο.
Το βραδυ στην ανασταφη ηταν και ο μητροπολιτης οποτε η τελετη ηταν σε ολο της το μεγαλιο και λογο αυτου η αστυνομευση ηταν πολυ μεγαλη με αποτελεσμα να ριξουν φοτοβολιδες στον ουρανο και οχι βαρελοτα στον κοσμο .
Στην συνεχια πιγαμε σε μια ψισταρια και πηραμε κοντοσουβλη και κοκορετσι. Τα οποια ηταν και φτυνα και υπεροχα.