lspiros
01/09/2014, 13:55
“Έπρεπε να είχες ετοιμαστεί ήδη,θα χάσω το ιδανικό φως”πέταξε βιαστικά ενώ κατέβαινε ήδη τα σκαλιά ψάχνοντας στην τσέπη του το κλειδί από τη μηχανή.
Πέρασε σταυρωτά στον ώμο το τσαντάκι της φωτογραφικής και έβαλε μπροστά,ξεκίνησε αμέσως μιας και δεν είχε χρόνο για ζέσταμα,όντως ο ήλιος σε λίγο θα κρυβόταν πίσω απο το βουνό.Βγήκε στον επαρχιακό και κατευθύνθηκε προς ένα παλιό σιδηροδρομικό σταθμό.Δεν ήξερε σχεδόν τίποτα απο φωτογραφία,είχε ακούσει όμως ότι αυτή ήταν καλή ώρα και είχε δει αντίστοιχες δουλείες σε εγκαταλελειμμένα κτίρια.
322460
Σταμάτησε σ ένα βενζινάδικο πριν το σταθμό να βάλει βενζίνη.Δίπλα του ένα οικογενειακό σεντάν και δυο κολλημένα μουτράκια στο πίσω παράθυρο να προσπαθούν να καταλάβουν τι είναι αυτό το περίεργο μηχανάκι που οδηγά αυτός με το γελοίο κράνος.Χάρηκε για λίγο τη μοναδικότητα του και ετοιμάστηκε να βάλει μπροστά.
Πρώτη μανιβελιά,ησυχία,ο στρόφαλος γύρισε κάνα δυο φορές νωχελικά συμπαρασύροντας μαζί του τον εκκεντροφόρο.Αυτός ανάγκασε τις βαλβίδες να αναπηδήσουν κόβοντας τους την απογευματινή σιέστα.Η εισαγωγής κατάφερε να βραχεί αλλά η αδερφή της δίπλα ακάπνιστη.Το θεώρησαν τυχαίο και ξαναπροσπάθησαν.Η μανιβέλα έκανε τη βουτιά της,ο οστρόφαλος με νέα όρεξη γύρισε,ο εκκεντροφόρος ξανακολούθησε και οι βαλβίδες μια απ τα ίδια.Τίποτα πάλι.Κοιτάχτηκαν με απορία όλοι και ήταν έτοιμοι να ρίξουν ο ένας το φταίξιμό στον άλλο.Τους έκοψε απότομα όμως το μπουζί που μοιρολογώντας έλεγε κάτι για αφλογιστία,απουσία σπινθήρα και άλλα τέτοια.Το σύστημα ανάφλεξης άρχισε να ψάχνεται μιας και ήταν φανερό ότι η ευθύνη τους βάραινε αποκλειστικά.Τελευταία τους ελπίδα η συμπίεση,αλλά αυτή έδειχνε ν αντιστέκεται μια χαρά στην κίνηση της μανιβέλας.Δείχνωντας γενναιότητα ο πολλαπλασιαστής βγάζοντας καπνούς ανέλαβε όλη την ευθύνη παραδίδοντας εαυτόν προς αντικατάσταση.Όλα τα μηχανικά μέρη συμφώνησαν το θέμα να μην βγει προς τα έξω και βγάλουν κακό όνομα οπως κάτι μακρινά τους ξαδέρφια απο την ιταλία.Είχαν συχνά τα θέματα τους αλλά με τη σιωπή η ρετσινιά για την ώρα βάραινε τους στρογγυλόφθαλμους.
Ταπεινωμένος στα παιδικά μάτια,σταμάτησε τις μανιβελιές και έσπρωξε το μηχανάκι στην άκρη του βενζινάδικου.Ξαρματώθηκε κράνος , φωτογραφική και κάθισε αποκαμωμένος σ ένα πεζούλι να κοιτά το λαβωμένο μηχάνημα.Άνοιξε το τηλέφωνο και καταπίνωντας την περηφάνεια του σχημάτισε τον αριθμό αυτής που πριν από λίγο δεν είχε την υπομονή να περιμένει.
Λίγο αργότερα φάνηκε το κίτρινο φορτηγάκι,με την οδηγο του να προσπαθεί να κρατήσει τα γέλια της.
-“ήταν σωστό το φως αγάπη μου;”
-γκρρρ....
Πέρασε σταυρωτά στον ώμο το τσαντάκι της φωτογραφικής και έβαλε μπροστά,ξεκίνησε αμέσως μιας και δεν είχε χρόνο για ζέσταμα,όντως ο ήλιος σε λίγο θα κρυβόταν πίσω απο το βουνό.Βγήκε στον επαρχιακό και κατευθύνθηκε προς ένα παλιό σιδηροδρομικό σταθμό.Δεν ήξερε σχεδόν τίποτα απο φωτογραφία,είχε ακούσει όμως ότι αυτή ήταν καλή ώρα και είχε δει αντίστοιχες δουλείες σε εγκαταλελειμμένα κτίρια.
322460
Σταμάτησε σ ένα βενζινάδικο πριν το σταθμό να βάλει βενζίνη.Δίπλα του ένα οικογενειακό σεντάν και δυο κολλημένα μουτράκια στο πίσω παράθυρο να προσπαθούν να καταλάβουν τι είναι αυτό το περίεργο μηχανάκι που οδηγά αυτός με το γελοίο κράνος.Χάρηκε για λίγο τη μοναδικότητα του και ετοιμάστηκε να βάλει μπροστά.
Πρώτη μανιβελιά,ησυχία,ο στρόφαλος γύρισε κάνα δυο φορές νωχελικά συμπαρασύροντας μαζί του τον εκκεντροφόρο.Αυτός ανάγκασε τις βαλβίδες να αναπηδήσουν κόβοντας τους την απογευματινή σιέστα.Η εισαγωγής κατάφερε να βραχεί αλλά η αδερφή της δίπλα ακάπνιστη.Το θεώρησαν τυχαίο και ξαναπροσπάθησαν.Η μανιβέλα έκανε τη βουτιά της,ο οστρόφαλος με νέα όρεξη γύρισε,ο εκκεντροφόρος ξανακολούθησε και οι βαλβίδες μια απ τα ίδια.Τίποτα πάλι.Κοιτάχτηκαν με απορία όλοι και ήταν έτοιμοι να ρίξουν ο ένας το φταίξιμό στον άλλο.Τους έκοψε απότομα όμως το μπουζί που μοιρολογώντας έλεγε κάτι για αφλογιστία,απουσία σπινθήρα και άλλα τέτοια.Το σύστημα ανάφλεξης άρχισε να ψάχνεται μιας και ήταν φανερό ότι η ευθύνη τους βάραινε αποκλειστικά.Τελευταία τους ελπίδα η συμπίεση,αλλά αυτή έδειχνε ν αντιστέκεται μια χαρά στην κίνηση της μανιβέλας.Δείχνωντας γενναιότητα ο πολλαπλασιαστής βγάζοντας καπνούς ανέλαβε όλη την ευθύνη παραδίδοντας εαυτόν προς αντικατάσταση.Όλα τα μηχανικά μέρη συμφώνησαν το θέμα να μην βγει προς τα έξω και βγάλουν κακό όνομα οπως κάτι μακρινά τους ξαδέρφια απο την ιταλία.Είχαν συχνά τα θέματα τους αλλά με τη σιωπή η ρετσινιά για την ώρα βάραινε τους στρογγυλόφθαλμους.
Ταπεινωμένος στα παιδικά μάτια,σταμάτησε τις μανιβελιές και έσπρωξε το μηχανάκι στην άκρη του βενζινάδικου.Ξαρματώθηκε κράνος , φωτογραφική και κάθισε αποκαμωμένος σ ένα πεζούλι να κοιτά το λαβωμένο μηχάνημα.Άνοιξε το τηλέφωνο και καταπίνωντας την περηφάνεια του σχημάτισε τον αριθμό αυτής που πριν από λίγο δεν είχε την υπομονή να περιμένει.
Λίγο αργότερα φάνηκε το κίτρινο φορτηγάκι,με την οδηγο του να προσπαθεί να κρατήσει τα γέλια της.
-“ήταν σωστό το φως αγάπη μου;”
-γκρρρ....