To μικρόβιο της μηχανής πως το αποκτήσατε;

[Gandalf dr685sm]

Όλοι έχουμε ένα κοινό πάθος εδώ. Αυτό είναι , η μηχανή μας. Το σιδερένιο άτι που χαρακτηρίζει την μεταφορά μας , αλλά ταυτόχρονα ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε , επηρεάζει αρκετά και την συμπεριφορά μας.

Τι ήταν εκείνο όμως ρε παιδιά που σας έκανε να θελήσετε να αποκτήσετε για πρώτη φορά μηχανή;
Ποία ήταν η αιτία για την κίνηση αυτή; Με λίγα λόγια...για μένα ας πούμε...

Δεν θα ξεχάσω σε ένα φιλαράκι τότε , σε ηλικία 15 ετών , που έπεσε στα χέρια μου το εξώφυλλο των Motley Crue , ενώ είχαμε την ανάλογη μουσική υπόκρουση. Η φαντασία να δουλεύει στο 120% και να κοιτάω το εξώφυλλο που είχε το συγκρότημα πάνω σε Indian και Harley (εντάξει... σε εκείνη την ηλικία δεν ήξερα ρε παιδιά απο επιδόσεις και τα ρέστα!!!!). Εκεί ήταν το πρώτο τσίγκλημα...

Απο εκείνη την στιγμή , είχε μπεί το μικρόβιο μέσα μου , και θέριεψε στα 19 μου που πήρα και το πρώτο παπάκι (Τ80) .....έκτοτε , δεν μπορώ να το καταπολεμήσω το μικρόβιο...


Gandalf

[Alx 84]

Χμμ... δύσκολο να πείς. Μάλλον από τον πατέρα μου που είχε πάντα μοτοσυκλέτες και μας πήγαινε βόλτες. Η πλάκα όμως είναι οτι ένα διάστημα(γύρω στα 16-17 μου) που έλεγα "δε θέλω μοτό, είναι επικίνδυνες"... Ε, μέχρι μια ημέρα που περίμενα το λεωφορείο περνάνε μπροστά μου δυο streetάδες full ντυμένοι, τους κοιτάω σα χάνος και λέω ΘΕΛΩ ΜΗΧΑΝΗΗΗΗΗ. λές απο εκεί να είναι το πάθος μου με τις ss??? Είχαν πραγματικά το κάτι διαφορετικό. Έναν αέρα. Αυτό που έχει ο κάθε μοτοσυκλετιστής!!! Αυτό που δε μπορεί να καταλάβει ο κουτάκιας!!!

[adam_tsouk]

Εγώ όταν ήμουν μικρός ήθελα να χάσω μάθημα και είχα βγει στη βροχή χωρίς μπουφάν. Ο γιατρός είπε ότι έχω τήν ιωση της μηχανής!Το πρόβλημα αποδείχθηκε χρόνιο (οκ, μλκια αλλά δεν μπόρεσα να κρατηθώ):lol: :lol:


Βασικά δεν θυμάμαι και ειλικρινά δεν ξέρω!
Μάλλον από... παντα!:uplate: Τα αδέρφια μου είχαν μηχανές και μου ήρθε και πιο εύκολα.

[oulas]

Εβλεπα στην ηλικια των 14 το scooteraki της μανας μου( Honda Lead 50cc SS), τα καλοκαιρια που πηγαινα χωριο, και ετσι αρχισα να το παιρνω κρυφα σιγα σιγα! Μεχρι τα 21 χρησιμοποιουσα τα διαφορα scooter της μανας μου. (Εχω διαλθσει πολλα scooter της μαμας)

Στα 21 πηρα το πρωτο δικο μου, Gilera Runner, και τωρα sta 24 CBF250. Σε 2 χρονια που τελειωνω φανταρος παω για 600αρι. Παντος να ειναι η καλα η μαμα που μεχρι τωρα μου δινει ολα τα scooter της.
Βεβαια εγω, εxω αναλαβει την συντηριση τους, Λαδια(Ολο διχρονα ειναι) αερας, βενζινη....κλπ

[hetfield]

ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ 20 ΟΔΗΓΩ ΑΠΟ ΤΑ 14 ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ:wacko:

Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΦΟΡΑ ΗΤΑΝ ΜΕ ΜΙΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΤΣΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ
ΕΝΑ RV 50 ΜΕ ΣΥΜΠΛΕΚΤΗ...

ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΤΟ ΣΚΛΥΛΟΠΑΠΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΕΧΡΙ ΚΙ ΣΗΜΕΡΑ

ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΑΝΟΙΧΤΟ (:look: Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ) ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΗΘΕΛΑ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΝΤΕΡ . ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΡΗΚΑ ΣΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΗΡΘΑΝ ΠΛΗΘΩΡΑ ΑΛΛΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΝ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΓΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ:dizzy: :dizzy:

ΚΑΘΕ ΒΟΛΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΝΕΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΩ ΚΑΘΟΛΟΥ;)

ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΙΟΙ:wave2:

:beer:

[ironbum2]

Δεν νομίζω να το απόκτησα, μάλλον υπήρχε στα γονίδιά μου.

Στο δημοτικό έβλεπα τους γερμαναράδες που ερχόντουσαν Ελλάδα φορτωμένοι με τα τριβάλιτσα και τις στολές και μου έτρεχαν τα σάλια... "Μια μέρα έτσι θα γίνω κι εγώ" μουρμούριζα και ονειρευόμουν benelli 6κύλινδρο (το είχε γείτονας)

Όσο μεγάλωνα τόσο φούντωνε η φλόγα μέσα μου...Τετάρτη δημοτικού οδήγησα ένα καρέλι μιας κοπέλας, και στα 14 έμαθα να οδηγάω με συμπλεκτη (vfr 400). Οι δικοί μου ούτε να ακούσουν για "σκοτώστρα". Οδήγαγα μηχανάκια φίλων χωρίς δίπλωμα (μ@λακία, το ξέρω αλλά στα 17 που μυαλό...) στα 18 αποκτώ ένα T80 μιας και ο πατέρας μου κατάλαβε οτι είναι καλύτερα να έχω δικό μου παρά να οδηγάω ξένα. γύρω στα 20 έχω μαζέψει χρήματα για XT... Μάχη στο σπίτι και τελικά με ψήνουν να πάρω αυτοκίνητο. Στα 22 πάω φαντάρος και μόλις γυρίζω μετά από 5 μήνες πουλάω το κουτί και παίρνω την πρώτη μου μηχανή (Bmw f-650). Από τότε έχουν περάσει άλλα 8 χρόνια και το μικρόβιο όσο πάει και μεγαλώνει......

[GST]

ειχε ο παππους στο χωριο και εκει εμαθα πρωτα τις τουμπες και μετα να οδηγαω:lol: ...... τι μας θυμιζεις τωρα ...ξεγνιαστα χρονια τοτε ζουσαμε και αναπνεαμε για τη στιγμη που θα φυγει στο καφενειο για να το σκασουμε με το ξαδερφο για μια βολτα....ισως τα μονα χρονια που δεν μας ενοιαζε το τι καβαλαμε και ποτε θα βγει το επομενο μοντελο....παρανομοι και ατιθασα ονειροπολοι πιτσιρικαδες στα σοκακια του χωριου.....:sun: βρε βρε πως αλλαζουν οι καιροι και μεις μαζι μαυτους.....:smilea:

[Σφήγκας600]

Για όλα φταίει ο νονός της μικρής μου αδερφής ο Άγγελος με το XT του.1983 εβγάλα την πρώτη φωτό μου δίπλα σε μηχανή στην τρυφερή ηλικία των 9 χρονών.Για τα 6 χρόνια μετά ο πατέρας μου με το cb125 twin με το οποίο έκανα και τις πρώτες μου βόλτες αργότερα.Και μάλλον 2 χρόνια μετά ο τότε κολλητός μου Ναπολέων με την "Χρυσούλα" του πατέρα του (κύριο Νίκου) - ένα τεράστιο goldwing 1000cc - το γυμνό - έτσι; όπου ένα καλοκαίρι ολόκληρο με έκανε φανατίλα με τα honda.

[kawasaki ZX-12]

εμενα το 82 ο πατερας μου ειχε ενα simson και παντα με εβαζε στο ντεποζιτο για να παμε απο δω και απο κει!!!!
ημουνα 2 χρονων μεχρι τα 5 μετακινομασταν με αυτο!!!

μεγαλονοντας στην παρεα υπηρχαν 2 ζετακια οποτε ετσι μου μπηκε το μικροβιο!!!!

η ειρωνια της υποθεσης ειναι ομως οτι στα 15 οταν ειπα στο πατερα μου οτι θελω ενα ζετακι εγινε χαμος και μου λεει το απιθανο ........
καλα δεν μπορω να καταλαβω πως απεκτησες αυτην την τρελα με τα μηχανακια δεν υπαρχει περιπτωση...
τι λες ρε πατερα ξεχνας μου φαινεται.....

ειχε πεσει και το χε δωσει καιρο και μαλλον φοβοτανε!!!
και εννοειτε πως ποτε δεν εδωσε φραγκο για τα μηχανακια μου

οταν ειδε το 636 ψιλοτρομαξε αλλα οκ τωρα πια δεν το συζηταει καν.

[makis206]

Εγώ όταν ήμουν 12 χρονών μου πήρε η γιαγιά μου μια φωτογραφική μηχανή που την λάτρεψα. Τραβούσα πολλές φωτογραφίες μέχρι τα 16 μου, τρελαμένος και με τεράστιο πάθος για το υπέροχο δώρο που μου χάρισε η αγαπημένη μου γιαγιά.
Μέχρι που μια χειμωνιάτικη μέρα, κι ενώ τραβούσα φωτογραφίες κάτι πουλιά, έπιασε ένα ψιλόβροχο με αποτέλεσμα να πέσει νερό μέσα στον φακό. Όλα μαύρισαν μέσα στο ματάκι που κοιτούσα για να τραβήξω την φωτογραφία. Την πήγα αμέσως σε ένα φωτογραφικό μαγαζί για να μου την φτιάξουν, αλλά δυστυχώς δέν την πρόλαβα εντελώς...απο την φωτογραφική μηχανή σώσαμε μόνο την μηχανή...η φωτογραφική είχε ήδη παραδώσει πνεύμα..
Κι έτσι μου κόλλησε το μικρόβιοοοο...

Σοβαρά τώρα δέν θυμάμαι ή μάλλον δέν ξέρω κάν πώς το κόλλησα το μικρόβιο. Ίσως το είχα μέσα μου απο τη μέρα που γεννήθηκα, πιστεύω πως πολλοί απο μας το είχαμε έμφυτο αυτό το μικρόβιο της ελευθερίας, της αδρεναλίνης και του ρομαντισμού.
Και προσωπικά χαίρομαι που την έχω αυτή την αρρώστια.

Αφού 27 χρόνια τώρα, αποφεύγω να πάω στο γιατρό να με κοιτάξει γιατί φοβάμαι μή με γιατρέψει !

:rotflmao: :rotflmao:

[idi]

ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΛΕΦΤΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΓΚΑΜΠΡΙΟΛΕ

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[rsp]

Νομίζω ότι όλοι μας το έχουμε στη γέννηση το μικρόβιο αλλιώς δεν εξηγείτε ούτε το πάθος ούτε η αγάπη που έχουμε στα μηχανάκια μας,, Εγώ ξεκίνησα με παρότρυνση του πατέρα μου, είχε ένα 250DT και ένα 750Κ το τετρακυλινδρο Χοντα. Από μικρός στην αρχή όταν ακόμα δεν έφτανα ούτε τους μαρσπιεδες όχι να πατήσω κάτω, με έβαζε να οδηγώ καθήμενος αυτός από πίσω, και απλά ποτέ δεν έκανα ποδήλατο, μπήκα αμέσως στο μηχανοκίνητο...Από τότε και μετά από 14 μηχανάκια λατρεύω ακόμα την αρρώστια μου...

[KaTaNaS]

ποτέ δε μου άρεσε η μπάλλα...


έπαιζα μόνο και μόνο για να κάνω παρέα με τους φίλους μου...


είμουν πάντα όμως τρελός με τον τροχό, και ο,τι ειχε τροχούς και χρειαζόταν ισορροπία!


πολύ ποδήλατο, μα πολύ ποδήλατο...


πατίνια, σκεητμπορντ


τα μηχανάκια άρχισαν να με γοητεύουν στα 12 περίπου, δανεικά παπάκια...


δίπλωμα για παπί (που δε πήρα ποτέ) στα 16 μου...


και μετά τα 18 FREEZE ξαναξύπνησα πέρσι, και με έχει συνεπάρει!!!

[afrotwin]

ego to kolisa apo ton aderfo mou itan arostos mixanovios ke nosouse asxima
e ke epidi ton frontiza ego me kolise
poli 8eli o an8ropos
ke etsi gnorisa tin magia tou solex ke ego se triferi ilikia...
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[Rezeguet]

ego apo to monakrivo zipaki mou kollisa to mikrovio otan piga gia proti fora enduro mazi me kati 125aria endura kai go me to zipaki apo piso :P etsi egina kai xomateros taytoxrona :D

[apolon10]

ειχα ενα παπακι στα 19 μου γιατι δεν μου επαιρναν αυτοκινητο οι γονεις μου.
Ειχε τιμονι σαν αυτια γαϊδαρου, μιζα και φλασακια με ηχο.
Μετα μου πηραν αυτοκινητο με τον ορο να πουλησω το παπι και ετσι ξεχασα τις μηχανες.
Μετα απο σχεδον 2 δεκαετιες ομως ξυπνησα ενα πρωι και ειπα δεν παει αλλο με την κινηση και τα μετρο και τα λεωφορεια.
Ετσι ξεθαψα το διπλωμα που ειχα για 50αρι και πηρα ενα κινεζικο 50.
Το 50 ομως κολωνε στην ανηφορα της κατεχακη και ετσι ειπα να παρω κατι μεγαλυτερο και πηρα ενα 650 freewind.
Μετα κ@υλωσα με την ταχυτητα (οση ειχε τελος παντων το 650) και πηρα tdm που μου αρεσε απο την πρωτη μερα που ξανακαβαλησα μηχανακι.
Τωρα ειμαι ΟΚ αλλα καμια φορα μου ερχεται η αναγκη να βρω κανα ss, αλλα δεν με βολευει για τη χρηση που το θελω.
Η μηχανη ειναι κ@υλα γενικα, αλλα θελει πολυ προσοχη, μα πολυ προσοχη.....
Προσεχετε μαγκες.
Παντως η μερα που ολα τα κουτια θα ειναι ακινητα στους δρομους και θα κινουνται μονο μηχανες ερχεται....
Μετανοειται οδηγοι κουτιων.....

[gcrook]

Εγω οπως και στα περισσοτερα πραγματα που αγαπησα στην ζωη μου και εξακολουθω να αγαπαω (βλ. κιθαρα), ξεκινησα κατα τυχη, και στην συνεχεια.......




























...........τρακαρα την κιθαρα:hypnotize :eek: :lol:

[danaos75]

Με λένε Μιχάλη και είμαι μηχανικός.....:hypnotize
εεεεε λαθος είμαι μηχανιακος...... :uplate:
χμ χμ λοιπον

ΜΕ ΛΕΝΕ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΗΧΑΝΙΟΜΑΝΙΑΚΟΣ :D :D


στα 16-17 μου με ένα RD 350 ενός φίλου γυρνάγαμε ολο το καλοκαίρι όλη την βόρεια Κρήτη. Απο τότε ήξερα οτι κάποια μέρα θα πάρω Μοτο, 12 χρόνια μετα ........ ΠΗΡΑ!!!

:beer: :beer:

[tifoefs]

Χμμμ !!

Ητανε χροοοοοοονια πολλαααα παληα που με εβαλε ενας γειτονας στο καλαθι της πολεμικης BMW που ειχε παρει λαφυρο απο τους γερμανους στο πολεμο και με πηγε βολτα στο βουνο.............

Εκει με πηρε ο αερας τα μυαλα και το βαλα πεισμα να βρω και γω γερμανους και να παρω λαφυρο μια BMW. Αλλα ειχε τελειωσει ο πολεμος και δεν αφηνανε πια οι νεοι νομοι τις λαφυραγωγιες .......

Ετσι με κολλησε το μικροβιο για μηχανες αλλα αλλαξα γουστα στη διαδρομη .... ποιος παιρνει BMW τωρα πια ....

Γιατρε μου δε θελω να γινω καλα .....

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[sas]

Με θυμάμαι πιτσιρικά στα Μέθανα 8-9 χρονών. Πηγαίναμε για διακοπές 3 μήνες το καλοκαίρι (ωραίες εποχές:rolleyes: )...βάλε και τις χειμερινές διακοπές.
Υπήρχε και υπάρχει μια ωραία διαδρομή από το Βαθύ που είμαι εγώ μέχρι την Καμενη χώρα που είναι το ηφαίστειο, γύρω στα 3-4 χιλιόμετρα ψιλοανηφορικός.
Εεεεε.....το ποδήλατο τσουλητό σην ανηφόρα....για αρκετήηηηηηηη ώρα και μετά η χαρά του παιδιού....το κακό ήταν ότι το πανηγύρι τελείωνε γρήγορα γαμώτο:winka:.
Από τη μία μεριά το βουνό και από την άλλη η γκρεμίλα με θέα θάλασσα:rolleyes:.
Φτιαχνούμουν και συνεχίζω άλλωστε.
Ακόμα θυμάμαι τον πατέρα μου ή το θείο μου να με περιλαμβάνουν με το οινόπνευμα:eyepop: (τσούυυυυζει) μετά από κάποιες ατυχής εξόδους σε στροφές.

Κάπως έτσι κόλλησα:wave2:

[devil's animal]

ηταν πριν κανα 9αρρι χρονια οταν πρτωτοκαβαλησα το πρωτο μου μηχανοκινητο......ενα στρογγυλοφαναρο παπι honda:yuck: 50αρι του θειου μου που το ειχε φερει στο εξοχικο για να μαθουμε εγω και ο ξαδερφος (2 χρονια μεγαλυτερος).......πολλη τρελα τοτε.....ο ξαδερφος το εκανε trial και εγω το πηγαινα σπασμενο παντου (απο τοτε streetas).........ομως λιγο γκαζι :sad:


λιγο αργοτερα ηρθε το astrea grand (επισης honda:yuck: ) με πολυ καλυτερα γκαζια κρατηματα και συμπεριφορα.......


παραλληλα ειχα και την 200αρα την vespa του πατερα μου που αντεχε τις απιστευτες καγκουριες που εκανα...


το μικροβιο ηρθε και ανοσοποιηθηκε εντελως (απο τα φαρμακα των γιατρων - γονιων τυπου: παρε κουτι, δεν θα σ'αφησω να ξανακαβαλησεις ποτε πια) απο τοτε που πηγα στην πρωτη μου εκθεση μοτοσυκλετας (με τον πατερα μου!! :eek: ) στο ΣΕΦ θυμαμαι......


ωραιες εποχες......

[el_hymador]

Εμεις στο σπιτι μας μαγειρευαμε μονο με λαδι 15-40 ..... καποτε ομως εξαπλωθηκε μια τρομερη αρρωστια ''η νοσος των μοτοσυκλετων'' , η μητερα μου κατα λαθος στο super-market αγορασε ενα πεντακιλο τενεκε Βel-ray , που κανονικα θα επρεπε να ειχε αποσυρθει γιατι ηταν υποπτη παρτιδα , μολυσμενη απο τον ιο.....το βραδυ της ιδιας μερας εφτιαξε καλαμαρακια και χωριατικη σαλατα ........ απο τοτε νοσσω.....


.....ο αδερφος μου εκεινη την ημερα εφαγε σουβλακια εξω....την πατησε ομως αλλη μερα με ''την νοσο των διαφορικων'' για αυτο κανιβαλιζει και σπαει οτι 4χ4 πεσει στα χερια του



ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ???!!!!:cry: :cry:

[latris mixanis]

Λίγο πολύ όλοι το έχουμε μέσα μας,το θέμα είναι ποιος θα μας το ξυπνήσει!
Εμένα ξεκίνησε από τον Πατέρα μου ,απ' όταν με έβαζε μικρή μπροστά και έπιανα το τιμόνι :) ,μετά ξεκίνησα να κλέβω μόνη μου το μηχάνακι κάθε μεσημέρι που έπεφτε για ύπνο.....:D :D




Υ.Γ στο χωριό το έκλεβα:winka:

[tsoukas77]

Στα 11 μου,ανεβηκα σε ενα Lead και εκανα τα πρωτα μου 10 μετρα.
Οι γονεις μου ακομη μου λενε οτι ποτε πριν,ουτε μετα με εχουν ξαναδει να γελω τοσο εντονα,οσο μετα τα 10 μετρα...

Παντως,πολυ ενδιαφερουσες ιστοριες γραφτηκαν...

[MOZART]

To πρωτο που θυμαμαι τοσο εντονα στη ζωη μου ηταν οταν 3 χρονων σταθηκα για πρωτη φορα σε δυο ροδες.Ηταν μαγεια ακομα και η πτωση στο τελος.Το θυμαμαι σαν χτες.Δυο ροδες να ναι και οτι να ναι.Στα 17 ονειρευτικα οτι σκοτωθηκα με street στο τελος ενος δρομου.Ορκιστηκα οτι δεν θα παρω μηχανη ποτε.
Περυσι ανεβηκα σε μια busa να δω πως παει.Τοτε ειπα οτι θα παρω μηχανη και ο φιλος μου με το busa γελασε.Ενα χρονο μετα ειμαι με το 636 και με την μεγαλη μεταβαση απο σκουτερ 50

[ronin1]

ποτέ δεν είχα τρέλα με τις μηχανές

ούτε με παπάκια δεν είχα ασχοληθεί πιτσιρικάς.

Οι φίλοι μου είχανε και έκανα καμια βόλτα και εγώ που κια που....

Στα 24 μου είπα να πάω να βγάλω δίπλωμα , έτσι για να υπάρχει.Είχα μαζέψει κάτι λεφτά και λέω δε το βγάζω?Δε ξέρεις πότε θα μου χρειαστεί και πόσο δύσκολο και ακριβό θα γίνει αργότερα.

Από τη μέρα που καβάλησα στο πρώτο μάθημα.........ΚΑΥΛΩΣΑ!!

Αγόρασα περιοδικά διάβαζα ενημερωνόμουνα και ξαναδιάβαζα, άρχισα να μαζεύω λεφτά και πήρα το μοτο μου....μέσα σε τρεις μήνες!!!

Αυτό ήταν όλο.Από τότε είμαι άρρωστος...:beer: :wave2:

[ΙΠΠΕΑΣ]

Μικρός στο χωριό το καλοκαίρι. Μακριά από το ... πολιτισμό :p . Λίγοι συγγενείς και φίλοι. Ο χωματόδρομος που μας ένωνε με το μεγάλο χωριό ήταν στο 1,5 χλμ. Πηγαίναμε παρέα παιδιών 9-14 ετών στο μεγάλο χωριό για προμήθειες(μάσα, αναψυκτικά, παιδικά σνακ, κομικς και τέτοια) ... με τα πόδια.

Το κακό άρχισε όταν κάποιος από τη παρέα αγόρασε ποδήλατο :lol: Αυτός πάταγε 1 πεταλιά και έφευγε δεκα μέτρα μπροστά μας, ενώ εμείς μες στο λιοπύρι τρώγαμε πεζοί τη σκόνη του.

Τα ποδήλατα αυξηθήκαν οπότε είχαμε γίνει η συμμορία με τα ποδήλατα. Οι περισσότεροι καταφέραν να τα αντικαταστήσουν με παπιά 50κε αλλά μεταχειρισμένα, της κακιάς ώρας. Υπήρχε και ένα σκούτερ αυτόματο αλλά ούτε που θυμάμαι το κατασκευαστή του. Για χαρτιά ούτε λόγος, δεν είχαν ανακαλυφθεί τότε :rotflmao: .

Εγώ όμως λόγω καρδιακών γονιών με τα μηχανάκια, παρέμενα ο ιππέας-ποδηλάτης :p . Κάποια μέρα άλλαξα ποδήλατο και πήρα ένα νέο με βουνήσια όψη, βουνήσια-τρακτερωτά λάστιχα και ταχύτητες. Ένας ξάδερφος που άνηκε στη συμμορία το τελευταίο καιρό είχε φορτώσει κιλά και έβλεπε εμένα που είμουν πετσί και κόκκαλο και λέει, δεν ανεβαίνω εγώ στο ποδηλατο να πάρεις εσύ το παπί;

Εγώ άλλο που δεν ήθελα :beer: :beer: . Μόλις ανέβηκα και πάτησα γκάζι, πολύ προσεκτικά, είδα ότι για πρώτη φορά είμουν σαν βαλεντίνο ροσσι :D . Αυτό ήταν, μου μπήκε σαν έμμονη ιδέα. Οι γονείς μου κάτι είχαν αρχίσει να καταλαβαίνουν αλλά εγώ δεν εκδηλωνόμουν γιατί ήξερα ότι θα γινόταν πόλεμος. Κατά το λύκειο πλέον άρχισα να ανεβαίνω συχνότατα σαν συνοδηγός στο παπί του αδερφικού μου φίλου και σε 2-3 χρόνια είχα γίνει άσσος. Μου το έδινε για αρκετή ώρα σε αλλάνες και το έμαθα.

Μόλις τελείωσα τη θητεία μου τα πρώτα χρήματα που έβγαλα πήγαν για 3 μαθήματα σε μία σχολή οδηγών(Αθήνα πλέον) για άδεια απεριόριστων κυβικών. Έδωσα εξετάσεις με Suzuki 600 naked(δεν θυμάμαι μοντέλο) ... και να φανταστείτε δεν είχα δικό μου μηχανάκι μέχρι εκείνη τη μέρα. :lol: :lol: :lol:

[Xlitos]

Ωραία,θα γράψω την ιστορία της ζωής μου.. :smokin:



Αρχικά δημιουργήθηκε από kawasaki 636
εμενα το 82 ο πατερας μου ειχε ενα simson και παντα με εβαζε στο ντεποζιτο για να παμε απο δω και απο κει!!!!
ημουνα 2 χρονων μεχρι τα 5 μετακινομασταν με αυτο!!!


Μια απο τα ίδια,αλλά με τον θείο μου στο χωριό με ένα κόκκινο Simson S51 Comfort από την Ανατολική Γερμανία.Πάνω στο ντεπόζιτο(η καλύτερη θέση,έβλεπες την άφαλτο να τρέχει απο κάτω σου) 5-6 ήμουν.Εκεί πρέπει να κόλλησα.Μετά οι οικογενειακές διακοπές μες στο κουτί,μες στην ζέστη και οι μοτοσυκλετιστές να παιρνάνε χαλαρά...αναρωτιόμουν ''τι στο καλό κάνω εδω μέσα''.Στα 14 οδήγησα πρώτη φορά αμάξι μόνος μου,στα (12,13 απλα΄χειριζόμουν το τιμόνι).Γενικα΄γούσταρα οδήγηση και πάντα ζήλευα τους μεγάλους που οδηγούσαν κι έλεγα πότε θα μεγαλώσω.
Εκεί στα 14 ξέρετε πρώτη φορά αμάξι,τα μεγαλύτερα ξαδέρφια είχαν(και έχουν) αντιπροσωπία FORD οπότε κόλλησα με τ αμάξια.
Στα 16 είπα να πάρω κανα παπί γιατί μέχρι να βγάλω δίπλωμα για αμάξι..δεν άντεχα.Μάϊος του '99 και πήρα το motoτρίτη να ψάξω στις αγγελίες για κανα παπί.Οι γονείς είχαν αντίθετη άποψη.Η μάνα δεν ήθελε,ο πατέρας ήθελε αντάλλαγμα να παίρνω 16άρια 17άρια στα μαθήματα.@ρχ@ πάνω από 13-14 δεν έλεγα να βγάλω.
Τεσπα΄απογοήτευση πιάνω μια μέρα το μοτοτρίτη το οποίο είχα χρησιμοποιήσει μόνο για τις αγγελίες.Είχε τεστ την CBR1100XX.ΑΑΑΑΑυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα.Επιταχύνσεις,τελικές...Άρχισα να ονειρεύομαι γρήγορα ταξίδια..πάρτε μια πρόταση που μου έμεινε:''...στα διεθνή οδικά δίκτυα θα κινηθεί ταχύτερα απ' οτιδήποτε άλλο ενώ σε βουνίσια στροφιλίκια θα ανέβει με άνεση και ταχύτητα βέλους''.Ρίχνοντας μια ματιά στις επιδόσεις άρχισα να γελάω που ονειρευόμουν μέχρι τότε ford escort 1400.Εκεί σταμάτησε το ενδιαφέρον των κουτιών για μένα,μαζί και τα κωλοπεριοδικά τους που από τις 100 σελίδες οι 70 ήταν Λαμποργκίνι,φεράρι και άλλα οχήματα για λίγους.
Μετά έμαθα να οδηγώ μηχανάκι πάνω στο Simson το οποίο το λοιπόμουνα.19 χρονών μηχανάκι τότε ξεσκισμένο,δεν ήθελα να το χαλάσω.Οπότε κάθε καλοκαίρι Χριστούγεννα Πάσχα και Εκλογές βουρ στο χωριό για να οδηγήσω πολυαγαπημένο μου Simson.Πάνω σ'αυτό έμαθε και η αδερφή μου και μπήκε στο τρυπάκι.

Τεσπα στα 19 βρήκα λεφτά για δίπλωμα 125cc τσίμπησα το varaderaki,2 χρόνια με δαύτο στα 21 και μια μέρα δίπλωμα απεριορίστων και στο καπάκι το cbr.
Οικογενειακή μοτοσυκλετιστική κατάσταση σήμερα:Μάνα αδιάφορη αλλά πάντα με το ''να προσέχεις'',αδερφή μοτοσυκλετίστρια,πατέρας τρελός με τα motogp δεν με αφήνει να πλήνω/συντηρήσω το μηχανάκι,θέλει να το κάνει συνέχεια αυτός...τώρα τελευταία μου λεει κάτι περίεργα να βάλουμε upside down πιρούνι και τέτοια(''δεν πας καλά γέρο'' του λεω για πλάκα :lol: )..και η ζωη συνεχίζεται.
Αυτά
:ZZZ:

[ΙΠΠΕΑΣ]

αδερφή μοτοσυκλετίστρια,πατέρας τρελός με τα motogp δεν με αφήνει να πλήνω/συντηρήσω το μηχανάκι,θέλει να το κάνει συνέχεια αυτός...τώρα τελευταία μου λεει κάτι περίεργα να βάλουμε upside down πιρούνι και τέτοια(''δεν πας καλά γέρο'' του λεω για πλάκα :lol: )..και η ζωη συνεχίζεται.
Αυτά
:ZZZ:

:lol: :rotflmao: :lol: :rotflmao: :lol: :rotflmao:

Αυτά είναι. Να έχεις πατέρα που να στο συντηρεί κι όλας
:lol:

[FestoNero]

Εμενα παλι... Εσεις με κολλησατε.. :D
Εχω κανει αρκετα ταξιδια στο πισω μερος του αμαξιου (το πισω καθισμα λεω, οχι το πορτ μπαγκαζ ρεεεεε!! :D ).
Κ σας εβλεπα παντα να προσπερνατε..
Εγω μεσα στο κουτι (το οποιο δ μπορω να πω, ηταν ανετοτατο)
κ εσεις να παλευετε με τα στοιχεια της φυσης κ τον μαλακα τον Νιουτον (καλα, αμα δεν ηταν αυτος θα ηταν καποιος αλλος -παντα υπαρχει μια θεση για εναν μαλακα).
Τρελα δεν ειχα ποτε, δεν ειχα το χρονο να ασχοληθω..
Τωρα ομως με εχει πιασει η "μανια" να παρω μηχανη..
Θελω ενα δειγματακι ανεξαρτησιας (η μαλλον αυτονομιας) δεν μπορω αλλο να περιμενω το αμαξι να γυρισει (το ατιμο παιρνει πρωτοβουλιες) κ δεν θελω δικο μου, μιας κ για να το απολαυσω θα πρεπει να σκασω πολλα λεφτα.. ενω η μηχανη θα ηταν η χρυση τομη..
Προς αποφυγη παρεξηγησεων, επαναλαμβανω οτι δεν ξερω τιποτα απο μηχανες, μονο το διπλωμα εχω παρει, κι'ακομη αναρωτιεμαι πως..
Η μανα μου παντα ελεγε:
-Αυτοι ενα πετραδακι θελουν για να χασουν τον ελεγχο..
(για σας λεει αλητες :D )

Ισως μερικοι να το αποζητουν αυτο στη βαρετη ζωη τους

[oulas]

Αυτά είναι. Να έχεις πατέρα που να στο συντηρεί κι όλας

+10000

[tifoefs]

Αρχικά δημιουργήθηκε από FestoNero
Εμενα παλι... Εσεις με κολλησατε.. :D
Εχω κανει αρκετα ταξιδια στο πισω μερος του αμαξιου (το πισω καθισμα λεω, οχι το πορτ μπαγκαζ ρεεεεε!! :D ).
Κ σας εβλεπα παντα να προσπερνατε..
Εγω μεσα στο κουτι (το οποιο δ μπορω να πω, ηταν ανετοτατο)
κ εσεις να παλευετε με τα στοιχεια της φυσης κ τον μαλακα τον Νιουτον (καλα, αμα δεν ηταν αυτος θα ηταν καποιος αλλος -παντα υπαρχει μια θεση για εναν μαλακα).
Τρελα δεν ειχα ποτε, δεν ειχα το χρονο να ασχοληθω..
Τωρα ομως με εχει πιασει η "μανια" να παρω μηχανη..
Θελω ενα δειγματακι ανεξαρτησιας (η μαλλον αυτονομιας) δεν μπορω αλλο να περιμενω το αμαξι να γυρισει (το ατιμο παιρνει πρωτοβουλιες) κ δεν θελω δικο μου, μιας κ για να το απολαυσω θα πρεπει να σκασω πολλα λεφτα.. ενω η μηχανη θα ηταν η χρυση τομη..
Προς αποφυγη παρεξηγησεων, επαναλαμβανω οτι δεν ξερω τιποτα απο μηχανες, μονο το διπλωμα εχω παρει, κι'ακομη αναρωτιεμαι πως..
Η μανα μου παντα ελεγε:
-Αυτοι ενα πετραδακι θελουν για να χασουν τον ελεγχο..
(για σας λεει αλητες :D )

Ισως μερικοι να το αποζητουν αυτο στη βαρετη ζωη τους

Η ζωη μου ειναι βαρετη ετσι κι' αλλοιως..............

Οι μηχανες μου την χρωματιζουν και της δινουν την αισθηση οτι δε ζω για να χεζω και να δουλευω.....

Κι' απο την αλλη ειναι δικες μου και τις κανω οτι γουσταρω ........

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[panther78]

Εμένα μάλλον μου το κόλλησε το μικρόβιο ένας θείος μου. Φούλ εντουράς με DT 200αρια, XT, XR. Στα 6 μου με ανεβαζε επάνω και με πήγαινε στις κακοτραχαλιές για όργωμα. Καμιά φορά με άφηνε να κρατάω και το τιμόνι και εκεί ήταν όλα τα λεφτά!!!!!

Η πλάκα είναι οτι τώρα δεν καβαλάει και για να αποκλάσουμε στα γέλια είναι ταξιτζής!!!!!!!! (Ίσως ο μόνος που γουστάρω)

Μέτα έκλεβα την μηχανή του father στα 13, είχε πάει η κλωτσά σύννεφο αλλά εκεί εγω. Μόλις έφευγε του το βούταγα και δρόμο. Μόλις του ανακοίνωσα στα 17 οτι θα αγοράσω και εγώ το άτομο την χάρισε για να μην τη βλέπω!!!!!!! (ΜΖ 150 ΕΤΖ, τρελό μηχανάκι!!!!) Πρέπει να υπάρχει στην αποθήκη του θείου ακομα!!! Από ΧR600 σε MZ 150 λίγο δύσκολο να το πάει :)

Στά 18 τελικά πήρα την πρώτη μου κούκλα, ένα RD 350 YPVS. Μέχρι τα 19 το σπαράλιασα :)

:beer: :sun: :beer: :sun: :beer:

[Smith]

Xμ... και εγώ δεν θυμάμαι... Βάσικα ρε παλιόπαιδα νιώθω σα να είμαι σε ψυχίατρο..''μιλήστε μου για την παιδική σας ηλικία!!!''...
(όχι δεν έχω πάει, :nono: αν και όλοι οι φίλοι μου μου το συνιστούν...:rotflmao: )
Ωστόσο, ναι ρε σεις νομίζω ότι είναι έμφυτο τελικά το ''σαράκι''...

Θυμάμαι λοιπόν που ο μπαμπάς μου μας έπερνε τρικάβαλο με τη Φλορέτα (!) 50cc και έπιανε και μια 100άρα, μετά από πολύ ώρα, και μας πήγαινε να δούμε το χωράφι...

ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΤΑΤΟΣ οδηγός, και πηγαίναμε σε κάτι δρόμους που είχε χώμα όχι χαζά...Εγώ τώρα με τον Πήγασο, και το λυπάμαι να παώ...

Λοιπόν, αγελαδίτσες από εδώ, πελαργοί από εκεί, τα σύνορα με την Τουρκία από εκεί...Μυρωδιές και όλα τα σχετικά....

Μετά που μεγάλωσα κάπως πηγαίναμε τισ Κυριακές οι δυο μας...εκεί το άνοιγε στην άσφαλτο το μοτόρι..αν έβλεπε αυτοκίνητο και τρακτέρ, έπρεπε να το προσπεράσει...καλά άμα έβλεπε και κάνα παπακι Τ50 ή Τ80 με κάνα πιτσιρικα΄έβαζε κόντρα...τους άφηνε να ξεκινήσουν και μετά τους έριχνε και μια τάπα...5τάχυτο και πολύ καλό το άτιμο..Πάντα προσεγμένο..Τα κουμπούσε γερά σε κάθε service...

Λοιπόν, ποτέ δεν μου είπε να το οδηγήσω...λίγες φορές και εκείνο στο χαβαλέ, αλλά φοβόμουν...συμπλέκτης..μια κάτω, τέσσερις πάνω...???? :dizzy: τι` ναι αυτά τα πράγματα...

Αλλά είχα ποδήλατο....από χωριό σε χωριό πήγαινα....στην αρχή με παρέα, αλλά όταν μεγάλωσα στο Γυμνάσιο οι υπόλοιποι κωλώναν στο ποδήλατο και στα χιλιόμετρα και πήρα και αγωνιστικό και μόλις μου την βίδωνε την έκανα...Ώς συνήθως, άγνωστο για που...κάποιο χωριο, κάπου που δεν είχα ξαναπάει....

Εκεί γνώρισα και τους αχώριστους φίλους....τα μυγαράκια....:mad:

όχι μόνο στην μούρη, αλλά και στο στόμα και στη μύτη...το καθένα τη δικιά του γεύση...:eyepop: μπλιάξ, αλλά είναι αλήθεια...κι όταν κουραζόσουν και άνοιγες το στόμα...ακόμα χειρότερα....:eek: :eek: :eek:
Επίσης εκεί κατάλαβα, ότι όταν αρχίζει το σούροπο, σαν το μοναχικό καβαλάρη είναι ώρα να γυρίσεις σπίτι....

Μηχανάκι οδήγησα ένα Τ50 στην 1η Λυκείου...ανέβηκα σε μια αχλαδιά επάνω, και μια ΄΄αλλη φορά ένα honda50 που έβαζες ταχύτητα και πετούσαν τα πουλιά από δίπλα από το θόρυβο...!!!:p
Ε, ήταν στη Λίμνη του Πόρτου-Λάγους...''στρίψεεεεε!!!''
φώναζε ο ξάδερφος.... ''λ'ψε το γκάζιιιιι!!!'' να τος εγώ μες στα νερά... ολόκληρη παραλία μέσα βούτηξα....:lol: :lol: :lol:

χέστηκ..α... μιλάμε..μακρυά από τέτοια πράγματα...έλεγα, αλλα οι βόλτες βόλτες..εως ότου έμαθα να οδηγω τα Τ50 κτλ και κατάλαβα ότι..........ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ.....!!!!!!!!!:wave2:

[hornetakias]

Με τράβαγαν από μικρό.Γιατί..... ?
Γιατί ήταν γρήγορες, τις έβλεπες μόνο γα μια στιγμή και μετά άντε γεια.
Ερωτεύτικα παράφορα στα 17 ένα ZX400R.Έφαγα χυλόπιτα όμως γιατί μου λέει
"απόκτησε πρώτα μούσι και φράγκα και τα λέμε".
Τώρα (κλασικός άντρας) καβαλάω και στήνω άλλη στα φανάρια(αμέσως το μυαλό σας στο πονηρό).
Όποτε την πετυχαίνω στο δρόμο όμως πάντα την καμαρώνω:a07:

[giorgosxt]

Εμένα μου το κολίσανε το στείγμα πάντως.

[img=http://img373.imageshack.us/img373/7013/bmw0hl.th.jpg] (http://img373.imageshack.us/my.php?image=bmw0hl.jpg)

:lol: Πως με βλέπετε???:lol:

[Alx 84]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tifoefs
Η ζωη μου ειναι βαρετη ετσι κι' αλλοιως..............

Οι μηχανες μου την χρωματιζουν και της δινουν την αισθηση οτι δε ζω για να χεζω και να δουλευω.....

Κι' απο την αλλη ειναι δικες μου και τις κανω οτι γουσταρω ........

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:


:a20: :a23: :a23: :a23: :a20:

[harpoon]

μεγαλωσα σε μια οικογενεια που δεν ηθελαν μοτο με τιποτα. μονο αυτοκινητο. ετσι κ γω μεχρι που στα 15 καβαλησα ενα παπι. τοτε επεσε το μικροβιο σαν βραχος στο κεφαλι. τι βραχος δηλ. ογκολιθος. απο τοτε μονο για μηχανες μιλουσα. μεχρι τα 20 που πηρα διπλωμα. μηχανη πηρα στα 26, ενα αχ-1, το οποιο το εχω μεσα στην καρδια μου, ασχετα αν δεν μπορεσα να το κρατησω. μετα το αλλαξα σε τρανσαλπ.
αυτα. :beer: :beer:

[siokatas]

:wave2:


το 89΄ και μολις 13 ολοι οι φιλοι μου ειχαν μοτο(ηταν ολοι πιο μεγαλοι απο εμενα 22-25) τοτε επαιζαν παπακια cricket παπουτσακι και τζηνακι και φυσικα ροκιες...δυστηχως τοτε δεν μπορεσα να εκπληρωσω το ονειρο μου :sad: .....το μικροβιο ομως υπηρχε και ολο μεγαλωνε.....

ομως αρκετα χρονια μετα........στα 30 μου πια αλλα ποτε δεν ειναι αργα........



και κατι ψιλο ασχετο ο μονος στην οικογενεια μου που ειχε μοτορι ηταν ο παπους μου μαλλον απο αυτον το κληρονομισα...τωρα ειναι 72 και το πρωτο του το πηρε σε ηλικια 25:eek: και το ειχε κανει παγωτατζιδικο:lol: περσυ και λογου ζαχαρου τον αναγκασαν να πουλησει την vespa cosa 200 και απο την λυπη του ενα μηνα μετα επαθε εγκεφαλικο:sad: ...τωρα οποτε τον λεω για βολτα περνει το κρανος του και τρεχει σαν μικρο παιδι.....θλιβερη ιστορια για καποιον που μεγαλωσε με μηχανες αλλα τι να κανεις απο το ζαχαρο του δεν βλεπει καλα και γιαυτο εγιναν ολα.......

[H.A.Balafoutre]

Δε θυμάμαι ακριβώς αλλά σε κάποια φάση είχα δει MotoGp στην τηλεόραση με τους Kevin Schwanz, Wayne Rayne, John Kosinski και αν δεν κάνω λάθος ο Dirk Raudiers (αν θυμάμαι καλά και αν γράφω καλά τα ονόματά τους) με τα 500άρια τα θηρία και μου άρεσε πάρα πολύ. Εκείνη την εποχή αν δεν κάνω πάλι λάθος 92-93 αγόρασα και μια τσάντα για το σχολείο, Ducati 888 έγραφε, πρέπει να ήταν όμως παλαιάς εσοδίας η τσάντα αλλά μου άρεσε. Την έχω ακόμη.

Λίγο αργότερα βγήκε η Ducati 916 (novecento sedici) και μετά ερωτεύτηκα τις μηχανές.

Απίστευτος Carl Fogarty στα SBK και λίγο αργότερα ο Mick Doohan αλλά στα GP.

Περίμενα πάντως 11χρόνια να πάρω μηχανή.

Άντε και πολλά και καλά χιλιόμετρα σε όλους σας.

[startengine]

Ωραίες ιστορίες ρε παιδιά!!!
Σας ζηλεύω για τα παιδικές σας "δίτροχες" εμπειρίες...

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια όπου έμβλημα ήταν:
Το δίτροχο είναι το σίγουρο μέσο για το θάνατο...:(
Θυμάμαι τον εαυτό μου παιδάκι να εκληπαρώ για ένα ποδήλατο χωρίς σχεδόν καμιά ελπίδα...:bawl:
Το πιστεύετε πως ακόμα θυμάμαι τα όνειρα που έβλεπα να είμαι σ' ένα ποδήλατο και να φεύγω...να φεύγω.... να φεύγω...
Όπου και όπως μπορούσα ανέβαινα σε ένα και ...προσπαθούσα να μάθω σε χρόνο μηδέν (πριν με μυριστούν οι δικοί μου). Στο Γυμνάσιο διέπραξα και το μεγάλο μου κακούργημα: Σε μια εκδρομή, ανέβηκα σε ένα ...Καρελάκι νομίζω, ενός συμμαθητή μου, το οποίο και πλήρωσα με μια θεαματικότατη πτώση.
Απογοήτευση.
Την ανάγκη μου για μηχανοκίνηση - νόμιζα πως - ικανοποιούσα με την μανιώδη οδήγηση κουτακίων. :confused:

Μετά (στα 26 μου) αγόρασα (τάχα για να με εξυπηρετεί) ένα σκουτεράκι, μετά άλλο πιο μεγάλο, μετά άλλο...
Ώσπου....
Μια μέρα και για καθαρά επαγγελματικούς λόγους χρειάστηκε να αποκτήσω όλων των κατηγοριών τα διπλώματα οδήγησης. Έπρεπε να ανέβω και να οδηγήσω μεγάλη μηχανή (είχα δίπλωμα μόνο από την τροχαία για 50cc). Και τότε συνέβει!!!
:sun:
Ερωτεύτηκα την αίσθηση, την ελευθερία, την ευέλικτη κίνηση, το στρίψιμο.... ... ...
Το αποφάσισα!
Σε δύο μήνες είχα αγοράσει την καλή μου!!!:smokin:
Και η ζωή ξεκίνησε ξανά!
Κόλλημα λέμε μεγάλο... Τρέχω, διαβάζω, μαθαίνω και το ωραιότερο... κάνω όλες τις αγαπημένες μου διαδρομές πάνω στη σέλα της καλής μου , πόσο αλλιώτικα.....ερωτεύσιμα είναι όλα!!!
Κάθε μέρα προσπαθώ λες να κερδίσω τον χαμένο μου χρόνο...

Καλά χιλιόμετρα σε όλους παιδιά και πάντα μα ΠΑΝΤΑ όρθιοι!!!
:wave2