Τι ψυχή σου παραδίδει, μωρέ;

[amyroukai]

Έχω περάσει τον πιο περίεργο χειμώνα, σε ότι αφορά οχήματα.


Το πιο αστείο είναι ότι έχω κυκλοφορήσει μισό με δικά μου μισό με ξένα, σχεδόν όλο όχι με αυτά που θα ήθελα.

Τελευταίες μέρες (καλά λίγο παραπάνω) έχω βολευτεί με το όχημα Χ. Δεν έχει σημασία ποιό είναι, σημασία έχει ότι πάω ΑΡΓΑ (και δεξιά) και δεν με νοιάζει. Λες και το όχημα μου μεταφέρει αυτό το χαλαρό και το ράθυμο. Οδηγώ με ταχύτητες που κανονικά θα με έφερναν στα πρόθυρα εγκεφαλικού από ανία και είμαι χαρούμενος. Εθνική με διψήφια νούμερα, για τέτοια πράγματα μιλάμε. Το είχα ξαναπεράσει αυτό, δεν ήταν εντελώς ξένο το συναίσθημα, όταν άφησα το τετρακύλινδρο και για κανένα μήνα οδηγούσα το μονοκύλινδρο. Δεν ήταν όμως ακριβώς το ίδιο, εκεί αναγκαστικά συμβιβάστηκα λίγο με το μοτέρ και απλά το δούλευα στην περιοχή που ένιωθε εκείνο άνετα μόλις έμαθα ποιά είναι. Εδώ είχα δύο οχήματα με παρόμοια μοτέρ σε κυβικά και σε ιπποδύναμη, παρόμοιο βάρος, σχετικά κοντινό γρανάζωμα, δεν έφταιγε η ανάγκη λοιπόν. Έβγαλα μιά βόλτα ένα παροπλισμένο για να κουνηθεί λίγο. Και θυμήθηκα ότι ενώ έχει τη διπλάσια δύναμη από το συνηθισμένο μου, ποτέ δεν μου έβγαλε το συναίσθημα της βιασύνης. Καμμιά χαζογκαζιά ναι. Τελικές δεν έχει, οπότε δεν το κυνήγησα πολλές φορές, το 'χω και 16 χρόνια πιά. Και ενώ είναι "παιχνίδι", εμένα σχεδόν πάντα μου έβγαζε το κουλαριστό, ακριβώς αυτό που δεν είναι τυπικά.

Παίρνω χτες το απόγευμα το δικό μου όχημα, μετά από πολλές μέρες "αποχής". Βγαίνω ΕΟ. Πάω με 150-160 και το μόνο πράγμα που με κρατάει από το να αναπτύξω μεγαλύτερη ταχύτητα στον άδειο δρόμο είναι ο λογαριασμός στο βενζινάδικο. Χαλαρός όμως, πάω άνετα και αβίαστα, όσο φυσικά και άνετα μου έβγαινε το να οδηγώ με τα μισά ή λίγο περισσότερα από τα μισά χιλιόμετρα ανά ώρα την προηγούμενη ημέρα στην ίδια διαδρομή. Προσπάθησα να πάω αργά και δεν γινόταν, ξεκινούσα με 80 και την επόμενη φορά που έπεφτε το μάτι στο κοντέρ έβλεπα τη βελόνα 140 με ανοδικές τάσεις. Γιατί;

Το σκεφτόμουν στο δρόμο, κάποια στιγμή που έπεσα σε πυκνή κίνηση και ενοχλήθηκα, ενώ σε χειρότερες συνθήκες με το άλλο όχημα δεν με ένοιαζε. Ζεν, ότι και να συμβαίνει γύρω. Βιασύνη δεν υπήρχε, όσο και εκτός χρονοδιαγράμματος να ήμουν. Τι στο καλό κάνει έναν άνθρωπο να λυσσάει τη μιά φορά και να είναι ο κύριος σούπερ κουλ την άλλη; Και μπορεί να μην το λέω και σωστά γιατί ακόμα και σε ημέρα που γυρνάω σπίτι αφήνω το ένα παίρνω το άλλο, άλλος άνθρωπος με το που θα αγγίξω το "νέο" όχημα. Αυτό που λέμε για την ψυχή, χαρακτήρα του οχήματος, τελικά μήπως μας επηρεάζει και εμάς; Και γιατί άλλα οχήματα στο περνάνε με το που θα τα δεις και άλλα απλά σε καταπιέζουν; Τι κάνει ένα σπορ όχημα να σου μεταφέρει ηρεμία και ένα καθημερινό να σε κάνει μαινόμενο ταύρο;

Κοίτα να δεις με τι απασχολεί το μυαλό του ο άνθρωπος, ξέρω.

[thunder ace]

amyroykai εχουν "ψυχη" ΚΑΙ χαρακτηρα τα οχηματα και στο δειχνουν.

[ggs]

Εδώ είναι που γράφουμε για περίεργους χειμώνες με περίεργα και διάφορα οχηματα;

Κάπως πρέπει να το οργανωσουμε αυτό...

[amyroukai]

Εσείς σπασατε το ρεκόρ αλλαξοκωλιάς ρε μαν.

Το ζήτημα δεν είναι μόνο αυτό. Είναι η μεταστροφή του ψυχισμού σε κάθε αλλαγή! Πχ ο... αρχιερέας της αλλαξοκωλιάς ΟΤΙ και να καβαλήσει καρύδι το πάει. Δεν θα τον βάλουμε στη συζήτηση :bawl:

[7Tolis]

Ποστ τραυματικ στρες; Η ψυχή υπάρχει αντιστοίχως των αναμνήσεων.

[amyroukai]

Μερικές φορές, Τόλη.

Αλλά μιλάω ακόμα και για όχημα που δεν το ξέρω, πρώτη φορά, μηδέν αναμνήσεις.

Το πολύπαθο είναι σίγουρο ότι θα φάει μερικά σκισίματα μόλις συναρμολογηθεί πάλι...

[7Tolis]

Πρώτη φορά μηδέν αναμνήσεις, το φυλας και το μετράς να δεις τι κάνει. Κάπου εκεί πιστεύω είναι η εξήγηση.

[devil's animal]

ολο τον χειμωνα καθημερινα με 125cc και οποτε υπηρχε χρονος και μας εκανε την χαρη ο καιρος (πολυ σπανια δλδ) εβγαζα τα αλλα 2 εναλλαξ...
εντελως διαφορετικη οδηγηση αναλογως διαθεσης ανεξαρτητως οχηματος...
με εχω πιασει να πηγαινω του σκοτωμου (οσο μπορει να παει) με το 125 και αντιστοιχως χαλαρα (οχι βεβαια με διψηφια νουμερα) με τα αλλα 2...
ο κανονας βεβαια ειναι το αναποδο...με το που καβαλας xr-gsxr σε βαζουν στην πριζα για να τα σκισεις, ανεξαρτητως αν ο δρομος ειναι σκατα, αν εχεις λαστιχα, αν εχει κινηση, αν δεν εχεις λεφτα για βενζινη, κλπ, κλπ...

ολα μπορουν να γινουν...στο μυαλο μας ειναι το "θεμα"...

[McGyver]

αρχιερέας της αλλαξοκωλιάς

:bawl:

[spyro]

ωραίο θέμα

Νομίζω ότι έχει σχέση με την αίσθηση και τη θεωρία που έχεις αναπτύξει στο μυαλό σου στο τι μπορεις να κάνεις σε ένα όχημα (το μέγιστο που μπορεί να σου δώσει) και πόσο η οδήγηση σου απέχει από αυτό.

έχει να κάνει και με τον εγωισμό σου / μας πολύ. δηλαδή με ένα όχημα που «δε πάει», αισθάνεσαι λιγότερο ένοχος αν δε το πας. αντίθετα με το που πάρεις / πάρουμε στα χέρια μας ένα όχημα που έχει δυνατότητες τότε μας πιάνουν οι ψευτο-εγωισμοί και τα μετρήματα. όχι με κάποιον άλλον αλλά με τον εαυτό μας.

[Panos76]

ωραίο θέμα

Νομίζω ότι έχει σχέση με την αίσθηση και τη θεωρία που έχεις αναπτύξει στο μυαλό σου στο τι μπορεις να κάνεις σε ένα όχημα (το μέγιστο που μπορεί να σου δώσει) και πόσο η οδήγηση σου απέχει από αυτό.

έχει να κάνει και με τον εγωισμό σου / μας πολύ. δηλαδή με ένα όχημα που «δε πάει», αισθάνεσαι λιγότερο ένοχος αν δε το πας. αντίθετα με το που πάρεις / πάρουμε στα χέρια μας ένα όχημα που έχει δυνατότητες τότε μας πιάνουν οι ψευτο-εγωισμοί και τα μετρήματα. όχι με κάποιον άλλον αλλά με τον εαυτό μας.

Νοιώθω ότι μιλάτε όλοι για εμένα και το GLX 334270.

Βαθύ θέμα που σηκώνει βαθιά ανάλυση. Θα μπορούσε να ξεδιπλωθεί σε έναν καφέ καλύτερα στη θάλασσα.

[Δεινόσαυρος]

Αμυ, σίγουρα κάθε μηχανή έχει το χαρακτήρα της και μας επιρεάζει (και όχι πάντα με τον ίδιο τρόπο, εξαρτάται κι απο τα κέφια μας).
Αν είσαι ρομαντικός μπορεί να φανταστείς αυτόν τον χαρακτήρα σαν «πνευμα» ή και «ξωτικό» της μηχανής.
Αλλίως οι συζητήσεις θα ήταν εντελώς διαφορετικές - ξερές και επιστημονικές - όχι παθιασμένες.

Δεν μας λές όμως (κακώς :p) ποια ήταν τα δυό μηχανάκια που συνέκρινες. Πές τουλάχιστόν, αυτό που σε άφηνε πιο χαλαρό ήταν πιό ροπάτο; πιό βαρύ σε κιλά; πιο «κρουζεράδικο»; ή πιο ελαφρύ και εύκολοδήγητο σε κίνηση; Ή ήταν και τα δύο ίδιου τύπου - σπορ ας πούμε;

[OldMan]

Τι κάνει ένα σπορ όχημα να σου μεταφέρει ηρεμία και ένα καθημερινό να σε κάνει μαινόμενο ταύρο;
Το σύνδρομο της (δυνητικής) στέρησης, καλέ μου...

(με το γκαζιαρικο ξερεις ότι μπορείς - αμα γουσταρεις - ενω με το μουλάρι, δεν..)


Υ.Γ.
Κατσε να μπει ο Πιπατζης να στα ξηγησει με εντυπωσιακής ονομασίας όρους... ;)

[el_hymador]

https://www.youtube.com/watch?v=GlBqo8Pco_A

[el_hymador]

Είναι ωραίο το θέμα και πολυδιάστατο. Μια περίεργη αξιολόγηση που έκανα πάντα στα μηχανάκια είναι το Ε.Τ.Π.Π.Δ.Α.Τ.Ε. , δηλαδή "Εκπλήρωση Των Προσδοκιών Που Δημιουργούνται Από Την Εμφάνιση".

Δεν σας έχει τύχει να δείτε ένα νέο μηχανάκι, να φανταστείτε βάση της εμφάνισης και των specs, το πώς περίπου θα είναι στο δρόμο (και πως θα ακούγεται, θα στροφάρει κτλ-κτλ) και όταν το οδηγήσετε να φάτε την ξένερά της αρκούδας; Σαν να γνωρίσεις πολλά υποσχόμενο κορίτσι και να φαντάζεσαι διάφορα αλλά τελικά να θέλει μόνο ιεραποστολικό και αυτό με τα φώτα σβηστά και αφού τις έχεις δώσει υποσχέσεις για αρραβώνα. Ε αυτό...

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα (με μηχανάκι, όχι με κοπέλα) είναι το Bonneville. Eίναι καλή μοτοσικλέτα αλλά καμία σχέση με αυτό που πιστεύεις ότι θα εισπράξεις οδηγώντας το. Ούτε κραδασμοί, ούτε αρχοντικό τράβηγμα κινητήρα, ούτε τίποτα, καμία απολύτως "κλασσικίλα". Άοσμο και άγευστο, Ε.Τ.Π.Π.Δ.Α.Τ.Ε. μηδέν. Το V7 της Guzzi -κατ εμέ- έχει ασύγκριτα πιο υψηλό Ε.Τ.Π.Π.Δ.Α.Τ.Ε. γιατί είναι και στον δρόμο, αυτό που βλέπεις (και δεν εννοώ *δέλο...)

[7Tolis]

Άρα το ουάου φάκτορ δεν είναι αντιστοίχως ανάλογο του Ε.Τ.Π.Άρα έχουμε Ο.Φ<Ε.Τ.Π/Δ.Τ.Π=

[antsoar]

Δεν μας λές όμως (κακώς :p) ποια ήταν τα δυό μηχανάκια που συνέκρινες. Πές τουλάχιστόν, αυτό που σε άφηνε πιο χαλαρό ήταν πιό ροπάτο; πιό βαρύ σε κιλά; πιο «κρουζεράδικο»; ή πιο ελαφρύ και εύκολοδήγητο σε κίνηση; Ή ήταν και τα δύο ίδιου τύπου - σπορ ας πούμε;

Ρε μπας και οδηγησες κάνα σκούτερ και ντρέπεσαι να το πεις;

[thunder ace]

Άρα το ουάου φάκτορ δεν είναι αντιστοίχως ανάλογο του Ε.Τ.Π.Άρα έχουμε Ο.Φ<Ε.Τ.Π/Δ.Τ.Π=

Ε.Θ.Ξ.

[teogtp]

Άρα το ουάου φάκτορ δεν είναι αντιστοίχως ανάλογο του Ε.Τ.Π.Άρα έχουμε Ο.Φ<Ε.Τ.Π/Δ.Τ.Π=


Ε.Θ.Ξ.

Say the password............







































S.A.G.A.P.O. (https://www.youtube.com/watch?v=Tm-3VEg9Dv0)

Ξερουμε και εμεις αρκτικολεξα μουσιουδες...........:D

[thunder ace]

Ε.Θ.Ξ Ενας Θεος Ξερει

[amyroukai]

Ή δεν το εξήγησα καλά ή κάτι άλλο έχετε κατά νου.

Νέο όχημα, λευκό χαρτί. Βάζω μπροστά, βολεύομαι, να συνηθίσω το κιβώτιο, το συμπλέκτη στα πρώτα μέτρα. 15 μέρες δεν πέρασε τα μισά του στροφομέτρου. Όχι γιατί δεν το ήξερα, δεν το ένιωθα σωστό, δεν μπορούσα να το πιέσω με το καλημέρα κλπ. Δεν μου πήγε καν το μυαλό στο να κάνω οτιδήποτε "φυσιολογικό" σαν αυτά που εγράφησαν. Απλά 15 μέρες έζησα το ζεν. Και με καβάλησε ο γερο κερασφόρος πάλι με το γνώριμο (και τώρα που γυρνούσα σπίτι πάλι χωσέ γκουέρβο και παιχνίδια στις λοκάλ στροφές είχαμε με τους λοιπούς νεο-έποικους όπως μας λένε οι παλιοί) έμεινα με την απορία γιατί τόσο καιρό δεν με ένοιαζε να λιώσω το γκάζι. Δεν με ένοιαζε ποιός με πέρασε, ποιός μου κόλλησε πίσω, ποιός με καθυστέρησε κλπ κλπ κλπ. Το συννεφάκι της γαλήνης. Χαπάκι ευτυχίας με ρόδες.

Επίσης απορίας άξιον είναι το ελλείψει καλύτερης έκφρασης "σημείο ισορροπίας". Τόσο καιρό με το fazer είχα ένα σημείο τέτοιο στο γκάζι που αντιστοιχούσε σε περίπου 120-130 χιλιόμετρα/ώρα, εκεί το ένιωθα ότι "αράζει", δεν ξέρω να το εξηγήσω πιο καλά, εκεί ένιωθα ότι ήθελε να μένει στον ανοιχτό δρόμο. Άνετα πεταγόταν σε πολλά παραπάνω με λίγες μοίρες στον καρπό, αλλά δεν έδινε την αίσθηση ότι χρειάζεται παραπάνω. Ηρεμιστικό. Αρχοντιά, μπορώ αλλά δεν θέλω.
Αλλάζω καρμπιρατέρ. Βγαίνω ΕΟ. 180 και δεν νιώθω τίποτα από το μοτέρ που να λέει "καλά είσαι φίλε, άραξε" όπως παλιά, απλά έφευγε και παραπάνω από το 2 η βελόνα χωρίς κόπο και χωρίς "ισορροπία". Τελικά αν έκοβα ήταν λόγω κίνησης ή για να ησυχάσει το κράνος... Και μάλλον καλύτερα που δεν το πολυπήρα το χειμώνα γιατί δεν ήταν πράγμα αυτό, ήταν ο ατέλειωτος. Ο Θεόφιλος μου λέει "τώρα έμαθες τι κάνουν τα χιλιάρια" και έχει δίκιο, προβληματίζομαι διότι κάθε άλλο παρά ασφαλές είναι αυτό για κάθε μέρα, το γέρικο σαρκίο δεν αντέχει πολλούς εναγκαλισμούς με την μαύρη θεά και τα οικόπεδα έχουν εφορία πιά και δεν είμαστε για αγορές. (όμως το γέλιο που θα είχα κάνει με μερικά γατάκια αν τα είχα αλλάξει νωρίτερα...) Του άλλαξα καρμπιρατέρ και άλλαξε "ψυχή" το άτιμο. Διάολος. Και ελπίζω τώρα που θα ξαναβγούμε στο δρόμο να το συνηθίσω.

Το ότι δεν αναφέρω συγκεκριμένα οχήματα εκεί που δεν τα αναφέρω είναι γιατί απλά δεν έχει σημασία το τι είναι, σημασία έχει το πόσο με αλλάζουν σαν συμπεριφορά. Δύο απλά καθημερινά οχήματα άλλης κατηγορίας το καθ' ένα μεν, "ίδιου" μοτέρ, ίδιου βάρους, παρεμφερούς μεγέθους και χρώματος δε. Αστικά οχήματα αμφότερα, αν κρίνουμε από την κύρια χρήση του αγοραστικού κοινού.

@αντουάν σκούτερ έχω οδηγήσει, μου άρεσε και δεν το πήγα καθόλου χαλαρά, αναζήτησα την τελική του σχεδόν με το καλημέρα και πήγα και χώθηκα σε στενά και κίνηση να δω πόσο εύκολα ελίσσεται στα δύσκολα. Ακριβώς ότι δεν θα έκανα με μιά ξένη μοτοσικλέτα πχ.

[MG-KTiNoS]

334384

[pektis]

αυτο μαλλον συνειδητοποιησες...
https://www.youtube.com/watch?v=yz6HT49mmbM
(ωραιο θεμα ανοιξες...)