View Full Version : Fail Trip 2015 ή αλλιώς Διπολικός Μοτοκυνισμός
Τα πριν.
Πάνε 6 γαμημένα χρόνια από το τελευταίο ταξίδι με μηχανή στο εξωτερικό. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που μέχρι τώρα δεν κατάφερα να το επαναλάβω, τρακάρισμα, σπασμένα κόκκαλα, λεφτά, χρόνος, γκόμενες, όρεξη, πόλεμοι, δικαιολογίες μπορώ να βρω άπειρες. Φέτος, όπως και κάθε χρόνο, σκεφτόμουν που και με τι να πάω. Τα τελευταία χρόνια το πλάνο ήταν να κάνω όλη την Τουρκία (μέχρι το Αραράτ) με την Μάρα (Husqy 610). Φέτος δεν είναι καλά τα πράγματα στην Ανατολική πλευρά της Τουρκίας, η Μάρα περιμένει μήνες ένα ανταλλακτικό και η φυσική μου κατάσταση δεν είναι και η καλύτερη. Το άλλο πλάνο, που το σκέφτομαι από το 2009, είναι ο γύρος της Μαύρης Θάλασσας. Πάντα ήταν στο μυαλό μου με μικρό, οικονομικό μηχανάκι. Οπότε όταν επιτέλους βρήκα την Minnie, ένα Volty 250 που έψαχνα σχεδόν έναν χρόνο, την άρπαξα και άρχισα να το σκέφτομαι σοβαρά. Ο Putin είχε άλλα σχέδια για την περιοχή, επίσης ο χρόνος και τα λεφτά ξέφευγαν λίγο. Γάμησε το, δεν κάνω τον κύκλο, ας φτάσω Οδησσό.
Μια παρέα φίλων μου λένε να πάμε ένα 5ήμερο στην Αμοργό. Σκέφτομαι πως μπορούν να συνδυαστούν όλα και βουτάω στους χάρτες και στο internet. Ανάβαση από Δυτικά Βαλκάνια, μέσω Ουγγαρίας μπαίνω Ουκρανία παρακάμπτοντας την Ρουμανία την οποία δεν έχω καμιά ιδιαίτερη επιθυμία να ξαναεπισκεφθώ. Κατέβασμα παραλιακά με ένα πέρασμα από Μολδαβία και κατεύθυνση προς Βόσπορο. Παράλια Τουρκίας, καράβι Κω, καράβι Αμοργό. Πιεσμένο και από χρόνο και από χρήμα αλλά βγαίνει. Κάποιες μέρες θα πρέπει να βγάλω 800άρες, big deal, το έχω ξανακάνει.
Κάπου εκεί είναι που συνειδητοποιώ ότι το έχω παρακάνει με τον σχεδιασμό. Αφού δεν είμαι τέτοιος τύπος, τι το παλεύω; Εξάλλου δεν έχει σημασία. Δημοψήφισμα, Capital Control, όλα άκυρα. Όλοι είναι στον πάγο. Η Αμοργός ακυρώνεται. Λόγω κακής διαχείρισης των τραπεζικών μου λογαριασμών βρίσκομαι να έχω την «καβάτζα» μου σε τράπεζα χωρίς κάρτα. Όντας πνιγμένος στις δουλειές ώστε να προλάβω να κλείσω υποχρεώσεις και να ταξιδέψω, δεν το αφήνω να με απασχολήσει. Μαζεύω κάποιες οφειλές, πληρώνω τους λογαριασμούς στις υπηρεσίες που απειλούν να μου κόψουν πράγματα (ΔΕΗ, τηλέφωνο) και αφήνω τους υπόλοιπους για μετά. Δεν γαμιέται, πάω Βαλκάνια και βλέπω που θα φτάσω...
341791
Θυμάσαι όταν ήσουν στο συνεργείο και βλέπατε με τον μάστορα την σαπίλα στο κάτω μέρος της εξάτμισης; Θυμάσαι που σκεφτόσουν, “Έλα μωρέ, θα κρατήσει. Μόλις γυρίσω θα δω μήπως κάνω καμιά πατέντα για Scrambler”; Δεν σε χάλασε τώρα που κάθεσαι πάνω σε ένα πεζούλι στην άκρη της εθνικής με 40 βαθμούς, 30 χιλιόμετρα από την Λαμία περιμένοντας την οδική προβληματισμένος γιατί το μηχανάκι σβήνει με το που πάρει μπρος. Τι κι αν τηλεφώνησες στον μάστορα και σε στέλνει σε έναν δικό του στην Λαμία; Εσύ σκέφτεσαι ότι το ταξίδι τελείωσε και το μηχανάκι θέλει λύσιμο μοτέρ. Τα διαφράγματα της 15 ετών εξάτμισης διαλύσανε και η λύση είναι να κολληθεί μια Motorsport (racing, fuck yeah) για να συνεχίσεις. 90 ευρώ χτύπημα στο budget σου για άρχισε να αφαιρείς μέρες από το ταξίδι...
Αθήνα – Θεσσαλονίκη 12 ώρες. Γελάνε οι ποδηλάτες. Οι 40 γαμημένοι βαθμοί και τα 8 γαμημένα μποφόρ εκείνης της μέρας σου έχουν φτιάξει μια γαμάτη ηλίαση και αναρωτιέσαι πως μπορεί να κάηκαν τα μούτρα σου μέσα από την φιμέ ζελατίνα. Η μια νύχτα στην Θες/νίκη γίνεται δύο. Περνάς σύνορα με μηχανή μετά από 6 χρόνια (στον Γράμμο ήσουν με τα πόδια όταν πέρασες το κολωνάκι). FYROM με προορισμό την Πρίστινα πάντα συνοδευόμενος από μια απίστευτη γαμημένη ζέστη. Απόλαυσε το. Εθνική, επαρχιακός, επίπεδα, βαρετά, ζεστά. Θυμάσαι πως ήταν τα πρώτα χιλιόμετρα στην Βουλγαρία το 09; Ε ξέχνα αυτό το συναίσθημα. Μόνο νεύρα τώρα. Το ωραίο hostel που έχεις σταμπάρει στην Πρίστινα και το γεγονός ότι θα πας και θα αράξεις, θα διαβάσεις το βιβλίο σου, θα προχωρήσεις τις σημειώσεις για το project που έχεις ξεκινήσει και θα γνωρίσεις και κάνα δυο άτομα είναι το μόνο θετικό πράγμα που σκέφτεσαι. Θυμάσαι όμως, πίσω στην Αθήνα επί Capital Control, που έψαξες στο internet και αποφάσισες να μην βγάλεις διαβατήριο (80€ είναι πολλά για low budget trips) γιατί περνάς από όλες τις χώρες με ταυτότητα; Νόμιζες...
- Λυπάμαι, δεν μπορείτε περάσετε, χρειάζεται διαβατήριο.
- Μα μπορώ και με ταυτότητα.
- Πρέπει να έχουν βιομετρικά στοιχεία.
- Μα... Έχετε ευρώ έτσι;
- Ναι.
- Και δεν είστε στην Ε.Ε.
- Όχι ακόμα, ίσως φέτος, ελπίζουμε.
- Για εμάς δεν δούλεψε και πολύ καλά...
- Χεχε.
- Χεχε. Δεν παίζει με τίποτα να περάσω, ε;
- Λυπάμαι, για Μαυροβούνιο θα πρέπει να πας μέσω Αλβανίας ή Σερβίας.
Εκεί που έλεγες λοιπόν ότι θα φτάσεις και θα αράξεις, και βασικά θα βρεις λίγη γαμημένη σκιά, πρέπει να κάνεις καμιά 200άρα χιλιόμετρα ακόμα. Τράβα πίσω στα Σκόπια να πιείς έναν καφέ ίσως να βρεις και κανένα hostel. Κίνηση, 42 βαθμοί πλέον, νεύρα. Σήκω φύγε από δω μέσα, τράβα στον επαρχιακό. Πήγαινε Σερβία, έχεις ξαναπάει και σου άρεσε. Θυμάσαι τον Sapadak να γράφει κάτι για την Νις. Οδήγα!
341792
Αυτό στα Αλβανικά σημαίνει "Δεν μπαίνεις που να χτυπιέσαι".
341793
Στην Νις φτάνω βραδάκι, ευτυχώς ταμπέλες για hostels υπάρχουν παντού. Βρίσκω εύκολα ένα hostel και παρκάρω την μηχανή μπροστά από ένα κτήριο με ταινία γύρω-γύρω. Ρωτάω έναν περαστικό τι γράφει πάνω η ταινία και μου λέει ότι περιμένουν το κτήριο να πέσει από στιγμή σε στιγμή. Μια γρήγορη βόλτα, ένα σνακ και πίσω στο hostel. Αδιάφορες συζητήσεις με έναν πιτσιρικά Σέρβο που ήρθε από το χωριό για να τζογάρει ενώ οι γονείς του είναι διακοπές Ελλάδα και έναν Ολλανδό που είχε στόχο να οδηγήσει σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες με το “expensive car” του, που δεν έμαθα ποτέ τι είναι, μέχρι τα 30 του. Για τον πούτσο. Την πέφτω για ύπνο με την σιγουριά ότι αύριο θα ξεθάβω την Minnie από τα συντρίμμια.
Ο ήλιος ξημερώνει πάνω από το κτήριο που, ευτυχώς, είναι ακόμα όρθιο. Φόρτωμα και κατεύθυνση Μαυροβούνιο. Ωραίες διαδρομές από επαρχιακό και το Εθνικό Πάρκο Kopaonik. Σκι, σαλέ κι έτσι. Υψόμετρο άρα δροσιά. Ωραίοι δρόμοι εκτός από τα σημεία που είχαν αποφασίσει να ξύσουν κομμάτια. Μισός δρόμος, ίσως μετά από στροφή και πολύ βαθύ ξύσιμο. Όχι ευχάριστο αλλά ακόμα κι έτσι είναι τα πρώτα χιλιόμετρα στα οποία ευχαριστήθηκα οδήγηση. Σύνορα, Μαυροβούνιο.
Το ποτάμι της Νις
341794
και το κάστρο της
341795
Κάπου εδώ αρχίζουν και γίνονται ωραία τα πράγματα.
341796
Full σαλέ και ξενοδοχεία στο Kopaonik.
341798
Και γιατί είμαι και offroad...
341799
Στα πρώτα 5 χιλιόμετρα με περνάει μια Aston Martin τάπα. “Βρε τον Τζιμάκο” σκέφτομαι και χαμογελάω. Ο καιρός έχει δροσίσει και μερικές σταγόνες κάνουν την εμφάνιση τους. Στάση για αδιάβροχα. Φορτωμένο R80 περνάει, χαιρετάω, χαιρετάει. Παρακάτω, το ίδιο R80 έχει σταματήσει για φωτογραφία, χαιρετάει, χαιρετάω. Παρακάτω σταματάω για να συμβουλευτώ τον χάρτη μου και μετά από 1 λεπτό σταματάει και το R80.
Μιλάμε λίγο στην μέση του δρόμου και μετά από τις κόρνες και τα, υποθέτω, βρισίδια που ακούσαμε μεταφερόμαστε μπροστά από ένα μίνι μάρκετ να τα πούμε. Από που είσαι, από που έρχεσαι, που πας; Κλασσικά υπέροχα πράγματα. Πάμε προς την ίδια κατεύθυνση οπότε αποφασίζουμε να το πάμε παρέα. Ψιχάλα, δροσιά, βουνά και χωριά. Αυτό είναι γαμώ το κέρατό μου, όχι πεδιάδες και 40άρες... Είναι πλέον νωρίς το απόγευμα όταν λέμε να σταματήσουμε για έναν καφέ. Βρίσκουμε ένα ωραίο ξύλινο σαλέ, όπου στην ερώτηση αν έχουν καφέ η απάντηση είναι “coffee, food, bed, shower!”. Οκ, μας κάνει. Ελληνικός καφές σε κούπα, χάρτες και συζητήσεις για ταξίδια. Ο Klaus ήταν σχεδόν 3 βδομάδες στον δρόμο, έφτασε μέχρι Ουκρανία και τώρα γύρναγε λίγο Βαλκάνια πριν επιστρέψει Γερμανία. Η συζήτηση για την φάση Ελλάδα, Γερμανία, μνημόνια κτλ κατέληξε σύντομα στο “Fuck the banks, fuck politics”. Όπως ήταν φυσικό μας έπιασε το βράδυ οπότε τα πλάνα μας αλλάξανε. Ο Klaus θα πήγαινε Σερβία και εγώ σε ένα ποτάμι κοντά στα σύνορα με Βοσνία όπου ήθελα να κάνω rafting την επόμενη.
Ο αρχηγός του Σαλέ θέλει 20 ευρώ για να μείνουμε εκεί. Έχει επάνω μερικά δωμάτια σαν hostel με τουαλέτα έξω. Τούρκικη χέστρα και ένα τηλέφωνο ντους με τα νερά στο πάτωμα. Το ρίχνουμε στα 15 με πρωϊνό και είμαστε γαμάτοι. Όντας νηστικός όλη μέρα αποφασίζω να δοκιμάσω τις δημιουργίες της γυναίκας του, “Chef” την αποκαλούσε. Μπριζόλα με πατάτες και σπανακόπιτα. Αδιάφορα. Αυτό που δεν ήταν αδιάφορο όμως ήταν ένα ποτό που μας έφερε. Snaps από μήλο και δαμάσκηνο το οποίο φτιάχνει αυτός εκεί. 50% αλκοόλ, ροζ. Πρόδωσα τον Joey Ramone (https://www.youtube.com/watch?v=nBFdvcF7auY). Το δείπνο με τα ποτά κόστισαν 16 ευρώ. Έτσουξε αλλά δεν γαμιέται.
Ο αρχηγός του Σαλέ μου έκανε εντύπωση γιατί ήταν τόσο ενθουσιασμένος με το μέρος και με ότι έχει χτίσει εκεί παρόλο που έχουν περάσει 12 χρόνια. Μας πήγε γύρω από την έκταση του και μας έλεγε για την θέα, τα δέντρα, τον αέρα που είναι καθαρός κτλ. Πριν μερικά χρόνια το χιόνι του κατέστρεψε σχεδόν τα πάντα αλλά τα ξαναέχτισε. Τον χάρηκα. Αγγλικά γρι αλλά ήξερε μερικά Γερμανικά οπότε ο Klaus μετέφραζε Γερμανικά σε Αγγλικά για έναν Έλληνα στο Μαυροβούνιο. Μ’ αρέσουν αυτά...
Το σαλέ από μπροστά
341801
και από πίσω για να δείτε καλύτερα το περιβάλλον
341802
Ο Klauss και τα μηχανάκια
341803
και η θέα που απολαμβάναμε με τον καφέ μας
341805
Μετά από έναν καλό ύπνο κατεβαίνουμε για πρωϊνό. Παρά τα χθεσινά παζάρια μας το πρωϊνό ήταν εξαίρετο. Ομελετάρα με κάτι σαν καβουρμά και σπιτική μαρμελάδα. Μπουκώσαμε και ξεκινήσαμε. Ο Klaus είχε αποφασίσει να μην μπει κατευθείαν Σερβία και να έρθει μαζί μου στο Durmitor από όπου είχε περάσει πριν 2-3 χρόνια και έλεγε ότι είναι καταπληκτικό. Είχε δίκιο. Όλη η διαδρομή ήταν υπέροχη. Πάλι, βουνά, δέντρα, ποτάμια, δροσιά και γαμάτοι δρόμοι. Ναι ρε πούστη! Σιγά σιγά το υψόμετρο ανεβαίνει και το τοπίο γίνεται αλπικό. Η κίνηση λίγη, οι μηχανές αρκετές, η άσφαλτος φρέσκια. Στην κορυφή, στα 1950, ο Klaus αποφασίζει να έρθει μαζί μου Βοσνία και να μπει μετά στην Σερβία γιατί ο καιρός πίσω μας έχει αρχίσει να γίνεται επιθετικός και ο δρόμος μπροστά μας είναι υπέροχος.
Η Minnie παρά τον μικρό κυβισμό, τα 15 χρόνια της και το καρμπυρατέρ που κάνει κάτι περίεργα που και που, συμπεριφέρθηκε άψογα. Σε σημεία, έκοβα για να περιμένω τον Klaus. Το μηχανάκι μου γαμάει. Σύντομα πέφτουμε στην λίμνη Piva που την τυλίγει ο κεντρικός δρόμος που πάει προς τα σύνορα. Τα τούνελ στο Μαυροβούνιο είναι απλά τρύπες στον βράχο και είναι πολλά. Γυμνή πέτρα χωρίς τσιμέντωμα και φυσικά χωρίς φώτα. Η φιμέ ζελατίνα έπρεπε να σηκώνεται και τα ζιγκ ζαγκ για την αποφυγή πετρών έκαναν την διαδρομή ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Στο τέλος της λίμνης φτάνουμε στο φράγμα που την δημιουργεί και κοιτώντας από κάτω μπορεί κανείς να δει έναν παλιό δρόμο που λογικά υπήρχε πριν φτιαχτεί το φράγμα και τώρα είναι απόλυτα παραδομένος στην φύση. Άπειρα camping στην περιοχή και αρκετές δραστηριότητες στο ποτάμι. Μερικά είχαν πινακίδες “BIKER FRIENDLY”, ποιος ξέρει τι εννοούν;
Περνώντας το, εξαιρετικά μικρό, φυλάκιο είμαστε πλέον στο no mans land ανάμεσα στο Μαυροβούνιο και στην Βοσνία. Ακόμα και σε αυτά τα 1-2 χιλιόμετρα έχει camps κτλ. Δεν μπορώ να φανταστώ πως δουλεύει αυτό. Τα πρώτα χιλιόμετρα στην Βοσνία είναι σκατά. Χώμα, άσφαλτος, κίνηση, σκόνη. Αρχίζω να ανησυχώ για την βενζίνη, είμαι στα 260 χιλιόμετρα και σύμφωνα με πρόχειρες μετρήσεις οδηγώντας (όχι οικονομικά) στο κέντρο της Αθήνας, πρέπει να είμαι στο όριο μου. Στο βενζινάδικο βλέπω πως έχει κάψει 7 λίτρα. Χα! Είχα άλλα 5. Αποχαιρετιζόμαστε με τον Klaus ο οποίος την κάνει δεξιά για Σερβία ενώ εγώ αριστερά για Sarajevo. Ωραίος δρόμος, ποτάμι δεξιά, βράχια αριστερά. Σύντομα είμαι μέσα στην πόλη και περνώντας χαζεύω μερικά ημικατεστραμένα κτήρια δεχόμενος τις χαιρετούρες διάφορων τσοπεράδων.
341806
Είναι ωραία στο Μαυροβούνιο
341808
είναι πολύ ωραία
341809
Έβαλα κι ένα τέτοιο!
341810
Το ποτάμι έρχεται απο εκεί...
341811
...περνάει από εδώ (150 μέτρα βάθος)...
341812
και πάει προς τα εκεί.
341813
Στην ανάβαση προς την κορυφή του Durmitor
341814
Συζητώντας με ένα ζευγάρι Ρουμάνων οι οποίοι δουλεύουν για το Romaniacs.
341815
Έβαλα κι άλλο ένα!
341816
Από την κορυφή κάθεσαι και χαζεύεις τον δρόμο που σε περιμένει μπροστά.
341817
Εδώ μου έλειπε η Mara.
341818
341819
Η μακρόστενη λίμνη Piva
341820
και το φράγμα που την δημιουργεί.
341821
Αυτός ο δρόμος σκάει πάνω στο φράγμα. Φαντάζομαι ότι πριν χτιστεί το φράγμα ήταν ο κεντρικός. Τώρα είναι παραδωμένος στην φύση και έχει ξεκάθαρα χάσει.
341822
Οι χαιρετούρες και ανταλλαγές διαδρομών στους χάρτες μας σε ένα βενζινάδικο στην Βοσνία που ευτυχώς δέχτηκε ευρώ.
341823
Για διαμονή στο Σαράγεβο είχα βρει ένα ιδιαίτερο hostel στο internet. Λέγεται War Hostel (http://www.hostelworld.com/hosteldetails.php/War-Hostel/Sarajevo/98269) και έχει ως θέμα τον πόλεμο. Οι εικόνες με την διακόσμηση του και η όλη ιδέα γενικά μου προκαλούσε απορία και αηδία. Ο πόλεμος δεν είναι εμπόρευμα (όχι για τους άμεσα εμπλεκόμενους τέλος πάντων), δεν είναι marketing advantage. Βλέποντας το hostel σκεφτόμουν μόνο πως πρόκειται για εθελούσια εκπόρνευση των επιζώντων για εντυπωσιασμό ηλίθιων τουριστών που θέλουν να ζήσουν το “War Experience” που προσφέρεται κάθε Κυριακή μεσημέρι. For fucks shake.
Παρόλα αυτά ήθελα να το δω από πρώτο χέρι, που ξέρεις, μπορεί να είναι δοσμένο με σεβασμό και ευαισθησία. Αρχίδια, αλλά μπορεί. Όπως και να έχει κάπου πρέπει να μείνω, ας ήταν εκεί. Το βρήκα δύσκολα γιατί είναι χωμένο σε ένα αδιέξοδο σε έναν λόφο. Την πόρτα μου άνοιξε μου άνοιξε μια Ασιάτισσα και αναρωτήθηκα αν χτύπησα σωστά. Η λίγη συζήτηση που είχα μαζί της ενώ περίμενα στο σαλονάκι για να δουν αν έχουν κρεβάτι επιβεβαίωσε τις υποψίες μου για το κοινό αυτού του hostel. Όταν τελικά τρώω το άκυρο δεν με νοιάζει και πολύ γιατί οι σκέψεις που έκανα για το hostel δεν διαψεύσθηκαν στην πρώτη αυτή θέαση και η Ασιάτισα μου την έδινε σε βαθμό μπουνιάς στα δόντια.
Κάνε γύρους τώρα μπας και βρεις κάτι άλλο. Δεν είχες υπολογίσει την συναυλία του Asdfsd Adsfsdfsasf που είναι πολύ δημοφιλής και έχει γεμίσει το Sarajevo με κόσμο από τις γειτονικές πόλεις και χώρες. Είναι αργά και τα νεύρα σου αρχίζουν να σου θυμίζουν ότι σε συνοδεύουν πάντα. Άλλη μια ταμπέλα, άλλο ένα hostel. Νόμιζες ότι θα βρεις κρεβάτι. Χα! Για δες το μηχανάκι τώρα που κατέβηκες... Τι σκατά κάνει το sleeping bag στον δρόμο; Κατάλαβες τι παίζει και σφίχτηκες λίγο ε; Το δίχτυ με το οποίο έπιανες τα μπαγκάζια είναι κομμένο, τα χταπόδια κρέμονται και η αγαπημένη σου backpack λείπει. Γιατί γαμωσταυρίζεις τώρα; Αφού την είδες την περιοχή και τις φάτσες τριγύρω, η φάση βρώμαγε από την αρχή. Ένα στενό δίπλα είναι σαν το Φαληράκι, μεθυσμένοι Βαλκάνιοι, φωνές, αλκοόλ. Το ήξερες βλάκα, το ήξερες αλλά λίγο η έπαρση του ταξιδιού, λίγο η αβάσιμη σιγουριά σου σού την φέρανε. Τουλάχιστον δεν έχασες τίποτα πολύτιμο. Εργαλεία της μηχανής, σαμπουανομαλακίες, φάρμακα, ένα σορτσάκι, μια μερβούδα, το βιβλιάριο υγείας σου και ένα 50ευρο. Έχασες και τα γάντια σου όμως, και τα αδιάβροχα. Έχασες και τις σημειώσεις σου για το project που δουλεύεις. Ήλπιζες ότι στην γύρα που έκανες θα έβρισκες και τίποτα άλλο κάτω εκτός από τα σανδάλια σου. Αρχίδια. “We didn’t see anything” σου λένε όλοι. Α γαμηθήτε ρε.
Βρες τους μπάτσους τώρα και καλή τύχη. Και που τους βρήκες τι; Σιγά μην έβγαζες άκρη. Να ξαναπάς με μεταφραστή από την πρεσβεία Τώρα θα μείνεις στο μόνο hostel που βρήκες και είναι ξεκάθαρος ο λόγος που είχε διαθέσιμο κρεβάτι. Στ’ αρχίδια σου όμως, και πάτωμα σου κάνει τώρα. Πεινάς ε; Βλέπεις τι γίνεται όταν απολαμβάνεις οδήγηση για ώρες; Θα έτρωγες κάτι στην απογευματινή σου βόλτα στο Σαράγεβο… Πάλι καλά που η “Chef” έφτιαξε ομελέτα το πρωί… Δεν πιστεύω να σκέφτεσαι να βγάλεις το μηχανάκι από τον “κήπο”. 2 άτομα το βάλατε και σας βγήκε η Παναγία. Άσε που δεν έχεις συνάλλαγμα. Είναι 00:30, κλέψε λίγο σαμπουάν από όποιον άτυχο τα είχε αφήσει στην τουαλέτα, κάνε μπάνιο και τράβα κοιμήσου...
Η πρεσβεία είναι δίπλα στο ποτάμι που διασχίζει την πόλη οπότε τουλάχιστον κάνω και λίγο sightseeing. Πλέον πεινάω πολύ. Κάνω και την μαλακία να κάνω ένα τσιγάρο το οποίο σε συνδυασμό με την κούραση και το άδειο στομάχι μου κάνει ένα κεφάλι σκατά. Ο φούρνος που βρήκα δέχεται κέρματα ευρώ και ευτυχώς έχω ένα. Οι φούρνοι στα Βαλκάνια είναι υπέροχα πράγματα. Όπου δείτε πινακίδα ΠΕΚΑΡΑ ή PEKARA σταματήστε. Πέρυσι στην Σερβία 8 πεινασμένα άυπνα γουρούνια σκάσαμε με 12 ευρώ. Δείχνω το ευρώ μου και ρωτάω τι μπορώ να πάρω με αυτό. Φεύγω με κάτι σαν κρουασάν σοκολάτας και κάτι σαν τυρόπιτα.
Όταν έρχεται ο πρόξενος στην πρεσβεία εξηγώ την κατάσταση και ξεκινάω με αυτόν και την μεταφράστρια για τους μπάτσους. Στον δρόμο απόλαυσα διάφορους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για την Βοσνία και τους Βόσνιους ενώ φυσικά δεν έδωσα κανένα δικαίωμα για τέτοια σχόλια. Δεν φταίει η χώρα που έχασα την τσάντα μου, εγώ φταίω που είμαι μαλάκας. Στην Αθήνα μπορώ να σκεφτώ άπειρα μέρη που θα γινόταν το ίδιο. Τουλάχιστον έμαθα κάποια πράγματα για την Βοσνία. 13 μέρη με δικές τους κυβερνήσεις, μοιρασμένα σε 3 μέρη (Σέρβικο, Κροάτικο και Βόσνιο;) κάτω από μια κοινή κυβέρνηση. Σαν ομοσπονδία. Μπουρδέλο.
Οι μπάτσοι γελάνε στην σκέψη ότι θα βρω κάτι από την τσάντα. Με δυσκολία δέχονται να καταγράψουν το γεγονός γιατί ο δρόμος στον οποίο συνέβη είναι στην δικαιοδοσία άλλου τμήματος. Εξηγώ ότι απλά θέλω να καταγραφεί το γεγονός ώστε αν κάποιος βρει κάτι, όπως το βιβλιάριο ,και το δώσει στους μπάτσους να ξέρουν να το πάνε στην πρεσβεία Τους φαίνεται ηλίθιο. Μπορεί και να είναι…
Χιλιοφωτογραφημένη γέφυρα, πάρτε την κι από μένα.
341824
Και κάνα 2 τυχαίες στον δρόμο προς την πρεσβεία.
341825
341826
Νόμιζες ότι το να αλλάξεις συνάλλαγμα θα ήταν κάτι απλό. Και στις 4 τράπεζες πήρες τ’ αρχίδια σου. Πρέπει να έχεις διαβατήριο. ΓΙΑΤΙ; ΛΕΦΤΑ ΔΙΝΕΙΣ! Εξοργίζεσαι. Γαμημένες τράπεζες. Τι σκατά θα κάνεις; Θα κάτσεις να δεις το Sarajevo; Θα πας Zagreb και Ljubljana όπως σχεδίαζες; Το budget σου έχει φάει γερό χτύπημα. 90 η εξάτμιση στην αρχή, 50 που ήταν στην τσάντα και τα πράγματα που θα έπρεπε να αντικαταστήσεις για να συνεχίσεις είναι 50άρικο στην ξεφτίλα. Ρωτάς για Zagreb και σου λένε πως δεν χάνεις και τίποτα, καλύτερα να δεις παράλια Κροατίας. Ljubljana σκέφτεσαι να πάρεις αεροπλάνο και την κοπέλα και να πας ένα 4ήμερο να την απολαύσεις Γάμησε το ρε, άρχισε την κατάβαση...
Τουλάχιστον έχει ωραίους δρόμους, συννεφιά και δροσιά. Ώπα, έχει πολύ συννεφιά. Φυσικά, αφού τα αδιάβροχα τα είχες στην τσάντα, λούσου τα τώρα. Η δροσιά όταν είσαι μούσκεμα είναι γαμημένο κρύο. Δεν γαμιέται. Στα παράλια με τις 40άρες στεγνώνεις αμέσως. Δαλματικές ακτές και μαλακίες, εσένα σου φαίνονται σαν τα Λιμανάκια. Ένα mix βασικά, Σούνιο, Σαρωνίδα, Φοινικούντα. Δεν είναι άσχημα αλλά δεν είναι και κάτι ιδιαίτερο. ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ; Κροατία, Βοσνία για καμιά 5άρα χιλιόμετρα και μετά πάλι Κροατία. Μαλακίες για να έχει ακτή η Βοσνία. Θες να μείνεις στο Dubrovnik για το οποίο έχεις ακούσει τα καλύτερα. Είναι όμορφο αλλά πολύ τουριστικό και κοσμοπολίτικο. Δεν είσαι για τέτοια εσύ. Λεωφορεία, κίνηση, αμέτρητοι τουρίστες, ακριβές τιμές, ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΖΕΣΤΗ. Δεν γαμιέται το Dubrovnik, πίσω Μαυροβούνιο που σε πάει...
Επαρχία Βοσνίας
341827
Λίγο πριν φάω την μπόρα.
341828
Στα παράλια της Κροατίας, όντας πάλι στεγνός.
341829
Πόσο Χαλκίδα;
341830
Απ' ότι φαίνεται στο Dubrovnik δεν τράβηξα καμία φωτογραφία.
Πλησιάζοντας το νοτιότερο Φιορδ της Ευρώπης εντυπωσιάζομαι Οι δρόμοι ωραίοι και στριφτεροί, ο ήλιος πέφτει άρα η γαμημένη ζέστη ελαττώνεται και οι παραλίες και τα χωριουδάκια που συναντώ είναι πανέμορφα. Είχα ακούσει για το Kotor κάπου οπότε λέω να μείνω εκεί. Στάση για μπύρα και λίγο ψάξιμο για hostel μέσω internet. Βρίσκω 2 στην παλιά πόλη. Παρκάρω έξω από τα τείχη και χάνομαι στα σοκάκια. Έξω από ένα κατάστημα με σουβενίρ είναι μια κοπέλα που καπνίζει και την ρωτάω για την διεύθυνση.
- Συγνώμη, ξέρεις που είναι αυτό; (δείχνω το μπλοκάκι μου)
- Τι ψάχνεις;
- Ένα hostel.
- Από που είσαι;
- Ελλάδα.
- Έλα ρε! (στα ελληνικά)
- Ελληνίδα;
- Όχι, από την Σερβία είμαι αλλά έχω δουλέψει 2 χρόνια στην Ελλάδα. Το hostel είναι σε αυτόν τον δρόμο στα δεξιά. (αγγλικά πάλι)
- Ευχαριστώ!
- Καληνύχτα! (Ελληνικά)
- Χεχε, καληνύχτα.
Στο hostel άκυρο. Με στέλνουν σε άλλο, στο άλλο γελάνε. “Χωρίς κράτηση, τέτοια εποχή;” Κάνει μερικά τηλέφωνα, άκυρο παντού. “Είναι μακριά η Podgorica;” ρωτάω. “100κάτι χιλιόμετρα”. Είναι 21:30, 100κάτι χιλιόμετρα σε αυτούς τους δρόμους θα είναι 1,5 – 2 ώρες. Γάμησε το, sleeping bag στην παραλία. Περνάω πάλι από το μαγαζί με τα σουβενίρ και με βλέπει η κοπέλα που μίλαγα πριν.
- Δεν το βρήκες;
- Το βρήκα αλλά ήταν γεμάτο, και το άλλο εδώ από πίσω επίσης.
- Και τι θα κάνεις;
- Sleeping bag στην παραλία.
- Για πόσες νύχτες;
- Μία.
- Έχω εγώ ένα δωμάτιο αν δεν έχεις πρόβλημα.
- Κάπως έτσι δεν έγινε στην ταινία Hostel; Μια όμορφη κοπέλα σου λέει να πας μαζί της και μετά ξυπνάς σε θάλαμο βασανιστηρίων.
- .... εεεε ....
- Αστειεύομαι, φυσικά δεν έχω πρόβλημα!
- Ωραία, δεν θα αφήσω έναν Έλληνα αδερφό στον δρόμο. Σχολάω σε μισή ώρα, αν θες κάτσε να πιεις μια μπύρα και τα λέμε όταν τελειώσω.
- Εγινεεεε.
Η Γιοβάννα δούλευε για 2 χρόνια σε ένα ξενοδοχείο στην Κω. Παλαιότερα οδηγούσε μηχανές αλλά είχε ένα κακό ατύχημα και τώρα δεν αισθάνεται άνετα να καβαλάει. Συζητήσεις για ταξίδια, Ελλάδα, Σερβία και γενικά Βαλκάνια, τον πόλεμο, την ποιότητα ζωής, τα λεφτά, τις δουλειές. Ντους και 10ωρος ύπνος, λιώσιμο. Την επόμενη μέρα είπαμε να πάμε για μπάνιο και μετά έλεγα να πάω στην Podgorica όπου είχα ζητήσει σε έναν τύπο, μέσω Couchsurfing, να με φιλοξενήσει. Μετά από την βουτιά γυρνάμε στο σπίτι της όπου έχω mail από τον τύπο στην Podgorica ο οποίος με ενημερώνει πως φιλοξενεί ήδη κάποιον άρα άκυρο. Η Γιοβάννα μου λέει να μείνω κι άλλο αν θέλω. Που να τρέχω τώρα, αράζω άλλη μια νύχτα και με την ευκαιρία κάνουμε μια βραδινή βόλτα στο Kotor. Στόχος μου ήταν να φτάσω κοντά στα σύνορα της Ελλάδας οπότε στέλνω άλλα 2 requests μέσω Couchsurfing, ένα στην Ohrid και ένα στο Korce. Πρωϊνό ξύπνημα, χαιρετούρες, και πίσω στον δρόμο. Στάση σε φούρνο. Μπουκώνω τις σφολιάτες μου και κοιτάω τον χάρτη μου όταν με πλησιάζει τύπος με γιλέκο αλά Sons of Anarchy. “Θες καμιά βοήθεια;” μου λέει; “Όχι αρχηγέ, ευχαριστώ”. “Καλό ταξίδι!” μου εύχεται καθώς χτυπάει φιλικά το φανάρι της Minnie. Ωραίος τύπος.
Είναι ΠΟΛΥ όμορφα στο Μαυροβούνιο.
341831
Ένα μέρος της παραλίας
341832
Με το λιμανάκι της
341833
Οπότε κάνεις μπάνιο και έχεις από πάνω σου αυτό.
341834
Μερικές φωτογραφίες από το Kotor, τη νύχτα.
341835
341836
341837
Και λίγες ακόμα.
341838
341839
Χιχιχι!
341840
Όταν οδηγάς σε 40άρες χωρίς γάντια γίνεται αυτό. Και πονάει.
341841
Οπότε στην συνέχεια η μόνη λύση ήταν αυτή.
341842
Αρκετές στροφές και παραλιακές πόλεις και χωριά παρακάτω βρίσκομαι στα σύνορα με Αλβανία. Ο συνοριακός αφού με φωνάζει από το πλάι για να μην περιμένω στον ήλιο, τσεκάρει τα χαρτιά μου και μου εξηγεί πως εδώ που είμαι τώρα είναι Μαυροβούνιο, εκεί που πάω είναι Αλβανία… Ευτυχώς, τόσα χρόνια φανταζόμουν πως έτσι δουλεύουν τα σύνορα αλλά δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος αν δεν το ακούσεις επίσημα…
Γενικά η διαδρομή από τα σύνορα μέχρι τα Τίρανα ήταν....
ΣΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
341843
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
341844
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
341845
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
341846
ΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
341847
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
341848
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
341849
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.
341850
Μόνο ευθεία, 1 και 1 λωρίδα και Mercedes να πηγαίνουν τάπα. Έτσι μέχρι να μπεις Τίρανα. Ναι, δεν μου άρεσε.
Μέσα στα Τίρανα γίνεται της πουτάνας. Εδώ οδηγάμε ήρεμα συγκριτικά. Δεν μπορώ να αποφασίσω που ήταν χειρότερα, Τίρανα ή Βουκουρέστι. Σε μια μεγάλη κυκλική πλατεία, διπλάσια από την Ομόνοια όταν ήταν στρογγυλή, έχει γιγάντιες ταμπέλες για τα διάφορα Shopping Centers αλλά για τις πόλεις είναι μια σταλιά από κάτω τους. Έκανα 3 γαμημένες γύρες μέσα σε κόρνες και βρισίδια για να βγω στην σωστή έξοδο. Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα με το που ανάψει ο “Σταμάτης”; Ε εκεί γίνεται χωρίς να υπάρχει ΚΑΜΙΑ ένδειξη ότι το φανάρι θα ανάψει σύντομα. Ο μετρητής στο φανάρι έχει 30 ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ακόμα και οι τύποι ξεκινάνε! Το μόνο που μου άρεσε μέχρι να βγω από τα Τίρανα ήταν ένα ζευγάρι λεσβίες που είδα στον δρόμο. Αυτό.
Όταν κατάφερα και βγήκα στον δρόμο για Elbasan, ήταν γαμώ. Εθνικάρα αλλά με στροφές και αργότερα ωραίος στριφτερός επαρχιακός. Απόλαυση οδήγησης πάλι. Στάση για βενζίνη και καφέ. Έλληνες νταλικέρηδες πίνουν τον καφέ τους οπότε πάω να ρωτήσω για αποστάσεις. “Που ‘σαι ταξιδώτη;” μου λέει ένας στέλνοντας την ματαιοδοξία μου στα ύψη. Σύντομα φτάνω στην Λίμνη Οχρίδα. Γαμώ. Παραλίες, ομπρέλες. Ζηλεύω. Δεν έχω απάντηση από τους Couchsurfers οπότε αποφασίζω να το πάω σερί Ελλάδα και βλέπω που θα μείνω. Στα σύνορα ούτε ταυτότητα δεν μου ζήτησαν να δουν. Μόνο για το μηχανάκι με ρώταγαν.
Επιτέλους...
341851
...γίνεται λίγο ενδιαφέρον.
341852
Εδώ να σημειωθεί πως θεωρητικά ο δρόμος είναι 1 και 1 λωρίδα.
341853
Εδώ το όχημα χάλασε λίγο. Μετέφερε Φέτα. Το άσπρο υγρό που κυλάει στο χαντάκι είναι ζουμιά φέτας. Είχε πολύ ζέστη. Δεν μύριζε ωραία.
341854
Κάποιου είδους παρατημένο εργοστάσιο. Το βρήκα ενδιαφέρον.
341855
Μα είναι τουλάχιστον αστείο... (ο Μπάτσος βγαίνει από το μαγαζί σφυρίζοντας, βρίζοντας με και κάνοντας μου νόημα να φύγω :D )
341856
Για σωστή ανάγνωση δείτε πρώτα το επόμενο post και μετά αυτό. Τα έκανα λίγο σκατά. :D
Θυμάσαι τι είχες στην τσάντα, ε; Τα φάρμακα. Έπρεπε να περιμένεις λοιπόν ότι η σφίγγα/μέλισσα Godzilla θα έμπαινε μέσα από το μπουφάν για να στην βάλει. Ξέρει ότι το Fenistil σου είναι στο Sarajevo. Έχεις κάνα μισάωρο για Καστοριά, φάτο στον κώλο και οδήγα. “Αμμωνία” λέει ο φαρμακοποιός. Πασάλειμμα στο τσίμπημα, σάντουιτς, καφές και τηλέφωνα για να δεις τι θα κάνεις. Μιλάς με τον φίλο σου Θεσ/νίκη και αποφασίζεις να πας εκεί. Το μπρος αριστερό φλασάκι κρατιέται από λίγο πλαστικό και η αλυσίδα είναι πολύ χαλαρή. Δεν σε εκπλήσσει, αφού τα εργαλεία σου ήταν στην τσάντα. Είναι 200φεύγα χλμ, δεν γαμιέται, θα φτάσεις...
341857
Το επόμενο πρωί το χέρι μου είναι διπλάσιο. Οδηγώ λίγο μέσα στην Θεσ/νίκη για να πιω καφέ με τον Βασίλη (Uriah Heep) και σε κάθε τράνταγμα ο πόνος με γαμάει. Δεν πειράζει, ο καφές με τον Βασίλη το αξίζει. 20 ευρώ σε φάρμακα και το ένα από αυτά φέρνει υπνηλία. Δεν παίζει να φύγω το επόμενο πρωί. Το βράδυ σχεδόν λιποθυμάω από το γαμωχάπι και βαράω 10ωρο πάλι. Βρίσκω ένα συνεργείο που θυμάμαι από παλιά χωμάτινη βόλτα στα μέρη αυτά. Φλασάκι, αλυσίδα, έτοιμος. Σάββατο πλέον, και ξυπνάω πάλι αργά. Πετάγομαι για κάτι γρήγορες δουλειές και το μηχανάκι σβήνει. Ρεύμα μηδέν. Αλλάζω ασφάλεια. 5 λεπτά οδήγησης μετά και σβήνει πάλι. Interamerican. Ο τεχνικός μου αλλάζει ασφάλεια και μου δίνει άλλες λίγες. Φορτώνω και ξεκινάω. Σβήνει. Ασφάλεια. Μετά από λίγο σβήνει πάλι. Interamerican. Με τα χίλια ζόρια αποφασίζουν από το κέντρο να στείλουν την Minnie Αθήνα. Πάλι καλά που δεν έφτασα πιο μακριά, τώρα μπορώ να χώσω τον φίλο μου να έρθει να με μαζέψει. Έχασα έναν καφέ με τον Αργύρη (argycap) και έναν με τον Γιώργο (taisteal) στον δρόμο για Αθήνα. Αεροπλάνο και Αθήνα τα ξημερώματα.
Η πρώτη θέαση της Οχρίδας. Μεγάλο πράγμα.
341865
με ωραιους δρομους...
341866
και ψάρια take away.
341867
Τα μετά.
6 χώρες, 2500 χιλιόμετρα, 3,4 l/100 μέση κατανάλωση. 5 νύχτες εκτός συνόρων, κάτω από 200 ευρώ έξοδα. Τις μέρες που έκατσα Θεσσαλονίκη δεν τις μετράω στο ταξίδι ούτε στα έξοδα. Το budget μου ήταν 30 ευρώ/ημέρα. 10 βενζίνη, 10 στέγη, 10 τροφή. Με κάτι δωράκια, τσιγάρα και αλκοόλ έφτασα τα 180-190 για το 5ήμερο.
Πρέπει να ευχαριστήσω τα συνεργεία του Χελιώτη (Worskbike) στην Αθήνα, του Ράπτη (MOTO RAPTIS) στην Λαμία και του Κουλουκάτση (X MOTO KOULOUKATSIS) στην Θεσ/νίκη για την βοήθεια τους.
Το ταξίδι με μικρό μηχανάκι είναι άλλη φάση. Έχοντας ταξιδέψει και με το Versys Βαλκάνια μπορώ να πω πως προτιμώ το Volty για αυτά τα μέρη. Σερβία, Βοσνία και Αλβανία είχε παντού μπλόκα. Με την Minnie δεν τα πέρναγα κατά πολύ, με άλλη μηχανή σίγουρα θα έτρεχα περισσότερο. Επίσης δεν τραβάει την προσοχή και αυτό είναι κάτι που μπορεί να βοηθήσει μερικές φορές. Σε μπλόκο στην Σερβία που με σταμάτησαν, μου ρίχνουν μια ματιά πατόκορφα και μου λένε «Go, go» απαξιωτικά. Το κυρίως θέμα όμως είναι η κατανάλωση. 3,4 μέση είναι ελάχιστα. Στο Durmitor που ήταν μόνο στενός επαρχιακός η κατανάλωση ήταν 3. Με το 12άρι ντεπόζιτο είχα 400 χλμ αυτονομία. Μεγάλη υπόθεση. Οδηγικά, είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικό στο στροφιλίκι, τηρουμένων των αναλογιών φυσικά. Σε εθνική βέβαια δεν είναι ωραία τα πράγματα, ταξίδι με 110 αφού άλλαξα εξάτμιση και ανέπνευσε λίγο. Ένα κίνητρο ακόμα για να βγαίνει κανείς από αυτοκινητόδρομους και να χάνεται σε επαρχιακούς. Τα περισσότερα χιλιόμετρα που έκανα ήταν 650, από Kotor προς Θεσσαλονίκη, και είχαν επαρχιακό, πόλη, αυτοκινητόδρομους. Δεν κουράστηκα καθόλου και ίσα ίσα ήταν απολαυστικά.
Θέλω να σταθώ πάλι στην χρήση GPS. Μην τα χρησιμοποιείτε. Δεν είναι θέμα ευκολίας/ταλαιπωρίας, είναι θέμα εμπειριών. Λόγω του χάρτη γνώρισα τον Klauss και λόγω του χάρτη είχα γνωρίσει τον Adam το 09. Με έναν καλό χάρτη υπολογίζεις αποστάσεις, βλέπεις αν η διαδρομή αξίζει και στην τελική έχει και τον ρομαντισμό του. Ο χάρτης σου είναι κάτι προσωπικό. Βλέπεις τα τσακίσματα που έχεις κάνει για να χωρέσει στο tank bag, τις σημειώσεις που έχεις κρατήσει επάνω, ακόμα και οι τρύπες που κάνει στις διασταυρώσεις των τσακισμάτων έχουν μια ομορφιά. Όταν είχαμε απλώσει τους χάρτες μας με τον Klauss στο σαλέ στο Μαυροβούνιο κατάλαβα πως αυτό το κομμάτι χαρτί μπορεί να το δει κανείς σαν αποτύπωση του ταξιδιού του. Να βλέπει τους δρόμους που πέρασε και να μπορεί να βάλει εικόνες στις σχεδιασμένες γραμμές. Να κοιτάει παραπάνω και να προσπαθεί να φανταστεί πως μπορεί να μοιάζει στην πραγματικότητα αυτή η μικρή άσπρη γραμμούλα. Τουλάχιστον έτσι νομίζω εγώ.
Το Μαυροβούνιο γαμάει. Τα βουνά υπέροχα, τα παράλια ιδιαίτερα, οι άνθρωποι φιλικοί, τα πάντα μισές τιμές από εδώ. Είδα βέβαια μια εκτέλεση μαφίας (5’ αφού έγινε, το πτώμα ήταν εκεί, οι μπάτσοι όχι) αλλά αυτό μπορείς να το δεις όπου υπάρχουν άνθρωποι. Σίγουρα θα ξαναπάω. Ειδικά εσείς οι Βόρειοι να πάτε. Είναι μια μέρα δρόμος και είναι καταπληκτικά.
Το ταξίδι αυτό δεν το ευχαριστήθηκα Τουλάχιστον όχι όσο ήλπιζα. Τα κυριότερα προβλήματα μου ήταν τα λεφτά, η έλλειψη σκηνής και η ζέστη.
Το γεγονός ότι ήμουν μόνο με τα μετρητά που είχα επάνω μου και ότι έπρεπε να υπολογίζω να βρίσκω συνάλλαγμα, να μην αλλάζω παραπάνω από όσο χρειάζομαι και γενικά να το έχω στο μυαλό μου ήταν κάτι που με χάλασε. Γύρισα πίσω με καμιά 40άρα ευρώ σε διάφορα συναλλάγματα τα οποία δεν μπορούσα να αλλάξω έξω. Ευρώ θα σου αλλάξουν παντού, αλλά νόμισμα γειτονικής τους χώρας μόνο στην Σερβία κατάφερα να αλλάξω.
Η Minnie είναι μικρό μηχανάκι. Πριν φύγω δεν έβρισκα με τίποτα τα σαμάρια μου οπότε είχα μόνο τον Louis σάκο μου, το tank bag και την backpack που μου κλέψανε. Με αυτά τα δεδομένα αποφάσισα πως δεν θα πάρω σκηνή γιατί όλο και κάτι θα βρίσκω. Έβρισκα, δεν λέω, αλλά είδα διάφορα μέρη που θα ήθελα να στήσω, ειδικά στα βουνά του Μαυροβουνίου. Στην τελική και πουθενά να μην στήσω μόνο και μόνο η γνώση ότι έχω ένα καταφύγιο αν χρειαστεί βγάζει από πάνω μου μια έννοια και σε ένα ταξίδι το όλο θέμα είναι να μην έχεις έννοιες.
Τέλος η γαμημένη ζέστη. Είχε πολύ ζέστη ρε φίλε. Τις μέρες που ήμουν έξω μου είπαν μετά ότι στην Ljubljana βάρεσε 46. Ειδικά την πρώτη μέρα η διάθεση μου ήταν χάλια. Κάθε μια ώρα έπρεπε να σταματάω για νερό. Ο πονοκέφαλος ήταν μόνιμος και η οδήγηση ταλαιπωρία. Όταν έφαγα το άκυρο από το Κόσοβο και καθόμουν στους 42 βαθμούς υπολογίζοντας ότι είμαι αρκετές ώρες μακριά από κάποιου είδους ξεκούραση μου πέρασε από το μυαλό να γυρίσω πίσω...
Όλη η εμπειρία μου ήταν πάνω-κάτω. Πέρναγα καλά, γινόταν μαλακία, τσαντιζόμουν, πέρναγα πάλι καλά. Όπως και παλιά, δεν ήθελα να φύγω από ένα μέρος αλλά μόλις έφτανα στο επόμενο, χαιρόμουν που είχα φύγει. Από το άκυρο στο Κόσοβο αναγκάστηκα να πάω μία μέρα μετά στο Μαυροβούνιο κι έτσι γνώρισα τον Klauss. Η απόφαση μου να φύγω από το Σαράγεβο και να μην συνεχίσω βόρεια οδήγησε στο να γνωρίσω την Γιοβάννα. Γι αυτό μ’ αρέσει να ταξιδεύω χωρίς συγκεκριμένο πλάνο.
Δεν λέω ότι το ταξίδι δεν μου άρεσε, σίγουρα θα το ξανάκανα, όπως ακριβώς έγινε. Δεν μου έδωσε όμως αυτό που μου έδωσε το προηγούμενο. Ήμουν συνέχεια στην τσίτα εκτός από τις μέρες στο Μαυροβούνιο. Εκεί μόνο ένιωσα να ταξιδεύω. Ίσως ήταν η μικρή του διάρκεια οπότε δεν πρόλαβα να ξεχάσω τα προβλήματα της καθημερινότητας μου στην Αθήνα. Για μένα θέλει το λιγότερο 2 βδομάδες. Ίσως έλειπε απλά ο ενθουσιασμός της πρώτης φοράς. Ισως ήταν οι παραπάνω 3 λόγοι ή απλά η όλη μαλακία που ζούμε τα τελευταία χρόνια με έχει επηρεάσει περισσότερο απ’ όσο νόμιζα. Σε κάθε περίπτωση μου θύμισε πόσο μ’ αρέσει να βολτάρω. Δεν θα ξαναπεράσουν 6 χρόνια για την επόμενη φορά...
Κλείνω με αυτήν για να μην έχει παράπονο ο road spirit. (αν και δεν μετράει :( )
341859
Ευχαριστώ για την ανάγνωση,
Βασίλης.
[B] Δεν γαμιέται, πάω Βαλκάνια και βλέπω που θα φτάσω...
χωρις πολλα λογια,απο τα καλυτερα ταξιδιωτικα...
bill......:beer::beer::beer::beer::beer:
taisteal
27/09/2015, 20:07
Τετοια ταξιδιωτικα γουσταρω να διαβαζω..
Ειχες ατυχιες πολλες,αλλα μαζεψες περισσοτερες εμπειριες μεχρι το επομενο
250 κυβικα...μαλιστα..
:a23::a23: :beer::beer::beer:
AristidisZ
27/09/2015, 20:13
ωραίος :wave2:
Υποκλίνομαι ! :a23:
Θα σου έγραφα ότι η περιγραφή σου μου θύμισε περιγραφή Uriah Heep και στο τέλος διαβάζω ότι ήπιατε και καφέ μαζί !
Συναρπαστική περιγραφή ! Συναρπαστικό ταξίδι, παρά τις όλες κακοτυχίες ! Με συνεπήρε ! :a012:
:rockon:
RaGe_Raptor
27/09/2015, 20:19
Τρου αντβέντΣουρ ρε φίλε. ....!!!!
:beer: :beer:
skylaros
27/09/2015, 20:20
Μπράβο φίλε μου :)
Ευχαριστώ όλους!
:beer: :beer: :beer: :beer:
Desperado
27/09/2015, 20:34
Απλά Respect!!!! :beer::beer:
:beer: :beer::beer: Το ταξίδι έξω και ειδικά στα βαλκάνια είναι πάντα "διαφορετικό". Οσο και να το προγραμματίζεις, κάτι θα πάει στραβά, κάτι θα προκύψει, κάτι θα αλλάξεις εεε και τι εγινε; Εύχομαι το επόμενο ταξίδι να ρθει πιο γρήγορα. :wave2:
Ωραία το γραψες, το ρούφηξα μονοκοπανιά...
Εχω να σε δω από εκείνο τον περίπατο στην Αλβανία τότε στο Γράμμο. Τι μου θύμισες ρε Βασίλη, ωραία πράματα. Εκείνα τα τσιπουρα μετά την νυχτερινή βόλτα στην Αετομηλίτσα με έχουν στοιχειώσει ;):)
amyroukai
27/09/2015, 20:41
Ωραίος. Ζηλεψα. Σκέφτομαι τώρα, γιατί τόσο καιρό δεν... Τέλος πάντων.
Μακάρι την επόμενη να είναι λιγότερη ταλαιπωρία, περισσότερα "ωραία απρόοπτα".
Εσύ τελικά είσαι γεννημένος μόνο για best seller.
Άλλο ένα μοναδικό ταξιδιωτικό!
1000+1 :beer: μέχρι το επόμενο.
LOUKILOUK
27/09/2015, 21:36
Γεια σου ρε Βασίλη...:beer::wave2:
Θα μπορούσε να έχει τίτλο <The "F" word>. Ανατρεπτικό, περιπετειώδες, σκληρό και "ασαλιωτο". Μου πέρασες την αγωνία, την απογοήτευση και την κούραση, αλλά παράλληλα με πήρες μαζί σου σε κάθε σου λέξη με ενθουσιασμό. Να είσαι γερός να ταξιδεύεις. Δεν έχει σημασία τι πέρασες. Το θέμα είναι ότι γύρισες πίσω γεμάτος και σοφότερος. Και στο επόμενο φίλε μου!!!
Μπράβο ρε φίλε!!!! Πολύ ωραίος , με ταξίδεψες με τις ωραίες σου περιγραφές...
Εχω να σε δω από εκείνο τον περίπατο στην Αλβανία τότε στο Γράμμο. Τι μου θύμισες ρε Βασίλη, ωραία πράματα. Εκείνα τα τσιπουρα μετά την νυχτερινή βόλτα στην Αετομηλίτσα με έχουν στοιχειώσει ;):)
Ωραία πράγματα πράγματι. Θα αργήσω να γυρίσω σε χώματα Κώστα, το χέρι δεν είναι καλά. Για τσίπουρα βέβαια είμαι πάντα μέσα! :beer:
Θα μπορούσε να έχει τίτλο <The "F" word>.
Ήταν υποψήφιος :D
Ωραίος. Ζηλεψα. Σκέφτομαι τώρα, γιατί τόσο καιρό δεν... Τέλος πάντων.
Τουλάχιστον τώρα γυρνάει στο μυαλό σου. Όπως έγραψα στην αρχή, δικαιολογίες είχα κι εγώ άπειρες ανά τα χρόνια. Αλλά τελικά το όλο θέμα είναι απλά να φορτώσεις την μηχανή και να πεις "Τα λέμε μόλις γυρίσω."
Ευχαριστώ όλους για τις ευχές!
LOYKI, να ξέρεις ότι γυρνάει στο μυαλό μου tour στο νησί. Έχω να δω πολύ κόσμο εκεί.
περασα πολυ ωραια διαβαζοντας σε...ευχαριστω...!!!
Black Diamond
27/09/2015, 22:54
Τα λες ωραια αλλα τα γραφεις καλυτερα! Σιγουρα ξεχωριστος. Ευχομαι γρηγορα και το επομενο.
περασα πολυ ωραια διαβαζοντας σε...ευχαριστω...!!!
Εγώ σε ευχαριστώ που το διάβασες! :beer:
Τα λες ωραια αλλα τα γραφεις καλυτερα! Σιγουρα ξεχωριστος. Ευχομαι γρηγορα και το επομενο.
Εσύ γιατί είσαι εδώ και το διαβάζεις; Θα έπρεπε να είσαι σε ένα ιδιαίτερο ταξίδι ώστε να γυρίσεις και να μου πεις πως πέρασες.
Θενκς! :beer:
devil's animal
27/09/2015, 23:10
πολυ καλο..
σιγουρα οχι συνηθισμενο και στην γραφη και στον τροπο που εγινε και οπως εξελιχθηκε...
ανεκτιμητη η εμπειρια που αποκομισες...τουλαχιστον αυτο εβγαλες στο γραψιμο σου...χωρις να θελω να επεκταθω σε καλη ή κακη....ηταν ανεκτιμητη...
να εισαι καλα να ταξιδευεις συχνοτερα...
:beer::beer:
el-Gatto
28/09/2015, 00:09
Ρε φίλε...
.
.
.
ΚΑΛΑ Ταξίδια να'χεις. :beer:
George_M.
28/09/2015, 05:58
σιγουρα οι αναποδιες ηταν αυτες που συννεβαλαν στην οχι κ τοσο καλη αποτιμηση του ταξιδιου σου κ οχι οι λιγες μερες που ειχες στην διαθεση σου.
θεωρω οτι αν 2-3 πραματα ειχαν παει καλυτερα θα ειχε γυρισει αλλιως!!
οπως κ να 'χει ενας ταξιδιωτης δεν σταματα ποτε κ αυτο το εκανες με τον καλυτερο τροπο,ευχαριστουμε που το μοιραστηκες μαζι μας κ ευχομαι συντομα στο επομενο.
εδω θα τολμησω να πω οτι φετος το θεμα των ταξιδιωτικων θυμιζει μοτο.γρ απο τα παλια.με πολλα μα πανω απ'ολα δυνατα ταξιδιωτικα ρεπορτα.
αυτο κ γι΄αυτους τους ξεχωριστους χαρακτηρες εχουμε επιστρεψει ξανα εδω απ'οπου ξεκινησαμε...
:beer:
Αυτή ή ικανότητα πάντως του να κανείς τον αναγνώστη να ταξιδεύει μαζί σου είναι μοναδική!
Πολλά μπραβο φίλε και καλη συνέχεια στα ταξίδια σου.
MG-KTiNoS
28/09/2015, 07:38
Φίλε μου ένα έχω να σου πω...
Η ζωή είναι ένας κ.....
άμα δεν το γ....
σ έχεσε....
:D
:beer:
filipp0s
28/09/2015, 07:57
Βασίλη :beer::beer::beer::beer:
spyrakos35
28/09/2015, 08:09
Τρου αντβέντΣουρ ρε φίλε. ....!!!!
:beer: :beer:
Αυτο
Είσαι ωραίος bill.... :beer:
μπράβο φίλε! φοβερή και η περιγραφή σου!
Ωραίος και με το 2,5 :)
Βρε λες? :D
Bladerunner
28/09/2015, 10:30
Πολύ καλή γραφή! Σαν να πίναμε καφέ και κουβεντιάζαμε!
:beer:
Άργησες λίγο, αλλά το κανες.. :beer::beer:
Σκυλι το Volty 250
αλλα ρε φιλε...το τερματισες....
εγω πια δεν την παλευω τοσο αργα για τοσο μακρυα
:beer:
sapila racing
28/09/2015, 12:32
Μπράβο σου, κι ελπίζω το επόμενο να το ευχαριστηθείς περισσότερο. :beer:
gior-gos
28/09/2015, 12:46
Μοναδικο γραψιμο, ωραιος, το καταευχαριστηθηκα! Με το καλο τα επομενα :beer:
Βρε λες? :D
Ναι. :D
εγω πια δεν την παλευω τοσο αργα για τοσο μακρυα
Δεν είναι αργά. Αν εξαιρέσεις αυτοκινητόδρομους που ούτως ή άλλως δεν έχεις λόγο να πας, οι ταχύτητες ήταν μια χαρά. Σε επαρχιακό δεν πήγαινα με 100 πήγαινα με 80, big deal. Σίγουρα σε κάποια σημεία θα ήθελα να σκίζω ένα Nuda αλλά αυτά που βλέπεις σε κάνουν να ξεχνάς αυτές τις σκέψεις.
Ευχαριστώ όλους για τις ευχές!
:beer:
xristos x
28/09/2015, 14:20
Πολυ ωραιος! :beer:
akis_trevor
28/09/2015, 14:39
:beer::beer:
beautifull...
dimmie_72
28/09/2015, 15:07
Ο πόλεμος δεν είναι εμπόρευμα (όχι για τους άμεσα εμπλεκόμενους τέλος πάντων). εθελούσια εκπόρνευση αυτών που θέλουν να ζήσουν το “War Experience”. For fucks shake.
και είναι ντυμένοι, ακριβώς αυτό που περιγράφεις. :bawl:
341903
:beer:
ωραίος!
άντε και στο επόμενο με λιγότερες ατυχίες και περισσότερες ευχάριστες απρόβλεπτες εμπειρίες!
Ωραίο ταξιδιωτικό, γεμάτο, bike porn με υπόθεση κετς, ωραίος... :beer:
Bob_o_mastoras
28/09/2015, 18:07
Καλα ολα αυτα, τη Γιοβανα την :a021: ;;;
:beer::beer:
Εξι χρόνια είναι σίγουρα πολλά και σου έρχονται όλα χείμαρρος ζητώντας να ξεμπουκώσουν οσα συναισθήματα είχαν στριμωχτεί στα συρτάρια της καθημερινότητας .
Σύντομα Βασίλη ξανά στους δρόμους , όπου , με ό.τι , οσο και όπως , αρκεί να είναι εκεί εξω ...
:beer::beer::beer::beer::beer:
και είναι ντυμένοι, ακριβώς αυτό που περιγράφεις. :bawl:
Γάμησε τα...
Καλα ολα αυτα, τη Γιοβανα την :a021: ;;;
Όχι.
Σύντομα Βασίλη ξανά στους δρόμους , όπου , με ό.τι , οσο και όπως , αρκεί να είναι εκεί εξω...
Εντελώς αυτό.
Ευχαριστώ και πάλι!
:beer: :beer: :beer:
Eversman
28/09/2015, 20:27
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για ένα πεινασμένο ταξιδιώτη, από έναν Φούρνο με λαχταριστες και φθηνές λιχουδιές! Δεν χρειάζονται πολλά για να γεμίσει το στομάχι σου και να συνεχίσεις τον δρόμο σου. Λιτος, αυθορμητος. Πολύ σε χαρηκα :beer:
Να είσαι πάντα υγιής, όρθιος και να ταξιδεύεις :beer:
dimmie_72
28/09/2015, 20:42
Όχι.
αρραβωνιασμένος και συ; :tooth:
RaGe_Raptor
28/09/2015, 20:52
αρραβωνιασμένος και συ; :tooth:
να βγάλει ο μάστορας τα πμ στη φόρα πάραυτα......... :lol:
chr1s_86
28/09/2015, 21:10
Ωραίος ρε Bill :beer::beer::beer:
Λέω και 'γω! Έτσι στο ντούκου θα περάσεις αυτό! :lol:
Τωρα εγω αισθανομαι ασχημα.
Αν σου πω οτι διασκεδασα με το "ιδιαιτερο"αυτο ταξιδι θα με παρεξηγησεις;
Στο σημειο που περιεγραφες το περασμα στην Αλβανια εκλαιγα απο τα γελια........
Να'σε καλα και στα επομενα!
:beer:
Τωρα εγω αισθανομαι ασχημα.
Αν σου πω οτι διασκεδασα με το "ιδιαιτερο"αυτο ταξιδι θα με παρεξηγησεις;
Στο σημειο που περιεγραφες το περασμα στην Αλβανια εκλαιγα απο τα γελια........
Να'σε καλα και στα επομενα!
:beer:
Ούτε καν! Εγώ να δεις πόσο διασκέδασα! Εφόσον οι αναποδιές δεν προκαλούν κάποιο σημαντικό πρόβλημα, βολεύει να διασκεδάζεις μαζί τους.
Θενκς! :beer:
Σ'ωραίος ρε Bill, πάντα τέτοια :beer:
Υποκλίνομαι ρε φίλε στη μίνιμαλ σε μέσο και λεφτά προσέγγιση σου στο ταξίδι ,το ουκ εν τω πολλώ το ευ το έκανες πράξη.
Καλούς δρόμους να χεις.
DoctoR_k6
29/09/2015, 17:51
Κλασικο ταξιδι για Βασιλη...
Μπραβο ρε αντε κ στα επομενα αλλα οχι μονος...
Υ.Γ Δεν επαιρvες κανα τηλ για το tailbag...να δεις που το ειχες αφησει?!:D
Υποκλίνομαι ρε φίλε στη μίνιμαλ σε μέσο και λεφτά προσέγγιση σου στο ταξίδι ,το ουκ εν τω πολλώ το ευ το έκανες πράξη.
Καλούς δρόμους να χεις.
Πίστεψε με, αν μπορούσα να ήμουν με κανένα SMT ή Nuda, θα ήμουν. Αλλά έχει και το μικρό την φάση του...
Κλασικο ταξιδι για Βασιλη...
Μπραβο ρε αντε κ στα επομενα αλλα οχι μονος...
Υ.Γ Δεν επαιρvες κανα τηλ για το tailbag...να δεις που το ειχες αφησει?!:D
Το tailbag ξέρω που είναι ;). Τα σαμάρια έχω χάσει.
Ευχαριστώ σας!
:beer:
ωραίος ρε μαν. πάντα τέτοια σου ευχομαι
:beer::beer::beer:
kostasagk
30/09/2015, 11:13
ΑΓΑΠΤΕ φιλε πολυ ωραια το ταξιδιωτικο..μονο μια παρατηρηση με ολο το συμπαθιο, το να διανθυζεις την ωραι διηγηση με κοσμητικα επιθετα συνεχεια δεν ειναι ομορφο ,καπου εγινε μονοτονο σε καθε προταση και ενα επιθετο, δεν ειμαι αγιος και εγω βριζω αλλα στο γραπτο λογο το αποφευγω, φυσικα ειναι καθαρα προσωπικη αποψη..και του χρονου μακρυτερα
Στα ίδια μέρη πανω κάτω τριγυρνάγαμε. Εισαι ωραίος :beer: Αντε και στα επομενα:beer:
ΑΓΑΠΤΕ φιλε πολυ ωραια το ταξιδιωτικο..μονο μια παρατηρηση με ολο το συμπαθιο, το να διανθυζεις την ωραι διηγηση με κοσμητικα επιθετα συνεχεια δεν ειναι ομορφο ,καπου εγινε μονοτονο σε καθε προταση και ενα επιθετο, δεν ειμαι αγιος και εγω βριζω αλλα στο γραπτο λογο το αποφευγω, φυσικα ειναι καθαρα προσωπικη αποψη..και του χρονου μακρυτερα
Σε κάποιους άρεσε η γραφή του και την παίνεψαν, σε κάποιους όχι. Κολοκυθόπιτες και τέτοια.
alexxxcbr
30/09/2015, 11:43
Στο επομενο :beer::beer::beer:
ΑΓΑΠΤΕ φιλε πολυ ωραια το ταξιδιωτικο..μονο μια παρατηρηση με ολο το συμπαθιο, το να διανθυζεις την ωραι διηγηση με κοσμητικα επιθετα συνεχεια δεν ειναι ομορφο ,καπου εγινε μονοτονο σε καθε προταση και ενα επιθετο, δεν ειμαι αγιος και εγω βριζω αλλα στο γραπτο λογο το αποφευγω, φυσικα ειναι καθαρα προσωπικη αποψη..και του χρονου μακρυτερα
Ενδιαφέρουσα συζήτηση!
Φυσικά και είναι προσωπικό θέμα και σε ευχαριστώ που το σχολιάζεις εφόσον σε ενόχλησε. Όπως έγραψα, η διάθεση μου χοροπήδαγε σε όλο ταξίδι και το βρήκα πολύ δύσκολο να το περάσω αυτό. Αυτόν τον λόγο εξυπηρετεί και το 2ο πρόσωπο σε κάποια σημεία. Θεωρώ ότι βάζει τον αναγνώστη πιο μέσα στην κατάσταση και πιθανόν να φέρνει στο μυαλό του και αντίστοιχες εμπειρίες κάνοντας πιο οικεία, ίσως και πιο ζωντανή, την αφήγηση. Οι βρισιές, και η συχνότητα τους, εξυπηρετούν κι αυτές αντίστοιχο σκοπό.
Δεν με ενδιαφέρει να περάσει καλά κάποιος διαβάζοντας το. Με ενδιαφέρει να έρθει όσο πιο κοντά γίνεται στην εμπειρία μου. Το γεγονός ότι σου προκάλεσε μονοτονία σημαίνει ότι δούλεψε σε έναν βαθμό.
Για τους παραπάνω λόγους έβαλα και 8 φωτογραφίες από το πέρασμα στην βόρεια Αλβανία αντί να βάλω μόνο μία ή μια εικόνα που να περιέχει όλες τις φωτό μαζί όπως σκεφτόμουν στην αρχή. Όσο βαριόμουν εγώ όταν οδήγαγα εκεί θέλω να βαριέσαι κι εσύ (ή να διασκεδάζεις στην περίπτωση του teogtp :p ) όταν σκρολάρεις περνώντας αδιάφορες φωτογραφίες.
Ακόμα και ο τίτλος (Διπολικός Μοτοκυνισμός) νομίζω παραπέμπει στο τι ακολουθεί.
Ευχαριστώ και για τις ευχές και για την ανάγνωση!
:beer:
ωραίος Βασίλη.
Η μαγκιά ειναι οτι με 200 γιουργια και 250 κυβικά, έκανες το ταξίδι σου.
Αδειασες και γέμισες με συναισθήματα και αυτό ειναι το συν.
Εύχομαι το επόμενο να εχει μικρότερη χρονική απόσταση απο οτι είχαν τα δυο τελευταια μεταξύ τους
Uriah Heep
05/10/2015, 20:05
Άφεριμ καρντές!
:beer:
Σας ευχαριστώ κύριοι!
:beer:
Juohmaru!
06/10/2015, 19:25
Ενδιαφέρουσα συζήτηση!
Φυσικά και είναι προσωπικό θέμα και σε ευχαριστώ που το σχολιάζεις εφόσον σε ενόχλησε. Όπως έγραψα, η διάθεση μου χοροπήδαγε σε όλο ταξίδι και το βρήκα πολύ δύσκολο να το περάσω αυτό. Αυτόν τον λόγο εξυπηρετεί και το 2ο πρόσωπο σε κάποια σημεία. Θεωρώ ότι βάζει τον αναγνώστη πιο μέσα στην κατάσταση και πιθανόν να φέρνει στο μυαλό του και αντίστοιχες εμπειρίες κάνοντας πιο οικεία, ίσως και πιο ζωντανή, την αφήγηση. Οι βρισιές, και η συχνότητα τους, εξυπηρετούν κι αυτές αντίστοιχο σκοπό.
Δεν με ενδιαφέρει να περάσει καλά κάποιος διαβάζοντας το. Με ενδιαφέρει να έρθει όσο πιο κοντά γίνεται στην εμπειρία μου. Το γεγονός ότι σου προκάλεσε μονοτονία σημαίνει ότι δούλεψε σε έναν βαθμό.
Για τους παραπάνω λόγους έβαλα και 8 φωτογραφίες από το πέρασμα στην βόρεια Αλβανία αντί να βάλω μόνο μία ή μια εικόνα που να περιέχει όλες τις φωτό μαζί όπως σκεφτόμουν στην αρχή. Όσο βαριόμουν εγώ όταν οδήγαγα εκεί θέλω να βαριέσαι κι εσύ (ή να διασκεδάζεις στην περίπτωση του teogtp :p ) όταν σκρολάρεις περνώντας αδιάφορες φωτογραφίες.
Ακόμα και ο τίτλος (Διπολικός Μοτοκυνισμός) νομίζω παραπέμπει στο τι ακολουθεί.
Ευχαριστώ και για τις ευχές και για την ανάγνωση!
:beer:
Μπράβο Βασίλη!
Εγώ πάντως το απόλαυσα, διαβάζοντάς το...
Ακριβώς γιατί ήταν απόλυτα αυθεντικό... χωρίς φίλτρα... χωρίς φτιασίδια...
Με έκανες να το "ζήσω" μαζί σου, όχι να διαβάσω ένα ακόμη "ταξιδιωτικό", και σ'ευχαριστώ γι' αυτό!
Γρήγορα στο επόμενο!
tsompanis
06/10/2015, 20:39
Τα σέβη μου! :beer::beer::beer:
Καλημέρες και ευχαριστώ!
:beer:
Keep on και σε ακόμα πιο "μακρινά" μέρη !!
:beer: :beer:
Ότι καλύτερο ρε Bill!
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.