View Full Version : Μιά σταγόνα Αλβανίας
Κάθε ταξιδευτής μέσα στον κόσμο
χαιρετάει με τον τρόπο του
- καθένας από μας.
Ενώ εγώ πάντα συλλογιζόμουνα
τον άνθρωπο να χαιρετώ
μ’ ένα ζεστό χαμόγελο...
Αλί Ποντρίμια
(Ποιητής απο το Κοσσυφοπέδιο)
Για έναν μήνα περίπου ζούσα για αυτό το χαμόγελο που είχε καρφωθεί στην καρδιά μου μετά απο πρόσκληση του Θανάση -παρένθεση- Ο Θανάσης φίλος από την Θεσσαλονίκη ο οποίος δραστηριοποιείται με την οργάνωση των ταξιδιών με μοτοσυκλέτα και είχα την τύχη να συμμετάσχω σε ταξίδι μαζί του στην Ρουμανία τον προηγούμενο Αύγουστο , αλλά είναι άλλη ιστορία αυτή ... Κλείνει η παρένθεση
Καθαρά αντρική υπόθεση , οκτώ μαντράχαλοι για ένα Σαββατοκύριακο στα κακοτράχαλα κορφοβούνια της βόρειας Αλβανίας .
Καταραμένα Βουνά έλεγαν οι πληροφορίες
, μια απ τις διαδρομές που ήθελα πολύ να κάνω και συνέπεσε η σκέψη μου με του Θανάση εκείνη την στιγμή κι άρχισα το ψαχτήρι στο νετ , βομβαρδισμός στην ψυχή και μια ομίχλη που αδημονούσε να σηκώσει τα πέπλα της με κυρίεψαν
Μέσα σε λίγες μέρες είχε βγει ένα γενικό πλάνο αλλά στην ουσία δεν με ένοιαζε , ήθελα να οδηγήσω στους δρόμους των Αετών να δω με την ψυχή μου εκείνα τα καταραμένα δάχτυλα που σχίζουν τα σύννεφα
Και πέρναγαν οι μέρες στο κάθισμα της προσμονής
Οι Βαλίτσες φτιαγμένες και παρατημένες όπως γύρισαν από το προηγούμενο ταξίδι
Η Αφρικα με τερματισμένο χιλιομετροδείκτη και φρέσκα λάστιχα αδημονεί κι αυτή
Μέχρι που ξημερώνει κι ο πόθος που σε πλημμύριζε τόσες μέρες έχει γονατίσει μπροστά σου .
Τα ποιήματα λένε πως είναι μοναχικές λέξεις που ψάχνουν ταίρι τις νύχτες
τα ταξίδια είναι μοναχικοί λύκοι που ουρλιάζουν δικύλινδρα σε ορεινές διαδρομές
Όλα καλά ήταν μεσ΄ στο κεφάλι μου , όμορφα και τακτοποιημένα , οι χάρτες , οι διαδρομές , οι άνθρωποι , τα έντομα ...
ΖΖΖΖΖΒββββββιιιιιιιιιιιινννννννννννν κι ένα κάψιμο λες και καρφώθηκαν κάρβουνα στον κρόταφο μου γκρεμίζουν την τακτοποίηση
Μια από τις εμμονές μου είναι η διαδρομή που συνήθως ακολουθώ για τα βόρεια , σιχαίνομαι την εθνική κι έτσι ακολουθώ τον παλιό για Θήβα από Κάζα , μετά την Θήβα και μόλις έχω βγει στον δρόμο για Λιβαδειά
ήρθε από το πουθενά και την ζελατίνα κλειστή στο κράνος η άθλια εισβολή της Σφήκας να μου κόψει το νήμα της όμορφης μέρας που είχα φτιάξει .
Το fenistil ξεχασμένο πάνω στο γραφείο (για να μην το ξεχάσω) κι ο κρόταφος ένας λάκκος με κάρβουνα έτοιμος για πυροβασία
Μέχρι την Αλίαρτο οπού βρήκα φαρμακείο είχα ήδη πρηστεί
Μήνυμα στον Θανάση , πάρε με τηλέφωνο κι αρχίζω την κλάψα
Έχει ένα χάρισμα αυτός ο άνθρωπος , μια ηρεμία μνημειώδη που σε καθησυχάζει
Μήνυμα και στον Γιάννη τον Τσιοπελάκο την ίδια κλάψα
" υπομονή ρε ταξιδιώτης είσαι "
Το τι κουράγια έχω μαζέψει από αυτόν τον άνθρωπο δεν περιγράφονται
είναι έμπνευση και φάρος
Ευχαριστώ και τους δύο από την καρδιά μου !
342974
Η σύσκεψη με τον εαυτό μου κρατάει κάμποση ώρα , ο ουρανός μαζεύει βαριά σύννεφα και με απειλεί , στο μεταξύ έχω αρχίσει να κρυώνω ίσως από το τσίμπημα ίσως από την προσπάθεια να αντισταθώ στην δειλή μου πλευρά που φωνάζει «γύρνα ρε πίσω» . Όχι ρε δεν γυρνάω , τέτοια ήττα δεν την καταπίνω , τουλάχιστον να πάω μέχρι τις Πρέσπες που ήταν το ραντεβού και βλέπουμε (έστω και μονόφθαλμα) από και πέρα.
Η αρχική μου σκέψη (προ σφήκας) ήταν να φτάσω νωρίς , να πιω καφέ στους αγαπημένους Ψαράδες να πάρω και τα όσπριά μου κύριος και ν’ ανάψω κι ένα κερί στον Αϊ’ Γιώργη των Κέδρων
Η μετά σφήκας πραγματικότητα ήταν απλά να φτάσω αλλά τουλάχιστον να το διασκεδάσω , έτσι ρυθμός περιήγησης .
Ο παλιός Μπράλος είναι ένας από τους αγαπημένους μου δρόμους , έρημος δύστροπος ψιλοεγκαταλελειμμένος και σχεδόν πάντα προσπερνάω το άνοιγμα που πρέπει να στρίψω .
Αυτή την φορά παρά την γκαβομάρα το βρήκα εύκολα .
342975
Τα κυκλάμινα ντροπαλά ξαπλώνουν στα πλατανόφυλλα
342976
και οι στροφές διαδοχικά κύματα στο μυαλό
342977
μέχρι να πιάσεις ουρανό φτάνεις και βλέπεις που ήσουνα.
Πού θές να πάς ;
να ξαναρχίσω από εκεί που ήμουνα
στροφές ...
...342978
Ο πόνος είναι φίλος μας αλλά στο μάτι δεν υποφέρεται , κάθε τρεις και λίγο σταματάω και βάζω fenistil , βάζω και το ισοθερμικό μπλουζάκι βάζω κι εκείνη την παπαριά στον λαιμό που δεν ξέρω πως το λένε και πάλι ψιλοτρέμω .
Κι ενώ εχω παρατήσει προ πολλού τις σκέψεις για διάφορες επισκέψεις σε εναν φίλο στα Τρίκαλα που εχω να δω πολύ καιρό κι αρχίζω να βλέπω τα Μετέωρα
νασου στην άκρια κάτι χαρHarley .
Αλαρμ και μοτοσυκλετιστική αλληλεγγύη που μου έλειψε πολύ γιατί κανένας πιά δεν χαιρετά στον δρόμο , όχι ότι είδα και πολλούς αλλά λεμε τώρα , αφού από την μοναξιά μου κόρναρα και χαιρέταγα τα φορτηγά και ανατρίχιαζα όταν μου ανταποδίδανε .
Ενυγουει στα χαρHarlay τώρα , έχουνε σταματήσει στην άκρια τρία εξ αυτών και περιμένουν οδική γιατί στο ένα κόπηκε ο ιμάντας (σιγά το νέο)
Αποτελούσαν μέρος ενός μεγάλου γκρούπ από ξένους που είχαν κάποια συνάντηση στην Καστοριά .
Μείνανε λίγο κάγκελο που σταμάτησα αλλά εισέπραξα και χαμόγελα πράγμα που με γέμισε χαρά και την σκέψη οτι η μοτοσυκλέτα όσο μοναχική και να είναι , είναι και κοινωνική συγχρόνως .
342979
Σκέφτομαι πολλές φορές με πόσες προκαταλήψεις φορτώνουμε τον εαυτό μας ενώ στην ουσία ο κόσμος είναι πολύ απλός , κάνει τις επιλογές του και κάπου υπάρχει μια αξία που την προσπερνάμε , σεβασμός .
Έτσι σέβομαι και την επιλογή αυτών που ξεροχτυπιούνται πάνω σε μια Harley
Πόσο μάλλον όταν είναι και εκπρόσωπος του ωραίου φίλου .
Άλλη προκατάληψη είναι οτι οι Αγγλίδες είναι άσχημες και κρυόκωλες , για το δεύτερο δεν ξέρω καθότι δεν τον έπιασα αλλά άσχημη δεν θα την έλεγα την Tina σε καμία περίπτωση .
343017
Pan (dvs)
14/10/2015, 21:24
Τελειωνε με τα του ταξιδιου και θα συζητησουμε αργοτερα για το γουστο σου στο αλλο φυλο.
Η Tina ήρθε στην Ελλάδα από την Αγγλία για αυτή την μάζωξη αλλά δεν ευτύχησε να καβαλήσει Harley γιατί δεν βρίσκαν άλλην κι έτσι της βρήκαν μια BMW η οποία όλως παραδόξως έμενε από μπαταρία (δεν θα πώ κακία οχι δεν θα πώ)
Ο Luc απο την Γαλλία κι ο Χρήστος ήταν ο ένας από τους συνοδούς τους , είχε την μηχανή που κάθεται η Tina για την φωτογραφία.
Κανείς δεν είναι τέλειος τους είπα και ξεκαρδίστηκαν στο γέλιο
Η εγκαρδιότητα που εισέπραξα και η περιέργειά τους για το πρησμένο μου μάτι κάπου με δικαιώνουν , στο γεγονός , ότι με ένα χαμόγελο ολα γίνονται πιο όμορφα και το χαμόγελο της Tina ήταν ολοφώτεινο
Καλούς δρόμους φιλαράκια όπου και να είστε
:beer:
Η ώρα όμως περνάει . καλός ο καφές καλή και η παρέα έχω όμως αρκετό δρόμο ακόμη και όμορφο δρόμο .
343018
με κάποιες ψιλοπαρακάμψεις
Είπαμε , γκαβός αλλά ας το διασκεδάσω λίγο ...
343019
Μ' αυτά και μ΄αυτά με έπιασε η νύχτα στην Κοζάνη κι αρχισα να δυσκολεύομαι πολύ και να αγριεύομαι συνάμα
Με συνόδευαν οι φωνές του Παύλου Μελά και του Καπετάν Κώττα , η μυρωδιά της Μακεδονικής Γής και το τραγούδι απ τα χαμένα αστέρια .
Με τον Θανάση μίλησα κάποια στιγμή στο τηλέφωνο .
Είμαστε Φλώρινα και πάμε για Πισοδέρι , μάλλον θα φτάσεις πρώτος ...
Ναι καλά , πως το θές .
Τελευταίος , η μάλλον προτελευταίος και γκαβός στον όμορφο ξενώνα στον Άγιο Γερμανό .
Ο Κώστας που έχει τον ξενώνα έφτιαξε το πατρικό του πήρε και κάποια παλιά διπλανά σπίτια κι εχει φτιάξει μια γειτονιά πανέμορφη με αυλές και πέτρινα κτίσματα και φυσικά η χαρά του ταξιδιώτη , κοψίδια τζάκι καλή παρέα και κρασί ...
( η φωτό κλεμμένη απο τον Θανάση)
343020
Πέρα απο τον Θανάση δεν ήξερα κανέναν άλλον και προς μεγάλη μου έκπληξη , διότι είμαι και λίγο περίεργο και μοναχικό άτομο
πέρναγα καλά μαζί τους .
Ταξιδευτές κι εγκάρδιοι , το μόνο μελανό σημείο το μάτι που με ειχε κουράσει πολύ και συνέχιζε να πονάει και να κλείνει , μέχρι που έβαλα τον Κώστα απο τον ξενώνα να μου φτιάξει χαμομήλι για να βάλω κομπρέσες μπας και στρώσει μέχρι το πρωί
Κι ενα περίεργο πράμα όταν δεν βλέπω καλά με δυσκολεύει ακόμη περισσότερο η βαρηκοΐα μου
Ωρα για ύπνο ομως το πρωί θα δούμε τι θα κάνουμε ...
(ο ματηςτουλουμπα)
343021
Τελειωνε με τα του ταξιδιου και θα συζητησουμε αργοτερα για το γουστο σου στο αλλο φυλο.
ενα μάτι ειχα ρε φίλε , αμέσως να την πείς :P :P :P
Bob_o_mastoras
14/10/2015, 22:21
Κορτιζονη επρεπε να βαλεις για το τσιμπιμα. Ακραια αντιμετωπιση αλλα θα σε εστρωνε αμεσως πιστευω.
Συνεχισε.. ωραια τα λες.. :a014::a014:
Καπνίζω χωρὶς νὰ σταματήσω ἀπ᾿ τὸ πρωὶ
ἂν σταματήσω τὰ τριαντάφυλλα θὰ μ᾿ ἀγκαλιάσουν
μ᾿ ἀγκάθια καὶ μὲ ξεφυλλισμένα πέταλα θὰ μὲ πνίξουν
φυτρώνουν στραβὰ ὅλα μὲ τὸ ἴδιο τριανταφυλλὶ
κοιτάζουν περιμένουν νὰ ἰδοῦν κάποιον δὲν περνᾶ κανεὶς
πίσω ἀπ᾿ τὸν καπνὸ τῆς πίπας μου τὰ παρακολουθῶ
πάνω σ᾿ ἕνα κοτσάνι βαριεστισμένο χωρὶς εὐωδιά,
στὴν ἄλλη ζωὴ μία γυναίκα μοῦ ἔλεγε μπορεῖς ν᾿ ἀγγίξεις
αὐτὸ τὸ χέρι
κι εἶναι δικό σου αὐτὸ τὸ τριαντάφυλλο εἶναι δικό σου
μπορεῖς νὰ τὸ πάρεις
τώρα ἢ ἀργότερα, ὅταν θελήσεις.
( Ὁ Μαθιὸς Πασχάλης ἀνάμεσα στὰ τριαντάφυλλα - απόσπασμα )
Γιῶργος Σεφέρης - Κορυτσά, καλοκαίρι ῾37
Το δικό μου τριαντάφυλλο λέγεται Αλβανία τούτο το πρωί και θέλω να το αγγίξω να το μυρίσω να πάρω ενα από τα πέταλα μαζί μου ένα απ τα αγκάθια του .
Μα η λογική ουρλιάζει , που θες να πάς γκαβός και ξενυχτισμένος , γύρνα στο σπίτι σου , την έκανες την προσπάθεια .
Και η καρδιά από την άλλη , εμένα σπίτι μου είναι τα βουνά οι τόποι που δεν γνώρισα , εκεί θα πάω, σε παρεξηγημένους ανθρώπους για ενα φτερό αετού για μια φωλιά πέρα απ τα σύνορα γιατί , ποιός έχτισε σπίτι με την λογική , με την καρδιά γίνονται τα σπίτια , με την καρδιά και την ψυχή κοιτάς τον άνθρωπο απέναντί σου ...
Ο μάτης εντελώς κλειστός , η περιφερειακή όραση φτάνει μέχρι ελάχιστα δεξιά της μύτης , πώς θα στρίβω δεξιά γαμώτο ; Πάει η ισορροπία πάνε όλα .
Λέω στον Θανάση πως δεν την βγάζω , κάπου συμφωνεί , όπως και οι υπόλοιποι αλλά κάτι προφανώς διαβάζουν επάνω μου κι επιμένουν να πάω μαζί τους , καλύτερα με παρέα παρά μόνος .
Στην ουσία φοβάμαι πως θα τους καθυστερώ , πως θα είμαι βάρος και όλα τα σχετικά
Με τα πολλά (ενώ μέσα μου ξέρω πως λέω μπούρδες) αποφασίζουμε να πάω μέχρι την Κρυσταλοπηγή στα σύνορα και βλέπουμε .
(φωτό κλεμμένες απο τον Θανάση)
343049
343050
Τα όμορφα τοπία , όμορφα κρύβονται .
Κάτω απο την πρωινή δροσιά , ασημόλευκο πέπλο η πάχνη στραφταλίζει στο χορτάρι και η καταχνιά φυλάει το πέρασμα στην άλλη πλευρά .
Ο δικύλινδρος ήχος μουντός , παχύς , μοναχικός μεσα στην αγκάλη της παρέας διαβάζει τις διαχωριστικές γραμμές που τρέχουν στην ράχη της Κίρκης .
Δακρύζει το μάτι , ραγίζει η ψυχή , τί μου κρύβεις , τι θα μου φανερώσεις !
Εσένα ...
343056
343057
να διαβαίνεις την πύλη
343059
OptimusPrime
15/10/2015, 10:20
Στα δεξια οπως πας στο τελος της ευθείας ειναι το χωριο μου :D πωωω και εχω καιρο να παω.....σ'ευχαριστω για την φωτο
Cpt. Haddock
15/10/2015, 10:44
Ωραιος ο ταμταμ :beer::beer::beer:
Στα δεξια οπως πας στο τελος της ευθείας ειναι το χωριο μου :D πωωω και εχω καιρο να παω.....σ'ευχαριστω για την φωτο
Ποιο είναι το χωριό σου ; ο Burimas ?
Κοίτα να δεις λοιπόν τι έγινε στο χωριό σου πιό κάτω ...
:beer::beer::beer:
OptimusPrime
15/10/2015, 17:38
Ποιο είναι το χωριό σου ; ο Burimas ?
Κοίτα να δεις λοιπόν τι έγινε στο χωριό σου πιό κάτω ...
:beer::beer::beer:
ναι ακριβώς :beer::beer::beer:
εδω ειμεθα :a014:
:beer::beer::beer:
Shaolin Monk
15/10/2015, 17:54
:a014:
Ενώ κάνουμε την κλασική επιδρομή στο Duty free σαν γνήσιοι καπνιστές , ο υπάλληλος εχει την φαεινή ιδέα να μας πεί για μια παράκαμψη καμιά σαρανταριά χιλιομέτρων που βγάζει στον δρόμο του Πόγραδετς . Το πλάνο ήταν απλό έτσι κι αλλιώς απο την αρχή , μπαίνουμε Κρυσταλοπηγή , περνάμε Σκόπια , Οχρίδα , Δίβρη και ξανά Αλβανία ετσι θα βλέπαμε και την άλλη πλευρά της μεγάλης Πρέσπας και ίσως και τις πηγές της που είναι στο Σκοπιανό .
Με την παράκαμψη μπαίναμε απο Στρούγκα .
Εγω στο μεταξύ δεν είχα καταλάβει τίποτα , στην κοσμάρα μου όπως πάντα του στύλ πάμε από όπου να 'ναι αρκεί να "ανοίξει το μάτι" .
Από τα πρώτα χιλιόμετρα μαγεύομαι , χάνω το μυαλό μου και ακολουθώ μηχανικά, δεν είμαι εκεί , δεν συμμετέχω μέχρι που σταματάω για να βγάλω την φωτογραφική απο την τσέπη και το γάντι .
Ήθελα να βγάλω τα χωράφια με τις Μηλιές - μπορεί να είναι και Ροδιές - έτσι όμορφα φορτωμένες που ήταν , λές κι ήτανε Χριστούγεννα και είχαν στολίσει κόκκινες μπάλες
Το αποτέλεσμα ... το πρώτο χάσιμο , αμέσως μετά το Burimas έχει μια ύποπτη διασταύρωση δεξιά φαρδύς δρόμος με υποσχέσεις αριστερά στενός και άγευστος , αυτά πρόλαβε να αναλύσει το ένα μου μάτι και ορμάω στον δεξιό .
Πίσω μου ερχεται και ο Στέλιος που είχε μείνει μαζί όταν σταμάτησα .
Κανα πενταρι χιλιόμετρα μετά ...
εγω- Καλά πάμε ρε ;
Στέλιος- Δεν ξέρω αλλά για Σκόπια πάει
και βουρ ...
343089
Μετά από καμιά δεκαριά χιλιόμετρα λύσσας (ήταν ωραίος δρόμος γαμώτο) χάνω τον Στέλιο από πίσω μου , σταματώ περιμένω λίγο και αναστροφή , τον συναντώ λίγο παρακάτω να μου κάνει νόημα να συνεχίσω όπως πάω ανάποδα .
Χα ! θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί , τον βάζω μπροστά κι ακολουθώ με τα αυτιά κατεβασμένα , ευτυχώς που είναι το κράνος και δεν φαίνονται .
Δεν ξανατόλμησα να βγάλω την φωτογραφική ούτε να σταματήσω , μέχρι την Στρούγκα
Η απορία των άλλων όταν τους βρήκαμε πιά ... πώς διάολο είδες την δεξιά στροφή με το κλειστό μάτι ; Άβυσσος η ματιά του Κύκλωπα ...
Η Αλβανία είναι μια χώρα που αναπτύσσεται και αναπτύσσεται γρήγορα , για χρόνια κλεισμένη στον εαυτό της μακριά από κάθε επενδυτικό ενδιαφέρων έχει βρεθεί πλέον στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής προοπτικής , με το στανιό ίσως δεν ξέρω και ούτε θέλω να κάνω αναλύσεις αλλά είμαι σίγουρος πως σύντομα θα είναι η νέα Κύπρος , ενας φορολογικός παράδεισος και πηγή ξεπλύματος.
Αν αυτό την βοηθήσει καλώς το πράττει.
Τέλος πάντων το θέμα είναι πως επενδύει σε υποδομές , έργα ανάπτυξης , δρόμους κυρίως , που έλειπαν αλλά και στον τουρισμό.
Πρίν δύο χρόνια που είχα ξαναπεράσει από τα παράλια της Αχρίδας ήταν ένας άθλιος σκαμμένος δρόμος που δεν ήξερες τι θα σου έρθει στο κεφάλι .
Τώρα έχει ένα υπέροχο δρόμο , χαλί με στηθαίο στην άκρη της λίμνης πεζόδρομο , μαγαζιά , πλαζ όλα τα καλούδια και πλέον ενυδρεία για το πλανόδιο εμπόριο ψαριών , τα παστά , λιαστά ψάρια τα πουλάνε τυποποιημένα σε σακουλάκια και όχι χύμα πια .
Στο Lin ένοιωσα πώς κάτι έλειπε , πολύ αργότερα συνειδητοποίησα τί ...
Ο Γιάννης με την καντίνα , ακριβώς επάνω στην τελευταία στροφή όπως πας για τα σύνορα
Τιμής ένεκεν μια παρένθεση , μιας και στεναχωρήθηκα πολύ που δεν τον βρήκα εκεί ούτε αυτόν ούτε την καντίνα του
Πριν δυο χρονιά γυρνούσα απο Σκόπια και σταμάτησα στην εν λόγο καντίνα για ένα νερό , από συνήθεια μίλησα Ελληνικά , καλά όχι οτι ξέρω κι αγγλικά αλλά λέμε τώρα.
Πετάγεται ο Γιάννης έξω από την Καντίνα και να τα φιλιά και να οι αγκαλιές και πιες καφέ και πάρε νερό και μου ξεδίπλωσε όλη του την ζωή , ήμουν κι εγώ σε χάλια φάση και μιλούσαμε κάνα δίωρο , του είχα δώσει κι ένα κομμάτι πίτα που είχα μαζί του έκλεψα την καρδιά αλλά κι αυτός με σκλάβωσε η αλήθεια είναι .
Να είσαι καλά ρε Γιάννη όπου και να είσαι
Αφιερωμένη από τότε ...
343096
343097
343098
Οι διελεύσεις είναι εύκολες και οι τελωνειακές διαδικασίες για γέλια πράγμα που με κάνει να υποστηρίζω θερμά πως τα Βαλκάνια είναι ΜΙΑ χώρα ομοούσια και αδιαίρετη δεν εχει και δεν θα έπρεπε να εχει τίποτα να την χωρίζει άλλη κουβέντα αυτή και μεγάλη μάλιστα ίσως επανέλθω αργότερα .
Ο Σκοπιανός τελώνης είχε κέφια -παρατήρηση- μόνο στα σύνορα των Σκοπίων ή όπως στο διάλο λέγονται υπάρχει έλεγχος έστω και τυπικός ή προφορικός .
Έχεις τίποτα να δηλώσεις ;
Οχι
τίποτα ;
τίποτα
Που πάς
όπου πάνε και οι υπόλοιποι που πέρασαν μπροστά (με κοιτά με μισό μάτι)
τον κοιτώ κι εγώ με το ένα μου μάτι
Αλβανία ε ;
Ναι Αλβανία
Οκ
Γεια
Η αλήθεια είναι οτι το ψιλοδιασκέδασα και στο μεταξύ σκεφτόμουν ότι αξίζει κάτι παραπάνω από μια απλή διάσχιση παρά τις διενέξεις που έχουμε σε πολιτικό και ιστορικό επίπεδο , είπαμε , κάνουμε βόλτα ή βόλτες για να "ανοίξει το μάτι"
Στην Στρούγκα πέφτουμε πάνω σε ένα παζάρι αυτοκινήτων , πως έχουμε το σχιστό εμείς ε καμιά σχέση
κίνηση λαός και ότι όχημα θές , οπότε ξανά η φωτογραφική χωρίς επιπλοκές χασίματος αυτή την φορά ανά χείρας .
343118
Vevchani
(εδω αξιζει να σταθώ λίγο και θα σας πώ το αυριο το γιατί )
343121
Το Vevcani (σλάβικα - Вевчани ή Ελληνικά - Βέβτσανι) είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση οικισμού , αποτελεί έναν αυτόνομο Δήμο με την ονομασία Δημοκρατία του Βέβτσανι -Republic of Vevcani μέσα στην πΓΔΜ .
Είναι διάσημο για τις πηγές του που αναβλύζουν από τα 900μ υψόμετρο και μέσα σε σπηλιές μέχρι και τα 2000μ στο όρος Jablanica
Η πύλη που φαίνεται στην φωτογραφία οριοθετεί τον δήμο που αποτελείτε εκτός απο το χωριό Βέβτσανι και απο τα Oktisi, Velešta, Podgorci, Gorna Belica και ο δρόμος είναι περί τα 5χλμ μέχρι το Βέβτσανι .
Έχει δε εκδώσει και δικό του αναμνηστικό για την περιοχή νόμισμα το 2002, τα"Ličnici" που είναι σε ονομαστικές αξίες των 1, 2, 5, 10, 50, 100, 500 και 1.000 , εμπνευστής τους ήταν ο συγγραφέας Simun Lesoski.
Πέραν αυτών έχει και μεγάλο Ιστορικό και θρησκευτικό ενδιαφέρων καθώς έχει 19 εκκλησίες Μοναστήρια και παρεκκλήσια με την κεντρική εκκλησία του χωριού, ωστόσο, να είναι ο Άγιος Νικόλας που χρονολογείται από το 1876 και ένα σημαντικό μοναστήρι το Sveti Spas σε 1300 μέτρα υψόμετρο .
Αυτά λοιπόν ήθελα να τα δώ από όταν έβλεπα στο περίπου την διαδρομή που θα ακολουθούσαμε , όμως με το ζαβό μάτι και την παρέα πολλά αναθεωρούνται άλλωστε τα μέρη πάντα εκεί θα είναι και πάντα θα υπάρχει μια επόμενη φορά
Πάντως σίγουρα αξίζει μια περισσότερη προσοχή και κάποιες μέρες στην περιοχή των Σκοπίων
Αν και λάτρης του μοναχικού ταξιδιού η παρέα είναι ευχάριστη δίνει άλλη νότα στο ταξίδι , με αγχώνει βέβαια κάπως το να ακολουθώ ρυθμούς αλλά μένοντας στο τέλος έχω την ψευδαίσθηση της μοναχικότητας και ελέγχω καλύτερα τα πράγματα , με βοηθάει και στην λήψη των φωτογραφιών που ομολογώ πως πρώτη φορά κάνω , να βγάζω δηλαδή φωτογραφίες εν όσο κινούμαι ( δάσκαλε Τσιοπελάκο ! έλειπες γαμώτο)
Το τοπίο υπέροχο ανοίγει το μάτι η ψυχή δροσίζεται από τα νερά του Μαύρου Δρίνου που τρέχει στο πλάι και σχηματίζει μεγάλα πλατώματα και λίμνες
Αναθεωρώ κάθε μου φόβο σε κάθε στροφή , πλαγιάζω σε πράσινα νερά γίνομαι ιριδίσουσα πέστροφα και κολυμπώ απο την μια όχθη στην άλλη .
Μπροστά μου ο Στέλιος τυπώνει γραμμές
343134
Μαύρος Δρίνος - καταπράσινος
343135
Η Λίμνη της Δίβρης , στο βάθος η Δίβρη με την περίφημη σχολή της που γέμισε θαυμάσια ξύλινα τέμπλα όλη τη χερσόνησο του Αίμου και την βαριά της Ιστορία . Όλοι περάσαν απο εδώ απο Ρωμαίοι , Βυζαντινοί , Σλάβοι , Βούλγαροι , Οθωμανοί ...
Τον 13ο και τον 14ο αιώνα δεν ήξερε τι της γινόταν την διεκδικούσαν το Δεσποτάτο της Ηπείρου η Βουλγαρική Αυτοκρατορία, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία και η Σερβία. Δεν γνωρίζω ποιός την πήρε αλλά περι το 1440 ηγεμόνας της έγινε ο Σκεντέρμπεης (Γεώργιος Καστριώτης)
Αντιγράφω απο Wiki
Κατά τη διάρκεια των Οθωμανοαλβανικών πολέμων (1443-1479) η περιοχή της Δίβρης ήταν το σύνορο μεταξύ των Οθωμανών και του Συνασπισμού της Λέτσχε υπό την ηγεσία του Σκεντερμπέη, και έγινε πεδίο συνεχόμενων μαχών. Έγιναν δύο μεγάλες μάχες, η μία στις 29 Ιουνίου 1444 και η άλλη στις 27 Σεπτεμβρίου 1446. Και στις δύο οι Οθωμανοί ηττήθηκαν.
343136
Το φράγμα (οπού είχε κάτι ταμπελάρες νααααα που απαγόρευαν την φωτογράφηση)
343141
Που πάμε ρε που πάμε (Αυλωνίτης στύλ)
343144
που αλλού ; στο παζάρι ... σαν τις αλεπές ενα πράμα ...
343145
Ο χρόνος είναι αμείλικτος , σε παίρνει στο κατόπι , σε προσπερνάει κι εσύ αιώνιο θύμα του τον κυνηγάς , φυσικά , ποτέ δεν τον προλαβαίνεις , η μόνη περίπτωση είναι να φιλιώσεις μαζί του και να μην σε τρομάζει η ταχύτητά του .
Νοιώθω πως εδώ εχει σταματήσει να κυλάει τον τροχό του και με έσυρε πίσω στην παιδική μου αφέλεια. Δικό μου δημιούργημα ίσως , δική μου ανάγκη να θεωρώ το πλαίσιο που κινούμαι . Κι αν σπάσω αυτό το πλαίσιο ; Αν δραπετεύσω από τον κανόνα της παρεξήγησης ; Σάμπως δέν θα μιλάει πάλι η καρδιά μου στα σύννεφα ;
Τα σύνορα είναι μια ανθρώπινη εφεύρεση για να δηλώσει την κυριαρχία της επίγειας ματαιοδοξίας και τον διαμελισμό της αθωότητας . Πάντα έτσι θα μου πείτε πως ήταν και στην φύση και παντού , όρια , διακρίσεις και απολυτότητα του τίποτα.
Αυτό το τίποτα το σπάει η φωνή πίσω μου και το φιλικό χτύπημα στον ώμο .
Ντετζιπ
Ντετζίπ εδώ !... κι ενα χαμόγελο λιοκαμένο μεσα σε παλιό κοστούμι
Αυτό το από είστε ρε παλικάρια μου σπάζει την καρδιά και την καρφώνει στα αστέρια , ειλικρινά ανατριχιάζω κάθε φορά που θα το ακούσω , πόσο μάλλον οταν είσαι έτοιμος να δώσεις το διαβατήριο στον τελώνη
Ο Ντετζίπ , Νίκος στα Ελληνικά όπως και άλλοι Αλβανοί από τα γύρω χωριά , περνάει τα σύνορα για το παζάρι της Δίβρης κάθε Σάββατο .
Έχει περάσει από την Ελλάδα και θέλει να κεράσει καφέ , ο τρόπος του να αγκαλιάζει τον ταξιδιώτη και να συχωρνάει τους διαχωρισμούς
Δεν τον ήπιαμε τον καφέ μαζί του , ίσως μιάν άλλη φορά με τον ίδιο ή με κάποιον άλλον Ντετζίπ στα ίδια ή σε κάποια άλλα σύνορα τί σημασία έχει , το σημαντικό είναι πως «ανοίγει το μάτι» ...
Τον καφέ τον ήπιαμε , μόνοι μας όμως ... σχεδόν .
Οι μηχανές πάντα τραβάν τα βλέμματα και την περιέργεια των ανθρώπων
ίσως μας θεωρούν και λίγο τρελούς
343549
343551
Έργα παντού και στην Επισκοπή κίνηση μπόλικη
Ο πιτσιρικάς που μας χάζευε κάνει κάποια στιγμή νόημα με το έξυπνο μουτράκι του να παρακάμψουμε την κίνηση από τον πάνω δρόμο , έλα όμως που είχαμε σφηνωθεί για τα καλά εκεί μέσα !
343552
Ο δρόμος είναι ελευθερία , τακτοποιεί την ψυχή σου κι όση παρέα και να έχεις είσαι μόνος σου
Η όαση είναι να βλέπεις τους συντρόφους σου να σχίζουν την ράχη της ασφάλτου κι εσυ κάτω απο το κράνος να δακρύζεις με την σκέψη σου και τα εσωτερικά ουρλιαχτά σου
343553
που ελπίζεις να μην τα ακούει ο Στέλιος που έρχεται πίσω σου
343554
Αλλά και πάλι θα μπορούσαν να ανακατευθούν με τους ψιθύρους της Ιστορίας που αφήνει τα σημάδια της μοναχικά στα πλατώματα .
Μια άλλη εποχή ξεπηδά και ξύνει την μνήμη
343555
μνήμη που χάνεται στις ψηλές κορυφές .
Εδώ πετούν αετοί και γύπες , ξεχωρίζουν την πέτρα και την κολλάν στον ουρανό, που θα φτάσεις ;
343556
στον επόμενο αιώνα
στην επόμενη στροφή
343559
σαν ήρεμο φίδι που σε προκαλεί να χαϊδέψεις την ράχη του μαζί με τον ήλιο
343560
Η μέρα προχωράει πιο γρήγορα από εμάς , από την αρχή μας συνόδευε ένας λαμπρός ήλιος χωρίς όμως να έχει την εξουθενωτική ζέστη του καλοκαιριού , προχωρημένο φθινόπωρο βλέπεις , ιδανικό για ταξίδι .
Διασχίσαμε τα πόδια του Κοράμπι παίρνοντας κάποιες από τις ανάσες του , η δύσκολη ορεινή ζωή είναι παντού παρούσα , αν αφήσεις λίγο λεύτερη την ψυχή θα φτερουγίσει πάνω στις λεπίδες των βράχων και στα λημέρια των άγριων ανέμων.
Μια κατολίσθηση δεν σημαίνει θάνατο, αλλά, κίνηση , από αυτό που δεν βλέπεις , από τον γίγαντα αυτόν που ξυπνά απ το δρεπάνι του χωρικού και την αξίνα , απ την οπλή του μουλαριού και το μουγκανητό της γελάδας κι εχει ξυπνήσει για τα καλά τέτοια ώρα .
Το πρωί βάζαμε ότι είχαμε πρίν ξεκινήσουμε , τώρα , περασμένο μεσημέρι πιά , δυσανασχετούσαμε κάπως, ήταν λίγο η κούραση ήταν λίγο και η πείνα κάπου στο Bicaj μια ολιγόλεπτη στάση για τσιγάρο κι ανασυγκρότηση .
Που θα φάμε ;
λίγο πιο κάτω είναι το Κούξι (Kukes) , μεγάλη Πόλη κάτι θα έχει ...
343763
Το κάτι θα έχει είναι αρχή της εξερεύνησης στα άδυτα του μυαλού του απανταχού ντόπιου πληθυσμού . Πάντα κάτι υπάρχει αλλά δεν είναι για εσένα , το σημαντικό είναι οτι παρά την έλλειψη υποδομών οι Αλβανοί είναι πρόθυμοι και φιλόξενοι σε γενικές γραμμές . Κάποιος μας είδε που κάναμε πάνω κάτω τον δρόμο και μας έδειξε ένα εστιατόριο έλα όμως που ο εστιάτορας δεν ήταν έτοιμος να υποστηρίξει οχτώ πεινασμένους μαντραχαλάδες κι έτσι , το κάτι έχει μεταφράζεται σε λίγο παρακάτω όπου πάντα υπάρχει η όαση ...
Kulla-Lumes-Kukes (https://www.facebook.com/pages/Kulla-Lumes-Kukes/115012258587652)
343764
343765
Το κακό με το φαί είναι ότι μετά αρκουδιάζεις , όλη η ενέργεια καταναλώνεται στην κοιλιακή χώρα και η άγονη χώρα που σε περιμένει να την περιδιαβείς χρειάζεται εξίσου αυτή την ενέργεια .
Έχω αρχίσει να αγχώνομαι τα χιλιόμετρα μπροστά δεν είναι πολλά αλλά είναι σχετικά δύσκολα , έτσι κι αλλιώς εύκολος δρόμος ποτέ δεν υπάρχει κι αυτός υπόσχεται δυνατές συγκινήσεις
Το Κούξι που αφήσαμε πίσω μας με την τεράστια λίμνη του που σχηματίζεται από τα νερά του Δρίνου είναι μια πόλη πολύ κοντά στα σύνορα με το Κόσοβο . Οι κάτοικοι τον χειμώνα κυρίως εξυπηρετούνται από το κοντινό Prizren και την Πρίστινα μέσω του περάσματος Μορίν (Morine) γνωστό από τον πόλεμο στο κοσυφοπέδιο σαν το κυριότερο πέρασμα των προσφύγων οι οποίοι έβρισκαν καταφύγιο στο Κούξι .
Η διαδρομή ακολουθεί την ροή του ποταμού αρκετά μέτρα ψηλότερα όμως με αποτέλεσμα ενα μοναδικό θέαμα που κόβει κυριολεκτικά την ανάσα και σε κάνει να αισθάνεσαι μοναδικός μπροστά σε αυτό το δέος που σκορπίζουν τα χρώματα του ουρανού που δειλιάζει μπροστά στο σκοτάδι που θα πέσει σε λίγες ώρες .
Αναρωτιέμαι τί άραγε θα μπορέσει να κρύψει πίσω του αφού ξαναμμένο φεύγει το σύννεφο μπροστά μου
Δεν ξέρω τι άκούει ή τι βλέπει ο Στέλιος πίσω μου καθώς οι υπόλοιποι έχουν φύγει αρκετά μπροστά , ή έτσι νομίζω, μιας και οι στροφές είναι διαδοχικές και με μικρό πεδίο , σίγουρα όμως άκούει τις κραυγές μου από την κράμπα που με έπιασε .
Την πρώτη την πέρασα ανώδυνα κι εύκολα σχετικά , η δεύτερη στο αριστερό πόδι ψηλά με κάνει να ουρλιάζω στην κυριολεξία , με το ζόρι σταματώ την μηχανή και κατρακυλάω αντί να κατέβω σφαδάζοντας .
Εδώ γράφεται το σουρεαλιστικό κομμάτι της ιστορίας .
Εγώ χτυπιέμαι στην άσφαλτο από τον πόνο , ξαπλώνω , κυλιέμαι λυγίζομαι και κυρίως ουρλιάζω , ουρλιάζω όμως οχι αστεία .
Ο Στέλιος με μαλάξεις προσπαθεί να πιάσει το νεύρο πάνω από την κοντούρα κι εγώ πονάω πιο πολύ από την πίεση , πόναγα τρεις μέρες μετά από το «τσίμπιμα» κι είχα μελανιάσει , σίγουρα οποίο αγρίμι ήταν στην περιοχή πρέπει να πήρε μαύρο δρόμο με τόση φωνή που έριξα
Μου έδωσε σοκολάτα να ηρεμήσω λίγο και δυό τσιγάρα μετά ξεκινήσαμε να προλάβουμε του άλλους
Όσο και να προσπαθούσα να μην σκέφτομαι η απειλή της κράμπας ήταν εκεί , πήγαινα όσο πιο χαλαρά μπορούσα , αλλά δεν μπορούσα να βγάλω την φωτογραφική ούτε τα γυαλιά ηλίου και είχε αρχίσει να χάνεται το φως κι εγώ μονόφθαλμος σχεδόν , με τα σκούρα γυαλιά να μην τολμώ να σταματήσω για λίγο .
Την λύση την έδωσε το μονοκύλινδρο κριάρι και το κατάλευκο δέρας που σφάδαζε στην άσφαλτο αφού δοκίμασε να πετάξει για λίγο από την σέλα του Κώστα
Μέσα στο άγχος μου και αλλάζοντας γρήγορα τα γυαλιά μου , είδα το φως το αληθινό και το προβατοτόμαρο να καγχάζει πως έζησε για λίγο ελεύθερο , ήθελα να του πώ πως έμοιαζε με περουκίνι φαλακρού τραβεστί όμως δεν ήταν η πρόθεσή μου να το προσβάλω κι έτσι προτίμησα την σιωπή , γελώντας όμως από μέσα μου .
Αφού μαζέψαμε το τομάρι είδε και το μισόφως το ένα μου μάτι που άνοιγε ομολογώ σιγά σιγά άρχιζε το τρου αντβετσουρ .
Στο Μπαιράμ Κουρί είχε βραδιάσει αρκετά , μικρή φωτορύπανση , κι εκείνη την ώρα σχολάγανε οι στάνες , όλα τα ζωντανά παρελαύνανε στους δρόμους της πόλης , γίδια , πρόβατα, μοσχάρια , κοπαδόν .
Εκεί μου έφυγε όλη η κούραση κι ένοιωσα να διασκεδάζω , εικοσιτρία περίπου χιλιόμετρα είχαμε ακόμη μέχρι το κατάλυμα μέσα σε ένα πηχτό σκοτάδι που και τα οχτώ φώτα μας δύσκολα διαπερνούσαν .
Η αναζήτηση του καταλύματος σε μια τέτοια συνθήκη σε συνδυασμό με την ανύπαρκτη σήμανση και την αρχή της επαγωγικής μεθόδου κάνουν το Γκράαλ να δείχνει παιχνιδάκι .
Πάνω κάτω , πάνω κάτω , μέχρι που τελειώνει ο δρόμος , μέχρι που ρωτάς όπου βρεις , ε, κάποια στιγμή θα βρεις το μονοπάτι .
Εκεί και λίγο πιο πίσω σε περιμένει το ταμείο για να εισπράξεις το κέρδος σου
343776
"Νὰ ποὺ μ᾿ ἀρέσουν ἐπὶ τέλους αὐτὰ τὰ βουνὰ μ᾿ αὐτὸ τὸ φῶς
μὲ δέρμα ρυτιδωμένο σὰν τὴν κοιλιὰ τοῦ ἐλέφαντα
ὅταν τὰ μάτια του στενεύουν ἀπ᾿ τὰ χρόνια.
Νὰ ποὺ μ᾿ ἀρέσουν αὐτὲς οἱ λεῦκες, δὲν εἶναι πολλὲς
σηκώνοντας τοὺς ὤμους μέσα στὸν ἥλιο.
Οἱ ἀψηλοὶ γκέγκηδες οἱ κοντοὶ τόσκηδες
τὸ καλοκαίρι μὲ τὰ δρεπάνια καὶ τὸ χειμώνα μὲ τὰ τσεκούρια
κι ὅλο τὰ ἴδια ξανὰ καὶ ξανά, ἴδιες κινήσεις
στὰ ἴδια σώματα κόπηκε ἡ μονοτονία."
Γιῶργος Σεφέρης
Ὡραῖο φθινοπωρινό πρωί (απόσπασμα)
Κορυτσὰ 1937
343901
Ο ύπνος ήταν γλυκός και σύντομος αλλά και ξεκούραστος συνάμα , σύντροφος μέχρι αργά ο λογισμός , η αντάρα που μάζευαν τα βουνά πίσω στο Μαυροβούνιο και η μικρή κουβέντα με τον Friejip που έκρυβε το χαμόγελό του με το κουρασμένο του χέρι γιατί είχε χάσει τα μπροστινά του δόντια .
Οι άνθρωποι όταν τους χαμογελάς ανοίγονται , θέλουν να πλησιάσουν κι εκείνες τις στιγμές είναι που παρακαλάω να ήξερα λίγο πιό καλά αγγλικά ή κάποια άλλη γλώσσα για να μάθω περισσότερα, να είχα λίγο ακόμη χρόνο για να γευτώ τμήμα απ΄ την ζωή τους , λίγη επιπλέον αυτοπεποίθηση . Παρά όλα αυτά , τσάτρα πάτρα συνεννοούμαι και τούτη την φορά εγκαταστάθηκαν πολλά στο υποσυνείδητο και στριμωγμένα όπως ήταν προσπαθούσαν να ταξινομηθούν . Τα άφησα στην ησυχία τους κι απολάμβανα την πρωινή ανάσα του βουνού που έδιωχνε τον βραδινό ιδρώτα από πάνω του .
343902
Έβρεχε , σιγανά , φθινοπωρινά , όπως αρμόζει σε έναν τέτοιον τόπο .
Εδώ επιδρά η διπολικότητά μου, ανεβάζω τρελούς παλμούς , η καρδιά μου από την ταραχή πάει να σπάσει , στα όρια του πανικού ετοιμάζω τα πράγματα στην μηχανή , όμως κάτι ή παρουσία του Θανάση κάτι τα λίγα μέτρα του δασικού δρόμου τα διώχνουν όλα μακριά κι αρχίζει να μ αρέσει . Ένα κλίκ στο μυαλό είναι όλα, το μόνο που χρειάζεται, είναι ο δικύλινδρος ήχος που σπάζει την σιωπή των δέντρων.
343903
πρωινή σύσκεψη επι χάρτου ...
343904
και ναι , νά που μ΄αρέσουν τούτα τα βουνά ...
343905
Είμαστε στην πιό απόμερη γωνιά της Αλβανίας, στον χαρακτηρισμένα πιό δύσκολο τόπο, με πολλές ιστορίες να θέλουν να διηγηθούν.
Το Μπαϊράμ Κούρι (Bajram Curri) είναι μια πόλη στην Βόρεια Αλβανία και η έδρα του δήμου Τροπόγια (Tropoje), είναι κοντά στα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο σε μια απομακρυσμένη ως επί το πλείστον ορεινή περιοχή, βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Valbonë. Είναι το κύριο σημείο πρόσβασης από το δρόμο για τα χωριά της Valbona και Rrogam. Το νερό διασχίζει τα Δολομιτικά βουνά που είναι η Νοτιότερη απόληξη των Δειναρικών Άλπεων . Τα νερά του ποταμού Valbonë είναι από τα καθαρότερα της Ευρώπης με εξαιρετική διαύγεια και είναι από τα σημαντικότερα ποτάμια της Αλβανίας . Η πόλη πήρε το όνομά του Μπαϊράμ Κούρι, οπλαρχηγού και μετέπειτα πολιτικού που αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία της Αλβανίας και αργότερα για την ενσωμάτωση του Κοσσυφοπεδίου στις αρχές του 20ου Αιώνα και έγινε εθνικός ήρωας των των Αλβανών
Η επαρχεία Τροπόγια (Tropoje) ιδρύθηκε από τη φυλή Μπερίσα -ναι , ναι τους προγόνους του γνωστού και μη εξαιρετέου Προέδρου- και ήταν το κέντρο του εμπορίου από τα ανατολικά (Κοσσυφοπέδιο) προς τα δυτικά (Σκούταρι), προκειμένου να διακινηθούν τα εισαγόμενα προϊόντα από την Αδριατική Θάλασσα. Μία από τις κύριες εμπορικές συναλλαγές ήταν το αλάτι, το οποίο ανταλλάσσονταν για γεωργικά προϊόντα.
*σημ: αργότερα εγινε το σημαντικότερο κέντρο διακίνησης όπλων και άλλων παράνομων αγαθών. Βλέπε εποχή προεδρίας Μπερίσα
Έχοντας αυτή τη γεωγραφική σημασία η Τροπόγια, ήταν το πέρασμα από τα υψίπεδα προς την παλιά πόλη της Đakovica. Περνώντας μέσα από τα βουνά έιχαν πρόσβαση σε καταπράσινα και εύφορα λιβάδια για τα κοπάδια τους. Στη σύγχρονη εποχή, αυτά τα υψίπεδα ειναι ιδανικά για την προσέλκυση τουριστών, ιδιαίτερα εκείνων που προέρχονται από την Ευρώπη και είναι γεγονός πως η τουριστική ανάπτυξη είναι ραγδαία .
Η Τροπόγια (Tropoje) είναι γεωργοκτηνοτροφική περιοχή με εξαίσιο ορεινό κλίμα και φημίζεται για τα κάστανα, τα μήλα, τα καρύδια, τα σταφύλια του, και ιδιαίτερα τα βατόμουρα. έχουν ανακαλυφθεί δε και μεγάλα αποθέματα μεταλευμάτων οπως πλατίνα, ρόδιο, ρουθήνιο, παλλάδιο, ιρίδιο, όσμιο . Ιταλοί και Κινέζοι μηχανικοί υποδεικνύουν ότι η περιοχή μπορεί να έχει πάνω από 500 εκατομμύρια τόνους μεταλλεύματος χρωμίου και περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια τόνους ολιβίνης στην οποία η πλατίνα είναι 5-7 γραμμάρια ανά παρόν τόνο . Αυτό το γιγάντιο σώμα του μεταλλεύματος είναι ενα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, οπότε καταλαβαίνουμε πολύ καλά το γεωπολιτικό παιχνίδι της περιοχής και που αποσκοπούν οι διάφοροι διαχωρισμοί τόσο του πρόσφατου παρελθόντος όσο και του μέλλοντος .
ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΤΑΜΙΑ
Πώς μ’ αρέσει, ω ποτάμι, το κρυφό μουρμουρητό σου,
τα ναζάκια, τα παιχνίδια και το αναφιλητό σου.
Βιαστικό μέσα στις πέτρες προχωράς,
δακρυσμένο, αφηρημένο και βογκάς.
Μια στριφογυρίζοντας πηγαίνεις και μια ίσια,
μια κουτσαίνεις και μετά παλικαρίσια,
μια με νάζι, με χαρά στην κατηφόρα,
μια με ορμή όπως το βέλος παίρνεις φόρα,
μια ανάμεσα σε πράσινη κοιλάδα,
μια κρυμμένο μες στα φύλλα στη χαράδρα,
μια σαν άλογο αχαλίνωτο περνάς,
μιαν αφρίζεις κι απειλείς σαν ο βοριάς,
μια σα να χορεύεις και γλυκά να τραγουδάς,
μια σαν το πουλί γοργοπετάς.
Ξαφνικά τριγύρω η πλάση σκοτεινιάζει,
σαν αμαρτωλή καρδιά όπου στενάζει
και ψηλά στους μαύρους ουρανούς
βλέπεις αστραπές και κεραυνούς
που τ’ ανάβουν όλα πέρα ως πέρα
τρέμει ο κόσμος, τρέμει απ’ τη φοβέρα
και παντού είν’ όλα μαύρα, σκοτεινά
και διακρίνεις μόνο αντάρες και νερά.
Έτσι πάλι, ω χαϊδεμένο, κατεβαίνεις
ως τη γη και ξαφνικά την ανασταίνεις.
Από σένα παίρνει δύναμη, κι ανθίζει,
γίνεται όμορφη σαν κήπος, πρασινίζει.
Μυρωδιές, χρώματα φέρνεις απ’ τον ουρανό
και τον κόσμο τον γυρίζεις σε παράδεισο.
ΝΑΪΜ ΦΡΑΣΕΡΙ (1846-1900): Θεμελιωτής της νέας αλβανικής ποίηση, ένας από τους κύριους εμπνευστές της εθνικής πολιτιστικής αναγέννησης κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αι. Γεννήθηκε στον Νότο της Αλβανίας και τελείωσε τη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων. Μιλούσε πολλές γλώσσες. Μετέφρασε πρώτος στην αλβανική την «Ιλιάδα» του Ομήρου, καθώς και τους μύθους του Λα Φονταίν. Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη.
Δεν εχω ξαναποσταρει αν και το φορουμ είναι μια συντροφια.Ωραία η περιγραφή των θεμάτων σου.Καθε φορα που σε διαβαζω,οπως και κάποιους αλλους,μου ερχεται ένας στίχος του σεφέρη και με "πειράζει".Λέει λοιπόν:δεν ξέρω τι οι ποιητές χρειάζονται σε τέτοιους μικροψυχους καιρους.
Καλά ταξίδια.
Δεν εχω ξαναποσταρει αν και το φορουμ είναι μια συντροφια.Ωραία η περιγραφή των θεμάτων σου.Καθε φορα που σε διαβαζω,οπως και κάποιους αλλους,μου ερχεται ένας στίχος του σεφέρη και με "πειράζει".Λέει λοιπόν:δεν ξέρω τι οι ποιητές χρειάζονται σε τέτοιους μικροψυχους καιρους.
Καλά ταξίδια.
Σε ευχαριστώ πολύ φίλε και είναι ιδιαίτερη τιμή η "απόσπαση" του πρώτου σου σχολίου στο φόρουμ , ευελπιστώ σε περισσότερα. Όσο για την φράση που σε "ενοχλεί" , ο Σεφέρης μεταφράζοντας τον Χαίλντερλιν και το "άρτος και οίνος" το έβαλε ως προμετωπίδα στα Ημερολόγια Καταστρώματος και κατ΄αυτόν τον τρόπο απαντά ...
Να είσαι καλά και καλούς δρόμους να έχεις .
:beer::beer::beer:
Έχω πεί πολλές φορές πως τα σχέδια γίνονται για να ανατρέπονται , κάπως έτσι ήταν και τα δικά μας.
Το βράδυ μάθαμε πως το καραβάκι , το φθηνό , που κάνει την διαδρομή Fierza - Koman , έχει σταματήσει τα δρομολόγια του , (το καλοκαίρι πάλι) και αυτό που υπάρχει τώρα δεν συμφέρει οικονομικά αλλά ούτε και χρονικά , έτσι κουβαλάμε το χρέος μιας άλλης επίσκεψης .
Αντί αυτού και ως αντίδωρο γευόμαστε την παρέα του Valbone μέχρι να συναντήσει τον υδάτινο μαίανδρο του δρίνου .
344104
Καμιά βιασύνη δεν υπάρχει , ούτε σε εμάς ούτε στον κόσμο ούτε στην φύση .
Οι Γκέγκηδες του Σεφέρη έχουν διασκορπιστεί , εδώ αναμιγνύεται η πέτρα με το νερό και η γης υψώνει θημωνιές για τον χειμώνα να θρέφει τα παιδιά της , τα γίδια ακόμη γεύονται βατόμουρα κι οι χωρικοί γερά παλεύουν για το βιός τους .
344109
(Φωτο κλεμμένη από τον Θανάση)
344110
Απο το Fierza και μετά ο δρόμος ανεβαίνει κι ακολουθεί τους μαίανδρους και τα φιόρδ που σχηματίζει το σύστημα του δρίνου οχι όμως προς το Koman αλλά προς το Κούξι και συναντάει τον αυτοκινητόδρομο που συνδέει τα Τίρανα με το Κοσσυφοπέδιο.
Κάτι ιδέες για γρήγορες επιστροφές απορρίφθηκαν δημοκρατικά και ομοφώνως με την συναυλιακή συνοδεία της βροχής μπορώ να πώ.
Εδώ κατά κάποιον τρόπο καταριέμαι την ατολμία μου και τον εγωισμό μου , ατολμία γιατί δεν ένοιωθα σιγουριά να οδηγώ με την φωτογραφική στο ενα χέρι κι εγωισμό που ήθελα να κρατήσω τις εικόνες χαραγμένες στην μνήμη και την καρδιά μου που ακολουθούσε τις ρυτίδες του βουνού και διχαζόταν από τα βαθιά φιόρδ του .
Από την άλλη είχα τόσο εκστασιαστεί απο την μαγεία αυτή των χεριών του θεού που έσπειρε αυτή την ομορφιά σε τούτη την άκρια που όλες αυτές οι σκέψεις είναι κατοπινές. Εκείνη την ώρα πραγματικά διάβηκα μιαν άλλη διάσταση , μια πύλη στον χώρο οπού δεν υπήρχε τίποτα άλλο πάρα μόνο εγώ η μηχανή ο τόπος και το κοριτσάκι με τα αγριολούλουδα στα χέρια.
Κάτι ενδιάμεσο , άγγελος ή ξωτικό ; Οτι και να ήταν χαμογέλασε η ζωή και φώτισε τον ουρανό ένα χλωμό ουράνιο τόξο
344111
ενα απο τα φιόρδ σε μια σύντομη στάση ...
344112
intruder
02/11/2015, 23:02
ταξιδεψα κ πληροφορηθηκα για τα μερη κ κομματια ιστοριας τους:beer:...αναμενουμε:a014:
"Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε" γέλασε λέει ο Νιόνιος στον Μπάλλο .
Εδώ είναι Βαλκάνια, παίξε και γέλασε όσο μπορείς παραμιλάνε οι στροφές και ο δρόμος , μπάλλος για το μυαλό κι ένα βιολί που ουρλιάζουν οι τρελές χορδές του στην κοιλιά του γδαρμένου απο τους καιρούς δρόμου
344301
344302
Στό Βουνό γίνονταν γάμος κι ο παπάς καρτερούσε την νύφη στην ερημιά , είναι απίστευτο τι καταγράφει το υποσυνείδητο και το ανασύρει στην επιφάνεια αργότερα μια σταγόνα βροχής . Εβδομήντα περίπου χιλιόμετρα χωρέσαν μέσα στην χούφτα μου κι ακόμη η μέρα δεν πρόφτασε να κάνει δυό βήματα , το σώμα μου ζητάει τσιγάρο όσο περιμένει την ψυχή να φτάσει στην διασταύρωση . Μήν και χαθεί...
344303
344304
Οι διασταυρώσεις είναι Σειρήνες , κατ' άλλους κρυφές ερωμένες , ή θα κλείσεις τα αυτιά και θα προσπεράσεις ή θα χαθείς στην αγκαλιά τους .
Απ΄την στιγμή που θα διαλέξεις την ερωμένη και θα χαθείς μέσα της δεν έχει επιστροφή , είναι μακρύς ο δρόμος της προσπέρασης κι αυτή σου υπόσχεται είκοσι τρία χιλιόμετρα ηδονής,που για τον Στέλιο ήταν οδύνη και γενικά για τα ασφάλτινα .
Εμένα άνοιξε εντελώς ο μάτης , λίγο κατέβασμα της πίεσης και αφέθηκα στις ορέξεις του φαγωμένου έρωτα. Σπασμένη άσφαλτος λακκούβα και σκληρό χώμα , ο καιρός δεν αστειεύεται και προσπαθεί να ανακτήσει την επέμβαση του ανθρώπου στην κατα τα άλλα κύρια σύνδεση με τα Τίρανα . Η μηχανή χορεύει με το ποτάμι , ο Θανάσης είναι πίσω με τον Στέλιο , οι άλλοι έχουν φύγει μπροστά κι εγώ περνάω το τούνελ του οργασμού κορνάροντας κι αναβοσβήνοντας προβολείς στο αντίθετα ερχόμενο όχημα .
344306
344307
Μοιραία κάποια στιγμή θα έρθει και η διεκπεραίωση καθότι η πραγματικότητα είναι ισχυρή και επιβάλει τον παρόντα χρόνο όσο κι αν θές να ζεις τον ιστορικό . Θέλοντας και μη βγήκαμε στον καινούριο δρόμο που συνδέει τα Τίρανα με το Κόσοβο, έχω δε την εντύπωση πως ρίχνουν περισσότερο βάρος προς τα εκεί παρά προς το "Ευρωπαϊκό" Μαυροβούνιο , άλλο συμφέρον ίσως ...
344329
απολαυστικος!!!!:beer::beer:
Η συνέχεια απλή και διαδικαστική (σχεδόν) , με κατά τόπους βροχή και μια μικροπτώση δική μου, έξω απο τα Τίρανα προς Ελμπασάν. Ακόμη δεν έχω καταλάβει πως γλίστρησε το θηρίο και βρέθηκα ξάπλα να κοιτώ τον Στέλιο που ερχόταν πίσω μου και νομίζω πως ούτε κι αυτός κατάλαβε . Κατάλαβε όμως πως την γλυτώσαμε φτηνά μιας και απο το αντίθετο τρόμαξε κάποια ξανθιά (απο οτι είπε) και φρέναρε πανικόβλητη και μπάμ ευτυχώς από την άλλη που βρισκόμουν εγώ πεσμένος , αυτό με τρόμαξε πιο πολύ από ότι έπεσα εγώ . Τέλος πάντων όλα καλά να είναι καλά Ο Στέλιος που ήταν εκεί και βόηθησε τόσο με την μηχανή όσο και με την ψυχολογία και για άλλη μια φορά άντε να προλάβουμε τους άλλους .
Το Ελμπασάν απο τα Τίρανα είναι περι τα 32 χιλιόμετρα , φτιάχνουν καινούριο αυτοκινητόδρομο , (γενικά επικρατεί οργασμός έργων) , με αποτέλεσμα την γρήγορη άφιξη στην όμορφη αυτή Πόλη .
Το Ελμπασάν είναι απο τις μεγαλύτερες πόλεις της Αλβανίας με εξίσου μεγάλη Ιστορία καθώς βρισκόταν στον άξονα της αρχαίας Εγνατίας οδού . Εδώ ήταν το Βυζαντινό Νεόκαστρο , συμμετείχε στη διάδοση του Χριστιανισμού κατά μήκος της Εγνατίας και είχε επίσκοπο, καθεδρικό ναό και εκκλησίες βασιλικού ρυθμού από τον πέμπτο αιώνα . Αναφέρεται και απο τον Προκόπιο τον Καισαρέα στο έργο του "Περι κτισμάτων" όπου εξυμνεί τα έργα και τα οικοδομήματα που κατασκεύασε ο Ιουστινιανός σε ολόκληρη την αυτοκρατορία, που εικάζεται ότι γράφτηκε κατά παραγγελία της αυτοκρατορικής αυλής.
Το Ελμπασάν έχει καταληφθεί μεταξύ άλλων από Σέρβους, Βούλγαρους, Αυστριακούς και Ιταλούς , ωστόσο στο κέντρο της δεσπόζει η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αγίας Μαρίας.
Η εκκλησία χτίστηκε το 1830 στα θεμέλια μιας άλλης παλαιότερης εκκλησίας, που είχε εν μέρει καεί το 1819. Μπορεί κανείς ακόμη να δει ζωγραφική και τοιχογραφίες του Ονούφρι (16ος αιώνας), αποκαταστημένες από το Νταβίντ Σελενικάσι (1700) και τον Κοσταντίν Σελκάνι. Η εκκλησία υπήρξε σημαντικό κέντρο θρησκευτικό και πολιτιστικό για την Αλβανική γλώσσα. Σε αυτήν έχουν υπηρετήσει οι Θεόδωρος Χατζιφιλίππης, Κωνσταντίνος Χριστοφορίδης (1826-1895, σπούδασε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων και μεταφράζοντας την Καινή Διαθήκη τόσο στα Γκεγκικά Αλβανικά όσο και στα Τοσκικά Αλβανικά πιστώνεται με τη θεμελίωση της βάσης για την ενοποίηση των δύο διαλέκτων σε μια εθνική γλώσσα) και ο Αλεξάντερ Τζουβάνι (1889-1961, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και το Πανεπιστήμιο του Ελμπασάν φέρει το όνομά του). Είναι οι συγγραφείς ή μεταφραστές πολλών ψαλμών στα Αλβανικά. Η εκκλησία λειτούργησε ως το πρώτο Αλβανικό σχολείο του Ελμπασάν στη νεότερη εποχή, που άνοιξε το 1908.
344330
Τρεις τέσσερις πίτσες αργότερα αποφασίσαμε να βρούμε τα σύνορα , το σκοτάδι πλέον πέφτει νωρίς και οι διαγραμμίσεις στους δρόμους κρύβονται κι αυτές , πώς είναι τα λουλούδια που κλείνουν τα πέταλα μόλις σουρουπώνει , έτσι κι αυτές , ακόμη δεν έχουν φτάσει στην φωσφορούχα μπογιά. Ετσι το παίζεις φιρουλί φιρουλά και τριαλαρό και πάς με ότι έχει αναμμένο , βασικά κι αυτοί το ίδιο κάνουν , αλλιώς πάς στα χωράφια .
Στα σύνορα μαζευτήκαμε αφού είχαμε ψιλοσκορπίσει στα σκοτάδια , μετρηθήκαμε όλοι σωστοί και εκτιμήσαμε την φωσφορούχα λαδομπογιά της αθάνατης Ελληνικής επαρχιακής ασφάλτου , ποτέ δεν περίμενα να συγκινηθώ τόσο με μια διαγράμμιση , έγινε όμως κι αυτό .
Ο αποχαιρετισμός είναι μια υπόθεση που δεν υφίσταται στην ουσία καθώς κουβαλάς μέσα σου όλα αυτά τα χιλιόμετρα
όλες αυτές τις ανάσες από βουνά δρόμους ποτάμια εξατμίσεις και αναμνήσεις .
Όπως κάπου έχω ξαναπεί ... "Ο επίλογος είναι μόνον η αρχή"
Παρά όλα τούτα όμως , έλαβε χώρα στην Εγνατία , στην έξοδο για Καστοριά όπου θα διανυκτέρευα , οι άλλοι θα συνέχιζαν για Λάρισα και Αθήνα , για Θεσσαλονίκη και Σέρρες . Κιοτής; όχι , αύριο θα έγραφα τον δικό μου "επίλογο" λίγα μοναχικά χιλιόμετρα που είχα ανάγκη .
344333
Ὅλοι βλέπουν ὁράματα
κανεὶς ὡστόσο δὲν τ᾿ ὁμολογεῖ·
πηγαίνουν καὶ θαρροῦν πὼς εἶναι μόνοι.
Τὸ μεγάλο τριαντάφυλλο
ἤτανε πάντα ἐδῶ
στὸ πλευρό σου βαθιὰ μέσα στὸν ὕπνο
δικό σου καὶ ἄγνωστο.
Γιῶργος Σεφέρης - Θερινὸ Ἡλιοστάσι
"B" (απόσπασμα)
Το δικό μου τριαντάφυλλο το λέγαν Αλβανία , άγγιξα μόνον ένα του πέταλο
μύρισα όμως όλο σχεδόν το άρωμα του , άνοιξα λίγο ακόμη την ψυχή μου και χώρεσαν εκτός του τόπου και μερικοί καινούριοι φίλοι , συνοδοιπόροι , ονειρευτές των χιλιομέτρων και η χειραψία απόκτησε την δυναμική της μνήμης , που γίνεται με την σειρά της έλξη για επόμενα ταξίδια .
Κι έτσι γιατι το έχω ανάγκη να αφιερώσω τούτο το κείμενο και το Ταξίδι στον Γιάννη τον Τσιοπελάκο που πολύ το ήθελε να είναι μαζί αλλά δεν μπόρεσε . Του το χρωστάω μιας και με έβαλε σε μια άλλη διαδικασία σκέψης .
Χρωστάω πολλές μπύρες ρε φίλε ...
:beer::beer::beer::beer:
Στο καταδρομικό ταξίδι έλαβαν μέρος
2 Caponord 1000
1 Aprilia Mana
1 Super Tenere 1200 (που έλιωσα να το κοιτάω)
1 Tenere με προβατοτόμαρο (που ψόφαγα στα γέλια κάθε που το έβλεπα)
1 Gs 1200
1 BMW που δεν θυμάμαι στρητ ήταν πάντως
και το δικό μου μπουρδέλο
Στο επαναταξιδεύειν και καλά και ασφαλή χιλιόμετρα να έχουμε όλοι
Υ.Γ
Ταξίδι με τρία Aprilia και ούτε ενα πρόβλημα , μεγάλος άθλος (για να πούμε και την κακία μας)
:beer::beer::beer:
κι αυτές χωρίς σχολιανα αφιερωμένες σε όλους
Καστοριά
344334
344335
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και τα vroom και ευχομαι καλά ταξίδια σε όλους δίχως ομίχλη στα μάτια και την ψυχή ...
344336
:beer::beer::beer:
George_M.
05/11/2015, 21:38
ειναι μερικοι τυποι (οπως ο Ματθαιος ας πουμε..) οι οποιοι εχουν ενα εξαιρετικο χαρισμα κ μπορουν να μεταφραζουν τις εικονες απο ενα ταξιδι σε στιχους της Ελληνικης ποιησης κ τουμπαλιν...
αληθινα τους ευχαριστουμε για τους δρομους που μας ανοιγουν!!:beer:
GiorgosLa
06/11/2015, 09:39
Στο καταδρομικό ταξίδι έλαβαν μέρος
2 Caponord 1000
1 Aprilia Mana
1 Super Tenere 1200 (που έλιωσα να το κοιτάω)
1 Tenere με προβατοτόμαρο (που ψόφαγα στα γέλια κάθε που το έβλεπα)
1 Gs 1200
1 BMW που δεν θυμάμαι στρητ ήταν πάντως
και το δικό μου μπουρδέλο
Στο επαναταξιδεύειν και καλά και ασφαλή χιλιόμετρα να έχουμε όλοι
Υ.Γ
Ταξίδι με τρία Aprilia και ούτε ενα πρόβλημα , μεγάλος άθλος (για να πούμε και την κακία μας)
:beer::beer::beer:
Είσαι ωραίος. Γράφεις όμορφα, ποιητικά, ενημερωμένα και με μια ευαισθησία που όμως… δεν συνάδει με την φράση… «και το δικό μου μπουρδέλο!!!» Με ξένισε πραγματικά. Ο τρόπος που γράφεις με προέτρεπε σε ένα τέλος, κάπως έτσι.
«Γύρισα στο σπίτι, την κοίταξα και της χάιδεψα τρυφερά την πλάτη. (Τι σέλα) Πείρα ένα πανάκι, καθάρισα της πληγές της, την λάδωσα, την ευχαρίστησα για όλα τα χιλιόμετρα που μ έβγαλε (έστω και μια πτώση) και την καληνύχτισα.»
Και σίγουρα εσύ, θα έβρισκες κάτι πιο τρυφερό να πεις. Το μπουρδέλο?!!! :)
Καλοπροαίρετα και με χιουμοριστική διάθεση.
Ευχαριστούμε για το όμορφο ταξίδι. :beer:
Είσαι ωραίος. Γράφεις όμορφα, ποιητικά, ενημερωμένα και με μια ευαισθησία που όμως… δεν συνάδει με την φράση… «και το δικό μου μπουρδέλο!!!» Με ξένισε πραγματικά. Ο τρόπος που γράφεις με προέτρεπε σε ένα τέλος, κάπως έτσι.
«Γύρισα στο σπίτι, την κοίταξα και της χάιδεψα τρυφερά την πλάτη. (Τι σέλα) Πείρα ένα πανάκι, καθάρισα της πληγές της, την λάδωσα, την ευχαρίστησα για όλα τα χιλιόμετρα που μ έβγαλε (έστω και μια πτώση) και την καληνύχτισα.»
Και σίγουρα εσύ, θα έβρισκες κάτι πιο τρυφερό να πεις. Το μπουρδέλο?!!! :)
Καλοπροαίρετα και με χιουμοριστική διάθεση.
Ευχαριστούμε για το όμορφο ταξίδι. :beer:
και τί να το έλεγα ; "το σπίτι της ψυχής" κατα Καβάφη ; πάλι μπουρδέλο θα ήτανε χαχαχαχ
άλλωστε και οι ποιητές έχουν τις πρόστυχες κι ανάγωγες πλευρές τους βλέπε Σεφέρης "τα εντεψίζικα"
κι εκτός των άλλων βγαίνει και ο αλήτης καμιά φορά προς τα έξω :bawl:
Να είσαι καλά κι ευχαριστώ για την ανάγνωση και την χιουμοριστική διάθεση
Καλά και όμορφα χιλιόμετρα να έχεις
:beer:
ειναι μερικοι τυποι (οπως ο Ματθαιος ας πουμε..) οι οποιοι εχουν ενα εξαιρετικο χαρισμα κ μπορουν να μεταφραζουν τις εικονες απο ενα ταξιδι σε στιχους της Ελληνικης ποιησης κ τουμπαλιν...
αληθινα τους ευχαριστουμε για τους δρομους που μας ανοιγουν!!:beer:
Αυτός ο τύπος , ο Ματθαίος ας πούμε (ινδιάνο με έκανες) , σας ευχαριστεί (για να παραστήσουμε και λίγο τον Καίσαρα) :lol:
Ειλικρινά ευχαριστώ :)
:beer::beer::beer:
Και μια σταγόνα...matmat on the road :)
https://youtu.be/LNOrjeoXK5U
amyroukai
07/11/2015, 10:22
Πήρα ένα πανάκι, καθάρισα τα μυγάκια, την έπλυνα, την λάδωσα, την κέρωσα, γυάλισα εξατμίσεις, σιλικόνη στη σέλα και σε όλα τα ελαστικά μέρη, ένα τελευταίο ξεσκόνισμα και ύπνο.
Αυτό είναι το τέλος του κάθε ταξιδιωτικού του Γιώργη του Taisteal, μην τους μπερδεύεις.
Τώρα τελείωσα την ανάγνωση. Το σκεφτόμουν από τότε που διάβασα τα παλιότερα Mega Test του ΜΟΤΟ και τώρα αυτό το νήμα... Νομίζω μιά βόλτα προς τα εκεί δεν θα ήταν άσχημα.
Ωραια βόλτα, μακάρι να ξαναπάτε και να περάσεις καλύτερα, τουλάχιστον να τα βλέπεις στερεοσκοπικά :).
Πολύ ποιητική η "σταγόνα" σου :beer: :beer: :beer:
akis_trevor
07/11/2015, 12:13
:beer:
Η Αλβανία είναι κοντινός και προσιτός προορισμός , τόσο οι περιοχή της Βόρειας Ηπείρου που είναι επόμενος στόχος όσο και η υπόλοιπη Αλβανία . Έχουμε μάθει να την θεωρούμε χώρα τρανζιτ όπως τα Σκόπια άλλά έχουν να δείξουν πάρα πολλά πράγματα τόσο από ιστορικής όσο και φυσικής ομορφιάς , αρκεί να έχουμε στο μυαλό μας οτι δεν πάμε για τους αυτοκινητόδρομους όμως σίγουρα θα απολαύσουμε διαδρομές ξεχασμένες ακόμη και από τον θεό .
Κάτι ακόμη , δεν πέρασα απλά καλά (παρά το κλειστό μάτι) πέρασα υπέροχα καί γιατί ηταν η παρέα πολύ καλή αλλά και γιατί είχα την διάθεση να περάσω καλά αλλά ήμουν και "διαβασμένος" και καυλωμένος με το ταξίδι αυτό έτσι κι αλλιώς.
Ήθελα να πάω μακρύτερα μετά , μόνος μου, όμως υπερίσχυσε η λογική του επερχόμενου δύσκολου χειμώνα και η σκέψη ενός μεγάλου ταξιδιού αργότερα , έτσι κι αλλιώς γέμισα εικόνες και χιλιόμετρα για φέτος :)
Να είσαι καλά και ευχαριστώ για την ανάγνωση και την ευκαιρία να πώ κάτι ακόμη .
Καλά και όμορφα χιλιόμετρα :)
:beer::beer::beer:
Και μια σταγόνα...matmat on the road :)
https://youtu.be/LNOrjeoXK5U
Θανασηηηηηηη :)
Να είσαι καλά ρε μπαγάσα και σε ευχαριστώ για όλα ;)
:beer::beer::beer:
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.