Η καλυτερη δουλεία του κόσμου [Αρχείο]

Μανολης67

07/02/2016, 19:10

Απο τα 14 βοηθούσα στην δουλειά τον πατέρα μου (ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων) στα 16 μου όμως χρειάστηκα μεγαλύτερο χαρτζιλίκι ( μαντέψτε για ποιο λόγο).
Ενα καλοκαίρι λοιπόν, στο διάλειμμα των σπουδών, δούλεψα τσιράκι σε συνεργείο και εμπορία μοτοσυκλετών στο κέντρο της Θεσσαλονίκης (Ιασωνίδου, 200 μέτρα απο την Καμάρα και την μπουγάτσα ο Κώστας με το FZR 750)
Ξεκίναγα λοιπόν 8 το πρωι, βγάζοντας ολα τα μηχανάκια εξω απο το μαγαζί στο παρακείμενο πεζοδρόμιο (γύρω στα 20-30 μηχανάκια, σκούτερ κλπ) καθαριζοντας το μαγαζί, σκούπισμα φασίνα ΑΖΑΧ τα τζάμια και λοιπά) απο της 9 ήμουν έτοιμος μεχρι της 3 οπότε διάλλειμα μεχρι της 5, και ξανά μέχρι της 9 με 9:30 το βράδυ αναλόγως της δουλειάς.
Στο τέλος της δουλειάς, τα μηχανάκια ξανά μέσα και τέλος.
Τα λεφτά ήταν λίγα, και οι ώρες πολλές.
Έκανα πολλές δουλειές από τότε, με πολλά περισσότερα λεφτά, και λιγότερες ώρες.
Αλλά τώρα που τα σκέφτομαι ξανά, αυτή ήταν οι καλύτερη δουλειά που εκανα ποτέ στην ζωή μου.
Ξεκινούσα την ημέρα μου με μοτοσυκλέτες, την περνούσα με μοτοσυκλέτες και φίλους μοτοσυκλετιστές (ποτέ δεν είδα μοτοσικλετιστή σαν πελάτη) και όλα αυτά στην αγαπημένη μου γειτονιά, στο νεανικό κέντρο της πόλης που μεγάλωσα, της Θεσσαλονίκης.
Ακόμη θυμάμαι και ευχαριστώ την παρέα απο την Ανατολική Γερμανία, με της αυτοσχέδιες βαλίτσες στα MZ,
που άφησαν μπουρμπουάρ ενα βδομαδιάτικο οταν τους εξηγήσαμε ότι δεν θέλουμε λεφτά για επισκευή.
:)

spyrakos35

07/02/2016, 19:19

:beer:

buckley

07/02/2016, 19:19

Απο τα 14 βοηθούσα στην δουλειά τον πατέρα μου (ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων) στα 16 μου όμως χρειάστηκα μεγαλύτερο χαρτζιλίκι ( μαντέψτε για ποιό λόγο).
Ενα καλοκαίρι λοιπόν, στο διάλειμμα των σπουδών, δούλεψα τσιράκι σε συνεργείο και εμπορία μοτοσυκλετών στο κέντο της Θεσσαλονίκης (Ιασωνίδου, 200 μέτρα απο την Καμάρα και την μπουγάτσα ο Κώστας με το FZR 750)
Ξεκίναγα λοιπόν 8 το πρωι, βγάζοντας ολα τα μηχανάκια εξω απο το μαγαζί στο παρακείμενο πεζοδρόμιο (γυρω στα 20-30 μηχανάκια, σκούτερ κλπ) καθαριζοντας το μαγαζί, σκούπισμα φασίνα ΑΖΑΧ τα τζαμια και λοιπά) απο της 9 ήμουν έτοιμος μεχρι της 3 οπότε διάλλειμα μεχρι της 5, και ξανά μεχρι της 9 με 9:30 το βράδυ αναλόγως της δουλειάς. στο τέλος της δουλειας, τα μηχανάκια ξανά μέσα και τέλος.
Τα λεφτά ηταν λίγα, και οι ωρες πολλες,
Εκανα πολλές δουλειές απο τότε, με πολλά περισσότερα λεφτά, και λιγότερες ωρες.
Αλλά τωρα που τα σκέφτομαι ξανά, αυτή ηταν οι καλύτερη δουλειά που εκανα ποτέ στην ζωή μου.
Ξεκινούσα την ημέρα μου με μοτοσυκλέτες, την περνούσα με μοτοσυκλετες και φίλους μοτοσυκλετιστές (ποτέ δεν ειδα μοτοσυκλετιστή σαν πελάτη) και όλα αυτά στην αγαπημένη μου γειτονιά, στο νεανικό κέντρο της πόλης που μεγάλωσα, της Θεσσαλονίκης.
Ακόμη θυμάμαι και ευχαριστώ την παρέα απο την Ανατολική Γερμανία, με της αυτοσχέδιες βαλίτσες στα MZ,
που αφησαν μπουρμπουάρ ενα βδομαδιάτικο οταν τους εξηγησαμε ότι δεν θέλουμε λεφτά για επισκευή.
:)

ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΡΕ ,εκτός από τον τόνο που έβαλες σε λάθος γράμμα...

RaGe_Raptor

07/02/2016, 19:22

:beer:

duke200

07/02/2016, 19:22

Απο τα 14 βοηθούσα στην δουλειά τον πατέρα μου (ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων) στα 16 μου όμως χρειάστηκα μεγαλύτερο χαρτζιλίκι ( μαντέψτε για ποιό λόγο).
Ενα καλοκαίρι λοιπόν, στο διάλειμμα των σπουδών, δούλεψα τσιράκι σε συνεργείο και εμπορία μοτοσυκλετών στο κέντο της Θεσσαλονίκης (Ιασωνίδου, 200 μέτρα απο την Καμάρα και την μπουγάτσα ο Κώστας με το FZR 750)
Ξεκίναγα λοιπόν 8 το πρωι, βγάζοντας ολα τα μηχανάκια εξω απο το μαγαζί στο παρακείμενο πεζοδρόμιο (γυρω στα 20-30 μηχανάκια, σκούτερ κλπ) καθαριζοντας το μαγαζί, σκούπισμα φασίνα ΑΖΑΧ τα τζαμια και λοιπά) απο της 9 ήμουν έτοιμος μεχρι της 3 οπότε διάλλειμα μεχρι της 5, και ξανά μεχρι της 9 με 9:30 το βράδυ αναλόγως της δουλειάς. στο τέλος της δουλειας, τα μηχανάκια ξανά μέσα και τέλος.
Τα λεφτά ηταν λίγα, και οι ωρες πολλες,
Εκανα πολλές δουλειές απο τότε, με πολλά περισσότερα λεφτά, και λιγότερες ωρες.
Αλλά τωρα που τα σκέφτομαι ξανά, αυτή ηταν οι καλύτερη δουλειά που εκανα ποτέ στην ζωή μου.
Ξεκινούσα την ημέρα μου με μοτοσυκλέτες, την περνούσα με μοτοσυκλετες και φίλους μοτοσυκλετιστές (ποτέ δεν ειδα μοτοσυκλετιστή σαν πελάτη) και όλα αυτά στην αγαπημένη μου γειτονιά, στο νεανικό κέντρο της πόλης που μεγάλωσα, της Θεσσαλονίκης.
Ακόμη θυμάμαι και ευχαριστώ την παρέα απο την Ανατολική Γερμανία, με της αυτοσχέδιες βαλίτσες στα MZ,
που αφησαν μπουρμπουάρ ενα βδομαδιάτικο οταν τους εξηγησαμε ότι δεν θέλουμε λεφτά για επισκευή.
:)

την έκανα άνετα τη δουλεια αυτή, ειδικά, αξεσουαρ, βελτιωσεις, κλπ. Τσαμπα πήγαν τα γράμματα, καλύτερα τα σιδερα...

Tedvj23

07/02/2016, 19:29

Απο τα 14 βοηθούσα στην δουλειά τον πατέρα μου (ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων) στα 16 μου όμως χρειάστηκα μεγαλύτερο χαρτζιλίκι ( μαντέψτε για ποιό λόγο).
Ενα καλοκαίρι λοιπόν, στο διάλειμμα των σπουδών, δούλεψα τσιράκι σε συνεργείο και εμπορία μοτοσυκλετών στο κέντο της Θεσσαλονίκης (Ιασωνίδου, 200 μέτρα απο την Καμάρα και την μπουγάτσα ο Κώστας με το FZR 750)
Ξεκίναγα λοιπόν 8 το πρωι, βγάζοντας ολα τα μηχανάκια εξω απο το μαγαζί στο παρακείμενο πεζοδρόμιο (γυρω στα 20-30 μηχανάκια, σκούτερ κλπ) καθαριζοντας το μαγαζί, σκούπισμα φασίνα ΑΖΑΧ τα τζαμια και λοιπά) απο της 9 ήμουν έτοιμος μεχρι της 3 οπότε διάλλειμα μεχρι της 5, και ξανά μεχρι της 9 με 9:30 το βράδυ αναλόγως της δουλειάς. στο τέλος της δουλειας, τα μηχανάκια ξανά μέσα και τέλος.
Τα λεφτά ηταν λίγα, και οι ωρες πολλες,
Εκανα πολλές δουλειές απο τότε, με πολλά περισσότερα λεφτά, και λιγότερες ωρες.
Αλλά τωρα που τα σκέφτομαι ξανά, αυτή ηταν οι καλύτερη δουλειά που εκανα ποτέ στην ζωή μου.
Ξεκινούσα την ημέρα μου με μοτοσυκλέτες, την περνούσα με μοτοσυκλετες και φίλους μοτοσυκλετιστές (ποτέ δεν ειδα μοτοσυκλετιστή σαν πελάτη) και όλα αυτά στην αγαπημένη μου γειτονιά, στο νεανικό κέντρο της πόλης που μεγάλωσα, της Θεσσαλονίκης.
Ακόμη θυμάμαι και ευχαριστώ την παρέα απο την Ανατολική Γερμανία, με της αυτοσχέδιες βαλίτσες στα MZ,
που αφησαν μπουρμπουάρ ενα βδομαδιάτικο οταν τους εξηγησαμε ότι δεν θέλουμε λεφτά για επισκευή.
:)

Και εγω το εκανα!!!:beer:

basilis_k6

07/02/2016, 19:39

εμεις με τα μζ έχουμε φραγκα ρει....

Pan (dvs)

07/02/2016, 20:27

εμεις με τα μζ έχουμε φραγκα ρει....

Ε τοτε δωστε τα και παρτε μια μηχανη

ρει.:D

Μανωλη καλες αυτες οι δουλειες,αλλα η τσεπη παντα αδεια.

Billymuse

07/02/2016, 20:39

:beer:

taisteal

07/02/2016, 20:59

ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΡΕ ,εκτός από τον τόνο που έβαλες σε λάθος γράμμα...

Στο σωστο γραμμα ειναι ο τονος..

buckley

07/02/2016, 21:13

Στο σωστο γραμμα ειναι ο τονος..

Βάζε κανέναν που και που γιατί δύσκολα θα σε πιστέψουν...
Άσε ρε τους τόνους και γράψε κάτι για το άρθρο λέμε.

taisteal

07/02/2016, 21:18

Βάζε κανέναν που και που γιατί δύσκολα θα σε πιστέψουν...
Άσε ρε τους τόνους και γράψε κάτι για το άρθρο λέμε.

Σωστος,δεν βαζω καν τονους...

Ζητω τα ΜΖ

:sun:

byron

07/02/2016, 21:21

Ακόμη θυμάμαι και ευχαριστώ την παρέα απο την Ανατολική Γερμανία, με της αυτοσχέδιες βαλίτσες στα MZ,
που άφησαν μπουρμπουάρ ενα βδομαδιάτικο οταν τους εξηγήσαμε ότι δεν θέλουμε λεφτά για επισκευή.
:)

Ε?
Για ποιά εποχή μιλάς, γιατί τουρίστες απ΄την Ανατολική Γερμανία...χλωμό ξέρεις.

amyroukai

07/02/2016, 21:31

1967+16=1983...

aetomenios

07/02/2016, 21:32

Οταν αγαπάς αυτό που κάνεις,το κάνεις με ευχαρίστηση και το αποτέλεσμα μετράει διπλά!!!

byron

07/02/2016, 21:50

1967+16=1983...

Α, οκ...
Της Σταζι θα ήταν.

GFawkes

08/02/2016, 09:07

Οταν αγαπάς αυτό που κάνεις,το κάνεις με ευχαρίστηση και το αποτέλεσμα μετράει διπλά!!!

Α, οκ...
Της Σταζι θα ήταν.

Εγω δουλευα σε beach bar.....

αγαπουσα ΚΑΙ την δουλεια μου, ΚΑΙ τις συντροφισες ανατολικογερμανιδες καθημερινα!

πολλες φορες δε....δις καθημερινα (αλλες αντοχες τοτε!!!)':D

Ζεύκας

09/02/2016, 09:11

Απο τα 14 βοηθούσα στην δουλειά τον πατέρα μου (ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων) στα 16 μου όμως χρειάστηκα μεγαλύτερο χαρτζιλίκι ( μαντέψτε για ποιο λόγο).
Ενα καλοκαίρι λοιπόν, στο διάλειμμα των σπουδών, δούλεψα τσιράκι σε συνεργείο και εμπορία μοτοσυκλετών στο κέντρο της Θεσσαλονίκης (Ιασωνίδου, 200 μέτρα απο την Καμάρα και την μπουγάτσα ο Κώστας με το FZR 750)
Ξεκίναγα λοιπόν 8 το πρωι, βγάζοντας ολα τα μηχανάκια εξω απο το μαγαζί στο παρακείμενο πεζοδρόμιο (γύρω στα 20-30 μηχανάκια, σκούτερ κλπ) καθαριζοντας το μαγαζί, σκούπισμα φασίνα ΑΖΑΧ τα τζάμια και λοιπά) απο της 9 ήμουν έτοιμος μεχρι της 3 οπότε διάλλειμα μεχρι της 5, και ξανά μέχρι της 9 με 9:30 το βράδυ αναλόγως της δουλειάς.
Στο τέλος της δουλειάς, τα μηχανάκια ξανά μέσα και τέλος.
Τα λεφτά ήταν λίγα, και οι ώρες πολλές.
Έκανα πολλές δουλειές από τότε, με πολλά περισσότερα λεφτά, και λιγότερες ώρες.
Αλλά τώρα που τα σκέφτομαι ξανά, αυτή ήταν οι καλύτερη δουλειά που εκανα ποτέ στην ζωή μου.
Ξεκινούσα την ημέρα μου με μοτοσυκλέτες, την περνούσα με μοτοσυκλέτες και φίλους μοτοσυκλετιστές (ποτέ δεν είδα μοτοσικλετιστή σαν πελάτη) και όλα αυτά στην αγαπημένη μου γειτονιά, στο νεανικό κέντρο της πόλης που μεγάλωσα, της Θεσσαλονίκης.
Ακόμη θυμάμαι και ευχαριστώ την παρέα απο την Ανατολική Γερμανία, με της αυτοσχέδιες βαλίτσες στα MZ,
που άφησαν μπουρμπουάρ ενα βδομαδιάτικο οταν τους εξηγήσαμε ότι δεν θέλουμε λεφτά για επισκευή.
:)

ωραίος :beer: