View Full Version : Balkan Tour-εδω δίπλα
Θυμάστε που πέρυσι τέτοιο καιρό ψάχναμε να μου βρούμε μηχανάκι για ενα ταξίδι,ε ? :p
well,
https://drive.google.com/open?id=1bupQukFRYhMmtNL9u2gEhJGJA24&usp=sharing
Balkan Tour 2015
"Να φύγω". Αυτό. Να φύγω .Ταξίδι με μηχανάκι. Απο τότε που φάγανε το ΚΤΜ είχα μείνει α-μήχανος, αρνούμενος να πάρω κάτι άλλο, λες και αν γέμιζα την άδεια θέση στο γκαράζ δεν θα έβρισκε τον δρόμο να γυρίσει η επι 9 χρόνια δίτροχη ερωμένη μου.Επρεπε να το πάρω απόφαση πως πάει,τέλος,αυτό το κεφάλαιο έκλεισε. Οχι όπως θα ήθελα, αλλα το να ζεις με την ανάμνηση μιας άλλης ζωής σημαίνει πως χάνεις το παρόν. Και το παρόν περνάει γρήγορα ρε φίλε, γρήγορα . Το μικρόβιο για τις δυο ρόδες δεν θα φύγει ποτέ, το ξέρω. Οπότε πρέπει να βρεθώ πάλι με δίτροχο. Οτιδήποτε. Απο την φύση μου για να πάρω μια απόφαση πρέπει να το αναλύσω εκατό φορές, να σκεφτώ τα υπέρ, τα κατά, τις πιθανές αλλαγές και μετά ξανά μανά ανάλυση απο την αρχή. Καταλαβαίνετε οτι το να πάρω μηχανάκι μπορεί να πάρει ποοολύ καιρό.
Καιρό όμως δεν έχουμε.Εχει φτάσει Ιούνιος και η άδεια έρχεται δεκαπενταύγουστο. Το πλάνο λεει δικάβαλο ταξίδι στην Καππαδοκία. Φευγιό,έξω,οδηγώντας. Εχουμε ξεκινήσει και μαζευουμε πληροφορίες διαβάζοντας ταξιδιωτικά σε ελληνικά και αλλοδαπά φόρουμ.Εχω ξεκινήσει και παίρνω τηλέφωνο αγγελίες με …Transalp..μια,δυο,τρεις, να μην κάθεται με τίποτα. Μα …transalp ρε φίλε ? Μετά το ξυράφι το ΚΤΜ ? Λοιπόν,ναι. Βασικά, οχι απλά transalp, οτιδήποτε. Ειχα τόση ανάγκη να καβαλήσω κάτι και να χαθώ που δεν με ένοιαζε τί. Λίγο ο απίστευτος όγκος δουλειάς καλοκαιριάτικα, λίγο η μαλακία που με δέρνει μέχρι να πάρω μια απόφαση, φτάσαμε 9 Αυγούστου, οπου τα κλειδιά ενος BMW F650 Dakar βρέθηκαν στην τσέπη μου. BMW , ε? Εσύ ? Ε,τα είπαμε, οτιδήποτε ,να μην τα ξαναλέμε. Ασε που το Dakarάκι ήταν απο τα ελάχιστα BMW που συμπαθούσα και δεν ειναι και ακριβώς BMW-κινητήρας rotax,συναρμολόγηση Aprilia κτλ κτλ.
Αντιλαμβάνεστε οτι μέσα σε εξι μέρες που έχουν μείνει μέχρι την αρχή της πολύτιμης-ούτε-λεπτό-δεν-πρέπει-να πάει -χαμένο- άδειας, έπρεπε να γίνουν απελπιστικά πολλά πράγματα :
1. Κατα αρχήν το μηχανάκι έπρεπε να φάει ενα service καλό λάδια, ξύδια,φίλτρα,τακάκια,να αλλαχτεί η πίσω δισκόπλακα που είχε δόντι, να τσεκαριστεί γιατί δεν άναβε η λυχνία της ρεζέρβας -καμμένο λαμπάκι είπε ο πωλητής-φλοτέρ λέγαν τα φορουμ και είχαν δίκιο.Δώδεκα Αυγούστου δεν βρίσκεις και πολλά ανταλλακτικά ετοιμοπαράδοτα.. Μικρό το κακό, θα πηγαίνουμε με τον χιλιομετρητή. Πρόλαβα να κάνω μια καλή βόλτα πριν παρατήσω το μηχανάκι στον Μήτσο τον Χελιώτη -270 χιλιομετρα και πήρε 12 λίτρα βεζινη, πραγμα που σημαινε πως με το 17αρι τεπόζιτο ειχαμε μια αυτονομια 300 τουλαχιστον χιλιομέτρων, θεωρητικά αρκετή,δεν πάμε στην Σαχάρα. Που πάμε ? Μμμ, ναι, Καππαδοκία μας τελείωσε,τσεηντζ του δε πλάνς,θα εξερευνήσουμε τα Βαλκάνια.
Δεν υπάρχει ακριβώς πλάνο. Ξανά μανά ξενύχτι μπροστά απο τον υπολογιστή , ανάγνωση ταξιδιωτικών, σημείωση στα μέρη που κάνουν κλικ σε ενα τετράδιο. Κατέληξα με καμιά τριανταρία ονόματα απο πόλεις ,χωριά ,γέφυρες, εθνικά πάρκα (δρυμούς) που άξιζαν να επισκεφθούμε. Ανοιξα googlemaps και αρχισα να βάζω τελίτσα σε καθε ενα απο αυτά. Οταν τελείωσα οι τελίτσες απλώνονταν απο την Αλβανία μέχρι την Ρουμανία.Με κάμποσες χώρες ανάμεσα. ΟΚ, ό,τι βγεί. That much for προετοιμασία.
2.Απο εξοπλισμό ταξιδιού είχα ενα σκισμένο tank bag απο το 640 και ενα αδιάβροχο λουκάνικο για τα κατασκηνωτικά.Το BMW ως προίκα είχε ενα tang bag της μάνας του, ομολογουμένως καλό. Ενα ζευγάρι-τελευταίο -βαλίτσες Givi πλαστικές με τα κάγκελά τους προστέθηκε στο μπάτζετ, σε εξαιρετικά καλή τιμή.Με την βοήθεια του πατέρα μου φτιάξαμε μια ξύλινη πλατφόρμα που βιδώθηκε στην βάση της μπαγκαζιέρας ,προσφέροντας έξτρα χώρο πίσω. Το κακό , υποθέτωντας οτι παραβλέπουμε την αισθητική του πράγματος-ήταν πως έτσι το κέντρο βάρους πίσω ανέβαινε ψηλά,καθώς το φορτίο μεταφερόταν στο ύψος της μπαγκαζιέρας , κάνοντας το μπροστινό να ακροπατάει, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Θα μπουν ογκώδη αλλα ελαφρά πράγματα εκεί ωστε να μην χαλάσουν το ζύγισμα-ναι καλά….
3.Αθάνατη ελληνική γραφειοκρατεία. Με την μεταβίβαση σε αυτό το μπουρδέλο που λέμε χώρα, παίρνεις ένα ασπρο Α4 χαρτί που υποτίθεται πως είναι η άδεια κυκλοφορίας.Οι αναφορές απο τα ταξιδιωτικά που διάβαζα διίστανται : Κάποιοι δεν είχαν πρόβλημα με το κωλόχαρτο, κάποιοι άλλοι έφαγαν πακέτο γιατι κάποιες χώρες δεν το αναγνώριζαν σαν επίσημο έγγραφο. Ολοι συμφωνούσαν οτι καλό θα ειναι να εχει κανείς κανονική άδεια. Υπέροχα. Η διαδικασία της μεταβίβασης κράτησε τέσσερις μέρες με ισάριθμες επισκέψεις στο υπουργείο μέχρι τελικά το πολυπόθητο χαρτόνι να έρθει στα χέρια μου, αλλα τώρα δεν μας σταματάει τίποτα !Διαβατήρια είχαμε φροντίσει να βγάλουμε κανα μήνα νωρίτερα-ευτυχώς κάτι που έγινε στην ώρα του, οπότε κομπλέ σε αυτό. Πράσινη κάρτα απο την ασφαλιστική-σε μια μέρα- και γραφειοκρατικά είμαστε έτοιμοι .
4.Τι παίρνουμε μαζί ? Λοιπόν,μιας και θα είμασταν στον δρόμο δυο εβδομάδες, πήραμε τα εξής : Εγώ, δυο αλλαξιες ρούχα ,εσωρουχα και ενα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια. Θα πλένουμε στον δρόμο.Η Γλυκερία τα αντίστοιχα δικά της ρούχα.Πήραμε και τα μαγιώ μας με ελπίδα να βουτήξουμε …κάπου. Ειδη προσωπικής υγιεινής σε ενα νεσεσεράκι στις μικρότερες συσκευασίες που μπορέσαμε να βρούμε.Αδιάβροχα πάνω κάτω και για τους δύο. Αυτά γέμισαν σχεδόν και τις δύο βαλίτσες.Το λουκάνικο με τα κατασκηνωτικά,και ενα δευτερο αδιάβροχο σάκο με υποστρώματα υπνόσακους κτλ δέθηκαν πίσω στην πλατφορμίτσα που λέγαμε.Κάπου εκεί με πιάνει μια φρίκη να πάρω οπωσδήποτε εργαλεία για το μηχανάκι και μαζευω μιση εργαλειοθήκη οπου φυσικά δεν χώραγε πουθενά.Τελικά καταλήγω να πάρω τα βασικότερα απο αυτά, ενα κατσαβίδι που αλλάζει μύτες, κάτι γερμανικά και κάτι σωληνωτά, έξτρα λάμπες για μπροστά και πίσω και φυσικά ξέχασα το βασικότερο απο όλα, σαμπρέλες και λεβιέδες …Τέλος πάντων, οτι πήρα, σε συνδιασμό με τα εργαλεία της μηχανής κάτω απο την σέλα, φαινόντουσαν να είναι αρκετά. Και που τα βάζουμε ? Χώρεσαν σε μια μικρή τετράγωνη ….γυναικεία τσάντα, ευγενική χορηγία της Γλυκερίας. Η οποια τσάντα ζύγιζε οσο ενα αμόνι φτιαγμένο απο υδράργυρο, οπότε έπρεπε να μπεί κάπου χαμηλά.Δηλαδή σε βαλίτσα. Εξω όλα πάλι,και τα χρόνια εμπειρίας στο Tetris απέδωσαν. Ωραία, χώρεσε και μια Dslr τώρα,γιατι τέτοιο ταξίδι θα πάς, να μην βγάλεις καμιά καλή φωτογραφία ?Φαρμακείο ? Αντισταμινικά, γάζες ,θερμαντική,ponstan,όλα μεσα. Αδιάβροχα,δευτερα γάντια , πιεσόμετρο για τα λάστιχα ,γράσσο για την αλυσίδα και ψιλολόγια στο tank bag. ΟΚ….τελικά χώρεσαν όλα, με το μηχανάκι να μοιάζει κάπως έτσι.
362841
5.Κάτι σε χάρτη, πλοήγηση,gps που πάς έτσι στην τύφλα ? Το κομμάτι της πλοήγησης καλύφθηκε κατεβάζοντας το απλικέισο map factor σε free edition και φορτώνοντάς το σε ενα tablet MLS που έπαιζε. Προσπάθησα να εξοικοιωθώ με την χρήση του στο τεράστιο χρονικό διάστημα των δυο ημερών , χωρίς να μπορώ να πώ οτι κατάφερα πολλά. Τουλάχιστον έδειχνε που είμαστε στο χάρτη και αυτό είναι μεγάλη βοήθεια.Θα το βρούμε στον δρόμο.Εχει και πινακίδες .Στην τελική ρωτάμε κι όλας.
6. Γκετ φαμίλιαρ γουιθ δε λοουντηντ μπάικ. Ό,τι ήξερα και οτι ειχα διαβάσει, ανέφερε ρητά "οδηγηστε την μοτό φορτωμενη πριν το ταξιδι, ωστε να προσαρμοστειτε στην αλλαγμενη συμπεριφορα της λόγω του βάρους." Εγω ειχα οδηγησει συνολικα την μοτο πριν το ταξιδι 300 χιλιομετρα,χωρις φορτιο φυσικά.Οποτε θα μαθαιναμε ενας τον αλλον δικαβαλοι και φορτωμενοι .Αρκεστηκα σε μια βολτα γυρω απο το τετραγωνο με φουλ φορτιο, ωστε να σιγουρευτω οτι οδηγιεται, κι άλλη μια φουλ φορτίο και δικάβαλο, φυσικά και πάλι γύρω απο το τετράγωνο. Καβαλάω δίτροχα απο τα δεκατρία μου, εικοσιδύο χρόνια (ναι , κάποια απο αυτά χωρίς δίπλωμα , δεν συνίσταται ) οπότε εμπειρία υπάρχει αρκετή , με μερικές μοτό στο ενεργητικό μου και πολλά χιλιόμετρα στο προσωπικό μου οδόμετρό . Καμμία δεν είχε ποτέ πλαινές βαλίτσες .Το πλάτος θέλει συνήθεια και συνεχή επαγρύπνηση, ειδικά μέσα σε κίνηση και ειδικότερα τώρα στην αρχή. Επίσης καμιά απο τις προηγούμενες δεν ήταν τόσο βαριά φορτωμένη .Το φορτωμένο BMW είναι δύσκολο ακόμα και να ανέβει /κατέβει απο το διπλό στάντ. Θέλει πολύ προσοχή στο σταμάτα ξεκίνα, καθώς το συνολικό βάρος μοτοσυκλέτας, επιβατών και φορτίου αγγίζει τα 380 κιλά, που αν κάνουν οτι γέρνουν δεν υπάρχει καμία περίπτωση να τα κρατήσω.Είναι και ψηλό και σε συνδυασμό με το ψηλό κέντρο βάρους του συνόλου,το πράγμα θέλει προσοχή. Παρόλα αυτά , οπως κυλίσουν οι τροχοί οδηγιέται. Τελος πάντων, πάρθηκε η αποφαση να ξεκινήσουμε προς Βορά και οπου μας πιάσει η νυχτα, την πέφτουμε.Μιας που ειχε μεσημεριάσει ήδη, η πρώτη νύχτα θα ήταν εντός συνόρων, οπότε αν παρουσιαζόταν κάποιο πρόβλημα τουλάχιστον θα είμασταν Ελλάδα.Τελευταιο check οτι ολα ειναι δεμενα καλά και…τώρα φεύγουμε για ταξίδι εκτός συνόρων εμείς, ε ?
Εμεινα να κοιτάω το μηχανάκι φορτωμένο στο σταντ,ακίνητος με το κράνος φορεμένο, να λυώνω μέσα στις κορντούρες.Σαν να πάγωσα απο την συνειδητοποίηση. Πρώτη φορά ταξίδι εκτός συνόρων οδηγώντας, πρώτη φορά ταξίδι δικάβαλο και φορτωμένο, με μηχανάκι μεταχειρισμένο που εχω στα χέρια μου μια εβδομάδα…ένας κόμπος ανέβηκε στον λαιμό μου, αναλογιζόμενος οτι θα έχω την ευθύνη και των δυο μας για τις επόμενες δεκαπέντε μέρες,ενστικτωδώς το μυαλό άρχισε να ψάχνει easy way out και τρόπους να αποφευχθεί το πιθανώς επικίνδυνο άγνωστο εκει έξω,να στέλνει σκέψεις του στυλ "Είσαι τρελός ρε μαλάκα ? Που πάς ? Και καλά, εσύ είσαι για δέσιμο, την άλλη που την τραβάς ?" Ενα βλέμμα γεμάτο ενθουσιασμό και ενα χαμογελαστά φωναχτό "φύγαμε" απο την κάτοικο του πίσω κομματιού της σέλλας, ήταν αρκετό για να καβαλήσουμε και να πατηθεί η μίζα με συνοπτικές διαδικασίες.
Εκκίνηση λοιπόν.Φουλάρισμα βενζίνη-φυσικά δεν ειχα φροντίσει πριν το φορτώσω-αέρα στα λάστιχα , η BMW στο αυτοκόλλητο στο μανουάλι ανέφερε 30,5-33,4 psi σε full load ,Εγω έβαλα 32-35 και …go.
Βγήκαμε εθνική και στα πρώτα χιλιόμετρα πήγαινα σαν αυτοκίνητο, συνηθίζοντας το βάρος και το πλάτος.Τίποτα περίεργο δεν συμβαίνει.Οκ, σιγά σιγά ανεβάζω μέχρι 120, ολα Οκ.Τα 130 ερχονται ευκολα και τα κρατάει για πάντα. Οι πρώτες εντυπώσεις είναι καλές,το μηχανάκι είναι άνετο και μακριά γραναζωμένο.Το βάρος κάνει την μοτοσυκλέτα να πατάει καλά κάτω και το ζελατινάκι του φέρινγκ τελικά κάνει δουλειά.Δεν κόβει εντελώς τον αέρα-δεν θα μπορούσε με τέτοιο μικρό μέγεθος-αλλα εξομαλύνει την ροή και μπορω να κρατάω 130-140 ολη μέρα.Μια χαρά.Το βράδυ μας βρίσκει στην Κοζάνη, οπου βρίσκουμε ενα ξενοδοχείο και αφου κάνουμε ενα μπάνιο βγαίνουμε για μια βόλτα στην πόλη.Ομορφα είναι, με αρκετό κόσμο και "ζωντανή" .Αφού φάγαμε σε ενα εστιατόριο που μάζευε πολύ φοιτητόκοσμο, επιστρέψαμε και πέσαμε ξεροί για ύπνο.
Το επόμενο πρωί και εφόσον ολα είχαν πάει καλά στο "τσεκάρισμα " μέχρι εκεί,συμφωνούμε οτι συνεχίζουμε και ξεκινάμε την διαδικασία του να φορτωθούν όλα πάνω στο μηχανάκι και πάλι και να δεθούν σωστά. Μια διαδικασία που θα γινόταν καθημερινή ρουτίνα τις επόμενες δυο εβδομάδες και απο μισή ώρα που χρειαστήκαμε αυτη την πρώτη "κανονική " μέρα θα έφτανε να γίνεται σχεδόν αυτόματα μέσε σε δέκα λεπτά στις επόμενες ημέρες. Πριν το φόρτωμα φρόντισα να γεμίσω βενζίνη και να πάρω και ενα λίτρο λάδι απο το βενζινάδικο, για να συμπληρώνω, μονοκύλινδρο γαρ.
Τερμα τα ψεματα. Σημερα μπαινουμε για πρωτη φορα στην ζωη μας οδηγωντας σε αλλη χωρα.Τα χιλιομετρα μεχρι τα συνορα βγαινουν αρκετα γρηγορα. Στάση στο τελευταίο χωριό πριν τα σύνορα και ενα τσιγάρο για να δωθεί ο απαραίτητος χρόνος στο μυαλό να αφομοιώσει το εγχείρημα. Δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις πλέον, μόνο δίψα για χιλιόμετρα και νεες εικόνες, νεες φάτσες,νεες εμπειρίες.
362843
Το πλάνο της ημέρας έλεγε οτι μπαίνουμε στα Σκόπια απο Νίκη και συνεχίζουμε για την τελίτσα της ημέρας, το εθνικό πάρκο Mavrovo . Πρώτα σύνορα της ζωής μας καβάλα και ο ενθουσιασμός μας μεταδίδεται και στον Σκοπιανό συνοριακό, οπου αφού ελέγξει διαβατήρια και πράσινη κάρτα, μας εύχεται χαμογελαστός καλό ταξίδι. Μπαίνουμε Σκόπια. Το τοπιο δεν διαφερει πολυ απο το αντιστοιχο ελληνικο.Συντομα φτανουμε στην Bitola .Η πόλη γεμάτη κομμουνιστικού μπλοκ πολυκατοικιες και πραγματικά αρχαία οχήματα στον δρόμο, σε ποικίλες καταστάσεις διάλυσης.
362844
Βενζίνη και συνεχιζουμε προς εθνικο πάρκο Mavrovo. Φτανουμε εκει το απογευμα, οδηγωντας μεσα απο πανεμορφους στριφτερους δρομους διπλα απο καταπράσινα λιβάδια.
362846
Εχω εντυπωσιαστει οδηγικα απο τους ντοπιους, τηρουν τα ορια -τα οποια ειναι ρεαλιστικά στις περισσότερες των περιπτώσεων- γενικα οδηγουν καλα.Φτανουμε αργα το απογευμα στο εθνικο παρκο . Το πάρκο έχει και τεχνητή λίμνη και το φράγμα που την συντηρεί . Περνάμε πάνω απο το φράγμα και συνεχίζουμε τον γύρο της λίμνης .
362852
Μετα απο αρκετό χάζεμα, βρισκουμε ενα μερος να φαμε κοντά στο χιονοδρομικό κέντρο. Χωρις μια λεξη ελληνικα ,συνενοουμαστε αψογα και παραγγελνουμε τον αγλέωρα με ελάχιστο κόστος (19 ευρώ).
362848
362849
Νυχτώνει και ρωταμε στην νοηματικη για δωματιο.Δεν έχουν οι ίδιοι, αλλα λίγη ωρα αργοτερα, εχουν καλεσει ιδιοκτητρια δωματιων που μιλαει αγγλικα ,εχει δωματιο αλλα δεν εχει χωρο για την μηχανη.
Μας στελνουν τρια χιλιομετρα παρακατω οπου μια ευγενεστατη κυρια, η Μάγδα,μας περιμένει μεσα στο σκοτάδι για να μας οδηγησει στην αυλόπορτα οπου και μπαινω καβαλα.Το δωματιο ειναι σε στυλ hostel με κοινό μπάνιο (πεντακάθαρο), ενα απο τα πεντε εξι ενος διόροφου αγροτικου σπιτιου και το διπλο τεράστιο κρεββατι φανταζει σαν το καλύτερο μέρος του κοσμου.Βουτια και καληνύχτα.
362853
362854
Διαδρομή https://goo.gl/maps/YNkw8FX6GBE2
Το επομενο πρωι ξυπνάμε σχετικα νωρις, πινουμε ελληνικο καφέ ετοιμασμενο απο τους ιδιοκτήτες, βγαινουμε βολτα για φωτογραφιες ,ειδικη μνεια στην χριστιανικη εκκλησια του Αγίου Νικολάου που στεκει στην οχθη της λιμνης , σαν σκηνικο απο ταινια .Οταν η στάθμη ανεβαίνει, η εκκλησία βρίσκεται μισοβυθισμένη.Εμεις την πετύχαμε εκτος νερού για λίγα μόλις μέτρα, αλλα αν την ψάξετε στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές φωτογραφίες με το νερό να φτάνει σχεδόν στην στέγη.
362856
362857
362858
https://www.youtube.com/watch?v=5WkyOsoshnU
(https://www.youtube.com/watch?v=5WkyOsoshnU)
Διασχιζουμε το υπολοιπο εθνικο- καταπρασινο -παρκο με κατευθυνση τα σύνορα με την Αλβανια. Σκοπος της ημερας ειναι να διασχισουμε την Αλβανια το συντομότερο δυνατον και να καταφερουμε να μπουμε Μαυροβουνιο.Εχω δει στο youtube ενα πέρασμα με φέρυ απο την λίμνη Komani και γουστάρω να το κάνω τρελά. Οι διαδικτιακές πληροφορίες όμως είναι λίγες και αναφέρουν πως έχει μόνο ένα δρομολόγιο που φευγει απο εκεί, στις 7 το πρωί, και ειναι και εκτός πορείας .Αλλες αναφορές λένε πως φευγει μονο οταν μαζέψει κόσμο, οπότε εγκαταλείπω την ιδέα, δίνοντας στον εαυτό μου την υπόσχεση οτι κάποια στιγμή στο μέλλον θα το κάνω
362862
362864
362865
Μπαινουμε Αλβανια απο Dedar και ξεκιναμε μέσα απο τα βουνά την πορεια που θα κατέληγε Σκοδρα, στα συνορα με Μαυροβουνιο. Στην αρχη ο δρομος ειναι σε σχετικα καλη κατασταση.
362869
362870
362871
Φτανουμε σε μια ορεινη διασταυρωση και βλεπουμε ενα golf του καποτε να καιει το stop σαν να μην υπαρχει.Μια που κινουμαστε προς την ιδια κατευθυνση, αποφασιζω να τον προσπερασω και να απομακρυνθώ.Φτανουμε στην βαση του βουνου και ο δρομος εχει αρχισει να χαλαει.Συντομα τεραστιες λακουβες-κρατηρες κανουν την εμφανιση τους.Ο ρυθμος πεφτει και μετα απο λίγο καταληγουμε να κανουμε σλαλομ μεσα απο τις τρυπες. Περνάμε κατι εξαθλιωμένα χωριά.Πολύ σκουπίδι, πλυντήρια αυτοκινήτων παντού, παιδάκια όμως να μας χαιρετάνε χαμογελαστά .Μπροστα μας σταματει ενα λευκο βαν. Περνανε μερικα δευτερολεπτα, περνάει ενα λεπτο, ο τυπος ανοιγει την πορτα και φευγει, παρατωντας το βαν μεσα στην μεση του δρομου και εμενα να τον κοιταω σαν μαλακας. Προσπερναμε και λιγο παρακατω αναγκαζομαι να κοψω τελειως ρυθμο λογω της καταστασης του δρομου. Το οδόστρωμα κανει πτυχες με υψομετρικη διαφορα μισο μετρο, οι λακουβες χωρανε το μισο μηχανακι. Η άσφαλτος οπου υπαρχει εχει ξεφτισει απο την φθορά. Στον καθρεφτη μου εμφανιζεται το λευκο βανακι που περασαμε νωριτερα.Ο τυπος πηγαινει δεκα εκατοστά πίσω μας και καθε κλεισιμο του γκαζιου ισοδυναμει με σχεδον ακουμπημα.Ο οδηγος παιζει με τα αντανακλαστικά του και την υπομονη μου. Του κάνω νοημα να περασει , δεν γινεται να συνεχισω με τον ιδιο ρυθμο μεσα απο τις τρυπες πηγαδια. Ο τυπος βγαινει αριστερα και προσπερναει εμενα, τον μπροστινο μου, τον μπροστινο του ,περνώντας τερμα γκάζι πάνω απο τις τρύπες με το βαν να κοπανάει και να χοροπηδαει και συνεχιζει την προσπεραση στο φορτηγο που πηγαινει μπροστα απο ολους μας, πανω σε τυφλη στροφή οπου μεγάλο κομματι του δρομου εχει υποχωρησει.Απο απεναντι εμφανιζεται αλλο φορτηγο. Ο οδηγος του βανακιου εχει την τυχερη του μερα σημερα και κάπως καταφερνει και το στριμωχνει αναμεσα στα δυο φορτηγα.Η οδηγηση εδω ειναι αθλημα , σαν το ραγκπυ. Ολοι οδηγουν σαν τρελοι, με προσπερασεις πανω στις στροφες χωρις ορατοτητα, με ρισκα αναιτια.
362872
362873
362874
362875
Τα χιλιομετρα βγαινουν πολυ δυσκολα και απαιτουν συνεχη επαγρυπνηση που κουραζει. Το να πετυχεις λακουβα βαθους εικοσι ποντων στην κορυφη της στροφης πλαγιασμενος δεν ειναι καθόλου απιθανο.Το τοπιο ομως αποζημιωνει.
362876
Νωρις το απογευμα συνανταμε τον ποταμο Liqemi Shkopeti που θα μας συντροφεύει για πολλά χιλιόμετρα στο εθνικό πάρκο ulza regional nature park, Εδω η γεφυρα Ulez
https://www.youtube.com/watch?v=iDa9xwPTpIc
362919
362921
Συνεχιζουμε , βγαίνουμε Εθνική (αρκετα αξιοπρεπης) και φτάνουμε νύχτα πια κατα τις 9:30 Σκόδρα. Ξεθεωμενοι,πεινασμενοι και ταλαιπωρημενοι.Λογαριάζαμε να έχουμε φτάσει νωρίτερα ωστε να τρώγαμε κάτι και να περνάγαμε Μαυροβούνιο και να βρίσκαμε κατάλυμα ,αλλα δεν βγήκε έτσι. Η πολη άσχημη,ενα συνονθύλευμα φτωχόσπιτων και χάλια δρόμων,οπου φτιαγμενα αυτοκινητα περνανε με τα τσιφτετελια τσιτα . Επικίνδυνη οδηγικη αναρχια , σκουπίδια παντού, ενα γενικοτερο μπουρδελο.Δυστυχώς, μου θυμίζει Ελλάδα. Η κίνηση απελπιστικη και ξεκιναει και ενα εκνευριστικό ψιλόβροχο. Τρώμε ενα σάντουιτς στα όρθια και ρωτάμε για δωμάτιο σε ενα ξενοδοχείο και στο άκουσμα των 75 ευρω που ηθελαν,αποφασίζουμε να συνεχίσουμε για αλλού.Ο ουρανός μαύρος,δεν βλέπουμε αστέρια.Γυρνάμε προς τα πίσω, με σκοπο να βρουμε καποιο καταλυμα σε κάποιο απο τα χωρια που περάσαμε νωρίτερα,κοντα στα Σκόδρα.Περνάμε ενα ξενοδοχείο οπου κάτι μυστήριοι κοιτάγανε με φακούς τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Ουτε καν έκοψα.
Βρισκόμαστε σύντομα στο πουθενά, ουτε χωριό ουτε τίποτα, η ωρα εχει παει σχεδον μεσανυχτα ,ο ουρανος ετοιμος να ανοιξει και να μας πνιξει. Αστραπες φωτίζουν την μαυρίλα που κρέμεται απο πάνω μας. Περιέργως νιωθω χαρούμενος ,γουστάρω την πρόκληση του να βρω λύση πριν η κατασταση γίνει απελπιστική, σαν αντίδραση στην κατάστασή μας ξεσπάω σε γέλια μέσα απο το κράνος. Κάπως θα βρεθεί η άκρη.
Μέσα στα μαύρα σκοτάδια πηγαίνουμε,πηγαίνουμε ..Μετα απο μια κλειστη στροφή συναντάμε μια μεγάλη ουρά απο αυτοκίνητα. Αναγκαστικά σταματάμε πίσω τους και απο το πλάι του δρόμου ,μεσα απο την μαυρίλα , μας την πέφτει ενα πληθος απο τσιγγάνους και τσιγγάνες ζητιάνους, χέρια πιάνουν το μπουφάν ,το τιμόνι, τα πράγματα ολοι ζητάνε λεφτά, μια εξαιρετικά χοντρή τσιγγάνα μου δειχνει την κοιλιά της , μου λεει φαι για το μπεμπέ...Τους λέμε στο ήρεμο οτι δεν εχουμε λεφτά αλλα αυτοι απτόητοι, μας εχουν περικυκλώσει ,μιλάνε ολοι μαζι, χερια παντού, πιάνουν το tank bag,προσπαθουν να πιάσουν κάτι, οτι μπορεσουν …σαν κακος εφιάλτης ….Αρχίζω και φωνάζω .Την παίρνουν χαμπάρι και κάνουν λίγο πίσω.Το κορνάρισμα ενος αυτοκινητου πίσω μου με βγάζει απο το κόλλημα της στιγμής,καρφώνω πρώτη, βγαίνω αριστερά και προσπερνάω την ουρά.Τότε ανακαλύπτουμε την αιτία της ουράς : Σύνορα ! Μα, εμεις γυρίσαμε προς τα πίσω …Ναι, εχει κι αλλου σύνορα με το Μαυροβούνιο βλάκα, οχι μόνο στην γέφυρα στα Σκόδρα. Συνεννοούμαστε με τους τελωνειακους και παρακάμπτουμε όλη την ουρά περνώντας τον τυπικό έλεγχο απο το πεζοδρόμιο στο πλάι του φυλάκιου και επιτέλους…Μαυροβούνιο !
διαδρομή https://goo.gl/maps/cEwdRuiY5RR2 (https://goo.gl/maps/cEwdRuiY5RR2)
Σταματάω στην νεκρή ζώνη ,ενα τσιγάρο και φύγαμε, πάμε να βρούμε που θα κοιμηθούμε απόψε.Παρόλη την κούραση αισθανόμαστε πιο αισιόδοξοι.Μέχρι κι ο ουρανός άλλαξε, για λίγο καθάρισε και φάνηκαν τα αστέρια.ο δρόμος στροφιλίκι με 'αψογης ποιότητας ασφαλτο, περνάμε και απο ενα τούνελ σκαμένο μέσα στο βράχο.Οι πολλοί Ιταλοί οδηγοί που συναντάμε ειναι εντελώς μαλάκες, προσπερνουν πάνω σε στροφές ,πάνε παρανοικά γρήγορα και μετά πλακώνονται σε φρενα πανικου,σχεδον τρακάροντας μεταξύ τους .Το ξενοδοχείο που έίχαμε δει νωρίτερα στο gps δεν υπήρχε στην πραγματικότητα και ενας ντόπιος μας στένει προς Ulzinj.
Φτάνουμε στην πόλη και σε μια στρογγυλή πλατεια, απο αυτες που ειναι κοινος τόπος σε ολα τα Βαλκάνια (πλην προφανων εξαιρέσεων,βέβαια), ενα σκουτερ στρίβει απότομα να μας προλάβει, χάνει το μπροστινό, το σώζει με πόδι κάτω και φτάνει δίπλα στο βαρυφορτωμένο BMW .Κάτι λέει, δεν καταλαβαίνω Χριστό,σταματάμε.Λέει,λέει, πιάνω την λέξη απαρταμέντι, του λεω ναι, μου βγάζει μια πλαστικοποιημενη μπροσουρα των δωματίων του, 30 ευρώ και πάρκινγκ για την dobra motora. Τετοια ώρα και μετα την μέρα που είχαμε, ο τυπάκος ηταν μάνα εξ ουρανού. Τον ακολουθούμε και φτάνουμε σε ενα αρκετά αξιοπρεπές δωμάτιο.Στήνουμε το μηχανάκι στο σταντ και ξεκινάμε το ξεφόρτωμα. Δεν έχω κουράγιο να κατεβάσω όλα τα πράγματα, βγάζω μόνο βαλίτσες και το tank bag ,τους σάκους τους αφήνω πάνω.Η μάνα του τύπου με τα δωμάτια μας βλέπει που είμαστε χώμα και εμφανίζεται μετα απο λίγο με δυο ποτήρια χυμό που εκείνη την στιγμή ήταν νέκταρ πραγματικό ...Χωρίς πολλά πολλά την πέφτουμε και σχεδον αμέσως αποκοιμιόμαστε .Λίγη ώρα μετά , ξυπνάω απο τον ήχο της βροχής που έπεφτε καταρακτωδώς στο τσιμέντο. Φτηνά την βγάλαμε….
Πρωινό ξύπνημα και η Γλυκερία πάει μεχρι το τοπικό σουπερμάρκετ οπου προμηθευεται τα απαραιτητα για ενα καλό πρωινό.
Εδω κοιμηθήκαμε
362938
και το εξω
362939
Λίγη ώρα αργότερα και σαφώς πιο ξύπνιοι, πέρνουμε τον δρόμο για Kotor, που το είχα βάλει στα "οπωσδήποτε" του ταξιδιού.
362941
362943
Περνάμε απο Bar και Budva, εντυπωσιασμένοι απο τους άψογους δρόμους και την οργάνωση που αντικρίζαμε.Η Budva ειναι μια πόλη θέρετρο για φραγκάτους Ρώσους που μπαίνανε στην Maserati με τα πιπινάκια δυο δυο .Supercars, χλιδάτα ξενοδοχεία,χρήμα δίπλα μας παντού.Οχι ακριβώς του γούστου μας η φάση ,συνεχιζουμε προς Kotor .και λίγο αργότερα συναντάμε το (πρώην) νησάκι sveti stefan στα αριστερά μας.Στάση για φωτογραφίες και ενα καφέ.
362942
Εδω να σημειωθεί οτι ο freddo espresso ειναι αγνωστη έννοια.Μου έφεραν μια κούπα ζεστο espresso γεμάτη με παγάκια…362944
Αλλα το νερό σωστό χαχαχα (αλλα πανάκριβο)
362945
Μπαίνουμε στο ιντερνετ,βρίσκουμε δωμάτιο στην Dobrota στο Kotor
362946
Φτάνουμε, ξεφορτώνουμε, μπανιαριζόμαστε και βγαίνουμε να γυρίσουμε την πόλη
362947
362948
τα τείχη
362949
παγκάκια έργα τέχνης φωτιζόμενα
362950
362951
362952
Μπαίνουμε στην παλιά πόλη
362953
Παθαίνω πλάκα.Απίθανα μεσαιωνικά κτίρια, πέτρα και ξύλο.
362954
Τουρίστες πολλοί αλλα ολα δουλευουν ρολόι. Οι άνθρωποι ευγενέστατοι και εξυπηρετικοί παντού.
362955
Ολα τα μαγαζια ειναι στα αρχικα μεσαιωνικά κτίσματα, κρατώντας την πόλη ζωντανή όπως ήταν κάποτε
362956
362957
ωραια ταξιδαρα!!!
περιμενουμε την συνεχεια ...
:a014::a014:
alexis_d
26/07/2016, 16:53
Φοβερές διαδρομές,ωραίες φωτογραφίες.. Συνέχεια;
:a014:
sugariasgeorge
26/07/2016, 17:48
:a014::beer::beer:
Αποφασίζουμε να μείνουμε και δεύτερη μερα ωστε να μπορέσουμε να απολαύσουμε περισσότερο αυτη την ομορφη μεριά των Βαλκανίων.
363245
Πρωινή βουτια στην Αδριατική και μετα επισκεψη στο νησακι της Κυρας των Bράχων, το οποιο ο θρυλος λεει πως δημιουργηθηκε οταν ενα καραβι ναυαγησε, οι ναυαγοι σωθηκαν κολυμπώντας σε εναν βράχο οπου πάνω του βρήκαν μια εικονα της Παναγίας.Απο τοτε ξεκινησε μια παράδοση που κραταει εως σημερα, κάθε καραβι που περναει απο εκει ρίχνει και μια πετρα για το νησι, το οποιο με το περασμα των αιωνων εγινε νησι κανονικο, χτιστηκε εκκλησια πάνω του με πολυ ενδιαφερουσες αγιογραφιες ,ασχετως πιστης και πεποιθησεων
363246
363247
Διπλα, το δευτερο -ιδιωτικο-νησακι,που δεν μπορεις να πας
363248
363249
363250
363260
Το στενότερο σημείο του κόλπου, οπου στο παρελθόν για αμυντικους σκοπους οι κάτοικοι είχαν ποντίσει αλυσίδες απο την μια ακρη ως στην άλλη. Σε περίπτωση επίθεσης απο πειρατες (σχετικα συχνο φαινομενο ) μόλις το πλοιο περνουσε απο εκεινο το σημειο, σήκωναν τις αλυσιδες και συνηθως καταφερναν την βυθιση του,κρινοντας απο τον μεγαλο αριθμων ναυαγιων στο σημειο
363261
363263
363265
363266
Ο απο το πρωι συννεφιασμένος καιρός αποφάσισε να ξεσπάσει και η απιστευτη μαυριλα που ειχε φρεναρει πανω στα βουνα συντομα εγινε καταρακτωδης βροχη .Ο απο το πρωι συννεφιασμένος καιρός αποφάσισε να ξεσπάσει και η απιστευτη μαυριλα που ειχε φρεναρει πανω στα βουνα συντομα εγινε καταρακτωδης βροχη .
Προλάβαμε να γυρίσουμε με την βάρκα, μόλις πατήσαμε το πόδι μας στην προβλήτα, άνοιξαν οι ουρανοί.
Χωθήκαμε όπως όπως κάτω απο την τέντα του μπητσόμπαρου,περιμενοντας να κόψει.
363267
363268
Ειχαμε αποφασισει να το παιξουμε τουριστες φευγοντας απο το ξενοδοχειο μονο με κράνη με αποτελεσμα στον γυρισμο να γινουμε μουσκεμα. Και τα μοτο-ρούχα απλωμενα στο μπαλκόνι...:smokin:
Ευτυχώς οι γείτονες απο το διπλανό δωμάτιο,ενα ζευγάρι Πολωνών,πολύ καλά παιδιά,όταν είδαν την βροχή να έρχεται μάζεψαν τα ρούχα μας απο τα κάγκελα και την γλυτώσαμε...
Το βράδυ πάλι βόλτα στην παλιά πόλη και φαγητό σε ενα απο τα πολυ ομορφα εστιατορια που εχει. Βγαίνοντας απο την θαλάσσια πύλη οπου αναγραφεται το ρητο του Τιτο "Οτι ανηκει σε αλλους δεν το επιθυμουμε, οτι ειναι δικο μας δεν θα το παραδωσουμε ποτε " , συνειδητοποιώ οτι ο τελευταιός απο τους καπνους που είχα πάρει μαζι μου απο την Αθήνα εχει σχεδον τελείωσει οποτε πάω σε ενα περίπτερο που υπήρχε εκει και ψαχνω για κατι που να το ξέρω γιατι σιγα μην βρω καπνο Καρελια στο Μαυροβούνιο.Το περίπτερο εχει τα καπνικά σε βιτρίνα και το μάτι μου πέφτει σε ενα γνωριμο σακουλάκι .Πλησιάζω την περιπτερου και της δειχνω τον καπνό μου "Do you have this ?"
Yes, yes " , μου λεει και της λεω δωσε μου τρεις. Στην ελλαδα ο 20αρης καρελια εχει 4,40 ευρω, οποτε βγαζω εικοσαρικο περιμενοντας να πληρωσω κατι σε δεκατρια ευρω. Τεσσεραμισυ μου λεει. Ναι της λεω, αλλα θελω τρεις. Ναι μου λεει, 1,50 ο ένας……….
https://www.youtube.com/watch?v=MRaymxnzLU0&feature=youtu.be (https://www.youtube.com/watch?v=MRaymxnzLU0&feature=youtu.be)
Το πλάνο της επομενης ημερας ηταν να πάμε στο φαράγγι του Tara στο βορειο Μαυροβούνιο, αλλα ο καιρος ειχε διαφορετικη αποψη.Ολα τα site προγνωσης καιρου εδειχναν οτι σε ολη την περιοχη του Μαυροβουνιου θα εβρεχε καταρακτωδως για ολη την επομενη ημερα, αφηνοντας μονο ενα μικρο παραθυρο για Βοσνια και Κροατια. Συντομο συμβουλιο, αποφασιζουμε να ξεκινησουμε για Dubrovnic και μετα να μπουμε Βοσνια, με σκοπο να μπουμε ξανα στο βορειο Μαυροβουνιο σε επομενη ημερα.Πήραμε λοιπον τον παραλιακο δρόμο για Dubrovnik αλλα η κινηση ειναι απελπιστικη απο τους τουριστες και ετσι σε μια στρογγυλη πλατεια οπου οι πινακιδες λενε ευθεια Dubrovnik- δεξια Βοσνια το κοβω δεξια χωρις δευτερη σκεψη… Προορισμος Mostar …
Λίγο πριν τα συνορα προσπερναω ενα R 1200GS και ανηφοριζουμε το βουνο.Το BMW μας προλαβαινει και πιανουμε την κουβεντα στην ατελειωτα ουρα των συνορων. Πορτογάλος, καμια 60αρια χρονων, γυρναγε την Ευρωπη και την Τουρκια εδω και κανα μηνα και πήγαινε κι αυτος στο Mostar. Η ουρα στα συνορα ειναι πολλα χιλιομετρα και αποφασιζουμε να προσπερασουμε.Φτανουμε μπροστα και πιανει ψιλόβροχο. Ο Πορτογάλος κοιταζει κάτω στην πεδιαδα και μου λεει οτι ο καιρος θα ανοιξει και πως θα παρει το ρισκο να συνεχισει χωρις αδιαβροχα.
Ακολουθουμε και εμεις και πραγματι μετα απο λιγο ο καιρος ανοιγει και στεγνωνουμε απο τον αερα. Η διαδρομη ειναι ωραια , στενος επαρχιακος με στροφες σταθερης ακτινας που επιτρεπουν στρίψιμο με αρκετα χιλιομετρα και ας μην εχουμε ξαναδει ποτε τον δρομο. Κυνηγιομαστε με τον Πορτογάλο για αρκετα χιλιομετρα μεχρι ενα χωριο οπου αυτος σταματησε για ανεφοδιασμους.
363645
363646
363647
Συνεχιζουμε και νωρις το απογευμα μπαινουμε στο Mostar.
363654
363655
Βρίσκουμε που θα κοιμηθούμε,πράγματα στο δωμάτιο, ντουζάκι και έξω, να δούμε την πόλη. Το Dakarακι απόψε θα κοιμηθεί ασφαλές μέσα στο πλυντήριο αυτοκινήτων που βρίσκεται στο ισόγειο.
Βόλτα λοιπόν.Η συγχρονη πόλη δεν λεει και πολλά αλλα βλέπεις αρκετα κτιρια τα οποια εχουν πανω τους τα σημαδια του πολεμου που δεν ειναι και τοσο παλιά, τρυπες απο σφαιρες που υπενθυμιζουν οτι ολα αυτα που βλεπαμε στις τηλεορασεις μας συνεβαιναν τοσο κοντά μας …
363656
Βρίσκουμε το διάσημο γεφυρι Stari Most, οπου ειναι και η βασικη ατραξιον της πόλης και μνημειο της Unesco πλεον.Χτισμενο το 1557 απο τον Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή , γκρεμιστηκε κατα την διαρκεια του πολεμου -9/11/1993 -και ξαναφτιάχτηκε χρησιμοποιωντας τα αρχικα κομματια που ψαρεύτηκαν απο το ποτάμι .
363657
363658
363659
Ο αριστερός πυργίσκος
363660
363661
grafiti με φιλικη συμμετοχη της φυσης
363662
Μετα τις "απαραιτητες" φωτογραφιες στην βάση του , ανεβαίνουμε πάνω.Τουρίστες πολλοί, αλλα η ατμόσφαιρα όμορφη.
363663
363664
μια ανατολίτικη αγορά,έμποροι με μακριες γενειάδες να πουλούν την πραμάτεια τους
363665
αυτος ο μουρλός πήδηξε, μετά κι άλλος ένας
363666
363667
363668
το ηλιοβασιλεμα να βαφει την παλια πετρα με πορφυρα χρωματα
363669
363670
363671
Φωτιές μου άναψες.........
363672
Οσο νύχτωνε, τόσο πιο μαγική γινοταν η πόλη
363677
363678
363679
363680
μαγαζάκια οπου έβρισκες μπακιρενιους θησαυρους
363681
363682
απίστευτη μουσούδα
363683
don't forget '93
363684
363685
φαγητό εκεί κάτω,δίπλα απο το ποτάμι
363689
363690
363691
363693
και μετά για ύπνο , σχετικά νωρίς γιατι αύριο έχει μεγάλη μέρα.
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.