Αθήνα – Ορμένιο ... ένα παπί δρόμος ... [Αρχείο]

Vrasidas

10/12/2016, 18:55

Κι όμως δεν θυμάμαι σχεδόν απολύτως τίποτα … και ας πέρασαν μόνο τρεις μέρες από την επιστροφή μου.

Ίσως φταίει το πολιτισμικό σοκ που υπέστη το σύνολο των εγκεφαλικών μου κυττάρων … και όλα αυτά από τη στιγμή που ξαναγύρισα στο γεωγραφικό σημείο που υπάρχουν μαζεμένοι οι πολλοί “άνθρωποι” … δηλαδή στο κράτος των Αθηνών.

Εάν τα πάρω από την αρχή, ίσως ξεκαθαρίσουν λίγο τα πράγματα …

Θες λίγο η ηλικία, θες το απόλυτο αστικό μάντρωμα, θες η κυρίως άχρηστη κάθε είδους συναλλαγή με άκρως επικίνδυνα για την ψυχική υγεία ανθρώπινα δίποδα, θες που τα στροφόμετρα της ψυχής και της καρδιάς έχουν μπει εδώ και καιρό λίγο πέρα από τα κόκκινα … πάντως κάτι έπρεπε να γίνει.

Είναι καιρός τώρα που τις βόλτες με τη μεγάλη μηχανή δεν τις απολαμβάνω. Ίσως η διάθεση που έχει προκύψει από την «οικονομική κρίση» (κρίση ηλιθιότητας κατά την ταπεινή μου άποψη), ίσως επειδή δε γίνονται πλέον με τον τρόπο που θα ήθελα, ίσως επειδή το «κράτος των Αθηνών» βρίσκεται μακριά από τους παράδεισους για μηχανές … ίσως γιατί η «δηθενιά» έχει μπει για τα καλά στο DNA μας …

Ίσως γιατί λόγω ηλικίας δεν τρώμε πλέον τόσο εύκολα τις διάφορες «παραμύθες» και τα «πρέπει» …. Πολλά «ίσως» μαζεμένα και αυτό δεν είναι καλό για τη λίμπιντο …

Πριν λίγους μήνες – παρά το γεγονός ότι είχα και έχω μεγάλου κυβισμού μηχανές με αρκετές συμμετοχές στο 36ωρο - σχεδόν ολοκλήρωσα το δύσκολο 19ο οδοιπορικό αντοχής της λέσχης Moto Guzzi με ένα Κινέζικο παπί πολύ κακής ποιότητας κατασκευής. Το εγχείρημα βέβαια δεν έγινε χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία του παπιού, που με φτηνές αλλά ουσιαστικές παρεμβάσεις από τον μηχανικό μου, αυξήσαμε την αξιοπιστία του στα σημεία που πονά σαν κατασκευή αλλά και σαν «προορισμός χρήσης» για αρκετούς, κατ’ εμέ, πυρηνικούς επιστήμονες ….

Είχα παθιαστεί με το όλο σκηνικό σε βαθμό που να προκαλώ στην αρχή πολλά χλευαστικά σχόλια και διάφορα άλλα που μάλιστα είχαν και άσχημη κατάληξη. Όμως το είχα πάρει τόσο στην πλάκα που πραγματικά είχε ένα ενδιαφέρον. Π.χ. για να αυξήσω την αυτονομία του και να μην έχω θέματα με το μικρό του ντεπόζιτο και τις καθυστερήσεις στους ανεφοδιασμούς, έφτιαξα πίσω μία γερή βάση στηρίζοντας επάνω της ένα τελάρο από ΕΒΓΑ … μέσα στο οποίο τοποθέτησα ένα ντεπόζιτο από FZR 400 TOY ’90 16 λίτρων, αυξάνοντας την αυτονομία του παπιού στα 700 χλμ …
Το σύνολο του καλλιτεχνικού σκηνικού καλύφθηκε και από δύο μεγάλες πράσινες πλαστικές σακούλες σκουπιδιών και ο πάπιος περνούσε απλά απαρατήρητος καθώς όλοι νόμιζαν ότι πίσω, είναι καλάθι μεταφοράς ζαρζαβατικών από το χωράφι … Για ντεκόρ είχα στηρίξει πίσω στο τελάρο και τις σαγιονάρες μου … αλλά και αυτό δεν το πρόσεξε κανείς …

Είχα ήδη αλλάξει δύο φορές τα ελατήρια της εμπρός ανάρτησης μέχρι να καταφέρω ουσιαστική οδική συμπεριφορά μπροστινού …. Από την πρώτη στιγμή μπήκε ένα ποιοτικό ψυγείο λαδιού και έγινε πλέον από αερόψυκτο ελαιόψυκτο … και για τον φόβο των κακών ματιών (δηλαδή της άθλιας κατασκευής του) έχει ήδη τοποθετημένα stand by διπλό ανορθωτή – διπλή ηλεκτρονική και διπλό πολλαπλασιαστή … Αν οπουδήποτε τα ηλεκτρικά του κινεζώσουν (δηλαδή μουλαρώσουν) μια απλή αλλαγή στην φύσα και φύγαμε …
Επίσης τοποθετήθηκε παράλληλα και μια δεύτερη μπαταρία από TDM 900 η οποία φορτίζεται κανονικά όπως και η μπαταρία εργοστασιακής τοποθέτησης … Το πρόβλημα απόδοσης των φανών θυέλλης (δεν νομίζω να πιστεύετε ότι το κινέζικο θα είχε φώτα) λύθηκε με έναν προβολέα LED 18W …

Αλλάχθηκαν ρουλεμάν τροχών – διάφορες τσιμούχες γιατί οι εργοστασιακές είναι μόνο για φιγούρα … και τοποθετήθηκαν εμπρός κανονικά τακάκια φρένου … Τα «μαμά» τακάκια χρησιμεύουν κυρίως για να παίζουμε «ομάδες» (αν θυμούνται τι εννοώ οι παλαιότεροι) …
Επίσης έγιναν πειραματισμοί με τα εμπρός και πίσω γρανάζια του οι οποίοι έδειξαν ότι οι σχέσεις του έπρεπε οπωσδήποτε να κοντύνουν.

Με λίγα λόγια το οδοιπορικό έγινε, η εμπειρία ήταν απίστευτη, η διασκέδαση απλά γαμάτη, η ικανοποίηση που πήρα πέραν του δέοντος καλή και από το όλο εγχείρημα βγήκαν πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα.

Κάποια από αυτά αφορούσαν το ίδιο το παπί και ποιες ακόμα βελτιώσεις – παρεμβάσεις χρειαζόταν με βάση την χρήση του, τα κιλά μου, τον τρόπο που οδηγώ, πού πάσχει κατά την κίνησή του φορτωμένο, κτλ …

Κάποια άλλα συμπεράσματα αφορούν το γεγονός ότι … τελικά κάποια πράγματα υπάρχουν απλά για να καταρρίπτονται …

Vrasidas

10/12/2016, 18:59

Αφού έγινε ένα καλό crash test λόγω 36ωρου, για το μηχανάκι αλλά ΚΑΙ τον αναβάτη, πλέον άρχισαν οι ριζικές αναθεωρήσεις σε πολλά θέματα που αφορούν τόσο τις ίδιες τις μηχανές αλλά και τον τρόπο ζωής που σχετίζεται με αυτές … Πηγαίνοντάς το και λίγο παραπέρα, ευκαιρία για αναθεωρήσεις ολόκληρης ζωής …

Ευκαιρία λοιπόν KAI για λίγο περισσότερο ψάξιμο στην πάπια … Κόντυναν περισσότερο οι σχέσεις του … κατασκευάστηκε σιδερένιο ντεπόζιτο 12 λίτρων το οποίο ήρθε και κούμπωσε ακριβώς στο κενό ανάμεσα στο τιμόνι και στην σέλα, άρα μεταφορά βάρους εμπρός και χαμηλά το οποίο χρησιμεύει και σαν χώρος για να ακουμπήσεις tank bag, αυξάνοντας την αυτονομία στα 400 + 100 χιλιόμετρα από το εργοστασιακό ντεπόζιτο = 500 χλμ. Το μαμά ντεπόζιτο έγινε ρεζέρβα … Κατασκευάστηκαν επίσης νέα πιο σκληρά ελατήρια για εμπρός καθώς ό,τι έβρισκα στην αγορά δεν μου έκανε και το παπί, πλέον, όντως δεν έχει καμία σχέση στην συμπεριφορά του με πιο πριν.

Μέσα Ιουνίου αποφασίζω να κάνω ένα 10ήμερο – 12ήμερο ταξίδι Βαλκάνια και Άλπεις με επιστροφή από Νότια Ιταλία και Μπάρι. Ετοιμάζω χάρτες – βασικές διαδρομές – κάνω υπολογισμούς χρόνων και εξόδων. Συν – πλην 4.500 χιλιόμετρα … μια χαρά …

Όλα καλά … οικονομικό ταξίδι και εύκολο. Αναχώρηση 22-24 Ιουλίου και επιστροφή περίπου 5 Αυγούστου ….

Αλλαγή ελαστικών καθώς έπρεπε να είχαν αλλαχθεί 2.000 χλμ νωρίτερα … αλλαγή λαδιών με ένα πολύ καλό 50άρι λάδι … ρύθμιση βαλβίδων και άνοιγμα ένα νούμερο μεγαλύτερο λόγω των αρκετών χιλιομέτρων που θα γίνουν. Ο νόμος του Μέρφυ όμως είχε άλλα σχέδια … η ποιότητα κατασκευής του Κινέζου επίσης … Δύο μέρες πριν την αναχώρηση η τρόμπα μπροστινού φρένου μας αφήνει χρόνους. Υπ΄ όψιν ότι, πριν κλείσει 10.000 χλμ, είχε ήδη αποδημήσει εις τόπους χλοερούς και το «τσουτσούνι» που όταν πατάς την μανέτα του φρένου αυτό σεληνιάζεται και εξ’ αιτίας του ανάβει το πίσω φως φρένου …

Επειδή δεν το ‘χω με την διαπραγμάτευση, μετά από απίστευτα κακή επικοινωνία και συνεννόηση με την αντιπροσωπεία για το θέμα αυτό (την οποία ουδέποτε ενόχλησα για όλες τις ζημιές που μου έβγαλε εντός εγγύησης, εφ’ όσον από την πρώτη στιγμή μου δημιούργησαν απίστευτη ανασφάλεια ως προς τις υπηρεσίες τους) αποφασίζω να μην ασχοληθώ ποτέ ξανά μαζί τους και να βρω την άκρη μόνος μου.

Πέταμα το χρέπι που ονομάζεται «μαμά τρόμπα» και αντικατάστασή της με κανονική από Ιαπωνικό μοντέλο … καμία σχέση με το προηγούμενο. Κόψιμο των πλαστικών γιατί λόγω μεγέθους δεν χωρούσε, φινίρισμα και τέλος … Δυστυχώς όμως μέχρι να βρω την άκρη και να ολοκληρωθεί η επισκευή, το τραίνο για Βαλκάνια και λοιπούς προορισμούς έχει ήδη φύγει … Οι οικογενειακές υποχρεώσεις δεν ταυτίζονται με το νέο χρονοδιάγραμμα … Χρόνος ελεύθερος προκύπτει ξανά το τελευταίο 10ήμερο του Αυγούστου … Ψάχνομαι λίγο και βλέπω ότι στις Άλπεις η περίοδος αύξησης των βροχών έχει ήδη αρχίσει …

Σιγά μην κωλώσουμε … έχουμε ζήσει και επιβιώσει τόσες 10ετίες μέχρι τώρα με προοδευτικές και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις στον σβέρκο μας … Τα χιλιόμετρα θα γίνουν ό,τι και να λέει ο χαιρέκακος Μέρφυ … Πάμε πλαν μπι … υπάρχει και η Ελλάδα, που μου γλυτώνει και χρόνο από καραβίσιες μετακινήσεις και συναναστροφές με απίστευτους τύπους που δένουν τα μηχανάκια στα υπόγεια των καραβιών ανεβάζοντάς μου την πίεση και την λίμπιντο … Καλύτερα να τα καίω σε βενζίνη παρά σε καραβοεισιτήρια ...

Vrasidas

10/12/2016, 19:04

Ημέρα πρώτη ...

Η διαδρομή
https://www.google.gr/maps/dir/%CE%A0%CF%8C%CF%81%CF%84%CE%BF+%CE%A1%CE%AC%CF%86%CF%84%CE%B7,+%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB% CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%91%CF%84%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE/%CE%9C%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B1,+%CE%94%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%91%CF%84%CF%84%CE%B9% CE%BA%CE%AE/%CE%91%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%94%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82/%CE%A1%CE%AC%CE%B9%CE%BD%CE%B1/@38.388642,21.260588,7z/data=!4m66!4m65!1m5!1m1!1s0x14a18efaddaea2f1:0x6628ccc3f65b7d67!2m2!1d24.0026867!2d37.8911713!1m25!1 m1!1s0x14a1acbfbc3e26bb:0x400bd2ce2b97eb0!2m2!1d23.5008508!2d38.0750425!3m4!1m2!1d23.1470681!2d38.31 10999!3s0x14a0f7ac176c6f1b:0xdd427a198b9bf4fd!3m4!1m2!1d22.6720838!2d38.4335896!3s0x14a08174ba85d7a9 :0xa954a0613fb16986!3m4!1m2!1d22.5487002!2d38.5161703!3s0x135f7c5e2ca3a765:0x7d4b198ede7c1e57!3m4!1m 2!1d22.533651!2d38.5772054!3s0x135f635cf4b7878d:0x4aedae71fd331baa!1m25!1m1!1s0x135f1390c5f10ff7:0xf 78994e85d8c65b8!2m2!1d22.1778472!2d38.6972293!3m4!1m2!1d22.1635802!2d38.5535355!3s0x135f0bf5a97c7c51 :0xb0278a6e41b5ce47!3m4!1m2!1d22.0555965!2d38.5542992!3s0x135f08a29d3498ab:0x45119714f18e7cbe!3m4!1m 2!1d21.8093273!2d38.3862309!3s0x135e52806f1b5fc7:0xa71845eb6c4e9763!3m4!1m2!1d21.3705285!2d38.450058 7!3s0x135e6f33f308e3f5:0x1bfb265c037a3ed3!1m5!1m1!1s0x135e8c675027b60d:0xdf7cdb8592e44a7a!2m2!1d21.4 183275!2d38.722616!3e0?hl=el

Κωλύματα της τελευταίας στιγμής υποχρεώνουν αναχώρηση αντί για 07:00 το πρωί, τελικά στις 12:00 … Ξεκινώντας για πρώτη φορά φορτωμένος με αυτόν τον τρόπο διαπιστώνω ότι η συμπεριφορά του παπιού δεν έχει αλλάξει σε βαθμό που να ενοχλεί ή που να τρομάζει. Το ντεπόζιτο μπροστά χρησιμεύει ως σημείο απόθεσης μικρής τσάντας πλάτης η οποία έχει μέσα τα απαραίτητα συχνής χρήσης και είναι στο ιδανικό οπτικό ύψος που έχω τις σημειώσεις της διαδρομής. Ιδανικό ύψος εννοείται το ύψος που εκφράζεται με την λαϊκή ρήση “όποιος βλέπει με τα π@π@ρι@ … πηδ@ει με τα μάτια” …

Τα σαμάρια έχουν λίγα και απαραίτητα ρούχα τα οποία στη συνέχεια θα αποδειχθούν τα μισά άχρηστα … λίγες μπάρες δημητριακών … σαγιονάρες (κρυμμένες αυτήν τη φορά…), αδιάβροχα και ένα πολύ ψιλό μπουφανάκι … λίγα απαραίτητα φάρμακα έκτακτης ανάγκης … κάποια βασικά εργαλεία (κάποια από αυτά χρησίμευσαν)… δύο σαμπρέλες και μια καλής ποιότητας τρόμπα.

Το βάρος έχει μοιραστεί μια χαρά και ο πάπιος δεν δυσανασχετεί. Η Αττική οδός τελειώνει γρήγορα και ο ανήφορος προς Ερυθρές από Μάνδρα άρχισε … Την τρίτη την σηκώνει άνετα και πολλές η ανηφόρα βγαίνει με τετάρτη … Ωραία, το βλέπω το έργο ήδη να ξετυλίγεται … Ο δρόμος με μηδενική κίνηση, η ζέστη δεν ενοχλεί και το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά …

Μπαίνοντας στην Οινόη επιτέλους θα σταματήσω σε αυτό το αρχαίο μνημείο που έχω σταμπάρει εδώ και χρόνια αλλά με την παρέα ποτέ δεν σταματήσαμε …. Και ουσιαστικά το ταξίδι άρχισε …

leo1964

10/12/2016, 19:26

Έλα,που είσαι;;;
Στο καλύτερο μας άφησες.

Vrasidas

10/12/2016, 19:34

Μετά από λίγο φτάνω Λεύκτρα … Αυτή η μικρή γωνιά στο σταυροδρόμι έξω από το χωριό πάντα με ενθουσίαζε … Ήταν πάντα μια μικρή ευκαιρία για ανάσα δροσιάς – ένα τσιγάρο για όσους είχαν ντέρτια και μια φωτογραφία …

Είχα σκοπό να περάσω από Αγία Τριάδα και Ελικώνα – μια διαδρομή που με συναρπάζει και ευχαριστεί. Μέσα στο πράσινο με ωραία χάραξη δρόμου, γεμάτη στροφές και αρώματα. Μετά θα έπεφτα Λιβαδειά και απέναντι για Χαιρώνεια και επίσκεψη στο διάσιμο Λιοντάρι της, το μαρμάρινο "Λιοντάρι της Χαιρώνειας". Χτίστηκε κατά τον Παυσανία, από τους Θηβαίους στη μνήμη των πεσόντων ανδρών του Ιερού Λόχου που ετάφησαν στον χώρο αυτόν, μετά την νίκη του Φίλιππου το 338 π.Χ.

Η καθυστέρηση αναχώρησης όμως μου αλλάζει τα σχέδια. Θα φτάσω στο σημερινό μου στόχο πολύ αργά αν ακολουθήσω την προγραμματισμένη διαδρομή. Από Λεύκτρα μπαίνω Αλίαρτο και ακολουθώ την κλασσική διαδρομή προς Αράχωβα.

Βγαίνω από την διαδρομή και μπαίνω Δίστομο … τον καθρέπτη της ανθρώπινης φύσης. Δηλαδή της ωμής και άνευ λόγου βίας – κακίας – μοχθηρίας - έλλειψης οίκτου και ανθρωπιάς. Ανεβαίνω στο μνημείο και για ακόμη μια φορά ανατριχιάζω μπροστά στις πλάκες με τα θύματα της ανθρώπινης φυλής … από την “ανθρώπινη φυλή” … Αισθήματα αηδίας – θυμού – αγανάκτησης ??? δεν ξέρω ίσως όλα αυτά μαζί … ίσως και απλής πικρίας για την κατάντια του ανθρώπινου γένους … Διαβάζω μερικά ονόματα και ηλικίες … «Ανεστούλα ενός έτους – Λουκάς ετών δύο – Σταμούλα ετών 5 – Νικολία ετών 3» ….. και η πικρία δεν έχει τελειωμό …. Με το κεφάλι κάτω φεύγω … Πάντα τα ίδια συναισθήματα σε αυτό το μέρος … πάντα η ίδια επιβεβαίωση για τα όσα έγιναν τότε αλλά και για τα όσα ακόμα διαδραματίζονται σχετικά με αυτά τα γεγονότα …

Βγαίνω ξανά στο δρόμο για Αράχωβα … μοτοδιαδρομή πολυφορεμένη αλλά όχι ακόμα ξεφτισμένη …

Μπαίνοντας Αράχωβα και στη συνέχεια διασχίζοντας το λιβάδι (Καλύβια) διαπιστώνεις ότι τελικά κάποια άλλα πράγματα έχουν ξεφτίσει … Εικόνα εγκατάλειψης και πολλά ενοικιαστήρια – πωλητήρια … Ευτυχώς το λιβάδι τελειώνει γρήγορα. Αμέσως μετά αρχίζει ένα είδος οδηγικού πανηγυριού … Στροφές, πράσινο, ησυχία, χαμόγελα και απίστευτο οξυγόνο … Πού και τί να πρωτοθαυμάσεις … Ίταμος – Επτάλοφος – Λιλαία πάνω σε μια πράσινη γραμμή.

Ακολουθεί η Γραβιά και στάση έξω από το διάσημο Χάνι της. Δίπλα σταματημένο αυτοκίνητο με οικογένεια με χαρούμενα πιτσιρίκια που χοροπηδούσαν δεξιά και αριστερά με σαντουϊτσάκια στα χέρια. Τι ωραίος προορισμός και πόσο εποικοδομητικός. Η ώρα έχει πάει ήδη 16:20 … όχι και άσχημα για μέχρι εδώ.

Vrasidas

10/12/2016, 19:37

Συνεχίζεται ...

Vrasidas

10/12/2016, 19:40

Η διαδρομή από εκεί έως και τη διασταύρωση για Μουσουνίτσα και Αθανάσιο Διάκο ονειρική. Ελληνικές Άλπεις ? … Ίσως … Στη διαδρομή διάσπαρτες είσοδοι στοών των ορυχείων εξόρυξης του βωξίτη. Κοντά εκεί και το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας – Vagonetto. Αξίζει για ημερήσια οικογενειακή εκδρομή και σίγουρα είναι ήδη στα υπ’ όψιν.
http://www.vagonetto.gr/el/fokis-mining-park/

Παρνασσός – Οίτη - Γκιώνα αγαπημένα βουνά που έχουν πολλά να δώσουν και να μην προδώσουν καμία προσδοκία. Μπορείς να γυρνάς όλη την ημέρα ανάμεσά τους και να μην βαριέσαι ποτέ … από άσφαλτο ή από χώμα …

Μετά το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας – Vagonetto ο δρόμος ανηφορίζει προς Κουκουβίστα (Καλλοσκοπή). Διαδρομή όνειρο που όμως σε ξανά προσγειώνει στην ωμή πραγματικότητα. Χωριό που κάηκε 2 φορές το Πάσχα και τον Αύγουστο του 1944 από τους Γερμανούς κατακτητές, με πολλά αδικοχαμένα θύματα.

Εκεί ήταν και που τα μακρινά βαριά φορτωμένα σύννεφα έγιναν κοντινά … Ούτως ή άλλως, σκέφτομαι, έχει ζέστη … Ο αέρας μονομιάς έγινε ψυχρός και δυνάμωσε. Σιγά μη βάλω αδιάβροχα … Για μερικά χιλιόμετρα ο καιρός ξεσπά κανονικά. Η πάπια είναι στο υγρό στοιχείο της και δεν τρέχει μία … ο αναβάτης όμως θέλει μερικές χιλιάδες χρόνια για να μεταλλαχθεί σε αμφίβιο … και τόσος χρόνος δεν υπάρχει … Το μπουφάν απωθεί το μεγαλύτερο ποσό βροχής αλλά από τη μέση και κάτω μια ομορφιά … και μάλιστα βρεγμένη … Τελικά οι προβλέψεις του καιρού για καταιγίδες και βρόχινα όργια επαληθεύτηκαν. Πού είναι εκείνες οι καλές μέρες που η ΕΜΥ έπεφτε μέσα μία στις δέκα ?? Σκέφτομαι ότι εάν έφαγα τόση βρόχα από την πρώτη ημέρα, φαντάσου τι έχει να γίνει τις επόμενες … Ευτυχώς που δεν πήγα στις Άλπεις δηλαδή …

Vrasidas

10/12/2016, 19:45

Είχα σκοπό να ανέβω από Καλλοσκοπή σε Οινοχώρι – Οίτη – Παύλιανη και να ξαναγυρίσω προς Στόρμη. Την έχω κάνει αυτήν τη διαδρομή κάποια χρόνια πριν … από αυτές που χαράζονται βαθιά στον χάρτη του μυαλού. Η καταραμένη όμως καθυστέρηση αναχώρησης μου τίναξε στον αέρα τα σχέδια. Δεν πειράζει όμως … σκέφτομαι ότι έτσι δημιουργείται μια καλή ευκαιρία για επάνοδο … ίσως και χωρίς βρόχα … και με άλλα εσώρουχα under through … όχι μεταξωτά …

Το ηθικό όμως ακμαιότατο, το κλίμα σχετικά ζεστό και μέχρι να το σκεφτείς μία ώρα μετά την Γραβιά είμαι ήδη Αθανάσιο Διάκο!

Όσοι δεν έχετε πάει, να πάτε ! … και να πάρετε ΚΑΝΟΝΙΚΟ παγωτό από το διάσημο μαγαζί της πλατείας ... Πριν λίγα χρόνια είχαμε πάει ημερήσια βόλτα και ήπιαμε καφέ με τον ηλικιωμένο ιδιοκτήτη του μαγαζιού. Το μυστικό για την γεύση ? … η γνήσια και καθαρή πρώτη ύλη … δηλαδή το αληθινό γάλα. Με αρκετές χιλιάδες αιγοπρόβατα, οι ποσότητες που παράγουν και η σωστή προφανώς χρήση τους δίνει καταπληκτικό αποτέλεσμα … Δυστυχώς η πλατεία ήταν κατειλημμένη από προετοιμασίες γλεντιού για γάμο, οπότε παγωτό χωνάκι στο χέρι και παγκάκι …

Μιλάμε ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΓΩΤΟ !!!

andreastwin

10/12/2016, 19:45

μου εδωσες ιδεα για να φιαξω και στο δικο μου ενα εξαλιτρο ντεποζιτο και θα μπη και το σχαρακι απο πανω,εχω το ιδιο παπι.μπραβο φιλε που το αποφασισες να κανεις ταξιδακι με τον παπιο.πορτο ραφτη ειπες μενεις!!!!!

λουτσα
ανδρεας.

Vrasidas

10/12/2016, 19:52

Φεύγοντας από Αθ. Διάκο κατηφορίζω πλέον προς Λευκαδίτη … Ο ποταμός Μόρνος δεξιά μου κατηφορίζει και αυτός … Είμαι απορροφημένος από τις σκέψεις μου και το τοπίο, όταν μέσα στην ερημιά ακούω τον πάπιο «πα πα πα πα» ….
Πα πα πα πα ???!!! … Τί είν΄ τούτο πάλι ?? … Πιάνω δεξιά και στήνω … Σκύβω μπροστά στον καταπληκτικής κατασκευαστικής ποιότητας λαιμό της εξάτμισης και βλέπω ότι το δακτυλίδι του λαιμού έχει φύγει από την θέση του και τα δύο παξιμάδια του ίσα που στέκουν βιδωμένα στην άκρη χωρίς ευτυχώς να έχουν πέσει κάπου πίσω στον δρόμο.

Ξυπνάει ο μάστορας μέσα μου και αποφασιστικά ανοίγω το σαμάρι με τα εργαλεία … Με το δεκάρι στο χέρι ο λαιμός ξαναμπαίνει στην θέση του … Το ίδιο και οι φωνητικές χορδές του παπιού …

Ωραία αρχή σκέφτομαι για πρώτη ημέρα !! … Καθυστέρηση αναχώρησης – βρόχα μέχρι τα μεταξωτά μου βρακιά – χρήση εργαλειοθήκης ….. Βρασίδα το νου σου … οι Θεοί δεν είναι μαζί σου σήμερα …

Και εκεί που το ηθικό μου αρχίζει να καταρρέει, να ’σου ο από μηχανής αφισοκολλητής που τα πάντα εν σοφία κόλλησε …. Και πλησιάζω Λευκαδίτη !!!! … Α, ρε αθάνατη επαρχία !! … Με τα κλαρίνα σου … τα βιολιά σου … τις χάρες σου … Τι και αν ήταν λίγες μέρες πιο πριν … το ηθικό αναπτερώθηκε μονομιάς !

Vrasidas

10/12/2016, 19:54

Η διαδρομή ονειρική μέχρι τώρα … οι αφίσες το ίδιο. Η τεχνητή λίμνη του Μόρνου είναι πλέον μπροστά μου. Ακολουθώ την βόρεια διαδρομή της διασχίζοντας το όρος Μακριά Ράχη … Το τοπίο σε αποζημιώνει κάθε στιγμή. Λίγη προσοχή θέλει μόνο στις διάσπαρτες ¨μπόμπες¨ από τα δεκάδες ελεύθερα μοσχάρια – αυτά με την απίστευτη καλοσυνάτη φατσούλα – που κυκλοφορούν πάνω στον δρόμο και συνήθως μετά ή μέσα στις στροφές. Η πλάκα είναι ότι κυκλοφορούσαν ελεύθερα και μέσα στην κοινότητα ή οικισμό Κάλλιο σαν να μην τρέχει τίποτα … Α, ρε Ελλαδάρα, σκέφτομαι … Ινδία γίναμε … και που ‘σαι ακόμα …

Ανεβαίνοντας την Μακριά Ράχη η θέα του Μόρνου ήταν καταπληκτική …

Vrasidas

10/12/2016, 19:56

Μπαίνοντας Κροκύλειο, αριστερά υπάρχει μια ωραία γραφική πλατεία … από αυτές που σε προκαλούν να σταματήσεις … Στην άκρη του χωριού μια σειρά από πέτρινες βρύσες με τρεχούμενο φρέσκο παγωμένο νερό γεμίζουν το μπουκάλι μου … Μια άλλη φορά ίσως υπάρχει περισσότερος χρόνος. Μπαίνει και αυτό στα υπ’ όψιν. Αναρωτιέμαι σε πόσους της διαχρονικής γενιάς της «Μυκόνου» και του «ΚΛΙΚ» έχουν μπει ιδέες ότι ίσως αυτή η χώρα έχει και κάτι διαφορετικό … Πόσοι να γνωρίζουν ότι εκεί δίπλα γεννήθηκε ο Μακρυγιάννης (δεν είναι ποδοσφαιριστής ή τραγουδιστής …).

Έξω από το χωριό μια ωραίας αρχιτεκτονικής εκκλησία αγναντεύει μέχρι πέρα τον Μόρνο …

Η ώρα είναι περασμένη και το αρχικό σχέδιο για πέρασμα από Θέρμη εγκαταλείπεται εδώ και ώρα … Αποφασίζω να πάω βόρεια του Αγρινίου μέσω Ναυπάκτου – Αντιρρίου – Μεσολογγίου – Αιτωλικού νότια της Τριχωνίδας. Ο φίλος μου που θα με φιλοξενήσει την πρώτη βραδιά ήδη περιμένει …

Το κατηφορικό κομμάτι από Κροκύλειο μέχρι Ρέρεσι καταπληκτικό … Πάντα αριστερά ο Μόρνος ποταμός ο οποίος προφανώς είναι υπεύθυνος για την πυκνή βλάστηση του τοπίου. Ο δρόμος με ωραία χάραξη – μηδενική κίνηση - ωραίο πιστάκι για όργια και αυτόφωρο αλλά αυτά είναι άπιαστα παπιο-όνειρα θερινού βαθιού απογεύματος … Μεταξύ σοβαρού και αστείου μη νομίζετε ότι τα παπιά ΔΕΝ προσφέρουν τέτοιου είδους συγκινήσεις … Αρκετοί με μαστόδοντα ή σούπερ ντούπερ μοτοσακά που ήπιαν απρόσμενα τσάι σε κατηφορικά κλειστά κομμάτια, αφού έβαλαν στην άκρη το εγωισμό του μαλάκα νεοέλληνα, άλλαξαν οπτική γωνιά για το θέμα και γνώμη … Άσε που μετά πήραν και παπιά …

Από Ρέρεσι και έπειτα ο Μόρνος μας χαιρετά μέχρι και λίγο έξω από την Ναύπακτο … Μέχρι εκεί είναι μια φανταστική καταπράσινη διαδρομή με ωραίο οδόστρωμα και στροφιλίκι … Από Κροκύλειο μέχρι και Πευκάκι (λίγο έξω από Ναύπακτο) ζήτημα είναι να είδα 2 – 3 αυτοκίνητα … Έχει πια νυχτώσει και μπαίνω Ναύπακτο. Κάνω το λάθος και δεν πιάνω περιφερειακό … Θεέ μου πάλι άνθρωποι μαζεμένοι … Να φύγω γρήγορα …

Μέχρι Αγρίνιο έπεσαν κάνα δυό μηνύματα με τον φίλο μου καθώς ανησύχησε με την αργοπορία μου αλλά όλα καλά … Διασχίζω Αγρίνιο και ανηφορίζω τον επαρχιακό Ε952 … Διαδρομή που πρέπει να βάλετε στους προορισμούς σας.

Άφιξη στην Ράινα 22:30 και βουρ για πατσά από τράγο, κρασί και σουβλάκια (καλαμάκια για τους νότιους), ΟΛΑ ΝΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΑ … (ήδη μου άνοιξε η όρεξη για μια βόλτα προς εκείνα τα μέρη σύντομα …)

Καλή παρέα – “Κουτσομπολιό” – δύο κιλά απίθανο κρασί – ανάλυση της κατάστασης – προτεινόμενες διαδρομές για τη συνέχεια – περιγραφή της μέχρι τώρα … και η ώρα πέρασε…01:30 … Ύπνος από αυτούς που μου έχουν ΛΕΙΨΕΙ … Χωριό γνήσιο, με την αυτάρκειά του και τα καλά του … και το ωραιότερο, οι πολεμικές enduro στην αυλή έτοιμες οποιαδήποτε στιγμή για εντουράδα χωρίς όρια στα καταπληκτικά τριγύρω βουνά ... Να πω ότι δεν ζήλεψα, θα πω ψέματα ….

Πρώτη ημέρα και 520 χλμ έφυγαν εύκολα και ξεκούραστα ...
Αρχίζω να πιστεύω ότι τα μαλακά μόρια είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα μάτια - την μύτη και τα αυτιά ... Όσο περισσότερο ευχαριστιέσαι με αυτά που βλέπεις - οσφραίνεσαι και ακούς γύρω σου, τόσο λιγότερο τα μαλακά μόρια διαμαρτύρονται ή δυσανασχετούν ... Τελικά όλα είναι δρόμος ...

Vrasidas

10/12/2016, 20:47

Ημέρα δεύτερη ....

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/%CE%A1%CE%AC%CE%B9%CE%BD%CE%B1/%CE%A7%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B7/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%82/38.8928577,21.8709129/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C+360+80/%CE%9D%CE%B5%CF%81%CE%AC%CE%B9%CE%B4%CE%B1/%CE%93%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1%CE%AF%CE%B9%CE%BA%CE%B1/%CE%9C%CE%BF%CF%8D%CF%87%CE%B1/%CE%A0%CF%8D%CE%BB%CE%B7/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%BA%CE%B1/@39.5401088,20.6957334,9z/data=!4m77!4m76!1m5!1m1!1s0x135e8c675027b60d:0xdf7cdb8592e44a7a!2m2!1d21.4183275!2d38.722616!1m5!1m1 !1s0x135eeb89d917c88d:0xedb45a9c3d16a337!2m2!1d21.5406172!2d38.8378237!1m5!1m1!1s0x135eef78162301af: 0x400bd2ce2b987b0!2m2!1d21.6533763!2d38.7445499!1m0!1m15!1m1!1s0x135ed664d642e5d9:0x47b0ea3b7e2acd4c !2m2!1d21.8176621!2d39.0921844!3m4!1m2!1d21.8127947!2d39.1259003!3s0x135ed5b39b0eb62d:0x5f93b69eb4fb 21cf!3m4!1m2!1d21.8068791!2d39.1324866!3s0x135ed5b39b0eb62d:0x5f93b69eb4fb21cf!1m5!1m1!1s0x135ed45c6 3715dc5:0x919b73bc8ae0bfd5!2m2!1d21.7905378!2d39.1394443!1m10!1m1!1s0x135ed4cbac01a9d3:0xe128322e25b 4046e!2m2!1d21.7884813!2d39.1840136!3m4!1m2!1d21.7667957!2d39.1966894!3s0x13592b542107c5d9:0xe7e28b0 8fbf8d683!1m10!1m1!1s0x13592b86bdb7623b:0xed4ba500b8dfc9be!2m2!1d21.7678335!2d39.2370503!3m4!1m2!1d2 1.7131895!2d39.3106543!3s0x13592ef7e85037a1:0xcef33ff567770328!1m5!1m1!1s0x13593c81a6e8d719:0x1e8d0a 6cb865800f!2m2!1d21.6225718!2d39.45978!1m5!1m1!1s0x13590fcfb5752c79:0xc0a360035a1f5ffa!2m2!1d21.6288 728!2d39.706618!3e0?hl=el

Το πρωί ανθρώπινο ξύπνημα – χωρίς πονοκεφάλους και άλλα φαιδρά – αρχοντικός διπλός Ελληνικός από την αρχόντισσα του σπιτιού και ανδροπαρέα στην πίσω αυλή … Συζητάμε για το ταξίδι και γίνονται αναφορές σε παλαιότερα χρόνια όταν στο συγκεκριμένο σπίτι με 4άρα floretta που ήταν το οικογενειακό μέσο μετακίνησης, τα πάντα γινόντουσαν απλά και εύκολα … Ένα τόσο δα πιστονάκι μετέφερε μέσα από χωματόδρομους και συνήθως 3κάβαλο τύπους σαν τον 80άχρονο (+) παππού απέναντί μου (ένα θηρίο που όταν σου έσφιγγε το χέρι … το έσφιγγε … Είναι αυτό που λέμε ότι οι αποχαιρετισμοί πονούν … αυτό ακριβώς …) σε κάθε είδους κοινωνικές υποχρεώσεις και εργασίες … Από πανηγύρια – δουλειές στην χώρα - μέχρι γκομενιλίκια 2-3-4 χωριά πιο πέρα … ίσως και σε πρωτεύουσες άλλων Νομών ….

Η ώρα όμως περνά και έχω πολύ βουνό μπροστά μου. Έναν γρήγορο έλεγχο στην πάπια, γρασάρισμα αλυσίδας (για πολλοστή φορά). Ξέχασα να αναφέρω ότι ο πρώτος ανεφοδιασμός από Αθήνα ήταν στην Ναύπακτο. Ο επόμενος ούτε και ξέρω … θα δείξει …

Θερμοί χαιρετισμοί και υπόσχεση για επανάληψη της κρασοκατάνυξης μετά τραγίσιου πατσά … ίσως και εντουράδας !!!

Vrasidas

10/12/2016, 20:48

Η δεύτερη μέρα με βρίσκει να ανηφορίζω τον Ε952 προς Λ. Κρεμαστών. Το ξαναλέω σε όσους δεν έχουν κάνει την συγκεκριμένη διαδρομή … απλά χάνουν. Λιτά χωριουδάκια με καφενεία πάνω στον δρόμο και τύπους να παρακολουθούν με το βλέμμα το πέρασμά μου μέχρι να χαθώ στην στροφή. Αθάνατη επαρχία, πόσο μου έχεις λείψει … Αν ήταν στο χέρι μου θα σταματούσα σε όλα αυτά τα ψυχοθεραπευτήρια για καφέ …

Από Ποταμούλα και Σταυρό θέα αριστερά προς τεχνητή λίμνη Καστρακίου … Διαδρομή μέσα από χωριά Άγιο Βλάσιο – Καραμαναίικα – Χούνη … Που να πρωτοσταματήσει κανείς … Πράσινο – στροφές – ανηφόρες – θέα – πολύ πράσινο και ξανά στροφές … Πώς να ησυχάσει το μυαλό … πώς να τα χωρέσει όλα … Αν δεν κάνω λάθος στο Χούνη είδα ένα παλιό καφενείο που καυχιόταν στην πινακίδα του ( και πολύ καλά έκανε ) ότι βρισκόταν εκεί επί τρεις γενεές συνεχόμενα … Πάλι ζήλεψα …

https://postimg.org/image/c84alytv7/

Μνημείο προς τιμή στον Καραϊσκάκη και στην νικηφόρα μάχη που έδωσε στις 15-01-1823

https://postimg.org/image/3quogdwz7/

Στο βάθος η Λ. Κρεμαστών

https://s23.postimg.org/joph2wj0r/IMG_20160820_110013.jpg

Φτάνοντας γέφυρα Κρεμαστών σταματώ σε ένα καφέ – ψησταριά όπου λίγα χρόνια πριν με την μοτοπαρέα είχαμε κολατσίσει μια από τις ωραιότερες ομελέτες ever, με χωριάτικο λουκάνικο και σαλάτα. Ο νόμος του Μέρφυ όμως ξαναχτυπά … Δύο αγενέστατες κορασίδες με το ζόρι απαντούν εάν φτιάχνουν ομελέτα … Από το μουγκρητό καταλαβαίνω ότι φτιάχνουν … Δεν ήταν και τόσο καλός οιωνός αυτό το μούγκρισμα … Με λίγα λόγια η καούρα στο στομάχι ήταν εκεί μέχρι αργά το βράδυ … Χαλάλι τους όμως … Η θέα προς την λίμνη ήταν και θα είναι καταπληκτική.

Φεύγοντας πετυχαίνω και έναν τύπο που ανέβαινε από την λίμνη με μια ψαρούκλα στα χέρια.
- Μπαρμπούνι ?? .. τον ρωτάω …
- Όχι ρε !! Πέστροφα … μου λέει ψιλονευριασμένος …
Τι θα σκέφτηκε ο άνθρωπος … Από χιούμορ όμως …

https://s29.postimg.org/j6cl9gpon/IMG_20160820_112301.jpg

https://s28.postimg.org/6cpt5cnvh/IMG_20160820_112424.jpg

Vrasidas

10/12/2016, 20:59

Περνώ κάτω από την γέφυρα και αρχίζω να ανηφορίζω. Το τοπίο αλλάζει προς το καλύτερο … Αγαλιανός - Σάρκινη – Βελωτά τα διαδοχικά χωριά που βρίσκονται πάνω στη διαδρομή ακολουθώντας το ρέμα Κρικελιώτης από την νότια του πλευρά … Τί να πει κανείς για το τι έβλεπαν τα μάτια μου… Ηρεμία – αγριάδα - πράσινο – βράχια – νερά … όλα μαζί ένα μπουκέτο με υπογραφή δημιουργού την φύση και τον χρόνο … Στο χωμάτινο, μικρού μήκους κομμάτι πετυχαίνω δύο τύπους μιας κάποιας ηλικίας με μη εμπορικές μηχανές να έρχονται από απέναντι … Απλή χαιρετούρα και ο καθένας συνεχίζει στο όνειρό του … Ήθελα να ήξερα πού πάνε τέτοιοι τύποι με μη εμπορικές μηχανές … Σίγουρα δεν θα πουν τίποτα σε κανέναν για το πού τόλμησαν να πάνε … Θα φάνε απίστευτη καζούρα … Τα σκέφτομαι και γελάω μόνος μου. Με ποιόν θα μπορούσα να γελάω άλλωστε …

Αν και οι φωτο είναι από κινητό της κινέζικης κακιάς ώρας, νομίζω ότι θα δώσουν μια μικρή γεύση και μυρωδιά για το τι έχει φτιάξει η φύση για πάρτη της εκεί πέρα.

https://s27.postimg.org/pdiu1fxtv/IMG_20160820_121101.jpg

https://s29.postimg.org/hrmry6t9j/IMG_20160820_121256.jpg

https://s24.postimg.org/w6db2vxc5/IMG_20160820_121639.jpg

Στην γέφυρα του Κρικελιώτη φτάνει κανείς από το βάθος της κοιλάδας.

https://s27.postimg.org/7knrhjjv7/IMG_20160820_122221.jpg

Vrasidas

10/12/2016, 21:09

Ή στην Σαρκίνη ή στον Βελωτά στην πλατεία του χωριού δίπλα στην εκκλησία πάλι ετοιμασίες γάμου όπως και στον Αθ. Διάκο … Θα το κάψουν το χωριό το βράδυ και μακάρι να το κάνουν … Στο κάτω-κάτω αυτά μένουν … τα μαμίσια και τα βαφτίσια έρχονται μετά … και ο νοών νοείτω …

Μέχρι και το κατέβα για να διασχίσω τον Κρικελιώτη από την γέφυρα και να αρχίσω ξανά το ανέβα στην απέναντι πλευρά όλα ήταν καλά … αλλά όπως είπα και πιο πάνω τα μαμίσια έρχονται μετά … τι ανηφόρα ήταν αυτή αδερφάκι μου !!!! Αλλά και τι θέα !!!! … Και ερημιά … πολλή ερημιά … Ένα φορτωμένο παπί –– ένας ταλαίπωρος αλλά ευτυχής σχεδόν πενηντάρης - τριγύρω μόνο κορυφές και όλα πλέον δεν είχαν και τόση σημασία … Εκεί διαπιστώνεις την μικρότητα του ανθρώπου μπροστά στην φύση … Και έχεις τον άλλον τον μικροτσούτσουνο στο μυαλό και μεγαλομαλάκα σε όλα τα υπόλοιπα, που φουσκώνοντας σαν ψωριάρικο παγώνι σου λέει : - Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε ??

Το παπί όμως σκυλί κίτρινο … το έβγαλε το ανηφορίδι τεστ με αξιοπρέπεια, χωρίς να κάνει κιχ …

Α ρε Στέλιο (μηχανικός μου) πόσες φορές δεν σε ευχαρίστησα για το ενδιαφέρον σου στην προετοιμασία της πάπιας … από την πρώτη ημέρα αγοράς της έως και σήμερα. Μικρά απλά πραγματάκια κόντρα στην χρονικά προγραμματισμένη βιωσιμότητα των εργοστασίων και όλα αλλάζουν προς το καλύτερο … Θα μου πείτε, ρε φιλαράκι … τα εργοστάσια ΔΕΝ ξέρουν δηλαδή ?? … Η απάντηση είναι : Φυσικά και ξέρουν … και γι’ αυτό έχουν ήδη προγραμματίσει την χρονική βιωσιμότητα των κάθε μηχανημάτων.

https://s17.postimg.org/tg1nbqbq7/IMG_20160820_123430.jpg

https://s18.postimg.org/krryipdu1/IMG_20160820_123443.jpg

Ξαφνικά στην μέση του πουθενά κάποιος έχει τοποθετήσει ένα παγκάκι με ονομασία παρακαλώ !! «Το αγνάντεμα» …. Δεν θα μπορούσε να δώσει καλύτερο όνομα … αυτό ακριβώς !! Αγνάντεμα και μάλιστα με τις ώρες !!

https://s18.postimg.org/6zphmnxzt/IMG_20160820_124715.jpg

https://s17.postimg.org/5q1n3b7of/IMG_20160820_124559.jpg

Vrasidas

10/12/2016, 22:02

Αρχίζω και πλησιάζω σε μέρη που κυκλοφορούν άνθρωπες … Προυσός μου μυρίζει ….

https://s29.postimg.org/rj2kuve07/IMG_20160820_130005.jpg

Μπαίνω στα χωρικά ύδατα του Προυσού … Από Αθήνα μέχρι και εδώ δεν θυμάμαι να είδα περιπολικό ή κάτι τέτοιο … Στο Μοναστήρι υπήρχε Τροχαία … και λουσάτες κυρίες … Δεν είναι τα μοναστήρια για σένα Βρασίδα, ειδικά τα Σάββατα … Μια δυό φωτο και δρόμο …

https://s23.postimg.org/b6iqizqzf/IMG_20160820_130639.jpg

https://s27.postimg.org/6nztf5hpf/IMG_20160820_130835.jpg

Ακολουθώ την κλασσική διαδρομή από Προυσό προς Καρπενήσι … Ένας φιδίσιος καταπράσινος δρόμος, με καταπληκτική άσφαλτο και προφανώς λόγω Σάββατου με αρκετά αυτοκίνητα.
Μέχρι Καρπενήσι για να βαρεθεί κάποιος, πρέπει να έχει λοβοτομή . Από τις διαδρομές που μόλις την ολοκληρώσεις λες : Πάμε ακόμη μία ??

https://s27.postimg.org/n78i0fngz/IMG_20160820_132728.jpg

https://s28.postimg.org/ktkrvmit9/IMG_20160820_132800.jpg

https://s30.postimg.org/7e920k3ap/IMG_20160820_133146.jpg

Πριν την είσοδο Καρπενησίου αποφασίζω να βάλω καύσιμα. Ναύπακτο - Καρπενήσι χωρίς ανεφοδιασμό … είναι καλά πιστεύω για παπί …

Πληρώνω και πατάω μίζα για να φύγω … Πώς είπαμε ότι λέγεται ο Μέρφυ στα Κινέζικα ??? … Έτσι …墨菲 …

Π@π@ρι@ μίζα … μίζα καπούτ … πάλι πατέντα θα κάνω και φυσικά δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τους &$3#*7! «που επιδιώκουν άψογη εξυπηρέτηση πελατών» …

Ευτυχώς που έχουν αντιγράψει την ύπαρξη μανιβέλας … Δεν έχω κλείσει ακόμη δύο μέρες ταξιδιού και μέχρι τώρα έχουμε δύο χτυπήματα κάτω από την ζώνη … Στον γκιώνη μας όμως … βενζίνη έχουμε να φάνε και οι πάπιες …

Περιφερειακός νότια του Καρπενησίου και έξοδος βόρεια για Φουρνά. Λίγο πριν, Kawasaki superbike με δύο ξεκράνωτους ερχόμενους από την αντίθετη πλευρά δέχεται ξαφνική επίθεση αυτοκτονίας από σκύλο. Τον απέφυγαν με λιγότερα καμιά 10αριά χρόνια στο κοντέρ της ζωής τους … Από τις περιπτώσεις που ανατριχιάζεις …

SHOOTER045

10/12/2016, 22:47

:a014::a014:

Vrasidas

10/12/2016, 23:13

Η διαδρομή προς τα Φουρνά είναι γνωστή σε πολλούς μοτοσικλετιστές. Καλή άσφαλτος – ελάχιστες ευθείες – πολλή θέα … Το ανέβα του Τυμφρηστού στο αρχικό της κομμάτι, μερικές φορές δυσκόλεψε την πάπια αλλά όλες οι ανηφόρες έχουν κάποιο τέλος. Αριστερά το Βελούχι είναι άγριο – βραχώδες, δεξιά το τοπίο καταπράσινο. Όσο ανεβαίνει κανείς, τόσο απομακρύνεται από τα εγκόσμια προβλήματα και άγχη. Πιάνω τον εαυτό μου να μην έχει σκεφτεί από την ώρα που ξεκίνησα μέχρι τώρα, ούτε ένα δευτερόλεπτο κάτι που να έχει σχέση με την δουλειά – με ειδήσεις – με λογαριασμούς – με λιμοκοντόρους καρεκλάκηδες … Είναι αυτό που λέμε “ζωάρα κάνω” … αυτό ακριβώς.

Αφήνοντας πίσω το Βελούχι μπροστά υψώνονται τα Άγραφα … Οι επιλογές τόσες πολλές. Πού να πρωτοπάει κανείς. Μπορείς άνετα ολόκληρη εβδομάδα να γυρίζεις ανάμεσα σε αυτές τις οροσειρές και τελειωμό να μην έχει για όλα τα γούστα. Χώμα και μονοπάτια για εντουράδα άπειρα … Χωριουδάκια με πρόσβαση ασφάλτου, άγνωστα ή γνωστά επίσης …

Φτάνω στην διασταύρωση πριν τα Φουρνά και έχω δίλλημα για το εάν θα στρίψω δεξιά για Ρεντίνα ή ευθεία για Κλειστό … Καφεδάκι στην Ρεντίνα την επόμενη φορά … εκείνο το καφενείο με τον τύπο που έπαιζε συνέχεια Μάλαμα μου έχει μείνει …

Στην διαδρομή στην μέση του πουθενά δεξιά μου υπάρχει Πυροσβεστικό όχημα επιφυλακής πυρκαγιών και δίπλα εκκλησία. Ευκαιρία για στάση και δύο κουβέντες και φωτο …. Τα παιδιά έμειναν έκπληκτα από το ότι ερχόμουν από Αθήνα … οπότε ο τελικός προορισμός έμεινε για μένα.

https://s30.postimg.org/4p5mdbh7l/IMG_20160820_143355.jpg

https://s29.postimg.org/vjx5am8bb/IMG_20160820_144750.jpg

https://s17.postimg.org/os5bb1iwf/IMG_20160820_145813.jpg

https://s18.postimg.org/lv6dy7ei1/IMG_20160820_150631.jpg

https://s23.postimg.org/4rpg6lytn/IMG_20160820_152140.jpg

https://s23.postimg.org/bwq6tf87v/IMG_20160820_151313.jpg

Μπαίνω Κλειστό …. Πανέμορφο χωριό, ωραίος προορισμός! Και λίγα χιλιόμετρα πιο έξω φτάνω σε τρίστρατο. Παντού φρέσκια άσφαλτος ! Ο παράδεισος του αυτοφοράκια σκέφτομαι … Τι άλλο να θέλει κανείς! Αποφασίζω να πάω αριστερά (μέγα λάθος) προς Νεράιδα … (ήθελα να ήξερα πόσες Νεράιδες έχει αυτή η περιοχή … τρεις μέτρησα εγώ ... φαντάσου πόσες κρυμμένες ακόμα) … Ο δρόμος κατηφορικός μέσα στο δάσος … Τα λάστιχα του παπιού φρέσκα, ασφάλτινα, πολύ μαλακά – κρατάνε άψογα. Μέχρι εδώ δεν με φόβισαν ποτέ, παρά τις φορές που πίεσα περισσότερο από το λογικό. Φαντάσου εδώ σε αυτό το φρέσκο ασφάλτινο κομμάτι …

Εδώ έγινε το λάθος ...

https://s18.postimg.org/ar1jw8y95/IMG_20160820_153346.jpg

... πήγα αριστερά γιατί παρασύρθηκα κύριε Πρόεδρε ... δείτε την εικόνα ...

https://s29.postimg.org/vl31l2qs7/IMG_20160820_153613.jpg

Εκεί που έχω αρχίσει και είμαι ένα κινούμενο χαμόγελο …. τι βλέπουν τα πράσινα από γεννησιμιού μου μάτια αλλά και από το τόσο πράσινο που υπάρχει γύρω μου ???? ΣΤΑΜΑΤΑ Η ΑΣΦΑΛΤΟΣ …. ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΧΩΜΑ … !!! Βρασίδα ψυχραιμία λέω … καμιά 500αριά μέτρα θα είναι … άλλωστε φαίνεται ότι είναι στην μέση εργασιών ….

https://s30.postimg.org/gplia2eld/IMG_20160820_154118.jpg

Πάρε πάνω από 7 χιλιόμετρα χωματόδρομο στο κεφάλι για να έχεις να θυμάσαι … Το μόνο που δεν με απασχολεί είναι το χώμα, άλλωστε το έχω φάει με την κουτάλα … αλλά με αυτό το μαλακούλι και ευαισθητούλι λαστιχάκι με έζωναν τα φίδια … Σε ρυθμούς δημόσιου υπαλλήλου λίγο πριν την καλοκαιρινή του άδεια, φτάνω Νεράιδα … Ψυχή πουθενά … ούτε ένα πιτσιρίκι να το έχουν στείλει στο φούρνο για ψώνια ή τσιγάρα …

Στο τρίστρατο έπρεπε να είχα πάει ευθεία, θα έβγαινα Σαραντάπορο – Ραχούλα - Καστανιά και αριστερά μετά για Φράγμα Πλαστήρα.

Vrasidas

10/12/2016, 23:14

Ξαφνικά βλέπω εμπρός μου τσεμπεροφόρα γιαγιά. Βρασίδα οι Θεοί είναι μαζί σου ! Την ρωτάω πώς μπορώ να πάω για Καστανιά … αρχίζει να μιλά και παθαίνω πολιτισμικό σοκ … Θεέ μου δεν καταλαβαίνω τίποτα !! …. Πιάνω μόνο τα «κατ’» - «παν’» - «κείθ’» ….. από τα υπόλοιπα τίποτα !!! νιέντε !! .. λέω δεν μπορεί, κάποιος μεταφραστής θα εμφανιστεί … Τι διάλα ευρωπαϊκή ένωση είμαστε … Και να ‘σου ο από μηχανής μεταφραστής …!! Είπαμε, οι Θεοί είναι μαζί μας !!! …. Και εκεί που αρχίζει να μιλά, με το μάτι ψάχνω τριγύρω για κρυμμένη κάμερα … Λέω δεν μπορεί, με είδαν εδώ πάνω με παπί και μου κάνουν πλάκα … Η κάμερα ίσως είναι πίσω από εκείνο το παράθυρο και οι τύποι έχουν πέσει ανάσκελα κάτω από τα γέλια …. Ο τύπος δεν έχει καθόλου - εμφανή τουλάχιστον – δόντια και από αυτόν δεν πιάνω ούτε τα «κείθ’» … Ευγενικά τους λέω ότι κατάλαβα απόλυτα τι μου είπαν και φεύγω … Από τον καθρέπτη τους βλέπω να με χαιρετούν … Τι καλοί άνθρωποι σκέφτομαι … Αποδείχθηκε ότι μου έκαναν νόημα «ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ … ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ!!» ….

… το αντίθετο του "από την άλλη !!" ....

https://s24.postimg.org/6vpy4i1g5/IMG_20160820_161359.jpg

... ερχόμενος από κάτω, δεν είδα την πεσμένη πινακίδα ... Την δεύτερη φορά όμως ... Αυτή ήταν που έβαλε στη σωστή κατεύθυνση.

https://s17.postimg.org/tw1robmzj/IMG_20160820_162704.jpg

https://s27.postimg.org/45wwavjcz/IMG_20160820_162940.jpg

Με λίγα λόγια περίπου τρεις ώρες ήμουν μέσα σε στενούς χωματόδρομους μεταξύ των οικισμών Κουκκαίικα – Καροπλαίσι – Γιαννουσαίκα – Κουτσοπάπουλος – Καστανιάς …. Κι όμως το χάρηκα όσο τίποτα ! Βρήκα και κάτι απίθανες γωνίτσες με καταπληκτική σκιά ... έφτιαξα και ένα φραπεδάκι καραβίσιο ... μια χαρά ήταν! Λέω ίσως πετύχω κανέναν κτηνοτρόφο ή μελισσοκόμο και με βγάλει ξανά στον "μπουολιτισμό" ... αλλά που τέτοια ατυχία ... Το μόνο άγχος ήταν για τα λάστιχα … κανένα χάσιμο ή ακόμα χειρότερα κάποιο τρύπημα ή σχίσιμο … Μαζί μου είχα σαμπρέλες και τρόμπα αλλά και μόνο η σκέψη μέσα στην ζέστη να λύνω – βγάζω – δένω … Είμαι σε στεναδούρα μέσα στην βλάστηση όταν με την άκρη του ματιού μου πιάνω πάνω δεξιά μου μια κίνηση … Ξαφνιάζομαι και γυρίζω απότομα … αμέσως ανατριαχιάζω !! … στα δύο μέτρα πάνω δεξιά μου με ακολουθεί με απλά ανοιγμένα τα φτερά του αρπακτικό πτηνό – ίσως λίγο μεγαλύτερο από κιρκινέζι – και με κοιτά με μάτι που γυαλίζει … ανοίγω λίγο περισσότερο το γκάζι από αντίδραση πανικού … λες και θα το περνούσα !!! Βρασίδα παίζεις σε λάθος γήπεδο … Αντί να πατήσω φρένο και το πτηνό να πέσει κάτω … άνοιξα γκάζι … Παιδί της πόλης τι περιμένεις …

Η αλήθεια είναι ότι είχε φτάσει 17:30 και όσο περνούσε η ώρα άρχιζα και αγχωνόμουν … τριγύρω δεν υπήρχε ψυχή και τα ίχνη από τα αυτοκίνητα δεν ήταν και τόσο φρέσκα. Πάει και το σημερινό πρόγραμμα, τινάχτηκε στον αέρα όσον αφορά τον σχεδιασμό του … αλλά ποιος νοιάζεται … βενζίνη είχα – μπάρες δημητριακών επίσης … κάπου πίσω μου και μια σκηνή.

Μετά από ώρα, βουαλά !! Βγαίνω σε άσφαλτο και μάλιστα σε σημείο με πινακίδες !! …. Ρε Βρασίδα εσύ και οι Θεοί σου !!

https://s23.postimg.org/o3ihi6u1n/IMG_20160820_164221.jpg

Λίγο μετά μπαίνω στην Μούχα και ακολουθώ την Λ. Πλαστήρα προς το Φράγμα της.
Το Φράγμα από κόσμο σχεδόν νεκρό … Ελάχιστοι περπατούν και χαζεύουν στα μαγαζάκια αριστερά μου. Περιμένω στο φανάρι και ο ήλιος αρχίζει να μου ανεβάζει θερμοκρασία … Ρωτάω τον διπλανό μαγαζάτορα εάν αργεί το φανάρι …

- Τεσσεράμισι λεπτά μου λέει … Όσο θέλει για να γίνει ένα μελάτο αυγό σκέφτομαι …

Πρώτη στην πάπια και φύγαμε ... το Φράγμα ούτως ή άλλως ήταν άδειο …

https://s28.postimg.org/bt12e07ul/IMG_20160820_171353.jpg

https://s18.postimg.org/u466eh8p5/IMG_20160820_171828.jpg

Η μισή κυκλική του διαδρομή τελείωσε γρήγορα … όχι όμως και οι αναμνήσεις από παλαιότερες επισκέψεις στην λίμνη … Να ‘ταν τα νιάτα δυο φορές, που λέει και ένας παλαιότερος βάρδος …

Τραβώ δύο – τρεις φωτογραφίες σε σημεία που έχω φωτογραφηθεί ξανά παλαιότερα, έτσι για να τα βλέπω αργότερα και να μας παίρνουν τα ζουμιά …

https://s23.postimg.org/zdh1ebox7/IMG_20160820_173612.jpg

Από Μουζάκι φτάνω Πύλη Τρικάλων … Αυτό το μέρος πάντα με μάγευε … Η ώρα είναι σχεδόν 19:00 … Να ανέβω Ελάτη – Περτούλη και να διασχίσω τον Κόζιακα δεν παίζει με τίποτα … Θα φτάσω Καλαμπάκα μεσάνυχτα χωρίς να δω τίποτα. Αν μου την έπεσαν αρπακτικά πτηνά στην μέση του πουθενά μέρα μεσημέρι ... φαντάσου τι έχει να γίνει εκεί πάνω το βράδυ ... έχω και μια πάπια μαζί μου … Μεταβολή και δρόμο για Καλαμπάκα από Τρίκαλα.

https://s28.postimg.org/rn8shvaal/IMG_20160820_182235.jpg

https://s23.postimg.org/twbynb27v/IMG_20160820_182300.jpg

Δεν μπαίνω μέσα στην πόλη και ακολουθώ περιφερειακό … Κρίμα γιατί ένας καφές στον πεζόδρομο ή στο κάστρο θα ήταν υπέροχος … Στα υπ’ όψιν και αυτό …

Vrasidas

10/12/2016, 23:15

Έχει πέσει ο ήλιος όταν φτάνω Καλαμπάκα.

https://s27.postimg.org/u92fl1q3n/IMG_20160820_194249.jpg

Λίγο πριν υπάρχει camping … Θυμάμαι ένα ακόμα κάτω από τους βράχους των Μετεώρων … Μπαίνω στο πρώτο το οποίο ήταν συμπαθητικό … και οι ιδιοκτήτες επίσης ... Οικογενειακή επιχείρηση που παλεύουν για το μεροκάματο και την αξιοπρέπεια. Δεν στήνω σκηνή, βρίσκω μια γωνιά με λίγο χορτάρι … κάνω ντουζάκι και φεύγω για Καλαμπάκα. Είμαι λίγο κουρασμένος, ίσως το χωμάτινο κομμάτι με ζόρισε λίγο περισσότερο από όσο υπολόγισα. Α, ρε νιάτα μου … Μόλις πριν 10 χρόνια Trail Rides σε μονοπάτια και γκρέμια δεκάωρα σερί και γύριζα πίσω μια χαρά … Μόλις γυρίσω ίσως αρχίσω ξανά την φυσική ζωή ... Σκυλάδικα μέχρι τα χαράματα και κατ’ ευθείαν για δουλειά … Τότε δούλευε, γιατί όχι και τώρα ?

Με όποιον συζητώ η κουβέντα από μόνη της μπαίνει στην καθημερινότητα και τα προβλήματά της. Βλέπω ότι όλοι είναι στα κάγκελα … κανείς όμως δεν θέλει να κατέβει από αυτά και να μπει στο γήπεδο … Λαός της δηθενιάς και των πολλών εκκρίσεων σάλιου… Τι τα γυρεύεις όμως … τίποτα δεν είναι τυχαίο … Ούτε τα 400 χρόνια Οθωμανικής σκλαβιάς ... ούτε οι σχεδόν 2 αιώνες προτεκτοράτου … Σε λίγα χρόνια κλείνουν και επίσημα πλέον οι δύο αιώνες οικονομικής κατοχής … Γι’ αυτό μου ξαναλέω … τι τα γυρεύεις … αφού όλα είναι δρόμος …

Η βόλτα στην Καλαμπάκα απογοητευτική … Το σουβλάκι αίσχος – το επιβεβαίωσαν και οι καούρες όλο το βράδυ – ο κόσμος κενός, περπατούσε με εκείνο το άδειο βλέμμα απλά πάνω κάνω, δείχνοντας οι περισσότεροι να χαροπαλεύουν με την μιζέρια … Ψυχοπλακώθηκα … η χειρότερη περατζάδα που θυμάμαι … Παίρνω τα μπογαλάκια μου και γυρίζω camping…
Μια ανασκόπηση της ημέρας με μια μπυρίτσα (ίσως και τρεις ...) ήταν ό,τι πρέπει ...

https://s24.postimg.org/8viqsdyw5/IMG_20160820_201341.jpg

Ο ύπνος ήρθε μάλλον λίγο μετά που το γεμάτο φεγγάρι (λίγο μετά από Πανσέληνο) εμφανίστηκε από πάνω μου … αυτό το θυμάμαι.

Vrasidas

11/12/2016, 13:18

Ημέρα τρίτη ...

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/39.682847,21.6534309/%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AC+%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AE+%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85+%CE%9D%CE%B9%CE%BA% CE%BF%CE%BB%CE%AC%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%85%CF%83%CE%AC/%CE%A3%CE%AD%CF%81%CE%B2%CE%B9%CE%B1/%CE%88%CE%B4%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1/40.9091513,22.6486645/%CE%94%CE%BF%CF%8A%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B7/%CE%9D%CE%AD%CE%BF+%CE%A0%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9/%CE%A3%CE%AD%CF%81%CF%81%CE%B5%CF%82/@40.4164918,21.7720236,8z/data=!4m75!4m74!1m5!3m4!1m2!1d21.6493546!2d39.7142669!3s0x13590f96db8e9db3:0xb6fc6d88b1ccb7ee!1m15!1 m1!1s0x0:0x908f12f68ece6011!2m2!1d21.6247569!2d39.7238763!3m4!1m2!1d21.6648294!2d39.7642689!3s0x1359 0f55a42ba0cb:0x340078276be3b974!3m4!1m2!1d21.9500119!2d39.985608!3s0x13584c2a114554a1:0x72c220abf27e 2313!1m15!1m1!1s0x135830e0cf8c43b9:0x3decc3818dc7a5cc!2m2!1d22.002802!2d40.1858788!3m4!1m2!1d21.7863 015!2d40.3022831!3s0x1359d26cb81ad277:0xc1d0469ddc540b90!3m4!1m2!1d21.7543088!2d40.6365907!3s0x13577 0d1c142b045:0x14f59e7872df75b9!1m10!1m1!1s0x1357a4cb093a4ff3:0xd25fa72d7a086386!2m2!1d22.0439798!2d4 0.8016803!3m4!1m2!1d22.7002206!2d40.7288188!3s0x14a828a68129a62d:0x480fc65e171571ca!1m5!3m4!1m2!1d22 .5866696!2d40.991897!3s0x13562990a062b49d:0x8a92fa10a19b05cc!1m5!1m1!1s0x14a9e778d6b2d8a9:0x483ec366 74fe09e6!2m2!1d22.7602316!2d41.1769975!1m5!1m1!1s0x14a983e3b1fb2b31:0x1bed4553a4b3a8b!2m2!1d23.29276 45!2d41.275748!1m5!1m1!1s0x14a9718b6729e5d5:0x9dd7c70595ce357!2m2!1d23.5413198!2d41.090923!3e0?hl=el

Ξύπνημα με το πρώτο φως … Ησυχία – αρώματα – ωραία θερμοκρασία …Ντουζάκι με όλες τις ντουζιέρες για πάρτη μου … Ζωάρα κανονική … Ένα γρήγορο τίναγμα και μάζεμα της «υπαίθριας κρεβατοκάμαρας», δέσιμο (για να καταλάβουμε την αθλιότητα της ανθρώπινης φυλής, έχουμε αγάλματα για κάποιους οι οποίοι άφησαν πίσω τους όλεθρο και καταστροφή … και για αυτόν που ανακάλυψε τα χταπόδια και τους ελαστικούς ιμάντες, ούτε κουβέντα) με τρόπο που να υπάρχει στήριγμα για την μέση και δρόμο για βόρεια … Αυτά τα πρωινά, είναι σκέτη πρόκληση για οδήγηση σε άγνωστα μονοπάτια …

https://s28.postimg.org/52uvetrhp/IMG_20160821_082745.jpg

Η θέα των βράχων των Μετεώρων προκαλεί δέος, όσες φορές κι αν τους δεις ... όλες τις ώρες … όλες τις εποχές … από όλες τις γωνίες ...

Vrasidas

11/12/2016, 13:22

Κάνω τον γύρο των βράχων … ο δρόμος πραγματικά προσεγμένος – με διαγραμμίσεις – ωραία άσφαλτο … Ίσως θα έπρεπε να σπείρουμε παντού μοναστήρια … δεν βλέπω άλλον τρόπο για να αποκτήσουμε Ευρωπαϊκό οδικό δίκτυο ... Παντού πούλμαν με «προσκυνητές» ή με κόσμο που κάνει τουρισμό και περιοδείες ... Σταματώ σε μια άκρη για να διορθώσω λίγο το δέσιμο των αποσκευών. Σε πολύ άκρη … δεν ενοχλούσα ούτε το παρακείμενο μονοπάτι των δουλευταράδων μερμηγκιών που κουβαλούσαν πραμάτειες στις δικές τους αγορές … Τσεμπεροφόρα ντόπια με κατάστημα – παράπηγμα από απέναντι μου φουνάζ’ εις την Αγγλικήν «νο παρκ χιαρ!!» … αν μου το ‘λεγε στα Ελληνικά, αναρωτιέμαι εάν θα καταλάβαινα λέξη …. Την αγνοώ τελείως και συνεχίζω την επιστημονική δέση των αποσκευών μου … Πλησιάζει τσαμπουκαλεμένη από απέναντι επαναλαμβάνοντας τα ίδια Αγγλικά …. Όταν έρχεται σε απόσταση βολής, της λέω :

- κρατάς το λάστιχο για να δέσω καλύτερα … ??

Από τις στιγμές που ήθελα κάμερα … Σταματά απότομα – ανοίγει στόμα …. Κάτι πάει να βγει σε ήχο από τον λάρυγγα … γυρίζει όπως ήρθε πίσω … και έμεινα με το λάστιχο στο χέρι ...

Κάποια μέρη πραγματικά έχουν μετατραπεί σε Μεγάλη Μπίζνα … Πάντως την τελευταία φορά ή μάλλον την προτελευταία, οι αναμνήσεις από αυτό το μέρος είναι από τις ευχάριστα χαραγμένες στην ψυχή … και μόνο γι’ αυτό, προσπερνώ όλες τις τσεμπεροφόρες αφήνοντάς τες στην μιζέρια της καθημερινότητάς τους …

https://s17.postimg.org/in9cbwdrz/IMG_20160821_084702.jpg

https://s29.postimg.org/iqvmju6vr/IMG_20160821_085013.jpg

Φεύγω με κατεύθυνση προς Σκεπάρι … Έχω φύγει πλέον από τα βουνά και το μεγαλείο τους … Η πάπια αυτό ίσως δεν το καταλαβαίνει, αλλά τι περιμένεις από πτηνά … το μόνο που τους νοιάζει είναι μαμ – κακά και νάνι …

Τα υψόμετρα εδώ δεν έχουν καμία σχέση με τις περιοχές της Ευρυτανίας - Αιτωλοακαρνανίας … παρ’ όλα αυτά δεν υστερούν σε θέα … Δεν υπάρχει το κλειστό στροφιλίκι (δυστυχώς για αρκετούς - ευτυχώς για άλλους) … απ’ όλα όμως έχει ο μπαξές …

Μέχρι να φύγουν από τον ορίζοντα οι βράχοι των Μετεώρων, παραμένουν ένα καταπληκτικό θέαμα.

https://s24.postimg.org/5m27p9yg5/IMG_20160821_091934.jpg

Προσπερνώ το Σκεπάρι και στην διασταύρωση με τον ποταμό Ίων (μην φαντάζεστε κανέναν Δούναβη) στρίβω δεξιά για Δεσκάτη … Έκανα λάθος που δεν συνέχισα για λίγο ευθεία μέχρι το χωριό Γάβρος … Ψάχνοντας λίγο περισσότερο την διαδρομή αργότερα, κατάλαβα ότι είναι ένα από τα χωριά που πρέπει να επισκεφτεί κανείς καθώς περικλείεται από ωραίες συστάδες με βραχώδεις τεράστιους ογκόλιθους. Στα υπ’ όψιν και αυτό …

Ακολουθώ μια εύκολη διαδρομή ανάμεσα από χωράφια και λόφους δεξιά και αριστερά … οι ανηφόρες ελάχιστες και όταν υπάρχουν η κλίση είναι ελάχιστη … Κρατώ έναν χαλαρό ρυθμό στα ¾ του γκαζιού και παρ’ όλα αυτά τα χιλιόμετρα φεύγουν χωρίς να το καταλαβαίνω ή να κουράζουν … Το κόντεμα των σχέσεων έχει αποδειχθεί σωτήριο για την πάπια και το βάρος που κουβαλά … Καταλαβαίνεις αμέσως ότι δεν δυσανασχετεί και ότι το μοτέρ ακούει χωρίς κομπιάσματα στο άνοιγμα του γκαζιού … Τι κι αν έχω χάσει περίπου 10 – 15 χιλιόμετρα τελικής ... το όφελος στο βάθος της ημέρας είναι πολλαπλάσιο …

https://s30.postimg.org/68fmf6ldt/IMG_20160821_095758.jpg

Η Κερασούλα και η Παρασκευή φεύγουν πίσω σύντομα και μπαίνω Δεσκάτη. Δεν κάνω τον γύρο του χωριού και μπαίνω πλατεία … Από το ντύσιμο των ανθρώπων στα καφενεία καταλαβαίνεις ότι είναι Κυριακή … Ένα από τα πράγματα που μου αρέσει στην επαρχία … Η Κυριακή είναι γιορτή … καλό ντύσιμο – γραβάτα – κουστούμι – επίσημο κόφυ πάρτυ στο καφενείο … Ίσως και οι κουβέντες να έχουν πιο επίσημη χροιά … ποιος ξέρει … Πάντως ζήλεψα …

Πινακίδα πολύ πριν οποιαδήποτε διασταύρωση για Δεσκάτη ή Γρεβενά ... Αναρωτιέμαι πόσα blanco χάλασε ο μπαγλαμάς για την καλλιγραφία και ποιός αποφάσισε να την βάλει εκεί ... Γι΄αυτό η Ελλαδάρα δεν θα χάσει ποτέ ... και ο νοών νοείτω ...

https://s17.postimg.org/d9n1y7x4v/IMG_20160821_095927.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 13:26

Αφήνοντας την Δεσκάτη (μεγαλοχώρι σε σχέση με το υπόλοιπα κοντινά – μέχρι και γηπεδάρα με γκαζόν είδα) αρχίζω να ψιλο-ανηφορίζω προς Λιβαδερό.

Το τοπίο πλέον λιγότερο πράσινο, περισσότερα χωράφια και ελαφριά ανηφόρα …

Φτάνω Λουτρό και στην μέση του χωριού λόγω αμφιβολίας για την κατεύθυνση ρωτώ έναν τύπο σε μπαλκόνι για Λιβαδερό … Παθαίνω πλάκα και αρχίζω πάλι να ψάχνω για κρυμμένη κάμερα … ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙΠΟΤΑ !!! Του κάνω νόημα «θενγκς και ευχαριστώ πολύ» και με χαιρετά όλο χαρά επίσης … Αυτός έγραψε + μια καλή πράξη στο τεφτέρι του Άγιου Πέτρου και εγώ το πλήρωσα με ένα απίστευτο μπέρδεμα στο μυαλό μου … Το σκηνικό πάντως έχει απίστευτη πλάκα.

Πιο κάτω έξω από κρεοπωλείο ένα Ντατσούν με (πώς το λένε κορέκτ πλέον) Ρομά, κάτι εμποροδιαπραγματεύονται με την και τον κρεοπώλη …
Ρωτάω τα ίδια και … κουφάλα κάμερα αυτήν την φορά θα σε βρω … Κάποιος με έχει δει χαζό και με κοροϊδεύει …

Και εκεί που ετοιμάζομαι να φύγω με αυτό το ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη, ακούω τον γύφτο να μου λέει :
-Φιλαράκι, θα πας ευθεία μέσα από χωριό χωρίς να βγεις από τον φαρδύ δρόμο … Στην πρώτη μεγάλη διασταύρωση έξω από το χωριό συνεχίζεις αριστερά και όχι πολύ μακρυά είναι η Άκρη … μετά την Άκρη και συνεχίζοντας ευθεία πάνω στο βουνό φτάνεις Λιβαδερό. Δεν είναι μακρυά.

Α ρε αθάνατη Ελλάδα ... μια ζωή θα με εκπλήσσεις …

Όντως το να ακολουθήσω την διαδρομή ήταν πανεύκολο και απορώ πώς διάλα είχα μπλοκάρει με τις κατευθύνσεις … Δεν χάθηκα μέσα στα βουνοκορφίδια και μπλόκαρα στην ισιάδα … Βρασίδα θες επειγόντως service εγκεφάλου ... (όχι το προτεινόμενο της αντιπροσωπείας ...) ...

Έξω από το Λουτρό αρχίζει ένα ανέβασμα βουνού, τόσο όσο χρειάζεται για να έχεις ωραία θέα και αρκετές στροφές για να μην βαριέσαι. Φτάνοντας Άκρη από το ύψωμα, βλέπεις πανοραμικά το χωριό, αρκετά γελάδια … Το ευχάριστο είναι ότι υπήρχε ποδηλατικός αγώνας με πολύ κόσμο και πολλά νέα παιδιά !! Από τα ευχάριστα που συμβαίνουν σε αυτόν το τόπο.
(βλέπεις και θάμνους επίσης ... μπροστά από την εικόνα του χωριού ... Αυτά τα κινέζικα τηλέφωνα πρέπει να καταργηθούν ... δεν βγάζουν καλές φωτο ...)

https://s24.postimg.org/6w23dc4wl/IMG_20160821_104821.jpg

Από Λιβαδερό μέχρι Σέρβια η διαδρομή απλά σχεδόν αδιάφορη. Χαμηλή βλάστηση – χαμηλά υψόμετρα – λίγες στροφές … Εννοείται ότι σε ΟΛΑ αυτά τα χιλιόμετρα, η κίνηση ή η οποιαδήποτε ανθρώπινη παρουσία είναι σχεδόν ανύπαρκτη … Καταλαβαίνω αμέσως γιατί ζω σε δύο κράτη ταυτόχρονα … στο «παρακράτος» των Αθηνών και στο κράτος της Ελλάδας ….

Μπροστά μου η τεχνητή λίμνη Πολυφύτου και η μεγάλη της γέφυρα να την διασχίζει κάθετα.

https://s24.postimg.org/6l8edf7bp/IMG_20160821_111856.jpg

https://s28.postimg.org/fpotve7el/IMG_20160821_113358.jpg

Μπαίνω Κοζάνη και λέω καιρός να βάλουμε κάνα λίτρο καύσιμο . Ούτε που θυμάμαι πού είχα βάλει την τελευταία φορά. Ο βενζινάς έξω καρδιά … Μόνο τσίπουρα και λοιπούς συνοδευτικούς μεζέδες που δεν με κέρασε. Έχω μια θεώρηση για τους κάτοικους αυτής της χώρας, από την μέση και επάνω … η οποία σε κάθε ευκαιρία επιβεβαιώνεται … Οι βόρειες περιοχές κατοικούνται από διαφορετικούς στην ψυχή ανθρώπους … Όλες οι θάλασσες έχουν νερά ... δεν είναι όμως παντού το ίδιο καθαρά …
Η Κοζάνη σαν πόλη αν και ήταν γεμάτη ζωή και έδειχνε δραστήρια οικονομικά , μου φάνηκε αδιάφορη … ίσως γιατί ποτέ μου δεν συμπάθησα αυτό το μονότονα ίσιο.

Αρχίζω και ανεβαίνω προς Πτολεμαΐδα. Το τοπίο απελπιστικά άσχημο … Από τις λιγοστές στιγμές που μου έλειψαν τα κυβικά … ίσως η πραγματικά μοναδική. Καταλαβαίνω ότι πολλές φορές και η ασχήμια είναι απαραίτητη … Δεν μπορώ να μην έχω σεβασμό σε όσους σπαταλούν την ζωή τους σε τέτοια και αντίστοιχα μέρη, ώστε να μπορούν οι υπόλοιποι συμπολίτες τους να καλύπτουν τουλάχιστον στοιχειώδης ανάγκες επιβίωσης ή να εξασφαλίζουν εργαλεία για ανάπτυξη (π.χ. ρεύμα) …

https://s18.postimg.org/yzr96o5kp/IMG_20160821_122651.jpg

https://s27.postimg.org/owmn5m9hv/IMG_20160821_123415.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 13:33

Η υπομονή όμως ανταμείβει … Η έξοδος στην περιοχή Φιλώτα μου φάνηκε όαση ! Δεξιά για Έδεσσα, νότια της Λ. Βεγορίτιδας ... την οποία όμως σε όλη την διαδρομή δεν την βλέπεις καθόλου καθώς είναι κρυμμένη πίσω από μικρούς ορεινούς όγκους … Αναρωτιέμαι πώς να είναι τα παραλίμνια χωριά της …
Από την ώρα που έστριψα δεξιά για Έδεσσα, επιτέλους άνοιξε ξανά το μάτι μου! Πράσινο – καλλιέργειες – ψιλοστροφές … Για τις καλλιέργειες τι να πει κανείς ! Οι άνθρωποι εκεί πάνω είναι νοικοκυραίοι …. Περιποιημένα όλα – γεμάτα καρπούς και χρώματα … Οδηγείς μέσα σε έναν πίνακα της φύσης που προκαλεί τόσες αισθήσεις …

Αργά το βράδυ, διαπίστωσα ότι είχα τόσο πολύ παρασυρθεί από όσα ξετυλίγονταν γύρω μου, που δεν τράβηξα ούτε μια φωτογραφία ... Συχνό φαινόμενο σε αυτό το ταξίδι ... Κάθε λίγο και λιγάκι παθαίνω αναλαμπές για μέρη που πέρασα και δεν τα απαθανάτισα ή από κομμάτια σαν πίστα που δεν είχα την δύναμη να σταματήσω μην τυχόν και χάσω την στιγμή της απόλαυσης …

Για τις γεύσεις ένα θα πω … Όταν δοκίμασα τα ροδάκινα το πρώτο πράγμα που αναρωτήθηκα ήταν, τι διάλα μας ταΐζουν στο μαντρί της πόλης … Δεν είχα ποτέ μου γευθεί κάτι τέτοιο – δεν είχα ποτέ μου μυρίσει κάτι αντίστοιχο … Πρέπει εκτός από πολύ «δούλεμα» να πέφτει και πολύ «ψυγείο» …

Φτάνω στην αγαπημένη πόλη της Έδεσσας … μια από τις πόλεις όπου επίσης θα ήθελα να ζω … Ψηλά στο οροπέδιό της να αγναντεύει τον κάμπο και τους υποτακτικούς της … Και όλα αυτά με πολύ πράσινο και τρεχούμενο νερό … Οι καταρράκτες της όαση δροσιάς και θετικής ενέργειας. Αυτόν τον ήχο του νερού δεν μπορείς να τον βαρεθείς ποτέ … το θρόισμα των φύλλων επίσης … Υπάρχουν επίσης πολλά αλαλάζοντα δίποδα που κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να χαλάσουν την μαγεία της στιγμής ή των ατέλειωτων μαγικών στιγμών … αλλά η φύση επιδεικτικά τους αγνοεί … και ακολουθώ το παράδειγμά της … Πόσο τυχεροί οι κάτοικοι του βορρά … Μέσα σε λίγα χιλιόμετρα δεξιά τους και αριστερά, έχουν τόσες επιλογές για ταξίδι και ψυχοθεραπεία … Τόσες πόλεις τόσο κοντά η μια στην άλλη … η μία ωραιότερη από την άλλη. Και τόσες επιλογές διαδρομών. Σκέφτομαι ότι στην Αθήνα πρέπει να οδηγήσεις πάνω από 100 χλμ για να αρχίσει το πανηγύρι οδήγησης …

https://s18.postimg.org/x0wu86l0p/IMG_20160821_140429.jpg

https://s24.postimg.org/qrvk0aa9h/IMG_20160821_141947.jpg

https://s29.postimg.org/9b743le8n/IMG_20160821_142127.jpg

https://s24.postimg.org/czso8jfqd/IMG_20160821_142215.jpg

Αν και δεν είμαι γιός σταθμάρχη ... οι σιδηροδρομικοί σταθμοί πάντα με έλκυαν ... Ίσως τα ταξίδια με interrail εισιτήρια έχουν αφήσει κατάλοιπα ...

https://s29.postimg.org/4vpxryyzr/IMG_20160821_145003.jpg

Αφήνω την Έδεσσα και χαζεύοντάς την πλέον από χαμηλά, τραβώ προς Γιαννιτσά.

https://s29.postimg.org/gc3u4ovwn/IMG_20160821_150033.jpg

Το ίδιο σκηνικό σε όλη την διαδρομή … προσεγμένες και ζηλευτές (με την καλή έννοια) καλλιέργειες καρποφόρων δέντρων … Αναφέρομαι περισσότερο στα δέντρα και όχι στις υπόλοιπες καλλιέργειες, ίσως γιατί πιτσιρικάς, έζησα αρκετά μέσα σε χωράφια από καρπούζια – ντομάτες – πατάτες – ελαιώνων - κτλ … και δεν μου κάνουν τόση εντύπωση … Μπορώ να κρίνω όμως ότι η καλλιέργεια των καρποφόρων δέντρων είναι κάτι το ξεχωριστό … απαιτεί μια άλλη τέχνη …

Είμαι στα πεδινά και κάνει ζέστη … Ο δρόμος δυστυχώς χωρίς στροφές … δυστυχώς και με αυτοκίνητα … Δεξιά και αριστερά πάνω στην διαδρομή, αραιά και που, υπάρχουν αρχαιολογικοί χώροι με Μακεδονικούς Τάφους. Πόσο αίμα έχει ποτίσει αυτήν την γη άγνωστο.

Ώρα για ανάσα δροσιάς και ΑΚΟΜΑ ένα ροδάκινο … Έβρισκα συνέχεια δικαιολογίες για να σταματώ … και καλά για «ίσιωμα του προστάτη» … για λίγο νερό … για λίγα καύσιμα … ε, ας χτυπήσουμε και ένα ροδακινάκι … Το πλήρωσα αργότερα μέσα σε χωράφια (καθώς ήμουν νηστικός από το πρωί) … αλλά άξιζε τον κόπο …
Σταματώ σε ένα βενζινάδικο και πάρλα με τον βενζινά … μετά ροδακινίου στο στόμα …
Αυτή η κρεμασμένη σακούλα στο τιμόνι ... όσο πήγαινε και δυστυχώς λιγόστευε ... και τρύπια δεν ήταν.

https://s28.postimg.org/y96vi6o8t/IMG_20160821_160811.jpg

Στο χωριό Γέφυρα στρίβω αριστερά προς Ευζώνους και ακολουθώ παράλληλα τον Ε75 από αριστερά.
Στην άκρη της Γέφυρας υπάρχει το Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων. (φωτο) https://el.wikipedia.org/wiki/Μουσείο_Βαλκανικών_Πολέμων
Κρίμα που είναι κλειστό … στα υπ’ όψιν και αυτό. Τουλάχιστον έχω προς το παρόν φωτογραφία του απ’ έξω.

https://s24.postimg.org/yudf8c34l/IMG_20160821_161837.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 13:38

Το ανέβα προς Ευζώνους μια ατέλειωτη ευθεία μέσα από χωράφια .. Αριστερά μου ο Αξιός ποταμός και δεξιά η ΠΑΘΕ γεμάτη αυτοκίνητα κάθε είδους … μεταφέροντας εμπορεύματα και ανθρώπινες ψυχές … κάθε είδους επίσης …
Βρασίδα είσαι πολύ τυχερός που τους βλέπεις από απόσταση ασφαλείας …

https://s17.postimg.org/nxnl5j4a7/IMG_20160821_164726.jpg

Το Πολύκαστρο δεν αργεί να φανεί … Μπορεί η πάπια να έχει μόλις 8 αλογάκια … αλλά έχει περισσότερη ψυχή … Την ευθεία την έφαγε για πλάκα ... πάμε για άλλα τώρα …

Από Πολύκαστρο δεξιά για Κιλκίς … Σκέφτομαι εάν θα πρέπει να πάρω τηλέφωνο έναν φίλο από τον στρατό … Αθήνας κάτοικος μεν, αλλά στα πάτρια εδάφη του Κιλκίς τον περισσότερο καιρό. Αποφασίζω να μην κάνω την κίνηση γιατί μετά το βλέπω το σκηνικό να ξετυλίγεται μέσα από τσίπουρα και άλλες παραστάσεις … Ας φτάσω καλύτερα πιο ψηλά στον χάρτη νηφάλιος …
Συνεχίζω για Λ. Δοϊράνης μέσα από απέραντο κάμπο και χωράφια … Το τοπίο όμως σιγά σιγά αρχίζει να αλλάζει … Πιο πράσινο, να και κάτι δέντρα … ωπ !! Και λόφοι με βουνά στο βάθος … Βρασίδα, πάλι σου ‘φεξε !

https://s28.postimg.org/grzx47f99/IMG_20160821_174951.jpg

Φτάνω Λίμνη Δοϊράνης … μια ταβέρνα … μερικές νταλίκες με οδηγούς που κοιμούνται … οχήματα που έρχονται από τον συνοριακό σταθμό με τα Σκόπια …. δυό τοπικοί κάγκουρες με χαίτη και σκούτερ παρτάλι … Απ’ όλα έχει ο μπαξές …

https://s28.postimg.org/ct1bytoj1/IMG_20160821_175818.jpg

Αριστερά μου τα βουνά Μπέλλες – Σιδηρόπετρας – Πετριτσίου και ο δρόμος επιτέλους όπως τον προτιμώ περισσότερο … Πολύ πράσινο, τόσο που ούτε καν με απασχολούν οι ευθείες … Μετά από λίγο βλέπω ταμπέλα που με προκαλεί … κάτι σε βρύση … Όαση δροσιάς ξανά και ανεφοδιασμός νερού από βρύση. Συνεχίζω αναζωογονημένος προς Ν. Πετρίτσι . Στην Λ. Κερκίνη κάνω δεξιά και φτάνω μέχρι τις όχθες της.

https://s30.postimg.org/f1uwnoc5d/IMG_20160821_181537.jpg

https://s29.postimg.org/rec3d7ptz/IMG_20160821_182057.jpg

https://s24.postimg.org/ywqjqvvth/IMG_20160821_182552.jpg

https://s18.postimg.org/w9le4onx5/IMG_20160821_184925.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 13:39

Από λάθος εκτίμηση δεν κάνω τον γύρω της μέχρι το φράγμα της και μετά να συνεχίσω προς Στρυμονικό και μετά Σέρρες, αλλά γυρίζω πίσω με σκοπό να πάω στα Οχυρά Ρούπελ. Στην διαδρομή αντιλαμβάνομαι ότι είναι ήδη σχεδόν 20:00 η ώρα και η κίνηση αυτή είναι λάθος … Πώς να μην «χαθεί» το μυαλό σε τέτοιες διαδρομές … Κάποια στιγμή πιάνω τον εαυτό μου να μην θυμάται τί ημέρα είναι … Βρασίδα, μάλλον είσαι σε καλό «δρόμο» …

Μετά το Ν. Πετρίτσι φτάνω στην διασταύρωση για Ευζώνους … Φεύγω δεξιά για Σιδηρόκαστρο και Σέρρες … Σέρρες, μια πόλη για να ζεις ... για πολλούς και εκλεκτούς λόγους … Ένας από αυτούς είναι : … έχουν πίστα …

https://s24.postimg.org/ywqjqvvth/IMG_20160821_182552.jpg

https://s18.postimg.org/w9le4onx5/IMG_20160821_184925.jpg

Απόψε έχει καλοπέραση … που σημαίνει ξενοδοχειάκι – μπανάκι – μπυρίτσα μετά ριπών οφθαλμόλουτρου … :eek:
Είπαμε, Σέρρες … και ο νοών νοείτω ...

Η πόλη γεμάτη ενέργεια ... ο Βρασίδας επίσης … Τα περισσότερα μαγαζιά με κόσμο … νεολαία με διάθεση για ζωή … Διαλέγω μια ήσυχη γωνιά με θέα και απολαμβάνω την μπυρίτσα μου … παγωμένη όπως πρέπει …

Ετοιμάζω νοητά την επόμενη ημέρα … ήδη φαντάζει ενδιαφέρουσα έως συναρπαστική …

Γυρίζω ξενοδοχείο στο οποίο αν και στον 4ο όροφο η μουσική και τα χαχανητά από τους ξενύχτηδες φτάνουν έως επάνω και αυτό λειτουργεί ως νανούρισμα … Α, ρε Βρασίδα, αρχίζεις και μεγαλώνεις …

Vrasidas

11/12/2016, 13:55

Ημέρα τέταρτη ....

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/%CE%A3%CE%AD%CF%81%CF%81%CE%B5%CF%82/%CE%9A%CE%AC%CF%84%CF%89+%CE%9D%CE%B5%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B9/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B9/%CE%9B%CE%B5%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82,+%CE%9E%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B7/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7/@40.9436326,24.6618304,9.12z/data=!4m78!4m77!1m5!1m1!1s0x14a9718b6729e5d5:0x9dd7c70595ce357!2m2!1d23.5413198!2d41.090923!1m10!1m1 !1s0x14abe42501eb39b5:0x651db0900949d4ea!2m2!1d23.8682585!2d41.3422528!3m4!1m2!1d24.1528446!2d41.144 196!3s0x14aeaad12a9a8749:0x6ac4d3dac6230404!1m5!1m1!1s0x14ac1794d07109c5:0x8a024afb2deddea8!2m2!1d24 .5008777!2d41.267032!1m25!1m1!1s0x14ac399fbab77dfb:0x3dd3f9b28ed2a132!2m2!1d24.6690904!2d41.3057598! 3m4!1m2!1d25.1542121!2d40.9534304!3s0x14add883ddc123ff:0x69660c04bf0045a4!3m4!1m2!1d25.1954716!2d40. 9438203!3s0x14addf569905c729:0x1e139b8836d9e8ee!3m4!1m2!1d25.2370343!2d40.9699144!3s0x14adde558127aa 8b:0xdca57be648714309!3m4!1m2!1d25.4226725!2d40.9046055!3s0x14ade260b605764d:0xf5a80bedced12a34!1m20 !1m1!1s0x14ade4c807d42315:0x400bd2ce2b9b090!2m2!1d25.5171698!2d40.9044618!3m4!1m2!1d25.666336!2d40.9 334965!3s0x14b2077d012590bb:0xc2c5285800211059!3m4!1m2!1d25.8253306!2d40.8521611!3s0x14b2036b94ec790 9:0xfe4c3a1b1fe5f6b0!3m4!1m2!1d25.8253306!2d40.8521611!3s0x14b2036b94ec7909:0xfe4c3a1b1fe5f6b0!1m5!1 m1!1s0x14b21c9f5c02c8d5:0xbab0f92b441e41e3!2m2!1d25.873962!2d40.8457193!3e0?hl=el

Πριν ανατείλει ο ήλιος, το ξύπνημα έρχεται γλυκά … ούτε ξυπνητήρια, ούτε άγχος … Ντουζάκι και λιτό πρωινό … Αν και Δευτέρα ο πεζόδρομος από κάτω άδειος … Φόρτωμα και αναχώρηση για Κάτω Βροντού οδηγώντας βόρεια της πόλης ενώ ο κόσμος έχει ήδη αρχίσει να κυκλοφορεί … Ένα χαρακτηριστικό υπάρχει τριγύρω, απουσία στρες – πίεσης – άγχους … όλοι είναι χαλαροί … Δεν ακούω κόρνες και ενοχλητικούς θορύβους … απίστευτη ηρεμία για Δευτέρα.

https://s23.postimg.org/y9njufnij/IMG_20160822_071632.jpg

Κάποια στιγμή έχω την αίσθηση ότι μάλλον δεν πάω σωστά και ρωτάω έναν τύπο που έδειχνε να κάνει την πρωινή του βόλτα …

- Για Α. Βροντού καλά πάω ?

- Είσ’ ωραίος μου λέει … μόνο ευθεία …

- Σε ευχαριστώ πατρίδα …. Και συνεχίζω …

Κάτι όμως δεν κόλλαγε. Πήγαινα ανατολικά ενώ η Βροντού είναι καρα-βόρεια. Ρωτάω δεύτερον και μου λέει ότι είμαι τελείως λάθος … πρέπει να πάω πίσω και δεξιά. Γυρίζω και πετυχαίνω τον λεμέ που έκανε πλάκα με τις οδηγίες ..

- Φιλαράκο να σου πω λίγο ? … του λέω

Ο λεμές κατεβάζει το κεφάλι κάτω, περνά γρήγορα τον δρόμο απέναντι και διακτινίζεται … Ο μαλάκας της Δευτέρας έπεσε επάνω μου … αυτό όμως δεν αλλάζει την γνώμη μου για τις Σέρρες …

Αριστερά μου ο Λαϊλάς και ο δρόμος καταπληκτικός ανηφορίζει σαν φίδι μέσα στα δέντρα … Η άσφαλτος στρωμένη καλά, η κίνηση ανύπαρκτη … Έχω φύγει από την πόλη αρκετά νωρίς και η δροσιά κάνει το ταξίδι ακόμα καλύτερο.
Μια από τις διαδρομές που πραγματικά χαίρεται κανείς … Οι μπαγάσηδες οι Σερραίοι τυχεροί … πίστα μέσα στην πόλη … ο Λαϊλάς με τις διαδρομάρες του δίπλα και όπου δίπλα να κοιτάξεις παντού απίθανοι προορισμοί … Θεσσαλονίκη – Χαλκιδική – Δράμα – Νότια Βουλγαρία με την βόρεια οροσειρά της Ροδόπης … Πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται πώς κατάφερα να σπαταλώ κάθε δευτερόλεπτο της ζωής στο μάντρινο παρακράτος της πρωτεύουσας … Το τοπίο όμως είναι υπεράνω των μίζερων σκέψεων και επανέρχομαι στις μαγικές στιγμές – εικόνες και μυρωδιές που προσφέρει η φύση γύρω μου … Μυρωδιές, αυτό είναι που ήδη μου έχει λείψει από την στιγμή που γύρισα …

https://s23.postimg.org/t2zwp8x0b/IMG_20160822_090334.jpg

Πριν 10 χρόνια είχα κάνει την διαδρομή από Κ. Νευροκόπι προς Σέρρες μέσω Ορεινής και Χρυσοπηγής … τώρα τα έβλεπα από ψηλά αριστερά μου. Θυμάμαι και εκείνη την διαδρομή και το πόσο απίθανη ήταν.

https://s24.postimg.org/ansfsq8l1/IMG_20160822_093019.jpg

https://s18.postimg.org/yby43povt/IMG_20160822_093546.jpg

Μπαίνοντας πιο βαθιά στην φύση να και τα πρώτα αγριογουρουνάκια !! … Δύο μαζί και μικρούλια, διασχίζουν τον δρόμο σβέλτα και χάνονται αριστερά στο δάσος. Ελπίζω να ζήσουν αρκετά από τις άγριες διαθέσεις κάποιων.

https://s24.postimg.org/7twd494it/IMG_20160822_094224.jpg

https://s18.postimg.org/q7j8v59mx/IMG_20160822_094914.jpg

Πριν το Περιθώριο παλιό στρατιωτικό φυλάκιο θυμίζει άλλες εποχές, πιο σκληρές για τον τόπο τούτο … αν και σκέφτομαι ότι αυτές που έρχονται θα είναι ασύλληπτα σκληρότερες.

https://s28.postimg.org/is1c853nh/IMG_20160822_100420.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 14:02

Σε όλη την διαδρομή από το τέλος του Λαϊλά μέχρι και Νευροκόπι ο ευλογημένος κάμπος με τις καταπληκτικές καλλιέργειες ντόπιας πατάτας είναι γεμάτος κόσμο που παλεύει με τα χώματα και το μεροκάματο … Αλλά οι καρεκλάκηδες λιμοκοντόροι των Αθηνών έχουν αποφασίσει ότι οι Αιγυπτιακές ή της Ζιλουάνδης είναι προτιμώμενες του Νευροκοπίου … η ίδια αντιμετώπιση όπως και της Νάξου. Είναι απίστευτο ότι το Υπουργείο Γεωργίας είναι στην Αχαρνών … Αναρωτιέμαι εάν οι περισσότεροι από αυτούς γνωρίζουν ότι η πατατιά δεν είναι δέντρο με καρπούς που κρέμονται ή εάν έχουν περπατήσει ποτέ ξυπόλητοι σε χώμα …

https://s28.postimg.org/9d17y18b1/IMG_20160822_101903.jpg

Μπαίνω Νευροκόπι και στην δυτική του είσοδο υπάρχει ένα μακάβριο μνημείο τριών παιδιών που στο άνθος της ηλικίας τους έχασαν την ζωή τους εκεί. Είναι το πρώτο αντίστοιχο σημείο που σταμάτησα σε όλο μου το ταξίδι … σημείο που σκύβεις το κεφάλι …
Στον μέχρι τώρα δρόμο μου σπάνια είδα χωριό που στην είσοδό του ή στην έξοδό του – συνήθως πάνω σε στροφή – δεν υπάρχει τουλάχιστον ένα εκκλησάκι στην μνήμη νεκρών από τροχαία. Κανονική εθνική τραγωδία … μιλάμε για εκατοντάδες ή χιλιάδες εκκλησάκια … Σε πολλά χωριά είδα στο ίδιο σημείο 3 και 4 μαζί … Απίστευτος ο πόνος και η απώλεια μαζί … και όλα αυτά γιατί ? … επειδή κάποια τσογλάνια που καθορίζουν πράγματα και καταστάσεις δεν σκύβουν το κεφάλι με πραγματικό ενδιαφέρον σε τόσο σοβαρό θέμα. Είτε από άγνοια, είτε από παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος, είτε από ολοκληρωτική ανικανότητα … είτε από τέλεια απουσία καθαρής ψυχής και συνείδησης ...

https://s29.postimg.org/5e40l5vpz/IMG_20160822_102821.jpg

Ανεφοδιασμός στο βενζινάδικο του κεντρικού δρόμου και επίσκεψη στα Οχυρά Λίσσε …

Ανεφοδιασμός στο βενζινάδικο του κεντρικού δρόμου και επίσκεψη στα Οχυρά Λίσσε …

Τόπος που ανατριχιάζεις … Δεν μπορείς να μην φέρεις με την φαντασία σου σκηνές από όσα διαδραματίστηκαν σε αυτό το ύψωμα ... δεν μπορείς να μην υποκλιθείς στο μεγαλείο λίγων απλών ανδρών που πέρασαν από αυτήν την γη ... Ήρθαν και κατάφεραν επειδή έτσι το επέλεξε η μοίρα, αλλά και το μεγαλείο της ψυχής τους, να παραμείνουν αθάνατοι για λόγους μόνο ΤΙΜΗΤΙΚΟΥΣ και τίποτα άλλο ...

Η θέα με όλο τον κάμπο στα πόδια κάνει την φαντασία να οργιάζει … Φωτογραφία στο ίδιο σημείο με πριν 10 χρόνια … Είμαι περίεργος να δω συγκριτικά τις διαφορές .. Το άρμα είναι ακριβώς το ίδιο ... για τον Βρασίδα δεν ξέρω …

https://s24.postimg.org/5wcaulq45/IMG_20160822_104731.jpg

Δαβίδ και Γολιάθ ...

https://s30.postimg.org/ck1m1gyep/IMG_20160822_104952.jpg

... μιλάμε ότι στην αυτονομία του ρίχνω στα αυτιά ... Αν μπορούσα να προσαρμόσω και το ντεπόζιτό του, θα γύρναγα πίσω συνταξιούχος ...

https://s23.postimg.org/o2t2xlzez/IMG_20160822_105004.jpg

https://s18.postimg.org/pl312iz55/IMG_20160822_105128.jpg

https://s17.postimg.org/l24mgmfcv/IMG_20160822_105336.jpg

https://s28.postimg.org/k4gx14l3x/IMG_20160822_105513.jpg

Από Νευροκόπι έως Προσοτσάνη ο κατηφορικός δρόμος είναι κανονικό λούνα παρκ … Ανοικτές παρατεταμένες - καλή άσφαλτος – ωραία χάραξη … Το χίλια εδώ θα οργίαζε ... Και μια Βουλγάρα με ένα PASSAT που την προσπερνώ σε κάθε στροφή … Πατάει συνεχώς φρένο 50 μέτρα πριν την κάθε παρατεταμένη αλλά όλο αυτό το σκηνικό έχει τα καλά του … Έχει ένα απίστευτο πρόσωπο με μια απίστευτη Γαλλική μυτούλα και ξανθό μαλλί … Βλέπω ένα εκκλησάκι σε στροφή και επανερχόμενος στην πραγματικότητα προσπερνώ για τελευταία φορά και φεύγω μακριά …. Με τον σατανά πίσω μου … (στη δημοτική) …

Φτάνοντας διασταύρωση Προσοτσάνης από δεξιά ένα άλογο έρχεται καλπάζοντας από τα χωράφια … ένας αλλόφρων το ακολουθεί τρέχοντας – μην έχοντας τόσα «άλογα» για να το προφτάσει – φωνάζοντας … Αμάξι έρχεται από απέναντι και το άλογο διασχίζει κάθετα στον δρόμο μπροστά του … Το αμάξι (το μοναδικό που υπήρχε σε ακτίνα χιλιομέτρου … αν η πουτ@ν@ η τύχη είναι με το μέρος σου) πέφτει στα φρένα και το άλογο την γλυτώνει … το κακόμοιρο όμως μπαίνει σε άπλωμα με κοπάδι πρόβατα – αγελάδες και 7 – 8 σκυλιά του ορμούν από όλες τις κατευθύνσεις. Τα πόδια του έχουν μπερδευτεί από την σέλα που έχει λυθεί και κρέμεται αριστερά του και τριποδίζει περίεργα … Έχω σταματήσει και λέω κοίτα να δεις που θα γίνει η ζημιά … Τσοπαναρέοι φωνάζουν στα σκυλιά, τους πετούν πέτρες και τα απειλούν με τις μαγκούρες … Σουρεαλισμός on real time … Ευτυχώς το άλογο σταματά και ηρεμεί. Πάει και αυτό … ο δρόμος περιμένει …

Ίσως σε άλλη μελλοντική ευκαιρία ...

https://s17.postimg.org/r5vxmg367/IMG_20160822_112035.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 14:20

Η ευθεία μέχρι την Δράμα ανιαρή … η πόλη όμορφη με επαρχιακή ατμόσφαιρα … ένα συναίσθημα που δεν νομίζω να είναι πλήρες αντιληπτό από τους μόνιμους κατοίκους τέτοιων περιοχών.
Αν ήμουν με περισσότερα κυβικά (όχι απαραίτητα πάνω από 500) ή αν είχα περισσότερες ημέρες στην διάθεσή μου, θα πήγαινα Παρανέστι όχι μέσω Δράμας αλλά από Νευροκόπι δεξιά, μέσω Μικροκλεισούρας – Σιδηρόνερου – Σκαλωτής , ακολουθώντας τον Νέστο παράλληλα από την βόρεια του πλευρά. Μόνο η θέα του χάρτη σε παρακινεί να μπεις σε αυτά τα δάση χωρίς δεύτερη σκέψη. Στα υπ’ όψιν και αυτό …

Ανηφορίζω προς Παρανέστι μέσα από Νικηφόρο. Ο δρόμος όμορφος εύκολος με στροφούλες και αρκετό πράσινο σε κάποια σημεία. Μέσα στον Νικηφόρο και πάνω στον κεντρικό του δρόμο με λύπη βλέπω εγκαταλειμμένα παλιά κτίρια άλλων εποχών … Πολύ κρίμα να τα ισοπεδώνει ο χρόνος χωρίς καμία φροντίδα …

https://s29.postimg.org/6vwegxxuf/IMG_20160822_120002.jpg

Πριν το Παρανέστι πινακίδα με προκαλεί να βγω από τον δρόμο μου … Έτσι για την μυρουδιά παρεκκλίνω βόρεια της πορείας μου ακολουθώντας για λίγο την πινακίδα φτάνω μέχρι το Τέμενος μέσα από καταπράσινη διαδρομή με τον Νέστο κάπου δεξιά και κοντά μου … Ξέρω ότι αν παρασυρθώ με το ζόρι γυρίζω πίσω … Είπαμε, στα υπ’ όψιν …

https://s28.postimg.org/h8l38vust/IMG_20160822_122234.jpg

https://s18.postimg.org/3zdqqdkt5/IMG_20160822_122659.jpg

... ο παράδεισος κάπου στο βάθος ... εκεί ψηλά ...

https://s29.postimg.org/jfxokfmxj/IMG_20160822_122720.jpg

Αρχίζω και αναρωτιέμαι τι συμβαίνει και όπου κινούμαι, η ανθρώπινη παρουσία είναι ΑΠΕΙΡΟΕΛΑΧΙΣΤΗ ... Δεν κυκλοφορεί ψυχή στην επαρχία ... ή πάω σε λάθος μέρη ... ή κάτι άλλο συμβαίνει ... Τροφή για σκέψη για αργότερα ... ίσως με παγωμένη μπυρίτσα και ωραία παρέα ... από αυτές που ακόμα μπορούν και σκέφτονται ...

Η ζέστη αρχίζει να χτυπά κόκκινο και μια διασταύρωση με βρύση – δέντρο σκιά και εκκλησάκι μοιάζει σαν από μηχανής Θεού pit stop … Ξάπλα για περίπου μισάωρο – φρέσκο νεράκι δροσερό … και δυστυχώς, πάει και το τελευταίο ροδάκινο … Το οποίο καταβροχθίστηκε με ιεροτελεστία κανονική … Αν με ρωτήσετε τι μου έχει λείψει περισσότερο μεταξύ της περατζάδας στους πεζόδρομους των Σερρών και των ροδάκινων … η απάντηση είναι ξεκάθαρη … ΡΟΔΑΚΙΝΑ ΕΔΕΣΣΑΣ … γευστικά και χυμώδη .. με απίστευτο άρωμα - χρώμα και ωραίο μέγεθος ... (σόρρυ Σερραίες ...:a9:)

https://s27.postimg.org/49sxajw7n/IMG_20160822_123229.jpg

https://s23.postimg.org/sbkfqfkzf/IMG_20160822_123319.jpg

Ακολουθώντας την πορεία προς Ξάνθη μέσα στην κοιλάδα του Νέστου, το μάτι δεν χορταίνει εικόνες … Αν και δεν είναι Άνοιξη όπως την τελευταία φορά που βρέθηκα εδώ πάνω, παρ’ όλα αυτά η φύση τριγύρω εξακολουθεί να οργιάζει.

https://s27.postimg.org/p720hwikj/IMG_20160822_124657.jpg

Αποφασίζω πριν την Δαφνώνα να στρίψω αριστερά για Λειβαδίτη. Θυμάμαι έναν ωραίο ορεινό προορισμό με ό,τι ακριβώς ζητά κάποιος με μηχανή. Μπροστά και ψηλά ο ορεινός καταπράσινος όγκος προκαλεί να τον ανέβεις …
Πιο πάνω ακριβώς μαύρα πυκνά σύννεφα κλείνουν το μάτι πονηρά … Τί διάολο, λέω … έχω χρόνο …
Φτάνω Άνω Καρυόφυτο και κάτι πινακίδες με αξιοθέατα με προκαλούν να στρίψω δεξιά προς Κάτω Καρυόφυτο …
Υπάρχει δροσερή γωνιά μέσα στο χωριό με παραδοσιακό πέτρινο γεφυράκι και νερόμυλο … και τα σύννεφα πλησίαζαν … Ανάσα δροσιάς με φωτογραφία και γυρίζω προς Λειβαδίτη.

https://s27.postimg.org/830qlpuf7/IMG_20160822_131530.jpg

Ξαφνικά η ανηφόρα γίνεται ΑΝΗΦΟΡΑ … οκ σκέφτομαι ... μετά όμως θα έχω ΚΑΤΗΦΟΡΑ και χαμογελώ … Ίσως είναι η δεύτερη φορά που θυμάμαι σε κάποιες στιγμές να ζορίστηκε η πάπια … και τα σύννεφα πλησίαζαν … Ακόμα δεν έχω καταλάβει εάν με πλησίαζαν αυτά ή εγώ …

https://s23.postimg.org/6nlnowkdn/IMG_20160822_133337.jpg

Σε τυφλή αριστερή στροφή τζιπάκι της δασονομίας μπαίνει σχεδόν μπροστά μου μαλιοκούβαρα … Μέχρι και για αρκετή απόσταση πιο πάνω ο τόπος βρώμαγε από καμένα φρένα … Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε ό,τι αφορά τα εκκλησάκια … αλλά να γίνω εκκλησάκι εκεί πάνω μου φάνηκε λίγο βαρύ … Και τα σύννεφα πλησίαζαν …

https://s18.postimg.org/4b2jpcph5/IMG_20160822_133443.jpg

Λίιιιγο πριν φτάσω Λειβαδίτη …. Γκράοουυυυ … κεραυνίδι σκάει καμιά 100στή μέτρα μακρυά μου … Σχεδόν μου έφυγε το τιμόνι από τα χέρια … Γκράοουυυυ ... και δεύτερο … Πάρε και μία ταληροψιχάλα κατακέφαλα … Πάρε και τρίτο γκράοουυυυ … Κουφάλα Δία σήμερα βρήκες να το κάνεις πεδίο βολής κεραυνών ?? … Μεταβολή και δρόμο … Η βρόχα να με κυνηγά … οι κεραυνοί επίσης … Φαντάζομαι τον Δία να σπάει πλάκα μαζί μου … ο μαλάκας πάνω στο όχημα που αποτελεί κινούμενο στόχο ... όπως στο λούνα παρκ στον πάγκο σκοποβολής με τα στραβά αεροβόλα … Με λίγα λόγια ... τα μεταξωτά βρακιά μου έγιναν για δεύτερη φορά μούσκεμα … τουλάχιστον … Έτσι όμως έλυσα το πρόβλημα της αφόρητης ζέστης μέχρι και Ξάνθη … ;)

leo1964

11/12/2016, 14:58

SHOOTER045

11/12/2016, 15:22

Μου κάνει εντύπωση,η καθαριότητα!!!!Δεν βλέπεις ένα σκουπιδάκι,ένα φύλλο

Να σου πω για την Έδεσσα και τις γύρω περιοχές.
Χωρις να το παινευτω,γιατί αν και δεν μένω εκεί,τα τελευταία 7 χρόνια εκεί δουλεύω.
Κάθε πρωι περνάνε μηχανήματα(σκούπες) και οπου δεν φτάνουν αυτά έχει υπαλλήλους του δήμου με τις σκούπες στα χέρια.
Οο δρόμοι γενικά είναι καθαροί.
Εκτός απο κεντρικές διασταυρώσεις-ειδικα με φανάρια-οπου όλοι τοτε θυμούνται να αδειασουν το τασάκι η να πετάξουν το άδειο κύπελο με τον καφέ που κάνουν βόλτα καμία βδομάδα

Vrasidas

11/12/2016, 15:26

Φτάνω Σταυρούπολη και προβληματίζομαι για το εάν θα πάω Ξάνθη μέσω Κρωμνικού ακολουθώντας την φορά του Νέστου ή θα συνεχίσω ευθεία την κλασσική διαδρομή … Η κλασσική με κέρδισε … εάν πήγαινα από την άλλη θα έπρεπε πιθανότατα – από τελείως λάθος εκτίμηση τελικά, δεν ισχύει αυτό και κακώς δεν πήγα - να μπω Εγνατία και μόνο η σκέψη άρχισε να καίει εγκεφαλικά κύτταρα … και είμαι σε ηλικία που δεν αναπληρώνονται εύκολα … όπως πολλά ακόμα άλλωστε …

Στην διαδρομή λίγες ψιχάλες μου αναπτέρωσαν το ηθικό ότι ίσως δροσιστούμε οι δυό μας … Νομίζω ότι κάποιες στιγμές η πάπια άρχισε να φωνάζει για λίγη δροσιά … Η στάση στο σταυροδρόμι ίσως ήταν σωτήρια …

Στον δρόμο πετυχαίνω έτερη πάπια στην ίδια κατεύθυνση με την δική μου, με ένα ζευγαράκι επάνω χωρίς αποσκευές και με κοντομάνικα … Άρα η Ξάνθη είναι κοντά … Ακολουθώ για λίγο τον ρυθμό τους αλλά δείχνουν ότι δεν ανήκουν στην παπιοκοινότητα, οπότε απομακρύνομαι διακριτικά ..

Μπαίνω τροπαιοφόρος στην όμορφη πόλη της Ξάνθης … Μπαγάσηδες βόρειοι σας ζηλεύω … Κάνω μικρή περατζάδα στην πόλη και κατευθύνω κορμί και παπί προς Παλιά Πόλη … Στην είσοδο της Παλιάς με διπλαρώνει από αριστερά πιτσιρικάς κάτω των 20 ντιλιβεράς … Από αυτά τα παιδιά που τα χαίρεσαι … τα γρήγορα στο μυαλό – στην γλώσσα – στο μάτι - στην ατάκα … που δείχνουν ότι δεν κωλώνουν … Με την ωραία «αλητεία» …

- Πές μου ότι πας και εσύ Κίνα … μου λέει …

- Μου βάζεις ιδέες ?? … απαντώ …

- Πες μου ρε συ ... επιμένει με ενδιαφέρον, με κάψα … Πού πας ?? … Το πρόσωπο έλαμπε …

- Πιο κοντά ρε πατρίδα … του λέω … Έναν ταπεινό γύρο της Ελλάδας … Καφέ πού θα πιώ ??

- Όπως πας … ίσια. Καλό δρόμο !

- Θένγκς μπόι ! … καλή δουλειά !

Αναρωτιέμαι εάν έβγαζα το κράνος και φαινόταν η γέρικη (σε σχέση με τον πιτσιρικά ) μουτσούνα μου, ποια θα ήταν η αντίδρασή του …

Το παπί έχει ένα βασικό πλεονέκτημα … περνάς απαρατήρητος … Άχρωμος – άγευστος – άοσμος – σχεδόν αόρατος … έτσι εξασφαλίζεις την ησυχία σου και την ηρεμία σου … Ο πιτσιρικάς όμως στάμπαρε λεπτομέρειες … Πινακίδα από αλλού – το ντεπόζιτο – υπερβολικά μπαγκάζια για παπί … τσίμπησε αμέσως … Πόσοι άλλοι δεν πήραν χαμπάρι τίποτα ... πόσοι δεν ανταπέδωσαν χαιρετισμό από απέναντι … Στον γκιώνη μου όμως, εγώ βενζίνα είχα … και προορισμό χωρίς συγκεκριμένη κατάληξη … ή ανάποδα …
Μικρός κύκλος στην Παλιά Πόλη και παγωμένος καφές … Άπλωμα ρούχων για στέγνωμα από τον ιδρώτα και επανασχεδιασμός της διαδρομής στην σκιά … Απέναντι ένας περιεργάζεται το παπί …

Παρατηρητικότητα Ξάνθης Vs παρατηρητικότητας λοιπής Ελλάδας : 1 – 0

https://s23.postimg.org/x3imsz92z/IMG_20160822_141952.jpg

Η παλιά πόλη

https://s28.postimg.org/njcz9pq3x/IMG_20160822_142743.jpg

https://s17.postimg.org/77sljvr4v/IMG_20160822_142845.jpg

https://s18.postimg.org/m73ylyovt/IMG_20160822_142917.jpg

https://s17.postimg.org/7vyh2q3bj/IMG_20160822_143048.jpg

https://s30.postimg.org/65j7gz881/IMG_20160822_144018.jpg

Η ώρα περνά γρήγορα στην σκιά … ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί ο χρόνος αντέχει την ζέστη ενώ στην σκιά τρέχει με 6η και κοντό γρανάζωμα … Στέγνωσαν τα ρούχα… σχόλασε κι ο γάμος … Βρασίδα ντύσου να φύγουμε …

Γειά σου Ξάνθη με τα ωραία σου .. ελπίζω κάποτε και σε άλλον καφέ … ίσως και μεζεδάκι …
Ακολουθώ νότια την διαδρομή προς Πόρτο Λάγος … Περνώ δίπλα από την καντίνα της Φιλιώς … κρίμα που δεν έχω όρεξη … έχω ακούσει τα καλύτερα για σαντουϊτσάρες και άλλα κολάσιμα εδέσματα …

Vrasidas

11/12/2016, 15:27

Βαφέϊκα ή Βιστονίδα σταματώ για να ελέγξω τον χάρτη … Από λίγο πιο κάτω ένα BMW GS F800 πορτοκαλί – μαύρο πλησιάζει και χαιρετά …
- Ωχ φιλαράκι συγγνώμη μου λέει … Σε πέρασα για έναν γνωστό μου που έχει ένα ίδιο παπί!
- Ίδιο αποκλείεται … του λέω χαμογελώντας ... και κουβέντα στην κουβέντα με ρωτάει από πού έρχομαι …
Του λέω για την βροχή και τις αστραπές στον Λειβαδίτη … και ότι πάω προς Αλεξανδρούπολη …
Είχε σκοπό να πάει ακριβώς εκεί – Λειβαδίτη - σε ένα εξοχικό που έχουν για να το ελέγξει και αλλάζει γνώμη …

- Θα έρθω μαζί σου, μου λέει … Πάμε μαζί μέχρι Μαρώνεια παραλιακά για βόλτα και βλέπουμε !

Φοβερός τύπος και χαρακτήρας ο Στέργιος … με την πρώτη ματιά καθαρός άνθρωπος …
Στάση για χυμό στο Πόρτο Λάγος σε καφετέρια φίλου του ο οποίος είχε καταφέρει πριν λίγες ημέρες από στάση, να φέρει το VARADERO καπάκι … Απίστευτο τί μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος … Άλλοι δεν μπορούν ούτε παπάκι να σηκώσουν … Αν κατάλαβα καλά, ευτυχώς ο άνθρωπος δεν έπαθε κάτι σοβαρό.
Η αλυσίδα του ήταν στεγνή οπότε κέρασα γρασάρισμα με το σπρέι ... το απόλυτο τίποτα μπροστά στο κέρασμα του Στέργιου και την παρέα του για τόσα χιλιόμετρα ... Μπροστά ο Στέργιος και πίσω εγώ, τον ακολουθώ σε όλη την παραθαλάσσια διαδρομή μέχρι Μαρώνεια. Οι παραλίες ήταν άψογες … δεν ήξερες πού να πρωτοσταματήσεις … Το χάλι με τις ομπρέλες σχεδόν απουσίαζε ή τουλάχιστον δεν ενοχλούσε …

Συμπαθητικοί παραθαλάσσιοι οικισμοί και μερικά «φορτωμένα» εξοχικά σπίτια …

Η περιοχή μετά τον Λίσσιο ποταμό – τον οποίο διασχίσαμε μέσα από διαδρομές που εγώ δεν θα έβρισκα εύκολα – ήταν χάρμα οφθαλμών για καλοκαιρινές ήσυχες διακοπές δίπλα στην θάλασσα … Προφήτης Ηλίας – Κρυονέρι – Αλκυώνα – Πλατανίτης – Άγιος Χαράλαμπος, οι βασικοί παραθαλάσσιοι οικισμοί … Όλοι ένας κι ένας …

Φτάνουμε Μαρώνεια και οι δρόμοι μας χωρίζουν … Ανταλλάσουμε κινητά και ευχές …
Να είσαι πάντα καλά Στέργιο και καλούς δρόμους σε όλη σου την ζωή ! Ελπίζω να ανταποδώσω κάποτε …

https://s27.postimg.org/8s835c0lf/IMG_20160822_160049.jpg

https://s24.postimg.org/o8x1l4klx/IMG_20160822_162020.jpg

Άγιος Νικόλαος - Πόρτο Λάγος

https://s27.postimg.org/sor9rbgqr/IMG_20160822_163937.jpg

Λίσσιος ποταμός

https://s28.postimg.org/4f7hdgzml/IMG_20160822_172206.jpg

https://s27.postimg.org/y1cecmzrn/IMG_20160822_172231.jpg

Η αρχή της παραλίας Προφήτης Ηλίας και στο βάθος πάνω βουνό η Μαρώνεια

https://s28.postimg.org/4wljffu0t/IMG_20160822_173548.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 15:38

Να σου πω για την Έδεσσα και τις γύρω περιοχές.
Χωρις να το παινευτω,γιατί αν και δεν μένω εκεί,τα τελευταία 7 χρόνια εκεί δουλεύω.
Κάθε πρωι περνάνε μηχανήματα(σκούπες) και οπου δεν φτάνουν αυτά έχει υπαλλήλους του δήμου με τις σκούπες στα χέρια.
Οο δρόμοι γενικά είναι καθαροί.
Εκτός απο κεντρικές διασταυρώσεις-ειδικα με φανάρια-οπου όλοι τοτε θυμούνται να αδειασουν το τασάκι η να πετάξουν το άδειο κύπελο με τον καφέ που κάνουν βόλτα καμία βδομάδα

Θα έλεγα ότι οι εκεί άνθρωποι είναι γενικά πιό καθαροί ... Το σκουπιδαριό στον δρόμο δείχνει κατά κάποιο τρόπο και την καθαρότητα της ψυχής ... και την Παιδεία ... Πράγμα που υποστηρίζω για τους Βόρειους γενικά κατοίκους αυτής της γωνιάς των Βαλκανίων ...

leo1964

11/12/2016, 16:01

Θα έλεγα ότι οι εκεί άνθρωποι είναι γενικά πιό καθαροί ... Το σκουπιδαριό στον δρόμο δείχνει κατά κάποιο τρόπο και την καθαρότητα της ψυχής ... και την Παιδεία ... Πράγμα που υποστηρίζω για τους Βόρειους γενικά κατοίκους αυτής της γωνιάς των Βαλκανίων ...

Την ίδια εντύπωση έχω αποκομίσει και εγώ,μπεσαλήδες

Vrasidas

11/12/2016, 16:19

Η Μαρώνεια μου άρεσε πολύ ! Το ανέβα προς αυτήν με άπλετη θέα στο Θρακικό Πέλαγος … το κατέβα προς Κρωβύλη ένα ωραίο στριφτερό μονοπάτι – πιστάκι κανονικό … Από τα χωριά προορισμούς για καφέ – βόλτα – μεζεδάκι … Αυτός ο τεράστιος πλάτανος στην πλατεία του χωριού με την φανταστική του σκιά και τα τραπεζάκια με τα καρό τραπεζομάντηλα από κάτω ... μόνο που πέρασα από δίπλα, μου άνοιξε την όρεξη !! Τόσα μέρη, πού να πρωτοπάει κανείς …

Ακολουθώ την διαδρομή μέσω Κρωβύλης για Μεστή κάτω από την Εγνατία. Την Εγνατία πλέον την έχω αριστερά μου και την ακολουθώ από ψηλότερο επίπεδο … Η παράλληλη οδός κανονική πίστα … φαρδύς δρόμος με ωραία χάραξη και άσφαλτο που κρατά, με καμπύλες που προκαλούν περισσότερο από την Σούζη, τρελή γειτόνισσα από τα εργένικα χρόνια μου, γεμάτη υποσχέσεις, όπως ακριβώς και αυτές οι στροφές … από τα κομμάτια που ήθελα το χίλια … Αριστερά παρακολουθείς την “βαρεμάρα” – Εγνατία από δεξιά ακολουθείς την “διασκέδαση” μετά θέας και στριψίματος – “παράδρομο” …

Όχι ότι ο πάπιος δεν με ικανοποιούσε, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα … Δεξιά μου αρχαιολογικές πινακίδες που σε ενημερώνουν ότι βρίσκομαι σχεδόν πάνω στην Αρχαία Εγνατία Οδό … Βγαίνω από τον δρόμο και για λίγο ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΓΝΑΤΙΑ … χωράφια μεν, αλλά το παλιό πέτρινο οδόστρωμα ακόμα διακρίνεται … Το συναίσθημα φοβερό … ανατριχιάζω ακόμα που το σκέφτομαι … Σαν να είδα και μια σκιά από μόνιππο άρμα εκεί πίσω … αλλά δεν μπορεί, επηρεάζομαι εύκολα ούτως ή άλλως …

https://s17.postimg.org/453nc4ei7/IMG_20160822_181956.jpg

https://s30.postimg.org/okd2tre01/IMG_20160822_182424.jpg

Φοβεροί πάντως οι μάστορες εκείνης της εποχής … εάν μπορούσαν να δουν τα χάλια και τις κακοτεχνίες (ηθελημένες ή μη ) των σημερινών δρόμων, θα είχαν κατουρηθεί από τα γέλια … αν και τίποτα δεν μας επιβεβαιώνει ότι ήδη δεν το κάνουν βλέποντας από ψηλά “εκεί” … Μεγάλη διαφορά να είσαι μάστορας, από μάστουρας …

Όνειρο ανεκπλήρωτο μέχρι τώρα : να πάρω το ιδιωτικό αυτοκίνητο – κατά προτίμηση ακριβό – συγκεκριμένων δημάρχων, συγκεκριμένων περιοχών και με τους ίδιους μέσα να πάμε μια βόλτα με οδηγό εμένα … Γυρίζοντας πίσω, να περιμένουν φωτογράφοι απαθανατίζοντας την στιγμή που τους παραδίδω τα κλειδιά του αυτοκινήτου … καθώς και τα ψαλίδια – τις ζάντες – τα αμορτισέρ – τις βάσεις μηχανής …. Καποδιστριακός σουρεαλισμός …

Μάκρη και Ν. Χιλή περνούν γρήγορα … Λίγο πριν, τα Δίκελλα φαντάζουν ως ωραίος παραθαλάσσιος προορισμός …

Είμαι στην ευθεία στην αρχή της Αλεξανδρούπολης και το Δημοτικό Κάμπινγκ δεξιά μου … Τί να κάνω ο ταλαίπωρος, μπήκα μέσα … Βρίσκω γωνίτσα με λίγο χορταράκι και στρώνω κρεβατοκάμαρα αρχοντική και ανεπανάληπτα δροσερή … Ήθελα να ήξερα, αυτήν την σκηνή ... γιατί την κουβαλώ τόσες ημέρες από εδώ και από εκεί … ?? Θα μου πεις, εδώ το παπί κουβαλά το κορμί σου … Πέφτει και σχετική μπουγάδα γιατί τα καθαρά ρούχα τελειώνουν απελπιστικά γρήγορα ... Γυρίζοντας από το πλυσταριό ακούω θόρυβο (γνώριμο από τα παιδικά χρόνια) και κλάμα παιδιού. Ένα κοριτσάκι κάνει ποδήλατο μαζί με τον μπαμπά του και έχει πέσει ... Μικρή μελανίτσα στο γόνατο και μια στάλα αιματάκι ... όσο ακριβώς χρειάζεται για να μάθει κανείς στα πρώτα του βήματα στην ζωή ... να μάθει να σηκώνεται ... και να αρχίσει να γελά ... κοροϊδεύοντας την κάλπικη πλευρά της ζωής ...
Πλησιάζω και βοηθώ ... Η μια και μοναδική βοηθητική ρόδα έχει φύγει από την θέση της ... Πολλές φορές στην ζωή, τα "βοηθήματα" σου ρίχνουν μία και σε πετάνε κάτω ... με μίσος και αγριότητα ... Πάω στο παπάκι της ιεροαποστολικής κοινότητας και φέρνω τα εργαλεία σωτηρίας ... Σφίξιμο στα παξιμάδια και το χαμόγελο της πιτσιρίκας μια σκλαβιά ... Τίποτα πιό ιερό από μια ευτυχισμένη φατσούλα ... Σίγουρα δεν μετάνιωσα για το επιπλέον βάρος των εργαλείων ...
Γδύσιμο – μαγιό και πλάτσα πλούτσα στα νερά της παραλίας του κάμπινγκ … ακριβώς λίγο πριν ο ήλιος βουτήξει και αυτός. Στα δικά του νερά όμως … σε πιο καθαρά ….

https://s23.postimg.org/pwjid2ekr/IMG_20160822_194100.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 16:20

Με έχει πιάσει μια απίστευτη άρνηση να κυκλοφορώ ταυτόχρονα και ανακατεμένος με πολύ κόσμο. Βαριέμαι θανάσιμα να πάω βόλτα στην πόλη … ούτε ή άλλως κυκλοφορούν άνθρωποι εκεί έξω … Με τον χάρτη μου και το μπλοκάκι μου πάω στην ψησταριά του κάμπινγκ … Η μπύρα είναι προκλητικά παγωμένη και τα «σουβλάκια» (θα πρέπει πλέον να είμαι προσεκτικός πώς παραγγέλνω σε αυτές τις γωνιές της χώρας) τρυπάνε την μύτη … Για σπάσιμο παίρνω από το μπαρ και δύο «καλαμάκια» … έτσι για το γαμώτο …
Σου - βλά - κια ... πάμε πάλι από την αρχή μέχρι να το εμπεδώσουμε ... σου - βλά - κια ...

https://s29.postimg.org/o3ael4vdz/IMG_20160822_205133.jpg

Η μια μπύρα φέρνει την άλλη και κολλάει και ένα ζευγάρι Γερμανών … Γειά σου ρε Μάρκο και … (πού θα πάει θα την θυμηθώ) … Τα τελευταία 20 χρόνια κάνουν διακοπές συνεχόμενα ΚΑΙ στην Ελλάδα … Βγαίνουν οι χάρτες και αισθάνομαι μαλάκας … Έχουν πάει και σε μέρη εντός Ελλάδας που ΔΕΝ έχω πάει … Και καυχιόμουν για το αντίθετο … (τα νησιά που δεν έχουν πάει, δεν μετράνε) …. Έχουν προς το παρόν ένα MERCEDES 208 που το έχουν μετατρέψει σε αυτοκινούμενο τροχόσπιτο … Χωρίς περιττά μπιχλιμπίδια και λοιπά παρανοϊκά κουλτουριάρικα δήθεν … Το πρωί τους έσπασαν το τριγωνικό τζαμάκι και ανοίγοντας την πόρτα τους «ψείρισαν» μια HD κάμερα … Είδαν τον κλέφτη από μακριά και προσπάθησαν να τον κυνηγήσουν, αλλά ήταν ήδη αργά … Την επομένη είχαν ήδη ραντεβού για να τους βάλουν το νέο τζάμι … Στα 20 χρόνια η πρώτη αναποδιά που τους τύχαινε σε αυτήν την χώρα …

Τελικά το “less is best” ισχύει στην τραγική πλειονότητα των περιπτώσεων … Ίσως εάν είχαμε λιγότερα άχρηστα υλικά πράγματα, να ήμασταν περισσότερο χρήσιμοι άνθρωποι … Το καντάρι της ψυχής δεν μετριέται ούτε σε κυβικά, ούτε σε τραπεζικούς λογαριασμούς ούτε σε μεγάλα άδεια κουτιά από τούβλα περιτυλιγμένα με σοβά …

Το έχω ξαναπεί και λίγοι το καταλαβαίνουν … ίσως αυτοί που το έζησαν μαζί μου … Το πρώτο μου μηχανάκι ήταν ένα μεταχειρισμένο 6βολτο μπλε C50 … Αρκετές φορές τρικάβαλο με όλα τα καλά του «Αβραάμ και του Ισαάκ» στο πίσω μέρος της σέλας … ενίοτε και στο μπροστά … Οι τότε στιγμές αξέχαστες … όσο πιο άδεια η τσέπη τόσο απίστευτα πιο όμορφα τα ηλιοβασιλέματα … και δεν ευθύνεται η πρεσβυωπία ή η υπερμετρωπία πλέον γι’ αυτό …

Κοίτα να δεις πως γυρίζει ο τροχός φίλε μου πασόκε … Ο δολοφόνος πάντα γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος … αυτήν την φορά πάνω σε κινέζικο άθλιας κατασκευής παπί … (πιο σοφός και προετοιμασμένος καλύτερα όμως …)

Η καλή παρέα και η μπύρα πάντα έσπρωχνε τους δείκτες των ρολογιών μπροστά … Η ώρα ήταν ήδη 01:30 και η αυριανή ημέρα ήθελε ξεκούραστο σκληρό δίσκο για να μπορεί να έχει καθαρές εγγραφές … Το χορταράκι αποδείχθηκε όσο μαλακούλι χρειαζόταν για να ισιώσει ο δίσκος ... όχι του μυαλού, ο άλλος …

https://s18.postimg.org/lcpn18gbd/IMG_20160823_003337.jpg

Ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης, πώς να είναι άραγες το πρωί ??

Vrasidas

11/12/2016, 16:40

Ημέρα πέμπτη ...

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7+681+00/%CE%91%CE%B9%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%B7/%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C+%CE%94%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%BF/%CE%A0%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%82/%CE%9F%CF%81%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BF/%CE%A3%CE%BF%CF%85%CF%86%CE%BB%CE%AF/%CE%9B%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%82/%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%B1/Camping+Alexandros/@40.894577,25.3145953,8.75z/data=!4m66!4m65!1m5!1m1!1s0x14b21c9f5c02c8d5:0xbab0f92b441e41e3!2m2!1d25.873962!2d40.8457193!1m5!1m1 !1s0x14b2147a48c1316d:0x8e6ea05960de82e0!2m2!1d25.955423!2d41.0171751!1m5!1m1!1s0x14b25f71d75f481b:0 xddd1db2ca0436cfb!2m2!1d26.1006252!2d41.3156676!1m5!1m1!1s0x14b2c3aac0329d9b:0x87c125681b0c8436!2m2! 1d26.1823718!2d41.6452907!1m5!1m1!1s0x14b2c502d5e9e6cb:0x500bd2ce2bb1a30!2m2!1d26.2123505!2d41.71972 7!1m15!1m1!1s0x14b25148037d782d:0x210ab6e8383ca778!2m2!1d26.2992566!2d41.1943451!3m4!1m2!1d26.186489 5!2d41.1833716!3s0x14b25afd34089cf7:0x8f51b1b43f0bfd9a!3m4!1m2!1d26.1075347!2d41.0987226!3s0x14b2416 1b0780481:0xd8602858e510cd10!1m5!1m1!1s0x14b222a8cf0e5a07:0x29f6c7ee21b8d6d2!2m2!1d26.045885!2d40.88 06112!1m5!1m1!1s0x14aebb729066fc01:0xf567e137446a476c!2m2!1d24.412866!2d40.937607!1m5!1m1!1s0x0:0xf4 cc422daa2ea5af!2m2!1d24.5163731!2d40.9591853!3e0?hl=el

Το καλό με το την ταπεινή καταγωγή της πάπιας, είναι ότι δεν την απασχολούν ανίερες κομπλεξικές πράξεις και ψυχολογικές πρακτικές της ανώτερης τάξης. Ένα παπί μπορεί άνετα να υποδυθεί με χαρά τον ρόλο της απλώστρας ρούχων … και με μεγάλη επιτυχία μάλιστα, να συναγωνίζεται παρακείμενους θάμνους … Ίσως αργότερα σκεφτώ κάποια πατέντα με αφαιρούμενες αναδιπλούμενες αντηρίδες, με γαλβανισμένα σύρματα για να μην σκουριάζουν. Ό,τι βρεγμένο και να βάλεις επάνω … σε δύο – τρία χιλιόμετρα θα έχουν στεγνώσει …

Αυτά τα πρωινά … σκέτη μαγεία … ως και η φύση κάθεται ήρεμη για να τα απολαύσει …

Πληρωμή, αποχαιρετισμός και πάμε για κέντρο … Φυσικά τέτοια ώρα αν και καθημερινή δεν δουλεύει σχεδόν τίποτα … Τα καφέ όλα κλειστά, ακόμα και τα κεντρικά γύρω από τον Φάρο … Δεν πειράζει, καφέ κάπου σε ένα βουνό … δεν είναι μακριά άλλωστε …

https://s23.postimg.org/ie3mjxadn/IMG_20160823_064303.jpg

https://s29.postimg.org/vs8y9mhlz/IMG_20160823_070851.jpg

https://s29.postimg.org/5hf4rxy87/IMG_20160823_074830.jpg

https://s23.postimg.org/7eaw5y43v/IMG_20160823_080010.jpg

Έξω από την Αλεξανδρούπολη θυμάμαι ότι πρέπει κάποτε να βάλω βενζίνη, οπότε στο πρώτο χωριό ανεφοδιασμός. Πρέπει με κάθε δυνατό τρόπο να ενισχύουμε την μικροοικονομία των εγκαταλειμμένων γωνιών αυτής της χώρας … ένας καφές – ένα κουλούρι – μια μικροαγορά ίσως είναι κάτι σημαντικό εκεί πάνω … Ίσως ένας μικρός λόγος να μην εγκαταλείψουν και αυτοί …
Στον Άβαντα βενζίνη και λάδωμα αλυσίδας … Κουβέντα με την πρατηριούχο … ακόμα ένας που έχει ανθρώπους της φαμίλιας εγκλωβισμένους στο παρακράτος της Αθήνας …

Ήδη από τα πρώτα χιλιόμετρα αρχίζει κανείς και καταλαβαίνει πόση φύση έχει μπροστά του … Σαν κάτι να σε ρουφάει να πας πιο ψηλά … πιο βαθειά στο δάσος … Δεν είναι τυχαίο που όλα τα παραμύθια που έβαζαν την φαντασία στην περιοχή των κόκκινων και πολλές φορές πέρα από αυτή, είχαν μέσα και από ένα δάσος …

https://s23.postimg.org/i9f65wzhn/IMG_20160823_083217.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 16:50

Θυμάμαι που το βράδυ στο κάμπινγκ πριν κολλήσει η παρέα με τους Γερμανούς, ρώτησα μια παρέα ντόπιων πληροφορίες για το εάν συγκεκριμένη διαδρομή μέσα στην Δαδιά είναι χωματόδρομος ή όχι … Η προφορά τους βαριά και χαρακτηριστική … Φαντάζομαι εγώ θα ακουγόμουν στα αυτιά τους όπως ο Τόλης, όταν πρωτοεμφανίστηκε στο πεντάγραμμο … Αφού είδαν στον χάρτη τα σημεία που ενδιαφερόμουν, με κοίταξαν με οίκτο – λύπη και σαν μακαρίτη μαζί …

- Πού πάς εκεί πάνω ?? … έχει άγρια ζώα !! … θα πάθεις κακό και ζημιά μαζί !! … δεν πας από τον κεντρικό δρόμο καλύτερα ?? … είναι άγρια τα πράγματα εκεί πάνω … δεν είναι για σένα …

Τους ρώτησα τί ζώα έχει η περιοχή και μου απάντησαν αρκούδες και λύκους … Φαντάζομαι τί θα έλεγαν του Τόλη εκείνα τα χρόνια …

Αφού τους είπα ότι έχουν δίκιο και ότι η Εθνική οδός έχει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να δει κανείς (από μέσα μου ήδη έβλεπα τα διάσημα σκυλάδικα εθνικών οδών και παραποτάμιων παράδρομων και η φαντασία μου οργίαζε ...) τους καληνύχτισα ευχαριστώντας τους που μου έσωσαν την ζωή … μία την έχουμε άλλωστε …

Ο Έβρος δεν φημίζεται για τα ορεινά του ύψη … 600 μέτρα το πολύ ? … δεν νομίζω περισσότερο … η φύση και η βλάστηση όμως είναι πανέμορφη έως προκλητικά υπέροχη … Το ανέβα προς Αισύμη το επιβεβαιώνει χιλιόμετρο με χιλιόμετρο …

Μπαίνω Αισύμη και βλέπω με ανακούφιση Μουσείο Σαρακατσάνικης Παράδοσης … Αναλαμπή του θυμικού και με πιάνουν τα γέλια … ευτυχώς δεν είχε ψυχή γύρω … Χρόνια πριν κάπου βόρεια την είχε πέσει κορασίδα που γλυκοκοίταζε την προοπτική της Αθήνας … και εκεί που προέβαλε τα προσόντα και τις χάρες της πετάει την ατάκα : «Είμι μια Σαρακατσάν’ ιγουώ ..!!»
Τι να κάνει αυτή η ψυχή άραγες … Μακάρι να είναι σε καλύτερη θέση και έξω από κάθε είδους αστικών μαντριών …

https://s24.postimg.org/qdxxzlc9x/IMG_20160823_084354.jpg

https://s27.postimg.org/v5ovla9r7/IMG_20160823_084417.jpg

Το μουσείο κλειστό οπότε συνεχίζω προς κέντρο χωριού … Στην πλατεία στάση για καφέ και πληροφορίες από ντόπιους γέροντες και άλλους που απολάμβαναν την πρωινή τους κουβέντα με καφέ …

Η συζήτηση που εξελίχθηκε ενδιαφέρουσα και με ενίσχυση των πεποιθήσεων που έχω για αυτήν την χώρα και την κατάντια της … Ο τόπος αφημένος στην τύχη του … παραμελημένος … ό,τι απόφαση και να παρθεί από τα «κεντρικά», πάντα εις βάρος του … Οι άνθρωποι με παράπονα … με πικρία στα χείλη και στο πρόσωπο … Πρόσωπα δουλεμένα από τον ήλιο - τον ιδρώτα – την κούραση … Τα χέρια το ίδιο … φαντάσου τι έχει γίνει στην ψυχή ...

Το χωριό την δεκαετία του ΄80, δηλαδή μόλις εχθές, είχε 5 μόνιμους δασκάλους … 4 αστυνομικούς μόνιμη δύναμη … 2 δασοφύλακες … 2 αγροφύλακες … παπά … και πάνω από 100.000 κεφάλια αιγοπρόβατα ….

Σήμερα ??? …. Από όλα τα παραπάνω κρατήστε μόνο τα αιγοπρόβατα … και αυτά όχι πάνω από 1.000 …..

Για απλά πράγματα πρέπει να μετακινηθούν στην Αλεξανδρούπολη … βενζίνες – υπέρογκα έξοδα – χαμένος χρόνος …

Κλασσικό παράδειγμα τα σιτηρά τους … Έχουν κοστολόγιο παραγωγής 15 λεπτά του ευρώ ανά κιλό μέσα στο χωράφι. Από Ουκρανία παραδομένο στην πόρτα, 14 λεπτά το κιλό … Η οικονομία τους καταρρέει, μαζί και ό,τι έχουν να προσφέρουν αυτά τα ευλογημένα μέρη … και τα «κεντρικά» σφυρίζουν προκλητικά αδιάφορα …

Για να επισκεφτούν ένα νησί όπως ο υπόλοιπος κόσμος, κάτι απόλυτα φυσιολογικό για τον περισσότερο κόσμο, θέλουν μια μικρή περιουσία μόνο για να φτάσουν στο λιμάνι του Πειραιά … Η Σαμοθράκη και η Θάσος δηλαδή μονόδρομος … Κάποιοι μιλούσαν για την Αθήνα σαν όνειρο … Πώς να τους αλλάξεις γνώμη ? …

Η δεκαετία του ΄80 ίσως για τους μελλοντικούς ιστορικούς θα αναφέρεται σαν παράδειγμα για το πώς μπορείς γρήγορα και εύκολα να σκάψεις κάτω από τα θεμέλια ενός «κράτους» … Πετάς 2-3 μίζες στους κατάλληλους άνθρωπες … βγάζεις 2 περιοδικά τύπου κλικ – κλακ - κλουκ … ρίχνεις λίγη μπάλα ανακατεμένη με σκυλάδικα και πρωινατζούδες … εξυμνείς κάνα δυό νησιά τύπου Συγγρού … και ρίχνεις λίγο λάσπη βγάζοντας μαλάκα όποιον κερδίζει το ψωμί του με ιδρώτα … Γεμίζεις υπηρεσίες με χρήσιμους ηλίθιους ρεμπεσκέδες κομματοφρουρούς … και έχεις μια χώρα παραδομένη άνευ όρων στο πιάτο. Φροντίζεις επίσης να υποβαθμιστεί και η Παιδεία μερικά υπόγεια πιο κάτω από τα υπόγεια ώστε να έχεις τα νώτα σου καλυμμένα … και είσαι πασάς στο νότιο άκρο των Βαλκανίων …

Vrasidas

11/12/2016, 16:55

Ο καφές ήταν ό,τι πρέπει … ίσως και ο προβληματισμός που τον συντρόφεψε … Οι δε πληροφορίες για την διαδρομή ήταν άκρως χρήσιμες. Έμαθα ότι οι αρκούδες και οι λύκοι έχουν μια φυσική φοβία για τα παπιά οπότε είχα ήδη εξασφαλίσει το επόμενο πρωινό μου ξύπνημα σε αυτά τα χώματα των Βαλκανίων … Οι επόμενοι περαστικοί δεν γνωρίζω … ελπίζω να έχουν παπιά … Η αρχική μου επιλογή ήταν λάθος καθώς θα διέσχιζα 15 χιλιόμετρα χωματόδρομο, οπότε επί τόπου αλλαγή σχεδίων … και δεν με χάλασε καθόλου …

Εγκάρδιοι χαιρετισμοί και αναχώρηση για την γη των άγριων ζώων … Α, ρε άνθρωποι της πόλης ξύλο που θέλετε ώρες ώρες … Βλέπετε σαμιαμίδι και νομίζετε ότι μπροστά σας είναι ο δράκος του Κομόντο …

Η διαδρομή προς Λεπτοκαρυά απίστευτη … δάσος – δάσος και δάσος … με στροφές και στροφές … και θέα … Ψυχοθεραπεία κανονική … Παραφωνία σε όλο αυτό το σκηνικό τα Αιολικά πάρκα που βιάζουν την εικόνα της φύσης … Η ανάπτυξη πάνω απ’ όλα …

https://s30.postimg.org/wd5ao3iq9/IMG_20160823_094329.jpg

https://s23.postimg.org/6dx2iy2mz/IMG_20160823_100113.jpg

https://s29.postimg.org/e3d7mtbx3/IMG_20160823_100653.jpg

Παραφωνία επίσης και η ανθρώπινη γαϊδουριά που την επιδεικνύουν με κάθε τρόπο … Μια απίστευτα όμορφη και δροσερή γωνιά ξεκούρασης – αναψυχής – προορισμού για πικ νικ στο δάσος … γεμάτη από σκουπίδια και κουτιά κόκα κόλας – μπύρας … και από τις δύο μεριές του δρόμου , γιατί εάν κάνεις κάτι, πρέπει να το κάνεις σωστά και ολοκληρωμένα ...
Οι άνθρωπες που ανέβηκαν έως εδώ σίγουρα είχαν αμάξι με πορτ μπαγκάζ και σακούλες … Παιδεία δεν είχαν … αυτοσεβασμό επίσης … Πώς να πλησιάσουν λύκοι και αρκούδες σε τέτοια βρωμιά …

https://s24.postimg.org/4xjeaswb9/IMG_20160823_102538.jpg

https://s27.postimg.org/pmv7arwlf/IMG_20160823_102607.jpg

Σκέφτομαι με ανακούφιση ότι την φύση δεν μπορείς να την ταρακουνήσεις ... Όταν δει ότι πράγματι κινδυνεύει, δίνει μια και ισοπεδώνει ... και τα ξανακτίζει από την αρχή ... με άλλους μάστορες και χρήστες στην δούλεψή της ... μέχρι να τους ισοπεδώσει και αυτούς ξανά και ξανά ...

Η διαδρομή συνεχίζει να συναρπάζει μέτρο με το μέτρο – χιλιόμετρο με χιλιόμετρο … Αισθάνομαι πολύ τυχερός που ήρθα με την πάπια … Με το άλλο σίγουρα θα είχα πολλές στιγμές απόλαυσης … παρατεταμένης όμως αμφιβάλω … Είμαι ξεκούραστος – χαλαρός – ήρεμος – χωρίς να μου λείπει η ταχύτητα τις περισσότερες φορές … Μπορώ και παρατηρώ ότι συμβαίνει γύρω μου … βλέπω πράγματα που με το άλλο θα περνούσαν χωρίς την παραμικρή αποτύπωση στον σκληρό του μυαλού …

Στο μυαλό μου συνεχώς έρχονται εικόνες από διαβάσματα σε διάφορα σχετικά με μοτοσικλέτες και ταξίδια sites… Οι πυρηνικοί μοτοεπιστήμονες και κατέχοντες την απόλυτη γνώση, έχουν ήδη μιλήσει και αποφασίσει …. «Τα παπιά είναι αυστηρά και ΜΟΝΟ για αστική μετακίνηση και ΤΙΠΟΤΑ άλλο» …. «Τα παπιά είναι επικίνδυνα για ταξίδι» … «Ταξίδια γίνονται μόνο με κυβικά, γιατί χωρίς αυτά δεν μπορείς να ταξιδέψεις» … και ήδη έχω αρχίσει να μπαίνω σε διαδικασία σχεδιασμού για το επόμενο ταξίδι και τις απαραίτητες ίσως μετατροπές …

Το χαμόγελο πίσω από τα αυτιά ξεχειλωμένο …. Παράδεισος κανονικός, προσφορά Κινέζικου εργοστασίου άθλιων κατασκευών … Και ακριβώς εκεί είναι το καυτό σημείο … Μα με μια άθλια κατασκευή μπορείς να έχεις όλα τα πιο πάνω ???

… η απάντηση είναι μία : … Θεέ μου τί είχα χάσει τόσα χρόνια … ??

https://s17.postimg.org/uxu4i8v0v/IMG_20160823_101824.jpg

https://s28.postimg.org/40tk2mi5p/IMG_20160823_101912.jpg

Μπροστά μου ένα κοπάδι από μουλάρια και δύο αναβάτες πάνω σε σαμάρια … Σταματώ στην άκρη και τους χαζεύω … εικόνες από άλλες εποχές … Χαιρετιόμαστε …

- Πού πάνε αυτά ??
- Δουλειά …
- Ξύλα ??
- Ναι για ! … χαρακτηριστική απάντηση τοπικής διαλέκτου !
- Καλή δουλειά !
- Καλό δρόμο !

Έμεινα να τους χαζεύω για λίγο ... Πότε θα ξαναδώ κάτι τέτοιο … ? .. με πιάνει μια ψιλομελαγχολία … συνειρμικά μου έρχονται στο θυμικό εικόνες με εμένα πιτσιρικά πάνω στο γαϊδούρι πισωκάπουλα … Στο σαμάρι δεξιά και αριστερά κρεμασμένα τα κοφίνια από το αμπέλι μετά τον τρύγο … Τέτοια εποχή πρέπει να ήταν …

https://s29.postimg.org/l4ivzafzb/IMG_20160823_100325.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 17:12

Από ψηλά το Μέγα Δέρειο απλώνεται μπροστά μου … ένας μιναρές και μια εκκλησιά ξεχωρίζουν δυό παράλληλους κόσμους … Δυό κόσμοι χωρισμένοι συνήθως από την ανθρώπινη ηλιθιότητα - την αγραμματοσύνη - τον καλλιεργούμενο τυφλό φανατισμό - τα προσωπικά πάθη και κυνήγι αυτοκαταστροφής - το επιτηδευμένο και χρόνια αποδεδειγμένο διαίρει και βασίλευε των λιμοκοντόρων καρεκλάκηδων ...
Σταματώ στο βενζινάδικο που είχα σταματήσει πριν 10 χρόνια για καύσιμα ... τώρα για αέρα … Η συνομιλίες μεταξύ των ντόπιων στην Τούρκικη γλώσσα … Αυτός ο τόπος δυο βιβλιοθήκες καταγραμμένης ιστορίας ... και λίγο είναι …

https://s29.postimg.org/5fnyruebb/IMG_20160823_104916.jpg

Σε όλη την διαδρομή υπάρχει διακριτική πλέον παρουσία στρατού την οποία παρατηρώ έως και την ολοκλήρωση του γύρου του Έβρου μέχρι και το Σουφλί που ξαναμπήκα στο Δάσος της Δαδιάς … Πώς έχουν αλλάξει οι εποχές .. Οι παλαιότεροι καταλαβαίνουν τι λέω και τι περιγράφω … Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν … το είπε και ο Ηράκλειτος κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν … Ο Ρασούλης το έκανε και τραγούδι …

Το Μικρό Δέρειο έρχεται γρήγορα … δυό τσιγάρα δρόμος με το αμάξι ή με μαστόδοντο γκόλντ γουίντ … Με το παπί απλά απόλαυση … Μετά τους Μεταξάδες το τοπίο αλλάζει … Φεύγει το δάσος και απλώνει ο κάμπος … καλλιέργειες και ερημιά … Βαμβάκια παντού … και άπλα … και κίτρινο χρώμα του καλοκαιριού πάνω στην δουλεμένη γη … Ο Ερυθροπόταμος και ο Άρδας ευλογία για τούτο το τόπο …

Στο Λάδη αριστερά για Κυπρίνο και ο στόχος για το Ορμένιο μια γειτονιά διαφορά … Θεέ μου πόσο απλά είναι τα πράγματα ... Τόσο απλά που δεν χωρούν στο θολωμένο μυαλό εγωπαθών και μολυσμένων με Μυκονίαση δίποδων και άλλων όντων της πλάσης … Το ότι βρίσκομαι εκεί πάνω φαντάζει τόσο φυσιολογικό, όσο και το να πάει κανείς μέχρι τον φούρνο για το καθημερινό καρβέλι … και δεν κάνω καθόλου πλάκα … Στο νου μου έρχεται η ατάκα του τύπου, που σε μια φωτο του γαλαξία μας, χωμένος κάπου εκεί βαθειά λέει : - Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε ??? ... και επανέρχομαι στην πραγματικότητα …

Οι ορεινοί όγκοι αριστερά μου φυσικό σύνορο με την Βουλγαρία τους οποίους ακολουθώ συνέχεια με βόρεια κατεύθυνση. Το ένα χωριό – αν και δεν είναι πολλά – διαδέχεται το άλλο … το έδαφος ομαλό και γλυκές ανηφόρες και διάσπαρτους λόφους … και το Ορμένιο πλησίαζε … Στα Πετρωτά η θέα του ρημαγμένου σχολείου δείχνει μια μικρή πτυχή της κατάστασης - της αδιαφορίας - της εγκατάλειψης ... Πόσους σημαντικούς ανθρώπους να ανέθρεψαν αυτές οι τάξεις ... πόσους επιστήμονες που διέπρεψαν σε άλλες πολιτείες και γωνιές του πλανήτη ... Πόσοι και πόσοι ικανοί άνθρωποι που πέρασαν από αυτά τα θρανία, εκδιώχθηκαν με ύπουλο και προσβλητικό τρόπο από την πατρίδα τους ... Στο μυαλό μου έρχονται όλοι οι γνωστοί μου μετανάστες από Βόρεια Ελλάδα ... Ρήμαξε ο τόπος κάποτε ... και τα ξαναζούμε από την αρχή για να μην ξεχνάμε ποιός είναι το αφεντικό ...

https://s23.postimg.org/50akpxrsr/IMG_20160823_123026.jpg

Για πότε έφτασα Ορμένιο ούτε που το κατάλαβα … Μπαίνω στο χωριό … ερημιά απίστευτη … Είχα σκοπό να πάρω έναν χάρτη της Βουλγαρίας γιατί κάτι με έτρωγε να μπω στην άλλη χώρα και να γυρίσω από την πίσω μεριά της οροσειράς Ροδόπης και να μπω από Κ. Νευροκόπι ξανά Ελλάδα. Το μόνο που μπορούσε κάποιος να αγοράσει ήταν ερημιά ... και αυτό τζάμπα ... Ούτε σκυλί – ούτε γατί κυκλοφορούσε … νιέντε καθ’ όλα … Φωτο στο χαρακτηριστικό εκκλησάκι της πλατείας και δρόμο για τα σύνορα …

https://s18.postimg.org/hof8rkdu1/IMG_20160823_123850.jpg

https://s23.postimg.org/ce9mosey3/IMG_20160823_124353.jpg

Δεν ήξερες όμως Βρασίδα … δεν ρώταγες ?? Φτάνω σε 6 χιλιόμετρα στα σύνορα … Να αγοράσω χάρτη ??? … πλάκα έχουμε μεσημεριάτικα … από πού ??? … Θα ρωτήσω σκέφτομαι τους συνοριοφύλακες πόσα χιλιόμετρα μακριά είναι η έξοδος για Νευροκόπι μέσω Βουλγαρίας ώστε να υπολογίσω τους χρόνους μου … η ώρα είναι ήδη σχεδόν 14:00 και δεν θέλω να διανυκτερεύσω εκτός Ελλάδας … Ένας φιλότιμος τελωνιακός έτρεχε πάνω κάτω για να ελέγξει τα αυτοκίνητα προς Βουλγαρία … μια άλλη πιτσιρίκα μιλούσε στο κινητό της μέσα σε ένα γραφείο χωρίς να μου δίνει απολύτως καμία σημασία … δυό άλλοι με στολή σε ένα διπλανό γραφείο με κοίταξαν με αδιαφορία κουνώντας μου τους ώμους με νόημα ότι δεν ξέρουν … Η προσωποποίηση της σιέστας ... Ο φιλότιμος που έτρεχε σαν παλαβός για να τους προλάβει όλους σταματάει έναν ταξιτζή που έμπαινε εκείνη την ώρα στην Ελλάδα …

- Ο άνθρωπός σου… μου λέει … Ξέρει τα πάντα για την Βουλγαρία ….

Τελικά δεν ήξερε …

Αποφασίζω ότι το μενού δεν έχει Βουλγαρία σήμερα … αλλά μέρος από το δάσος της Δαδιάς που δεν είδα … Η Βουλγαρία όμως μπήκε στα υπ’ όψιν ΚΑΙ αυτή …

Παίρνω την αντίθετη κατεύθυνση με μια άλυτη προς το παρόν απορία ... Η πινακίδα των συνόρων μπαίνοντας στην γείτονα χώρα ... θα είναι το ίδιο άθλια όπως η δική μας ?? ... αλλά τι μου φταίνε οι πινακίδες ...

https://s28.postimg.org/9j4b5zd59/IMG_20160823_130120.jpg

leo1964

11/12/2016, 17:27

Το χωριό την δεκαετία του ΄80, δηλαδή μόλις εχθές, είχε 5 μόνιμους δασκάλους … 4 αστυνομικούς μόνιμη δύναμη … 2 δασοφύλακες … 2 αγροφύλακες … παπά … και πάνω από 100.000 κεφάλια αιγοπρόβατα ….

Σήμερα ??? …. Από όλα τα παραπάνω κρατήστε μόνο τα αιγοπρόβατα … και αυτά όχι πάνω από 1.000 …..

Για απλά πράγματα πρέπει να μετακινηθούν στην Αλεξανδρούπολη … βενζίνες – υπέρογκα έξοδα – χαμένος χρόνος …

Κλασσικό παράδειγμα τα σιτηρά τους … Έχουν κοστολόγιο παραγωγής 15 λεπτά του ευρώ ανά κιλό μέσα στο χωράφι. Από Ουκρανία παραδομένο στην πόρτα, 14 λεπτά το κιλό … Η οικονομία τους καταρρέει, μαζί και ό,τι έχουν να προσφέρουν αυτά τα ευλογημένα μέρη … και τα «κεντρικά» σφυρίζουν προκλητικά αδιάφορα …

Για να επισκεφτούν ένα νησί όπως ο υπόλοιπος κόσμος, κάτι απόλυτα φυσιολογικό για τον περισσότερο κόσμο, θέλουν μια μικρή περιουσία μόνο για να φτάσουν στο λιμάνι του Πειραιά … Η Σαμοθράκη και η Θάσος δηλαδή μονόδρομος … Κάποιοι μιλούσαν για την Αθήνα σαν όνειρο … Πώς να τους αλλάξεις γνώμη ? …

Η δεκαετία του ΄80 ίσως για τους μελλοντικούς ιστορικούς θα αναφέρεται σαν παράδειγμα για το πώς μπορείς γρήγορα και εύκολα να σκάψεις κάτω από τα θεμέλια ενός «κράτους» … Πετάς 2-3 μίζες στους κατάλληλους άνθρωπες … βγάζεις 2 περιοδικά τύπου κλικ – κλακ - κλουκ … ρίχνεις λίγη μπάλα ανακατεμένη με σκυλάδικα και πρωινατζούδες … εξυμνείς κάνα δυό νησιά τύπου Συγγρού … και ρίχνεις λίγο λάσπη βγάζοντας μαλάκα όποιον κερδίζει το ψωμί του με ιδρώτα … Γεμίζεις υπηρεσίες με χρήσιμους ηλίθιους ρεμπεσκέδες κομματοφρουρούς … και έχεις μια χώρα παραδομένη άνευ όρων στο πιάτο. Φροντίζεις επίσης να υποβαθμιστεί και η Παιδεία μερικά υπόγεια πιο κάτω από τα υπόγεια ώστε να έχεις τα νώτα σου καλυμμένα … και είσαι πασάς στο νότιο άκρο των Βαλκανίων …

Τα είπες όλα!

Vrasidas

11/12/2016, 17:40

Ο γύρος του Έβρου από την άλλη πλευρά, την ανατολική, περνά από γνωστές πόλεις (αλλά και χώρες !! ... τουλάχιστον μια πινακίδα έτσι με πληροφόρησε) με δρόμο χωρίς μεγάλο ενδιαφέρον και κατά τόπους οδικά έργα …

https://s23.postimg.org/5ickqwqqz/IMG_20160823_133633.jpg

Σταματώ στο ίδιο βενζινάδικο με πριν 10 χρόνια για ανάσα δροσιάς και λίγο ξεμούδιασμα … Παρέα μου στα παγκάκια με την σκιά 2 πανέξυπνα κοπράκια τα οποία πλάκα πλάκα και μπουκιά μπουκιά, μου έφαγαν τα πατατάκια μου … Το ένα δίπλα στο άλλο περίμεναν με σειρά να τους δώσω από ένα κομμάτι την φορά … Φατσούλες για χάιδεμα …

https://s23.postimg.org/7r5wzqtq3/IMG_20160823_145409.jpg

Ο κάμπος αν και βαρετός, η Ορεστιάδα προσπεράστηκε χωρίς να το καταλάβω … Φτάνοντας Διδυμότειχο, είχα ξεχάσει το πόσο κοντά είναι η πόλη στον ποταμό Έβρο … Τα τελευταία σπίτια σχεδόν πάνω στην Εθνική Οδό και το ποτάμι ούτε στο χιλιόμετρο … Υπερυψωμένες σκοπιές – παλιά σιδερένια γέφυρα – δίπλα πολυβολείο … μνημεία της αγριότητας των ανθρώπων … πολλές φορές ίσως υποχρεωτικής, για επιβίωση ….
Υπομονή το Σουφλί δεν είναι μακριά … ούτε ο παράδεισος της Δαδιάς …

Σε λίγη ώρα η πινακίδα που ειδοποιεί για το τέλος της βαρεμάρας εμφανίζεται μπροστά μου … Προς Δαδιά δεξιά … σιγά που δεν θα ’στριβα …
Και το πανηγύρι αρχινά ξανά … Είναι από της φορές που έχεις την αίσθηση ότι ο Θεός σου κάνει πλάκα …. Από την μια σε βυθίζει σε έναν ανθρώπινο βούρκο και από την άλλη σε βυθίζει στον παράδεισο της φύσης … Δάσος - δάσος – δάσος … και στροφές … Είναι απίστευτη η προσμονή για το τι κρύβεται πίσω από την επόμενη στροφή … δύναμη να σταματήσεις για φωτογραφία δεν υπάρχει … θα χαθεί η αίσθηση, η στιγμή …

Μπαίνω - δυστυχώς - γρήγορα στο χωριό Δαδιά … στο σταυροδρόμι στην αρχή της πλατείας με την ωραία εκκλησία, ακολουθώ πινακίδα με κατεύθυνση Δρυμός Δαδιάς … Κάτι δεν κολλά … Γυρίζω πίσω στην πλατεία και πάλι έχω την αίσθηση ότι πήγα σωστά … Βλέπω ντόπιο λίγο πιο κάτω και τον προλαβαίνω.

https://s27.postimg.org/92avccqxf/IMG_20160823_153701.jpg

Η κλασσική ερώτηση για τον σωστό δρόμο ακολουθείται από το κλασσικό ψάξιμο για κρυμμένη κάμερα και την πλάκα που μου έχουν στήσει … Ο παππούκος χωρίς δόντια και αυτός … Κατάφερα όμως να καταλάβω ότι πρέπει να ρωτήσω στο ξύλινο σπίτι … “προς τα κατ΄”…. Πόσο θα ήθελα φωτο από την φάτσα μου τέτοιες στιγμές … καλά τα δάση και τα βουνά, αλλά κάτι τέτοιο ….
Πάω «προς τα κατ’» και φτάνω στο κτήριο διαχείρισης του πάρκου … Μια ευγενική κοπελίτσα μου δίνει τον χάρτη του Δάσους με όλων των ειδών διαδρομές του ... http://dadia-np.gr/?page_id=3136

Στην καρδιά του δρυμού δεν μπαίνεις με όχημα. Ευτυχώς ... Ακολουθώ την διαδρομή προς χώρο αναψυχής Κατρατζήδων και δεν υπάρχει χώρος στο μυαλό για τίποτα άλλο εκτός από τα όσα συμβαίνουν γύρω μου … Η πλάκα του Θεού συνεχίζεται … Αργά, πολύ αργά προς το τέλος καταλαβαίνω ότι ΔΕΝ έβγαλα ούτε μία φωτογραφία … Ο λόγος εμφανής μόνο εάν βρεθεί κάποιος “εκεί” … ή ίσως γιατί, στο πίσω μέρος του θολωμένου μου μυαλού, υπήρχαν λύκοι και λοιπά οικόσιτα του άγριου δάσους .... Περνώ το πάρκο αναψυχής Κατρατζήδων μέσα από πυκνό δασικό δρόμο καλά στρωμένο … Δεν θυμάμαι σε όλη την διαδρομή από την πρώτη ημέρα να με ενόχλησαν λακκούβες ή επικίνδυνες κακοτεχνίες και ειλικρινά απορώ … Οι αναρτήσεις αν και είναι πολύ σκληρότερες από της άθλιες μαμά, παρ’ όλα αυτά δεν κοπάνησαν ποτέ …
Το υψόμετρο παραμένει χαμηλό … αναρωτιέμαι εάν αυτή η φύση ήταν κτισμένη 600 μέτρα ψηλότερα ….όπως στην Ευρυτανία.

https://s18.postimg.org/3tutw5m9l/IMG_20160823_162149.jpg

Φτάνω στην διασταύρωση προς Λευκίμη και με πιάνει κατάθλιψη … το τέλος της διαδρομής πλησιάζει … Μένει για κερασάκι στην τούρτα ο Δρυμός Νίψας και μετά ξαναμπαίνω στον “μπουολιτισμό” … δυστυχώς … Κάπου εκεί θυμήθηκα τις φωτογραφίες … η μία και μοναδική από την Δαδιά και όχι στο καλύτερο σημείο …. Σε όλη την διαδρομή δεν συναντήθηκα ούτε με έναν άνθρωπο ... ούτε ένα αυτοκίνητο … Που είναι οι άνθρωποι ??

Η βλάστηση αραιώνει, το πέλαγος από ψηλά διακρίνεται κάτω, μακριά … περνώ κάτω από την Εγνατία και στην διασταύρωση με πινακίδα για Λουτρά, στάση στην σκιά για νερό και επανασχεδιασμό της διαδρομής … Τηλέφωνο και στα πιτσιρίκια που κάθε φορά με ρωτούν με λαχτάρα που έχω φτάσει … Πόσο χαίρομαι που ίσως έχουν το μικρόβιο του “φεύγα” από νωρίς …

Θα μου εξηγήσει κάποιος το νόημα του να πυροβολούν πινακίδες κατευθύνσεων ... ?? ... υπάρχουν και κομμάτων ...

https://s18.postimg.org/rufxua9c9/IMG_20160823_164433.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 17:53

Υπάρχει μόνο ένα κομμάτι που δεν έχω εξερευνήσει, βόρεια της Κομοτηνής προς Εχίνο … Σίγουρα οι διαδρομές εκεί πάνω θα είναι καταπληκτικές. Η ώρα είναι πέντε παρά και προβληματίζομαι … Όπου πάω πρέπει να είναι ημέρα ... να χορτάσει το μάτι μου … Με βαριά καρδιά αποφασίζω να πάω απ’ ευθείας Καβάλα … αυτός ο κύκλος πάνω από την Κομοτηνή μπαίνει στα υπ’ όψιν … Ήδη το νέο οδοιπορικό έχει σχεδιαστεί μόνο και μόνο από τα “υπ’ όψιν” που έχουν μαζευτεί μέχρι τώρα … και δεν με χαλά καθόλου …

Αλεξανδρούπολη – Καβάλα (δυστυχώς από Εγνατία … αυτά που κορόιδευα …) 2 ώρες ακριβώς με δύο στάσεις … Μία σε βενζινάδικο πριν την Αλεξανδρούπολη για Μπυράλ και καύσιμα … και μια κάπου μετά την Ξάνθη σε άνοιγμα της Εγνατίας για νερό και μπάρες δημητριακών …
Στον πρατήριο καυσίμων, πίνοντας (2 παρακαλώ) Μπυράλ, ξεσπάω ξαφνικά σε γέλια σαν χαζό … Ο πιτσιρικάς του βενζινάδικου με κοιτά παράξενα …

- Την Ελληνοφρένεια την ξέρεις του λέω ? …
- Όχι … μου απαντά με ύφος που δεν καταλαβαίνει τι του λέω και τι εννοώ …
- Θα σου πω στον γυρισμό … του απαντώ χαμογελώντας …

https://www.youtube.com/watch?v=Z-C2L-3M8sQ

Απολαμβάνοντας την θέα του πάπιου με Μπυράλ στο χέρι ... η οποία μου άρεσε ΠΟΛΥ !

https://s27.postimg.org/h5nh4ducj/IMG_20160823_171749.jpg

https://s28.postimg.org/e7xzvjuf1/IMG_20160823_184515.jpg

Μπαίνω από ψηλά Καβάλα … πόλη για να μείνεις επίσης … Η θέα της είναι για φωτογραφία ... στο κλασσικό πλάτωμα του δρόμου … όπως χρόνια πριν … Τότε η Εγνατία ήταν ακόμα υπό κατασκευή. Με τα χιλιάρια είχαμε λυσσάξει … Ο δείκτης βενζίνης κατέβαινε όπως η Σούζη τις σκάλες στον σεισμό του ΄99 … Κάποια στιγμή στην μέση του πουθενά, ανάβει το καταραμένο λαμπάκι της ρεζέρβας … με χαλαρή οδήγηση άντε 20 – 30 χλμ ακόμα … Περνούν τα χιλιόμετρα και τίποτα … ούτε βενζινάδικο ούτε έξοδος … Ταμπέλα για βενζινάδικο σε 5 χλμ αναπτερώνει το ηθικό και ανοίγει το γκάζι ... στα 10 χλμ ούτε βενζινάδικο, ούτε ίχνος ελπίδας … Πάλι θα σπρώχνω … Πάλι πινακίδα για βενζινάδικο σε 5 χλμ !!!! Σωθήκαμε ! … Παπάρια μάντολες … Ελλάδα, η χώρα που τα βεζνινάδικα υπάρχουν όταν τα χρειάζεσαι, μόνο σε πινακίδες …

Το φάρδος όμως ή η εξαργύρωση μέρους των καλών πράξεων που έχω κάνει σε αυτόν τον κόσμο, κάνει το μοτέρ να σβήσει ακριβώς την στιγμή που έχω στρίψει για Καβάλα δεξιά και πιάνω κατηφόρα !! …. Σβηστός μέχρι το βενζινάδικο της πόλης κάτω αριστερά … αν και ανεφοδίαζε εκείνη την ώρα, δεν με πείραξε καθόλου … Το πρατήριο υγρών σωτηρίας ήταν ακόμα στην ίδια θέση όταν πέρασα για κάτω …
Έχει σχεδόν νυχτώσει και η πόλη δείχνει φανταστική … Η περατζάδα υπέροχη … γεμάτη ζωή … και πολλοί που κάνουν τζόκινγκ … Κάποιος πρέπει να τους ενημερώσει ότι υπάρχουν παπιά … Παρ’ όλα αυτά τους ζηλεύω …

https://s18.postimg.org/tbbpobykp/IMG_20160823_202451.jpg

Ρωτώ για κάμπινγκ … Ν. Καρβύλη, 12 χλμ πίσω … Μια χαρά … σε 10 λεπτά ήμουν εκεί … Πεινώ σαν λύκος ... όχι από αυτούς που τρώνε κακά παιδιά και παπιά στα “άγρια μέρη” βόρεια της Αλεξανδρούπολης, τους άλλους … Δεν μπορώ να μην χαμογελάσω με διάθεση ειρωνείας …

Απόψε θα το ρίξουμε έξω … Βλέπω στο διπλανό τραπέζι του εστιατορίου του κάμπινγκ (οικογενειακή επιχείρηση που την διαχειρίζονται οι ίδιοι) κάτι μεριδάρες … σαν και αυτές που περιγράφονται με την λέξη «συμπάθιο» …
Μόνο “συμπάθιο” κυρά μου …???
Το παστίτσιο σπιτικό … η μπύρα φυσικά μόνο Βεργίνα (όπως και η δεύτερη) και η χωριάτικη … αυτή η σαλάτα … ακούγεται υπερβολικό, όμως ήταν η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΚΡΑΝ από όλες όσες έχω φάει μέχρι τώρα … Και δεν μιλάει ο κακός πεινασμένος λύκος … Πιστέψτε με κάτι γνωρίζω από φαγητό …

https://s24.postimg.org/xr4a5gt9h/IMG_20160823_213343.jpg

530 χλμ σήμερα ... όχι και άσχημα … με τα βουνά της – τις πεδιάδες της – τα ποτάμια της - τα δάση της – τις κρυμμένες κάμερες … Μια χαρά την περνάει ο πάπιος … και ο Βρασίδας επίσης … και ας ήταν το χορταράκι λιγότερο από τις άλλες φορές … Καληνύχτα Ντάκ … καληνύχτα Σούζη … όπου κι αν είσαι …

Vrasidas

11/12/2016, 18:24

Ημέρα έκτη ...

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/Camping+Alexandros/%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%B1/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1+%CE%92%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82/Beach+Bar+OASIS+Kavala/%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%AF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7/Lion+of+Amphipolis/%CE%A3%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CF%8C%CF%82/%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B9/%CE%A4%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%82/%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7/@40.6165043,23.7866828,9.5z/data=!4m92!4m91!1m5!1m1!1s0x0:0xf4cc422daa2ea5af!2m2!1d24.5163731!2d40.9591853!1m10!1m1!1s0x14aebb72 9066fc01:0xf567e137446a476c!2m2!1d24.412866!2d40.937607!3m4!1m2!1d24.3733333!2d40.909683!3s0x14aeba3 1e6d0c9b7:0xa42db49fa85e8d93!1m5!1m1!1s0x0:0x208395245f56e588!2m2!1d24.3344978!2d40.8271987!1m5!1m1! 1s0x0:0x3fc12666e1e93071!2m2!1d24.2700105!2d40.8022832!1m5!1m1!1s0x14a93c88692a3bdb:0x6e0af76283fd60 0!2m2!1d23.8470507!2d40.8236803!1m20!1m1!1s0x0:0xc4d9d34c5cf3d8e4!2m2!1d23.8425408!2d40.803074!3m4!1 m2!1d23.8307608!2d40.7840224!3s0x14a92336f11e1ce9:0x9c1ede90d158097f!3m4!1m2!1d23.6163099!2d40.65755 83!3s0x14a8e2f657ecde43:0x8b76493d88eb599d!3m4!1m2!1d23.6199938!2d40.6833344!3s0x14a8e2816d28fe37:0x e7ad527e1787f05a!1m5!1m1!1s0x14a8e1dec326651b:0x2adc92537a884400!2m2!1d23.6960989!2d40.6641845!1m10! 1m1!1s0x14a8dc5bbe13d239:0x98549aa4bcba9f44!2m2!1d23.8254879!2d40.5141742!3m4!1m2!1d23.4528964!2d40. 5031991!3s0x14a8f6be10f7fe5f:0x47ddb9475f422061!1m10!1m1!1s0x14a8f302d99683d9:0x65d8d22a6775b5cb!2m2 !1d23.5235075!2d40.4244204!3m4!1m2!1d23.6809286!2d40.5102906!3s0x14a8e8a58e24f49f:0xd4f2522301e2f87c !1m5!1m1!1s0x14a8c8fbbefb5a17:0x3949424c546c20d3!2m2!1d23.9813901!2d40.3258678!3e0?hl=el

Ξύπνημα νωρίς για ακόμη μια φορά … αβίαστα – αβάδιστα - ακούραστα που λένε οι ξενέρωτες αγγελίες. Τί σου είναι να πέφτεις για ύπνο χαλαρός – με γεμάτη ημέρα – με υπερβολικό όγκο εικόνων, που ο ορίζοντάς τους δεν σταματά στην απέναντι γωνία με το φανάρι και το σκουπιδιάρικο … Λίγες ώρες ύπνος είναι αρκετός για ολική επαναφορά των αμπερωρίων …

https://s30.postimg.org/7xaxuhy29/IMG_20160824_063552.jpg

Μάζεμα του στρώματος – ντουζάκι γιατί εχθές το βράδυ η βαρεμάρα ήταν στην κλίμακα για τιμητική πλακέτα απόδοσης συνήθους δημόσιου … και βουρ για την ρεσεψιόν … Εδώ ρεσεψιόν, εκεί ρεσεψιόν … πού είναι η ρεσεψιόν ? Περιμένω, κάνω ακόμα μια βόλτα στην πανέμορφα ήρεμη και ήσυχη παραλία και ξαναγυρίζω … Ούτε φωνή ούτε ακρόαση από κανέναν … ακόμα και από όσους έκαναν διακοπές … Η ώρα πλησιάζει 07:30 και αποφασίζω να φύγω … Θα επικοινωνήσω αργότερα μαζί τους (όπως και έγινε) να μου δώσουν τον τραπεζικό τους λογαριασμό.

https://s29.postimg.org/ivdxbrufr/IMG_20160824_073313.jpg

Αυτές οι επαρχιακές πόλεις νωρίς το πρωί … ειδικά εάν σε λένε Καβάλα … Προτιμώ όμως μια ήσυχη απομονωμένη γωνιά για τον καφέ μου … Κάπου θα βρεθεί σίγουρα, βόρεια Ελλάδα είμαι …

https://s30.postimg.org/e40bi5br5/IMG_20160824_082225.jpg

Όλη η παραθαλάσσια διαδρομή από Καβάλα μέχρι Ν. Πέραμο γεμάτη απίθανα κολπάκια με όμορφες καλόγουστες κατοικίες που δεν βιάζουν την αισθητική και δεν έχουν κατασπαράξει το πράσινο … Απλά ακολουθείς την ακτογραμμή και χορταίνουν οι αισθήσεις σου … Πόσο τυχεροί όσοι μένουν εκεί …

https://s29.postimg.org/ar7gqaprr/IMG_20160824_085121.jpg

Η Ν. Πέραμος πιο τουριστική … χμ … αρχίζω και την συγκρίνω ασυναίσθητα με τα λίγο πιο πριν τοπία … Το μέρος για καφέ δεν έχει βρεθεί ακόμα … ίσως τελικά και να το προσπέρασα …
Στην νότια άκρη του κλειστού κόλπου φαίνεται το κάστρο … ίσως να αξίζει να πάει κανείς μέχρι εκεί σκέφτομαι … και τελικά άξιζε … Βρασίδα είσαι Θεός … Θυμήθηκα κάποτε στην Μαλαισία που ήμασταν με την ομώνυμη παρέα στην χερσόνησο Μαλάκα … Αυτές οι συμπτώσεις, αλάτι στην ζωή και στο θυμικό του θολωμένου μου υποσυνείδητου …

https://s18.postimg.org/uhuf7y0ex/IMG_20160824_091823.jpg

Η παραλία "Βρασίδας" όμως είναι βατή μόνο από κακοτράχαλο χωματόδρομο και ο πάπιος διαμαρτύρεται … Περίπου 3 + 3 χλμ πήγαινε έλα δεν ήταν κάτι που μου δημιουργούσε ασφάλεια για τα συγκεκριμένα λάστιχα … Φάνηκα τυχερός στην περιοχή νότια του Πλαστήρα … μην το παρατραβάμε όμως … Επιστροφή και επίσκεψη στο κάστρο … και ο Βρασίδας beach στα υπ’ όψιν … Στα υπ' όψιν και η επίσκεψη στον οφθαλμίατρο ... βλέπω τι φωτο τράβηξα μερικές φορές και στο σημειωματάριο έγινε ήδη σημείωση για επίσκεψη ...

https://s29.postimg.org/sdcappgqf/IMG_20160824_093050.jpg

leo1964

11/12/2016, 18:26

Τελικά ο Κινεζόπαπιος,τέρας αξιοπιστίας

Vrasidas

11/12/2016, 18:39

Αμέσως μετά ακολουθεί ο Άγιος Αθανάσιος … μια μικρή Μύκονος από beach bars κολλητά το ένα ακριβώς δίπλα στο άλλο … και φασαρία … και σημαίες που οριοθετούν τα beachόρια … και ομπρέλες … και ξαπλώστρες … και κορμιά … πολλά κορμιά … και φρέντο – καπουτσίνο ή εσπρέσο ή μακιάτο ή φρεντοτσίνο … που και που και φραπέ ... Που να χωρέσει ο Ελληνικός σε τόσα στρινγκ …
Ίσως και να γράφω λίγο αναχρονιστικά ή κακιασμένα … δεν ξέρω.

Θυμάμαι πάντως πως η μισή μου ψυχή είναι ακόμα σε μια παραλία πολύ χαμηλά στο νοτιο-ανατολικό Αιγαίο … κλειστή, ήρεμη, με βοτσαλάκι και θάλασσα βαθιά και κρυστάλλινη … με ψαροκάικο στην μέση … και ο ήλιος να την τιμά κάθε ημέρα ανατέλλοντας ακριβώς στην μέση μεταξύ των δύο ακριανών της βράχων … και την ανατολή να την βλέπουν 4 μάτια … και κάπου πίσω να περιμένει υπομονετικά ένα μπλε C50 … και όχι Κινέζικο … και σε λίγο κουφάλες θα βάλω τα κλάματα …

Θυμάμαι τα αμπέλια που ακολουθούν την παραλία μέχρι και μετά την Αγία Μαρίνα και στις δύο πλευρές του δρόμου και επανέρχομαι στην πραγματικότητα … Πάλι τα ίδια με την Έδεσσα … Ωραίες περιποιημένες καλλιέργειες γεμάτες λαχταριστούς καρπούς … Πολλά κιόσκια δίπλα σε κάθε κτήμα, πωλούν την πραμάτεια τους απ’ ευθείας από το χωράφι … Σταματώ σε ένα με μια συμπαθητική κυρία … Διαλέγω μερικά απίθανα τσαμπιά με καταπληκτικές ρώγες … Ανυπόμονα πάω στην δίπλα βρύση να τα πλύνω αμέσως … Σταματά και ένα Audi άσπρο … βγαίνουν δυο άγγελοι … μπερδεύομαι για λίγο ως προς την καταγωγή τους γιατί χαιρέτησαν στα Ελληνικά με ένα μελιστάλακτο «καλημέρα» … αλλά συνεχίζουν να μιλούν μεταξύ τους την γλώσσα των αγγέλων στα Βουλγαρικά … Γέρνω το κεφάλι στο αμάξι τους … Πινακίδες Βουλγαρικές … ξαναγέρνω το κεφάλι από την άλλη και για λίγο η προσοχή μου, δεν ήταν απορροφημένη από τις ρόγες των σταφυλιών … Έρμα μου νιάτα …

Συνεχίζω προς Αμφίπολη σε έναν ήσυχο με θέα στην θάλασσα και σχεδόν έρημο από αυτοκίνητα δρόμο, τρώγοντας ταυτόχρονα μικρά απίθανα τσαμπάκια …

Αριστερά μου υπάρχει ήσυχο beach bar, υπερυψωμένο από την παραλία … Βρασίδα εδώ είμαστε … καφές …
Μπαίνω σε ένα πλάτωμα με σκιά από μικρό ελαιώνα … ενδιάμεσα στις ελιές τραπεζάκια με αναπαυτικές καρέκλες και θέα στην από κάτω φανταστική παραλία που αντιστέκεται στην μόδα της Μυκόνου … επίγειος απρόσμενος παράδεισος … Στην βεράντα του κτίσματος στρωματσάδα κοιμούνται δυό κοπελιές … Μια κοπέλα δηλαδή και μια μεγαλοκοπέλα … Το παπί βαρά εγερτήριο … Γρήγορα γρήγορα σηκώνονται και τους κάνω νόημα να μην βιαστούν … με την ησυχία τους … Εξ’ άλλου έχω θέα μπόλικη και απίστευτη … και ώρα για σκότωμα επίσης …

Καφές και δυο τρεις χαζοκουβέντες με την ευγενική κοπελιά, φυσικά βόρεια … Καλοκαιρινές διακοπές και δουλειά μαζί ... κάτι τέτοιο κατάλαβα … Από τους πρωινούς καφέδες με συνοδεία λουκουμάκι που χαίρεσαι και που αφήνουν την δική τους χαρακιά στην μνήμη …
Φεύγω ανανεωμένος γεμάτος φρέσκο αέρα και ενέργεια … και λερωμένος από λουκουμόσκονη ... Γλυφόμουν κάνα μισάωρο.

https://s30.postimg.org/emi928c41/IMG_20160824_095015.jpg

https://s29.postimg.org/ee2bf0w6v/IMG_20160824_100133.jpg

https://s30.postimg.org/xs3spo7bl/IMG_20160824_103650.jpg

Σειρά έχει η Αμφίπολη … όλος ο τόπος σου εμπνέει κάτι … Όπως το συναίσθημα που έχει κάποιος στους Δελφούς … Υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να προσδιορίσεις αλλά είναι εκεί, υπάρχει …

Ακολουθώ τον Στρυμώνα από τα δεξιά του … Το τοπίο γεμάτες θύμισες … αλλά δεν είναι για αυτήν την στιγμή …

Η είσοδος της Αμφίπολης χαρακτηρίζεται από τον υπό αποκατάσταση Βυζαντινό Πύργο Μαρμαρίου … Συνειρμικά οι φαντασία πάει χρόνια πίσω … Ο Πύργος στην άκρη του λόφου επιβλητικός να προκαλεί δέος … Δεν ήθελαν και πολύ οι άνθρωποι εκείνων των εποχών … Το αρχαιολογικό μουσείο ένα απλό κτήριο με ωραία αυλή και φρεσκοκουρεμένο χορτάρι … Μέσα μέρος της Ιστορίας των Μακεδόνων … πώς να χωρέσει σε τέσσερις τοίχους

https://s23.postimg.org/lh0muax9n/IMG_20160824_112550.jpg

https://s29.postimg.org/vwy6rnmaf/IMG_20160824_113901.jpg

Παλεύω μέσα μου για το αν θα πάω λίγο πιο έξω … στον Τύμβο … Τύμβος ιερός για την χώρα και τα χώματά της, με ότι συμβολίζει, ορίζει και σηματοδοτεί … Το ξέρω ότι θα συγχυστώ … Θα μου έρθουν οι εικόνες λιμοκοντόρων που τον εκμεταλλεύτηκαν για προσωπική προβολή και άλλα φαιδρά συμφέροντα και θα αναγουλιάσω … Θυμάμαι ατελείωτες ώρες με πυρηνικούς επιστήμονες να ασχολούνται τόσο βαθιά με το θέμα … Θα έλεγε κανείς ότι γεννήθηκαν εκεί … τότε. Σκέτη αναγούλα … απόδειξη η συνέχιση του θέματος όταν έκλεισαν τα φώτα του θεάτρου … τα συμφέροντα άλλαξαν γειτονιές και τα φώτα έσβησαν… Πόσο καλύτερα έτσι… τα πνεύματα που κατοικοεδρεύουν στην περιοχή επιτέλους ησύχασαν …

Vrasidas

11/12/2016, 18:42

Δεν πάω … γυρίζω πίσω προς το Λιοντάρι … Τελευταία φορά που το είχα δει, βρισκόμουν στο πίσω μέρος ενός Stayer… Aκόμα θυμάμαι την έκπληξή μου όταν εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μου … Πώς να μην ξαφνιαστεί κανείς … Στέκεται εκεί από τον 4ο π.Χ. αιώνα … να φυλά ποιος ξέρει τί και ποιόν …

https://s17.postimg.org/41jkb0wun/IMG_20160824_114703.jpg

https://s29.postimg.org/nwmywejnb/IMG_20160824_114740.jpg

https://s28.postimg.org/u94s900pp/IMG_20160824_122101.jpg

Ο δρόμος συνεχίζει μέσα στο πράσινο με λίγη περισσότερη κίνηση … Μπαίνω Ασπροβάλτα και παραλία Βρασνών … Ποτέ μου δεν συμπάθησα το τουριστικό χρώμα της συγκεκριμένης περιοχής, αν και έχω δυνατές αναμνήσεις από κέντρο – δισκοθήκη – ντισκοτέκ – μπαρ ονόματι Αλκατράζ αν θυμάμαι καλά ... με πισίνα μέσα και τίγκα κόσμο από τα Βαλκάνια … Γιουγκοσλαβία μεριά τότε … με Yugo Zastava, κυρίως κόκκινα … Στιγμές σουρεαλιστικής πραγματικότητας … Υπαίθρια καφετέρια και στην TV να δείχνει αγώνες Κατς από Αμερική … Οι Γιουγκοσλάβοι τουρίστες, έγκλειστοι τότε στα σύνορα του υπαρκτού σοσιαλισμού, δεν είχαν ξαναδεί κάτι παρόμοιο και είχαν μαζευτεί όρθιοι περιμετρικά της καφετέριας (δεν καθόντουσαν ποτέ για καφέ) και παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι τα "χτυπήματα" – τις τούμπες – τις λαβές …. χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι οι αγώνες αυτοί είναι στημένοι και κανονικό θέατρο … Είχαν κάνει και αντίπαλες ομάδες με φανατικούς οπαδούς !!! Φωνές - κραυγές !! ... σύγχιση και αγωνία εάν ο άλλος θα επιζήσει …!!! … να γυρίζουν το πρόσωπο όταν ο άλλος από τα σχοινιά του ρινγκ έκανε άλμα για να σκάσει στο κεφάλι το αντίπαλου !! …. Δεν πίστευα στα μάτια μου ….!!

https://s18.postimg.org/5dblk5eeh/IMG_20160824_121543.jpg

https://s28.postimg.org/irjk11o5p/IMG_20160824_121811.jpg

https://s30.postimg.org/frytl8qcx/IMG_20160824_122101.jpg

Ανεβαίνω Βρασνά, περνώ έξω από Βαμβακιά … Νότια των Βρασνών υπάρχει μια δασώδης περιοχή, ποτισμένη με πολύ ιδρώτα … και περπάτημα … Στην τριγύρω περιοχή υπάρχει ένα ιδιαίτερο μέρος ειδικευμένο στο αδυνάτισμα του σώματος και στο δυνάμωμα της ψυχής … Spa με λασπόλουτρα και κατασκήνωση και κολύμπι μαζί … και που λειτουργεί 12 μήνες τον χρόνο... Κάποιοι που διαβάζουν ίσως έχουν περάσει από το συγκεκριμένο Spa… Ίσως έχουν φάει και τις ομελέτες του Μανώλη …
Βγαίνω Μικρή Βόλβη και φτάνω Ρεντίνα … πάω στο πάλαι ποτέ καφενείο του Μανώλη με τις Θεϊκές ομελέτες … Το καφενείο κλειστό … τρείς μεγάλοι άντρες κάθονται έξω … Γνωστές φυσιογνωμίες οι δυο και ο τρίτος, από αυτούς που δεν τους ξεχνάς εύκολα …. Ρωτώ τον τρίτο :

- Με θυμάσαι ? …

Με κοιτάζει … με περιεργάζεται … και μου λέει :

- Έχεις βάλει κιλά … αλλά είσαι αυτός που έπιανε τις μύγες στον αέρα !!! … και λέει το επίθετό μου …

Α ρε ψυχή … και πέρασαν σχεδόν τριάντα χρόνια …

Κουβέντα και ανταλλαγή πληροφοριών για κοινούς γνωστούς – φίλους … τι άλλαξε στην περιοχή και τόσα άλλα …
Δυστυχώς το κακό το ριζικό, του είχε χτυπήσει άγρια το σπίτι … Το είχα μάθει χρόνια πριν, αλλά δεν είχα την δύναμη να σηκώσω το τηλέφωνο για συλλυπητήρια …
Πήγαμε σπίτι του για μεσημεριανό και έφαγα την πιο καυτερή φασολάδα ever!!! … με μπόλικη βόρεια καυτερή πράσινη πιπεριά μέσα … ικανή να σβήσει όλες τις μνήμες του εγκεφάλου και να μείνει μόνο η δική της …
Ωραία κουβέντα και εξιστόρηση του ταξιδιού … Είχα περάσει και από την ιδιαίτερη πατρίδα του, 4-5 χωριά κάτω από το Ορμένιο.
Η ώρα πέρασε και η ώρα του αποχαιρετισμού προκαλεί σε μένα τουλάχιστον θλίψη …

Με περιμένει όμως ένα από τα πολυαγαπημένα μου βουνά …

https://s18.postimg.org/yzh8ho0rd/IMG_20160824_161443.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 19:03

Φεύγω από Σταυρό και πάω νότια, παραλιακά … το μπλε από την μια … το πράσινο από την άλλη … Αν επιλέξεις αυτά τα χρώματα σε ρούχα, θα μοιάζεις με κλόουν … Με την φύση όμως είναι αλλιώς … Όσο περνούν τα χιλιόμετρα τόσο πιο βαθιά θες να μπεις σε αυτά … Λίγο πριν είχα μια γλυκιά θλίψη … τώρα όμως όλα αυτά έχουν μείνει πίσω … Και ο δρόμος μπροστά σε ρουφάει … Όλος ο τόπος μια ιστορία … Φτάνω Ολυμπιάδα και με το ζόρι δεν στρίβω δεξιά για Βαρβάρα … Όποιος βρεθεί σε εκείνα τα μέρη και δεν τα επισκεφτεί ενώ έχει χρόνο, διαπράττει ιεροσυλία … Μπορείς να είσαι μια ολόκληρη εβδομάδα εκεί μέσα και να μην βαριέσαι ποτέ … απλά να τριγυρίζεις όλη μέρα καίγοντας βενζίνη …

Αναρωτιέμαι οι τύποι από την Αλεξανδρούπολη, που ζήτησα πληροφορίες για την Δαδιά, εάν είχαν ποτέ έρθει εδώ … πώς θα περιέγραφαν το ¨άγριο¨ … ??

Συνεχίζω ευθεία για Στρατώνι … κάνω στάση για ανεφοδιασμό και μάλλον πρέπει να ξέχασα τα ρέστα από 10άρικο … Χαλάλι τους αν όντως έτσι είναι …

Στροφιλίκι και πράσινο … και ευτυχώς ερημιά … Δεν με ενοχλεί κανείς και τίποτα … όλη μου η προσοχή μην χάσω ούτε ένα μέτρο απόλαυσης … Αναρωτιέμαι εάν η πάπια είχε λαλιά τι θα έλεγε … έχει και αυτή το μερίδιό της … Ξέρω ότι κάπου δεξιά μου – και ευτυχώς δεν έχω οπτική επαφή με τον κακό χαμό - κάτι τσογλάνια κάνουν το παν για να καταστρέψουν το μνημείο αυτό της Φύσης … Πόσο εφήμερα κορόιδα είναι …

https://s28.postimg.org/5p4dwii3h/IMG_20160824_161519.jpg

Στρατονίκη και Στάγειρα φεύγουν γρήγορα, αφήνοντας την πλατεία με το άγαλμα του μεγάλου παιχταρά στην παγκόσμια ιστορία της διανόησης … Ούτως ή άλλως αν δεν συμβεί κάτι στον δρόμο, από εκεί θα επιστρέψω …

Η φύση ηρεμεί για λίγο στο διάβα από Νεοχώρι και Παλαιοχώρι … Καλλιέργειες καλμάρουν τον οργασμό του δάσους … Μπαίνω Αρναία … όπως την θυμόμουν, ίσως λίγο περισσότερο τουριστική …

Στην έξοδό της το μνημείο από την απελευθέρωσή της το ΄12 … περασμένες δόξες. Αναρωτιέμαι πόσα από αυτά δεν ήταν απλά προγραμματισμένα από τα παγκόσμια αφεντικά …

https://s29.postimg.org/v3ap6rw6f/IMG_20160824_164551.jpg

Ακολουθώ τον φαρδύ με παρατεταμένες ευθείες κεντρικό δρόμο προς Θεσσαλονίκη … Στιγμές που το χίλια λείπει … Η θέα δεξιά προς Λ. Βόλβη όμως αποζημιώνει … Αριστερά στο βάθος τα πυκνά δάση και ο Χολομώντας ... Από εκεί ψηλά με τόσο καθαρή ατμόσφαιρα και το μάτι να φτάνει σε τόσο βάθος, αντιλαμβάνεσαι πόσο μικρός είναι ο κόσμος … μια χούφτα γης είμαστε … και δεν το σεβόμαστε …

https://s18.postimg.org/79s376utl/IMG_20160824_171158.jpg

https://s24.postimg.org/qztcf107p/IMG_20160824_171557.jpg

Φτάνω Παλαιόχωρα και κολλητά μπαίνω Ρίζα δεξιά … Αυτόν τον παλιό χάρτη κάποια στιγμή θα τον πετάξω … είναι όμως προσωπικό κειμήλιο … έπρεπε να προχωρήσω απλά καμιά εκατοστή μέτρα ευθεία και όχι να μπω στο χωριό … Βλέπω έναν τύπο ξυπόλητο, με χάντρες στο λαιμό και ράστα, να κατεβαίνει τον δρόμο προς τα κάτω … Δικός μου είναι σκέφτομαι … Τον ρωτάω από που για Ταξιάρχης … Χα !! … αυτήν την φορά κατάλαβα τα πάντα με την μία, αλλά παπάρια μάντολες για πολλοστή φορά … ήταν ξένος τουρίστας και έψαχνε και αυτός μαγαζί για να πάρει καμιά μπύρα …. Το φελέκι μου μέσα …. Κουφάλα τζι πι ες … δεν σε βγάζω που να χτυπιέσαι …

Γυρίζω πίσω, στρίβω δεξιά και μετά από λίγο δίπλα σε καφενείο με κόσμο, βλέπω σε διασταύρωση μια μικρή απλή πινακίδα προς δασικό δρόμο ο οποίος διασχίζεται με ευθύνη του οδηγού!! Άψογα !! εδώ ακριβώς είναι μια από τις Πύλες του Παραδείσου και στρίβω με απίστευτη ανυπομονησία !!

Αρχίζει το ανέβα για την κυκλική διαδρομή του Όρους Χολομώντας και το πανηγύρι συνάμα !!!

Η οποιαδήποτε μισή ή λάθος ή ανακριβής ή οτιδήποτε άλλη περιγραφή πλέον της απολύτου ακριβής, αποτελεί ιεροσυλία και ύβρις και λέρωμα της φύσης … Πόσο θα ήθελα να ήταν 07:00 ή άντε 08:00 το πρωί … Θα έκανα τον κύκλο 2 ή τρεις φορές … ξανά και ξανά … Μεγάλη ζήλια και αναμνήσεις έπεφτε επίσης κάθε φορά που έβλεπα δεξιά και αριστερά μονοπάτι για πεζοπορία να χώνονται μέσα στο δάσος … Δεν παν’ να είχε λύκους και αρκούδες … εγώ θα χωνόμουν εκεί μέσα … Το έχω ξανακάνει … αλλά με άλλες συνθήκες …

https://s28.postimg.org/74m38obnx/IMG_20160824_171942.jpg
https://s23.postimg.org/ya86eymgb/IMG_20160824_172315.jpg
https://s23.postimg.org/vdcng5tt7/IMG_20160824_173032.jpg
https://s23.postimg.org/ryobeaivv/IMG_20160824_173238.jpg
https://s28.postimg.org/m83fd1h3x/IMG_20160824_173632.jpg
https://s23.postimg.org/fh86vzgy3/IMG_20160824_173933.jpg
https://s23.postimg.org/mqs7ct21n/IMG_20160824_174054.jpg
https://s30.postimg.org/f8nsz5mj5/IMG_20160824_174120.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 19:20

Ο κύκλος δυστυχώς τελειώνει βγαίνοντας στην Αρναία, ακριβώς δίπλα στο μνημείο της απελευθέρωσης του ΄12 … Πίσω πάλι για Στρατώνι … Πάντοτε ο γυρισμός από τον ίδιο δρόμο φαίνεται πιο σύντομος …

Σταματώ για φωτο στο άγαλμα του Αριστοτέλη όπου είναι και ο τάφος της τέφρας του… Ερημιά και έχω ανασφάλεια που θα αφήσω το παπί με τα πράγματά μου … Έχει και ένα σχετικό περπάτημα χωρίς οπτική επαφή με το πτηνό … Έχω ξαναέρθει και δεν το ρισκάρω να γίνει καμιά ζημιά από ξαφνική απώλεια …

Το κατέβα προς Στρατώνι ήταν επεισοδιακό … Είχα που είχα ζεσταθεί μέσα στον Χολομώντα, ήρθε και εκείνο το Audi… το μαύρο … με τις ξένες πινακίδες να κολλήσει πίσω μου την ώρα που ρέμβαζα …
Στην έδρα μου φιλαράκι … ?? … και με κλειστές κατηφορικές … ?? … και με καλό λάστιχο και καθώς πρέπει αναρτήσεις … ?? … και έπεσε λύσσα κακιά … Στο τέλος πριν την κεντρική διασταύρωση έπεσαν οι σχετικές χαιρετούρες … η πίεση και οι ρυθμοί των καρδιακών παλμών επίσης …

Ακολουθώ νότια τη διαδρομή προς Ιερισσό και Ουρανούπολη … Για να είμαι ειλικρινής από την συγκεκριμένη διαδρομή δεν θυμάμαι πολλά πράγματα όσο κι αν προσπαθώ να βοηθηθώ από το Googlemap… Η διαδρομή έχει καπελωθεί από το όργιο οδήγησης στον Χολομώντα και μετά με το Audi… και μιλώ με μεγάλη σοβαρότητα και ειλικρίνεια …

Θυμάμαι ότι έφτασα γρήγορα πριν την Ουρανούπολη σε ένα συμπαθητικό κάμπινγκ … Το κλασσικό ντουζάκι και ετοιμασία του παπιού για την επομένη … Έλεγχος λαδιού – λάδωμα αλυσσίδας (το οποίο γινόταν ούτως ή άλλως σχεδόν σε κάθε στάση κατά την διαδρομή) – στρώσιμο υπαίθριας κρεβατοκάμαρας … Και η απορία για το κουβάλημα της σκηνής έπεφτε ξανά στο τραπέζι …

https://s23.postimg.org/vozr1zumz/IMG_20160824_174120_1.jpg

https://s18.postimg.org/c6y8296ax/IMG_20160824_174120_11.jpg

https://s17.postimg.org/9fqw4t933/IMG_20160824_195957.jpg

https://s24.postimg.org/94ny7k9qd/IMG_20160825_071922.jpg

Το κάμπινγκ οικογενειακή επιχείρηση και αυτή … δίπλα στην θάλασσα με απίστευτο ηλιοβασίλεμα … και ο γιός με GS F800 … άπειρος σε ότι αφορά τον χώρο μοτοσυκλέτας γενικά αλλά με πολύ ζέστη στο να μάθει και να ακούσει πράγματα … Μια καλή συζήτηση ... και δυό – τρεις μπυρίτσες έκλεισαν την βραδιά … Ανυπομονώ να την πέσω στο (σκληρό αυτήν την φορά) στρώμα, να βρω πάλι την ανάσα μου μετά από ότι έζησα λίγες ώρες πριν … Προβλέπεται νυχτερινή απόψε … στα λιμέρια του Μορφέα … και ας είναι Τετάρτη …

Vrasidas

11/12/2016, 19:41

Ημέρα έβδομη ...

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9/%CE%A0%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B9/@40.2108044,23.3569353,9z/data=!4m60!4m59!1m15!1m1!1s0x14a8c8fbbefb5a17:0x3949424c546c20d3!2m2!1d23.9813901!2d40.3258678!3m4!1 m2!1d23.6722427!2d40.3140363!3s0x14a8947709ecf577:0xab526fa7534f2d7e!3m4!1m2!1d23.9845415!2d40.11299 96!3s0x14a8afbcd30217d1:0x3d661223b9ef7f3e!1m35!1m1!1s0x14a8a82f69996ffd:0xc718e0c853bc39aa!2m2!1d23 .990713!2d39.9915326!3m4!1m2!1d23.9469132!2d39.9618233!3s0x14a61d2e9f98ccc5:0x9530ddad584e5810!3m4!1 m2!1d23.895009!2d39.9902488!3s0x14a61d91b0e684f9:0xd4a4074eb76de61e!3m4!1m2!1d23.8451658!2d40.021078 3!3s0x14a8a0a65d0fc0ef:0x75122a86ca47574a!3m4!1m2!1d23.8136843!2d40.0280283!3s0x14a8a080d9357229:0xc 1b7fce4c0646eb4!3m4!1m2!1d23.7972937!2d40.0599291!3s0x14a8a04e1d90de11:0xb8f795c278f37df2!3m4!1m2!1d 23.7963148!2d40.077627!3s0x14a8a1bab7c89197:0xe307fa6ffd2619c1!1m5!1m1!1s0x14a625d66b8edee3:0x621732 ff66dd3229!2m2!1d23.6140148!2d39.9880319!3e0?hl=el

Από τις λίγες «νυχτερινές» που θυμάμαι χωρίς κούραση … Ο ύπνος βαρύς και μονοκόμματος … Το πρώτο φως με ξυπνά με μεγάλη διάθεση … Έχω πληρώσει από το βράδυ για να μην έχω πάλι τα ίδια, γρήγορο σωματικό service και δεν αργώ να φύγω .
Βόλτα μέχρι το λιμάνι της Ουρανούπολης και ίσως στάση για ένα πρωινό καφεδάκι … Μπαίνω μετά από λίγο στην πόλη και δεν μου αρέσει καθόλου … Τουριστίλα και μπίζνα μυρίζει από μακριά. Μπίζνα για θέματα που δεν θα έπρεπε στο συγκεκριμένο μέρος και για συγκεκριμένα πράγματα …
Στο μικρό λιμάνι και γύρω από αυτό, αρκετοί με μαγκούρες στα χέρια και δισάκια στους ώμους, περιμένουν το καραβάκι για το Άγιο Όρος. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν όψη διαφορετική από τις συνηθισμένες … σαν να βρίσκονται σε κόσμους δικούς τους … και ίσως αυτό να είναι μια λύση για να είναι η ψυχή ήρεμη …
Πόσες φορές δεν σκέφτηκα ότι είναι ένας προορισμός ζωής αυτό το Όρος … και αυτό δεν μπήκε απλά στο συρτάρι των «υπ’ όψιν» … Μπήκε στην στίβα των προσωπικών μου υποχρεώσεων πάνω πάνω …

https://s24.postimg.org/4cz1js3ad/IMG_20160825_082302.jpg

Θέλω μια φωτο με εμένα και το παπί μπροστά από τον Πύργο της Ουρανούπολης … Ζητώ από έναν διπλανό καταστηματάρχη να μου βγάλει μία. Όπου και να βρεθώ μέχρι τώρα για φωτο, είμαι μόνος μου .. εγώ και η πάπια, και οι ρημάδες δεν μπορούν να βγάλουν φωτο της προκοπής … ευκαιρία να έχω και κάπου τον εαυτό μου σκέφτομαι … Ο τύπος αγχώνεται … κρατά το κινητό σαν να έχει στα χέρια του απασφαλισμένη χειροβομβίδα …

- Διν τα ξερ’ ιγώ αυτά … μου λέει … (σίγουρα μου κάνει πλάκα ο καλός Θεούλης των ταξιδευτών με παπιά …) … θα φωνάξ’ τη Βούλα πουν’ καλή σε αυτά … συμπληρώνει.

- Βούλαααααα …..

Εμφανίζεται ο σωτήρας που ακούει στο όνομα Βούλα … Πρόσχαρη και ευγενική …

- Εδώ της λέω … πατάς το στρογγυλό κουμπάκι στην οθόνη … Αν μπορείς σε παρακαλώ με ολόκληρο τον Πύργο από πίσω μου …

- Ιντάξ’…. μου λέει ….. σε έβγαλα!

Σε ευχαριστώ πολύ Βουλίτσα μου, της λέω, είσαι άγγελος …. Παίρνω το κινητό και βλέπω τι έβγαλε …. Κάτι κατάλαβα ότι πάταγε συνέχεια … αλλά λέω, δεν μπορεί … Την ίδια στάση 9 φορές … και «όπως» την ζήτησα … αλλά η πρόθεση μετράει …

https://s17.postimg.org/w4hf2vl1r/IMG_20160825_082733.jpg

Τους τύπους από πίσω μου τους έχω σε όλη τους την διαδρομή ... από πίσω στο βάθος μέχρι το πεζοδρόμιο τέρμα δεξιά ... (φωτο)

Vrasidas

11/12/2016, 19:44

Δυό – τρεις φώτο και φεύγω όσο πιο γρήγορα μπορώ … Πριν προχωρήσει αρκετά το πρωί, ίσως βρω κατάλληλο μέρος για καφεδάκι και αναδρομή του τι έχει γίνει μέχρι τώρα …

Ξέχασα να πω ότι από την αρχή του ταξιδιού μου δεν είχα την παραμικρή επικοινωνία σε ότι αφορά τον έξω κόσμο … Δεν διάβασα απολύτως τίποτα – δεν άκουσα απολύτως τίποτα – δεν ρώτησα απολύτως τίποτα – δεν είδα απολύτως τίποτα … Ούτως ή άλλως η τηλεόραση είναι κλειστή εδώ και χρόνια, μόνο παιδικά για τα πιτσιρίκια και ντοκιμαντέρ … αραιά και που καμιά ταινιούλα να ψιλοχαζέψει το μυαλό … Με το διαδίκτυο δεν τα πάω καλά μέσω κινητού, οπότε είχα βρει την ηρεμία μου …

Σε τυχαία συζήτηση με φίλο έμαθα για τον σεισμό στην Ιταλία και αυτό διότι είχε προσωπικό ενδιαφέρον ο ίδιος … Συγκλονιστικό !! … σκέφτηκα ότι στην παραμύθα του φατσοβιβλίου τώρα όλοι οι νεοέλληνες θα γίνουν «Ιταλοί» με σημαίες και άλλα … Πριν λίγο διάστημα ήταν όλοι «Γάλλοι» … μετά «Γερμανοί» … Πόσες φυλές θα αλλάξουν ακόμα, μόνο ο Θεός το ξέρει … Το είμαστε όμως όλοι «άνθρωποι», δεν νομίζω να προλάβω να ζήσω να το δω …

Η διαδρομή από Ουρανούπολη προς το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, μοιραία πέφτει στην άνιση σύγκριση με τη χθεσινή. Όχι ότι δεν είναι όμορφη με ωραία χάραξη και σημεία ενδιαφέροντος … αλλά Χολομώντας δεν είναι …

Μπαίνω Τρυπητή και είναι καιρός για ανεφοδιασμό καυσίμων. Γεμίζω και πληρώνοντας μου πέφτει το κράνος από τη σέλα … Πέφτοντας εκσφενδονίζονται τα κλιπς της ζελατίνας από τη θέση τους και σκορπίζουν τριγύρω … Μισή ώρα τρεις νοματαίοι να έχουμε φάει τον τόπο και το ένα από αυτά να μην βρίσκεται … Από καθαρή τύχη και μόνο, το βρίσκω στην άλλη άκρη του βενζινάδικου !! Και να θέλεις να το στήσεις δεν μπορείς … Η ζελατίνα ακολούθησε έως το τέλος του ταξιδιού από την θέση του συνεπιβάτη ... Πόσα έντομα γλύτωσε ... Για να δούμε η συνέχεια τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσει …

Ακολουθούν τα Νέα Ρόδα – η περιοχή όπου ο Ξέρξης,καθώς τριβόταν στην γκλίτσα του τσοπάνου, έσκαψε διώρυγα για τα πλοία του …. Που να ήξερε και αυτός τις εκπλήξεις της συνέχειας …

https://s28.postimg.org/i4vcnjz4t/IMG_20160825_084335.jpg

Στην Ιερισσό στρίβω αριστερά και μπαίνω ξανά στην ενδοχώρα … Καταπράσινα λοφάκια και χωράφια σε όλη τη διαδρομή μέχρι και παραλία Σαλονικιού που αρχίζει πλέον η σχεδόν παραθαλάσσια διαδρομή.

Φτάνω Γομάτι και πέφτω πάνω σε διαφημισάρα διαχρονική και all time επίκαιρη … Διαβάζοντας την πινακίδα, δεν μου κάνει και πολύ εντύπωση … Με τόσα γίδια που κυκλοφορούν σε τόσο μικρό γεωγραφικό χώρο …

https://s17.postimg.org/dvvrzi8a7/IMG_20160825_091555.jpg

Από τα υψώματα πριν τον Α. Ιωάννη Πρόδρομο … στο βάθος το νησάκι Αμμουλιανή ... Έμαθα ότι είναι φοβερός ψαρότοπος ...

https://s17.postimg.org/7nbiduwkv/IMG_20160825_092054.jpg

Στην παραλία Σαλονικιού είδα και κάτι που μου έκανε εντύπωση … Γιατί όταν ό άλλος θέλει να δουλέψει, θα βρει τον τρόπο … Δύο μικρά van γεμάτα ταψάκια με μπουγάτσες με κρέμα – με τυρί – με κιμά – με χόρτο … (μην μου πείτε ότι δεν είμαι καλός μαθητής ...) γύριζαν μέσα στις γειτονιές με τα εξοχικά και ο κόσμος αγόραζε έξω από την πόρτα του, ότι τραβούσε η ψυχή του σε μπου – γά – τσες …. Οι τυρόπιτες εξάλλου είναι για τους ξενέρωτους …

Φτάνω μετά από ομολογουμένως ωραία διαδρομή στον όρμο Παναγιάς και Λαγονήσι. Κάνω το λάθος και κατεβαίνω παραλία Λαγονήσι για καφέ … αφού την είχα ψιλιαστεί την τουριστίλα … τί το ήθελα … Ο καφές χάλια όπως και ο αέρας που εκείνες τις ημέρες έκανε χαλάστρα σε πολύ κόσμο τελικά … Ούτε καν τον τελείωσα και φεύγω άρον άρον …
Λίγα χλμ πιο κάτω στο Στηθούρι, σταματώ στο μνημείο των τριών αδικοχαμένων χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας ... Άλλη μια συνεχιζόμενη τραγωδία και πονεμένη ιστορία αυτής της χώρας …. Γυρίζοντας σπίτι και σκαλίζοντας λίγο το θέμα έπεσα πάνω σε αυτήν την σελίδα του Υπ. Αμύνης που επιβεβαιώνει το αίσθημα της τραγωδίας …http://www.ellinikos-s

https://s30.postimg.org/ocrx2e28x/IMG_20160825_112229.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 20:06

Πράσινο και ομαλές στροφές μου φτιάχνουν την διάθεση μετά την αποτυχία του καφέ … Δύο στραβές μέχρι τώρα για σήμερα ... Ελπίζω να μην τριτώσει. Και ξαφνικά ο διάσημος Αρμενιστής στην στροφή μπροστά μου ! Όταν είχε ανεχτεί την παρουσία μου, είχα φτάσει εκεί με ένα ΧΤ 600 ... δύο μοντέλα πριν το Benetton … με ταμπούρο πίσω … και flying μπουφάν … Από αυτά που ήδη με πρώτη, σε ταρακούναγαν δεξιά και αριστερά ... Ήθελε μπράτσα για να μπορείς να οδηγήσεις ... κανονικό flying δηλαδή ... ευτυχώς χωρίς χαίτη στο μαλλί … Καγκουριά καραμπινάτη … αλλά ποιος έδινε σημασία … Όπως έλεγε και ο Χορν στην ταινία με τον διάολο … “εγώ είμαι νέος !!” ….
Κατεβαίνω μέχρι την πύλη να θυμηθώ τα νιάτα μου ... Η ίδια ουρά όπως και τότε ... Κάποια πράγματα δεν χάνουν την αίγλη τους ...

https://s18.postimg.org/6kvn4daux/IMG_20160825_113151.jpg

Η διαδρομή συνεχίζεται ακολουθώντας έναν πανέμορφο φιδίσιο δρόμο … Αραιά και που υπάρχουν έξοδοι για μικρά απομονωμένα κολπάκια και παραλίες … Σε αρκετές από αυτές η θέα από τον δρόμο ψηλά είναι προκλητική … τόσο που να θέλεις να κατέβεις και να γίνεις ένα με την αλμύρα της θάλασσας … όπως η ακτή Ονείρου …

Και η θεϊκή γωνία σε πλάτωμα με θέα εμφανίζεται εμπρός μου … σε δεξιά στροφή … Ήρθε τόσο απότομα που δεν πρόλαβα να σταματήσω έγκαιρα και πήγα πιο κάτω μην προκληθεί ατύχημα …. Γυρίζω πίσω και πιάνω πρώτο τραπέζι θέα. Από κάτω η παραλία Πλατανίτσι χτυπιέται από τα κύματα και τον αέρα … ποιός νοιάζεται όμως … Αναψυκτικό για να στρώσει το στομάχι μετά την αηδία καφέ που υπέστη και άπλωμα πόδια … και χέρια στην διπλανή καρέκλα … Ο κανονισμός απλώματος σε καφέ με θέα, επιβάλλει άπλωμα σε τουλάχιστον τρεις καρέκλες …

Και καταφθάνει παρέα με time sharing χαζογκόμενες Σλαβικής προέλευσης … Ακριβώς εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα κάτι σταφύλια με υπέροχες ρόγες που είχαν πέσει στα χέρια μου πριν δυό μέρες … Παράξενο εργαλείο ο εγκέφαλος, εντελώς αυθαίρετα και αυτόνομα κάνει συνειρμούς και συγκρίσεις χωρίς την άδεια του ιδιοκτήτη … Στο κιόσκι με τα σταφύλια, οι δύο απρόκλητοι αλλά καλοδεχούμενοι από την ευγενική κυρία (και από εμένα) άγγελοι, τραγουδούσαν μελωδίες που μάγευαν σχεδόν όλες τις αισθήσεις … αυτές οι δύο κακάριζαν σαν την τσεμπεροφόρα θειά της Σούζης όταν ερχόταν από το χωριό για εξετάσεις … και μάσαγαν τσίχλα ... και οι ξυρισμένοι συνοδοί τους τις κοίταζαν όλο καμάρι … και σάλια … Κοιτώ τις πινακίδες των δύο σούπερ ντούπερ με ζαντολάστιχα κάρα, μεταφοράς ζωντοβολιδίων … Κατάλαβα …

Όλο αυτό το σκηνικό όμως, πόσο αδύναμο μπροστά στο μεγαλείο της φύσης που απλώνεται ξεδιάντροπα μπροστά μου … Στιγμές που δεν έχω ακόμα καταλάβει γιατί δεν έχω πάρει μια αξιοπρεπή φωτογραφική μηχανή … Τι να σου αποδώσει ένα χαζοκινέζικο κινητό … Αισθάνομαι όπως τότε στο γυμνάσιο – λύκειο με τις Κόντακ Μάτικ … Βρασίδα πρέπει να εκσυγχρονιστείς κάποτε … Κινέζικα παπιά – κινέζικα κινητά – κινέζικα τζιν … δεν είναι πρέπουσα ζωή αυτή … Αφύσικη ησυχία από τα time sharing χαζογκομενίδια με κάνει να γυρίσω το κεφάλι από περιέργεια …. Τι άλλο, έχουν πέσει και χλαπακιάζουν κάτι που δεν μπόρεσα να καταλάβω … Βρασίδα ώρα να την κάνεις για άλλες πολιτείες …

https://s18.postimg.org/odo3l5e15/IMG_20160825_115207.jpg

https://s23.postimg.org/kdeq0vtij/IMG_20160825_115528.jpg

Μπαίνω Σάρτη και πετυχαίνω διαδοχικά τις δύο πρώτες μηχανές με ξένους τουρίστες σε όλη της διαδρομή έως τώρα … Φορτωμένοι μέχρι το πατάρι … Ήθελα να ήξερα πόσες μέρες θα τριγυρίζουν στις γωνιές του κόσμου … ήθελα να ήξερα πόση ζήλια μπορώ να αντέξω …

Συνεχίζω, προσπερνώ το Καλαμίτσι … Το τοπίο έχει αλλάξει αρκετά σε σχέση με πιο πριν … Σαφώς λιγότερο πράσινο με ωραία διαδρομή όμως … Διαδοχικά ωραίες γωνίτσες και ευκαιρίες για φωτο με χαρακτηριστικά σημεία από την περιοχή, με βάζουν σε συνεχή πειρασμό για σταμάτημα ...

https://s30.postimg.org/tbbutd21t/IMG_20160825_123459.jpg

https://s24.postimg.org/cqxjj0snp/IMG_20160825_123518.jpg

Το πράσινο ξαναμπαίνει στο κάδρο αρχίζοντας η βόρεια πορεία. Το Πόρτο Κουφό είναι μαγικό. Ενώ οι άνεμοι των τελευταίων ημερών έκαναν πολύ κόσμο να χάσει τα μπάνια του, οι λουόμενοι στον κλειστό κόλπο του Κουφού δεν έχασαν ούτε λεπτό, ούτε μια βουτιά … Στου Κουφού την πόρτα ... όσο θέλεις φύσα …

https://s27.postimg.org/bibhw9cir/IMG_20160825_124333.jpg

Λοιπόν, μέχρι Γερακινή έχουμε μια ακτογραμμή από τις ωραιότερες που έχω δει σε αυτήν την χώρα. Γεμάτη από μικρά απομονωμένα κολπάκια και παραλίες … μικρές παραδεισένιες οάσεις η μία μετά την άλλη. Ενώ οι άνεμοι στην ανατολική πλευρά της Σιθωνίας ήταν δυνατοί και ενοχλητικοί, στην δυτική πλευρά της όλα ήταν ήρεμα. Οδηγούσα πολύ χαλαρά παρατηρώντας όσα περισσότερα μπορούσα. Δεν μπορούσα να αποφασίσω σε ποια όλες τις παραλίες θα ήθελα να μείνω από το πρωί έως το βράδυ … και η μία τόσο κοντά με την άλλη ….

Ο κατάλογος των «υπ’ όψιν» όσο πάει και μεγαλώνει …

Vrasidas

11/12/2016, 20:10

Δεξιά μου απλώνονται οι διάσημοι αμπελώνες της Χαλκιδικής ... πολλοί από αυτούς βιολογικής καλλιέργειας. Όπως θα έπρεπε να είναι οι περισσότερες καλλιέργειες.

https://s28.postimg.org/t7f84x9wd/IMG_20160825_130828.jpg

https://s24.postimg.org/5ulled051/IMG_20160825_131110.jpg

Διαδοχικά συναντώ πολλές τέτοιες γωνιές ...

https://s24.postimg.org/7qy6zitv9/IMG_20160825_132647.jpg

https://s29.postimg.org/t2brn8mdz/IMG_20160825_132811.jpg

... που φέρνουν διαδοχικά τα εγκεφαλιά το ένα μετά το άλλο ...

Ο Νέος Μαρμαράς μένει πίσω μου καθώς συνεχίζω βόρεια. Η πρώτη πρώτη επαφή μου με τη Χαλκιδική είχε στο μενού Ν. Μαρμαρά. Είχα ανέβει Χαλκιδική με ένα ΧΤ 600 όπως είπα πιο πριν, λίγο πάνω από τα μέσα του ΄80, με πρώτη στάση εκεί … Δεν έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από αυτό το μέρος και δεν έχει να κάνει με τον τόπο ή τους ανθρώπους της …

Τελειώνει η βόρεια διαδρομή και αρχίζει η κίνηση να πυκνώνει η κίνηση ενοχλητικά. Μπαίνω Ν. Μουδανιά και ο κατήφορος με φέρνει πιο κοντά σε παρέα φίλων που περιμένει στο Πευκοχώρι.

Ο νέος δρόμος αν και καλοφτιαγμένος γρήγορος, μου χαλά την διάθεση. Παράταιρος με τις διακοπές μου …

Στον Ισθμό Ν. Ποτίδαιας κάποτε η στάση για φώτο ήταν επιβαλλόμενη, τώρα αδύνατη λόγω κατασκευής του δρόμου … Στρίβω για Καλλιθέα, η οποία είναι πνιγμένη από κόσμο και επιτέλους ακολουθώ παραλιακό δρόμο με χωρίς τσιγκουνιές πράσινου. Η κίνηση δεν ενοχλεί και απίστευτο αλλά αληθινό, μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί κάτι κατά την κίνηση οχημάτων που να με ενοχλήσει ή που να μου δημιουργήσει πρόβλημα … Καμιά περίεργη προσπέραση – κανένα κλείσιμο από αλλαγής πορείας – καμία κόρνα … Βρασίδα ανήκεις στην Ευρωπαϊκή οικογένεια … τέλος.

Το κάμπινγκ της Κρυοπηγής ανασύρει από το ντουλάπι των αναμνήσεων απίστευτες ημέρες ξεγνοιασιάς – ήλιου – αγκαλιάς και γέλιου … Οι καταπληκτικότερες γυαλιστερές που έχω μέχρι τώρα γευθεί … Και ένας γείτονας τρελά όμοιος με τον συγχωρεμένο Ψωμιάδη ... αλλά χωρίς πούρο.
Για πρώτη φορά είχα πάρει πατατάκια με ξύδι στο μίνι μάρκετ του συγκεκριμένου κάμπινγκ και έχω κολλήσει με αυτά από τότε … Και με άλλα σχετικά πράγματα … αλλά ποιος νοιάζεται …
Α ρε Σουμέλα … είσαι μεγάλη ζημιά … και αφήστε να ξέρω μόνο εγώ τι εννοώ …

https://s29.postimg.org/i1fq8h4uv/IMG_20160825_152724.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 20:17

Μπαίνω Χανιώτη και το ντουλάπι με τις αναμνήσεις ανοίγει ξανά … αλλά από το διπλανό συρτάρι … αυτό με αποθηκευμένα όσα δεν είναι και πολύ ανάγκη να θυμάται κανείς … μόνο όταν επιβάλλεται για να συνετιστεί και να ξαναμπεί στην κανονική ρότα ψυχής … Κάποια αρνητικά γεγονότα και καταστάσεις καλώς μας συμβαίνουν στην ζωή… ίσως με αυτόν τον τρόπο γλυτώνεις τα απείρως χειρότερα όταν αυτά στην έχουν στημένη στη γωνία …

Απ’ όλα έχει ο μπαξές σε αυτό το οδοιπορικό ... τουλάχιστον δεν έχει χτυπήσει το Αλτσχάιμερ ακόμη … Θυμάμαι ...

Φτάνω Πευκοχώρι και αράζω στο καφέ του παραθαλάσσιου ξενοδοχείου των φίλων που ήδη βρίσκονται εκεί από την περασμένη εβδομάδα. Με τα (τελικά χρήσιμα) κλειδιά στα χέρια – για πολλοστή φορά από την πρώτη ημέρα αγοράς του παπιού - επιδιορθώνω το άθλιο αντίβαρο του αριστερού τιμονιού … Αφού δεν μου έπεσε στον δρόμο, ήμουν τυχερός.

Ο αέρας παραμένει δυνατός … άλλωστε έχω αλλάξει «πόδι» στην Χαλκιδική και οι παραλίες βλέπουν πλέον Ανατολικά …
Μια ακόμα παρατήρηση σε ότι αφορά τις παραλίες … οι δυτικές μου αρέσουν πολύ περισσότερο …

Η παρέα έρχεται από την παραλία, ο καφές τελειώνει και αρχίζουν οι μπύρες. Το βράδυ απειλεί ότι θα έρθει σύντομα οπότε ευκαιρία για αποθήκευση θερμίδων και ουσιών που κάνουν τον εγκέφαλο χαρούμενο … Αυτά που λένε για να ευχαριστηθεί το στομάχι, είναι παπαριές … τα πάντα αφορούν τον εγκέφαλο και αυτός καθορίζει (και καθαρίζει) τα πάντα ... Σουμέλα ακούς ??

Πάμε σε διπλανό «σαντουιτσάδικο» και αρχίζει το πανηγύρι … με μπύρες φυσικά. Άντε τώρα να παραγγείλεις και να μην σε κοιτούν σαν βλαμμένο… Και το τελειωτικό χτύπημα ήρθε με το “τι αλοιφή να βάλω??” …

https://s23.postimg.org/w11bsftgr/IMG_20160825_181350.jpg

Με είχαν προειδοποιήσει σχετικά, αλλά είναι διαφορετικά να το ζεις … Και τι αλοιφή να πρωτοδιαλέξει κανείς …
Διάλεξα αυτήν για εγκαύματα εγκεφάλου, με έξτρα σεροτονίνη …
Η σαντουϊτσάρα θεϊκή … μεριδάρα χορταστική, με αλοιφή άσπρη … Από αυτήν που βλέπουν διαιτολόγοι – φαρμακοποιοί – γυμναστές και άλλες επαγγελματικές σχετικές επαγγελματικές ομάδες και ζηλεύουν … Ίσως να βγάζουν και σπυράκια αναφυλαξίας … όπως αυτά που βγήκαν με τη θέα συγκεκριμένης συνομοταξίας δίποδων που ανεβοκατέβαιναν το νυφοπάζαρο του Πευκοχωρίου …

Μια πλαστικοποιημένη βυζού, με χείλη που οι ροφοί θα έσκαγαν από την ζήλεια … Απορώ πως έβλεπε τα τεράστια μπομπόνια της με τέτοια χείλη … Η άλλη με ένα μαλλί … ατύχημα σε χρωματοπωλείο … Από αυτό που προκύπτει όταν καταρρεύσει ράφι με κουτιά χρωμάτων …
Κάθε λογής τακουνοφόρες με στιλιστική διάθεση "με λένε Σούζη, τα κάνω όλα και δεν σιχαίνομαι" ... ραμμένο στην ούγια ... δίπλα στις οδηγίες "πλύσιμο μόνο με βραστό νερό" ...
Εισαγόμενος βάκιλος παρηκμασμένων νησιών του Αιγαίου, γενετικά μεταλλαγμένος, σουλατσάρει βόρεια ...

Και ερωτευμένους νέους … πολύ ερωτευμένους … Χέρι χέρι και βλέμμα μπλαζέ του τύπου “κοιτάτε ρε τι κυκλοφοράω !!” … Το ορθόν είναι “τι σέρνω” φιλαράκι … και κάποιος πρέπει να σου εξηγήσει τη διαφορά του «μοιράζομαι ψυχή» με το «time sharing» κωλομερίων … Κρίμα που δεν αποθανάτισα σκηνές απίστευτης «ρομαντζάδας» …

Και φυσικά με την παρέα έπεσε κοινωνική συζήτηση … Αρχίσαμε και φιλοσοφικές διαλέξεις διανθισμένες με τα «αφού – με – σε - σουβλάκι - καλαμάκι – αλοιφή» με οργανωτή του πάνελ τη μία Σαλονικιά, που κατείχε την απόλυτη γνώση του θέματος …

Εγώ να σημειώνω διάφορα και να τη ρωτώ με πόσα λάμδα γράφεται ...

- Με ένα !!
- Εγώ δύο άκουσα ....

Και πότε η βραδιά μπήκε βαθειά στους δείκτες του ρολογιού, δεν το κατάλαβε κανείς …
Από τις πραγματικά ευχάριστες βραδιές του ταξιδιού …

Χαιρετούρες και δρόμο με την πάπια για αναζήτηση νυχτερινού καταλύματος. Έξω από το Πευκοχώρι νότια, είναι η παραλία Παλιουρίου … με κάμποσα beach bars με βραδινούς φύλακες και ξαπλώστρες με ωραίο στρωματάκι … Δίπλα ακριβώς στο κύμα …
Ο ύπνος ήρθε χωρίς να το καταλάβω παρά τον αέρα και τις φωνές με γέλια και πειράγματα από παρέα πιτσιρικάδων λίγα μέτρα πιο πέρα … δεν μπορώ να πω ότι δεν ζήλεψα ...

Τα κουνούπια δεν είχαν πολλές ελπίδες εκείνη την βραδιά … ο Λεβάντες το φρόντισε με διακριτικότητα ...

Vrasidas

11/12/2016, 20:41

Ημέρα όγδοη ...

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/%CE%A0%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B9/%CE%9B%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%81%CE%AC/%CE%A0%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%B1/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AC/%CE%9B%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%85%CE%AC/%CE%A3%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CE%BF/@40.1510221,22.5141443,8.75z/data=!4m83!4m82!1m5!1m1!1s0x14a625d66b8edee3:0x621732ff66dd3229!2m2!1d23.6140148!2d39.9880319!1m10!1 m1!1s0x14a6254f7ecbc2fb:0x88ec233587531080!2m2!1d23.5860574!2d39.9276561!3m4!1m2!1d23.3477406!2d40.1 122532!3s0x14a7d56e2fb098bd:0xc1bdfb9d2dcb5d98!1m25!1m1!1s0x14a86f11a459f83d:0x560a71354fc64480!2m2! 1d23.1596712!2d40.3689931!3m4!1m2!1d23.0891347!2d40.4954815!3s0x14a841fbed2402c1:0x5f28148597120a98! 3m4!1m2!1d22.596841!2d40.4409619!3s0x1357e2b61fec3d0d:0x6b084fbe0fc5b183!3m4!1m2!1d22.6176619!2d40.3 915696!3s0x1357fd80e6f2d967:0xfbfca34b72d7f573!3m4!1m2!1d22.6157308!2d40.3069894!3s0x1357ffd76e9ee2b 5:0x9ae4c9c191ca0910!1m15!1m1!1s0x1358199fba67e4a9:0x2e7ed59d9427bbed!2m2!1d22.3137232!2d40.2204814! 3m4!1m2!1d22.1828416!2d40.0127527!3s0x135841030d64d225:0x3d72e92be08ccf8f!3m4!1m2!1d22.3692737!2d39. 9755615!3s0x13586c57cf74639f:0x2e4bbc0de797120d!1m15!1m1!1s0x13580be89b481967:0xfefdc4fd2fcd8fc3!2m2 !1d22.5627377!2d40.0600581!3m4!1m2!1d22.61855!2d39.8918726!3s0x135875fe97506b1d:0xa10d5bc751e67a1e!3 m4!1m2!1d22.7076797!2d39.9052687!3s0x14a78b828a8119f3:0x48365dfd4c9e0bd9!1m5!1m1!1s0x14a78944c1be461 9:0x500bd2ce2ba8020!2m2!1d22.7269846!2d39.8690702!3e0?hl=el

Ανοίγω τα μάτια και αντικρίζω αυτό …

https://s28.postimg.org/hb5gwfnh9/IMG_20160826_062411.jpg

Άλλοι χαράματα αντικρίζουν το κάτω μέρος του κρεβατιού του από πάνω - ταβάνια – ορούς νοσοκομείων – το μουστάκι της γυναίκας τους που μεγάλωσε από εχθές – την χαμογελαστή φατσούλα του Πέτρου του Άγιου …
Βρασίδα μην μιλάς καθόλου … είσαι προνομιούχος και διάγεις βίον ανθόσπαρτον … και μην τολμήσεις ποτέ … μα ποτέ … να υποπέσεις στο 2ο βαρύτερο αμάρτημα από καταβολής κόσμου … ΤΗΝ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ …

Μιλάμε για κρεβατάρα πολλών αστέρων … με όλα τα κομφόρ και τις ανέσεις … Κάνω ζωάρα ... τέλος.

https://s29.postimg.org/6f2vuof93/IMG_20160826_063045.jpg

Πως και τι να περιγράψει κανείς …

https://s24.postimg.org/hiut07xxx/IMG_20160826_063132.jpg

https://s18.postimg.org/vamvbezpl/IMG_20160826_063140.jpg

https://s29.postimg.org/mb5ayht2f/IMG_20160826_065546.jpg

Είναι πολύ πρωί και είμαι ήδη στον δρόμο ... κάπου θα βρω βρύση για να πλυθώ και ίσως μετά, μέρος για αναζωογονητικό καφεδάκι … Και έτσι και έγινε … ως προς το πρώτο σκέλος τουλάχιστον ….

Μπαίνω Λουτρό … τι γραφικό μέρος … τι ήσυχο … Πόσο ανθρώπινο όταν λείπουν οι άνθρωποι … Περνώ από τα μαγαζιά και πάω στην μικρή προβλήτα … Μέρος για ζωγράφους της φύσης … Φοβερό μέρος για πρωινό καφέ αλλά ανοικτό τίποτα … Όπως τα ταξί όταν τα χρειάζεσαι … Φεύγω με μαύρη καρδιά αλλά είπαμε … ποτέ, μα ποτέ μην πέσεις σε αχαριστία … Μόνο και μόνο η θέα και η αποτύπωση της εικόνας από την προβλήτα ήταν κάτι παραπάνω από αποζημίωση για καφέ …

https://s17.postimg.org/o25fqfejz/IMG_20160826_073308.jpg
https://s29.postimg.org/r6821enl3/IMG_20160826_073314.jpg
https://s27.postimg.org/3kvbd9vf7/IMG_20160826_073329.jpg
https://s30.postimg.org/z1okgiwep/IMG_20160826_073606.jpg
https://s24.postimg.org/vd8siybgl/IMG_20160826_073742.jpg

leo1964

11/12/2016, 20:54

Σε ακολουθώ,αλλά σ'έχασα!!!!
Δεν πιστεύω να πήγες για ύπνο!

Vrasidas

11/12/2016, 21:55

Μέχρι Ν. Σκιώνη οι παραλίτσες αριστερά ήταν χάρμα οφθαλμών … Πόσο τυχεροί όσοι πέρασαν εκεί καλοκαιρινές ημέρες … Επιβεβαιώθηκε και η άποψη ότι οι δυτικές ακτές από και στα 3 πόδια της Χαλκιδικής είναι ομορφότερες από τις ανατολικές … τουλάχιστον, σε ότι αφορά το γούστο μου …

Στρίβω και πηγαίνω προς παραλία … Όμως, ο νόμος του Μέρφυ για τα ταξί και τους καφέδες αμείλικτος …

Σιγά μην κάτσω να σκάσω και βουρ για πιο βόρεια … Ησυχία – ωραία διαδρομή – δροσούλα … Τι άλλο (εκτός από καφέ) να θέλει κανείς … Αρχίζω και το διασκεδάζω με τον μαλάκα τον Μέρφυ … που να ήξερε ότι ούτε καπνίζω – ούτε είμαι αντίκτιβ του κόφυ και της καφεΐνης … Απλά γουστάρω την στιγμή της ρέμπελης κίνησης και άπλωμα κορμιού πάνω σε τρεις τουλάχιστον καρέκλες …

Μικρή παραφωνία για το λιμανάκι της Ν. Σκιώνης … Μπόιζς και γκέρλς, να ξυπνάτε λίγο νωρίτερα … είναι κρίμα να χάνονται τέτοιες στιγμές. Τα καφενεία μέσα στο χωριό ήταν ανοικτά με κόσμο … και στο λιμανάκι τίποτα.

Βγαίνω από το χωριό και χαζεύω τα εξοχικά κατά μήκος της διαδρομής … ειδικά αυτά στην αριστερή μεριά του δρόμου, κολλητά με την παραλία … Ωραία μικρά ξενοδοχεία και πανσιόν με ενοικιαζόμενα συμπληρώνουν την εικόνα. Όλα τακτοποιημένα- καθαρά – περιποιημένα …

Περνώ την Σκάλα Φούρκας και στην Σίβηρη δεξιά για Κασσανδρεία και να αφήσω πλέον την Χαλκιδική ... Ομολογώ πως μια μικρή ψιλοκατάθλιψη την πέρασα …

Το πέρασμα από την ισθμό της Ν. Ποτίδαιας είναι τελεσίδικο … Πάμε για άλλα Βρασίδα …

Σήμερα έχει Προϊστορική περιπλάνηση … και στρίβω προς Πετράλωνα … Πάντα ήταν στους στόχους μου αυτό το σπήλαιο … ότι θα το επισκεπτόμουν με παπί, δεν το περίμενα …

Διασχίζω ξανά χωράφια και χωριά … Λίγο υψόμετρο ρε παιδιά … έλεος … Και μετά από λίγη ώρα φτάνω έξω από τα Πετράλωνα στην διασταύρωση με το καφέ και την είσοδο προς το μουσείο … Για σπάσιμο παίρνω βυσσινάδα … παγωμένη και γευστική … αλλά όχι όπως από τα χεράκια της θειάς της Σούζης … Από αυτές με τα ολόκληρα κομμάτια μέσα … που τα αφήνεις μέσα για να ξαναβάλεις νερό και να φτιάξεις βυσσινάδα από την αρχή … και που μετά τα καταβροχθίζεις αλύπητα …

Ώρες ώρες σκέφτομαι πόσες μαλακίες έχω κάνει στην ζωή μου και πόσες βυσσινάδες θα είχα πιεί μέχρι τώρα … Αλλά είπαμε να μην είμαστε αχάριστοι … και το φαρμάκι καλό είναι …

Vrasidas

11/12/2016, 21:56

Η είσοδος προς το μουσείο είναι αποκλεισμένη για τα οχήματα με μπάρα. Με πληροφορούν ότι ή πας επάνω με τα πόδια σε απόσταση 700 περίπου μέτρων ή περιμένεις το τραινάκι που μεταφέρει τον κόσμο … Κάνει πολύ ζέστη και δεν λέει περπάτημα και ανηφόρα … θα πάρω το τρένο … Πίνω την φανταστική μου βυσσινάδα και στο διπλανό τραπέζι παρέα από μέλλουσες τσεμπεροφόρες θεούσες, υπάλληλοι κάποιας δημόσιας υπηρεσίας που κάνει τουρ με πούλμαν, δεν είναι ότι τσιρίζουν με φωνή που και ο σκληρότερος κατάσκοπος θα τα ξέρναγε όλα αρκεί να τον έπαιρναν από εκεί … έχουν γυρίσει και την ασφάλεια στο κατά ριπάς σε ανούσιες παπαρολογίες … Από την τσιρίδα, υποχρεωτικά κάτι πιάνει το αυτή μου για υπουργεία εξωτερικών … Συνειρμικά και αυθόρμητα το μυαλό μου πάλι πάει στην Ελληνοφρένεια …

Αυτό ακριβώς και δεν κάνω καθόλου πλάκα ... https://www.youtube.com/watch?v=8g6_Fnyvjlk

Σαν αντίμετρα σκέφτομαι την Σούζη … Δεν ξέρω τι διάλο με έχει πιάσει αυτές τις μέρες αλλά έχω συνδέσει ότι φρούτο έχει πέσει στα χέρια μου και με μια θεϊκή ύπαρξη … ροδάκινα - σταφύλια - βύσσινα … και πίσω από το καθένα από αυτά και ένα βάσανο …

Ντόπιος που έπινε καφέ δίπλα με πλησιάζει, μου κόβει το όνειρο και μου λέει ότι το τρενάκι θα αργήσει … Να πάω με το παπί πάνω γιατί είναι κρίμα να περιμένω … Σε ευχαριστώ πατριώτη !! Περνώ δίπλα από την μπάρα και ανεβαίνω ... Κόβω εισιτήριο ακριβώς την στιγμή που το επόμενο γκρουπ ετοιμάζεται να μπει στο σπήλαιο ! Σε ευχαριστώ πατριώτη ακόμα μια φορά ! … Πάρτα κουφάλα Μέρφυ !!

Για το σπήλαιο τι να πει κανείς … τίποτα απολύτως … Απλά στέκεσαι μπροστά σε μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι είμαστε μια ακρούλα από πεσμένη τρίχα από τα παπάρια του χρόνου ... και μάλιστα τριχούλα που έπεσε κάποια εκατομμύρια χρόνια πριν … Αυτό το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε» αντηχεί συνεχώς στα αυτιά μου … Η ανθρώπινη ματαιοδοξία, πληγή που δεν θα κλείσει ποτέ … πύον με χαρακτηριστικά μεταδιδόμενης νόσου …
Οστά από ρινόκερους - λιοντάρια - αρκούδες και άλλα αρπακτικά και χορτοφάγα ζώα, με την βοήθεια της επιστήμης, συνθέτουν ένα παζλ εξέλιξης 600,000 χιλιάδων περίπου ετών … Ένα ανθρώπινο κρανίο επίσης … Οι ρινόκεροι, τα λιοντάρια και λοιπά ζωντανά, παρέμειναν όπως ακριβώς ήταν τότε … χωρίς να αλλάξουν παραδόσεις – συνήθειες - ήθη … σεβασμό προς την φύση … Για τους απογόνους των υπόλοιπων ευρημάτων δεν έχω την ίδια άποψη …

Ένας τύπος ονόματι Φίλιππος Χαντζαρίδης κατά λάθος ανακάλυψε μια τρύπα που έκρυβε αυτό το σπήλαιο ... και άλλαξε ολόκληρη η ιστορία … Πόσες ακόμα τρύπες περιμένουν για να ανατρέψουν μέρος της πλάνης που ζούμε …

https://s18.postimg.org/6dq3i2zwp/IMG_20160826_100927.jpg
https://s27.postimg.org/4rmkbqcfn/IMG_20160826_101102.jpg
https://s23.postimg.org/ejudjuyxn/IMG_20160826_101205.jpg
https://s29.postimg.org/61j6kxtd3/IMG_20160826_101214.jpg
https://s18.postimg.org/5z6uokcm1/IMG_20160826_101457.jpg
https://s30.postimg.org/wx8qzd38h/IMG_20160826_101557.jpg
https://s24.postimg.org/800wxhhcl/IMG_20160826_101639.jpg
https://s29.postimg.org/b5g3o4ybr/IMG_20160826_101819.jpg

Vrasidas

11/12/2016, 22:01

Όσοι είστε σε απόσταση ανάξια να το συζητήσει κανείς και δεν έχετε πάει … τολμήστε το … Μπορεί να πετύχετε και εσείς πούλμαν με τσιρίδες και να διπλασιαστεί η αξία της εκπαιδευτικής εκδρομής … Θα δείτε ότι πολλοί από τους φίλους σας έχουν το ίδιο κρανίο με του αρχανθρώπου … Εγώ πάντως τον αισθάνομαι σαν μακρινό μου ξαδερφάκι … και εξέταση ντι εν έι όπως του Πασχάλη, δεν κάνω …

Δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω … Σαλόνικα σου έρχομαι … Η διαδρομή χωρίς δάσος ή πυκνή βλάστιση ... μόνο χωράφια ... Μικρό υψόμετρο, ικανό όμως να δώσει θέα μέχρι πέρα μακριά στον Όλυμπο … Τελικά οι λέξεις είναι μεγάλη αυταπάτη … το «πέρα μακριά στον Όλυμπο» ακούγεται κάπως … Σωστά ?

https://s30.postimg.org/7pkzwv6s1/IMG_20160826_104315.jpg

Φλούδες … με το παπί σε 4 ώρες ήμουν ήδη εκεί … «στο πέρα μακριά» … και με στάσεις και διάσχιση του κέντρου της Θεσσαλονίκης … Ζούμε σε μια διάσταση απόλυτου μύθου … ο οποίος καθημερινά καταρρίπτεται …

Στάση για την βενζίνη της ημέρας – νερό και λίγη δροσιά … Ο πιτσιρικάς τσιμπάει με το ντεπόζιτο και αρχίζει τις ερωτήσεις … Με κοιτά με δυσπιστία … Ποιος ξέρει πόσες παπάτζες έχει ακούσει … Κανά δυό φωτογραφίες από το κινητό τον πείθουν και φωνάζει και τον άλλον πιτσιρικά … Κοιτάζουν με μια περίεργη έκφραση … από αυτές που χαίρομαι … Κάτι μου λέει ότι ήδη είναι πάνω στα παπιά τους και νοητά τριγυρίζουν σε τόπους φανταστικούς …

Νωρίς έξω από την Θεσσαλονίκη, η κίνηση έχει δείξει τα δόντια της … τα νεύρα μου τσίτα … τα αμάξια τόσο κοντά μεταξύ τους που δεν χωρά ανάμεσά τους, ούτε η ηρωική μέχρι τώρα πάπια … Η ζέστη αρχίζει και με ενοχλεί … ντάλα μεσημέρι και ο ήλιος βαρά αλύπητα … Το μυαλό μου ανασύρει τις παγωμένες βυσσινάδες της Σούζης … μαρτύριο διαχρονικών Σταλινικών πρακτικών …

Τα έργα – μάλλον του μετρό – κάνουν το σκηνικό ακόμα χειρότερο … αλλά όλα αυτά είναι ζήτημα χρόνου να έρθουν σε τάξη … Φτάνω μετά από κύκλο στον Πύργο τον Λευκό τον πολυτραγουδισμένο … Πόσες διαφορετικές φωτο έχω από εκεί … ολάκερης ζωής … Ακόμα μια για να συμπληρωθεί το άλμπουμ από το διάβα μου σε αυτόν τον κόσμο … και δύο ακόμη, για να φανεί αυτό το διάβα μακρύ … και να επιβεβαιωθεί η ματαιοδοξία μου …
Ακόμα μία στάση για φωτο στην πλατεία των στεναγμών και της καψούρας ... πόσοι και πόσοι δεν έφαγαν στήσιμο εκεί ... Πόσοι έρωτες δεν γεννήθηκαν αλλά και χάθηκαν για πάντα εκεί με ένα κλαμένο αντίο ... ίσως όχι πάντα ψεύτικο ...

Πριν το Πύργο αριστερά, πάνω στον δρόμο, υπάρχει ένα καφέ μπαρ με Χάρλεϋ παρκαρισμένες απ’ έξω … το έχω παρατηρήσει και σε παλαιότερες επισκέψεις μου στην Αρχόντισσα του Βορά … Ίσως κάποια μελλοντική στιγμή σταματήσω για καφέ ή μπυρίτσα.

https://s28.postimg.org/54xfjz0y5/IMG_20160826_115346.jpg
https://s18.postimg.org/fitrgfke1/IMG_20160826_114937.jpg
https://s30.postimg.org/gdkpofk2p/IMG_20160826_115529.jpg

Ανυπομονώ να φύγω από τα τσιμέντα ... με πνίγουν … Η έξοδος της πόλης δεν είναι μακριά και η πάπια βοηθά σε αυτό με τον καλύτερο τρόπο … Η «υποχρεωτική» διαδρομή από τα διόδια των Μαλγάρων, καθώς το Δέλτα του Αξιού είναι απροσπέλαστο και η χωρίς κανένα οδηγικό ενδιαφέρον μέσα από τους παράπλευρους δρόμους και χωράφια διαδρομή είναι ανούσια, μου χαλάει την διάθεση … Δεν με νοιάζει τόσο το κόστος των διοδίων … όσο το ξεκάθαρο νταβατζιλίκι που εκπροσωπούν και επιβάλλουν … Και καλό θα ήταν να μην αρχίσει κανείς πυρηνικές αντιδράσεις θιγόμενος από αυτό το θέμα … Το προλαβαίνω, γιατί τόσα χρόνια στο κουρμπέτι έχω τους λόγους μου … και αφορά καθαρά και μόνο προσωπική μου άποψη χωρίς διάθεση να την συζητήσω …

Vrasidas

11/12/2016, 22:24

Η γέφυρα του Αλιάκμονα μένει και αυτή γρήγορα πίσω και η έξοδος για Μακρύγυαλο με βγάζει από την βαρεμάρα της ΠΑΘΕ … Διασχίζω κάθετα το μεγάλο αυτό χωριό πέφτω στην παραλία του … Η ζέστη επιβάλει στάση για ανάσα δροσιάς σε παραλιακή καφετέρια δίπλα στην θάλασσα … Δεν κυκλοφορεί ψυχή ... όλοι σε κατάσταση σιέστας ?? Πως καταντήσαμε λοχία … μόνο τα παπιά έχουν μείνει στους δρόμους …

https://s23.postimg.org/xpsd849ob/IMG_20160826_131846.jpg

Κουβέντα με τον ιδιοκτήτη και παίρνω πληροφορίες για τις καλλιέργειες μυδιών της περιοχής. Μένω έκπληκτος για το τι κάνουν οι άνθρωποι εκεί … Τεράστια παραγωγή σε ποσότητες – πολύ καλή ποιότητα – ήδη πουλημένη κατά 95% σε αγορές του εξωτερικού … κυρίως Γαλλία πλευρά. Σκέφτομαι ότι μάλλον είναι μύθος τα περί μυδιών και αφροδισιακών ιδιοτήτων τους … απόδειξη οι Γάλλοι …
Μαθαίνω ότι ο έλεγχος της παραγωγής, από ατομικές επιχειρήσεις, έχει περάσει πλέον σε συγκεκριμένους ανθρώπους της αγοράς … όπως και οτιδήποτε έχει κέρδος άλλωστε …

Πριν κάποια χρόνια η αλήθεια είναι ότι το μακράν καλύτερο σαγανάκι με ντομάτα και μύδια που γεύθηκα ποτέ, ήταν δίπλα, στην παραλία της Κατερίνης. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η διαφορά γεύσης με οτιδήποτε άλλο μέχρι τότε, αλλά η προσοχή μου τότε ήταν σχεδόν αποκλειστικά στραμμένη στα μπούτια της Σούζης … που μυαλό για ερωτήσεις για καλλιέργειες και μύδια …

Αρχαία Πύδνα - Αλυκή με τον λιμένα της – παραλία Κατερίνης … συνεχόμενα ωραίοι καλοκαιρινοί προορισμοί … με απίθανη θάλασσα και καταπληκτικό φαγητό … και σαγανάκι μύδια …

Πάω την παραλία Κατερίνης μέχρι τέρμα και την ξαναγυρίζω … Αυτή η Ελλάδα, κάθε γωνιά και μια ανάμνηση … καλή ή κακή δεν έχει σημασία … Την παραλία Κατερίνης την έχω συνδυάσει με ένα καλό και ένα κακό θυμικό …

Το καλό ήδη το ανέφερα … μύδια σαγανάκι συνοδευόμενο από μπουτάκια Σούζη … Το κακό είναι, ξόδεμα χρόνου και σάλιου κάποιων ημερών στην περιοχή, με κάποιον επίδοξο παραλίγο σώγαμπρο, που νόμιζε ότι του έκατσε η ευκαιρία και μέσα στην ματαιοδοξία του πίστεψε ότι θα του κτίσουν σπίτι στην παραλία και θα του πάρουν και φουσκωτό … αρκεί να νυμφευτεί το μπάζο … Την συνέχεια φυσικά την μαντεύετε … Το μπάζο το πήρε άλλος - ο ματαιόδοξος προικοθήρας έμεινε με το φουσκωτό στο χέρι και εγώ με μια κακή ανάμνηση.

Φτάνω στην πόλη της Κατερίνης από τον περιφερειακό της βόρεια και ακολουθώ τον λεγόμενο από τους ντόπιους Αγγλικό δρόμο, που πάει προς Όλυμπο. Η διασταύρωση που στρίβει προς Όλυμπο, είναι ακριβώς έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση Κατερίνης και ο δρόμος ακολουθεί κυκλική διαδρομή βόρεια της πόλης … ευτυχώς Βρασίδα … δεν θα δεις πολλούς άνθρωπες …
Μέχρι Κάτω Μηλιά ο δρόμος διασχίζει κυρίως χωράφια και μικρά χωριά ή οικισμούς αλλά αρχίζοντας να αισθάνεσαι αλλαγή υψόμετρου αλλάζει και το τοπίο … Και το πανηγύρι αρχίζει ξανά … Δεν είναι Χαλκιδική … αλλά δεν μπορείς να μην θαυμάσεις τα όσα υπάρχουν γύρω ... Φύση απέραντη και πυκνή, δρόμος για όλα τα γούστα μηχανών … Με ότι και να ανέβεις εδώ πάνω - με ζούνταπ ή ακόμα και με τρακτέρ - θα το ευχαριστηθεί η ψυχή σου …

https://s18.postimg.org/b27c0ts5l/IMG_20160826_143846.jpg

https://s17.postimg.org/f6c2f974f/IMG_20160826_144306.jpg

Από τα Φωτεινά και επάνω η κατάσταση ξεφεύγει τελείως … Όλυμπος, η κατοικία του Δία ... και δεν είναι τυχαίο. Κοιτώ προς την κορυφή και αναρωτιέμαι τι στα διάλα του έκανα και με κυνηγούσε στο Λειβαδίτη … Κάποια στιγμή θα λογαριαστούμε ούτως ή άλλως … Πινακίδα πληροφορεί προς Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Ολύμπου … Δεν είμαι ο μόνος που πήρε τα βουνά σε αυτήν την χώρα. Ελπίζω τα παπάκια τους εκεί, να μην έχουν ντεπόζιτα σαν και το δικό μου … Άντε να τους ψάχνεις σε ακτίνα 500 χιλιομέτρων …

Κλασσικά δεν έχω μυαλό για φωτογραφίες και έχω παρασυρθεί από την μαγεία του δρόμου. Πόσες στιγμές δυστυχώς δεν πάγωσα τον χρόνο με ένα απλό κλικ … με τί δύναμη να πατήσεις όμως φρένο … Κάποια στιγμή πιέστηκα και κλείνω το γκάζι … δεν έχει και μεγάλη διαδρομή η γκαζιέρα άλλωστε …

Αριστερά του δρόμου υψώνεται η βόρεια πλευρά του Ολύμπου … καταπράσινη με την επιβλητική κορυφή του Μύτικα πάνω στο βάθος και ψηλά … Διακρίνονται πολλά ζηλευτά μονοπάτια για πεζοπορία ή εντουράδα … Για το δεύτερο δεν ξέρω εάν επιτρέπεται ή αν είναι φυλασσόμενη περιοχή …

https://s29.postimg.org/qw0o4wrjb/IMG_20160826_144638.jpg

leo1964

11/12/2016, 22:35

Vrasidas

12/12/2016, 17:44

Μπροστά μου βρίσκεται ο ξαφνικός και απροσδόκητος επίγειος παράδεισος … Βρύση με παγωμένο τρεχούμενο νερό … και φορτηγάκι που πουλά φρέσκο χαλβά Φαρσάλων !!! Σιγά που δεν θα σταματήσω … Κομματάρα χαλβά αποκλειστικά και μόνο για πάρτη μου και αφήνω τον βαριεστημένο τύπο που τον πουλούσε στην ησυχία του , ο οποίος με τα πόδια ακουμπισμένα ψηλά αραχτός … περίμενε …. περίμενε … κοιτώντας το υπερπέραν …

Και κάθομαι δίπλα στην βρύση … και το μπουκάλι μου γεμίζει νέκταρ Ολύμπου … και το στομάχι μου απίθανο φρέσκο χαλβά ο οποίος μου στέλνει ηλεκτρικά σήματα ευχαρίστησης κάπου βαθειά στον εγκέφαλο … Και δεν θέλω να φύγω … και πόσο μαλάκας αισθάνομαι που ζω μαντρωμένος στα «κεντρικά» …

https://s28.postimg.org/4rdp4wpyl/IMG_20160826_145442.jpg

https://s28.postimg.org/yz5siami5/IMG_20160826_150143.jpg

Αρχίζω και κινούμαι νοτιοδυτικά του ορεινού όγκου με απίστευτη όρεξη για οδήγηση … Σε κάποια σημεία το ζορίζω λίγο περισσότερο, αλλά δεν φταίω εγώ … η πάπια κρατά άνετα και σταθερά της τροχιά της και ο δρόμος μπροστά κόλαση στην κυριολεξία … Εκεί λίγο πριν τον Άγιο Δημήτριο αισθάνομαι μια μικρή ασάφεια από το πίσω λάστιχο … Στο βενζινάδικο του χωριού σταματώ για έλεγχο αέρα του πίσω … όντως ήθελε συμπλήρωμα … Μπορεί να ήταν και από τον χαλβά …

https://s30.postimg.org/z8kv660ld/IMG_20160826_151153.jpg

Μετά τον Άγιο Δημήτριο το τοπίο αλλάζει … Χαμηλή βλάστηση και λίγο πιο πάνω ξεραΐλα … Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι υψόμετρο βρίσκομαι, αλλά σίγουρα αρκετά ψηλά … Η κατεύθυνση είναι εδώ και ώρα νότια και κινούμαι σε οροπέδιο με πολλά, πάρα πολλά χωράφια … Περνώ έξω από οικισμούς και χωριά μέχρι και την Καλλιθέα Ελασσόνας όπου και στρίβω πλέον ανατολικά για να ακολουθήσω την νότια πλευρά την κατοικίας των Θεών … Ο σπιτονοικοκύρης του βουνού ή με βαρέθηκε ή δεν πήρε πρέφα ότι βρισκόμουν στην αυλή του … Άλλη εξήγηση δεν βρίσκω για το πώς δεν έχω φάει ακόμα ριπές από κεραυνούς …

https://s29.postimg.org/uwakvbstj/IMG_20160826_154059.jpg

https://s29.postimg.org/b2xphbomf/IMG_20160826_154513.jpg

https://s29.postimg.org/fzeni1fw7/IMG_20160826_155725.jpg

Ο κεντρικός δρόμος προς Καρυά είναι χάρμα οφθαλμών … Μέχρι και λίγο μετά την Ολυμπιάδα υπάρχουν ακόμα χωράφια ... Τα περνάς, ανεβαίνεις και ένα λόφο και από πίσω του το κάδρο ξαναγεμίζει με δάσος – πράσινο – εικόνες – μυρωδιές … κάτι να σε τραβά προς τα «εκεί» … Λίγο μετά, ακριβώς στην διασταύρωση προς Βρυσοπούλες, υπάρχει μια κανονική όαση για στάση – καφέ μέσα σε πλάτωμα με παμπάλαια πλατάνια και πανέμορφη φύση … Δεν ξέρω τι έπαθα και παραγγέλνω φραπέ … Πόσον καιρό είχα να πιώ αυτό το είδος δηλητήριου, ούτε που θυμάμαι … Φραπές = δηλητήριο για την υγεία … τόσο απλό και επιστημονικά αποδεδειγμένο … Αρκεί να ψάξει κανείς το πώς παρασκευάζεται ... από την συγκομιδή της πρώτης ύλης (που δεν είναι πρώτη … αλλά τέταρτη ίσως και πέμπτη) έως και το ποτήρι μας … Όπως λένε και οι ειδικοί : «κόψε τον αλλιώς θα στον κόψει ο γιατρός ούτως ή άλλως» …
Έγραψα 5 - 10 σημειώσεις καθισμένος σε έναν τεράστιο ξύλινο πάγκο … Τι ηρεμία ήταν αυτή … τι δροσιά …. Με πολύ βαριά καρδιά αρχίζω και ντύνομαι να φύγω … Υπόσχεση στον εαυτό μου να έρθω ξανά … και η λίστα με τα υπ’ όψιν μεγάλωνε ράιτ θρου ….

https://s24.postimg.org/nyu4fhl2t/IMG_20160826_160415.jpg

https://s24.postimg.org/zdhk3q8et/IMG_20160826_160845.jpg

Vrasidas

12/12/2016, 17:51

Μετά τι να πω και τι να πρωτοπεριγράψω … Ένα θα πω, ευτυχώς ήμουν με την πάπια και όχι με περισσότερα κυβικά … Η διαδρομή είναι σκέτη πρόκληση … όπως η ψυχή ... η Σούζη … Κάτι θα συμβεί με αυτήν … ίσως και ευχάριστο … δεν μπορεί να την μελετάω τόσο συχνά τυχαία … Αλλά δεν φταίω εγώ … ο δρόμος μπροστά μου είχε τόσες καμπύλες … και ανωφέρειες … και κατωφέρειες … και διαδρομές ανάμεσα σε μικρές κοιλάδες που σε οδηγούσαν στα ουράνια … Θέλω δροσερή βυσσινάδα επειγόντως …

https://s27.postimg.org/xyl7ras5f/IMG_20160826_163551.jpg

Αρχίζω και ανεβαίνω προς Κρυόβρυση … στροφές και θέα συνθέτουν τον οπτικό μου ορίζοντα … Φτάνω στο χωριό και βλέπω … αυτό … Κανένα σχόλιο, σκεφτείτε ότι θέλετε … Στάβλος 5Χ5 …

https://s28.postimg.org/5cou28fgd/IMG_20160826_164545.jpg

Πλέον μπαίνω στο τελευταίο κομμάτι της διαδρομής … Κόλαση και παράδεισος μαζί … Αν ήταν δυνατόν θα έκανα τον κύκλο και από την ανάποδη … Η θέα απίστευτη, η φύση το ίδιο … Κουράστηκα από την ομορφιά … Ευτυχώς δεν υπάρχει στην περιοχή μαύρο Άουντι … με αλλοδαπές πινακίδες …

https://s29.postimg.org/e1kxrv43r/IMG_20160826_164815.jpg

Στο βάθος διακρίνεται η διαδρομή που σκαρφαλώνει από Συκαμινέα προς Ρόδια ... Όποιοι τον έχουν περπατήσει, καταλαβαίνουν γιατί είναι αδύνατον να έχεις φωτο από εκεί ...

https://s29.postimg.org/6w34350hz/IMG_20160826_165033.jpg

https://s24.postimg.org/s39sfx8r9/IMG_20160826_170943.jpg

https://s23.postimg.org/jptwfs057/IMG_20160826_171557.jpg

Στο βάθος πέρα από την θάλασσα, στα υψώματα που δεν διακρίνονται καθαρά, πριν λίγες ώρες έβγαζα αντίστοιχη φωτο προς τα "εδώ" ...

https://s28.postimg.org/81upcv7z1/IMG_20160826_172409.jpg

https://s24.postimg.org/uz1ceyzd1/IMG_20160826_172434.jpg

Το κάστρο του Πλαταμώνα στο βάθος στέκεται αιώνες τώρα αγέρωχο να παρατηρεί και να το παρατηρούν ... Σε ελάχιστο χρόνο αυτό θα συμβεί και από κοντά ...

Vrasidas

12/12/2016, 17:55

Α ρε Πλαταμώνα … με τις χάρες σου – τα πλατάνια σου – την ωραία σου παραλία – τον σιδηροδρομικό σου σταθμό … Μια από τις γωνιές της Ελλάδας με σφραγίδα γνησιότητας. Όσες φορές κι αν πέρασα από εκεί πάντα τα ίδια έντονα συναισθήματα … και μια ανάμνηση κακής στιγμής που σχετίζεται με τον ματαιόδοξο προικοθήρα. Με Φίατ Ούνο και τέσσερα άτομα μέσα, μέσα στις στροφές του Πλαταμώνα, επιχείρησε να κάνει προσπέραση σε νταλίκα με συρόμενο … Κάποιος κατασκευαστής παρακείμενων εικονοστασίων, από κακή του τύχη, δεν έβγαλε μεροκάματο εκείνη την ημέρα … Το πρώτο που θυμάμαι κάθε φορά που περνώ από εκεί …

https://s23.postimg.org/i3fj53xez/IMG_20160826_175803.jpg

Ακολουθώ όσο πάει την παραλιακή οδό από Λεπτοκαρυά - Πλαταμώνα μέχρι και Ν. Πόρους. Υποχρεωτικά αφήνω την παραλιακή λόγω χωματόδρομου πλέον και μπαίνω στην ΠΑΘΕ για Τέμπη … Το κιόσκι με το επίσημο νταβατζιλίκι ζητά κεφαλικό φόρο διάσχισης με το παπί … Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά καλοί μου εργαζόμενοι στα κιόσκια συμπολίτες … η κατρακύλα δεν κάνει διακρίσεις … Αλλά η μέθοδος με τον βραστό βάτραχο έχει βρει απόλυτη εφαρμογή σε αυτήν την γωνιά του πλανήτη. Ένας πλανήτης που πάσχει από άνθρωπους και την ματαιοδοξία τους …

Αφήνω την πανέμορφη κοιλάδα των Τεμπών και στρίβω αριστερά για Στόμιο … τελικός προορισμός για σήμερα. Αριστερά μου για λίγα χιλιόμετρα, κυλά εδώ και πόσες χιλιάδες χρόνια ο Πηνειός ο οποίος μάλλον είναι υπεύθυνος για την απίστευτη ομορφιά της κοιλάδας. Άσε που έχει και το "πλοίο της Αγάπης" … στην Ελληνική του έκδοση φυσικά. Σουμέλα το έπιασες το υπονοούμενο … έτσι ?

Η πεδιάδα αριστερά δείχνει εύφορη και δεξιά μου υψώνεται η Όσσα, αυτή που έχει χάσει όλους τους τσαμπουκάδες με τον Όλυμπο …
Μπαίνω Στόμιο … ένα απλό παραθαλάσσιο χωριό, σίγουρα παραμελημένο σε σχέση με την δυναμική του. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως είναι καλύτερα να το αφήσουν στην ησυχία του … Το δημοτικό κάμπινγκ δίπλα στην θάλασσα με πολύ σκιά και με πολλές μόνιμες εγκατεστημένες σκηνές παραθεριστών. Κανονίζω τα της διανυκτέρευσης και φεύγω για κοντινή βόλτα και φαγητό στο χωριό. Εκτός του χαλβά δεν έχω φάει τίποτα από το πρωί … και δεν με νοιάζει καθόλου. Μπροστά στην «τροφή» που σου δίνουν τέτοια ταξίδια, ένα πιάτο με συνήθως άγνωστης προέλευσης θερμίδων δεν έχει και μεγάλη αξία ….

https://s29.postimg.org/3l5u31f07/IMG_20160826_185808.jpg

Σε ήσυχη γωνιά στην άκρη του χωριού, μπυρίτσα – μια μερίδα γύρο και αναδρομή της ημέρας που πέρασε … Θεέ μου δεν είναι δυνατόν να έγιναν όλα αυτά … σαν παραμύθι … Σκέφτομαι τα αυριανά και με πιάνει απίστευτη προσμονή. Νύχτα είναι … θα περάσει …

Vrasidas

12/12/2016, 18:18

Ημέρα ένατη ...

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/%CE%A3%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CE%BF/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CF%8C%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%82/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BA%CE%B9/%CE%A0%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC/%CE%A7%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1/%CE%96%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AC/%CE%A7%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%84%CF%8C/%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%9C%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%AD%CF%82/%CE%9C%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%B1/@39.4940836,22.7866405,88467m/data=!3m1!1e3!4m72!4m71!1m5!1m1!1s0x14a78944c1be4619:0x500bd2ce2ba8020!2m2!1d22.7269846!2d39.8690702 !1m10!1m1!1s0x14a79b947dd69add:0x68bdbb7adfb54255!2m2!1d22.8753642!2d39.6978264!3m4!1m2!1d22.8936912 !2d39.6287648!3s0x14a79dd2419ae085:0x35c1853087d1a2f9!1m10!1m1!1s0x14a7784ae543b9bd:0x478ce8e568f01d 6e!2m2!1d22.7460915!2d39.5708136!3m4!1m2!1d22.8786748!2d39.471744!3s0x14a771a242f30055:0x4a6196e4d26 54d4f!1m5!1m1!1s0x14a712d5571b8b47:0x400bd2ce2b99f10!2m2!1d22.9982253!2d39.3897164!1m5!1m1!1s0x14a71 2707703ba4b:0xcef18ec22440dcc9!2m2!1d23.0614947!2d39.3963211!1m5!1m1!1s0x14a70c14db5bed11:0x400bd2ce 2b99ea0!2m2!1d23.1028193!2d39.4416384!1m5!1m1!1s0x14a70ec05e4c4691:0x93940ddfc792ee00!2m2!1d23.12000 4!2d39.4519579!1m5!1m1!1s0x14a70e47994be39b:0xebcaaf5b3b84e228!2m2!1d23.174311!2d39.3876414!1m5!1m1! 1s0x14a710e12a87856f:0x69b81d814c976535!2m2!1d23.1506217!2d39.3280792!1m5!1m1!1s0x14a7231d7e52fe2f:0 xf86dcc32df87b9a1!2m2!1d23.2211062!2d39.1711081!3e0?hl=el

Γράφοντας αυτές τις γραμμές και ήδη γνωρίζοντας τι έχει ακολουθήσει στην συνέχεια, έχω κολλήσει … Δεν ξέρω τι και πώς να το γράψω … Θα αδικήσω την πλάση και όσους θα ήθελαν πληροφορίες για τα μέρη αυτά … Όσοι πιστοί προσέλθετε … και καλοδεχούμενοι οι πάντες και τα πάντα …

Το πρωινό ξύπνημα μου επιφυλάσσει έκπληξη από αυτές που σου προκαλούν μούδιασμα και πτώση του ανδρισμού … Έχω χάσει το πορτοφόλι μου !! … βάζω το χέρι στην τσέπη και βρίσκω 25 ευρώ … Λεφτά για να γυρίσω υπάρχουν … συν τρεις τέσσερις μπάρες δημητριακών και υλικά ύπνου … Πάω μέχρι ρεσεψιόν μήπως το βρήκε κανείς … Πού τέτοια τύχη … Είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμη και όλοι σχεδόν κοιμούνται … ίσως έχω ελπίδες να το βρω σε μέρος που πέρασα … Μέχρι και εχτές αργούτσικα που έκανα ντους το είχα μαζί μου … Κάνω όλη την διαδρομή πάνω κάτω – τουαλέτες – ντουζιέρες – ρεσεψιόν …. Ρωτώ κανά δυό μεγαλούτσικους που είχαν ήδη ξυπνήσει μήπως και … Νιέντε … Γυρίζω για τελικό έλεγχο στα πράγματά μου ... όλα έξω και ανάποδα … Νιέντε ξανά … Βρασίδα πιάστηκες μαλάκας … Μισή ώρα χαμένη, φορτώνω και φεύγω … Αναλαμπή και τέρμα τα φρένα !! … ανοίγω το μοναδικό σημείο που δεν έψαξα, η μικρή θήκη του μικρούλικου τανγκ μπαγκ … που δεν την χρησιμοποιώ ποτέ! … ο πορτόφολας με κοιτά καμαρωτός καμαρωτός … με τα φράγκα στην θέση τους … Το ηθικό μου επανήρθε ακμαιότατο ... όπως και ο ανδρισμός μου … Τι σου είναι μια χούφτα κωλόχαρτα …

Λοιπόν, ό,τι και να πω για την υπόλοιπη διαδρομή της ημέρας, δεν πλησιάζουν καν την πραγματικότητα … ούτε οι φωτογραφίες …

Βολιώτες – Λαρισαίοι – Φαρσαλιώτες και λοιποί μοτοσύντροφοι περιχώρων … Είστε μεγάλες κουφάλες ... από τις κωλόφαρδες … Από αυτές που όλοι ζηλεύουν και θα ήθελαν να είναι στην θέση τους … Μέσα σε αυτούς και εγώ …

Από την πρώτη στιγμή που άφησα το Στόμιο, το έργο ξεκίνησε με την καλύτερη σκηνοθεσία – φωτογραφία – σκηνικά – κουστούμια - σενάριο - μουσική ... και σε πρωταγωνιστικό ρόλο μια ταπεινή πάπια …

Αριστερά μου η θάλασσα – μπροστά μου απίθανος δρόμος και στο βάθος μια σειρά από δάση – βουνά με απίστευτες διαδρομές.
Είναι ακόμα πολύ πρωί με όση δροσιά χρειάζεται … και τον ήλιο σε γωνία που να μην ενοχλεί καμία από τις αισθήσεις …

https://s28.postimg.org/z89b37h3h/IMG_20160827_085419.jpg

https://s24.postimg.org/h3qikr5lx/IMG_20160827_085924.jpg

https://s29.postimg.org/61wju2szr/IMG_20160827_090539.jpg

Vrasidas

12/12/2016, 18:38

Μέχρι Παλιουριά είσαι μεταξύ βουνού – πράσινου και θάλασσας ακολουθώντας κανονικό πιστάκι και ωραίες παραλίες. Από τα νεύρα μου με το περιστατικό με το πορτοφόλι, έχει σχιστεί ένας πράσινος σάκος που έχω τα είδη πρώτης χρήσης και χρειάζομαι κάποιον καινούργιο. Στο Μαλιμπού της Λάρισας (Αγίοκαμπο) υπάρχουν διάφορα τουριστικά μαγαζιά που κάτι θα βρω … Στο πρώτο τίποτα , αλλά σίγουρα στο δεύτερο κάτι θα βρεθεί …

Και βρέθηκε ! … ο άνθρωπός μου … ! … Γρηγόρης Ντάφης … ο γνήσιος Γρηγόρης της καρδιάς μας !! ... ο απόλυτος διοργανωτής καλλιστείων … όχι από αυτά που σε αφήνουν με την τσέπη άδεια , αλλά με την ψυχή γεμάτη …

Σταματώ σε ένα παράπηγμα που πουλά διάφορα είδη θαλάσσης και πολλά άλλα … Το μάτι πέφτει σε αναρτημένα αντίγραφα εφημερίδας και φωτογραφίες. Αμέσως καταλαβαίνω ότι θα έχει συνέχεια …

Ο Κος (με κεφαλαίο Κ) Γρηγόρης έξω καρδιά !! … αρχίζουμε τον χαβαλέ και κουβέντα με περισσότερο νόημα και ουσία από τις εμετικές σοβαροφανείς συζητήσεις που έχουν πνίξει ανθρωπότητα και όνειρα … Ο άνθρωπος αυτός έχει όνειρα και όραμα ... “Όνειρα” η μαγική λέξη κλειδί … μαζί με το “όραμα” … Έννοιες που απουσιάζουν πλήρως από τις εγκεφαλικές λειτουργίες της σημερινής φυλής, καθώς έντεχνα από τα πρώτα μαθητικά χρόνια της προμελετημένης αποχαύνωσης , έχουν αδρανοποιηθεί με τρόπους επιστημονικούς και δόλιους …

Μου κάνει μια μικρή αναδρομή των καλλιστείων … τον ακούω με προσοχή και θαυμάζω την ενεργητικότητά του ... αναντίστοιχη με την ηλικία του. Ο άνθρωπος δεν έχει εγκαταλείψει τα όνειρά του … ή το αντίθετο.

Μου δείχνει δημοσιεύματα και συνεντεύξεις … οι κινήσεις του ζωηρές ,το ίδιο το περπάτημα και ο λόγος του … μιλά και λάμπει … Ασυναίσθητα τον συγκρίνω με ναυάγια των ΚΑΠΗ, πολύ νεότερά του … Εκείνοι να είχαν όνειρα άραγες ?

Του λέω ότι κάνω σχεδόν τον γύρο της Ελλάδας με το μηχανάκι μου και αν τυχόν γράψω κάτι, θα τον αναφέρω … Μου ζητά να το κάνω και του δίνω υπόσχεση ... Βγαίνουμε και φωτο μαζί … Πολύ στεναχωρήθηκα που δεν είχε κάτι σε τσάντα ή σάκο … Θα το φύλαγα ως ενθύμιο με νόημα …http://www.vice.com/gr/read/kallistia-ilikiomenon-andron-fail

Παρεμπιπτόντως … τη χρησιμότητα της γέφυρας πάνω από το ρέμα του Αγιόκαμπου την κατάλαβα … το ίσως είναι το σήμα κατατεθέν το ίδιο … για την αισθητική της όμως έχω ακόμα απορίες …

https://s29.postimg.org/s7hcjq2iv/IMG_20160827_091921.jpg

https://s24.postimg.org/6zg0rxrdx/IMG_20160827_091955.jpg

https://s24.postimg.org/6vcd8li51/IMG_20160827_092037.jpg

https://s29.postimg.org/jifczk4on/IMG_20160827_091551.jpg

Φτάνω Ρακοπόταμο και παραλία τέλος … Δεν με νοιάζει καθόλου, μπροστά μου έχει ανηφόρα – θέα – στροφές – δάσος … Από αυτά που λυσσάς να τα κάνεις πάνω κάτω … και πάλι από την αρχή …

https://s28.postimg.org/jo0kvfejx/IMG_20160827_093600.jpg

https://s30.postimg.org/7an3iwm8h/IMG_20160827_094815.jpg

Είμαι τόσο απορροφημένος που αφήνω τη διασταύρωση και μπαίνω στο χωριό Σκλήθρο. Καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά από τον τρόπο που με κοιτούν οι νοικοκυρές έξω από τα σπίτια τους και το πόσο στενεύει ο δρόμος … Δεν δίνω καμία σημασία όμως ... η θέα δεν με αφήνει να ασχοληθώ με άλλες γήινες λεπτομέρειες … Μέχρι που έφτασα σε αδιέξοδο … Πάλι πίσω και στην διασταύρωση πάω κανονικά … Όλο εκείνο το κομμάτι, είναι πλέον στα υπ’ όψιν - στα υπ’ όψιν - στα υπ’ όψιν …. Μέχρι το Καλαμάκι τουλάχιστον …

https://s30.postimg.org/hpe8zak01/IMG_20160827_095235.jpg
https://s23.postimg.org/g1of5302j/IMG_20160827_095331.jpg
https://s27.postimg.org/h42i7wnwz/IMG_20160827_100226.jpg
https://s24.postimg.org/w0havtmf9/IMG_20160827_100659.jpg
https://s30.postimg.org/3u0h4z6o1/IMG_20160827_100825.jpg
https://s30.postimg.org/65wiwu1dd/IMG_20160827_100914.jpg
https://s27.postimg.org/xun46h9b7/IMG_20160827_102236.jpg
https://s29.postimg.org/p5rnsgp47/IMG_20160827_102456.jpg

Vrasidas

12/12/2016, 18:39

Εκεί ανεφοδιασμός και καφέ στο καφενείο του βενζινάδικου με παρέα 4 -5 άτομα … Ντόπιοι όλοι και ο ένας συνταξιούχος αστυνομικός που υπηρετούσε σχεδόν δίπλα στο σπίτι μου … Μια χούφτα ο κόσμος … ίσως και λιγότερο … Κάποτε με 200άρα βέσπα έκανε αυθημερόν Λάρισα – Αθήνα και πίσω δικάβαλος με την γυναίκα του για να δουν τη Λάρισα στα τελικά … 700 περίπου χιλίομετρα … Ακόμα το θυμάται με περηφάνια … Και γιατί να μην το κάνει άλλωστε … Άλλοι θυμούνται ταξίδια μέχρι την Λούτσα … από τους Αμπελοκήπους Αθηνών … με χιλιάρια … και ενδιάμεσους σταθμούς ξεκούρασης …
Φεύγοντας και στα μέσα περίπου της τεχνητής λίμνης, κλασσικά παίρνω λάθος δρόμο. Αντί να πάω ευθεία προς Γλαφυρά, στρίβω δεξιά ακολουθώντας την ακτογραμμή της λίμνης. Η περιοχή γεμάτη με αμυγδαλιές ... τι θα γίνεται εδώ τον Φεβρουάριο !!! Το λάθος δεν ήταν κάτι τραγικό, απλά υποχρεωτικά και για λίγο, θα ακολουθούσα τον κεντρικό δρόμο από Βελεστίνο μέχρι Βόλο… από αυτούς που «συμπαθώ» … Έχασα λίγα χιλιόμετρα με στροφές και λοιπές απολαύσεις αλλά είμαι σίγουρος ότι θα αποζημιωθώ λίγο αργότερα … ίσως και με τόκο υπερ-χιλιομετρίας …

https://s28.postimg.org/512nj5znh/IMG_20160827_113702.jpg
https://s23.postimg.org/tym8hcnm3/IMG_20160827_121530.jpg

Δεν μπαίνω καθόλου Βόλο και ακολουθώ τον περιφερειακό. Βρασίδα γρήγορα … το βουνό περιμένει .

Vrasidas

12/12/2016, 20:59

Την τελευταία φορά που είχα έρθει Πήλιο ήταν παρόμοια εποχή και με μεγάλη μηχανή, κατευθείαν από την Αθήνα. Στάση μόνο για καύσιμα και νερό στη Λαμία και μετά στην αρχή του βουνού. Είχαμε κάνει δυό φορές τον γύρο του με αντίστροφη φορά … αν υπήρχε χρόνος θα γινόταν και τρίτη. Ήταν όμως μονοήμερη απόδραση αδρεναλίνης.

Τώρα οι συνθήκες είναι διαφορετικές απ’ όλες τις απόψεις και το σημαντικότερο με άλλους ρυθμούς.

Μέχρι Πορταριά θα έλεγα ότι η κίνηση ήταν σχεδόν ενοχλητική. Στενός δρόμος με πολλά παρκαρισμένα αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά. Με σπίτια που κρύβουν την θέα από τον δρόμο και τουριστικές υποδομές που μοιάζουν να προσπαθούν τα αντιγράψουν τα πιο πάνω χωριά.

Οι πρώτες μου αναμνήσεις στο Πήλιο έχουν να κάνουν σημαντικούς σταθμούς της ζωής μου και αυτό σίγουρα επηρεάζει την κρίση και τα συναισθήματά μου. Μόλις στρίβω για Μακρυνίτσα ένα ένα αυτά τα συναισθήματα άρχισαν να βγαίνουν από την αποθήκη του υποσυνείδητου … Τη πρώτη φορά είχα φύγει από εδώ με ένα πανελλήνιο μετάλλιο … τη δεύτερη φορά νύχτα και επειγόντως για χειρουργείο … την τρίτη με ένα απίστευτο λουμπάγκο στη μέση και ένα ακόμα χειρότερο πρήξιμο στους δίδυμους αδένες λίγο χαμηλότερα ... την τέταρτη δε, με αρκετή έκταση κνησμού στο πάνω μέρος του σώματός μου λόγω ζέστης και δερμάτινης στολής … Βρασίδα το νου σου … ο μαλάκας ο Μέρφυ στην έχει στημένη στην γωνία …

https://s29.postimg.org/yuemkipmf/IMG_20160827_123945.jpg

Ότι και να πει κανείς για τη Μακρυνίτσα ίσως είναι λίγο … Οι περισσότεροι στην Ελλάδα θα την έχουν επισκεφτεί καθώς το Πήλιο είναι προορισμός όλων των εποχών … όπως θα έπρεπε να συμβαίνει σε πάρα πάρα πάρα πολλά μέρη αυτής της χώρας …

Αφήνω την πάπια στη άκρη του πεζόδρομου πίσω από ένα φορτωμένο με σαμάρια TDM και πάω για βόλτα μέχρι την πλατεία με τον διάσημο πλάτανο και τη θέα προς τον Βόλο. Απλά περπατάς και χαζεύεις γύρω γύρω … Κάτι παρόμοιο φαντάζομαι, μόνο στην Ήπειρο και στα Ζαγοροχώρια μπορεί κανείς να συναντήσει. Αρκετός ο κόσμος, γεμάτα τα μαγαζιά … Μακάρι να είχα την άνεση χρόνου να περπατήσω όλο το χωριό. Ένα άγχος με τα πράγματα πάνω στο παπί η αλήθεια είναι ότι το έχω. Φτάνοντας πίσω ένα ζευγάρι ετοιμάζει τα πράγματά του στο TDM για να φύγει. Έχουν κάνει ήδη τον γύρο του Πηλίου και πάνε Όλυμπο. Ανταλλάσουμε πληροφορίες μιας και εγώ έρχομαι ακριβώς από εκεί, από τις διαδρομές που έχουν προγραμματίσει. Από τα ζευγάρια που τα χαίρεσαι.

https://s23.postimg.org/6xyrzs8nv/IMG_20160827_130542.jpg
https://s29.postimg.org/ks20j9etj/IMG_20160827_131055.jpg
https://s24.postimg.org/v5qe5vsk5/IMG_20160827_131253.jpg
https://s27.postimg.org/x2plr3lv7/IMG_20160827_131354.jpg
https://s28.postimg.org/9pvn9luv1/IMG_20160827_131410.jpg
https://s24.postimg.org/lnmtvv3hx/IMG_20160827_131701.jpg
https://s23.postimg.org/tqb7xo8vv/IMG_20160827_131936.jpg

Από την Μακρυνίτσα και έπειτα, αφού έχω αφήσει πίσω μου και την Πορταριά, έχεις πλέον την πραγματική εικόνα του Πηλίου. Ότι απλώνει μπροστά σου δεν μπορεί να περιγραφεί εύκολα … Τουλάχιστον εγώ δεν είμαι ικανός να το κάνω και αν το επιχειρήσω θα αδικήσω ένα μνημείο της φύσης.

Ένα θα πω … μακάρι να είχα δυο τρεις μέρες περισσότερες. Αλλά η ζωή εκ προοιμίου είναι άδικη και σκληρή … Έχεις χρόνο – δεν έχεις χρήμα … έχεις χρήμα - δεν έχεις χρόνο … έχεις βενζίνα – δεν έχεις λάστιχα … και όλο τέτοιες αντιθέσεις που κάνουν θεούς και δαίμονες να πέφτουν κάτω από τα γέλια …

Η διαδρομή μέχρι τα Χάνια θεϊκή … αυτό μόνο. Φτάνω στη διασταύρωση που αριστερά πας προς Τσαγκαράδα και αριστερά προς Ζαγορά. Επιλέγω αριστερά καθώς όλες τις φορές απέφευγα τη διαδρομή προς τα εκεί. Αρχίζει η κατηφόρα μέσα από απίστευτα όμορφα και περιποιημένα περιβόλια με μήλα και ακτινίδια, σκαρφαλωμένα στις πλαγιές δεξιά και αριστερά του δρόμου. Τα κλαριά λυγισμένα από τους καρπούς … οι ποσότητες τεράστιες. Οι καστανιές γεμάτες σε όλη την διαδρομή από τα Χάνια επίσης. Σε πολλές περιπτώσεις απλά σταματάς στην άκρη του δρόμου και σηκώνεις το χέρι ψηλά … θα πιάσεις μήλο σίγουρα. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό … Σταμάτησα στην άκρη της ασφάλτου – χασμουρήθηκα – τεντώθηκα να ξεμουδιάσω … και ένα μήλο βρέθηκε στο χέρι μου κύριε Πρόεδρε … δεν είχα πρόθεση να κλέψω κάτι … έπεσε στο χέρι μου μόνο του … (δεν απέχει πολύ από την αλήθεια) …

Σταματώ σε σκιά με τρεχούμενο παγωμένο νερό δίπλα … πλένω το μικρούλι σε μέγεθος σε σχέση με ότι έχουμε συνηθίσει και δαγκώνω …. ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΜΑΣ ΤΑΪΖΟΥΝ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ ??? … τι σχέση έχει αυτό με αυτά που πωλούν εκεί κάτω ??? … έτσι είναι τα μήλα ?? … από την μια έχω ανεβάσει πίεση και στροφές με την κοροϊδία που μας σερβίρουν … από την άλλη δεν θέλω να χάσω τη στιγμή απόλαυσης … Τη βλέπω τη δουλειά … μέχρι το βράδυ θα χασμουριέμαι και θα τεντώνομαι … Προς πληροφόρηση των αρχών, κράτησα αυστηρά χαρακτήρα …

Vrasidas

12/12/2016, 21:06

Όσο κατέβαινα τόσο ενθουσιαζόμουν με τη νοικοκυροσύνη των παραγωγών και τα περιβόλια τους … Ήταν επίσης εμφανές ότι η περιοχή σε εκείνη τη γωνιά του Πηλίου δεν έχει τις τουριστικές υποδομές της υπόλοιπης περιοχής. Οι άνθρωποι ασχολούνται με την πραγματική οικονομία … και ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ !

https://s30.postimg.org/bz0pl0ech/IMG_20160827_134738.jpg
https://s30.postimg.org/b2uulazoh/IMG_20160827_135323.jpg
https://s24.postimg.org/ajfsaasol/IMG_20160827_135642.jpg
https://s29.postimg.org/uttytklp3/IMG_20160827_135956.jpg
https://s27.postimg.org/gu2caxxkj/IMG_20160827_142920.jpg
https://s23.postimg.org/3rr421ai3/IMG_20160827_143232.jpg
https://s24.postimg.org/d8e4cqqrp/IMG_20160827_143659.jpg
https://s29.postimg.org/sp5qpsfif/IMG_20160827_144827.jpg

Έξω από τη Ζαγορά ένα πανέμορφο παραδοσιακό κτίσμα τραβά την προσοχή μου. Σταματώ και μπαίνω στην αυλή του. Ένα από τα σχολεία που ο Ρήγας έμαθε γράμματα … Πόση ιστορική αξία κρύβουν αυτοί οι τοίχοι και από την άλλη πόση ομορφιά χαρίζουν απλόχερα … Με πικρία σκέφτομαι, πόσοι από όσους έχουν προορισμό την ταβέρνα ή την παραλία θα “πετάξουν” λίγο από το χρόνο τους για να σταματήσουν σε αυτή τη γωνιά … Πόσοι θα αναγνωρίσουν την ιερότητα του χώρου … (και ο Ρήγας ΔΕΝ ήταν ποδοσφαιριστής ή τραγουδιστής σε πανηγύρια … )
http://www.visit-pilio.gr/pilio/to-sholeio-tou-riga-feraiou/

https://s29.postimg.org/tvzqwgnkn/IMG_20160827_144952.jpg

https://s30.postimg.org/ok9mmivs1/IMG_20160827_145227.jpg

Οι καλλιέργειες άλλαξαν και οι μηλιές αντικαταστάθηκαν από ελαιώνες … άρα το υψόμετρο, άλλαξε αρκετά προς τα κάτω …

Μεγάλη μου παράληψη που αφορά τη Χαλκιδική … Δεν περίμενα ότι εκεί πέρα θα έβλεπα τόσους φανταστικούς ελαιώνες … Απίστευτη τάξη – περιποιημένοι – οργανωμένοι - κλαδεμένοι τέλεια … Με καρπούς ελιάς για παραγωγή λαδιού διαφορετικούς σε ότι ήξερα μέχρι τώρα, πολύ μεγαλύτερους ….

Η παραλία του Χορευτού σχεδόν άδεια και ο αέρας από το ανοικτό Αιγαίο να λυσσομανά … Μόνη ευκαιρία για ήρεμη βουτιά, στο μικρό προστατευμένο από την προβλήτα λιμανάκι στο τέλος της παραλίας. Αφήνοντας την παραλία για να αρχίσει ο ανήφορος με προορισμό την Τσαγκαράδα, παρατηρώ ότι έχουν αρχίσει εργασίες για κατασκευή κάμπινγκ σε ένα καταπληκτικό μέρος πνιγμένο στα δέντρα και τη σκιά … Με την φαντασία μου είμαι ήδη εκεί … αραχτός σε αιώρα και διαβάζω μια βιβλία και μια ταξιδιωτικές ιστορίες από διάφορα site…

https://s23.postimg.org/62t5vwdkr/IMG_20160827_150616.jpg
https://s30.postimg.org/u95nipcrl/IMG_20160827_151014.jpg
https://s29.postimg.org/q5q1wyjbb/IMG_20160827_151031.jpg
https://s27.postimg.org/rzywj21yb/IMG_20160827_151459.jpg

Vrasidas

12/12/2016, 21:14

Μέχρι λίγο μετά την Τσαγκαράδα η διαδρομή σου παίρνει τα μυαλά … Θέλεις απλά να οδηγείς και να μην τελειώνει … Να τραβάς κάθε 10 μέτρα φωτογραφίες … να σταματάς σε κάθε στροφή, σε κάθε πηγή, σε κάθε γωνιά με την απίστευτη βαθιά σκιά και δροσιά … Και αυτά τα ΒΑΖΑ με τα ΓΛΥΚΑ … αυτά τα βάζα … !!! Έδειξα όμως χαρακτήρα. Δεν πήρα ούτε ένα. Γιατί εάν έπαιρνα, εκτός από ότι θα το τσάκιζα με την πρώτη μπουκιά ... θα έπαιρνα και δεύτερο … και τρίτο … και άντε μετά με τέτοιο κορμί να ξαναπαρασύρεις τη Σούζη σε πλάνες ηδονικές …

Από Ξορύχτι και έπειτα το τοπίο αλλάζει ξανά. Λιγότερο πράσινο αλλά όχι λιγότερη ομορφιά. Απεριόριστη θέα στο Αιγαίο – απίστευτο στροφιλίκι με πιο φαρδύ δρόμο και καλύτερη ορατότητα στο απέναντι ρεύμα …

https://s23.postimg.org/lrts60qrv/IMG_20160827_155507.jpg
https://s29.postimg.org/cs498cqjr/IMG_20160827_161904.jpg
https://s29.postimg.org/pku2rekmf/IMG_20160827_162050.jpg
https://s29.postimg.org/m4kcquud3/IMG_20160827_162418.jpg
https://s24.postimg.org/w23s6rrv9/IMG_20160827_162449.jpg

Φτάνω στις Μηλιές και περνώ πρώτα από το χωριό μια πάνω κάτω. Η πλατεία δίπλα στην εκκλησία των Παμμέγιστων Ταξιαρχών πανέμορφη – όπως και η εκκλησία – και γεμάτη κόσμο. Στρίβω για τον σιδηροδρομικό ιστορικό σταθμό και ανυπομονώ για στάση στο καφέ που έχω σταμπάρει χρόνια τώρα.

Ταξιδεύεις πίσω στον χρόνο σε αυτό το μέρος … Θέλεις δεν θέλεις πας πίσω … και αναρωτιέσαι τί πραγματικά έχει συμβεί …

Διπλός Ελληνικός με θέα τον σταθμό … Άντε γειά !! Η ώρα πλησιάζει 18:00 και δεν έχω πολύ χρόνο. Μακάρι να ήταν πρωί ή νωρίς το μεσημέρι … Ακόμα ένας ακόμα κύκλος θα γινόταν οπωσδήποτε ! …

Φεύγω γεμάτος εικόνες και με την ψυχή χαρούμενη … Ποτέ δεν ξέρεις φίλε μου Βρασίδα τι μας φυλάει η τύχη η κακούργα … Πολλές φορές άθελά της κάνει και μαλακίες … και τότε βρίσκεσαι ξανά εδώ … να κλείσεις λογαριασμούς και εκκρεμότητες …

https://s29.postimg.org/5tw8hbi1j/IMG_20160827_170135.jpg
https://s23.postimg.org/6m9bpjuiz/IMG_20160827_170200.jpg
https://s30.postimg.org/kwwgl2vv5/IMG_20160827_170221.jpg
https://s23.postimg.org/41hoc57hn/IMG_20160827_171205.jpg
https://s30.postimg.org/r3mnnxp1d/IMG_20160827_171329.jpg

Vrasidas

12/12/2016, 21:20

Στρίβω για Νεοχώρι με προορισμό την Μηλίνα. Έχω ακούσει τα καλύτερα για το νότιο μέρος της Μαγνησίας και θέλω να τα δω από κοντά. Όλος ο νομός μια πίστα ηδονής … Το κατέβα εύκολο και γρήγορο. Πριν το παραθαλάσσιο Χόρτο, Στάρλετ πισωκούνα – με μάλλον τοπικό κάγκουρα –κολλάει προκλητικά πίσω μου σε πολύ στριφτερό κατηφορικό κομμάτι. Μετά από λίγο από τον καθρέπτη μου πιάνω την πιτσιρίκα συνοδηγό να χτυπιέται και να φωνάζει … Μα πώς κάνουν έτσι ?? … με πόσα μπορείς να πας σε λίγες στροφούλες ? … έλεος … Μπαίνοντας στο Χόρτο βλέπω ένα πανέμορφο γραφικό παραθαλάσσιο χωριό και σταματώ για λίγο στην άκρη του να το θαυμάσω … Μετά από έρχεται και το Στάρλετ … Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η συνοδηγός με κοίταξε έτσι … Παπί έχω …

https://s28.postimg.org/igbalgj0t/IMG_20160827_182518.jpg

https://s24.postimg.org/s17jp92lx/IMG_20160827_182559.jpg

Η διαδρομή μέχρι την Μηλίνα μια ζωγραφιά. Γεμάτη μικρούς παραδεισένιους κόλπους με πανέμορφες εικόνες και νερά. Κάπου εκεί τριγύριζε και ο Χείρωνας … Αν αληθεύει ότι ο συγκεκριμένος Κένταυρος ήταν σοφός, κάτι παραπάνω θα ήξερε για να είναι εκεί …
Το κάμπινγκ παραθαλάσσιο, μέσα σε ελαιώνα … χωρίς δείγμα χορταριού. Ευτυχώς έχω μαζί μου το φουσκωτό στρώμα … στο κάτω κάτω πόσο διαρκεί μια νύχτα …

https://s30.postimg.org/saela144x/IMG_20160827_182936.jpg

https://s28.postimg.org/5xiipdld9/IMG_20160827_183219.jpg

Μια πείνα την έχω, τί να σου κάνει ένα μηλαράκι … Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως έπρεπε να έχω τεντωθεί περισσότερες από μία φορές … Τι διάολο, τόσες ώρες πάνω σε μηχανή πιάνεται κανείς ... Περιποίηση σώματος και βόλτα στο χωριό για αναπλήρωση θερμίδων … Σήμερα έχει λαχανοντολμάδες με μπόλικη σάλτσα και σπιτική τυροκαυτερή … Πώς να μην πιείς δυό μπυρίτσες … Μετά την καθιερωμένη μπυρίτσα, πέφτω πάνω σε μπαράκι με παρκαρισμένες απ’ έξω κλασσικές Guzzi… Μια Ελληνική και δυο Γερμανικές με καλάθι … Να μην μπω μέσα ?

https://s23.postimg.org/5hwygc3qz/IMG_20160827_200437.jpg

https://s24.postimg.org/wrs4nghyt/IMG_20160827_200458.jpg

Ένα ζευγάρι Αυστριακών (η σύζυγος μιλούσε Ελληνικά με μικρό λεξιλόγιο αλλά χωρίς λάθη) μου πιάνει την κουβέντα ρωτώντας με εάν το Guzzi απ’ όξω είναι δικό μου … Μάλλον έχω τη φάτσα Γκουζαίου … Με πέρασαν για το Γερμανό ιδιοκτήτη του που είχαν δει το πρωί πάνω στο καλαθάτο. Αυτό ήταν … να τα ούζα, να οι μπύρες, να τα μοχίτο … η ώρα πήγε πολύ κάτω του επιτρεπτού για συνεσταλμένους χαμηλών τόνων οδηγούς κινέζικων πτηνών. Οι Αυστριακοί έφυγαν σχεδόν παραπατώντας και εγώ μια αμαρτία σε ποτήρι την ήπια ακόμη …Η αλήθεια είναι ότι λίγο αλκοόλ βοηθά στον ύπνο, ειδικά όταν για στρώμα έχει καθαρό – πατημένο – με χαλικάκια – κόκκινο χωματάκι …

https://s28.postimg.org/jtqdz5u2l/IMG_20160827_195433.jpg

https://s30.postimg.org/sugzpslvl/IMG_20160827_203705.jpg

Κάποια στιγμή αισθάνομαι στον ύπνο μου κάτι να με σκουντά … Ανοίγω μάτια, τίποτα … κοιτώ λίγο καλύτερα, πάλι τίποτα … Βρασίδα λέω, στα υπ’ όψιν και ο γιατρός με ειδικότητα στα μεταμεσονύκτια σκουντήματα … Το πρωί, κάποιοι συζητούσαν για έναν σεισμό έξω από τον Βόλο τα ξημερώματα …

Vrasidas

12/12/2016, 21:52

Ημέρα δέκατη ...

Η διαδρομή

https://www.google.gr/maps/dir/%CE%9C%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%B1/%CE%91%CE%B3.+%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B7/39.1091772,23.0950647/%CE%9D%CE%B5%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B9/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%B7/%CE%93%CE%BB%CF%8D%CF%86%CE%B1/%CE%9C%CF%8C%CE%BD%CE%B7+%CE%9F%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85+%CE%94%CE%B1%CF%85%CE%AF%CE%B4+%CE%93%CE%AD% CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82/%CE%A0%CF%8C%CF%81%CF%84%CE%BF+%CE%A1%CE%AC%CF%86%CF%84%CE%B7/@38.5950942,22.6958294,8.21z/data=!4m60!4m59!1m5!1m1!1s0x14a7231d7e52fe2f:0xf86dcc32df87b9a1!2m2!1d23.2211062!2d39.1711081!1m10!1 m1!1s0x14a739dbfba224f7:0xa91432ac0825a278!2m2!1d23.0692124!2d39.09276!3m4!1m2!1d23.0783051!2d39.105 23!3s0x14a739eb697423fb:0xcda5bbe1beb5dcab!1m0!1m5!1m1!1s0x14a71a3c17025701:0xe4ffecabc5716380!2m2!1 d23.2207655!2d39.3046388!1m5!1m1!1s0x14a716d8ce011ee9:0x25dd33b8ba3c1ef8!2m2!1d23.1427657!2d39.29339 94!1m15!1m1!1s0x14a74ad27af72b91:0x1efec5df84419262!2m2!1d22.9664138!2d38.9532171!3m4!1m2!1d23.36101 45!2d38.9839485!3s0x14a729caddaee9d5:0xf7f17ec7849bc656!3m4!1m2!1d23.2889523!2d38.8496197!3s0x14a0d4 82ec630e7f:0x1ce19623c8a7f403!1m5!1m1!1s0x14a0d37f39a1f715:0x3994752973c91655!2m2!1d23.2819771!2d38. 8458271!1m5!1m1!1s0x14a18efaddaea2f1:0x6628ccc3f65b7d67!2m2!1d24.0026867!2d37.8911713!3e0?hl=el

Μέχρι στιγμής, σε όλη μου την περιπλάνηση στην Μαγνησία, ο Μέρφυ μου έχει φερθεί σαν κύριος που γλυκοκοιτά μυξοπαρθένα με σκοπό να την διακορέψει … κοινώς να την φυστικώσει …

Μου κάνει όλα τα χατίρια με το που ανοίγω το μάτι μου πριν τον τεμπέλη και αργοκίνητο ήλιο … Η θάλασσα ήρεμη – γαλήνια – πανέμορφη με απίστευτες πινελιές χρωμάτων στο κάδρο … ένας ευσεβής πόθος παρκαρισμένος σχεδόν δίπλα μου και μάλιστα σε χρώμα που προτιμώ …

https://s24.postimg.org/sebpt0jf9/IMG_20160828_081136.jpg

https://s27.postimg.org/cfxwnvd83/IMG_20160828_081355.jpg

https://s29.postimg.org/r5kmfgyuv/IMG_20160828_081423.jpg

Φορτωμένος ξεκινώ με διάθεση ΑΕΚτζή που είδε κύπελο. Τι φοβερή δροσιά … τι φοβερά κολπάκια … τι ωραία χάραξη … τι κούνημα ήταν αυτό … τι χάσιμο του πισινού τροχού … Στάση σε σκιά αριστερά και χωρίς να σκύψω ήδη αισθάνομαι πίσω μου κάτι από τον κύριο Μέρφυ …

Το πίσω έχει χάσει τον μισό του αέρα. Από την βαλβίδα δεν χάνει άρα αλλού είναι το πρόβλημα. Η τρόμπα ποδηλάτου λύνει προσωρινά το πρόβλημα … ότι συμβεί θα αντιμετωπιστεί εκείνη την ώρα. Το πολύ πολύ να λύνω τροχό στην μέση του δρόμου και να αλλάζω σαμπρέλα … κάτι που πάντα σιχαινόμουν. Τζιπάκι του Λιμενικού περνά από δίπλα μου και οι τύποι μέσα, ενώ είμαι κάπως που εμφανέστατα δείχνει ότι υπάρχει πρόβλημα και δεν έχω σταματήσει για ίσιωμα προστάτη, τελείως αδιάφορα με κοιτούν και συνεχίζουν στην προβλεπόμενη καθημερινή τους μιζέρια … Πόσες φορές σε καθημερινή βάση δεν μου επιβεβαιώνεται η πεποίθηση ότι αυτή η χώρα δεν έχει καμία, μα απολύτως καμία ελπίδα … Όταν χαλάσει ο αυτόματος πιλότος όλα θα καταρρεύσουν … αβίαστα - αβάδιστα – αβασάνιστα ... Και πολύ έχει αργήσει …

Συνεχίζω την πορεία μου πάνω σε απίθανη διαδρομή !! να μην χορταίνει το μάτι μου … Το πίσω λάστιχο ξεχάστηκε από την ομορφιά και προς το παρόν κρατά … Αλατάς και Πρασούδι τα νησάκια που συμπληρώνουν τον πίνακα της φύσης …. Φτάνω σε διακλάδωση προς Αγία Κυριακή. Αποφασίζω τον αριστερό κύκλο με θέα την Εύβοια … και δεν το μετάνιωσα καθόλου … Αγία Κυριακή, χωριό που σου θυμίζει Ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του ΄60 … παραθαλάσσιους καφενέδες – έρωτες με τουρίστριες (και όχι μόνο) … κυνηγητά με ‘μύγδαλα … Το “Ένα πρωινό” ήδη χαϊδεύει τα αυτιά μου … πόσο εύκολα μπορεί να ερωτευτεί κανείς σε αυτήν την παραθαλάσσια γωνιά … ή να ζήσει στιγμές με τον υπάρχοντα σύντροφό του …

Στάση για καφέ σε παραθαλάσσιο καφενέ – ταβερνάκι με ανακατεμένους ντόπιους και σκαφάτους τουρίστες, ντυμένους με ακριβά χύμα ρούχα και ξυπόλυτους … προσπάθεια να ζήσουν ζωή άλλων … πιο ξέγνοιαστη … Από την Λονδρέζικη προφορά καταλαβαίνει κανείς πολλά … ειδικά εάν τους έχει ζήσει λίγο μέσα στα σαλόνια τους … Κι όμως η μικρή Άναμπελ κάθεται απέναντι … θλιμμένη … Πού να πήγε τόσος έρωτας … ?? Ίσως και να γνωρίζω, μικρέ μου ξανθέ άγγελε … αλλά την αλήθεια την αντέχουν ελάχιστοι …

Με ΠΟΛΥ ΒΑΡΙΑ καρδιά αλλά και με υπόσχεση στον εαυτό μου να ξαναγυρίσω, ντύνομαι να φύγω … Η παραλία κάπου βαθειά στο νοτιοανατολικό Αιγαίο με στοιχειώνει ξανά … μάλλον μέχρι να αποχαιρετίσω αυτόν τον κόσμο …

Το πίσω λάστιχο κάνει πάλι τα δικά του … αλλά μπροστά στην Άναμπελ, ξεφτίλα εγώ δεν γίνομαι …

https://s29.postimg.org/wemq8delz/IMG_20160828_083753.jpg
https://s23.postimg.org/khlogufy3/IMG_20160828_090522.jpg
https://s27.postimg.org/yez98bwcz/IMG_20160828_091706.jpg
https://s27.postimg.org/q10rfh6b7/IMG_20160828_092000.jpg
https://s23.postimg.org/dx9fff0az/IMG_20160828_092310.jpg
https://s29.postimg.org/m1ttgntlz/IMG_20160828_093634.jpg
https://s27.postimg.org/s5g673uc3/IMG_20160828_094149.jpg

Vrasidas

12/12/2016, 22:04

Ούτως ή άλλως το Τρίκερι δεν είναι μακριά ... έχει ΚΑΙ βενζινάδικο … Όσο σκαρφαλώνεις τον ανηφορικό τόσο ομορφότερη θέα έχεις … και προς το χωριό και προς την θάλασσα και προς την Αγ. Κυριακή. Όλα 3 σε 1 … Πόση ομορφιά να αντέξει κανείς ?

Το Τρίκερι γραφικότατο … με δικό του χρώμα … δική του αισθητική. Μπαίνω πλατεία και θα ήθελα να έχω περισσότερο χρόνο … από τις πλατείες που προκαλούν το διαβάτη για στάση, με ούζο – καλή παρέα – ξεγνοιασιά … με φώτα το βράδυ και μουσική … Κάνω όλον το γύρο του χωριού και ενδιάμεσα στενά. Πόσο όμορφα ! Βγαίνω στον κεντρικό και πάω προς το βενζινάδικο … στην επαρχία είναι πάντα ανοικτά … και ήταν … αλλά ρε Μέρφυ ... ρε Μέρφυ !!! Ένας τύπος με κατακόκκινη μούρη προσπαθεί να στηριχθεί σε ένα παπί … Τον ρωτάω πού έχει αέρα …

- Θες αέριο ?? … φυσικό αέριο ?? … μου απαντά ο Ορέστης Μακρής … Με το ζόρι κρατώ το στομάχι μου από τα γέλια …

- Όχι αδερφέ … είμαι γεμάτος … Μήπως υπάρχει αέρας για τα λάστιχα ?

- Μια στιγμή, μου λέει .. και πάει από πίσω παραπατώντας …

- Πάρε … μου λέει … και μου δίνει ένα σπασμένο “κάτι” με λάστιχο στην άκρη και χαλασμένο ακροφύσιο … Ευτυχώς από την τύφλα του δεν πρόσεχε το πρόσωπό μου …

- Ήσουν στο γάμο ?? .. με ρωτά …

- Είχατε γάμο ? … ρωτώ τον Ορέστη … Γι΄ αυτό η βαβούρα στην πλατεία ?? ... ποιός ήρωας παντρεύτηκε ??

- Ένα ξαδερφάκι μου …

- … και τον αφήσατε ?? … ελπίζω να το κάψατε εχθές το χωριό !!!

- … μωρέ του γ@μής@με τη μάνα !! … απαντά με μάτι που γυάλιζε !! … από την έκφραση και μόνο καταλαβαίνω τι έγινε εχθές …

- Πολύ κράσο ?? … ρωτώ…

- … και τσίπουρα και μπύρες και ουίσκια. Μέχρι πριν λίγο ….

Ο τύπος κανονικός νεροχύτης … ό,τι του έδιναν το έπινε … Εν τω μεταξύ έχει κολλήσει τη μούρη του σχεδόν πάνω μου για να δει τι κάνω με την τρόμπα στα χέρια και προσπαθεί ταυτόχρονα να στηριχθεί και από κάπου … αλλά το κέντρο βάρους του, επηρεασμένο από άγνωστη ποσότητα μπύρας, δεν βοηθά … Βενζινάδικος σουρεαλισμός … τί να το περιγράφω και τί να το ζει κανείς …

https://s27.postimg.org/g68rcpu83/IMG_20160828_100046.jpg

https://s23.postimg.org/7wjoskwej/IMG_20160828_100055.jpg

https://s23.postimg.org/qvawcrxez/IMG_20160828_100404.jpg

https://s27.postimg.org/5gvkevvar/IMG_20160828_100601.jpg

https://s27.postimg.org/5f2sj7qqr/IMG_20160828_102434.jpg

Η διαδρομή μέχρι και έξω από την Αργαλαστή τελείωσε χωρίς να το καταλάβω … Συνεχώς ερχόταν στο μυαλό μου στο σκηνικό στο βενζινάδικο και δεν μπορούσα να κρατηθώ από τα γέλια … Το βλαμμένο με το παπί για όσους με έβλεπαν … Πάλι λάθος και στρίβω δεξιά προς Νεοχώρι … Ένα από τα καλύτερα λάθη μου μέχρι τώρα. Πέφτω πάνω σε απίθανη γωνίτσα, δίπλα ακριβώς στον δρόμο … Αυτήν την πνιγμένη στα πλατάνια και τη σκιά … από αυτές με το ωραίο γούστο.

Κάθε καρέκλα είχε γραμμένο πίσω της και ένα τσιτάτο ... έξυπνο ! Αναψυκτικό και ομελέτα πλούσια – χορταστική και έγευστη συμπληρώνουν το καρέ … Δίπλα κάθονται δυό τύποι με γαλότσες … απέναντι μια παρέα με τρεις κοπελιές … Από αυτές με το άσπρο δέρμα … της πόλης … Και οι αγριάθρωπες δίπλα βγάζουν την αντρίλα για να εντυπωσιάσουν … Από τον έναν σουρεαλισμό στον άλλον σήμερα … πόσο το διασκεδάζω … Οι δυνατές ομιλίες στο κινητό τηλέφωνο με έτερους αγριάνθρωπες ... τα φφφφσς … τα οουυυυυιιιιι … τα άααιιιι …. πάνε και έρχονται …. Δεν θέλω να φύγω … Παραγγέλνω και ένα κλαμπ ... και αναψυκτικό από την αρχή. Τέτοιο σκηνικό δεν το χάνω με τίποτα … ελπίζω να μην παραγγείλω και βραδινό …

https://s27.postimg.org/tzqkoyexf/IMG_20160828_113227.jpg

https://s27.postimg.org/ggu6na0g3/IMG_20160828_113246.jpg

https://s24.postimg.org/vl98uhg85/IMG_20160828_114048.jpg

https://s28.postimg.org/u9qk67o2l/IMG_20160828_123020.jpg

Vrasidas

12/12/2016, 22:26

Η ώρα πιέζει … Στις 15:00 έχει έκτακτο δρομολόγιο από Γλύφα για απέναντι στην Εύβοια … και το λάστιχο έχανε αέρα ράιτ θρου …

Πάλι με βαριά καρδιά ετοιμάζομαι να φύγω … Λίγο τρομπάρισμα για να ζεσταθούν τα γράδα και δρόμο! Στον διαδρομή για Βόλο και περίπου στην περιοχή Καλών Νερών από την απέναντι κατεύθυνση είδα τις ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ όλου του μέχρι τώρα ταξιδιού μου … Σε δύο δόσεις δυο παρέες μηχανών 3 και 5 αντίστοιχα εάν πρόλαβα καλά να δω … η πρώτη ήταν το TDM στην Μακρυνίτσα … Πάνω από 4.000 χλμ μοτοσικλετιστικής ερημιάς … Δυστυχία κανονική για χώρα με 300+ ημέρες ηλιοφάνειας …

Από περιφερειακό Βόλου στην ΠΑΘΕ και ας μην γράψω καλύτερα τι σκέφτομαι … Στάση στα ΣΕΑ μετά τον Αλμυρό για λίγο ξεμούδιασμα και νερό και η έξοδος για Γλύφα πολύ γρήγορα εμφανίζεται εμπρός μου. Η ώρα κοντεύει 15:00 και έχω 10 άγνωστα χιλιόμετρα μέχρι το λιμάνι … όπως και ένα υπόλοιπο ζωής με άγνωστα χιλιόμετρα – διαδρομές και γεμάτη ευχάριστες και δυσάρεστες εκπλήξεις.

Μπροστά μου ένα μικρό παλιό αυτοκινούμενο τροχόσπιτο πάει μαλιοκούβαρα … Δεν κόβει ούτε στα κλειστά κατηφορικά, ούτε πουθενά … 2-3 φορές σε αριστερές οι δεξιού τροχοί βγαίνουν από το δρόμο … Μένω λίγο πίσω του για να προλάβω να δω που θα σταματήσουν στο γκρέμι δεξιά … Μάλλον πρέπει να προλάβει και αυτό το καράβι των 15:00 ... και τελικά έτσι ήταν. Φτάνουμε μαζί στο λιμάνι και κατεβαίνουν από το τροχόσπιτο μια παρέα από τύπους αμερικανικής χίπικης ταινίας … Λέτσοι – βρώμικοι και ξυπόλυτοι … χαχαχαχαχα ... ρε Βρας … τί συμβαίνει σήμερα !!?? Μάλλον ψάχνονται πού θα βρουν εισιτήρια … τους σφυρίζω κουνώντας το χέρι μου … Καταλαβαίνουν το νόημα και όλα καλά.

https://s30.postimg.org/h4cvzo8s1/IMG_20160828_144811.jpg

Επιβίβαση και ουσιαστικά στο μυαλό μου και στη διάθεσή μου ο κύκλος του ταξιδιωτικού μου σχεδόν έκλεισε … Βλέπω το καράβι απέναντι και μια γλυκιά θλίψη με πλημμυρίζει … Βρας, είσαι ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ ?? … και μόνο με την ερώτηση εξέρχομαι από τον βούρκο της αμαρτίας … Η Εύβοια από απέναντι μου κλείνει το μάτι ...

Σε μισή ωρίτσα τα πατούμενα της πάπιας κυλούν στη Βόρεια Εύβοια με πρόθεση να καλύψουν τη βορειανατολική της πλευρά έως και Παπάδες. Από τα πρώτα χιλιόμετρα παθαίνω σοκ … Είχα ξεχάσει πώς είναι να οδηγείς σε δρόμους με λακούβες !! … το οδικό δίκτυο επιεικώς απαράδεκτο ! Από τη μια υπάρχουν κομμάτια με ωραία θέα και πράσινο που θα μπορούσες να ευχαριστηθείς οδήγηση … από την άλλη, η προσοχή στραμμένη όλη στο οδόστρωμα … Λες και μπήκα σε άλλη χώρα. Η βλάστηση επίσης τελείως διαφορετική … άγριο πευκοδάσος πολύ κοινό με κομμάτια της Αττικής. Η ματιά πέφτει συνεχώς στην απέναντι πλευρά, εκεί που ήμουν πριν λίγες ώρες … Α ρε Μαγνησία … είσαι ζημιά μεγάλη … όπως και η ψυχή με τις φακιδούλες και το κοφτερό μυαλό … και τις απίθανες ατέλειωτες συζητήσεις … και τα τσιτάτα δασκαλίστικα ξεσπάσματα.
Κάποτε υπήρχε ακτοπλοϊκή γραμμή από Αγ. Κυριακή προς Ωρεούς στην Εύβοια … Θα ήταν καταπληκτικό να υπήρχε ακόμη. Θα ήταν ιδανική ευκαιρία για ολοήμερες εξορμήσεις στην γειτονιά των Κενταύρων. Τώρα από Ε.Ο. Αθηνών – Λαμίας – Φαρσάλων ούτε να το σκέφτομαι …

https://s28.postimg.org/c6h16qf4d/IMG_20160828_151341.jpg
https://s30.postimg.org/8dpg0h5fl/IMG_20160828_160340.jpg
https://s28.postimg.org/whopb2hd9/IMG_20160828_161106.jpg
https://s27.postimg.org/63o32n4w3/IMG_20160828_162949.jpg

Vrasidas

12/12/2016, 22:32

Υπάρχει ένα άγχος μην τυχών και χάσω απότομα το πίσω λάστιχο με συνέπειες απρόβλεπτες και οδηγώ συνετά και πολύ προσεκτικά. Φτάνω Παπάδες και 2η στάση εντός Εύβοιας για συμπλήρωμα αέρα στο βενζινάδικο της περιοχής. Κουβεντούλα με τον πρατηριούχο με πληροφορίες για την περιοχή και ευκαιρία για καφεδάκι. Συνεχίζω προς Όσιο Δαυίδ μέσα από μια πανέμορφη περιοχή με πυκνό πευκοδάσος – που δεν έχουν κάψει ακόμη - αλλά μέσω ενός βομβαρδισμένου οδικού δικτύου … Βρας, καλόμαθες και πρέπει επειγόντως να επιστρέψεις στην πραγματικότητα των νότων περιοχών …
Φτάνω Καταρράκτες Δρυμώνα και μου δίνουν την εντύπωση καλού ημερήσιου εκδρομικού προορισμού. Πολύ πράσινο – νερά – απλώματα για πικ νικ και αποφόρτιση κακής ενέργειας … Μέχρι τον Όσιο Δαυίδ αγανάκτησα από τις λακκούβες … οι οποίες ως δια μαγείας μετά εξαφανίστηκαν … Τα πούλμαν μεταφοράς κυρίως τσεμπεροφόρων υποκριτών δεν ακολουθούν αυτό το δρομολόγιο … Δεν βρίσκω άλλη σοβαρή δικαιολογία … Το μοναστήρι του Όσιου Δαυίδ πάντως, το συνιστώ ως προορισμό που πρέπει να μπει στο πρόγραμμα. Θα καλύψει τις προσδοκίες των περισσότερων πιστών ή μη … από όλες τις απόψεις.

https://s23.postimg.org/hngjyyo5n/IMG_20160828_165528.jpg

https://s23.postimg.org/hpscdicx7/IMG_20160828_172608.jpg

https://s27.postimg.org/dxbjoho2r/IMG_20160828_174557.jpg

Η διαδρομή μέχρι Μαντούδι περνά από τον κλασσικό δρόμο μέσω Ροβιών – Λίμνης – Στροφυλιάς ... ο μισός παραλιακός, ο υπόλοιπος μέσα από ωραία τοπία με πράσινο και ωραίο οδόστρωμα. Διαδρομή χιλιοφορεμένη καθώς είναι κοντινός και ευχάριστος προορισμός. Η κίνηση μηδενική παρά του ότι αύριο είναι Δευτέρα και εργάσιμη … Οι υπήκοοι των Αθηνών θα έπρεπε να ήταν ήδη στον δρόμο του γυρισμού … μάλλον κάτι έχω χάσει στις τόσες μέρες ξεγνοιασιάς …

Μετά το Μαντούδι ακολουθεί αυτός ο σύντομος οδικός παράδεισος μέχρι και την από πίσω πλευρά του Άγιου … Στις ημερήσιες εκδρομές μας με σκοπό την ψυχοθεραπεία και την αποβολή άγχους με λιώσιμο ελαστικών και καύση βενζίνης, το καφέ “Αλεξίου” πάντα ήταν προορισμός ανταλλαγής πολιτισμένων απόψεων για το ποιος είναι μεγαλύτερη κουλομαρία και έχει το χειρότερο χρέπι στην παρέα … Ο γυρισμός επιβεβαιώνει συνήθως το ψήφισμα της ομήγυρης των ματαιόδοξων σαλιγκαρόπουλων …

Στάση στον Αι Γιάννη τον Ρώσο για συμπλήρωμα αέρα και βόλτα στην πλατεία με την εκκλησία και το σκήνωμα του Αγίου … Η μπίζνα και εδώ βγάζει μάτι ... δημιουργεί και ένα αλλόκοτο είδος θλίψης που δεν μπορώ να περιγράψω με ακρίβεια, τουλάχιστον όχι αυτήν τη στιγμή ... Λίγα χλμ πιο κάτω ακόμα ένα σημείο που πάντα σταματώ … Στην άκρη του δρόμου ένα μνημείο άδικου χαμού … τόσο νέο παιδί, τόσα πολλά πικραμένα «γιατί» … Αυτό το κομμάτι της διαδρομής είναι ένα από αυτά που είχα γράψει κάποια στιγμή πιο πάνω ... Από αυτά που από τη μια ο παντοδύναμος Θεός σε βουτά στον βούρκο των ανθρώπων ... και από την άλλη σε βουτά στην άλλη του δημιουργία ... αυτήν της πανέμορφης φύσης ... Κρατήστε τα και αυτά για πιο κάτω …

https://s23.postimg.org/fghvf2awr/IMG_20160828_184141.jpg

https://s29.postimg.org/4onfgpbzr/IMG_20160828_190033.jpg

Μετά τη Χαλκίδα ο δρόμος είναι βαρετός και βαρύς ... όπως και η ψυχή μου … Μόνο το σώμα μου είναι εκεί. Ο νους ταξιδεύει σε άλλους δρόμους και άλλα υψόμετρα, μακριά από ανθρώπους και τσιμέντο … Μερικές φορές αναρωτιέμαι γιατί στα σχολεία αποχαύνωσης μας έλεγαν ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος από χώμα και νερό … από πυλό. Λάθος κυρά μου … μέγα λάθος … ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος από τσιμέντο … με βαρύ οπλισμό και μάλιστα σύμφωνα με τον τελευταίο οικοδομικό αντισεισμικό κανονισμό … Αλλιώς δεν θα υπήρχαν τόσα εκατομμύρια μπετόβλακες διάσπαρτοι εδώ και εκεί … Σκεφτόμενος το πρόβλημα με όρους μαθηματικών μεγεθών, διαπιστώνει κανείς ότι η κρίσιμη μάζα των χρήσιμων ηλιθίων είναι ανίκητη … Κρατήστε το και αυτό για παρακάτω …

Με αυτές τις σκέψεις και όχι με την καλύτερη διάθεση φτάνω έξω από το σπίτι μου … Πριν μπω στο υπόγειο γκαράζ σταματώ και σβήνω την πάπια … Το λάστιχο αν και τραυματισμένο, ποιος ξέρει από τι, δεν με πρόδωσε ούτε με ξάφνιασε … Όταν χρειάστηκε με προειδοποίησε κάθε φορά που ήταν απαραίτητο … Η πάπια στάθηκε στο ύψος της και μερικά σκαλιά ακόμη ψηλότερα … Είναι απίστευτο το δέσιμο πλέον μαζί της … Σκέφτομαι την έκφραση των πυρηνικών επιστημόνων που κατέχουν την απόλυτη γνώση και που πριν φύγω μου είχαν ήδη κάνει κηδεία και σαράντα μαζί .. 2 σε 1 μαζί και αυτό Χ 2 … για εμένα και την πάπια … και απλά χαμογελώ θλιμμένα … Κάπως θα πρέπει να δικαιολογήσουν πράγματα που αν τα γράψω όπως πραγματικά θα ήθελα, για πολλά χρόνια θα ήμουν οικονομικός ευεργέτης δικηγόρων και παρεμφερών επαγγελμάτων … Παρ’ όλο που θα δω τα πιτσιρίκια μου που μου έχουν λείψει τρελά, είμαι θλιμμένος … Γυρίζω το βλέμμα στον βορρά … πιέζω τη μανιβέλα και πατώ το κουμπί να ανοίξει η γκαραζόπορτα … Πρέπει σύντομα να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη … μαζί και όλα όσα έμαθα πάνω σε ένα ταπεινό άθλιο κινέζικο παπί …

Vrasidas

12/12/2016, 22:33

Συνεχίζεται ....

Vrasidas

13/12/2016, 18:21

Προσπαθώ με δυσκολία να καταγράψω τη ταξιδιωτική μου εμπειρία με κάποιες προσωπικές σκέψεις και συμπεράσματα ... Τί ουσιαστικά αποκόμισα μέσα σε αυτές τις 10 ημέρες ... αν άξιζε τον κόπο τον τρόπο και τον χρόνο ... Άξιζε άραγες ?

Επειδή το ταξιδιωτικό στόρυ είναι πολύπλευρο - παράπλευρο - ανισοσκελές και μάλιστα σε επικλινές έδαφος, άρα όταν το κοιτάς από ψηλά δεν έχει την ίδια οπτική από χαμηλά, ούτε από την μέση δυτικά ... δεν είναι και τόσο εύκολο να μπουν οι σκέψεις μου σε τάξη … αλλά έχουν περίπου ως εξής :

Ας ξεκινήσω από τα εύκολα.

Ημέρες … 10
Χιλιόμετρα … κάτι λιγότερο από 4.500 και πάντα βάση κοντέρ.
Μέσος Όρος … 450 χλμ / ημέρα περίπου
Καύσιμα … 150 ευρώ
Λοιπά έξοδα : κάμπινγκ και ένα ξενοδοχείο – ένα καλό γεύμα την ημέρα – μπύρες – μπύρες - μπύρες (και πάντα στο τέλος της ημέρας …) - σπήλαιο και μουσείο – λίγα νερά, καφέδες – μικροέξοδα : 300 ευρώ.

Διαδρομές … επαρχιακό δίκτυο με προτίμηση ορεινές διαδρομές και προορισμοί όσο το δυνατόν έξω από τα καθιερωμένα (εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις υποχρεωτικής χρήσης Εθνικής Οδού)

Είχα σκοπό από την αρχή χωρίς να μου λείψει κάτι, να ξοδέψω ελάχιστα χρήματα ανά ημέρα και προφανώς η πάπια βοήθησε σε αυτό τα μέγιστα . Με συνολικά 450 ευρώ περίπου, μπορείς να γνωρίσεις κυρίως καλοκαιρινούς μήνες, ένα τεράστιο κομμάτι της Ελλάδας με ασφάλεια και άνεση … όχι και άσχημα.

Μύθος 1ος : Χρειάζονται ένα σωρό χρήματα για να κάνεις ευχάριστες διακοπές. Καταρρίπτεται …

Ο μίνι γύρος Ελλάδας έγινε για αποκλειστικούς δικούς μου προσωπικούς λόγους ευχαρίστησης και αναζήτησης.
Σκοπός και στόχος σε καμία περίπτωση δεν ήταν να αποδείξω απολύτως τίποτα και σε κανέναν ... Εδώ και χρόνια έχω πετύχει να μου είναι πλήρως αδιάφορη η γνώμη των άλλων για εμένα και πολύ περισσότερο ανθρώπων που ούτε γνωρίζω, ούτε έχω δει ποτέ στην ζωή μου. Το ίδιο σχεδόν ισχύει και για τους περισσότερους που έχω γύρω μου. Δεν το εννοώ σε καμία περίπτωση με κακία ή αλαζονεία, αλλά κατάλαβα επιτέλους, έστω και αρκετά αργά, ότι κάτι τέτοιο αποτελεί απίστευτη τροχοπέδη στην εξέλιξη της ανθρώπινης υπόστασης και εξέλιξης ...

Με τις μεγάλες μηχανές την έχω ούτως ή άλλως γυρίσει σχεδόν όλη … Αυτό που έλειπε όταν η διαφορετική οπτική … το κάτι που θα συμπληρώσει … που θα σε πάει λίγο πιο κάτω. Λίγο η ωριμότητα – λίγο τα όσα έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια – λίγο η κάθε λογής και άνευ ουσίας παπαρολογία που ακούω καθημερινά σε ότι έχει να κάνει με τον πλανήτη μοτοσυκλέτα, πολλές φορές με έχουν βάλει σε περίεργες σκέψεις, λίγο έξω από τα καθιερωμένα … Κάπου είχα διαβάσει ότι ο λογικός άνθρωπος προσπαθεί να προσαρμοστεί με το περιβάλλον του … ενώ ο παράλογος προσπαθεί να προσαρμόσει το περιβάλλον σε αυτόν … γι’ αυτό και η εξέλιξη του ανθρώπου, εξαρτάται από τον παράλογο. Ισχύει …

Και το : "ρε Βρας κόψε τις μαλακίες ... αυτά που λες και σχεδιάζεις δεν γίνονται" ... έγινε καθημερινότητα … Πώς να εξηγήσεις τώρα στον άλλον, ότι ήδη εγώ ήμουν «εκεί» … ήδη έβλεπα τον κόσμο από ψηλά περάσματα και μονοπάτια αλλιώτικα …

Πριν χρόνια είμαι ανάσκελα στο στρώμα με τα πόδια ψηλά στον τοίχο - περίπου όπως άρεσε να κάθεται η Σούζη – και παρατηρούσα τον κρεμασμένο χάρτη της Ελλάδας που είχα πάνω από το κρεβάτι … Σε κάθε σημείο που είχα πάει από μικρός και που το είχα συνδέσει με κάθε λογής αναμνήσεις, το είχα σημαδέψει με χρωματιστές πινέζες … Σαν κι αυτές που χρησιμοποιούν για εκβιασμό κάθε είδους κομματόσκυλα ή κατέχοντες οποιουδήποτε είδους εξουσία, για να κάνουν συνήθως την δουλειά τους … Σκέφτομαι πόσες οι χρήσεις μιας πινέζας και ανατριχιάζω …

Ξαφνικά σηκώνομαι και χωρίς να πω κουβέντα σε κανέναν στην οικογένεια, πάω την ίδια ημέρα και βγάζω εισιτήρια για Πάτρα – Ανγκώνα με ανοικτή ημερομηνία επιστροφής – πράσινη κάρτα – συνάλλαγμα … Την επόμενη ημέρα φορτώνω το Τενερέ και ετοιμάζομαι να φύγω …

- Πού πάς ? … ρωτά η μάνα μου …

- Ιταλία …

- Ναι, καλά … μου λέει … Αυτή η αιώνια αμφισβήτηση για οτιδήποτε του μυαλού φαίνεται μεγάλο …

Μετά από καμιά 10ριά ημέρες παίρνω τηλ στο σπίτι να ξέρουν ότι είμαι ζωντανός …

- Πού είσαι ? … ρωτά η μάνα μου …

- Ρίμινι …

- Και πού είναι αυτό το νησί παρακαλώ ? … ρωτά η μάνα μου …

- Δεν είναι νησί … πόλη Ιταλίας ….

Πάρε ένα ακόμα μίνι εγκεφαλικό … κατ’ επανάληψη και κατ’ εξακολούθηση και με πρόθεση να ξαναματαγίνει … (τελικά έφτασα τελείως απρογραμμάτιστα και ασχεδίαστα, σύνορα Δανίας)

Vrasidas

13/12/2016, 18:22

Περίεργα αυτά τα πλάσματα ... τα ανθρώπινα … Πάντα ήμουν υπέρ της αμφισβήτησης, ένα από τα ισχυρότατα όπλα, ο φόβος και ο τρόμος των λιμοκοντόρων καρεκλάκηδων υπαλληλίσκων, αλλά υπάρχουν και όρια και διακριτικές νοητές γραμμές … Γραμμές που ακόμα κανείς δεν μπόρεσε να οριοθετήσει με ακρίβεια και διακριτικότητα …

Ήδη μου έχει λείψει η ηρεμία μου … αυτήν που μόνο με μοναχικό διάβα μπορείς να απολαύσεις … Το ταπεινό μου δίτροχο, εκτός από μεγάλη αυτονομία χιλιομέτρων, μου εξασφάλισε μια σειρά από επιπλέον ευεργετήματα. Ρυθμούς που μπορείς να αφοσιωθείς στις σκέψεις σου – για το παρελθόν αλλά και για το μέλλον σου … Πόσες φορές στην μέση του ταξιδιού μου δεν σχεδίασα ήδη το επόμενο … Ρυθμούς που σου επιτρέπει να δεις πράγματα που είχες προσπεράσει – γωνιές που δεν είχες δώσει σημασία – λεπτομέρειες σε πρόσωπα ανθρώπων… από το βλέμμα που σε κοίταζαν μέχρι της χαρακιές τις ζωής στο πρόσωπο. Στάσεις χωρίς να βαρυγκωμώ … εύκολες και γρήγορες … Περάσματα χωρίς να με ενοχλούν ή να με δυσκολεύουν «άνθρωποι» …

Δεν είχα άγχος για ζημιά η οποία θα μου δημιουργούσε οικονομικό πρόβλημα … και η απλότητά του, σου δημιουργεί ένα αίσθημα ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις επί τόπου ότι συμβεί από μηχανική βλάβη.

Η θέση οδήγησης με συνδυασμό την ζώνης μέσης και δεμένα πίσω πράγματα να την στηρίζουν καλύτερα, δεν με κούρασε καθόλου … μα καθόλου όμως.

Σε μακρινά ταξίδια ένας βασικός παράγοντας που μετρά, είναι η διάρκεια και η συνέχεια … Οι 300σάρες τελικές μέσα στο βουνό είναι παντελώς άχρηστες … γιατί θα πρέπει να το εξηγήσουμε αυτό ? Το ότι καμιά 20αριά άλογα θα ήταν ευπρόσδεκτα για ανηφόρες και ευθειούλες δεν χωρά καμία συζήτηση … και οι ανηφόρες όμως τελειώνουν κάποτε, όπως και οι ευθείες. Έχουν και αυτές τη χάρη τους ... τη μαγεία τους …
Γιατί θα πρέπει όλα να είναι εύκολα – άνετα – ασφαλή ?? Πόσοι από όσους ασχολούνται με δραστηριότητες ή αθλήματα που παράγουν συναισθήματα πληρότητας, το κάνουν με συνθήκες ασφάλειας – άνεσης – ευκολίας ?
Κρατώντας ρυθμό με ήρεμη αλλά σβέλτη συνεχόμενη οδήγηση, το παπί σου εξασφαλίζει ξεκούραστη διάρκεια …
Δεν είναι τυχαίο που στο 36ωρο αρκετοί με μεγάλης ιπποδύναμης (και βάρους) μηχανές, πολύ σύντομα εγκαταλείπουν από κούραση … Είναι σαν να κρατάς ένα ποτήρι γεμάτο νερό με το χέρι τεντωμένο εμπρός … Παιχνιδάκι ! … για λίγο όμως … αν το κρατήσεις έτσι για κάποιες ώρες, τα χέρι σου αισθάνεται ότι κρατά την υπέρβαρη θειά της Σούζης , η οποία κουβαλά και δυό μεγάλα βάζα βυσσινάδα πάνω της. Απλοί νόμοι της Φυσικής ... όσο λιγότερο βάρος έχεις να διαχειριστείς , τόσο λιγότερη ενέργεια καταναλώνεις ή χρειάζεσαι …

Λόγω περιορισμένου χώρου φόρτωσης, σου επιβάλει να πάρεις μαζί σου μόνο τα απαραίτητα … και πάλι από αυτά τα μισά θα χρησιμοποιήσεις … Πόσες φορές γυρίζοντας πίσω δεν χαμογελάσαμε πικραμένα για την προίκα που κουβαλήσαμε τόσα χλμ άδικα ?

Συνήθως λέγεται ότι, τις ανέσεις που δεν σου προσφέρει η μικρή μοτοσυκλέτα, τις αντιμετωπίζεις με πολύ καλή φυσική κατάσταση ή μικρή ηλικία για να αντέχεις … Μύθος όλα … να είχαμε να λέγαμε … Είμαι σχεδόν 50άρης ο οποίος έχει να ανέβει περπατώντας 2 ορόφους από τις σκάλες, από τότε που η Σούζη έμενε σε 3όροφο με την κουτσομπόλα σπιτονοικοκυρά να μένει στο απέναντι διαμέρισμα … η οποία κάθε φορά που κάποιος πάταγε το κουμπί του ανσασέρ, έβγαινε στην είσοδο να δει ποιος είναι … Φύλακας και φρουρός μαζί, αξιοπρέπειας άγαμων καλλίγραμμων με γεμάτες υποσχέσεις καμπύλες, τίμιων κορασίδων …

Ο άλλος εκφράζει απόλυτα αρνητική άποψη για ταξίδι με παπί ή μικρής ιπποδύναμης μοτοσικλέτας, γιατί χωρίς πολλά κυβικά και άλογα μάγκα μου, ταξίδι δεν νοείται … και στο τέλος κλείνει με το “εγώ ούτως ή άλλος δεν μπορώ να ανέβω επάνω σε παπί και δεν το έχω κάνει ποτέ μου και ούτε θα το κάνω γιατί είμαι πάρα πολύ ψηλός και δεν βολεύομαι” …. Φφφφφςςςςςςτ μπόινγκ !! …. Κανονική Ελληνική ταινία γυρισμένη στην πραγματική ζωή …
Ο παραδίπλα, αυτός με την χειρότερη άποψη … έχει πάει μόνο μέχρι τους Γαργαλιάνους και αυτό με το ΚΤΕΛ …
Και η "επιστημονική ανάλυση" ότι τα παπιά ή οι μικρές μηχανές είναι αποκλειστικά και μόνο για αστική χρήση (άντε και λίγο παραπέρα) δεν έχει τελειωμό ... όπως και η βλακεία ...

Εκπροσωπώντας μόνο τον εαυτό μου - ο οποίος ήταν και είναι κάτοχος και χρήστης μεγάλου κυβισμού μοτ/των, η χρήση των οποίων ουδέποτε περιορίστηκε σε αποστάσεις καφετέριας - μιλώντας εκ του αποτελέσματος και όχι θεωρητικά … έμαθα ότι γίνονται φανταστικά και αξέχαστα (μικρά ή μεγάλα) ταξίδια με μικρές μηχανές ή παπιά …

Μύθος 2ος : Χρειάζονται κυβικά και μεγάλων δυνατοτήτων μοτοσυκλέτες για να κάνεις ευχάριστο ταξίδι - διακοπές. Καταρρίπτεται …

Συνεχίζεται ...

SHOOTER045

13/12/2016, 19:18

Με τα ίδια λάδια το έκανες?

Vrasidas

13/12/2016, 19:25

Με τα ίδια λάδια το έκανες?

Ναι ... με πολύ καλής ποιότητας λάδι 10W50. Ναι μεν πολλά χλμ ... αλλά σε λίγο χρονικό διάστημα οπότε υπάρχει πρόβλημα.

Vrasidas

13/12/2016, 20:08

Προσπαθώ μέρες τώρα να κάνω απολογισμό … Δεν είναι εύκολο. Όχι γιατί είναι κάτι πολυσύνθετο, αλλά γιατί ασυνείδητα ή συνειδητά το αποφεύγω … Φυσική αντίδραση του μυαλού εμπρός σε κάτι δυσάρεστο, αντίδραση η οποία μέχρι σήμερα με είχε νικήσει. Αλλά σήμερα δεν κάνω πίσω ...

Μετά από σχεδόν 4.500 χλμ οδοιπορικού … τί μου έμεινε από τη χώρα ? … κάθε φορά που το σκέφτομαι το βλέμμα σκοτεινιάζει ... όπως και η ψυχή μου …

Προσπαθώ να εκφράσω με μια μόνο λέξη το τι μου έμεινε για κάθε ένα πράγμα ξεχωριστά που μου έκανε εντύπωση, αλλά το λεξικό με τα παράγωγα της θλίψης δεν βοηθά … Θα αρκεστώ μόνο στην λέξη «εγκατάλειψη» … Σκεφτείτε ό,τι θέλετε για αυτήν την χώρα … θα δείτε όμως ότι πάντα κάπου σε αυτές στις σκέψεις κολλά σε κάποια γωνίτσα και η λέξη “εγκατάλειψη” …

Από το σχολείο θυμάμαι ότι χώρα μας χαρακτηριζόταν ως «γεωργική – κτηνοτροφική - αλιευτική – τουριστική» … και αν θυμάμαι λάθος κάποιος να με διορθώσει. Μιλάμε λοιπόν για πλήρη γεωργική και κτηνοτροφική εγκατάλειψη … και από τα ακούσματα που έχω για την αλιεία, δεν πάει και αυτή πίσω … Τα εκατοντάδες μόνο καΐκια που διέλυσαν για κάποια χάρτινα ψίχουλα, φτάνει …

Η επαρχία έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της ... Εκτάσεις και βοσκότοποι μια απέραντη ερημιά … Αλλά με τι χέρια να δουλευτούν και να αποδώσουν … Όταν μια χώρα έχει σαν πρότυπα λιμοκοντόρους, δεν μπορείς να ελπίζεις σε πολλά ...Το Ελληνικό όνειρο - αντίστοιχα με το άλλο της Αμερικής – βρήκε κατάλληλο χωράφι και έπιασε τόπο … “γεμάτη τσέπη – άδεια ζωή” … και ποιος γ@μεί το αύριο … ας κοιτάξουν οι επόμενοι να περάσουν καλά και αυτοί …
Περνούσα ενδιάμεσα από διάσπαρτα μοναχικά χωριά και κοινότητες και δεν κυκλοφορούσε ψυχή ... Τα πάντα κλειστά, χωριά φαντάσματα ...

Άδειασε και εξακολουθεί να αδειάζει η επαρχία … Βλέπεις αυτήν την απίστευτη δυναμική που έχει ο τόπος σε αυτούς τους τομείς και το μυαλό μουδιάζει με την απίστευτη ηλιθιότητα αυτού του λαού … Να έχεις το καρδάρι γεμάτο γάλα και για ένα κόμπλεξ ή έλλειψη οράματος, να το κλωτσάς με μανία να το χύσεις κάτω … Χωριά και τοποθεσίες που θα μπορούσαν να είναι προορισμοί 12 μήνες τον χρόνο … Να έχουν γεμίσει οι επαρχιακοί μας δρόμοι με μοτοσικλέτες από όλη την Ευρώπη … Σε κάθε γωνιά Β&Β και από κάτω οργανωμένες απλές καταστάσεις για τουρισμό με σκοπό τη φόρτωση των μπαταριών της ψυχής … Θα γύριζαν πίσω οι κρυόκωλοι και θα παινεύονταν ότι άρμεξαν και 10 γίδια … ότι μάζεψαν τα αυγά τους απ’ ευθείας από το κοτέτσι … Ότι είδαν πράμματα και θάματα διαφορετικά από τις χώρες τους … Ότι άρχισαν να καταλαβαίνουν τις έννοιες των λέξεων φιλότιμο – φιλοξενία- κέφι – γνήσιο χαμόγελο – γεύση …

Το κάθε χωριό έπρεπε να είναι μια οργανωμένη αυτόνομη οικονομικά κοινότητα. Τα τρακτέρ σαπίζουν ενώ θα ‘πρεπε κάθε κοινότητα να έχει το πολύ 5 καλούς γεωργικούς ελκυστήρες (τρακτέρ) και να τα δουλεύουν από το πρωί έως το βράδυ με χωράφια ενωμένα … Κόστος και συντήρηση μηχανημάτων ανάλογα με τα στρέμματα του καθενός … το ίδιο και σε ότι αφορά τα έσοδα … Το ίδιο και με τους ελαιώνες ….τα αμπέλια (όσα τουλάχιστον έχουν διασωθεί ακόμα) … Κάθε κοινότητα έχει νέους που μιλούν μια ξένη γλώσσα … μια βόλτα στην Ευρωπαϊκή αγορά και κλείνουν απ’ ευθείας την παραγωγή τους στις έξω αγορές πετώντας από πάνω τους νταβατζιλίκια και εξαρτήσεις …
Έβλεπα τις οργανωμένες καλλιέργειες των καρποφόρων δέντρων στην Β. Ελλάδα και ζήλευα απίστευτα …

Τι να πει κανείς για την κτηνοτροφία … Απέραντα βοσκοτόπια έρημα … Ο νεοέλληνας όμως προτίμησε αντί να διαχειρίζεται ο ίδιος τα μαντριά του … να μπει ο ίδιος σε ένα από αυτά και να τον διαχειρίζονται «βοσκοί» άλλοι … Απέκτησε διατροφικές συνήθειες των ζωντανών που κάποτε ο ίδιος τάιζε … και ο σανός μπήκε στο καθημερινό του πιάτο … ήδη μασημένος και χωνεμένος από χαζοκούτια και φυλλάδες … Μπήκε σε άπληστα απρόσωπα μαντριά διαλέγοντας για τσοπάνηδες, χασάπηδες … Τα οράματα και οι ιδέες ολόκληρου λαού στηρίζονται πλέον στις “δόσεις” από το εξωτερικό … Όλη η χώρα ένα τεράστιο μαντρί … πόση θλίψη … Η μυρουδιά του ξεπεσμού αποπνικτική … Η Ελλάδα πολλές φορές έχει πέσει στο παρελθόν. Η διαφορά του να “πέφτω” με τον “ξεπεσμό” όμως τεράστια … Το ότι δεν υπάρχει πλέον χρόνος για χάσιμο είναι εμφανές όπου και γύριζα το μάτι μου … και ο χρόνος δεν έχει χειρόφρενο, ούτε μπορείς να του σβήσεις τη μηχανή ή να γυρίσεις τα χιλιόμετρα πίσω … Αναρωτιέμαι συνεχώς, ποιά θα είναι η τύχη του χωριού στον Έβρο που ήπια καφέ στον καφενέ της πλατείας του …

Απίστευτο κι όμως αληθινό … σε 10 μέρες οδικής περιπλάνησης, συνάντησα έξω από πόλεις μόνο 3 φορές περιπολικά … Μια στο μοναστήρι στο Προυσό – μία έξω από το Γομάτι Χαλκιδικής και μια στο Μαυροβούνι στην Όσσα Μαγνησίας … Το τζιπ του λιμενικού που δεν σταμάτησε στην μέση του πουθενά να ρωτήσει εάν θέλω κάποια βοήθεια, δεν μετρά … Τα συμπεράσματα δικά σας …

Vrasidas

13/12/2016, 20:09

Υπάρχει όμως μια ακόμη ανοικτή πληγή στην ψυχή μου … Η πληγή που άνοιξαν τα εκατοντάδες εικονοστάσια στις άκρες των δρόμων … ακόμα και των πιο ερημικών. Μέχρι τώρα – στο σχετικό forum - ανάρτησα μόνο δύο φωτογραφίες σχετικές με τα όσα γράφω. Αυτήν με τις τρεις ψυχούλες έξω από το Νευροκόπι … και του πιτσιρικά έξω από το Προκόπι στην Εύβοια. Στην πραγματικότητα μέσα σε 10 ημέρες έχω τραβήξει άπειρες τέτοιες φωτογραφίες. Έχω φωτο που σε μια στροφή έξω ακριβώς από το χωριό, υπάρχουν έξι εικονοστάσια … έξι ρε !! Μιλάμε για κανονική γενοκτονία !! Τα περισσότερα αφορούν νέους ανθρώπους … Αναλογίζεσαι τον πόνο πίσω από κάθε εικονοστάσι και τη φυσική καταστροφή που δεν το χωρά ο νους … Πόσα αγέννητα παιδιά που δεν θα συμπληρώσουν αυτόν τον τόπο εξ' αιτίας τόσων θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων … Πόση Εθνική καταστροφή … και σκύβοντας λίγο πιο κάτω … πόσοι χαροκαμένοι γονείς … πόσες κατεστραμμένες φαμίλιες … Κάθε χωριό έχει τον τρελό του και πολύ περισσότερους σκοτωμένους από άγνοια – έλλειψη Παιδείας και ενδιαφέροντος της “μύξας” που λέγεται Πολιτεία … Σκέφτομαι ότι όλο αυτό το σκηνικό συμβαίνει εδώ και τόσες δεκαετίες σε καθημερινή βάση και πλέον έχει θρονιάσει στην συνείδησή μας σαν κάτι φυσιολογικό …. Ακούς ειδήσεις και μαθαίνεις ότι σήμερα σκοτώθηκαν πέντε ... όπως και εχθές και παραπροχτές … και λες πέντε ?? .. ρε μπράβο !!?? … και αλλάζεις το κανάλι μην χάσεις σκηνή από εκπομπάρα που βγάζει ταλεντάρες … Και το θεμελιώδες ερώτημα βασανίζει το σανοταϊσμένο μυαλό : “Αλήθεια, ποιός να βγει άραγες πρώτος ??” … Πώς να μην υπάρχει μίσος για τους ηθικούς αυτουργούς …

Μια ακόμη αλήθεια είναι ότι κουράστηκα … Κουράστηκα να μην φέρομαι με αγάπη και ενδιαφέρον στον εαυτό μου … και αυτό βγήκε σε αυτό το ταξίδι … Το μοναχικό αυτό οδοιπορικό μόνο μοναχικό δεν ήταν … είχα ξεχάσει πόσο πολύ τα βρίσκω με τον Βρασίδα. Είχα αγνοήσει επιδεικτικά πόσο τον είχα παραμελήσει … και έχω ανοικτά γραμμάτια πλέον μαζί του … Αντιλαμβάνομαι μια παραπλανητική ικανοποίηση μικροματαιοδοξίας καθώς μέχρι τώρα έχω γυρίσει καμιά 10αριά γωνιές σε αυτόν τον πλανήτη. Θα έπρεπε όμως, να έχω γυρίσει 50 ακόμη ... και αυτό έγινε αντιληπτό εξ' αιτίας του ταξιδιού με την πάπια … Δεκάδες χιλιάδες ξοδεύτηκαν σε ανούσια πράγματα … π.χ. σε ακριβά μηχανήματα που κυλούν πάνω σε δύο ή τέσσερις ρόδες … Μαλακία γκράντε, Βρασίδα … Αν είχες ξοδέψει ένα απειροελάχιστο ποσό από αυτά σε ένα αξιόπιστο ταπεινό όχημα, με τα υπόλοιπα θα είχες ταξιδέψει μαζί του σε μέρη που τώρα μόνο με το μυαλό σου έχεις πάει ή πιθανότητα θα μπορέσεις να πας … Πόσο σημαντικό είναι η σωστή διαχείριση των χρημάτων … πόσο σημαντικό να επενδύεις με αυτά σε εικόνες – εμπειρίες – γεύσεις – μυρωδιές – γνωριμίες που θα σε ακολουθούν ή θα στιγματίσουν την υπόλοιπη ζωή σου … δηλαδή να επενδύεις στην πραγματική ζωή και πέρασμα από αυτόν τον πλανήτη. Όποιοι σκέφτονται να ρίξουν καμιά 20αριά χιλιάρικα σε σούπερ ντούπερ μοτο, ας το ξανασκεφτούν διπλά … Τί εικονικό θα κερδίσουν και τι πραγματικό θα χάσουν …. Πόσα ταξίδια θα χάσουν με αυτά τα χρήματα … πότε πραγματικά θα τα αποσβέσουν … και το κυριότερο … με ποιόν τρόπο …

Στο μοναχικό μου ταξίδι, κατάλαβα και κάτι ακόμα ... ότι η δεξαμενή της υπομονής μου για πολλά πράγματα έχει στεγνώσει εδώ και πολύ καιρό … Με τις αναθυμιάσεις τσούλαγε το πράμα … Όχι πια υπομονή με αγενείς κάφρους … όχι πια υπομονή με ασεβείς ραγιάδες … όχι πια υπομονή με πυρηνικούς επιστήμονες … όχι πια υπομονή σε ανόητες και γεμάτες κόμπλεξ συζητήσεις … όχι πια υπομονή σε οτιδήποτε πληγώνει ή σκοτώνει όνειρα και οράματα ... πόσο μάλλον σε αντίστοιχες συμπεριφορές …

Το συμπέρασμα είναι, ότι οι πάπιες εκτός από φανταστικά εδέσματα … προκαλούν και προϋποθέσεις για πραγματικούς απολογισμούς ζωής ...

Συνεχίζεται ...

el_hymador

13/12/2016, 20:32

Άψογος! Φανταστικό γράψιμο και πολύ ουσία, πραγματικό "ταξιδιωτικό". Αναμένω με αγωνία την συνέχεια!

:beer::beer:

Vrasidas

13/12/2016, 21:14

Για το τέλος άφησα ό,τι αφορά το ηρωικό πτηνό και πιστό σύντροφο στο ταξίδι …

Ό,τι γράψω αφορά το δικό μου όχημα και κανενός άλλου … Που σημαίνει ότι –χωρίς την παραμικρή κακοπροαίρετη διάθεση για αντιπαράθεση ή παρεξήγηση - όποιοι έχουν αντιρρήσεις για τις μηχανολογικές μου ή άλλες παρεμβάσεις και τον τρόπο που το συντηρώ, ας τις κρατήσουν για τον εαυτό τους εκτός και αν αποδεδειγμένα και τεκμηριωμένα έχουν να πουν κάτι που να μην είναι προκλητικό.

Αγοράστηκε καινούργιο ένα χιλιάρικο … Από την πρώτη στιγμή δεν ακολούθησα το προγραμματισμένο σέρβις του κατασκευαστή διότι έχω σοβαρότατες υποψίες και ενδοιασμούς ότι ακολουθώντας το, με μαθηματική ακρίβεια σε συγκεκριμένο χρόνο και συγκεκριμένα χιλιόμετρα αρχίζουν συγκεκριμένες βλάβες … Πρέπει και αυτοί να ζήσουν … μέσω της προκαθορισμένης χρονικής βιωσιμότητας των αντικειμένων που παράγουν …

Π.χ απαγόρευσα στο κατάστημα που αγόρασα το παπί να βάλουν εμπρός τον κινητήρα μέχρι να πάω για να το παραλάβω. Θέλω να πιστεύω ότι το σεβάστηκαν … Μόλις έφτασα τους είπα να πετάξουν το λάδι από το εργοστάσιο και να μου βάλουν νέο 15W-50. Με ρώτησαν γιατί και τους είπα επειδή δεν θέλω τα πρώτα χιλιόμετρα λειτουργίας του να τα κάνει με όλο αυτό το γρέζι που έχει μέσα ο κινητήρας ήδη από το εργοστάσιο … και ειδικά με το πρώτης τοποθέτησης ψιλό λάδι στρωσίματος … Το τί άκουσα ?? … το πόσα ειρωνικά χαμόγελα εισέπραξα ??? … μέχρι που ξεβίδωσαν την τάπα λαδιού … και τα γρέζια έτρεχαν ράιτ θρου … και η απάντηση ήταν όλο έκπληξη … “αυτό δεν το έχουμε ξαναδεί !!!” … Το ορθόν φίλε μου είναι ότι "δεν το έχετε ξανακάνει" …
Σημείωση : όταν λέμε γρέζια, δεν εννοούμε αυτό που φαντάζονται οι περισσότεροι, δηλ τα γρέζια που δημιουργούνται όταν με το τρυπάνι ανοίγουμε τρύπες σε μέταλλα, αλλά κάτι πολύ πολύ μικρότερο που φαίνεται πολύ καθαρά με συγκεκριμένο φωτισμό και ακόμα καλύτερα στο φως του ήλιου. Μην το κάνουμε θέμα όμως …

Είχαμε και ένα ακόμα θεματάκι όταν τους είπα να βάλουν όλο το λίτρο μέσα … αλλά με την επίδειξη της άδειας κυκλοφορίας που γράφει το όνομά μου επάνω, το θέμα ξεπεράστηκε … Ήθελαν να βάλουν μόνο 750 ml μέσα …

Κάνω 50 χλμ ευλαβικά και σταματώντας συχνά πυκνά και για λίγα λεπτά την φορά …

Πάω στο συνεργείο του Στέλιου, το μηχανάκι κρυώνει τελείως σε πάνω από 5 ώρες … μετρώ συμπίεση και διάκενα βαλβίδων …. Οι βαλβίδες κλειστές !! και η συμπίεση για τον Μπέο τον καραμπουζουκλή … Φαντάσου τι ξεπέτα γίνεται στα εργοστάσια ... Εννοείται ρύθμιση βαλβίδων και ξανά μέτρηση συμπίεσης, η οποία ήρθε στην πράσινη περιοχή του μανόμετρου και αλλάζω ξανά λάδια … και τα γρέζια έτρεχαν όπως τα σάλια της Σούζης όταν έφτανε η αγαπημένη της παραγγελία με τα σουβλάκια …
Άρα σύμφωνα με τον κατασκευαστή, μέχρι τα πρώτα χίλια χλμ του πρώτου σέρβις θα ήμουν με κλειστές βαλβίδες .. !!
Μέχρι τα πρώτα 1.000 χλμ έκανα έξι αλλαγές λαδιών … Σε όλες τις αλλαγές υπήρχε σημαντική ποσότητα γρεζιού … όπως άλλωστε σε όλα τα καινούργια μηχανήματα που κατά καιρούς έχω αγοράσει και που εφαρμόζω τον ίδιο κανόνα με τις αλλαγές των λαδιών και το στρώσιμο και μάλιστα όχι μηχανήματα Κινέζικων εργοστασίων ...
Μην αρχίσετε τις καφρίλες … Η άδεια κυκλοφορίας γράφει το όνομά μου … αν θέλω και το καίω …

Φτάνω τα πρώτα χίλια και λέω, δεν κάνω και ένα τηλέφωνο να συνεννοηθώ για το “πρώτο σέρβις” – εδώ γελάμε – με την αντιπροσωπεία ? Τους λέω ότι θα ήθελα να το κάνω στο δικό μου συνεργείο το οποίο είναι ένα νομιμότατο συνεργείο με όλες του τις προϋποθέσεις κτλ …..
Γείωση κανονική και μου προτείνουν χωρίς την παραμικρή διάθεση συζήτησης δικό τους, κέντρο Αθήνα … Πάω εκεί περισσότερο από περιέργεια και όχι γιατί θα τους χρησιμοποιούσα ποτέ. Ακόμα και όταν έβγαλε βλάβες εντός εγγύησης δεν τους χρησιμοποίησα ποτέ ... Η εμπιστοσύνη κερδίζεται κύριοι, δεν χαρίζεται …

Vrasidas

13/12/2016, 21:37

Το εξουσιοδοτημένο δεν έκανε τίποτα περισσότερο από έναν τυπικό έλεγχο και σφιξίματα … Με τον κινητήρα κρύο, μου αλλάζουν λάδια (αφού έπεσε πρώτα μια ψιλομάχη για την ποσότητα που θα έβαζαν μέσα) και μου λένε έτοιμος … Λέω τί έτοιμος ?? ... Συμπίεση – βαλβίδες ?? … δεν θα ελέγξουμε ? …

Απάντηση πρώτη : Έλα ρε φίλε … ένα χιλιάρικο κάνει το παπί σου …

Απάντηση δεύτερη : Φιλαράκο το μηχάνημα είναι καινούργιο … στα 6.000 χλμ χρειάζεται πρώτη ρύθμιση βαλβίδων ….

Με ψιλομάχη - επιχειρήματα και πίεση που δεν μπορούσαν να αρνηθούν ... μα με πολύ μεγάλη αρνητική διάθεση όμως … ανοίγουν καπάκια … βάζουν φίλερ … κλειστές οι βαλβίδες !! Άρα σύμφωνα με τους εξουσιοδοτημένους ειδήμονες, θα έκανα 6.000 χλμ με τις βαλβίδες κλειστές …. Όσοι έχουν σχετικές γνώσεις καταλαβαίνουν τι θα σήμαινε αυτό … Έμαθα επίσης, πελάτης νοείται μόνον ο πελάτης ο οποίος είναι κάτοχος πολλών κυβικών και άνω του χιλιάρικου αξίας μηχανής … Οι υπόλοιποι είναι για τον πάλαι ποτέ δήμαρχο Αθηνών ... τον Μπέο …

Εννοείται ότι δεν ξαναείδαν ούτε την σκιά μου … και ούτε πρόκειται …

Ο κατασκευαστής για την ταχύτητα κίνησης κατά το στρώσιμο συνιστά στο βιβλίο σερβις και συντήρησης, κάτι παρανοϊκές ταχύτητες … και μάλιστα έχοντας τοποθετήσει ένα κοντέρ που η απόκλισή του ξεπερνά τις προεκλογικές προγραμματικές δηλώσεις των εκάστοτε μαριονέτων σε σχέση με το τι πραγματικά κάνουν …

Π.χ. …. 125 χλμ στο κοντέρ … 91 χλμ στο GPS … κανονικό τσίρκο ….

Μα πόσο αιρετικός είσαι, ρε Βρας ??? … αμφισβητείς ολόκληρη εργοστασιάρα ?? …ΝΑΙ … τα αμφισβητώ όλα … και μάλιστα σε απίστευτα μεγάλο βαθμό … Και μιλώ εκ του αποτελέσματος και όχι επειδή έτσι γράφουν τα βιβλία …

Μέχρι και σήμερα από τα 1.500 χλμ και ύστερα, ακολουθώ πιστά αλλαγή λαδιών κάθε 1.000 χλμ, και κάθε δεύτερη αλλαγή κάνω μέτρηση συμπίεσης - ρύθμιση βαλβίδων και ξανά μέτρηση συμπίεσης για να δούμε και στην πράξη αν σφράγισε καλά ο κινητήρας μετά την ρύθμιση.

Με μόνη εξαίρεση το ταξιδιωτικό μου … που έβαλα πάρα πολύ καλής ποιότητας λάδι πριν φύγω. Μόλις γύρισα το πρώτο που έκανα ήταν να πετάξω τα λάδια και ό,τι μέσα τους έσερναν - δηλαδή γρέζι, κατάλοιπα καύσης κτλ - και να ξαναρυθμίσω βαλβίδες. Αν θυμάστε φεύγοντας τις είχα ανοίξει ένα νούμερο περισσότερο λόγω των χιλιομέτρων που θα έκανα … Ο έλεγχος μετά το ταξίδι έδειξε συμπίεση 8 μπαρ και μόνο μία βαλβίδα (εξαγωγής) περισσότερο κλειστή από το κανονικό. Όταν ρυθμίστηκαν όλα κανονικά η συμπίεση πήγε σχεδόν στα 14 μπαρ. Άρα οι βαλβίδες πατούν σωστά και σφραγίζουν όπως πρέπει τον κινητήρα.

Κάπου αλλού, κάποιοι πυρηνικοί αναλυτές μηχανολογίας, μου είπαν ότι τα μοτέρ που βγάζουν γρέζι είναι ήδη διαλυμένα και από στιγμή σε στιγμή καταρρέουν δηλαδή όπως και το δικό μου, απλά εγώ δεν το ξέρω ακόμη … και ότι ούτως ή άλλως το γρέζι παρακρατείται στο φίλτρο … Σε αυτό ακριβώς το σημείο έμαθα ότι πολύς κόσμος κυκλοφορεί με κινητήρες που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη … δηλαδή με τριβές που δεν παράγουν γρέζια …

Ως γνωστόν, τα περισσότερα παπιά δεν έχουν φίλτρο λαδιού όπως οι μεγαλύτερες μηχανές … υπάρχει ένα φυγοκεντρικό φίλτρο – το οποίο δεν έχω γνωρίσει κάποιον να ανοίγει μοτέρ για να το καθαρίσει – και μια λεπτή σήτα για να σταματήσει ότι μπορεί, μέχρι και ένα μέγεθος φυσικά … Όλα τα υπόλοιπα περνούν μέσα στον κινητήρα τρώγοντας λίγο λίγο όλα τα μέταλλα εξ’ αιτίας της μεταξύ τους τριβής (δίσκοι συμπλέκτη - ρουλεμάν - κύλινδρος με μπιστόνι - γρανάζια κιβώτιου ταχυτήτων - υπολλείματα καύσης κτλ) … Συχνές αλλαγές = αποβολή σε ό,τι περίεργο κυκλοφορεί μέσα στον κινητήρα μέσω του λαδιού = ελαχιστοποίηση των φυσιολογικών φθορών άρα και ζημιών = περισσότερα χιλιόμετρα χωρίς ανάγκη επισκευής κινητήρα = λιγότερα έξοδα σε συνεργεία = περισσότερα περισσευούμενα χρήματα για ταξίδια και βόλτες …

Vrasidas

13/12/2016, 21:37

Επιπλέον όλων αυτών – από την πρώτη στιγμή τοποθετήθηκε ένα πολύ καλής ποιότητας ψυγείο λαδιού ώστε να είναι το μοτέρ όσο το δυνατόν περισσότερο προστατευμένο από τις υψηλές θερμοκρασίες. Το ψυγείο βοήθησε επιπλέον στο να αυξηθεί ο όγκος του λαδιού που χρησιμοποιώ, από τα 750 ml που προτείνει ο κατασκευαστής στα 1.250 ml. Περισσότερος όγκος λαδιού = μεγαλύτερη απαγωγή θερμότητας από τον κινητήρα = καλύτερη λίπανση κινούμενων μερών = πιο αραιή κυκλοφορία υπάρχοντος γρεζιού λόγω περισσότερου όγκου λαδιού, = λιγότερες ζημιές.

Έχω ακούσει από ειδικούς που δεν με ξέρουν καν ή δεν έχουν δει ποτέ τις μηχανές μου και σε τι φυσική κατάσταση βρίσκονται, ότι με τόση ποσότητα λαδιού ο κινητήρας μου έχει ήδη σκάσει τσιμούχες – φλάτζες και έχει ανατινάξει καπάκια – κυλίνδρους – μπιέλες ... μέχρι και τα καπάκια από τα βάζα βυσσινάδας της θειάς της Σούζης … Απλά εγώ δεν το ξέρω ακόμα, έστω και αν έχουν περάσει καμιά 20αριά χρόνια χωρίς την παραμικρή ζημιά και παρά το στύψιμο των μοτέρ … Πού θα πάει όμως, κάποια στιγμή θα το μάθω και αυτό ...

Επειδή όμως έχω κουραστεί αφάνταστα να αποδεικνύω ότι δεν είμαι χαρούμενο ελεφαντάκι με ροζ βουλίτσες που ανέμελα τριγυρνά στο “άγριο δάσος” της Δαδιάς … αυτά αφορούν - αποκλειστικά και μόνο - τις δικές μου μηχανές και κανενός άλλου …

Σε ό,τι αφορά τα ηλεκτρολογικά του, του έχω προσθέσει με παράλληλη σύνδεση ακόμα μια μπαταρία από TDM 900, και υπάρχουν ήδη παράλληλα τοποθετημένα και έτοιμα για χρήση με μόνο μια αλλαγή φύσας σε περίπτωση που χαλάσουν, πολλαπλασιαστής – ηλεκτρονική και ανορθωτής … Ο ανορθωτής και το ζευγάρι του έχει μετακομίσει από την αρχική του θέση – που ήταν πάνω από το μοτέρ σε θέση που η ζέστη είναι αφόρητη και εγκλωβισμένη μέσα στα πλαστικά – πίσω από την μπροστινή μάσκα, μακριά από πηγές θερμότητας και σε θέση που αερίζεται … Σε περίπτωση βλάβης του, δεν χρειάζεται να λυθεί το μισό μηχανάκι για αλλαχθεί … σε σχέση με εκεί που βρισκόταν αρχικά … Το θέμα του ανύπαρκτου φωτισμού καλύφθηκε με προσθήκη ενός προβολέα LED 18W και έχουμε φως ακόμα και για κυνήγι …

Το μοτέρ το σεβάστηκα και με σεβάστηκε … Το φρόντισα και με φρόντισε … και αυτή η σχέση θα έπρεπε να διακρίνει και τους ανθρώπους μεταξύ τους …

Τα γράφω όλα αυτά για δύο λόγους .. Ο ένας για να πω ότι με λίγο κόστος και ψάξιμο μπορείς ένα χρέπι να το κάνεις αξιόπιστο και μαζί του να κάνεις με ασφάλεια πολλά πολλά πράγματα … Πολύ περισσότερα από τα όσα το μυαλό τα θεωρεί μακρινά και μεγάλα ...

Ο δεύτερος είναι ότι πολλοί αμφισβητούν ότι όλο αυτό έγινε ή μπορεί να γίνει με ένα μαμά κινέζικο μοτέρ … Ναι έγινε και μάλιστα με απίστευτη αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης … Αν δεν έκανα όλα τα παραπάνω σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία του? … όχι, με το συγκεκριμένο δεν θα τολμούσα να πάω ούτε μέχρι τη νέα της κατοικία της Σούζης, στις άκρες της Αττικής …

Για τις αναρτήσεις τα έχω ήδη γράψει … Τα λάστιχα που έβαλα – δοκιμασμένα σε πιο απόλυτη χρήση – κορυφαία … Οπότε ανέβασα τον δείκτη συμπεριφοράς στον δρόμο πολύ πάνω από τον μέσο όρο …

Τακάκια στο μπροστινό σίγουρα όχι τα Κινέζικα του εργοστασίου ... Αυτά είναι για όσους έχουν αυτοκτονικές τάσεις …
Εφτά αλλαγές σε γρανάζια εμπρός και πίσω για να βρω ακριβώς την σχέση που με καλύπτει περισσότερο ... Τα γρανάζια είναι πάμφθηνα, οπότε εκτός από χρόνο δεν θέλει πολλά περισσότερα από ότι πολλοί πιστεύουν … Το παιχνίδι με τους πειραματισμούς είναι απίστευτο ... Ακριβώς όπως τα προκαταρτικά χάδια ... αλλά προφανώς δεν είναι για όλους ...

Για το ντεπόζιτο είναι ήδη γνωστά … Επίσης, έχω τοποθετήσει και μια παροχή ρεύματος για να μην μείνει ποτέ το κινητό ή άλλη συσκευή από μπαταρία και νομίζω ότι έχω εξασφαλίσει ένα πολύ καλό - φτηνό και λειτουργικό πακέτο ταξιδιάρικου παπιού … το οποίο προκύπτει και από το αποτέλεσμα …

Νομίζω ότι έφτασε η ώρα για να κλείσει αυτό το κεφάλαιο … Ζητώ συγγνώμη για την ακατάσχετη πολυλογία αλλά προσπάθησα να μην αφήσω κενά και ύποπτες χαραμάδες. Ίσως και κάποιους να τους στεναχώρησα ή να τους θύμωσα ή να προκάλεσα ειρωνικά βλέμματα ... αλλά έχω ήδη γράψει γι' αυτό ...

Κατά την άποψή μου, το ζητούμενο είναι μετά από κάθε ταξίδι να γυρίζουμε λίγο διαφορετικοί από ότι φύγαμε … Πιο ώριμοι, πιο ταπεινοί, πιο χορτασμένοι , πιο χρήσιμοι, με μεγαλύτερους ανοικτούς ορίζοντες για νέες ανακαλύψεις … και μια δίψα να γυρίσεις πίσω … να ανακαλύψεις τί είχε πίσω από εκείνην τη στροφή που προσπέρασες … που πάει προς εκείνο το δάσος, με το σπιτάκι στην αρχή του … με τις βυσσινιές …

Καλή σου νύχτα Σούζη … καλή σου τύχη Σουμέλα με τις φακιδούλες … να είστε πάντα πρόσχαρες και ευτυχισμένες …

… και εμείς πάντα όρθιοι - χαρούμενοι και με γεμάτα ρεζερβουάρ … (ίσως και με λίγο περισσότερο λαδάκι στον κινητήρα – ρυθμισμένες βαλβίδες και συμπίεση στον Θεό …)