Vrasidas
01/04/2017, 17:55
Αν και είμαι σε ένα φωτεινό δωμάτιο δίπλα στο μικρό μπαλκόνι, την ψυχή μου την οδηγούν τα πλήκτρα με τις λέξεις που σχηματίζουν … Είμαι πάνω σε ένα άθλιο αλλά περιποιημένο με αγάπη και πραγματική φροντίδα παπί, κάπου ανατολικά των Αγράφων και βόρεια από τα Φουρνά. Είμαι ακόμα εκεί … Σε μια ονειρεμένη μοναχικότητα μακριά από προδοσίες – αχαριστία – ψεύτικα λόγια και υποσχέσεις – μίσος, θυμό, εγωισμό και αισθήματα απάνθρωπα. Το οξυγόνο κάνει το μυαλό να δουλεύει με απίστευτη ευκολία … τα μάτια βλέπουν πιο μακριά από τον ορίζοντα … ο ήχος της πάπιας καθόλα ταιριαστός με το περιβάλλον …
Αν και βρίσκομαι στην αρχή του ταξιδιωτικού μου ο νους ήδη σχεδιάζει τις επόμενες διαδρομές. Διαδρομές πάλι έξω από τα καθιερωμένα και προκαθορισμένα μονοπάτια των πρέπει και των σωστών … από αυτές που καθαρίζουν τους δαίμονες που ακολουθούν τις ψυχές από την ώρα της σύλληψης. Πάντα ακολουθούσα το ένστικτό μου … πάντα μέχρι τέλους … Όλα φωνάζουν «μη» … όμως οδηγό δεν αλλάζω εύκολα … Ειδικά όταν ο οδηγός έχει αποδειχθεί παρά τις ταλαιπωρίες και πληγές σωστός. Και γιατί να μην κάνω λάθος ? … μια ζωή χωρίς λάθη είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να ζήσει κάποιος. Γυρίζοντας κάποια στιγμή σπίτι όλες αυτές οι σκέψεις και όνειρα άρχισαν να παίρνουν μορφή σε χαρτί και μολύβι με πολύτιμη βοήθεια τον υπολογιστή και τις πληροφορίες που βρίσκεις εκεί μέσα.
Ο πρώτος στόχος είναι το Βόρειο Ακρωτήρι … όχι όμως από τα γνωστά μονοπάτια. Από δρόμους που μπορείς βρεις πραγματικούς ανθρώπους – από βουνά και χωριά – από στενούς φιδίσιους δρόμους που η παρουσία των δίποδων όντων είναι ενοχλητική. Διανυκτερεύσεις όσο πιο κοντά στη φύση, με όσο το δυνατόν με πιο καθαρό ουρανό από επάνω … Ακολουθώντας όλα τα Βαλκάνια προς τα Βόρεια από την Ανατολική τους πλευρά μέχρι Σκανδιναβία και πέρασμα από όλες τις χώρες δεν χρειάζεται διαβατήριο … Φαγητό λιτό – υγιές – δυναμωτικό – μαγειρεμένο στο φτωχό αλλά μαγικό κατσαρολάκι … Κάθε διάβα και μια εμπειρία … κάθε χωριό και ένας παράδεισος … κάθε βουνοκορφή και ένας λόγος να φτάσεις στην επόμενη … Πέρασμα από κάποιες μεγάλες πόλεις υποχρεωτικά ή για να δεις ίσως αγαπημένα μέρη που χάραξαν παλαιότερα την καρδιά και το μυαλό … Για να ξαναδείς τον εαυτό σου μετά από τόσα χρόνια στο ίδιο μέρος και πως αυτός άλλαξε …
Ήδη υπάρχει αγωνία για την αντοχή της πάπιας … Θα κρατήσει μέχρι τέλους ? Θα τα καταφέρει ? … ήδη γνωρίζω πως ναι … και θα τα καταφέρει και θα χαρίσει απίστευτες στιγμές και θα ανοίξει καινούργιους ορίζοντες … Μια – δυό ακόμη μετατροπούλες και η αντοχή της είναι δεδομένη … Αλλά ακόμη ότι και να συμβεί στον δρόμο, θα αντιμετωπιστεί επί τόπου με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Δεύτερος στόχος το Νοτιότερο σημείο της Ευρώπης αφού γίνει και ο γύρος Βρετανίας – Ιρλανδίας … Μπροστά μου βλέπω τις αγαπημένες παμπ με τα απίθανα σερβιρισμένα breakfast μέχρι αργά το απόγευμα. Τους απίθανους καταπράσινους λόφους της Βρετανικής επαρχίας.
Το Cabo da Roca περιμένει … Τα παράλια της νότιας Γαλλίας και τα περάσματα των Άλπεων είναι εκεί κάτι χιλιάδες χρόνια για να υποδέχονται ταξιδιώτες και περιπτώσεις ανίατης ταξιδιοπάθειας.
Επιστροφή από τη Δυτική πλευρά των Βαλκανίων. Ο κύκλος θα κλείσει περνώντας πάλι από μαγικά μέρη μακριά από τον «πολιτισμό» και τα δυτικά πρότυπα των «πρέπει». Συν – πλην 25,000 χλμ - κοντά στις 25 με 30 χώρες σε περίπου 60 ημέρες … όχι και άσχημα … Η γενική κατεύθυνση των διαδρομών ήδη χαραγμένη σε χαρτί χωρίς πολλές και περιττές σημειώσεις. Τα περισσότερα θα ανακαλυφθούν επί τόπου. Ο εξοπλισμός ήδη υπάρχει και ίσως χρειαστεί μερικά συμπληρώματα.
Αν και βρίσκομαι στην αρχή του ταξιδιωτικού μου ο νους ήδη σχεδιάζει τις επόμενες διαδρομές. Διαδρομές πάλι έξω από τα καθιερωμένα και προκαθορισμένα μονοπάτια των πρέπει και των σωστών … από αυτές που καθαρίζουν τους δαίμονες που ακολουθούν τις ψυχές από την ώρα της σύλληψης. Πάντα ακολουθούσα το ένστικτό μου … πάντα μέχρι τέλους … Όλα φωνάζουν «μη» … όμως οδηγό δεν αλλάζω εύκολα … Ειδικά όταν ο οδηγός έχει αποδειχθεί παρά τις ταλαιπωρίες και πληγές σωστός. Και γιατί να μην κάνω λάθος ? … μια ζωή χωρίς λάθη είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να ζήσει κάποιος. Γυρίζοντας κάποια στιγμή σπίτι όλες αυτές οι σκέψεις και όνειρα άρχισαν να παίρνουν μορφή σε χαρτί και μολύβι με πολύτιμη βοήθεια τον υπολογιστή και τις πληροφορίες που βρίσκεις εκεί μέσα.
Ο πρώτος στόχος είναι το Βόρειο Ακρωτήρι … όχι όμως από τα γνωστά μονοπάτια. Από δρόμους που μπορείς βρεις πραγματικούς ανθρώπους – από βουνά και χωριά – από στενούς φιδίσιους δρόμους που η παρουσία των δίποδων όντων είναι ενοχλητική. Διανυκτερεύσεις όσο πιο κοντά στη φύση, με όσο το δυνατόν με πιο καθαρό ουρανό από επάνω … Ακολουθώντας όλα τα Βαλκάνια προς τα Βόρεια από την Ανατολική τους πλευρά μέχρι Σκανδιναβία και πέρασμα από όλες τις χώρες δεν χρειάζεται διαβατήριο … Φαγητό λιτό – υγιές – δυναμωτικό – μαγειρεμένο στο φτωχό αλλά μαγικό κατσαρολάκι … Κάθε διάβα και μια εμπειρία … κάθε χωριό και ένας παράδεισος … κάθε βουνοκορφή και ένας λόγος να φτάσεις στην επόμενη … Πέρασμα από κάποιες μεγάλες πόλεις υποχρεωτικά ή για να δεις ίσως αγαπημένα μέρη που χάραξαν παλαιότερα την καρδιά και το μυαλό … Για να ξαναδείς τον εαυτό σου μετά από τόσα χρόνια στο ίδιο μέρος και πως αυτός άλλαξε …
Ήδη υπάρχει αγωνία για την αντοχή της πάπιας … Θα κρατήσει μέχρι τέλους ? Θα τα καταφέρει ? … ήδη γνωρίζω πως ναι … και θα τα καταφέρει και θα χαρίσει απίστευτες στιγμές και θα ανοίξει καινούργιους ορίζοντες … Μια – δυό ακόμη μετατροπούλες και η αντοχή της είναι δεδομένη … Αλλά ακόμη ότι και να συμβεί στον δρόμο, θα αντιμετωπιστεί επί τόπου με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Δεύτερος στόχος το Νοτιότερο σημείο της Ευρώπης αφού γίνει και ο γύρος Βρετανίας – Ιρλανδίας … Μπροστά μου βλέπω τις αγαπημένες παμπ με τα απίθανα σερβιρισμένα breakfast μέχρι αργά το απόγευμα. Τους απίθανους καταπράσινους λόφους της Βρετανικής επαρχίας.
Το Cabo da Roca περιμένει … Τα παράλια της νότιας Γαλλίας και τα περάσματα των Άλπεων είναι εκεί κάτι χιλιάδες χρόνια για να υποδέχονται ταξιδιώτες και περιπτώσεις ανίατης ταξιδιοπάθειας.
Επιστροφή από τη Δυτική πλευρά των Βαλκανίων. Ο κύκλος θα κλείσει περνώντας πάλι από μαγικά μέρη μακριά από τον «πολιτισμό» και τα δυτικά πρότυπα των «πρέπει». Συν – πλην 25,000 χλμ - κοντά στις 25 με 30 χώρες σε περίπου 60 ημέρες … όχι και άσχημα … Η γενική κατεύθυνση των διαδρομών ήδη χαραγμένη σε χαρτί χωρίς πολλές και περιττές σημειώσεις. Τα περισσότερα θα ανακαλυφθούν επί τόπου. Ο εξοπλισμός ήδη υπάρχει και ίσως χρειαστεί μερικά συμπληρώματα.