Τιτιβίσματα Νορβηγίας. Πως τελικά αντιμετώπισα τον μινώταυρο Nordkapp...

[NIKANTHI]

Τι να γράψω τώρα για αυτό το ταξίδι που διέρκησε 47 ημέρες και διανύθηκαν 13.820 km και ήταν ουσιαστικά, το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικο… Ειλικρινά δεν ξέρω. Οπότε ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή μπας και βγάλω κάποια άκρη.

Μου είχε καρφωθεί αυτή η ιδέα το να ταξιδέψω στη Νορβηγία από την ώρα που είχα γυρίσει από τις περσινές μου διακοπές. Το ήθελα, το πίστευα αλλά φυσικά δεν ήξερα αν θα μπορούσα να το πραγματοποιήσω. Θεωρητικά θα μπορούσα να πάω αλλά με το πρακτικό της όλης ιστορίας τι γίνεται. Τελοσπάντων ο χειμώνας περνούσε και εγώ ονειρευόμουν.

Βεβαίως όσο ονειρευόμουνα τα όνειρα μου τις περισσότερες φορές κατέληγαν σε εφιάλτες από το άγχος για το τι θα αντιμετωπίσω εκεί έξω, μιας και οι ταξιδιωτικές μου εμπειρίες ήταν κάτω του μηδενός. Ο μεγαλύτερος μου φόβος ήταν κλασσικά, μην μείνω πουθενά με το μηχανάκι μιας και οι επισκευαστικές μου ικανότητες είναι κατά πολύ κατώτερες, από τις ταξιδιωτικές μου... Και περνούσε ο χειμώνας.

Τελικά έκανα ένα ταξιδιωτικό πρόγραμμα για τη Νορβηγία στο οποίο, το πως να μεταβώ ως εκεί το άλλαξα είκοσι φορές αλλά ο κορμός του ευτυχώς, έμεινε ανεπηρέαστός. Πως σχεδιάζεις τώρα αυτό το ταξίδι χωρίς να ξέρεις τι τιφλα σου από σχεδιασμούς… Χα και αυτό, είναι μεγάλη ιστορία!

Ευτυχώς που ανακάλυψα μια ιστοσελίδα στο ίντερνετ και βρήκα τις πιθανές μου διαδρομές σχεδόν έτοιμες. Το μόνο που χρειαζόταν να κάνω εγώ ήταν, να συναρμολογήσω αυτές τις 18 ωραιότερες κατά τους νορβηγούς διαδρομές της χώρας τους, σαν κομμάτια ενός μεγάλου ταξιδιωτικού παζλ. http://www.nasjonaleturistveger.no/en/routes

Ε μετά από δύο μέρες τα κατάφερα, αποθήκευσα τις διαδρομές στον υπολογιστή και δεν της ξανάνοιξα τέσσερις ημέρες προτού να ξεκινήσω. Αυτό το έκανα για δύο λόγους πρώτον, γιατί ήθελα να ξεχάσω τα αξιοθέατα που επρόκειτο να δω στο δρόμο μου έτσι ώστε, να είναι σαν έκπληξη. Αλλά φυσικά και γιατί με αγχώναν.

Καλές οι διακοπές αλλά με το άγχος τι κάνεις! Για να αποβάλλω το άγχος έπρεπε να το φιλοσοφησω διαφορετικά το όλο φάσμα του ταξιδιού. Όσο σκεφτόμουν για το ταξίδι και τους στόχους μου με δημιουργούσαν προσδοκίες και οι προσδοκίες, άγχος και ανασφάλεια. Οπότε είπα στον εαυτό μου… Νίκο άσε τα προγράμματα στην άκρη ξεκινα με το καλό, δεν σου αρκεί. Πίστευες ποτέ οτι θα έκανες αυτό το ταξίδι. Οπότε ξεκινά το με το καλό και ότι δεις, γευτείς οσμιστης και βιώσεις θα είναι μπόνους… και εκεί ηρέμησα.

[NIKANTHI]

Όσο βεβαίως εγώ ηρεμούσα η μάνα μου φρικερνε! Δεν μπορούσε να το χωνέψει τι επρόκειτο να κάνω… Κοιτούσε τον χάρτη και έβαζε κολλύριο στα μάτια. Προσπαθούσε βεβαίως να με μεταπείσει θέτοντας μου προβληματισμούς του στυλ

- Δεν φοβάσαι να κάνεις ένα τόσο μακρινό ταξίδι!

-Όχι!

-Και αν πάθει κάτι η μοτοσυκλέτα;

-Θα πάρω την οδική βοήθεια.

-Και αν πάθεις κάτι εσύ;

- Θα πάω στο νοσοκομείο!

-Να πας βρε αγόρι μου αλλά πάνε με παρέα, όχι μονος σου.

- Μονος θα περάσω πιο καλά

Είχα χαλαρώσει τελείως με την σκέψη του ταξιδιού και οι απαντήσεις μου ήταν απαθέστατες σε σημείο, που η μάνα μου σαλτερνε ακόμα περισσότερο.

Η Ανθή ήταν σε καλά γενικώς επίπεδα ψυχολογίας και όχι μονο, αλλα πολλές φορες που σκεπτόμουν να αναβάλω το ταξίδι αυτή μου έλεγε… Ούτε να το συζητάς, θα πας! Αλλά η μάνα μου, ήταν έτοιμη για το μοναστήρι.

Ο καιρός περνούσε και εγώ σαν γνήσιος ταξιδευτής έκανα τις απαραίτητες αγορές όπως σκηνή sleeping bag και φωτογραφική μηχανή μιας και, από τις πάμπολλες ταξιδιωτικές μου περιπλανήσεις τα χρόνια που πέρασαν, δεν είχα τίποτα γιατί πολύ απλά… Δεν είχα πάει πουθενά έτσι ώστε να το χρειαστώ.

Και στους καφέδες με τα παλικάρια το είχα βουλώσει τελείως. Στην αρχή του χειμώνα τους είχα τρελάνει με ερωτήσεις αλλά στην συνέχεια, ούτε που αναφερόμουν στη Νορβηγία... Λες και την είχαν απαγάγει εξωγήινοι. Που και που ευλόγως με ρωτούσαν...

– Ρε Νίκο θα πας ή θα μείνεις με την προετοιμασία;

– Έτσι λέω.

Η σε άλλες συζητήσεις...

– Μάλλον Νίκο δεν θα πας φέτος;

– Έτοιμος είμαι, πήρα σκηνή sleeping bag και φωτογραφική μηχανή.

– Και τι, δεν θα πρέπει να οργανώσεις

– Σιγά!!


Έκανα οδική βοήθεια, πανευρωπαϊκή κάρτα υγείας. Έβγαλα δύο κάρτες αναλήψεως απο δύο διαφορετικές τράπεζες ώστε να έχω ασφάλεια, και σε περίπτωση που κάτι συμβεί με την μια, να έχω την άλλη… Και ενημερώθηκα προς έκπληξή μου για τις χρεώσεις που θα έχω χρησιμοποιώντας τες στο εξωτερικό. Κάθε τράπεζα είχε την δίκια της πολιτική. Έχουμε και λέμε…

Η Πειραιώς με είπε ότι σε συναλαγες εκτός ευρώ έχουνε 2% προμήθεια στις αγορές που θα κάνω, σε βενζινάδικα σουπερμάρκετ και λοιπά… Και για αναλήψεις σε συνάλλαγμα, θα έχω 2% συν μια προμήθεια.

Η δε Eurobank με είπε ότι όλες οι συναλλαγές που θα κάνω θα έχουν ταρίφα χρεώσεις σε οποιαδήποτε μου δοσοληψία, 2,5 ευρώ. Δεν μπορούσα να το πιστέψω!! Και μιλώντας με την υπάλληλο στο τηλέφωνο την ρωτάω…

- Δηλαδή μου λέτε ότι αν αγοράσω μια σοκολάτα με ενα ευρώ θα πληρώσω δυόμιση ευρώ προμήθεια

- Ναι

- Δηλαδή μου λέτε να μην αγοράσω προϊόντα από το εξωτερικό

- Οχι δεν σου λέμε αυτό

- Μα εμμέσως αυτό μου λέτε….

Απάντηση φυσικά δεν πειρα… Για αναλήψεις όμως από το εξωτερικό είχε μικρότερες χρεώσεις από την Πειραιώς. Οπότε τα πράγματα ήταν απλά, με την μία κάρτα θα εκανα αγορές και με την άλλη ανάληψης χρημάτων. Λεφτά θα με έστελναν τμηματικά σε όποια κάρτα τα χρειαζόμουν έτσι ώστε, να μην υπάρχουν τα λεφτά μου μέσα σε ένα λογαριασμό. Γιατί αν γινόταν κάτι με τον εκάστοτε λογαριασμό, πιθανόν να μην είχα άλλα ευκαιρία λεφτά για να μεταφέρω στον άλλον λογαριασμό… Και η Ανθή σε ρόλο μάνατζερ, θα με έστελνε το κομπόδεμα μιας για να το ξοδεύω απονήρευτα και με ευλάβεια.

Καλό βεβαίως θα είναι σε αυτήν την περίπτωση, να μην μάλωνα με την Ανθή στη διάρκεια του ταξιδιού, γιατί μόνο με ωτοστόπ θα γυρνούσα πίσω... Ουφ πάει και αυτό.

Το φειζερ κατά τη διάρκεια του χειμώνα ήταν ασφαλισμένο διπλό κλειδωμένο και χωρίς πινακίδες έτσι ώστε, εξεπίτηδες να μην είμαι σε θέση να το οδηγήσω αφενός, για να μην αποκτήσει φθορές και αφετέρου, για να μην του δημιουργούσα εγώ φθορες.

Τις πινακίδες της έβαλα για να πάω εκδρομή στο Ζαγόρι και αφού γυρίσαμε με το καλό, για να πάω μια μονοήμερη εκδρομή στη Βουλγαρία όπου με τράκαρε ένας εκσκαφέας. Άλλη περίπτωση και αυτή!! Σίγουρα μια ανεπανάληπτη εμπειρία που όμως, δεν ήταν πολύ ενθαρρυντική για το επικείμενο μου ταξίδι ,πόσο μάλλον για τη μάνα μου. Όταν με τράκαρε ο εκσκαφέας με ενα km και ξεκολλούσε το όγκο του από την κατεστραμμένη ποια, μάσκα του φέιζερ το πρώτο πράγμα που ειπα στην Ανθη ήταν… Οχι ρε μάγκα, πάει το ταξίδι!

Αυτές οι δύο ήταν όλο και όλο οι ταξιδιωτικές μου περιπέτειες με το φειζερ για 10 μήνες. Δύο εκδρομές και μια τράκα. Τέλεια!!

Με την ασφάλεια κλασσικά δεν έβγαλα έμμεσα άκρη εμένα εντωμεταξύ, ο καιρός με πίεζε για να φύγω γιατί πολύ απλά μέχρι να φύγω, φοβόμουν να πάω με το φειζερ ακόμα στο περίπτερο για τσιγάρα… Μην και τυχόν συμβεί κάτι. Οπότε έλεγα να φύγω να γυρίσω για να πάω και για κανένα μπάνιο με το Φέιζερ στο υπόλοιπο του καλοκαιριού, γιατί για να πήγαινα για μπάνιο πριν, χλωμό.

Το διάστημα που είχα αρχίσει να αγοράζω τα απαραίτητα για το ταξίδι έβαλα και το φειζερ σε γκαράζ μην λέω μην, μετά από τόσα όνειρα πήγαινα να πάρω το φειζερ και εμένα με τα κλειδιά στο χέρι. Βρε πλήρωσε λίγα παραπάνω ευρώ για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο μην και τυχόν , οι μόνες σου ταξιδιωτικές εμπειρίες με την καινούργια σου σκηνή είναι στο κέντρο του σαλονιού σου.

[NIKANTHI]

Τα επαγγελματικά μου ήταν δόξα τω Θεώ σε μαγευτική κατάσταση έτσι ώστε χωρίς αναστολές να εξαφανιστώ από προσώπου γης αλλά δυστυχώς (μάλλον ευτυχώς), τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα υπολόγισα. Τρεις εβδομάδες προτού να ξεκινήσω έκανα μία μικρή επέμβαση και δύο εβδομάδες ήμουν τέζα. Δεν μπορούσα να κάτσω ούτε στον καναπέ, φυσικά για οδήγηση ούτε λόγος και η παραίτηση μου από την εργασία έγινε με συνοπτικές διαδικασίες.

Τώρα τι σχέδια να κάνεις για ένα ταξίδι στη Νορβηγία με τον κώλο επάνω, άντε πείτε μου εσείς. Φυσικά και δεν έκανα, απλώς περίμενα να αποθεραπευτώ να περάσει ο καιρός για να ξεκινήσω. Εντωμεταξύ όσο ήμουν με τον κώλο επάνω και ερχόταν η μάνα μου να με επισκεφτεί και εγώ την έλεγα, ότι μόλις γίνω καλά μετά από μία εβδομάδα θα πάω στη Νορβηγία για να κάνω 11.000 km, με κοιτούσε σαν δαιμονισμένο.

Δόξα τω Θεώ έγινα καλά και αφου με τις παρεκκλίσεις της μάνας μου ρώτησα τον γιατρό, αν θα έχω πρόβλημα να ταξιδέψω με το Φέιζερ και με είπε, όχι (βεβαίως ξέχασα να του επισημάνω για το που ήθελα να ταξιδεψω) Αρχισα να ξαναμπαίνω σε ταξιδιωτικό πλάνο λίγες μέρες πια, από το να ξεκινήσω.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Παίρνω το παπί μετά από δύο βδομάδες μη οδήγησης από το σπίτι, δοκιμάζω κατά πόσο είμαι σε κατάσταση να ταξιδέψω ένα km μέχρι το γκαράζ. Παίρνω το φέιζερ και το πάω στο συνεργείο. Από το φοβο μου να διάνισω πέντε km για να πάω στον μηχανικό, ξέχασα και τις εγχειρήσεις και τα πάντα.

Φτάνω στο μηχανικό, Μάκη να σε ευχαριστήσω και από εδω για την άψογη δουλειά που με έκανες, χωρίς το μηχανάκι να πάθει το παραμικρό. Μου λέει είμαι φουλ ξανά φέρτο. Τώρα τι να του πω εγώ, ότι φοβάμαι να το ξαναφέρω ενώ σκοπεύω να ταξιδέψω στη Νορβηγία. Καλά λέω στο αφήνω εδώ και θα επικοινωνήσουμε. Να ναι καλά ο άνθρωπος σε τρεις μέρες μου το είχε έτοιμο και όχι μόνο ετοιμο, άλλα σε υπεραριστη κατάσταση. Μου έφτιαξε και τη μάσκα στο μέτρο του δυνατού έτσι ώστε, να μην έχω πρόβλημα στο να ταξιδέψω.

Περνάνε οι μέρες παίρνω το φειζερ αλλά ήμουν μέσα στην τύχη μου άτυχος. Το λαστιχαδικο από το συνεργείο το χώριζαν 500 μετρα απόσταση αλλά εγώ θα έπρεπε να το ξαναπάω εκεί αύριο, γιατί είχε δυστυχώς περάσει η ώρα. Φρίκη! Δεν ξέρω κατά πόσο σας φαίνονται λογικά η υπερβολικά όλα αυτά αλλά εγώ, πραγματικά φοβόμουν μην κάτι συμβεί την τελευταία στιγμή και ματαιώσω την αναχώρηση μου. Δηλαδή τον μοναδικό μου ουσιαστικά στόχο για αυτό το ταξίδι.

[NIKANTHI]

383471

[NIKANTHI]

Το φόρτωμα των αποσκευών ήταν μια μεγάλη ιστορία μια και, είχα πολύ περιορισμένο χώρο αφού να φανταστείτε ούτε χώρο για κωλόχαρτο δεν είχα, δεν χωρούσε. Βεβαίως πήρα πολλές συσκευασίες απολυμαντικά μαντηλάκια αλλά κολόχαρτο, όχι.

Εδώ θέλω να ευχαριστήσω τον Πασχάλη που είχε προθυμοποιηθεί να μου δώσει τις βαλίτσες του για το ταξίδι και να του ζητήσω συγνώμη που δεν τον τίμησα ,αλλά λόγω κωλύματος που έχω στον εγκέφαλο θέλω να είμαι αυτάρκης. Με ότι έχω να ταξιδέψω. Γιατί φυσικά θα της είχα πολύ άγχος! Αν ου μη γένοιτο έπεφτα σε καμιά χαράδρα, πρώτα τις βαλίτσες θα κοιτούσα αν έπαθαν καμιά ζημιά και μετέπειτα το μηχανάκι… Κάτι φυσικά που δεν ήθελα να το υποστώ!
Αλλα και για έναν ακόμα, πιο σημαντικό λόγο που θα τον συνειδητοποιούσα στην πορεία του ταξιδιού. Μην τυχόν κάνω καμιά ζημιά στα αυτοκόλλητα του Πασχάλη που είναι πάνω στις βαλίτσες. Εντάξει οι βαλίτσες είναι υλικά αγαθά και επισκευαζονται, αλλά τα αυτοκόλλητα αναμνήσεις, αναμνήσεις που δεν ήθελα επουδενί να τις διακινδυνεύσω.

Πίσω στην κεντρική βαλίτσα έβαλα αρκετά ζευγάρια κοντομάνικα κάλτσες και εσώρουχα διπλωμένα σαν ρόλο έτσι ώστε, να μην πιάνουν χώρο τα οποία φυσικά σιγά-σιγά, θα τα εξφεντονιζα σε διάφορες βουνοκορφές ως κάποιο προσωπικό μου αυτοκόλλητο και αυτομάτως, θα εξοικονομούσα και περισσότερο χώρο.

Προμήθειες φαγητού ήταν μηδενικές δεν πήρα ούτε μία κονσέρβα μαζί μου, τίποτα ούτε αλάτι. Αδιάβροχά το παντελόνι της μηχανής, φαρμακειο δύο ζευγάρια χοντρές μπλούζες, φόρμα σαμπουάν και διάφορα. Πέδιλα ανατομικούς τύπους σαν αυτά που πουλάνε στα φαρμακεία. Παπλοματοθηκη πολυεργαλείο φαγητού δίχως όμως να έχω φαγητό μαζί μου, δύο σεικερ για καφέ και 100 φακελάκια νες καφέ.


Για το φειζερ δεν πήρα τίποτα μαζί μου ούτε καν σετ επισκευής ελαστικού μιας και που στην τελική, δεν ηξερα να το χρησιμοποιήσω παρά μόνο από αυτά που είχα δει από το ίντερνετ. Πήρα πέντε πίσω λάμπες για το φέιζερ μιας που της καίει, και κάποια μικρό εργαλεία… αυτά και πολλά ήταν.

Α μιας που ποτέ δεν είχα στήσει σκηνή στη ζωή μου την έστησα τρεις φορές το σαλόνι μου και πλέον, ήμουν πανέτοιμος.

Αγόρασα και μια action camera των 50 € χωρίς να μπορώ να την τοποθετήσω στο μηχανάκι γιατί πολύ απλά, συνοδευόταν με βάση ποδηλάτου και έβρισκαν οι λήψεις της πάνω στα πλαστικά του φέιζερ. Τελικά με τα πολλά, πήρα μια βάση για κράνος που δεν μπορούσα να την τοποθετήσω στην κεφαλή του κράνος, γιατί σε εκείνο το σημείο το κράνος μου σχηματίζει μύτη και δεν έμπαινε το αυτοκόλλητο. Εν ολίγοις κόλλησα το αυτοκόλλητο στραβά και έκανα μια τρυπά στο νερό κάτι που όμως τελικά ,αποδείχθηκε ότι ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να μου συμβεί.

[NIKANTHI]

Και έτσι φτάσαμε 9 Ιουνίου λίγες ώρες πριν την επικείμενη αναχώρησή μου, εγώ φυσικά να διαβάζω ανελλιπώς το ταξιδιωτικό από τα κομάντα της Κοζάνης και να σφίγγετε όσο ναναι το στομαχι μου. Να βλέπω ειδήσεις από το ίντερνετ για εποχές των παγετώνων, χιονοθύελλες εγκλωβισμούς λεωφορείων από τον σφοδρό χιονιά. Ξεριζώματα δέντρων από τους ανέμους και ακυρώσεις δρομολογίων πλοίων και άλλα ενθαρρυντικά. Λέγοντας στον εαυτό μου, καλύτερα να αντιμετωπίσω τέτοιες συνθήκες παρά αυτό που βιώνω τώρα. Δύο εβδομάδες στο σπίτι και περπατώντας 500 μετρα να λαχανιάζω από την εξάντληση προερχόμενη φυσικά, από την πολλή ξάπλα. Πάμε και βλέπουμε έλεγα. Το πολύ πολύ να μετατοπίσω το πρόγραμμα μου έτσι ώστε, τα βουνά της Νορβηγίας να τα διασχίσω στο γυρισμό του ταξιδιού... Θα δούμε.

Πάω να παρω την Ανθη από τη δουλειά και σταματαω, στην παραλία της καλαμαριας οπου ενα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα με ξεπροβόδιζε για το μεγάλο μου ταξίδι...


383472

Η οριζοντες πλεον ηταν ανοιχτη και η περιπετεια καραδοκουσε καπου στον οριζοντα... Περνω την Ανθη παμε βλεπουμε το ηλιοβασιλεμα και καπου εκει, ουσιαστικα θα χοριζαν για λιγο καιρο και οι δρομοι μας.

Αυτά πάνω κάτω τα πριν του ταξιδιού. Κατά τα άλλα θα ήθελα την ειλικρινή σας γνώμη προς όλα τα τεκτενόμενα του ταξιδιού, πολλα βεβαίως τα καταλαβαινω κι εγώ ο ίδιος γιατί ας μην κρυβόμαστε, ταξιδεύοντας βγάζω καλώς ή κακώς όλα τα ταξιδιωτικά μου απωθημένα στην φορά...

[NIKANTHI]

ΤΕΤΑΡΤΗ 10 - 06 - 2015 ΗΜΕΡΑ 1

Το πρωί ξύπνησα κατά τις έξι, αφού ήπια ένα καφέ και έκανα δυο τσιγάρα πήγα έφερα το φειζερ από το γκαράζ για να φορτώσω τα πράγματα. Είχα σκεφτεί φυσικά να τα φορτώσω από το προηγούμενο βράδυ άλλα για τον φόβο των Ιουδαίων αλλά περισσότερο για τον δικό μου, ειπα βρε λες να γίνει καμιά μαλακία με τα πράγματα που θα έχω μέσα στο γκαράζ και ενώ είμαι έτοιμος να φύγω, δεν πάω πουθενά. Χέστο! Οπότε τα φόρτωσα το πρωί. Το είπα σκεφτόμουν και την πιο απίθανη, ως πιθανή περίπτωση που θα μπορούσε να αναβάλει την αναχώρησή μου

383473


Και είπα σιγά σιγά να ξεκινήσω...


383474


Στην φωτογραφία πιστεύω φαίνεται ότι με διακατέχει μια αλφα χαλαρότητα ενώ η Ανθή όπως βλέπετε, έβγαζε ήδη καπνούς από το ζόρι της. Θα 'σκαγε σαν θερμοσίφωνας! Μέχρι που χαιρετηθήκαμε, αυτή για να πάει στη δουλειά και εγώ... στη Νορβηγία

[NIKANTHI]

Κάνω διακόσια μετρά και σταματαω το μηχανάκι, δεν θυμάμαι για πιο λογο αλλα ήμουν ανήσυχος. Έκανα τον σταυρό μου πήγα χαιρέτισα την μανα μου και ξεκίνησα πολύ σιγά σαν χεσμένος να βγω από την Θεσσαλονίκη και να κατευθυνθώ προς τους ευζώνους. Ημουν τόσο φοβισμένος που επέλεξα να κάνω ένα μίνι κύκλο και να πάω από την εθνική ως ένα σημείο προς τα σύνορα, μόνο και μόνο για να αποφύγω ένα κομμάτι της μοναστηρίου το οποίο, από την διέλευση των πολλών φορτηγών έχει σκαφτεί η άσφαλτος και σχηματίζει αυλακιές σαν τάφρους. Γαμο να έκανα τόσο άγχος δεν θα είχα...

Αλλά σαν κύλισαν τα πρώτα χιλιόμετρα και άρχισα σιγά σιγά να οδηγώ όλες οι σκέψεις άδειασαν το μυαλό μου μέχρι να φτάσω στα σύνορα


383475


Περνώντας τα είχα άλλες ανησυχίες του στιλ, πως θα διαλευσω τα έργα που γινόντουσαν στην γειτονική χώρα. Σίγουρα ήταν επικίνδυνα αλλά στην περίπτωση μου και πολύ ψυχοφθόρα, γιατί κάθε τόσο έβλεπα και 2 – 3 εκσκαφής να κάνουν την δουλειά τους και εγώ φυσικά, να κάνω τον σταυρό μου. Οι μνήμες βλέπεται από το πρόσφατο ατύχημα ήταν νωπές τόσο ημερολογιακά, αλλά πόσο μάλλον οδηγικά μιας και είχα δεν είχα διανύσει 300 km με το φέιζερ από εκείνο το ατύχημα.

Μεγάλη εντύπωση μου είχε κάνει ότι εκατοντάδες ποδηλάτες κυκλοφορούσαν στην κεντρική αρτηρία των Σκοπίων είτε οδηγώντας, είτε περπατώντας. Τώρα που πήγαιναν και τι έκαναν ο θεός και η ψυχή τους. Ντόπια αμάξια δεν έβλεπα πουθενά άλλα, ποδήλατα εκατοντάδες


383476


Μια οι ύποπτες φάτσες από τους ποδηλάτες μία το ότι εγώ ήθελα να φύγω όσο πιο γρήγορα από τα Σκόπια στάσεις δεν έκανα πουθενά παρά μόνο, για να βγάλω την παραπάνω φωτογραφία, για βενζίνη και για να πληρώνω τα διόδια.

Φτάνω στα διόδια βλέπω αντίτιμο 60 δηνάρια (1 € ). Αλλά αν πλήρωνες σε ευρώ έδινες 1,5 ευρώ. Σκέφτηκα να ρωτήσω τον υπάλληλο γιατί 1,5 ευρώ, προσφέρεται και καφέ...


383477


Με το που τελειώνουν τα έργα ο δρόμος γίνεται κανονική εθνική αρτηρία και εγώ έφτασα στα σύνορα της Σερβίας όπου όμως με περίμενε ουρά και μποτιλιάρισμα.
Τώρα τι κάνουμε περνάμε μπροστά ή δεν περνάμε...Χα εδώ σε θέλω! Ας το λέω δεν μας παίρνει και περίμενα ευλαβικά στην σειρά μου λες και οδηγούσα τουριστικό λεωφορείο...

[NIKANTHI]

383478


Εντωμεταξύ τσουλώντας το φέιζερ έβλεπα να κάνουν ελέγχους σε αυτοκίνητα και δύο μοτοσικλέτες και αναρωτιόμουνα, λες να είμαι τόσο τυχερός... Φτάνοντας ακόμα πιο κοντά σπρώχνοντας το μηχανάκι, γλίστρησε μία το δεξί μου πόδι. Συγκρατώ με το φρενο το φειζερ κοιτω κάτω, είχε λάδια ...Ουπς τι είναι πάλι τούτο. Εντωμεταξύ φοβόμουν μην τα πατήσω κιόλας και με γλιστρήσει η ρόδα. Κάνω ένα ελιγμό τα προσπερνάω, δίνω διαβατήριο, ευτυχώς επειδή είμαι έλληνας δεν με ελέγχουν τίποτα και μπήκα στη Σερβία


383479


Από όσο θυμάμαι και εκεί είχε έργα αλλά ευτυχώς όχι για πολύ... Αλλά εγώ ήμουν ήδη κουρασμένος και ήθελα κάπου να ξεκουραστώ και τότε είδα αυτό ...


383480


Ρωτάω αν σερβίρουν καφέ παρκάρω το φέιζερ και ανεβαίνω επάνω ...

[NIKANTHI]

383481


Βασικά ήταν εστιατόριο όλοι έτρωγαν καφέ όμως, ηπιε μόνο ένας. Καλά μέχρι να συνεννοηθώ με τον σερβιτόρο για το τι καφέ ήθελα ήταν ιστορία. Το πάλεψα δεν μπορώ να πω αλλά μόλις με είπε αν με τον καφέ μου θέλω και... Κοκα κόλα το παράτησα τελείως. Φέρε οτι θες και να σαι καλά... Ε ναι!


383482


Αφού στάνιαρα ξεκίνησα, κάπου όμως στο δρόμο με έπιασε καταιγίδα και έτρεξα πανικόβλητος να σωθώ σε ένα βενζινάδικο. Η το έχεις το adv ή δεν το 'χεις... Mπαίνοντας στην βοηθητική λωρίδα για το βενζινάδικο, πάτησα την άσπρη διαχωριστική γραμμή τσιμπώντας λίγο το φρένο κα με πέταξε κολια το μηχανάκι. Θέλει προσοχή η άσπρες γραμμές γλιστραν σαν διάολοι

Εδώ να πω ότι λόγω έλλειψης χώρου φορούσα την επένδυση από το μπουφάν αλλά όχι την επένδυση από το παντελόνι, και ήδη είχα γίνει μούσκεμα.


383483

[NIKANTHI]

Εκεί γνώρισα κάποιους πολωνούς που επέστρεφαν σπίτι τους αφού είχαν πάει στην Ρουμανία να περάσουν τα γνωστά περάσματα


383484


Εμένα όταν με ρωτούσαν (σε όλο το ταξίδι)που πήγαινα τους έλεγα ότι πάω στη Γερμανία και όχι τον πραγματικό μου προορισμό. Δεν ήθελα να το ματιάξω, δεν ήθελα να το γρουσουζέψω, δεν ήξερα αν θα τα καταφέρω. Δεν ήθελα ίσως να καυχηθώ για το μακρινό μου στόχο, ίσως λίγο από όλα. Πάντως σε κανέναν σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού μου δεν τους ελεγα την αλήθεια παρά μόνο φυσικά, όταν έφτασα στην Νορβηγία και με κοιτούσαν όλοι σαν... ούφο!
Εδώ τους φαινόταν απίστευτο που πήγαινα στη Γερμανία με τα όσα διάβαζαν και άκουγαν στα ΜΜΕ για το ότι συνέβαινε με την Ελλάδα, οποτε και να τους έλεγα το πιο πιθανό ήταν να μην με πίστευαν.

Με τις συζητήσεις ο καιρός καθάρισε και εγώ ξεκίνησα ...

Βενζινάδικο και καφές ξανά...


383485


Κάπου στο δρόμο όμως με ξανάπιασε μπορα και εγώ για να σωθώ σταματώ κάτω από μία λεπτή γέφυρα (αφού και κάτω από τη γέφυρα βρεχομουν.) Με αστραπιαίες κινησεις ξεντύνομαι βγάζω τα βρεγμένα ρούχα βάζω στεγνά και τα αδιάβροχα αυτή την φορά και μετά από αυτό το μίνι στριπτίζ, ξανά ξεκινάω για βενζινάδικο φυσικά μπας και γλιτώσω.


383486


Αφού ξανά ήπια καφέ χωρίς φυσικά να έχω φάει τίποτα από το πρωί, παρατηρούσα αυτή την παρέα των τούρκων που γυρνούσαν από την χώρα τους πίσω στην Γερμανία όπου, και ζούσαν. Μου έκαναν τρελή εντύπωση οι εξατμίσεις ελευθέρας που φορούσαν, μιλάμε τραντάζονταν ο τόπος. Και αναρωτιόμουν εγώ ο απειρος ταξιδευτής...

Γιατί να βγάλω τοσο άγχος για να βρω και φυσικά, να πληρώσω σιγαστήρα για την δικιά μου την εξάτμιση ενώ αυτοί κυκλοφορούσαν με πυροβόλα όπλα... Απάντηση δεν πήρα, αλλά από αυτο που κατάλαβα στο επερχόμενο μου ταξίδι ήταν, το ότι εγώ ίσως είχα την πιο σιγανή μη εργοστασιακή εξάτμιση σε ολόκληρη την Ευρώπη.(Αυτές οι πληροφορίες είναι κάθαρα δικά μου βιώματα και φυσικά, κανέναν δεν ενθαρρύνω να ταξιδέψει με θορυβώδη εξάτμιση στην Ευρώπη άσχετος φυσικά που όλες οι εξατμίσεις, ακόμα και στη Νορβηγία ήταν, ντουντούκες )

Ενώ είχε ήδη αρχίσει να νυχτώνει,κατω απο ένα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα που με συντρόφευε στο δρόμο, έφτανα πλέον κοντά στο Νόβι Σαντ. Φτάνω στην πόλη ήταν ήδη εννέα και... Τώρα, άντε βρες ξενοδοχείο το οποίο να είναι και κοντά στο κέντρο έτσι ώστε, εύκολα να μπορέσω να περιηγηθώ τριγύρω.

Φτάνω σε μια διασταύρωση ανάβει πρασινο στρίβω δεξιά, ακούω κορναρίσματα και πάνε να με εμβολίσουν διερχόμενα αυτοκίνητα.Ω ρε μάγκα τι γίνεται εδώ πέρασα με κόκκινο; Εντωμεταξύ να οδηγάω στα χαμένα έχοντας την προσοχή μου και στα αυτοκίνητα αλλά και στο να βρω ξενοδοχείο.

[NIKANTHI]

Πετάγονται κάτι πεζοι στο δρόμο πάω να τους πατήσω. Πω πώ φυλακή θα με βάλουν! Οδηγάω όσο μπορώ πιο προσεκτικά βλέπω μέσα σε ένα στενό αυτό...


383487


Πολύ υποχθόνιο ξενοδοχείο το είδα αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Μπαίνω μέσα τρέχοντας φοβούμενος τα πράγματα στη μηχανή. Και ηταν μες στην χλίδα.

Μου λέει η ρεσεψιόν...

- 42 € η βραδιά, με υπόγειο πάρκινγκ και το κέντρο πέντε λεπτά περπάτημα...

-Μέσα

-Το δωμάτιο δεν θα το δεις ;

-Θα μου αρέσει της λέω... Να βάλουμε το φέιζερ στο γκαράζ

Αποθηκεύω το φέιζερ ανεβαίνω πάνω στο δωμάτιο και βλέπω αυτό...


383488


Ρε συ που ήρθα στο Χίλτον της Σερβίας...


383489

[NIKANTHI]

Παραδόξως όμως με χάλασε η χλιδη του. Εγώ ήμουν σε φάση καταδρομικής αποστολής στην Νορβηγία, ή τουλάχιστον έτσι το ονειρευόμουν. Σε ένα τέτοιο μέρος έρχεσαι με το ταίρι σου όχι μόνος, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια αυτό βρήκα, θα το υποστώ.
Αν ήταν κανένα ελεεινό και τρισάθλιο ξενοδοχείο θα το γούσταρα περισσότερο αλλά δεν βαριέσαι, και η χλιδή καλή είναι μωρε. Ούτως σι άλλος αύριο θα με περίμενε μία τελείως διαφορετική νύχτα...

Έκανα μπανάκι και βγήκα για τη βραδινή μου βόλτα...


383490


383491


383492

[NIKANTHI]

383493



Καλά στο Νόβι Σαντ γινόταν πανικός. Κόσμος να περιφέρεται στα μπαράκια και στης καφετέριες, να γίνεται χαμός. Τα εστιατόρια να είναι γεμάτα... Οι νεολαία να είναι μαζεμένοι γύρο από της πλατιές και να πίνουν μπύρες. Αλλού να τραγουδάνε κάτω από τον ήχο κάποιας κιθάρας και εγώ, να περιφέρομαι σαν χαμένος χωρίς να ξέρω που να πρώτοκοιτάξω. Τελος παντον αφου εκανα κάποιες βόλτες και χάζεψα όλου του είδους τα αξιοθέατα, χωρίς ακόμα να καταλάβω ποια είναι τα πιο εντυπωσιακά...


383494


383495

[NIKANTHI]

Γαμήθηκα στης φωτογραφίες δεν μπορείτε να πείτε … Δυστυχώς με της νυχτερινές λήψεις δεν τα πάω καλά …Oύτε με της μεσημεριανές …Kαι ίσως και με της πρωινές…
Εμ στα ακίνητα αξιοθέατα κουνιόμουν εγώ …Στα κινούμενα αξιοθέατα κουνιόταν αυτά…(Τι είπατε? Aν οι φωτογραφήσεις που αφορούσαν της Σερβες κουνήθηκαν και καλά, και φυσικα διαγράφηκαν λίγο προτού να της δείξω στην Ανθή για να μην μου φέρει, την DSLR στο κεφάλι …ΑΜΑΝ ΠΙΑ.)

Bρε ευτυχώς που πάω σε μια χώρα που δεν νυχτώνει ποτέ αλλιώς με δεκα φωτογραφίες θα γυρνούσα πίσω. Και το συμπέρασμα …Aν είσαι φωτογράφος της δεκάρας, και θέλεις να έχεις φωτογραφίες που να βλέπονται, επί 24ωρου βάσεως …Μόνο στην Νορβηγία πρέπει να πας

Οσο έτρωγα κάτι οικονομικό να ρεφάρουμε λίγο την τιμή του ξενοδοχείου...


383496


Eμαθα εκ τον υστέρων ότι εκείνοι την ώρα στο περίπου, τα κομάντο από την Κοζάνη έφταναν στο Νοβι Σαντ έχοντας ολοκλήρωση πια το νορβηγικό τους όνειρο… Ετσοι είναι οι κύκλοι της ζωής, άλλοι οτι ολοκληρώνουν άλλοι το ξεκινάνε. Παντός ήταν απίστευτο που την ίδια μέρα την ίδια ώρα στο ίδιο τόπο και για το ίδιο ταξίδι, βρεθήκαμε σε ένα ξένο τόπο χωρίς να το γνωρίζουμε και δυστυχως, χωρίς να συναντηθούμε… Παντός την αύρα τους μου την έδωσαν, και τα κατάφερα και εγώ μετα από πολλές μέρες να γυρίσω ακέραιος στην πατρίδα.

Και αφου εφαγα, επέστρεψα με τα πόδια πίσω...


383497



Συνεχίζεται αύριο… Είναι ΛΙΓΟ τεράστιο οποτε την υπομονή σας…

[NIKANTHI]

ΠΕΜΠΤΗ 11 - 06 -2015 ΗΜΕΡΑ 2

Ξυπνάω το πρωί κατά τις έξι, αράζω λίγο και μετά κάνω ένα καφέ να στανιάρω ώστε, να μην μαζέψω και τα πράγματα μου με την τσίμπλα στο μάτι. Προσπαθώντας να βολέψω τα ρούχα μου στην βαλίτσα μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω μια μινι ψυχανάλυση του χαρακτήρα μου...

Το να είσαι χύμα χαρακτήρας όπως εγώ και να μην σε νοιάζει τίποτα παρά μόνο να ξεκινήσεις και έχει ο θεός, είναι καλό γιατί δεν σε νοιάζει το πως θα ξεκινήσεις... Το που θα αποθηκεύσεις τα πράγματα σου ας πούμε, ελα μωρε σιγά. Αλλά όταν έρθει η ώρα να τα χρησιμοποιήσεις, θα φας μια φλασιά γιατί πολύ απλά θα πρέπει να τα ξανά τοποθετήσεις πίσω στην θέση τους όπως ακριβώς ήταν πριν, για να χωρέσουν.Και αν τα πράγματα σου είναι τοποθετημένα με ακρίβεια ταξη και λεπτομέρεια που θα ζήλευαν και οι χειρουργικές αίθουσες των νοσοκομείων για να μπορέσουν να μεταφερθούν, ε και είσαι χύμα σαν χαρακτήρας έχεις θέμα. Τελοσπάντων μετά από μια ωρα τα κατάφερα...

Εξαντλημένος από την προσπάθεια κατεβαίνω κάτω να τα τοποθετήσω και στο φέιζερ. Άλλο ένα μισάωρο τουλάχιστον. Και είπα να φάω το πρωινό μου, έλα μου όμως που ακριβώς μπροστά από την τζαμαρία του ξενοδοχείου ήταν ένα αποφρακτικο φορτιγο και δεν μπορούσα να παρκάρω εκεί το φέιζερ για να μπορώ να το βλέπω. Tώρα; Να ξανα κατεβάσω το φέιζερ στο γκαράζ, βαριόμουν.Να ξαναβγάλω τα πράγματα από το φέιζερ μην και τυχόν μου τα κλέψουν, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ. Οπότε το πρωινό μου ήταν καφές στο όρθιο, με τη συνοδεία των γνωστών αρωμάτων και έξω για να κοιτάω το μηχανάκι


383500


Εντωμεταξύ δεν σας το είπα, σιγά μην το ξεχάσω. Eίχα κάνει 100 € σε σερβικά χρήματα από την Θεσσαλονίκη αλλά εγώ επειδή ήμουν κλασικά στον κόσμο μου, δεν ήξερα την τύφλα μου πόσα χιλιόμετρα είχα να διανύσω στην Σερβία, για να πάω στην Κροατία. Ούτε καν είχα μπει στον κόπο να κοιτάξω τον χάρτη.Eδώ δεν είχα κοιτάξει καλά-καλά τον χάρτη της Νορβηγίας, της Σερβίας θα κοιτάξω. Tελοσπάντων πάω στη ρεσεψιόν να πληρώσω και του λέω, με αέρα εκατο καρδιναλίων...

- Γίνεται να σε πληρώσω μισά ευρώ μισά σερβικά...

- Με κοιτάει περίεργα μου λέει... Nαι αλλά το ευρώ που θα σου δώσω δεν θα είναι τα γνήσια...

- Τι!! (Δεν το κατάλαβα αυτό...)

- Ναι! Καλά είναι αλλά δεν ειναι γνησια, στην Σερβία δεν θα έχεις πρόβλημα...

- Καλά, θα σε πληρώσω σε τοπικό νόμισμα. Με επεισε με την μία...

Πληρώνω, πάω έξω στον καύσωνα, φοράω και το μπουφάν με την επένδυση ανοίγω το κινητό – GPS για πρώτη φορά στο ταξίδι για να ξεκινήσω και να καταφέρω, να βγω από αυτήν την πόλη αλλά ο φίλος μου ο Τομ είχε άλλα σχέδια. Για 20 λεπτά δεν έπιανε σημα από το δορυφόρο,τρελάθηκα! Τώρα πως θα βγούμε από το Νόβι Σαντ.

Ξεκινάω μέσα σε χιλιάδες βρισίδια κάνω 300 m και σταματάω μέχρι να βγάλει σήμα το GPS, Τίποτα! Ήμουν έτοιμος να αφήσω το φέιζερ εκεί και να γυρίσω πίσω με τα ΚΤΕΛ, μέχρι που εκ θαύματος ευτυχώς έβγαλε σήμα. Ανεβαίνω γρήγορά στο μηχανάκι μην ο Τομ ξανά αλλάξει γνώμη και ξεκινάω. Τα παλιότερα χρόνια που δεν υπήρχαν GPS πώς οι ταξιδευτές, έβρισκαν τα ξενοδοχεία, αφού έφευγαν για βόλτα τα ξανά έβρισκαν και γενικώς κινιόντουσαν μέσα στης πόλεις, εντάξει φαντάζομαι δύσκολα έως πολύ δύσκολα!!

Στο θέμα όμως... Εντάξει πόση ώρα θα έκανα να βγω από την πόλη, Ναι καλά! Αυτό να με πηγαίνει μέσα από πάρκινγκ αυτοκινήτων μέσα από πάρκα, να μου λέει να στρίψω μέσα από χωμάτινα μονοπάτια που είχαν τα πάρκα, με εμένα να τα προσπερνάω και αυτό να με ξαναστέλνει από εκεί ,Σάλταρα! Μετά από καμιά ώρα στο πανέμορφο κατά τα άλλα Νόβι Σαντ τα κατάφερα και βγήκα επιτέλους στην εθνική...

Κάνοντας την περιήγηση μου στην πόλη κατάλαβα και τις κυκλοφοριακές συνθήκες που επικρατούσαν στην γειτονική χώρα. Αν είσαι σε διασταύρωση με φανάρι και θες να στρίψεις δεξιά μπορείς φυσικά να στρίψεις μόλις ανάψει το πράσινο, αλλά και αυτοί που οδηγάνε (προς την ίδια κατεύθυνση που στρίβεις εσύ) ευθεία έχουν και αυτοί πράσινο, οπότε στρίβεις ναι μεν αλλά πρέπει να προσέχεις να μην σε πατήσουν κιόλας...

Α... Για να πάω από Θεσσαλονίκη στο Νόβισαντ και μετέπειτα να κινηθώ προς το Ζάγκρεμπ δεν βόλευε γιατί θα έπρεπε να γυρίσω πίσω καμιά 70 km και μετέπειτα να ξανά κινηθώ προς την ίδια γεωγραφική κατεύθυνση, αλλά από διαφορετικό δρόμο προς Ζάγκρεμπ.Σε μένα ρε θα πάω κοφτά. Θα κατευθυνθώ νότια μέχρι να βγω στο κεντρικό και μετά βουρ για Ζάγκρεμπ. Έλα που όμως αυτός ο κατα τα αλλά δευτερεύων κεντρικός της Σερβίας περνούσε μέσα από δεκάδες χωριά και όλοι οι οδηγοι να πετάγονται στον δρόμο σαν...Άντε να μην πω!

Εγώ να έχω χεστεί πάνω μου... Τα όρια να είναι 50 km/h και εγώ μέσα στο λιοπύρι φορώντας και την επένδυση να έχω λιωσει. Εκεί πήγε να με εμβολίσει και ένας βούλγαρος ο οποίος στρίβοντας αυτός αριστερά πήγε να με καρφώσει στην πίσω ρόδα ενώ εγώ πήγαινα ευθεία. Μιλάμε για εκατοστα με είδε. Πω πω πάλι από βούλγαρο θα την έτρωγα! Πάμε να φύγουμε από εδώ έλεγα και στον γυρισμό πρώτα ο θεός βλέπουμε από που θα γυρίσουμε.

[NIKANTHI]

Ήμουν που ήμουν φρικαρισμένος, αλλα ο Τομ ήθελε να με δώσει και αλλο ενδιαφέρον στην μέρα μου και με έστριψε μέσα από κάτι εργοστάσια και κάτι δρόμους που οδηγούσαν σε μια βιομηχανική περιοχή αλλά σίγουρα όχι προς το Ζάγκρεμπ. Αφού ρώτησα κάποιους έξω από ένα εργοστάσιο...

- Ζάγκρεμπ...

- da!!

Τι da ρε παιδια, που παω!!

Βγαίνω επιτέλους σε κάπως μία πιο κεντρική αρτηρία διανύω 3 km και φτάνω σε διόδια. Καλά τι είναι αυτοί οι σέρβοι ρε συ ακόμα και εδώ τον καρράδρομο έβαλαν διόδια. Εντωμεταξύ και εδώ έβλεπα πολλά ποδήλατα. Φτάνω μπροστά, μου λέει η υπάλληλος...

- Πασπορτ

- Τι πασπορτ βρε μαντάμ από το Νόβι Σαντ έρχομαι δεν πέρασα καμιά μπάρα να κόψω εισιτήριο για να σου πληρώσω τα διόδια. Δεν έχω πασπορτ...

- Πασπορτ!! Μου λεει

- Δεν εχω πασπορτ...

- Σερβια πασπορτ...

- Αααααα τώρα κατάλαβα, πω πω μιλάμε έγραψα πάλι. Έφτασα στα σύνορα και νόμιζα ότι ήταν διόδια... Καλά σύνορα σε αυτόν τον καράδρομο!

Τέλος πάντων ατάραχος σαν να μην συνέβη τίποτα, δίνω τα απαραίτητα έγγραφα και περνάω μαζι με τα ποδήλατα,.. Συνορα και ποδήλατα, αλλο και τουτο παλι! Στην νέκρα ζωνή διασχίζω ένα ποτάμι, το gps να με λέει να στρίψω μέσα από το ποτάμι δεξιά. Καλά χάζεψες και εσύ... Ήμουν τόσο περήφανος για το κατόρθωμα μου, που μόλις μπήκα Κροατία και κατάλαβα ότι ο συνοριακός φύλακας μιλούσε αγγλικά, του είπα για την παπάρα μου . Ναι, τι και αν έγινα ξεφτίλα και στις δυο χώρες εγώ πάντως,γούσταρα!

Η διαδρομή στην Κροατία ήταν πανέμορφη φτανω σε μια λίμνη...


383501


Που δεν είχε όμως πουθενά να πιω καφέ (παροτι ειχε εγκαταστασεις για καμπινκ) και συνέχισα για κάποια χιλιόμετρα μέχρι που ξαναπέρασα τα σύνορα για Σερβία.Ρε συ πλάκα με κάνετε,τι ήταν αυτό πάλι! Αν είναι να περνάω σύνορο κάθε 10 km, μετά από έξι μήνες θα φτάσω στην Νορβηγία.

Και σαν να το ξέρα, βγαίνω από τον παράδρομο στον κεντρικό, κόβω εισιτήριο από τα διόδια για να μπω στην εθνική και μετά από 500 μετρα, φτανω στα διόδια για να το εξαργυρώσω, οτι ναναι...

Του δίνω το εισιτήριό μου λέει 0,50 ευρώ.

- Για 500 μετρα;

- Ναι μου λέει...

Η φάση ήταν ότι όταν έφτασα στα διόδια το ραντάρ δεν με έπιασε, και ξανα τσούλησα το μηχανάκι προς τα πίσω καμία εκατο μετρα για να με πιάσει και να πληρώσω μισό ευρώ… αλλιώς θα πλήρωνα παραπάνω.

Μετά από λίγο ευτυχώς μπήκα Κροατία.

Για την Κροατία ευτυχώς δεν έχω να πω πολλά, οι δρόμοι ήταν τεράστιοι και σε άψογη κατάσταση με εμένα πλέον να έχω απαλλαγή από το οτιδήποτε άγχος παρά μόνο, να προμηθευτώ Βινιετα μετά για την Σλοβενια.

Τέλος πάντων απτόητος συνέχισα και αφού βρήκα Βινιετα, πέρασα από το Ζάγκρεμπ όπου με περίμενε ένα μεγαλοπρεπές μποτιλιάρισμα αρκετών χιλιομέτρων. Αλλά δεν έσκασα, όχι! Εκανα κάτι σφήνες ανάμεσα από τα αυτοκίνητα και εξαφανίστηκα. Ε ναι, αφού είχα ήδη κλείσει 24 ωρες οδηγικής εμπειρίας στο εξωτερικό, τους πήρα και τον αέρα.

[NIKANTHI]

Το βενζινάδικο που έβαλα πρώτη φορά μόνος μου βενζίνη...



383502


Όταν έφτανα στα βενζινάδικα έμπαινα πρώτα μέσα και ρωτούσα …

- Πρώτα βάζω βενζίνη και μετα πληρώνω… Δεν ήξερα, αφού δεν είχα ταξιδέψει ποτέ στο εξωτερικό.

- Μου έλεγαν, ότι βάζω πρώτα βενζίνη και μετα πληρώνω.

Εβγαινα έξω, φούλαρα και μετα ξανά έμπαινα στο βενζινάδικο για να πληρώσω… Ναι μιλάμε ήταν διαδικασία.

Μετέπειτα άραξα μπας και ξεκουραστώ λίγο από το μπες βγες στο βενζινάδικο….


383503


Αγορασα ένα νερό που το πλήρωσα 2,5 € τα 500 ml αλλά τουλάχιστον το απόλαυσα σαν να ήτανε ...


383504


Σαμπάνια.

Σαμπάνια και καφές δεν ταιριάζει οπότε μετά από λίγα χιλιόμετρα χτύπησα ένα καφεδάκι στο όρθιο...

[NIKANTHI]

383505


Αφού πήγα σε δεκαπεντε βενζινάδικα για να βρω Βινιετα μοτοσυκλέτας για την Σλοβενια τελικά, στο τελευταίο πριν τα σύνορα τη βρήκα. Μετά από ένα λεπτό σκάνε μύτη ένα ζευγάρι πολωνών που οδηγούσαν και οι δύο, και μου λεει η κόπελα... Ρε συ είναι πολύ κρίμα με τόση ζέστη και να μην μπορούμε, να πιούμε μπύρες!


383506


Αλλά τελικά ούτε μπύρες ήπιαν ούτε Βινιετα πήραν μιας και εγώ είχα πάρει ήδη την τελευταία.

Όταν έβγαινα από τα βενζινάδικα οδηγούσα πολύ προσεκτικά μην και τυχόν επειδή περνούσα μπροστά από το παρκινγκ με της νταλίκες, με εμβολίσει καμία. Και όντως, σε ένα βενζινάδικο την ώρα που πέρασα από μπροστά της, ξεκίνησε μια.

Και μπαίνω Σλοβενια. Στη Σλοβενια τα πρώτα χιλιόμετρα που οδήγησα ήταν μέσα από μία καταπληκτική διαδρομή αλλά μετά ο δρόμος από όσο θυμάμαι, μετατράπηκε σε εθνική.

Εντάξει τυπικό το θέμα αλλά θα πρέπει να σας το πω, χαρτη της Ευρώπης δεν είχα επάνω μου παρά μόνο το κινητό. Το κινητό το είχα κλειστό για να μη μου τρώει την μπαταρία. Αλλά φυσικά και να μην με ζαλίζει το κεφάλι μιας και κάθε τόσο οταν περνούσα τα όρια ταχύτητας η από καμιά κάμερα, βαρούσε η κουδούνα στα μηνίγγια μου.Μπορεί να με στέλνει από όπου ναναι αλλά, η κουδούνα κουδούνα. Ο Τομ ήταν χειρότερος και από γυναίκα σε περίοδο, οποτε τον έκλεισα και ησύχασα.

Οδηγούσα βλέποντας μόνο τις ταμπέλες μέχρι φυσικά που μπερδεύτηκα (Ε καιρός ήταν!) Ηθελα να πάω από το Μάριμπορ στο Γκρατς, αλλά φτάνοντας στο Μάριμπορ πουθενά δεν είχε πινακίδες στο δρόμο για Γκρατς και εγώ, μπερδεύτηκα και έστριψα για Λουμπιανα, καμία σχέση! Ευτυχώς μετά από 20 km το κατάλαβα και αφού πήρα τηλέφωνο την Ανθη να την ενημερώσω για το κατόρθωμα μου, ξεκίνησα για πίσω.

[NIKANTHI]

Ρίχνοντας κλασικά όλα τα μπινελίκια του κόσμου είμαι στην εθνική ανάμεσα σε εκατοντάδες νταλίκες και βαράει το τηλέφωνο... Δεν το δίνω σημασία συνεχίζω...Και να βαράει και να βαράει και να βαράει, Ωπα ρε συ λέω τι έγινε... Σταματάω στην άκρη του δρόμου και παίρνω τηλέφωνο

- Έλα τι έγινε;

- Να, μπορείς να πας και από Λουμπλιάνα...

Τρελάθηκα!! Αλλά εκείνη την ώρα θυμήθηκα οτι η Ανθή ήταν ο οικονομικός μου τραπεζίτης και, άλλαξα αμέσως τα λόγια που ήθελα να πω...

- Ζουζουνίτσα μου, μην με παίρνεις οχτώ φορές τηλέφωνο, πάρε με μία γιατί ανησυχώ μην έγινε τίποτα. Και μία είναι αρκετή! Σε αγαπώ πολύ αλλά κλείνω τώρα γιατί έρχονται καμιά εκατοστη νταλίκες να με πατήσουν, φιλάκια τα λέμε το βράδυ...

Φτάνω στο Μάριμπορ μπαίνω στην πόλη και προσπαθώ να βρω την έξοδο για Γκρατς, μεγάλο φυστικομα! Εντωμεταξύ ο Τομ να έχει ψιλό μπλοκάρει γιατί η Αυστρία ήταν σε άλλο χαρτη και το Μάριμπορ, ήταν στα σύνορα του χαρτη που χρησιμοποιούσα ηδη. Οπότε δεν μπορούσα να του πω πάνε με Αυστρία, γιατί η Αυστρία δεν υπήρχε στον χάρτη. Μετά από τρελό βρισίδι και τρία υπογλώσσια αφού πέρασε καμιά ώρα τα κατάφερα. Ούτε στον εχθρό μου δεν εύχομαι τέτοιο μανίκι...

Σταματαω σε ένα βενζινάδικο για διάλλειμα αλλα και να παρω βινιετα για την αυστρια και βλέπω, έναν αυστριακό μηχανόβιο ο οποίος, δύστυχος είχε ατύχημα στην Σλοβενία… Το πόδι του ήταν πραγματικά χάλια, κρίμα!! Τον έπιασα συζήτηση και με είπε όταν ξεκίνησε το μηχανάκι του, ξέχασε να μαζέψει τον πλαγιοστατη και καρφώθηκε…

- Καλά με ανοιχτό πλαγιοστατη δεν σβήνει ο κινητήρας αν βάλεις πρώτη

- Σβήνει, αλλα σήμερα δεν έσβησε…

Πω πω σοκαρίστηκα! Περίμενε τον φίλο του να τον πάει σπίτι και την μηχανή θα την επέστρεφε η οδική βοήθεια. Μιλάμε από το σοκ μου, ξέχασα να βάλω βενζίνη στο φειζερ

Πλέον είχε αρχίσει να σουρουπώνει και μπαίνω επιτέλους Αυστρία. Περνάω κάτι τεράστια τούνελ και συνέχεια να βλέπω τον δείκτη της βενζίνης να είναι κάτω από τη μέση. Και άλλο τούνελ 10 km, να βγαίνω να ξαναμπαίνω σε άλλο, αλλά βενζινάδικο πουθενά. Να έχω διασχίσει 70 km και να μην βρίσκω βενζίνη. Είχα αρχίσει να αγχώνομαι αδικαιολόγητα ναι μεν μιας και είχα για 70 km βενζίνη αλλά αγχώθηκα.

Γενικά το θέμα της βενζίνης ήταν το μόνο που με αγχωνε στο ταξίδι. Αν έπεφτε στα ένα τέταρτο φρικερνα, για αυτό έβαζα συνέχεια και ανελλιπώς βενζίνη για να 'χω το κεφάλι μου ήσυχο.

Βρίσκω επίτελους βενζιναδικο το οποιο, ήταν από το αντίθετο ρεύμα κατεύθυνσης και ανέβηκα μια αερογέφυρα για να το προσεγκισω. Φουλάρω το μηχανάκι πάω να πληρώσω δίνω την κάρτα, μου λέει δεν είναι αποδεκτή...

- Τι!!

Ξανά προσπάθει... Τίποτα...ΤΩΡΑ!!! Βρε λες να χρεωκοπήσαμε σκέφτηκα...

Φυσικά ειχα και την δεύτερη κάρτα αλλά και μετρητά μαζί μου, αλλά αν από τώρα χαλούσε η μία από τις δύο κάρτες μου, θα είχα πρόβλημα στη συνέχεια του ταξιδιού. Πληρώνω με μετρητά και παίρνω τηλέφωνο την Ανθή να μιλήσει με την τράπεζα. Με παίρνει τηλέφωνο μου λέει, εσυ πρέπει να μιλήσεις εμένα δεν με εξυπηρετούν επειδή η καρτα, είναι στο δικο σου όνομα

Παίρνω τηλέφωνο από Αυστρία μου βγαίνει ο αυτόματος τηλεφωνητής και να μου λέει το κομπιούτερ

- Τι πρόβλημα έχετε...

- Να συλλαβιζω Κάρτα...

- Δεν σας κατάλαβα επαναλάβετε...

- ΚΑΡΤΑ!!!

- Δεν σας κατάλαβα επαναλάβετε...

Δηλαδή έλεος!!Τελικά άνοιξε η γραμμή της λέω το πρόβλημα μου... Ναι μου λέει, κάναμε αναβάθμιση στο σύστημα για αυτό δεν πέρασε η συναλλαγή σας, τώρα θα είναι εντάξει... Όντως!

[NIKANTHI]

Αλλά αναρωτήθηκα εγώ, αν δεν είχα αλλά λεφτά η άλλη κάρτα τι θα γινόταν. Θα γινόμουν ξεφτίλα και πιθανόν να κατέληγα στο μπουντρούμι γιατί η τράπεζα έκανε αναβάθμιση στο λογισμικό της...Απίστευτο και όμως ελληνικό!! Έριχνα της κατάρες δεν το συζητώ, και να μουρμουραω … Πουστηδες το ταξίδι μου εγώ φέτος ότι και να γίνει, θα το κανω!!

Τρώω ένα σάντουιτς να ηρεμήσω και ξεκινάω ενώ ήδη είχε ψιλό νυχτώσει. Μπαίνω σε ένα τεράστιο τούνελ και φτάνοντας προς την έξοδο του βλέπω από την αντίθετη κατεύθυνση τον δρόμο να είναι βρεγμένος, σουπερ! Φτάνω στην έξοδο του και να γίνεται χαλασμός κυρίου, βροχή αέρας μπουμπουνητά αστραπές, τώρα!!

Σταματάω μεσα στο τουνελ, λίγο προτού να εκτεθώ στον αγριεμένο ουρανό και στην άκρη του δρόμου, φοράω τα αδιάβροχα με τις νταλικες να περνάνε σε απόσταση μέτρου από δίπλα μου. Όσο μπορώ πιο γρήγορα ντύνομαι και ξεκινάω.

Παιδιά εντάξει τέτοιο πράγμα δεν είχα ξαναζήσει... Να γίνεται κατακλυσμός, οι βροντές να πέφτουν και να αντιλαλούν μέσα στα βουνά σαν βόμβες. Ο δρόμος να μην έχει καθόλου φώτα, οι διαχωριστικές γραμμές κατεύθυνσης να είναι σβησμένες και εγώ, να οδηγάω μέσα στην μαυρίλα λες και οδηγούσα πάνω στην θάλασσα. Δεν έβλεπα τίποτα!! Άναψα τα αλάρμ απ' το φειζερ, έκανα το σταυρό μου... Και αναρωτιόμουν που πάω!

Να πηγαίνω με 60 km, τα αμάξια να με προσπερνάνε σαν τρελά, ο δρόμος να είναι κατηφορικός και να μην βλέπω τίποτα. Πω πω λέω, να φτάσω σε ένα βενζινάδικο να σωθώ.Και τότε φτάνω σε κάτι διόδια, καλά και διόδια και Βινιετα, τι κόλπο είναι αυτό... Η βροχή εν τω μεταξύ να δυναμώνει και αλλό και να αναπηδάει στο οδόστρωμα σαν μπαλάκια του πινγκ πονγκ.

Πληρώνω το αντίτιμο και λεω την κόπελά να κάτσω κάπου να περάσει λίγο η μπόρα...

- Δεν έχει πουθενά να κάτσεις... Μου λέει ψυχρά

- Εδώ δίπλα μήπως στην άλλη μπάρα, δεν βλέπω να λειτουργεί...

- Όχι λειτουργεί με αυτόματο σύστημα πληρωμών... Μου απαντάει με το ίδιο γερμανικό στυλ.

Εγω μιλωντας της γελούσα κιόλας, οχι φυσικά από χαρά αλλα από αγωνία ίσως και φόβο.Τώρα που θα πάω...

Κάνω να ξεκινήσω... Και τότε πετάγεται η κοπέλα που πραγματικά και αυτή θα πρέπει να φοβήθηκε για μένα και μου λέει... Να εδώ παραδίπλα μπορείς να περιμένεις λίγο...

[NIKANTHI]

Παρκάρω το φέιζερ...


383507


Αράζω στο όρθιο και απολαμβάνω τους βομβαρδισμούς του ουρανού πάνω από τις Άλπεις... Μιλάμε για εκοφαντικές καταστάσεις!!


383508


Εντάξει σκεφτείτε λίγο την κατάσταση μου... Πρώτη φορά ταξιδεύω στις Άλπεις, είναι βράδυ, δεν έχω που να κοιμηθώ, εξω γίνεται πόλεμος... Και εγώ είμαι στη μέση του πουθενά κάτω από την μπάρα των διοδίων και να νιωθω πραγματικη ευτηχια. Βεβαια ένιωθα ευλογημένος που ζούσα τέτοιες καταστάσεις, τώρα που είμαι ασφαλής, γιατι πιο πριν... Αστο!

Το ήξερα, τέτοιο δέος δεν επρόκειτο να ξαναζήσω στο ταξίδι μου και να που τελικά είχα δίκιο. Αυτη πραγματικά ήταν η πιο μεγαλειώδης στιγμή σε όλο το ταξίδι! Το ότι δεν επρόκειτο να ξαναζήσω τέτοια συγκίνηση στο ταξίδι το ήξερα... Το τι θα κάνω μετά από εδώ που κόλλησα όμως δεν ήξερα...

Παίρνω την Ανθή τηλέφωνο

- Ρε συ Ανθή είμαι στης Άλπεις κάτω από κάτι διόδια και έξω γίνεται χαμός. Ακούς τα μπουμπουνητά που πέφτουν, ο θεός να με φιλαει. Καλά μιλάμε δεν έβλεπα τίποτα στο δρόμο

- Εγώ σε είπα στην Αυστρία δεν έχει φώτα..

- Μην ανησυχείς αν δεν κοπάσει η βροχή δεν φεύγω από εδώ. Η μάνα μου πώς είναι

- Καλύτερα είναι, συνηλθε. Αφού έφυγες, τι άλλο να κάνει..

Είχα και το ανχος για την μάνα μου μην φουντάρει πουθενά σαν τον Αιγέα απο κανενα βραχο, που περίμενε να έρθει ο γιος του από την μάχη με τον μινώταυρο… Που στην σημερινή μας εποχή ονομάζεται Νordkapp!!:):):):):)

[NIKANTHI]

Ο μινώταυρος Nordkapp με περίμενε και εγω, μετά από καμιά ώρα που έκοψε λίγο η βροχή ξαναξεκινησα. Άναψα και πάλι τα αλάρμ και ευτυχώς, μετά από καμιά 15 km βρίσκω βενζινάδικο.Μπαίνω μέσα, χαιρετάω τους υπαλλήλους σαν να ήταν η ρεσεψιόν κάποιου πεντάστερου ξενοδοχείου, γιατί ήξερα ότι από εκεί αποκλείεται να έφευγα.


383509


Ξενοδοχείο βενζινάδικο λοιπόν και μια χαρά.Μέσα στην τιμή της κράτησης μου είχε και δείπνο...


383510


Αλλά εντάξει, δεν μπορούσα να κοιμηθώ γιατί η ρεσεψιονίστ του βενζινάδικου την κατάλαβε την δουλειά και με κοιτούσε περίεργα. Κατά τις τέσσερις όμως το πρωί τους έγραψα και κοιμήθηκα το πολύ μια ωρα...

Συνεχίζεται... :)

[NIKANTHI]

Έχουμε και λέμε η μέρα πέρασε εγώ όμως, κοιμήθηκα δεν κοιμήθηκα μια ωρα οπότε... Συνεχίζουμε.

Ξυπνάω το πρωί ζάντα, λέω να πιω καφέ, σίγα μην αγοράσω καφέ. Σκέφτομαι να πάρω ένα νερό, αλλά θυμάμαι ότι έκανε 2,5 ευρώ το μπουκάλι, Βρε ουστ! Είχε μία βρύση έξω από το βενζινάδικο χτυπάω ένα καφέ στο σέικερ, πίνω μια γουλιά ήταν σαν κατρουλιό, μπλιαχ! Αλλα παραδόξως με ξύπνησε, με ένα τσιγάρο ήμουν τσίτα. Πάμε να φύγουμε λέω μην ξανά νυστάξω...

Βγάζω μια φωτογραφία από το βενζινάδικο στις πεντέμισι το πρωί...



383528



Και μέσα στην ομίχλη προτού καν ξημερώσει, οδηγάω στις Άλπεις για πρώτη φορά ουσιαστικά στη ζωή μου...

Ευκαιρία για απολογισμό λοιπόν...Αν ήταν να συγκρίνω το πρώτο με το δεύτερο βράδυ των διακοπών μου θα έλεγα... Αν ήμουν μαζί με την Ανθή θα διάλεγα το πρώτο (Όχι αν μπορούσα ας έκανα και αλλιώς γιατί αν διάλεγα το δεύτερο, από nikanthi θα λεγόμουν... nik-NO MORE-anthi!!) Αλλά μιας και ήμουν μόνος πιο πολύ γούσταρα το δεύτερο. Τα γαμ...α σου μένουν, και δόξα τω Θεώ σε αυτό το ταξίδι είμαι φουλ από δαύτα.


Ωραία είναι δεν λέω να ταξιδεύεις στις Άλπεις από την εθνική αλλά καλύτερα είναι να την διασχίζεις από τους επαρχιακούς, οποτε παράκαμψη και μέσα στα βουνά...


383529



383530

[NIKANTHI]

383531


383532


383533

[NIKANTHI]

383534


Ζαλίστηκα! Η διαδρομή ήταν εκπληκτική με εμένα να κοιτάω δεξιά αριστερά σαν χαζός. Ο Τομ να με ανεβάζει μέσα από βουνά και να με ξανακατεβάζει από κατηφόρες με 23% κλήση. Πω πω ο θεός να με φιλάει,δεν φοβόμουν χάζεψα! Αφού έκανα κάμποση ώρα μέσα στα βουνά ξαφνικά βλέπω πινακίδα και να που έφτασα, στο μοναδικό μέρος που σχεδίασα να επισκεφτώ προτού ξεκινήσω το ταξίδι μου...



383535



383536

[NIKANTHI]

Το Χαλστατ, μία λίμνη μέσα σε ένα αλπικό πλανήτη...


383538



383537


Πω πω κάποτε είχα δει τυχαία φωτογραφίες από αυτό το μέρος στο ίντερνετ και να που τώρα βρίσκομαι εδώ. Να που έρχεται κάποια στιγμή που τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα...


383539


Για να ζήσεις τα όνειρα σου όμως θα πρέπει πρώτα, να παρκάρεις το μηχανάκι...Που όμως, εδώ σε θέλω!! Φοβόμουν να το αφήσω χύμα, μηχανή δεν είδα πουθενά παρκαρισμένη... Οπότε τι κάνουμε! Αφού έκανα μέσα σε μία ζέστη θανάτου (και ακόμα δεν είχε πάει εννέα το πρωί) τρεις γύρες το μέρος για να βρω να παρκάρω, αγανάκτησα και το έβαλα σε ένα πάρκινγκ υπό πληρωμή...Ε ΝΑΙ!! Στο τελος θα σκασουμε κιολας!!

Μία όμως ότι εγώ ήμουν σεληνιασμένος που βρισκόμουν σε αυτό το πανέμορφο μέρος αλλα και οσο νανε, επηρεασμένος λόγω της κούρασης από το πενηντάλεπτο ύπνο στο βενζινάδικο… Ξεκίνησα τον περίπατό μου με το παντελόνι της μηχανής, το μπουφάν την επένδυση, αλλά και μία μάλλινη μπλούζα που φορούσα αποβραδίς στο βενζινάδικο... Ενα έχω να πω, όσο πανέμορφη είναι η αλπική φύση άλλο τόσο δεν παλεύεται η αλπική ζέστη, και με τη μάλλινη μπλούζα...ΕΒΡΑΣΑ!! Οι κινέζοι πιο πολύ εμένα φωτογράφιζαν πως έσταζα παρα το Χαλστατ... Τι και αν οι κινέζοι γύρισαν λοιπόν πίσω στην χώρα τους με άδεια χέρια εγώ όμως, έβγαλα κάποιος φωτογραφίες. Πάμε λοιπόν μπας και σωθείτε από την ανελέητη μου πάρλα ...

[NIKANTHI]

383540


383541


383542

[NIKANTHI]

383543


Ο παραλιακός πεζόδρομος


383544


Κάποιες γεύσεις από την αυστριακή αρχιτεκτονική...


383545

[NIKANTHI]

383546


Κάποιες φωτογραφίες από την πλατεία του χωριού


383547


383548

[NIKANTHI]

Καταρράκτες να πέφτουν από το πουθενά


383549


Μια εκκλησία που δεν ξέρω τίποτα περισσότερο για αυτήν...


383550


Ένα ορυχείο αλατιού που ανέβαινες επάνω με τελεφερίκ...


383551

[NIKANTHI]

Σκηνές ανθρώπινης ευτυχίας...


383552


Είχε τόσο ζέστη που και χωρίς την μάλλινη μπλούζα ήταν αδύνατο να κάτσω στην παραλία να πιω καφέ, οπότε έκατσα από πίσω στην μικρή πλατεία του χωριού.


383553


Πάω σε ένα ξενοδοχείο - καφέ, ρωτάω αν σερβίρουν καφέ, μου λένε...

- Με πρωινο;

- NO!!

Και έκατσα λίγο μπας και στανιάρω, μετά τον καφέ ξανά τριγύρισα λίγο...


383554

[NIKANTHI]

383555


Ώσπου έφτασα στο γκαράζ να πάρω το μηχανάκι. Έσταζα από τον ιδρώτα σαν να είχα βγει από την θάλασσα. Ρωτάω τον υπάλληλο εκεί αν οι χρεώσεις για μηχανή είναι ίδιες με αυτοκίνητο, ναι μου λέει... Πάω να πληρώσω.,αλλά με λυπήθηκε μάλλον στην κατάσταση που ήμουν και μου το χάρισε. Τι βγάλαμε και τζάμπανταν μια χαρά.

Αλλά ακόμα δεν είχα τελειώσει με το μέρος... Γύρισα λίγα χιλιόμετρα πίσω και πήγα στο Dachstein, έκοψα εισιτήριο για να ανέβω πάνω στο βουνό όπου με περίμεναν, δύο εκπλήξεις...


383556


383557

[NIKANTHI]

Mπαίνω σε τελεφερίκ για πρώτη φορά στη ζωή μου, βεβαίως σφίχτηκα λίγο γιατί τα παλαιότερα χρόνια είχα υψοφοβία, αλλά πληρώνοντας 40 € εισιτήριο ξεπέρασα την ανησυχία μου με τη μία...


383558


Η πρώτη ατραξιόν να την πω (Και μετά κάποιοι λένε ότι δεν είμαι βλήμα! ) ήταν ένα σπήλαιο κάπου ψηλά μέσα στο βουνό. Όλα καλά αλλά ένα έχω να πω... Κόβοντάς τα εισιτήρια δεν υπήρχε η παραμικρή ενημέρωση για το ότι θα έπρεπε να περπατήσω σχεδόν μια ωρα σε μία ανηφόρα θανάτου μέχρι να φτάσω εκεί. Έκπληξη !!

Άντε εμένα δεν με πειράζει μιας και ήμουν ήδη βατραχάνθρωπος από τον ιδρώτα, αλλά υπήρχαν και ηλικιωμένοι άνθρωποι ανάμεσα μας που μόλις μάθαιναν τα νέα... (φυσικά αφού ήδη είχαν κόψει το εισιτήριο και ανέβει πάνω στο βουνό) χλόμιαζαν!

Ε ναι, και μετά λένε για τα ελληνικά δεδομένα, σε αναλόγου είδους τουριστικές εξορμήσεις, Πηγαίνετε στην Αυστρία και μετά τα λέμε!

Καλή μου ανάβαση λοιπόν ...


383559


Και φτάνω επιτέλους στην κορυφή, ξέρετε κλασικά ήταν φουλ στους κινέζους. Οι κινέζοι φωτογραφίζουν τα πάντα από τα σουβενίρ, μέχρι και εμένα.Πλησιάζω μία κινέζα και τη ρωτάω

- Μιας που εσείς σαν λαός ξέρετε τα πάντα για την φωτογραφία, τι μου προτείνεις για ρύθμιση στην φωτογραφική μηχανή για να έχω το καλύτερο αποτέλεσμα...

Ε ναι σιγά μην έχανα την ευκαιρία για ένα μίνι μάθημα φωτογραφίας. Τελοσπάντων μου λέει και είμαι έτοιμος πλέον να αποτυπώσω το μεγαλείο της σπηλιάς, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα και πολύ καλά...

Μπαίνουμε στο σπήλαιο όπου πάλι καλά, μας άφησαν να βγάλουμε φωτογραφίες και ξεκινάμε...

Στην αρχή σαν ορεκτικό μας έδειχναν και το πιο σημαντικό, μας πρόβαλαν και τόνιζαν με απίθανους χρωματισμούς διάφορα απολιθώματα που υπήρχαν στους βράχους..


383560

[NIKANTHI]

Μέχρι φυσικά να μπούμε στο κυρίως θέμα που δεν ήταν άλλο από το να δούμε...


383561


Τα παγόβουνα μέσα στη σπηλιά...


383562


Μαγεία...


383563

[NIKANTHI]

Μέσα στο σπήλαιο ανέβαινες εκατοντάδες μεταλλικά σκαλιά τα οποία ήταν μούσκεμα από την υγρασία μιας που, έσταζε νερό από την οροφή και εγώ φυσικά προσευχόμουν να μη φάω καμιά βούτα αφού οι μπότες της μηχανής, γλιστράνε ακόμα και στην άμμο... Eυτυχώς τα κατάφερα.

Το καλό ήταν πέρα βέβαια από το υπερθέαμα, οτι είχε και ψόφο και στάνιαρα λιγάκι.


383565


Αφού τελείωσε η ξενάγηση, μετά από τόσα σκαλοπάτια βγήκαμε φυσικά από ένα πολύ πιο ψηλό σημείο από ότι μπήκαμε στη σπηλιά και μας υποδέχθηκε μια ονείρεμενη θέα...


383566


Τσιγάρο για να ξαποστάσω και πάλι πίσω στην βάση μας οπου με περίμενε και άλλη ξενάγηση. Πήρα αλλο τελεφερίκ αυτήν τη φορά και ανέβηκα ακόμα πιο πάνω στα 2100 m. Εδώ να πω καθώς ανέβαινε το τελεφερίκ, οι στήλες που το συγκρατούσαν είχαν ανομιοροφή υψομετρική διαφορά οπότε για να τους διασχίσουμε, το τελεφερίκ έδωσε μια απότομη ώθηση και μας τίναξε με φορά προς τα εμπρός, σαν να μας εκσφενδόνισε στο κενό. Χέστηκα αλλά γούσταρα κιόλας! Ουφ αφού γλίτωσα, πάμε πάνω να δούμε τι θα μας δείξει το βουνό...

Αλλά επειδή είχα υποψίες αν τα μπινελίκια που έριξα για τις αυστριακές τουριστικές υπηρεσίες είχαν υπόσταση το τσέκαρα, και ρώτησα έναν υπάλληλο...

- Τα πέντε δάχτυλα (όχι μούντζα), τα πέντε δάχτυλα είναι μακριά από δω.

- Όχι εδώ είναι.

- Έχει περπάτημα.

- Όχι εδώ είναι...

Ναι καλά, 50 λεπτά περπάτημα μέχρι να φτάσω... (Εδω κολλάει η μούντζα)

Η θέα φτάνοντας με το τελεφερίκ στο βουνό


383567

[NIKANTHI]

383568


Και περπατώντας προς τα πέντε δάχτυλα...


383569


Μέχρι που έφτασα (από ότι με είπαν) σε μία από τις πιο διάσημες θεές των Άλπεων...


383570

[NIKANTHI]

383571


Καθώς ανέβαινα με το δεύτερο τελεφερίκ για να δω την μούντζα ( τα πέντε δάχτυλα ήθελα να πω), είδα μαζί μου στο βαγόνι κάποιους να κουβαλάνε κάτι τεράστιους ορειβατικούς σάκους. Βασικά σκέφτηκα να τους ρωτήσω αν κουβαλάνε κανένα πτώμα μαζί τους αλλά το άφησα, γιατι κανείς Γερμανός δεν μιλαει αγγλικα . Μέχρι που εξ ουρανού πραγματικά, μου ήρθε η απάντηση...


383572


Ανεμόπτερα... Απίστευτο!!!


383573


Εκείνη την ώρα βασικά βλέποντας τους, σκέφτηκα να πάρω ένα τηλέφωνο τη μάνα μου και να την πω... Ότι μόλις γυρίσω από το ταξίδι με το καλό, θα πουλήσω το φέιζερ μπας και επιτέλους ηρεμήσει και να ασχοληθώ... με τον ανεμοπτερισμο!!

[NIKANTHI]

Όταν έχεις όμως και μία γυναίκα στο σπίτι, μαμάδες ουσιαστικά δεν έχεις μία αλλά δύο. Ουπς το ξέχασα αυτό, πάμε να φύγουμε γιατί με περιμένουν τα πεθερικά μου στο Μόναχο, εχω δρόμο ακόμα. Πρωτου να ξεκινήσω όμως μοναχός για το Μόναχο έπρεπε να ξαναπερπατήσω καμιά ώρα πίσω για να πάρω το πρώτο τελεφερίκ, οποτε ευκαιρία για να δούμε λίγο ακόμα το μέρος.Φτάνω σε μια εξέδρα για να δω πιο αμφιθεατρικά το τοπίο και τσουπ, τι βλέπουν τα ματάκια μου...


383574


Ένα μέρος που επρόκειτο να πάω, Απίστευτο! (Ασχετα που τελικά δεν πήγα). Ανεβαίνοντας σε μια εξέδρα είχε μικρά πινακάκια με κάποια από τα αξιοθέατα του κόσμου, οπου φυσικά και τα της Νορβηγίας δεν θα μπορούσαν να λείπουν

Μετέπειτα έφτανες σε ένα σημείο που αν ήθελες έδινες το στίγμα σου στο διαδίκτυο...Εγώ όμως έπρεπε να φύγω για να δώσω το στίγμα μου και στα πεθερικά μου...


383575


Αφού κατέβηκα δύο τελεφερίκ...


383576


Πήρα το φειζερ και ξεκίνησα.

Ο Τομ κλασικά με έκανε ξεναγήσεις από παραμυθένια τοπία, μέχρι που τα έφτυσα και άραξα να ξεκουραστώ.

[NIKANTHI]

383577


Ήδη είχα ψοφήσει και αργά το απόγευμα μπαίνω στο Μόναχο ευελπιστώντας, ότι ο Τομ θα με πάει στη διεύθυνση που μέναν τα πεθερικά μου. Στρίψε από εδώ στρίψε από εκεί πλησίαζα, φτάνω στο χιλιόμετρο και βαράει το τηλέφωνο... Ήταν η Ανθή που αναρωτιόταν τι ώρα θα φτάσω στο σπίτι. Ελα μου όμως, που την ώρα που βάρεσε το τηλέφωνο ο Τομ έδωσε προτεραιότητα στην εισερχόμενη μου κλήση και έχασα την στροφή για το σπίτι... Με αποτέλεσμα εκεί που είχα ενα km για να φτάσω να έχω τώρα δεκα, σουπερ...

Βασικά στο Μόναχο και σε κάθε μεγαλούπολη του εξωτερικού είναι μεγάλη φρίκη να οδηγείς μοτοσυκλέτα μέσα στην πόλη. Μια τα φανάρια κάθε 100 m, μια το ότι οδηγάς σαν αυτοκίνητο. Το οτι φοβάσαι μη γλιστρήσεις στις γραμμές του τραμ και αν προσθέσεις, τα απίστευτα χαμηλά όρια ταχύτητας, ε δεν θέλει και άλλο. Οπότε τα 10 km παραπάνω είναι θέμα.

Και οχι μονο, γιατί...Τον τομ μονο τον άκουγα και δεν τον έβλεπα, γιατί δεν είχα θήκη για να βλέπω το κινητό ( Σιγα μωρέ τη να κάνω την θήκη!) Και η φωνητικές του κατεύθυνσης με μπέρδευαν. Μου έλεγε στρίψε σε 100 μετρά, αλλα εγώ δεν ήξερα αν έπρεπε να στρίψω… π.χ. στα ογδόντα μετρα που είχε και άλλη στροφή. Χωρίς να βλέπεις τα 100 με τα 80 μετρα δεν απέχουν και πολύ. Και αν έστριβα λάθος, ο τομ μέχρι να συνελθει και να ξανά χαράξει πορεία περνούσε κάποια ώρα και εγώ, έφτανα σε άλλη διασταύρωση και δεν ήξερα προς τα πού να κατευθυνθώ.… Οποτε καταλαβαίνετε τη φυστικομα έτρωγα!!

Αν είσαι οργανωμένος ταξιδιώτης και δεν έχεις ξανά ταξιδέψει πουθενά για να δεις τη μπορείς να πάθεις, αυτά παθαίνεις… Ε για να μην μακρηγορώ (Τώρα μακρηγορείς που έφτασες, τόση ώρα μας έβγαλες την ψυχή) έφτασα.

Αφού με καλοδέχτηκαν πήρα τηλέφωνο την Ανθή να της πω τα νέα...

- Θυμάσαι που είχαμε ξεκαθαρίσει στους γονείς σου ότι αύριο θα φύγω, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις

- Ναι

- Αλλαξα γνώμη, δεν με πάει καρδιά να τους αφήσω μετά από λίγες ώρες. Τόσο με περίμεναν, γαϊδουριά μεγάλη

- Ναι έτσι είναι

- Ε βέβαια, υπάρχει και θεός!

- Αγάπη μου εσύ

- Έτσι βέβαια...

- Ναι ...

- Θα έχω την ευκαιρία να κάνω ένα ακόμα μικρό πέρασμα από τις Άλπεις...

- Κουφάλα!!



Καλό σας βράδυ....


383578


Το ότι συμπτιξα δύο μέρες του ταξιδιού σε μια δεν ξέρω κατά πόσο το βλέπετε σωστό... Αλλά όσο αφορά εμένα, αυτό που κατάλαβα σε αυτό το ταξίδι είναι το πόσο τελικά διαφέρουν οι ημερολογιακές με τη τις, ταξιδιωτικές μέρες ενός ταξιδιού. Οι ημερολογιακές μέρες μπορεί να έχουν μηδενική χρονικά ταξιδιωτική υπόσταση... Όπως και το ότι μία ταξιδιωτική μέρα, να έχει πολλά εικοσιτετράωρα διάρκεια ανάλογα πάντα, με τις συνθήκες του ταξιδιού...

[amyroukai]

Αγαπητοί κύριοι, όπως (φαντάζομαι πως) δεν διακόπτετε την προβολή μιάς ταινίας για να σχολιάσετε, έτσι θα παρακαλούσα να σεβαστείτε τον αφηγητή και την αφήγηση και να την κρατήσετε καθαρή από δημόσια σχόλια (μπορείτε πάντοτε να γράφετε κάτι σε βρουμ) μέχρι να τελειώσει και μετά την ολοκλήρωση να σχολιάσετε ελεύθερα.

[NIKANTHI]

ΣΑΒΒΑΤΟ 13-06-2015 ΗΜΕΡΑ 4

Ξυπνάω κατά τις τέσσερις το πρωί, τα πεθερικά μου χάζεψαν και πίνοντας καφέ περιμένω να σηκωθούν. Πινοντας καφέ με κοιτούσαν περίεργα που τρέμαν τα χέρια μου από την υπερένταση και εγώ, προσπαθούσα να τους πείσω ότι δεν είμαι δαιμονισμένος αλλά απλά εκστασιασμένος για το μεγάλο μου ταξίδι.

Παρότι ήταν ακόμα πρωί προβληματιζόμουν με τον Τομ γιατί με πήγαινε από όπου νάνε, βρε λες να μην έχω σωστές ρύθμισης στο gps. Και πώς κοιταω, τον είχα να με πηγαίνει από οικολογικές διαδρομές και αυτός με έκανε…. Οικολογικές ξεναγήσεις!! Κοιτώ είχε άλλες δυο επιλογές, μια με την ταχύτερη διαδρομή, και μια με την συντομότερη… Ωχ τώρα ποια να βάλω! Μετα από αρκετή σκέψη λέω να βάλω την συντομότερη για να πάω, οπου πάω σύντομα

Οι ώρες πέρασαν και ετοιμάστηκα να φύγω, που να πάω όμως...Χα έλα μου ντε! Τα πεθερικά μου δεν είχαν ίντερνετ για να το ψάξω οπότε με τον τρίτο καφέ της ημέρας μου ήρθε η φλασιά... Θυμήθηκα ένα παζλ που είχαμε αγοράσει με την Ανθή πριν χρόνια με την απεικόνιση του, να είναι ο επόμενος μου προορισμός..Και όμως καμιά φορά, οι ταξιδιωτικές σου πληροφορίες έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις... αφού δεν είχα ίντερνετ.

Προς αναζήτηση του παζλ λοιπόν είπα να ξεκινήσω. Ετοιμάζομαι, βάζω το κράνος και περιμένω ο Τομ να βγάλει σήμα από το δορυφόρο για να βγω από το Μόναχο... Μετά από 10 λεπτά βγάζω το κράνος και κάνω ένα τσιγάρο... Μετά από άλλα 20 λεπτά σκέφτομαι ή, να πετάξω τον Τομ στο κάδο ή να πιω ακόμα έναν καφέ... Και πάνω που ήμουν έτοιμος να αποφασίσω ο Τομ, μάλλον την κατάλαβε τη δουλειά και συνδέθηκε. Πλέον το κινητό το έβαζα μέσα στο Tag bag για να βλέπω, που πάω και φτερωτά ανεβαίνω στο μηχανάκι και ξεκινάω.

Αφού έκανα μια ωρα να βγω από το Μόναχο όδευα μπρος ολοταχώς (στο περίπου) προς τον επικείμενο μου προορισμό και αυτό γιατί, ο Τομ επέλεξε και πάλι τριτεύον οδικό δίκτυο με αποτέλεσμα τα χιλιόμετρα που με χώριζαν από το στόχο μου να τα έκανα σε 3 ωρες... Βρε λες να εβαλα λαθος επιλογη στο gps!! Με έστελνε μέσα από χωριά. Να με λέει να στρίβω μέσα από αυλές σπιτιών και φράχτες. Στους κυκλικούς κόμβους να μου λέει να κινούμαι αριστερά (για άγγλο με πέρασε)... Η ζέστη να είναι θανατηφόρα να στάζω ολόκληρος, να μην έχω νερό να πιω και φυσικά να μην βρίσκω πουθενά να αγοράσω...

Και όταν...


383593


Σε κάτι υπαίθρια στουμφοσπιτα μου λέγαν οτι δεν πουλάνε νερό τους κοιτούσα, σαν τον Δρακουμέλ...

[NIKANTHI]

Ήμουν για λιποθυμία. Ευτυχώς...


383594


Bρίσκω μια βρύση και στάνιαρα λιγάκι...Και ξανάξεκίνησα μπας και φτάσω επιτέλους.

Εντάξει ωραία η ξενάγηση αλλά ολα έχουν ένα όριο και τότε, φτάνοντας στην τελευταία διασταύρωση προτού αντικρίσω το παζλ των ονείρων μου σε πραγματική διάσταση, βλέπω σήμανση προς την αούτομπαν του Μονάχου δεξιά... Έλεος! Δηλαδή όλα αυτά που μου έκανε ο Τομ ήταν, προαιρετικό Φιστίκομα...

Τελικά από ότι κατάλαβα αν βάλεις την συντομότερη διαδρομή στο Τομ , μπορεί να σε κάνει 500 γύρους του θριάμβου, για να γλιτώσεις ένα χιλιόμετρο! Και αφού κάνεις πεντε ώρες παραπάνω για να φτάσεις, και τον ρωτήσεις …

- Καλά ρε τομ γιατί με πήγες έτσι...

- Για να γλιτώσεις ένα χιλιόμετρο!!! Συντομοτερα δεν ειναι !!!!


Χαλάλι ομως, αφού έφτασα και αντίκρυσα...


383595


Το κάστρο Neuschwahnstein... Ρε συ αυτό είναι πιο ωραίο από το παζλ.


383596


Ωραία κάτσε να παρκάρουμε να το δούμε και από κοντά, ευκολα το λες δύσκολα το κάνεις...

Φτάνω στο χωριό Schwangau, παω από εδώ πάω από εκεί πουθενά πάρκινγκ. Σταματαω σε μια καντίνα να πιω ένα νερό γιατί είχα λιώσει, πληρώνω 3,5 ευρώ το μικρό μπουκαλάκι (Και μετά θεωρούμε ότι η Νορβηγία είναι πανάκριβη, πηγαίνετε πρώτα στην Αυστρία και το συζητάμε...) Βασικά το κάστρο είναι στα σύνορα αλλά ανήκει στη Γερμανία, το κωλοπιασμα που σου κάνουν όμως είναι το ίδιο!!

Ρωτάω για το μηχανάκι στο παρκινκ, μου λέει ο υπάλληλος...

- Εδώ δεν δεχόμαστε μηχανάκια.

- Τι!

- Πήγαινε το αλλού.

- (Βρε λες να μην είχαν χώρο για μηχανές … Αλλο και τούτο πάλι!)

Τελικά με τα πολλά βρίσκω πάρκινγκ με 2 € (πάλι καλά). Κόβω εισιτήριο (12 €) για το παλάτι, αλλά για να πάω στο παλάτι επρεπε να κόψω εισιτήριο και για το λεωφορείο που θα μας ανέβαζε επάνω... Και φυσικά άλλο εισιτήριο για να με κατεβάσει... Στην Αυστρία - Γερμανια τα πάντα είναι με εισιτήριο, τίποτα δεν είναι δωρεάν, ούτε ο ήλιος.

[NIKANTHI]

Το χωριο Schwangau δεν είχε μονό το Neuschwahnstein ως αξιοθέατο είχε και το


383597


Hohenschwangau Κάστρο, αλλά σε αυτό δεν πήγα γιατί θα έπρεπε να ξανακόψω ένα κάρο εισιτήρια. Ε ναι και από μακριά καλό είναι.

Ανεβαίνω με το λεωφορείο, εν τω μεταξύ επειδή στο δρόμο για το κάστρο επιτρεπόταν να κινηθεί μόνο το συγκεκριμένο λεωφορείο και ο οδηγός, έκανε αυτή τη διαδρομή 20 φορές την ημέρα το πήγαινε με τις μπάντες...Ούτε στο ράλι Ακρόπολις να ήμουν. Εμείς να πηγαίνουμε πέρα δώθε σαν, μαούνα στα ρηχά αλλά τον οδηγό δεν τον ένοιαζε... Φυσικά αφου αυτος καθόταν και εμείς είμασταν όρθιοι, χέστηκε!

Με το που έπιασε η μαούνα λιμάνι κατεβαίνουμε από το λεωφορείο. Στο δρόμο για το κάστρο είχε μια διχάλα, με πινακίδες φυσικά. Εγώ όμως επειδή είμαι στην κοσμάρα μου δεν διαβασα τις πινακίδες και πήγα από εκεί που πηγαίνανε όλοι... Μέσα στο πλήθος και εγώ.

Και περπατάμε και περπατάμε...


383598


Που πάμε ρε παιδιά... Φτάνω σε μία ξύλινη γέφυρα


383599

[NIKANTHI]

Που γινόταν ο κακός χαμός από κόσμο και έβλεπες το κάστρο φάτσα. Από τα ποδοβολήτα όμως και την κυκλοφοριακή συμφόρηση η γέφυρα ταλαντευόταν και θυμούμενος αυτό...


https://youtu.be/WXjt0RgxcMs


Έτρεξα να σωθώ


Και περπατάω και περπατάω...


383600


Βλέπω κάποιους να κρέμονται στο κενό... ρε σεις πλάκα με κάνετε από εκεί θα πάμε στο κάστρο. Και περπατάω και περπατάω, αλλά δεν ρωτούσα όχι. Και περπατάω μέχρι που ρώτησα...

- Ρε παιδιά για το κάστρο καλά πάω...

- Όχι!!!, Από εδώ βλέπεις το κάστρο από ψηλά.Η είσοδος για το κάστρο είναι από την άλλη πλευρά...

Αααααα... Καλά δεν παίζομε με τίποτα!! Μία διχάλα είχε ο δρόμος και εγώ πήρα την λάθος... Εμ δεν έβαλα τον Τομ να με πάει, καλά να πάθω μόνο να τον βρίζω ξέρω, γιατί αν δεν ειχα τον Τομ... ακόμα στο Νόβι Σαντ θα ήμουνα.

Βγάζω φωτογραφίες το κάστρο...


383601

[NIKANTHI]

Και ξεκίνησα να οδεύω για το κάστρο...


383602


Μέσα από το δάσος


383603


Ωσότου να μπω στο κάστρο...


Για όσους διαβάζουν ακόμα το ταξιδιωτικό ένα έχω να πω, μην πάτε μέσα είναι πολύ χάλια. Ίσως το πιο άσχημο εσωτερικά κάστρο που έχω πάει. Σκοτεινό μουντό... Τίποτα, δεν αξίζει μία. Αφού όλοι βρίζανε... Χιλιες φορές να πάτε σε αυτό που δεν πήγα ,που όπως έμαθα εκ των υστέρων είναι πολύ καλύτερο

Το μόνο που άξιζε κάπως στο εισιτήριο ήταν η διαδρομή για να επιστρέψουμε προς το λεωφορείο που ήταν μέσα σε ένα απίστευτο τοπίο...


383604

[NIKANTHI]

383605


Κατα τα άλλα, μεγάλη μούφα...

Με τον οδηγό που είχαμε, είτε κατέβαινα με λεωφορείο είτε με τελεφερίκ... το ίδιο χρόνο κάναμε. Αλλά προτού να πάρω το μηχανάκι και να αποχαιρετήσω αυτό το μέρος, το περιηγήθηκαν λίγο ακόμα...


383606


383607

[NIKANTHI]

383608


Εικόνες μιας άλλης εποχής με αμάξια της...


383609


Ίδιας εποχής...

Και αφού περπάτησα σε μία αλπική λίμνη...


383610

[NIKANTHI]

383611


383612


Ξεκίνησα έχοντας κλειστό τον Τομ από την εθνική για πίσω στο Μόναχο... Όπου μίλησα με τη γυναίκα μου στο τηλέφωνο...

- Σου άρεσε το κάστρο

- Τέλειο μόνο που μέσα ήταν μάπα

- Αύριο φεύγεις

- Να ξέρεις βρε Ανθή δεν αισθάνομαι πολύ καλά με τον εαυτό μου

- Γιατί

- Να όλη μέρα λείπω και οι γονείς σου δεν με είδαν καθόλου

- Και...

- Λέω να κάτσω και αύριο

- Καλά εσύ τα έχασες τελείως...



Καλό σας βράδυ...


383613

[NIKANTHI]

ΚΥΡΙΑΚΗ 14 - 06 - 2015 ΗΜΕΡΑ 5


Εντάξει την πρωινή μου καθημερινότητά πιστεύω την έχετε μάθει αλλά για να μην υπάρχουν ασάφειες προς το κείμενο, μήπος να το αναλύσω... ΟΧΙ!!!

Που θα πάμε σήμερα, δεν ήξερα την τύφλα μου. Τα πεθερικά μου με πρότειναν βέβαια διάφορα μέρη αλλά ήθελα και μια δεύτερη οπτική γνώμη οπότε, τα πεθερικά μου μου λέγαν, εγώ με τη βλάχικη γερμανική προφορά τα έλεγα τηλεφωνικά στην Ανθή, αυτή τα έψαχνε στο Internet και μου έλεγε εντύπωσεις... Συνεννόηση μπουζούκι δηλαδή.

Αποφασίστηκε να πάω στο Chiemsee έχει λίμνη έχει κάστρο μια χαρά. Εντωμεταξύ το περίεργο ήταν ότι και αυτό το παλάτι ήταν του Λουδοβίκου του δεύτερου της Βαυαρίας όπως και τον Neuschwahnstein που πήγα εχθές... Ωραία μιας που θα πάω να δώ και αυτήν την εξοχική του κατοικία, ευκαιρία να του βγάλω και τον ΕΝΦΙΑ... Ε ναι μόνο εμείς να πληρώνουμε.

Η Ανθή μου είχε πει βέβαια ότι είναι μοντέρνο παλάτι και να μην περιμένω πολλά, δεν πειράζει σάμπως θα ξαναπάω.

Πάμε πάμε φτάνει τόσο μπλα μπλά. Προτού να ξεκινήσω βάζω λάδια στο φέιζερ γιατί προς έκπληξή μου, είχε κάψει γύρω στα 200 γραμ. Παλιότερα εκαιγε λάδια αλλά κάνοντας πέρυσι το μεγάλο service για να γυρίσω την Ελλάδα σταμάτησε, εφτιαξε υπέθεσα... Αλλά τελικά έκανα λάθος δεν έφτιαξε εγώ πηγαινα στο ελληνικό επαρχιακό δίκτυο πολύ σιγά, για αυτό δεν είχε κάψει. Και τώρα διανύοντας πάνω από 1000 km σε αούτομπαν Κροατίας Σλοβενίας Αυστρίας και Γερμανίας με ταχύτητες 130 και, ξανακαψέ. Προβληματίστηκα γιατί είχα μόνο ένα λάδι μαζί μου αλλά και πάλι θεώρησα ότι θα μου φτάσει. Εβαλα λάδια λοιπόν και βουρ...

Ο Τομ κλασικά έκανε τα δικά του, αλλά εγώ τον έγραψα μιας που είχα ψιλό μάθει λίγο τον δρόμο ξεκινήσα και οδηγώντας, περίμενα να βγάλει αυτός σήμα. Και να μπερδευόμουν δεν πειράζει, ούτως ή άλλως πιο πολύ στα χαμένα από ότι με τον Τομ, αποκλείεται να πήγαινα...

Βγαίνω αούτομπαν και πάω... Μέχρι που έφτασα (Περιγραφικοτατος ε!!!) στο Seabruck. Σταθμευω το μηχανάκι κλασικά σε πάρκινγκ (4 € ) .Το παλάτι ήταν σε νησί οπότε έκοψα 7 € εισιτήριο πάνε έλα και άλλα 10 € για την είσοδος στο παλάτι.

Καλό θα είναι όταν επισκέπτεστε κάποια τουριστικά αξιοθέατα σε Γερμάνια Αυστρία και γενικά, στης συναλλαγές σας να φοράτε τα γάντια της μοτοσυκλέτας ….Γιατί η κάρτα από την συχνή και ανελέητη χρηση πυρακτώνετε… Και μπορεί να πάθετε εγκαύματα στα χέρια!!!

Στα εισιτήρια μου λέγανε κάτι περίεργα στα γερμανικά και εγώ να τους λέω όλο παλάτι παλάτι, τα δικά τους αυτοι. Τελοσπάντων επιβιβάστηκα στο καράβι και ο θεός βοηθός. Από οτι κατάλαβα ειχε και άλλες εναλλακτικές περιηγήσεις με το καραβάκι αλλά εγώ που να καταλάβω τι μου έλεγαν, μιας που στη Γερμανία πολλές φορές ούτε καν στα τουριστικά αξιοθέατα δεν μιλάνε αγγλικά .Ευχόμενος να μην χαθώ σαλπάρω...

Φωτογραφίες από το Seebruck


383615


Όπου φυσικά έκαναν και μπάνιο


383616

[NIKANTHI]

Φτάνω στο νησί που είναι στο κάστρο και βλέπω αυτό...


383617


Και ρωτάω έναν γερμανό τουρίστα

- Συγγνώμη αυτό είναι το κάστρο

- Όχι αυτό είναι το εστιατόριο !!!!

- Ουπς... Τον κούφανα!!!!!

Φίλε μου αναγνώστη σε ρωτω, από έναν άνθρωπο που πέρασε το εστιατόριο, για κάστρο περιμένεις τουριστικές πληροφορίες για το μέρος... Φαντάζομαι πως όχι... Και πολύ καλά κάνεις! Αφού δεν ήξερα πως είναι το κάστρο εγώ φταίω...Συμβαίνουν αυτά.


Φτάνοντας στο νησί νομίζω ότι γύρισα αιώνες πίσω, αμάξια δεν υπήρχαν μόνο άμαξες που σε πηγαίναν αν ήθελες στο κάστρο, ΜΕ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!


383618


Αλλά εγώ προτίμησα να πάω απο ένα ειδυλλιακό μονοπάτι μέσα από το δάσος...


383619

[NIKANTHI]

Καραγούσταρα πάντως, πήγαινα στα χαμένα χωρίς να ξέρω τι θα δω. Πόσες φορές πας σε παλάτι χωρίς να ξέρεις πως είναι. Πήγαινα στο άγνωστο με βάρκα το καραβάκι που με έφερε στο νησί ελπίζοντας ότι, θα δω κάτι καλό μέχρι που έφτασα και...


383620


383621


383622

[NIKANTHI]

Χάζεψα...



Τι κήποι είναι αυτοι τη συντριβάνια, που ήρθα ρε...


383623


Καλά η Ανθή σίγουρα πλακα θα με έκανε ότι δεν είναι ωραίο…. Ζουζούνα μου εσύ, για αυτό σε αγαπαώ!!


383624


383625

[NIKANTHI]

Από ότι κατάλαβα το παλάτι είναι μικρογραφία από τις Βερσαλίες που υπάρχουν στο Παρίσι τόσο στους κήπους, όσο και στο εσωτερικό...


383626


383627


383628

[NIKANTHI]

Τα γλυπτά είχαν παντού απεικονίσεις από την ελληνική μυθολογία όπου με καναν να νιώθω περήφανο για την ιστορία του τόπου μας. Αλλά ίσως, μου δημιουργούσαν και μια θλίψη για την σημερινή μας κατάντια…


383629


383630


383631

[NIKANTHI]

Εκστασιάστηκα τόσο που ξέχασα να φωτογραφίσω το παλάτι...


383632


383633


Τα συντριβάνια τα λειτουργούσαν ανα μισάωρο... Μισή ώρα δούλευαν μισή ώρα όχι. Μάλλον πήραν γραμμή ότι θα τους ξέσκιζα με τον ΕΝΦΙΑ και το παίζαν φτωχαδάκια.


383634

[NIKANTHI]

Το παλάτι όμως και στο εσωτερικό του ήταν απίστευτο, κλασσικά φωτογραφίες δεν επιτρεπόταν αλλά ευτυχώς που υπάρχει και το internet...


383635


383636


383637

[NIKANTHI]

Ε το αν αξίζει να πάτε η όχι πιστεύω ότι δεν θέλει και ερώτημα...Ηπια καφε


383638


Και δεν πίστευα που βρισκόμουν...


383639



Το εισιτήριο μου περιελάμβανε και μια επίσκεψη σε ένα μοναστήρι αλλά μιας που είχα εκστασιαστεί τόσο με το κάστρο, ξέχασα να πάω. Παίρνω το καράβι και αποχαιρετώ αυτό το πανέμορφο μέρος.

Μία στάση έκανα με το πλοίο για να έρθω μία για να επιστρέψω, σωστά... Λάθος. Σταματάει το καράβι κατεβαίνω κοιτάω δεξιά αριστερά, ρε συ απο εδώ δεν ήρθα. Ρωτάω έναν υπεύθυνο εκεί στα αγγλικά τι παίζει, με απαντάει στα γερμανικά. Τον ξαναρωτάω,τα ίδια. Πάω αλλού τα ίδια... Χάθηκα πάρτε τηλέφωνο τη Νικολούλη... Χαβαλέ κανω αμαν.

Με τα πολλά βγάζω συνεννόηση και τρέχω να πάρω το φέρι που αναχωρούσε εκείνη την ώρα για να φτάσω επιτέλους το μηχανάκι. Μπαίνω στο καράβι, και τρώω φλασιά... Ρε συ τι μέρος είναι αυτό, μαλακία είναι να μην το δω και ξανακατεβαίνω από το πλοίο.

Ήμουν στο νησί Frauenchiemsee (το frauen στα γερμανικά σημαίνει γυναίκα) ενώ το άλλο νησί που πήγα με το παλάτι, το μοναστήρι που δεν είδα και τα σχετικά λεγόταν Herrenchiemsee ( herren στα γερμανικά σημαίνει άντρας) οπότε το ένα νησί ήταν του βασιλιά και το άλλο της βασίλισσας... Καλά αυτοι παιδιά πως κάνανε... Μα, με τον πελαργό...Ε πως αλλιώς.

Η βασίλισσα γυναίκα ήταν δεν χρειαζόταν πολύ χώρο οπότε μέσα σε 15 λεπτά το γυρνούσες το νησάκι με τα πόδια.Εγώ βέβαια το γύρισα τρεις φορές γιατί...


383640

[NIKANTHI]

383641


383642


Ζαλίστηκα... Τι ομορφιά ήταν αυτή, η χαρά να περπατάς και να φωτογραφίζεις...


383643

[NIKANTHI]

383644


383645


Είχε δύο μικρά λιμανάκια όπου το καθένα εκτελούσε ανά μισή ώρα δρομολόγιο προς τη στεριά


383646

[NIKANTHI]

Υπήρχαν και μόνιμοι κάτοικοι


383647


Πως νιώθεις αν ζεις σε ένα τέτοιο μέρος...


383648


Μαγικά... Η βαρετά ποιος τους ξέρει


383649

[NIKANTHI]

383650


Έφτασε η ώρα όμως να ξανά σαλπάρω προς τη στεριά, το φέιζερ με περιμένει και να ξεκινήσω προς το σπίτι. Έβγαλα κάποιες φωτογραφίες από το Seebruck...


383651


Και το φέιζερ που με πήγε εκεί...


383652

[NIKANTHI]

Μεχρι που εφτασα στο Μόναχο...


Όπως καταλαβαίνετε από το μέχρι τώρα πρόγραμμα μου εγώ είχα ήδη ψιλό ξεχαστει ότι θα πήγαινα στη Νορβηγία, και με πετάει μία και ο πεθερός μου...


- Τι να την κάνεις τη Νορβηγία, κάτσε εδώ να γυρίσεις Αυστρία Γερμανία Ελβετία και άσε τις αρκούδες...


Με φλασαρε... Κόλλησα για λίγο...Ίσως και να το σκέφτηκα αλλά αστραπιαία του είπα...


- Όχι αύριο θα φύγω, αν δεν πάω φέτος δεν θα πάω ποτέ. Πάω να ζήσω την περιπέτεια μου στις αρκούδες...


Και όντως το πρωί έφτασε η μέρα που επιτέλους, θα ξεκινούσα για επάνω...


383653

[NIKANTHI]

ΔΕΥΤΕΡΑ 15-06- 2015 ΗΜΕΡΑ 6

Το πρωί μετά τα καθέκαστα άρχισα να ετοιμάζομαι με τη γνωστή μου απάθεια.Η πεθερά μου προσπαθούσε να με ξεματιάσει μπας και συνέλθω. Ο πεθερός μου απορούσε... πού με βρήκε η κόρη του... και εγώ ετοιμαζόμουν.

Τα πράγματα (σκηνή sleeping bag) δεν τα είχα κατεβάσει καθόλου από το φέιζερ όλες τις ημέρες που έμεινα στο Μόναχο, πρώτον γιατί βαριόμουν. Kαι δεύτερον, για να με βλέπουν καλύτερα και να με προσέχουν περισσότερο οι υπόλοιποι οδηγοί που πήγαινα σαν χαμένος μέσα στο Μόναχο.

Ανεβάζω το φειζερ από το κλειστό γκαράζ, τοποθετώ μόνο το Bagster και την μπαγκαζιέρα και αφού χαιρέτησα τους γονείς, αρχισε να ριχνει καρεκλες!


Η πεθερά μου να ωρύετε...

- Που πας, θα πνίγεις!!!!

Ε περίμενα να κόψει λίγο η βροχή και με το που έκοψε… καλο μου δρόμο


Ο Τομ μετά από την γνωστή χρονοκαθυστέρηση (Ούτε θησαυροφυλάκιο σε τράπεζα να ήταν!!) έβγαλε σήμα και βγήκα στην αούτομπαν. Ο καιρός ήταν χάλια, έβρεχε καλύτερα ομως να βραχω παρά να σκάσω από τη ζέστη. Κλασικά δεν είχα την παραμικρή ιδέα μέχρι που θα φτάσω μιας και, ήδη από τα πρώτα χιλιόμετα άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της κόπωσης που είχα όλες τις προηγούμενες μέρες. Tρανταζομουν πάνω στο μηχανάκι σαν να με βαρούσε ρεύμα. Ωραία, αν μετά από 100 km τρανταζομαι, τρεις μέρες θα κανω να φτάσω στη Νορβηγία...

Όλες τις μέρες που ήμουν στα πεθερικά ζήτημα να κοιμόμουν 4-5 ώρες. Ημουν σε υπερένταση προσπαθούσα άλλα δεν με έπιανε ύπνος, δεν μπορούσα να ξεκουραστώ και στην τελική... Διακοπές ήμουν, και όταν ταξιδεύω μόνος τον ύπνο τον βάζω δυστυχώς, σε δευτερεύουσα φυσική ανάγκη. Είναι κάτι που φυσικά δεν το επιζητώ, αλλά έτσι λειτουργεί ο οργανισμός μου. Αφού ξυπνούσα μόνος μου από τις τέσσερις το πρωί λες και πήγαινα στις φάμπρικες να βγάλω μεροκάματο.Τι να πεις, αλλοπρόσαλλος τέλειος... Έλα όμως που τώρα ζοριζόμουν.

Κάπου εκεί και ενώ πήγαινα μέσα στην βροχή με καμια 150 χιλιόμετρα το μπροστινό αμάξι, παταει απότομα φρένο και το φειζερ με πέταξε κολια… Οτι πρέπει ήταν, για να με ξυπνήσει λιγο.



Το έθνικό οδικό δίκτυο της Γερμανίας είναι σαν λαβύρινθος, υπάρχουν πολλές δεκάδες εθνικές αρτηρίες που διασχίζουν τη γερμανική επικράτεια προς όλες τις κατευθύνσεις. Οπότε αν είναι να κάνεις πολλά χιλιόμετρα στη γερμανική γη, αναπόφευκτα θα αλλάξεις και πολλές αούτομπαν.

Έκει θέλει προσοχή για την βενζίνη. Φυσικά βρίσκεις βενζινάδικο ανά 40 με 50 km αλλά πολλές φορές, προτού να φτάσεις στο βενζινάδικο αλλάζεις αούτομπαν, όπου σε αυτή την αούτομπαν μπορεί ήδη να το έχεις προσπεράσει, και φτάνοντας προς το επόμενο πρατήριο, πάλι μπορεί να στρίψεις και ούτω καθεξής...

Όπου έβρισκα βενζινάδικο φούλαρα, έπινα καφέ και χάζευα τους υπόλοιπους ταξιδιώτες που προσπαθούσαν να ξεπιαστούν. Κάποιοι άλλοι όμως δεν είχαν τέτοια προβλήματα μιας και ...



383668[/B]


Είχαν στήσει ολόκληρο σπιτι από έξω.

Η βροχή σταματησε και είπα να ξεκινήσω...


383669

[NIKANTHI]

Η γερμανική αούτομπαν φημίζεται για την μονοτονία της, τεράστιοι αψεγάδιαστη δρόμοι, πανομοιότυπο τοπίο όρια ταχύτητας, όσο πάει... Εντάξει πολλές αούτομπαν έχουν όριο ταχύτητας αλλά κανείς δεν τα τηρεί, και από συζητήσεις που είχα μου λέγανε ότι... Αν έχεις από πίσω σου περιπολικό και ξεπεράσεις το όριο ταχύτητας δεν σε γράφουν... Αν όμως πηγαίνεις στο όριο πόσο μάλλον πιο σιγά, σε σταματάνε για έλεγχο... Θεωρούν ύποπτο το οτι πηγαίνεις σιγά γιατί μπορεί να είσαι μεθυσμένος ή ακόμα, να κουβαλάς παράνομες ουσίες (Αυτές οι πληροφορίες μπορεί να είναι λανθασμένες γιατί προέρχονται, από συζητήσεις και όχι από κάποιο κρατικό φορέα οπότε, για καλό και για κακό μην της ασπάζεστε γιατί αν σας γράψουν... Εγώ δεν πρόκειται να σας πληρώσω την κλήση!!)

Ολοι τρέχουν λοιπόν μέσα σε αυτούς και εγώ... 130... 140... 150..180... Να φύγουν τα χιλιόμετρα αλλά μαζί με τα χιλιόμετρα μου κάηκαν και τα λάδια. Το κόκκινο φωτάκι άναψε οπότε, στάση για συμπλήρωμα...

Μετά από άλλα 300 km πάλι τα ίδια, εκεί άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια. Το λάδι που κουβαλούσα είχε φτάσει κάτω από το μισό, εγώ είχα διανύσει γύρω στα 2500 km από το σπίτι και είχα να πάω στη Νορβηγία. Τώρα, θα με φτάσει το λάδι... Χλωμο! Θα βρω να αγοράσω, ακόμα πιο χλωμό μιας και τα βενζινάδικα πουλούσαν τα πάντα, εκτός από λάδια μοτοσυκλέτας. Λες να έπαθε κάτι το φειζερ... Παίρνω το μηχανικό τηλέφωνο.

- Ρε συ Μάκη τι έπαθε το φέιζερ και καιει σαν φριτέζα...

- Επειδή τρέχεις είναι, συμπλήρωνε και μην μασάς...

- Ε για να το λες εσυ κάτι ξέρεις...

Δεν μασάω μία, οπότε...


383671


Ας φάμε μια σούπα.

Αλλά προτού να γευτώ το πεντανόστιμο γκούλας, να το δοκιμάσετε είναι τρέλα...


383672


Φόρτισα μία και το κινητό στο βενζινάδικο γιατί μου είχε βγάλει πάλι την ψυχή. Το σύστημα που είχα κάνει για να το φορτίζει, ευτυχώς φόρτιζε αλλά το usb πότε έκανε επαφή ποτέ δεν έκανε. Συν το οτι, ο Τομ μου έτρωγε πολλή μπαταρία για να μου λέει τα δικά του όποτε, είχα πρόβλημα. Πάλι τα ίδια με πέρσι δηλαδή, απίστευτο! !

[NIKANTHI]

Για να μην σας κουράσω πολύ, όλη η μέρα ήταν βενζίνη καφές...


383673


Στο τζάμπανταν, ελεγχο και συμπλήρωμα λαδιών και φτου απ'την αρχή. Αλλά δεν με χαλούσε όμως, γιατί όλο και έβλεπα φτιαγμένα αυτοκίνητα...


383674


Διαχρονικές μοτοσυκλέτες ...


383675


Αλλά φυσικά να θαυμάσω και το φειζερ που με είχε πάει μέχρι εκεί...

[NIKANTHI]

383676


Η κούραση που είχα το πρωί κατά τη διάρκεια της ημέρας μου είχε περάσει αλλά τώρα που νύχτωνε, άρχισε να επανέρχεται και αυτή. Ελα κάνε λίγο υπομονή σε λίγο μπαίνουμε Δανια. Σούρουπο ποια, περνάω τα ανύπαρκτα σύνορα και ανηφορίζω. Ο δρόμος στην Δανία αποτελείται από δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και είναι μόνο ευθεία... Εκεί και για να στρίψεις ευθεία πας.

Πρέπει να ήταν 23:30 το βράδυ όταν πλέον δεν άντεχα άλλο, ήμουν κομμάτια είχα διανύσει 1000 και, χιλιόμετρα από το Μόναχο και ζοριζόμουν να οδηγήσω..Είχε αρχίσει να πονάει το κορμί μου από την κούραση. Τα τραντάγματα πλέον που είχα το πρωί γίνανε, πόνος και σφίξιμο για να συνεχίσω να οδηγώ. Μπα δεν μας παίρνει άλλο πρέπει κάπου να βρω να κοιμηθώ. Βενζινάδικο όμως πουθενά τώρα, που να σταματήσω... Πουθενά, και με τα χιλια ζόρια συνέχισα να οδηγω.

Όταν βλέπω μια πινακίδα για ένα ξενοδοχείο σε ένα παράδρομο της εθνικής, χωρίς δεύτερη σκέψη στρίβω δεξιά κάνω 3 km και φτάνω. Φυσικά κλειστό. Βασικά μόλις είδα το ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων κατάλαβα τη δουλειά, αλλά λέω δεν βαριέσαι, θα χτυπήσω το κουδούνι σάμπως... Εχω κάτι καλύτερο να κάνω!! Φτάνω στην πόρτα...


383677


Κουδούνι πουθενά. Τι έγινε ρε παιδιά πλάκα με κάνετε... Στην Δανία δεν έχουν κουδούνια!! Αλλο τούτο πάλι!!!! Κοιτάω τον τιμοκατάλογο, 35€ το πρωινό. Μια χαρά!! Εντάξει αποκλείεται να έμενα εκεί αλλά μιας και δεν ήξερα τι να κάνω, το έπαιζα και καλά, υποψήφιος πελάτης!

Παρκάρω το φέιζερ...


383678


Με το άλλοθι και καλά ότι ενδιαφέρομαι για δωμάτιο, παίρνω τη φωτογραφική μηχανή και αρχίζω να βγάζω φωτογραφίες... Τι να κάνω!!

[NIKANTHI]

383679


Τρώω κάτι σαντουιτσάκια στο όρθιο που μου είχε κάνει η πεθερά μου για το δρόμο, καπνίζω δύο τσιγάρα και περιμένω. Να φωνάζω να χτυπάω την πορτα, τίποτα. Τότε βλέπω από την πίσω μεριά μία κυρία να βγαίνει έξω για να κάνει τσιγάρο. Την πλησιάζω, Ατάραχη αυτή...

- Μιλάς αγγλικά

Μου κάνει νεύμα πως ναι


- YOU, Ρεσεψιόν... τι ρωτάω

- No

- Έχει πουθενα κουδούνι να χτυπησω.... Θέλω δωμάτιο

- No

- Μπορείς να μιλήσεις με το ξενοδοχείο να μου ανοίξουν, για να πάρω ένα δωμάτιο...

- No!!! Και μπαίνει μέσα...

- ?????

Χέστηκα στο γέλιο! Ούτως ή άλλως σιγά μην έπαιρνα δωμάτιο άλλα τέτοια αντιμετώπιση πια... Μα καλά που ήρθα, ΣΤΗ ΔΑΝΙΑ!!! Το διασκέδασα τρελά άσχετα που ήμουν μέσα στην ερημιά της Δανίας και δεν ήξερα, που θα κοιμηθώ.

Αφού πέρασε λίγο ακόμα η ώρα λέω να συνεχίσω και άλλο ευθεία τον δρόμο μπας και, βρω καμιά καβάτζα. Παίρνω το μηχανάκι και οδηγώ. Ο δρόμος πλέον δεν είχε άσφαλτο αλλά ένα ψηλό χαλίκι. Ρε μάγκα τι κάνω εγώ εδώ! Περνάω ένα γήπεδο και συνεχίζω, φτάνω σε ένα υποσταθμό της Δ.Ε.Η, και συνεχίζω... Τότε φτάνω έξω από μία αποθήκη, λέω Νίκο χέστο, μην πας πιο μακριά. Παρκάρω το μηχανάκι, εν τω μεταξύ να έχει ένα ψόφο, εναν αέρα. Παγωνιά!

Φοράω αδιάβροχο το full face τα γάντια το κράνος, ακουμπάω πάνω στη λαμαρίνα από την αποθήκη και κοιτάζοντας τον σκοτεινό ουρανό της Δανίας που όμως, ακόμα είχε πινελιές ημέρας επάνω του, παρότι ήταν μιάμιση ώρα το πρωί, κοιμηθηκα. Με ενα χαμόγελο, απέραντης ευτηχίας

Μετά από μιάμιση ώρα κοκαλωμένος ξύπνησα. Πωπώ τι ώρα είναι, κοιτάω το κινητό τρεις και. Εντωμεταξύ είχε ξημερώσει ήδη. Πάμε να φύγουμε να πιούμε καφέ σε κανένα βενζινάδικο γιατί, δε λέει εδώ! Ανεβαίνω στο μηχανάκι και ξεκινάω ελπίζοντας να βρω βενζινάδικο γρήγορα. Τυχερός ήμουν, με το που βρήκα στην εθνική μετά από καμιά 20 km βρίσκω βενζινάδικο. Στροφή και μπαίνω μέσα, παίρνω καφέ βρίσκω πρίζα για το κινητό και άραξα, σιγά μην ξανά κοιμόμουν σήμερα.

Συνεχίζεται... :)

[NIKANTHI]

Τα βενζινάδικα το βράδυ στην Δανία λειτουργούν με αυτόματες πόρτες, φτάνεις στην πορτα σε βλέπει ο υπάλληλος και σε ανοίγει. Για να βγεις να κάνεις τσιγάρο πρέπει να σε ανοίξει για να ξαναμπείς, πάλι πρέπει να σε ανοίξει. Ναι είναι ιστορία!

Μιλάμε για βενζινάδικα υπερπαραγωγής


383702


Που είχαν τα πάντα εκτός από λάδι για μηχανή


383703


Ουπς μιας και το ανέφερα πάω να βάλω λάδια, είχα κάψει παραπάνω από 500 γραμ λάδι για 1000 km... Ούτε δίχρονο να ειχα.

Άντε βρες λάδια τώρα στη Δανία και αντε πες οτι βρω, πόσο λάδι να αγοράσω ενα μπουκάλι, θα με φτάσει...

Και αν εκει πάνω στο Νordkapp μείνω από λάδια τι θα κάνω, εκεί θα βρω λάδια χλωμό, εδώ δεν βρίσκω στη Δανία...

Και πόσο θα τα αγοράσω, τα λαδια των αυτοκινήτων κάνουν γύρω στα 30 € το λίτρο, τις μοτοσυκλέτες πόσο θα κανει...

Και που θα το αποθηκεύσω, εδώ δεν έχω κωλόχαρτο μαζί μου τα λαδια που θα τα βάλω...

Γενικά είναι κάποιες από τις ανησυχίες που με έτρωγαν εκείνο το ξημέρωμα στο βενζινάδικο κάπου στη Δανία... Χέστα όλα, ας πιούμε ένα ακόμα καφέ και βλέπουμε.

Βγαίνω εξω για τσιγάρο και βλέπω ένα ζευγάρι γερμανών που πήγαιναν και αυτοι στο Hirtshals, αλλά έχοντας διαφορετικό από εμένα προορισμό


383704


Θα πήγαιναν στην Ισλανδία. 1500 € το εισιτήριο για έξι μέρες πάνε έλα με το πλοίο και με καμπίνα. Θα μέναμε σε camping και θα γυρνούσαν για μία εβδομάδα γύρω-γύρω το νησί. Δύο εβδομάδες δηλαδή μαζί με τα ακτοπλοΐκά.

Αφού χαιρετηθήκαμε στήνομαι κανένα πεντάλεπτο μπροστά στην πορτα του βενζινάδικου να με ανοίξει ο υπάλληλος... Καλά με ξέχασε αυτός...Τουαλέτα πήγε!! Βρε πάτε καλά, τι συστήματα είναι αυτά!

Μετά απ' ωρα μπαίνω και αρχινάω να ψάχνω στο ίντερνετ για συνέργεια μοτοσυκλέτας στην Δανία, δεν έβγαλα άκρη. Είπα και την Ανθή να ψάξει και αυτή, τίποτα. Τώρα; Τώρα πάμε και βλέπουμε. Κοιτάω τον χάρτη και το παίζω λοττο σε ποια πόλη να αναζητήσω την τύχη μου για συνεργείο. Τελικά αποφασίζω να πάω στο Αλμποργκ. Μεγάλη πόλη φαινόταν, ηταν στον δρόμο μου για το Ηirtshals, μια χαρά. Πάμε και ο θεός βοηθός! Πάντως χωρίς λάδια από τη Δανία δεν θα έφευγα..

[NIKANTHI]

Ξεκινάω κατά τις οχτώ, πωπώ 4 ωρες έμεινα στο βενζινάδικο ούτε κατάληψη να το έκανα. Φτάνω σε άλλο βενζινάδικο και βλέπω το πρώτο αμάξι με νορβηγικές πινακίδες. Εντωμεταξύ έξω να έχει εναν ψόφο, να φυσάει, εγώ να φοράω και το αδιάβροχο και να κρυώνω... Και βλέπω το νορβηγο με το κοντομάνικο


383705


Και τον ρωτάω...

– Αυτός ο καιρός για τη Νορβηγία είναι για κοντομάνικο;

– Φυσικά ζέστη έχει

– Τη γαμήσαμε!!!

– What

– Nothing nothing ...



Το είχα πάρει απόφαση ότι λάδια δεν θα έβρισκα πουθενά και ότι μάλλον θα πλήρωνα κανένα 50 € το λίτρο στην καλύτερη


383706


Και φτάνω στο Αλμποργκ... Μπαίνω μέσα στην πόλη κοιτάω δεξιά αριστέρα μπας και βρω κανένα συνεργείο, ναι καλά. Και ολό εισέρχομαι στο κέντρο.Έ λεω όλο και θα βρω κάποιον να ρωτήσω,δεν κυκλοφορούσε ψυχή. Κάτι γερόντια μόνο που σιγά να μην ξέρανε αυτά που έχει συνεργείο για μοτοσικλέτες!

Τον μόνο νεαρό που βρήκα ήταν ένας ποδηλάτης. Του κάνω νόημα να σταματήσει,ανεβαίνω στο πεζοδρόμιο με το φειζερ... Ήμουν για φυλακή. Και τον ρωτάω αν ξερει κανένα συνεργείο, οχι!! Καμιά ιδέα τον λέω που θα μπορούσα να βρω λάδια... Σκέφτεται, και μου λέει ένα μαγαζί. Σίγα μην καταλάβω εγώ τώρα.
Μπαίνει από το κινητό του στο ίντερνετ, βρίσκει τη διεύθυνση και μου την περνάει στο κινητό. Αυτό θα πει βοήθεια, από ένα άγνωστο ποδηλάτη που αφιέρωσε περισσότερο από μισή ώρα μαζί μου, χωρίς να έχει και λόγο στην τελική. Αφού τον ευχαρίστησα ξεκίνησα 20 km πίσω για να βρω το μαγαζί. Απ' ό,τι με είπε ήταν κάτι σαν το Praktiker και ότι έχει τα πάντα. Φτάνω και όντως είχε τα πάντα, ακόμα και...

[NIKANTHI]

Μοτοσυκλετιστικά είδη


383708


Φτανω στα λάδια, τώρα τι λάδια να πάρω... Δεν ήξερα την τυφλα μου γιατί είχαν περίεργες περιεκτικότητες. Σιγά μη το ρισκάρω αφού έχω το Μάκη, καλά μιλάμε τον τρέλανα...

Με τα πολλά αγόρασα ημισυνθετικό λάδι 10-40 στην εξευτελιστική τιμή των 9 €, μια χαρά. Αφού αγόρασα τρία μπουκάλια να έχω. Που θα τα βάλουμε τώρα, με έκοψε όμως. Aγόρασα και ένα χταπόδι να το δέσω, πάνω από το χταπόδι που είχα ήδη για να κερδίσω χώρο. Και με την κατάλληλη ανακατανομή των πραγμάτων, είμουν μια χαρά.

Άμα σου μπει το αυγό ξέρετε που, στροφάρεις διαφορετικά και αποκτάς ταξιδιωτικές εμπειρίες χωρίς από πριν, να της έχεις βιώσει. Οπότε το παν είναι να ξεκινήσεις και όλα τα υπόλοιπα, στο δρόμο θα στρώσουν!

Προτού να φτάσω επιτέλους στο λιμάνι κόβω για για άλλη μία φορά να βάλω βενζίνη, και βλέπω...


383709


Ένα μοτοσικλετικο γκρουπ από την Πολωνία που πήγαιναν και αυτοι Nordkapp. Δεν μιλούσαν αγγλικά αλλά με νοήματα βγάλαμε τρελό γέλιο!


383710


Εδώ φαίνεται και η σούπερ ανακατανομή των πραγμάτων στο φέιζερ. Το tangbag από το φούσκωμα ήταν έτοιμο, να πετάξει σαν μπαλόνι.

Μετά απ' όλα αυτά φτάνω στο Ηirtshals, στο δρόμο οδηγώντας φανταζόμουν το λιμάνι κάπως έτσι...

[NIKANTHI]

383711


Οπότε και να μην έβρισκα καράβι κάπου θα την έπεφτα.

Βρίσκω τον δρόμο για το λιμάνι και πάω. Φυσικά δεν ήξερα την τύφλα μου ούτε ποιες εταιρείες ποια πλοία φεύγουν, ούτε τι ώρα φεύγουν ούτε τίποτα. Βλέπω πινακίδα fiord lines... fiord = Νορβηγία , ωραια εκεί θα πάω.

Εντάξει το ότι δεν ήξερα τα δρομολόγια και γενικός την τυφλα μου δεν ευθύνεται τόσο ο χύμα χαρακτήρας μου, αλλα η αιώνια αδεια. Αν είχα ανθρωπινη αδεια να δεις ποσο καλά θα τα ήξερα όλα!! Για να κανεις αυτό το ταξίδι κάθε λεπτό της αδειας σου είναι πολύτιμο οποτε πρέπει όχι μονο να τα ξέρεις όλα, αλλα πολλές φορες αναγκάζεσαι να κλείσεις εισιτήρια από την πατρίδα και έχεις τρελή πίεση, η αγχός να προλάβεις το καράβι…

Το λιμάνι εν τω μεταξύ άθλιο και τρισάθλιο, ελεεινό. Αφού σε ένα σημείο ο δρόμος που οδηγούσε στην ακτοπλοϊκή εταιρεία είχε αμμο πάνω στην άσφαλτο, αφού δεν σαβουρντιστικα πάλι καλά.

Φτάνω στην εταιρεία, ρωταω για εισιτήριο μου λέει, φεύγει στις έξι για Κρίστιανσαντ.

- Πόσο κάνει

- 52€!

- Ακόμα καλύτερα.

Κόβω το εισιτήριο και πάω να βρω κάτι να φάω, για να μην με σκίσουν στο καράβι, αλλα και να βάλω βενζίνη από την Δανία για να μην έχω άγχος να βρω βενζίνη στην Νορβηγία. Βενζίνη έβαλα, φαγητό δεν βρήκα. Αλλα βρήκα ένα τεράστιο ενυδρείο που όμως, για να το γυρνούσες ολόκληρο ήθελες τρεις ώρες. Εκληνε όμως στης 13 00 και αναγκαστικά, το άφησα.
Εκεί φτιάχνοντας τα πράγματα μου έπεσε η DSLR από το μηχανάκι και έσκασε ευτυχώς, με την θήκη της πάνω στην μπότα μου… Πω πω ευτυχώς δεν πάθαμε ζημία. Και μη εχοντας κατι αλλο να κανω, πάω να περιμένω για να κάνω τσεκιν. Ούτως ή άλλως σε δυο ωρες θα άνοιγαν οι πύλες για να περάσω.

Φτάνοντας στην πύλη ήμουν ο πρώτος


383712


Αρχισαν να καταφθάνουν και κάποια αυτοκινούμενα και πιάσαμε συζήτηση. Συζήτηση στην συζήτηση τους το πέταξα.

- Θα με βγάλετε μια φωτογραφία.

- Φυσικα

Θυμούμενος ομως τα περσινά μου, τους είπα

- Το κεφάλι μέσα ε...

- Χαχαχα φυσικά.

Με βγάζει φωτογραφίες και μου λέει

- Για δες σου αρέσουν

Της κοιτάω...


383713


- Σουπερ την λέω...

[NIKANTHI]

383714


Α και μία ξώφαλτση!!! Δηλαδή έλεος όλα τα φρούτα σε μένα θα τύχουν... Έλεος!

Έπιασα συζήτηση με έναν γερμανό που ήταν μαζί μου στα γραφεία της εταιρείας για να κόψουμε εισιτήρια και ήταν μέσα στην αγωνία, γιατί ήταν σε λίστα αναμονής. Τότε, του στέλνουν μήνυμα ότι μπορεί να πάρει το εισιτήριο του. Χαρά να δεις ο δικός σου, γιατί κανονικά θα έπρεπε να περιμένει τρεις μέρες... Και αφού γύρισε ξανά πιάσαμε συζήτηση οταν βλέπω, ένα περίεργο τύπο να ρωτάει τις κοπέλες που θα άνοιγαν σε λίγο τις μπαρες για να μπούμε στο πλοίο... Αν θα του πρότειναν να κόψει εισιτήριο με χαμηλότερο κόστος αλλά σε περίπτωση που το πλοίο ανέβαλε το δρομολόγιο του, θα έχανε τα λεφτά. Οι κοπέλες του λένε... Όχι γιατί μάθαμε ότι το καράβι έχει χαλάσει, καλύτερα περίμενε. Το έπιασα εγώ και φρίκαρα, αλλά δεν έδωσα και πολλή σημασία γιατί έλεγα ότι μπορεί να μην ήθελαν να αναλάβουν τα κορίτσια την ευθύνη για τον άνθρωπο. Ναι καλά, μετά από μισή ώρα μου έρχεται μήνυμα.


Fjord Line

Ki re gjest! Kansellert avgang. Avgangen fra Hirtshals tirsdag 16.06.15 kl. 18:00 er kansellert pgrunn av tekniske rsaker. For mer informasjon, vennlingst ta kontakt med vart kundesenter pa telefon +47 815 33 500. Vi beklager de ulemper kanselleringen matte medfore. Vennlig hilsen Fjord Line.

Το κοιτάω, τι γλώσσα είναι αυτή... Ρε σεις τι δανέζικά sms είναι αυτά! Όλοι φυσικά πήραν το ίδιο μήνυμα και κάνεις δεν κατάλαβε Χριστό. Ένας από όλους μας παίρνει τηλέφωνο και μας λέει στο χαλαρό... Παιδιά χάλασε το πλοίο δεν φεύγουμε, Φρίκαρα!

Τώρα τι θα κάνω εγώ εδώ και με εισιτήριο κιόλας για την Νορβηγία... Να έχω αφρίσει και να βλέπω όλους τους υποψηφίους πελατές να φεύγουν από το λιμάνι μαζί με αυτόν που ήταν στη λίστα αναμονής... Τζάμπα η χαρά του! Ε ναι αφού χάλασε το πλοίο τι να κάνουνε... Συμβαίνουν αυτά!

Προτού να φύγει ένας μπαίνω μπροστά του τον σταματάω, για να τον ρωτήσω...

- Τώρα τι γίνεται;

- Θα μας στείλουν SMS πότε θα ταξιδέψουμε...

- Τι!

Και πάω στα γραφεία, ανεβαίνω επάνω κάνεις... Ώπα λεω κλείσανε. Πλησιάζω, οι κοπέλες δούλευαν κανονικά, απλώς δεν ήταν κανένας άλλος πελάτης για να διαμαρτυρηθεί, Ή ακόμα και να ενδιαφερθεί για το τι θα γίνει με το εισιτήριο του...Αφού θα επαιρναν SMS γιατί να πάνε!!!!!!!

Πάω στις κοπέλες και τις ρωτάω τι έγινε

- Χάλασε το πλοίο... μου λενε

- Τώρα τι μπορώ να κάνω;

- Αν θες μπορεί να πάρεις το άλλο μας πλοίο που πάει στο Stavanger και φεύγει στις οχτώ!

- Άψογα!

- Αλλά κάνει πολλές ώρες ,θα φτάσεις κατα τις έξι το πρωί!

- Super θα κάνω και κρουαζιέρα... Και πόσο παραπάνω κοστίζει;

- Τίποτα!

Μιλάμε μόνο που δεν τις φίλησα. Ανθη για τα εισιτήρια θα τις φιλούσα όχι γιατί ήταν δίμετρες ξανθιές, μην με παρεξηγήσεις!

Φυσικά της είπα ότι αν στην Ελλάδα χαλούσε το πλοίο θα γινόταν πόλεμος τώρα εδώ, η τηλεόραση θα ερχόταν! Τις φαινόταν περίεργο, πιθανόν όσο και σε εμένα που πήγα στα γραφεία και δεν υπήρχε ψυχή... Ρε συ σε άλλο πλανήτη πάω!

Το ότι ήμουν πολύ χαρούμενος οφειλόταν πέραν του ότι, το αναπάντεχο αυτό σκηνικό μου δημιούργησε, μνήμες αγωνία και φυσικά περιπέτεια που υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν θα της βίωνα ….Αλλά με έφτιαξε και πρακτικά γιατί κέρδισα μια διανυκτέρευση στο πλοίο χωρίς πλέον να ανήσυχο το τι θα κάνω με τον ύπνο μου με το που έφτανα, ψαρωμένος σίγουρα στην Νορβηγία

Τώρα τι κάνουμε για να περάσει η ώρα, ξαναφτιάχνω τα πράγματα στο φέιζερ τρώω το τελευταίο σάντουιτς από την πεθερά και περιμένω... Ομως τα φτυσα μιας και, η ξεκούραση που μου είχε προσφέρει η αποθήκη στη Δανία είχε στερέψει. Ανεβαίνω επάνω στα γραφεία, μπαίνω στην αίθουσα αναμονής, βάζω να φορτίσω μπαταρία φωτογραφικής μηχανής και κινητό... Και σε μία πολυθρόνα ξεράθηκα!

[NIKANTHI]

Ξυπνάω στις εφτά, αμαν πέρασε η ώρα παίρνω τα υπάρχοντα μου που ήταν διασκορπισμένα στο θάλαμο αναμονής και τρέχω να κάνω τσεκιν. Το πλοίο είχε έρθει...


383715


Φτάνω στην πύλη με κοιτάει κοπέλα!

– Άργησες μου λέει!!!

- Τι.... Με φλασαρε.

– Ναι άργησες, έπρεπε να κάνεις τσεκιν πιο πριν

- Τώρα!... Εντωμεταξύ είχα ξυπνήσει με τη μία

- Δεν πειράζει δεν είναι γεμάτο το πλοίο, άλλα αν ηταν γεμάτο θα έχανες το εισιτήριο σου. Επρεπε να έρθεις μέχρι τις εφτά, γιατί αλλιώς θα το δίναμε σε άλλον...

Τι συστήματα είναι αυτά...Πω πω γλίτωσα! Ήμουν ήδη πεντε ωρες στο λιμάνι και θα έχανα το πλοίο! Αυτά μόνο σε μένα συμβαίνουν...

Δένουμε τα μηχανάκια...


383716


Μέχρι να τα δέσουμε φυσικά γνωριστήκαμε κιόλας, ανεβαίνω στο πλοίο...


383717

[NIKANTHI]

383718


Και κάθομαι σ' ένα τραπεζάκι να πιω καφέ, οπου ξαναβρεθήκαμε με τον Τομ


383719


Τι καφές και μαλα..... Άμα γνωριστείς με πολωνό μηχανόβιο, καφές γίνεται γρήγορα μπύρες και σφηνάκια.

Ο Τομ (όχι ο ψηφιακός σπασαρχ...ας, ο άλλος) έμενε μόνιμα στο Μπέργκεν και γυρνούσε από τις διακοπές που έκανε στην πατρίδα του. Καλά πίνοντας είπαμε τα πάντα... Για τη ζωή στη Νορβηγία, για το ότι τα πράγματα και εκεί δεν είναι ρόδινα, απολύουν κόσμο. Και ότι, αν δούλευε δεκα χρόνια τα λεφτά που θα μάζευε αποκλείεται να τον έφταναν να ζήσει μια άνετη ζωή στην Πολωνία, οπως πιθανόν να νομίζουμε εμείς εδώ.

Αυτός εργαζόταν σε μια εταιρία εξόρυξης πετρελαίου στην Σιβηρία, δούλευε δυο εβδομάδες σερί πολλές ώρες την μέρα , και την τρίτη είχε άδεια για να γυρίσει σπίτι του...
Και οτι για παράδειγμα δεν υπάρχει πορνεία στη Νορβηγία, απαγορεύεται από το νόμο

- Και αν δεν έχεις και θες, τι κάνεις;… Δεν μου απάντησε, μου έδειξε!

Συζητούσαμε για της τοπικές ταξιδιωτικές ονειροπολήσεις το ότι δηλαδή, όνειρο ζωής τον νορβηγών είναι να πάρουν το καράβι από το Μπέργκεν και να κάνουν δεκαπενθήμερη κρουαζιέρα διασχίζοντας από θάλασσα όλα τα φιόρδ, προσπερνώντας και το Nordkapp, φτάνοντας στο Hamningberg και ξανά πάλι πίσω …. Κρουαζιέρα άξιας από 4 έως 15 χιλιάδες ευρώ … Και εγώ σκεπτόμουν καλά τόσο μαλακές είναι αυτή, μάλλον δεν ξέρουν πώς να φανέ τα λεφτά τους!!!

[NIKANTHI]

Και το τι μήνυμα να γράψει στο κορίτσι του...Μιλάνε οικειότητα όχι αστεία. Με τις μπύρες να κατεβαίνουν ασταμάτητες, οταν στην παρέα προστέθηκε και ένας Γερμανός χεβιμεταλλάς που δεν ήξερε λέξη αγγλικά, εκεί να δεις συνεννόηση... Τρεις λαλούν


383720


Και τρεις χορεύουν...


383721


Eνα πράγμα ...

Εγώ ήμουν που ήμουν χωμα από την κούραση και με τις μπύρες και τα σφηνάκια, έγινα κουρούμπελο! Πάω τουαλέτα και βλέπω στον τοίχο ένα μηχάνημα που ρουφούσαμε μέσα, τι είναι αυτό ρε συ.... Δεν με έκοψε! Ανεβαίνω πάνω στα παιδιά με μπύρες και τότε με ήρθε, ρε μάγκα το μηχάνημα ήταν για αλκοτέστ, Εγώ είχα πιει του κώλου! Πως θα οδηγήσω αύριο στη Νορβηγία... Και αν με πιάσουν... Ξεσούρωσα αυτόματα...

Και συζητώντας με τον Τομ μου λέει... Γιατί δεν αλλάζεις το εισιτήριο σου για το Μπέργκεν για να κερδίσεις και χιλιόμετρα, έτσι αντί για τις 6 το πρωί θα φτάσεις 12 το μεσημέρι. Καλή ιδέα!! Φυσικά εμένα δεν με νοιάζουν τα χιλιόμετρα αλλά με έτρωγε που ήμουν τύφλα, και για τα νορβηγικά όρια...Για το μπουντρούμι!

Πάω στη ρεσεψιόν...

- Μπορώ να αλλάξω το εισιτήριό μου από Stavanger για Μπέργκεν

- Φυσικά!

- Πόσο κοστίζει;

- Τίποτα...

- Σώπα ρε! Perfect!

Βέβαια έτσι το πρόγραμμα μου πήγαινε στον κάδο αλλά δεν βαριέσαι μωρέ, θα αυτοσχεδιάσω... Ανεβαίνω πάνω τους λέω τα νέα και το πάρτι συνεχίστηκε.


383722

[NIKANTHI]

383727


383724


Οταν νύχτωσε πια, έφαγα ένα κρύο σάντουιτς με 8 € από το πλοίο, ετσι για να προσαρμόζομαι σιγά σιγά με τά καινούργια οικονομικά δεδομένα που θα συναντούσα...

[NIKANTHI]

383725


Και στις αεροπορικές θέσεις του πλοίου, φυτευτικα...


383726

[NIKANTHI]

ΤΕΤΑΡΤΗ 17 - 06 -2015 ΗΜΕΡΑ 8

Το πρωί στις έξι ξύπνησα. Πω πω δεν μπορούσα να κοιμηθώ με τίποτα όσο κομμάτια και να ήμουν, ξυπνούσα! Μάλλον ο πόθος μου να δω το οτιδήποτέ τσιταρε το κορμί μου και άνοιγαν τα μάτια μου. Αλλά φυσικά προτού να δω τα fiord θα έπρεπε να πιω καφέ γιατί αλλιώς, ότι και να έβλεπα αποκλείεται να καταλαβαίνα, το τι έβλεπα. Χτύπησα καφέ στο σέικέρ και πήγα στο καπνιστήριο να καπνίσω ένα τσιγάρο...


383729


383730


Κυριλέ δεν μπορώ να πω... Αλλά μυριζε τσιγάρο! Και όμως...


Ας βάλω και μια φωτογραφία από το πλοίο για να μην έχει παραπονο…


383731

[NIKANTHI]

Ας το λεω, πάμε έξω να πιούμε τον καφέ και να βγάλω και καμιά φωτογραφία. Κοιτάω το κινητό βλέπω λίγη μπαταρία. Ουπς κάτσε μην μείνουμε από μπαταρία είτε για φωτογραφίες, είτε για επικοινωνία με τις δύο γυναίκες της ζωής μου στην Ελλάδα, και μια της Γερμανιας, που έτρεμαν για τη ζωή μου.

Οπότε διασκορπω το κινητο και πάω να πιω έξω καφέ! Μετά από καμιά ωρα παω να δω αν φόρτισε, το κινητό ξεφόρτισε! Όχι ρε μάγκα, πάλι είχα πρόβλημα με το καλώδιο... Δεν έκανε καλή επαφή τι να πω, και δεν φορτιζε... Με τα πολλα το πάλεψα και τα κατάφερα. Το παρατάω ξανά στη θέση του και βγαίνω έξω επιτέλους να βγάλω φωτογραφίες από την νορβηγική ακτογραμμή


383732


Πολλές βγάλαμε κάτσε να δούμε το κινητό μπας και έβγαλε φτερά. Στην Νορβηγία δεν σε κλέβουν τίποτα. Αυτό το λέω συμπερασματικά μέσα από όλο το ταξίδι μου μιας και τότε, φυσικά δεν το γνώριζα. Αλλα διαβάζοντας τα ταξιδιωτικά όσον πήγαν στην Νορβηγία, αλλα και απο συζητησεις μεσα απο το φορουμ ολη με διαβεβαιωναν, ότι δεν σε κλέβουν τίποτα… Και φυσικά είχαν δίκιο

Πάω επιτέλους να βγάλω φωτογραφίες και να με πιάνει στην πάρλα ένας γερμανός τουρίστας, μόλις του είπα ότι είμαι από την Ελλάδα τρελάθηκε

- Και τι κάνεις εδώ;

- Διακοπές!

- Και που πας;

- Nordkapp

Κι εμείς εκεί πάμε, ελα έλα μαζί μου έλα να σε γνωρίσω στο φίλο μου! (Ουπς, τι παίζει εδώ!) Ε... Πήγα τι να κάνω.

Εντάξει μέσω πολιτικών συζητήσεων και ταξιδιωτικών ονειροπολησεων βγάλαμε τρελό γέλιο. Είπαν ότι θα πήγαιναν από το Ε39 για αρχή προς τα επάνω και μετά, από τα Λαφοτεν και γενικά.


383733


Αυτή ταξίδευαν με αυτοκινούμενο και ήταν μέσα στην τρελά όχι μονο για το ταξίδι, αλλα και γιατί άφησαν της γυναίκες τους πίσω. Φυσικά και θα μπορούσαν να της πάρουν μαζί τους, αλλα θελαν να περάσουν αντρικές διακοπές, χωρίς την πονηρή έννοια. Να περάσουν παρέα μαζί σαν άντρες ένα ταξίδι με της μπύρες τα μπάρμπεκιου, το χαβαλέ και τα πειράγματα που μονο άντρες, αναμεταξύ τους μπορούν να κάνουν….

Αλλάξαμε τηλέφωνα με την ελπίδα, να βρεθούμε πάνω στο Nordkapp να κάνουμε μπάρμπεκιου. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν συνέβη αλλά, η πρόθεση μετραει...


Και πήγα επιτέλους να βγάλω φωτογραφίες...


383732

[NIKANTHI]

Τα τοπία ήταν ατμοσφαιρικά... Και οχι μονο


383734


Αντίκρισα της πρώτες εικόνες από την νορβηγική αρχιτεκτονική...


383735


383736


Ιχθυοκαλλιέργειες σολομού...

[NIKANTHI]

383737


Αλλά και ναυάγια...


383738


Μεχρι κάποια ώρα, να φτασουμε στο λιμάνι...


383739

[NIKANTHI]

Παίρνω το φειζερ και πατάω νορβηγική στεριά. Ρε μάγκα δεν το πίστευα... Εκεί έπαθα το πρώτο μπλακάουτ του ταξιδιού... Γενικά έχω ένα θέμα με τα μάτια μου, δεν βλέπω καλά μακρυά. Ήμουν και σεληνιασμένος με την όλη φάση, δεν ήθελε και πολύ... Τότε βλέπω (όσο μπορώ να δω ) από μακριά κάποιους να φοράνε κίτρινα αδιάβροχα γιλέκα, σαν αυτά που φοράνε οι μοτοσυκλετιστές.

Εντωμεταξύ για να περάσεις τα σύνορα έπρεπε να σου ελέγξουν τα χαρτιά σου. Ετσι, όλα τα αμάξια ήταν εν σειρά και περίμεναν το καθιερωμένο για αυτούς έλεγχο, για να μπουν και επίσημα πλέον στη Νορβηγία. Μια σειρά αμάξια, μια σειρά μηχανές. super... Και πάω από δίπλα προσπερνώντας όλα τα οχήματα μπροστά στον έλεγχο. Με το που φτάνω όμως στους ελεγκτές, διαπίστωσα ότι τα φωσφοριζέ κίτρινα γιλέκα τα φορούσαν αυτή, και μοτοσικλέτες δεν είχε παρά μόνο τη δίκια μου! Ουπς...

– Γιατί ήρθες από εδώ

– Φλασσαρα... Να μπερδεύτηκα!

– Φέρε μου να δω τα χαρτιά σου!

– Τα δίνω...Έκανα παρανομία τους ρωτάω, με αγωνια και φοβο!!

– Οχι αλλά έπρεπε να περιμένεις τη σειρά σου!!... Εκείνη την ώρα μιλάει στον ασύρματο λέγοντας κάτι στα νορβηγικά, και με κάνει νόημα να περιμένω. Μετά από λίγο μου λέει στα αγγλικά

- Πάνε στην αποθήκη εκεί, να σου ελέγξουν τα πράγματα!

Μπαίνω μέσα σε μία τεράστια αποθήκη που χωρούσε άνετα μέσα της νταλίκες. Τότε, κλείνουν αυτόματα οι δύο ηλεκτρικές πόρτες που όριζαν την είσοδο και την έξοδο του κτιρίου και με εγκλώβισαν μέσα... Εκεί σαν να σταματησε η καρδια μου!!! Στο μπουντρούμι, και ακόμα δεν είχα πατήσει στη Νορβηγία. Σοκαρίστηκα!!

Με πλησιάζει ένα ανδρόγυνο με γάντια στα χέρια και μου λέει να ανοίξω την μπαγκαζιέρα. Την ανοίγω, καλά μέσα γινόταν ο κακός χαμός. Ψαχουλεύουν λίγο τυπικά, εντωμεταξύ εγω να τους λεω... Θέλετε να δείτε και εδώ, και να τους δείχνω το σάκο που είχα την σκηνή. Εδώ, και να του δείχνω το tank bag...

- Όχι όχι, δε χρειάζεται μου ειπαν

Ηταν ευγενέστατη δεν μπορώ να πω, κόλλησαν λίγο όμως όταν είδαν τα τρία μπουκάλια λάδια....

- Γιατί έχεις τόσο λάδι μαζί σου;

- Γιατί έρχομαι από την Ελλάδα και για να κάνω στο ταξίδι, θα πρέπει να αλλάξω λάδια στο δρόμο. Μιας και τα λάδια μου είναι για 5000 km ενώ εγώ, θα διανύσω πάνω από 10.000 km...

Τι να τους έλεγα, ότι το φέιζερ καιει σαν φριτέζα είναι γενικώς κινητή ρύπανση του περιβάλλοντος... Και εγώ, κάθε 500 km βάζω 500 ml λάδι που από αυτο το μισό, θα χύνετε στη νορβηγική ύπαιθρο... Αν τους τα έλεγα αυτά, ακομα μέσα στην αποθήκη θα ήμουν. Ευτυχώς που με έκοψε, ευτυχώς!

Μετά από λίγο με χαιρέτησαν μου ευχήθηκαν καλό ταξίδι, άνοιξαν ηλεκτρικά τις μεταλλικές πόρτες και εγώ είδα ουρανό.Πω πω τη γλίτωσα! Αλλά τό σοκ φυσικά άργησα να το ξεπεράσω...

Κάνω 100 m και με φωνάζει ένας υπάλληλος από το λιμάνι, ωχ τι έγινε αλλάξαν γνώμη, πάλι μέσα στην φάκα θα με βάλουν... Με σταματάει και με ρωτάει

- Από την Ελλάδα

- Ναι, του λεω.

Πω πω τρελάθηκε. Τραβούσε τα μαλλιά του από την έκπληξη (χωρίς υπερβολές), αφού έβγαλε φωτογραφία την πινακίδα μου για να την θυμάται. (Εντάξει ήμασταν και μέσα στην κρίση, όλη η Ευρώπη ασχολούνταν με την Ελλάδα και ξαφνικά αυτός ο υπάλληλος έβλεπε εμένα στη χώρα του σαν, να μην τρέχει και τίποτα)

Με το που χαιρετηθήκαμε με τον τρελό,(πάντως γενικώς έχω μια τάση να μου την πέφτουν οι λολι... Η φατσα μου θα φταίει, τι να πω...) Βγήκα φρικαρισμένος από τα γεγονότα μέσα από το λιμάνι, οδηγώντας επιτέλους στη Νορβηγία...

[NIKANTHI]

Μετά από τρεις τουριστικές διανυκτερεύσεις στα πεθερικά και τέσσερις ταξιδιωτικές διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχείο, βενζινάδικο καράβι και έξω από μία αποθήκη έφτασα στο Μπέργκεν... Οπότε κάπου εδώ μπορούμε να πούμε ότι τελειώνει το ταξιδιωτικό, Ε... Το πρώτο μέρος του ταξιδιού...


Συνεχίζετε...


83 απαντήσεις μέχρι να φτάσω Νορβηγία… Μήπως το ξέσκισα!!!!Μήπως να πήγαινα με αεροπλάνο!!! Μήπως να αλλάξω χόμπι!!! Έτσι οπως πάει βλέπω να μένω από ντιζα χεριού :)

[NIKANTHI]

Αφού σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια… ΣΗΝΕΧΙΖΕΤΕ :)


Όπου φυγει- φύγει , καλά μιλάμε δεν μπορούσα να συνέλθω από το σοκ του έλεγχου στο τελωνείο. Ήθελα κάπου να αράξω, να πιω ένα καφέ για να ηρεμισω, αλλα δεν έβρισκα πουθενά μέρος για να σταματήσω. Φοβόμουνα να παρκάρω οπουδήποτε μην και τυχόν ξανά έκανα παρανομία. Τότε βλέπω πινακίδα για τον Ε39 που μου λέγαν οι Γερμανοί στο καράβι, εγώ βασικά δεν τον είχα βάλει στο πρόγραμμα μου άλλα τέτοια ώρα τέτοια λόγια...

Ακολουθώντας τον, βγαίνω από το Μπεργκεν και διανύοντας μερικά χιλιόμετρα βρίσκω βενζινάδικο για να ηρεμήσω. Ήμουν τόσο σοκαρισμένος που μπήκα μέσα στο βενζινάδικο για να ρωτήσω αν μπορώ να καπνίσω, έξω από το βενζινάδικο. Όχι μου λέει πάνε από πίσω.

Κάνω καφέ, καπνίζω τρία τσιγάρα μπας και επανέλθει η καρδία μου στην θέση της .Ε ναι, η πρώτη μου εικόνα από την Νορβηγία ήταν το μπουντρούμι!! Πως να ηρεμήσω!Εκεί έξω από το βενζινάδικο με το που ηρέμησα, αποφάσισα να αλλάξω το πλάνο του ταξιδιού.

Βασικά ο σκοπός μου στο ταξίδι ήταν να διασχίσω την Νορβηγία και στην άνοδο μου προς το Nordkapp αλλά και στην κάθοδο μου προς την πατριδα, χωρις να έχω όμως αποφασίσει τον τρόπο που θα το κάνω.

Η μια εναλλακτική μου ήταν, να ανέβαινα επάνω από τον Ε6 και στο κατέβασμα να διέσχιζα τις 18 κατά τους Νορβηγούς πιο ωραίες οδηγικες διαδρομές της χώρας τους …Το άλλο σκεπτικό μου μετά από πολλούς μήνες περισυλλογής ήταν, να το έκανα ανάποδα. Και φυσικά όπως καταλάβατε τρίτο πλάνο δεν ειχα…

Το να ανέβαινα από τον Ε6 ήταν καλό γιατί θα έφτανα στο Nordkapp σχετικά γρήγορα και στο κατέβασμα, θα απολάμβανα όλες τις ομορφιές της Νορβηγικής υπαίθρου με το σκεπτικό, ότι τα καλύτερα έρχονται στο δεύτερο σκέλος του ταξιδιού Όπως και ότι θα περνούσαν κάπως και οι μέρες, ο καιρός θα άνοιγε και δεν θα αντιμετώπιζα τις κακουχίες που βίωσαν τα κομάντος από την Κοζάνη.

https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=151142


Το να κατέβαινα από τον Ε6 ήταν επίφοβο γιατί, στο ανέβασμα πολλά ορεινά περάσματα που είχα για στόχο πιθανόν να ήταν κλειστά. Και επίσης, θα έκανα πολλές μέρες να ανέβω επάνω με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες να μείνω στο πουθενά με το φειζερ…

Και εκεί μπαίνει το μεγάλο ερώτημα που με προβλημάτιζε όλο το χειμώνα και θα το απαντήσω για όσο αφορά εμένα, προς στο τέλος του ταξιδιωτικού… Αν ήταν να ολοκληρώσω το μισό ταξίδι μου λόγω μηχανικού προβλήματος τι θα προτιμούσα, να φτάσω στο Nordkapp από το Ε6. Η, να δω ένα κομμάτι από τις ομορφιές της Νορβηγίας από τους επαρχιακούς, και να μην φτάσω στο Nordkapp;

Ακόμη δεν ήξερα τι να κανω, ελεγα κάτσε να φτάσω στην Νορβηγία και εκεί θα αποφασίσω. Μέχρι που έφτασα σε εκείνο το βενζινάδικο στην Νορβηγία και είπα θα το κάνω σπαστό... Θα ανέβω από τον Ε39 έως το Atlantic road και έπειτα, θα πιάσω τα φιορδ έως το τέρμα. Και στο γυρισμό, θα κατέβω έως τα βουνά από το Ε6 και μετά από ορεινές πλέον διαδρομές θα φτάσω στο Κριστιανσαντ και από εκει… Δανία Γερμανία Ελλάδα... Και όλα θα ήταν μια χαρά αν βεβαίως, δεν ήμουν Έλληνας πολίτης.

[NIKANTHI]

383748


Βγάζω φωτογραφίες ακόμα ένα βενζινάδικο, ευχόμενος να είναι οι τελευταίες σε όλο μου το ταξίδι. Ε ναι, με τόσες φωτογραφίες από τα πρατήρια ούτε σε... διαφημιστική καμπάνια της shell να ήμουνα.

Ξεκινάω, κάνω κάποια χιλιόμετρα μέσα σε βροχή και ξενέρωσα. Στην αρχή δεν μου άρεσε καθόλου... Αναρωτιόμουν, για αυτό ανέβηκα εκεί πανω. Βεβαίως μετά θα άλλαζα τελείως γνώμη αλλά τότε, δεν το ήξερα ακόμα. Λέω, θα πάω από ένα μικρό επαρχιακό που κύκλωνε τον Ε39 για μερικά χιλιόμετρα να δω λίγη από την Νορβηγική φύση


383749


383750

[NIKANTHI]

383751


383752


383754

[NIKANTHI]

Με το που ξαναβγήκα στον κεντρικό αποπροσανατολίστηκα λιγάκι και παραλίγο, να ξαναγυρίσω στο Μπεργκεν… Ουπς! Αλλά ευτυχώς την κατάλαβα την δουλειά γρήγορα όπως και ότι, για πολλά πολλά δεν είμαστε γιατί σε όλο το ταξίδι μου με βλέπω... Μπεργκεν, Ε39 και πάλι πίσω.

Kάνω αναστροφή και ανηφορίζω.


383755


Οδηγούσα πάνω σε ένα ανηφορικό δρόμο μέσα σε ένα ομιχλώδης τοπίο. O δρόμος ηταν ερημωμένος αμάξια δεν υπήρχαν πουθενά. Εβλεπα καταραχτες να χύνονται από ψηλα, μιλάμε για τεραστίους καταραχτες όχι αστεία. Την φωτογραφική μηχανή να την έχω πίσω και να σκεφτομαι, να σταματήσω να βγάλω καμία φωτογραφία, η όχι. Σφιγγόμουν που δεν έβγαζα φωτογραφίες αλλά έλεγα στον εαυτό μου δεν πειράζει, θα βγάλω πιο μετά στο ταξίδι. Ευτυχώς που ψιλοέβρεχε και παρηγορούμουν.

Πήγαινα σιγά, στα νορβηγικά όρια οδήγησης και όσα αμάξια συνάντησα στο δρόμο όλοι με περνούσαν... Δεν μπορούσα να το χωνέψω ότι η νορβηγοί παρανομούσαν οδηγικα στην χώρα τους , κιομως!

Το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε ομως πρακτικα στην Νορβηγία ήταν, η εκπληκτική σήμανση στο δρόμο. Όλοι οι δρόμοι στην Νορβηγία έχουν και αριθμητική ονομασία όπως ο Ε39 που ακολουθούσα. Παντού σε όλες τις διασταυρώσεις, σε όλους τους κυκλικούς κόμβους οπουδήποτε, στις σημάνσεις κατεύθυνσης αναγράφεται αυτό το νούμερο οπότε, δεν μπορείς να χαθείς με τίποτα .
Ο μόνος τρόπος να χαθείς στην Νορβηγία είναι να γυρίσεις άθελα σου προς τα πίσω. Δηλαδή δεν χάνεσαι με τίποτα εκτος κάποιον, ελάχιστον εξαιρέσεων!! Έτσι έκλεισα το τομ, ούτε που άνοιξα τους χάρτες μου και οδηγούσα πραγματικά νιώθοντας, ελεύθερος... τέλεια!!!

Πήγα έκανα τα ψώνια μου από το σουπερ μάρκετ. Όπως με συμβούλεψε ο πολωνός από το καράβι, τα μάρκετ REMA 1000 είναι ότι πιο οικονομικό για της προμήθειες μου. Γενικά δεν είχα πρόβλημα με της αγορές , εκτος του νερού. Πήγα να αγορασω νερό και είδα δεκαπεντε διαφορετικά ειδή νερού, χωρίς υπερβολές. Μέχρι και νερό με γεύσης φρούτων είχε και, αναγκαστικά ζήτησα βοήθεια. Και συνεχίζοντας την διαδρομή μου φτάνω σε μια στάση για να φάω το μεσημεριανό μου.


383756


Αυτές της στάσεις υπεραστικών λεωφορείον της έψαχνα και στο ιντερνέτ από Θεσσαλονίκη, κοιτάζοντας φωτογραφίες. Γιατί γνωρίζοντας πολύ καλά τον εαυτό μου ήξερα, ότι όλο και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε καμία δύσκολη, για διανυκτέρευση… Γιατί ουσιαστικά ήταν σαν σπιτάκια με μονο την πρόσοψη τους ανοιχτή, για αυτό φυσικά ήταν και δωρεάν.

Ήμουν σε ένα μέρος κάπου στο πουθενά που από απέναντι πέφταν 4-5 καταρράκτες, είχα σεληνιαστεί τελείως.


383757

[NIKANTHI]

Τρώγοντας δεν πίστευα κλασικά που βρισκόμουν αλλά δεν έκανα την παραμικρή κίνηση να φωτογραφίσω το μέρος, όχι είπα μόλις φάω και μετα… Oμως μέχρι να γίνει αυτό οι καταρράκτες καλυφθήκαν από την ομίχλη.

Μετά από αυτό το γεγονός άρχισα σιγά σιγά να χάνω τα λογικά μου, έως να τα χάσω τελείως μιας και, οι ομορφιές της Νορβηγικής υπαίθρου ήταν πολύ για έμενα να τις διαχειριστώ...

Φεύγοντας από εκεί διασχίζω κάτι τούνελ παίρνω το πρώτο φερρυ του ταξιδιού …


383758


383759


383760

[NIKANTHI]

Και συνεχίζω να ανηφορίζω τον Ε39 κάτω από ένα ψιλόβροχο ώσπου ξαφνικά, πέφτω σε μποτιλιάρισμα. Κάναν έργα, σταματάω και περιμένω.


383761


Φυσικά όπως καταλάβατε, ούτε που με πέρασε από το μυαλό να προσπεράσω τα προπορευόμενα οχήματα για να φτάσω πρώτος στην σειρά...Πάλι για τέτοια είμαστε, και εδώ μια χαρά είναι !


383762


Ο κόσμος βγήκε από τα αυτοκίνητα του και μέσα σε όλα, ένας Νορβηγός μου λέει...

- Το ξέρεις ότι δεν έχεις πίσω φώτα

- Σοβαρά, για να δω.(Οχι ρε μάγκα μου έκαψε πάλι τις λάμπες)

- Φτιάξτες, γιατί μέσα στα τούνελ ερχόμενος από πίσω σου δεν σε έβλεπα.

- Ναι έχω μαζί μου του λέω, θα τις αλλάξω.

Και περιμένοντας ένα μισάωρο τουλάχιστον για να ανοίξει ο δρόμος το σκεφτόμουν... Είχα πεντε λάμπες αν άλλαζα τις δυο καμμένες μου θα μου έμεναν τρεις, οπότε αν καιγόντουσαν και αυτές, θα μου τέλειωναν. Εντάξει δεν είμαι τόσο γύφτος θα αγόραζα, άλλα το φειζερ έχει την πατέντα να φοράει κόκκινες λάμπες. Και άντε τώρα βρες, κόκκινες λάμπες στην Νορβηγία …. Χέστες!

Θα συνεχίσω έτσι και αν με σταματήσουν θα τους πουλήσω τρέλα ότι δεν το ήξερα, και θα τις αλλάξω εκείνη την στιγμή ….Γιατι αν ξέμενα από λάμπες σε πιθανό έλεγχο πως θα τις άλλαζα, στέκει. Και μες στα τούνελ θα αφήνω αναμμένο το φλας, λες και το ξέχασα για να με βλεπουν… Ωραια λύθηκε και αυτό! Μες στην καγκουρια λοιπόν, και καλό μου δρόμο!!!

[NIKANTHI]

Είχε φτάσει οκτώ και, έπρεπε να βρω κάμπινγκ. Βρίσκω πινακίδα για ένα και, κόβω μέσα. Πάω στην ρεσεψιόν ήταν ένας αχώνευτος χοντρός Νορβηγός του λέω, για σκηνή κοιτάει τον τιμοκατάλογο 130 ΝΟΚ (14ε). Κοιτάω έξω το καιρό εβρεχε, τον ρωταω για σπιτακι…400 ΝΟΚ (43ε).

Καλα λεω θα το σκεφτω και παω να κανω τσιγαρο.

Σφιγγόμουν γιατί δεν είχα ξαναστησει σκηνή στην ζωή μου και υπό βροχή, δεν ήξερα αν θα τα καταφέρω.

- Έλα μωρέ σιγά... Μπαίνω μέσα, του λέω...

- Θα στήσω σκηνή, έχει πουθενά δέντρα για να με προστατέψουν από την βροχή …

- Όχι!

- Καλά θα το σκεφτώ... Και βγαίνω έξω

Τότε θυμάμαι ότι στα πεντε χιλιόμετρα είχε και άλλο κάμπινγκ, ανεβαίνω στο μηχανάκι και εξαφανίζομε. Πάω στο άλλο έκλειναν εκείνη την ώρα. Τα ίδια, 100 και 400…

- Οχι εντάξει, θα στήσω σκηνή

- Αν θες μου λέει έχω και ένα μικρό δωματιάκι με 200 ΝΟΚ (21ε), ενδιαφέρεσαι;

- Και το ρωτας!!


Μπαίνουμε στο σπιτάκι


383763


Και ηταν τρελα

- Μόνο αν θες να μην ανοίξεις τέρμα την θέρμανση...

Ναι καλά με που φεύγει, τσιτώνω το καλοριφέρ βγάζω μπότες και κάλτσες για να στεγνώσουν. Τα πόδια μου ήταν μούσκεμα, οι μπότες τελικά δεν ήταν και πολύ αδιάβροχες... Και άραξα.

Σε σχεση με το περσινό μου ταξίδι πείρα πολλά μαθήματα, για αυτό και οργανώθηκα κάπως καλύτερα. Όπως, ότι πείρα δυο κινητά το δικό μου και της Ανθής έτσι, αν χαλάσει το ένα να έχω το άλλο. Αλλά με το μπήκα στην Νορβηγία το κινητο της Ανθης μπλόκαρε και δεν έβγαζε σήμα. Παιδευτικά να το φτιάξω τίποτα, πήραμε τηλέφωνο την wind τίποτα. Έτσι έμεινα με ένα χαλασμένο κινητό και ένα κινητό που δεν φόρτιζε με τίποτα, έξοχα!!


Βγήκα έξω να δω το μέρος …


383764


383770

[NIKANTHI]

Έφαγα χαζεύοντας το ποτάμι.


383771


Και γύρισα στο λιλιπούτειο σπιτάκι μου που έκαιγε σαν φούρνος .


383772


Με το που πέρασε η ώρα χαζεύοντας και ακούγοντας την βοή του ποταμιού που περνούσε δίπλα από το παράθυρο μου, αποκοιμήθηκα...


383773

[NIKANTHI]

383769


Χιλιόμετρα βάση του google maps… 196


(Εδώ να γράψω ότι της ισοτιμίες της έκανα μέσω του διαδικτύου όχι όταν πήγα το ταξιδι, αλλα όταν έγραφα το ταξιδιωτικό… Υπολόγιζα βέβαια ποσο πληρώνω, αλλα για να μην τα κάνω χαλια, τα ξανά υπολόγιζα όταν έγραφα το ταξίδι. Οι ισοτιμίες παίζουν, τώρα βεβαια μπορεί να είναι διαφορετικές … Αλλα σε γενικές γραμμές κάπου εκεί κυμαίνονται...)

[NIKANTHI]

ΠΕΜΤΗ 18 - 06 - 2015 ΗΜΕΡΑ 9

Το πρωί σηκώθηκα κλασικά νωρίς κατά τις 06,00, χτύπησα καφεδάκι στο σέικερ και πήγα έξω να απολαύσω το ποτάμι


383774


383775


383776

[NIKANTHI]

Εντάξει μόνος ήμουν καφές στην μούγγα δεν λέει, οπότε ευκαιρία να σας πω τα εσώψυχα μου...

Πιστεύω ότι έχετε καταλάβει ότι ο τρόπος που περιγράφω το ταξιδιωτικό είναι βιωματικός να τον πω, με ένα κάπως ιδιαίτερο προσωπικό στιλ. Στην Νορβηγία όμως τα πράγματα είναι γενικώς ήρεμα, σασπένς και περιπέτεια δεν έχει. Βασικά το να οδηγείς στην Νορβηγία είναι σαν να οδηγείς στο Αγιο Όρος... Δεν συμβαίνει ποτέ τίποτα! Το μόνο που σε ανησυχεί είναι να μην σε εμβολίσει κανένας τάρανδος. Αλλά και στο Αγιο Όρος έχει ζώα οπότε... το ίδιο είναι!

Έτσι κόλλησα και δεν ήξερα τι να γράψω, και αυτό φαίνετε στην συνεχεία του ταξιδίου. Από εδώ και εμπρός είναι κάπως διαφορετικά γραμμένο το κείμενο. Πιο πολύ θα το έλεγα, με ταξιδιωτικές και όχι τόσο βιωματικές περιγραφές… Γιατί πολύ απλα καποιες μέρες, δεν συνέβη πραγματικά τίποτα άξιο ενδιαφέροντος, που θα μπορούσα να περιγράψω… Παμε λοιπον


383777


Για να πάω εγώ όμως οπουδήποτε έπρεπε να πάρει μπρος το μηχανάκι, το βάζω μπρος τίποτα, ξαναπροσπαθω, ουτε…Ο Χριστός και η Παναγια!! Τελικά πήρε δύσκολα. Mπούκωσε αφού έβγαζε ντουμάνια από πίσω. Σίγουρα έφταιγε η υγρασία αλλά και οι ταχύτητες μου στο ταξίδι... Αντε να δούμε τι θα κάνουμε και με αυτό.

Ξεκινώ...


383778


383779

[NIKANTHI]

Μετά από κάμποσα χιλιόμετρα πάω για βενζίνη όπου βλέπω αυτό.


383780


Ήταν ένα γκρουπ από Βραζιλιάνους μοτοσυκλετιστές που ήρθαν αεροπορικώς από το Ρίο στο Βερολίνο και από εκεί, με μισθωμένες μοτοσυκλέτες στην Νορβηγία.


383782


Εντάξει ακριβό το τίμημα για τους Έλληνες να ταξιδέψουν στην Νορβηγία αλλά για κάποιους λαούς, είναι ακριβότερο.

Στην Νορβηγία από όσο κατάλαβα, πληρώνεις πανάκριβα την βενζίνη γιατί ταυτόχρονα μέσα στην τιμή, είναι και το αντίτιμο σου για όλα αυτά που βλέπεις τριγύρω…


383783

[NIKANTHI]

383784


383785


Στην Αυστρία και στην Γερμανία πώς πληρώνεις τα πάντα, εκεί δεν πρέπει να πληρώσεις τίποτα…


383786

[NIKANTHI]

Καλύτερα σε βενζίνη παρα σε εισιτήριο … Η τουλάχιστον έτσι λέω εγώ.


383787


383788


Μέχρι στιγμής στο ταξίδι μου έβγαζα φωτογραφίες μόνο στις στάσεις, είχα πρόβλημα και δεν ήξερα τι να κάνω. Την φωτογραφική μηχανή την είχα πίσω μαζί με τα τρια σφραγισμένα μπουκάλια από λάδι και όλα μου τα ρούχα, θα έπρεπε να την φέρω μπροστά. Αλλά στο tank bagg είχα το χρησιμοποιημένο λάδι και φοβόμουν να το πάω πίσω, μην γίνει μαλακία και μου λερώσει τα ρούχα. Δεν ήξερα πως να το βολέψω, και ξεκίνησα ευχόμενος σύντομα να λύσω και αυτό το πρόβλημα … Καλά θα μου πείτε γιατί δεν πέταξες το χρησιμοποιημένο λάδι, γιατί μετά από αυτό που έζησα στην Γερμανία φοβόμουν μην τυχόν χρειαστώ και αυτό.

Παίρνω ένα φερυ


383789


Ευκαιρία να βγάλω καμια φωτογραφία:ufo::ufo::ufo::ufo::ufo::ufo::ufo::ufo::ufo::ufo::ufo::ufo:



Μόλις με επιστρέψουν τα εξωγήινα όντα την φωτογραφική μηχανή… Συνεχίζετε

[NIKANTHI]

383793


Μέχρι που ξαναπήρα τους δρόμους


383794


Kαι αφού έκανα τις απαραίτητες συμπληρωματικές αγορές μου από το σουπερ μάρκετ, διασχίζω τον Ε39 και φτάνω σε ένα μέρος που από παντού πέφταν καταρράκτες. Τι προγράμματα και μαλακίες, από οπού και να πας στην Νορβηγία είναι μαγεία! Βλέπω άνοιγμα στο δρόμο με ένα τραπέζι στο πουθενά, χώνομαι μέσα, και…


383795


Eκανα το καλύτερο Πικ Νικ της ζωής μου

[NIKANTHI]

Πω πω μιλάμε πέφταν εξι καταρράκτες τριγύρω μου και εγώ ήμουν στην μέση … Τι να λέμε τώρα! Οι καταρράκτες ήταν τεράστιοι και ήταν αδύνατο να πιάσω όλο το εύρος τους.


383796


Για να βγάλω φωτογραφία το καμάρι μου, ξάπλωσα στο χώμα μπας και χωρέσει ο καταρράκτης αλλα τελικά, με τα βίας χώρεσε το ένα πέμπτο του…

Όσο καθόμουν εκεί έβλεπα αρκετούς μηχανόβιους να περνάνε από μπροστά μου χωρίς κανένας να ασχοληθεί με το μέρος … Καλά τι κάνουν αυτοί χάπια παίρνουν! Δεν μπορούσα να καταλάβω, μόνο εγώ είχα αντιληφθεί ότι βρισκόμουν στο παράδεισο και όλοι οι υπόλοιποι στα τέτοια τους.

Αλλά εντάξει, ήμουν μόνο μια μέρα στη Νορβηγία και δεν είχα σχηματίσει ακόμα καθαρή αντίληψη για το μέρος … Σε λίγες μέρες όμως θα καταλάβαινα τα πάντα.

Παίρνω την μανα μου τηλέφωνο

- Μαμά είμαι σε ένα μέρος τη να σου λέω!

- Σοβαρά

- Ναι πάρε το αμάξι και έλα…

- Τόσο ωραία είναι;

- Μόνο! … Eσύ πώς είσαι;

- ΖΩ !!!!


383797


Μιας που τρώω ευκαιρία να πω ότι μέχρι τώρα αλλά και γενικώς ,την έβγαζα με γαλακτοζαμπονειδη… Οι συνήθεις αγορές μου ήταν σαλάμι κασέρι πατατοσαλάτα ψωμί και νερό, για όλα αυτά στο περίπου πλήρωνα 130 νοκ (14ε). Αλλά πολλές μέρες αγόραζα και λιγότερα αγαθά γιατί είχα περίσσευμα. Γενικά δεν ήταν ακριβά αφού το ψωμί του ενός κιλού αλλά και το νερό, κάναν τα μισά λεφτά .

Αφού ξανασαλπαρα άλλες δυο φορές


383798