View Full Version : Σκωτία, Ποδήλατα αεροπλάνα τρένα πλοία λεωφορεία και τραμ.
Δευτέρα, 6 Ιουνίου 2017.
Η ώρα είναι 10:30, βρίσκομαι στην αίθουσα πρωινού του ξενοδοχείου και απολαμβάνω μια χάλια μηλόπιτα. Έξω βρέχει καταρρακτωδώς, χαζεύω από το τζάμι και χαίρομαι που είμαι μέσα. Στο χώρο ακούγετε ωραία μουσική, διασκευές από γνωστά Αγγλικά τραγούδια.
Την τελευταία μιάμιση ώρα προσπαθώ να βρω πως θα κάνω τα 4χλμ που με χωρίζουν μέχρι τον σταθμό του τρένου για το Εδιμβούργο. Οι μυς στα πόδια μου καίνε, είναι άθλος ακόμη και το να ανέβω τις δυο σκάλες για το δωμάτιό μου. Λαχανιάζω με την παραμικρή προσπάθεια. Για την ώρα δεν βλέπω πως μπορώ να φτάσω στο σταθμό χωρίς να κινδυνεύω να καταρρεύσω στο δρόμο.
384277
Περίπου τρεις μήνες πριν…
John Muir Way, τι είναι αυτό; Πεζοπορικό μονοπάτι στη Σκωτία; 230 χιλιόμετρα μήκος που διασχίζει την χώρα από την δυτική ακτή στον Ατλαντικό, μέχρι την ανατολική στη βόρεια θάλασσα! Χμμμ και είναι προσπελάσιμη η διαδρομή με ποδήλατο. Τι λες τώρα;!
Αν και το εγχείρημα ταίριαζε σε αυτό ακριβώς που έψαχνα, ένα ταξίδι που θα επισφραγίζει το τέλος μια περίεργης περιόδου στη ζωή μου και την αρχή μια άλλης, ωστόσο πέρασαν μέρες μέχρι να πάρω την απόφαση. Άνοιγα χάρτες και μετά τους έκλεινα, διάβαζα για το μονοπάτι και μετά το παράταγα.
Κάποια στιγμή έπεσα επάνω στην έννοια του Bike Packing, δηλαδή Backpacking αλλά με ποδήλατο, αυτό ήταν το κλικ που χρειαζόμουν για να το αποφασίσω. Σε αυτό βοήθησε και το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι αεροπορικές εταιρείες δέχονται να μεταφέρουν ποδήλατα σαν αθλητικό εξοπλισμό. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα ειδικό σάκο μεταφοράς, και βασικές ικανότητες για να το λύσεις και να το δέσεις.
384278
Την στιγμή που έκλεισα τα αεροπορικά εισιτήρια δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Τόσα πολλά συναισθήματα να βιώνονται ταυτόχρονα, χαρά, ενθουσιασμός, άγχος, ανησυχία, κινητοποίηση, περιέργεια. Εκείνη ακριβώς την στιγμή συνειδητοποίησα ότι το πρώτο μου μεγάλο οδοιπορικό γίνετε, επιτέλους γεγονός. Ποιος θα το έλεγε ότι θα γινόταν με ποδήλατο.
Αλήθεια, τώρα που είπα ποδήλατο, κάπου πρέπει να έχω ένα. Το είχα αγοράσει καινούργιο πριν 2,5 χρόνια, αλλά μετά τον πρώτο ενθουσιασμό, έχει μείνει ακίνητο στο γκαράζ τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Θα πρέπει να κατέβω να δω τι κάνει.
Η διαδικασία της προετοιμασίας. Τι όμορφη περίοδος, είναι σαν να έχει ξεκινήσει το ταξίδι με όλα του τα θετικά, την χαρά τον ενθουσιασμό την προσμονή, αλλά χωρίς τα αρνητικά της πραγματικότητας.
Είχα 3 μήνες μπροστά μου για να τα κάνω όλα.
Την συντήρηση του ποδηλάτου: Δεν χρειάστηκε κάτι ιδιαίτερο πέρα από ένα σέρβις και λάστιχα συν την αλλαγή των μπροστινών γραναζιών ώστε να έχει καλύτερο βήμα στην φλαταδούρα.
Τον εξοπλισμό που θα χρειαστώ: Το μπάτζετ ήταν περιορισμένο και έτσι έπαιξε πολύ κινέζος συν ένα γερμανικό site και τα υπόλοιπα από εδώ. Σαμάρια, σχάρα, σέλα πιο άνετη, ακροτίμονα, τσάντα για την μεταφορά στο αεροπλάνο, συν ένα 20λιτρο drybag που έπιανα στο τιμόνι με όλα τα άμεσης ανάγκης.
Την προπόνηση: Στην πρώτη βόλτα κατάλαβα πως ότι αφήνεις σε αφήνει. Έπρεπε να δουλέψω πολύ για να φτάσω ξανά στο μέτριο επίπεδο που ήμουν 1,5 χρόνο πριν.
Την μεταφορά του ποδηλάτου με το αεροπλάνο: Αυτό που ζητάνε οι εταιρείες είναι να έχεις το ποδήλατο σε τσάντα, να έχεις βγάλει τα πετάλια, και το τιμόνι να είναι στην ευθεία με το σκελετό. Στην πραγματικότητα, για να χωρέσει στην τσάντα, έπρεπε να βγάζω την σχάρα μαζί με την σέλα, τους τροχούς, τους λασπωτήρες και να αφαιρώ τελείως το τιμόνι. Την τελευταία στιγμή αποφάσισα να λύνω και το πίσω ντεραγιέ, όπως διάβασα σε κάποιο site είναι η αχίλλειος πτέρνα της όλης διαδικασίας. Έκανα προπονήσεις στο γκαράζ πόσο γρήγορα μπορώ να το λύσω και να το πακετάρω, και μετά να το ξανά δέσω. Φορά με την φορά ο χρόνος μου βελτιωνόταν, μέχρι που στο τέλος έπεσε στα 15 λεπτά.
Διαδρομή και πληροφορίες: Ίσως το πιο απολαυστικό κομμάτι της προετοιμασίας. Ενώ το μονοπάτι ήταν το αρχικό μου έναυσμα για το ταξίδι, διαβάζοντας και μαθαίνοντας για την Σκωτία άρχισα να αναρωτιέμαι τι άλλο θα μπορούσα να χωρέσω στην μια εβδομάδα που θα ήμουν εκεί. Μετά από ατελείωτες παραλλαγές και σχεδιασμούς που θα έπαιρναν πολύ μελάνι για να περιγράψω κατέληξα στο εξής πλάνο. Το ταξίδι θα ήταν ένας συνδυασμός από Isle of Skye, μονοπάτι, και μια ιδέα από Εδιμβούργο, ενώνοντας τα κομμάτια με τρένο και πλοίο ώστε να βγει χρονικά. Ναι έχετε δίκιο, αρκετά αισιόδοξο.
384279
384281
Όταν βάζεις ένα σημάδι στο ημερολόγιο στην αρχή φαντάζει μακριά. Κάποια στιγμή όμως όλο αυτό το διάστημα είναι πια πίσω, και ότι προετοιμασία, διάβασμα, ψάξιμο σκέψεις ή αγωνία είναι πλέον παρελθόν. Και βρίσκεσαι στην αρχή του ταξιδιού.
Μέσα στο σάκο υπάρχει ήδη η σκηνή το υπόστρωμα και το sleeping bag
384285
384286
Ελπίζω να μην το πλακώσουν κάτω από καμία ντουζίνα βαλίτσες
384287
Τρίτη 6 Ιουνίου.
Προαστιακός για Ελ. Βενιζέλος. Τα ποδήλατα επιτρέπονται στο τρένο, αλλά το πως θα μπεις και θα βγεις από τους σταθμούς είναι κάτι που μάλλον τους διέφυγε.
Στο αεροδρόμιο τα αντικείμενα με μεγάλο μέγεθος η περίεργο σχήμα παραδίδονται σε ξεχωριστό ιμάντα. Ο υπάλληλος μου είπε πως αυτά φορτώνονται τελευταία, και έτσι καθησύχασε λίγο τους φόβους μου για την μεταφορά. Μετά από τέσσερις ώρες ήρεμης πτήσης , τα καθίσματα ήταν πιο άνετα απ’ ότι θυμόμουν, φτάνουμε Εδιμβούργο.
Μεγάλη ανάσα, εισπνοή…
23:30, έξω βρέχει πολύ. Δένω το ποδήλατο, φορτώνω τα μπαγκάζια και ανοίγω το gps. Είχα περάσει το hostel στα αγαπημένα, αλλά δεν το βρίσκω. Πάω να το ψάξω με όνομα αλλά δεν βρίσκω πουθενά λατινικούς χαρακτήρες! Δεν το έχω δουλέψει ξανά εξωτερικό. Το αεροδρόμιο έχει αδειάσει, έξω είναι σκοτάδι και δεν έχω καμία αίσθηση προσανατολισμού. Σε μια ακόμη προσπάθεια με το gps ανακαλύπτω πως στις γλώσσες έχει δύο επιλογές για Ελληνικά. Ε, η μία ήταν οι λατινικοί χαρακτήρες. Σημαδεύω το hostel και κοντοστέκομαι στην έξοδο του τέρμιναλ, μου παίρνει λίγο να αποφασίσω να βγω στη βροχή για πρώτη φορά με το ποδήλατο, στο σκοτάδι σε ένα άγνωστο μέρος. Τα δέκα χιλιόμετρα μου φάνηκαν ατελείωτα.
Σε κάποια στιγμή πλησιάζω σε ανισόπεδο κόμβο και το gps μου λέει να κρατηθώ στη μέση όπου ο δρόμος κατηφόριζε! Πας καλά! :eyepop::eek: Εδώ δεν κόβουν καθόλου, περνάνε με χίλια δίπλα μου. Μένω αριστερά και όταν φτάνω στην ευθεία περιμένω μέχρι να μην βλέπω αυτοκίνητο. Τρέχω κάθετα στην μέση της λεωφόρου πηδάω πάνω στο ποδήλατο και κάνω πετάλι όσο πιο γρήγορα μπορώ μέχρι να βγω από την άλλη πλευρά. Για μια στιγμή φοβήθηκα μήπως το ταξίδι μου τελειώσει πολύ γρήγορα.
Κάποια στιγμή φτάνω στο hostel, πρέπει να είναι 1:30. Κανονίζω να αφήσω εκεί τον σάκο μεταφοράς για να τον πάρω την τελευταία μέρα που είμαι πάλι Εδιμβούργο, έτσι δεν θα χρειάζεται να τον σέρνω σε όλη τη Σκωτία μαζί μου. Είμαι μούσκεμα, πάνω στο πανικό δεν έβαλα αδιάβροχα, αφέθηκα στην αδιαβροχοποίηση του ορειβατικού soft shell που φορούσα. Λέω θα αλλάξω στο δωμάτιο, παίρνω τα κλειδιά ανοίγω, fuck! Κατασκόταδο και απόλυτη ησυχία, το δωμάτιο είναι γεμάτο από κόσμο που κοιμάται, ένα κρεβάτι μόνο άδειο, το δικό μου. Σε κάτι μεταξύ καλοριφέρ και αερόθερμου έχουν στερεώσει δυο σειρές παπούτσια, βάζω και τα δικά μου από πάνω και κρεμάω το μπουφάν μπροστά. Πέφτω στο κρεβάτι με τα βρεγμένα ρούχα και βάζω ξυπνητήρι για 5:00. Έχω να προλάβω το τρένο των 6:30 για Kyle of Lockalsh, τρία διαφορετικά τρένα εφτά ώρες διαδρομή.
Το ξυπνητήρι χτυπάει, το κλείνω και μαζί κλείνω τα μάτια μου. Τα ξανά ανοίγω και το τρένο μου φεύγει σε 20 λεπτά! Πετάγομαι επάνω, φορτώνω το ποδήλατο και βγαίνω στο δρόμο. Δεν έχω χρόνο να ψάξω στο gps, ο σταθμός είναι κοντά, βάζω ένα σημάδι στο περίπου και ποδηλατώ στα τυφλά. Φτάνω στο σταθμό 3 λεπτά πριν την αναχώρηση, έχω κλείσει τα εισιτήρια δυο μήνες πριν. Πρέπει απλά να βρω το αυτόματο μηχάνημα και να βάλω την πιστωτική που έκανα την αγορά συν ένα κωδικό που μου έχουν στείλει. Βρίσκω μια υπάλληλο και την πιάνω κυριολεκτικά από το χέρι. Μπαίνω στο τρένο ένα λεπτό πριν ξεκινήσει.
…Μεγάλη ανάσα, εκπνοή.
384288
Σκεπτόμενος το πόσο βαρέθηκα στις τέσσερις ώρες πτήσης περίμενα να είναι μεγάλη δοκιμασία οι εφτά ώρες του τρένου. Εντούτοις αποδείχθηκε το αντίθετο. Τα βαγόνια ήταν καθαρά και άνετα, είχαν μέχρι και wifi, και η διαδρομή ήταν απολαυστική και ξεκούραστη.
Στο τελευταίο από τα τρία τρένα που άλλαξα μάλιστα, όλο το κουπέ εκτός από την θέση μου ήταν ρεζερβέ από ένα γκρουπ Αγγλικών ΚΑΠΗ. Συνταξίδευα με ένα σωρό από ηλικιωμένες κυρίες που ρωτούσαν την καταγωγή μου και τι κάνω εκεί; Μαζί τους και ο αεικίνητος κοντούλης χοντρούλης σκωτσέζος ξεναγός με την παραδοσιακή ενδυμασία.
Όταν κάποτε φτάσαμε στο τέλος της διαδρομής μου ευχήθηκαν καλή συνέχεια και βγήκα επιτέλους στο δρόμο.
384291
384292
Για τους φαν του είδους υπήρχε και αυτό!
384293
Το Kyle of Lochalsh είναι το σημείο που ενώνει η γέφυρα την κυρίως χώρα με το Isle of Skye. Το πιο διάσημο και πιο τουριστικό από τα νησιά της Σκωτίας. Ποδηλατώ προς το Portree, την πρωτεύουσα του νησιού. Έχει κίνηση που σε σημεία γίνετε ενοχλητική. Όταν υπάρχει χώρος οι οδηγοί με περνάνε με χίλια, όταν δεν υπάρχει μένουν υπομονετικά πίσω μου. Συχνά φτιάχνω μικρά κομβόι μέχρι το τέλος της επόμενη ανηφόρας ή ένα φαρδύ σημείο.
Είμαι τυχερός με τον καιρό, αν και συνήθως έβλεπα όλες τις εποχές μέσα στην ίδια μέρα. Η διαδρομή είναι πανέμορφη, αν και τα πιο ωραία με περιμένουν βορειότερα.
Τα 70 χιλιόμετρα μέχρι το Portree έχουν πολλά υψομετρικά, τουλάχιστον για τα μέτρα μου, και κουράζομαι. Φτάνω αργά το απόγευμα και βρίσκω το hostel στο κέντρο της πόλης.
Η γέφυρα για το Isle of Skye
384327
384329
384330
Όσο ανεβαίνεις το τοπίο αλλάζει!
384334
Το hostel στο Portree
384336
Το προηγούμενο βράδυ ήμουν πολύ κουρασμένος για να βγω για φαγητό. Έτσι το πρωί βρήκα ένα ωραίο καφέ και κάτι να τσιμπήσω.
Το τοπίο αλλάζει δραματικά στο βόρειο κομμάτι. Επιβλητικό, απόκοσμο. Το φως το βοηθάει αυτό, νομίζεις πως ο ουρανός είναι πιο χαμηλά.
Η κίνηση είναι αισθητά μειωμένη και μετά το Kilt Rock είναι σπάνια. Ποδηλατώ για μεγάλα διαστήματα χωρίς να εμφανιστεί κανείς, το απολαμβάνω.
Κατά διαστήματα βρέχει, φοράω το αδιάβροχο μιας χρήσης που μου είχαν κάνει δώρο όταν πέρασα το αυτοκίνητο ΚΤΕΟ και χαμογελάω όταν σκέφτομαι κάτι σετ των 180 ευρώ που πουλάνε τα ποδηλατικά μαγαζιά. Αυτή η «σακούλα» με έβγαλε παλικάρι σε όλη τη Σκωτία και την πέταξα την τελευταία μέρα στο αεροδρόμιο. Είχα και ένα ορειβατικό πόντσο μαζί αλλά δεν το άνοιξα ποτέ, τόσο με βόλεψε αυτό το πραγματάκι.
Για το τοπίο δεν ξέρω τι να γράψω, απλά αυτό, αν κάποιος έχει χόμπι την φωτογραφία τοπίου κάπως έτσι θα μοιάζει ο παράδεισός του! Έπρεπε να πειθαρχώ τον εαυτό μου να μην σταματάω για φωτογραφίες γιατί δεν θα έφτανα ποτέ.
Από το Portree και πάνω όλα τα χωριά είναι μικρά, 5-10 σπίτια το πολύ. Είχε πάει μεσημέρι και στάθηκα να βρω στο gps ένα κάμπινγκ για το βράδυ. Στο βορειότερο άκρο του νησιού είχε ένα κοντά σε ένα οικισμό. Δυο ώρες πετάλι και θα ήμουν εκεί. Σε αυτή την διαδρομή έκανα και την πρώτη γνωριμία μου με τα minges. Μικροσκοπικά σαν σκνιπάκια, πυκνά σαν σύννεφο, όπου υπάρχουν δεν μπορείς να ξεφύγεις από πουθενά. Έκλεινα τα μάτια όσο μπορούσα, έσκυβα στο τιμόνι και ποδηλατούσα γρήγορα υπομένοντας τα τσιμπήματα.
Το καφέ στο Portree
384345
Δρόμος, δρόμος, δρόμος, πόσο το ευχαριστήθηκα. Αυτό έψαχνα, από αξιοθέατα είδα ελάχιστα.
384346
Το φτηνοαδιάβροχο που με έβγαλε σε όλο το ταξίδι. Ρε 180 ευρώ για ένα σετ, πάτε καλά;!
384348
Kilt Rock, κάθετοι βράχοι από βασάλτη. Οι σχηματισμοί υποτίθεται ότι θυμίζουν κιλτ, την σκωτσέζικη φούστα.
Οι φωτογραφικές μου ικανότητες είναι πολύ φτωχές.
384355
384357
Φυσικά το σημείο προσελκύει τουρίστες. Από την καντίνα στο βάθος πήρα το τελευταίο γεύμα της ημέρα, θα καταλάβετε παρακάτω.
384359
Πολύ πετάλι και σήμερα. Κουράζομαι και κάνω συχνές στάσεις.
384367
Χωρίς σχόλια
384368
Όσο ανεβαίνω η κίνηση είναι ελάχιστη.
384369
Κάποια στιγμή το gps με βγάζει από τον κεντρικό, στρίβω προς τη θάλασσα. Κατεβαίνω κάτι χωράφια, ερημιές ψυχή πουθενά. Στρίβω πλέον σε χωματόδρομο και φτάνω σε ένα χωράφι με κάτι σαν αποθήκη δίπλα.
Αν δεν είχε μια σκηνή εκεί θα έλεγε ότι ήρθα λάθος. Κοιτάω το gps και βλέπω ότι δεν ήταν το κάμπινγ δίπλα στο χωριό που νόμιζα αλλά ένα camp site στο πουθενά.
Η ιδιοκτήτρια μένει σε ένα σπίτι παρακάτω. Παρέχει νερό, τουαλέτα και την αποθήκη που έχει μέσα ένα ψυγείο και ένα τραπέζι με δυο καρέκλες. Η πόρτα μένει πάντα ανοικτή γιατί έχουν κάνει φωλιά μέσα κάτι πουλιά σαν χελιδόνια.
Φαγητό δεν υπάρχει πουθενά τριγύρω για πολλά χιλιόμετρα. Με ρωτάει αν έχω φέρει κάτι και της λέω ναι, αν και το μόνο που έχω είναι κάτι μπισκότα.
Ένα βράδυ είναι θα βγει.
Στήνω και απολαμβάνω την ησυχία. Από κάτω ακριβώς ο Ατλαντικός και στο βάθος τα νησιά Χάρις. Το βράδυ η σκηνή άντεξε την βροχή και εγώ άντεξα την τρομάρα που πήρα όταν άκουσα σούρσιμο στα χόρτα δίπλα και πατήματα. Το πρωί βρήκα τους ενόχους.
Το σκοτάδι δεν κρατάει πολύ σε αυτά τα μέρη, τέσσερις ώρες όλες κι όλες. Σηκώνομαι χαράματα.
Δυο είναι οι αγαπημένες μου στιγμές σε ένα τέτοιο μέρος. Να ανοίγω το φερμουάρ της σκηνής και να παγώνει το πρόσωπο μου από την πρωινή αύρα, και το πακετάρισμα και φόρτωμα. Χάνομαι σε αυτό, κάτι σαν Ζεν διαδικασία.
Σπρώχνω το βαρυφορτωμένο μου ποδήλατο μέχρι το χωματόδρομο και ξεκινάω πετάλι για να βγω στον κεντρικό. Στα χωράφια τριγύρω πετάγονται λαγοί από παντού, οι χθεσινοί ένοχοι. Μα καλά, δεν τρώνε στιφάδο εδώ;! :evil::lol:
384375
384377
384378
Αποφασίζω ότι δεν θα συνεχίσω στο νησί, διαφορετικά δεν θα προλάβω να ποδηλατήσω καθόλου στο μονοπάτι (John Muir Way).
Κατευθύνομαι προς το Uig, το μόνο χωριό στην περιοχή. Από εκεί θα ψάξω ένα μέσο να γυρίσω στο Portree, και από εκεί στο Armadale για να περάσω με φερι στο Mallaig και μετά τρένο για Helensburgh όπου είναι η αρχή του μονοπατιού ώστε να το πιάσω την επόμενη.
Πεινάω στα σοβαρά, ποδηλατώ και σκέφτομαι ένα πλήρες σκωτσέζικο πρωινό. Μετά από δέκα ερημικά και πανέμορφα χιλιόμετρα φτάνω στο Uig.
Ότι φαγάδικο υπάρχει είναι κλειστό! Αρκούμε σε ένα σάντουιτς από βενζινάδικο. Βρίσκω ένα πούλμαν που δέχεται να με πάρει μέχρι το Portree.
Πρωινό ξεκίνημα. Πόσο πολύ μου αρέσει αυτή η στιγμή!
384381
Το Uig από ψηλά.
384382
Το μέσο μου για το Portree.
384383
Έχω Λίγο χρόνο για μια βόλτα, και ένα καφέ με μια πραγματικά ωραία μηλόπιτα.
384393
384395
384394
Όταν πάω στη στάση βλέπω ότι το λεωφορείο δεν έχει μπαγκαζιέρες. Ωχ, ώρα για διαπραγματεύσεις!
Ο οδηγός δέχεται να μπω με το ποδήλατο μέσα αρκεί να του υποσχεθώ πως θα το κρατάω καλά.
Μπαίνω μέσα, το μαγκώνω σε μια κολώνα παίρνω αγκαλιά τον σκελετό και ξεκινάμε!
Ο τύπος έχει βγει από ταινία Mad Max! Το λεωφορείο πάει τάπα! Τα λάστιχα στριγγλίζουν σε κάθε στροφή, παίζει να έκανε και διορθώσεις με ανάποδα αλλά δεν μπορούσα να δω, κράταγα το ποδήλατο.
Είχα βάλει τα πόδια μου κόντρα δεξιά αριστερά στο διάδρομο, είχα αγκαλιάσει την κολόνα και πάλι έφευγα! Από κάποια στιγμή και μετά με έχει πιάσει νευρικό γέλιο!
Κάποτε τελειώνει η τρελή διαδρομή και κατεβαίνω.
Από εδώ έχω 35 χιλιόμετρα μέχρι να πιάσω το φέρι. Μια πινακίδα με ενημερώνει για το επόμενο, έχω αρκετό χρόνο.
Είχα ξεκινήσει με βροχή, αλλά τώρα έχει λαμπερή λιακάδα. Το τοπίο είναι μαγικό.
Κάθε τόσο σταματάω για φωτογραφίες και για ανάσες. Από τα μισά και μετά βλέπω πως ο χρόνος δεν είναι και τόσο πολύς τελικά.
Στο τελευταίο σκέλος έχει υψομετρικά και καθυστερώ ακόμη περισσότερο.
Αν χάσω αυτό δεν ξέρω πότε είναι το επόμενο, μπορεί σε μισή ώρα μπορεί σε δύο μπορεί την άλλη μέρα. Πραγματικά δεν θα είχε σημασία αλλά μπαίνω σε μια τρελή κούρσα να το προλάβω.
Όσο πλησίαζα τόσο έβρισκα και άλλες ανηφόρες, όσο πιο κοντά έφτανα τόσο πίεζα περισσότερο για να μην πάει χαμένη όλη αυτή προσπάθεια.
Την στιγμή που πέρασα τον καταπέλτη τα πόδια μου έτρεμαν. Ήθελα να σωριαστώ εκεί με τις νταλίκες, αλλά δεν με άφησαν, έπρεπε να ανέβω και τις δυο σκάλες μέχρι το κατάστρωμα.
Η καλοτυχία με τον καιρό συνεχίζετε.
384396
Το τοπικό αναψυκτικό των Σκοτσέζων. Ωραία γεύση και μεγάλη ποσότητα ζάχαρης, ότι ακριβώς χρειαζόμουν.
384397
Από το Mallaig πήρα τρένο, τέσσερις ώρες μέχρι το Helensburgh. Αυτό δεν ήταν σαν το άλλο, ήταν βρώμικο θορυβώδες και κουραστικό.
Πήρα ένα καφέ για να με κρατήσει και θυμήθηκα ότι είμαι νηστικός από εχθές.
Έφτασα στο Helensburgh βράδυ με βροχή. Αναζήτησα κατάλυμα και έμεινα στο πρώτο που μπόρεσα να βρω. Το είχε ένα χοντρός σκωτσέζος με βλέμμα αγελάδας. Το δωμάτιο ήταν βρόμικο και ταλαιπωρημένο, αλλά είχε wifi.
Τακτοποιήθηκα και βρήκα μια ωραία pub για φαγητό.
Ωραία μουσική, ο κόσμος συζητούσε δυνατά, και ένα τεράστιο ζουμερό μπεργκερ ήταν μπροστά μου. Προς στιγμή σκέφτηκα ότι ίσως ταλαιπωρώ τον εαυτό μου πολύ, και ότι θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ αυτή την εβδομάδα ελευθερίας που τόσο σκληρά έχω κερδίσει, κάνοντας και λίγο dolce-vita χαζολογώντας και διασκεδάζοντας. Έπνιξα γρήγορα την σκέψη μου σε μια παγωμένη μπύρα.
384403
Ο καφές στο τρένο. Πρέπει να ήταν το χειρότερο πράγμα που έχω δοκιμάσει ποτέ στη ζωή μου. Προς στιγμήν σκέφτηκα μήπως από λάθος μου σέρβιραν κάποιου είδους λιπαντικό για την μηχανή του τρένου, αλλά το απέκλεισα γιατί προφανώς θα ήταν πιο εύγευστο!
384404
Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με βροχή.
Αν είχα εμπειρία από πολυήμερες προσπάθειες θα έμενα μια μέρα στην πραγματικά πανέμορφη πόλη του Helensburgh και θα ανακτούσα δυνάμεις. Αλλά η λαχτάρα μου δεν με άφησε. Ήθελα να μπω στο μονοπάτι. Έψαξα και βρήκα το σημάδι της αφετηρίας, ένα στρογγυλό μνημείο στο λιμάνι.
Ήταν το λάφυρο μου αυτή η φωτογραφία. Ήταν ο λόγος που είχα ξεκινήσει όλο αυτό.
Το μονοπάτι για έναν έμπειρο ποδηλάτη είναι μια απολαυστική και εύκολη διαδρομή 230χλμ. Στο μεγαλύτερο μήκος του έχει λίγα και ήπια υψομετρικά, εκτός από την αρχή.
Η αρχή είναι μια απότομη ανηφόρα, ισιώνει λίγο στην απόληξη της λίμνης Loch Lomond και ξανα ανεβαίνει μέχρι το κάστρο.
Αυτό ήταν και το κερασάκι στην τούρτα όσον αφορά την εξάντλησή μου. Αλλά δεν είχα την εμπειρία να το αντιληφθώ ακόμα.
Το μονοπάτι είναι μαγικό! Μια πανέμορφη διαδρομή μέσα στο πράσινο δίπλα σε λίμνες και ποτάμια. Είναι ένας συνδυασμός από μικρούς επαρχιακούς δρόμους, κλασικό πεζοπορικό μονοπάτι και towpath. Αυτά τα στενά δρομάκια που έχει δίπλα στα κανάλια. Κάποια στιγμή πρέπει να είπα στη γυναίκα μου στο τηλέφωνο «Αν ο Θεός σε εμάς χάρισε το μπλε σε αυτούς εδώ χάρισε το πράσινο»!
Δεν μπορώ να περιγράψω το πόσο χάρηκα όταν τράβηξα αυτή τη φωτογραφία!
384405
Το Helensburgh είναι μια πραγματικά πανέμορφη και ζωντανή πόλη.
384406
384407
Εικόνες βγαλμένες από παραμύθι.
384408
Towpaths τα μικρά δρομάκια δίπλα στα κανάλια και τις λίμνες.
384409
Loch Lomond
384410
Εκείνη τη μέρα κατάφερα να κάνω 45 χιλιόμετρα. Αλλά λίγο πριν το τέλος σχεδόν κατέρρευσα.
Ήταν μια μικρή ανηφόρα που χανόταν σε αριστερή στροφή. Πάνω στην προσπάθεια έκανα λάθος και αντί να κατεβάσω ανέβασα ταχύτητα.
Σηκώθηκα όρθιος αλλά δεν μπόρεσα να κάνω το ποδήλατο να προχωρήσει. Σταμάτησα και ένιωσα ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω άλλο.
Έκανα άκρη στα χόρτα και κάθισα κάτω. Ζαλιζόμουν και ένιωθα ότι δεν μπορώ να σηκωθώ.
Πρέπει να πέρασα μισή ώρα εκεί στην άκρη του δρόμου. Όταν σηκώθηκα τρέκλιζα ακόμα.
Έσπρωξα το ποδήλατο μέχρι το τέλος της ανηφόρας και συνέχισα. Ευτυχώς 3 χιλιόμετρα παρακάτω βρήκα ξενοδοχείο. Το μοναδικό στην περιοχή.
Έπρεπε να επανασχεδιάσω το πλάνο μου.
Το όλο εγχείρημα ήταν ένα πολύ καλό μάθημα όσον αφορά την διαχείριση της ενέργειας.
Μπορούμε να παράγουμε συγκεκριμένο έργο μέσα στην ημέρα, και για να μπορέσουμε να το παράγουμε και την επόμενη πρέπει κάπως να γεμίσουμε μπαταρίες.
Αυτό γίνετε με δυο τρόπους, με το φαγητό και τον ύπνο.
Σε αυτό το ταξίδι τα παραμέλησα και τα δυο. Δεν έτρωγα πολύ γιατί ξεχνιόμουν, επίσης η κούραση μου κόβει την όρεξη. Αλλά ούτε και με τον ύπνο τα πήγα πολύ καλά.
Τώρα θα έμενα στο ξενοδοχείο μέχρι την επόμενη χωρίς να κάνω τίποτα, φαγητό και ύπνος.
Πολύ ανηφόρα μέχρι το κάστρο.
384411
Εξαιρετική σήμανση σε όλο το μήκος του μονοπατιού.
384412
Στενή γέφυρα, ίσα που χώραγαν τα μπαγκάζια μου, και από κάτω ένα μαύρο ποτάμι.
384413
Πραγματική χλιδή σήμερα. Αυτό ήταν και το ωραιότερο κατάλυμα όλου του ταξιδιού.
384414
Είχε και ωραίες μπύρες
384415
και φαγητό!
384416
Την άλλη μέρα το πρωί φόρτωσα το ποδήλατο και βγήκα στο μονοπάτι. Η διαδρομή ήταν μαγική.
Πριν φύγω για το ταξίδι συζητούσα με ένα φίλο και μου έλεγε ότι αυτή η περιοχή είναι από τις πιο αδιάφορες στη Σκωτία.
Ποδηλατούσα και έλεγα από μέσα μου «είχε άδικο, είχε άδικο».
Στην πορεία βέβαια συνειδητοποίησα ότι αυτό που εννοούσε ήταν ότι το τοπίο δεν αλλάζει με τον δραματικό τρόπο που αλλάζει στα Highlands. Είναι ένα παραμυθένιο μέρος που επαναλαμβάνετε, είναι η ομορφιά του κάλους, στα highlands είναι η ομορφιά του δέους.
Η διαδρομή ήταν φλαταδούρα, υπήρχαν σημεία που κάλυπτα χιλιόμετρα χωρίς να κάνω τίποτα. Κόσμος παντού, ζευγάρια, κοπέλες με ποδήλατα, παππούδες που τρέχανε!
Η δύναμη όμως δεν είχε επιστρέψει, 25 χιλιόμετρα κατάφερα να κάνω πριν αναζητήσω ξενοδοχείο και πάλι. Ουσιαστικά το ποδηλατικό μέρος είχε τελειώσει. Την άλλη μέρα θα έπαιρνα τρένο για Εδιμβούργο.
Το κατάλυμα της προηγούμενης νύχτας.
384418
The John Muir Way
384419
Και φτάνουμε ξανά στην αρχή της διήγησης.
Κάποια στιγμή πάω να ρωτήσω πληροφορίες και ανακαλύπτω πως ο ένας υπάλληλος στο ξενοδοχείο είναι Έλληνας. Είχε δοκιμάσει και στην Ολλανδία αλλά δεν του έκατσε και ήρθε εδώ.
Έξω η βροχή έχει κόψει, μαζεύω τις δυνάμεις μου και βγαίνω στο δρόμο.
Το Εδιμβούργο είναι υγρό και σκοτεινό. Το hostel είναι παλιό και μυρίζει. Αυτή τη φορά στο θάλαμο που μένω υπάρχει μόνο ένας συγκάτοικος. Ένας ηλικιωμένος σκωτσέζος που έχει κλείσει με τις υποχρεώσεις της ζωής και γυρνάει στη χώρα. Μου μιλάει ακατάπαυστα με βαριά προφορά και καταλαβαίνω τα μισά.
Από την πόλη πήρα μόνο μια γεύση αλλά θα ήθελα να επιστρέψω και να χαθώ στα στενά περισσότερο. Αύριο επιστρέφω Αθήνα.
Το πρωί σηκώνομαι με την ησυχία μου. Έχω την ασφάλεια του τρένου, αυτή τη φορά δεν θα κάνω τα 10 χιλιόμετρα μέχρι το αεροδρόμιο. Φορτώνω, παίρνω και την τσάντα που είχε μείνει στο hostel όλες αυτέ τις μέρες και βγαίνω να απολαύσω τον τελευταίο καφέ στην πόλη. Μπαίνω στο σταθμό με το ποδήλατο και πάω για εισιτήριο. Η υπάλληλος με αποθαρρύνει, είναι μπέρδεμα μου λέει να φτάσεις στο αεροδρόμιο. Έχει λεωφορείο ακριβώς απ’ έξω και δέχονται ποδήλατα. Ξανα βγαίνω στο δρόμο και πάω στο σταθμό των λεωφορείων. Όχι, μου λένε, για να πάρουμε ποδήλατα πρέπει να είναι πακέτο. Πάρε το τραμ, ο σταθμός είναι 500 μέτρα από εδώ. :rolleyes:
Αεροδρόμιο, ξεμοντάρισμα, πακετάρισμα και πτήση για Αθήνα.
384420
Ασφαλίζοντας το ποδήλατο στο hostel
384421
Εδιμβούργο.
384422
Σε μια κουβέντα με ένα φίλο, λίγο καιρό πριν φύγω, λέγαμε ότι κάθε ταξίδι έχει πολλές πτυχές. Σαν να εμπεριέχει άλλα, μικρότερα ταξίδια μέσα του. Και ανάλογα με ποιόν μιλάς και τα ενδιαφέροντά του, ξετυλίγεις και τις ανάλογες πτυχές. Για σένα όμως που το κάνεις υπάρχουν όλες μαζί.
Σε αυτό το ταξίδι μια πτυχή ήταν η ποδηλασία και η σωματική προσπάθεια. Δεν ξέρω αν το επόμενο θα είναι πάλι ποδηλατικό. Αν είναι θα φροντίσω περισσότερο την ενέργειά μου. Κρατάω όμως πολύ όμορφες στιγμές από αυτόν τον λιτό τρόπο κίνησης. Την αργή εναλλαγή εικόνων, το ρυθμικό γύρισμα της αλυσίδας, το θρόισμα του αέρα στο πρόσωπο και τις μυρωδιές της φύσης.
Μια το Isle of Skye. :eyepop:
Μια το μονοπάτι. Κάποια στιγμή πριν φύγω, σκεφτόμουν μήπως είναι απλά ένα τουριστικό τέχνασμα. Χαράζεις μια διαδρομή, της δίνεις ένα όνομα, το προβάλεις και λίγο και βουαλά! Έχεις ένα πόλο έλξης για τουρίστες. Καμία σχέση, είναι μια αυθεντική εμπειρία, και αν κάποιος με ρωτήσει αν αξίζει τον κόπο να κάνει το ταξίδι μόνο για το μονοπάτι θα απαντήσω ένα καθαρό Ναι!
Μια το Εδιμβούργο. Έχω αφήσει υπόλοιπα εδώ ;)
Μια, νέα για μένα, ήταν η εμπειρία των hostel. Πρέπει να πω ότι τέντωσα πολύ την ανοχή μου στις μυρωδιές και την απλυσιά αυτή τη φορά. Αν και νομίζω πως δεν το έχουν με την καθαριότητα στο νησί γενικότερα. Ήταν κάτι που θεωρούσα μεγάλο εμπόδιο και περιορισμό αν ήθελα να κάνω σοβαρά ταξίδια. Πάει το ξεπεράσαμε και αυτό! :lol:
Μια από τις αγαπημένες μου το φαγητό. Ναι θα μπορούσα και καλύτερα. :lol:
Μια το solo και οι σκέψεις που το συνοδεύουν. Ναι θα ήθελα πολύ να είμαι μαζί με ένα φίλο. Περισσότερο για να μπορώ να σχολιάσω τα τοπία, τους ανθρώπους, την όλη εμπειρία ακριβώς την στιγμή που την βίωνα. Αλλά αν είναι δύσκολο να ταιριάξεις με κάποιον σε ένα μοτοσυκλετιστικό ταξίδι, στο ποδήλατο είναι 10 φορές περισσότερο. Ειδικά για μένα που είμαι ακόμη σε μέτριο επίπεδο, ούτε θα μπορούσα να ακολουθήσω έναν πολύ έμπειρο αλλά και κάποιος με το δικό μου επίπεδο μάλλον θα εκνευρίζαμε ο ένας τον άλλον. Απόλαυσα την αυτονομία μου και δεν ένιωσα πουθενά μόνος σε όλο το ταξίδι.
Το σύστημα της οργάνωσης και τα mini logistics. Αυτό είναι από τα πολύ αγαπημένα μου. Η λιτή οργάνωση του κόσμου σου. Το πως θα φορτώσεις τις τσάντες, που θα είναι τι, οι πατέντες που θα χρειαστεί να κάνεις στην διαδρομή. Από τις αγαπημένες μου ιεροτελεστίες το πρωινό φόρτωμα, και η μαγική στιγμή που βγάζεις το ποδήλατο στο δρόμο για να ξεκινήσεις την ημέρα.
Την βραδιά πριν επιστρέψω ήθελα να πιω ένα ωραίο καφέ. Ήμουν κουρασμένος και είχα περπατήσει αρκετά στο Εδιμβούργο. Έστριψα τυχαία σε ένα στενό και μπροστά μου ήταν αυτό που ακριβώς έψαχνα. Ένα ήσυχο καφέ χωρίς κόσμο και χωρίς να σερβίρει σχεδόν τίποτα άλλο. Ήπια τον πιο ωραίο καφέ του ταξιδιού. Αυτό που ήθελα είχε βρεθεί ακριβώς μπροστά μου. μια αίσθηση που είχα σε όλο το ταξίδι. Η θεία πρόνοια του ταξιδιώτη; :)
384423
Το μόνο αρνητικό με τα vroom είναι ότι δεν μπορείς να απαντήσεις σε όσους σου γράφουν ένα καλό σχόλιο. Βάζω λοιπόν εδώ ένα ευχαριστώ για όλα τα καλά σας λόγια.
Εύχομαι σε όλους καλά ταξίδια :beer::beer::beer:
George_M.
24/06/2017, 19:33
αρχικα θα σου σφιξω το χερι κ θα πω οτι εκανες πραγματικοτητα δυο απο τα ονειρα μου,
α) να ταξιδεψω Σκωτια
και
β)να ταξιδεψω γενικως με ποδηλατο στο εξωτερικο.
ως ποδηλατης, θα σταθω στο 2ο διοτι ειναι κατι που ερχεται οταν πια εχεις ωριμασει ως ανθρωπος,ως ποδηλατης κ τελος ως ταξιδευτης...
αυτο που ειπες πιο πριν...
αυτόν τον λιτό τρόπο κίνησης. Την αργή εναλλαγή εικόνων, το ρυθμικό γύρισμα της αλυσίδας, το θρόισμα του αέρα στο πρόσωπο και τις μυρωδιές της φύσης.
ειναι το ζουμι της υποθεσης..
ευχομαι να σχεδιασεις ενα νεο την επομενη χρονια κ να εχεις ηδη αποκομισει εμπειριες για την σωστη διαχειρηση των δυναμεων/ενεργειας σου!
:beer:
Ότι και να πουμε αντουαν ειναι λιγο. Ευχαριστουμε για τις πανεμορφες εικονες. Κανονισε να μας τα πεις απο κοντα στο μερος το γνωστο.
384677
:p
amyroukai
24/06/2017, 20:36
Το θετικό με τα βρουμ είναι ότι δεν διαβάζεις "έμπαινε Γιούτσο σε πάω με χίλια" εν μέσω διήγησης.
Ωραίο και ξεχωριστό το ταξίδι σου. Σκωτία ε; Είχα διαβάσει ένα ταξιδιωτικό το πάλαι ποτέ δύο φίλων που είχαν πάει με GS ADV και έλεγαν πως αν σταματούσες να φωτογραφίσεις την ομορφιά, απλά δεν θα έφτανες πουθενά γιατί όλα είναι υπέροχα εκεί επάνω.
Και στις επόμενες mini-maxi adventures με το καλό.
Ενα πραγματικά διαφορετικό ταξιδιωτικό, που κατά την γνώμη μου έλειπε από εδώ. Εικόνες που με καθηλωσαν με την ομορφιά τους. Ώριμη περιγραφή.
Μπράβο σου.
Εύχομαι να κάνεις και άλλα τετοια κα να τα μοιραστείς μαζί μας
Eversman
26/06/2017, 08:31
Χαίρομαι για σένα φίλε. Πραγματικά χαίρομαι. Πολλές και Σκωτσέζικες :beer::beer:
akis_trevor
26/06/2017, 08:57
Αντώνη,για micro adventures ελεγες,αλλά το πηγές σε άλλο επίπεδο!!
Πανέμορφες εικόνες,και πιστεύω πως πρέπει να είναι τρομερή εμπειρία αυτό το εναλλακτικό ταξίδι.
Πάντα τέτοια φίλε!:beer:
:a23::a18::beer:
Aχχ Σκωτια....
Καποια στιγμη θα δω τα Highlands for sure...:)
ομορφα μερη αποτυμωμενα σε ομορφες φωτο!
στην αλλη ακρη της ευρωπης και με ποδηλατο? θελει αντοχη και @@! 1000 μπραβο!!!:beer::beer::beer:
Ευχαριστώ και ανταποδίδω τις μπύρες :beer::beer::beer:
Εννοείτε πως αν και οι γνώσεις μου είναι φτωχές, αν κάποιος σκέφτεται να μπει στον κόσμο του bikepacking θα χαρώ να του δώσω ότι πληροφορία μπορεί να είναι χρήσιμη.
;):beer::beer:
μπραβο φιλε..καταπληκτικο...πολλα κοτσια..σε ευχαριστουμε για τις εικονες κ το ταξιδι
μπράβο ρε Αντώνη!
Ωραίος.
Άντε και στο επόμενο λιγότερη ποδαρίλα:lol:
:beer::beer: :beer:
Billymuse
27/06/2017, 21:07
Aντώνη ..τυχερέ Αντώνη..ωραίες εικόνες μπράβο που το έκανες ..άντε και στα επόμενα :beer:
σκωτια..απιστευτη!ελπιζω να σε ξαναδω καποτε!
φιλε μου νομιζα οτι εγω εκανα κατι τρελο πριν λιγα χρονια που ξυπνησα ενα πρωι πηρα την γυναικα και την μηχανη και βρεθηκα εκει χωρις κανενα προγραμμα,αλλα αυτο που εκανες εσυ με ξεπερναει,χιλια μπραβο!
της ανηφορες του skye ρε θηριο?ακομα εκει θα ημουν να σπρωχνω :D
Υπέροχες εικόνες και κείμενο!
Και εις άλλα με υγεία!
:beer:
Cpt. Haddock
30/06/2017, 09:56
:beer::beer:
Slangevar !
Συγχαρητήρια Αντώνη! Με το καλό στην επόμενη δραστηριότητα είτε με μοτοσυκλέτα, είτε με ποδήλατο ή ότι άλλο.
:beer: :beer:
taisteal
11/07/2017, 18:44
Ωραίος Αντώνη..
Αξιοζήλευτο το εγχείρημα σου.
:beer::beer:
Ευχαριστώ παιδιά, καλά χιλιόμετρα να έχουμε :beer::beer:
Υποκλίνομαι στη δύναμή σου και ζηλεύω τις στιγμές που βίωσες συνονόματε!
θα ξαναπάω προς τα κει αλλά ένας Θεός ξέρει πότε...
Πολύ όμορφο ταξίδι, μπράβο!!!
:beer: :beer: :beer:
Σούπερ φίλε!
Respect!
:beer:
επιτελους το διαβασα κι εγω...
:beer:
ωραια εμπειρια...
παραμελουσε να φαει λεει... μωρ τι μας λες, και αυτό σε αγχωσε? εδώ αλλοι ΘΕΛΟΥΝ να φανε και τελικα μενουν νηστικοι... :lol:
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.