Grab The Flag Rijeka 2017

[sapila racing]

Ξαναπήγαμε λοιπόν!
Σε αυτό το thread θα σας περιγράψω την εμπειρία της 2ης συμμετοχής στο Grab the Flag στην πίστα της Rijeka (automotodrom Grobnik), με φωτό, σχολια, video κλπ.
Μην γραφετε μέχρι να τελειώσει!

Προς το παρόν σχόλια κλπ εδω:

https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=153802&p=2902662#post2902662

[sapila racing]

Την προηγούμενη φορά, το 2014, οταν γυρίσαμε λέγαμε και του χρόνου θα ξαναπάμε. Ε λοιπόν πέρασαν 3 χρόνια, αλλά ξαναπήγαμε.
Αυτό και μόνο είναι μεγάλη επιτυχία.

Φέτος η παρέα μεγάλωσε και σε άτομα και σε μοτοσυκλέτες αφού ήμασταν 3 και οι μοτοσυκλέτες επίσης 3. Με λίγη παραπάνω οργάνωση όμως χώρεσαν πάλι όλα μέσα στο Muppet Show Transit του Δημήτρη και κάτσαμε και οι 3 μπροστά.
Ο Δημήτρης έφτιαξε ένα παταράκι όπου μπήκαν αρκετά πράγματα, ξηλώθηκε και το extra κάθισμα που είχε το Transit κι έτσι δημιουργήθηκε αρκετός χώρος.
Εδώ τα μηχανάκια έτοιμα να φορτωθούν στην γνωστή γιάφκα Ducati της Μιχαλακοπούλου, το support team εν δράσει και τελικά φορτωμένα.

[sapila racing]

Το pit board για τον αγώνα endurance είναι ευφάνταστο και έχει και led φωτισμό για να φαίνεται από μακριά.
Τελικά αποδείχτηκε βέβαια οτι δεν φαινόταν, αλλά δεν προβληματιστήκαμε και πολύ.

Ακολουθήσαμε το γνωστό μας δρομολόγιο, ξεκίνημα βράδυ Παρασκευής απο Αθήνα με προορισμό Ηγουμενίτσα απ όπου πήραμε το καράβι για Βενετία.
Στο καράβι μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη, ο φίλος μας ο Αντώνης μας είχε φτιάξει με καμπίνα Α ενώ είχαμε πληρώσει για low budget.
Είχαμε τεράστιο φινιστρίνι, άπλετο χώρο, τηλεόραση όπου είδαμε και δοκιμαστικά MotoGP! Χλιδή κανονική.
Σημαντικό μια και περάσαμε 25 ώρες στο καράβι!

[sapila racing]

Ο καιρός στην Ιταλία ήταν βροχερός με κρύο και αέρα κι έτσι συνεχίστηκε και στην Σλοβενία και στην Κροατία. Δεν σταματήσαμε παρά μόνο για ανεφοδιασμό σε καύσιμα για το Transit στο οποίο ο Δημήτρης είχε βάλει ήδη υγραέριο το οποίο είναι πιο φτηνό στην Ιταλία από την Ελλάδα.
Η καλή κυρία στο GPS μας γλύτωσε την βινιέτα της Σλοβενίας και περάσαμε απο ωραία μέρη αλλά φωτό δεν βγάλαμε αφού και η βροχή έπεφτε συνεχώς.
Φτάνουμε και πάλι στην γνωστή μας πλέον πίστα Automotodtom Grobnik, όπου έχει αγώνες superbikes υπο βροχή και αναρωτιόμαστε πως πάνε έτσι αυτοί!
Βγάζουμε και φωτό και ψαχνόμαστε που θα εγκατασταθούμε. Κοντά στις τουαλέτες ή κοντά στο εστιατόριο καφέ?
Την αλλη φορά ήμασταν περίπου στην μέση του paddock και φέτος πάλι το ίδιο κάναμε.

[sapila racing]

Σκεφτήκαμε οτι αν καθυστερήσουμε το ξεφόρτωμα/στησιμο κλπ ίσως γλυτώσουμε την πολύ βροχή κι έτσι είδαμε τον αγώνα Motogp στο Aragon, φάγαμε, ήπιαμε και τελικά φάγαμε και την βροχή φυσικά.
Μέχρι να ξεφορτώσουμε τα μηχανάκια και να στήσουμε την τέντα με ούπα και γάντζους στην άσφαλτο είχαμε γίνει παπιά. Μετά περάσαμε τεχνικό έλεγχο και τα 3 και τα ζυγίσαμε.
173 το δικό μου Pantah 160 του Δημήτρη και 115 το 350.
'Not too bad' λέει ο τύπος για το 350 και παραξενεύεται ο Δημήτρης που έχει κάνει αρκετή προσπάθεια να το ελαφρύνει. Μετά βέβαια μάθαμε οτι τα Aermacchi 350 στην ίδια κατηγορία παίζουν στα 96-98 κιλά. :eek:

Ο αέρας δεν έλεγε να κοπάσει, ούτε κι η βροχή. Ετσι κι εμείς τακτοποιήσαμε τα μηχανάκια, βάλαμε μπρός το αερόθερμο και ανοίξαμε το τσίπουρο που μας ζέστανε και το σώμα και την ψυχή. Η παρέα μας ήταν η καλύτερη, όλο πλάκες και γέλια και το τσίπουρο βοήθησε κι άλλο!
Τελικά πάμε για ύπνο στο βαν που το έχουμε κάνει λίγο σαν φούρνο μέσα και η κούραση μας έκανε να κοιμηθούμε εύκολα. Ειδικά ο Νίκος στο 2λεπτο!
Βέβαια εγώ και ο Μήτσος με ωτοασπίδες σαν έμπειροι, ο Νίκος δεν χρειαζόταν αφού κοιμόταν πάντα πρώτος.
Σε κάποια φάση ο αέρας ήταν τόσο δυνατός που κούναγε το βαν και κοπάναγε η τέντα, σηκωνόμαστε και βλέπω οτι κακώς έβαλα κουκούλα το βράδυ στο pantah για τον φόβο των ηλεκτρικών αφού έπεσε μαζί με το σταντ/χούφτα απο τον αέρα παρ όλο που ήταν δεμένη με σχοινί η κουκούλα να μην φουσκώνει.
Τελικά τα δένουμε με σχοινί τα μηχανακια χρησιμοποιώντας το Transit και τους γαντζους που είχαμε βιδώσει στην άσφαλτο.
Μιλάμε για πολύ αέρα!
Το πρωί μαζέψαμε και την τέντα κλπ αφού δεν μπορούσαμε να έχουμε κι αυτήν την έννοια.

[sapila racing]

Ξημερώνει Δευτέρα πρωί και ο κακός καιρός συνεχίζεται αλλά η πρόγνωση είναι οτι απο το μεσημέρι θα στρώσουν τα πράγματα.
Ξεκινάμε και είμαστε στο γρήγορο γκρούπ με τα Pantah ενω ο Δημήτρης που έχει και το 350 είναι και στο αργό.
Μπαίνουμε στην πίστα με βροχή και πάμε κρατημένα αφού οι συνθήκες είναι πολύ κακές. Υπάρχουν ίχνη λαδιού που φαίνονται με τους γνωστούς ιριδισμούς πάνω στην αγωνιστική γραμμή και σε αποτρέπουν απο το να πατας εκεί.
Σε κάποια σημεία σου έρχονται απότομες ριπές αέρα και δυσκολεύεσαι να στρίψεις κόντρα ενώ το αποκορύφωμα είναι όταν σε κάποια σημεία σπινάρει ο πίσω τροχός του pantah μου που έχει κάτω απο 60 ίππους.
Βέβαια κάποιοι μας περνάνε σχεδόν σαν να μην συμβαίνει τίποτα απ όλα αυτά. Κάπου εκεί ο Μήτσος πήρε φόρα ακολουθώντας εναν τέτοιο οδηγό, με πέρασε κι έφυγε ενώ εγώ δεν ρίσκαρα να ανοίξω παραπάνω.
Αρκετοί άλλοι οδηγοί δεν μπήκαν καν στην πίστα το πρωι της Δευτέρας.

[sapila racing]

Μετά απο αυτό το ολίγον τραγικό session η βροχή αρχίζει να κόβει και στην συνέχεια γίνεται ψιχάλα σιγά σιγά.
Στο ενδιάμεσο κανονίσαμε να αλλάξουμε στο μεσαίο group που είναι γεμάτο τούμπανα SR500 και κάναμε και μια βόλτα να δούμε μηχανάκια και να μιλήσουμε με κόσμο.
Ο γείτονάς μας απο το 2014 με το υπέροχο BMW 500 ήταν και πάλι εκεί και ήμασταν και πάλι γείτονες στο paddock. Μπήκε στην πίστα μετά το μεσημέρι όπως και οι Αυστριακοί που είχαμε γνωρίσει στην προηγούμενη επίσκεψή μας.
Κάτι ήξεραν!
Εμείς όμως με το που έχει αρχίσει να στεγνώνει η πίστα ξαναμπαίνουμε με τα Pantah και οι 2.

[sapila racing]

H πίστα αυτή στεγνώνει πολύ γρήγορα μόλις σταματήσει η βροχή, μέσα σε 20 λεπτά στην ουσία απ ότι μας είπαν κάποιοι που πάνε συχνά, βέβαια βοηθάει κι ο δυνατός αέρας αλλά παίζουν ρόλο και οι μεγάλες κλίσεις και φυσικά το υπόστρωμα και το καλό σύστημα απορροής αφού δεν μαζεύεται νερό πουθενά.
Ξεκινάμε λοιπόν και η πίστα είναι σχεδόν στεγνή πλέον. Αφού κάνουμε τον 1ο γύρο και παίρνουμε λίγο θάρρος ο Δημήτρης με περνάει και μπαίνει μπροστά.
Εκεί που σκέφτομαι οτι το πάει αρκετά γρήγορα ξαφνικά τον βλέπω να πέφτει με πολλά χλμ στην έξοδο της δεξιάς 3 και να παίρνει τούμπες στην άσφαλτο ενώ το μηχανάκι σέρνεται με το πλάι!
Είμαι πολύ κοντά και βλέπω να φεύγει η ζελατίνα από το Arai, και να συνεχίζει να κάνει κουτρουβάλες ενω το μηχανάκι καβαλάει το κέρμπ με το πλάι και φεύγει στο γκαζόν χωρίς να πάρει τούμπα.
Είναι σαν να βλέπω video, δεν το πιστεύω!! Με τον Δημήτρη πάμε μαζί πίστα απο το 2004 και δεν έχει πέσει ποτέ ούτε αυτός ούτε εγώ.
Μου κόβονται τα χέρια και τα πόδια κλείνω το γκάζι ενώ πλέον περνάω από δίπλα του κοιτάζοντας πίσω προσπαθώντας να δω αν χτύπησε.
Δεν μπορώ να δω κι έτσι κάνω τον γύρο και βγαίνω στα πιτς. Εκεί μου λένε οτι αφού το νοσοκομειακό δεν κινείται πρέπει να είναι ΟΚ.
Λέω στον Νίκο τι έγινε και ξαναμπαίνω αφού συνειδητοποιώ οτι έτσι θα μάθω αν είναι καλά.
Μπαίνω και φτάνοντας στην 3 κόβω και τον βλέπω όρθιο να περπατάει δίπλα απο το μηχανάκι οπότε ησυχάζω κάπως.
Συνεχίζω τον γύρο πηγαίνοντας χαλαρά ενώ είμαι ακόμα πολύ ανήσυχος για τον φίλο μου και φτάνοντας στην 9 βλέπω οτι έχει πέσει κι άλλος και το SR500 του είναι πάνω στο κερμπ οπότε έχει βγεί κόκκινη σημαία.
Ετσι βγαίνουν όλοι απο την πίστα κι εγώ πηγαίνω στο paddock όπου μαζί με τον Νίκο περιμένουμε τον Δημήτρη.
Μετά απο λίγο έρχεται με το τζιπάκι της πίστας που κουβαλάει σε ενα μεγάλο τρέιλερ τα πεσμένα μηχανάκια με τους αναβάτες καβάλα σε αυτά ενω κρατιούνται απο τα κάγκελα που έχει.
Βλέπουμε οτι μάλλον δεν έχει χτυπήσει σοβαρά και μόλις φτάνει και μιλάμε ησυχάζουμε κι άλλο. Κατεβάζουμε το μηχανάκι απ το τρέιλερ και συνειδητοποιούμε οτι δεν έχει ούτε εμπρός ούτε πίσω φρένο ενώ τρέχουν λάδια απ την οπή για το μάτι της στάθμης το οποίο έχει διαλυθεί.
Δεν πολυδίνουμε σημασία στο μηχανάκι, βάζουμε τον Δημήτρη να κάτσει και μιλάμε, έχει σοκαριστεί φυσικά.
Πονάει στον αστράγαλο στον καρπό και στην μέση αλλά δεν φαίνεται κάτι σοβαρό ευτυχώς και τελικά όντως έτσι ήταν.
Η φόρμα του έχει γίνει λίγο κουρέλι, το κράνος είναι για το ράφι, τα γάντια ζορίστηκαν κι αυτά ενώ κρέμεται και η σόλα από την μια μπότα.
Το κλίμα φυσικά έχει βαρύνει, αλλά σιγά σιγά όλοι μας καταλαβαίνουμε οτι θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα...

[sapila racing]

Ο καιρός ανοίγει σιγά σιγά και βγαίνει και ήλιος που και που, αλλά έχει ακόμα κρύο και αέρα.
Ετσι βάζουμε μια καρέκλα μέσα στο Transit και ανάβουμε το αερόθερμο ώστε να καθήσει εκεί ο Δημήτρης.
Δεν έχει καταλάβει γιατί έπεσε, ήταν low αλλά τι έφταιξε?
Ηταν κρύα ακόμα τα λάστιχα? Πήγαινε πιο γρήγορα απ οτι σήκωναν οι συνθήκες? Πάτησε σε ανωμαλία από τις αρκετές που έχει ο παμπάλαιος τάπητας?
Ισως και όλα μαζί, κανείς δεν ξέρει. Δεν είχα βάλει κάμερα ακόμα κι έτσι δεν έχουμε video.
Οσο περνάει η ώρα πονάει περισσότερο και λέμε να πάμε στο Ιατρείο αλλά δεν μπορεί να περπατήσει ως εκεί και μας ζήτησε να τον αφήσουμε να ησυχάσει.
Εγώ ξαναμπήκα στην πίστα που ήταν πλέον τελείως στεγνή αλλά ένα μέρος του μυαλού ήταν στα πίτς.
Οταν ξαναβγαίνω θυμάμαι οτι όταν ετοίμαζα ενα φαρμακείο να έχουμε μαζί μας είχα πάρει και κάποια φάρμακα που ήταν ότι έπρεπε για την περίπτωση.
Κάνοντας και λίγο πλάκα του λέω θα πέρεις τα φάρμακα που πήρε ο Rossi κι έτρεξε στο Aragon.
Εφτασε το βράδυ και πήγαμε για φαγητό, ο Δημήτρης με το ζόρι ανέβηκε στο ποδήλατο και φάγαμε όλοι μαζί. Τα φάρμακα δούλεψαν και το επόμενο πρωι ήταν καλύτερα. Στο Ιατρείο του έδεσαν τον καρπό και τον αστράγαλο και ήταν ακόμα καλύτερα.
Εφτασε σχεδόν μεσημέρι κι ενώ εγώ μπαίνω γιατί πλέον μετράνε και οι χρόνοι για θέσεις εκκίνησης στους αγώνες δεν μπορώ να φανταστώ οτι όταν ξαναέρθω στο paddock θα τον δώ με φόρμα, μπότες, γάντια, το δεύτερο κράνος που είχε μαζί του να είναι καβάλα στο 350 έτοιμος να μπεί!
Απίστευτο!! Πονούσε ακόμα αρκετά αλλά δεν το έβαζε κάτω. Επαθα πλάκα κανονική.
Βαζει μπρός με την επιδαπέδια μίζα ενώ ο Νίκος κρατάει το μηχανάκι και φεύγει!
Πάμε με τον Νίκο να δούμε πως παει από το πλάι που μπορούμε να βλέπουμε την 1,2 και είσοδο της 3 και το πάει ανέλπιστα καλά.
Εκεί μου λέει ο Νίκος οτι ο Δημητρης του ζήτησε να τον βοηθήσει να ντυθεί και να ανέβει στην σέλα να δεί πως είναι κι αν τα καταφέρει να ανέβει θα μπεί και στην πίστα.
Μαυρη ταινία σε φόρμα και μπότες κι ετοιμος.
Οτι και αν πω λίγο είναι! :a012:

[sapila racing]

Το πρόγραμμα λοιπόν συνεχίζεται κανονικά, απλά ο Δημήτρης έχει μόνο το 350.
Μεταξύ session έκανα ενα γύρο να βγάλω φωτό οπότε ας δούμε μερικές απο τις μοτοσυκλέτες.

Εδώ το πολύ καλό SR500 του γείτονα, με πολλές μετατροπές. Οι ψύκτρες της κεφαλής κάνουν μπαμ απο μακριά, είναι τεράστιες.
Εχει καρμπυρατέρ ΄πείραμα΄όπως είπε 45ρι Mikuni για Harley που μπήκε βέβαια κι αυτό με μετατροπή στην κεφαλή.
Δεν ήταν όμως πολύ ευχαριστημένος, αφού εβγαζε 1 ίππο παραπάνω απ οτι με το 40ρι κι αυτό στις ψηλές, ενώ έχασε μεσαίες.
Εχει 54 στον τροχό ενώ είχε 53...με βάρος γύρω στα 110-115 κιλά.
Βέβαια το κλασσικό πηρούνι απο R6 του 2004 που φοράνε πολλά SR εκεί, φρένα απο Vertemati SM εμπρός, Ohlins πίσω, ψαλίδι after απο Ταυλάνδη, υποπλαίσιο φτιαχτό, εξάτμιση τούμπανο, τροχούς Excel, αλλά τεπόζιτο original.
Πολύ καλό αποτέλεσμα!

[sapila racing]

Ακριβώς δίπλα είναι άλλα 2 πολύ καλά SR500 κι ένα XS κούκλα.
Φανταστικό το XS αν σκεφτείς πως είναι μαμα.

[sapila racing]

Kι άλλα 3 SR500.
Του γείτονα του Γερμανού είναι πιο αλήτικο απο τα άλλα κι έχει μαμα δαγκάνα περίεργως. Αυτό στον 2ο αγώνα των 500 έμεινε απο μοτέρ.
Το δεύτερο πολύ ωραίο, έχει το πίσω φρένο τελείως ανοιχτό και το 3ο έχει πίσω δίσκο και την καμπάνα ανοιχτή με ξηρό συμπλέκτη.
Ο καθένας έχει κάνει άλλες μετατροπές επι μέρους, ένώ κάποιες άλλες είναι σχεδόν κοινές για όλα τα SR.
Ολα έχουν πηρούνι και τιμονόπλακες, ψαλίδι, αμορτισέρ και είναι σηκωμένα πίσω και χαμηλωμένα εμπρός.
Τα καρμπυρατέρ όλα μεγάλα, λάστιχα Conti CR ή Dunlop KR και διάφορα φρένα.

[sapila racing]

Αλλο ένα XS φανταστικά προετοιμασμένο και 2 SR.
Το ένα στο τρέιλερ και το άλλο μόλις έχει πάρει μπρός με την επιδαπέδια μίζα και πάει να μπεί στην πίστα.
Πολλοί χρησιμοποιούν πίσω Conti CR μπροστινό αφού δεν βγάζει πισινό κάτω απο 130.
Ισως το κάνουμε κι εμείς στο μέλλον.

Πλησιάζει ο 1ος αγώνας των 500, ενώ λίγο αργότερα θα είναι κι ο 1ος αγώνας στα 750 όπου τρέχω κι εγώ.

[sapila racing]

Aermacchi 350.
To 1o ήταν ενός γείτονα δίπλα μας, ζυγίζει 98 κιλά.
Τα 2 στο τροχόσπιτο είναι του master των Aermacchi οπως μας είπε ο γείτονας, πιο δυνατά και πιο ελαφριά. Έχει οδηγό ο master γιατί είναι κι ηλικιωμένος.
Περίπου 40 ίππους και 96 κιλά. :eek:
Κι άλλο ένα παρακάτω στο paddock.
Αυτα ειναι τα τοπ στα 350 και κερδίζουν πάντα, πολύ γρήγορα και πανάκριβα.
Στην ουσία αυτά που βλέπετε είναι αγωνιστικές μοτοσυκλέτες από κατασκευής, χωρίς πολλές μετατροπές.

[sapila racing]

Αυτό θα πεί οργάνωση, τρέιλερ απο τα καλύτερα.
Εχει μέσα ενα Aermacchi κι εξω ενα Drixton Honda 2κύλινδρο. Κατι παίζει αλλά δεν κατάλαβα τι ακριβώς. Καβαλούσε το Honda κι είχε το Aermacchi για τον αγώνα? Δεν ξέρω, με το Honda τον έβλεπα πάντως.

Το έχω ξαναβγάλει φωτό το 14 και το τρειλερ και το Honda. Eίναι με μπρουτζοκολλήσεις το πλαίσιο.

Κι άλλο ενα 4κύλινδρο Honda πιο κάτω από εμάς στο paddock, έκαναν τρομερό ήχο αυτά. Μιλάμε για φασαρία όχι αστεία!

Μας είπαν οτι ενας λόγος που πανε σε τέτοιες πίστες όπως η Rijeka και το Hungaroring είναι οτι στις χώρες τους δεν μπορούν να πάνε με αυτές τις μοτό σε καμμιά πίστα λόγω περιορισμού στα db.

[sapila racing]

Αυτή η ομάδα που ήταν χαμηλά στο paddock είχαν πολύ όμορφες μοτοσυκλέτες.

Matchless, Triumph και το BMW που είναι απο τα πιο όμορφα που έχω δεί ποτέ. :beer:

[sapila racing]

Τα sessions συνεχίζονται κι εχουν πλέον βγεί και οι θέσεις εκκίνησης.
Ο Δημήτρης δυστυχώς είναι τελευταίος στα 350 αφού δεν πήρε καν μέρος στα χρονομετρημένα στο στεγνό και μέτρησε ο χρόνος της 1ης μέρας στο βρεγμένο, εγω είμαι 20ος στους 28 στα 750, δεν είναι κι άσχημα.
Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως, το pantah μου έχει αρχίσει και πατινάρει και όσο πάει χειροτερεύει. Οι δίσκοι είναι οι original, η μοτοσυκλέτα εχει μόνο 17.000 χλμ αλλά οι δίσκοι είναι πανω από 35 χρόνων.
Ετσι αναγκάζομαι να ανοίγω σταδιακά το γκάζι για να μην μείνω τελείως. Προγραμματίζουμε να τους αλλάξουμε με αυτούς του pantah του Δημήτρη που έχει βγεί off.
Αυτό όμως θα γίνει το πρωι της Τετάρτης, γιατί τώρα έχουμε αγώνες να τρέξουμε και θα το πάω έτσι.

Ο Νίκος παρακολουθεί τα πάντα και καταγράφει και χρόνους.

Το σημαιάκι μας άλλαξε θέση γιατί την τέντα την μαζέψαμε.

[sapila racing]

1ος αγώνας στα 750 λοιπόν. Κρίμα να μην τρέχει κι ο Δημήτρης με το pantah του.
Παντως εγώ παρ όλο το πατινάρισμα το πήγα αρκετά καλά, θα δείτε και video μόλις το ετοιμάσω. Είχα και μια μάχη και το προσπάθησα, τον πέρασα αλλά ήταν πιο γρήγορος στις ευθείες και σιγά σιγά το πατινάρισμα χειροτέρεψε οπότε τα παράτησα.

Εκκίνηση! Οι φωτό δεν περιγράφουν τον χαμό που γίνεται οταν είσαι μέσα εκεί.

[sapila racing]

Η 2η στροφή αμέσως μετά την εκκίνηση και αλλες 2 φωτό απ τον αγώνα.

Τερμάτισα 18ος απ τους 25 τερματίσαντες, ενω άλλοι 2 δεν τερμάτισαν, μια χαρά ήταν το αποτέλεσμα για μένα.
Αν δεν πατινάριζε μαλλον θα ήμουν και μια θέση πιο πάνω.

[sapila racing]

Κανονικά μετα έτρεχε ο Δημήτρης στα 350, αλλά ένα ξαφνικό πρόβλημα στην after market ανάφλεξη είχε άλλη γνώμη.
Σπαστικό ήταν, τελικά φτιάχτηκε γρήγορα αλλά τον έχασε τον αγώνα....


Οπως και το 2014 στην διοργάνωση συμμετείχαν και τα GP50 εποχής σε δική τους κατηγορία.
Ας δούμε μερικά λοιπόν.

Kreidler και Garelli.

Αυτή η πόρτα στο αυτοκινούμενο πίσω απ το Garelli είναι αποθηκευτικός χώρος και είδα αρκετούς που τα 50ρια τα έβγαζαν απο εκει μέσα!

[sapila racing]

Η παρέα των Σλοβένων με τα Tomos ήταν φυσικά και πάλι εκεί.
Ο ψηλός παλι με το 166, έχει και video απ τον αγώνα. Στον 1ο έμεινε απο ξαφνική άνοδο θερμοκρασίας, στον 2ο πήγε καλά και τερμάτισε 6ος.


Το 66 είναι πιο γρήγορο, είναι το Tomos DMGP 50. Προλάβαινε κι έπιανε 171 χλμ στην ευθεία μας είπαν.
170? ρωτάμε εμείς. Οχι 171 απαντάει! :lol:

[sapila racing]

Κάπου εδώ η κάμερα άλλαξε χέρια, μάλλον ο Δημήτρης έβγαλε τις υπόλοιπες φωτό αλλά έβγαλε κι ο Νίκος σίγουρα.

Τα προπολεμικά BMW που είχαν παλι πολύ δυνατή παρουσία στην σειρά κι ένα ωραίο NSU πιο πέρα μόνο του.

Είναι κάποια τέτοια BMW που πάνε απίστευτα γρήγορα.
Ηταν ένας που εκεί που χοροπηδάγε το πίσω μέρος στις ανωμαλίες της πίστας στην 1 πριν να μπεί στην 2 αφού δεν έχει ανάρτηση πίσω, αφήνει το τιμόνι για λίγο να κατεβάσει ταχύτητα και φεύγει σφαίρα.
ΟΚ το πιάσαμε! :cry:

Ο άλλος είχε φτιάξει λέει κι ενα με compressor αλλα ανέβασαν πολύ την συμπίεση κι είχε θέμα. Πήραν όμως τώρα dynojet και το έχουν στο γκαράζ (οχι ζιγκλέρ και βελόνες, το δυναμόμετρο πήραν :uplate: ) κι έτσι θα το ρυθμίσουν σωστά αυτόν τον χειμώνα.
Εντάξει καταλάβαμε, φτάνε !!

[sapila racing]

Eδώ στην 1η φωτό το team έχει 2 Ducati ενα Pantah κι ενα ΤΤ και φαίνεται κι ενα Honda bol dor.
Στην 2η ενα 350 σαν του Δημήτρη και ο ιδιοκτήτης του και στην 3η ένα πάρα πολύ ωραίο Ducati bevel round case.

[sapila racing]

Αυτες είναι απ το κινητό του Δημήτρη.

3 Ανατολικογερμανικά μονοκύλινδρα Simson AWO που έκαναν τρομερά δυνατό θόρυβο.

Guzzi μέσα στην τέντα.

BSA Gold Star κούκλα.

[sapila racing]

Team Andover Norton ο γείτονας μας ο Joe από το 14 κι η παρέα του.

Το Commando στην 1η και το International στην 2η.
Είχαν κι άλλα μηχανακια κι ενα Manx που φαίνεται στα δεξιά στην φωτό.

Στην 3η τα 2 Patton 500 που τα εβλεπε ο Δημήτρης και του έτρεχαν τα σάλια. Εγώ και ο Νίκος κλείναμε τα αυτιά μας. :D

[sapila racing]

Βραδιάζει σιγά σιγά οπότε πάμε για ντούς και μετά για φαγητό και μπύρες στο εστιατόριο, ο Δημήτρης είναι πολύ καλύτερα και η παρέα είναι πάλι στα High της.
Μιλάμε με ανθρώπους που είχαμε γνωρίσει πριν 3 χρόνια αλλά γνωριζόμαστε και με άλλους.
Η παρέα των Αυστριακών με τα Ducati και τα Laverda ειναι παλι εδω όπως και ο Max με το BMW, αλλά έχουν πάρει κλειστά box κι ετσι δεν βρισκόμαστε την ημέρα.
Ο Sven ο γρήγορος με το SR500 είναι κι αυτός εδώ, αλλά έχει χτυπήσει και δεν ειναι πολύ στα καλά του. Επεσε σε ενα session του μεσαίου γκρουπ, όταν πέρασα εγώ ήταν ανάσκελα πάνω στην άσφαλτο ακίνητος και πάγωσα που τον είδα.
Τελικά την έβγαλε με κατι ράμματα στο χέρι και πρησμένο πόδι αλλά δεν θυμόταν τίποτα μετά την διάσειση.
Ηταν επίσης και ο ηλικιωμένος με το BMW που πίναμε μπύρες το 14, γενικά μας θυμόντουσαν αρκετοί από την άλλη φορά και συζητάγαμε με πολύ κόσμο.
Ενα θέμα που συζητήσαμε ήταν οτι φέτος είχε πολλές πτώσεις, η πίστα δεν είναι όπως ήταν το 14, έχουν φυτρώσει και χόρτα σε κάποιες από τις ρωγμές και ενώ υποτίθεται οτι θα την ξαναέστρωναν το καλοκαίρι, αυτό μετατέθηκε για του χρόνου.
Κάτι μου θυμίζει..
Τελος πάντων, πάμε για ύπνο και πέφτουμε ξεροί, η επόμενη ημέρα είναι η 3η και τελευταία του event κι έχουμε και αγώνες στην κατηγορία μας αλλά και τον 2ωρο αγώνα endurance.

[sapila racing]

Τετάρτη πρωί αφού ήπιαμε καφέ κλπ, γίνεται η μεταμόσχευση των sintered δίσκων απο το pantah του Δημήτρη στο δικό μου.
Εγώ απλά ξεβίδωσα και ξαναβίδωσα το καπάκι στο δικό μου, τα υπόλοιπα ο Δημήτρης με το μπανταρισμένο του χέρι.
Αφού έφτασα να έχω προσωπικό μηχανικό στους αγώνες καλά πάμε. :lol:
Μετά όχι μόνο δεν πατινάριζε, είχε και πολύ δυνατό 'δάγκωμα' ο συμπλέκτης και ήταν ότι έπρεπε. Αυτό μεταφράστηκε σε περίπου 1 sec στον γύρο απ ότι φάνηκε αργότερα.
Σε κάποια φάση μου είπε ο Δημήτρης να βάζαμε και την racing εξάτμιση της NCR που είχε στο δικό του να πάρει και κανέναν ίππο το μηχανάκι, αλλά αφήσαμε την δική μου τελικά.
Εδώ να πω ότι μου είχε δανείσει ήδη απο την Αθήνα και μια ελαφριά μπαταρία LiFePo4 του ενός κιλού που σημαίνει οτι το pantah μου ελάφρυνε 3 κιλά μόνο απ' αυτήν κι έτσι έφτασε στα 173 που έδειξε η ζυγαριά με λίγη βενζίνη μέσα. Είναι αυτή η κόκκινη που φαίνεται στις φωτό.

[sapila racing]

Χάσαμε κι από ένα session με την αλλαγή των δίσκων, αλλά δεν μας πείραξε. Ετσι κι αλλιώς τα session είναι πάρα πολλά και μια κι έχουμε 2 αγώνες σήμερα κάνουμε και λίγο οικονομία δυνάμεων.
Το αρχικό σχέδιο για τον endurance ήταν να τρέξουμε με τα 2 pantah, ο καθένας με το δικό του, και στην αλλαγή απλά να βγάζει τον σένσορα ο Νίκος απο το ένα και να τον βάζει στο άλλο.
Συζητήσαμε μήπως το κάναμε μόνο με το δικό μου αλλά τελικά αποφασίσαμε να τον τρέξουμε εγώ με το pantah κι ο Δημήτρης με το 350.

Εφτασε λοιπόν η ώρα για τον 2ο αγώνα στα 750 και ξεκινάω καλά ενώ το μηχανάκι δεν πατινάρει και πάει πολύ καλύτερα. Εχει όμως πολύ αέρα το οποίο μεταφράζεται σε τελική 170 με το ζόρι στο πίσω κομμάτι όπου η ευθεία είναι και λίγο ανηφορική στην αρχή και 190+ στην ευθεία μπροστά στα πίτς όπου ο άνεμος είναι ούριος.
Μετά απο ένα σημείο βρίσκομαι μόνος μου χωρίς κανέναν εμπρός μου ή πίσω μου. Το 2ο βέβαια δεν το ήξερα, το έμαθα μετά.
Τερμάτισα 13ος αυτή την φορά, ενώ τερμάτισαν 20 και άλλοι 4 έμειναν, είτε από βλάβη είτε απο πτώση.
Καλό το αποτέλεσμα και ο χρόνος 1 sec κάτω από τον 1ο αγώνα στο 1:57:7.
Χωρίς τόσο αέρα θα ήταν και πιο κάτω ο χρόνος σίγουρα, αφού στο πίσω κομμάτι που είναι και λίγο ανηφορικό με τον κόντρα αέρα το pantah δυσκολευόταν να ανεβάσει στροφές με 5η. Αυτό φάνηκε αργότερα στον endurance που έκοψε λίγο ο αέρας.

[sapila racing]

Τώρα τρέχει ο Δημήτρης στα 350 όπου ξεκινάνε 27 και στην εκκίνηση γίνεται χαμός,
Ξεκινάει τελευταίος λόγω των διάφορων προβλημάτων όπως προανέφερα, αλλά κάνει πάρα πολύ καλή εκκίνηση και μέχρι την 1η στροφή έχει περάσει ήδη 5!
Εγώ με τον Νίκο παρακολουθούμε από το πλάι της πίστας δίπλα στην 1 και παθαίνουμε πλάκα!
Φοβερός! :beer:

[sapila racing]

Το πάει πολύ καλά, ειδικά αν αναλογιστείς οτι δεν είναι και στα καλύτερά του και περνάει κι άλλους ενώ ανεβάζει ρυθμό όσο περνάνε οι γύροι.
Ομως ο αγώνας διακόπτεται πρόωρα με κόκκινη σημαία, λόγω πτώσης και τραυματισμού του αναβάτη με το γρήγορο Aermacchi που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.

Ο Δημήτρης τερμάτισε τελικά 19ος στους 27, κάτι που δεν περιμέναμε δεδομένης της κατάστασής του και του ότι ξεκίνησε τελευταίος. :)

Μπράβο και του χρόνου ακόμα καλύτερα! Και μην ξεχνάμε 'Το νού σας ρεμάλια!' :lol: όπως λέει και στην εξάτμιση!

[sapila racing]

Δεν μένει πολύς χρόνος απο τον αγώνα των 350 μέχρι τον αγώνα endurance, με τον οποίον κλείνει και το event.
Ο Νίκος έχει φτιάξει check list ώστε να μην ξεχάσουμε τίποτα, είναι άσσος στην οργάνωση και μας βοηθάει απίστευτα!

Στο μεταξύ όμως ας δούμε μερικές ακόμα φωτό, αφού εδώ ο χρόνος είναι σχετικός.

Ενα ωραίο Triumph δικύλινδρο και οι 'εγκαταστάσεις' μας όπου φαίνεται και η κολόνα απ όπου παίρνουμε ρεύμα αλλά και το 'γραφείο' μας.
Μεσα στο transit φαίνεται το ψυγείο και πάνω του η μηχανή espresso και η τοστιέρα.
Αυτός ο εξοπλισμός εκτός απο την ευκολία μας γλύτωσε και χρόνο και χρήμα.

[sapila racing]

2 Kawasaki της Open κατηγορίας.
Με ίδια νούμερα είναι, το ενα το έχει για spare. Αυτό με το τετράγωνο φανάρι στυλ GPz το είχα ξαναβγάλει φωτό το 14.
Το αλλο έχει πλαισιάρα, ψαλιδάρα και άλλα πολλά σε άρα. :p

[sapila racing]

To Ducati TT 750 που κέρδισε άνετα τον 1ο αγώνα στα 750 ενώ στον 2ο ήταν πάλι το πιο γρήγορο με διαφορά, αλλά κάτι πρέπει να παίχτηκε και τερμάτισε 5ο.

Με μια προσεκτική παρατήρηση βλέπεις πόσο τούμπανο είναι σε σχέση με τα δικά μας pantah με τα οποία τρέχουμε στην ίδια κατηγορία.
Το πίσω λάστιχο είναι 150/55, αλλά το βλέπω λίγο μπαλοναρισμένο και δεν έχει πατήσει καν όλο.
Wilbers racing στο monoshock, και εμπρός φοράει κι αυτό πηρούνι από του R6 του 04.

[sapila racing]

Kαι τώρα ο 2ωρος αγώνας endurance!
Μια και δεν έχουμε box, έχουμε πιάσει πάλι ένα από τα χωρίσματα στο τέλος των πιτς, είναι η πίσω μεριά των παλιών box. Αυτή τη φορά έχουμε το Νο 10.
Εχουμε κουβαλήσει σταντ, μπιτόνια, καρέκλα, πυροσβεστήρα, ισοτονικά, νερά, pit board, μίζα κλπ και στήνουμε τα μηχανάκια.
O Νίκος κουβαλάει πράγματα με το ποδήλατο και βάζει τικ στο checklist, ενώ μετά την εκκίνηση κρατάει και χρόνους και ξέρει πότε θα ξαναπεράσουμε. Κανονίζει και το πότε θα γίνουν οι αλλαγές, ενώ έχουμε συμφωνήσει οτι αν για κάποιο λόγο ο αναβάτης θέλει να βγεί πρόωρα θα κάνει σήμα με το δεξί πόδι όπως περνάει.
Η σειρά εκκίνησης είναι τυχαία και είμαστε προς τα πίσω, αλλά όχι και τελευταίοι όπως την προηγούμενη φορά.
Το σχέδιο είναι να ξεκινήσω εγώ πρώτος, να αλλάζουμε ανά 20 λεπτά και να τερματίσει ο Δημήτρης μετά από 2 ώρες.
Οι μοτοσυκλέτες στήνονται στην εκκίνηση και δεν ξεκινάμε όλοι μαζί αλλά σε τριάδες καθώς ο αφέτης περνάει από δίπλα μας τρέχοντας και κουνώντας την κόκκινη σημαία.

Και ξεκινάμε!

[sapila racing]

Ξεκινάω εγώ λοιπόν και στο 1ο session περνάω αρκετούς, ενώ με περνάνε ενα Ducati, ενα προπολεμικό BMW!! που έμεινε μετά από λίγο, και 2 Kawasaki της open που εξαφανίζονται μόλις βγούν στην ευθεία.
Πάω ωραία και στρωτά, προσπερνάω πιο αργούς χωρίς να παίρνω ρίσκα και χωρίς να το ζορίζω και πολύ, κι έτσι κάνουν όλοι, ή σχεδόν όλοι. Οταν τρέχεις τέτοιον αγώνα δεν είσαι μόνος σου, είσαι μέρος της ομάδας και δεν ρισκάρεις τόσο, ενώ πρέπει να φυλάξεις και το μηχανάκι.
Είχαμε κάνει και συζήτηση περι αυτού με το team. :D

Το super γρήγορο Kawasaki έπεσε στην 1 και απ ότι μάθαμε συγκρούστηκε με ένα 350 και χτύπησαν κι οι 2, ενω τα μηχανάκια έπαθαν μεγάλες ζημιές.
Εγώ είδα τον αναβάτη στην εσωτερική μεριά της πίστας πριν σηκωθεί, το μηχανάκι πιο πέρα ενώ το φαίρινγκ είχε μείνει μέσα στην πίστα.
Μόλις είχε γίνει όταν πέρασα κι έτσι δεν είχε ακόμα σημαίες, αλλά στον επόμενο γύρο είχε κίτρινη στην ευθεία και στην 1, και σχεδόν αμέσως μετά βγήκε κόκκινη και ο αγώνας διακόπηκε.
Ετσι βγήκαμε όλοι έξω και με την ευκαιρία κάναμε και την 1η αλλαγή στο μεσοδιάστημα μέχρι την επανεκκίνηση.

Εχω ανεβάσει και video απο αυτό το session εδω:

https://youtu.be/nJh0qhU_ZV4

[sapila racing]

Συνεχίζει ο Δημήτρης με το πριόνι 350 για τα επόμενα 20 λεπτά και μετά ξαναμπαίνω πάλι εγώ.
Ολα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο και είμαστε και σε αρκετά καλή θέση.
Ξαναμπαίνει ο Δημήτρης και εγώ με τον Νίκο παρακολουθούμε από τον τοίχο των πιτς. Ο Νίκος σημειώνει σε ενα χαρτί τους χρόνους και την ώρα και ξέρει πότε θα ξαναπεράσει.
Ξαφνικά γίνεται ενα dejavu απο το 14. Ο Νίκος ξέρει πότε είναι να περάσει ο Δημήτρης αλλά έχει αργήσει...
Αργεί κι άλλο, κι άλλο... Τελικά ο Δημήτρης έχει μείνει από βλάβη στην άλλη πλευρά της πίστας, κι έρχεται με τα πόδια (με το πόδι χτυπημένο!) να φέρει τον σένσορα για να συνεχίσουμε!
Στην κατάσταση που ήταν το εγχείρημα ήταν άθλος, αλλά το έκανε!
Εδώ πρέπει να πώ οτι αυτό που ξέραμε ήταν οτι αν μείνεις στην εξωτερική μεριά της πίστας μπορείς να περπατήσεις γύρω γύρω μέχρι τα πίτς με τον σένσορα για να συνεχίσει η ομάδα σου τον αγωνα. Αν μείνεις στο εσωτερικό τελείωσε το έργο καθώς απαγορεύεται να διασχίσεις την πίστα.
Ομως ο κριτής εκεί που έμεινε ο Δημήτρης του λέει να διασχίσει την πίστα και να βρεθεί στο εσωτερικό απ όπου βέβαια η διαδρομή είναι πιο σύντομη κι έτσι κανει. Βρίσκεται λοιπόν ακριβώς απέναντί μας, στην ευθεία στο σημείο του τερματισμού και τον βλέπουμε!
Κανουν όλοι σήματα να μην διασχίσει την πίστα, λογικό αφού περνάνε όλοι τέρμα, και περιμένει εκεί. Μόλις βρίσκει ευκαιρία τρέχει απέναντι ο αλυτάρχης παίρνει τον σένσορα και μας τον φέρνει.
Εγώ έχω ετοιμαστεί, βαζει ο Νίκος τον σένσορα στο pantah και συνεχίζω εγώ.
Αφού περάσαμε κι αυτό, και συνεχίζουμε ενώ εγώ πίστεψα σε κάποια φάση οτι τελείωσε ο αγώνας για μας, είμαστε καλά!
Η φωτό εκεί που περιμένω στα πιτς τα λεει όλα!

[sapila racing]

Εγώ τώρα οδηγώ λίγο πιο αργά, αφού σκέφτομαι οτι εκεί που είναι ο Δημήτρης δεν μπορεί να διασχίσει την πίστα και ίσως χρειαστεί να κάνω όλο τον υπόλοιπο αγώνα οπότε πρέπει να κρατήσω δυνάμεις.
Οταν μπήκα αφού είχαμε χάσει περίπου 6 λεπτά, έμεναν 40 λεπτά για να λήξει ο αγώνας.
Μετά σκέφτομαι κι ότι το pantah δεν έχει αρκετή βενζίνη για να παει μέχρι το τέλος, αφού δεν ηταν έτσι το σχέδιο. Του έβαζα όσο χρειαζόταν και λίγο παραπάνω αλλά δεν θα έφτανε.
Οταν όμως σκέφτεσαι τέτοια πράγματα, χάνεις την αυτοσυγκέντρωσή σου, χάνεις λίγο ένα apex, κλείνεις αναγκαστικά λίγο το γκάζι και μετά παίρνεις αποφάσεις και συγκεντρώνεσαι όσο μπορείς και πάλι. Τουλάχιστον εγώ που δεν είμαι μαθημένος έτσι λειτούργησα.
Αποφασίζω να κάνω το session + 1 γύρο και μετά να βγώ, είτε απλώς για ανεφοδιασμό, είτε για να το πάρει ο Δημητρης το pantah να συνεχίσει αυτός αν είναι εκεί.
Βγαίνω και τελικά ο Δημήτρης έχει περπατήσει μέχρι ένα σημείο που ο κριτής του υπέδειξε και διέσχισε την πίστα όταν δεν υπήρχε μηχανάκι στον ορίζοντα, και είναι στα πιτς!
Βάζουμε βενζίνη με το racing μπιτόνι ταχείας πλήρωσης του Δημήτρη που χρειάστηκε τελικά, αλλάζουμε οδηγό και συνεχίζει ο Δημήτρης με το pantah μου.
Τον ενθαρρύνουμε όσο μπορούμε όταν περνάει απο την ευθεία, φαίνεται και το χέρι του Νίκου στην φωτό, και μετά απο 20 λεπτά χωρίς άλλο απρόοπτο τερματίζει!!

[sapila racing]

Τα συναισθήματα μας είναι όσο νάναι πολύ δυνατά μετά απο το σασπένς του αγώνα!
Τερματίσαμε πάλι, τα καταφέραμε παρ όλες τις αντιξοότητες και είμαστε πλέον όλοι κατευχαριστημένοι.

Ο Δημητρης έρχεται στα πίτς και αρχίζουμε τις αγκαλιές όλοι μαζί, μας έβγαλε και ωραία φωτό ο γείτονας απο την διπλανή ομάδα.
Ο σκοπός μας επετεύχθη και πάλι! :beer: :beer: :beer:

[sapila racing]

Και αφού έφτασε και ξεκαβάλησε αρχίζεις και αισθάνεσαι αυτό το αίσθημα απόλυτης ευχαρίστησης και πληρότητας που σου γεμίζει τις μπαταρίες για πολύ καιρό.
Η φωτό του team μετά τον τερματισμό είναι όλα τα λεφτά! :)
Τελικά τερματίσαμε 20οι, στις 25 ομάδες που τερμάτισαν, παλι καλά! Στην εκκίνηση ήταν 33 ομάδες αλλά 8 ομάδες εγκατέλειψαν απο πτώσεις ή βλάβες.
Σε κάποια φάση είχαμε ανέβει στην 14η θέση! Εδώ φαίνονται όλα τα αποτελέσματα, χρόνοι ανά γύρο κλπ.
https://speedhive.mylaps.com/Sessions/4634067


Αφού επιστρέψαμε στην Αθήνα ο Δημήτρης μου έστειλε φωτό απο την ζημιά στο 350 που ευτυχώς δεν ήταν μεγάλη. Εφυγε τo μεγάλο παξιμάδι του bevel
παρ όλο που είχε loctite κλπ. Θα το φτιάξει σύντομα βέβαια.
Στον endurance το πήγε 3+ sec πιο γρήγορα από οτι πήγε στον αγώνα των 350, το λύσσαξε στο τέρμα γκάζι, έπιανε κόφτη με 5η στην ευθεία του τερματισμού κι έτσι φαίνεται οτι έγινε η ζημιά.

[sapila racing]

To event έλαβε τέλος, πήραμε και χειροκρότημα σαν team 'Ouzo Power΄ και το βράδυ αφού φάγαμε, ήπιαμε μπύρες, μας κέρασαν οι Αυστριακοί, κεράσαμε κι εμείς τους άλλους Αυστριακούς, μας κέραααν κι αυτοί ένα δυνατό τοπικό ποτό και μας έφεραν και πούρα Αβάνας και καπνίσαμε όλοι μαζί.
Κανονικά Ο Νίκος κι ο Δημήτρης δεν καπνίζουν αλλά εδω έγινε χαμός. :lol:
Πήγαμε για ύπνο με γέλια και πειράγματα, ήσυχοι πλέον οτι καταφέραμε τον στόχο μας.

[sapila racing]

Την αλλη μέρα το πρωί φόρτωμα με χαλαρούς ρυθμούς, φωτογραφίες αποχαιρετισμού της πίστας, και δίνουμε και παλι υπόσχεση οτι θα ξανάρθουμε.
Εβγαλα πάλι φωτό και το classic φορτηγάκι με τις ζωγραφιές στο πλάι με τον ίδιο οδηγό.

[sapila racing]

Αφού χαζεύουμε το trackday που εξελίσσεται κι ενα super γρήγορο R6, ξαναβγάζουμε πάλι την αποχαιρετιστήρια ταμπέλα της πίστας και ξεκινάμε.
Επόμενη στάση σε μαγαζί με γουρουνόπουλα στην Σλοβενία, όπου φάγαμε υπέροχα και συνεχίζουμε προς Ιταλία.
Αφού μπαίνουμε Ιταλία με κατεύθυνση νότια, αποφασίζουμε να διανυκτερεύσουμε στο Rimini και κανονίζουμε το ξενοδοχείο καθ όδόν με τις άκρες του Νίκου.

[sapila racing]

Αφού φτάσαμε στο ξενοδοχείο φάγαμε μια τέλεια πίτσα και πήγαμε για ύπνο.
Το transit κανονίστηκε να μπεί στο parking του διπλανού ξενοδοχείου και όλα ΟΚ. Πληρώσαμε και oi 3 μαζί σύνολο 65 Ευρω με πρωινό, τιμή που στην Ελλάδα δεν υπάρχει πια!
Ξύπνημα νωρίς, πρωινό και φεύγουμε να πάμε μια βόλτα στο Misano που είναι κοντά.
Τι πιστάρα είναι αυτή!!! :eek:

Αφού το είδαμε κι αυτό ξεκινάμε να πάμε Ancona να πάρουμε το καράβι....

[sapila racing]

Ειδικά αυτό το S με το καινούριο βάψιμο απ τον Drudi δίνει ένα άλλο χρώμα.

Aυτο το φορτηγό είναι όσο ναναι εντυπωσιακό, αλλά θα καίει πολύ βρε παιδί μου! :bawl:

Το δικό μας έχει άλλο χρώμα και μας κάνει τα χατήρια μια χαρά, εδω είναι στο φέρρυ Αντιρριο-Ρίο. :beer:

[sapila racing]

Εχει κανονιστεί να πάμε το transit και τις μηχανές στην έκθεση που γίνεται στο Γκάζι στον παλιό σταθμό και πάμε εκεί σχεδόν κατ ευθείαν.
Εκεί μας περιμενει η παρέα απο την Λέσχη Φίλων Κλασσικής Μοτοσυκλέτας, τα ξεφορτώνουμε, βγάζουμε φωτό και αρχίζουμε τις ιστορίες.
Μέχρι και κύπελα μας έδωσαν μια και δεν είμαστε στο σημείο να τα κερδίσουμε στον αγώνα. :p
Μακάρι να ακολουθήσει και κάνένας άλλος την επόμενη φορά!

Αυτα για τώρα, ελπίζω να ευχαριστηθήκατε το φωτορομάντζο.
H τελευταία φωτό είναι του gavrou, απο το thread για την έκθεση οπου έχει κι άλλες.
https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=153328&p=2901589&viewfull=1#post2901589



Μπράβο μας λοιπόν. Δημήτρη, Νίκο είμαστε πολύ δυνατή ομάδα!!! :beer: :beer: :beer:

Θα ανεβάσω κι άλλα video σε κάποια φάση.

Ευχαριστώ για την υπομονή, μια και δεν είχα χρόνο και το έγραφα όποτε έβρισκα κενό.