konsttanttinos
02/07/2018, 12:20
397244
Έχω να γράψω αρκετά χρόνια εδώ, και ο λόγος που γράφω σήμερα είναι περί υπέροχων μηχανών και υπέροχων ανθρώπων.
Όταν πρωτομπήκα εδώ, έβλεπα να γράφει ένας τύπος για tuono, για πίστες, για ανακατασκευές. Τον παρακολουθούσα με ενδιαφέρον, σε μερικά δεν συμφωνούσα με το απόλυτο ύφος του, αλλά έτσι είναι η ζωή.
Μέχρι που ο μπαγάσας το έβαλε φωτογραφία. Με τα ohlins, με τις OZ, με τα όλα του. Δέκα λίτρα σάλιο την φορά, αποθήκευσα και την εικόνα με το γραφιτι backround, που τόνιζε ακόμη περισσότερο τα χρυσάφια. Mου πήρε μερικούς μήνες να ανταλλάξω το fazer s2 με ένα Τ. Δεν ξεκαβαλούσα για κανέναν λόγο. Την φωτογραφία συνέχιζα να την βλέπω, και να μιλάω με γνώστες και γνωστούς για το τι έχει κάνει ο τύπος στο μηχανάκι του. Να μην τα πολυλογώ, αρκετά χρόνια μετά, και 3 tuono αργότερα, Το είδα αγγελία. Ναι, το γνωστό με το γράφιτι από πίσω. Μου πήρε τρεις ημέρες να το αποφασίσω, και να βρω χρήματα που δεν υπήρχαν. Αρωγός η Φώφη μου, που μόλις με είδε να το ζαχαρώνω με ''πίεσε'' να το πάρω. Λίγες ημέρες μετά βρέθηκα να έχω προεξοφλήσει ένα μηχανάκι που ποτέ δεν είδα από κοντά, ούτε καν το κοίταξε κάποιος γνωστός στην Αθήνα, και να το ονειρεύομαι.
Προχθές Σάββατο, πήγα να το πάρω. Πριν από αυτό όμως ήθελα να γνωρίσω τον άντρα που ήταν υπεύθυνος γι'αυτό το αριστούργημα. Απλός, φιλικός, ευχάριστος και δημιουργικός. Ήπιαμε τον καφέ μας και ήρθε η ώρα της παράδοσης. Μόλις άνοιξε το γκαράζ και βγήκα, ένα απαλό συγκαταβατικό χτύπημα αποχαιρετισμού στην πλάτη, και τον βλέπω να μας κοιτάζει να φεύγουμε από τον καθρέφτη.. Ορκίζομαι πως με έσπρωξε να φύγω για να μην δω τα δάκρυά του.
Βύρωνα, ένα ευχαριστώ είναι λίγο.
Ήσουν ακέραιος και άψογος από την πρώτη στιγμή.
Το tuono σου είναι καλύτερο από αυτό που φανταζόμουν. Να ξέρεις πως θα το βλέπεις, όποτε θες θα το καβαλάς, και ότι κέρδισες έναν φίλο στα πιο βόρεια.
Η λέξη ''αγοραπωλησία'' δεν ταιριάζει σε αυτό που έγινε το Σάββατο. Ήταν μια μετάβαση, μια αλλαγή εποχής, σαν το παιδί που φεύγει από το σπίτι, αλλά πάντα ο γονιός θα είναι εκεί.
Θα ήθελα να υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι σαν τον Βύρωνα, και περισσότερες ''μεταβάσεις'' μεταξύ κατόχων.
Είμαι ευγνώμων που έζησα κάτι τέτοιο, και χαρούμενος που ένα μηχανάκι που πάντα καμάρωνα και θαύμαζα είναι στο καθιστικό μου. Ναι, καλά διαβάσατε, στο καθιστικό μου, υπάρχουν και αποδεικτικά στοιχεία.
Βύρωνα, εύχομαι να βρεις την χαρά σου στο άλλο σου παιχνίδι, ή σε ένα καινούριο. Το tuono σου πάντως έχει ακόμη τα σημάδια από το ''Byron'', που είμαι σίγουρος ότι την ώρα που τα ξεκολλούσες από την ζελατίνα, ξεκολλούσε κι ένα κομμάτι της καρδιάς σου. Να είσαι σίγουρος πως θα προσπαθήσω να το διαφυλάξω όπως εσύ.
:beer:
Έχω να γράψω αρκετά χρόνια εδώ, και ο λόγος που γράφω σήμερα είναι περί υπέροχων μηχανών και υπέροχων ανθρώπων.
Όταν πρωτομπήκα εδώ, έβλεπα να γράφει ένας τύπος για tuono, για πίστες, για ανακατασκευές. Τον παρακολουθούσα με ενδιαφέρον, σε μερικά δεν συμφωνούσα με το απόλυτο ύφος του, αλλά έτσι είναι η ζωή.
Μέχρι που ο μπαγάσας το έβαλε φωτογραφία. Με τα ohlins, με τις OZ, με τα όλα του. Δέκα λίτρα σάλιο την φορά, αποθήκευσα και την εικόνα με το γραφιτι backround, που τόνιζε ακόμη περισσότερο τα χρυσάφια. Mου πήρε μερικούς μήνες να ανταλλάξω το fazer s2 με ένα Τ. Δεν ξεκαβαλούσα για κανέναν λόγο. Την φωτογραφία συνέχιζα να την βλέπω, και να μιλάω με γνώστες και γνωστούς για το τι έχει κάνει ο τύπος στο μηχανάκι του. Να μην τα πολυλογώ, αρκετά χρόνια μετά, και 3 tuono αργότερα, Το είδα αγγελία. Ναι, το γνωστό με το γράφιτι από πίσω. Μου πήρε τρεις ημέρες να το αποφασίσω, και να βρω χρήματα που δεν υπήρχαν. Αρωγός η Φώφη μου, που μόλις με είδε να το ζαχαρώνω με ''πίεσε'' να το πάρω. Λίγες ημέρες μετά βρέθηκα να έχω προεξοφλήσει ένα μηχανάκι που ποτέ δεν είδα από κοντά, ούτε καν το κοίταξε κάποιος γνωστός στην Αθήνα, και να το ονειρεύομαι.
Προχθές Σάββατο, πήγα να το πάρω. Πριν από αυτό όμως ήθελα να γνωρίσω τον άντρα που ήταν υπεύθυνος γι'αυτό το αριστούργημα. Απλός, φιλικός, ευχάριστος και δημιουργικός. Ήπιαμε τον καφέ μας και ήρθε η ώρα της παράδοσης. Μόλις άνοιξε το γκαράζ και βγήκα, ένα απαλό συγκαταβατικό χτύπημα αποχαιρετισμού στην πλάτη, και τον βλέπω να μας κοιτάζει να φεύγουμε από τον καθρέφτη.. Ορκίζομαι πως με έσπρωξε να φύγω για να μην δω τα δάκρυά του.
Βύρωνα, ένα ευχαριστώ είναι λίγο.
Ήσουν ακέραιος και άψογος από την πρώτη στιγμή.
Το tuono σου είναι καλύτερο από αυτό που φανταζόμουν. Να ξέρεις πως θα το βλέπεις, όποτε θες θα το καβαλάς, και ότι κέρδισες έναν φίλο στα πιο βόρεια.
Η λέξη ''αγοραπωλησία'' δεν ταιριάζει σε αυτό που έγινε το Σάββατο. Ήταν μια μετάβαση, μια αλλαγή εποχής, σαν το παιδί που φεύγει από το σπίτι, αλλά πάντα ο γονιός θα είναι εκεί.
Θα ήθελα να υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι σαν τον Βύρωνα, και περισσότερες ''μεταβάσεις'' μεταξύ κατόχων.
Είμαι ευγνώμων που έζησα κάτι τέτοιο, και χαρούμενος που ένα μηχανάκι που πάντα καμάρωνα και θαύμαζα είναι στο καθιστικό μου. Ναι, καλά διαβάσατε, στο καθιστικό μου, υπάρχουν και αποδεικτικά στοιχεία.
Βύρωνα, εύχομαι να βρεις την χαρά σου στο άλλο σου παιχνίδι, ή σε ένα καινούριο. Το tuono σου πάντως έχει ακόμη τα σημάδια από το ''Byron'', που είμαι σίγουρος ότι την ώρα που τα ξεκολλούσες από την ζελατίνα, ξεκολλούσε κι ένα κομμάτι της καρδιάς σου. Να είσαι σίγουρος πως θα προσπαθήσω να το διαφυλάξω όπως εσύ.
:beer: