νεοσσός
21/09/2018, 13:21
Θεωρώ τα μικρά Duke, ήτοι τα 125, 200, 390 της πρώτης γενιάς πάρα πολύ όμορφα. Όμως είναι σχετικά μικρά σε μέγεθος και ταιριάζουν καλύτερα σε αναβάτη κοντά στα 1,7 μέτρα. Είχαν πει άλλωστε ότι είχαν σχεδιαστεί για το σωματότυπο των Ινδών, αφού περίμεναν μεγάλη απορρόφηση από την αγορά της Ινδίας, στην οποία και κατασκευάζονται. Για άτομα 1,8 μ είναι πολύ μικρά. Τα βλέπεις στο δρόμο και τα χαζεύεις επί ώρα. Αρμονικές αναλογίες, πολύ ωραία χρώματα, ειδικά το 200άρι.
Η εμφάνιση άλλαξε σημαντικά στη δεύτερη γενιά. Η εικόνα έγινε πιο επιθετική, ακόμα πιο σαγηνευτική, απλώς με άλλο τρόπο. Οι διαστάσεις αυξήθηκαν, ώστε να ταιριάζουν και σε πιο ψηλούς αναβάτες, τοποθετήθηκαν καλύτερες αναρτήσεις, φώτα LED και TFT οθόνη. Ακόμα καλύτερα λοιπόν.
Κάπου στο ενδιάμεσο είναι το Duke 250, το οποίο αρχικά προορίζονταν μόνο για την αγορά της Ασίας και είχε υποστεί επεμβάσεις λιτότητας, σε σχέση με τα Duke του 2017, ώστε να έχει χαμηλότερη τιμή. Τοποθετήθηκε η απλή οθόνη υγρών κρυστάλλων και διαφορετικά φωτιστικά σώματα, αλλά στα υπόλοιπα έχει τη σύγχρονη εμφάνιση των νέων μικρών Duke. Η τιμή του είναι 4.400€, που το φέρνει πολύ κοντά στα 4.700€ του Duke 390 της περασμένης γενιάς και καθιστά την αγορά του δεύτερου μάλλον προτιμότερη.
Είχα την ευκαιρία να οδηγήσω το KTM Duke 250 για μικρό χρονικό διάστημα και απογοητεύτηκα. Όταν είχα οδηγήσει το MT-09 SP (https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=155438), είχα ενθουσιαστεί σε βαθμό που άργησα να ξανασυνηθίσω το MT-07. Με το Duke 250, που ανυπομονούσα να οδηγήσω, επειδή μου άρεσε εμφανισιακά, έπαθα το ανάποδο. Ανέβηκα αμέσως μετά στο MT-07 και νόμιζα ότι καβαλάω την καλύτερη μοτοσυκλέτα του κόσμου.
Από πού να ξεκινήσω;
- Θέση οδήγησης που σε κολλάει πάνω στο ντεπόζιτο. Πιο ψηλή μεν από τα παλιά Duke, άβολη δε.
- Κέντρο βάρους ψηλό. Σε μανούβρες πιο εύκολα χειρίζεσαι το βαρύτερο MT-09 SP (έχω φάει κόλλημα με αυτό, είναι γεγονός), παρά το 250άρι Duke.
- Φαρδύ τιμόνι που δυσκολεύει στη διήθηση.
- Ο κινητήρας είναι ρυθμισμένος να τραβάει ψηλά. Πρέπει να το δουλεύεις από τις 5.000 έως τις 8.500 στροφές/λεπτό για να νιώθεις ότι έχει δύναμη. Αν πέσεις κάτω από τις 4.000 rpm, ο κινητήρας ψιλοκρεμάει και το μηχανάκι σκορτσάρει.
- Ο θόρυβος με την εργοστασιακή εξάτμιση, παραπέμπει περισσότερο σε θερμικό τηλεκατευθυνόμενο, παρά σε μοτοσυκλέτα.
- Πολλοί κραδασμοί χωρίς ουσία, ακόμα και τριγμοί.
- Η οθόνη είναι χαμηλής αισθητικής. Υποκειμενικό βέβαια αυτό.
- Λίγα λεπτά να πέσεις κάτω από 30 km/h και ο κινητήρας ανεβάζει θερμοκρασία. Αν σταματήσεις, σε ένα-δύο λεπτά θα ανάψει το βεντιλατέρ. Αυτά συνεπάγονται ότι το καλοκαίρι σε μποτιλιάρισμα θα είσαι συχνά με το βεντιλατέρ αναμμένο.
- Η μίζα δεν πετυχαίνει πάντοτε να ενεργοποιήσει τον κινητήρα. Κάποιες φορές ανάβει για λίγο και σβήνει αμέσως (αναφέρομαι σε καινούριο μηχανάκι).
Για να πω και τα καλά, πέρα από την πολύ ωραία εμφάνιση, μου άρεσε η αίσθηση του συμπλέκτη και του ποδομοχλού των ταχυτήτων.
Τι να πω... Απογοητεύτηκα. Φυσικά υπάρχει ο ορθολογιστικός αντίλογος, όπως μου είπε ένας φίλος:
"Τι περίμενες δηλαδή; 250άρι είναι, το παίρνει κάποιος, αντί για ένα παπί, σε σχέση με το οποίο είναι μεγάλη αναβάθμιση."
Σίγουρα θέλω κάποια στιγμή να οδηγήσω το παλιό και το νέο Duke 390, διότι φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ καλύτερα στην απόκριση του κινητήρα.
Η εμφάνιση άλλαξε σημαντικά στη δεύτερη γενιά. Η εικόνα έγινε πιο επιθετική, ακόμα πιο σαγηνευτική, απλώς με άλλο τρόπο. Οι διαστάσεις αυξήθηκαν, ώστε να ταιριάζουν και σε πιο ψηλούς αναβάτες, τοποθετήθηκαν καλύτερες αναρτήσεις, φώτα LED και TFT οθόνη. Ακόμα καλύτερα λοιπόν.
Κάπου στο ενδιάμεσο είναι το Duke 250, το οποίο αρχικά προορίζονταν μόνο για την αγορά της Ασίας και είχε υποστεί επεμβάσεις λιτότητας, σε σχέση με τα Duke του 2017, ώστε να έχει χαμηλότερη τιμή. Τοποθετήθηκε η απλή οθόνη υγρών κρυστάλλων και διαφορετικά φωτιστικά σώματα, αλλά στα υπόλοιπα έχει τη σύγχρονη εμφάνιση των νέων μικρών Duke. Η τιμή του είναι 4.400€, που το φέρνει πολύ κοντά στα 4.700€ του Duke 390 της περασμένης γενιάς και καθιστά την αγορά του δεύτερου μάλλον προτιμότερη.
Είχα την ευκαιρία να οδηγήσω το KTM Duke 250 για μικρό χρονικό διάστημα και απογοητεύτηκα. Όταν είχα οδηγήσει το MT-09 SP (https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=155438), είχα ενθουσιαστεί σε βαθμό που άργησα να ξανασυνηθίσω το MT-07. Με το Duke 250, που ανυπομονούσα να οδηγήσω, επειδή μου άρεσε εμφανισιακά, έπαθα το ανάποδο. Ανέβηκα αμέσως μετά στο MT-07 και νόμιζα ότι καβαλάω την καλύτερη μοτοσυκλέτα του κόσμου.
Από πού να ξεκινήσω;
- Θέση οδήγησης που σε κολλάει πάνω στο ντεπόζιτο. Πιο ψηλή μεν από τα παλιά Duke, άβολη δε.
- Κέντρο βάρους ψηλό. Σε μανούβρες πιο εύκολα χειρίζεσαι το βαρύτερο MT-09 SP (έχω φάει κόλλημα με αυτό, είναι γεγονός), παρά το 250άρι Duke.
- Φαρδύ τιμόνι που δυσκολεύει στη διήθηση.
- Ο κινητήρας είναι ρυθμισμένος να τραβάει ψηλά. Πρέπει να το δουλεύεις από τις 5.000 έως τις 8.500 στροφές/λεπτό για να νιώθεις ότι έχει δύναμη. Αν πέσεις κάτω από τις 4.000 rpm, ο κινητήρας ψιλοκρεμάει και το μηχανάκι σκορτσάρει.
- Ο θόρυβος με την εργοστασιακή εξάτμιση, παραπέμπει περισσότερο σε θερμικό τηλεκατευθυνόμενο, παρά σε μοτοσυκλέτα.
- Πολλοί κραδασμοί χωρίς ουσία, ακόμα και τριγμοί.
- Η οθόνη είναι χαμηλής αισθητικής. Υποκειμενικό βέβαια αυτό.
- Λίγα λεπτά να πέσεις κάτω από 30 km/h και ο κινητήρας ανεβάζει θερμοκρασία. Αν σταματήσεις, σε ένα-δύο λεπτά θα ανάψει το βεντιλατέρ. Αυτά συνεπάγονται ότι το καλοκαίρι σε μποτιλιάρισμα θα είσαι συχνά με το βεντιλατέρ αναμμένο.
- Η μίζα δεν πετυχαίνει πάντοτε να ενεργοποιήσει τον κινητήρα. Κάποιες φορές ανάβει για λίγο και σβήνει αμέσως (αναφέρομαι σε καινούριο μηχανάκι).
Για να πω και τα καλά, πέρα από την πολύ ωραία εμφάνιση, μου άρεσε η αίσθηση του συμπλέκτη και του ποδομοχλού των ταχυτήτων.
Τι να πω... Απογοητεύτηκα. Φυσικά υπάρχει ο ορθολογιστικός αντίλογος, όπως μου είπε ένας φίλος:
"Τι περίμενες δηλαδή; 250άρι είναι, το παίρνει κάποιος, αντί για ένα παπί, σε σχέση με το οποίο είναι μεγάλη αναβάθμιση."
Σίγουρα θέλω κάποια στιγμή να οδηγήσω το παλιό και το νέο Duke 390, διότι φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ καλύτερα στην απόκριση του κινητήρα.