AXL954
26/10/2018, 21:02
Μπορεί να πέρασε σχεδόν 1 χρόνος από τα Χριστούγεννα, όμως θα ήθελα πολύ να μοιραστώ αυτό το διαφορετικό, ως προς το μέσο, ταξιδιωτικό.
Κάθε χρόνο προσπαθώ να κάνω ένα ταξίδι με την μοτοσυκλέτα μου στο εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια δε, αυτά έχω επιλέξει να είναι μοναχικά, κυρίως εξαιτίας της γενικότερης οικονομικής κατάστασης, που δεν επιτρέπει σε φίλους να ακολουθήσουν.
Σε κάθε μου ταξίδι, ένα από τα πράγματα, αν όχι το μοναδικό, που πάντα γυρνά στο μυαλό μου, είναι η γυναίκα και το παιδί μου. Πολλές φορές λέω μέσα μου «Α αυτό θα άρεσε πολύ στην Αμαλία» ή «Αυτό θα έκανε τον Γιωργο να ξετρελαθεί». Έτσι, σιγά σιγά άρχισε να δημιουργείται η ιδέα του οικογενειακού ταξιδιού.
Ταξίδια σαν οικογένεια, κάναμε και κάνουμε αρκετά. Είναι για εμάς τρόπος ζωής γιατί τα θεωρούμε ως το καλύτερο τρόπο να χαλάς τα χρήματά σου. Ο μικρός ήδη στα 8, έχει ισάριθμες χώρες στο διαβατήριό του. Δεν έχει σημασία αν θα θυμάται μετά από χρόνια. Σημασία έχει η νοοτροπία, η οργάνωση και η αντοχή του ταξιδευτή που έχει αποκτήσει. Αυτό κάνει κάθε επόμενο ταξίδι ακόμα πιο εύκολο, αλλά και βοηθά να πάμε ακόμα παρακάτω.
Κάπου στις αρχές Δεκεμβρίου, μου λεέι η Αμαλία «Αχ θα ήθελα πολύ να πηγαίναμε κάπου τα Χριστούγεννα». Της λέω που να τρέχουμε τώρα Χριστουγεννιάτικα. Θα γίνεται χαμός παντού και θα μας πάει ο κούκος αϊδόνη. Όμως μεσα μου με έτρωγε. Τα έβαλα κάτω και είπα. Θα πάμε με το αυτοκίνητο. Είναι παλαιο 17 ετών, αλλά το συντηρούμε σωστά, ότι ζητάει και πρέπει. Ε του πούστη. Να βγάλει τουλάχιστον τα λεφτά που του έχουμε ρίξει τόσα χρόνια.
Την επόμενη μέρα της λέω. Αμαλία, θα πάμε στη Ρουμανία με το αυτοκίνητο. Μένει παγωτό. Με τι? Με ρωτάει. Με το αυτοκίνητο μας της απαντώ. Ποιο με αυτό το παλαιο? Γιατί βλέπεις κάποιο άλλο κάτω?
Επειδή είχα πάει παλαιότερα, δεν είχα και πολλά να ψάξω. Κλείνω για την περιοδο 21-27/12 διαμονές σε Βουκουρέστι και Μπρασόβ. Συνολικά 260 ευρώ σε διαμερίσματα. Στο Βουκουρέστι, 6 χιλιόμετρα από το κέντρο, αλλά με υπόγειο γκαράζ, και στο Μπρασόβ, ακριβώς πίσω από την Μαύρη Εκκλησία, στην κεντρική πλατεία! Για το αυτοκίνητο, έβαλα μόνο χιονολάστιχα διότι είναι υποχρεωτικό σε αρκετές χώρες αντί για αλυσίδες. Κόστος 180€.
Όσοι με γνωρίζουν, λένε ότι θα μπορούσα άνετα να είμαι νταλικιέρης. Άλλοι, να βάλω ένα αυτοκόλλητο TIR στην μηχανή και στο αυτοκίνητο. Άλλοι, όπως ο πατέρας μου, ότι είμαι παλαβός και κάνω τρέλες. Στα πλαίσια αυτά, ενημερώνω την οικογένεια, πως η αναχώρηση από Αθήνα, θα είναι 00:01 στις 21/12. Σκοπός να φτάσω στο Βουκουρέστι πριν τις 16:00 το απόγευμα. Έτσι και έγινε.
Φορτώσαμε, και μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Τα πεθερικά μου με τις ρόμπες στο πεζοδρόμιο, να μας δίνουν σακούλες με φαγώσιμα, και νουθεσίες για ασφαλή οδήγηση (ο πεθερός συνταξιούχος εξεταστής του υπουργείου γαρ).
Τα χιλιόμετρα και η ώρα περνά. Η οικογένεια κοιμάται, και εγώ με καφέ και μουσική από διάφορους κατά τόπους τραγουδιάρηδες, σκοτώνω τις ώρες. Κατά τις 7:00 περνώ τα σύνορα με την Βουλγαρία. Καμία καθυστέρηση. Σαν να περνάς διόδια. Συνεχίζω προς Σόφια και από εκεί δεξία προς την Ruse. Πρώτη φορά περνώ με αυτοκίνητο από εκείνα τα μέρη και δύσκολο ως «μηχανόβιος» να συνηθίσω την ιδεα, ότι πρέπει πολλές φορές για λόγους ασφαλείας, να αποδεχτώ την μοίρα μου και να πάω καροτσάκι. Οι ταμπέλες έδειχναν Ruse, αλλα Ruse δεν έβλεπα. Ένα βασανιστικό πράγμα. Όμως περνάγαμε όμορφα. Μιλούσαμε, τραγουδούσαμε χριστουγεννιάτικα τραγούδια και τα κάλαντα. Σε αρκετά σημεία είχε παρα πολύ χιόνι και κρύο, και αυτό που λένε «μαυρο πάγο». Πήγαινα συντηρητικά. Κατά τις 15:00, περνάμε την γέφυρα και τον μεγαλειώδη Δούναβη. Είμαστε πλέον σε ρουμάνικο έδαφος. Στα σύνορα αυτή τη φορά είχε λίγο κόσμο, αλλά όχι κατι ιδιαίτερο. Σε 20 λεπτά περάσαμε. Από εκεί είχαμε άλλα 70 χιλιόμετρα που καλύψαμε σε 1,5 ώρα.
Το διαμέρισμα στο Βουκουρέστι με το υπόγειο γκαράζ ήταν καταπληκτικό. Ζεστό, καθαρό, με πολύ καλή διακόσμηση και διαρρύθμιση. Με ότι χρειαζόμασταν στα 200-300 μετρα. Εκεί θα μέναμε 21-22/12 και κατόπιν θα πηγαίναμε στο Μπρασόβ 23-26/12.
Κατεβήκαμε στο κεντρο για βόλτα. Είπα να πάρω ταξί για να μην οδηγήσω διότι είχα σκοπό να πλακώσω 2-3 μπυρώνια. Περπατήσαμε στο ιστορικό κέντρο και καθήσαμε για φαγητό σε ένα υπόγειο κελάρι με παραδοσιακή μουσική και έτσι. Διαβάσαμε στο Trip Advisor πολύ καλές κριτικές, αλλά που τελικά αποδείχτηκε μεγάλη μάπα. Πιασωκώλικο, πολύ μέτρια κουζίνα. Η αλήθεια πως η αληθινή Ρουμανία δεν είναι στο Βουκουρέστι. Crama Domneasca για την ιστορία.
400542
Κάθε χρόνο προσπαθώ να κάνω ένα ταξίδι με την μοτοσυκλέτα μου στο εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια δε, αυτά έχω επιλέξει να είναι μοναχικά, κυρίως εξαιτίας της γενικότερης οικονομικής κατάστασης, που δεν επιτρέπει σε φίλους να ακολουθήσουν.
Σε κάθε μου ταξίδι, ένα από τα πράγματα, αν όχι το μοναδικό, που πάντα γυρνά στο μυαλό μου, είναι η γυναίκα και το παιδί μου. Πολλές φορές λέω μέσα μου «Α αυτό θα άρεσε πολύ στην Αμαλία» ή «Αυτό θα έκανε τον Γιωργο να ξετρελαθεί». Έτσι, σιγά σιγά άρχισε να δημιουργείται η ιδέα του οικογενειακού ταξιδιού.
Ταξίδια σαν οικογένεια, κάναμε και κάνουμε αρκετά. Είναι για εμάς τρόπος ζωής γιατί τα θεωρούμε ως το καλύτερο τρόπο να χαλάς τα χρήματά σου. Ο μικρός ήδη στα 8, έχει ισάριθμες χώρες στο διαβατήριό του. Δεν έχει σημασία αν θα θυμάται μετά από χρόνια. Σημασία έχει η νοοτροπία, η οργάνωση και η αντοχή του ταξιδευτή που έχει αποκτήσει. Αυτό κάνει κάθε επόμενο ταξίδι ακόμα πιο εύκολο, αλλά και βοηθά να πάμε ακόμα παρακάτω.
Κάπου στις αρχές Δεκεμβρίου, μου λεέι η Αμαλία «Αχ θα ήθελα πολύ να πηγαίναμε κάπου τα Χριστούγεννα». Της λέω που να τρέχουμε τώρα Χριστουγεννιάτικα. Θα γίνεται χαμός παντού και θα μας πάει ο κούκος αϊδόνη. Όμως μεσα μου με έτρωγε. Τα έβαλα κάτω και είπα. Θα πάμε με το αυτοκίνητο. Είναι παλαιο 17 ετών, αλλά το συντηρούμε σωστά, ότι ζητάει και πρέπει. Ε του πούστη. Να βγάλει τουλάχιστον τα λεφτά που του έχουμε ρίξει τόσα χρόνια.
Την επόμενη μέρα της λέω. Αμαλία, θα πάμε στη Ρουμανία με το αυτοκίνητο. Μένει παγωτό. Με τι? Με ρωτάει. Με το αυτοκίνητο μας της απαντώ. Ποιο με αυτό το παλαιο? Γιατί βλέπεις κάποιο άλλο κάτω?
Επειδή είχα πάει παλαιότερα, δεν είχα και πολλά να ψάξω. Κλείνω για την περιοδο 21-27/12 διαμονές σε Βουκουρέστι και Μπρασόβ. Συνολικά 260 ευρώ σε διαμερίσματα. Στο Βουκουρέστι, 6 χιλιόμετρα από το κέντρο, αλλά με υπόγειο γκαράζ, και στο Μπρασόβ, ακριβώς πίσω από την Μαύρη Εκκλησία, στην κεντρική πλατεία! Για το αυτοκίνητο, έβαλα μόνο χιονολάστιχα διότι είναι υποχρεωτικό σε αρκετές χώρες αντί για αλυσίδες. Κόστος 180€.
Όσοι με γνωρίζουν, λένε ότι θα μπορούσα άνετα να είμαι νταλικιέρης. Άλλοι, να βάλω ένα αυτοκόλλητο TIR στην μηχανή και στο αυτοκίνητο. Άλλοι, όπως ο πατέρας μου, ότι είμαι παλαβός και κάνω τρέλες. Στα πλαίσια αυτά, ενημερώνω την οικογένεια, πως η αναχώρηση από Αθήνα, θα είναι 00:01 στις 21/12. Σκοπός να φτάσω στο Βουκουρέστι πριν τις 16:00 το απόγευμα. Έτσι και έγινε.
Φορτώσαμε, και μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Τα πεθερικά μου με τις ρόμπες στο πεζοδρόμιο, να μας δίνουν σακούλες με φαγώσιμα, και νουθεσίες για ασφαλή οδήγηση (ο πεθερός συνταξιούχος εξεταστής του υπουργείου γαρ).
Τα χιλιόμετρα και η ώρα περνά. Η οικογένεια κοιμάται, και εγώ με καφέ και μουσική από διάφορους κατά τόπους τραγουδιάρηδες, σκοτώνω τις ώρες. Κατά τις 7:00 περνώ τα σύνορα με την Βουλγαρία. Καμία καθυστέρηση. Σαν να περνάς διόδια. Συνεχίζω προς Σόφια και από εκεί δεξία προς την Ruse. Πρώτη φορά περνώ με αυτοκίνητο από εκείνα τα μέρη και δύσκολο ως «μηχανόβιος» να συνηθίσω την ιδεα, ότι πρέπει πολλές φορές για λόγους ασφαλείας, να αποδεχτώ την μοίρα μου και να πάω καροτσάκι. Οι ταμπέλες έδειχναν Ruse, αλλα Ruse δεν έβλεπα. Ένα βασανιστικό πράγμα. Όμως περνάγαμε όμορφα. Μιλούσαμε, τραγουδούσαμε χριστουγεννιάτικα τραγούδια και τα κάλαντα. Σε αρκετά σημεία είχε παρα πολύ χιόνι και κρύο, και αυτό που λένε «μαυρο πάγο». Πήγαινα συντηρητικά. Κατά τις 15:00, περνάμε την γέφυρα και τον μεγαλειώδη Δούναβη. Είμαστε πλέον σε ρουμάνικο έδαφος. Στα σύνορα αυτή τη φορά είχε λίγο κόσμο, αλλά όχι κατι ιδιαίτερο. Σε 20 λεπτά περάσαμε. Από εκεί είχαμε άλλα 70 χιλιόμετρα που καλύψαμε σε 1,5 ώρα.
Το διαμέρισμα στο Βουκουρέστι με το υπόγειο γκαράζ ήταν καταπληκτικό. Ζεστό, καθαρό, με πολύ καλή διακόσμηση και διαρρύθμιση. Με ότι χρειαζόμασταν στα 200-300 μετρα. Εκεί θα μέναμε 21-22/12 και κατόπιν θα πηγαίναμε στο Μπρασόβ 23-26/12.
Κατεβήκαμε στο κεντρο για βόλτα. Είπα να πάρω ταξί για να μην οδηγήσω διότι είχα σκοπό να πλακώσω 2-3 μπυρώνια. Περπατήσαμε στο ιστορικό κέντρο και καθήσαμε για φαγητό σε ένα υπόγειο κελάρι με παραδοσιακή μουσική και έτσι. Διαβάσαμε στο Trip Advisor πολύ καλές κριτικές, αλλά που τελικά αποδείχτηκε μεγάλη μάπα. Πιασωκώλικο, πολύ μέτρια κουζίνα. Η αλήθεια πως η αληθινή Ρουμανία δεν είναι στο Βουκουρέστι. Crama Domneasca για την ιστορία.
400542