"Αθώα" Φάρσα.

[GiorgosLa]

Με την ευκαιρία του νήματος για μια φάρσα που ανοίχτηκε, θυμήθηκα μια παλιά ιστοριούλα. Και την βάζω εδώ γιατί δεν έχει σχέση με μηχανάκια.
(Όποιος βαριέται τα σεντόνια, σταματάει εδώ. Δεν λέει και τίποτα σοβαρό.)

Είναι αρχές του 90s. Δεν είχαμε ούτε καν κινητό να φανταστείς.
Σάββατο βράδυ περίπου 12 η ώρα. Είμαστε τρεις άντρες και δυο γυναίκες και μπαίνουμε σε μαγαζί που ξέρουμε ότι θα βρούμε τον Θωμά μέσα. Ο Θωμάς είναι με καινούρια γκόμενα εκεί και δεν χάρηκε καθόλου που μας είδε. Φοβάται μην πούμε η κάνουμε καμιά μαλακία και του κάνουμε χαλάστρα. Τες πα, δεν μας αρέσει εκεί και φεύγουμε αυτοί που ήρθαμε. Ο Θωμάς κάθισε εκεί με την δικιά του.
Περπατάμε στο πεζοδρόμιο και λίγο παραπέρα, βλέπουμε παρκαρισμένο το αυτοκίνητο του Θωμά. Ένα μικρό Hyundai ανοιχτό (αγροτικό). Ανταλλάσσονται ματιές. Πέφτει η πρώτη ιδέα. Να βρούμε κάνα τσιμεντόλιθο να το τακάρουμε και να του βγάλουμε τους τροχούς. Όχι ρε. Και που θα τους βάλουμε? Στην καρότσα μπορεί κάποιος να τους κλέψει. Κι αν έχει πιεί και λίγο παραπάνω πως θα τους βάλει? Ναι βαρύ. Μετά από κάνα πεντάλεπτο κουβέντας, δεν βρίσκουμε τίποτα που να έχει πλάκα χωρίς σοβαρές συνέπειες. Απογοητευμένοι ξεκινάμε να φύγουμε. Ο Βαγγέλης έχει πάει λίγο πιο πίσω και γυρνάει με μια σακούλα σκουπίδια και την ρίχνει πάνω στην καρότσα του Hyundai.
Εκείνες τις μέρες απεργούσαν οι του δήμου και καμιά 10ριά μέτρα πιο πίσω ήταν ένας τεράστιος σορός με σακούλες σκουπιδιών. Μου αρέσει η ιδέα και γυρνώ κι εγώ και παίρνω δυο. Και μας πιάνει ένα αμόκ και επί 10 λεπτά, πέντε άτομα κουβαλάμε σκουπίδια και τα βάζουμε στο αγροτικό. Πολύ πράμα. Να μας πλήρωναν δεν το κάναμε αυτό. Σταματήσαμε μόνο όταν δεν φτάναμε να το φορτώσουμε άλλο. Κοιτάξαμε λίγο το κατόρθωμα. Ήταν πραγματικά πολύ αστείο θέαμα. Και η μόνη συνέπεια που σκεφτήκαμε, ήταν να μην καταλάβει ότι του το κάναμε εμείς και τα βρούμε το πρωί στις αυλές μας.
Και φύγαμε γελώντας.
Την άλλη μέρα βρισκόμαστε σε καφέ οι τρεις και αφού κανένας δεν βρήκε σκουπίδια στην αυλή του, περιμένουμε να έρθει κι ο Θωμάς να μας τα πει μόνος του. Καλού κακού, είπαμε να μην πούμε τίποτα πριν μας πει τι έγινε.
Ο Θωμάς ήρθε 12+ το μεσημέρι, ενώ ήταν πάντα απ τους πρώτους. Έδειχνε άυπνος, ταλαιπωρημένος, με μαύρους κύκλους, ένα χάλι.
«Τι είσαι έτσι ρε μαλάκα? Τώρα ξύπνησες?»
«Μήπως κοιμήθηκα και καθόλου? Γ@μησέτα. Από χτες δεν πήγα σπίτι ακόμα, τώρα έρχομαι.»
«Γιατί ρε? Τι έγινε?»
Στην αρχή του τα βγάζαμε με το τσιγκέλι. Μετά ήρθαν και μερικοί άλλοι (που δεν ξέραν) και πες ο ένας, πες ο άλλος, αρχίζει ο Θωμάς να μας λέει πως το βίωσε αυτός.

«Φύγαμε απ το μαγαζί κατά της 4. Είχα πιει και κάνα δυο ποτά παραπάνω και είμαι μέσα στην τρελή χαρά. Μόλις φτάσαμε στο αυτοκίνητο…» (Παύση με σφιγμένα δόντια)
«Ε! Τι έγινε στο αυτοκίνητο?»
Ξέχασα να πω, ότι το είχε παρκαρισμένο ακριβός μπροστά στην είσοδο μιας πολυκατοικίας και εκείνες τις μέρες, είχε βγει ανακοίνωση να μην βγάζουν τα σκουπίδια έξω γιατί μαζεύτηκαν πολλά, κλπ.
«Λοιπόν? Τι έγινε στο αυτοκίνητο?»
«Ρε μαλάκες, δεν θα το πιστέψετε. Είχαν κατέβει απ την πολυκατοικία και βαλαν όλα τα σκουπίδια τους πάνω στο αγροτικό! Όλα όμως! Βουνό οι σακούλες! Τα πήρα στο κρανίο. Άρχισα να φωνάζω. Κανένας δεν βγήκε. Βάζω την δικιά μου σε ένα ταξί και την διώχνω. Πάω στην είσοδο και αρχίζω να πατάω όλα τα κουδούνια. Όλα όμως. Με τα δυο τα χέρια. Ξανά και ξανά. Μέχρι που κάποιοι απάντησαν.»
«Τι θέλετε κύριε?»
«Κεριά και λιβάνια ρε π@ύστιδες. Κατεβείτε όλοι να μαζέψετε τα σκουπίδια.» (Ουρλιάζοντας αυτά)
«Πια σκουπίδια ρε φίλε? Είσαι με τα καλά σου?»
«Εσύ δεν θα είσαι καλά σε λίγο. Αν δεν κατεβείτε όλοι τώρα να μαζέψετε τα σκουπίδια θα σας γ…σω όλους. Και αρχίζω έξαλλος να πετάω τις σακούλες στο δρόμο. Κάποιοι βγήκαν στα μπαλκόνια και φώναζαν. Ο διαχειριστής και κάνα δυο άλλοι κατέβηκαν κάτω. Εγώ μούσκεμα στον ιδρώτα και ο δρόμος τίνγκα στο σκουπίδι. Δεν περνούσες ούτε με τα πόδια.

[GiorgosLa]

Ο διαχειριστής πρέπει να ήταν καλός άνθρωπος αλλά τον χόρτασα βρίσιμο κι αυτόν.»
«Συγνώμη κύριε. Πίτε μας τι έγινε μήπως βγάλουμε μια άκρη.»
«Τι άκρη να βγάλεις ρε? Αν δεν μαζέψετε τα σκουπίδια θα σας γ…σω όλους.» Και έρχεται ένας απ αυτούς εκείνη την ώρα και με τραβάει ένα σπρώξιμο και πέφτω πάνω στα σκουπίδια. Σηκώνομαι γρήγορα και ορμάω. Με κρατάνε κάνα δυο, κρατάνε και τον άλλον κάνα δυο και να σου δυο περιπολικά. Σταμάτησαν λίγο παραπέρα γιατί ο δρόμος δεν περνούσε. Κατεβήκαν 5 – 6 άτομα. Εγώ μόλις τους είδα χάρηκα. «Για ελάτε, για ελάτε εδώ να μαζέψετε μερικούς.»
«Τι έγινε εδώ? Ποιος τα έκανε όλα αυτά?»
«Αυτοί»
«Ποιοι αυτοί? Αυτοί πέταξαν τα σκουπίδια στο δρόμο?»
«Εγώ τα πέταξα στο δρόμο. Αλλά αυτοί τα κατέβασαν.»
«Από πού κύριε? Τι μας λες τώρα?» Και πες ο ένας πες ό άλλος, ακούω ένα κλακ και δεν μπορώ να κουνήσω τα χέρια μου. Μόλις κατάλαβα ότι μου πέρασαν χειροπέδες, ξεσούρωσα με τη μια. Αυτό με πείραξε περισσότερο απ όλα. Με βουτάνε κάνα δυο και με χώνουν στο περιπολικό. Πάω για αυτόφωρο την Δευτέρα μου είπαν. Ευτυχώς κατά της 6 το πρωί, μ άφησαν και έκανα ένα τηλέφωνο στον αδερφό μου. Δεν είχα ταυτότητα, δίπλωμα, τίποτα. Με τα πολλά, μετά από έρευνες, υποσχέσεις, γνωστούς κλπ. κατά της έντεκα μας άφησαν και φύγαμε.

Εμείς:
«Τελικά τι έγινε? Ποιος έβαλε τα σκουπίδια?»
«Τώρα να σας πω τι ακριβός έγινε? Δεν ξέρω. Αφήστε με να πιο έναν καφέ.»
Και πλακωθήκαμε στα τσίπουρα! Για μερικές μέρες δεν του είπαμε τίποτα φυσικά.

[thunder ace]

Δυστυχως εχω ακομα χειροτερη ιστορια να σας πω.
Πρεπει να ηταν λιγο πριν το 80 (ημουν περιπου 18αρης)
Εχουμε παει να παιξουμε χαρτια στο σπιτι ενος παιδιου.
Εκει μαζι ηταν και ενας φιλος ποντιος που ειχε λιγα χρονια στην Ελλαδα,ο Γιαννης (δυστυχως περιπου μετα ενα χρονο σκοτωθηκε σε δυστυχημα με αμαξι)
Ο Γιαννης λοιπον ειχε ερθει στο σπιτι που θα παιζαμε χαρτια με ενα solex και το ειχε παρκαρει ακριβως μπροστα στην εισοδο της πολυκατοικιας που ειχαμε μαζευτει για να παιξουμε χαρτια.
Εγω και ενας φιλος χασαμε πολυ νωρις τα λεφτα μας ,μανουριασαμε και ειπαμε να φυγουμε.
Βγαινουμε απο την πολυκατοικια,βλεπουμε το σολεξακι και λεμε :ρε το κρυβουμε να κανουμε πλακα στον Γιαννη;
Και το παιρνουμε οι μαλακες και το παμε στο απεναντι πεζοδρομιο που ηταν ενα φορτηγο και βγαινοντας ο Γιαννης και τα αλλα παιδια ΔΕΝ μπορουσαν να το δουν.
Αν απλως περναγαν στο απεναντι πεζοδρομιο και κοιταγαν πισω απο το φορτηγο,θα το εβλεπαν για πλακα (ετσι νομιζαμε οι δυο μπαγλαμαδες)
Και φευγουμε.
Συνανταμε τον Γιαννη μετα μερικες μερες και μας λεει:
"Ρε μαλακες,θυμοσαστε που πηγαμε και παιξαμε χαρτια στο σπιτι του ταδε; ε..οταν κατεβηκα να φυγω,το σολεξακι ελειπε.
Ψξαμε παντου ,αλλα αδικα δεν το βρηκαμε."
ΔΕΝ περασε κανενας απο τα παιδια στο απεναντι πεζοδρομιο να κοιταξει πισω απο το φορτηγο που ειχαμε παρκαρει το σολεξακι (10 μετρα αποσταση)
Ποτε δεν μιλησαμε για αυτη την ιστορια ,ουτε εγω ουτε ο φιλος που καναμε τη φαρσα.
Λυπαμαι.

[bros 650]

Δηλαδή του το κλέψανε;οκ δεν το είδε αλλά μετά δεν του είπατε ότι ήταν στο απέναντι πεζοδρόμιο να πάει να το πάρει;

[thunder ace]

Ναι το κλέψανε.
Όταν βγήκε ο ιδιοκτήτης εμείς είχαμε ήδη φύγει καί νομίζαμε ότι θα το δουν. (τόσο μυαλό είχαμε).

[teogtp]

Εγώ θα του την "έλεγα" και από πάνω του Θωμά.
"Αφού σε χαλάει το πιοτό, κοφτό το ριμαδι!"





:tooth:

[Bowleno]

Εγώ θα του την "έλεγα" και από πάνω του Θωμά.
"Αφού σε χαλάει το πιοτό, κοφτό το ριμαδι!"





:tooth:

:bawl: