View Full Version : Εννιά χώρες σε μία εβδομάδα (solo) με το Er6-n
Γεια σε όλους, μία περιγραφή του ταξιδιού μου μέσα από τα Βαλκάνιά μας και την Κεντρική Ευρώπη στα χωράφια της πάλαι ποτέ Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας.
Ας μπούμε και πάλι στο κλίμα με ένα ποίημα από το πέμπτο μου βιβλίο, Πολλαχώς:
Απόπλους
Σάλπαρε πάλι με τέτοιον καιρό!
Χωρίς δισταγμό γλίστρησε μες στην καταιγίδα,
οι κάβοι του λύθηκαν μόνοι τους θαρρείς…
Οι νέοι κοιτούν με λαχτάρα στα κύματα,
οι παλιότεροι κουνάνε το κεφάλι.
Έτσι είναι κάποια καράβια,
ετοιμοκίνητα όπως πρέπει,
με ξάρτια στραβά και πρόθυμες γάστρες
ορμάνε σε αγριεμένες θάλασσες
κι ουρλιάζουν στην ομίχλη.
Ποιος νοιάζεται για καιρό με τέτοια πορεία;
Ποιος νοιάζεται για πορεία με τέτοιον καιρό;
Έτσι θα είναι κάποια καράβια,
Σήμερα
Άυριο
Πάντα.
Επιστρέφοντας λοιπόν από άλλο ένα αξέχαστο ταξίδι με μηχανή, διαπίστωσα ότι στην πορεία μου και κατά την επιστροφή μου διέσχισα ή οδήγησα μέσα σε εννέα διαφορετικές χώρες σε μία περίπου εβδομάδα! Ίσως αυτό να ακούγεται παράξενο αλλά αυτό δεν ήταν ο πρωταρχικός σκοπός μου καθώς όταν σχεδίαζα τη διαδρομή και ένωνα τα σημεία στον χάρτη, μόνη μου έγνοια ήταν ένα ολοκληρωμένο ταξίδι με όμορφες διαδρομές που να οδηγούν διαδοχικά σε αντίστοιχα ωραίους προορισμούς. Έτσι σιγά - σιγά και χωρίς να το καταλάβω σχηματίστηκε μία κυκλική διαδρομή που εκτεινόταν από τα Βαλκάνια μέχρι την κεντρική Ευρώπη, την οποία θα επιχειρούσαμε να ακολουθήσουμε εγώ και ο συνταξιδιώτης μου Αλέξης στις αρχές του περασμένου Ιουλίου, και τελικά κατέληξα να ολοκληρώσω μόνος, δύο μήνες αργότερα.
Η, εκ νέου, μοναχική περιπέτεια λοιπόν, άρχισε έχοντας εντοπίσει ένα μεγάλο άνοιγμα στον καιρό πάνω από την περιοχή που με ενδιέφερε. Βέβαια ήμουν απόλυτα σίγουρος ότι η πρόβλεψη για επτά ημέρες και για τόσο μεγάλη επιφάνεια θα ήταν πιο πολύ τυπική, αλλά στην πορεία τα προγνωστικά μοντέλα αποδείχθηκαν για μια φορά απολύτως σωστά! Στη Θεσσαλονίκη είχε 34 βαθμούς και ακόμα και το χάραμα που σηκώθηκα για να αναχωρήσω η ζέστη ήταν έντονη και έτσι έβαλα τα καλοκαιρινά μου και κατάφερα να χωρέσω στον σάκο εξοπλισμό για όλες τις εποχές, για να είμαι εξασφαλισμένος και ήσυχος. Μετά τα πρώτα χιλιόμετρα κατέληξα στον συνδυασμό διάτρητου παντελονιού με δερμάτινο μπουφάν καθώς εκτός πόλης ήταν μια χαρά, και επιστροφή στο διάτρητο μπουφάν λίγο πριν φτάσω στο Βελιγράδι και το καυτό κέντρο του.
Αυτή τη φορά θα ανέβαινα από Σκόπια και θα χρησιμοποιούσα τα λιγότερα χιλιόμετρα της διαδρομής σε σχέση με τον δρόμο της Βουλγαρίας για ένα πέρασμα από το κρατίδιο του Κοσσόβου. Η αδημονία μου να οδηγήσω και να ξεφύγω απ’ όλα με έκανε να σκεφτώ να προσπεράσω το Βελιγράδι και να σπάσω το προσωπικό μου ρεκόρ των 1146χλμ σε μία μέρα, αλλά το γεγονός ότι έχω δωρεάν διαμονή και παρέα εκεί θα καθιστούσε κάτι τέτοιο παράλογο.
Έτσι πρόσθεσα το πέρασμα από Κόσσοβο σαν μία ελαφρώς ματαιόδοξη μέση λύση. Η διαδρομή μέσω Σκοπίων έχει δύο σχετικά καλά σημεία, την κοιλάδα του Αξιού μπαίνοντας και τα διάσελα μετά το Μπέλες, αλλά έχει και κάτι πολύ ενοχλητικό. Τρεις σταθμούς διοδίων στους οποίους πληρώνω ενάμιση ευρώ τη φορά… Δεν με πειράζει το ποσό αλλά το γεγονός ότι το πληρώνω για χάλια δρόμους, κόβεται ο ρυθμός μου και καθυστερώ. Προσθέστε και δυο στάσεις στα σύνορα και καταλαβαίνετε. Για αυτό συνιστώ πάντα το πέρασμα από Βουλγαρία που πλέον έχει καλούς δρόμους, ομορφότερη διαδρομή και η χασούρα σε χρόνο είναι ελάχιστη λόγω έλλειψης διοδίων.
409054
Φτάνοντας στα σύνορα με το Κόσσοβο, ο υπάλληλος μου ζητάει 15 ευρώ για πράσινη κάρτα καθώς αυτή που φυσικά έχω και ισχύει σε όλο τον κόσμο δεν τους κάνει. Του λέω ότι κάποιος άλλος πλήρωσε πρόσφατα μόνο 10 και με τα πολλά δέχεται και μόλις τα παίρνει μου λέει πέρνα χωρίς να δει καν το διαβατήριο μου. Λίγο πριν φύγω όμως με ρωτάει που πάω, στο Βελιγράδι του λέω, περίμενε μου λέει. Τότε λοιπόν μαθαίνω πως ο μόνος τρόπος για να μπει κανείς στη Σερβία μέσω Κοσσόβου είναι να έχει κάνει προηγουμένως ακριβώς το αντίθετο και να έχει σέρβικη σφραγίδα στο διαβατήριό του! Επειδή η κατάσταση αρχίζει να περιπλέκεται, αποφασίζω να διασχίσω το Κόσσοβο προς Βιτίνα και να βγω ξανά στα Σκόπια ώστε να συνεχίσω μέχρι το Βελιγράδι απερίσπαστος. Όπερ και εγένετο λοιπόν, και μετά την κλασική στάση στο Νις είμαι Βελιγράδι απογευματάκι Τετάρτης με σκοπό να διανυκτερεύσω και να ξεκινήσω πρωί-πρωί και πάλι προς τα (πιο) βόρεια ;)
Αρχικά σχεδίαζα να ανέβω από Ουγγαρία και να γυρίσω από το δυτικό μισό του κύκλου της διαδρομής, αλλά το βραδάκι τσεκάρω τον καιρό και βλέπω ένα μέτωπο κακοκαιρίας να κινείται προς τα ανατολικά. Έτσι αποφασίζω να ρισκάρω μια πιθανότητα βροχής και να ανέβω πρώτα από τα δυτικά πριν καταφθάσει η μεγάλη κακοκαιρία και να είναι εξασφαλισμένο και το κομμάτι της επιστροφής στο Βελιγράδι.
Πέμπτη πρωί λοιπόν αναχώρηση για Κροατία και Ζάγκρεμπ, μία πόλη που δεν είχα επισκεφθεί πριν κάποια χρόνια όταν είχα φτάσει ως το Ντουμπρόβνικ με τη μηχανή, και τελικός προορισμός το Μάριμπορ της Σλοβενίας για διανυκτέρευση και ξεκούραση! Ο αυτοκινητόδρομος προς Ζάγκρεμπ είναι τέλειος, διασχίζει όμορφα τοπία και σύντομα μπαίνω στην πρωτεύουσα της Κροατίας με άνεση χρόνου για μια μεγάλη στάση.
409055
Παρκάρω στο κέντρο σε ειδικό χώρο και αρχίζω τη γνωριμία μου με την πόλη. Μαζί μου έχω πλέον μόνο το tank bag καθώς με συνετή επιλογή μόνο των πραγματικά απαραίτητων δεν χρειάζεται καν να το επεκτείνω και είναι ελαφρύ και εύκολο στη μεταφορά στους ενδιάμεσους σταθμούς. Η ατμόσφαιρα από εδώ και πάνω περισσότερο ευρωπαϊκή παρά βαλκανική βέβαια, τόσο σε εμφάνιση όσο και σε ανθρώπινη συμπεριφορά. Η πόλη έχει όμορφα πάρκα, μία πανέμορφη και ζωντανή κεντρική πλατεία και μου προσφέρει όμορφες εικόνες γύρω από τον καθεδρικό και το ιστορικό κέντρο.
409056
409057
409058
409059
409060
409061
409062
409063
Μετά από ένα μικρό γεύμα και ένα καφεδάκι αναχωρώ προς τα σύνορα με τη Σλοβενία και το Μάριμπορ και όσο πλησιάζω το τοπίο γίνεται όλο και ομορφότερο καθώς το διασχίζει ο τέλειος δρόμος ταχείας κυκλοφορίας με τις συνεχόμενες ανοιχτές καμπές. Τέτοιος αυτοκινητόδρομος μάλιστα!
409064
409065
Μόλις φτάνω στα σύνορα παθαίνω σοκ, καθώς οι ουρές ξεκινούν τουλάχιστον πεντακόσια μέτρα πριν τα γκισέ! Με τη μηχανούλα φυσικά δεν ισχύουν αυτά και έχω περάσει στη Σλοβενία σε χρόνο μηδέν. Η συμβουλή μου θα ήταν να αποφεύγετε το ταξίδι από μέσα Ιουνίου μέχρι τέλη Αυγούστου καθώς έχει περισσότερη κίνηση, περισσότερη ζέστη και τρελές ουρές στα συνοριακά περάσματα. Και να περνάτε πάντα μπροστά με τη μηχανή, εμένα δεν μου έχουν πει ποτέ κάτι και δεν θεωρείται «χώσιμο» καθώς ο αναβάτης είναι εκτεθειμένος στα καυσαέρια και τα στοιχεία της φύσης.
Μετά την είσοδο στη Σλοβενία ο δρόμος διπλής κυκλοφορίας έχει κίνηση αλλά και πάλι με τη μηχανή, και με σεβασμό στους οδηγούς αυτοκινήτων που περίμεναν ώρες, φτάνω εύκολα στο μικρό κομμάτι αυτοκινητοδρόμου που οδηγεί στο Μάριμπορ. Καθώς μπαίνω στην πανέμορφη κωμόπολη, σταματώ στη γέφυρα για τις πρώτες φωτό και βρίσκω αμέσως ξενοδοχείο με πάρκινγκ μέσα στην παλιά πόλη :)
409066
Μπανάκι και αμέσως βόλτα για φαγητό με μια τεράστια πλεσκαβίτσα, εδώ σε ψωμάκι αντί για την κλασική πίτα, και μια μπύρα να είναι ό,τι πρέπει. Όπου και αν βρεθείτε στην πρώην Γιουγκοσλαβία τιμείστε οπωσδήποτε το σέρβικο χάμπουργκερ καθώς είναι πεντανόστιμο και απόλυτα ασφαλές!
409067
Το Μάριμπορ είναι ένας πανέμορφος προορισμός με ατελείωτες γωνιές προς φωτογράφηση, όμορφη ατμόσφαιρα και σχεδόν πάντα κάποιο φεστιβάλ όλες τις εποχές του χρόνου, με καρτ ποστάλ τη θέα από τις γέφυρες προς τις δύο όχθες του ποταμού.
409068
409069
409070
409071
409072
409073
Μέχρι στιγμής λοιπόν όλα βαίνουν καλώς, ο καιρός είναι απίστευτος και η μοτοσικλέτα κι εγώ αισθανόμαστε υπέροχα. Υπάρχει τίποτα καλύτερο; Κι όμως, απ’ ότι φαίνεται πάντα υπάρχει. Το πρωινό είναι μαγευτικό με τον ήλιο να αστράφτει στον γαλανό ουρανό και αφήνω πίσω μου το Μάριμπορ ευδιάθετος και ορεξάτος. Καθώς κυλούν τα πρώτα χιλιόμετρα αρχίζει να ξετυλίγεται γύρω μου ένα ονειρικό σκηνικό. Καταπράσινοι λόφοι φυτεμένοι με κλήματα, διάσπαρτα αγροτόσπιτα, μία φύση που δείχνει τον καλύτερο της εαυτό πλημμυρίζοντας με ευωδιές τον δροσερό αέρα και ανάμεσα σε όλα αυτά ένας άψογος, φιδίσιος δρόμος, όλος δικός μου, να τα διασχίζει ακολουθώντας το φυσικό ανάγλυφο. Σύντομα καταλήγω να ρολάρω με ανοιχτό κράνος και το δεξί χέρι χωρίς γάντι για να φωτογραφίζω αλλά σύντομα αποφασίζω να απολαύσω αυτό το κομμάτι μοτοσικλετιστικού παραδείσου στο έπακρο. Ο δρόμος έχει μία φυσική ροή που ταιριάζει απόλυτα με το τοπίο και δημιουργεί μία αίσθηση οικειότητας, και έτσι μαγεμένος και χωρίς να το καταλάβω συναντώ κάτι πινακίδες ρεπουμπλίκ Όστεραιχ και καταλαβαίνω ότι μόλις έφτασα στα σύνορα με την Αυστρία. Δεν υπάρχει τίποτα εκτός από μία παλιά βίλλα απ’ όπου οι αυστριακοί τελωνειακοί μου γνέφουν να συνεχίσω!
409074
409075
409076
409077
409078
Το σκηνικό στη Στυρία πλέον είναι το ίδιο ιδανικό, με ακόμα καλύτερο δρόμο (αν είναι δυνατόν) και υπέροχη θέα προς το εσωτερικό μιας κοιλάδας. Η εμπειρία της οδήγησης στον συγκεκριμένο δρόμο με τις συγκεκριμένες συνθήκες είναι ο ορισμός της απόλαυσης και κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ, όσα χρόνια και αν περάσουν! Σιγά – σιγά η στροφές γίνονται καμπές και ο δρόμος περνάει μέσα από γραφικά χωριά. Αρχίζω να συναντώ μοτοσικλέτες, οι περισσότερες Ducati και KTM, και την ώρα που χαιρετιέμαι με τον αναβάτη μιας τουριστικής BMW βρίσκει κάτω το μαρσπιέ του και τη σηκώνει ξαφνιασμένος! Η επιφάνεια του δρόμου είναι ομαλή και λαμπυρίζει σαν κατάμαυρο γυαλόχαρτο, είναι όντως ο δρόμος στον οποίο δεν γλιστράς και δεν μπλοκάρεις όσο και να το θες, και όμως αυτό δεν είναι παρά μία μικρή λεπτομέρεια που ολοκληρώνει το παζλ της οδηγικής νιρβάνα! Αναμφισβήτητα το απόλυτο οδηγικό highlight, η ομορφότερη έκπληξη και το καλύτερο κομμάτι όλου του ταξιδιού…
409079
409080
409081
409082
Μοιραία όμως κάποια στιγμή ο ορίζοντας πλαταίνει και ξεμακραίνει, οι λόφοι και τα υψώματα χάνονται και βλέπω την άτιμη μπλε πινακίδα με τη λέξη Graz και το σήμα του αυτοκινητόδρομου δίπλα...
Αφού συνέρχομαι σιγά-σιγά από το προηγούμενο ντελίριο θυμάμαι που είχα πει στον εαυτό μου να είμαι καλό παιδί όταν μπω στην Αυστρία και έτσι σταματώ σε ένα βενζινάδικο για βινιέτα και ορκίζομαι απόλυτη πίστη και υποταγή στις νουθεσίες και τα όρια ταχύτητας. Παρά τις ιστορίες τρόμου που έχω ακούσει για γερμανο-αυστριακούς αστυνομικούς και την τυπικότητά τους, μέχρι στιγμής δεν έχω δει κανέναν και στον αυτοκινητόδρομο προς Γκρατς, που είναι και η ενδιάμεση στάση μου, τα 140χλμ/ώρα που πηγαίνω είναι λίγα ακόμα και για τη δεύτερη λωρίδα. Επίσης παρατηρώ ότι η επιφάνειά του δεν είναι τόσο καλή όσο αυτή των επαρχιακών δρόμων καθώς νιώθω την ανάρτηση να δουλεύει αρκετά. Τελικά βέβαια συνειδητοποιώ ότι μετά ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ όλα μου φαίνονται κάπως και ψάχνω βελόνες στ’ άχυρα χειρότερα και από Γερμανό. Μπαίνοντας λοιπόν στο γραφικό Γκρατς, αγγίζω και την υψηλότερη πιθανότητα να με επηρεάσει η κακοκαιρία από τα δυτικά. Αν τη γλιτώσω εδώ, έχω εξασφαλισμένο το υπόλοιπο του ταξιδιού τουλάχιστον πριν την επιστροφή στο Βελιγράδι.
Παρκάρω κοντά στο ποτάμι και σε έναν μεγάλο λόφο που φαίνεται πολύ ενδιαφέρων, και μετά από λίγη ξεκούραση και ένα αναψυκτικό προχωρώ στα ενδότερα. Ένα μοναχικό μαύρο σύννεφο γλιστράει πάνω από τα καμπαναριά του διπλανού ναού αλλά δεν ανησυχώ και είμαι σίγουρος πλέον ότι έκανα τη σωστή επιλογή να ανέβω από δυτικά :cool:
409083
Περνώντας μία γέφυρα προς τον λόφο, πρώτη έκπληξη το καφέ που «επιπλέει» πάνω στον Μουρ, ο οποίος μάλιστα έχει και αρκετά έντονη ροή. Πρωτότυπο και καλόγουστα σχεδιασμένο.
409084
Στο εσωτερικό συναντώ μία όμορφη πλατεία με σιντριβάνι και ακριβώς απέναντί μου τα σκαλιά που οδηγούν στον πύργο – ρολόι και στην πανοραμική θέα προς την πόλη. Μπαίνω σε ένα μαγαζάκι και ζητώ ευγενικά αν γίνεται να αφήσω το tank bag και το κράνος, κρατώντας όλα τα ταξιδιωτικά έγγραφα και χρήματα πάνω μου, ώστε να ανέβω με την ησυχία μου τα σκαλιά και ο ιδιοκτήτης δέχεται ευχαρίστως. Έτσι σιγά-σιγά αρχίζει να απλώνεται μπροστά μου η πόλη του Γκρατς και συναντώ στην κορυφή το διάσημο ρολόι. Στον ουρανό υπάρχουν μόνο άσπρα σύννεφα και τα διαδοχικά στρώματα φωτός και σκιάς δίνουν μία ακόμα πιο μαγική όψη στην ήδη ωραία θέα.
409085
409086
409087
409088
409089
Μετά από μία ακόμα σύντομη βόλτα με τη μηχανή αφήνω πίσω μου το Γκρατς κατευθυνόμενος προς Βιέννη. Το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής είναι ένας αρκετά διασκεδαστικός στριφογυριστός αυτοκινητόδρομος και η πολύ καλή σήμανση κάνει τα πράγματα πολύ εύκολα. Δεκατρία χιλιόμετρα έξω από τη Βιέννη, καθώς είναι μια πόλη που έχω ήδη επισκεφθεί και γνωρίζω καλά, στρίβω δεξιά προς Σλοβακία, και φτάνω στη Μπρατισλάβα απόγευμα Παρασκευής, χωρίς στάση για συνοριακό έλεγχο.
409091
Έχω ένα ξενοδοχείο υπόψη αλλά τελικά διαπιστώνω πως η πόλη είναι αρκετά περίπλοκη και μεγάλη, και για κάποιο λόγο γεμάτη αστυνομικούς και περιπολικά. Έτσι μετά από μία σύντομη έρευνα, και μια που εδώ θα μείνω για δύο νύχτες, επιλέγω ένα ξενοδοχείο στο κέντρο ώστε να κινούμαι εύκολα με τα πόδια. Τελικά μαθαίνω ότι δεν έχει γίνει πραξικόπημα αλλά στην πόλη διεξάγεται κάποιο οικονομικό συνέδριο και για αυτό η έντονη αστυνομική παρουσία. Στην πορεία διαπιστώνω πως η Μπρατισλάβα είναι μία πόλη αδικημένη καθώς επισκιάζεται από την γειτονική τριπλέτα Πράγα-Βιέννη-Βουδαπέστη ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτές. Ο πύργος παρατήρησης UFO (όνομα και πράμα) είναι έξυπνα ενσωματωμένος στον πυλώνα μιας γέφυρας απέναντι από την παλιά πόλη και προσφέρει υπέροχη θέα περιμετρικά χωρίς να προσβάλλει την αισθητική. Επιπλέον μπορεί κανείς να φάει ή να πιει ένα ποτό στο εσωτερικό του αν και κουνάει λιγάκι που και που :lol:
409090
409092
409093
409094
409095
Η παλιά πόλη είναι υπέροχη μέρα και νύχτα και υπάρχουν διάφορα πρωτότυπα γλυπτά καθώς και μουσικές εκδηλώσεις.
409096
409097
409098
409099
Οι Σλοβάκοι πιστεύω προβάλλουν πολύ σωστά τα προϊόντα και τη χώρα τους χωρίς η προβολή αυτή να καταντά στυγνή, «πλαστική», τουριστική προσέγγιση :)
409100
409101
409102
409103
409104
409105
409106
Πολύ όμορφη και διαφορετική η μπλε εκκλησία και πανέξυπνος ο τρόπος που οι δρόμοι περνούν υπογείως κάτω από τη μεγάλη πλατεία με τα τραμ όπου αρχίζει η παλιά πόλη και ο δρόμος προς το κάστρο της Μπρατισλάβας, που οι ντόπιοι ονομάζουν κρεβάτι λόγω των τεσσάρων γωνιακών πύργων του. Χτισμένο φυσικά στο υψηλότερο σημείο της πόλης είναι το πιο οφθαλμοφανές αξιοθέατο, με όμορφη θέα, πολύ πράσινο και ένα μεγάλο πάρκο!
409107
409108
409109
409110
409111
409112
409113
409114
409115
409116
Πολύ γεμάτος από την εμπειρία της Μπρατισλάβας συνεχίζω προς Ουγγαρία, παρακάμπτοντας τη Βουδαπέστη και το Βίσεγκραντ τα οποία χάρηκα στο περσινό μου μοτοτάξιδο, με στόχο τη λίμνη Μπάλατον και το Πετς. Η σήμανση στη Σλοβακία είναι τέλεια και έχουν μέχρι και θερμοκρασία αέρος και οδοστρώματος σε τακτά διαστήματα, αυτό που επιζητώ όμως μπαίνοντας στην Ουγγαρία είναι η αποφυγή του αυτοκινητοδρόμου. Τελικά τα καταφέρνω και κατηφορίζω προς τη λίμνη από καλούς επαρχιακούς με ελάχιστη κίνηση. Σιγά – σιγά το τοπίο ομορφαίνει περισσότερο και αρχίζω να συναντώ άλογα μηχανικά και μη :)
409117
Κάποια στιγμή περνάω ένα υπαίθριο εστιατόριο με δεκάδες μοτοσικλέτες και ξέρω ότι αυτό είναι πολύ καλό σημάδι. Πράγματι, τα επόμενα χιλιόμετρα είναι απολαυστικά με διαδρομές μέσα από πυκνό δάσος και ξέφωτα καθώς και ένα κομμάτι με κλειστό στροφιλίκι πλήρως βυθισμένο στη σκιά των δέντρων!
409118
Και αυτή η μέρα κυλάει υπέροχα και κάποια στιγμή βλέπω να ανοίγεται μπροστά μου η μεγαλύτερη λίμνη της κεντρικής Ευρώπης, τόπος διακοπών για χιλιάδες λουομένων των γύρω περιοχών. Η θέα από ψηλά είναι επιβλητική και εύκολα τη μπερδεύει κανείς με θάλασσα, ενώ από κοντά εντύπωση μου προκάλεσε ο μεγάλος αριθμός ιστιοπλοϊκών...
409119
409120
409121
Μετά από μια σύντομη στάση, η βόλτα γύρω από τη λίμνη με ηρεμεί και με τον καιρό ακόμα σύμμαχο κατηφορίζω προς το Πετς και πάλι μέσω υπέροχων επαρχιακών δρόμων. Άλλο ένα όμορφο οδηγικά κομμάτι, με αρκετούς συνάδελφους να με χαιρετούν από το αντίθετο ρεύμα, και ωραία τοπία με ποτάμια και δέντρα.
409122
Φτάνοντας στο Πετς, εντοπίζω αμέσως και με αρκετή δόση τύχης το ξενοδοχείο Φοίνιξ όπου ήδη με περίμεναν. Αφού ξεκουράζομαι λιγάκι σε ένα από τα πιο παράξενα ωραία δωμάτια που έχω μείνει, ξεκινώ για το κέντρο που είναι στην κυριολεξία δίπλα!
409123
Το Πετς είναι άλλο ένα διαμαντάκι στη σκιά της Βουδαπέστης, με υπέροχη αρχιτεκτονική, μνημεία και γωνιές συγκεντρωμένα όλα σε μία μικρή σχετικά έκταση, πολιτιστική πρωτεύουσα και σταυροδρόμι πολιτισμών παλαιότερα. Το ιστορικό κέντρο που ανοίγεται μπροστά μου κλιμακωτά σε διαφορετικά επίπεδα προσφέρει μία τρισδιάστατη οπτική εμπειρία καθώς κινούμαι, η οποία είναι δύσκολο να αποδοθεί φωτογραφικά, όπως και τα χρώματα των μνημείων στο απαλό φως του δειλινού.
409124
409125
409126
409127
409128
409129
409130
409131
409132
Και πάλι αγάλματα και αγάπες :lol:
409133
409134
409135
Κοντά στο κέντρο υπάρχει και ένα μίνι μουσείο αυτοκινήτου και μοτοσικλέτας που φτιάχτηκε με πολλή αγάπη και μεράκι! Και αφού είμαστε στην Παννονία, ορίστε και μία Pannonia 250 :D
409136
409137
Κι ένα ζαβαγιαβάκι :)
409138
Ώσπου με έπιασε η νύχτα (και η πείνα :lol: )
409139
Ψάχνοντας ένα μέρος για να δειπνήσω διάλεξα τελικά το εστιατόριο Κίραλι (γιατί μου θύμισε τον τερματοφύλακα της Ουγγαρίας) και πλήρωσα μία κανονική πίτσα και μία μεγάλη μπύρα μόνο 2000 φιορίνια ή έξι ευρώ και μάλιστα σε τραπέζι σε κεντρικό σημείο! Το βραδάκι στο ξενοδοχείο διαπίστωσα ότι η κακοκαιρία με πλησίαζε πλέον επικίνδυνα και έτσι κατέστρωσα ειδικό σχέδιο διαφυγής...
409140
Επιστροφή στο Βελιγράδι λοιπόν από την Κροατία, μέσω Μπατίνας και Σόμπορ, και αναχώρηση αξημέρωτα. Οι πολύ εξυπηρετικές κοπέλες στο ξενοδοχείο δέχτηκαν να μου σερβίρουν πρωινό πιο νωρίς, στις επτά, και μάλιστα μου έφτιαξαν και ομελέτα κατά παραγγελία πριν φύγω με τον ουρανό βαρύ και ασήκωτο. Έχοντας απομνημονεύσει κάποια τοπωνύμια κατάφερα να ολοκληρώσω τη διαδρομή με τα διαδοχικά συνοριακά περάσματα και να φτάσω αλώβητος στο νοτισμένο Βελιγράδι, μία ώρα πριν αρχίσει ξανά να βρέχει! Μετά από την απαραίτητη ξεκούραση και μία όμορφη μέρα με τους φίλους μου στα σοκάκια της Σκαντάρλια, έπρεπε να χωνέψω ότι είχε έρθει η ώρα της επιστροφής...
409141
409142
409143
Πιθανότατα θα συναντούσα επιτέλους τη βροχή λίγο πριν την είσοδο στην Ελλάδα, αλλά πολύ λίγο με ένοιαζε μετά από αυτό το απίθανο ταξίδι, στο οποίο κατάφερα να φτάσω σε όλους τους προγραμματισμένους προορισμούς και να τους χαρώ με τον καλύτερο δυνατό καιρό και διάθεση! Μέχρι το Νις λοιπόν είχα ήλιο, μετά βρεγμένο δρόμο, μπαίνοντας στη Βουλγαρία ψιχάλα και από την Κρέσνα μέχρι τα σύνορα βροχή.
Καθώς η μηχανή κυλούσε και πλάγιαζε αργά με τετάρτη στο φαράγγι της Κρέσνας, με το κράνος μισάνοιχτο μύριζα τη βρεγμένη γη και τη φύση και ήμουν ευτυχισμένος. Ήταν απλώς αυτή η αγαλλίαση που μόνο ένα ταξίδι με μοτοσικλέτα μπορεί να προσφέρει, σε πείσμα των καιρών και του καιρού, που θα ήθελα να ολοκληρώσω με ένα ποίημα από το τέταρτο βιβλίο μου Θύραθεν, για τη μοτοσικλέτα και τα συναισθήματα που γεμίζει την ψυχή μας :)
Vanishing point
The road called me.
The road found me.
The road always had me.
Winding, long, dotted with lines and signs in foreign tongues.
Curling and flowing like a new emotion.
Like the wind on my chest.
Every time.
Between exhaust note and intake howl, the sound of cooling metal is the sound of contentment.
The swim of motion is our goal.
And the point where the pathways of our soul and the road converge, our destination.
George_M.
13/08/2019, 09:50
Μας βολταρεις σε αγαπημενους προορισμους κ σε συνδιασμο με την ηρεμη γραφη σου γινομαστε συνοδοιποροι στους δρομους σου!!
Ευχομαι παντα τετοιους ανοιχτους οριζοντες!!
Ωραίος!
Σ' ευχαριστώ πολύ φίλε μου :)
Μας βολταρεις σε αγαπημενους προορισμους κ σε συνδιασμο με την ηρεμη γραφη σου γινομαστε συνοδοιποροι στους δρομους σου!!
Ευχομαι παντα τετοιους ανοιχτους οριζοντες!!
Αυτό με χαροποιεί πάντα περισσότερο απ' όλα, είναι η καλύτερη ανταμοιβή!
Το μοναχικό ταξίδι έχει κι αυτό την ομορφιά του, γίνεσαι λίγο ο φτωχός και μόνος καουμπόι μακριά από το σπίτι του των αγαπημένων κόμιξ (έστω και με μαύρη Ντόλυ :lol: ).
Να είσαι πάντα καλά!
doctoras
15/08/2019, 22:16
Πολυ ομορφο οδοιπορικό πολυ ομορφα χρωματα και φωτογραφιες!! Μπράβο και στα επόμενα!!
Πολυ ομορφο οδοιπορικό πολυ ομορφα χρωματα και φωτογραφιες!! Μπράβο και στα επόμενα!!
Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου, όποτε αμφιβάλλουμε τελικά η καλύτερη λύση είναι πάντα ελέγχω - φορτώνω - ξεκινώ και ζω το ταξίδι με όλες μου τις αισθήσεις, μόνος ή με παρέα!
KotsosDR
16/08/2019, 15:02
Μπράβο ! :beer:
Όμορφες εικόνες !
Μπράβο ! :beer:
Όμορφες εικόνες !
Να 'σαι καλά φίλε μου :a013:
mallllias
19/08/2019, 22:33
Τα ρεσπεκτ μου!!
Εκτος απο αναβατης εισαι κ συγκραφεας!!
Νασαι καλα φιλαρακι!!
Πολύ ωραίες φωτό,ωραία εξιστόριση ....Με το καλό και στα επόμενα:beer:
Τα ρεσπεκτ μου!!
Εκτος απο αναβατης εισαι κ συγκραφεας!!
Νασαι καλα φιλαρακι!!
Σ΄ευχαριστώ πολύ, το παλεύουμε και στα δύο αυτά πεδία!
Καλή συνέχεια σε όλα :)
Πολύ ωραίες φωτό,ωραία εξιστόριση ....Με το καλό και στα επόμενα:beer:
Χαίρομαι που σου άρεσε η παρουσίαση φίλε μου, να 'σαι πάντα καλά :beer:
Εύγε, μας ταξίδεψες...
Ό,τι καλύτερο, σ' ευχαριστώ πολύ :beer:
πυξιδας990
20/08/2019, 09:37
καλημερα φιλε.πολυ ωραιο ταξιδιωτικο..απο που μπαινεις σερβια,παρακαπτοντας τα σκοπια,μεσω βουλγαριας οπως αναφερεις.
Η διαδρομη ειναι ομορφη?
καλημερα φιλε.πολυ ωραιο ταξιδιωτικο..απο που μπαινεις σερβια,παρακαπτοντας τα σκοπια,μεσω βουλγαριας οπως αναφερεις.
Η διαδρομη ειναι ομορφη?
Καλημέρα, να 'σαι καλά, ακολουθείς τον δρόμο προς Σέρρες σαν να πηγαίνεις στην πίστα και στρίβεις αριστερά κάποια στιγμή προς τα σύνορα, μέσω Προμαχώνα μπαίνεις Βουλγαρία (Κούλατα) και συνεχίζεις προς Σόφια.
Αν θέλεις μπαίνεις στην πόλη για στάση, αν όχι συνεχίζεις προς Καλοτίνα (έχει πινακίδα) που είναι στα σύνορα με τη Σερβία.
Μετά συνεχίζεις μέσα στη Σερβία προς Νις μέσω της κοιλάδας του ποταμού Νίσαβα που είναι πολύ όμορφη διαδρομή. Ωραία είναι και στη Βουλγαρία αρχικά με το φαράγγι της Κρέσνας και μετά με αρκετό επαρχιακό αν και τα τελευταία χρόνια ανοίγουν διαρκώς νέα κομμάτια αυτοκινητοδρόμου, δες και εδώ:
https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=157243
Τελευταία επίσης άνοιξαν και σταθμό διοδίων στην Ελληνική πλευρά, λίγο πριν τα σύνορα, αλλά σε σχέση με τις δύο στάσεις στα σύνορα και τα τρία διόδια μέσω Σκοπίων πάλι καλύτερα είναι. Εγώ προτιμώ σχεδόν πάντα αυτή τη διαδρομή γιατί είναι σίγουρα πιο ενδιαφέρουσα από τον βαρετό αυτοκινητόδρομο μέσω Σκοπίων και σίγουρα αξίζει να τη δοκιμάσει κανείς. Είναι γύρω στα 75χλμ παραπάνω απόσταση όλα κι όλα :)
πυξιδας990
20/08/2019, 10:47
Καλημέρα, να 'σαι καλά, ακολουθείς τον δρόμο προς Σέρρες σαν να πηγαίνεις στην πίστα και στρίβεις αριστερά κάποια στιγμή προς τα σύνορα, μέσω Προμαχώνα μπαίνεις Βουλγαρία (Κούλατα) και συνεχίζεις προς Σόφια.
Αν θέλεις μπαίνεις στην πόλη για στάση, αν όχι συνεχίζεις προς Καλοτίνα (έχει πινακίδα) που είναι στα σύνορα με τη Σερβία.
Μετά συνεχίζεις μέσα στη Σερβία προς Νις μέσω της κοιλάδας του ποταμού Νίσαβα που είναι πολύ όμορφη διαδρομή. Ωραία είναι και στη Βουλγαρία αρχικά με το φαράγγι της Κρέσνας και μετά με αρκετό επαρχιακό αν και τα τελευταία χρόνια ανοίγουν διαρκώς νέα κομμάτια αυτοκινητοδρόμου, δες και εδώ:
https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=157243
Τελευταία επίσης άνοιξαν και σταθμό διοδίων στην Ελληνική πλευρά, λίγο πριν τα σύνορα, αλλά σε σχέση με τις δύο στάσεις στα σύνορα και τα τρία διόδια μέσω Σκοπίων πάλι καλύτερα είναι. Εγώ προτιμώ σχεδόν πάντα αυτή τη διαδρομή γιατί είναι σίγουρα πιο ενδιαφέρουσα από τον βαρετό αυτοκινητόδρομο μέσω Σκοπίων και σίγουρα αξίζει να τη δοκιμάσει κανείς. Είναι γύρω στα 75χλμ παραπάνω απόσταση όλα κι όλα :)
αρα ανεβαινεις μεχρι σοφια...ελεγα μετα το Μπλαγκόεβγκραντ μην εστριβες αριστερα και επιανες απο κει για σερβια.
το φαραγγι της κρεσνας το εχω κανει,ωραια διαδρομη και αρκετη ιστορια εκει γυρω λογω βαλκανικων πολεμων
αρα ανεβαινεις μεχρι σοφια...ελεγα μετα το Μπλαγκόεβγκραντ μην εστριβες αριστερα και επιανες απο κει για σερβια.
το φαραγγι της κρεσνας το εχω κανει,ωραια διαδρομη και αρκετη ιστορια εκει γυρω λογω βαλκανικων πολεμων
Αν δεν έχεις βλέψεις για βορειότερα ή υπάρχει άνεση χρόνου λογικά μπορείς να μπεις και νοτιότερα στη Σερβία μέσω Κιουσταντίλ στο ύψος περίπου του Μπλαγκόεβγκραντ. Δεν το έχω κάνει αλλά λογικά θα έχει τον χαλαρό επαρχιακό με χωριουδάκια και όμορφα τοπία της περιοχής που προτιμώ χίλιες φορές από τον αυτοκινητόδρομο. Πάντως η κοιλάδα του Νίσαβα και μόνο αξίζει τα χλμ μέχρι Σόφια σίγουρα :D
ΥΓ: Κάποτε πηγαίναμε να πάρουμε τη Σόφια, τι να πεις, και τελικά το βαφτίσαμε ισοπαλία. Αυτές οι αθώες γραμμές στον χάρτη στοίχισαν εκατοντάδες χιλιάδες ζωές...
πυξιδας990
20/08/2019, 11:57
Αν δεν έχεις βλέψεις για βορειότερα ή υπάρχει άνεση χρόνου λογικά μπορείς να μπεις και νοτιότερα στη Σερβία μέσω Κιουσταντίλ στο ύψος περίπου του Μπλαγκόεβγκραντ. Δεν το έχω κάνει αλλά λογικά θα έχει τον χαλαρό επαρχιακό με χωριουδάκια και όμορφα τοπία της περιοχής που προτιμώ χίλιες φορές από τον αυτοκινητόδρομο. Πάντως η κοιλάδα του Νίσαβα και μόνο αξίζει τα χλμ μέχρι Σόφια σίγουρα :D
ΥΓ: Κάποτε πηγαίναμε να πάρουμε τη Σόφια, τι να πεις, και τελικά το βαφτίσαμε ισοπαλία. Αυτές οι αθώες γραμμές στον χάρτη στοίχισαν εκατοντάδες χιλιάδες ζωές...
μπηκαν οι μεγαλες δυναμεις στη μεση και τραβηξαν τη γραμμη.Γνωστη η ιστορια..πολυ αιμα και τζαμπα αποδειχθηκε γιατι τα εδαφη επεστρεψαν στην βουλγαρια.Anyway,καλα να εισαι και να σε διαβαζουμε φιλε
μπηκαν οι μεγαλες δυναμεις στη μεση και τραβηξαν τη γραμμη.Γνωστη η ιστορια..πολυ αιμα και τζαμπα αποδειχθηκε γιατι τα εδαφη επεστρεψαν στην βουλγαρια.Anyway,καλα να εισαι και να σε διαβαζουμε φιλε
Σ' ευχαριστώ και πάλι, καλή συνέχεια σε όλα :a013:
taisteal
20/08/2019, 17:25
Να'σαι μονάχος σου θα πει να είσαι ανδρειωμένος
Το μοναχικό ταξίδι είναι άλλη εμπειρία..
:beer::beer::beer:
Να'σαι μονάχος σου θα πει να είσαι ανδρειωμένος
Το μοναχικό ταξίδι είναι άλλη εμπειρία..
:beer::beer::beer:
Και μια εμπειρία που όλοι θα έπρεπε να βιώσουν τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους, θα συμπλήρωνα :)
Mastrojohnny
23/04/2023, 00:18
Καλησπέρα Tsber σκέφτομαι να κατέβω Ελλάδα μέσω Μπρατισλάβας και ίσως και από κάποια μέρη που περιγράφεις στην επιστροφή. Πως είναι η συμπεριφορά των Σλοβάκων γενικα; Σε πιο ξενοδοχείο έμεινες στο κέντροκαι πως είναι οι δρόμοι; Παρακαλώ αν έχεις και κανένα χάρτη θα βοηθουσε πολύ!
Καλησπέρα Tsber σκέφτομαι να κατέβω Ελλάδα μέσω Μπρατισλάβας και ίσως και από κάποια μέρη που περιγράφεις στην επιστροφή. Πως είναι η συμπεριφορά των Σλοβάκων γενικα; Σε πιο ξενοδοχείο έμεινες στο κέντροκαι πως είναι οι δρόμοι; Παρακαλώ αν έχεις και κανένα χάρτη θα βοηθουσε πολύ!
Γεια σου φίλε μου, με πέτυχες σε δύσκολη μέρα - θα έχεις τις πληροφορίες που θέλεις το συντομότερο.
Από που θα μάς κατέβεις δε μας είπες!
Οι Σλοβάκοι είναι μια χαρά, φιλικότατοι και μόλις είδαν ελληνική πινακίδα με βοήθησαν αμέσως και με πήγαν σε δύο ξενοδοχεία αγκαζέ. Τότε ήταν και η κρίση (ενώ τώρα μας τρέχουν από τα μπατζάκια :lol: ) αλλά περισσότερο ενδιαφέρον έδειχναν για αυτό παρά κάτι άλλο αν εννοείς αυτό...
Λοιπόν φίλε Γιάννη, το ξενοδοχείο που έμεινα λέγεται Tatra και είναι πανεύκολο να το βρεις, στο κέντρο της Μπρατισλάβα ακριβώς δίπλα στην κύρια είσοδο της παλιάς πόλης.
Εγώ είχα πληρώσει τότε 95 ευρώ για δύο νύχτες σε μονόκλινο και με βόλεψε πάρα πολύ...
Για την κάθοδο προς τα πάτρια εδάφη διαλέγεις Βουδαπέστη για να μείνεις ή λίμνη Μπάλατον για να περάσεις. Και το Πετς και η Βουδαπέστη αξίζουν διανυκτέρευση.
Από εκεί και κάτω και ανάλογα με το πρόγραμμά σου μπορείς να πας απευθείας στο Βελιγράδι, όχι μέσω Μπατίνας και Σόμπορ που πήγα εγώ για να αποφύγω την κακοκαιρία, και είτε να μπεις Ελλάδα την επομένη, είτε να το "σπάσεις" και να κάνεις κάποια ενδιάμεση στάση στη Σερβία.
Να προσέχεις τους δρόμους με το που θα μπεις στη Σερβία και κάτω, ειδικά γιατί μέχρι εκεί θα έχεις καλομάθει, για περιστασιακές κακοτεχνίες και χαμηλή πρόσφυση ειδικά με βροχή ή ψιχάλα και "βαλκανική" συμπεριφορά των οδηγών.
Mastrojohnny
24/04/2023, 22:18
Είμαι στην Ολλανδία αλλά θα μείνω σε φίλους στην Δρέσδη αν κατέβω τελικά. Για μένα αυτό είναι τόλμημα και περίπλοκο. Αυτό το έκατσα για φαί στον κιραλι γιατί μου θύμισε τον τερματοφύλακα της Ουγγαρίας είναι από τα καλύτερα που έχω διαβάσει σε ταξιδιωτικά. Βλέπω και στο ίντερνετ και διαβάζω αλλά με το κέρδος και τους χορηγούς έχει χαθεί η αγνότητα. Έχεις δυο τρία τέτοια σε κάθε ταξίδι που σε κάνουν να θες να φορτώσεις και να φύγεις αλλά είναι δύσκολο.
Είμαι στην Ολλανδία αλλά θα μείνω σε φίλους στην Δρέσδη αν κατέβω τελικά. Για μένα αυτό είναι τόλμημα και περίπλοκο. Αυτό το έκατσα για φαί στον κιραλι γιατί μου θύμισε τον τερματοφύλακα της Ουγγαρίας είναι από τα καλύτερα που έχω διαβάσει σε ταξιδιωτικά. Βλέπω και στο ίντερνετ και διαβάζω αλλά με το κέρδος και τους χορηγούς έχει χαθεί η αγνότητα. Έχεις δυο τρία τέτοια σε κάθε ταξίδι που σε κάνουν να θες να φορτώσεις και να φύγεις αλλά είναι δύσκολο.
Χα χα, ναι, το ταξίδι είναι (και) στιγμές!
Just do it που έλεγε και το παλιό σλόγκαν :)
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.