ΚΛΕΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

[airmav]

Τέλη Νοέμβρη και έπλενα αμέριμνος την μηχανή μου. Ότι είχα γυρίσει από ένα φανταστικό 3ήμερο στα βουνά της Πίνδου και των Τζουμέρκων.(κάποια στιγμή θα ανέβει)

Στην αυλή του πατρικού λοιπόν σενιάρω με πολύ προσοχή την λεγάμενη και στο τέλος την κουκουλώνω στο πάρκινγκ της.
Από τότε μάλλον δεν είδα ξανά τα κλειδιά της . κάποια στιγμή γύρω στα μέσα Δεκέμβρη που πήγα να βάλω τον φορτιστή για την μπαταρία χρησιμοποίησα ασυναίσθητα τα 2α κλειδιά. Προς το τέλος Δεκέμβρη όταν χρειάστηκε να την κινήσω φάνηκε το κενό. Τα κλειδιά άφαντα.. έφερα τον κόσμο ανάποδα έψαξα σε σημεία που μόνο τον Τζίμι Χόφα θα έβρισκα αλλά και πάλι τίποτα. Μεγάλη απογοήτευση αφού όλα έτειναν στο ότι είχαν πέσει από το τσαντάκι μου ,όταν κάποια στιγμή σε μια διαδρομή μέσα στην πόλη με το παπί ,είχε μείνει ανοιχτό.

Το ψάξιμο συνεχίστηκε και περαιτέρω δηλαδή πως και που βγάζω καινούρια, πώς αλλάζω κλειδαριές στις βαλίτσες και άλλα πολλά…
Το μόνο που δεν είχα κάνει τόσο καιρό, αλλά το είχα στο μυαλό μου, ήταν να κάνω μια ερώτηση στην αστυνομία μπας και κάποιος άνθρωπος τα βρήκε και τα παρέδωσε. Το σενάριο αυτό στο μυαλό μου φάνταζε από πολύ δύσκολο ως απίθανο, αλλά γύριζε μέσα στο κεφάλι μου.

Ενώ λοιπόν περνάω συχνά έξω από Α.Τ. της περιοχής δεν το έπαιρνα απόφαση μέχρι χθες το μεσημέρι. Σταμάτησα στο φυλάκιο έκανα μια ερώτηση στον φύλακα που μέχρι χθες μπορώ να πω ότι τον έκραζα μέσα μου και λόγω παρουσιαστικού. Μου απάντησε ευγενέστατα και με έστειλε να ρωτήσω Α.Υ. της ασφάλειας καθώς εκεί μου είπε ότι πιθανόν αφήνουν τα ευρήματα. Μετά από ολιγόλεπτη αναμονή ο Αξιωματικός με φώναξε στον γραφείο του και του εξήγησα τι ακριβώς είχα χάσει πως ήταν το μπρελόκ και τι είχε, όχι πως μου το ζήτησε αλλά η περιγραφή σκέφτηκα πάντα βοηθάει. Κατόπιν μου έδειξε ένα συρτάρι γεμάτο κλειδιά να ψάξω.. προς μεγάλη μου έκπληξη στο πίσω μέρος του συρταριού κάτω από άλλα κλειδιά βλέπω το μπρελόκ μου με τα κλειδιά όλα εκεί. Μετά από σχεδόν 2,5 μήνες τα βρίσκω πάλι, φοβερό συναίσθημα.

Δυστυχώς δεν υπήρχε κάποιο στοιχείο του ανθρώπου που τα βρήκε και μπήκε στον κόπο να τα παραδώσει. Για αυτό και τον ευχαριστώ δημόσια από εδώ για το σθένος του και την μεθοδικότητά του.

ΦΙΛΕ-Η ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΤΣΙ..

[alexis72]

Τέλη Νοέμβρη και έπλενα αμέριμνος την μηχανή μου. Ότι είχα γυρίσει από ένα φανταστικό 3ήμερο στα βουνά της Πίνδου και των Τζουμέρκων.(κάποια στιγμή θα ανέβει)

Στην αυλή του πατρικού λοιπόν σενιάρω με πολύ προσοχή την λεγάμενη και στο τέλος την κουκουλώνω στο πάρκινγκ της.
Από τότε μάλλον δεν είδα ξανά τα κλειδιά της . κάποια στιγμή γύρω στα μέσα Δεκέμβρη που πήγα να βάλω τον φορτιστή για την μπαταρία χρησιμοποίησα ασυναίσθητα τα 2α κλειδιά. Προς το τέλος Δεκέμβρη όταν χρειάστηκε να την κινήσω φάνηκε το κενό. Τα κλειδιά άφαντα.. έφερα τον κόσμο ανάποδα έψαξα σε σημεία που μόνο τον Τζίμι Χόφα θα έβρισκα αλλά και πάλι τίποτα. Μεγάλη απογοήτευση αφού όλα έτειναν στο ότι είχαν πέσει από το τσαντάκι μου ,όταν κάποια στιγμή σε μια διαδρομή μέσα στην πόλη με το παπί ,είχε μείνει ανοιχτό.

Το ψάξιμο συνεχίστηκε και περαιτέρω δηλαδή πως και που βγάζω καινούρια, πώς αλλάζω κλειδαριές στις βαλίτσες και άλλα πολλά…
Το μόνο που δεν είχα κάνει τόσο καιρό, αλλά το είχα στο μυαλό μου, ήταν να κάνω μια ερώτηση στην αστυνομία μπας και κάποιος άνθρωπος τα βρήκε και τα παρέδωσε. Το σενάριο αυτό στο μυαλό μου φάνταζε από πολύ δύσκολο ως απίθανο, αλλά γύριζε μέσα στο κεφάλι μου.

Ενώ λοιπόν περνάω συχνά έξω από Α.Τ. της περιοχής δεν το έπαιρνα απόφαση μέχρι χθες το μεσημέρι. Σταμάτησα στο φυλάκιο έκανα μια ερώτηση στον φύλακα που μέχρι χθες μπορώ να πω ότι τον έκραζα μέσα μου και λόγω παρουσιαστικού. Μου απάντησε ευγενέστατα και με έστειλε να ρωτήσω Α.Υ. της ασφάλειας καθώς εκεί μου είπε ότι πιθανόν αφήνουν τα ευρήματα. Μετά από ολιγόλεπτη αναμονή ο Αξιωματικός με φώναξε στον γραφείο του και του εξήγησα τι ακριβώς είχα χάσει πως ήταν το μπρελόκ και τι είχε, όχι πως μου το ζήτησε αλλά η περιγραφή σκέφτηκα πάντα βοηθάει. Κατόπιν μου έδειξε ένα συρτάρι γεμάτο κλειδιά να ψάξω.. προς μεγάλη μου έκπληξη στο πίσω μέρος του συρταριού κάτω από άλλα κλειδιά βλέπω το μπρελόκ μου με τα κλειδιά όλα εκεί. Μετά από σχεδόν 2,5 μήνες τα βρίσκω πάλι, φοβερό συναίσθημα.

Δυστυχώς δεν υπήρχε κάποιο στοιχείο του ανθρώπου που τα βρήκε και μπήκε στον κόπο να τα παραδώσει. Για αυτό και τον ευχαριστώ δημόσια από εδώ για το σθένος του και την μεθοδικότητά του.

ΦΙΛΕ-Η ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΤΣΙ..

:beer::beer:

[Coyote.V]

Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που σκέφτονται θετικά.
Στην θέση σου δεν θα μου πήγαινε το μυαλό να πάω στην αστυνομία γιατί έχω χάσει την πίστη μου στους ανθρώπους... κάτι τέτοια όμως με κάνουν να πιστεύω πως ακόμα υπάρχει ελπίδα!
Ελπίζω να συνεχίσουν να με εκπλήσσουν. :)

[Kickstart]

τυχερός πολύ!

ξέρεις γι αυτές τις καλές πράξεις βαδίζω με μια θεωρία στη ζωή μου (το είχα πει σε κάποιον κάποτε που βρήκα το πορτοφόλι του έξω από ένα θέατρο και ευτυχώς ήταν μέσα και ειδοποιήθηκε να το πάρει)

με μια καλή αντίστοιχη πράξη δική μας μελλοντικά ανταποδίδουμε νοητά αυτό το καλό που μας έγινε και δημιουργούμε έναν καλύτερο κόσμο για εμάς και τους επόμενους.

:beer:

[motojojo]

Έτσι ακριβώς σκέφτεται και όλος ο υπόλοιπος κόσμος, γι'αυτό και στο τμημα είχαν ένα συρταρι γεμάτο κλειδιά.
Όπως και δεν θα σκεφτόταν κανείς να τα παραδωσει στο κοντινότερο τμήμα αν έβρισκε κλειδιά στο δρόμο.

Εδώ που τα λεμε δεν είναι και τρομερός κόπος να τα παραδώσει κανείς στην αστυνομία.
Βέβαια τα κλειδιά δεν έχουν καμία αξία, ας έχανε ο φίλος πορτοφόλι να μας έλεγε τι θα έβρισκε!


Η ιστορία αυτή είναι μια καλή αφορμή να το έχουμε κι εμείς υπόψη, είτε χάσαμε είτε βρήκαμε κλειδιά (ή ότι άλλο) να μην διστάζουμε να απευθυνθούμε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής.

[bmwr1100gs]

Προχθές έκανα ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Βρήκα κάτι κλειδιά πάνω στην Μεσογείων και τα άφησα στο κοντινό ΑΤ. Έκανα και ένα ποστ στο FACEBOOK, αλλά το αναφέρω και εδώ.

Εάν κάποιος έχει χάσει κάτι αντίστοιχο ας μου στείλει μήνυμα.

[alexis72]

φιλος βρήκε πριν 3-4 χρονια 2 γυναικείες τσάντες κλεμμένες πεταμένες διπλα σε κάδο ,ελειπαν μονο τα χρηματα ,μεσα υπήρχαν κάρτες τραπεζών κλειδιά σπιτιών -αυτοκινήτων -ταυτότητες -διαβατήριο-αδεια και δίπλωμα αυτοκινήτου ,δηλαδή μιλάμε για μεγάλα εξοδα και χαρτούρα για να ξαναβγούν αυτα ,μεσα υπήρχε κάρτα με τηλέφωνο ,παιρνει ο φίλος τηλ. ερχεται μετα απο τρείς ωρες μια sport mercedes οδηγούσε ο συζυγος μαζι με την κυρία (στης οποίας το ονομα και σε φωτο υπήρχε αδεια εισόδου στη βουλή ?)η οποία απλα ειπε ενα ξερό ευχαριστώ ,ουτε 5 ευρώ δεν του εδωσε να πιει εναν καφέ που λέει ο λόγος ...(αυτος τους περιμενε σαν μαλακα@ μεσα στο κρύο) την αλλη τσαντα την πηγε σε αστυνομικό τμήμα ,τον ειχαν εκεί 3ωρες και τον ανέκριναν ????????????????????? που και πως βρηκε την τσάντα κλπ κλπ ,(μονο δακτυλικά αποτυπώματα δεν του πήραν..αφησε αριθμό τηλ. κινητού κανείς δεν τον πήρε να του πει απλα ενα ευχαριστώ απο αυτην που την εκλεψαν ) αλλη φορά ποτέ ΔΕΝ θα ασχοληθεί με παρόμοια περίπτωση οπως το ΙΔΙΟ θα κανω και εγω -απλά εχασε 6 ωρες απο τον χρόνο του 3ωρες να περιμένει την κυρία και 3 ωρες στο αστυνομικό τμήμα )

[o_gavros]

Έχω βρει τσάντα γυναικεία, όπου μεταξύ άλλων είχε μέσα μια καρτέλα άδεια αυτοκινιστη.
Η γυναίκα είχε ταξί. Καταφέρνω μέσω κλήσης στην τράπεζα να την ενημερώσουν να με καλέσει.με παίρνει,της λέω το και το,πω πω μου λέει μόλις έφυγα από την υπηρεσία για επανέκδοση της άδειας που ήταν αυτή η καρτέλα.
Της λέω πάρε αμέσως πίσω να τους πεις να ακυρώσουν και έλα να με βρεις στο τάδε μέρος.

Άλλη φορά,έχω βρει πιστωτική κάρτα,ντριν ντριν στην τράπεζα,μουμπλε μουμπλε,με παίρνει η ιδιοκτήτρια και συνεννοούμαστε να την αφήσω στο τμήμα. Οι ασφαλιτες, κατά την παράδοση, τυπικοί,ούτε μα ούτε μου.

Άλλη φορά έχω βρει πινακίδα αυτοκινήτου σε πολύ κεντρικό σημείο.λογω φόρτου δεν προλάβαινα να την πάω σε κάποιο τμήμα.
Λέω θα πετύχω τίποτα Έβερεστακιδες θα τους το πω . Όταν τους γυρεύεις ΔΕΝ τους βλέπεις ποτέ! Πήρα τηλ στο 100,άφησα στοιχεία για το που την έκρυψα, μη φανταστείτε κάνα χαντάκι,απλά να μην την πάρει ο αέρας και τους λέω ας πάει κάποιος να την πάρει.

Γενικά, συμβαίνουν τέτοιες μικρές πράξεις ελπίδας.
Και όταν συμβαίνουν, όλα είναι προς στιγμή λίγο πιο αισιόδοξα.
Μετά όμως, η πραγματική πραγματικότητα που θέλει τον κόσμο αποκτηνωμενο,μας ξανακάνει αισθητή την παρουσία της

[stefanos]

Λίγο μυαλό θέλει για να μην μπλέξεις.
Δυο φορές που μάζεψα πινακίδες τις άφησα στην αστυνομία και τέλος.
Τώρα αν βρούμε κάτι που ενδεχομένως είναι κλεμμένο λογικά θα μπλέξουμε οπότε καλό είναι να ειδοποιήσουμε την αστυνομία πριν το πάρουμε.

[νεοσσός]

ξέρεις γι αυτές τις καλές πράξεις βαδίζω με μια θεωρία στη ζωή μου (το είχα πει σε κάποιον κάποτε που βρήκα το πορτοφόλι του έξω από ένα θέατρο και ευτυχώς ήταν μέσα και ειδοποιήθηκε να το πάρει)

με μια καλή αντίστοιχη πράξη δική μας μελλοντικά ανταποδίδουμε νοητά αυτό το καλό που μας έγινε και δημιουργούμε έναν καλύτερο κόσμο για εμάς και τους επόμενους.

:beer:
Υπάρχει σχετική ταινία που πραγματεύεται τέτοια θεωρία. Από τις αγαπημένες μου:
Pay It Forward (https://www.imdb.com/title/tt0223897)

[billy84]

Τεράστιο μπράβο σε αυτόν που μπήκε στον κόπο να δώσει τα κλειδιά στο τμήμα! Αναμένουμε το ταξιδιωτικό στα Τζουμέρκα εννοείται!!!:beer: